Αναρτήσεις
Η υπόθεση των πετρελαίων στην ελληνική επικράτεια έχει εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον, αφού πάνω σ' αυτά χτίζονται πολλές ελπίδες για το μέλλον της χώρας. Βέβαια δεν είναι μόνο τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο, αλλά και ο ζεόλιθος και άλλα πολύτιμα μεταλλεύματα, από τα οποία ελπίζουν πολλοί - μεταξύ των οποίων και η κυβέρνηση - ότι κάποια στιγμή θα "ξελασπώσουμε" ως χώρα.
Αυτά βέβαια για τους περισσότερους από μας, που δεν έχουμε ιδιαίτερες γνώσεις στην μελέτη των κοιτασμάτων και την γεωλογία. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά και επίσης δεν είναι όπως ακριβώς φαίνονται. Σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε ο Α. Ζεληλίδης, καθηγητής Γεωλογίας στην Πάτρα και ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς στην χώρα μας σε ζητήματα πετρελαϊκών κοιτασμάτων, φαίνεται καθαρά ότι η κυβέρνηση προχωρά από αστοχία σε αστοχία, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι είτε επίτηδες το κάνουν, είτε έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους...
Σταχυολογώντας τα όσα λέει ο κ.καθηγητής διαβάζουμε καταρχήν: "Το ότι δεν θέλουμε επενδύσεις στα κοιτάσματα έχει φανεί και στο παρελθόν, από τους πρώτους διαγωνισμούς γνωστούς με το όνομα Open Door για Κατάκολο και Γιάννενα. Ενώ οι ενδείξεις για τα κοιτάσματα ήταν πολύ μεγαλύτερες έβγαλαν διαγωνισμούς για 3 εκ. βαρέλια στο Κατάκολο και 60 εκ. βαρέλια στα Ιωάννινα (και όχι 1 δις. βαρέλια στα Γιάννενα σύμφωνα με προηγούμενη έκθεση της Enterprise) με αποτέλεσμα και η επένδυση που θα γίνει να είναι πολύ μικρότερη και διεθνείς κολοσσοί να μην έρθουν και ο κόσμος έχει αρχίσει να ξεσηκώνεται και να λέει ότι τα έσοδα θα είναι μικρά σε σχέση με τη ζημιά..."
Εδώ φαίνεται το εξής: ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αποζητάμε ένα διαγωνισμό χρησιμοποιώντας μια μετριοπαθή εκτίμηση κοιτασμάτων - εδώ υπάρχει μια χαώδης διαφορά των διαγωνισμών με τα εκτιμώμενα μεγέθη- η οποία φυσικό είναι να δημιουργήσει ενδιαφέρον από μικρούς "παίκτες", με σχετικά περιορισμένες επενδυτικές ικανότητες και όχι τις μεγάλες εταιρείες, περιορίζοντας το εύρος του και επομένως τα οφέλη για το Δημόσιο.
Η συνέχεια όμως που αναφέρεται στην περίφημη παρουσίαση των ελληνικών κοιτασμάτων στο Λονδίνο, είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα: "Η PGS και το Beicip φάνηκαν ότι δεν ήταν έτοιμες, συνεπώς μάλλον θα προτιμούσαν η παρουσίαση να γίνει αργότερα.Η PGS έδειξε 4 γραμμές, από τις 10 περίπου που δείχνει τον τελευταίο χρόνο, αφαιρώντας όλα τα δομικά στοιχεία (ρήγματα – επωθήσεις), με αποτέλεσμα να δημιουργήσει μεγαλύτερη ανασφάλεια στις πετρελαϊκές εταιρείες τόσο για την ποιότητα των νέων σεισμικών όσο και για το αν γνωρίζει τη γεωλογία της Ελλάδας.Το Beicip, το γαλλικό ινστιτούτο- σύμβουλος του υπουργείου έκανε μια από τις χειρότερες παρουσιάσεις του, που μέσα από 2 διαφάνειες προσπάθησε να δείξει ότι γνωρίζει την περιοχή χωρίς όμως να βάλει και στις δικές της ερμηνείες δομικά στοιχεία (ρήγματα και επωθήσεις), ενώ οι ερμηνευμένες ανακλάσεις δεν είχαν συνέχεια και δεν καθόριζαν γνωστά γεωλογικά όρια για την κάθε περιοχή.Συμπερασματικά θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το Λονδίνο έγινε για να πουλήσει η PGS σεισμικές γραμμές και να καλύψει το κόστος της και έτσι το Υπουργείο να εισπράξει κάποια χρήματα. Δεν είναι όμως έτσι, και συνεπώς το ερώτημα είναι τότε ποιος επέβαλε το Λονδίνο; Όμως την παρουσίαση στο Λονδίνο την επέβαλε ο Υπουργός.Το ερώτημα είναι όμως γιατί; Μια είναι η απάντηση, θέλει να εισπράξει το 20-30% των πωλήσεων για να δείξει έσοδα.Αν το Υπουργείο εισπράξει 10-15 εκατομμύρια τότε ο Υπουργός θα μιλάει για τεράστια έσοδα. Όμως και σ’ αυτή την περίπτωση δεν έχει ακόμη συστήσει το «Ταμείο Γενεών», όπως το ονόμασε, για να μπουν τα έσοδα εκεί αλλά προφανώς, όπως και το προηγούμενο 1 εκατομμύριο από το opendoor, θα πάνε στο Υπουργείο οικονομικών."
Εδώ φαίνεται γι' άλλη μια φορά ότι το Δημόσιο λειτουργεί με τη λογική ΤΑΙΠΕΔ: "πουλάμε για να εισπράξουμε τώρα, να πάνε τα χρήματα προς το χρέος, και αφήνουμε το δημόσιο συμφέρον και το μέλλον στην άκρη". Υπάρχει βέβαια μια λογική σ' αυτό - η πίεση της τρόικας για άμεσα έσοδα και εύρεση πόρων για την αποπληρωμή του χρέους - αλλά μήπως θα έπρεπε αντί να βλέπουμε μόνο το σήμερα, να υπήρχε κι ένας σχεδιασμός για το αύριο - το περίφημο "ταμείο γενεών" δηλαδή - στο οποίο θα στηρίζεται στο "μέλλον" η παιδεία, η υγεία κ.λπ.; Μια οποιαδήποτε κυβέρνηση που ενδιαφέρεται για την χώρα που κυβερνά θα έπραττε έτσι και όχι με τη λογική άρπα-κόλλα.
Όσο για το φορέα διαχείρισης...Ο κύριος καθηγητής έχει να πει κάτι και γι' αυτό: "Ανακοινώθηκε από την πρόεδρο της ΕΔΕΥ ότι σύντομα θα προκηρυχθεί η πρόσληψη 20 στελεχών στην ΕΔΕΥ.. Δηλαδή ενώ αναμένουμε τη στελέχωση του Δ.Σ. προκειμένου να διεξάγει ο ΕΔΕΥ το διαγωνισμό και να είναι φορέας διαχείρισης των κοιτασμάτων θα προσλάβουμε επιστημονικό προσωπικό ... για να γίνει ερευνητικός φορέας; Η ΕΔΕΥ είναι ένας φορέας, που είναι σε αναμονή για 3 χρόνια η στελέχωση του, και....μέχρι να στελεχωθεί τις αποφάσεις παίρνει ο Υπουργός. Και τώρα αυτό τον φορέα που μόλις ιδρύσαμε θα τον ξανα-ιδρύσουμε για να μη λειτουργήσει ποτέ... και ως τότε να κάνει κουμάντο ο κ. Μανιάτης. Και εξηγώ το «ποτέ». Επιλέγουμε αντί να επενδύσουμε στον ΕΔΕΥ, να πληρώσουμε 1 εκ. ευρώ σε ξένο σύμβουλο (μάλλον την Beicip) αφαιρώντας πολύτιμα κονδύλια από προτάσεις που εγκρίθηκαν αλλά δεν χρηματοδοτήθηκαν λόγω έλλειψης χρημάτων. Ταυτόχρονα καταφέρνουμε να καθυστερήσουμε τη διαδικασία μέχρι και 2 χρόνια." Κοινώς κοιτάμε να δώσουμε χρήματα που δεν έχουμε σε κάποιον που απλώς παρίσταται και προσφέρει υπηρεσίες κάτω το μετρίου, αποστερώντας χρήματα από φορείς που δυνητικά μπορούν να προσφέρουν περισσότερα και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου...
Και η κατακλείδα; "Το «σύστημα» δεν θέλει την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και οι κινήσεις που γίνονται στοχεύουν στο να μην πετύχει τελικά. Και αυτό το «σύστημα» δεν είναι τόσο απροσδιόριστο. Αρκεί να σκεφτούμε ότι εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου ανέρχονται σε 4 δις το χρόνο και αν αξιοποιηθούν τα ελληνικά κοιτάσματα οι μεγάλοι εισαγωγείς θα χάσουν σημαντικά έσοδα..." Σ' αυτό δε θα πούμε κάτι. Ελπίζουμε απλώς να είναι απλώς μια έκφραση της κλασσικής ελληνικής "συνωμοσιολογίας"...
Αυτά βέβαια για τους περισσότερους από μας, που δεν έχουμε ιδιαίτερες γνώσεις στην μελέτη των κοιτασμάτων και την γεωλογία. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά και επίσης δεν είναι όπως ακριβώς φαίνονται. Σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε ο Α. Ζεληλίδης, καθηγητής Γεωλογίας στην Πάτρα και ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς στην χώρα μας σε ζητήματα πετρελαϊκών κοιτασμάτων, φαίνεται καθαρά ότι η κυβέρνηση προχωρά από αστοχία σε αστοχία, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι είτε επίτηδες το κάνουν, είτε έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους...
Σταχυολογώντας τα όσα λέει ο κ.καθηγητής διαβάζουμε καταρχήν: "Το ότι δεν θέλουμε επενδύσεις στα κοιτάσματα έχει φανεί και στο παρελθόν, από τους πρώτους διαγωνισμούς γνωστούς με το όνομα Open Door για Κατάκολο και Γιάννενα. Ενώ οι ενδείξεις για τα κοιτάσματα ήταν πολύ μεγαλύτερες έβγαλαν διαγωνισμούς για 3 εκ. βαρέλια στο Κατάκολο και 60 εκ. βαρέλια στα Ιωάννινα (και όχι 1 δις. βαρέλια στα Γιάννενα σύμφωνα με προηγούμενη έκθεση της Enterprise) με αποτέλεσμα και η επένδυση που θα γίνει να είναι πολύ μικρότερη και διεθνείς κολοσσοί να μην έρθουν και ο κόσμος έχει αρχίσει να ξεσηκώνεται και να λέει ότι τα έσοδα θα είναι μικρά σε σχέση με τη ζημιά..."
Εδώ φαίνεται το εξής: ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αποζητάμε ένα διαγωνισμό χρησιμοποιώντας μια μετριοπαθή εκτίμηση κοιτασμάτων - εδώ υπάρχει μια χαώδης διαφορά των διαγωνισμών με τα εκτιμώμενα μεγέθη- η οποία φυσικό είναι να δημιουργήσει ενδιαφέρον από μικρούς "παίκτες", με σχετικά περιορισμένες επενδυτικές ικανότητες και όχι τις μεγάλες εταιρείες, περιορίζοντας το εύρος του και επομένως τα οφέλη για το Δημόσιο.
Η συνέχεια όμως που αναφέρεται στην περίφημη παρουσίαση των ελληνικών κοιτασμάτων στο Λονδίνο, είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα: "Η PGS και το Beicip φάνηκαν ότι δεν ήταν έτοιμες, συνεπώς μάλλον θα προτιμούσαν η παρουσίαση να γίνει αργότερα.Η PGS έδειξε 4 γραμμές, από τις 10 περίπου που δείχνει τον τελευταίο χρόνο, αφαιρώντας όλα τα δομικά στοιχεία (ρήγματα – επωθήσεις), με αποτέλεσμα να δημιουργήσει μεγαλύτερη ανασφάλεια στις πετρελαϊκές εταιρείες τόσο για την ποιότητα των νέων σεισμικών όσο και για το αν γνωρίζει τη γεωλογία της Ελλάδας.Το Beicip, το γαλλικό ινστιτούτο- σύμβουλος του υπουργείου έκανε μια από τις χειρότερες παρουσιάσεις του, που μέσα από 2 διαφάνειες προσπάθησε να δείξει ότι γνωρίζει την περιοχή χωρίς όμως να βάλει και στις δικές της ερμηνείες δομικά στοιχεία (ρήγματα και επωθήσεις), ενώ οι ερμηνευμένες ανακλάσεις δεν είχαν συνέχεια και δεν καθόριζαν γνωστά γεωλογικά όρια για την κάθε περιοχή.Συμπερασματικά θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το Λονδίνο έγινε για να πουλήσει η PGS σεισμικές γραμμές και να καλύψει το κόστος της και έτσι το Υπουργείο να εισπράξει κάποια χρήματα. Δεν είναι όμως έτσι, και συνεπώς το ερώτημα είναι τότε ποιος επέβαλε το Λονδίνο; Όμως την παρουσίαση στο Λονδίνο την επέβαλε ο Υπουργός.Το ερώτημα είναι όμως γιατί; Μια είναι η απάντηση, θέλει να εισπράξει το 20-30% των πωλήσεων για να δείξει έσοδα.Αν το Υπουργείο εισπράξει 10-15 εκατομμύρια τότε ο Υπουργός θα μιλάει για τεράστια έσοδα. Όμως και σ’ αυτή την περίπτωση δεν έχει ακόμη συστήσει το «Ταμείο Γενεών», όπως το ονόμασε, για να μπουν τα έσοδα εκεί αλλά προφανώς, όπως και το προηγούμενο 1 εκατομμύριο από το opendoor, θα πάνε στο Υπουργείο οικονομικών."
Εδώ φαίνεται γι' άλλη μια φορά ότι το Δημόσιο λειτουργεί με τη λογική ΤΑΙΠΕΔ: "πουλάμε για να εισπράξουμε τώρα, να πάνε τα χρήματα προς το χρέος, και αφήνουμε το δημόσιο συμφέρον και το μέλλον στην άκρη". Υπάρχει βέβαια μια λογική σ' αυτό - η πίεση της τρόικας για άμεσα έσοδα και εύρεση πόρων για την αποπληρωμή του χρέους - αλλά μήπως θα έπρεπε αντί να βλέπουμε μόνο το σήμερα, να υπήρχε κι ένας σχεδιασμός για το αύριο - το περίφημο "ταμείο γενεών" δηλαδή - στο οποίο θα στηρίζεται στο "μέλλον" η παιδεία, η υγεία κ.λπ.; Μια οποιαδήποτε κυβέρνηση που ενδιαφέρεται για την χώρα που κυβερνά θα έπραττε έτσι και όχι με τη λογική άρπα-κόλλα.
Όσο για το φορέα διαχείρισης...Ο κύριος καθηγητής έχει να πει κάτι και γι' αυτό: "Ανακοινώθηκε από την πρόεδρο της ΕΔΕΥ ότι σύντομα θα προκηρυχθεί η πρόσληψη 20 στελεχών στην ΕΔΕΥ.. Δηλαδή ενώ αναμένουμε τη στελέχωση του Δ.Σ. προκειμένου να διεξάγει ο ΕΔΕΥ το διαγωνισμό και να είναι φορέας διαχείρισης των κοιτασμάτων θα προσλάβουμε επιστημονικό προσωπικό ... για να γίνει ερευνητικός φορέας; Η ΕΔΕΥ είναι ένας φορέας, που είναι σε αναμονή για 3 χρόνια η στελέχωση του, και....μέχρι να στελεχωθεί τις αποφάσεις παίρνει ο Υπουργός. Και τώρα αυτό τον φορέα που μόλις ιδρύσαμε θα τον ξανα-ιδρύσουμε για να μη λειτουργήσει ποτέ... και ως τότε να κάνει κουμάντο ο κ. Μανιάτης. Και εξηγώ το «ποτέ». Επιλέγουμε αντί να επενδύσουμε στον ΕΔΕΥ, να πληρώσουμε 1 εκ. ευρώ σε ξένο σύμβουλο (μάλλον την Beicip) αφαιρώντας πολύτιμα κονδύλια από προτάσεις που εγκρίθηκαν αλλά δεν χρηματοδοτήθηκαν λόγω έλλειψης χρημάτων. Ταυτόχρονα καταφέρνουμε να καθυστερήσουμε τη διαδικασία μέχρι και 2 χρόνια." Κοινώς κοιτάμε να δώσουμε χρήματα που δεν έχουμε σε κάποιον που απλώς παρίσταται και προσφέρει υπηρεσίες κάτω το μετρίου, αποστερώντας χρήματα από φορείς που δυνητικά μπορούν να προσφέρουν περισσότερα και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου...
Και η κατακλείδα; "Το «σύστημα» δεν θέλει την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και οι κινήσεις που γίνονται στοχεύουν στο να μην πετύχει τελικά. Και αυτό το «σύστημα» δεν είναι τόσο απροσδιόριστο. Αρκεί να σκεφτούμε ότι εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου ανέρχονται σε 4 δις το χρόνο και αν αξιοποιηθούν τα ελληνικά κοιτάσματα οι μεγάλοι εισαγωγείς θα χάσουν σημαντικά έσοδα..." Σ' αυτό δε θα πούμε κάτι. Ελπίζουμε απλώς να είναι απλώς μια έκφραση της κλασσικής ελληνικής "συνωμοσιολογίας"...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου