Νέα αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και συνενώσεις ταμείων / Μόνο πάρκο και αεροδρόμιο το Ελληνικό!

Είδηση: Νέο ασφαλιστικό απαιτεί η τρόικα. «Ολοι στα 65» επιμένει το Βερολίνο, για τα όρια συνταξιοδότησης, και ζητά την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων, δεχόμενο ως «μέγιστο αριθμό» τα τρία! Επιπλέον, θέτει θέμα κατάργησης των κοινωνικών πόρων και των εισφορών υπέρ τρίτων που επιβαρύνουν την αγορά και δραστικής περικοπής των επικουρικών συντάξεων και των εφάπαξ. Ακόμη, ζητά από την κυβέρνηση να κλείσει «επιτέλους» το θέμα των βαρέων και ανθυγιεινών.

Και όλα αυτά ως εκ των ων ουκ άνευ προϋποθέσεις για να εμφανιστεί η Α. Μέρκελ στην Μπούντεσταγκ και να ζητήσει από τους βουλευτές της και τους Γερμανούς πολίτες να εγκρίνουν νέα δάνεια για την Ελλάδα. Πέραν του ασφαλιστικού, σκληρά είναι και τα μέτρα που ζητούνται στην αγορά εργασίας. Θέλουν απελευθέρωση των απολύσεων σε κλάδους με ζημίες, μείωση των αποζημιώσεων, απελευθέρωση του ωραρίου, ευελιξία στην εφαρμογή του με διευθυντικό δικαίωμα και απόλυτη απελευθέρωση επαγγελμάτων και αγορών.

Τεράστιες είναι οι απαιτήσεις για το δημόσιο: μείωση των μισθών, εξάλειψη των επιδομάτων, αύξηση των ωρών εργασίας, απολύσεις συμβασιούχων και εργαζομένων αορίστου χρόνου, κατάργηση οργανισμών, εκτεταμένο πρόγραμμα συγχωνεύσεων και εκχώρηση δημόσιας εξουσίας σε ιδιώτες για τον περιορισμό του μεγέθους, του κόστους και του ρόλου του κράτους στη λειτουργία της αγοράς.

Ατελείωτη είναι και η λίστα των αποκρατικοποιήσεων που έχουν ετοιμάσει. Ξεκινούν από το υπόλοιπο ποσοστό του δημοσίου στον ΟΤΕ, συνεχίζουν με τη ΔΕΗ και την ΕΥΔΑΠ, θέτουν θέμα πώλησης συχνοτήτων, συμβάσεων παραχώρησης για την περιουσία της ΚΕΔ, του ΕΟΤ και τις παραλίες, «ενοικίαση» αεροδρομίων, λιμανιών και εθνικών οδών και προτείνουν τη δημοπράτηση νέων έργων μονάχα με τη μέθοδο των συμβάσεων παραχώρησης.

Οι ριζικές αλλαγές στα όρια ηλικίας που απαιτεί το Βερολίνο, θα έχουν ως αποτέλεσμα την καταβολή σύνταξης μόνο με τη συμπλήρωση του 65ου έτους. Μία τέτοια εξέλιξη θα οδηγήσει σε νέα αύξηση των ορίων ηλικίας, καθώς με τον τελευταίο νόμο επιτρέπεται η συνταξιοδότηση και στα 60 για όσους σταδιακά φτάσουν τα 40 χρόνια δουλειάς.

Μεγάλοι χαμένοι θα βγουν οι ασφαλισμένοι από το 1983 έως και το 1992, οι οποίοι απειλούνται με νέα αύξηση του ορίου ηλικίας έναν μόλις χρόνο μετά την τελευταία μεταρρύθμιση. Οι πλέον αδικημένοι είναι όσοι μπήκαν στην αγορά εργασίας σε ηλικία 18 ετών και οι οποίοι κινδυνεύουν να χρειαστούν 47 έτη δουλειάς για να πάρουν σύνταξη! Παράλληλα ζητείται η δημιουργία τριών μόλις Ταμείων, εξέλιξη που θα φέρει νέο γύρο ενοποιήσεων στο ασφαλιστικό σύστημα. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν πέντε ταμεία κύριας ασφάλισης, το ΙΚΑ, ο ΟΑΕΕ, ο ΟΓΑ, το ΕΤΑΑ (επιστήμονες) και το ΕΤΑΠ-ΜΜΕ. Σε περίπτωση που περάσει μία τέτοια ρύθμιση θα δημιουργηθούν μόνο τρεις ασφαλιστικοί φορείς: για τους μισθωτούς, τους ελεύθερους επαγγελματίες και τους αγρότες. Αυτό σε δεύτερη φάση θα ανοίξει τον δρόμο και για ενοποιήσεις στις παροχές που δικαιούνται οι ασφαλισμένοι. Στο μεταξύ, «βόμβα» στα οικονομικά των Ταμείων θα βάλει τυχόν κατάργηση των κοινωνικών πόρων. Μία τέτοια εξέλιξη θα μειώσει ακόμα περισσότερο τα έσοδα, που είναι ήδη περιορισμένα λόγω κρίσης.

Σχόλιο: Από το προηγούμενο ασφαλιστικό (το οποίο έχει ήδη "ρυθμιστεί" μια φορά όπως μπορείτε να δείτε εδώ) είχε διαφανεί ότι θα υπάρξει και συνέχεια, ενώ και οι πρόσφατες εξελίξεις έδειχναν προς αυτήν την κατεύθυνση: Θυμηθείτε τις αντιδράσεις της τρόικας για την χρηματοδότηση του ασφαλιστικού, τη "συμφωνία" που επιτεύχθηκε πρόσφατα για το "Σύμφωνο του Ευρώ", τις δηλώσεις Μέρκελ για τους "τεμπέληδες Έλληνες" (το οποίο το αντικρούουμε εδώ).

Ποια είναι η αλήθεια; Το ασφαλιστικό μας αντέχει; Μπορεί ν' ανταπεξέλθει στις μελλοντικές υποχρεώσεις του; Η αλήθεια είναι ότι στην ισχύουσα κρίση αυτό δεν πρόκειται να συμβεί, άνευ κρατικής χρηματοδότησης την οποία είναι υποχρεωμένη να παράσχει το κράτος, το οποίο είναι και ο μεγαλύτερος μπαταχτσής όλων. Κάθε καινούργιο μέτρο που επιβαρύνει την τσέπη του εργαζομένου, που αυξάνει την ανεργία είναι ένα χτύπημα σ' αυτά (και τα έσοδα τους, όπως περιγράφεται εδώ). Όταν παράλληλα δεν έχει ληφθεί ούτε ένα μέτρο για την αντιμετώπιση της εισφοροδιαφυγής (όπως συμβαίνει και για τη φοροδιαφυγή βέβαια), τα πράγματα είναι απολύτως δυσοίωνα για το μέλλον. Οι μελέτες (τις οποίες περιμένει πως και πως η κυβέρνηση) θα πουν βεβαίως αυτά που θέλει η κυβέρνηση να ακούσει.

Για τις συνενώσεις των ταμείων, έχουμε μιλήσει πολλές φορές στο παρελθόν: Εκποιώντας περιουσία και λεηλατώντας αποθεματικά (όπως συμβαίνει τώρα) μειώνεις μελλοντικά έσοδα και μειώνεις τη δυνατότητα βιωσιμότητας τους, συνενώνοντας υγιή και "άρρωστα" ταμεία καταστρέφεις και τα υγιή κομμάτια, περιορίζοντας τις παροχές συνεχώς οδηγείς τους ασφαλισμένους σε επιπλέον έξοδα και στα χέρια της ιδιωτικής ασφάλισης (η οποία για όσους έχουν έρθει στην ανάγκη ξέρουν ότι κάθε άλλο παρά "φροντίζει" τους ασφαλισμένους της - δείτε τα παραδείγματα της Ασπίς Πρόνοιας), ενώ παράλληλα είναι άδικη για όλους όσους ασφαλίστηκαν και πλήρωσαν/πληρώνουν υπέρογκα ποσά για το βαλάντιο τους, με συγκεκριμένες προοπτικές (σύνταξη, επικουρική, εφάπαξ, ιατροφαρμακευτική κάλυψη). Δεν χρειάζεται να είσαι νομικός για να καταλάβεις ότι όταν μπαίνεις σ' ένα συμβόλαιο με κάποιον οργανισμό (και η ασφαλιστική κάλυψη είναι συμβόλαιο) η μη τήρηση των όρων του συμβολαίου σου δίνει δικαιώματα προσφυγής στα δικαστήρια, ενώ κανένας από τους δύο συμβαλλόμενους δεν έχει το δικαίωμα ν' αλλάζει όρους κατά το δοκούν χωρίς τη έγγραφη σύμφωνη γνώμη και των δύο πλευρών. Και αυτό ισχύει και για το ίδιο το κράτος. Εμείς δεν ξέρουμε αν σας ρώτησε κάποιος, αλλά εμάς δεν μας ρώτησε κανείς για να κάνει τέτοιες αλλαγές...

Αυτά βέβαια τα γνωρίζει και το ίδιο το κράτος (το ελεγκτικό συμβούλιο έχει εκφράσει αντιρρήσεις ήδη για το προηγούμενο ασφαλιστικό) και γι' αυτό εξάλλου καθυστερεί με όποιο τρόπο μπορεί τις αποφάσεις για τις προσφυγές που έχουν ήδη γίνει. Το πόσο θα κρατήσει η παράταση ουδείς γνωρίζει.

Διαβάστε εδώ τα όσα έχουν γράψει για το ασφαλιστικό και για το πως οι αλλαγές επιβαρύνουν τη βιωσιμότητά του, και εδώ τις εμπεριστατωμένες απόψεις του ΤΕΕ, για τις συνενώσεις των ταμείων.

Είδηση 2η: Η κυβέρνηση ετοιμάζεται να... φιλετάρει το Ελληνικό παρά τη γνωμοδότηση του ΣτΕ που θεωρεί ότι στην έκταση των 5.500 στρεμμάτων μπορεί να χωροθετηθεί μόνον μητροπολιτικό πάρκο και εγκαταστάσεις αεροδρομίου, για το οποίο μάλιστα αναφέρει ότι δεν καταργήθηκε, αλλά απλώς έπαψε να λειτουργεί! Το συνταγματικό δικαστήριο επιβεβαιώνει ότι με βάση τη σύμβαση του 1995 «ο χώρος του αερολιμένα προορίζεται κυρίως για τη δημιουργία μητροπολιτικής ζώνης πρασίνου», προβλέπει όμως να παραμένει ανοιχτό το ενδεχόμενο επαναλειτουργίας του Ελληνικού, πιθανότατα ως «όπλο» στα χέρια της κυβέρνησης για την επαναδιαπραγμάτευση της σύμβασης για το «Ελ. Βενιζέλος».

Με την υπ' αριθμ. 1938/2010 απόφαση του Δ' τμήματος του ΣτΕ, ακυρώθηκε ως εσφαλμένη η απόφαση του Φεβρουαρίου του 2008 του τότε υπουργού Μεταφορών, σύμφωνα με την οποία καταργήθηκε και τυπικά ο Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών, που είχε πάψει να λειτουργεί στο Ελληνικό από τον Μάρτιο του 2001 οπότε εγκαινιάστηκε το «Ελ. Βενιζέλος» στα Σπάτα. Η επίμαχη υπουργική απόφαση, που φέρει την υπογραφή του Κωστή Χατζηδάκη, χαρακτηρίζεται παράνομη από το δικαστήριο, το οποίο καλεί τη διοίκηση να την ακυρώσει.

Είχε προηγηθεί υπουργική απόφαση του 2002, με την οποία το Ελληνικό είχε καταργηθεί αλλά μόνον «κατά το μέρος που αφορά στην εξυπηρέτηση πτήσεων Γενικής Αεροπορίας». Είχαν μάλιστα διατυπωθεί διαμαρτυρίες κατοίκων των δήμων Γλυφάδας, Αλίμου και Ελληνικού που ώς τότε όφειλαν να πάρουν έγκριση από την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας (ΥΠΑ) για να μην εμποδίζουν οι νέες οικοδομές τις πτήσεις των αεροπλάνων, παρά το γεγονός ότι οι εγκαταστάσεις είχαν πάψει από χρόνια να λειτουργούν.

Εχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον το σκεπτικό της απόφασης του ΣτΕ, που μπαίνει στην ουσία του θέματος και ακυρώνει τα σχέδια της κυβέρνησης για «τσιμεντοποίηση» του Ελληνικού:

* Επικαλείται το άρθρο 9.3 της σύμβασης του 1995 (νόμος 2330/1995) για το νέο αεροδρόμιο στα Σπάτα, που ορίζει ότι για λόγους εμπορικής ανταγωνιστικότητας το Δημόσιο αναλαμβάνει την υποχρέωση να κλείσει τις εγκαταστάσεις στο Ελληνικό, σημειώνοντας όμως ότι αφορά τη «χρήση αεροσκαφών σταθερών πτερυγίων». Το δικαστήριο κατ' αρχή παρατηρεί ότι δεν αποκλείεται η χρήση των εγκαταστάσεων για άλλου τύπου αεροσκάφη.

* Τονίζει ότι η ίδια σύμβαση «δεν επέβαλε ως υποχρέωση του Ελληνικού Δημοσίου την κατάργηση του Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών ως αεροπορικής εγκαταστάσεως».

* Επισημαίνει μάλιστα ότι το ίδιο άρθρο της σύμβασης αποδέχεται την πιθανότητα να ανοίξει και πάλι ο αερολιμένας και μάλιστα για αεροσκάφη σταθερών πτερύγων «μετά την εκπνοή της συμβατικής περιόδου, η οποία στο άρθρο 4 της συμβάσεως έχει οριστεί τριακονταετής, με δυνατότητα παρατάσεως».

* Υπενθυμίζει ότι με βάση το νόμο του 2003 σε τμήμα του παλιού αεροδρομίου έχουν χωροθετηθεί ολυμπιακές εγκαταστάσεις, οι οποίες κατασκευάστηκαν σε τμήμα του διαδρόμου προσγείωσης. Επιβεβαίωνει ωστόσο ότι «το εναπομείναν μήκος του διαδρόμου επαρκεί γιά προσγείωση-απογείωση ορισμένου τύπου αεροσκαφών» και δεν είναι «τεχνικώς αδύνατη η λειτουργία του αεροδρομίου στο χώρο του αερολιμένα του Ελληνικού».

* Διευκρινίζεται μάλιστα ότι η δημιουργία του μητροπολιτικού πάρκου είναι συμβατή με τη λειτουργία του αεροδρομίου για ορισμένου τύπου αεροσκάφη.

Σχόλιο: Νέο επεισόδιο στο πολύκροτο σήριαλ της "αξιοποίησης" του Ελληνικού. Ας θυμηθούμε την περίφημη αναγγελία του Κ. Σημίτη για δημιουργία του "μεγαλύτερου μητροπολικού πάρκου στον κόσμο", που "φαγώθηκε" ύστερα για τη δημιουργία των εγκαταστάσεων των Ολυμπιακών Αγώνων και το οποίο αργότερα το υποσχέθηκε εν μέσω κρίσης ο πρωθυπουργεύων κ. Παπανδρέου στους "επενδυτές" απ' το Κατάρ, για να πάρει την υπόσχεση πίσω μετά από πιέσεις των Ευρωπαίων εταίρων μας (δείτε εδώ αναλυτικά), που θέλουν λεόντιο μερίδα στο ξεπούλημα που ετοιμάζεται (για το οποίο έχουμε γράψει εδώ λεπτομερώς).

Όπως και να έχει όμως, η απόφαση του ΣτΕ υποχρεώνει την κυβέρνηση ν' αναδιπλωθεί. Ούτε "εξοχικές κατοικίες" μπορούν να χτιστούν (όπως προβλέπει ένα από τα πολλά σχέδια που "κυκλοφορούν" εδώ και καιρό), ούτε πώλησή του μπορεί να υπάρξει όπως θέλουν αρκετοί(δεδομένου ότι ο σκοπός της απαλλοτρίωσης των αρχικών ιδιοκτησιών ήταν διαφορετικός και ενδέχεται να υπάρξει δυνατότητα ακύρωσης τους), ούτε "καζίνο" μπορούν να χτιστούν (όπως θα ήθελαν οι παρολίγο επενδυτές απ' το Κατάρ).

Το πάρκο είναι μονόδρομος, είτε αρέσει στην κυβέρνηση είτε όχι, εκτός και αν πάλι ασκηθούν πιέσεις στην δικαιοσύνη και γίνει ένσταση σε κάποιο άλλο ανώτερο βαθμό (αλήθεια ποιον;). Σε περίπτωση όμως που έκανε κάτι τέτοιο, υπάρχει κίνδυνος για μαζικές προσφυγές "οικοπεδούχων" που θα εξαφανίσουν την τεράστια αυτή έκταση εν ριπή οφθαλμού.

Η δε απόφαση για "ακύρωση" της "διάλυσης" του Κρατικού Αερολιμένα Αθηνών, αφήνει μια ενδιαφέρουσα προοπτική για μελλοντική επαναχρησιμοποίησή του χώρου ως αεροδρομίου - δυσμενής για το περιβάλλον μεν, αλλά σημαντική ως μοχλού πίεσης όχι μόνο για απόκτηση πιθανών υψηλότερων ανταλλαγμάτων από πλευράς Δημοσίου στην καινούργια σύμβαση παραχώρησης που ετοιμάζει για το "Ελευθέριος Βενιζέλος" αλλά και για την μείωση τελών χρήσης (με χρήση της απειλής της χρήσης του Ελληνικού ως "αεροδρομίου για τσάρτερ/εταιριών χαμηλού κόστους"). Πάντως και σ' αυτήν την περίπτωση το αεροδρόμιο θα το "έτρεχαν" ιδιώτες, αφού το Δημόσιο δε διαθέτει τα κεφάλαια για καινούργιες επενδύσεις.

Το ανέκδοτο της ημέρας... "Για να είμαστε πειστικοί ότι και βελτιώνουμε τους όρους της φορολογίας αλλά και εξασφαλίζουμε τα απαραίτητα έσοδα χρειάζεται τουλάχιστον η ευρύτατη συναίνεση. Αλλιώς θα πάμε συμβατικά και αναγκαστικά σε μέτρα που ξέρω είναι δυσάρεστα αλλά εθνικά αναγκαία." είπε ο Πρωθυπουργός, που προφανώς έχει την αίσθηση ότι τα μέτρα που έχει πάρει μέχρι σήμερα δεν έχουν γονατίσει το λαό, για να προσθέσει "Είμαι έτοιμος να συζητήσω και μαζί να διαπραγματευτούμε με τους δανειστές μας καινοτόμες προσεγγίσεις" ομολογώντας δηλαδή ότι μέχρι σήμερα, δεν έχει διαπραγματευτεί τίποτα και εφαρμόζει ό,τι του ζητούν. Συμπέρασμα: αν δεν ήταν γιος του εκλειπόντος Ανδρέα Παπανδρέου, δε θα του ανέθεταν ούτε απομονωμένο περίπτερο σε ορεινή περιοχή...

Πηγές ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος"