ΔΕΘ και παραλληλισμοί με παλιό ελληνικό κινηματογράφο...

Η παρουσία του Πρωθυπουργού στην ΔΕΘ ήταν δυστυχώς κάτω του αναμενομένου. Δεν μπόρεσε να εξηγήσει ουσιαστικά γιατί δε διάλεξε μια από τις άλλες λύσεις που μπορούσε να είχε πάρει, γιατί άργησε τόσο πολύ να πάρει μέτρα κατά της εισφορο- και φορο-διαφυγής (πέραν κάποιων ελέγχων-"πυροτεχνημάτων", γιατί αποφάσισε να παρακάμψει το κοινοβούλιο σε πολλές περιπτώσεις, τι προτίθετε να κάνει για το κλείσιμο των καταστημάτων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και κυρίως γιατί προτιμάει να ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία, αντί να την προστατεύσει και να κυνηγήσει τα χρωστούμενα...
Δεν ήταν απολογητικός, δεν ανέλαβε ευθύνες και κυρίως δεν έδωσε ούτε ένα σήμα αισιοδοξίας για το μέλλον. Δείχνει ότι θα επιμείνει να παίζει το χαρτί των τραπεζών (σχεδιάζοντας τώρα επιμέρους συμφωνίες - ΑΦΟΥ τους έχει δώσει 53 δις ευρώ) και μιας αμφιλεγόμενης ανάπτυξης, θυσιάζοντας τους πολίτες αυτής της χώρας για έναν ανώτερο σκοπό, που τουλάχιστον στα μάτια μας είναι αρκετά ασαφής: Δηλ. "τη σωτηρία της χώρας" (από ποιούς αλήθεια; ως προς τι; αν ξεπουληθούν τα πάντα η χώρα θα σωθεί; αν υποβαθμιστεί τελείως η μεσαία τάξη και η ανεργία φτάσει, επίσημα, στο 20% θα είναι όλα καλά;).
Γενικώς το διάγγελμά του θύμισε λίγο Λάμπρο Κωνσταντάρα στο "Υπάρχει και Φιλότιμο" (και με την ατάκα του "Θα σας εξαφανίσωμεν"). Δείτε το εδώ:


Και κάτι τελευταίο...Δεν υποτίθεται ότι εξαρχής το σχέδιο ήταν να βγούμε από το Μνημόνιο το 2013; Αν ναι, γιατί παρουσιάζεται ως πρόοδoς;

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Δεν το λέμε μόνο εμείς ότι η πολιτική που ακολουθούμε ως χώρα είναι αδιέξοδη...Το λέει και ο γνωστός οικονομολόγος Πολ Ρόμερ σε συνέντευξη του στο "Βήμα".