Τον τελευταίο καιρό η πολιτική ηγεσία της χώρας θυμίζει "τελειωμένο" χαρτοπαίχτη που παίζει τα τελευταία του υπάρχοντα σ' ένα δευτεροκλασάτο καζίνο της κακιάς ώρας, περιμένοντας να "ρεφάρει" τη χασούρα πολλών ετών. Ο εθισμός των ηγεσιών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ/Ελιάς στην εξουσία είναι τέτοιος που δεν έχουν πλέον ούτε καν το ηθικό ανάστημα να μαζέψουν τις τελευταίες μάρκες τους από το τραπέζι και να κατευθυνθούν στην έξοδο - αντιμετωπίζοντας με αξιοπρέπεια τις συνέπειες των πράξεών τους.
Σε μια άλλη χώρα, υπό άλλες συνθήκες, θα είχαν περάσει ήδη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και θα ήταν ήδη υπόδικοι για τις συμφορές που έφεραν (εν γνώση όλων μας, πάντως από ένα σημείο και ύστερα) στην πατρίδα μας. Όμως όχι... Στηριζόμενοι σ' ένα μιντιακό σύμπλεγμα υποστήριξης που θα το ζήλευε και μαφιόζικη οικογένεια στην κάτω Ιταλία τη δεκαετία του 1930, παραμένουν γαντζωμένοι μέχρι τέλους στην εξουσία και στα οφίτσιά τους...
Δυστυχώς μια κρίσιμη ώρα σαν και αυτή, είχαμε την ατυχία να πέσουμε στα χέρια δύο ανθρώπων για τους οποίους η εξουσία (και όχι η προσφορά στην πατρίδα) ήταν αυτοσκοπός. Γιατί τι διαφορετικό μπορούμε να υποθέσουμε όταν ο νυν Πρωθυπουργός έβαλε σε κίνδυνο την προσωπική του υγεία (καθυστερώντας μια επέμβαση ζωτικής σημασίας ώστε αυτή να γίνει μετά τις εκλογές μην τυχόν και παρουσίαστεί ως "αδύναμος" στους ψηφοφόρους του) ώστε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, και ο κ. Βενιζέλος αμφισβήτησε σε πολλές περιπτώσεις (ανεπιτυχώς) τον τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, καταργώντας κάθε πολιτικό σαβουάρ-βίβρ σε κάθε ευκαιρία;
Έτσι, μουτζωμένοι στην κυριολεξία από την μοίρα έχουμε ν' αντιπαλέψουμε όχι μόνο αυτούς αλλά και ένα σύστημα που εξέθρεψε και άνδρωσε πολιτικούς σχηματισμούς τόσο στ' ακροδεξιά (βλ. Χρυσή Αυγή) όσο και στα "κεντροαριστερά" (βλ. Ποτάμι) με σκοπό να διατηρηθεί στην εξουσία με κάθε τρόπο. Από την μια έχουμε την "αντι-συστεμική" Χ.Α. να χαριεντίζεται με Μπαλτάκους και Ντόρες και από την άλλη τον "επαναστάτη του σακιδίου" να προσπαθούν να μας πείσουν, οι μεν με ακατάληπτα εθνικοπατριωτικά και ο δε με "δήθεν" προοδευτικά καλέσματα, για την ανάγκη της ύπαρξής τους...Και όλα αυτά για να μπορέσουν αυτοί που ξεπούλησαν την χώρα, που έβαλαν βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού και που οδήγησαν την παιδεία και την υγεία στον πάτο, να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους...
Όπως και να έχει το τέλος είναι κοντά. Και τα μισά απ' όσα είπε ο Ε. Βενιζέλος στην (εξαιρετικά ενδιαφέρουσα) συνέντευξή του, οι ευρωεκλογές θα καταδείξουν το πως θα συνεχιστεί το παιχνίδι από δω και στο εξής. Η κυβέρνηση πάντως με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου έκλεισε τον κύκλο της, φέρνοντας σε πέρας την αποστολή που της ανέθεσαν η τρόικα και το εγχώριο κατεστημένο. Η παραμονή της - αν προσπαθήσει να κρατηθεί λίγο ακόμα στην εξουσία - θα έχει να κάνει μόνο με σειρά αποκρατικοποιήσεων και νομοσχεδίων που συγκεκριμένοι κύκλοι θέλουν να προωθήσουν. Τα όσα γράψαμε πρόσφατα για τον αιγιαλό, αεροδρόμια, λιμάνια και χαριστικά νομοθετήματα (ενάντια σε ισχυρές ευρωπαϊκές επιταγές) αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου...
Γι' αυτό και η ψήφος στις εκλογές είναι επιτακτική ανάγκη. Ψηφίζοντας παίρνουμε θέση. Είτε με την μία, είτε με την άλλη πλευρά. Έτσι ώστε όταν πληρώσουμε το λογαριασμό στο τέλος, να μπορούμε να λέμε ότι τουλάχιστον παραγγείλαμε...
Σε μια άλλη χώρα, υπό άλλες συνθήκες, θα είχαν περάσει ήδη στο χρονοντούλαπο της ιστορίας και θα ήταν ήδη υπόδικοι για τις συμφορές που έφεραν (εν γνώση όλων μας, πάντως από ένα σημείο και ύστερα) στην πατρίδα μας. Όμως όχι... Στηριζόμενοι σ' ένα μιντιακό σύμπλεγμα υποστήριξης που θα το ζήλευε και μαφιόζικη οικογένεια στην κάτω Ιταλία τη δεκαετία του 1930, παραμένουν γαντζωμένοι μέχρι τέλους στην εξουσία και στα οφίτσιά τους...
Δυστυχώς μια κρίσιμη ώρα σαν και αυτή, είχαμε την ατυχία να πέσουμε στα χέρια δύο ανθρώπων για τους οποίους η εξουσία (και όχι η προσφορά στην πατρίδα) ήταν αυτοσκοπός. Γιατί τι διαφορετικό μπορούμε να υποθέσουμε όταν ο νυν Πρωθυπουργός έβαλε σε κίνδυνο την προσωπική του υγεία (καθυστερώντας μια επέμβαση ζωτικής σημασίας ώστε αυτή να γίνει μετά τις εκλογές μην τυχόν και παρουσίαστεί ως "αδύναμος" στους ψηφοφόρους του) ώστε να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, και ο κ. Βενιζέλος αμφισβήτησε σε πολλές περιπτώσεις (ανεπιτυχώς) τον τότε αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, Γ. Παπανδρέου, καταργώντας κάθε πολιτικό σαβουάρ-βίβρ σε κάθε ευκαιρία;
Έτσι, μουτζωμένοι στην κυριολεξία από την μοίρα έχουμε ν' αντιπαλέψουμε όχι μόνο αυτούς αλλά και ένα σύστημα που εξέθρεψε και άνδρωσε πολιτικούς σχηματισμούς τόσο στ' ακροδεξιά (βλ. Χρυσή Αυγή) όσο και στα "κεντροαριστερά" (βλ. Ποτάμι) με σκοπό να διατηρηθεί στην εξουσία με κάθε τρόπο. Από την μια έχουμε την "αντι-συστεμική" Χ.Α. να χαριεντίζεται με Μπαλτάκους και Ντόρες και από την άλλη τον "επαναστάτη του σακιδίου" να προσπαθούν να μας πείσουν, οι μεν με ακατάληπτα εθνικοπατριωτικά και ο δε με "δήθεν" προοδευτικά καλέσματα, για την ανάγκη της ύπαρξής τους...Και όλα αυτά για να μπορέσουν αυτοί που ξεπούλησαν την χώρα, που έβαλαν βόμβα στα θεμέλια του ασφαλιστικού και που οδήγησαν την παιδεία και την υγεία στον πάτο, να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους...
Όπως και να έχει το τέλος είναι κοντά. Και τα μισά απ' όσα είπε ο Ε. Βενιζέλος στην (εξαιρετικά ενδιαφέρουσα) συνέντευξή του, οι ευρωεκλογές θα καταδείξουν το πως θα συνεχιστεί το παιχνίδι από δω και στο εξής. Η κυβέρνηση πάντως με την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου έκλεισε τον κύκλο της, φέρνοντας σε πέρας την αποστολή που της ανέθεσαν η τρόικα και το εγχώριο κατεστημένο. Η παραμονή της - αν προσπαθήσει να κρατηθεί λίγο ακόμα στην εξουσία - θα έχει να κάνει μόνο με σειρά αποκρατικοποιήσεων και νομοσχεδίων που συγκεκριμένοι κύκλοι θέλουν να προωθήσουν. Τα όσα γράψαμε πρόσφατα για τον αιγιαλό, αεροδρόμια, λιμάνια και χαριστικά νομοθετήματα (ενάντια σε ισχυρές ευρωπαϊκές επιταγές) αποτελούν μόνο την κορυφή του παγόβουνου...
Γι' αυτό και η ψήφος στις εκλογές είναι επιτακτική ανάγκη. Ψηφίζοντας παίρνουμε θέση. Είτε με την μία, είτε με την άλλη πλευρά. Έτσι ώστε όταν πληρώσουμε το λογαριασμό στο τέλος, να μπορούμε να λέμε ότι τουλάχιστον παραγγείλαμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου