"Τζογάρετε γιατί χανόμαστε" - Προσεχώς όλη η Ελλάδα ένα απέραντο καζίνο

Είδηση:  Σχέδια για να δημιουργήσει ένα απέραντο καζίνο διαδικτυακού τζόγου στην Ελλάδα της φτώχειας μέσα από 600 ίντερνετ καφέ που θα δουλεύουν επί 24ώρου βάσεως σε όλη τη χώρα και θα προσφέρουν πρόσβαση σε «στοιχήματα» και υπηρεσίες μεταφοράς χρημάτων προωθεί μια παντελώς άγνωστη μέχρι σήμερα εταιρεία ελληνοσερβικών συμφερόντων με την επωνυμία «Cosmos Club», η οποία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τα νομοθετικά κενά που άφησε η πολιτεία και να δραστηριοποιηθεί έτσι στο ιντερνετικό στοίχημα. Ο σχεδιασμός της συγκεκριμένης εταιρείας αποκαλύφθηκε χθες μέσα από επιστολή-καταγγελία των πρακτόρων του ΟΠΑΠ στον πρωθυπουργό και την επιτροπή παιγνίων. Οπως αναφέρουν στην επιστολή τους, «το σχέδιο αφορά στη δημιουργία επίγειου δικτύου παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων με πρόσχημα τη διαδικτυακή πρόσβαση στους μεταβατικούς παρόχους, το οποίο τιμωρείται από την κείμενη ποινική νομοθεσία». Οι πράκτορες δεν έχουν θορυβηθεί τόσο για τους κινδύνους που ελλοχεύουν από μια πιθανή έκρηξη του διαδικτυακού τζόγου στις γειτονιές όσο για την προστασία του μονοπωλίου του ίδιου του ΟΠΑΠ που κινδυνεύει να τιναχτεί στον αέρα πλήττοντας τα συμφέροντά τους και τα έσοδα της προσφάτως εξαγορασθείσης εταιρείας από την Emma Delta των Μελισσανίδη – Σμετς.
Παρότι η ιστορία αυτή δείχνει να «ακροβατεί» μεταξύ γραφικότητας και φαραωνικών εξαγγελιών, στον ΟΠΑΠ φαίνεται πως παίρνουν στα σοβαρά την απειλή του ανταγωνισμού και έχουν ενεργοποιήσει τις νομικές υπηρεσίες αναζητώντας τρόπους να σταματήσουν το συγκεκριμένο σχέδιο. Στην Ελλάδα οι κυβερνήσεις κατάφεραν το ακατόρθωτο: να κηρύξουν μεν παράνομο τον ιντερνετικό τζόγο μέσω του οποίου τζιράρονταν και ξεπλένονταν δισεκατομμύρια ευρώ, να κλείσουν οριστικά μόλις προ ολίγων εβδομάδων περισσότερες από 400 παράνομες εταιρείες που δραστηριοποιούνταν στο διαδίκτυο, αλλά παράλληλα να δώσουν «προσωρινές άδειες» -που εξελίσσονται σε μόνιμες- σε 24 συνολικά πλατφόρμες στοιχηματισμού, οι οποίες εντάχθηκαν σε καθεστώς αναδρομικής φορολόγησης. Ανάμεσα σε αυτές δεν περιλαμβάνονται εταιρείες που ελέγχονταν από γνωστούς επιχειρηματίες των ΜΜΕ και του αθλητισμού, οι οποίες δεν πήραν τελικά άδεια.

Στην πραγματικότητα αυτό που επιδιώκουν να κάνουν οι άνθρωποι που βρίσκονται πίσω από την Cosmos Club είναι να συνεργαστούν με αυτές τις εταιρείες στοιχημάτων και να παρέχουν από κοινού πρόσβαση σε όσους θέλουν να «τζογάρουν» εκτός σπιτιού. Σε καταχωρίσεις τους μάλιστα διαφημίζουν ότι θα παρέχουν «δωρεάν πρόσβαση στα καταστήματα Capital από Δευτέρα έως Παρασκευή 3-5 μ.μ., σε όλους τους ανέργους με κάρτα ανεργίας από τον ΟΑΕΔ».

Η εταιρεία Cosmos Club, πίσω από την οποία βρίσκεται ο 40χρονος Απόστολος Τσιπίδης, είχε πραγματοποιήσει την Παρασκευή 15 Νοεμβρίου εκδήλωση σε κεντρικό ξενοδοχείο της Αθήνας για να παρουσιάσει τα σχέδιά της, χωρίς ωστόσο εκεί να πει πολλά για την πρόθεσή της να δραστηριοποιηθεί στο διαδικτυακό στοίχημα. Χορηγός της εκδήλωσης ήταν η εταιρεία Betshop, μια από τις 22 προσωρινά αδειοδοτημένες εταιρείες διαδικτυακού στοιχήματος στην Ελλάδα με επικεφαλής τον Γαβριήλ Χαλεπλή, η οποία σύμφωνα με την ιστοσελίδα της Cosmos Club συνεργάζεται μαζί της.

Στην εκδήλωση αυτή που, κατά την εταιρεία, «έγινε με την παρουσία πολιτικών, πρώην υπουργών, υφυπουργών, πρέσβεων και δημάρχων», η Cosmos Club παρουσίασε τα σχέδιά της για τα 600 καταστήματα ίντερνετ καφέ που θα έχουν την επωνυμία Capitals και θα δημιουργήσουν 5.000 θέσεις εργασίας, λέγοντας πως πρόκειται για χώρους όπου «θα μπορεί ο καθένας να απολαύσει καφέ, γρήγορο φαγητό και εξαιρετικό σέρβις, να έχει πρόσβαση στο διαδίκτυο και οποιαδήποτε άλλη εξυπηρέτηση, πληροφορία και αρωγή σχετικά με τις νέες τεχνολογίες». Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωσή τους, επιβεβαίωσαν επίσης ότι μέσα στα Capitals θα λειτουργεί και υπηρεσία μεταφοράς χρημάτων μέσω της εταιρείας Unistream.

Οι υπεύθυνοι της εταιρείας παρουσίασαν την επένδυσή τους ως την πρώτη μεγάλης κλίμακας ενεργειών «που θα βοηθήσουν την Ελλάδα να βγει από την κρίση», ενώ το κερασάκι στην τούρτα για τη δημιουργία του φιλανθρωπικού προφίλ τους ήταν μια δωροεπιταγή 2.000 ευρώ στο ορφανοτροφείο «Κιβωτός του Κόσμου»…

«Το σχέδιο αφορά στη δημιουργία επίγειου δικτύου παροχής υπηρεσιών τυχερών παιγνίων με πρόσχημα τη διαδικτυακή πρόσβαση στους μεταβατικούς παρόχους, το οποίο τιμωρείται από την κείμενη ποινική νομοθεσία», αναφέρουν μεταξύ άλλων στην επιστολή τους οι πράκτορες του ΟΠΑΠ.

Σχόλιο: Η ιστορία με το διαδικτυακό στοίχημα και τις περίφημες "άδειες" που δόθηκαν από το κράτος στις διάφορες εταιρείες είναι παλιά (διαβάστε εδώ αναλυτικά), και συνδέεται άμεσα με το "βιντεολόττο" και τις άδειες για τα "φρουτάκια" (που από παράνομα και εθιστικά, γίνονται νόμιμα και χωρίς αντίκτυπο) τα οποία οσονούπω κατακλύζουν την χώρα. Είναι συνέπεια του "τζογάρετε γιατί χανόμαστε", το οποίο προωθείται από την κυβέρνηση Παπανδρέου μέχρι σήμερα ως αντίδοτο στην κρίση των κρατικών ταμείων.

Η εταιρεία "Cosmos Club" λοιπόν αποφάσισε να κάνει το βήμα παραπάνω και να δώσει χώρο σε όλους εκείνους που θέλουν να τζογάρουν αλλά δεν μπορούν να το κάνουν σπίτι τους (και για τους οποίους για κάποιο λόγο τα παραδοσιακά ίντερνετ καφέ δεν αρκούν) δίνοντας στην ουσία στέγη στις δεκάδες "ημινόμιμες" εταιρείες που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας. Βέβαια τυπικά κάτι τέτοιο είναι παράνομο: οι εταιρείες αυτές δεν έχουν άδεια για φυσική παρουσία - το αντίθετο - και μια σειρά από τέτοια ίντερνετ καφέ, συνδεδεμένα με την υπηρεσία μεταφοράς χρημάτων, "κάνει μπαμ" ότι κινείται στα όρια της νομιμότητας αφού θα αυτά θα λειτουργούν ως διαχειριστές-πράκτορές τους. Απλά αντί για μια μονοπρόσωπη εκπροσώπηση θα υπάρχει πολλαπλή, με ένα ιδιότυπο "ανταγωνισμό" μεταξύ τους για το ποιος θα τραβήξει την πελατεία.

Για τα πρακτορεία του ΟΠΑΠ αυτό είναι βέβαια λυπηρό - κακά τα ψέμματα τουλάχιστον η φοροδιαφυγή από πλευράς των πρακτόρων είναι μηδενική (αφού τα πάντα φαίνονται). Βέβαια υπάρχουν δεκάδες περιπτώσεις που πράκτορες είναι ανακατεμένοι σε παρανομίες αλλά η πλειοψηφία τους λειτουργεί νόμιμα. Από την άλλη όμως, η κίνησή τους είναι μάλλον σπασμωδική αφού ζητούν από το κράτος να το παίξει "ντεντέκτιβ" και ν' αποδείξει πιθανές παρανομίες στη δραστηριότητά της "Cosmos Club". Μας φαίνεται δύσκολο, γιατί θα πρέπει να αποδειχτεί ότι τα εν λόγω ίντερνετ καφέ λειτουργούν ως πράκτορες (ουσιαστικά ισχύει - στην πράξη δύσκολο ν' αποδειχτεί λόγω νομικών κενών), ότι ενθαρρύνουν τον τζόγο (δεν μπορεί ν' αποδειχθεί πριν ανοίξουν) και ότι φοροδιαφεύγουν ή παρανομούν (πράγμα δύσκολο επί της παρούσης).

Το όλο βέβαια σκηνικό (ιδιοκτήτης μασόνος - πρώην μισθοφόρος στρατιώτης, άγνωστες εταιρείες στοιχημάτων, ειδικές προσφορές γι' ανέργους κ.ο.κ.) "μυρίζει" οπορτουνισμό και εκμετάλλευση, αλλά μήπως τέτοιες δεν είναι οι "επιχειρηματικές δραστηριότητες" που ενθαρρύνονται στην χώρα μας; Δείτε ποιοι ζητούν ν' αγοράζουν τα ακίνητα, τα τιμήματα με τα οποία πωλούνται κερδοφόρες ή μονοπωλιακές ΔΕΚΟ και θα καταλάβετε...

Πηγή είδησης: "Η εφημερίδα των Συντακτών"

Διαδικτυακές αναζητήσεις: μια διείσδυση στο μυαλό του Αντώνη Σαμαρά

Η πρόσφατη υπόσχεση του Πρωθυπουργού, σε συνέντευξή του, ότι "σε ένα χρόνο θα έχουμε σε όλη την Ελλάδα δωρεάν ασύρματο Wi-Fi ίντερνετ" , ήταν εντυπωσιακή. "Το έχω μελετήσει και μπορώ να το υποσχεθώ μετά βεβαιότητας" είπε ο κ. Σαμαράς, προκαλώντας στεναγμούς ανακούφισης σε όλη την χώρα. Κάποιοι ασυγκράτητοι μάλιστα σκέφτηκαν να βγουν να πανηγυρίσουν - σκεπτόμενοι όμως το ότι σε διάφορες περιοχές της χώρας η βενζίνη έχει φτάσει το 1,9 ευρώ το λίτρο αποφάσισαν να κάτσουν σπίτι τους και να κουνήσουν τις σημαίες της ΝΔ νοερά. Ο πρωθυπουργός επισήμανε ότι "οι νέες τεχνολογίες είναι ο τομέας όπου μπορούν να αναληφθούν επιχειρηματικές πρωτοβουλίες από νέους. Η χώρα μας διαθέτει «μυαλά» και έμψυχο δυναμικό που μπορούν να πετύχουν θαύματα σε αυτόν τον τομέα. Υπάρχουν ήδη πολλά εντυπωσιακά παραδείγματα. Η κυβέρνηση θα φροντίσει να παράσχει βοήθεια και διεκολύνσεις σε τέτοιες πρωτοβουλίες" κάνοντας μας να προβληματιστούμε για το πόσο εύκολα εντυπωσιάζεται ο Πρωθυπουργός της χώρας και για το πόσο χαμηλά έχει ρίξει τον πήχυ των επιτευγμάτων. Πέραν από την πλάκα όμως, θα πρέπει νομίζουμε να μπουν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση: καταρχήν η κίνηση αυτή είναι καλοδεχούμενη, όμως δεν είναι ούτε πρωτότυπη (υπάρχουν δεκάδες δήμοι και κοινότητες στην χώρα μας που ήδη παρέχουν δωρεάν ασύρματο ίντερνετ στους δημότες τους εκμεταλλευόμενοι το ίδιο πρόγραμμα που "ανακάλυψε" ο κύριος Σαμαράς και το οποίο "τρέχει" εδώ και μερικά χρόνια), αλλά ούτε θα μειώσει το κόστος για εκείνους που θέλουν ίντερνετ εντός του σπιτιού τους. Παράλληλα δε, και στην εποχή μας αυτά τα πράγματα έχουν σημασία, δεν μας λέει για το αν υπάρχει σχεδιασμός να συνεχιστεί το πρόγραμμα όταν λήξει η ευρωπαϊκή χρηματοδότηση σε μερικά χρόνια. Βέβαια ο Πρωθυπουργός ξέρει τι κάνει: θέλει να προσεγγίσει τη νεολαία, να δείξει ότι ενστερνίζεται την εξάρτηση από την οποία πάσχουν χιλιάδες Έλληνες και να φανεί "πρωτοπόρος" σ' όλη την Ευρώπη αφού λίγες χώρες "προσφέρουν" κάτι τέτοιο στους κατοίκους τους. Θέλει να δείξει ότι "η Ελλάδα αλλάζει" σε όλους, αλλά κυρίως θέλει να το πιστέψει ο ίδιος. Από μια χώρα όμως που ξόδεψε αμύθητα ποσά για ένα στέγαστρο και άλλες άχρηστες εγκαταστάσεις (αντί π.χ. να φτιάξει γήπεδα μπάσκετ ν' αθλούνται τα παιδιά στα σχολεία του) καταφέρνοντας να πετάξει στα σκουπίδια την τεράστια ευκαιρία των Ολυμπιακών, δεν μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο. Σε μια χώρα που τα ευρωπαϊκά προγράμματα συνεχίζουν να χάνονται από έλλειψη ιδεών και κακού προγραμματισμού, προτιμάται να ξοδεύονται εθνικοί πόροι για δωρεάν Wi-fi αντί π.χ. να δημιουργούνται σταθμοί πρόσβασης ίντερνετ σ' αυτό σε βιβλιοθήκες και σχολεία (αφού το ίδιο το κράτος θεωρεί την χρήση τους υποχρεωτική) σε κάθε γωνιά της χώρας ή που θα που θα επιτρέπουν την εκμάθηνσή της χρήσης του σε κοινωνικές ομάδες που είναι αποκλεισμένες. Είναι μάλλον κοροϊδία να κομπάζουμε για προσφορά δωρεάν Wi-fi, σε μια χώρα που καθυστερεί να πληρώσει πάνω από 2 χρόνια τα ΠΛΗΡΩΜΕΝΑ εφάπαξ στους συνταξιούχους, που καθυστερεί τα επιδόματα θέρμανσης και που μια βόλτα με το αυτοκίνητο μεταξύ Αθήνας - Λειβαδιάς κοντεύει να εξισωθεί σε κόστος με ενα αεροπορικό εισιτήριο επιστροφής Αθήνα - Ρώμη, λόγω φόρων. Για να μη μιλήσουμε για τα χάλια σε παιδεία και υγεία και γίνουμε κουραστικοί... Όμως και πάλι η αλήθεια είναι λιγότερη εντυπωσιακή από τα λόγια: το πρόγραμμα θα έχει κόστος 25 εκατ. ευρώ κυρίως προερχόμενα από ευρωπαϊκά κονδύλια της «ψηφιακής σύγκλισης» και θ' αφορά δυνατότητα ασύρματης σύνδεσης σε 120 νοσοκομεία, όλα τα πανεπιστήμια και ΤΕΙ, 1.000 δημόσια κτήρια, 250 αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, όλα τα λιμάνια και τηλεφωνικούς θαλάμους σε όλη τη χώρα. Η μεγάλη πλειονότητα του ορεινού όγκου της χώρας δηλαδή μένει εκτός. Θα τα καταφέρει όμως ο κ. Σαμαράς να εκμεταλλευτεί το γεγονός; Ένα είναι το σίγουρο: η συγκεκριμένη κίνηση θα είναι στο προεκλογικό σποτάκι της ΝΔ στις επόμενες εκλογές. Όπως θα μπορεί όμως να μπει και σ' αυτό του ΣΥΡΙΖΑ με την εικόνα των παππούδων να κρυώνουν ή να ψάχνουν στα σκουπίδια για φαγητό, στο φόντο...

Το ελληνικό Δημόσιο και η κληρονομιά Μαλινάκη

Για τα σχέδια του κράτους σε σχέση με τις κληρονομιές και τις δωρεές προς το Δημόσιο έχουμε γράψει και άλλες φορές στο παρελθόν (διαβάστε εδώ). τονίζοντας το ότι σε πολλές περιπτώσεις αυτά που θέλει ο Στουρνάρας και η παρέα του να κάνει, έρχονται σε αντίθεση με τις διαθέσεις των ευεργετών. Χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τα κτίρια και τα οικόπεδα των πρεσβειών μας στο Βελιγράδι και την Λευκωσία τα οποία δωρήθηκαν ή παραχωρήθηκαν για συγκεκριμένους σκοπούς (δηλ. την ανέγερση κατοικίας του Έλληνα πρέσβη και της ελληνικής προξενικής αρχής), αλλά οι Χατζηαβάτηδες του Υπουργείου Οικονομικών θεώρησαν ότι δεν υπάρχει πρόβλημα να πωληθούν, βάζοντας και σε δικαστικά έξοδα το Δημόσιο και χάνοντας τα οικόπεδα (λόγω της εμμονής τους στην πώληση τους).

Ένα ακόμα τελευταίο παράδειγμα είναι η υπόθεση της κληρονομιάς Μαλινάκη: στις 8 Δεκεμβρίου του 2008 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 83 ετών ο Χανιώτης επιχειρηματίας και έμπορος Γιώργος Μαλινάκης αφήνοντας πίσω του μια αμύθητη περιουσία με «κληρονόμους» την κοινωνία των Χανίων.

Ο αείμνηστος Μαλινάκης, μέσα από τη διαθήκη του, διέθετε όλη την κινητή και ακίνητη περιουσία του, η οποία σήμερα αγγίζει τα 4,2 εκ. ευρώ στο Νοσοκομείο Χανίων για την ανέγερση Ψυχιατρικής Πτέρυγας. Το μόνο που ζητούσε είναι να τεθεί στην κύρια είσοδο της πτέρυγας που θα ανεγερθεί μια πλάκα στην οποία να αναφέρεται: "Δωρεά Γεωργίου Γεωργίου Μαλινάκη, εις μνήμη των γονεών του Γεωργίου και Αλεξάνδρας." Και φυσικά να τηρηθεί η διαθήκη με σχολαστικότητα (δηλαδή τα χρήματα να ξοδευτούν γι' αυτό το σκοπό και μόνο), αλλιώς το κληροδότημα θα δοθεί στον Ερυθρό Σταυρό.

Ωστόσο, η ασύλληπτη δωρεά με καταθέσεις ύψους περίπου 3,7 εκ. δολλαρίων, χρυσές λίρες Αγγλίας, ακίνητα σε Χανιά και Αθήνα, παραμένει μέχρι και σήμερα αναξιοποίητη.

Ο λόγος; Μπορεί επισήμως να υπήρξε διαρροή ότι η αιτία ήταν ένας νόμος του 1939 που απαιτούσε κεντρική διαχείριση των χρημάτων, στην πράξη όμως ο λόγος ήταν η εσκεμμένη καθυστέρηση από πλευράς Υπουργείου Οικονομικών που προσπάθησε να διοχετεύσει τα χρήματα αλλού σε αντάλλαγμα μιας "μελλοντικής" κατασκευής της πτέρυγας, κάτι που ερχόταν βέβαια σε αντίθεση με τις επιθυμίες του δωρητή, ο οποίος (ευτυχώς για το νοσοκομείο Χανίων και τους ψυχικά πάσχοντες) είχε βάλει ισχυρές δικλείδες ασφαλείας για την εκτέλεσή της.

Έτσι λοιπόν η κατάργηση του νόμου και η παραδοχή από πλευράς Υπουργείου της "ήττας" του, οδήγησαν σε "ξεμπλοκάρισμα" της διαθήκης. Έτσι υπό το Συμβούλιο Εκτέλεσης που είχε ορίσει ο εκλειπών και την Περιφέρεια Κρήτης που αναλαμβάνει την προώθηση της προκήρυξης του έργου, φαίνεται ότι η καινούργια πτέρυγα θα ανεγερθεί. Αν θ' ανοίξει βέβαια είναι άλλο θέμα...

Το ερώτημα όμως είναι άλλο: τι συμβαίνει με τ' άλλα κληροδοτήματα τα οποία γι' άλλο σκοπό παραχωρήθηκαν στο ελληνικό κράτος και αλλού θα πάνε; Πως είναι δυνατόν να υπάρχει μια συνέχεια σε τέτοιες δωρεές όταν το κράτος φαίνεται αναξιόπιστο απέναντι στους δωρητές του;

Η Βρετανία, η Ε.Ε. και οι περιορισμοί στην μετακίνηση των Ευρωπαίων πολιτών

Όσο αφορά τη σχέση των κρατών-μελών της ΕΕ και την ένωση ισχύουν δύο κλασσικές ελληνικές ρήσεις: "μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου ουδέν λάθος αναγνωρίζεται" και "την υπογραφή μας και το π@@@ί μας πρέπει να προσέχουμε που τα βάζουμε". Έτσι λοιπόν τουλάχιστον ως κωμική μπορεί να χαρακτηριστεί η προσπάθεια του Βρετανού Πρωθυπουργού Ντέιβιντ Κάμερον, ο οποίος επιδιώκει να «ξαναγράψει» μία από τις θεμελιώδεις αρχές της ΕΕ για να εμποδίσει την εισροή μεταναστών από τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία που βάσει των ισχύοντων πρωτοκόλλων αποκτούν από 1ης Ιανουαρίου το δικαίωμα να εργάζονται στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Οι δηλώσεις του Ντέιβιντ Κάμερον εντάσσονται στην προσπάθεια επαναδιαπραγμάτευσης της σχέσης της Βρετανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση - υπό την πίεση του εκλογικού του σώματος και της εσωκομματικής αντιπολίτευσης, η οποία των υποχρέωσε να θέσει σε δημοψήφισμα την παραμονή ή μη της Βρετανίας στην ΕΕ εφόσον το κόμμα του επανεκλεγεί στις κάλπες του 2015.

«Η ελεύθερη μετακίνηση είναι μη διαπραγματεύσιμη» δήλωσε η αντιπρόεδρος της Κομισιόν (Βρετανή) Βιβιάν Ρέντινγκ ερωτηθείς σχετικά με τις προθέσεις που ξεδίπλωσε ο Ντέιβιντ Κάμερον σε άρθρο του στους Financial Times για περιορισμό της ελεύθερης μετακίνησης μεταναστών από φτωχότερα κράτη της ΕΕ και στέρηση κρατικών επιδομάτων.

«Εάν η Βρετανία θέλει να αποχωρήσει από την κοινή αγορά, πρέπει να το πει. Αλλά εάν η Βρετανία θέλει να παραμείνει στην κοινή αγορά, η ελεύθερη μετακίνηση ισχύει. Δεν μπορείτε να έχει και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο, κύριε Κάμερον» δήλωσε η Ρέντινγκ.

Στο άρθρο του στους Financial Times, ο Ντέιβιντ Κάμερον υποστηρίζει πως προηγούμενες βρετανικές κυβερνήσεις διέπραξαν «μνημειώδες σφάλμα» όταν απέτυχαν να επιβάλουν αυστηρότερους περιορισμούς στη μετανάστευση από τα νέα κράτη-μέλη της ΕΕ στην Κεντρική και την Ανατολική Ευρώπη. Η Βρετανία αλλάζει τους κανονισμούς της ώστε να εμποδίζει νέους μετανάστες από την ΕΕ να έχουν πρόσβαση σε στεγαστικά επιδόματα και επιδόματα ανεργίας κατά τους πρώτους τρεις μήνες που βρίσκονται στη χώρα, γράφει ο Κάμερον. Όσοι συλλαμβάνονται να επαιτούν ή να κοιμούνται στο δρόμο θα απελαύνονται και θα τους απαγορεύεται για 12 μήνες να εισέλθουν εκ νέου στη Βρετανία, προσθέτει.

«Πρέπει να αντιμετωπίσουμε το γεγονός ότι η ελεύθερη κυκλοφορία επιφέρει μεγάλες κινήσεις πληθυσμών που προκαλούνται από τις τεράστιες εισοδηματικές ανισότητες» γράφει ο Βρετανός πρωθυπουργός. «Είναι καιρός για μια νέα διευθέτηση που να αναγνωρίζει ότι η ελεύθερη κυκλοφορία είναι μια κεντρική αρχή της ΕΕ, αλλά δεν μπορεί να μην υπόκειται σε απολύτως κανένα περιορισμό» προσθέτει.


Το θέμα βέβαια δεν είναι αστείο και καταδεικνύει το πόσο ελαφρά αντιμετώπισαν οι "πατέρες" της Ε.Ε. την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ένωση. Οι προβληματισμοί της Βρετανίας δεν είναι κάτι το πρωτόγνωρο βέβαια, ούτε αφορούν μόνο αυτή την χώρα. Οι ρίζες της επίσης είναι πιο βαθιές: οι Ευρωπαίοι φοιτητές και επιστήμονες είναι καλοδεχούμενοι - γιατί φέρνουν έσοδα και καλύπτουν ανάγκες. Το ίδιο ισχύει και για εκείνους που δουλεύουν σε χειρωνακτικές εργασίες που οι Άγγλοι απαξιούν. Το πρόβλημα είναι ότι μαζί με όλους αυτούς έρχονται κι άλλοι. Στους οποίους υποχρεώνεται η Αγγλία να παράσχει βοηθήματα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, κάτι που δεν έχει πλέον την οικονομική δυνατότητα να κάνει. Αν όμως η Αγγλία βάλει περιορισμούς, ποιους πιστεύει ότι μετά δε θα έρθουν κι άλλες χώρες που θα κάνουν το ίδιο; Και από κει και πέρα πόσο μακρυά θα είναι η ώρα που κάποιες άλλες θα ζητήσουν διαφορετική σχέση με τις υπόλοιπες χώρες, ζητώντας μόνο να συμμετέχουν σ' αυτά που τις συμφέρουν;


Το θέμα επομένως είναι ιδιαίτερα σοβαρό και ένας χειρισμός μπορεί να οδηγήσει στο τέλος αυτού που σήμερα γνωρίζουμε ως ΕΕ. Πάντως πρέπει να σημειώσουμε και τούτο: η Βρετανία ήταν από τις πρώτες χώρες που υποστήριξαν την είσοδο της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας στην ΕΕ. Επίσης είναι από αυτές τις χώρες που προωθούν την ένταξη της Τουρκίας και της Αλβανίας. Η στάση αυτή είναι τουλάχιστον διπρόσωπη και επιβάλλεται ο συνετισμός της. Και όπως λέει και η συμπατριώτισσά τους, αντιπρόεδρος Β.Ρέντιγκ, δεν μπορεί να έχει κανείς "και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο".

Αλήθειες και ψέμματα για την έξοδο από την κρίση

Μελετώντας για την οικονομία και για το τι πρέπει να γίνει και τι όχι, έχουμε διαβάσει πολλά ενδιαφέροντα (και μη) άρθρα, με κάποιες απόψεις να φαντάζουν (και είναι ουτοπικές) και άλλες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και (ίσως) πραγματοποιήσιμες. Ένα άρθρο που κατά τη γνώμη μας ανήκει στα εξαιρετικά ενδιαφέροντα προέρχεται από την "Αυγή" και είναι του "Μακμακ". Σε κάποια διαφωνούμε, σε άλλα αναρωτιόμαστε αλλά υπάρχουν και ορισμένα που φαντάζουν πραγματοποιήσιμα και θα περιμέναμε -τουλάχιστον- να συζητηθούν την επόμενη μέρα...

 "Πολλοί πιστεύουν ότι το κούρεμα του χρέους δημιουργεί αυτομάτως περίσσευμα για την καταπολέμηση της φτώχειας και την ανάπτυξη. Αν δηλαδή αντί για 48 δις χρεωλύσια πάμε στα 24 δις δεν μας περισσευουν 24 δις ;

Δυστυχώς όχι!

Το χρέος αποπληρώνεται όχι από τη χώρα, αλλά από μια τριγωνική λογιστική συναλλαγή, το περίφημο ‘σωληνάκι’ της εντατικής. Χοντρικά, χρωστάμε 48 δις, μας δανείζουν 50 δις ( 2 για το έλλειμμα) και μετά χρωστάμε για την άλλη χρονιά 55 δις. Δηλαδή τα χρεωλύσια αποπληρώνονται λογιστικά από τους δανειστές και το συνολικό χρέος διογκώνεται. Μολονότι δεν πληρώνουμε, οι δανειστές μας κρατάνε οικονομικά ζωντανούς τεχνητά, με απεχθείς όρους και έχοντας άλλες παράπλευρες ωφέλειες. Ανά πάσα στιγμή μπορούν να τραβήξουν την πρίζα. Εννοείται ότι οποιαδήποτε προσπάθεια εξορθολογισμού της οικονομικής κατάστασης της χώρας, είτε σε αριστερή είτε και σε δεξιά εκδοχή,  προϋποθέτει το γενναίο κούρεμα του χρέους. Εννοείται ότι το κούρεμα του χρέους είναι απαραίτητο για να βγούμε από το οικονομικό σπιράλ του θανάτου. Όμως δυστυχώς, το κούρεμα του χρέους ενώ κανονικοποιεί την οικονομία και επιτρέπει μελλοντικά αναπτυξιακή πολιτική δεν δημιουργεί πλεόνασμα από μόνο του...

Οι κρατικοποίηση των τράπεζών που είναι στον έλεγχο του ΤΧΣ δημιουργεί συνθήκες ρευστότητας και χρηματοδότησης της οικονομίας;

Δυστυχώς όχι!

Οι τράπεζες, παρά τα δεκάδες δισεκατομμύρια που έχουν πάρει, είναι ακόμη σε αρκετά κακή κατάσταση! H Eurobank ετοιμάζεται για νέα ανακεφαλαιοποίηση. Δεν θα είναι η μόνη που θα χρειαστεί επιπλέον κεφάλαια. Οι καταθέσεις έχουν γίνει ομόλογα και κόκκινα δάνεια. Οι τράπεζες δεν δανείζουν γιατί απλά είναι μέσα! Κοινώς, αν οι τράπεζες ήταν άλλου τύπου επιχειρήσεις και δεν είχαν ‘τις καταθέσεις του κοσμάκη’ θα έμπαινε ο κλητήρας και θα έπαιρνε τα PC. Άρα ψαξτε αλλού για λεφτά...

Η πάταξη της φοροδιαφυγής μέσω του περιουσιολογίου δεν θα αποφέρει έσοδα για το κράτος;

Δυστυχώς όχι!

Οποιοσδήποτε έχει κάποια σχέση με την πληροφορική είναι σε θέση να καταλάβει ότι το περιουσιολόγιο, μέρος του οποίου είναι το κτηματολόγιο, δεν υπάρχει περίπτωση να είναι μηχανογραφικά έτοιμο την πρώτη τετραετία της αριστεράς. Η συντριπτική πλειοψηφία των βεβαιωμένων οφειλών που περίμενε να βρει και ο ΓΑΠ είναι μη εισπρακτέες. Η πάταξη της φοροδιαφυγής είναι η καραμέλλα του κάθε πολιτικού απατεώνα που δεν έχει να πει κάτι σοβαρό. Η μόνη σίγουρη αύξηση φορολογικών εσόδων –από τον επόμενο χρόνο- είναι αυτή που θα προκύψει από την αυξημένη φορολόγηση των ιδιωτικών υπαλλήλων μόλις ο βασικός μισθός του ιδιωτικού τομέα επανέλθει στα 751 και επανέλθουν σε ισχύ οι συλλογικές συμβάσεις του ιδιωτικού τομέα.

Αν τους διαολοστείλουμε και βγούμε από το ευρώ μόνοι μας δεν θα έχουμε ρευστότητα κόβοντας λεφτά;

Δυστυχώς όχι!

Το νόμισμα μιας χώρας έχει αξία στο βαθμό που η οικονομία της και το ΑΕΠ της το εγγυάται. Για την Ιταλία η έξοδος είναι πιθανώς λύση. Η Ελλάδα παράγει φόρους, διόδια, άντε και δημοσίους υπαλληλους και εισαγωγικές εταιρίες. Είμαστε ελλειμματικοί μεχρι και σε τρόφιμα, ο τουρισμός δεν αρκεί. Το νέο δραχμόευρο που θα κόψουμε θα είναι υποτιμημένο περίπου 80% για αρχή και βλέπουμε.

Η παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας πριν φύγουμε από το ευρώ και ένα πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο αντιμετώπισης των συνεπειών εξόδου είναι προαπαιτούμενα για σκέψεις αποχώρησης.

Τι λένε οι ειδικοί για την κατάσταση; Τι γίνεται με ένα σχέδιο Μάρσαλ;

Οι πιο ειδικοί των ειδικών έχουν αρχίσει να τα γυρνάνε για το ‘success story’. Όλοι έχουν καταλάβει ότι δεν υπάρχει πρωτογενές πλεόνασμα. Είμαστε περίπου στα 2 δις έλειμμα ασχέτως που θα κλειδώσει το λογιστικό μαγείρεμα.

Η τρόικα αναθεώρησε πάλι προβλέψεις και μετέθεσε την ανάπτυξη για το 2014. Το ΔΝΤ που είναι πιο έγκυρο θέλει ένα κουρεματάκι για να δει αναπτυξη το 2015. Το ινστιτούτο Levy, γνωστό αμερικάνικο think tank, τα βλέπει με την ισχύουσα πορεία πιο μαύρα: Η κατηφόρα συνεχίζεται μέχρι τέλος 2016 και κάπου εκεί με κάποιο κούρεμα το 2017 μπορεί και να αρχίσει η ανάκαμψη. Έχει βρει όμως και τη λύση για άμεση ανάκαμψη το 2014!

Με βάση το ινστούτο Levy, σε μία πολύ καλά τεκμηριωμένη μελέτη, η ανάπτυξη και ανοδική πορεία της Ελλάδας είναι δυνατή άμεσα με ένα κούρεμα περίπου 50% και ταυτόχρονα ένα νέο σχέδιο Marshal για τη χρηματοδότηση δημοσίων επενδύσεων 1 δις το τρίμηνο επί μια δεκαετία. Αυτό το σχέδιο, σας ορκίζομαι στο φάντασμα του Λένιν ότι οικονομικοτεχνικά δουλεύει. Και είναι πολύ κοντά σε αυτά που θέλει να υλοποιήσει ο ΣΥΡΙΖΑ. Έχει μόνο μια σημαντική αδυναμία την εξής: Ποιος και γιατί θα δεχτεί εκτός από το κούρεμα να βάζει ένα δις το τρίμηνο για μια δεκαετία (όλα μαζί 40) για να βγει η Ελλάδα από την κρίση; Ποιος εκτός από τον Άγιο Βασίλη ο οποίος από ότι λέει ο γιος μου δεν υπάρχει; Δηλαδή πιστεύουμε ότι θα πείσουμε επικοινωνιακά την κ. Μέρκελ να χρηματοδοτήσει την ανάπτυξη της Ελλάδας με ένα σκασμό λεφτά επειδή θα της εξηγήσουμε το δίκαιο της αριστεράς και την αναγκαιότητα να σταματήσει η ανθρωπιστική καταστροφή όταν δεν το κάνει για το σύντροφο Σαμαρά; Αν κάποιος καταφέρει με κάποιο μαγικό τρόπο να βρει χρηματοδότη καλώς. Αλλιώς ούτε και αυτό δουλεύει!

Αν πουλάγαμε τρέλλα, κάναμε διορισμούς για να αυξήσουμε την κατανάλωση, μοιράζαμε λεφτά που βρίσκαμε από έχοντες αδιακρίτως. Θα δούλευαν τέτοια παρανοϊκά κόλπα;

Δυστυχώς όχι!

Μερικοί απελπισμένοι, ψάχνοντας λύσεις στα αδιέξοδα, φαντάζονται παρανοϊκές λύσεις που δεν είναι λύσεις. Η δημιουργία κοινωνικού πλούτου βρίσκεται στην παραγωγή αγαθών και όχι στην κατανάλωση τους. Ακόμα και αν δημεύαμε την περιουσία των 100 πιο πλουσίων Ελλήνων, την μοιράζαμε και την καταναλώναμε, αμέσως μετά από μία προσωρινη τόνωση της ζήτησης που θα διοχετευόταν σε κατανάλωση κυρίως εισαγομένων προϊόντων και υπηρεσιών, θα είμασταν σε χειρότερη μοίρα αφού δεν θα είχαμε πλέον ούτε τι να δημεύσουμε...

Έτσι όπως τα λες δεν υπάρχει ελπίδα. Μήπως είμαστε καταδικασμένοι;

Ελπίζω όχι!

Το πρώτο και βασικό που πρέπει να γίνει είναι να σταματήσει η αριστερά να χαϊδεύει τα αυτιά των πολιτών και να μιλήσει με ειλικρίνεια. Δεν είναι δυνατόν να κλείσουν οι πληγές του μνημονίου και να αποκατασταθούν οι πληγέντες σε εύλογο χρονικό διάστημα. Προτεραιότητα πρέπει να έχουν οι εξαθλιωμένοι συμπολίτες μας και όχι η υπεράσπιση της μεσαίας περιουσίας.

Δεν θα κοπεί σε κανέναν το ρεύμα και το νερό, δεν θα γίνουν πλειστηριασμοί πρώτης κατοικίας, θα επανέλθει ο βασικός μισθός στον ιδωτικό τομεα αλλά δεν υπάρχει μαγική επαναφορά στο 2009 με χρονοδιακόπτη!  Ο κόσμος μπορεί να ανεχτεί τις δυσκολίες αλλά όχι την κοροϊδία!

Η προσπάθεια ανάκαμψης θα γίνει κατά κύριο λόγο με ίδιους πόρους. Επειδή λεφτά δεν υπάρχουν, τα ελάχιστα διαθέσιμα θα πρέπει να διοχετευτούν κατά κύριο λόγω υπέρ των ανέργων και για την αντιμετώπιση της φτώχειας. Ότι άλλο κερδιθεί από την ΕΕ καλοδεχούμενο. Όμως ο κεντρικός σχεδιασμός της αριστεράς –το εθνικό σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης- δεν μπορεί να στηρίζεται σε δώρα από τους δανειστές που πιθανότατα δεν θα έρθουν ποτέ. Θα πρέπει να γίνουν μεταβολές θεσμικού τύπου που να απελευθερώνουν παραγωγικές δυνάμεις. Θα πρέπει να ενισχυθεί –κυρίως θεσμικά αφού δεν υπάρχουν λεφτά- η κοινωνική και συνεταιριστική οικονομία. Αυτοδιαχειριζόμενες επιχειρήσεις όπως η ΒΙΟΜΕ θα πρέπει να βρεθούν με θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας και ΑΦΜ την πρώτη εβδομάδα διακυβέρνησης της αριστεράς. Οι όποιες ενισχύσεις πρέπει να γίνονται σε είδος ή με τη μορφή τεχνικής υποστήριξης από το κράτος γιατί η διαχείριση πιστώσεων είναι πονεμένη ιστορία.

Πρέπει να απλοποιηθεί θεσμικά η δυνατότητα για αυτοαπασχόληση που θα επιτρέπει μικρής κλίμακας οικονομική δραστηριότητα χωρίς ο άνεργος να χάνει τυχόν επιδόματα και ΟΑΕΔ. Ιδιαίτερα μάλιστα στον αγροτικό τομέα αυτό μπορεί να γίνει πιο εύκολα με τη δημιουργία πανελλαδικού δικτύου αλληλεγγύης - καταπολέμησης της φτώχειας και κοινωνικών παντοπωλείων υπό των έλεγχο του κράτους και των δήμων. Αυτό το δίκτυο θα λειτουργεί και ως πάροχος βοήθειας και ως αγοραστής προϊόντων σε τιμές κάτω από αυτές της αγοράς. Να διοχετευθεί εκεί το πλεονάζον προσωπικό από τους δήμους και άλλες υπηρεσίες.

Το δημόσιο να λειτουργεί σε κατάσταση μεγιστοποίησης της κοινωνικής ωφελιμότητας. Να εγγυηθούμε τις θέσεις των ΔΥ απαιτώντας όμως τις απαραίτητες μεταβολές και μετατάξεις στην κατεύθυνση της κοινωνικής ωφέλειας. Να εμπιστευτούμε τους ΔΥ βάζοντας κάθε υπάλληλο κάθε υπηρεσίας να προτείνει τρόπους βελτίωσης του αποτελέσματος και μείωσης του λειτουργικού κόστους αντί να μειώνουμε τους μισθούς τους κάθε μήνα.

Οι τράπεζες – υπό δημόσιο ελεγχο – να δημιουργήσουν λογαριασμούς μικρής ανακυκλούμενης πίστωσης για μικρομεσαίες επιχειρήσεις χωρίς προσημειώσεις με κριτήριο την υγιή συμπεριφορά της επιχείρησης πριν το 2010. Αυτοί οι λογαριασμοί πρέπει να δίνουν πίστωση με συμβολικό επιτόκιο, να έχουν περιορισμούς στην ανάληψη αν είναι πλεονασματικοί, να κινουνται μόνο με τιμολόγια, και να επικοινωνούν μόνο μεταξύ τους και για οφειλές προς το κράτος. 

Για την αντιμετώπιση του ελείμματος σε συνθήκες ρήξης, αναγκαστικά θα πρέπει να μελετηθούν και αντισυμβατικά μέτρα. Ισως χρειαστεί να μπει προσωρινή έκτακτη εισφορά στους τόκους των καταθεσεων. Θα πρέπει να εξεταστεί στοχευμένη πληρωμή μέρους των υποχρεώσεων του κράτους σε ομολογίες που θα έχουν αντίκρυσμα. Για να έχουν αντίκρυσμα θα πρέπει να είναι είναι αποδεκτές στο 100% της αξίας τους από το κράτος και την εφορία και να είναι μεταβιβάσιμες. Το ποσό που θα εκδοθεί πρέπει να είναι όσο και το πρωτογενές έλειμμα.

Θα πρέπει οι ομολογίες να διοχετευθούν σε στοχευμενες κοινωνικές ομάδες π.χ. σε δημοσίους υπαλλήλους για το ποσό άνω των 2000 ευρώ ξεκινώντας από τους βουλευτές. Κάτι τέτοιο λειτουργεί επί της ουσίας ως δεύτερο νόμισμα εντός ευρώ και δίνει χρόνο διαπραγμάτευσης ανταλλαγμάτων  και προετοιμασίας σε ενδεχόμενο εξόδου από την ευρωζώνη.

Πάνω από όλα όμως, δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι ακόμη και εξαθλιωμενος ο ελληνικός λαός διψάει για δικαιοσύνη. Η υπόσχεση μιας δίκαιης δίκης των πρωταιτίων του μνημονίου ικανοποιεί το λαϊκό αίσθημα και δεν έχει δημοσιονομικό κόστος. Και αυτό θα πρέπει άφοβα να το υποσχεθεί ο ΣΥΡΙΖΑ..."

Ο ΣΥΡΙΖΑ, οι δημοσκοπήσεις και η "ανταρσία" Τατσόπουλου

Αν ήμασταν στην ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ θα μας είχε καταβάλει μεγάλος προβληματισμός - και για πολλούς λόγους. Ο πρώτος λόγος ήταν ότι παρά το ότι η ΝΔ έχει περάσει στην 2η θέση των προτιμήσεων των ψηφοφόρων εδώ και καιρό, το σύστημα επιμένει να την παρουσιάζει σαν 1η δύναμη, μη φοβούμενο ν' αποτρέψει τη δημοσίευση πολλές δημοσκοπήσεις που αποδεικνύουν ότι ο καιρός που η ΝΔ ήταν μπροστά στα γκάλοπ έχει παρέλθει εδώ και καιρό. Χαρακτηριστική ήταν η πρόσφατη δήλωση Κούλογλου (που μπορεί μεν να θεωρείται "αριστερός" αλλά η εγκυρότητα του δεν αμφισβητείται από κανέναν) για "αποσύρσεις" δημοσκοπήσεων που πληρώθηκαν πάντως κανονικά από εκείνους που τις παρήγγειλαν. Αυτό δείχνει ότι παρά τις μεγάλες εκπτώσεις που έχει κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση σε σχέση με τις αρχικές του θέσεις, το σύστημα επιμένει ν' αντιδράει στον ερχομό του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που κάτι τέτοιο γίνεται απροκάλυπτα (θυμηθείτε την υπόθεση με τις παραποιήσεις δημοσκοπήσεων εδώ), αλλά θα μπαίναμε σε σκέψεις για το τι μπορεί να συμβεί (και τι είδους πόλεμο μπορεί ν' αντιμετωπίσει) όταν έρθει στην εξουσία... Η κίνηση των "ρεαλιστών" (δηλ. εκείνων που θεωρούν ότι θα πρέπει να γίνουν διαφοροποιήσεις για να γίνει πραγματικότητα η "αριστερή" κυβέρνηση) δε θα πρέπει να αισθάνεται και τόσο καλά γιατί αποδεικνύεται κάτι που γνωρίζουμε ήδη από τις "διαπραγματεύσεις" με την τρόικα: όσο γίνονται υποχωρήσεις χωρίς πραγματικές κόκκινες γραμμές, τόσο οι απαιτήσεις της απέναντι πλευράς (εδώ του πολιτικοκοινωνικού κατεστημένου) μεγαλώνουν. Και γι' αυτό θα πρέπει να υπάρξει μια συνολική αναθεώρηση της στάσης όλων στην Κουμουνδούρου, ώστε να μην συμβεί το παράδοξο δηλαδή να υπάρχει απογοήτευση των υποστηρικτών του κόμματος, πριν αυτό έρθει στην εξουσία.

Ο δεύτερος λόγος που θα ήμασταν σε προβληματισμό έχει να κάνει με το γεγονός ότι συνεχίζει να υπάρχει η έλλειψη μιας ενιαίας γραμμής σε πολλά μέτωπα. Είναι προφανές ότι ζούμε σε δημοκρατία - και σε μια δημοκρατία επιβάλλεται να υπάρχουν προσωπικές απόψεις και αντίληψη επί των πραγμάτων. Είναι απαραίτητο για τη δημοκρατία αφού κοινοβουλευτικός έλεγχος δεν θα πρέπει ν' ασκείται μόνο από την αντιπολίτευση προς την κυβέρνηση, αλλά και το αντίστροφο, όπως και από τους βουλευτές των κομμάτων προς τις ηγεσίες τους. Όμως δεν είναι δυνατόν όταν το κόμμα έχει κάποια συγκεκριμένα μέτρα στο πρόγραμμά του, να υπάρχουν βουλευτές που υποστηρίζουν ότι σε περίπτωση ερχομού του κόμματός τους στην εξουσία θα γίνουν τα πράγματα "διαφορετικά". Η δίγλωσσία δεν βοηθάει και δίνει "λαβές" σε διάφορους να πουν πολλά. Επίσης - και αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα έπρεπε να έχει ήδη διορθωθεί αλλά παρουσιάζεται ακόμα έντονο - έχουμε πολλές φορές διφορούμενες δηλώσεις που αφήνουν πάλι πολλά ενδεχόμενα ανοιχτά. Θα έπρεπε να είχαν μάθει εδώ και καιρό στην Κουμουνδούρου, ότι οι δηλώσεις τους θα χρησιμοποιηθούν αποσπασματικά και επομένως θα πρέπει να γίνονται με τέτοιο τρόπο ώστε να μην υπάρχει περιθώρια παρερμηνείας. Οι δηλώσεις περί προσλήψεων στο Δημόσιο (που έγινε αναφερόμενη στις περιπτώσεις των "διαθέσιμων" που θ' απολυθούν σε αντίθεση με το Σύνταγμα) έχει "στοιχειώσει" κυριολεκτικά οποιαδήποτε συζήτηση γίνεται περί Δημοσίου.

Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με τους "Τατσόπουλους" και τους "Μουλόπουλους" του κόμματος. Όταν τους προσέγγιζαν από τον ΣΥΡΙΖΑ να ενισχύσουν τα ψηφοδέλτια τους είμαστε σίγουροι ότι γνώριζαν τις απόψεις και κυρίως τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας και των δύο. Το ίδιο ισχύει και για διάφορους άλλους που λειτουργούν το ίδιο παρορμητικά και άνευ προβληματισμού για το αντίκτυπο που έχουν τα όσα λένε και γράφουν στο κόμμα που πλέον εκπροσωπούν ως δημόσια πρόσωπα. Τα δημόσια "ξεκατινιάσματα" (μέσω μάλιστα του επισήμου όργανου του κόμματος δηλ. της Αυγής) δεν τιμούν κανένα και εκθέτουν και τον πολιτικό χώρο που υποτίθεται ότι υποστηρίζουν. Άνθρωποι είμαστε βέβαια και δικαιούμαστε να εκνευριζόμαστε με όσα λένε και κάνουν οι άλλοι. Όμως μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει να μπει κι ένα φρένο και να υπάρχει προσοχή για πως εκφράζονται ορισμένοι; Οι λόγοι βέβαια που ο Τατσόπουλος έχει μπει στο στόχαστρο είναι άλλοι: πολλοί τον θεωρούν ως "Δούρειο Ίππο" της "μισητής" ανανεωτικής πτέρυγας που έφυγε (και αναφερόμαστε στην ομάδα Δρέττα και Μπίστη), ενώ υπάρχει κι ένα άλλο κομμάτι που θεωρεί ότι η δημόσια απέχθεια του στις συμμαχίες που επιζητάει η βάση και (ως ένα βαθμό) η ηγεσία του κόμματος, κάνει κακό στην εικόνα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ποιός έχει δίκιο βέβαια θα το δείξει μόνο ο χρόνος, αλλά μέχρι τότε τα όσα συμβαίνουν δίνουν ευκαιρίες στους αιωνίως κρατικοδίαιτους, δήθεν δημοσιογράφους που λειτουργούν ως επίσημοι ή άτυποι κυβερνητικοί εκπρόσωποι να λένε τα δικά τους...

Με δεδομένο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ αποτελεί αυτή τη στιγμή τη μόνη ελπίδα για καθορισμό διαφορετικής πορείας (αφού το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έχουν μεταλλαχθεί πλήρως σε ενιαίο κόμμα του Μνημονίου) κάτι που παραδέχεται δημοσίως και ο Α.Σαμαράς μιλώντας για ένα "μπαμπούλα" Τσίπρα στους Ευρωπαίους εταίρους, θα έπρεπε η στόχευση να γίνεται προς αυτή την κατεύθυνση. Όμως δυστυχώς όσο συμβαίνουν τα όσα περιγράφουμε παραπάνω και όσο η αξιωματική αντιπολίτευση δείχνει εμμονές με θέματα σημαντικά μεν αλλά όχι επείγοντα (βλ. σύμφωνο συμβίωσης μεταξύ ομοφυλοφίλων) που λειτουργούν διχαστικά στην κοινωνία, εκτρέποντας τη συζήτηση από άλλα επείγοντα και καθημερινά, τόσο πιο κοντά ερχόμαστε σε νέες περικοπές και νέα μέτρα, που δεν μπορεί να σηκώσει πια η πλειοψηφία του ελληνικού λαού... Κι αντί να γίνεται θέμα ο λαϊκισμός Σαμαρά με την παροχή δωρεάν Wi-fi ("βρακί δεν έχει ο κώλος μας" το Wi-fi μας μάρανε) ενώ οι συνταξιούχοι στα χωριά καίνε έπιπλα για να ζεσταθούν, ασχολούμαστε με τη διαμάχη Μουλόπουλου- Τατσόπουλου...

Αλήθειες και ψέμματα για την Ελληνική αμυντική βιομηχανία

Η ελληνική αμυντική βιομηχανία (δηλ. τα Ελληνικά Αμυντικά Συστήματα (ΕΛΒΟ - ΠΥΡΚΑΛ), αποτέλεσαν έναν από τους πρώτους στόχους-"Ιφιγένειες" ώστε να ικανοποιηθεί η τρόικα και ο στόχος των απολύσεων από το Δημόσιο, στην αρχή των Μνημονίων. Παρά το ότι η αρχική υπόσχεση της κυβέρνησης Σαμαρά ήταν να βρεθεί μια λύση ώστε να συνεχίσουν να λειτουργούν (κυρίως το καθαρά στρατιωτικό τους σκέλος) και ν' αποφευχθεί μια λύση "ΕΡΤ" (που επέφερε πολλά προβλήματα στην κυβέρνηση και μια μη-αναμενόμενη αντίδραση από πλευράς κοινής γνώμης), τελικά στην πορεία (και για πολλοστή φορά) η "κόκκινη γραμμή" μετακινήθηκε μερικά χιλιόμετρα πιο πίσω και έγινε προσπάθεια πώλησής τους (αν και στην πορεία η προσπάθεια ατόνισε)...

Παίζοντας το "συνήγορο του διαβόλου" θα μπορούσαμε να πούμε "και τι έγινε;". Τα ΕΑΣ και η (κρατική) ελληνική βιομηχανία όπλων δεν είναι ΕΡΤ και η χώρα μας μπορεί να ζήσει χωρίς αυτές. Η μήπως όχι;

Η αλήθεια είναι πιο περίπλοκη. Πέραν από το αυτονόητο (δηλ. ότι δεν μπορείς να ρίξεις στο δρόμο πάνω από 900 εργαζομένους - και μάλιστα χωρίς αποζημιώσεις όπως ήταν το αρχικό σχέδιο), υπάρχει και η άλλη πλευρά: o όμιλος των ΕΑΣ ΑΒΕΕ αποτελεί σήμερα τη μεγαλύτερη ελληνική εταιρεία στον κλάδο της κατασκευής όπλων και πυρομαχικών με κύκλο εργασιών, που ξεπέρασε τα 30 εκ. ευρώ το 2011 και έφτασε τα 38 εκ. ευρώ το 2019. Παράλληλα, κατέχει σημαντική τεχνογνωσία, εξελιγμένο μηχανολογικό εξοπλισμό και μεγάλες κατασκευαστικές δυνατότητες.

Όμως στην Βουλή η αναφορά που γίνεται κατά καιρούς, είναι για μια "χρεωμένη" εταιρεία που προσφέρει λίγα και απομυζεί πολλά...Η αλήθεια όμως είναι διαφορετική:

(α) το υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη αρνείται να καταβάλει στην εταιρεία ποσό 600.000 ευρώ, το οποίο οφείλει στον όμιλο ως φύλακτρα για τη φύλαξη των πυρομαχικών του BALTIC SKY, τα οποία κατασχέθηκαν στον Αστακό πριν από σχεδόν δέκα (10) χρόνια

(β) το υπουργείο Εθνικής Άμυνας επέβαλε σε μια εταιρεία της οποίας είναι ο μοναδικός μέτοχος ποινικές ρήτρες 600.000 ευρώ!

(γ) η εταιρεία εισπράττει με τεράστιες καθυστερήσεις ποσά για προϊόντα, που έχει ήδη παραδώσει στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας

(δ) η τέως ΕΒΟ είχε απαίτηση 360.398.052, 31 δολάρια (περιλαμβανομένων τόκων) σε βάρος του Ιράκ και η τέως ΠΥΡΚΑΛ 101.138.246 δολάρια (με υπολογισμό τόκων μέχρι 15/12/2007). Πρόσφατα με τον Νόμο 4160/2013 Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ αποφάσισαν ότι από το τεράστιο αυτό ποσό η εταιρεία δεν πρόκειται να εισπράξει τίποτα, αφού τελικά το Ιράκ θα καταβάλει όχι στην εταιρεία, αλλά στο υπουργείο Οικονομικών 126 εκατ. δολάρια ΗΠΑ σε 44 εξαμηνιαίες, ίσες και διαδοχικές δόσεις, αρχίζοντας από την 1η Μαρτίου 2019, χωρίς καμία δέσμευση χρηματοδότησης από το ποσό αυτό των αναγκών των ΕΑΣ ΑΒΕΕ.

(ε) σήμερα η αδράνεια κοστίζει στον όμιλο ΕΑΣ ΑΒΕΕ το 50% των εξόδων του! H δε αξία των ανεκτέλεστων συμβάσεων του ομίλου αποτιμήθηκε το έτος 2011 σε 114 εκατομμύρια ευρώ. Η υλοποίηση αυτών των παραγγελιών αρκεί για να κρατήσει σε πλήρη λειτουργία τον όμιλο για σχεδόν πέντε (5) χρόνια, αν και σήμερα πια το ποσό αυτό βαίνει συνεχώς μειούμενο αφού οι παραγγελίες ακυρώνονται.

(στ) η εμπορική αξία ακινήτων στα οποία δεν υπάρχει καμία εργοστασιακή δραστηριότητα αποτιμήθηκε το έτος 2010 σε 50 εκ. ευρώ, ενώ σύμφωνα με το μητρώο ακινήτων της εταιρείας η αξία των ακινήτων του ομίλου συνολικά εκτιμήθηκε σε 324.254.877 ευρώ. Η επωφελής αξιοποίηση των ακινήτων αυτών θα μπορούσε να χρηματοδοτήσει ένα πραγματικά βιώσιμο επενδυτικό σχέδιο.

(ζ) τον Νοέμβριο του 2011 η Διοίκηση του Ομίλου ενημέρωσε εγγράφως την Πολιτική Ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Άμυνας ότι η εταιρεία με χρηματοδότηση αγοράς πρώτων υλών 4,2 εκατ. ευρώ αναμένεται να εμφανίσει εισροές της τάξης των 25-30 εκατ. ευρώ μέσα σε μόλις 6 μήνες

(η) Η εταιρεία έχει τη δυνατότητα να δημιουργήσει γραμμή παραγωγής πυρομαχικών αρμάτων μάχης 120 χιλ., για την οποία απαιτούνται επενδύσεις υποδομής, που κατά προσέγγιση εκτιμώνται σε 10% της αξίας του συγκεκριμένου εξοπλιστικού προγράμματος. Δυστυχώς ο κ. Ευαγγ. Βενιζέλος, αν και ο όμιλος είχε υπογράψει ήδη από το έτος 2003 συμφωνητικά συνεργασίας με τις εταιρείες ATK, RWM και ΙΜΙ, τα οποία εξασφάλιζαν ότι τα ΕΑΣ ΑΒΕΕ θα ήταν ο κύριος υποκατασκευαστής των πυρομαχικών αρμάτων μάχης 120 χιλ., εισηγήθηκε στο ΚΥΣΕΑ στις 13.10.2010 να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό για προμήθεια 30.360 βλημάτων και να συνάψει διακρατική συμφωνία με τη Γερμανία για την προμήθεια 12.000 βλημάτων.

Με λίγα λόγια, έχουμε (όπως παλαιότερα στην Ολυμπιακή, στον ΟΤΕ, στην ΔΕΠΑ κ.ο.κ.) μια συστηματική απαξίωση της εταιρείας - και λυπούμαστε που επαναλαμβάνουμε μια θεωρία συνωμοσίας αλλά ναι - και σ' αυτήν την περίπτωση αυτοί που θα ωφεληθούν είναι Γερμανοί, και εξηγούμε το πως:

Τα ΕΑΣ ΑΒΕΕ έχουν σήμερα την τεχνική δυνατότητα να συνεχίσουν να παράγουν πυρομαχικά και όπλα για τις Ένοπλες Δυνάμεις, καθώς και να υποστηρίζουν σημαντικό αριθμό υλικών και μέσων (πυρ-κα 40 Χ 53, πυρ-κα 105 ΜΜ, Velos, πυρ-κα 80 ΜΜ / 5,56 ΜΜ / 30 ΜΜ ΑΡ., όλμοι 81 ΜΜ, ΜΙΝΙΜΙ, διόπτρες, πυρ-κα ΑΠΑΤΣΙ, συντήρηση PATRIOT).

Οι θυγατρικές εταιρείες του Ομίλου (ΗΜΚ, ΔΕΡΑΣΕΝ Α.Ε.) έχουν τη δυνατότητα να προβούν άμεσα σε ραφή σύγχρονων στολών και την κατασκευή κρανών και αλεξίσφαιρων γιλέκων για τις Ένοπλες Δυνάμεις.

Από κει και πέρα:
Η αξία των παραγγελιών σε πυρομαχικά και οπλικά συστήματα των Ενόπλων Δυνάμεων εκτιμάται σε 300 - 350 εκατ. ευρώ για την επόμενη 15ετία. Πρόκειται για χρήματα τα οποία θα καταβληθούν για πυρομαχικά και οπλικά συστήματα, είτε τα ΕΑΣ λειτουργούν, είτε κλείσουν. Μόνο που εάν παραμείνουν ανοιχτά τα χρήματα αυτά θα συμβάλουν στην αύξηση του ελληνικού ΑΕΠ και την δημιουργία θέσεων εργασίας, ενώ εάν κλείσουν θα καταβληθούν σε ξένους κατασκευαστές πυρομαχικών -σ' αφήνουμε να μαντέψετε που είναι εγκατεστημένες οι εταιρείες αυτές...

Για την ΕΛΒΟ ΑΒΕ (με 400 εργαζομένους στην Σίνδο της Θεσσαλονίκης) έχουμε να πούμε ότι παραμένει σε λειτουργία και υπό κρατικό έλεγχο με ανάλωση ποσοστού μόλις 5% του εξοπλιστικού προγράμματος της χώρας. Το ποσό αυτό, το οποίο οι Ένοπλες Δυνάμεις ούτως ή άλλως, θα καταβάλουν για την αγορά ανταλλακτικών και τη συντήρηση των οχημάτων, μπορεί να συμβάλει στη δημιουργία θέσεων εργασίας στην Βιομηχανική Ζώνη Θεσσαλονίκης και την αύξηση του ΑΕΠ. Μετά το κλείσιμο της εταιρείας, δεν υπάρχει άλλη επιλογή από την καταβολή του ίδιου ή υψηλότερου τιμήματος στους κατασκευαστές των οχημάτων, που και πάλι στην πλειοψηφία τους είναι Γερμανοί (KMW, MERCEDES, MAN κ.ά.)

Παράλληλα δε, υπάρχει και κάτι άλλο ενδιαφέρον... Οι περισσότερες αγορές πολεμικών συστημάτων από το εξωτερικό (εξαιρώντας τα πυρομαχικά) έχουν συνδεδεμένα "ανταποδοτικά οφέλη". Αυτά εκτελούνται από την ελληνική πολεμική βιομηχανία - και θα συνεχίσουν να δίνονται, είτε κλείσουν οι εταιρείες αυτές ή όχι. Το ερώτημα όμως είναι...Ποιός θα εκτελεί τις παραγγελίες; Και εδώ σας αφήνουμε να σκεφτείται το ποιοί, μόνοι σας...

Από την άλλη βέβαια υπάρχει και η νεοφιλελεύθερη προσέγγιση της κατάστασης: Αυτή που μιλάει για καταπτώσεις εγγυήσεων, δανείων κ.λπ. Αυτό δεν είναι βέβαια ψευδές. Αλλά αποτελεί επανάληψη της ιστορίας που επαναλήφθηκε σε δεκάδες περιπτώσεις στο παρελθόν: μια κρατική εταιρεία υπολειτουργεί για χρόνια, έχοντας αφεθεί στη δίνη κομματικών εξυπηρετήσεων, αναλαμβάνει συμβόλαια που κανείς άλλος δε θα ήθελέ, δεν πληρώνεται στο κράτος στην ώρα του για να καλύψει τις υποχρεώσεις της, με στόχο να ξεπουληθεί τελικά και το κρατικό "μονοπώλιο" να γίνει ιδιωτικό. Το είδαμε στην περίπτωση της Ολυμπιακής που εξαγοράστηκε από την Aegean (για να χρηματοδοτηθεί κανονικά και με το νόμο τελικά από το κράτος) και βλέπουμε να ετοιμάζεται να συμβεί και εδώ... 

(Με πληροφορίες από την "Αυγή")

"Μηνιαίος" μισθός εντός τριμήνου και επισήμως...

Είδηση: Προσπάθειες για όλο και πιο «ευέλικτη» αγορά εργασίας. Δύο εταιρίες που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ασφάλειας και φύλαξης (security) κατάρτισαν επιχειρησιακές συμβάσεις, οι οποίες προβλέπουν ότι η μηνιαία καταβολή μισθού μπορεί να γίνεται μετά την πάροδο μέχρι τριών μηνών. Σύμφωνα με δημοσίευμα της Ελευθεροτυπίας, η μία εκ των δύο επιχειρησιακών συμβάσεων είχε  εγκριθεί από το υπουργείο Εργασίας. Ωστόσο, όπως φαίνεται, μετά τις αντιδράσεις που υπήρξαν από τη δημοσιοποίηση του θέματος, το υπουργείο Εργασίας έσπευσε να παρέμβει.

Συγκεκριμένα, σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Εργασίας, ζητήθηκαν από τις δύο εταιρίες αλλαγές στις συμβάσεις και κατόπιν αυτού καταργήθηκε η σχετική αναφορά για την καταβολή μισθών εντός τριμήνου. Βάσει των αρχικών συμβάσεων, ο εργοδότης είχε τη νομιμοποίηση να καθυστερήσει την καταβολή του μισθού έως τρεις μήνες.  Παράλληλα, με τις συμβάσεις ανατρεπόταν το 5θήμερο με εξαήμερη εργασία, όποτε αυτή κρίνεται αναγκαία. Σύμφωνα με την Ελευθεροτυπία, οι εν λόγω εταιρίες έχουν συμβάσεις με το Δημόσιο για τη φύλαξη δημοσίων κτιρίων και υπηρεσιών.

Σχόλιο: Για όποιον "κυκλοφορεί" στην πιάτσα το φαινόμενο της καθυστερημένης καταβολής μισθών, δεν είναι κάτι το καινούργιο. Υπάρχουν εταιρείες (μερικές εκ των οποίων με βεβαιωμένα αποθεματικά και άρα με δυνατότητα κανονικής καταβολής της μισθοδοσίας τους) που χρωστούν δεδουλευμένα μέχρι και 6 μηνών στους εργαζομένους τους ενώ άλλες που πληρώνουν έναντι από την αρχή της κρίσης.

Βέβαια άλλο να συμβαίνει αυτό "άτυπα" και άλλο να συμβαίνει επισήμως και με τη βούλα του Υπουργείου Εργασίας. Το τραγικό βέβαια είναι ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση οι εταιρείες αυτές είχαν συμβάσεις με το Δημόσιο (από αυτές που πληρώνονται) και επομένως δεν είχαν καμία δικαιολογία για να ζητούν τέτοιες "διευκολύνσεις" από τους εργαζομένους τους...Βέβαια μετά την "ζουγκλοποίηση" της αγοράς εργασίας (άλλη μια μεγάλη επιτυχία του διδύμου Παπανδρέου - Παπαδήμου), η δικαιολογία της μη ύπαρξης ρευστού δεν αποτελεί καν ανάγκη. Απλώς γίνεται...

Το ερώτημα βέβαια είναι άλλο: πως κατήντησε το Υπουργείο Εργασίας να γίνει τόσο ανάλγητο ώστε να εγκρίνει τέτοιες επιχειρησιακές συμβάσεις και να αποδέχεται με τέτοια ευκολία την καταπάτηση της ΕΓΣΣΕ; Πως φτάσαμε ως χώρα η εργασία να παρουσιάζεται ως μια χάρη του εργοδότη προς τον εργαζόμενο με τον τελευταίο ν' αποτελεί μια σύγχρονη μορφή δουλοπάροικου;

Άλλη μια ψηφίδα στην Ελλάδα που ονειρεύονται ο Κυριάκος με τον Αντώνη; Στα σίγουρα... Όσο για την κατάργηση της 5ήμερης εργασίας και επισήμως; Έχουμε γράψει εδώ και καιρό ότι το νομικό πλαίσιο που ψήφισε πρόσφατα η κυβέρνηση (διαβάστε εδώ σχετικά - μας αφορά όλους), ενθαρρύνει τέτοιες πρακτικές. Και που είστε ακόμα...

Σχόλιο για την Ελλάδα που ονειρεύεται ο Κυριάκος (Μητσοτάκης)

Μίλησε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης, στην Βουλή με αφορμή την πρόταση μομφής που είχε καταθέσει ο ΣΥΡΙΖΑ με αφορμή την ΕΡΤ. Αυτή ήταν η δεύτερη έκπληξη της βραδιάς - η πρώτη ήταν η εμφάνιση του Αντώνη Σαμαρά, μόλις για 4η φορά τους τελευταίους 14 μήνες.

H ομιλία του αξιαγάπητου Κυριάκου, ήταν η πλέον κυνική και ξεκάθαρη ομολογία, για το ότι για την κυβέρνηση το Μνημόνιο ούτε επαχθές είναι αλλά ούτε κάτι από το οποίο θέλει να ξεφύγουμε ως χώρα. Θα μπορούσε να το χαρακτηρίσει κανείς ως "ευλογία". H φράση του ότι "η κυβέρνηση έχει δρομολογήσει ένα ξεκάθαρο σχέδιο που πηγαίνει πολύ πέρα από τους μνημομονιακούς στόχους", δείχνει κατηγορηματικά για το που πηγαίνουν τα πράγματα - και αυτό το κάπου δεν θα έχει καλό τέλος...

Ξεκινώντας από το κράτος, η αρχική του διαπίστωση ότι στόχος της κυβέρνησης είναι "ένα κράτος φιλικό προς τον πολίτη και τον επιχειρηματία, που θα λειτουργεί με τρόπο ορθολογικό και αποτελεσματικό, με αξιοποίηση των εργαλείων της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης" βρίσκει σύμφωνο κάθε σοβαρό πολίτη που αγαπάει την χώρα του. Κανείς δε θέλει χώρα-μπάχαλο, στην οποία το χαρτοβασίλειο είναι η μοναδική πηγή πληροφόρησης και που κάθε τι για να γίνει χρειάζεται μια τετραετία τουλάχιστον (και το απαραίτητο "φακελάκι").

Όμως λίγο παρακάτω ξεκαθάρισε τους πραγματικούς στόχους του: "υπάρχουν αλλαγές που έχουν ξεκάθαρο ιδεολογικό πρόσημο, όπως η χάραξη νέων ορίων μεταξύ του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, τι πρέπει να κάνει το κράτος και τι ο ιδιωτικός τομέας με τι κριτήρια μεταφέρονται οι υπηρεσίες από το κράτος στον ιδιωτικό τομέα", λέγοντας παράλληλα ότι "κι αυτή η συζήτηση θα μπορούσε να γίνει χωρίς ταμπού και ιδεολογικές προκαταλήψεις", επικαλούμενος την χρήση της "Ευρωπαϊκής εμπειρίας" για το σκοπό αυτό.

Κοινώς μας ομολογεί ότι "τώρα που υπάρχει το Μνημόνιο, θα κάνουμε όλα όσα θα θέλαμε να κάνουμε και δεν μπορούσαμε" δηλ. να περάσει σε ιδιωτικά χέρια το μεγαλύτερο κομμάτι του κράτους, δημιουργώντας έτσι με λογιστικά "τρικ" δημοσιονομικά πλεονάσματα.

Αυτό που παραβλέπει να πει ο κύριος Μητσοτάκης όμως είναι ότι το κράτος που ονειρεύεται (ιδιωτικοποιημένες ΔΕΚΟ, ιδιωτική παιδεία, τριμερές συνταξιοδοτικό σύστημα, ιδιωτικοποιημένες τις υποδομές και τα λιμάνια και με αγορά υπηρεσιών από το κράτος όσο αφορά την υγεία και το φορολογικό έλεγχο) δεν είναι ούτε οικονομικό, ούτε ωφέλιμο προς τους πολίτες του. Και αυτό με βάση την Ευρωπαϊκή εμπειρία, αυτή που επιλεκτικά χρησιμοποιούν οι κυβερνώντες στην χώρα μας, ανάλογα με το πότε τους συμφέρει.

Σε ολόκληρη την Ευρώπη, όπου υπήρξαν ιδιωτικοποιήσεις των ΔΕΚΟ, οι βασικοί χρηματοδότες του εκσυχρονιστικού προγράμματός τους υπήρξαν το κράτος και οι πολίτες - απλά και άμεσα, χωρίς περιστροφές. "Είτε πληρώνεται, είτε φεύγουμε" ήταν (και είναι) το μήνυμα, με το κράτος να εφαρμόζει την τακτική "σκάσε και κολύμπα", πληρώνοντας. Παράλληλα, το κράτος αναγκάστηκε να σηκώσει το βάρος των συνταξιοδοτικών τους προγραμμάτων, αφού διαφορετικά θα βρισκόταν στη δυσάρεστη θέση ν' αντιμετωπίσει χιλιάδες πρώην εργαζομένους χωρίς συντάξεις. Για να μην αναφερθούμε στην άσκηση κοινωνικής πολιτικής η οποία κοστίζει τεράστια ποσά - πολύ μεγαλύτερα από το αν ήταν οι εταιρείες αυτές υπό κρατικό έλεγχο.

Αν περάσουμε στις υποδομές, το κράτος στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες, τις διατήρησε υπό απόλυτα κρατικό έλεγχο, δίνοντας προνόμια έναντι επενδύσεων. Ακόμα και στις πλέον νεοφιλελεύθερες και συντηρητικές κυβερνήσεις θεωρείται απαράδεκτο το να υπάρχουν λιμάνια κάτω από ιδιωτικό έλεγχο. Τα δε αεροδρόμια αποτελούν διαφορετική ιστορία αλλά όπου έγινε, έγινε με τρόπο διαφορετικό και αντι-μονοπωλιακό, δίνοντας όμως το δικαίωμα στο ίδιο το κράτος να έχει ποσοστό ελέγχου.

Το κράτος όμως θα συνεχίσει να υπάρχει σε κάποιους τομείς. Διαφορετικά δε θα μπορεί να δικαιολογεί την ύπαρξή του. Έτσι λοιπόν έχουμε ένα μεγαλοφυές σχέδιο το οποίο εκπονείται σε υγεία, παιδεία και διοικητικές υπηρεσίες, σύμφωνα με το οποίο το κράτος θ' αγοράζει υπερτιμολογημένες υπηρεσίες από ιδιωτικές εταιρείες στις οποίες θα δουλεύουν υπάλληλοι με μισθούς πείνας. Έτσι το κράτος θα φαίνεται "μικρό", το κόστος του όμως μακροπρόθεσμα θα είναι μεγαλύτερο, αφού οι υπηρεσίες αυτές - και αυτό ισχύει για όπου εφαρμόστηκαν παρόμοια μέτρα - κοστίζουν πολύ περισσότερο με τα κέρδη να πηγαίνουν στις εταιρείες και όχι στους κακοπληρωμένους και εντελώς απροστάτευτους εργαζομένους. Είναι κάτι τέτοιο απαραίτητο; δε νομίζουμε. Το κράτος μπορεί και πρέπει να έχει λειτουργικές δομές, πληρώνοντας αξιοπρεπείς μισθούς, προσφέροντας δικαιώματα και έχοντας προστατευμένες θέσεις εργασίας. Υπάρχουν παραδείγματα στην Ευρώπη που αποδεικνύουν ότι το σύστημα αυτό μπορεί να λειτουργήσει σωστά και αυτός θα πρέπει να είναι ο στόχος. Το ξεχαρβάλωμα του κράτους που επιχειρείται σήμερα, με αφορμή το Μνημόνιο, δε θα ωφελήσει τα οικονομικά του μακροπρόθεσμα - γιατί πολύ απλά πουθενά που έγιναν τέτοιες κινήσεις, δε συνέβει κάτι τέτοιο.

Το αστείο όμως ξέρετε ποιο είναι; Ότι πλέον ακόμα και η εγχώρια "ελίτ" θα έχει υποβαθμισμένο ρόλο στο καινούργιο σκηνικό, αφού το παιχνίδι θα περάσει στα χέρια των μικρομεσαίων ευρωπαϊκών πολυεθνικών που με τη λογική "δανείζουμε άρα πρέπει να ελέγχουμε" θα πάρουν το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας.  Κι έτσι οι Παγκαλομητσοτάκηδες της χώρας μας κατέληξαν να μην είναι ικανοί όχι μόνο να βοηθήσουν τους πολίτες της χώρας που ορκίστηκαν να κυβερνούν σωστά και δίκαια, αλλά ούτε τους φίλους τους. Μόνο που τους τελευταίους δεν είναι να τους λυπάται κανείς - αυτοί "έφαγαν" χρόνια. Αλίμονο σε όλους τους άλλους...

(Για το ψέμα που είπε στην Βουλή περί 900000 δημοσίων υπαλλήλων προ Μνημονίου δε θα σχολιάσουμε. Είτε δε διάβασε τ' αποτελέσματα της απογραφής που το ίδιο το Δημόσιο έκανε, είτε ενημερώνεται μόνο από το "Πρώτο Θέμα". Και τα δύο είναι κατακριταία)...

"Στην υγεία μας ρε παιδιά" (και ας πάνε οι άλλοι να "πνιγούν")

Τον Σπύρο Παπαδόπουλο τον αγαπήσαμε μέσα από τους "Απαράδεκτους". Παίζοντας τον πρώην αριστερό, νυν επιτυχημένο και βολεμένο που κατά καιρούς τον πιάνουν οι τύψεις του για το ότι δεν έκανε τίποτα για να αλλάξει τον κόσμο, έβγαλε αρκετό γέλιο και μαζί με την υπόλοιπη παρέα των "Απαράδεκτων" (κάτω από τη συγγραφική μαεστρία της Δήμητρας Παπαδοπούλου) έκανε μεγάλες επιτυχίες και στο θέατρο.

Στη συνέχεια δυστυχώς τα πράγματα κάπου "κόλλησαν". Οι κινηματογραφικές του επιλογές ήταν μετρίως μέτριες, στην τηλεόραση συνέχισε να παίζει τους ρόλους του κάτω από την ίδια μανιέρα και μόνο στο θέατρο προσπάθησε να κάνει κάτι παραπάνω, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία (με εξαίρεση το "Φιόρο του Λεβάντε"). Αυτό που τον κράτησε όμως στην επικαιρότητα ήταν ο ρόλος του ως παρουσιαστή: στην αρχή με το "Ποιος θέλει να γίνει εκατομμυριούχος;" και στη συνέχεια (όταν το τηλεπαιχνίδι μεταφέρθηκε στην ΝΕΤ), έκανε μια ποιοτική εκδοχή των εκπομπών της Σεμίνας Διγενή στο κρατικό κανάλι, παρουσιάζοντας θέματα διαφορετικά απ' αυτά που ασχολούνταν η Σεμίνα στον Alpha και ο Παυλόπουλος στο Alter (που ήταν γενικά ο φτωχός συγγενής του όλου σκηνικού), μ' ένα τρόπο πιο παρεϊστικο και σαφώς πιο ζεστό.

Η αλήθεια είναι ότι η σχέση του με την κρατική τηλεόραση ήταν ιδιαίτερα προνομιακή. Τα κοστολόγια που εγκρίνονταν ήταν αρκετά μεγάλα (για εκπομπές που θα μπορούσαν να είναι και εσωτερικές παραγωγές με χαμηλότερο κόστος), ενώ οι ιδέες του γι' αλλαγές και κάτι το "διαφορετικό" έβρισκαν πάντα δεκτικούς ακροατές στο Ραδιομέγαρο της ΕΡΤ σε διοικήσεις όλων των κυβερνήσεων. Αλλά όμως έφερνε καλές θεαματικότητες, οπότε οι όποιες φωνές αντίδρασης υπήρχαν, έπεφταν στο κενό...

Αυτό που ξένισε όμως ήταν η αντίδραση του στο κλείσιμο της ΕΡΤ. Θα περίμενε κανείς, με μία (θεωρητικά) αριστερή-προοδευτική τοποθέτηση και με μια τόσο στενή σχέση με το Ραδιομέγαρο, ότι θα συμμετείχε στις εκδηλώσεις συμπαράστασης - όπως έκαναν ηθοποιοί και τραγουδιστές μέχρι το τέλος. Ότι θα έβγαινε και θα έκανε μια δήλωση συμπαράστασης, ότι θα περνούσε απλώς μια βόλτα από το Ραδιομέγαρο, κάνοντας μια εκπομπή, συμμετέχοντας σε μια συζήτηση.

Όμως όχι. Ο Σπύρος, πιστός στον χαρακτήρα που τον έκανε γνωστό στους "Απαράδεκτους", πήδηξε στην σωστική βάρκα με το που έγινε γνωστό το κλείσιμό της ΕΡΤ, ξεκίνησε αμέσως συζητήσεις για την τηλεοπτική στέγη της επόμενης χρονιάς και τελικά έκλεισε στον Alpha, αλλάζοντας ελάχιστα τον τίτλο της εκπομπής, συνεχίζοντας στο ίδιο μοτίβο, παρουσιάζοντας τα ίδια θέματα, με τους ίδιους καλεσμένους, κάνοντας τις ίδιες υψηλές θεαματικότητες, σ' ένα σκηνικό χαράς αταίριαστο με το χάλι της χώρας. Και άσε τους άλλους να μαζεύουν τα σπασμένα και τον ίδιο να συνεχίσει να θεωρητικολογεί ενάντια στα κακά του συστήματος. Του οποίου όμως αγαπημένο παιδί υπήρξε και είναι ακόμα ο ίδιος.

Ο "Σπύρος του Πολυτεχνείου" τι θα έλεγε άραγε για όλα αυτά;

(Διευκρινιστική σημείωση: ο Σπύρος δεν είναι μόνος του. Και η Τσόκλη έκανε ταξίδια με χρήματα της κρατικής τηλεόρασης στον κόσμο - επαναλαμβάνοντας τα ίδια και τα ίδια ανά τις 5 ηπείρους και η Μπίλιω Τσουκαλά μας έκανε μαθήματα δήθεν πολιτισμού στις εκπομπές της - μεταξύ των άλλων. Αλλά κανείς τους δεν είχε τη δική του θεωρητική τοποθέτηση, ούτε ευνοήθηκε τόσο πολύ οικονομικά από την παρουσία του στην ΕΡΤ. Και κανείς δεν την "έκανε" τόσο γρήγορα...)

Με αφορμή την επέτειο της εξέγερσης του Πολυτεχνείου...

Και όμως πέρασαν πάνω από 50 χρόνια από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μια θυσία που μπορεί να μην έριξε την Χούντα, αλλά της έδωσε ένα ισχυρό χτύπημα - και μάθημα συνάμα: ο λαός μπορεί και να ξυπνήσει και να φέρει "ανάποδα τον ντουνιά". Δυστυχώς όμως οι ίδιοι οι συντελεστές της εξέγερσης κατάφεραν με τις πράξεις τους να φέρουν την χώρα στα σημερινά της χάλια. Ακυρώνει αυτό τα ηρωϊκά νιάτα τους; Όχι - αλλά αυτό μας δίνει ένα μάθημα ακόμα: όσο ήρωας και να είσαι στα νιάτα σου, άλλο τόσο δύσκολο είναι διαχειριστείς την μέση φάση της ζωής σου, ιδιαίτερη αν κατ' αυτήν έχεις να διαχειριστείς και την εξουσία...Βέβαια θα είναι λάθος να τους βάζουμε όλους στο ίδιο τσουβάλι. Υπάρχουν πολλοί που αγωνίστηκαν την περίοδο εκείνη και μετά "χάθηκαν" ή έπαιξαν ηθελημένα "δεύτερους" πολιτικούς ρόλους. Δεν ξεπούλησαν όλοι τους αγώνες τους, ούτε τα ιδανικά τους... Γι' αυτούς που το έκαναν όμως, γράφει ο Γ.Αλλαμανής στο "Ποντίκι" τα παρακάτω:

Πάνω από 50 χρόνια πέρασαν από την εξέγερση του Πολυτεχνείου κι οι παρακαταθήκες της μοιάζουν με χαμένο θησαυρό. Είναι θαμμένες σε άγνωστο νησί, μπόλικοι πλαστοί χάρτες πουλήθηκαν ξανά και ξανά από απατεώνες ναύτες σε κορόιδα στεριανούς κι ένα σύνθημα τα τελευταία χρόνια επιμένει με όλο και πιο αδύναμη φωνή ότι «η χούντα δεν τελείωσε το ’73».

Ποιες παρακαταθήκες; Η απεξάρτηση από τους ξένους, πρώτη και καλύτερη. «Έξω οι ΗΠΑ» - «Έξω το ΝΑΤΟ» έγραψαν οι φοιτητές στα αριστερά και στα δεξιά της εισόδου του Μετσόβιου. Κι αμέσως μετά, η οικονομική ευημερία (το ψωμί), η μόρφωση (η Παιδεία), η εμπέδωση και η διαρκής υπεράσπιση των δημοκρατικών θεσμών (η ελευθερία).

Η σύγκριση με το μνημονιακό παρόν είναι θλιβερή. Όχι μόνο γιατί αρκετοί από τους πρωτεργάτες του Νοεμβρίου του ’73 – με λίγες τιμητικές εξαιρέσεις – πρωταγωνίστησαν στο διαρκές γιουρούσι για την κατάληψη του κράτους από τη μεταπολίτευση μέχρι το 2010, αλλά και γιατί η απόλυτη αλήθεια και τα δύο φρικτά αδέλφια της, η πλύση εγκεφάλου και ο αυταρχισμός, έχουν εδραιώσει στην Ελλάδα το βασίλειο του μονόδρομου προς τη σωτηρία, των Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου και της καταστολής.

Βολοδέρνουμε μεσοπέλαγα, 40 χρόνια σε πειρατικό χωρίς πυξίδα. Όσο υπήρχε η ψευδαίσθηση ότι θα αποβιβαστούμε στο νησί των θησαυρών, πολλοί απ’ το τσούρμο σιωπούσαν και στήριζαν τους καπετάνιους - διαχειριστές. Κάποιοι χάνοι ήταν κι ευχαριστημένοι που έπεφταν στα στόματά τους ψιχουλάκια απ’ το μεγάλο φαγοπότι στις δεκαετίες του ’80 και του ’90, φαγοπότι που κορυφώθηκε με την ιδεολογική και οικονομική φούσκα του «Αθήνα 2004».

Σήμερα, τα ψέματα τελειώσανε. Ένα θολό success stories καλύπτει σαν πρωινή πάχνη ανατιναγμένες πόλεις, ρημαγμένη ύπαιθρο, μαύρες οθόνες τηλεοράσεων, φθαρμένα πωλητήρια σε εισόδους πολυκατοικιών, πειρατικές σκούνες κι ένα γερμανικό υποβρύχιο που γέρνει. Κυριαρχεί το σοκ της καταστροφής. Τα σκουριασμένα μεγάφωνα σκορπούν φόβο, να μην ξεστραβωθεί ο κόσμος και δοκιμάσει άλλη «λύση» – απ’ αυτές που «δεν υπάρχουν» για τους υπηρέτες της δανειοδοτούμενης ψευδαίσθησης.

Μέχρι το φως του ήλιου να σκορπίσει τον φόβο, για όσους «ατρόμητους» απέμειναν, που ευτυχώς δεν είναι και λίγοι, βάλσαμο είναι οι νέες συλλογικότητες στη βάση της κοινωνίας. Από την παραγωγή μέχρι την τέχνη, από τον συνδικαλισμό μέχρι τον γέροντα της διπλανής πόρτας."

Να το πως οι ΗΠΑ μας παρακολουθούν όλους...

Σήμερα ασχολούμαστε μ' ένα θέμα το οποίο ήρθε στην επικαιρότητα πριν από λίγο καιρό και αφορά τις "παγκόσμιες" παρακολουθήσεις που πραγματοποιούν οι ΗΠΑ προς όποιον και όποτε θέλουν. Μπορεί να μην είναι σχετικό με τα όσα συμβαίνουν στην χώρα μας, αλλά στην εποχή μας είναι καλό να γνωρίζουμε τα τεκταινόμενα στον κόσμο και κυρίως το πόσο πολύ εκτεθειμένοι είμαστε σε κάθε είδους επιβολή...

(Το άρθρο προέρχεται από την "Εφημερίδα των Συντακτών"):

Στα χέρια ιδιωτών τα επικουρικά ταμεία

Γράφει ο Τ.Ρούσσος στην "Εφημερίδα των Συντακτών": "Με όχημα ένα συνέδριο του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου και βασικό χορηγό ιδιωτική ασφαλιστική εταιρεία η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τείνει χείρα σωτηρίας στην ιδιωτική ασφαλιστική αγορά…Ηδη λοιπόν στο συνέδριο, που φέρει τον τίτλο «Συνεργασία δημόσιου και ιδιωτικού τομέα για την προαγωγή της απασχόλησης και της ασφάλισης», ο διοικητής του ΙΚΑ κάνει λόγο για αναγκαιότητα σύμπραξης των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών με την κοινωνική ασφάλιση…

Συγκεκριμένα ο κ. Σπυρόπουλος (και σε περίπτωση βέβαια που δεν θα πάρει πίσω τη δημοσιευμένη ομιλία του) θα προτείνει πέντε βασικούς στόχους:

-Δημιουργία ενός Εθνικού Φορέα Συντάξεων Μισθωτών

-Δημιουργία επιπρόσθετων ασφαλιστικών δικαιωμάτων, μέσω επαγγελματικών ταμείων και ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών

-Καθορισμό κανόνων που θα κατοχυρώνουν την επάρκεια των παροχών σύνταξης και υγείας, που θα εξισορροπούν την επάρκεια των συντάξεων και παροχών με τις δημοσιονομικές αντοχές της οικονομίας.

-Ανάπτυξη θεσμών λειτουργικής υποστήριξης των δομών κοινωνικής ασφάλισης

-Επαγγελματική διαχείριση της μεγάλης ακίνητης περιουσίας όλων των ασφαλιστικών ταμείων

Από κοντά ο καθηγητής Δικαίου Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και πρόεδρος της Επιτροπής Ασφαλιστικών και Εργασιακών Θεμάτων του Ελληνο-Αμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου, Κωνσταντίνος Κρεμαλής, αναμένεται να προτείνει ως τη μόνη ρεαλιστική λύση «τη συνεργασία των δημόσιων και ιδιωτικών φορέων για την αξιοποίηση κάθε διαθέσιμου μέσου προαγωγής της απασχόλησης και της ασφάλισης».

Από τα όσα αναμένεται να υποστηρίξει ο κ. Ροβέρτος Σπυρόπουλος (με την προϋπόθεση βέβαια ότι δεν θα ανασκευάσει λόγω αντιδράσεων) καθίσταται προφανές ότι έχουν βρεθεί η τρόποι για συμπράξεις μεταξύ εταιρειών και ασφαλιστικών ταμείων, ενώ και η διαχείριση των αποθεματικών των ασφαλιστικών ταμείων θα παραχωρηθεί μέσω της συμβουλευτικής στις ασφαλιστικές εταιρείες.

Θα πρέπει βέβαια να σημειωθεί ότι η ευκαιρία είναι χρυσή για την είσοδο της ιδιωτικής ασφάλισης στην κοινωνική και τη διαχείριση των αποθεματικών της με όχημα τα επαγγελματικά ταμεία, λόγω της μείωσης των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων στα ευγενή ταμεία (ΔΕΚΟ-τράπεζες) αλλά και της απίσχνανσης των επικουρικών συντάξεων λόγω της δήθεν μη βιωσιμότητάς τους (που δημιουργήθηκε φυσικά από τους εκάστοτε υπουργούς Κοινωνικής Ασφάλισης).

Σε όλα αυτά βέβαια θα πρέπει να προστεθεί ότι ο κ. Βρούτσης και οι προκάτοχοί του, που εδώ και πολλά χρόνια «φτιάχνουν» το έδαφος για την παράδοση της κοινωνικής ασφάλισης στις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, δεν έχουν νομοθετήσει το οτιδήποτε όσον αφορά την προστασία των καταθέσεων στα επαγγελματικά ταμεία, παρότι υπάρχει το περιβόητο σκάνδαλο της Enron στο οποίο το 2001 οι εργαζόμενοι στην πολυεθνική αυτή εταιρεία απώλεσαν όλες τις αποταμιεύσεις τους, όταν κατέρρευσε το επαγγελματικό τους ταμείο λόγω της πτώχευσης της εταιρείας…"

 Σχόλιο: Η είδηση και τα σχόλια του συντάκτη νομίζουμε αρκούν. Η κυβέρνηση έχει αποφασίσει πάση θυσία να στηρίξει ένα τομέα που καταρρέει - αυτόν την ιδιωτικής ασφάλισης. Οι πρόσφατες διαρροές για "σεισμόσημο" (διαβάστε εδώ), υποχρεωτική επαγγελματική ασφάλιση, σε συνδυασμό με το ασφαλιστικό του 2011 (όσοι δεν το ζείτε θυμηθείτε το εδώ) έχουν μοναδικό στόχο την αποχώρηση του Δημοσίου από τον τομέα της ασφάλισης σε όλα τα επίπεδα, πέραν της καταβολής μιας βασικής σύνταξης και την παροχή κάποιων πολύ βασικών υπηρεσιών υγείας.

Κι άλλες χώρες βέβαια προσπάθησαν να κάνουν κάτι παρεμφερές. Είχαν όμως απολύτως δωρεάν συστήματα υγείας, ελάχιστα εγγυημένα εισοδήματα (με τα οποία κάποιος έχει μια δυνατότητα να ζήσει) κι ένα πλέγμα κοινωνικής πρόνοιας που παρέχει κάποιες βασικές παροχές. Η χώρα μας δεν έχει τίποτα απ' όλα αυτά, "κούρεψε" και λήστεψε τ' αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων (με το κούρεμα των ομολόγων και το σκάνδαλο του Χρηματιστηρίου) και τώρα είναι έτοιμο να παραδώσει τον έλεγχο των υπαρχόντων αποθεματικών σε ιδιώτες με μοναδικό στόχο να τους δώσει χρήματα να "κινούνται" και να τα επενδύουν (προς όφελός τους), με το πρόσχημα της "εμπειρίας" τους (λες και τ' ασφαλιστικά ταμεία στην χώρα μας δημιουργήθηκαν χθες). Είναι γνωστός ο τρόπος διαχείρισης των αποθεματικών των ιδιωτικών εταιρειών καθώς και το κατά πόσο αυτός αποβαίνει προς όφελος των "καταθετών": είναι επίσης δεκάδες τα παραδείγματα που αυτές έσκασαν ως "φούσκες" με αποτέλεσμα να χαθούν εκατοντάδες εκατομμύρια και δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι να βρεθούν με ελάχιστα χρήματα στο συνταξιοδοτικό τους κορβανά. Και αν αυτό συνέβει στην Μ. Βρετανία, στην Γερμανία ή στις ΗΠΑ που οι αγορές είναι καλύτερα ελεγχόμενες, είναι μάλλον αυταπόδεικτο ότι η Ασπίς Πρόνοια δεν θα είναι η εξαίρεση στον κανόνα...

Αν βέβαια η κυβέρνηση ενδιαφερόταν πραγματικά για τους ασφαλισμένους, θα έπαψε να ανεβοκατεβάζει διοικήσεις (που θεωρητικά ΔΕΝ έχει το δικαίωμα να κάνει) με αφορμή αν συμμετείχαν "επαρκώς" στην τελευταία έκδοση ομολόγων, θα σταματήσουν τις παρεμβάσεις για εκτός νόμου διακανονισμούς οφειλών "υμετέρων", ενώ θα πλήρωνε τις υποχρεώσεις του στην ώρα τους, για να μην αναγκάζονται αυτά να ξεπουλούν έναντι πινακίου φακής  τα περουσιακά τους στοιχεία. Η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική όμως και παρουσιάζεται ευκρινώς στο άρθρο...

Τα ψέμματα του Αντώνη Σαμαρά...

Ακόμα κι αν μπορούσαμε να προσπεράσουμε τα Μνημόνια, την καταστροφή του κοινωνικού ιστού και την καταστροφή των τομέων της υγείας και της παιδείας, αφήνοντάς τα στην άκρη, δεν θα μπορούσαμε να είμαστε αισιόδοξοι γι' ακόμα ένα λόγο: είναι η πρώτη φορά που η κυβερνητική ηγεσία ψεύδεται ασύστολα όχι μόνο για κάτι που θα συμβεί στο μέλλον ή κάτι που αφορά πρόβλεψη για το αύριο (αυτό έχει συμβεί εξάλλου πολλές φορές στο παρελθόν) αλλά ακόμα και για κάτι που συνέβει στο πρόσφατο παρελθόν. Δυστυχώς, ξεπερνιέται ακόμα και η ωραιοποίηση των πραγμάτων αφού περνάμε στο καταφανές ψεύδος. Η περίφημη "μονταζιέρα" της κυβέρνησης έχει πάρει μπρος και αυτό δυστυχώς καταδεικνύει το ηθικό πρόβλημα που υπάρχει. Γράφει σχετικά, ο Τάσος Παππάς στην "Εφημερίδα των Συντακτών":

"Οταν ένας πρωθυπουργός συλλαμβάνεται δημοσίως να αλλοιώνει την πραγματικότητα, το μυαλό σου πάει αμέσως σε τρεις εκδοχές: Ή τον έχουν πληροφορήσει λάθος οι συνεργάτες και οι σύμβουλοί του. Ή λέει συνειδητά ψέματα γιατί θέλει να εξωραΐσει την κατάσταση και να αποσείσει τις ευθύνες του. Ή το έκανε εκ παραδρομής, εν τη ρύμη του λόγου που λέμε. Ο Αντ. Σαμαράς στην πρόσφατη συνέντευξή του στο Mega, απαντώντας στην ερώτηση του συναδέλφου Γ. Πρετεντέρη «Γιατί η κυβέρνηση καθυστέρησε τόσο πολύ να δράσει κατά της Χρυσής Αυγής;», είπε, με φανερή ενόχληση για την αιχμή που είχε η σχετική ερώτηση, ότι ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Ν. Δένδιας είχε στείλει τους φακέλους που αφορούσαν τις εγκληματικές πράξεις βουλευτών, στελεχών και μελών της οργάνωσης πριν από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Πρώτο ψέμα. Η εντολή από τον Ν. Δένδια για τη συγκέντρωση και την αποστολή των υποθέσεων στη Δικαιοσύνη δόθηκε μετά τη δολοφονία στην Αμφιάλη. Με βάση τη βολική «αλήθεια» του κ. Σαμαρά, η κυβέρνηση δεν έχει λόγο να κάνει αυτοκριτική, αφού κινήθηκε εγκαίρως. Συνεπώς είναι άδικη η επίθεση που δέχεται από διάφορες πλευρές.

Στο θέμα των υποβρυχίων που γέρνουν, ο Αντ. Σαμαράς, στην προσπάθειά του να στηρίξει τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης, σημείωσε ότι «τον Βενιζέλο τον ψάξανε και σε εξεταστική και σε προανακριτική και δεν του βρήκανε τίποτε». Οπότε; Καθαρός ο κ. Βενιζέλος και εκτεθειμένος ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος κάνει τα πάντα προκειμένου να πλήξει την κυβέρνηση και να αποσταθεροποιήσει τη χώρα. Δεύτερο ψέμα. Τον κ. Βενιζέλο δεν τον «ψάξανε» για το θέμα αυτό. Οπως δήλωσε ο υπεύθυνος του τομέα Αμυνας του ΣΥΡΙΖΑ, Θ. Δρίτσας, «προανακριτική έγινε μόνο για τον Τσοχατζόπουλο, κατά παράβαση της εισαγγελικής παραγγελίας, εξεταστική δεν έγινε ποτέ».

Ας επιστρέψουμε στις ερμηνευτικές εκδοχές των ολισθημάτων Σαμαρά. Θεωρώ αδύνατον να έχει πέσει ο πρωθυπουργός θύμα λανθασμένης πληροφόρησης από την πλευρά των συνεργατών του. Οι άνθρωποι είναι «μαμούνια». Περνούν τις ώρες τους αναζητώντας δηλώσεις των αντιπάλων τους σε εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις σε όλη την επικράτεια για να εντοπίσουν κρυφά νοήματα, διαφωνίες με την κεντρική γραμμή, διγλωσσία και, για να αναδείξουν τις γκάφες τους, ενίοτε βεβαίως τις κατασκευάζουν οι ίδιοι στη γνωστή μονταζιέρα της Συγγρού. Δεν μπορεί λοιπόν αυτοί οι άψογοι επαγγελματίες να διέπραξαν τέτοια ανοησία.

Χωλή είναι η δικαιολογία ότι ο πρωθυπουργός έκανε λάθη εκ παραδρομής. Στον προφορικό λόγο βεβαίως συχνά παρεισφρέει η υπερβολή και η ανακρίβεια. Οφείλουμε να είμαστε επιεικείς με τα συγγνωστά φραστικά ατοπήματα, ιδιαίτερα όταν γίνονται από άπειρους πολιτικούς. Ωστόσο ο κ. Σαμαράς δεν είναι χτεσινός. Χρόνια στο κουρμπέτι. Υποθέτω ότι προσήλθε καλά εξοπλισμένος στη συνέντευξη και φαντάζομαι πως είχε προετοιμαστεί κατάλληλα για τέτοιου τύπου ερωτήσεις. Δεν ήταν δύσκολες. Ηταν αυτονόητες.

Τότε τι μένει; Η εκτίμηση ότι ο κ. Σαμαράς χρησιμοποίησε δύο χοντρά ψέματα προκειμένου, στην πρώτη περίπτωση, να διασκεδάσει τις εντυπώσεις ότι η κυβέρνησή του άργησε να συνειδητοποιήσει τον κίνδυνο, και στη δεύτερη περίπτωση για να δικαιολογήσει την επιλογή του να προσφέρει ασπίδα προστασίας στον αντιπρόεδρο που βάλλεται ακόμη και από νεοδημοκράτες. «Τι ψάχνουμε τώρα» θα μπορούσε κάποιος να πει. Σωστό. Απλώς θυμάμαι μια παλιότερη δήλωση του κ. Σαμαρά, ότι «για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη των πολιτών πρέπει εμείς οι πολιτικοί να λέμε την αλήθεια, όσο σκληρή κι αν είναι»."

(Κι ένα μικρό σχόλιο για τα όσα έγιναν χθες το βράδυ στην Βουλή: αν η κυβέρνηση θεωρεί ότι οι 154 ψήφοι εμπιστοσύνης - από τους 179 που είχε όταν ξεκίνησε τη θητεία της τον Ιούνιο) είναι επιτυχία, τότε εμείς δεν μπορούμε να πούμε κάτι παραπάνω. Πάντως ένα είναι το σίγουρο: το δίδυμο Σαμαρά-Βενιζέλου φυσικά δεν θα καθίσει με σταυρωμένα τα χέρια. Συνεργάτες τους έχουν αφήσει να εννοηθεί σε ιδιωτικές συζητήσεις ότι διαθέτουν «καβάντζες» για τη δύσκολη ώρα. Είναι γνωστό ότι υπάρχουν δίαυλοι επικοινωνίας με βουλευτές της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ και οι πληροφορίες λένε ότι το επόμενο διάστημα θα ενταθούν οι προσπάθειες «προσέγγισης», ώστε να εξασφαλιστεί μία πιο άνετη κυβερνητική υποστήριξη.)

Μαγικά Στουρνάρα - Σταϊκούρα με τις "εισφορές προς τρίτους" / Ηλίας Κασιδιάρης ο "φιλάνθρωπος"

Είδηση: Στην κατάργηση τουλάχιστον 150 φόρων «υπέρ τρίτων», όπως ζητά η Τρόικα, προχωρά η κυβέρνηση, σκορπώντας ανησυχία στις διοικήσεις των Ταμείων για τα μελλοντικά τους έσοδα και, κατά συνέπεια, για τη δυνατότητά τους να δίνουν παροχές.

Ήδη από το 2002 η Επιτροπή Γεωργακόπουλου είχε εντοπίσει περίπου 580 τέτοια τέλη και φόρους που επιβαρύνουν τις συναλλαγές, εκ των οποίων οι περισσότεροι θεωρούνται «μη ανταποδοτικοί» και θα πρέπει από 1.1.2014 να ενσωματωθούν στον κρατικό προϋπολογισμό ή σταδιακά να καταργηθούν. Έκτοτε όμως, δεν έχει υπάρξει μια λεπτομερής καταγραφή.

Σήμερα συγκροτήθηκε, με απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομικών, και 11μελής ειδική επιτροπή στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους που προχωρά στην καταγραφή των φόρων αυτών, για να αποφασιστεί ποιοι είναι ανταποδοτικοί για να διατηρηθούν και ποιοι όχι. Μέσα σε ένα μήνα η επιτροπή θα ετοιμάσει την εισήγηση προς την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, για την σταδιακή περικοπή ή κατάργησή τους, ξεκινώντας από τον προϋπολογισμό οικονομικού έτους 2014.

Πρόσχημα είναι η φοροελάφρυνση νοικοκυριών και επιχειρήσεων, στην κυβέρνηση όμως κάνουν  και άλλες σκέψεις: θεωρούν πως ίσως ανακάλυψαν έναν «κρυμμένο θησαυρό» όπου μπορούν «να βάλουν χέρι» αφού, όπως έλεγε παράγοντας του οικονομικού επιτελείου, «άλλοι φόροι θα καταργηθούν, κάποιοι θα παραμείνουν, αλλά και κάποιοι άλλοι θα ενσωματωθούν στον κρατικό προϋπολογισμό και θα συνεχίσουν να εισπράττονται» -προφανώς  για να έχει επιπλέον έσοδα το δημόσιο!

Μεγάλοι χαμένοι βγαίνουν οι ασφαλισμένοι σε Ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης, εφόσον χάσουν πόρους που δεν θα καλύψει ο κρατικός προϋπολογισμός. Παρότι οι εκτιμήσεις ποικίλουν, υπολογίζεται ότι οι περίπου 580 «υπέρ τρίτων» φόροι επιβαρύνουν καταναλωτές και επιχειρήσεις με πάνω  3 δισ. ευρώ ετησίως. Τα έσοδα αυτά θα χάσουν 23 φορείς και ασφαλιστικά ταμεία μεταξύ των οποίων το ΙΚΑ, το ΤΕΒΕ , ο ΕΔΟΕΑΠ, το ΝΑΤ, τα Ταμείο Εμπόρων,  Νομικών, Μηχανικών, Εμπόρων, Ξενοδόχων, Εθνικής Άμυνας κλπ.

Ένα μέρος των επιβαρύνσεων αυτών (λιγότερο ίσως από 1 δισ. ετησίως) πιθανώς θα διατηρηθεί για λόγους «ανταποδοτικότητος» ή «κοινωνικής αλληλεγγύης». Πολλαπλάσια είναι τα ποσά -περίπου τα 2 δισ. ευρώ το χρόνο- τα οποία η κυβέρνηση επιδιώκει να συνεχίσουν να εισπράττονται, αλλά να καταλήγουν στον κρατικό προϋπολογισμό για να καλύπτουν ελλείμματα και να μπορεί το κράτος να τα διαχειρίζεται.

Αντιθέτως, τίποτε δεν εγγυάται παροχές και συντάξεις των επικουρικών ταμείων. Αν δεν υποκατασταθούν οι πόροι που χάνονται, τότε θα κινδυνεύσουν ακόμη και οι συντάξεις των ταμείων αυτών.

Οι «υπέρ τρίτων» φόροι  επιβάλλονται ως τέλη, εισφορές, δασμοί ή δικαιώματα επί δεκάδων συναλλαγών. Η τρόικα πιέζει για την κατάργηση τους με σκοπό την τόνωση της ανταγωνιστικότητος της οικονομίας. Αλλά και ο ΣΕΒ έχει ζητήσει να καταργηθούν τουλάχιστον 29 «μη ανταποδοτικές» επιβαρύνσεις υπέρ τρίτων, όπως θεωρεί πως είναι η ασφαλιστική εισφορά 1%-3% υπέρ ΕΛΓΑ  στα αγροτικά προϊόντα, εισφορές της τάξης του 14,5% υπέρ τρίτων στους ναύλους ή το αγγελιόσημο επί των διαφημίσεων σε ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα μέσα.

Σχόλιο: "Γεια σας και χαρά σας μάγκες Σταϊκούρα και Στουρνάρα" - αυτή η φράση μας έρχεται στο μυαλό διαβάζοντας την είδηση από το "Newmoney". Γιατί όχι; Τους αξίζει. Με μια πονηριά που θα τη ζήλευε και ο Καραγκιόζης, αποφάσισαν να διαφημίσουν την "κατάργηση" σειράς εισφορών προς τ' ασφαλιστικά ταμεία, οι οποίες καλώς ή κακώς προσδίδουν σημαντικά έσοδα σ' αυτά, με ταυτόχρονη όμως αντικατάστασή τους με άλλες οι οποίες θα πηγαίνουν απευθείας στο κρατικό κορβανά, ώστε να μπορεί το κράτος (τους) να συνεχίσει να χρηματοδοτεί εφοπλιστές με έδρες στα νησιά Καϊμάν, βιομήχανους που μεταφέρουν τις έδρες τους στο Βέλγιο, "στρατηγικούς" συμβούλους αποκρατικοποιήσεων και φυσικά την ίδια την τρόικα της οποίας οι συμβουλές κοστίζουν αδρά. Για να μην πούμε για το "εθνικό" κομμάτι του καινούργιου επενδυτικού ταμείου (με έδρα το Λουξεμβούργο πιθανότατα), το οποίο από κάπου θα πρέπει να στηριχθεί ώστε να μπορούν οι ξένες επιχειρήσεις να "επενδύσουν" στην χώρα μας με μηδενικό κόστος.

Θα μας πείτε ότι λαϊκίζουμε. Εκ πρώτης όψεως φαίνεται έτσι: οι εισφορές προς τρίτους είναι άδικες και εκ πρώτης όψεως μη ανταποδοτικές για την πλειοψηφία αυτών που πληρώνουν. Όμως κακά τα ψέμματα: μ' ένα ασφαλιστικό τομέα που πνέει τα λοίσθια είναι απαράδεκτο  - ιδιαίτερα μετά το σκάνδαλο του κουρέματος των ομολόγων - η κυβέρνηση να κόβει πόρους αναγκαίους για την επιβίωση των ασφαλιστικών ταμείων. Αν είχε να προσφέρει εναλλακτικές λύσεις (που δεν έχει - όπως και σε κανένα τομέα εξάλλου) θα το δεχόμασταν και θα το επαινούσαμε. Όμως τώρα που δεν υπάρχουν προτάσεις για κάτι διαφορετικό, κάτι τέτοιο θα ήταν η χαριστική βολή για το ασφαλιστικό μας σύστημα. Και μπορεί ο κύριος Στουρνάρας να πάρει τη σύνταξή του από τις Βρυξέλλες, εμείς όμως οι υπόλοιποι θα την πάρουμε από την Ελλάδα, οπότε είναι καλό να προσέχουμε περισσότερο...

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Μπροστά στον κίνδυνο της φυλακής, κάποιος μπορεί ν' αλλάξει απόψεις για τα μάτια του κόσμου. Έτσι σε μια άκρως διασκεδαστική συνέντευξή του, ο Η.Κασιδιάρης της Χ.Α. μας παρουσιάζεται ως φιλάνθρωπος, υποστηριζόμενος από Αλβανούς, αντι-ναζιστής, ενώ προσπαθεί να μας δημιουργήσει για την Χ.Α. μια εικόνα μεταξύ "Ερυθρού Σταυρού" και "Διεθνούς Αμνηστίας". Πάλι καλά που δεν είπε ότι του χρόνου θα πάρει μέρος στο "Gay Parade" και θα βάλει την πρώτη πέτρα στο χτίσιμο του τζαμιού στην Αθήνα. Ήμαρτον με την κοροϊδία πιά...

Πάρτυ λαθρεμπόρων με τις ευλογίες της κυβέρνησης

Έχουμε γίνει κουραστικοί με το να γράφουμε συνεχώς τα στραβά κι ανάποδα που βλέπουμε γύρω μας, αλλά δε γίνεται αλλιώς: μας κυβερνούν άνθρωποι που στο βωμό της "αλλαγής", της "νέας Ελλάδας" και της "καινούργιας σελίδας" έχουν κάνει ρημαδιό τα πάντα, χωρίς όμως παράλληλα να εξασφαλίζουν τις βασικές και απαραίτητες προϋποθέσεις για να γίνει αυτό.

Πως π.χ. να πιστέψουμε ότι ενδιαφέρονται για την φορολογική ελάφρυνση του μέσου Έλληνα όταν επιτρέπουν να γίνεται φοροδιαφυγή εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ μπροστά στα μάτια τους; Και δεν αναφερόμαστε μόνο στα μαγαζιά με κινέζικα προϊόντα (που τα έχουν όχι μόνο Κινέζοι αλλά και Έλληνες) όπου έρχονται εκατοντάδες χιλιάδες "δείγματα" για να πληρώνονται σχεδόν μηδενικοί ή καθόλου δασμοί αλλά και το θέμα της ανυπαρξίας μηχανημάτων ελέγχου στα εκατομμύρια κοντέινερ που έρχονται στα λιμάνια της χώρας μας ετησίως.

Το ρεπορτάζ του Κ.Χαρδαβέλλα από την "Real News" είναι χαρακτηριστικό:

(δεν θα γράψουμε κάτι για την επέμβαση των ΜΑΤ στην ΕΡΤ τα ξημερώματα. Το ότι όλα έγιναν αφού χαρίστηκαν οι ψηφιακές άδειες στους ιδιώτες καναλάρχες και συμφωνήθηκε η παραχώρηση με σύμβαση έργου σε ιδιώτες δραστηριοτήτων που θα εκτελούσε διαφορετικά η ΕΡΤ, λέει πολλά).

Ένα ακόμα βήμα προς το τέλος της δημόσιας υγείας

Είδηση: «Δεν είναι ώρα το κράτος να αυξήσει τις δομές του, αλλά να τις μειώσει» δήλωσε ο υπουργός Υγείας Αδωνις Γεωργιάδης, την Πέμπτη, ερωτηθείς εάν και πότε θα λειτουργήσουν τα τέσσερα φαρμακεία του ΕΟΠΥΥ για να χορηγούν δωρεάν φάρμακα στους ανασφάλιστους και τους άπορους, όπως είχε προαναγγείλει η κυβέρνηση.

Παράλληλα, ο κ. Γεωργιάδης παραδέχθηκε ότι λόγω των συνθηκών «δεν μπορούμε να εξασφαλίσουμε την πρόσβαση όλων των πολιτών στην Υγεία, όπως θα θέλαμε». Παραδοχή που έκανε εξάλλου και ο πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου της Αθήνας.

Σε αυτό το πλαίσιο φαίνεται ότι εντάσσεται η εξαγγελία του υπουργού Υγείας για απογευματινά χειρουργεία με τιμές ιδιωτικού τομέα.

Μιλώντας στο Mega, ο κ. Γεωργιάδης ανακοίνωσε ότι το υπουργείο σχεδιάζει να λειτουργήσει απογευματινά χειρουργεία στα δημόσια νοσοκομεία, έναντι κάποιου τιμήματος που θα δίνουν οι ασφαλισμένοι που δεν θέλουν να περιμένουν σε λίστες προτεραιότητας.

Ο υπουργός Υγείας αρνήθηκε ότι αυτό λέγεται υπονόμευση του δημόσιου χαρακτήρα του συστήματος υγείας. «Όσοι χειρουργηθούν στα δημόσια νοσοκομεία, πιθανόν αν περίμεναν καιρό για το δημόσιο, να πήγαιναν σε ιδιωτικό. Άρα, η άλλη πλευρά πρέπει να ανησυχεί. Μου κάνει εντύπωση γιατί ορισμένοι οι οποίοι -υποτίθεται- προασπίζουν το ΕΣΥ, τελικά προασπίζουν τα συμφέροντα των ιδιωτών» ανέφερε.

Σε ό,τι αφορά την οικονομική επιβάρυνση των ασθενών παρατήρησε: «Ασφαλώς το απογευματινό χειρουργείο είναι για κάποιον που θέλει να πληρώσει. Αυτό θα προκύψει από τη συζήτηση που θα κάνουμε. Βάσει των Κλειστών Ενοποιημένων Νοσηλείων (ΚΕΝ) που ήδη υπάρχουν μπορούμε να βγάλουμε τα συμπεράσματά μας».

Στα όσα βέβαια σημειώνει ο Υπουργός πρέπει να προσθέσουμε ότι άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο απολύσεων από μονάδες του ΕΟΠΥΥ όταν ολοκληρωθεί η αξιολόγηση στον οργανισμό, αν και μέχρι πρόσφατα διαβεβαίωνε ότι "δεν θα γίνουν απολύσεις γιατρών από μονάδες του ΕΟΠΥΥ".

Σύμφωνα με έγγραφο που δημοσίευσε η Εφημερίδα των Συντακτών, έως το τέλος της χρονιάς κλείνουν οριστικά τα τμήματα χρόνιων παθήσεων των ψυχιατρείων και οι συγγενείς των ασθενών καλούνται να συνεργαστούν για τη συνέχιση της ιατρονοσηλευτικής φροντίδας τους σε άλλες δομές.

Το έγγραφο που δημοσιεύει η εφημερίδα προέρχεται από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο «Δρομοκαΐτειο», έχει λάβει αριθμό πρωτοκόλλου και -κατά τις πληροφορίες- πρόκειται να ταχυδρομηθεί την επόμενη εβδομάδα σε περίπου 80 οικογένειες χρόνιων ασθενών.

Παρόμοια επιστολή αναμένεται να λάβουν συνολικά 400 οικογένειες χρονίως ψυχικά πασχόντων που νοσηλεύονται στα ψυχιατρικά νοσοκομεία της χώρας.

«Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι σύμφωνα με τις πρόσφατες αποφάσεις του υπουργείου Υγείας, τα τμήματα χρονίως νοσηλευομένων ασθενών του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής Δρομοκαΐτειο πρόκειται να παύσουν τη λειτουργία τους μέχρι τις 31/12/2013.

»Οι νοσηλευόμενοι ασθενείς των παραπάνω τμημάτων θα μετακινηθούν σε αντίστοιχες μονάδες ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης (ξενώνες, οικοτροφεία) στην κοινότητα αναλόγως του βαθμού λειτουργικότητάς τους [...] Παρακαλούμε για τη δική σας συνεργασία [...]».

Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών θέσεις στις δομές των ψυχιατρείων δεν υπάρχουν, ενώ για την ένταξη σε δομές Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων γίνεται αυστηρή επιλογή των ασθενών, κάτι που αναμένεται να δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα σε πολλές οικογένειες με χρονίως ψυχικά πάσχοντες και ειδικά στις βαρύτερες καταστάσεις.

Σχόλιο: Διαβάζοντας την είδηση μας έρχεται στο μυαλό σειρά παρατηρήσεων. Καταρχήν το ποιος θα εκτελεί τα απογευματινά χειρουργεία. Έχουμε την αίσθηση ότι οι δομές υγείας στην χώρα μας είναι ήδη φορτωμένες, οι χειρουργικές κλινικές κλείνουν ενώ υπάρχει και έλλειψη χειρούργων στις εφημερίες με αποτέλεσμα οι γιατροί αυτής της ειδικότητας (όπως και αρκετών άλλων βέβαια) να κάνουν παραπάνω απ' όσες χρειάζονται.

Κατά δεύτερον, αν ο υπουργός θεωρεί ότι υπάρχουν περιθώρια γι' απογευματινά ιατρεία, καλό θα είναι να δώσει κίνητρα ώστε να γίνονται εντός του παρόντος συστήματος ώστε να μειωθεί ο χρόνος αναμονής (που σε ορισμένες περιπτώσεις είναι πολύ μεγάλος). Και οι ασφαλισμένοι που περιμένουν μήνες ή πάνε από νοσοκομείο σε νοσοκομείο παρακαλώντας  ή που καταλήγουν να δίνουν φακελάκι ή πηγαίνουν ιδιωτικά για να μπορέσουν να χειρουργηθούν, έχουν πληρώσει και συνεχίζουν να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές. Είναι τέλος η απόλυτη κουτοπονηριά από πλευράς υπουργού το να λέει "αφού θα πήγαιναν ιδιωτικά, ας πληρώσουν το απόγευμα για να κάνουν τη δουλειά τους στο Δημόσιο". Λες και τα δημόσια νοσοκομεία τα έχτισε σε μια νύχτα ο Θεός ή τα έφτιαξαν Αρειανοί και όχι με τα χρήματα από φόρους όλων των Ελλήνων (που πληρώνουν εφορία. Και βέβαια με την κατάσταση που επικρατεί στην χώρα μας, δεν θα μας κάνει καθόλου εντύπωση να βρεθούν κάποιοι επιτήδειοι (και επίορκοι) γιατροί που θα "σπρώξουν" το θεσμό αυτό ώστε να έχουν επιπλέον νόμιμα έσοδα, χωρίς το άγχος των προσημειωμένων χαρτονομισμάτων.

Από κει και πέρα - και έχοντας υπόψιν ότι η αύξηση του ποσοστού των ηλικιωμένων στον ελληνικό πληθυσμό συνεχίζεται απρόσκοπτα (διαβάστε εδώ σχετικά) - πρέπει να σημειωθεί το εξής: το κράτος έχει υποχρέωση να παράσχει κάποιες δομές. Δυστυχώς στα 2013, μέσα σ' αυτές είναι και τα κοινωνικά φαρμακεία μέσω του ΕΟΠΥΥ. Αν δεν μπορεί να το κάνει έμμεσα, μπορεί να το κάνει μέσω των φαρμακείων των νοσοκομείων (με αυστηρούς ελέγχους ώστε ν' αποφευχθεί το θησαύρισμα από ορισμένους) ή μέσω ιδιωτικών, αρκεί οι δομές αυτές να είναι πραγματικά οικονομικότερες έναντι της χρήσης ενός απόλυτα δημοσίου συστήματος, και πάλι βέβαια με ελέγχους τέτοιους που θα υπάρχει προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Το κράτος όμως δεν έχει τέτοιες δομές ελέγχου (βλ. το παράδειγμα του ΣΔΟΕ που είναι υπό διάλυση) και επομένως θα υπάρχει χώρος και ευκαιρίες για σπατάλη.

Για τις απολύσεις γιατρών έχουμε να πούμε το εξής: αν το όνειρο του κ. Γεωργιάδη είναι 1 πλαστικός χειρούργος κι ένας παιδοχειρούργος στο Ηράκλειο που θα καλύπτει όλη την Κρήτη, ένας στην Ρόδο για όλα τα Δωδεκάνησα κ.ο.κ. τότε μάλλον κάτι δεν πάει καλά στο μυαλό του - όσο έχει μείνει βέβαια να λειτουργεί...

Τέλος όσο αφορά τους ψυχικά πάσχοντες: όταν με βάση επίσημα στοιχεία δημοσιευμένα στα πιο έγκυρα και αμερόληπτα ιατρικά περιοδικά, ένας στους τρεις από μας θα περάσει κάποια στιγμή στη ζωή μια ψυχική νόσο, είναι απαράδεκτο να μην υπάρχουν δομές υποστήριξης για τους συμπολίτες μας που περνούν τις πιο "βαριές" από αυτές. Το κράτος παρότι ξεκίνησε μια προσπάθεια απόασυλοποίησης πριν κάποια χρόνια, παρατηρείται εδώ και ορισμένα χρόνια μια τελμάτωση και ένας περιορισμός των χώρων αυτών λόγω των περικοπών (και δεδομένου ότι οι βαριά ψυχικά πάσχοντες δεν ψηφίζουν ή η ψήφος τους είναι ελεγχόμενη). Αλλά αυτό όπως και πολλά άλλα απασχολεί λίγους από εμάς, δίνοντας το δικαίωμα στους υπουργούς (που κατά τ' άλλα διορίζουν χωρίς δεύτερη σκέψη τους φίλους τους σε καλοπληρωμένες θέσεις) να κάνουν το "κομμάτι τους.

Και γι' αυτό οδηγούμαστε αργά αλλά σταθερά στο τέλος της δημόσιας υγείας...

Αντικατάσταση δημοσίων υπαλλήλων με "ενοικιαζόμενους" εργαζομένους;

Είδηση: Την επέκταση του καθεστώτος της ενοικίασης εργαζομένων που λειτουργεί σήμερα στον ιδιωτικό τομέα και σε φορείς όπως η Εθνική Τράπεζα, ο ΟΤΕ και τα ΕΛΤΑ σε όλο τον ευρύτερο Δημόσιο Τομέα και τους ΟΤΑ σχεδιάζει η κυβέρνηση.

Μάλιστα, στόχος είναι εντός του 2014 να εργάζονται στο Δημόσιο και τους ΟΤΑ με αυτό το καθεστώς περί τους 20.000 υπαλλήλους. Φαίνεται, δε, με τέτοιους υπαλλήλους θα καλυφθεί και μεγάλο τμήμα της καθαριότητας στους δήμους, εφόσον προχωρήσει το σχέδιο για κατάργηση του συγκεκριμένου τομέα στους ΟΤΑ.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του «Πρώτου Θέματος» το καθεστώς επεκτείνεται πλέον σε όλες τις νέες εταιρείες του χώρου των αποκρατικοποιήσεων, όπως το Enterprise Greece, το ΤΑΙΠΕΔ, η ΕΤΑΔ και το Παραλιακό Μέτωπο, για κάθε νεοπροσληφθέντα.
Στόχος είναι η ελάφρυνση του Δημόσιου Τομέα τόσο αναφορικά με τον αριθμό των υπαλλήλων που, ούτως ή άλλως, αποτελεί και μνημονιακή δέσμευση της χώρας όσο και αναφορικά με το μισθολογικό κόστος.
Κι αυτό γιατί σύμφωνα με το κυβερνητικό σχέδιο οι συγκεκριμένοι υπάλληλοι θα εργάζονται με συμβάσεις έργου, θα έχουν ασφάλιση στον ΟΑΕΕ (δηλαδή, ως ελεύθεροι επαγγελματίες) και θα αμείβονται έως και 50% λιγότερο από τους υπόλοιπους συμβασιούχους.

Σχόλιο: Η κυβέρνηση λοιπόν στην πράξη αποδέχεται ότι ο Δημόσιος τομέας δεν μπορεί να λειτουργήσει με λιγότερους εργαζομένους απ΄ όσους σήμερα, κάτι βέβαια το οποίο έχουμε αναφέρει στο παρελθόν και έχει επιβεβαιωθεί με έκθεση που είχε παραγγελθεί από την κυβέρνηση Παπανδρέου στην αρχή του Μνημονίου (όταν δηλαδή ακόμα προσπαθούσε να βρει ηθικό στήριγμα και ξόδευε χρήματα γι' αυτό).

Επειδή όμως η τρόικα ζητάει ελαχιστοποίηση του κόστους επιτακτικά (και επειδή οι μισθοί ήδη έχουν μειωθεί υπερβολικά - και άλλη άμεση μείωση δεν μπορεί να γίνει ανοικτά), υπήρξαν αρκετές σκέψεις για το τι θα πρέπει να γίνει. Η αλλαγή στο καθεστώς των δημοσίων υπαλλήλων (διαβάστε εδώ τι εννοούμε ακριβώς) είναι ήδη σε εξέλιξη, αλλά μέχρι να ολοκληρωθεί θα πρέπει να υπάρξει κάτι το οποίο θα βολέψει και τους Μνημονιακούς στόχους. Έτσι προωθείται η λύση των "ενοικιαζόμενων εργαζομένων". Εργαζόμενοι με ελάχιστα δικαιώματα, με πολύ χαμηλούς μισθούς, που μπορεί και να εργάζονται με δελτίο παροχής υπηρεσιών, με μη συγκεκριμένες συμβάσεις που θα "παράγουν έργο", με το Δημόσιο να λειτουργεί σαν ενοικιαστής και όχι ως εργοδότης.

Παράλληλα δε, θα μπορέσει έτσι ν' αποδυναμώσει τον ισχυρό κρατικό συνδικαλισμό (γλυτώνοντας από τις "ενοχλητικές" απεργίες), ελέγχοντας κομματικά, έμμεσα αλλά και πλήρως το δημόσιο τομέα, αφού οι προσλήψεις θα παρακάμπτουν τον ΑΣΕΠ και θα γίνονται μέσω "υμέτερων" εργολάβων. Έτσι θα ξαναγυρίσουμε στο παλιό, "καλό" (για τους παλαιοκομματικούς του πρώην δικομματισμού) αλισβερίσι όπου έτσι ο κάθε πολιτικάντης θα μπορεί να υπόσχεται δουλειά στο Δημόσιο έναντι ψήφων. Και στην εποχή που δουλειές δεν υπάρχουν πουθενά, πολλοί θα υποκύψουν για δουλειές 500-600 ευρώ σε Δήμους και υπηρεσίες.

Αυτή είναι η Ελλάδα που ονειρεύονται ορισμένοι - και το λυπηρό είναι υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που επενδύουν σ' αυτούς για τη σωτηρία τους...

Και παρεπιπτόντως έχουμε μια απορία: από που κι ως που το "Παραλιακό Μέτωπο" (ένας οργανισμός που θα ελέγχει την παράκτια έκταση που θα καλύπτει όλο σχεδόν το παράκτιο μέτωπο του Νομού Αττικής) είναι ήδη "αποκρατικοποιημένο" πριν συσταθεί; Πως μπορεί η κυβέρνηση να ξεπουλάει αιγιαλό κατά παράβαση του Συντάγματος;

Λεπτομέρειες θα μου πείτε - που έχουν όμως τη σημασία τους.

Η "ανάσταση (πολιτικά) νεκρών", οι "συμμαχίες" και η επιστροφή του Σημίτη

Τον τελευταίο καιρό με αφορμή την κινητικότητα στο χώρο του εκσυγχρονιστικού ΠΑΣΟΚ (και δια μέσου του κειμένου των 58 πρώην και νυν Σημιτικών), εμφανίζεται έντονα το σενάριο της πολιτικής ανάστασης του Κ.Σημίτη, ενός Πρωθυπουργού που πολλοί πίστεψαν ότι θα έκανε τη διαφορά στην χώρα μας, αλλά ο οποίος κατάφερε να οδηγήσει με τις πολιτικές του (βλ. Χρηματιστήριο, ασφαλιστικό, εξοπλιστικά) την χώρα στα χέρια της τρόικας - συνεπικουρούμενος βεβαίως με την καταστροφική περίοδο Καραμανλή. Ο κ. Σημίτης βέβαια δεν καταλαβαίνει απ' αυτά - γι' αυτό εξάλλου αρθρογραφεί "αντι-Μνημονιακά" κλείνοντας το μάτι στην τρόικα, λέγοντας ότι φταίμε κι εμείς ("δεν μας φταίει το Μνημόνιο") για το ότι το Μνημόνιο δεν πέτυχε, πιστεύοντας προφανώς ότι έτσι φτιάχνει ένα προφίλ που θα το επαναφέρει στην επικαιρότητα...Το κείμενο του Μάρκου Μουζάκη (αρθρογράφου της εφημερίδας "Παρόν") είναι χαρακτηριστικό και αξίζει να διαβαστεί αν και είναι γραμμένο σε επιθετικό τόνο για τον πρώην Πρωθυπουργό:
"Μια ζωή ο τέως «καταλληλότερος» στηρίζονταν σε ένα θηριώδες σύστημα διαπλοκής.
Και για να διαδεχτεί τον Αντρέα και να γίνει πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, στη θέση του. Ναι, τον Αντρέα ο οποίος έλεγε για τον αλήστου μνήμης: «...ναι, αλλά δεν είναι ΠΑΣΟΚ»!
Και για να σταθεί στην πρωθυπουργία για οχτώ χρόνια.
Και για να επιβιώσει «άθλων», όπως οι χειρισμοί για τα Ίμια (μέχρι... βιβλία εκδόθηκαν, για να εκθειάσουν τη σωφροσύνη του, δηλαδή την μετατροπή των Ιμίων σε «γκρίζα ζώνη»)!
Και για να εγκαταστήσει ένα άθλιο σύστημα όπου τα συμφέροντα, οι εργολάβοι, οι προμηθευτές οργίαζαν και στην ουσία κυβερνούσαν!
Και για να υποκαταστήσει την πολιτική απ' την αλληλοδιαπλοκή!
Και για να εκμαυλίσει, να εκβιάσει, να συκοφαντήσει όποιον τολμούσε να αντισταθεί σε ένα καθεστώς συναλλαγής, εκχώρησης εθνικών δικαιωμάτων (ποιος ξεχνά τη συμφωνία της Μαδρίτης, όπου αναγνωρίζονταν «ζωτικά συμφέροντα της Τουρκίας στο Αιγαίο»;).
Και σήμερα, αυτό το άθλιο σύστημα επανέρχεται.
Και μεθοδεύει την επανάκαμψη του Σημίτη, σε ρόλους μάλιστα πρώτους!
Ναι, οι λαθρέμποροι της «νέας εποχής» βγήκαν ωσάν βρικόλακες απ' τα μνήματα της λησμονιάς και διεκδικούν ξανά!
Αυτοί οι οποίοι εγκατέστησαν ένα σύστημα, καθεστώς εξάρτησης και δουλείας με γιουσουφάκια των ΜΜΕ κι επέβαλαν στην πολιτική ζωή τα κοράκια της παραπληροφόρησης...
Αυτοί οι οποίοι κλέψαν τα οράματα για να τα κάνουν άθλιο παιχνίδι στο χρηματιστήριο...
Αυτοί οι οποίοι «εκσυγχρονιστικά» επιχείρησαν την αποϊδεολογικοποίηση, την ισοπέδωση και εμπορεύτηκαν αγοραία την Αριστερά για να τη στείλουν στο περιθώριο...
Αυτοί οι οποίοι επέβαλαν τον «βελούδινο ολοκληρωτισμό», όπως μου έλεγε ο αείμνηστος Αν. Πεπονής, ένας απ' τους λίγους απ' το ΠΑΣΟΚ που τόλμησαν να αντισταθούν στη λαίλαπα...
Αυτοί οι οποίοι παρέδωσαν τον Οτσαλάν στους δημίους του...
Αυτοί οι οποίοι άνοιξαν το δρόμο για όσα σήμερα βιώνει τούτη η χώρα, με τις αλχημείες των αριθμών, με τα σουάπς, τις άλλες συναλλαγές...
Αυτοί οι οποίοι εφεύραν τους «απασχολήσιμους», θεσμοθέτησαν ως και την ενοικίαση εργαζόμενων και ήσαν... πρωτοπόροι του εργασιακού μεσαίωνα του σήμερα...
Αυτοί οι οποίοι εκθεμελίωσαν τον πολιτισμό της πατρίδας και τον ευτέλισαν σε μια απέραντη πίστα από σκυλάδες, χαζοχαρούμενους κι άλλες αμερικανιές...
Αυτοί οι οποίοι έκαναν επιστήμη την πολιτική τρομοκρατία...
Αυτοί οι οποίοι αβαντάρισαν το επαίσχυντο «ευχαριστώ την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών»...
Αυτοί οι οποίοι εξύμνησαν την κρατικοποίηση του συνδικαλισμού και την ιδιωτικοποίηση της πολιτικής...
Αυτοί –εν τέλει- οι οποίοι δημιούργησαν ένα σαράκι, με όλα τα χαρακτηριστικά Κυλώνειου άγους της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας...
Μα κάνουν λάθος, μέγα λάθος.
Λοβοτομή ακόμα δεν έχουν υποστεί οι πολλοί!
Θα μείνουν με τα ολίγα πολιτικά και δημοσιογραφικά τους ανδρείκελα, καταγέλαστοι. Δεν θα περάσουν οι βάρβαροι!"
Και για όσους προωθούν με κάθε μέσο την προοπτική πολιτικής συμμαχίας στον κεντροαριστερό χώρο, τους παραπέμπουμε στο άρθρο του Π.Μαυρίδη από την εφημερίδα "Ελλάδα σήμερα" που αν και παλαιότερο, παραμένει επίκαιρο και εξηγεί πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο φαίνονται: