Νέο Μνημόνιο, παρασκήνιο και επιπτώσεις των καινούργιων μέτρων στην χώρα μας

Το κείμενο με τις βασικές απαιτήσεις της τρόικας που βρίσκεται σε υπό συζήτηση στους πολιτικούς αρχηγούς βρίσκεται εδώ. Aξίζει να επισημανθεί ότι όπως φαίνεται (και πέραν των όσων περάσουν την χρονική περίοδο που διανύουμε) θα προστεθούν επιπλέον μέτρα τον Ιούνιο που θα περιλαμβάνει κατάργηση -των περισσότερων- φοροαπαλλαγών, την καθιέρωση ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ (19% ή 21%) στον οποίο θα μεταφερθούν, μεταξύ άλλων, τα τρόφιμα και τα φάρμακα, την κατάργηση του αφορολόγητου ορίου των 5.000 ευρώ, καθώς και την μείωση των φορολογικών κλιμακίων, που θα φέρουν πρόσθετες επιβαρύνσεις κυρίως για τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή...Η "διαπραγμάτευση" τελείωσε το βράδυ της Τρίτης 7 Φεβρουαρίου, με το ελληνικό κείμενο να παραδίδεται το πρωϊ της 8ης μετά από απαίτηση του ΛΑΟΣ (σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες). Εκεί ξεκίνησαν όμως τα προβλήματα αφού ενώ το αγγλικό κείμενο είναι περίπου 50 σελίδες (πάλι καλά να λέμε -γιατί το αρχικό κείμενο με τις "μεταρρυθμίσεις" του ΔΝΤ ήταν 100) ενώ το μεταφρασμένο μόλις και μετα βίας 15. Σημάδι της προχειρότητας το ότι στο αγγλικό κείμενο υπάρχει η επισήμανση προς τους τρεις αρχηγούς ότι: «έχοντας λάβει υπόψη τα παραπάνω θα υποστηρίξω τα μέτρα που προτείνονται και δεν θα ακολουθήσω πολιτικές αντίθετες από αυτά», μια επισήμανση που δεν υπήρχε στο αρχικό ελληνικό.

Το κείμενο περιέχει και νέα στοιχεία που μέχρι πρόσφατα δεν είχαν αναφερθεί όπως π.χ. την πρόβλεψη ότι το θέμα των συμβάσεων στον ιδιωτικό τομέα θα πρέπει να αποτελέσει ξανά αντικείμενο διαπραγμάτευσης προκειμένου να φτάσουν στα επίπεδα των ανταγωνιστικών χωρών (δηλ. Βουλγαρίας, Πακιστάν, Ινδίας). Βέβαια ο κύριος όγκος των μέτρων θα ληφθεί άμεσα, αφού η τρόικα δεν έχει καμία εμπιστοσύνη στον ελληνικό λαό ότι θα "επιβραβεύσει" τις "εθνοσωτήριες" προσπάθειες των τριών κομμάτων και φοβάται ότι με ενισχυμένο το ρόλο της αριστεράς μετά τις εκλογές, πολλά από τα μέτρα θα πέσουν στην λήθη.

Βέβαια για να λέμε την αλήθεια, το βάρος έπεσε όχι τόσο στα μέτρα αλλά στο πως θα περάσει η καινούργια κατάσταση στον ελληνικό λαό και στους βουλευτές που θα κληθούν να τα ψηφίσουν. Για τους 2ους τα πράγματα είναι απλά: H διαδικασία (Παρασκευή κατάθεση στην Βουλή του κειμένου της συμφωνίας μεταξύ τρόικας και πολιτικών αρχηγών, Σάββατο ψήφιση από τα μέλη της κοινοβουλευτικής επιτροπής Οικονομικών Υποθέσεων και Κυριακή εισαγωγή του στην Ολομέλεια για συζήτηση και ψήφιση) θα είναι απλή και γενική ενώ στο κείμενο δεν θα υπάρχουν άρθα. Έτσι θα κληθούν να πουν ένα ναι ή ένα όχι. Θα ακολουθήσει πολύ αργότερα ο εφαρμοστικός νόμος. Παράλληλα, υπάρχει σπρώξιμο στην προσπάθεια για συλλογή υπογραφών από πλευράς βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που (στη διάθεσή τους να γαντζωθούν στην καρέκλα τους λίγο ακόμα) ζητούν παράταση της θητείας της κυβέρνησης Παπαδήμου. Για το λαό τα πράγματα είναι λίγο πιο δύσκολα και μάλλον θα υπάρξει κινητοποίηση των φιλικών ΜΜΕ για το "θετικό επακόλουθο" των μέτρων στο "μέλλον".

(Στ' αξιοσημείωτα της συνεδρίασης ήταν ο απροκάλυπτος πλέον ρόλος του κυρίου Παπαδήμου, ο οποίος σε ρόλο "τσεκαδόρου" και "καρφιού" ήταν με το τηλέφωνο στο χέρι τηλεφωνώντας συνεχώς στους κυρίους της τρόικας, ενημερώνοντας τους για την εξέλιξη των συνομιλιών. Τραγική κατάληξη της δημοκρατίας στην χώρα που τη γέννησε: ο ίδιος της ο Πρωθυπουργός να μην έχει τη στοιχειώδη αξιοπρέπεια να υποστηρίξει την χώρα του, παρά να παίζει ανοιχτά το ρόλο του εντολοδόχου ξένων συμφερόντων).

Όπως και να προσπαθήσουν πάντως, "καλά" δεν υπάρχουν. Μια γενικότερη θεώρηση των μέτρων (και σε συνέχεια των όσων αναφέραμε χθες), απλώς θ' αναδημοσιεύσουμε (επαινώντας τον Μενέλαο Τασιόπουλο και newsbomb.gr που το πρωτοδημοσίευσε) που κάνει μια γενική προσέγγιση των επιπτώσεων του καινούργιου Μνημονίου σε όλα τα επίπεδα, με την ελπίδα κάποια στιγμή όλοι μας ν' αναλάβουμε τις ευθύνες μας:

"Τους δόθηκαν ελάχιστες ώρες να το μελετήσουν και μηδενικά περιθώρια να το διαπραγματευθούν. Η κατάληξη και το διακύβευμα είναι ένα ναι ή ένα όχι. Τα μέτρα που προβλέπονται σε αυτό απολύτως συγκεκριμένα και προσωρινά, με δεδομένο ότι στο ίδιο το κείμενο προβλέπονται και επόμενα μέτρα. Στο τελεσίγραφο της τρόικας, ζητείται από το πολιτικό σύστημα, που εμπλέκεται στην κυβέρνηση Παπαδήμου , να προσυπογράψει το τέλος της χώρας και την παράδοση της , μαζί με τις περιουσίες και την μοίρα των Ελλήνων στους πιστωτές. Βρετανικές πηγές σχολιάζουν σήμερα , σχετικά, ότι ούτε στην εποχή των κανονιοφόρων , δεν είχαν μπει στο τραπέζι τέτοιες προτάσεις.

Ο στόχος της τρόικας είναι να ανοίξει καταλυτικά όλα τα ζητήματα. Επιχειρεί με μείωση του βασικού μισθού κατά 22%, που συμπαρασύρει μαζί του όλες τις κλίμακες αποδοχών προς τα κάτω. Επίσης ραγδαίες μειώσεις επικουρικών συντάξεων από 150 ευρώ και πάνω, που σημαίνει σε συνδυασμό με την καλπάζουσα ύφεση που θα ακολουθήσει κατάρρευση του ασφαλιστικού και συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας. Ο πρώτος υπολογισμός από την μείωση της παρούσα του βασικό/υ μισθού είναι σύμφωνα με το Ινστιτούτο της ΓΣΕΕ , απώλειες της τάξης των 2,2 δισ. ευρώ.

Απώλειες μη αναστρέψιμες που θα οδηγήσουν και στις επόμενες μειώσεις συντάξεων , κύριων και επικουρικών αλλά και στην δραστική περικοπή σε φάρμακα και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από τα Ταμεία.

Μην αγνοούμε το γεγονός ότι προβλέπεται όλα τα ταμεία να γίνουν ένα, οπότε αυτό το ένα ταμείο στη συνέχεια θα χρεοκοπεί και τα δεδουλευμένα των Ελλήνων , για συντάξεις και περίθαλψη θα καταλήξουν στη διάθεση ιδιωτικών ασφαλιστικών funds και οργανισμών, ολλανδικής προέλευσης και άλλων, με την μεγάλη μερίδα της νοσοκομειακής υποδομής του ΕΣΥ.

Στο τελεσίγραφο της Τρόικας περιλαμβάνονται 15.000 απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων άμεσα με στόχο τις 150.000 απολύσεις μέχρι το 2015. Η εξέλιξη αυτή ανοίγει το ζήτημα των απολύσεων των δημοσίων υπαλλήλων , από την κατηγορία αυτών αορίστου χρόνου και με ουσιαστικά ποσοτικά κριτήρια, σε σχέση με έκτακτα μέτρα και την πορεία της ελληνικής οικονομίας που θα είναι υφεσιακή.

Από πρότερες τοποθετήσεις της τρόικας είναι γνωστό ότι αρχικός στόχος απολύσεων δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015 ήταν 300.000, άρα στην λογική της προσαρμογής των δαπανών στην υφεσιακή πορεία της χώρας, ο στόχος των 300.000 θα επικαιροποιηθεί και το χρονοδιάγραμμα απολύσεων θα γίνει πιο ασφυκτικό.

Η χωρίς στρατηγική μαζική απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, χωρίς πλάνο ανασυγκρότησης του κράτους, κατάργησης για παράδειγμα των 28.000 Νομικών προσώπων Δημοσίου Δικαίου ή της κατάργησης του θεσμού των συμβασιούχων ή της πλήρους ιδιωτικοποίησης του καθεστώτος εργασίας των ΔΕΚΟ, σημάνει μια σειρά καθοριστικών επιπτώσεων.

- Πρώτον πλήρης αποδιάρθρωση του κράτους και των υπηρεσιών του. Άμεση επίπτωση η ανάληψη της συγκέντρωσης φορολογίας, αστυνόμευσης, στρατιωτικής άμυνας, νοσοκομείων, σχολείων , περιφερειακής διοίκησης από ιδιωτικές εταιρείες, με την εισήγηση και καθοριστική επιλογή των Γάλλων, που επισήμως έχουν αναλάβει την αναδιάρθρωση του ελληνικού δημοσίου, σύμφωνα με τις ανακοινώσεις Ρέππα.

Αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος του ελληνικού εγχώριου πληθυσμού αντί να βρίσκει εργασία στο Δημόσιο, θα προσλαμβάνεται αντί 200 ή 300 ευρώ στις ιδιωτικές εταιρείες, ενώ από τη φορολογία του θα της πληρώνει για τις υπηρεσίες που παρέχουν στην Ελλάδα.

- Δεύτερον θα καταρρεύσει ολοσχερώς το ασφαλιστικό σύστημα και το συνταξιοδοτικό σκέλος του , αφού δεν μπορεί να αντιμετωπισθεί η επίπτωση των απολύσεων, τόσο μαζικών και σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα , ως προς την απώλεια των εισφορών, σε συνδυασμό μάλιστα και από την κάθετη πτώση μισθών , που στην διάρθρωση του βασικού επιχειρείται. Φυσικά θα καταργηθούν και τα επιδόματα ανεργίας, μαζί με το σύνολο του επονομαζόμενου «δίχτυ κοινωνικής αλληλεγγύης».

- Τρίτον θα καταρρεύσει ολοσχερώς το τραπεζικό σύστημα το οποίο από τα προηγούμενα χρόνια είναι στηριγμένο , ως προς τα στεγαστικά και καταναλωτικά δάνεια στην μονιμότητα και τις ασφαλείς αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων. Φυσικά θα ακολουθήσει «ντόμινο» στις τιμές των ακινήτων, άρα και της περιουσίας των Ελλήνων.

- Τέταρτον δεν θα πρέπει να περιφρονούμε την φοροδοτική ικανότητα των δημοσίων υπαλλήλων, οι οποίοι εξαιτίας των πελατειακών σχέσεων , του κομματισμού του κράτους και της συνδικαλιστικής τους κυριαρχίας έχουν προνόμια, μειωμένη αποτελεσματικότητα, επιβαρύνουν τις δημόσιες δαπάνες, αλλά και στα εισοδηματία τους , βασίζεται ο κρατικός προϋπολογισμός

Η νέα δανειακή σύμβαση συσχετίζεται με τον ειδικό λογαριασμό που ανακοίνωσαν οι Μέρκελ- Σαρκοζί (σ.σ. ειδική αναφορά υπάρχει εδώ), αλλά και με το ταμείο αξιοποίησης ιδιωτικής περιουσίας του Δημοσίου. Σύμφωνα με τη νέα δανειακή η Ελλάδα συμφωνεί να αποπληρώνει πρώτα τα τοκοχρεολύσια των δανείων της και μετά μισθούς, συντάξεις, το κόστος της λειτουργίας του κράτους.

Ταυτόχρονα δρόμοι, αεροδρόμια, λιμάνια, νερό, τα τυχερά παιχνίδια, έχουν ήδη παραχωρηθεί στη διάθεση των πιστωτών (σ.σ. ειδική αναφορά εδώ), ενώ τους επόμενους μήνες οι πιέσεις αφορούν τα «φιλέτα» της ΔΕΗ. Άρα μετά τη νέα δανειακή, με τα τοκοχρεολύσια να φθάνουν τα 17 δισ. ευρώ τον χρόνο , την ύφεση να καλπάζει και τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του κράτους, πλην της φορολογίας να έχουν παραχωρηθεί από την «πλαϊνή» διαδρομή, οι πιθανότητες να υπάρχει δυνατότητα να αποπληρώνεται το χρέος , χωρίς να λαμβάνονται όλο και πιο επαίσχυντα μέτρα σε βάρος μισθών , συντάξεων και κρατικής δομής είναι μηδαμινές.

Τα μέτρα δεν θα λαμβάνονται στη βάση των επισκέψεων της τρόικας ,αλλά με αυτόματη διαδικασία και στην λογική της αναγκαιότητας για να πληρώνονται μισθοί, συντάξεις και οι υποχρεώσεις του κράτους στο εσωτερικό.

Σχετικά με τον τομέα ξένων επενδύσεων, αυτές θα εξελίσσονται εντός των ειδικών φορολογικών και οικονομικών ζωνών (για τις οποίες μπορείτε να διαβάσετε εδώ), που σημαίνει ότι δεν θα υπάρχει όφελος για το ελληνικό δημόσιο , ενώ οι εργαζόμενοι σε αυτές, Έλληνες ή οικονομικοί μετανάστες θα εργάζονται με 200- 300 ευρώ , χωρίς εργασιακά δικαιώματα και ασφαλιστικές καλύψεις. Φυσικό είναι ότι οι ζώνες αυτές, ύπο ξένη διαχείριση και έλεγχο θα αποκλείσουν κάθε άλλου τύπου επένδυση στην Ελλάδα, με διαφορετικούς όρους.
Τέλος μετά το PSI, το μεγαλύτερο μέρος των δανείων της Ελλάδος θα έχει περάσει στην διάθεση των κρατών της ευρωζώνης, αντί για τους ιδιώτες δανειστές που είναι σήμερα. Σε Αγγλικό μάλιστα και όχι Ελληνικό δίκαιο.

Το όφελος του ελληνικού δημοσίου υπολογίζεται σε 30 δισ. ευρώ και όχι 100 δισ. ευρώ, όπως προπαγανδίζεται, ενώ εάν με νομοθετική ρύθμιση υποχρεωθούν μέρος των ιδιωτών πιστωτών να συμμετάσχουν η Ελλάδα θα κηρυχθεί σε κατάσταση χρεοκοπίας και θα ενεργοποιηθούν τα CDS.

Με τα παραπάνω δεδομένα δεν θα συζητάμε για χρεοκοπία ως μια φάση της οικονομίας, αλλά για την απόλυτη και μόνιμη χρεοκοπία, που συνοδεύεται με πλήρη απεθνικοποίηση της Ελληνικής επικράτειας και κατάσταση εξαθλίωσης για τους πολίτες."

Στα παραπάνω προσθέστε την κατάργηση του Οργανισμού Εργατικής Κατοικίας και της Εργατικής Εστίας και τις επιπτώσεις που θα έχει αυτό άμεσα στις κοινωνικές παροχές (βλ. παροχή χαμηλότοκων δανείων, κατοικίας σε εργαζόμενους, εκδρομές σε χαμηλόμισθους, λειτουργία παιδικών σταθμών) (που ήταν και ο λόγος παραίτησης του υφυπουργού Εργασίας Γ.Κουτσούκου)...