Όλη η αλήθεια για το μέτρο της "επιφάνειας" / Κοροϊδία με τις προσλήψεις συμβούλων για τις ιδιωτικοποιήσεις / Σχόλιο για τις συνενώσεις

Είδηση: Ένα απίθανο «πάρτι» για τις μεγάλες διεθνείς τράπεζες ετοιμάζεται να στήσει η κυβέρνηση, στο όνομα της επιτακτικής ανάγκης άντλησης εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις για τη μείωση του χρέους, με ένα πρόγραμμα που, σύμφωνα με το ΔΝΤ, θα είναι το πιο φιλόδοξο της Ιστορίας, ξεπερνώντας ακόμη και αυτό της Αργεντινής!

Σύμφωνα με τα στοιχεία πίνακα που περιλαμβάνεται στην τελευταία έκθεση αξιολόγησης της Ελλάδας από το ΔΝΤ, το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που συμφώνησε με την Ά. Μέρκελ ο πρωθυπουργός, με αντάλλαγμα διευκολύνσεις για να αποφύγει η χώρα τη χρεοκοπία μέχρι το τέλος του 2012, είναι το μεγαλύτερο στην παγκόσμια Ιστορία, με εξαίρεση αυτό που εφάρμοσε η Ουγγαρία μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, το οποίο βεβαίως δεν μπορεί να αποτελέσει μέτρο σύγκρισης, αφού ολόκληρη η οικονομία της χώρας ήταν τότε υπό δημόσιο έλεγχο.

Με επιδιωκόμενα συνολικά έσοδα που φθάνουν το 20% του ΑΕΠ, η Ελλάδα ξεπερνά σε φιλοδοξία στόχων την Αργεντινή (12% του ΑΕΠ απέδωσε το ξεπούλημα περιουσίας στη χώρα, πριν από τη χρεοκοπία της), το Περού (12,8%) και συναγωνίζεται ευθέως την πρώην κομμουνιστική Εσθονία (20,3%), χωρίς να έχει μεγάλη απόσταση και από την πρώην κομμουνιστική Ουγγαρία, που συγκέντρωσε έσοδα ίσαμε το 32% του ΑΕΠ της, περνώντας από τον «υπαρκτό» στον καπιταλισμό. Πρόκειται, δηλαδή, για το μεγαλύτερο πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων που θα έχει εφαρμοσθεί ποτέ σε μη κομμουνιστική χώρα!

Για το μεγάλο «πάρτι» ιδιωτικών συμφερόντων που θα στηθεί στη δημόσια περιουσία τα επόμενα χρόνια, κλειδί θα είναι η νομοθετική ρύθμιση που εισηγήθηκε την περασμένη Κυριακή ο Χάρης Παμπούκης, με την οποία ανοίγει ο δρόμος για το «βελούδινο», όπως εκτιμά η κυβέρνηση, πέρασμα ακόμη και πολιτικά «ευαίσθητων» στοιχείων της δημόσιας περιουσίας, όπως τα ουκ ολίγα νησιά που έχει στο χαρτοφυλάκιό της η Κτηματική Εταιρεία του Δημοσίου, σε χέρια ιδιωτών, με το Δημόσιο να κρατά ένα «φύλλο συκής», αφού τυπικά η ιδιοκτησία της γης δεν θα έχει αλλάξει χέρια.

Για να γίνει αυτό, ο νομομαθής κ. Παμπούκης εισηγείται να αλλάξει ο Αστικός Κώδικας, ώστε να καθιερωθεί ο θεσμός της επιφάνειας: Με αυτόν, η γη θα παραμένει τυπικά στην ιδιοκτησία του Δημοσίου και ο ιδιώτης επενδυτής θα έχει εμπράγματα δικαιώματα για τα κτίσματα που θα δημιουργήσει πάνω στη δημόσια γη. Δηλαδή, ένα νησί θα ανήκει τυπικά στο Δημόσιο, αλλά τα πλήρη εμπράγματα δικαιώματα σε μια τουριστική εγκατάσταση που θα δημιουργηθεί θα ανήκουν στον ιδιώτη επενδυτή.

Όπως εξηγεί σε επιστολή που είχε στείλει το 2003 στην «Καθημερινή» ο Στρατής Στρατήγης, ο νομικός και πολιτικός που είχε μελετήσει από το 1980 την εισαγωγή του θεσμού της επιφάνειας, αλλά το έργο του μπήκε στο αρχείο από τις κυβερνήσεις Παπανδρέου της δεκαετίας του '80 και δεν τόλμησε να το εφαρμόσει ούτε η κυβέρνηση Σημίτη το 2003, με τον θεσμό της επιφάνειας παρακάμπτονται βολικά οι αντιδράσεις στο ξεπούλημα «ευαίσθητης» δημόσιας περιουσίας.

«H επαναφορά του θεσμού της Eπιφάνειας», έγραφε απευθυνόμενος στην «Καθημερινή» το 2003 ο κ. Στρατήγης, «προκειμένου περί εκτάσεων του Δημοσίου, ή νομικών προσώπων του Δημοσίου υπό την ευρεία έννοια που δίδει το Aρθρ. 101 (1β) του N. 2238/94 του Kώδικα Φορολογίας Eισοδήματος, έχει ένα σημαντικότατο πολιτικό πλεονέκτημα για την αντιμετώπιση της διαμαρτυρίας πολιτών και θιγομένων. Δεν “ξεπουλιέται” η δημόσια γη. Mε τη δημιουργία δικαιώματος “επιφάνειας” ο κύριος του εδάφους συνεχίζει να παραμένει ιδιοκτήτης του, αλλά συγχρόνως δεν παρακωλύεται η οικονομική αξιοποίηση εκτάσεων ή ακινήτων, που δεν θα έπρεπε να εκποιηθούν για πολιτικούς λόγους ή δεν μπορούν να εκποιηθούν εκ του νόμου (όπως επί απαλλοτριωθέντων) ή από όρους (όπως σε κληροδοτήματα υπέρ κοινωφελών σκοπών)».

Με τον θεσμό της επιφάνειας, φαινομενικά όλοι θα είναι κερδισμένοι, στην πραγματικότητα όμως το Δημόσιο θα εισπράξει έσοδα μικρού ύψους, για παραχώρηση εκμετάλλευσης εκτάσεων αμύθητης αξίας.

Ο θεσμός της επιφάνειας προσφέρεται κατ' εξοχήν για χρηματοοικονομικά παιχνίδια με μεγάλα οφέλη από τις ισχυρές διεθνείς τράπεζες, γι' αυτό και λέγεται ότι δείχνουν ενδιαφέρον ήδη τράπεζες όπως η αμερικανική Goldman Sachs και η γερμανική Deutsche Bank. Τα εμπράγματα δικαιώματα των επενδυτών μπορούν να γίνουν ενέχυρο για δανεισμό από τράπεζες. Επιπλέον, υπάρχουν ήδη πολλές σκέψεις για δημιουργία εταιρειών ειδικού σκοπού από το Δημόσιο, στις οποίες θα περνούν τα δικαιώματα επιφάνειας που θα διατίθενται στους ιδιώτες, ώστε να μπορούν οι τράπεζες να υπολογίζουν τα μελλοντικά έσοδα και να τα προεξοφλούν στο Δημόσιο με τιτλοποιήσεις, όπως αυτές που είχαν γίνει στο παρελθόν με άλλες κατηγορίες κρατικών εσόδων.

Σχόλιo: Οι αρχικές κυβερνητικές αντιδράσεις στην ανακοίνωση του σχεδίου "εκμετάλλευσης-ξεπουλήματος" της Δημόσιας περιουσίας (διαβάστε εδώ), έδωσαν τη σειρά τους σε ανακοινώσεις "παραχωρήσεων" δημοσίων εκτάσεων (διαβάστε εδώ τον κατάλογο), δημοσιοποιήσεις σχεδίων "αξιοποίησης" των εθνικών κληροδοτημάτων (δείτε εδώ αναλυτικά) και εσχάτως την εισαγωγή του θεσμού της "επιφάνειας" ως αντίβαρου προς την πώληση ακινήτων.

Βέβαια τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα όσο παρουσιάζονται: Τι θα μπορεί να κάνει το Δημόσιο αν παραχωρεί το δικαίωμα χρήσης της επιφάνειας σ' έναν ιδιώτη ή μια εταιρεία για 50 ή 60 χρόνια μετά το διάστημα αυτό; Να γίνει αλλαγή χρήσης γης δύσκολο (ιδιαίτερα όταν επ' αυτής έχουν χτιστεί πολυόροφα κτίσματα ή τουριστικές εγκαταστάσεις). Απλά θ' αλλάζει "διαχειριστής" μετά από εκείνη την χρονική περίοδο, παραμένοντας η Δημόσια περιουσία μακρυά από τον έλεγχο του κράτους, το οποίο θα κρατά κάποια δικαιώματα χωρίς όμως να μπορεί να έχει ουσιαστικό έλεγχο για το τι συμβαίνει σ' αυτή, για την απρόσκοπτη πρόσβαση του απλού πολίτη (στην δική του ιδιοκτησία) ή ακόμα και για περαιτέρω αλλαγές ή μεταβιβάσεις των δικαιωμάτων του. Πέραν των περιβαλλοντικών ανησυχιών που δικαιολογημένα δημιουργούνται για το τι μέλει γενέσθαι σε διάφορες περιοχές της χώρας (θυμηθείτε το Κάβο Σίδερο στην Κρήτη, τον Αστακό στην Αιτωλοακαρνανία, το Ελληνικό και τα Σύβοτα στην Ήπειρο), έχουμε και τα δεκάδες νησιά που "λιγουρεύονται" διάφοροι για να μετατρέψουν σε "ιδιωτικούς παραδείσους", προς όφελος της τσέπης τους και εις βάρος των υπολοίπων μας. Χώρια των εθνικών κινδύνων που υπάρχουν από την παραχώρηση δικαιωμάτων πάνω σε αυτά...

Κλείνοντας να πούμε ότι είναι τουλάχιστον αστείο να χρησιμοποιείται μια ινδιάνικη ρήση ("τη γη μας δεν την κληρονομήσαμε από τους γονείς μας, αλλά τη δανειζόμαστε από τα παιδιά μας") για να δικαιολογήσουμε την εισαγωγή ενός μέτρου που ευνοεί την χρηματοπιστωτική συναλλαγή σε δημόσια γη, χρησιμοποιώντας την ως "μετοχή ΔΕΚΟ". Δε νομίζουμε οι ινδιάνοι (που είχαν μια σαφέστατα διαφορετική αντίληψη για τη γη των προγόνων τους από τον κ. Παμπούκη και τον κ. Παπανδρέου, οι οποίοι δεν τη σέβονται καθόλου), να είχαν στο μυαλό τους τα όσα "υπέροχα" φαντάζονται οι κύριοι της κυβέρνησης μας...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η κυβερνητική επιτροπή αποφάσισε την πρόσληψη χρηματοοικονομικών συμβούλων (Citi Group, Τράπεζα Πειραιώς), ειδικού χρηματοοικονομικού συμβούλου (ΛΑΜΔΑ Χρηματοοικονομικοί Σύμβουλοι), νομικού συμβούλου (Δικηγορική Εταιρία Ζεμπέρης, Μαρκεζίνης, Λάμπρου και Συνεργάτες) και τεχνικού συμβούλου (Barcelona Strategical Urban Systems AIE) για την αξιοποίηση της έκτασης του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό. Η τελευταία εταιρεία (η οποία προφανώς θα πάρει αμοιβή για να λειτουργήσει ως "τεχνικός σύμβουλος") είναι εταιρεία συμφερόντων Αθεμπίγιο, ο οποίος υποτίθεται ότι θα συμμετείχε ΔΩΡΕΑΝ στο σχέδιο "αξιοποίησης" της έκτασης. Βέβαια ο άνθρωπος δεν είχε καμία υποχρέωση να δουλέψει τζάμπα για μας (αλλίμονο - εδώ Έλληνες και παίρνουν παχυλότατες αμοιβές) αλλά η κυβέρνηση θα πρέπει τουλάχιστον ν' αποφεύγει να μας κοροϊδεύει κατά πρόσωπο (κοινώς στα μούτρα μας).

Το ανέκδοτο της ημέρας "Σε κάθε περιφέρεια έχει γίνει σοβαρή και οργανωμένη δουλειά όσο αφορά το θέμα των συνενώσεων", δήλωσε η Υπουργός Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου ενώ τόνισε "θα εξεταστούν οι συγκεκριμένες περιπτώσεις που υπάρχουν τεκμηριωμένες και ήρεμες προσεγγίσεις με παιδαγωγικά επιχειρήματα, χωρίς βία και απειλές." Η "σοβαρότητα" και η "οργάνωση" του Υπουργείου φαίνεται καθαρά σ' αυτήν εδώ την ανάρτηση. Και βέβαια αν το υπουργείο είχε κάνει διάλογο ανά περιοχή (και τηρούσε τις δεσμεύσεις που έδωσε γι' αυτό) δε θα είχαμε ούτε τόσες αντιδράσεις, ούτε τόσα προβλήματα...Λίγη σοβαρότητα δε βλάπτει - αλλά βέβαια από ανθρώπους που είναι η μόνη τους επαφή με την Δημόσια παιδεία είναι ως "αλεξιπτωτιστή"-υπουργού τι περιμένεις;

Πηγές: "Τα Νέα", "Παρόν" / Διαβάστε εδώ ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τον κοινωνικό συνταγματισμό και το μέλλον των κοινωνικών κατακτήσεων στην Ευρώπη...