Αλήθειες και ψέμματα για την Ελληνική αμυντική βιομηχανία

Η ελληνική αμυντική βιομηχανία (δηλ. τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΛΒΟ - ΠΥΡΚΑΛ), αποτέλεσαν έναν από τους πρώτους στόχους-"Ιφιγένειες" ώστε να ικανοποιηθεί η τρόικα και ο στόχος των απολύσεων από το Δημόσιο, στην αρχή των Μνημονίων. Παρά το ότι η αρχική υπόσχεση της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν να βρεθεί μια λύση ώστε να συνεχίσουν να λειτουργούν (κυρίως το καθαρά στρατιωτικό τους σκέλος) και ν' αποφευχθεί μια λύση "ΕΡΤ" (που επέφερε πολλά προβλήματα στην κυβέρνηση και μια μη-αναμενόμενη αντίδραση από πλευράς κοινής γνώμης), τελικά στην πορεία (και για πολλοστή φορά) η "κόκκινη γραμμή" μετακινήθηκε μερικά χιλιόμετρα πιο πίσω και έγινε προσπάθεια πώλησής τους (αν και στην πορεία η προσπάθεια ατόνισε)...

Παίζοντας το "συνήγορο του διαβόλου" θα μπορούσαμε να πούμε "και τι έγινε;". Τα ΕΑΣ και η (κρατική) ελληνική βιομηχανία όπλων δεν είναι ΕΡΤ και η χώρα μας μπορεί να ζήσει χωρίς αυτές. Η μήπως όχι;

Η αλήθεια είναι πιο περίπλοκη. Πέραν από το αυτονόητο (δηλ. ότι δεν μπορείς να ρίξεις στο δρόμο πάνω από 900 εργαζομένους - και μάλιστα χωρίς αποζημιώσεις όπως ήταν το αρχικό σχέδιο), υπάρχει και η άλλη πλευρά: o όμιλος των ΕΑΣ ΑΒΕΕ αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία στον κλάδο της κατασκευής όπλων και πυρομαχικών με κύκλο εργασιών, που ξεπέρασε τα 30 εκ. ευρώ το 2011 και έφτασε τα 38 εκ. ευρώ το 2019. Παράλληλα, κατέχει σημαντική τεχνογνωσία, εξελιγμένο μηχανολογικό εξοπλισμό και μεγάλες κατασκευαστικές δυνατότητες.

Όμως στην Βουλή η αναφορά που γίνεται κατά καιρούς, είναι για μια "χρεωμένη" εταιρεία που προσφέρει λίγα και απομυζεί πολλά...Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική:

(α) το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη αρνείται να καταβάλει στην εταιρεία ποσό 600.000 ευρώ, το οποίο οφείλει στον όμιλο ως φύλακτρα για τη φύλαξη των πυρομαχικών του BALTIC SKY, τα οποία κατασχέθηκαν στον Αστακό πριν από σχεδόν δέκα (10) χρόνια

(β) το υπουργείο Εθνικής Άμυνας επέβαλε σε μια εταιρεία της οποίας είναι ο μοναδικός μέτοχος ποινικές ρήτρες 600.000 ευρώ!

(γ) η εταιρεία εισπράττει με τεράστιες καθυστερήσεις ποσά για προϊόντα, που έχει ήδη παραδώσει στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας

(δ) η τέως ΕΒΟ είχε απαίτηση 360.398.052, 31 δολάρια (περιλαμβανομένων τόκων) σε βάρος του Ιράκ και η τέως ΠΥΡΚΑΛ 101.138.246 δολάρια (με υπολογισμό τόκων μέχρι 15/12/2007). Πρόσφατα με τον Νόμο 4160/2013 Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ αποφάσισαν ότι από το τεράστιο αυτό ποσό η εταιρεία δεν πρόκειται να εισπράξει τίποτα, αφού τελικά το Ιράκ θα καταβάλει όχι στην εταιρεία, αλλά στο υπουργείο Οικονομικών 126 εκατ. δολάρια ΗΠΑ σε 44 εξαμηνιαίες, ίσες και διαδοχικές δόσεις, αρχίζοντας από την 1η Μαρτίου 2019, χωρίς καμία δέσμευση χρηματοδότησης από το ποσό αυτό των αναγκών των ΕΑΣ ΑΒΕΕ.

(ε) σήμερα η αδράνεια κοστίζει στον όμιλο ΕΑΣ ΑΒΕΕ το 50% των εξόδων του! H δε αξία των ανεκτέλεστων συμβάσεων του ομίλου αποτιμήθηκε το έτος 2011 σε 114 εκατομμύρια ευρώ. Η υλοποίηση αυτών των παραγγελιών αρκεί για να κρατήσει σε πλήρη λειτουργία τον όμιλο για σχεδόν πέντε (5) χρόνια, αν και σήμερα πια το ποσό αυτό βαίνει συνεχώς μειούμενο αφού οι παραγγελίες ακυρώνονται.

(στ) η εμπορική αξία ακινήτων στα οποία δεν υπάρχει καμία εργοστασιακή δραστηριότητα αποτιμήθηκε το έτος 2010 σε 50 εκ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με το μητρώο ακινήτων της εταιρείας η αξία των ακινήτων του ομίλου συνολικά εκτιμήθηκε σε 324.254.877 ευρώ. Η επωφελής αξιοποίηση των ακινήτων αυτών θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα πραγματικά βιώσιμο επενδυτικό σχέδιο.

(ζ) τον Νοέμβριο του 2011 η Διοίκηση του Ομίλου ενημέρωσε εγγράφως την Πολιτική Ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ότι η εταιρεία με χρηματοδότηση αγοράς πρώτων υλών 4,2 εκατ. ευρώ αναμένεται να εμφανίσει εισροές της τάξης των 25-30 εκατ. ευρώ μέσα σε μόλις 6 μήνες

(η) Η εταιρεία έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει γραμμή παραγωγής πυρομαχικών αρμάτων μάχης 120 χιλ., για την οποία απαιτούνται επενδύσεις υποδομής, που κατά προσέγγιση εκτιμώνται σε 10% της αξίας του συγκεκριμένου εξοπλιστικού προγράμματος. Δυστυχώς ο κ. Ευαγγ. Βενιζέλος, αν και ο όμιλος είχε υπογράψει ήδη από το έτος 2003 συμφωνητικά συνεργασίας με τις εταιρείες ATK, RWM και ΙΜΙ, τα οποία εξασφάλιζαν ότι τα ΕΑΣ ΑΒΕΕ θα ήταν ο κύριος υποκατασκευαστής των πυρομαχικών αρμάτων μάχης 120 χιλ., εισηγήθηκε στο ΚΥΣΕΑ στις 13.10.2010 να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό για προμήθεια 30.360 βλημάτων και να συνάψει διακρατική συμφωνία με τη Γερμανία για την προμήθεια 12.000 βλημάτων.

Με λίγα λόγια, έχουμε (όπως παλαιότερα στην Ολυμπιακή, στον ΟΤΕ, στην ΔΕΠΑ κ.ο.κ.) μια συστηματική απαξίωση της εταιρείας - και λυπούμαστε που επαναλαμβάνουμε μια θεωρία συνωμοσίας αλλά ναι - και σ' αυτήν την περίπτωση αυτοί που θα ωφεληθούν είναι Γερμανοί, και εξηγούμε το πως:

Τα ΕΑΣ ΑΒΕΕ έχουν σήμερα την τεχνική δυνατότητα να συνεχίσουν να παράγουν πυρομαχικά και όπλα για τις Ένοπλες Δυνάμεις, καθώς και να υποστηρίζουν σημαντικό αριθμό υλικών και μέσων (πυρ-κα 40 Χ 53, πυρ-κα 105 ΜΜ, Velos, πυρ-κα 80 ΜΜ / 5,56 ΜΜ / 30 ΜΜ ΑΡ., όλμοι 81 ΜΜ, ΜΙΝΙΜΙ, διόπτρες, πυρ-κα ΑΠΑΤΣΙ, συντήρηση PATRIOT).

Οι θυγατρικές εταιρείες του Ομίλου (ΗΜΚ, ΔΕΡΑΣΕΝ Α.Ε.) έχουν τη δυνατότητα να προβούν άμεσα σε ραφή σύγχρονων στολών και την κατασκευή κρανών και αλεξίσφαιρων γιλέκων για τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Από κει και πέρα:
Η αξία των παραγγελιών σε πυρομαχικά και οπλικά συστήματα των Ενόπλων Δυνάμεων εκτιμάται σε 300 - 350 εκατ. ευρώ για την επόμενη 15ετία. Πρόκειται για χρήματα τα οποία θα καταβληθούν για πυρομαχικά και οπλικά συστήματα, είτε τα ΕΑΣ λειτουργούν, είτε κλείσουν. Μόνο που εάν παραμείνουν ανοιχτά τα χρήματα αυτά θα συμβάλουν στην αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ και την δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ εάν κλείσουν θα καταβληθούν σε ξένους κατασκευαστές πυρομαχικών -σ' αφήνουμε να μαντέψετε που είναι εγκατεστημένες οι εταιρείες αυτές...

Για την ΕΛΒΟ ΑΒΕ (με 400 εργαζομένους στην Σίνδο της Θεσσαλονίκης) έχουμε να πούμε ότι παραμένει σε λειτουργία και υπό κρατικό έλεγχο με ανάλωση ποσοστού μόλις 5% του εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας. Το ποσό αυτό, το οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις ούτως ή άλλως, θα καταβάλουν για την αγορά ανταλλακτικών και τη συντήρηση των οχημάτων, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας στην Βιομηχανική Ζώνη Θεσσαλονίκης και την αύξηση του ΑΕΠ. Μετά το κλείσιμο της εταιρείας, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την καταβολή του ίδιου ή υψηλότερου τιμήματος στους κατασκευαστές των οχημάτων, που και πάλι στην πλειοψηφία τους είναι Γερμανοί (KMW, MERCEDES, MAN κ.ά.)

Παράλληλα δε, υπάρχει και κάτι άλλο ενδιαφέρον... Οι περισσότερες αγορές πολεμικών συστημάτων από το εξωτερικό (εξαιρώντας τα πυρομαχικά) έχουν συνδεδεμένα "ανταποδοτικά οφέλη". Αυτά εκτελούνται από την ελληνική πολεμική βιομηχανία - και θα συνεχίσουν να δίνονται, είτε κλείσουν οι εταιρείες αυτές ή όχι. Το ερώτημα όμως είναι...Ποιός θα εκτελεί τις παραγγελίες; Και εδώ σας αφήνουμε να σκεφτείται το ποιοί, μόνοι σας...

Από την άλλη βέβαια υπάρχει και η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της κατάστασης: Αυτή που μιλάει για καταπτώσεις εγγυήσεων, δανείων κ.λπ. Αυτό δεν είναι βέβαια ψευδές. Αλλά αποτελεί επανάληψη της ιστορίας που επαναλήφθηκε σε δεκάδες περιπτώσεις στο παρελθόν: μια κρατική εταιρεία υπολειτουργεί για χρόνια, έχοντας αφεθεί στη δίνη κομματικών εξυπηρετήσεων, αναλαμβάνει συμβόλαια που κανείς άλλος δε θα ήθελέ, δεν πληρώνεται στο κράτος στην ώρα του για να καλύψει τις υποχρεώσεις της, με στόχο να ξεπουληθεί τελικά και το κρατικό "μονοπώλιο" να γίνει ιδιωτικό. Το είδαμε στην περίπτωση της Ολυμπιακής που εξαγοράστηκε από την Aegean (για να χρηματοδοτηθεί κανονικά και με το νόμο τελικά από το κράτος) και βλέπουμε να ετοιμάζεται να συμβεί και εδώ... 

(Με πληροφορίες από την "Αυγή")