Οι "χαμένες" ψήφοι και ο Ευάγγελος Βενιζέλος (μια χιουμοριστική προσέγγιση για τις εκλογές)

Η σημερινή μας ανάρτηση είναι αφιερωμένη εξ ολοκλήρου στον τιτάνα της πολιτικής Ευάγγελο Βενιζέλο - αναφερόμαστε κυρίως σ' αυτόν γιατί αν και ο Α. Σαμαράς είναι Πρωθυπουργός, η αλαζονία του Βενιζέλου και ο πολιτικός του αριβισμός (γνωστή από την εποχή που ήταν στη νεολαία της ΕΔΗΚ όπως έχουμε γράψει εδώ) ξεπερνάει όλα τα όρια - ακόμα και αυτά του Α. Γεωργιάδη, ο οποίος όμως λόγω χαμηλής ευφυίας συγχωρείται ως ένα βαθμό (αφήστε που στο κάτω - κάτω δεν "τρύπωσε" μόνος του στην κυβέρνηση, αντίθετα άλλοι τον παρακάλεσαν και μάλιστα έντονα).

Το άρθρο προέρχεται από το news24 και είναι του Κώστα Καίσαρη - σαν "bonus track" της ανάρτησης συμπεριλαμβάνουμε και ένα απόσπασμα από πρόσφατη συνέντευξη του Ευάγγελου, που τα λέει όλα.

" Μπέσα σας μιλάω, έχω συγκλονιστεί από το γεγονός. Τρεις μέρες έχω να κοιμηθώ. Αναλογίζομαι την ευθύνη. Δεν μπορώ να σηκώσω το βάρος. Είναι τεράστιο. Δεν μπορώ να το αντέξω. Τι θα ψηφίσω την Κυριακή;  Και δεν μια η ψήφος. Να τα βάλεις κάτω, δηλαδή, να το σκεφτείς και να αποφασίσεις. Είναι τρεις: Άντε να τη ρίξεις στις ευρωεκλογές. Ρίχτηνε μετά, ανάμεσα σε Δούρου και Σγουρό, στην Περιφέρεια. Βρες άκρη στον Δήμο, αν έχει τύχει και έχει περάσει κανένας Συριζαίος. Δεν είναι απλά πράματα αυτά. Δεν είναι καλαμπούρι.  O Ευάγγελος Βενιζέλος, αυτός ο μεγάλος Έλληνας, ο ογκόλιθος της πολιτικής σκέψης για πρώτη φορά στην ιστορία αυτού του τόπου έθεσε τα δάχτυλα επί τον τύπον των ήλων:  "Αν οι πολίτες θέλουν να δημιουργηθεί πολιτικό πρόβλημα στη χώρα, ας το κάνουν. Θα υποστούν τις συνέπειες. Στις εκλογές αυτές δεν κρίνομαι εγώ. Κρίνεται η πορεία του τόπου. Οι πολίτες καλούνται να αναλάβουν τις ευθύνες τους. Εναποθέτω την ευθύνη για τον τόπο στον ελληνικό λαό"

Σοκ και δέος. Κάθε του λέξη και μια μαχαιριά στην ανευθυνότητα, στον ωχαδερφισμό. Ο μετριοπαθής, ο σεμνός και ταπεινός και ουχί αλαζόνας, Ευάγγελος Βενιζέλος τα είπε όλα: "Δεν κρίνομαι εγώ, κρίνεται το μέλλον του τόπου". Ο ελληνικός λαός πράγματι είναι πολύ μικρός για να κρίνει ένα Βενιζέλο. Την δική του την τύφλα πρέπει να κοιτάξει.  Αν, λοιπόν, δεν προκύψει "σταθερότητα" την Κυριακή το βράδυ, μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων και φύγει ο Βενιζέλος από την Κυβέρνηση, τί γίνεται;  Κι άιντε εσύ να βρεις άκρη και να κάνεις πενηνταράκια, τι πάει να πει αυτή η "σταθερότητα". Δεν σου λένε νούμερα για να ξέρεις τι κάνεις. Σαν την Πυθία μιλάει ο Ευάγγελος. Με χρησμούς. Σε νεότερη τοποθέτηση, βάζει τον πήχη στη "γενικότερη αίσθηση που θα δημιουργηθεί την Κυριακή το βράδυ". Δηλαδή, πιάσε το αυγό και κούρευτο. Ποιος μπορεί να προσδιορίσει αυτή τη "γενικότερη αίσθηση". Πώς μετριέται; Αν δηλαδή τρέξουμε όλοι μαζί, για να φτάσει η "Ελιά" κοντά στο 10% και στείλουμε στις Βρυξέλλες, τη Συλβάνα Ράπτη και τον Μπίστη καθαρίζουμε; Είμαστε ok; Ή το πακέτο θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τον Σγουρό;  Να ξέρουμε δηλαδή τι κάνουμε. Αν γίνει καμιά στραβή και βγει αυτός ο Σακελλαρίδης στην Αθήνα, πόσο επηρεάζεται αυτή η "γενικότερη αίσθηση";

Μη γελάτε. Η ευθύνη που πέφτει στις πλάτες μας, σαν Έλληνες πολίτες, είναι βαριά και ασήκωτη. Κι αν γίνει καμιά στραβή, την Κυριακή το βράδυ, και πάρει τη μεγάλη απόφαση να φύγει ο Βενιζέλος από την Κυβέρνηση τι γίνεται; Πώς θα το αντέξει αυτό η χώρα; Πώς θα πάει ο κόσμος στις δουλειές του, την Δευτέρα, όταν ο Χρυσοχοΐδης δεν θα είναι υπουργός; Θα αντέξει ο δείκτης Dow Jones την αποχώρησή της Φώφης Γεννηματά από το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας;  Δεν είναι μόνο η Ψωροκώσταινα. Η Ελλάδα είτε θέλουνε να το καταλάβουνε, οι άπλυτοι αναρχικοί, είτε όχι, είναι μέλος της παγκόσμιας κοινότητας. Μια ενδεχόμενη κυβερνητική κρίση στην Ελλάδα, επηρεάζει Ευρώπη και Αμερική. Προκαλεί παγκόσμια κρίση. Αν φύγει ο Ευάγγελος Βενιζέλος, από αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης, σπάει ο κρίκος της παγκόσμιας αλυσίδας. Διαλύονται οι ισορροπίες.  Ήδη, η Μέρκελ πετάγεται στον ύπνο της και οι γιατροί της έχουν συστήσει να παίρνει ηρεμιστικά. Ο Ομπάμα έχει βάλει ένα δεύτερο ρολόι στο χέρι, όπως ο Ντιέγκο Μαραντόνα. Με ώρα Ελλάδας για να μπορεί να παρακολουθεί τις εξελίξεις, χωρίς να χάνει λεπτό. Κι όλα αυτά κρίνονται από τη δικιά μου ψήφο.  Να πεις ότι μοιράζω τις ψήφους την Κυριακή σε τρεις, είναι μια μέση λύση: Ψηφίζω κατ' αρχήν την Ελιά στις ευρωεκλογές για ασφάλεια. Το ρίχνω στην Περιφέρεια, ειδικά αν είμαι ΑΕΚτζής, στον Σγουρό για σιγουρά. Έχω δικαίωμα μετά να ψηφίσω Συριζαίο για Δήμαρχο ή θα χύσω την καρδάρα με το γάλα;

Ένας δικός μας άνθρωπος  Γι αυτό ακριβώς θέλω να μοιραστώ μαζί σας αυτές τις σκέψεις. Έπειτα είναι και η ανθρώπινη πλευρά της υπόθεσης. Θέλοντας και μη τον Βενιζέλο τον έχουμε συνηθίσει. Είκοσι και πλέον χρόνια είναι στην εξουσία. Θεωρείται, πλέον, ένας δικό μας άνθρωπος. Μέλος της οικογένειάς μας. Να τον πετάξουμε στον δρόμο; Θα πρόκειται για μεγάλη αχαριστία. Τι θα κάνει αύριο αυτός ο άνθρωπος; Θα απευθυνθεί στον Ψυχάρη, για να κάνει τα ρεπό του Θόδωρου Πάγκαλου στο Βήμα FM: Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά. Ή να γυρίσει στο επάγγελμά του; Μια κουβέντα είναι αυτή.  Πώς θα πάει στα πανεπιστήμια να διδάξει; Να τον  πλακώσουνε στις πατσαβούρες οι αναρχικοί; Και πώς θα μπαίνει μέσα (στο πανεπιστήμιο) κάθε φορά; Θα τον βάζουνε σε τανκ;  Εδώ σκυλί έχεις και δεν μπορείς να το αποχωριστείς.

Μπέσα σας μιλάω, ματώνει η καρδιά μου. Αφήνουμε στην άκρη όλα τ΄άλλα. Την πολιτική πλευρά του θέματος. Πάμε καθαρά και μόνο στο ανθρώπινο: Αντέχει ο ¨Έλληνας να πετάξει σαν σκυλί στο δρόμο έναν Ευάγγελο Βενιζέλο; Το βαστάει η καρδιά του; Προσωπικά δεν σας το κρύβω, είμαι πολύ κοντά στο να πάρω την τελική απόφαση. Συναισθανόμενος το βάρος της ευθύνης που μου αναλογεί, τη μια και ταπεινή ψήφο που διαθέτω, να την δώσω στην Ελιά.  Δεν θέλω να επηρεάσω κανέναν, δεν θέλω να δώσω γραμμή. Το κάνω για την πατρίδα, την Ευρωπαϊκή Ένωση, για την παγκόσμια σταθερότητα. Το κάνω για να παραμείνει ο Παναγιώτης Φασούλας, συντονιστής διευθυντής στο ΣΕΦ. Δεν έχω προσωπικό συμφέρον. Δεν υπάρχει ιδιοτέλεια. Όταν ένας Ευάγγελος Βενιζέλος ζητάει την ψήφο σου, με αυτούς τους δραματικούς τόνους, δεν μπορείς να αρνηθείς.  Δεν μπορείς να πεις όχι στον άνθρωπο που έχει δίπλα του μια Εύα Καϊλή, μια Αφροδίτη Αλ Σάλεχ. Δεν μπορείς να πεις όχι σε ένα μερακλή των πολιτικών επιλογών; Τι να μας πουν τώρα η Βόζεμπεργκ και κάτι σαν την Ελένη Γερασιμίδου του ΚΚΕ; Το πολιτικό κριτήριο του Ευάγγελου Βενιζέλου , σε ό,τι έχει να κάνει με τα θηλυκά στελέχη, είναι αλάνθαστο.

Ο κύβος ερρίφθη. Ούτε μια ψήφος χαμένη.
 Για να ξημερώσει τη Δευτέρα μια καινούργια μέρα, για τις Ελληνίδες και τους Έλληνες. Άλλωστε και ο ίδιος ο Βαγγέλης Βενιζέλος βλέπει με αισιοδοξία το μέλλον:  "Ο λαός αντέδρασε με ωριμότητα και σοφία στον πρώτο γύρο. Και εκτιμώ ότι με τον ίδιο τρόπο θα αντιδράσει και στον δεύτερο".  Κατόπιν τούτου,  πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι και να βροντοφωνάξουμε: "Βαγγέλη γερά, η νίκη είναι κοντά".  

Να σταματήσουμε τώρα την πλάκα και να μιλήσουμε σοβαρά: Να φύγει ο Βενιζέλος από την Κυβέρνηση να πάει που; Ξέρει καμιά άλλη δουλειά να κάνει; Και ποιος έχασε την ευαισθησία και το φιλότιμο για να το βρούνε οι πολιτικοί. Άδεια ρίχνει για να πιάσει γεμάτα. Μπας και ψήσει κανένα κορόιδο, ότι δήθεν η πατρίδα κινδυνεύει. Τι άλλο χειρότερο, δηλαδή, μπορεί να πάθει η πατρίδα; Όταν σε κυβερνάει ο Βενιζέλος εδώ και 20 χρόνια, μπορεί να σε βρει μεγαλύτερο κακό; Όσο και να ψάξεις, χειρότερο από τον Βενιζέλο δεν μπορείς να βρεις."