Καταπάτηση του δημοκρατικού πολιτεύματος στην Ελλάδα - η πραγματικότητα μετά το Μνημόνιο;

Για σήμερα σας έχουμε δύο άρθρα από τον τύπο της περασμένης εβδομάδας - έχουν εξαιρετικό ενδιάφερον αφόυ αναφέρονται στα παρελκόμενα του Μνημονίου. Αξίζει να τα δούμε με νηφαλιότητα και με την ελπίδα να βγουν ψεύτικα. Το πρώτο προέρχεται από την "Ναυτεμπορική":
"Ηταν γνωστό εδώ και καιρό ότι η ευρωπαϊκή οικονομία κινείτο με πολλές ταχύτητες. Και τα τελευταία χρόνια, στην εποχή της κρίσης, τα όσα αποφασίσθηκαν στη Λισαβόνα περί «σύγκλισης προς τα πάνω» ξεχάστηκαν εντελώς και κατέστη απολύτως σαφές -σχεδόν επισημοποιήθηκε- η ύπαρξη φτωχών και πλούσιων που ακολουθούσαν το δρόμο τους στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ενωσης και ακόμη περισσότερο μεταξύ της ομάδας των χωρών που είχαν ανταλλάξει το εθνικό τους νόμισμα με το κοινό ευρωπαϊκό νόμισμα, το ευρώ [EUR=X] . Εσχάτως όμως γίνεται εμφανές ότι κάποιοι προσπαθούν να τεκμηριώσουν την ανάγκη να υπάρχει και δημοκρατία διαφόρων ταχυτήτων στους κόλπους της Ένωσης.

Χθες ο λαλίστατος Γερμανός υπουργός Οικονομικών μάς αποκάλυψε πως εκτός από τη σαφή γνώμη που έχει -και εφαρμόζει- για το πώς πρέπει να προχωρήσει η ελληνική οικονομία, διαθέτει εξίσου συγκεκριμένη άποψη για το πώς λειτουργεί και η δημοκρατία στη χώρα μας.

Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων φαίνεται πως δεν τον ικανοποιούν: «Αν παρακολουθήσεις τις εσωτερικές πολιτικές συζητήσεις και τα ευρήματα των δημοσκοπήσεων τότε αναρωτιέσαι ποιος μπορεί να εγγυηθεί για την επόμενη ημέρα των εκλογών. Αυτό πρέπει να μας διατηρεί σε ετοιμότητα», σχολίασε σε συνέντευξή του ο κ. Σόιμπλε.

Ενας ακόμη Ευρωπαίος με άποψη για την ελληνική πολιτική κατάσταση ήταν ο Ιταλός πρωθυπουργός κ. Μόντι ο οποίος τάχθηκε εμμέσως κατά των πρόωρων εκλογών στην Ελλάδα και υπέρ μιας κυβέρνησης τεχνοκρατών, στα πρότυπα της ιταλικής. Και εδώ εύκολα μπορεί να θυμηθεί κανείς ότι Γερμανία και Γαλλία θα προσφύγουν σε δημοψηφίσματα για την έγκριση του χρυσού κανόνα του χρέους, ενώ το ελληνικό δημοψήφισμα -ανεξαρτήτως των απολύτως λανθασμένων μεθοδεύσεων που έγιναν τότε- τέθηκε αμέσως εκτός της ευρωπαϊκής πολιτικής νομιμότητας.

Τα ολέθρια λάθη που κάναμε στη δημιουργία του χρέους μας και στην αντιμετώπισή του είναι γνωστά. Τουλάχιστον όμως σε ό,τι αφορά τη δημοκρατία δεν έχουμε δανειστές, αντίθετα, μπορούμε να καταγράψουμε πολλούς οφειλέτες.

Πρόκειται για ένα «αγαθό» που «παρήχθη» για πρώτη φορά από ανθρώπους που πάτησαν πριν από χιλιάδες χρόνια αυτά εδώ τα χώματα και τα βασικά του συστατικά μοιράστηκαν αφειδώς παγκοσμίως, αποτελώντας ακόμη και σήμερα αρχές αναντικατάστατες σε όλα τα μεγάλα δημοκρατικά πολιτεύματα.

Η αναφορά αυτή δεν έχει να κάνει -όπως ίσως θα μπορούσε να ισχυρισθεί κανείς- με ένα έθνος το οποίο προσπαθεί να πλουτίσει το ισχνό παρόν και το αβέβαιο μέλλον του επικαλούμενο το λαμπρό παρελθόν του. Συνδέεται απολύτως με την ιστορική πραγματικότητα και προκύπτει αβίαστα ως αυθόρμητη αντίδραση στη χιονοστιβάδα των όσων συμβαίνουν στην ευρωπαϊκή γειτονιά, απομακρύνοντας ολοένα και περισσότερο την προοπτική μιας ενωμένης Ευρώπης."

Το δεύτερο έχει αναφορές στο κίνημα "Είμαστε όλοι Έλληνες" ενώ παράλληλα αναφέρεται και αυτό στην έλλειψη δημοκρατίας που θα μας συνοδεύει από δω και πέρα και προέρχεται από την "Αυγή":
"η ψήφιση της νέας δανειακής σύμβασης από το ελληνικό κοινοβούλιο χαρακτηρίζεται ως μαζοχιστική διαδικασία. Ωστόσο, οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ε.Ε. δεν δίνουν καταρχήν τη συναίνεσή τους για τη χορήγηση νέων κεφαλαίων στην Ελλάδα, καθώς αναμένουν γραπτές δεσμεύσεις ότι το πρόγραμμα περικοπών θα εφαρμοστεί ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα των εκλογών του ερχόμενου Απριλίου. Στη χώρα, η οποία θεωρείται το λίκνο της δημοκρατίας, ο λαός στερείται της κυριαρχίας του. Όλα συντείνουν στο ότι η οικονομία θα συρρικνωθεί ακόμα περισσότερο και η ήδη μεγάλη ανεργία θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο.

ΑΠΟ πού θα προκύψει η δύναμη για τη μεγάλη αντοχή που θα χρειαστεί να έχουν οι Έλληνες; Οι ίδιοι καταλαβαίνουν ότι θα πρέπει επί χρόνια να βρίσκονται υπό τον ευρωπαϊκό ζυγό και να αγωνιούν για την ύπαρξή τους. Γιʼ αυτό και αυξάνεται ο αριθμός όσων προτιμούν τη χρεωκοπία έναντι αυτής της ζοφερής προοπτικής, θεωρώντας ότι χειρότερα δεν γίνεται να είναι. Επιπλέον, οι διαμαρτυρίες γίνονται ολοένα και πιο βίαιες. Η πολιτική ριζοσπαστικοποίηση θα φανεί στις εκλογές του Απριλίου.” Σε ποιο αριστερό έντυπο βρήκα αυτό το απόσπασμα; Στη γερμανική έκδοση των Financial Times το βρήκα!

Εκατοντάδες εκδηλώσεις συμπαράστασης στη δοκιμαζόμενη Ελλάδα σε όλο τον κόσμο. Για κύμα φιλελληνισμού κάνουν λόγο τα μεγάλα διεθνή έντυπα.

«Είμαστε όλοι Έλληνες». Με αυτό το σύνθημα οι Ευρωπαίοι βγήκαν στους δρόμους, διαδηλώνοντας υπέρ της Ελλάδας και των αιτημάτων των Ελλήνων. (Των Ελλήνων όχι της ελληνικής κυβέρνησης!) Την ίδια ώρα, μια φιλελληνική «εκστρατεία» έχει κάνει την εμφάνισή της, με δημόσια πρόσωπα να εκφράζονται υπέρ της Ελλάδας, αλλά και διαφημιστικές καμπάνιες να προβάλλουν θετικά μηνύματα για τη χώρα μας. «Όταν ένας λαός δεν παραδέχεται επίθεση, όλοι οι λαοί δέχονται επίθεση», είναι η φράση με την οποία ξεκινά ανακοίνωση του γαλλικού συνδικάτου «Solidaire», από όπου ξεκίνησε το πανευρωπαϊκό κίνημα υπέρ της Ελλάδας.

Εδώ, η ελληνική κυβέρνηση και οι απολιθωμένοι κορμοί των κομμάτων εξουσίας, είναι τυφλά και δουλικά με τον αντίπαλο!!! Αυτοχαρακτηριζόμενοι πατριώτες Γ. Παπανδρέου και Α. Σαμαράς παραδίδουν την εθνική ανεξαρτησία και θυσιάζουν τον ελληνικό λαό, υποκρινόμενοι πως δεν γίνεται αλλιώς. Αλλιώς για ποιους; Για τις οικονομικές ελίτ που καταλήστεψαν τον τόπο και δεν έχουν την παραμικρή πρόταση για την ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας; Τώρα προσπαθούν να στήσουν νέα κόμματα, να καθυστερήσουν τη λαϊκή κρίση, να εξαπατήσουν τους πολίτες.

Ο πατριωτισμός ως αγάπη για την πατρίδα σου, τους ανθρώπους της και τη βαριά κληρονομιά της, δεν αποδεικνύεται με λόγια. Ο μεγαλύτεροι ήρωες είναι οι άγνωστοι στρατιώτες. Οι σεμνοί λειτουργοί των επιστημών, της ιατρικής, της παιδείας, οι προκομμένοι μάστορες της πέτρας, του ξύλου και του σιδήρου, όλοι οι δημιουργοί του εθνικού πλούτου όσοι κράτησαν την αξιοπρέπειά τους από την οικονομική, πολιτική και αξιακή διάλυση που δημιούργησαν οι σημερινοί σωτήρες..."