Μερικές σκέψεις για τη συμφωνία της 13ης Ιουλίου

Μετά από 5 μήνες διαπραγματεύσεων και αγωνιώδη προσπάθεια καταλήξαμε σε μια συμφωνία που αποτελεί ντροπή για την χώρα. Η καταστροφή των εργασιακών δικαιωμάτων, η κατάργηση των συντάξεων, η 7ήμερη εργασία και η ιδιωτικοποίηση των πάντων (στην κυριολεξία) αποτελούν δεδομένα με τα οποία θα πρέπει οι Έλληνες να μάθουν να ζουν. H δε "ανάκληση" νόμων που πέρασαν καταδεικνύουν το ότι η χώρα μας αποδέχτηκε ότι δε δικαιούται να νομοθετεί, ούτε ότι μπορεί να κυβερνάτε αυτόνομα.

Η Ελλάδα μετά από αυτά και χωρίς διαγραφή ή έστω σαφή πρόγραμμα για την απομείωση του χρέους δεν πρόκειται να ορθοποδήσει ποτέ. Θα παραμείνει στο φαύλο κύκλο των μνημονίων για πάρα πολλά χρόνια - και όταν πάψει ν' αποπληρώνει τις δόσεις (πράγμα που θα συμβεί με μαθηματική ακρίβεια αφού οι Έλληνες απλώς δε θα μπορούν να πληρώνουν) και δε θα έχει κάτι να προσφέρει για ξεπούλημα (και παρά το ότι η κυρία Μέρκελ σαφέστατα δήλωσε ότι η ζωή του ταμείου θα είναι "μακρά"), η χώρα μας δυστυχώς θ' αναγκαστεί να φύγει μόνη της από τη ζώνη του ευρώ.

Σημειολογικά, η παρουσία της κυρίας Μέρκελ σε συνέντευξη τύπου - μιλώντας μάλιστα πριν τον Έλληνα Πρωθυπουργό και μαζί με τον πρόεδρο Γιούνγκερ - είναι ένα σαφές μήνυμα προς όλους για το ποιος κάνει κουμάντο στη σημερινή Ευρώπη. Είναι μια ήττα για όλους τους Ευρωπαίους, αλλά ειλικρινά αυτό δεν μας απασχολεί καθόλου, αφού ως χώρα πρέπει να κοιτάξουμε το δικό μας μέλλον το οποίο είναι δυσοίωνο.

Η συμφωνία τοποθετεί τον Αλέξη Τσίπρα σε περίοπτη θέση δίπλα στους κυρίους Παπανδρέου, Παπαδήμο και Σαμαρά. Η ευθύνη του ως Πρωθυπουργού είναι τεράστια γιατί απέτυχε να δει τις αντιδράσεις και τ' αποτελέσματα της παρελκυστικής τακτικής που ακολουθήθηκε - χωρίς να υπάρχει σχέδιο Β από την πλευρά μας. Οι καλές προθέσεις του αδιαμφισβήτητες, αλλά όπως λέει και ένα παλιό ρητό, "ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις". Η μεν εικόνα ενός ταπεινωμένου Πρωθυπουργού - να πασχίζει να κάνει το άσπρο-μαύρο μπροστά σε μια συμφωνία που ούτε ο ίδιος δεν πιστεύει ότι μπορεί να έχει μέλλον - θα μείνει χαραγμένη στις μνήμες μας για καιρό. Η δε ταπείνωση της χώρας μπορεί να έχει διαχρονική δημιουργία αλλά κατέληξε στα χέρια του. Και γι' αυτό θα μείνει στην ιστορία...

Και η ειρωνία της υπόθεσης; Η συμφωνία ανακοινώνεται την 13η Ιουλίου (χωρίς να είναι Τρίτη).
Ελλάδα καληνύχτα...