Κλείσιμο σχολείων και κατάργηση των δωρεάν βιβλίων; (ανανεωμένο) / Αποκαλυπτική Δημοσκόπηση/ Σχόλιο για το θάνατο υαλοκαθαριστή σε κτίριο του Δημοσίου

Είδηση: Ερωτηματικά εγείρει η απόφαση της κυβέρνησης να καταργήσει τον Οργανισμό Εκδόσεων Διδακτικών Βιβλίων και ταυτόχρονη ένταξη της έκδοσής του μέσω προγραμμάτων του ΕΣΠΑ και προώθηση "ψηφιακού βιβλίου" που θα το αναλάβει ιδιωτικός οργανισμός. Ταυτόχρονα καταργείται ο βασικός σύμβουλος του υπουργείου Παιδείας, το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο και τρεις ακόμη φορείς, το Κέντρο Εκπαιδευτικής Ερευνας, το
Ινστιτούτο Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης και ο Οργανισμός Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών. Το υπουργείο έδειξε τις προθέσεις του όταν ανακοίνωσε ότι τα νέα αναλυτικά προγράμματα θα εφαρμοστούν από την επόμενη χρονιά χωρίς να προβλέψει χρόνο για τη συγγραφή του αντίστοιχου διδακτικού υλικού. Την «παραφωνία» είχε επισημάνει ο πρόεδρος της Ενωσης Κύριου Προσωπικού του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου,
Γ. Σιγάλας, σύμφωνα με τον οποίο η απουσία κάθε σχεδιασμού για τη συγγραφή νέων βιβλίων από το Π.Ι. σε αντιστοιχία με τα νέα αναλυτικά προγράμματα «θα ανοίξει μεγάλο πεδίο δράσης συγγραφέων ιδιωτικών συμφερόντων», οι οποίοι θα σπεύσουν να καλύψουν το κενό, με συνέπεια να μετακυλιστεί στους γονείς το κόστος των σχολικών βιβλίων. Το Υπουργείο Παιδείας διέψευσε με ανακοίνωση του την κατάργηση της διάθεσης δωρεάν σχολικών βιβλίων αλλά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο γι' αλλαγές.

Την ίδια στιγμή εγκαταλείπεται η πολιτική των ολιγοθέσιων σχολείων, την οποία ακολούθησαν οι κυβερνήσεις από το ’70 και μετά, ακόμη και στις πιο δυσπρόσιτες περιοχές, για να σπάσει ο φαύλος κύκλος του αναλφαβητισμού που έπνιγε τη χώρα, εγκαταλείπεται. Πλέον η κυβέρνηση διακατέχεται από το όραμα του «φθηνού σχολείου» με οποιοδήποτε κόστος για την κοινωνία. Ο στόχος είναι σαφής: Κούρεμα των σχολικών μονάδων, μείωση των λειτουργικών δαπανών κατά τουλάχιστον 25%, συρρίκνωση του εκπαιδευτικού δυναμικού και άγριες ανατροπές στον εργασιακό βίο όσων αντέξουν.

Το σχέδιο έχει προετοιμαστεί με ιδιωτικές μελέτες πληρωμένες από το ΕΣΠΑ κρυφά από τις τοπικές κοινωνίες, με απευθείας συνεννοήσεις των διορισμένων περιφερειακών διευθυντών και του επιτελείου του υπουργείου Παιδείας. Ειδική ομάδα η σύσταση της οποίας επιβάλλεται από το μνημόνιο θα συσταθεί τον ερχόμενο Φεβρουάριο για να επιβλέψει το «κούρεμα». Οι σχολικές κοινότητες πολύ σύντομα θα εξαναγκαστούν να βγουν στη γύρα προς αναζήτηση χορηγών για να εξασφαλίσουν το ρεύμα των… διαδραστικών πινάκων την ίδια στιγμή που εμφανίζεται το καθεστώς των πειραματικών-προτύπων
σχολείων, τα οποία αναμορφώνονται σε «κυψέλες αριστείας και εφαρμογής πειραματικών
εκπαιδευτικών πολιτικών». Το νέο καθεστώς προβλέπει χώρο στα πρότυπα για την εισαγωγή
μαθητών με υψηλές μαθησιακές δυνατότητες. Η κλήρωση διατηρείται μόνο στα δημοτικά,
στα γυμνάσια το 50% θα επιλέγεται από άλλαδημοτικά, ενώ στο λύκειο η επιλογή θα γίνεται κατόπιν εξετάσεων και τεστ δεξιοτήτων.

Σχόλιο: Δύο σοβαρότατα θέματα καλύπτουμε σήμερα τα οποία δεν πρέπει να πάρουμε αψήφιστα: Kαταρχήν το κλείσιμο του ΟΕΔΒ και του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου σημαίνει αλλαγή τρόπου προσέγγισης τόσο του αναλυτικού διδακτικού προγράμματος όσο και του ζητήματος "σχολικό βιβλίο". Πρώτα απ' όλα περνώντας τη χρηματοδότηση των βιβλίων σε κοινοτικά κονδύλια και μόνο τίθεται εν αμφιβόλω το τι θα συμβεί όταν η χρηματοδότηση αυτή αναπόφευκτα σταματήσει: Σε μια εποχή που τα πάντα καταρρέουν ποιος μπορεί να εγγυηθεί αν αύριο η κυβέρνηση δε δηλώσει "εμείς δεν μπορούμε να πληρώνουμε, ας τ' αγοράζουν οι γονείς;". Πέραν αυτού, αν δεν υπάρχει οργανισμός που θα τα εκδίδει και θα τα διανέμει θ' αναζητηθούν άλλες λύσεις, εγείροντας ερωτηματικά για το περιεχόμενο (δεδομένου ότι και το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο κλείνει), το κόστος (αφού στην παρούσα φάση αυτό παραμένει χαμηλό) και τους τρόπους διανομής τους (μέσω ιδιωτών πιθανότατα). Η κυβέρνηση έχει την απάντηση: Ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου, θ' αποφασίζει και θα εκδίδει τα βιβλία προωθώντας "ψηφιακά" συγγράμματα τα οποία θα προωθούν τις πολιτικές που θέλει, παρακάμπτοντας το διάλογο που υπάρχει σήμερα (έστω και "κουτσουρεμένος") μέσω του Παιδαγωγικού Ινστιτούτου. Όσο και αν είμαστε υπέρ της τεχνολογίας, αλήθεια σκέφτηκε κανείς τι θα γίνει με τα παιδιά των οποίων οι οικογένειες ΔΕΝ έχουν χρήματα για ηλεκτρονικούς υπολογιστές; Θ' αποκλειστούν και σ' αυτόν τον τομέα; Η εμπειρία μας από το εξωτερικό μας λέει ότι όσο καλό και αν είναι το μέσο διδασκαλίας, η επιτυχία της εκπαίδευσης βασίζεται καταρχήν στο δάσκαλο και στο πρόγραμμα - αν αυτά δεν ενισχυθούν ολόκληρο το σύστημα αποτυγχάνει.

Το άλλο τεράστιο ζήτημα είναι αυτό των σχολείων: Το μαζικό κλείσιμο σχολείων στην περιφέρεια και η δημιουργία "σχολείων γι' άριστους" με πρόσχημα το κόστος βάζει ερωτηματικά για το τι πολίτες θέλουμε να έχουμε ως χώρα: Θέλουμε να έχουμε μια ομάδα παιδιών που θα είναι "καταδικασμένα" να ταξιδεύουν ώρες για να πάνε σχολείο και άλλη που θα "κληρώνεται" για να πάει στο "καλό" σχολείο και θα έχει πρόσβαση σε "εκπαίδευση καλύτερης ποιότητας"; Θέλουμε να έχουμε παιδιά των οποίων η μόνη πρόσβαση στην παιδεία θα είναι μέσω σχολείων "γκετοποιημένων" σε υποβαθμισμένες περιοχές και που το μέλλον τους θα καθορίζεται από τα καπρίτσια της κληρωτίδας ή ίσες ευκαιρίες σε όλους; Νομίζουμε ότι η απάντηση πρέπει να είναι άμεση: Ίση πρόσβαση σε όλους σε ποιοτική εκπαίδευση, δίνοντας τις ευκαιρίες και ενισχύοντας την αποκέντρωση και την περιφέρεια. Ας ελπίσουμε ότι οι τοπικές κοινωνίες και οι λειτουργοί της εκπαίδευσης θ' αντισταθούν όπως ταιριάζει και πρέπει.
Πάντως τα κείμενα του νομοσχεδίου έχουν βγει σε διαβούλευση που θα διαρκέσει για 10 ημέρες - μπορείτε να εκφράσετε τις απόψεις σας εδώ και εδώ (όχι πως θα ληφθούν υπόψιν αλλά σε δουλειά να βρισκόμαστε).

Είδηση 2η και σχόλιο: Η τελευταία δημοσκόπηση της "Κ Research" δημοσιεύτηκε στο Βήμα και είναι άκρως αποκαλυπτική:



Ο κόσμος είναι απογοητευμένος (από τα κόμματα και τους θεσμούς), πικραμένος (γιατί θεωρεί ότι "προδόθηκε") και "αποφασισμένος" (για να βγει στους δρόμους). Ας ελπίσουμε όμως ότι: α) θ' αντιδράσει και β) η αντίδραση αυτή θα είναι μαζική (και μέσα στα πλαίσια της νομιμότητας). Θα διαφωνήσουμε με τα σχόλια που γράφτηκαν ότι οι πολίτες δίνουν "ευκαιρίες στην κυβέρνηση" - το αντίθετο θα λέγαμε: Όταν υπάρχει ένα 15% που θεωρεί ότι η βία είναι αποδεκτή, ένα 11% που θεωρεί ότι θα πρέπει ο κόσμος να εκφραστεί με "υλικές καταστροφές" και το 60% είναι έτοιμο να βγει στους δρόμους, μάλλον το αντίθετο συμβαίνει. Και είναι κρίμα γιατί δεν υπάρχει μια ισχυρή ΓΣΕΕ να κατευθύνει τον κόσμο σε ουσιαστική δράση που θ' ανατρέψει το όλο σκηνικό. Η υπόθεση βρίσκεται στα χέρια όλων μας και εμείς πρέπει να σηκώσουμε το βάρος της "ανατροπής".

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Από το 2008 εργαζόταν ανασφάλιστος, ο 44χρονος Αιγύπτιος Ασίζ Εμάντ, που βρήκε τραγικό θάνατο πέφτοντας από τον τρίτο όροφο, ενώ καθάριζε τα τζάμια της Γενικής Γραμματείας Διαχείρισης Κοινοτικών Πόρων που στεγάζεται σε κτίριο της οδού Κοραή. Ένα τραγικό περιστατικό που δείχνει ότι το Δημόσιο δεν μπορεί (ή δε θέλει) να προστατεύσει ούτε εκείνους που εμμέσα ή άμεσα εργάζονται γι' αυτό. Η παντελής απουσία ελέγχων για το αν καλύπτονται αυτοί για τ' αυτονόητα (π.χ. ιατροφαρμακευτική περίθαλψη) το αποδεικνύει ατράνταχτα...Αν συμβαίνουν αυτά στο "στενό" κύκλο, τι μπορούν να περιμένουν όλοι οι άλλοι;