Τελικά ο Έλληνας άμα ξεκινήσει δε σταματάει με τίποτα. Το βλέπει κανείς και με την κυβέρνηση: δεν καταλαβαίνει από ζέστες, καλοκαίρια και υψηλές θερμοκρασίες. Οι άνθρωποι είναι 100% δοσμένοι στο σκοπό τους και συνεχίζουνε ακάθεκτοι. Τι "μικρές ΔΕΗ" ετοιμάζονται να ιδιωτικοποίησουν, τι φορο-διευκολύνσεις ετοιμάζουν για την εταιρεία που θ' αναλάβει το Ελληνικό (τώρα που βγήκε και ο Κορτζίδης, ο πρώην δήμαρχος Ελληνικού από την μέση - ποιος τους πιάνει), τι αβάντες ετοιμάζουν να κάνουν στους Κινέζους στο λιμάνι του Πειραιά... Για να μην πούμε για τις φοροεπιδρομές, τις μειώσεις στις συντάξεις και τα εφάπαξ και τις αλλαγές στην υγεία (αλήθεια βρήκαν οδοντίατρους για το ΠΕΔΥ - τον πρώην ΕΟΠΥΥ - ή ακόμα; Για να μας ενημερώσουν κι εμάς να το πούμε στα δόντια μας).
Παρά τις ατυχίες (αποκλείστηκε η εθνική στο Μουντιάλ και μέχρι το Μουντομπάσκετ υπάρχει πολύς καιρός ακόμα), συνεχίζουν βάση προγράμματος: έκλεισαν την Βουλή άρον-άρον ώστε να υπάρχει καλύτερος έλεγχος των βουλευτών, συνεχίζουν να παραχωρούν ακίνητα στο ΤΑΙΠΕΔ με ρυθμούς πολυβόλου και πιέζουν το ΣτΕ ώστε να καθυστερήσει κι άλλο την έκδοση σειράς αποφάσεων σχετικά με διατάξεις του Μνημονίου. Στα διαλείμματα την "πέφτουν" και στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί στην εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ πήγαν και πρώην ΠΑΣΟΚατζήδες. Το αν έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ ή ΄όχι δεν τους απασχολεί. Εξάλλου έχουν έτοιμο και το σενάριο "Σταύρος Θεοδωράκης" (παρεπιπτόντως συγχαρητήρια - μάθαμε ότι εκλέχθηκε επικεφαλής του "Ποταμιού" μετά από αγωνιώδη ψηφοφορία).
Τα πάντα για τ' αφεντικά τους. Και προς όφελος "της πατρίδας". Όχι της δικής μας βέβαια - των αφεντικών τους (άσχετα με το τι λένε - το κεφάλαιο έχει πατρίδα, μόνο που η πατρίδα αυτή δεν ορίζεται από σύνορα, αλλά από τις τσέπες εκείνων που κάνουν κουμάντο σε χώρες όπως η δική μας).
Το ερώτημα βέβαια που θα πρέπει να μας απασχολεί - όλους εμάς που ακόμα σκεφτόμαστε, που δεν έχουμε αποχαυνωθεί μέχρι σήμερα (και που κάθε μέρα γινόμαστε λιγότεροι) είναι άλλο. Ακόμα και αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, πως θα έρθει η ανάπτυξη στην χώρα - ανάπτυξη πραγματική για τον κόσμο και όχι για τα στατιστικά που θα πάνε στην Κομισιόν. Φτάνει ο τουρισμός για να μπορέσουμε να "ξελασπώσουμε" ως χώρα; Μπορεί η "στροφή στη γεωργία" να δώσει φτερά στην οικονομία; H απάντηση είναι προφανώς όχι. Ούτε η Αίγυπτος, ούτε η Τυνησία και ούτε φυσικά η Τουρκία που έχουν μερικά εκατομμύρια παραπάνω τουρίστες από μας έχουν οικονομίες και βιοτικό επίπεδο άξιο ζήλειας. Τα μεροκάματα είναι "της πείνας" και πάλι αυτοί που εκμεταλλεύονται τα οφέλη του τουρισμού είναι "οι ολίγοι".
Άρα πως θα μπορέσουμε να επανακτήσουμε κάτι από τα χαμένα της προηγούμενης περιόδου και θα υπάρχει και η απαραίτητη (οικονομική) "ενέργεια" ώστε να γίνει κοινωνική πολιτική που θα είναι απαραίτητη (μέχρι να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος), ώστε να στηριχθεί οικονομικά ο τομέας της υγείας και να γίνει η μεγάλη επένδυση στον τομέα της παιδείας;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει ν' απαντηθούν. Όχι από την τωρινή κυβέρνηση - είπαμε αυτή κάνει τη δουλειά της - αλλά από την επόμενη... Γι' αυτό ο Αλέξης και η παρέα του έχουν πολύ δουλειά...
Παρά τις ατυχίες (αποκλείστηκε η εθνική στο Μουντιάλ και μέχρι το Μουντομπάσκετ υπάρχει πολύς καιρός ακόμα), συνεχίζουν βάση προγράμματος: έκλεισαν την Βουλή άρον-άρον ώστε να υπάρχει καλύτερος έλεγχος των βουλευτών, συνεχίζουν να παραχωρούν ακίνητα στο ΤΑΙΠΕΔ με ρυθμούς πολυβόλου και πιέζουν το ΣτΕ ώστε να καθυστερήσει κι άλλο την έκδοση σειράς αποφάσεων σχετικά με διατάξεις του Μνημονίου. Στα διαλείμματα την "πέφτουν" και στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί στην εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ πήγαν και πρώην ΠΑΣΟΚατζήδες. Το αν έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ ή ΄όχι δεν τους απασχολεί. Εξάλλου έχουν έτοιμο και το σενάριο "Σταύρος Θεοδωράκης" (παρεπιπτόντως συγχαρητήρια - μάθαμε ότι εκλέχθηκε επικεφαλής του "Ποταμιού" μετά από αγωνιώδη ψηφοφορία).
Τα πάντα για τ' αφεντικά τους. Και προς όφελος "της πατρίδας". Όχι της δικής μας βέβαια - των αφεντικών τους (άσχετα με το τι λένε - το κεφάλαιο έχει πατρίδα, μόνο που η πατρίδα αυτή δεν ορίζεται από σύνορα, αλλά από τις τσέπες εκείνων που κάνουν κουμάντο σε χώρες όπως η δική μας).
Το ερώτημα βέβαια που θα πρέπει να μας απασχολεί - όλους εμάς που ακόμα σκεφτόμαστε, που δεν έχουμε αποχαυνωθεί μέχρι σήμερα (και που κάθε μέρα γινόμαστε λιγότεροι) είναι άλλο. Ακόμα και αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, πως θα έρθει η ανάπτυξη στην χώρα - ανάπτυξη πραγματική για τον κόσμο και όχι για τα στατιστικά που θα πάνε στην Κομισιόν. Φτάνει ο τουρισμός για να μπορέσουμε να "ξελασπώσουμε" ως χώρα; Μπορεί η "στροφή στη γεωργία" να δώσει φτερά στην οικονομία; H απάντηση είναι προφανώς όχι. Ούτε η Αίγυπτος, ούτε η Τυνησία και ούτε φυσικά η Τουρκία που έχουν μερικά εκατομμύρια παραπάνω τουρίστες από μας έχουν οικονομίες και βιοτικό επίπεδο άξιο ζήλειας. Τα μεροκάματα είναι "της πείνας" και πάλι αυτοί που εκμεταλλεύονται τα οφέλη του τουρισμού είναι "οι ολίγοι".
Άρα πως θα μπορέσουμε να επανακτήσουμε κάτι από τα χαμένα της προηγούμενης περιόδου και θα υπάρχει και η απαραίτητη (οικονομική) "ενέργεια" ώστε να γίνει κοινωνική πολιτική που θα είναι απαραίτητη (μέχρι να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος), ώστε να στηριχθεί οικονομικά ο τομέας της υγείας και να γίνει η μεγάλη επένδυση στον τομέα της παιδείας;
Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει ν' απαντηθούν. Όχι από την τωρινή κυβέρνηση - είπαμε αυτή κάνει τη δουλειά της - αλλά από την επόμενη... Γι' αυτό ο Αλέξης και η παρέα του έχουν πολύ δουλειά...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου