Στημένη η αύξηση των spreads από την Ε.Κ.Τ.; / "Καλοί οι μισθοί της Βουλγαρίας" σύμφωνα με υπουργό! / Μείωση εσόδων ΙΚΑ από ατομικές συμβάσεις

Είδηση: Την ώρα που έχει ξεσπάσει σάλος στην Ιρλανδία μετά την αποκάλυψη, διά στόματος του πρώην υπουργού Οικονομικών, ότι η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα ουσιαστικά έσυρε τη χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας και σε ένα επαχθέστατο Μνημόνιο, γίνεται και στην Ελλάδα ορατό διά γυμνού οφθαλμού ότι οι τραπεζίτες της Φρανγκφούρτης έχουν «ευλογήσει» τη δραματική εκτόξευση των spreads των ελληνικών ομολόγων. Στόχος τους, να περάσει χωρίς εσωτερικές αντιστάσεις, υπό την παραλυτική απειλή της άμεσης χρεοκοπίας, το εφιαλτικό «πακέτο» μέτρων για την περίοδο έως και το 2015, το οποίο θα διαπραγματευθεί η κυβέρνηση με την «τρόικα» αυτήν την εβδομάδα.

Έμπειρα στελέχη της τραπεζικής αγοράς τονίζουν ότι πλέον δεν χρειάζονται καν ειδικές γνώσεις για να αντιληφθεί κανείς τις διαστάσεις του παιχνιδιού που έχουν στήσει οι ευρωπαίοι κεντρικοί τραπεζίτες για να επιβληθεί άνευ όρων στην Ελλάδα ένα πρόγραμμα εξωφρενικής λιτότητας και εκποίησης της δημόσιας περιουσίας χωρίς την κοινωνική και πολιτική έκρηξη που θα προκαλείτο με βεβαιότητα αν δεν κυριαρχούσε στα δελτία των 8 το άνευ ουσίας «ημερήσιο δελτίο spreads» και οι καθημερινές συζητήσεις για δήθεν επικείμενη χρεοκοπία της χώρας:

Η άνοδος της απόδοσης των δεκαετών ομολόγων πάνω από το 15%, σε επίπεδο πιστωτικής κάρτας, με την οποία τρομοκρατείται επί καθημερινής βάσεως ο ελληνικός πληθυσμός, είναι στην πραγματικότητα μια... θαλασσοταραχή σε μπανιέρα, που θα μπορούσε να σταματήσει ανά πάσα στιγμή με μερικές απλές κινήσεις μηδενικού κόστους από την ΕΚΤ.
Ως γνωστόν, από τον Μάιο του 2010 οι κεντρικοί τραπεζίτες εφαρμόζουν ένα πρόγραμμα στήριξης των ομολόγων της περιφέρειας της Ευρωζώνης (ελληνικών, ιρλανδικών, πορτογαλικών), στο πλαίσιο του οποίου έχουν ήδη αγοράσει ομόλογα συνολικής αξίας 75 δισ. ευρώ, εκ των οποίων τα περισσότερα είναι ελληνικά (η ονομαστική τους αξία φθάνει τα 50 δισ. ευρώ, αλλά η ΕΚΤ τα αγόρασε «κουρεμένα», έναντι 35 δισ. ευρώ).
Ξαφνικά, χωρίς την παραμικρή επίσημη ανακοίνωση, ή έστω «διαρροή» περί αναστολής του προγράμματος, η Κεντρική Τράπεζα «έκοψε μαχαίρι» όλες τις αγορές ομολόγων της περιφέρειας, δίνοντας στους κερδοσκόπους των αγορών το «σήμα» ότι επιτρέπει την άνοδο των spreads. Ελλείψει του μοναδικού σοβαρού αγοραστή ομολόγων, τα spreads και στις τρεις χώρες της περιφέρειας διευρύνθηκαν δραματικά, αλλά ιδιαίτερα για τα ελληνικά ομόλογα η κατάσταση έφθασε σε τραγελαφικά, προδήλως παράλογα φαινόμενα: Ακόμη και η Ελλάδα, με τα γνωστά οικονομικά της προβλήματα, είναι αδιανόητο να έχει θεωρητικό επιτόκιο μακροπρόθεσμου δανεισμού ίσο με το επιτόκιο δανεισμού του τυχαίου ιδιώτη που παίρνει μια πιστωτική κάρτα.

Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το παιχνίδι της ΕΚΤ, αρκεί να αναφερθεί αυτό που σημειώνουν με έμφαση τα στελέχη της τραπεζικής αγοράς: ότι, δηλαδή, η ελληνική αγορά ομολόγων είναι στην πραγματικότητα μια «νεκρή» αγορά, με ημερήσια αξία συναλλαγών που μετά βίας φθάνει τα 50 εκατ. ευρώ, ενώ στο παρελθόν η αξία των ημερήσιων συναλλαγών μετριόταν σε δισεκατομμύρια ευρώ. Αν ήθελε η Κεντρική Τράπεζα, με τη «δύναμη πυρός» που διαθέτει, θα μπορούσε με αγορές ελληνικών ομολόγων λίγων εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ να σταματήσει το κακόγουστο αστείο με τα spreads. Αντί γι' αυτό, επιτρέπει σε κερδοσκόπους να πραγματοποιούν συναλλαγές αστείου ύψους, από τις οποίες καταγράφονται τα καθημερινά, εφιαλτικά υποτίθεται, ρεκόρ στα ελληνικά spreads, που για το ελληνικό Δημόσιο είναι άνευ σημασίας, αφού δεν προτίθεται να δανεισθεί φέτος ούτε σεντ από τις αγορές. Δεν παύουν όμως να δημιουργούν κλίμα απόλυτης παράλυσης στην ελληνική οικονομία και κοινωνία, το οποίο φαίνεται ότι διευκολύνει τις πολιτικές επιδιώξεις των τραπεζιτών.

Στο μεταξύ, τραπεζικά στελέχη σημειώνουν άλλο ένα πρωτοφανές παράδοξο, που αντιστρατεύεται κάθε έννοια λογικής λειτουργίας μιας ανοικτής αγοράς, όπως η αγορά ομολόγων. Περιέργως πώς, ο ΟΔΔΗΧ έχει προχωρήσει τους τελευταίους μήνες σε επαναγορά ομολόγων αξίας 2,5 δισ. ευρώ, αλλά το μόνο που «κατάφερε» με αυτήν τη στήριξη των ομολόγων ήταν να φθάσουν τα spreads σε ύψη-ρεκόρ αντί να μειωθούν. Ο έμπειρος τραπεζίτης κ. Π. Χριστοδούλου οφείλει να εξηγήσει με κάποιον τρόπο αυτό το παράδοξο: Πώς γίνεται, αλήθεια, σε μια «νεκρή» αγορά με τζίρους συνοικιακού καφενείου να «ρίχνει» το Δημόσιο 2,5 δισ. ευρώ χωρίς να μειώνονται τα spreads; Μήπως τελικά αυτά τα 2,5 δισ. ευρώ κατευθύνθηκαν με συναλλαγές εκτός επίσημης αγοράς σε ελληνικές τράπεζες για να καλυφθούν τα προβλήματα ρευστότητας που αντιμετωπίζουν, χωρίς όμως να γίνει αισθητή στην ευρύτερη αγορά η ζήτηση τίτλων από το Δημόσιο, ώστε να συγκρατηθούν τα spreads;

Τι επιδιώκει όμως η ΕΚΤ με αυτήν την τακτική της; Γιατί αφήνει την Ελλάδα να «σιγοβράζει» στο καμίνι των αγορών, παρότι την ίδια στιγμή διαψεύδει κάθε σενάριο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους; Στην πραγματικότητα, οι τραπεζίτες «σιγοντάρουν» την κυβέρνηση στην προσπάθειά της να προωθήσει ένα «πακέτο» μέτρων που σε άλλες εποχές και συνθήκες θα είχε προκαλέσει κοινωνική και πολιτική θύελλα. Κοινή γνώμη και «δύστροποι» βουλευτές και στελέχη του ΠΑΣΟΚ υπό την (ψευδή) απειλή της επικείμενης χρεοκοπίας είναι πολύ πιο εύκολο να παραδοθούν αμαχητί σε μια πολιτική «ακρωτηριασμού» της οικονομίας και της κοινωνίας, ενώ αν η ίδια συζήτηση γινόταν σε περιβάλλον ηρεμίας στις αγορές θα προσλάμβανε πολύ διαφορετική τροπή.

Επιπλέον, η σκηνοθετημένη κρίση στην περιφέρεια της Ευρωζώνης (που ουδείς πιστεύει ότι έχει σοβαρό βάθος, αλλιώς δεν θα ενισχυόταν καθημερινά το ευρώ στην αγορά συναλλάγματος...) διευκολύνει το σχέδιο των τραπεζιτών να εκμαιεύσουν από τις ηγεσίες του πλούσιου Βορρά της Ευρωζώνης το μεγάλο «ναι» σε ένα πρόγραμμα συνέχισης της χρηματοδοτικής στήριξης των «τεμπέληδων του Νότου», σε μια περίοδο που αμφισβητείται εντός της Γερμανίας ακόμη και η έγκριση της δημιουργίας μόνιμου μηχανισμού σταθερότητας το 2013. Για την Άνγκελα Μέρκελ έχει αποδειχθεί πλέον ότι είναι πολύ πιο εύκολο να επιβάλει αντιδημοφιλή στη Γερμανία μέτρα στήριξης του Νότου σε ένα περιβάλλον αμφισβήτησης της ίδιας της βιωσιμότητας του ευρώ και με τη μόνιμη απειλή προς το εσωτερικό της Γερμανίας ότι αν δεν βάλουν το χέρι στην τσέπη οι Γερμανοί για τις χώρες του Νότου θα χαθεί το ευρώ και τα οφέλη που προσφέρει στους εξαγωγείς και στην απασχόληση.

Έμπειρα τραπεζικά στελέχη τονίζουν ότι όταν σταματήσει αυτό το κακόγουστο πολιτικό και οικονομικό «θέατρο» θα ξεκαθαρίσει πολύ γρήγορα και η απόφαση που έχει ληφθεί στα ηγετικά πολιτικά και τραπεζικά κλιμάκια για την περίπτωση της Ελλάδας: Η χώρα θα κληθεί να δεσμευθεί σε ένα παράλογο πρόγραμμα ακραίας λιτότητας μέσα σε ύφεση και σε «αντάλλαγμα» θα αποφευχθεί η άμεση αναδιάρθρωση του χρέους. Αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει περίπτωση να αποφευχθεί η αναδιάρθρωση, θα γίνει όμως όταν αυτή θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των πιστωτών μας: Το 2013, η Ελλάδα θα μπει στο γερμανικό χειρουργείο της ελεγχόμενης χρεοκοπίας και θα «κουρευτεί» το χρέος προς τους ιδιώτες πιστωτές προκειμένου να δοθεί άλλο ένα δάνειο από τον μόνιμο μηχανισμό στήριξης.

Σχόλιο: Ανεξάρτητα με την πραγματική ανάγκη γι' αλλαγές στη λειτουργία του ελληνικού κράτους και του τρόπου ζωής στην ελληνική κοινωνία (με την οποία εννοούμε την αύξηση της παραγωγικότητας, την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής και της εισφοροδιαφυγής και όχι τις μειώσεις μισθών, συντάξεων και την εξαφάνιση του κοινωνικού κράτους), φαίνεται καθαρά ότι το όλο θέατρο του παραλόγου το οποίο ζούμε ως χώρα τους τελευταίους 15 μήνες είναι αποτέλεσμα καθαρών πολιτικών αποφάσεων.

Καταρχήν η κυβέρνηση αποφάσισε να μην κυνηγήσει εναλλακτικές διαδρομές κάλυψης του δανεισμού με χαμηλά επιτόκια, οι οποίες θα τις έδιναν τον χρόνο για διαρθρωτικές αλλαγές κρατώντας παράλληλα τον "σοσιαλιστικό" χαρακτήρα της. Κατά δεύτερον η ίδια η Ε.Ε. αποφάσισε να μην στηρίξει τόσο εμάς όσο και τους άλλους, με χαμηλού κόστους, ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ, κινήσεις δείχνοντας στις αγορές ποιος κάνει κουμάντο: Είναι απαράδεκτο χώρες με τεράστιο εξωτερικό χρέος, πολύ μεγάλη ανεργία και προβληματική διαχείριση να απολαμβάνουν χαμηλών επιτοκίων και στήριξης και εμείς σαν αποπαίδια να μπαίνουμε στο περιθώριο. Δεν είναι δίκαιο, ούτε προβάλλει την ισονομία που ευαγγελίζεται η Ε.Ε. Τρίτον, η ίδια η κυβέρνηση άφησε την ΤτΕ να επιτρέψει κερδοσκοπικά παιχνίδια που ανέβασαν τα spreads (και αυτά δεν τα λέει ο ΣΥΡΙΖΑ, ούτε εμείς, αλλά βουλευτές του ΠΑΣΟΚ -δείτε εδώ), ενώ με δηλώσεις των στελεχών της χειροτέρεψε το κλίμα (κυνηγόντας ύστερα φαναρτζήδες που δήθεν "διέσπειραν" φήμες για καταστροφή, κάτι που είχε κάνει ήδη ο ίδιος ο Πρωθυπουργός και ο "Πινόκιο" προηγουμένως).

Η κυβέρνηση βέβαια φαίνεται τον τελευταίο καιρό να έχει αλλάξει ελαφρώς την πορεία της, προσπαθώντας να μειώσει το δημόσιο χρέος με επαναγορές κουρεμένων ομολόγων και κινήσεις προς μια καλυμμένη αναδιάρθρωση, διαπιστώνοντας ορθά ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό μόνο. Όμως δυστυχώς είναι αργά γιατί η Γερμανία έχει χαράξει συγκεκριμένη στρατηγική για το μέλλον της Ε.Ε. (διαβάστε εδώ αναλυτικά), ενώ και με το "Σύμφωνο του Ευρώ" θα εδραιώσει την οικονομική της κυριαρχία στις χώρες της νότιας Ευρώπης, όπως φαίνεται σ' αυτήν εδώ την ανάρτηση. Όταν τόσο καιρό γίνονταν διαπραγματεύσεις, η κυβέρνησή μας αντί να οργανώσει μια "εσωτερική συννενόηση" με τις χώρες που είναι σε παρόμοια θέση (και που είναι περισσότερες απ' όσες φαντάζονται οι περισσότεροι), προτίμησε το ρόλο του "καλού παιδιού", παίρνοντας ως αντάλλαγμα τη συνήθη "κουλούρα", μετά πολλών επαίνων βέβαια. Την ίδια ώρα τα εγχώρια ΜΜΕ, επετιμούσαν την Ιρλανδία που ασκούσε επιθετική πολιτική, η οποία όμως είχε θετικά αποτελέσματα, έστω και περιορισμένα: Στην ζωή αν δε διεκδικήσεις, δεν κερδίζεις τίποτα όπως ξέρουμε όλοι.

Έτσι καταλήγουμε σ' ένα φαύλο κύκλο νέων μέτρων (μια γεύση μπορείτε να βρείτε εδώ), με μειώσεις επικουρικών, συγχωνεύσεις σχολείων και νοσοκομείων, μειώσεις συντάξεων, ασφαλιστικά επί ασφαλιστικών, αποχαιρετισμού του κοινωνικού κράτους και κυρίως παραχώρηση της εθνικής μας κυριαρχίας μια για πάντα. Τα Μνημόνια ήρθαν για να μείνουν - αν δεν αλλάξουμε τακτική και μάλιστα άμεσα.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Πριν από το Πάσχα ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος συναντήθηκε με κορυφαίο υπουργό και συζήτησε μαζί του διάφορα θέματα, μεταξύ αυτών για την οικονομική κρίση, την ανεργία, τις περικοπές κ.ά. Έκπληκτος ο Αρχιεπίσκοπος άκουσε τον εν λόγω υπουργό να λέει χαρακτηριστικά ότι «οι μισθοί της Βουλγαρίας είναι πολύ καλοί»! Μάλιστα ο κ. Ιερώνυμος είχε τόσο εντυπωσιασθεί με τα λεγόμενα του υπουργού που τα μετέφερε στη συζήτηση που είχε στη συνέχεια με Μητροπολίτες. Η είδηση δημοσιεύτηκε στο "Παρόν" και δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης αφού η καλή αυτή εφημερίδα έχει "σίγουρες" πηγές - αυτά για να δείτε από τι ανθρώπους στηριζόμαστε για ν' ανακάμψουμε. Πάντως, όσο κι αν ακούγεται εξωφρενικό το ενδεχόμενο κάποια στιγμή τα επόμενα χρόνια οι μισθοί στη χώρα μας να μειωθούν τόσο ώστε να θυμίζουν Βουλγαρία, δεν είναι εκτός πραγματικότητας. Βάσει του Συμφώνου για το ευρώ, κάθε χώρα οφείλει να πάρει μέτρα ώστε η οικονομία της να γίνει ανταγωνιστική. Μεταξύ των μέτρων αυτών περιλαμβάνεται και η μείωση του μισθολογικού κόστους, δηλαδή η περικοπή των αποδοχών των εργαζομένων. Κάτι άλλωστε που έχει ξεκινήσει ήδη με την υπογραφή των επιχειρησιακών συμβάσεων, όπου υπό τον φόβο της ανεργίας χιλιάδες εργαζόμενοι αναγκάζονται να αποδεχθούν μείωση του μισθού τους.
Φαινόμενο που με την πάροδο του χρόνου θα ενταθεί και στο πέρασμά του θα συμπαρασύρει δικαιώματα χρόνων που κατακτήθηκαν έπειτα από μεγάλους αγώνες.
Αποτέλεσμα; Εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενοι θα οδηγηθούν στα όρια της ανέχειας και της εξαθλίωσης.

Και κάτι τελευταίο... ο αναπληρωτής υπουργός Απασχόλησης Γιώργος Κουτρουμάνης σε συνέντευξή του σχετικά με τις συντάξεις και τα έσοδα του ΙΚΑ ανέφερε ότι "εκείνο που φαίνεται να δημιουργεί το πρόβλημα δεν είναι οι επιχειρησιακές, αλλά οι ατομικές συμβάσεις, οι οποίες υπογράφονται. Πολλές φορές οι εργαζόμενοι υποκύπτουν στις πιέσεις των επιχειρήσεων και υπάρχουν μειώσεις στους μισθούς των Ελλήνων, οι οποίες μειώσεις φαίνονται ήδη στα έσοδα του ΙΚΑ, δηλαδή ο προηγούμενος χρόνος έκλεισε με μια μείωση της τάξης του 6% των αποδοχών των εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα." Μας αρέσει που η κυβέρνηση για πολλοστή φορά ανακάλυψε την Αμερική: Δεν χρειάζεται να είναι κανείς να είναι οικονομολόγος ότι η παράκαμψη των συλλογικών συμβάσεων εργασίας δεν είναι μόνο εις βάρος της τσέπης των μισθωτών, αλλά και του ασφαλιστικού μας συστήματος: Το τόνισαν οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ και της ΕΣΕΕ (διαβάστε εδώ τα επιχειρήματά τους). Είναι γνωστό εδώ και μερικό καιρό ότι τα έσοδα των ασφαλιστικών ταμείων είναι σ' ελεύθερη πτώση, και ότι τα μέτρα της κυβέρνησης δημιουργούν ένα φαύλο κύκλο που οδηγεί στην εξαθλίωση. Μόνη λύση η διατήρηση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας, πράγμα που υποστηρίζει ακόμα και ο ΣΕΒ...Φανταστείτε που φτάσανε τα πράγματα.

Πηγή ειδήσεων: "Παρόν", "Ελεύθερος Τύπος"