Σάββατο 17 Μαΐου 2014

Τα παράδοξα των δημοτικών εκλογών


Οι δημοτικές εκλογές στην χώρα μας έχουν δώσει πολλά παράδοξα στην ελληνική πολιτική ιστορία. Από τα εκλογικά συστήματα που ο δήμαρχος εκλεγόταν ξεχωριστά από τα δημοτικά συμβούλια (κι
έτσι μπορούσε εν δυνάμει να συμβεί το παράδοξο μια παράταξη να εκλέξει δήμαρχο αλλά να μην έχει την πλειοψηφία), από περίεργες συμμαχίες, δηλώσεις υποστήριξης και συμπράξεις μέχρι δημάρχους που άφησαν εποχή για πολλά πλην του έργου τους (βλ. Παπαγεωργόπουλος).

Πέρα από αυτά όμως, έχουμε και μια σειρά από περιστατικά τα οποία σχετίζονται μ' εκλογές και δημάρχους στα οποία αξίζει κανείς ν' ανατρέξει - τα έβαλε σε μια σειρά ο "ναυτίλος" και κάποια από αυτά τα παραθέτουμε παρακάτω - καλή ψήφο σε όλους:

"Από επαναστάτης, υμνητής του Οθωνα 

Μπορεί ο Γεώργιος Σκούφος να έγραφε πύρινα άρθρα κατά της απολυταρχίας τα πρώτα χρόνια της οθωνικής εξουσίας, όμως το 1862 ως δήμαρχος της Αθήνας κρατούσε εντελώς διαφορετική στάση. Στη διάρκεια της επανάστασης του 1862 που οδήγησε στην έξωση του Οθωνα διακρίθηκε για τη σθεναρή υποστήριξη του «νεαρού Βαυαρού Βλάκα», όπως ο Καρλ Μαρξ είχε χαρακτηρίσει τον Οθωνα τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του. Ο δήμαρχος Σκούφος όχι μόνο υπεραμύνθηκε του στέμματος, αλλά όπλισε και ανθρώπους του για να χτυπήσουν τους εξεγερμένους. Ο κόσμος τον καταδίωξε στους δρόμους της πρωτεύουσας. Ενδεχομένως θα είχε κακό τέλος αν δεν τον έσωζε ο πρεσβευτής των ΗΠΑ Τζοτζ Μέρλιν. Ο Αμερικανός διπλωμάτης οδήγησε τον πανικόβλητο δήμαρχο στον Πειραιά και τον έκρυψε στο γαλλικό πολεμικό «Ζηνοβία». Αφού πέρασαν δυο-τρεις μέρες, ο Σκούφος νόμιζε ότι διέφυγε τον κίνδυνο. Πήρε θάρρος, εγκατέλειψε το καταφύγιό του και άρχισε να ανηφορίζει προς την Αθήνα. Ομως έγινε αντιληπτός. Τα αποσπάσματα τον συνέλαβαν και τον παρέδωσαν στον Καλλιφρονά, τον «αττικάρχη» της εποχής, που διέταξε να τον κλείσουν στο αμπάρι του «Ελλάς». Εκεί οι ναύτες εφάρμοσαν τους δικούς τους νόμους και επέβαλαν τις ανάλογες ποινές. Τον έδεσαν στο κατάρτι, απ’ όπου ο μόνος που τόλμησε να πλησιάσει για να τον λύσει ήταν ο κυβερνήτης του σκάφους, ο Σαχτούρης. Ο Σκούφος δεν μπορούσε να μείνει πια στην Ελλάδα. Μάζεψε τα πράγματά του και έφυγε στο εξωτερικό.

Δήμαρχος Πειραιά ο αξιωματικός Σκυλίτσης 

Τον καιρό των Βαλκανικών Πολέμων δήμαρχος στον Πειραιά ήταν ο Δημοσθένης Ομηρίδης Σκυλίτσης, γόνος παλιάς πειραιώτικης οικογένειας με καταγωγή από την Κωνσταντινούπολη. Στους προγόνους του συγκαταλέγεται και ο περίφημος χρονικογράφος του 11ου αιώνα Ιωάννης Σκυλίτζης. Εκτός από δήμαρχος Πειραιά είχε χρηματίσει βουλευτής Αττικής, εκλεγείς το 1890 και το 1905. Ομως η ιδιότητα που δεν έλεγε να αποχωριστεί ήταν εκείνη του αξιωματικού. Το 1878 αποφοίτησε από τη Σχολή Ευελπίδων που τότε έδρευε στον Πειραιά και κατατάχτηκε στο Πυροβολικό με τον βαθμό του ανθυπασπιστή. Ακόμα δεν υπήρχε κώλυμα εκλογιμότητας για τους στρατιωτικούς. Ετσι οι στρατιωτικοί μπορούσαν να πολιτεύονται. Αυτό έκανε και ο Ομηρίδης Σκυλίτσης. Δήμαρχος εκλέχτηκε το 1909 υποστηριζόμενος από το κόμμα του Γεώργιου Θεοτόκη. Συγκέντρωσε 4.552 ψήφους και υπερίσχυσε του Αλέξανδρου Ρετσίνα (3.742 ψήφοι) και του Παύλου Δαμαλά (3.634 ψήφοι). Οι ψηφοφόροι τον αποκαλούσαν με το παρατσούκλι Τόνγκο. Ο Τόνγκο ήταν ένας ένδοξος Ιάπωνας ναύαρχος που είχε νικήσει τον τσαρικό στόλο στον Ρωσο-ιαπωνικό Πόλεμο του 1904 – 1905. Με την έκρηξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου έσπευσε στα πεδία των μαχών. Υπηρέτησε ως έφεδρος αξιωματικός Πυροβολικού με τον βαθμό του ταγματάρχη. Είχε δώσει το «παρών» και στον πόλεμο του 1897, τον καταστροφικό πόλεμο της Μελούνας. Πήρε μέρος στη μάχη του Βελεστίνου, τη μοναδική νικηφόρα, και τραυματίστηκε στο πόδι. 

Το 1934  Ο θρίαμβος και η δίωξη των κόκκινων δημάρχων 

Το 1934 ήταν η χρονιά των «κόκκινων δημάρχων». Στις εκλογές της 11ης Φεβρουαρίου εκλέχτηκε δήμαρχος Καβάλας ο 29χρονος καπνεργάτης Μήτσος Παρτσαλίδης, υποστηριζόμενος από το Μέτωπο Εργατών Αγροτών που είχε συγκροτήσει το ΚΚΕ. Στις επαναληπτικές εκλογές της 12ης Μαρτίου εκλέχτηκε και στις Σέρρες δήμαρχος του Μετώπου ο Διονύσης Μενύχτας. Τα κόκκινα ψηφοδέλτια επικράτησαν επίσης σε Καισαριανή, Ποντοκώμη, Χωριστή, Γιανετζίκ, Τσαρίτσανη, Γιαννούλη, Τσερέπλιανη, Αγίτσα, Δεμερή, Δόγανη, Ρετσάνη, Καρίτσα, Ιμέρμπεη. Σε άλλα 60 Κοινοτικά Συμβούλια εξασφαλίστηκε η συμμετοχή εκπροσώπων από τους μετωπικούς συνδυασμούς. Στην Αθήνα υποψήφιος ήταν ο Βασίλης Νεφελούδης, αλλά δεν εξελέγη. Σε ισχύ βρισκόταν το «ιδιώνυμο» και η προεκλογική εκστρατεία ξεδιπλώθηκε σε συνθήκες σκληρής αντιπαράθεσης και συγκρούσεων με παρακρατικές οργανώσεις και αστυνομικές δυνάμεις. Το ίδιο το εκλογικό κέντρο του Νεφελούδη στην πρωτεύουσα έγινε στόχος επιδρομής και για την ανακατάληψή του έγιναν μάχες εκ του συστάδην. Τον Απρίλη, δύο μόλις μήνες από την εκλογή του, ο Μήτσος Παρτσαλίδης μαζί με τους δημοτικούς συμβούλους του οδηγήθηκε σε δίκη. Το δικαστήριο της Καβάλας καταδίκασε τον πρόεδρο του Δημοτικού Συμβουλίου, τον Δημοσθένη Μακέδο και άλλους τέσσερις δημοτικούς συμβούλους σε δύο χρόνια φυλακή και έναν χρόνο εξορία. Η δημοτική πλειοψηφία μετατράπηκε σε μειοψηφία. Οι δημοτικοί σύμβουλοι που καταδικάστηκαν σε φυλάκιση έμειναν τελικά κρατούμενοι επί 10 ολόκληρα χρόνια. Το 1942 οι Αρχές του καθεστώτος της 4ης Αυγούστου τους παρέδωσαν μαζί με τους άλλους πολιτικούς κρατούμενους στις δυνάμεις κατοχής. Ετσι, οι Δημοσθένης Μακέδος, Γιάννης Ευθυμιάδης, Νικόλας Νεγρεπόντης, και Μπαρμπαλέξης βρέθηκαν την Πρωτομαγιά του 1944 ανάμεσα στους 200 κομμουνιστές που εκτελέστηκαν στο Σκοπευτήριο της Καισαριανής.

ΑΠΟ ΠΟΥ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ Η ΓΝΩΣΤΗ ΦΡΑΣΗ  "έχεις μπάρμπα στην Κορώνη"

H φράση καταχωρίσθηκε στον κατάλογο των παροιμιωδών φράσεων από τις εκλογές για την ανάδειξη τοπικού άρχοντα στον Δήμο Κολωνίδων, που έτσι ονομαζόταν τις πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα η Κορώνη της Μεσσηνίας. Ο δήμαρχός της Γεώργιος Μπάστας εκλέχτηκε το 1843 αντιπρόσωπος στην Α’ Εθνοσυνέλευση που επεξεργάστηκε το Σύνταγμα της 3ης Σεπτεμβρίου. Στη δημαρχία τον αντικατέστησε ο ανιψιός του Κώστας Δαρειώτης. Ο θείος τον στήριξε με ό,τι μέσο μπορούσε. Μέχρι και πολεμικό πλοίο έστειλε για να τρομάξει τους ψηφοφόρους και να τους πείσει να ψηφίσουν τον αγαπημένο του ανιψιό. Η νοθεία  Για να είναι απολύτως σίγουρος για το αποτέλεσμα, φρόντισε να νοθευτούν οι εκλογικοί κατάλογοι και να γραφτούν μωρά και πεθαμένοι.  Ετσι προέκυψε ο «μπάρμπας από την Κορώνη». Η φράση υποδηλώνει την ισχυρή και μέχρι ακραίας παρανομίας στήριξη, χάρη στην οποία αναδεικνύεται και παραμένει κανείς στην εξουσία."

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου