Μισθοί στο Δημόσιο: υπάρχουσα κατάσταση / Μάζικο κλείσιμο μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων / Τελικό καθεστώς αποδείξεων

Είδηση: Μαχαίρι σε επιδόματα και «προσαρμογή» στους μισθούς του ιδιωτικού τομέα προαναγγέλλει το προσχέδιο της μελέτης για τους μισθούς του Δημοσίου που δόθηκε στη δημοσιότητα. Όσον αφορά στους πλέον καλοπληρωμένους δημοσίους υπαλλήλους χαρακτηρίζει τους εργαζόμενους στα υπουργεία Οικονομικών, Εσωτερικών και Δικαιοσύνης. Σύμφωνα με τη μελέτη, στις παθογένειες του μισθολογίου περιλαμβάνεται ότι εξομοιώνει από μισθολογικής άποψης τους υπαλλήλους με οριακή απόδοση και αυτούς με άριστη απόδοση, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η αδιαφορία και να λειτουργεί ως αντικίνητρο παραγωγικότητας.

Όσον αφορά στα επιδόματα κάνει λόγο για περίπλοκο και κατακερματισμένο σύστημα προαναγγέλλοντας κατάργηση για αρκετά από αυτά που αναφέρεται ότι “δεν συνάδουν με τις νέες εξελίξεις στην αγορά εργασίας”. Toνίζεται ότι η επιδοματική πολιτική αναπτύχθηκε χωρίς σύστημα και στρατηγική με διάθεση “ρουσφετολογίας” για να καλύψει συγκεκριμένες ανάγκες εργαζομένων. Όσον αφορά στην απασχόληση του προσωπικού στο Δημόσιο, το διάστημα 2006-2009 αυξήθηκε 3,7% για να μειωθεί 3,8% το 2010.

Δείτε τους μέσους όρους εδώ ανά υπουργείο (πίνακας από την "Ελευθεροτυπία"):



Σχόλιο: Μετά τις μειώσεις, τις "προσαρμογές" και τις αλλαγές, η έκθεση αυτή δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για να δικαιολογήσει τα όσα έγιναν και να προετοιμάσει τις καινούργιες μειώσεις που θα έρθουν με το ενιαίο μισθολόγιο (διαβάστε σχετικά εδώ): Μπορεί όντως αρκετά επιδόματα να δόθηκαν για "ρουσφετολογικούς" λόγους από τους κατά καιρούς υπουργούς χωρίς να υπάρχει σχεδιασμός, αλλά μήπως δεν υπάρχουν διαφοροποιήσεις από υπουργείο σε υπουργείο που δικαιολογούν, έστω και κάποια από αυτά; Το παράδειγμα του "επιδόματος βιβλιοθήκης" στους εκπαιδευτικούς και ακαδημαϊκούς είναι ένα από αυτά, το οποίο δεν έχει σημασία π.χ. στο Υπουργείο Άμυνας. Η λογική της "ενιαίας αντιμετώπισης" για όλους δεν μπορεί επομένως να θεωρηθεί σωστή, και επιβάλλεται να υπάρχει διαφορετική προσέγγιση όσο αφορά τα "ειδικά" επιδόματα.
Τέλος θα σχολιάσουμε το εξής: Είναι απαράδεκτο να τονίζεται στην έκθεση η "ανάγκη για προσαρμογή στην νέα κατάσταση της αγοράς εργασίας". Επειδή δηλαδή μετά τις απαράδεκτες αλλαγές και την ύπαρξη μισθού 592 ευρώ, να γενικευτεί το φαινόμενο αυτό αντί να οδηγούμαστε στην μισθολογική προστασία; Δηλαδή οι καρεκλοκένταυροι που συνέταξαν την έκθεση, δε ζουν στην χώρα που η αμόλυβδη έχει φτάσει τα 2 ευρώ περίπου, που τα εισιτήρια και οι λογαριασμοί των ΔΕΚΟ αυξάνονται με ιλιγγειώδεις ρυθμούς, που το κόστος ζωής έχει εκτοξευθεί σε λιγότερο από ένα χρόνο και που πλέον μετά τις πρόσφατες αλλαγές η μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου δεν αντέχει ούτε τα στοιχειώδη; Αλλίμονο μας τι μας περιμένει ακόμα απ' αυτούς που το παίζουν "βασιλικότεροι του βασιλέως"...

Είδηση: Ο ίδιος παρουσίασε έρευνα της ΕΣΕΕ σύμφωνα με την οποία τα λουκέτα μικρομεσαίων επιχειρήσεων δεν έχουν κόστος μόνο για τους επιχειρηματίες και τους υπαλλήλους τους, αλλά και για το ίδιο το κράτος, που θα χάσει περίπου 8 δισ. ευρώ σε φόρους αν μέσα στους επόμενους 18 μήνες κλείσουν 120.000 επιχειρήσεις.

Η έρευνα βασίζεται μεταξύ άλλων στην παραδοχή ότι το επόμενο διάστημα θα κλείσουν μεν 220.000 επιχειρήσεις αλλά θα ανοίξουν άλλες 100.000. Σύμφωνα με την έρευνα, τα λουκέτα αφορούν 24.000 αυτοαπασχολούμενους (20%) με απώλεια εσόδων για το Ελληνικό Δημόσιο από αυτή την κατηγορία 309,5 εκατ. ευρώ. Οι ατομικές επιχειρήσεις που θα κλείσουν υπολογίζονται σε 66.000 (55%) με έσοδα 3,6 δισ. ευρώ για το Ελληνικό Δημόσιο. Το κλείσιμο άλλων 24.000 Ο.Ε. (20%) θα επιφέρει απώλεια εσόδων για το Δημόσιο ύψους 2,276 δισ. ευρώ, ενώ από τα λουκέτα άλλων 6.000 ανώνυμων εταιρειών (5% του συνόλου) οι απώλειες για το Δημόσιο θα φτάσουν τα 1,7 δισ. ευρώ.

Συνολικά δηλαδή το Δημόσιο θα χάσει 7.888 δισ. ευρώ. Ο κ. Κορκίδης εκτίμησε ότι υπάρχει σε εξέλιξη σχέδιο εξανδραποδισμού των μικρών επιχειρήσεων από την αγορά ώστε να πάρουν τη θέση τους μεγάλοι πολυεθνικοί όμιλοι. Σχολιάζοντας την πολιτική κατάσταση, ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ είπε ότι οι αριθμοί του Μνημονίου δεν βγαίνουν και ότι η χώρα βρίσκεται σε αδιέξοδο, ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να διορθώσει τα λάθη και τις παραφωνίες των υπουργών με νέα λάθη.

«Ο κόμπος έχει φτάσει στο χτένι. "Ντρέπομαι", "φοβάμαι" και "δεν αντέχω άλλο" είναι αυτά που ακούμε περισσότερο από τους συναδέλφους. Υπάρχει μια λαϊκή οργή που σιγοβράζει και πολύ φοβάμαι ότι η αιτία για να εκδηλωθεί αυτή η οργή θα είναι ασήμαντη και σε ανύποπτο χρόνο», σχολίασε για τη γενικότερη κατάσταση στην οικονομία ο Βασίλης Κορκίδης.

Σχόλιο: Δυστυχώς το Μνημόνιο φτιάχτηκε έτσι ώστε να χτυπηθούν εκτός από τα μεσαία νοικοκυριά και οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις: Το διαθέσιμο εισόδημα των καταναλωτών μειώθηκε, οι απελευθερώσεις των αγορών ευνοούν τα μεγάλα καταστήματα και ασκούν πιέσεις στους "μικρούς", οδηγώντας μακρυά από το μοντέλο του "μικρού περιφερειακού επαγγελματία" που επικρατούσε στην Ελλάδα μέχρι σήμερα. Πέραν τις μειώσεις των θέσεων εργασίας (που θα επέλθουν αφού τα μειωμένα έσοδα θα οδηγήσουν σε απολύσεις), οδηγούμαστε και σε μια "υπαλληλοποίηση" των πρώην "επιχειρηματιών" που μαθηματικά σημαίνει και μικρότερο εισόδημα. Όσο για το κράτος, τα μειωμένα έσοδα από τους φόρους θα το φέρουν εκτός "στόχων", πράγμα που οδηγήσει σε νέο, φαύλο κύκλο, καινούργιων μέτρων.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έστω και καθυστερημένα θα πρέπει να στηλιτεύσουμε ότι φτάσαμε στο 2011 για να μάθουμε ποιες και πόσες αποδείξεις θα χρειαστούμε για να "δικαιολογήσουμε" το αφορολόγητο για την προηγούμενη χρονιά. Απαραδέκτο και μόνο ως ιδέα το ότι περιμέναμε τόσο καιρό για να μάθουμε κάτι που σε άλλες χώρες είναι γνωστό πριν την αρχή του φορολογικού έτους - και βέβαια η "φοροκάρτα" (ή "κάρτα πολίτη" για την οποία έχουμε γράψει εδώ) εξίσου απαράδεκτη και ελαφρώς "χαφιεδίστικη". Για όσους ετοιμάζονται πάντως για τη φορολογική τους δήλωση, το ποιες αποδείξεις χρειάζονται διαβάστε εδώ. Άραγε γιατί δεν μετράνε οι λογαριασμοί προς ΔΕΚΟ; Δεν ξοδεύονται τόσα και τόσα σ' αυτούς;