Κοινωνικές παρενέργειες της κρίσης (εγκατάλειψη παιδιών, εργασιακή εκμετάλλευση) / "Καταστροφή της Ελλάδας το Μνημόνιο"

Είδηση 1η: Η αδήλωτη εργασία αποτελεί έναν από τους βασικούς μοχλούς της παραοικονομίας δήλωσε σήμερα ο ειδικός γραμματέας του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας, Μιχάλης Χάλαρης. Σύμφωνα με ευρωπαϊκές έρευνες που επικαλέστηκε, η «μαύρη» εργασία αντιστοιχεί στο 20% του ελληνικού ΑΕΠ. Όπως προκύπτει και από τους δειγματοληπτικούς ελέγχους των κοινωνικών επιθεωρητών του ΣΕΠΕ το 2010, ένας στους τέσσερις εργαζομένους είναι ανασφάλιστος. Το ποσοστό είναι υψηλότερο (32% περίπου) μεταξύ των αλλοδαπών εργαζομένων.

Όπως ανέφερε ο Μιχάλης Χάλαρης, τα τελευταία χρόνια έχει ενταθεί και το φαινόμενο του εργασιακού trafficking. Σύμφωνα με τον ίδιο οι κλάδοι όπου είναι πιο πιθανό να εντοπιστούν κατά τους ελέγχους θύματα εργασιακής εκμετάλλευσης είναι μεταξύ άλλων τα τεχνικά και οικοδομικά έργα, τα γραφεία ευρέσεως εργασίας και τα νυχτερινά κέντρα.

Είδηση 2η: Πλημμύρισαν τα χωριά SOS από ανήλικα παιδιά, των οποίων οι γονείς αδυνατούν να πλέον να ανταποκριθούν στις βασικές υποχρεώσεις της καθημερινότητας.

Τα νούμερα αυξάνονται δραματικά, ενώ η εικόνα αποτελεί τη σύγχρονη πραγματικότητα για πολλές οικογένειες. Σύμφωνα με στοιχεία, τα οποία ανέφερε ο Διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας και Έρευνας των παιδικών χωριών SOS, στο Ράδιο 9, Στέργιος Σιφνιός "υπάρχει αυξητική τάση των οικογενειών που για οικονομικούς λόγους αφήνουν τα παιδιά τους, προκειμένου να έχουν ένα πιάτο ζεστό φαγητό, όσο δύσκολο και αν τους είναι να τα αποχωριστούν".

Να σημειωθεί ότι το 2010 περίπου 1000 οικογένειες εκ των οποίων οι 600 από το κέντρο της Αθήνας, απευθύνθηκαν για το λόγο αυτό στα παιδικά χωριά SOS.

Το 80% αφορά παιδιά Ελλήνων, δεδομένο που έρχεται να προστεθεί σε όλα τα υπόλοιπα σημάδια που αποδεικνύουν το αδιέξοδο, στο οποίο έχει περιέλθει η ελληνική κοινωνία.

Ο κ. Σιφνιός επισημαίνει ότι η αύξηση της ανεργίας, τα χαμηλά μεροκάματα, αλλά και η ανύπαρκτη κρατική κοινωνική πολιτική, αναγκάζουν ολοένα και περισσότερους γονείς να αφήσουν τα παιδιά τους σε «ξένα χέρια», ελπίζοντας ότι αργότερα θα καταφέρουν να βρουν τρόπο, για να τους προσφέρουν, έστω τα απολύτως απαραίτητα.

Τελειώνοντας, ο Διευθυντής Κοινωνικής Εργασίας και Έρευνας στα παιδικά χωριά SOS, αναφέρει πως εντός ολίγου καιρού, δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν, πρωτίστως γιατί, ο νέος φορολογικός νόμος τα έχει «γονατίσει» φορολογώντας όχι μόνο τις δωρεές αλλά και το ίδιο το παιδικό χωριό, και δευτερευόντως, γιατί εντός ολίγου καιρού δεν θα μπορούν να ανταπεξέλθουν λόγο πληρότητας.

Σχόλιο: Δύο πλευρές του ίδιου νομίσματος παρουσιάζουμε σήμερα: Από την μία έχουμε μια μεγάλη μερίδα ανθρώπων που αναγκάζεται να δουλέψει χωρίς τις ανάλογες αμοιβές και απαραίτητες ασφαλιστικές καλύψεις, προκειμένου να βγάλει την εβδομάδα (και όχι για να πάει διακοπές ή στα "μπουζούκια") και από την άλλη έχουμε ένα κομμάτι της κοινωνίας που πλέον όχι μόνο βρίσκεται "στο κόκκινο" (διαβάστε εδώ αναλυτικά), αλλά αναγκάζεται να δώσει "σε ξένα χέρια" τα ίδια του τα παιδιά (ακόμα και αμέσως μετά τη γέννησή τους όπως φαίνεται στο σχετικό ρεπορτάζ του "Βήματος" εδώ). Ξέροντας τι σημαίνει αυτό για μια κοινωνία που οι γονείς κάνουν διαχρονικά μεγάλες (και υπέρ το δέον πολλές φορές) θυσίες για τα παιδιά τους, καταλαβαίνει κανείς που έχουν φτάσει τα πράγματα, όσο και αν πολλοί δε θέλουν να βλέπουν τα πράγματα ως έχουν. Οι αλλαγές που έχουν γίνει έχουν γυρίσει την Ελλάδα πολλά χρόνια πίσω σε εποχές που οι περισσότεροι από μας δεν έχουν ζήσει και ακόμα λιγότεροι θα ήθελαν να επιστρέψουν: Κοινωνικές αναταραχές μεγάλης κλίμακας (όπως στην Κερατέα - διαβάστε εδώ), εκτεταμένη αστυνόμευση που δεν έχει ως στόχο την μείωση της εγκληματικότητας αλλά τον "έλεγχο" των πολιτών (δείτε εδώ), φτώχεια σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνίας (σχετική ανάλυση εδώ), ένα κράτος πρόνοιας υπό κατάρρευση, και ένα εκτεταμένο εργασιακό μεσαίωνα από τον οποίο δεν υπάρχει γυρισμός (δείτε τη σχετική ανάρτηση εδώ). Το μόνο που απομένει είναι να ξαναγυρίσουμε στην εποχή των "βρεφοδόχων" και να βγει εκτός νόμου το ΚΚΕ για να επισημοποιηθεί η επιστροφή μας στις δεκατίες του '40 και του '50. Και τα πράγματα βέβαια δεν έχουν φτάσει ακόμα στ' άκρα. Τι φαινόμενα θ' αντικρύσουμε άραγε τον επόμενο χειμώνα με την επικείμενη εξίσωση φόρου μεταξύ πετρελαίου κίνησης και θέρμανσης (διαβάστε εδώ σχετικά); Στην εγκατάλειψη των ανηλίκων, θα προστεθούν και άλλα χειρότερα φαινόμενα: Η πρόσφατη τοποθέτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Π.Κουρουμπλή στην Βουλή (με αφορμή την κάλυψη εκ μέρους του κράτους των χρεών του Μεγάρου Μουσικής) κατά την οποία ομολόγησε ότι τον σταματούν άνθρωποι στο δρόμο για να τους αγοράσει μια τυρόπιτα να δώσουν στα παιδιά τους φάνε, δείχνει για το που πάνε τα πράγματα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... «Η Πορτογαλία δεν χρειάζεται ένα σχέδιο διάσωσης και θα διατηρήσω αυτήν τη θέση για να υπερασπιστώ τη χώρα μου. Επειδή γνωρίζω τί σήμαινε αυτό για την Ιρλανδία και την Ελλάδα και δεν εύχομαι το ίδιο πράγμα για τη χώρα μου», δήλωσε ο Πρωθυπουργός της Πορτογαλίας Σόκρατες σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε μετά τη διήμερη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ. «Η Πορτογαλία πρέπει να καθιερωθεί ως μια χώρα που μπορεί να λύσει μόνη της τα προβλήματά της», προσέθεσε, χαρακτηρίζοντας «παιδιάστικη» την ιδέα της υποβολής αιτήματος στο Ταμείο για να βοηθήσει τη χώρα του. Αυτά για όσους πανηγυρίζουν για το ότι βρισκόμαστε στο Μνημόνιο και θεωρούν μονόδρομο την είσοδο και παραμονής μας σ' αυτό... Για το "Σύμφωνο του Ευρώ" που αποφασίστηκε πανηγυρικά από τους ηγέτες της ΕΕ, ερήμην των λαών, τα γράψαμε τις προάλλες (δείτε εδώ) - μικρότερες συντάξεις, περισσότερα χρόνια στη δουλειά (καλά 70 δηλαδή), λιγότερες παροχές, ευκολότερες απολύσεις. Εμείς βέβαια ως λαός μπορεί να κοιμόμαστε αλλά δεν είναι παντού έτσι:


Πηγές: "News24", "Ελευθεροτυπία"