Που βρήκε τους 180 βουλευτές ο Σαμαράς για να ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Διαβάζουμε στο ρεπορτάζ της "Εφημερίδας των Συντακτών": "...Λίγη ώρα μετά τα εγκαίνια της έκθεσης στη Βουλή για τα 40χρονα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο Αντώνης Σαμαράς κατευθύνθηκε στο καφενείο της Βουλής και το Εντευκτήριο, όπου και συνομίλησε για λίγο με τους «γαλάζιους» βουλευτές του Β΄ Θερινού Τμήματος, οι περισσότεροι εκ των οποίων εξελέγησαν πρώτη φορά το 2012. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, τους διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές, καθώς «πιάνουμε το όριο των 180».

Η διαρροή στα ΜΜΕ και η δημοσίευση της εν λόγω είδησης στον ηλεκτρονικό Τύπο θορύβησε το πρωθυπουργικό επιτελείο, το οποίο προσπάθησε να τα «μαζέψει», δίνοντας τη δική του εκδοχή για το τι συνέβη.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού, εμφανώς ανήσυχοι, επιχειρούσαν να διαψεύσουν όσα οι ίδιοι οι βουλευτές της Ν.Δ. άκουσαν με τ’ αυτιά τους, προσπαθώντας να πείσουν τους δημοσιογράφους ότι ο πρωθυπουργός δεν εμφανίστηκε ως σίγουρος, αλλά ότι σε σχετική ερώτηση βουλευτών για το αν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, απάντησε με τη φράση «έτσι πιστεύω».

Σημειώνεται, βέβαια, ότι δεν έλειψαν και τα τηλέφωνα σε διευθυντικά στελέχη ΜΜΕ, ώστε να «διορθωθούν» όσα ρεπορτάζ δεν απέδιδαν τα –κατά την κρίση τους- λεγόμενα του πρωθυπουργού. Σε μια περίπτωση, και μάλιστα σε κοινή θέα, χρησιμοποιήθηκαν μέχρι και χειρονομίες πίσω από την κάμερα, την ώρα που συντάκτης τηλεοπτικού σταθμού βρισκόταν «στον αέρα», ώστε να μεταφέρει το «σωστό» ρεπορτάζ."

Το ρεπορτάζ λέει πολλά και είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό μιας και σηματοδοτεί - πιθανότατα - αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Διαβάζοντας κάποιος τα παραπάνω νηφάλια, μπορεί να δώσει τις εξής τέσσερις εξηγήσεις: α) είτε ο κ. Σαμαράς δεν ξέρει να μιλάει ελληνικά, οπότε άλλα λέει και άλλα εννοεί, β) είτε οι βουλευτές της Ν.Δ. - αν και "νέοι" - παρακούν οπότε θα πρέπει να παρέμβει ο κ. Βορίδης και να τους κλείσει ραντεβού στον ΠΕΔΥ ώστε να βάλουν ακουστικά βαρυκοϊας, γ) είτε οι βουλευτές της ΝΔ έπαθαν "ομαδική παράκρουση" λόγω της ζέστης και σαν άλλοι "χαμένοι" στην έρημο ακούν ό,τι θέλουν (δηλ. την αποφυγή εκλογών που θα τους στείλει σπίτια τους), δ) είτε (τέλος) η κυβέρνηση ολοκλήρωσε το έργο της αποψίλωσης της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ και κατάφερε να μαζέψει 180 βουλευτές.

Παρότι οι πρώτες τρεις εκδοχές δεν μπορούν ν' αποκλειστούν - πως θα μπορούσαν άλλωστε - είτε αυτόνομα είτε συνδυαστικά, η τέταρτη φαντάζει η πιο πιθανή. Εδώ και καιρό βλέπουμε διαδοχικές αποχωρήσεις βουλευτών των ΑΝΕΛ και της ΔΗΜΑΡ, με τους μεν να λοξοκοιτάζουν προς τα δεξιά και τους δε προς το ΠΑΣΟΚ (ή το Ποτάμι). Από την άλλη έχουμε και μια εξαιρετικά ευάριθμη ομάδα "ανεξάρτητων" βουλευτών, πολλοί εκ των οποίων ευχαρίστως θα προσχωρούσαν στην κυβερνητική πλειοψηφία, έναντι διαφόρων ανταλλαγμάτων.

Για να μην παρεξηγηθούμε βέβαια, δεν εννοούμε (απαραίτητα) οικονομικών. Όπως λοιπόν ο κ. Λοβέρδος το έπαιξε αντι-μνημονιακός για 15 λεπτά της ώρας αλλά επέστρεψε με την ορντινάτσα του τον κ. Αηδόνη, μόλις του υποσχέθηκαν ότι θα είναι ο επόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (ή της Ελιάς όπως θα μετονομαστεί σύντομα),  έτσι υπάρχουν κι άλλοι που ευχαρίστως θα έκαναν το ανάλογο ταξίδι (προς τα δεξιά) έναντι θέσεων σε υπουργεία, διεθνείς ή  δημόσιους οργανισμούς. Βέβαια όπως η ιστορία μας έχει δείξει, πολλές φορές δεν υπάρχει ανάγκη να υπάρχουν έμμεσα κίνητρα. Τα άμεσα αρκούν. Η διατήρηση και μόνο της βουλευτικής έδρας για λίγο ακόμα καιρό αρκεί, δεδομένου ότι λίγοι από τους "ανεξάρτητους" θα μπορέσουν να επανεκλεγούν. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι που θα μπορούσαν να δείξουν "καλή συμπεριφορά" για άλλους λόγους (βλ. "ανεξάρτητοι" εκ της Χ.Α.)  ενώ υπάρχουν και κάποιοι που απλώς θα ψηφίσουν (λόγω μειωμένης διανοητικής αντίληψης) για το "καλό της χώρας". Κοινώς ο μπαξές έχει απ' όλα.

Παρόμοιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους ενδέχονται αποχωρήσεις και από τα δύο μικρότερα κόμματα τα οποία έχουν γίνει βορά των άλλων. Η μη αναστρέψιμη - όπως φαίνεται - εκλογική καθίζηση της ΔΗΜΑΡ δείχνει ότι το κόμμα αυτό θα μοιραστεί μετεκλογικά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι που θα προτιμήσουν να φύγουν νωρίς για να εξασφαλίσουν την επόμενη μέρα. Οι ΑΝΕΛ πάντως αποτελούν ξεχωριστή περίπτωση, αφού μετά και τις τελευταίες αποχωρήσεις (που θυμίζουν ΕΔΗΚ το 1979), η βουλευτική τους ομάδα είναι αρκετά "συμπαγής" και οι "επικίνδυνοι" βουλευτές είναι ελάχιστοι. Υπάρχουν όμως και είμαστε σίγουροι ότι ο κ. Σαμαράς τους έχει εντοπίσει - όπως έχουμε κάνει κι εμείς εξάλλου.

Τα ερωτήματα όμως είναι άλλα: η "αποκάλυψη" του κ. Σαμαρά ήταν ηθελημένη ή όχι; Και αν έγινε κατά λάθος θα επηρεάσει αυτούς που είχαν πάρει απόφαση να στηρίξουν Πρόεδρο προτεινόμενο από τη συγκυβέρνηση;

Αν έγινε ηθελημένα ο λόγος είναι προφανής: να ελεγχθούν οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης και τα αντανακλαστικά της αντιπολίτευσης. Για μας μια τέτοια κίνηση είναι λάθος γιατί την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανείς. Δεν αποκλείεται επομένως να ξεκινήσει νέος ανένδοτος από την αντιπολίτευση και να έχουμε αποχωρήσεις από τους βουλευτές εκείνους που ανήκουν στην συγκυβέρνηση, αλλά ψάχνουν ευκαιρία για ηρωϊκή έξοδο.

Αν έγινε εκ παραδρομής (ή εκ βλακείας), τότε θα έχει ενδιαφέρον πόσοι από τους αρχικά "σίγουρους" ανεξάρτητους ή ΔΗΜΑΡικούς (που σύμφωνα με πληροφορίες μας είναι 9-12 βουλευτές συνολικά) θα κάνουν πίσω, αφού η δήλωση "στήριξης" προς την κυβέρνηση μέσω της ψήφισης Προέδρου (με δικαιολογία το πρόσωπο που θα επιλεγεί ή την αποφυγή "πρόωρων" εκλογών) παύει να έχει πλέον τον χαρακτήρα του αιφνιδιασμού.  Και βέβαια ενδιαφέρον θα έχει το πως θα πειστούν εκείνοι που αμφιταλαντεύονται, να πουν το ναι.

Το σίγουρο πάντως είναι άλλο. Εκπλήξεις θα υπάρξουν και τίποτα δεν είναι σίγουρο...Έτσι για να υπάρχει και το απαραίτητο πολιτικό σασπένς.