Ιδιωτικοποίησεις...Σειρά για ΕΛΠΕ και ΕΥΔΑΘ / Ρόλος της τρόικας και της κυβέρνησης

(Δεν θα γράψουμε ακόμα για τα τεκταινόμενα στη συνάντηση των αρχηγών.Θα μιλήσουμε όταν υπάρξει οριστική συμφωνία μεταξύ τους - εξάλλου το τι ζητάει η τρόικα και το ΔΝΤ τα έχουμε αναφέρει εδώ)

Είδηση (και σχόλιο): Σιγά που δε θα έτρεχαν να πραγματοποιήσουν τις επιταγές της τρόικας: Στο πλαίσιο των ιδιωτικοποιήσεων που υποχρεώνουν την Ελλάδα οι δανειστές της, η κυβέρνηση, όπως ανακοίνωσε ο πρόεδρος του Ταμείου "Αξιοποίησης" Δημόσιας Περιουσίας, ανακοίνωσε χθες ότι αναλαμβάνει την πώληση των κρατικών συμμετοχών σε τέσσερις κερδοφόρες επιχειρήσεις: τον ΟΠΑΠ (έως τον Μάρτιο) τις δύο εταιρείες ύδρευσης (!) Αθήνας και Θεσσαλονίκης, καθώς και τα Ελληνικά Πετρέλαια. Σε μια εποχή που η χρηματιστηριακή αξία των συγκεκριμένων επιχειρήσεων βρίσκεται πολύ κάτω από την πραγματική τους αξία, η όλη επιχείρηση παραπέμπει σε ξεπούλημα ή μήπως υπερβάλλουμε;

Και για να μιλάμε με στοιχεία... Αντιγράφουμε από την "Αυγή": "μάθαμε τη Δευτέρα ότι το Ελληνικό Δημόσιο μεταβίβασε το 23,3% του Οργανισμού Λιμένος Θεσσαλονίκης στο Ταμείο Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ΤΑΙΠΕΔ).

Θα μου πείτε «και τι έγινε»; Έγινε η τέλεια αρπαχτή! Έτσι απλά. Διότι, σύμφωνα με την ανακοίνωση που εκδόθηκε, το 23,3% του ΟΛΘ αποτιμάται σήμερα στα 23,7 εκατ. ευρώ, άρα το 100% του Λιμανιού της Θεσσαλονίκης κοστίζει κάτι ψιλά πάνω από 100 εκατομμύρια ευρώ!

Πού να το πεις και να μη σκάσουν στα γέλια όσοι θεωρούν την ελληνική κρίση ενδημική και σκέφτομαι τα γέλια αυτών που εδώ και χρόνια έχουν ετοιμάσει την αγορά του λιμανιού έναντι πινακίου φακής. Για την ιστορία: η μεταβίβαση των 2.348.640 μετοχών της ΟΛΘ Α.Ε. έγινε με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων και μετά τη μεταβίβαση το ποσοστό του Ελληνικού Δημοσίου στο μετοχικό κεφάλαιο της ΟΛΘ ΑΕ διαμορφώνεται σε 50,97%. Άρα η ιδιωτικοποίηση του 34% είναι επί θύραις, με περίπου 35 εκατομμύρια ευρώ, όσο δηλαδή κοστίζουν δυο οκταώροφες πολυκατοικίες στην παραλία της Θεσσαλονίκης...

Η έκταση που ανήκει στον ΟΛΘ είναι 1.250 στρέμματα που αγκαλιάζουν τη βορειοδυτική πλευρά της πόλης, άρα ο υποψήφιος «επενδυτής» μπορεί κάλλιστα να επιδοθεί και σε real estate businesses. Σύμφωνα με στοιχεία που αντλώ από την ιστοσελίδα του, ο ΟΛΘ «διαθέτει 600.000 τ.μ. (στεγασμένους και υπαίθριους) αποθηκευτικούς χώρους και σύγχρονο μηχανολογικό εξοπλισμό για την ασφαλή και γρήγορη διακίνηση όλων των ειδών των εμπορευμάτων, γενικών, χύδην και εμπορευματοκιβωτίων».

Πόσο κοστίζουν αυτά σε τιμές αγοράς; Δισεκατομμύρια. Τα οποία πλήρωσαν οι φορολογούμενοι Έλληνες για να γίνουν οι 5,5 προβλήτες (η έκτη... κατασκευάζεται εδώ και δεκαετίες), να αγοραστούν οι γερανοί, να χτιστούν τα δεκάδες κτήρια. Για να μην αναφερθώ σε κάποια ιδιαίτερα κτίσματα που μόνον η μερική τους αναπαλαίωση κόστισε στον Έλληνα φορολογούμενο όσο θα δώσουν οι μιζαδόροι για να αρπάξουν το λιμάνι. Όλα αυτά, λοιπόν, θα περάσουν στον έλεγχο του όποιου «μικρομεσαίου» διαθέτει 35 εκατομμύρια ευρώ, και γνωρίζω αρκετούς τέτοιους που έχοντας μεριμνήσει να συμμετέχουν στο μετοχικό κεφάλαιο μικρών τραπεζών μπορούν πολύ εύκολα (βλ. Λαυρεντιάδης και συγγενικές δυνάμεις) να αντλήσουν αυτό το ποσό χωρίς να σπάσουν τον κουμπαρά τους.

Γνωρίζω τα επιχειρήματα των οπαδών της πάση θυσία ιδιωτικοποίησης των πάντων. Καθώς και τα όσα έλεγαν τα στελέχη της σημιτικής λαίλαπας όταν έβαζαν στο Χρηματιστήριο τον ΟΛΘ και την ΕΥΑΘ (ύδρευση-αποχέτευση). Σήμερα το λιμάνι θα το αρπάξουν οι ίδιοι που με τα λαθρεμπόρια καυσίμων και τις άλλες ευγενείς επιχειρηματικές τους δραστηριότητες θησαύρισαν σε βάρος των εθνικών συμφερόντων (και δεν εννοώ μόνο τα οικονομικά, αλλά και αυτά των διεθνών σχέσεων, βλ. εμπάργκο σε βάρος της FYROM και ροή πετρελαιοειδών μέσω Βουλγαρίας από Έλληνες επιχειρηματίες).

Το λιμάνι της Θεσσαλονίκης ήταν υποψήφιο για πώληση σε Κινέζους, αλλά ο διαγωνισμός κηρύχτηκε άγονος. Το γιατί θα το αντιληφθούμε τώρα, που η χρηματιστηριακή του αξία έπιασε πάτο. Και θα ζήσουμε το παράδοξο, μια επιχείρηση που τα κέρδη της κυμαίνονται (προ φόρων) από 5,4 εκατ. ευρώ το 2008 ώς 9,3 το 2010 να δοθεί πεσκέσι σʼ αυτόν που θα καταβάλλει το αντίτιμο μιας πενταετούς, βία επταετούς, κερδοφορίας. Μήπως έχουμε επανάληψη του «ένα δωράκι στον εαυτό του έκανε»; Έπονται τα άλλα δύο φιλέτα της Θεσσαλονίκης: η Διεθνής Έκθεση (προς το παρόν κόλλησαν τα σχέδια των οικοπεδοφάγων να συνενώσουν τη ΔΕΘ ΑΕ με τη Helexpo) και η ΕΥΑΘ, για να βγάλουμε από τη δύσκολη οικονομική θέση και τη γαλλική «Σουέζ» (ευρωπαϊκή αλληλεγγύη λέγεται)."

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έγραψε ο Αλέξανδρος Κασιμάτης την περασμένη εβδομάδα στο "Θέμα" για το ρόλο της κυβέρνησης και της τρόικας. Έχει ενδιαφέρον..."Ο Τόμσεν, ο Μαζούχ και ο Μόρς -οι υψηλόβαθμοι της τρόικας που παρακολουθούν την Ελλάδα και συντάσσουν τις εκθέσεις για τη χώρα μας- προφανώς είναι έξυπνοι άνθρωποι, μορφωμένοι και έχουν μεγάλη εμπειρία από προβληματικές οικονομίες. Λόγω του ρόλου τους και οι τρεις έχουν πλήρη εικόνα της ελληνικής οικονομίας και του κλίματος που επικρατεί. Ξέρουν πόσο επώδυνη είναι η διαδικασία της εσωτερικής υποτίμησης που έχει τεθεί σε εφαρμογή και γνωρίζουν τι συμβαίνει σε μια χώρα σαν την Ελλάδα, όπου το ΑΕΠ έχει μειωθεί 18% από το 2008.

Οταν οι εκπρόσωποι της Τρόικας δίνουν στον έλληνα πρωθυπουργό ένα κατάλογο απαιτήσεων, όπου -μεταξύ άλλων- προαπαιτούμενο για την επόμενη δόση είναι η αύξηση των αντικειμενικών αξιών κατά 25%, οι άνθρωποι δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου. Απλώς κάνουν τη δουλειά τους και μάλιστα από την πλευρά τους την κάνουν πολύ καλά. Γιατί η δουλειά τους δεν είναι να σώσουν τους Ελληνες, αλλά να εξασφαλίσουν ότι οι δανειστές θα πάρουν πίσω τα χρήματα τους. Με την απειλή της διακοπής του ρεύματος το χαράτσι στα ακίνητα δούλεψε και τα δημόσια έσοδα βελτιώθηκαν, ασχέτως αν παραμένουν εκτός στόχου. Αυξάνουν λοιπόν σε εξοντωτικά επίπεδα τους φόρους στα ακίνητα, αναγκάζοντας τους έλληνες πολίτες είτε να χάσουν τα σπίτια τους, είτε να μεταφέρουν τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς στα ταμεία του Δημοσίου, ώστε να εξυπηρετείται το -αν πάνε καλά τα πράγματα- «κουρεμένο» χρέος.

Τόμσεν, Μαζούχ και Μόρς απαιτούν την επιβολή σκληρών μέτρων γιατί γνωρίζουν –όπως το γνωρίζει πολύ καλά και η ελληνική κυβέρνηση που αποφεύγει να το πει- ότι φέτος δεν πρόκειται να έχουμε πρωτογενή πλεονάσματα. Και αυτό σημαίνει ότι το σχέδιο διάσωσης για την Ελλάδα ουσιαστικά είναι στον αέρα. Για αυτό οι τρεις τεχνοκράτες δίνουν στην Ελληνική Κυβέρνηση έναν κατάλογο όπου μπλέκονται εξοντωτικά, παράλογα αλλά και λογικά μέτρα. Αυτοί, αδιαφορούν για τη δραματική κατάσταση στην οποία περιέρχονται οι έλληνες και ενδιαφέρονται μόνον για να διασφαλίσουν τα χρήματα των δανειστών. Η κυβέρνηση όμως έχει άλλο ρόλο και πρέπει να διασφαλίσει τη χώρα αλλά και την ευημερία των πολιτών. Τη βούληση την έχει. Αν δεν έχει τη δύναμη, τότε οι εκλογές είναι επιβεβλημένες. Αλλωστε η επιλογή μεταξύ πάμπτωχων στη ζώνη του ευρώ και βαθύπτωχων στη δραχμή τελικά ίσως δεν είναι και τόσο δύσκολη." Τα λέτε κύριε Κασιμάτη...Αλλά έλα που η κυβέρνηση και ο κύριος Παπαδήμος, βλέπουν το ρόλο τους διαφορετικά...