Κοινωνικοί εταίροι: "Αναγκαία η διατήρηση των κλαδικών συμβάσεων" / Υπερεξουσίες στους επενδυτές από το Κατάρ /Πως λειτουργεί ένα πακέτο διάσωσης

Είδηση: Τη θέση τους υπέρ των κλαδικών συμβάσεων και της διατήρησης του δικαιώματος του υπουργού για επέκτασή τους σε επιχειρήσεις που δεν εκπροσωπούνται στις διαπραγματεύσεις επιβεβαίωσαν η υπουργός Εργασίας και οι κοινωνικοί εταίροι σε συνάντησή τους, παρά τις πιέσεις της τρόικας για περιορισμό αυτού του είδους των συμβάσεων σε όσους συνυπογράφουν τις αντίστοιχες συμβάσεις και ενίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων.

«Το υπουργείο και οι κοινωνικοί εταίροι θεωρούν την επέκταση των συλλογικών συμβάσεων εργαλείο τόσο της προάσπισης του θεσμού των συλλογικών διαπραγματεύσεων όσο και της προστασίας του υγιούς ανταγωνισμού ανάμεσα στις επιχειρήσεις.»
"Και οι κοινωνικοί εταίροι και η κυβέρνηση επιβεβαίωσαν τη θέση τους υπέρ της διατήρησης του δικαιώματος του υπουργού να επεκτείνει τις κλαδικές συμβάσεις" δήλωσε η υπουργός Λ.Κατσέλη μετά το τέλος της συνάντησης, η οποία πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο των τακτικών μηνιαίων επαφών της υπουργού με τους εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων (ΓΣΕΕ, ΕΣΕΕ, ΓΣΕΒΕΕ, ΣΕΒ, ΣΕΤΕ).

Στη συνάντηση εκτός από την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων εργασίας σε όλο το φάσμα των ιδιωτικών επιχειρήσεων, συζητήθηκε και η αναβάθμιση του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας και αποφασίστηκε η σύσταση Επιτροπής, με τη συμμετοχή των κοινωνικών εταίρων, που θα ασχοληθεί με το θέμα αυτό και θα εισηγηθεί το νέο πλαίσιο λειτουργίας του ΑΣΕ.

Το Ανώτατο Συμβούλιο Εργασίας έχει μέχρι σήμερα γνωμοδοτικές αρμοδιότητες και, όπως είπε η κ. Κατσέλη, επιδίωξη είναι να διαδραματίσει ένα ρόλο ο οποίος θα προάγει την εργασιακή ειρήνη. Ειδικότερα η υπουργός Εργασίας Λ.Κατσέλη δήλωσε μετά τη συνάντηση: «Στην τακτική μηνιαία συνάντησή μας με τους εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων επιβεβαιώθηκε για άλλη μία φορά η σημασία του θεσμού της επέκτασης των συλλογικών συμβάσεων ως το μόνο εργαλείο προάσπισης και των εργασιακών δικαιωμάτων, αλλά και προστασίας του ανταγωνισμού».

«Συμφωνήσαμε να αναβαθμίσουμε τη λειτουργία του ΑΣΕ, του Ανώτατου Συμβουλίου Εργασίας, να συστήσουμε μια επιτροπή προς αυτό το σκοπό που, εντός τους μηνός, θα καταθέσει συγκεκριμένες προτάσεις, έτσι ώστε πραγματικά να γίνει ένας θεσμός ο οποίος θα έχει μία συνολική αποτελεσματική λειτουργία και θα προάγει την εργασιακή ειρήνη στην εξομάλυνση διαφορών και θα γνωμοδοτεί στο υπουργείο και στον υπουργό για όλα τα θέματα των εργασιακών σχέσεων» πρόσθεσε η κυρία Κατσέλη.

Απαντώντας σε ερώτηση σχετική με το πώς αντιδρά το υπουργείο στις πιέσεις της τρόικας για περιορισμό των κλαδικών συμβάσεων, είπε ότι «Και η κυβέρνηση και οι κοινωνικοί εταίροι έχουν λάβει σαφή αντίθετη θέση σε αυτό το θέμα».

Σε ό,τι αφορά τις κλαδικές συμβάσεις που εκκρεμούν στο γραφείο της για υπογραφή (συνολικά 40 συμβάσεις), η κυρία Κατσέλη είπε ότι αυτές θα υπογραφούν μετά την τοποθέτηση του νέου γενικού γραμματέα στη θέση του παραιτηθέντος κ. Δασκαλάκη, «και τη βοήθεια όλων των κοινωνικών εταίρων».

Από την πλευρά τους οι εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων, ο κ. Κυριαζής από τον ΣΕΒ, ο κ. Νίκος Αγγελόπουλος του Συνδέσμου Τουριστικών Επιχειρήσεων, ο κ. Νίκος Σκορίνης της ΓΣΕΒΕΕ και ο κ. Κορκίδης της ΕΣΕΕ, τάχθηκαν υπέρ των θέσεων της υπουργού για την αναβάθμιση του ΑΣΕ. Αναφερόμενος στις κλαδικές συμβάσεις, ο κ. Σκορίνης πρόσθεσε ότι το 75% των επιχειρήσεων είναι μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις και ότι πρέπει να μην ανατραπεί ο υγιής ανταγωνισμός για να προστατευτούν οι επιχειρήσεις και οι εργαζόμενοι.

Από την πλευρά του ο κ. Κορκίδης τόνισε ότι η ΕΣΕΕ δεν θα επιτρέψει την κατάργηση των κλαδικών μισθολογικών συμβάσεων και ότι σύντομα θα υπογράψει κλαδική συλλογική σύμβαση. Σε δηλώσεις του μετά τη συνάντηση ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ Γ.Παναγόπουλος είπε ότι οι ατομικές συμβάσεις εργασίας περικλείονται από τις κλαδικές και ζήτησε από τους εργαζόμενους να αγνοήσουν τις παραινέσεις της τρόικας και να προχωρήσουν στην υπογραφή κλαδικών συλλογικών συμβάσεων.

Σχόλιο: Στα τόσα άσχημα των τελευταίων μηνών και υπό το βάρος της κοινωνικής πίεσης (και ενώ έχει ήδη φτάσει τα πράγματα σε ιδιαίτερα άσχημο σημείο στις εργασιακές σχέσεις), η κυρία Κατσέλη μας εξέπληξε (ευχάριστα) παίρνοντας το μέρος των κλαδικών συμβάσεων - μαζί με τους κοινωνικούς εταίρους (συμπεριλαμβανομένου και του ΣΕΒ που στην περιβόητη έκθεσή του ζητούσε και νέα μέτρα). Η τρόικα βέβαια ζητάει άλλα (δείτε εδώ και εδώ) και ο "κύριος" (σε εισαγωγικά εις γνώσιν μας) Παπακωνσταντίνου ετοιμάζει καινούργια σειρά μέτρων (μέσω του επικαιροποιημένου Μνημονίου), οπότε είναι αμφίβολο αν αυτή η συμμαχία θα φέρει αποτέλεσμα. Βέβαια όπως λέγανε και οι αρχαίοι ημών πρόγονοι "η ισχύς εν τη ενώσει", οπότε το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να ελπίζουμε: Θα πρέπει επιτέλους να επικρατήσει η λογική που επιβάλει ένα στοπ στην περαιτέρω μείωση μισθών και χαλάρωσης των εργασιακών συνθηκών. Δεν πρέπει και δεν μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με αυτά που γίνονται στον εργασιακό χώρο αλλά το πρώτο βήμα είναι μη ληφθούν χειρότερα μέτρα. Μετά θα πρέπει ν' αγωνιστούμε για τη βελτίωση της κατάστασης.


Είδηση: Υπερεξουσίες στην Κοινή Επιτροπή, στην οποία θα προεδρεύουν οι κ.κ. Χάρης Παμπούκης και Ahmad Al Sayed (γραμματέας της κρατικής εταιρείας επενδύσεων), δίνει το μνημόνιο που υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας και της κρατικής εταιρείας επενδύσεων του Κατάρ (Qatar Investment Authority).
Η επιτροπή, που θα συνεδριάζει κάθε τρεις μήνες, θα υπερπηδά όλα τα «εμπόδια» νομικής ή άλλης φύσης που θα προκύπτουν στην υλοποίηση των επενδυτικών σχεδίων τα οποία θα συμφωνήσουν οι δύο πλευρές. Σε γενικές γραμμές, το μνημόνιο, το οποίο αποτελεί στην ουσία δήλωση καλών προθέσεων, μεταξύ άλλων αναφέρει:

Αρθρο 1 Τα πεδία στα οποία οι δύο πλευρές συμφωνούν να ενισχύσουν τη συνεργασία τους, με την ανάληψη επενδυτικών πρωτοβουλιών από πλευράς της κρατικής εταιρείας επενδύσεων του Κατάρ ή συνεργαζόμενων με αυτήν εταιρειών. Κατονομάζονται οι τομείς του τουρισμού, ακινήτων (real estate), των μεταφορών, λιμάνια, αεροδρόμια, τράπεζες και ενέργεια. Η κρατική εταιρεία επιβεβαιώνει την πρόθεσή της να επενδύσει στους τομείς αυτούς στην Ελλάδα έως 5 δισ. δολάρια.

Αρθρο 2 Η Κοινή Επιτροπή που θα δημιουργηθεί, θα αναλάβει, μεταξύ άλλων, να εξετάσει το ισχύον νομικό πλαίσιο στην Ελλάδα, παρέχοντας στην κρατική εταιρεία επενδύσεων του Κατάρ κάθε δυνατή διευκόλυνση, αναγνωρίζοντας τα επενδυτικά προγράμματά του ως τον πλέον «προτιμητέο πιθανό επενδυτή» (favored possible investor status), όσον αφορά τόσο τα προνόμια που αυτός μπορεί να απολαμβάνει όσο και τις φορολογικές απαλλαγές και την αδειοδότηση μέσω του συστήματος fast track.

Αρθρο 3 Ορίζεται σαφώς ότι η συμφωνία δεν δεσμεύει τα δύο μέρη δημιουργώντας νομικές ευθύνες αποζημίωσης. Τόσο το Ελληνικό Δημόσιο όσο το Κατάρ και η κρατική εταιρεία δεν δεσμεύονται για τίποτε περισσότερο από αυτά που αναφέρονται ρητώς στο μνημόνιο.

Σχόλιο: Ωραίες οι επενδύσεις και σαφέστατα είναι ένας βασικός τρόπος για να ξεπεράσει την κρίση η χώρα. Όμως σίγουρα θα πρέπει να υπάρχουν μέτρα και σταθμά για να γίνει αυτό ή κάνουμε λάθος; Η κυβέρνηση προσπαθεί απεγνωσμένα να φέρει ξένα χρήματα στην χώρα, δίνοντας "γη και ύδωρ": Δημιουργεί υφυπουργείο και υπηρεσίες ξεπουλήματος (διαβάστε εδώ), εκποιεί έμμεσα δημόσια περιουσία και εταιρείες (προετοιμάζοντας μισθώσεις για 99 χρόνια - αλήθεια γιατί όχι 100; ) και θυσιάζοντας το περιβάλλον στο βωμό "της προόδου" (όπως ετοιμαζόταν και κάνει στην περιοχή του Αστακού Αιτωλοακαρνανίας - πάλι με "επενδυτές" από το Κατάρ). Το παράδειγμα της περιοχής του Ελληνικού είναι ακόμα μια ένδειξη για το που οδηγούνται τα πράγματα: Δημόσια έκταση παραχωρείτε σε μια εταιρεία (διαβάστε εδώ λεπτομέρειες) για ν' αποχαρακτηριστεί από "δημόσια περιουσία", η οποία στη συνέχεια περνάει στον έλεγχο "επενδυτών" (αλλοδαπών ή Ελλήνων δεν έχει σημασία), οι οποίοι με τη σειρά τους έχουν φοβερά και τρομερά σχέδια (για τα οποία πολλά έχουμε ακούσει αλλά ακόμα δεν ξέρουμε τίποτα σίγουρο) τα οποία περιλαμβάνουν πολλά και διάφορα (διαβάστε σχετικά εδώ) και τα οποία υπόσχονται 35000 μόνιμες θέσεις εργασίας (αριθμός εξωπραγματικός και που στην πορεία θα μειωθεί όπως μειώνονται και τα στρέμματα του πάρκου που ξεκίνησε ως το μεγαλύτερο στην Ευρώπη και έχει φτάσει την παρούσα στιγμή στο μέγεθος του Εθνικού Κήπου): Για να γίνουν όμως όλα αυτά τα "υπέροχα" σχέδια πραγματικότητα, πρέπει να υπάρχουν "διευκολύνσεις" οι οποίες προβλέπονται από τη συμφωνία (η οποία γίνεται για ένα έργο για το οποίο υποτίθεται ότι θα γίνει "διεθνής διαγωνισμός") και οι οποίες καθιστούν τους επενδυτές και τις ιδέες τους υπεράνω των νόμων και της εφορίας. Αν αυτό δεν σας μυρίζει σκάνδαλο και δεν δημιουργεί υπόνοιες ότι στο τέλος θα πληρώσουν το λογαριασμό τα συνήθη κορόιδα (δηλ. εμείς), τότε ειλικρινά δεν ξέρουμε τι μπορεί να το κάνει!

Και για όσους τους αρέσουν οι ιστορίες...Είναι μία υγρή ημέρα σε ένα μικρό ιρλανδικό χωριό. Βρέχει ακατάπαυστα και οι δρόμοι είναι άδειοι. Οι καιροί είναι δύσκολοι, όλοι χρωστάνε και ο καθένας ζει με πίστωση. Αυτή τη συγκεκριμένη μέρα, ένας πλούσιος Γερμανός τουρίστας οδηγάει μέσα από το χωριό, σταματά σε ένα τοπικό ξενοδοχείο, αφήνει 100 ευρώ στο γραφείο της ρεσεψιόν, λέγοντας στον ξενοδόχο ότι θέλει να ελέγξει τα επάνω δωμάτια ώστε να βρει κάποιο για να περάσει τη νύχτα.

Ο ξενοδόχος του δίνει μερικά κλειδιά και μόλις ο επισκέπτης αρχίζει να ανεβαίνει τα σκαλιά, αρπάζει τα 100 ευρώ από το τραπέζι και τρέχει στο διπλανό κατάστημα του χασάπη για να ξεπληρώσει το χρέος του. Ο χασάπης παίρνει τα 100 ευρώ και αμέσως πάει λίγο πιο κάτω για να ξεπληρώσει το χρέος του στον χοιροτρόφο. Μετά ο χοιροτρόφος σπεύδει με τα 100 ευρώ να πληρώσει τον λογαριασμό του στον προμηθευτή ζωοτροφών. Ο τύπος που δουλεύει εκεί λαμβάνει τα 100 ευρώ και τρέχει να πληρώσει τα ποτά που χρωστάει στο μπαράκι του χωριού. Ο ιδιοκτήτης του μπαρ δίνει πονηρά κάτω από το τραπέζι τα 100 ευρώ που χρωστούσε σε μία γυναίκα θαμώνα του μπαρ, η οποία τον τελευταίο καιρό έχει μείνει άνεργη και έχει αναγκαστεί να προσφέρει έξτρα υπηρεσίες σε μοναχικούς άντρες. Η γυναίκα χώνει τα 100 ευρώ βαθιά μέσα στην τσέπη του τζην της και με γοργό βήμα καταφτάνει στο ξενοδοχείο που βρίσκεται ο Γερμανός τουρίστας.
Επιτέλους ξεπληρώνει εκείνο το δωμάτιο που είχε νοικιάσει πριν μερικές ημέρες. Τα 100 ευρώ τα παραλαμβάνει, ποιος άλλος, ο ξενοδόχος. Τα ακουμπά αμέσως στο τραπέζι, εκεί που τα είχε αφήσει ο πλούσιος τουρίστας, έτσι ώστε να μην κινήσει την παραμικρή υποψία. Ο Γερμανός, μετά από λίγο, κατεβαίνει από τα σκαλιά, δηλώνοντας ότι δεν του άρεσε κάποιο από τα δωμάτια. Παίρνει τα 100 ευρώ πίσω, μπαίνει στο αυτοκίνητό του και εγκαταλείπει την πόλη.
Κανένας δεν παρήγαγε τίποτα. Κανένας δεν κέρδισε τίποτα. Όμως οι κάτοικοι του χωριού έπαψαν να χρωστούν και μπορούν τώρα να ατενίζουν το μέλλον με αισιοδοξία.
Κάπως έτσι, λειτουργούν τα περιβόητα πακέτα διάσωσης αγαπητοί φίλοι!