Συγχωνεύσεις κλινικών και μετατάξεις προσωπικού στα νοσοκομεία / Αντισυνταγματική η ολοήμερη λειτουργία στα νοσοκομεία;

Είδηση: Ενα νέο ΕΣΥ σχεδιάζει η «Επιτροπή των Σοφών» της υγείας: Στο µικροσκόπιο των «σοφών» µπαίνει η αξιολόγηση των γιατρών αλλά και η θέσπιση κινήτρων, οι συγχωνεύσεις κλινικών και οι µετατάξεις προσωπικού.

Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος διευκρινίζει από την πλευρά τουπως η ενδεκαµελής ειδική επιτροπή – οι δανειστές της χώρας την αποκαλούν «task force»– δεν θα έχει «διακοσµητικό» ρόλο: Αντίθετα, και µε τη «βούλα» του Μνηµονίου διαθέτει διευρυµένες αρµοδιότητες και συµβουλευτικό χαρακτήρα εναλλακτικών επιλογών για την περιστολή των δαπανών. Παράλληλα, θα εκτελεί χρέη «διαµεσολαβητή», αφού θα είναι αρµόδια για την ενηµέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στον τοµέα της υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, η ανεξάρτητη Επιτροπή των «Σοφών» υπό τον Ηλία Μόσιαλο, προωθεί σχέδιο αξιολόγησης γιατρών και υπηρεσιών υγείας στα δυτικο-ευρωπαϊκά πρότυπα. Η επιτροπή κρίνει ως κύριο ζήτηµα τη σύνδεση παραγωγικότητας και αµοιβής ενώ µελετά και το ενδεχόµενο θέσπισης κινήτρων στους γιατρούς του ΕΣΥ. Και αυτό, γιατί το σύστηµα µένει «αγκυλωµένο» στο παρελθόν µε χαρακτηριστικό παράδειγµα την απουσία ενδιαφέροντος για τη διάδοση νέων ιατρικών τεχνικών. Στο µεταξύ,η ειδική επιτροπή θα επιχειρήσει να δώσει απάντηση και στο εξής ελληνικό παράδοξο - να εργάζονται 25.000 γιατροί για 35.000 νοσοκοµειακές κλίνες, όταν στην Ευρώπη αντιστοιχεί ένας γιατρός ανά τέσσερις κλίνες. Παρά όµως των «πληθωρισµό» σε γιατρούς, τα νοσοκοµεία διαµαρτύρονται για ελλείψεις. Συνεπώς, οι µετατάξεις προσωπικού για τη στελέχωση εξειδικευµένων κλινικών ή ακόµη και νοσοκοµείων αλλά και η αλλαγή ρόλων νοσηλευτικών ιδρυµάτωνκαι κέντρων υγείας, είναι µόνον µερικές από τις αλλαγές για την ορθολογική κατανοµή υπηρεσιών.

Ενδεικτικό των αλλαγών που προγραµµατίζονται είναι το παράδειγµα που δίνει ο κ. Μόσιαλος, για νοσοκοµεία που απέχουν µόλις 10 χλµ. το ένα από το άλλο, λειτουργούν παρ’ όλα αυτά οµοειδείς κλινικές – όπως για παράδειγµα οφθαλµολογικές. Στην περίπτωση αυτή, σύµφωνα µε τον καθηγητή, θα πρέπει να συµβεί το αυτονόητο – δηλαδή, ηµετάταξη των οφθαλµιάτρων σε µία κλινική, πρακτική που θα έλυνε το εφηµεριακό πρόβληµα του ΕΣΥ και παράλληλα θα διασφάλιζε την επάρκεια υπηρεσιών και την ασφάλεια των ασθενών.

Παράλληλα συζητείται και η «άσκηση ιδιωτικού έργου ιατρών», που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόµενο της «επιστροφής» των ιδιωτικών ιατρειών στους πανεπιστηµιακούς. Ωστόσο, και σύµφωνα µε πηγές,η απόφαση θα ληφθεί από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας που κρατά το τιµόνι του διαλόγου µε τους πανεπιστηµιακούς ιατρούς, επιµένοντας στην ένταξή τους στην ολοήµερη λειτουργία των νοσοκοµείων. Παράλληλα, εξετάζεται αλλαγή και στον τρόπο χορήγησης ειδικότητας. Ο χρόνος αναµονής των νέων ιατρών αγγίζει ακόµη και τα 12 έτη, κάτι που έχει ως αποτέλεσµα να καταφεύγουν στο εξωτερικό για να λάβουν τον τίτλο εξιδείκευσής τους.

Στην χώρα μας ξοδεύουµε άνω του 10% του ΑΕΠ στην υγεία, η ποιότητα όµως των παροχών δεν είναι ανάλογη. Είναι ενδεικτικό ότι στην κατάταξη των 24 χωρών του Οργανισµού Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) το προσδόκιµο όριο επιβίωσης των Ελλήνων και των Ελληνίδων κατρακύλησε από την 4η στη 14η θέση, ενώ το άνοιγµα της ψα λίδας στη χρήση υπηρεσιών µεγαλώνει. Στόχος της «Επιτροπής των Σοφών» είναι ένα σύστηµα υγείας «φιλικό προς όσουςδεν µπορούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και σε εκείνους που πλήττονται περισσότερο από την οικονοµική κρίση». Σηµειώνεταιπως το πόρισµα των ειδικών που θα κατατεθεί σεδύο δόσεις, τον Μάρτιο και τον Μάιο, θα περιλαµβάνει ποσοτικούς στόχους σε τοµείς όπως η φαρµακευτική κατανάλωση και η δηµιουργία πρωτοβάθµιας φροντίδας υγείας ώστε η δηµόσια δαπάνη για την υγεία να συγκρατηθεί σε ποσοστό του ΑΕΠ µικρότερο του 6% ετησίως.

Σχόλιο: Άλλος ένας τομέας που χρειάζεται βελτίωση, είναι αυτός της υγείας. Πολύ φοβόμαστε όμως πως οι αλλαγές που εμφανίζονται εδώ καθώς και άλλες (αποσύνδεση πτυχίου-ιδιότητας για τους γιατρούς, ιδιωτικές εταιρείες στις προμήθειες της υγείας, κόψιμο εξετάσεων κ.ά) δεν θα έχουν το προσδωκόμενο από τους Έλληνες αποτέλεσμα. Καταρχήν, η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης είναι το ζητούμενο όντως όχι όμως εις βάρος της ποιότητας (όπως φαίνεται), αλλά προς όφελος της χρήσης του "κερδισμένου" ποσού σε άλλους τομείς της υγείας που είναι προβληματικοί: Κάτι τέτοιο δε φαίνεται, αφού κάτι τέτοιο δεν περιγράφεται στο μνημόνιο.

Στη συνέχεια, οι συγχωνεύσεις των κλινικών είναι κάτι που τρομάζει αφού όπως φαίνεται θα γίνει με χιλιομετρικά κριτήρια. Πέραν του ότι το μέτρο θα εφαρμοστεί όπως δείχνουν τα πράγματα και στα νοσοκομεία γενικότερα (και ιδιαίτερα στην περιφέρεια, κάτι που θα έχει τρομακτικές συνέπειες στην παροχή υπηρεσιών υγείας εκεί), είναι επικίνδυνο γιατί και για τις εφημερίες των κλινικών και των νοσοκομείων: Θα χρειάζεται να έχουν συνεχή λειτουργία και εφημερίες κάτι που στην παρούσα κατάσταση δεν είναι δυνατόν να γίνει. Μια λύση θα μπορούσε να είναι η δημιουργία εξειδικευμένων νοσοκομείων με κλινικές που θα εφημερεύουν εναλλάξ - αλλά και αυτό θα έχει αμφίβολα αποτελέσματα.

Η ενθάρρυνση επιμόρφωσης και νέων τεχνικών είναι σωστή - πως μπορεί όμως να συμβεί όταν ρεπό στα περισσότερα νοσοκομεία δε δίνονται, οι εφημερίες στις μάχιμες ειδικότητες είναι πολλές και συνεχείς και οι γιατροί στην περιφέρεια δεν επαρκούν; Είναι ζητήματα που καμία επιτροπή "σοφών" δεν μπορεί ν' απαντήσει χωρίς να χρειαστεί να δώσει χρήματα.

Είδηση 2η: Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, ισχυριζόμενος ότι η ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων είναι αντισυνταγματική. Ο σύλλογος υποστηρίζει ότι η σχετική υπουργική απόφαση αλλοιώνει το δημόσιο χαρακτήρα των νοσοκομείων του ΕΣΥ, επειδή οι ασθενείς καλούνται να πληρώσουν για την επίσκεψή τους.

"Η αρχή της ισότητας και κατά το μέρος που αφορά σε όλους τους πολίτες - ασθενείς, αφού κατά παράβασή της, αλλά και κατά παράβαση του άρθρου 21 παρ. 3 του Συντάγματος, η πρόσβαση πλέον στις υπηρεσίες του ΕΣΥ, έστω και εν μέρει κατά την απογευματινή του λειτουργία δεν είναι ισότιμα δυνατή σε όλους ανεξαιρέτως, αλλά μόνο σε εκείνους των οποίων η οικονομική και κοινωνική κατάσταση επιτρέπει την κάλυψη της σχετικής δαπάνης", αναφέρει στην προσφυγή του.

Σημειώνει, επίσης, ότι το ύψος της δαπάνης των ιατρικών επισκέψεων έπρεπε σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 43 του Συντάγματος να καθοριστεί με Προεδρικό Διάταγμα και όχι με υπουργική απόφαση. Παράλληλα, ο Ιατρικός Σύλλογος υποστηρίζει ότι η λειτουργία των ολοήμερων νοσοκομείων είναι αντισυνταγματική επειδή προβλέπει για τους γιατρούς που παρέχουν υπηρεσίες στο πλαίσιο της ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων αμοιβή "σημαντικά μεγαλύτερη της προβλεπόμενης από τις οικείες διατάξεις για τους ιδιώτες ιατρούς".

Σχόλιο: Το ζήτημα της ολοήμερης λειτουργίας κατά τη διάρκεια της οποίας τα ΔΗΜΟΣΙΑ νοσοκομεία λειτουργούν ως "ιδιωτικά θεραπευτήρια" αμφισβητείται και συνταγματικά πλέον πέραν και της ηθικής του. Η προσέγγιση που δίνεται έχει ενδιαφέρον: Είναι συνταγματικό ένα δημόσιο νοσοκομείο, να ζητάει χρήματα και να μην προσφέρει υπηρεσίες σε κατοίκους αυτής της χώρας αν δεν μπορούν να τις πληρώσουν, κάτι που αντιτίθεται στο σκεπτικό του νομοθέτη που τα "ιδρύει"; Η απόφαση θα έχει ενδιαφέρον - όταν βέβαια αυτή βγει. Πάντως το μέτρο και μόνο είναι απαράδεκτο δεδομένου ότι όλοι οι ασφαλισμένοι έχουν πληρώσει ήδη δύο φορές - μια για τη δημιουργία και τη λειτουργία των νοσοκομείων και μια δεύτερη κάθε φορά που χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία (για τις εξετάσεις/τις νοσηλείες κλπ τα οποία πληρώνονται από τ' ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία χρηματοδοτούνται από τις ασφαλιστικές εισφορές).

(Για το δεύτερο θέμα που θίγεται, αυτό των αμοιβών δεν θα πάρουμε θέση. Απλά να υπενθυμίσουμε ότι προσδιορίζοντας τις αμοιβές αυτές - που στην ουσία θα "χρηματοδοτούνται" από τα όσα πληρώνουν οι προσερχόμενοι στα νοσοκομεία - το υπουργείο προσπαθεί να "ξεπληρώσει" τους γιατρούς που θα εργάζονται στα "ολοήμερα", ασκώντας μια προσπάθεια "εξαγοράς" συνειδήσεων. Ας ελπίσουμε ότι οι γιατροί θα θυμούνται τον όρκο τους και θα "ξεπερνούν" τις "Σειρήνες" των αμοιβών).

Πηγή: "Τα Νέα"