Είδηση: Μετά την εμπειρία της Δράμας, όπου η τρόικα επισκέφτηκε τη Νεογάλ προκειμένου να δει «τι δεν πήγε καλά» (εγκατάλειψη της αρχικής συμφωνίας για την επιχειρησιακή σύμβαση), για τους επιτηρητές και τους εργοδότες, και -τελικά- δεν μειώθηκαν κατά 9% οι μισθοί, οι τεχνοκράτες της τρόικας ήρθαν στην Αθήνα και ζητούν:
1. Αρση των εμποδίων για τη μεγαλύτερη χρήση των συμβολαίων ορισμένου χρόνου.
Αυτό σημαίνει ότι ο εργοδότης θα μπορεί να «σπάει» μια 8μηνη ή και μεγαλύτερη σύμβαση εργασίας στον τουρισμό χωρίς να είναι υποχρεωμένος να καταβάλει το σύνολο των μισθών μέχρι τη λήξη της (όπως σήμερα υποχρεούται με βάση τον Αστικό Κώδικα).
Αυτό ισχύει ήδη στην Ισπανία και η τρόικα το υποδεικνύει στην κυβέρνηση ως μια «καλή πρακτική για τη συγκράτηση του εργατικού κόστους».
Το μέτρο τίθεται εναλλακτικά και για το «σπάσιμο» των συμβάσεων των τραπεζοϋπαλλήλων. Και αυτό γιατί το οικονομικό επιτελείο παραδέχεται τώρα ότι είναι μη εφαρμοστέα η πρόβλεψη στο αναθεωρημένο Μνημόνιο περί «της ευελιξίας και της μείωσης του εργατικού κόστους στις τράπεζες» (άρθρο 17 σελ.12), γνωρίζοντας ότι είναι αντισυνταγματική η κατάργηση των Κανονισμών Εργασίας στις Τράπεζες Εθνική, Εμπορική, Αγροτική, Alpha, (πρώην) Εργασίας και Κρήτης κ.ά.
Με το νέο τρικ της απόλυσης και όσων εργάζονται με συμβάσεις ορισμένου χρόνου με αποζημίωση που αναλογεί για τους μήνες ή τα έτη εργασίας η τρόικα πιστεύει ότι διευκολύνονται οι απολύσεις στις τράπεζες.
2 Ενίσχυση της μερικής απασχόλησης και της εργασίας σε βάρδιες:
Αυτό σημαίνει ότι το 8ωρο θα το μοιράζονται δύο μισθωτοί με παρτ τάιμ, ενώ η ασφάλιση δεν θα είναι με την ώρα και όχι τουλάχιστον 4ωρη όπως μέχρι σήμερα. Παράλληλα θα επιδιωχθεί και νέα διευθέτηση του χρόνου εργασίας έτσι ώστε με διευθυντικό δικαίωμα ο εργοδότης να ορίζει τις ώρες και τις ημέρες τής επιπλέον (του 8ωρου) απασχόλησης χωρίς υπερωριακή αμοιβή. Μετά τα εργασιακά, τα οποία θα ανοίξουν το προσεχές δίμηνο, η τρόικα επανέρχεται στο θέμα των επικουρικών και πιέζει την κυβέρνηση να ολοκληρώσει τις αναλογιστικές μελέτες για τα προβληματικά Ταμεία, οι οποίες, σύμφωνα με το Μνημόνιο, θα πρέπει να είναι έτοιμες μέχρι τον προσεχή Μάρτιο.
Μέχρι στιγμής πάντως δεν έχει ανατεθεί καμία εκ των 30 μελετών που απαιτούνται, ενώ τα δύο γραφεία που ειδικεύονται δείχνουν απροθυμία λόγω της χαμηλής αμοιβής (160.000 ευρώ) και του στενού χρονοδιαγράμματος (έκδοσης των μελετών). Για το ΕΤΕΑΜ (Επικουρικό ΙΚΑ) έχει δοθεί χρόνος ενός μήνα.
Ως προς τις επικουρικές, φαίνεται ότι οι συντάξεις που ξεπερνούν το 30% της κύριας θα περιοριστούν προς το 20%, ενώ στα προβληματικά Ταμεία (Φαρμάκου κ.ά.) οι αποδοχές θα πέσουν κάτω του 20%, που αποτελεί σημείο αναφοράς.
Σχόλιο: Αλήθεια θα μπει ποτέ ένας φραγμός στις απαιτήσεις της τρόικας; Από την μία κάνουν ελέγχους στην Επιθεώρηση Εργασίας και στην Νεογάλ (για να κάνουν "έλεγχο" γιατί οι μεν δεν άφησαν την επιχειρησιακή σύμβαση να γίνει πράξη και γιατί οι δε έκαναν πίσω), ενώ από την άλλη απαιτεί επιπλέον ελαστικοποίηση της εργασίας (για τα όσα έχουν συμβεί μέχρι σήμερα δείτε εδώ) και ουσιαστική κατάργηση των συμβάσεων αορίστου χρόνου.
Φανταστείτε που θα οδηγηθούν τα πράγματα αν προχωρήσει το "μοίρασμα" του 8ώρου ή αν υπάρξει απόλυτο διευθυντικό δικαίωμα για το ωράριο εργασίας: Χαμηλότεροι μισθοί, λιγότερες ώρες εργασίας, εργασία οποιαδήποτε ώρα ή μέρα της εβδομάδας χωρίς "υπερωρίες" κ.ο.κ. Η κυβέρνηση "σφυρίζει αδιάφορα", δείχνοντας καθαρά ότι οι επικριτές της που μιλούν για "διαχειριστές της εξουσίας" με την ουσιαστική εξουσία ν' ασκείται από το εξωτερικό έχουν δίκιο. Το σπάσιμο του 8ώρου, μάλλον τη βολεύει κιόλας αφού θα οδηγήσει σε αλματώδη μείωση της ανεργίας - λιγότεροι άνεργοι, μεγαλύτερη θριαμβολογία και περισσότεροι έπαινοι από το εξωτερικό. Αυτά τα μέτρα (που συνάδουν και βασίζονται στις προτάσεις του ΣΕΒ που είδαν το φως της επικαιρότητας πρόσφατα - και επικροτήθηκαν από την κυβέρνηση) αναμένεται να περάσουν παράλληλα με το ενιαίο μισθολόγιο (δείτε εδώ) και τις μειώσεις θέσεων που θα φέρουν οι συγχωνεύσεις και οι καταργήσεις στο Δημόσιο (δείτε επίσης εδώ), ώστε να υπάρχει ένα είδος αντιπερισπασμού (που θα βασίζεται στα ταπεινά ένστικτα του λαού μας που σκέφτεται "αφού με χτυπάνε εμένα, ας χτυπήσουν και τους άλλους", αντί να δει πως θ' αντιδράσει ενωμένος στη λαίλαπα που έρχεται).
Είπαμε ότι έχουμε γίνει ο "δοκιμαστικός σωλήνας" της Ευρώπης, αλλά εδώ τα πράγματα έχουν αρχίσει να ξεφεύγουν - κανείς δε φανταζόταν (ούτε και οι πιο σκληροί επικριτές της κυβέρνησης που είχαν τονίσει σε άρθρα τους για τις κοινωνικές επιπτώσεις των εργασιακών αλλαγών), ότι οι επώδυνες αλλαγές στα εργασιακά θα είχαν "χώρο" για επιπλέον επιδείνωση: Μπορεί το νέο ασφαλιστικό να μας γύρισε 80 χρόνια πίσω απ' ότι βρισκόμασταν, αλλά οι καινούργιες αλλαγές ετοιμάζονται να μας γυρίσουν στην εποχή της Μεσαιωνικής Ευρώπης και στο καθεστώς της δουλοπαροικίας (ή ακόμα στην εποχή της Τουρκοκρατίας, που τόσο αγαπούν ορισμένοι συμβουλάτορες της κυβέρνησης θεωρώντας την εποικοδομητική για την χώρα μας).
Είναι νομίζουμε καιρός να πάψει το "αυτομαστίγωμα" σε πολλούς: Λάθη έγιναν, σπατάλες υπήρξαν, λάθος χειρισμοί πραγματοποιήθηκαν αλλά δε φταίμε ούτε εμείς, ούτε οι επόμενες γενιές να χάσουμε τα πάντα. Και όπως έχουμε πει πολλές φορές, υπάρχουν άλλοι δρόμοι - κι αν η κυβέρνηση δε θέλει ή δεν μπορεί να τους δει, είναι χρέος μας να της τους δείξουμε.
Και μιας και είμαστε σε αρχή καινούργιου μήνα, ας δούμε ένα απόσπασμα από την ταινία "Σάντα Τσικίτα" με τον αξέχαστο Βασίλη Λογοθετίδη: Παρατηρείστε στη ροή του αποσπάσματος το διάλογο του με το αφεντικό του (τον Θανάση Τζενεράλη, που "καλοπερνά" για τις ανάγκες της ταινίας) και τι προφάσεις του φέρνει ο τελευταίος για να μην του δώσει το δάνειο που τόσο πολύ χρειάζεται. Κάθε ομοιότητα με το σήμερα, μόνο τυχαία δεν είναι:
Πηγή είδησης: "Ελευθεροτυπία"
Θελεις να κινητοποιηθεις;
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
Δευτέρα 31 Ιανουαρίου 2011
Κυριακή 30 Ιανουαρίου 2011
Συγχωνεύσεις κλινικών και μετατάξεις προσωπικού στα νοσοκομεία / Αντισυνταγματική η ολοήμερη λειτουργία στα νοσοκομεία;
Είδηση: Ενα νέο ΕΣΥ σχεδιάζει η «Επιτροπή των Σοφών» της υγείας: Στο µικροσκόπιο των «σοφών» µπαίνει η αξιολόγηση των γιατρών αλλά και η θέσπιση κινήτρων, οι συγχωνεύσεις κλινικών και οι µετατάξεις προσωπικού.
Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος διευκρινίζει από την πλευρά τουπως η ενδεκαµελής ειδική επιτροπή – οι δανειστές της χώρας την αποκαλούν «task force»– δεν θα έχει «διακοσµητικό» ρόλο: Αντίθετα, και µε τη «βούλα» του Μνηµονίου διαθέτει διευρυµένες αρµοδιότητες και συµβουλευτικό χαρακτήρα εναλλακτικών επιλογών για την περιστολή των δαπανών. Παράλληλα, θα εκτελεί χρέη «διαµεσολαβητή», αφού θα είναι αρµόδια για την ενηµέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στον τοµέα της υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, η ανεξάρτητη Επιτροπή των «Σοφών» υπό τον Ηλία Μόσιαλο, προωθεί σχέδιο αξιολόγησης γιατρών και υπηρεσιών υγείας στα δυτικο-ευρωπαϊκά πρότυπα. Η επιτροπή κρίνει ως κύριο ζήτηµα τη σύνδεση παραγωγικότητας και αµοιβής ενώ µελετά και το ενδεχόµενο θέσπισης κινήτρων στους γιατρούς του ΕΣΥ. Και αυτό, γιατί το σύστηµα µένει «αγκυλωµένο» στο παρελθόν µε χαρακτηριστικό παράδειγµα την απουσία ενδιαφέροντος για τη διάδοση νέων ιατρικών τεχνικών. Στο µεταξύ,η ειδική επιτροπή θα επιχειρήσει να δώσει απάντηση και στο εξής ελληνικό παράδοξο - να εργάζονται 25.000 γιατροί για 35.000 νοσοκοµειακές κλίνες, όταν στην Ευρώπη αντιστοιχεί ένας γιατρός ανά τέσσερις κλίνες. Παρά όµως των «πληθωρισµό» σε γιατρούς, τα νοσοκοµεία διαµαρτύρονται για ελλείψεις. Συνεπώς, οι µετατάξεις προσωπικού για τη στελέχωση εξειδικευµένων κλινικών ή ακόµη και νοσοκοµείων αλλά και η αλλαγή ρόλων νοσηλευτικών ιδρυµάτωνκαι κέντρων υγείας, είναι µόνον µερικές από τις αλλαγές για την ορθολογική κατανοµή υπηρεσιών.
Ενδεικτικό των αλλαγών που προγραµµατίζονται είναι το παράδειγµα που δίνει ο κ. Μόσιαλος, για νοσοκοµεία που απέχουν µόλις 10 χλµ. το ένα από το άλλο, λειτουργούν παρ’ όλα αυτά οµοειδείς κλινικές – όπως για παράδειγµα οφθαλµολογικές. Στην περίπτωση αυτή, σύµφωνα µε τον καθηγητή, θα πρέπει να συµβεί το αυτονόητο – δηλαδή, ηµετάταξη των οφθαλµιάτρων σε µία κλινική, πρακτική που θα έλυνε το εφηµεριακό πρόβληµα του ΕΣΥ και παράλληλα θα διασφάλιζε την επάρκεια υπηρεσιών και την ασφάλεια των ασθενών.
Παράλληλα συζητείται και η «άσκηση ιδιωτικού έργου ιατρών», που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόµενο της «επιστροφής» των ιδιωτικών ιατρειών στους πανεπιστηµιακούς. Ωστόσο, και σύµφωνα µε πηγές,η απόφαση θα ληφθεί από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας που κρατά το τιµόνι του διαλόγου µε τους πανεπιστηµιακούς ιατρούς, επιµένοντας στην ένταξή τους στην ολοήµερη λειτουργία των νοσοκοµείων. Παράλληλα, εξετάζεται αλλαγή και στον τρόπο χορήγησης ειδικότητας. Ο χρόνος αναµονής των νέων ιατρών αγγίζει ακόµη και τα 12 έτη, κάτι που έχει ως αποτέλεσµα να καταφεύγουν στο εξωτερικό για να λάβουν τον τίτλο εξιδείκευσής τους.
Στην χώρα μας ξοδεύουµε άνω του 10% του ΑΕΠ στην υγεία, η ποιότητα όµως των παροχών δεν είναι ανάλογη. Είναι ενδεικτικό ότι στην κατάταξη των 24 χωρών του Οργανισµού Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) το προσδόκιµο όριο επιβίωσης των Ελλήνων και των Ελληνίδων κατρακύλησε από την 4η στη 14η θέση, ενώ το άνοιγµα της ψα λίδας στη χρήση υπηρεσιών µεγαλώνει. Στόχος της «Επιτροπής των Σοφών» είναι ένα σύστηµα υγείας «φιλικό προς όσουςδεν µπορούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και σε εκείνους που πλήττονται περισσότερο από την οικονοµική κρίση». Σηµειώνεταιπως το πόρισµα των ειδικών που θα κατατεθεί σεδύο δόσεις, τον Μάρτιο και τον Μάιο, θα περιλαµβάνει ποσοτικούς στόχους σε τοµείς όπως η φαρµακευτική κατανάλωση και η δηµιουργία πρωτοβάθµιας φροντίδας υγείας ώστε η δηµόσια δαπάνη για την υγεία να συγκρατηθεί σε ποσοστό του ΑΕΠ µικρότερο του 6% ετησίως.
Σχόλιο: Άλλος ένας τομέας που χρειάζεται βελτίωση, είναι αυτός της υγείας. Πολύ φοβόμαστε όμως πως οι αλλαγές που εμφανίζονται εδώ καθώς και άλλες (αποσύνδεση πτυχίου-ιδιότητας για τους γιατρούς, ιδιωτικές εταιρείες στις προμήθειες της υγείας, κόψιμο εξετάσεων κ.ά) δεν θα έχουν το προσδωκόμενο από τους Έλληνες αποτέλεσμα. Καταρχήν, η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης είναι το ζητούμενο όντως όχι όμως εις βάρος της ποιότητας (όπως φαίνεται), αλλά προς όφελος της χρήσης του "κερδισμένου" ποσού σε άλλους τομείς της υγείας που είναι προβληματικοί: Κάτι τέτοιο δε φαίνεται, αφού κάτι τέτοιο δεν περιγράφεται στο μνημόνιο.
Στη συνέχεια, οι συγχωνεύσεις των κλινικών είναι κάτι που τρομάζει αφού όπως φαίνεται θα γίνει με χιλιομετρικά κριτήρια. Πέραν του ότι το μέτρο θα εφαρμοστεί όπως δείχνουν τα πράγματα και στα νοσοκομεία γενικότερα (και ιδιαίτερα στην περιφέρεια, κάτι που θα έχει τρομακτικές συνέπειες στην παροχή υπηρεσιών υγείας εκεί), είναι επικίνδυνο γιατί και για τις εφημερίες των κλινικών και των νοσοκομείων: Θα χρειάζεται να έχουν συνεχή λειτουργία και εφημερίες κάτι που στην παρούσα κατάσταση δεν είναι δυνατόν να γίνει. Μια λύση θα μπορούσε να είναι η δημιουργία εξειδικευμένων νοσοκομείων με κλινικές που θα εφημερεύουν εναλλάξ - αλλά και αυτό θα έχει αμφίβολα αποτελέσματα.
Η ενθάρρυνση επιμόρφωσης και νέων τεχνικών είναι σωστή - πως μπορεί όμως να συμβεί όταν ρεπό στα περισσότερα νοσοκομεία δε δίνονται, οι εφημερίες στις μάχιμες ειδικότητες είναι πολλές και συνεχείς και οι γιατροί στην περιφέρεια δεν επαρκούν; Είναι ζητήματα που καμία επιτροπή "σοφών" δεν μπορεί ν' απαντήσει χωρίς να χρειαστεί να δώσει χρήματα.
Είδηση 2η: Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, ισχυριζόμενος ότι η ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων είναι αντισυνταγματική. Ο σύλλογος υποστηρίζει ότι η σχετική υπουργική απόφαση αλλοιώνει το δημόσιο χαρακτήρα των νοσοκομείων του ΕΣΥ, επειδή οι ασθενείς καλούνται να πληρώσουν για την επίσκεψή τους.
"Η αρχή της ισότητας και κατά το μέρος που αφορά σε όλους τους πολίτες - ασθενείς, αφού κατά παράβασή της, αλλά και κατά παράβαση του άρθρου 21 παρ. 3 του Συντάγματος, η πρόσβαση πλέον στις υπηρεσίες του ΕΣΥ, έστω και εν μέρει κατά την απογευματινή του λειτουργία δεν είναι ισότιμα δυνατή σε όλους ανεξαιρέτως, αλλά μόνο σε εκείνους των οποίων η οικονομική και κοινωνική κατάσταση επιτρέπει την κάλυψη της σχετικής δαπάνης", αναφέρει στην προσφυγή του.
Σημειώνει, επίσης, ότι το ύψος της δαπάνης των ιατρικών επισκέψεων έπρεπε σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 43 του Συντάγματος να καθοριστεί με Προεδρικό Διάταγμα και όχι με υπουργική απόφαση. Παράλληλα, ο Ιατρικός Σύλλογος υποστηρίζει ότι η λειτουργία των ολοήμερων νοσοκομείων είναι αντισυνταγματική επειδή προβλέπει για τους γιατρούς που παρέχουν υπηρεσίες στο πλαίσιο της ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων αμοιβή "σημαντικά μεγαλύτερη της προβλεπόμενης από τις οικείες διατάξεις για τους ιδιώτες ιατρούς".
Σχόλιο: Το ζήτημα της ολοήμερης λειτουργίας κατά τη διάρκεια της οποίας τα ΔΗΜΟΣΙΑ νοσοκομεία λειτουργούν ως "ιδιωτικά θεραπευτήρια" αμφισβητείται και συνταγματικά πλέον πέραν και της ηθικής του. Η προσέγγιση που δίνεται έχει ενδιαφέρον: Είναι συνταγματικό ένα δημόσιο νοσοκομείο, να ζητάει χρήματα και να μην προσφέρει υπηρεσίες σε κατοίκους αυτής της χώρας αν δεν μπορούν να τις πληρώσουν, κάτι που αντιτίθεται στο σκεπτικό του νομοθέτη που τα "ιδρύει"; Η απόφαση θα έχει ενδιαφέρον - όταν βέβαια αυτή βγει. Πάντως το μέτρο και μόνο είναι απαράδεκτο δεδομένου ότι όλοι οι ασφαλισμένοι έχουν πληρώσει ήδη δύο φορές - μια για τη δημιουργία και τη λειτουργία των νοσοκομείων και μια δεύτερη κάθε φορά που χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία (για τις εξετάσεις/τις νοσηλείες κλπ τα οποία πληρώνονται από τ' ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία χρηματοδοτούνται από τις ασφαλιστικές εισφορές).
(Για το δεύτερο θέμα που θίγεται, αυτό των αμοιβών δεν θα πάρουμε θέση. Απλά να υπενθυμίσουμε ότι προσδιορίζοντας τις αμοιβές αυτές - που στην ουσία θα "χρηματοδοτούνται" από τα όσα πληρώνουν οι προσερχόμενοι στα νοσοκομεία - το υπουργείο προσπαθεί να "ξεπληρώσει" τους γιατρούς που θα εργάζονται στα "ολοήμερα", ασκώντας μια προσπάθεια "εξαγοράς" συνειδήσεων. Ας ελπίσουμε ότι οι γιατροί θα θυμούνται τον όρκο τους και θα "ξεπερνούν" τις "Σειρήνες" των αμοιβών).
Πηγή: "Τα Νέα"
Ο υπουργός Υγείας Ανδρέας Λοβέρδος διευκρινίζει από την πλευρά τουπως η ενδεκαµελής ειδική επιτροπή – οι δανειστές της χώρας την αποκαλούν «task force»– δεν θα έχει «διακοσµητικό» ρόλο: Αντίθετα, και µε τη «βούλα» του Μνηµονίου διαθέτει διευρυµένες αρµοδιότητες και συµβουλευτικό χαρακτήρα εναλλακτικών επιλογών για την περιστολή των δαπανών. Παράλληλα, θα εκτελεί χρέη «διαµεσολαβητή», αφού θα είναι αρµόδια για την ενηµέρωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ό,τι αφορά τις εξελίξεις στον τοµέα της υγείας. Στο πλαίσιο αυτό, η ανεξάρτητη Επιτροπή των «Σοφών» υπό τον Ηλία Μόσιαλο, προωθεί σχέδιο αξιολόγησης γιατρών και υπηρεσιών υγείας στα δυτικο-ευρωπαϊκά πρότυπα. Η επιτροπή κρίνει ως κύριο ζήτηµα τη σύνδεση παραγωγικότητας και αµοιβής ενώ µελετά και το ενδεχόµενο θέσπισης κινήτρων στους γιατρούς του ΕΣΥ. Και αυτό, γιατί το σύστηµα µένει «αγκυλωµένο» στο παρελθόν µε χαρακτηριστικό παράδειγµα την απουσία ενδιαφέροντος για τη διάδοση νέων ιατρικών τεχνικών. Στο µεταξύ,η ειδική επιτροπή θα επιχειρήσει να δώσει απάντηση και στο εξής ελληνικό παράδοξο - να εργάζονται 25.000 γιατροί για 35.000 νοσοκοµειακές κλίνες, όταν στην Ευρώπη αντιστοιχεί ένας γιατρός ανά τέσσερις κλίνες. Παρά όµως των «πληθωρισµό» σε γιατρούς, τα νοσοκοµεία διαµαρτύρονται για ελλείψεις. Συνεπώς, οι µετατάξεις προσωπικού για τη στελέχωση εξειδικευµένων κλινικών ή ακόµη και νοσοκοµείων αλλά και η αλλαγή ρόλων νοσηλευτικών ιδρυµάτωνκαι κέντρων υγείας, είναι µόνον µερικές από τις αλλαγές για την ορθολογική κατανοµή υπηρεσιών.
Ενδεικτικό των αλλαγών που προγραµµατίζονται είναι το παράδειγµα που δίνει ο κ. Μόσιαλος, για νοσοκοµεία που απέχουν µόλις 10 χλµ. το ένα από το άλλο, λειτουργούν παρ’ όλα αυτά οµοειδείς κλινικές – όπως για παράδειγµα οφθαλµολογικές. Στην περίπτωση αυτή, σύµφωνα µε τον καθηγητή, θα πρέπει να συµβεί το αυτονόητο – δηλαδή, ηµετάταξη των οφθαλµιάτρων σε µία κλινική, πρακτική που θα έλυνε το εφηµεριακό πρόβληµα του ΕΣΥ και παράλληλα θα διασφάλιζε την επάρκεια υπηρεσιών και την ασφάλεια των ασθενών.
Παράλληλα συζητείται και η «άσκηση ιδιωτικού έργου ιατρών», που αφήνει ανοιχτό το ενδεχόµενο της «επιστροφής» των ιδιωτικών ιατρειών στους πανεπιστηµιακούς. Ωστόσο, και σύµφωνα µε πηγές,η απόφαση θα ληφθεί από την ηγεσία του υπουργείου Υγείας που κρατά το τιµόνι του διαλόγου µε τους πανεπιστηµιακούς ιατρούς, επιµένοντας στην ένταξή τους στην ολοήµερη λειτουργία των νοσοκοµείων. Παράλληλα, εξετάζεται αλλαγή και στον τρόπο χορήγησης ειδικότητας. Ο χρόνος αναµονής των νέων ιατρών αγγίζει ακόµη και τα 12 έτη, κάτι που έχει ως αποτέλεσµα να καταφεύγουν στο εξωτερικό για να λάβουν τον τίτλο εξιδείκευσής τους.
Στην χώρα μας ξοδεύουµε άνω του 10% του ΑΕΠ στην υγεία, η ποιότητα όµως των παροχών δεν είναι ανάλογη. Είναι ενδεικτικό ότι στην κατάταξη των 24 χωρών του Οργανισµού Οικονοµικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) το προσδόκιµο όριο επιβίωσης των Ελλήνων και των Ελληνίδων κατρακύλησε από την 4η στη 14η θέση, ενώ το άνοιγµα της ψα λίδας στη χρήση υπηρεσιών µεγαλώνει. Στόχος της «Επιτροπής των Σοφών» είναι ένα σύστηµα υγείας «φιλικό προς όσουςδεν µπορούν να βάλουν το χέρι στην τσέπη και σε εκείνους που πλήττονται περισσότερο από την οικονοµική κρίση». Σηµειώνεταιπως το πόρισµα των ειδικών που θα κατατεθεί σεδύο δόσεις, τον Μάρτιο και τον Μάιο, θα περιλαµβάνει ποσοτικούς στόχους σε τοµείς όπως η φαρµακευτική κατανάλωση και η δηµιουργία πρωτοβάθµιας φροντίδας υγείας ώστε η δηµόσια δαπάνη για την υγεία να συγκρατηθεί σε ποσοστό του ΑΕΠ µικρότερο του 6% ετησίως.
Σχόλιο: Άλλος ένας τομέας που χρειάζεται βελτίωση, είναι αυτός της υγείας. Πολύ φοβόμαστε όμως πως οι αλλαγές που εμφανίζονται εδώ καθώς και άλλες (αποσύνδεση πτυχίου-ιδιότητας για τους γιατρούς, ιδιωτικές εταιρείες στις προμήθειες της υγείας, κόψιμο εξετάσεων κ.ά) δεν θα έχουν το προσδωκόμενο από τους Έλληνες αποτέλεσμα. Καταρχήν, η μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης είναι το ζητούμενο όντως όχι όμως εις βάρος της ποιότητας (όπως φαίνεται), αλλά προς όφελος της χρήσης του "κερδισμένου" ποσού σε άλλους τομείς της υγείας που είναι προβληματικοί: Κάτι τέτοιο δε φαίνεται, αφού κάτι τέτοιο δεν περιγράφεται στο μνημόνιο.
Στη συνέχεια, οι συγχωνεύσεις των κλινικών είναι κάτι που τρομάζει αφού όπως φαίνεται θα γίνει με χιλιομετρικά κριτήρια. Πέραν του ότι το μέτρο θα εφαρμοστεί όπως δείχνουν τα πράγματα και στα νοσοκομεία γενικότερα (και ιδιαίτερα στην περιφέρεια, κάτι που θα έχει τρομακτικές συνέπειες στην παροχή υπηρεσιών υγείας εκεί), είναι επικίνδυνο γιατί και για τις εφημερίες των κλινικών και των νοσοκομείων: Θα χρειάζεται να έχουν συνεχή λειτουργία και εφημερίες κάτι που στην παρούσα κατάσταση δεν είναι δυνατόν να γίνει. Μια λύση θα μπορούσε να είναι η δημιουργία εξειδικευμένων νοσοκομείων με κλινικές που θα εφημερεύουν εναλλάξ - αλλά και αυτό θα έχει αμφίβολα αποτελέσματα.
Η ενθάρρυνση επιμόρφωσης και νέων τεχνικών είναι σωστή - πως μπορεί όμως να συμβεί όταν ρεπό στα περισσότερα νοσοκομεία δε δίνονται, οι εφημερίες στις μάχιμες ειδικότητες είναι πολλές και συνεχείς και οι γιατροί στην περιφέρεια δεν επαρκούν; Είναι ζητήματα που καμία επιτροπή "σοφών" δεν μπορεί ν' απαντήσει χωρίς να χρειαστεί να δώσει χρήματα.
Είδηση 2η: Στο Συμβούλιο της Επικρατείας προσέφυγε ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, ισχυριζόμενος ότι η ολοήμερη λειτουργία των νοσοκομείων είναι αντισυνταγματική. Ο σύλλογος υποστηρίζει ότι η σχετική υπουργική απόφαση αλλοιώνει το δημόσιο χαρακτήρα των νοσοκομείων του ΕΣΥ, επειδή οι ασθενείς καλούνται να πληρώσουν για την επίσκεψή τους.
"Η αρχή της ισότητας και κατά το μέρος που αφορά σε όλους τους πολίτες - ασθενείς, αφού κατά παράβασή της, αλλά και κατά παράβαση του άρθρου 21 παρ. 3 του Συντάγματος, η πρόσβαση πλέον στις υπηρεσίες του ΕΣΥ, έστω και εν μέρει κατά την απογευματινή του λειτουργία δεν είναι ισότιμα δυνατή σε όλους ανεξαιρέτως, αλλά μόνο σε εκείνους των οποίων η οικονομική και κοινωνική κατάσταση επιτρέπει την κάλυψη της σχετικής δαπάνης", αναφέρει στην προσφυγή του.
Σημειώνει, επίσης, ότι το ύψος της δαπάνης των ιατρικών επισκέψεων έπρεπε σύμφωνα με τις επιταγές του άρθρου 43 του Συντάγματος να καθοριστεί με Προεδρικό Διάταγμα και όχι με υπουργική απόφαση. Παράλληλα, ο Ιατρικός Σύλλογος υποστηρίζει ότι η λειτουργία των ολοήμερων νοσοκομείων είναι αντισυνταγματική επειδή προβλέπει για τους γιατρούς που παρέχουν υπηρεσίες στο πλαίσιο της ολοήμερης λειτουργίας των νοσοκομείων αμοιβή "σημαντικά μεγαλύτερη της προβλεπόμενης από τις οικείες διατάξεις για τους ιδιώτες ιατρούς".
Σχόλιο: Το ζήτημα της ολοήμερης λειτουργίας κατά τη διάρκεια της οποίας τα ΔΗΜΟΣΙΑ νοσοκομεία λειτουργούν ως "ιδιωτικά θεραπευτήρια" αμφισβητείται και συνταγματικά πλέον πέραν και της ηθικής του. Η προσέγγιση που δίνεται έχει ενδιαφέρον: Είναι συνταγματικό ένα δημόσιο νοσοκομείο, να ζητάει χρήματα και να μην προσφέρει υπηρεσίες σε κατοίκους αυτής της χώρας αν δεν μπορούν να τις πληρώσουν, κάτι που αντιτίθεται στο σκεπτικό του νομοθέτη που τα "ιδρύει"; Η απόφαση θα έχει ενδιαφέρον - όταν βέβαια αυτή βγει. Πάντως το μέτρο και μόνο είναι απαράδεκτο δεδομένου ότι όλοι οι ασφαλισμένοι έχουν πληρώσει ήδη δύο φορές - μια για τη δημιουργία και τη λειτουργία των νοσοκομείων και μια δεύτερη κάθε φορά που χρησιμοποιούν τα νοσοκομεία (για τις εξετάσεις/τις νοσηλείες κλπ τα οποία πληρώνονται από τ' ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία χρηματοδοτούνται από τις ασφαλιστικές εισφορές).
(Για το δεύτερο θέμα που θίγεται, αυτό των αμοιβών δεν θα πάρουμε θέση. Απλά να υπενθυμίσουμε ότι προσδιορίζοντας τις αμοιβές αυτές - που στην ουσία θα "χρηματοδοτούνται" από τα όσα πληρώνουν οι προσερχόμενοι στα νοσοκομεία - το υπουργείο προσπαθεί να "ξεπληρώσει" τους γιατρούς που θα εργάζονται στα "ολοήμερα", ασκώντας μια προσπάθεια "εξαγοράς" συνειδήσεων. Ας ελπίσουμε ότι οι γιατροί θα θυμούνται τον όρκο τους και θα "ξεπερνούν" τις "Σειρήνες" των αμοιβών).
Πηγή: "Τα Νέα"
Σάββατο 29 Ιανουαρίου 2011
Εξεγέρσεις στην Αίγυπτο, στην Τυνισία και την Υεμένη / Εγκαίνια ελληνικού εργοστασίου στην Βουλγαρία από Πάγκαλο / κλειστά επαγγέλματα
Οι εξεγέρσεις στην Αίγυπτο, την Τυνισία και την Υεμένη σίγουρα δεν είναι τυχαίες: Η διαφθορά, η κακοδιαχείριση, η διατήρηση του βιοτικού επιπέδου των κατοίκων των χωρών αυτών σε χαμηλά επίπεδα και η έλλειψη δημοκρατίας αποτελούν βασικές αιτίες. Αυτό όμως που πραγματικά έκανε το ποτήρι να ξεχειλίσει ήταν η αύξηση των τιμών των τροφίμων στις χώρες αυτές σε πολύ υψηλά επίπεδα. Το σχετικό άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ από το "Έθνος" είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικό για το που οδηγούνται τα πράγματα παγκοσμίως:
"Ευθεία σύγκρουση της γαλλικής κυβέρνησης με τους γραφειοκράτες της Κομισιόν γύρω από το θέμα των επιπτώσεων της κερδοσκοπίας στις τιμές των αγροτικών προϊόντων, που αποτελούν τη βάση της διατροφής δισεκατομμυρίων ανθρώπων, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αυτήν την εβδομάδα. Το Παρίσι υποχρέωσε απροκάλυπτα την Κομισιόν να πάρει πίσω μια σχετική έκθεση που είχε ετοιμάσει και στην οποία υποστήριζε τη θέση ότι η κερδοσκοπία των αγορών... δεν έχει καμιά επίπτωση στις τιμές των τροφίμων! Ο ίδιος ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί χλεύασε τα συμπεράσματα σκοπιμότητας των μανδαρίνων των Βρυξελλών: «Δεδομένου ότι η μελέτη δείχνει πως η κερδοσκοπία δεν οδηγεί στην αύξηση της τιμής των πρώτων υλών σε παγκόσμιο επίπεδο, εγώ έχω να προτείνω ότι πρέπει να δημοσιευτεί την Πρωταπριλιά!», δήλωσε τη Δευτέρα στους δημοσιογράφους.
Μια μέρα νωρίτερα, η υπουργός Γεωργίας της Γερμανίας Ιλζε Αϊγκνερ, που ανήκει στο σκληρό δεξιό κόμμα των χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας και η οποία προήδρευσε συνόδου υπουργών Γεωργίας από 48 χώρες στο Βερολίνο, προειδοποιούσε ευθέως για τον κίνδυνο «εξεγέρσεων πεινασμένων» στον πλανήτη. «Οι βιαιοπραγίες στην Αλγερία και την Τυνησία έχουν τη βάση τους και στις αυξανόμενες τιμές των τροφίμων», πρόσθεσε.
Ενώ οι 48 υπουργοί Γεωργίας με την απόφασή τους «επιθυμούν μια συντονισμένη στάση εναντίον των κερδοσκόπων, η ΕΕ δεν βλέπει κανένα πρόβλημα στη δράση των τελευταίων», έγραφε απαξιωτικά η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Οι τιμές έχουν πάρει φωτιά. Μόλις πριν από ένα εξάμηνο, στο χρηματιστήριο εμπορευμάτων του Σικάγου ένα μπούσελ (σ.σ.: μονάδα μέτρησης δημητριακών περίπου ίση με 35 λίτρα) σταριού κόστιζε 5,50 δολάρια και τώρα κοστίζει περισσότερο από 8,20 δολάρια - αύξηση της τάξης του 50%! Μέσα σε έξι μήνες 50% ακριβότερο το σιτάρι! Το καλαμπόκι από τα 4 δολάρια ανέβηκε σήμερα στα 6,60 και η σόγια από 9 και κάτι στα 14 δολάρια - αυξήσεις πάνω από 50% μέσα στο εξάμηνο.
Αν μάλιστα εξετάσει κανείς τις τιμές στους τελευταίους 12 μήνες και όχι 6, τότε με φρίκη διαπιστώνει ότι η τιμή του σταριού αυξήθηκε κατά 100%! Διπλασιάστηκε μέσα σε έναν χρόνο...
Ο δείκτης τροφίμων του ΟΗΕ (ο οποίος συνίσταται σε ένα «καλάθι» τιμών διεθνώς των σταριού, καλαμποκιού, γαλακτοκομικών προϊόντων, κρέατος και ζάχαρης) βρίσκεται ήδη σήμερα στο υψηλότερο σημείο του από το 1990 που καταρτίστηκε, ξεπερνώντας ακόμη και τα ακραία σημεία αύξησης των τιμών που είχαν σημειωθεί το 2008, στον παραλογισμό της επιθετικότητας των κερδοσκόπων που προσπαθούσαν να αποφύγουν τη χρηματοπιστωτική κρίση, ακόμη και καταδικάζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε έσχατη πείνα.
«Εισερχόμαστε σε έδαφος κινδύνου», είχε προειδοποιήσει προ εικοσαημέρου ο επικεφαλής οικονομολόγος του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, ο οποίος προσπαθεί με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του να ευαισθητοποιήσει την ανθρωπότητα για τους κινδύνους που την απειλούν εξαιτίας της νέας αύξησης των τιμών των βασικών τροφίμων που έσπασαν όλα τα ρεκόρ. Ταραχές για τρόφιμα, γεωπολιτικές εντάσεις, αυξανόμενη πείνα των φτωχότερων χωρών και των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων στις κοινωνίες των ανεπτυγμένων κρατών απειλούν τον πλανήτη κατά τον ΟΗΕ.
Κάτω από την πίεση των Γάλλων, πάντως, η Κομισιόν υποχρεώθηκε να πάρει πίσω για αναμόρφωση την έκθεσή της. «Εχουμε αμφιβολίες, δεν έχουμε όμως σήμερα αποδείξεις», προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο εκπρόσωπός της Ολιβιέ Μπαγί, υποσχόμενος πάντως ότι η έκθεση πρέπει να δημοσιοποιηθεί «πριν από την Πρωταπριλιά», σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κάνει χιούμορ.
«Είναι προφανές ότι στην αρχή της ρευστότητας των τιμών των αγροτικών προϊόντων υπάρχει μια φυσική πραγματικότητα, αλλά μου φαίνεται προφανές ότι αυτή η ρευστότητα αυξάνεται από τη χρηματοοικονομική κερδοσκοπία - εκτός πια και αν δεν ζούμε στον ίδιο κόσμο με την Κομισιόν!», δήλωσε δηκτικά ο Γάλλος υπουργός Γεωργίας Μπρινό Λε Μερ.
Η ίδια ιστορία: με το που βρέθηκαν πάλι με χρήματα στη διάθεσή τους οι κερδοσκόποι του χρηματοπιστωτικού συστήματος, άρχισαν νέο γύρο κερδοσκοπίας στα βασικά προϊόντα διατροφής για να βγάλουν γρήγορα τα χαμένα από την κρίση, αδιαφορώντας για τις τραγικές άμεσες συνέπειες που έχει αυτού του είδους η κερδοσκοπία στις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Μόλις περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια ήταν τοποθετημένα στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων το 2003. Μόλις πέντε χρόνια αργότερα, το 2008, το ποσό αυτό είχε αυξηθεί κατά... 2.500% περίπου και είχε εκτιναχτεί στα 300 δισεκατομμύρια δολάρια! Μόλις δηλαδή οι κερδοσκόποι χρηματοδοτήθηκαν από τις κυβερνήσεις, εξαφάνισαν το ψωμί των φτωχών!"
Είδηση: Τη νέα μονάδα του ομίλου «Καπνική Α.Μιχαηλίδη» (LTAM) στο Σαντάνσκι της Βουλγαρίας, επένδυση ύψους 9,5 εκατ. ευρώ, εγκαινίασαν το Σάββατο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος και ο υπουργός Οικονομίας, Ενέργειας και Τουρισμού της Βουλγαρίας, Τράιτσο Τράικοφ.
Ο κ. Πάγκαλος υπογράμμισε ότι η επένδυση αυτή, μια δημιουργική -όπως είπε- επέκταση μιας μεγάλης ελληνικής βιομηχανίας, τοποθετείται στα πλαίσια της ελληνοβουλγαρικής συνεργασίας. Αναφερόμενος σε δημοσιεύματα ελληνικών εφημερίδων που σχολίαζαν το γεγονός ότι εγκαινιάζει μια μονάδα ελληνικής εταιρίας στη βολγαργία, είπε ότι «η επένδυση δεν ξεκινάει σήμερα, προϋπάρχει, το αρχικό εργοστάσιο λειτουργεί από το 1996». Ο κ. Πάγκαλος πρόσθεσε ότι «η τελική επεξεργασία των προϊόντων του ομίλου γίνεται στο Πολύκαστρο και οι εξαγωγές του από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης».
Σχόλιο: Είναι δικαίωμα κάθε επιχειρηματία ν' ανοίγει ή ν' ανακαινίζει εργοστάσια σε οποιαδήποτε μέρος του κόσμου θέλει, διαχειρίζοντας τα κεφάλαια του κατ' οποιαδήποτε τρόπο (αρκεί βέβαια να είναι συνεπείς στις φορολογικές και εργασιακές του υποχρεώσεις στην χώρα μας). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε μια εποχή που οι θέσεις εργασίας στην χώρα μας χάνονται με μορφή χιονοστιβάδας, που οι εργασιακές σχέσεις έχουν χαλαρώσει σε βαθμό τρομακτικό, που οι μισθοί έχουν μειωθεί ή ετοιμάζονται προς μείωση, θα πρέπει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να μεταβαίνει σε γειτονικές χώρες και να εγκαινιάζει εργοστάσια Ελλήνων επιχειρηματιών, προβάλλοντας ως "επιτυχία" το ότι η προώθηση των προϊόντων θα γίνονται από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης (λες και υπήρχε συμφερότερη και γρηγορότερη λύση) ή ότι το εργοστάσιο αυτό είναι "συνδεδεμένο" με υπάρχον της ίδιας εταιρείας στο Πολύκαστρο Κιλκίς ή αλλού στην χώρα μας (για την οποία επένδυση η εν λόγω εταιρεία έχει χρηματοδοτηθεί "αδρά" μέσω αναπτυξιακών προγραμμάτων ή νόμων). Έχουμε την αίσθηση (και πέρα από λαϊκισμούς) ότι δίνεται το "λάθος μήνυμα" στους εργοδότες και τους βιομηχάνους - είναι σα να λέει η κυβέρνηση "κάνετε ό,τι θέλετε, εμείς είμαστε μαζί σας". Βέβαια ο κύριος Πάγκαλος έχει γίνει το επίκεντρο και άλλων αμφιλεγόμενων κινήσεων (δείτε σχετικά εδώ κι εδώ), αλλά σε αυτή την επίσκεψη δε νομίζουμε να πήγε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης...
Για να μην ξεχνιόμαστε...Για το "άνοιγμα" των κλειστών επαγγελμάτων έχουμε γράψει στο παρελθόν αναλυτικά (δείτε εδώ κι εδώ). Τι λένε όμως οι επιστημονικοί φορείς; Οι απόψεις τους δεν ακούγονται συγκροτημένα πουθενά - κι είναι ένα παράδειγμα μονομερούς αντιμετώπισης και έλλειψης διαλόγου στο "άνοιγμα". Την ενδιαφέρουσα άποψη των μηχανικών για το θέμα διαβάστε εδώ - αξίζει.
Πηγή είδησεων: "Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων" / "Έθνος
"Ευθεία σύγκρουση της γαλλικής κυβέρνησης με τους γραφειοκράτες της Κομισιόν γύρω από το θέμα των επιπτώσεων της κερδοσκοπίας στις τιμές των αγροτικών προϊόντων, που αποτελούν τη βάση της διατροφής δισεκατομμυρίων ανθρώπων, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αυτήν την εβδομάδα. Το Παρίσι υποχρέωσε απροκάλυπτα την Κομισιόν να πάρει πίσω μια σχετική έκθεση που είχε ετοιμάσει και στην οποία υποστήριζε τη θέση ότι η κερδοσκοπία των αγορών... δεν έχει καμιά επίπτωση στις τιμές των τροφίμων! Ο ίδιος ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί χλεύασε τα συμπεράσματα σκοπιμότητας των μανδαρίνων των Βρυξελλών: «Δεδομένου ότι η μελέτη δείχνει πως η κερδοσκοπία δεν οδηγεί στην αύξηση της τιμής των πρώτων υλών σε παγκόσμιο επίπεδο, εγώ έχω να προτείνω ότι πρέπει να δημοσιευτεί την Πρωταπριλιά!», δήλωσε τη Δευτέρα στους δημοσιογράφους.
Μια μέρα νωρίτερα, η υπουργός Γεωργίας της Γερμανίας Ιλζε Αϊγκνερ, που ανήκει στο σκληρό δεξιό κόμμα των χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας και η οποία προήδρευσε συνόδου υπουργών Γεωργίας από 48 χώρες στο Βερολίνο, προειδοποιούσε ευθέως για τον κίνδυνο «εξεγέρσεων πεινασμένων» στον πλανήτη. «Οι βιαιοπραγίες στην Αλγερία και την Τυνησία έχουν τη βάση τους και στις αυξανόμενες τιμές των τροφίμων», πρόσθεσε.
Ενώ οι 48 υπουργοί Γεωργίας με την απόφασή τους «επιθυμούν μια συντονισμένη στάση εναντίον των κερδοσκόπων, η ΕΕ δεν βλέπει κανένα πρόβλημα στη δράση των τελευταίων», έγραφε απαξιωτικά η γερμανική εφημερίδα «Φράνκφουρτερ Αλγκεμάινε».
Οι τιμές έχουν πάρει φωτιά. Μόλις πριν από ένα εξάμηνο, στο χρηματιστήριο εμπορευμάτων του Σικάγου ένα μπούσελ (σ.σ.: μονάδα μέτρησης δημητριακών περίπου ίση με 35 λίτρα) σταριού κόστιζε 5,50 δολάρια και τώρα κοστίζει περισσότερο από 8,20 δολάρια - αύξηση της τάξης του 50%! Μέσα σε έξι μήνες 50% ακριβότερο το σιτάρι! Το καλαμπόκι από τα 4 δολάρια ανέβηκε σήμερα στα 6,60 και η σόγια από 9 και κάτι στα 14 δολάρια - αυξήσεις πάνω από 50% μέσα στο εξάμηνο.
Αν μάλιστα εξετάσει κανείς τις τιμές στους τελευταίους 12 μήνες και όχι 6, τότε με φρίκη διαπιστώνει ότι η τιμή του σταριού αυξήθηκε κατά 100%! Διπλασιάστηκε μέσα σε έναν χρόνο...
Ο δείκτης τροφίμων του ΟΗΕ (ο οποίος συνίσταται σε ένα «καλάθι» τιμών διεθνώς των σταριού, καλαμποκιού, γαλακτοκομικών προϊόντων, κρέατος και ζάχαρης) βρίσκεται ήδη σήμερα στο υψηλότερο σημείο του από το 1990 που καταρτίστηκε, ξεπερνώντας ακόμη και τα ακραία σημεία αύξησης των τιμών που είχαν σημειωθεί το 2008, στον παραλογισμό της επιθετικότητας των κερδοσκόπων που προσπαθούσαν να αποφύγουν τη χρηματοπιστωτική κρίση, ακόμη και καταδικάζοντας εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε έσχατη πείνα.
«Εισερχόμαστε σε έδαφος κινδύνου», είχε προειδοποιήσει προ εικοσαημέρου ο επικεφαλής οικονομολόγος του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, ο οποίος προσπαθεί με όλα τα μέσα που έχει στη διάθεσή του να ευαισθητοποιήσει την ανθρωπότητα για τους κινδύνους που την απειλούν εξαιτίας της νέας αύξησης των τιμών των βασικών τροφίμων που έσπασαν όλα τα ρεκόρ. Ταραχές για τρόφιμα, γεωπολιτικές εντάσεις, αυξανόμενη πείνα των φτωχότερων χωρών και των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων στις κοινωνίες των ανεπτυγμένων κρατών απειλούν τον πλανήτη κατά τον ΟΗΕ.
Κάτω από την πίεση των Γάλλων, πάντως, η Κομισιόν υποχρεώθηκε να πάρει πίσω για αναμόρφωση την έκθεσή της. «Εχουμε αμφιβολίες, δεν έχουμε όμως σήμερα αποδείξεις», προσπάθησε να δικαιολογηθεί ο εκπρόσωπός της Ολιβιέ Μπαγί, υποσχόμενος πάντως ότι η έκθεση πρέπει να δημοσιοποιηθεί «πριν από την Πρωταπριλιά», σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να κάνει χιούμορ.
«Είναι προφανές ότι στην αρχή της ρευστότητας των τιμών των αγροτικών προϊόντων υπάρχει μια φυσική πραγματικότητα, αλλά μου φαίνεται προφανές ότι αυτή η ρευστότητα αυξάνεται από τη χρηματοοικονομική κερδοσκοπία - εκτός πια και αν δεν ζούμε στον ίδιο κόσμο με την Κομισιόν!», δήλωσε δηκτικά ο Γάλλος υπουργός Γεωργίας Μπρινό Λε Μερ.
Η ίδια ιστορία: με το που βρέθηκαν πάλι με χρήματα στη διάθεσή τους οι κερδοσκόποι του χρηματοπιστωτικού συστήματος, άρχισαν νέο γύρο κερδοσκοπίας στα βασικά προϊόντα διατροφής για να βγάλουν γρήγορα τα χαμένα από την κρίση, αδιαφορώντας για τις τραγικές άμεσες συνέπειες που έχει αυτού του είδους η κερδοσκοπία στις ζωές δισεκατομμυρίων ανθρώπων. Μόλις περίπου 12 δισεκατομμύρια δολάρια ήταν τοποθετημένα στα χρηματιστήρια εμπορευμάτων το 2003. Μόλις πέντε χρόνια αργότερα, το 2008, το ποσό αυτό είχε αυξηθεί κατά... 2.500% περίπου και είχε εκτιναχτεί στα 300 δισεκατομμύρια δολάρια! Μόλις δηλαδή οι κερδοσκόποι χρηματοδοτήθηκαν από τις κυβερνήσεις, εξαφάνισαν το ψωμί των φτωχών!"
Είδηση: Τη νέα μονάδα του ομίλου «Καπνική Α.Μιχαηλίδη» (LTAM) στο Σαντάνσκι της Βουλγαρίας, επένδυση ύψους 9,5 εκατ. ευρώ, εγκαινίασαν το Σάββατο ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Θεόδωρος Πάγκαλος και ο υπουργός Οικονομίας, Ενέργειας και Τουρισμού της Βουλγαρίας, Τράιτσο Τράικοφ.
Ο κ. Πάγκαλος υπογράμμισε ότι η επένδυση αυτή, μια δημιουργική -όπως είπε- επέκταση μιας μεγάλης ελληνικής βιομηχανίας, τοποθετείται στα πλαίσια της ελληνοβουλγαρικής συνεργασίας. Αναφερόμενος σε δημοσιεύματα ελληνικών εφημερίδων που σχολίαζαν το γεγονός ότι εγκαινιάζει μια μονάδα ελληνικής εταιρίας στη βολγαργία, είπε ότι «η επένδυση δεν ξεκινάει σήμερα, προϋπάρχει, το αρχικό εργοστάσιο λειτουργεί από το 1996». Ο κ. Πάγκαλος πρόσθεσε ότι «η τελική επεξεργασία των προϊόντων του ομίλου γίνεται στο Πολύκαστρο και οι εξαγωγές του από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης».
Σχόλιο: Είναι δικαίωμα κάθε επιχειρηματία ν' ανοίγει ή ν' ανακαινίζει εργοστάσια σε οποιαδήποτε μέρος του κόσμου θέλει, διαχειρίζοντας τα κεφάλαια του κατ' οποιαδήποτε τρόπο (αρκεί βέβαια να είναι συνεπείς στις φορολογικές και εργασιακές του υποχρεώσεις στην χώρα μας). Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε μια εποχή που οι θέσεις εργασίας στην χώρα μας χάνονται με μορφή χιονοστιβάδας, που οι εργασιακές σχέσεις έχουν χαλαρώσει σε βαθμό τρομακτικό, που οι μισθοί έχουν μειωθεί ή ετοιμάζονται προς μείωση, θα πρέπει ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης να μεταβαίνει σε γειτονικές χώρες και να εγκαινιάζει εργοστάσια Ελλήνων επιχειρηματιών, προβάλλοντας ως "επιτυχία" το ότι η προώθηση των προϊόντων θα γίνονται από το λιμάνι της Θεσσαλονίκης (λες και υπήρχε συμφερότερη και γρηγορότερη λύση) ή ότι το εργοστάσιο αυτό είναι "συνδεδεμένο" με υπάρχον της ίδιας εταιρείας στο Πολύκαστρο Κιλκίς ή αλλού στην χώρα μας (για την οποία επένδυση η εν λόγω εταιρεία έχει χρηματοδοτηθεί "αδρά" μέσω αναπτυξιακών προγραμμάτων ή νόμων). Έχουμε την αίσθηση (και πέρα από λαϊκισμούς) ότι δίνεται το "λάθος μήνυμα" στους εργοδότες και τους βιομηχάνους - είναι σα να λέει η κυβέρνηση "κάνετε ό,τι θέλετε, εμείς είμαστε μαζί σας". Βέβαια ο κύριος Πάγκαλος έχει γίνει το επίκεντρο και άλλων αμφιλεγόμενων κινήσεων (δείτε σχετικά εδώ κι εδώ), αλλά σε αυτή την επίσκεψη δε νομίζουμε να πήγε χωρίς τη σύμφωνη γνώμη της κυβέρνησης...
Για να μην ξεχνιόμαστε...Για το "άνοιγμα" των κλειστών επαγγελμάτων έχουμε γράψει στο παρελθόν αναλυτικά (δείτε εδώ κι εδώ). Τι λένε όμως οι επιστημονικοί φορείς; Οι απόψεις τους δεν ακούγονται συγκροτημένα πουθενά - κι είναι ένα παράδειγμα μονομερούς αντιμετώπισης και έλλειψης διαλόγου στο "άνοιγμα". Την ενδιαφέρουσα άποψη των μηχανικών για το θέμα διαβάστε εδώ - αξίζει.
Πηγή είδησεων: "Αθηναϊκό Πρακτορείο Ειδήσεων" / "Έθνος
Πέμπτη 27 Ιανουαρίου 2011
Περικοπές στις επικουρικές συντάξεις - Καινούργιες απαιτήσεις της τρόικας / Προτάσεις αντί για Μνημονίου (Richard D. Wolff)
Είδηση: Περικοπές στις επικουρικές συντάξεις και στα εφάπαξ, αλλά «διάσωση» των κύριων συντάξεων γιατα επόµενα 50 χρόνια φέρνουν αναλογιστικές µελέτες και οι επιταγές της τρόικας. Μετά και την πρόσφατη ανατροπή στο Ασφαλιστικό (αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, µείωση στις συντάξεις κ.ά.), όλαδείχνουν ότι οι νέες περικοπές θα αφορούν τα επικουρικά ελλειµµατικά ταµεία καθώς και τα προβληµατικά ταµεία πρόνοιας.
Τονίζεται ότι από το 2015 (όπως απεικονίζεται και στις µελέτες) θα υπάρξει µείωση και στις κύριες συντάξεις λόγω της αλλαγής στον τρόπο υπολογισµού τους. Ειδικότερα, ενώ για τις κύριες συντάξεις τανέα είναι ευχάριστα, για τις επικουρικές ετοιµάζονται περικοπές. Ηδη εγκρίθηκε η διενέργεια δηµόσιου ανοικτού διαγωνισµού µε σκοπό την ανάδειξη αναδόχου που θα εκπονήσει τις απαιτούµενες αναλογιστικές µελέτες για τα ταµεία επικουρικής ασφάλισης. Με βάση την προκήρυξη, οι µελέτες θα έχουν ολοκληρωθεί:
n Για το ΕΤΕΑΜ(επικουρικό) του ΙΚΑ το αργότερο έως την 1η Μαρτίου του 2011 (µέσα σε έναν µήνα από την ανάθεση της µελέτης!). n Για το ΜετοχικόΤαµείο Πολιτικών Υπαλλήλων στις 28 Μαρτίου. n Για το Ταµείο Επικουρικής Ασφάλισης ∆ηµοσίων Υπαλλήλων ώς τις 28 Απριλίου. Για τα υπόλοιπα ταµεία, η παράδοση των µελετών θα γίνεται σταδιακά το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου του 2011, µε ρυθµό τουλάχιστον έξι Ταµείων ανά µήνα και σειρά προτεραιότητας απόεκείνο µε το µεγαλύτερο ύψος παροχώνσύνταξης έως το µικρότερο.
Σύµφωνα µε τον κυβερνητικό σχεδιασµό, όσοι ασφαλιστικοί φορείς έχουν ελλείµµατα θα πρέπει να µειώσουν τις καταβαλλόµενες συντάξεις. Το ποσοστό της µείωσης δεν θα είναι ενιαίο, αλλά θαεξαρτάται από την κατάσταση του κάθε Ταµείου. Στόχος είναι οι επικουρικές συντάξεις να διαµορφώνονται στο 20% του συντάξιµου µισθού. Στο κόκκινο είναι ιδιαίτερα τα επικουρικά ταµεία τραπεζών, ∆ΕΚΟ, καθώς και πρώην Ταµεία που έχουν ενταχθεί στο ΕΤΕΑΜ. Πάντως, οι όποιες µειώσεις στις συντάξεις θα γίνουν σε δόσεις. Εξετάζεται µάλιστα να υπάρξει µια µεταβατική περίοδος από 3 έως και 10 χρόνια, ανάλογα µε το ποσοστό µείωσης σε κάθε ασφαλιστικό φορέα. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, οι αλλαγές θα αγγίξουν όσους εγκαταλείψουν την εργασία τους µετά το 2012. Από κει και πέρα, το ελλειµµατικό Ταµείο Πρόνοιας ∆ηµοσίων Υπαλλήλων (που καταβάλλει το εφάπαξ) προσωρινά θα ενισχυθεί µε δάνειο από το ΤΕΑ∆Υ (Επικουρικό ∆ηµοσίου) και κρατικά οµόλογα, αλλά µελλοντικά είναι ανοικτό το θέµα µείωσης του εφάπαξ.
Σχόλιο: Οι επιταγές της τρόικας λοιπόν και οι αναλογιστικές μελέτες (οι οποίες φυσικά λένε ότι θέλουν οι παραγγελιοδόχοι τους) δημιουργούν ένα ασφυκτικό κλίμα για τις επικουρικές συντάξεις των περισσότερων ασφαλιστικών ταμείων. Αν σκεφτεί κανείς ότι όλοι οι νεοπροσληφθέντες στο Δημόσιο και στις τράπεζες θα εντάσσονται στο ΙΚΑ, καταλαβαίνει κανείς ότι θα είναι αδύνατο γι' αυτά στο μέλλον να πληρώνουν τόσο τις επικουρικές όσο και το εφάπαξ: Χωρίς καινούργια κεφάλαια, αρχικά θα "ξεπουλήσουν" (χωρίς αμφιβολία σε χαμηλή τιμή) την περιουσία τους - κινητή και ακίνητη - και μετά θα "παγώσουν" την παροχή τους, μέχρι την οριστική εξάλειψή τους - για όλους βεβαίως και όχι μόνο για τους "καινούργιους συνταξιούχους". Για όσους πλήρωναν τόσα χρόνια "έναντι" ούτε λόγος: Δεν ενδιαφέρει ούτε την τρόικα, ούτε την κυβέρνηση. Οι μεν δεν έχουν κάνει εισφορές στο ασφαλιστικό μας σύστημα, οι δε δεν θα βρίσκονται στην θέση που είναι τώρα σε 5-10 χρόνια.
Η αδικία λοιπόν που πάει να δημιουργηθεί (και θα προστεθεί στις τόσες άλλες), αναμένεται να παρουσιαστεί σαν "επιτυχία" της κυβέρνησης από τα ΜΜΕ, αφού μέχρι το 2015 δεν "αναμένονται" νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις, οι οποίες βεβαίως αποτελούν ένα μόνο μέρος των συντάξιμων αποδοχών, κάτι που σίγουρα θ' αποσιωπηθεί. Η όποια "αντίσταση" της κυβέρνησης σε τέτοιες επιταγές της τρόικας, αναμένεται να είναι ανύπαρκτη εως μικρή: Κυβερνητικές πηγές διαρρέουν ότι η 4η δόση του δανείου συνδέεται από αλλαγές ΚΑΙ στις επικουρικές συντάξεις, κι έτσι το όλο θέμα θα παρουσιαστεί ως "εμείς θέλαμε, αλλά...". Εξ ου και οι δηλώσεις Λοβέρδου ότι "Εάν δεν επιτύχει αυτό το ντελικάτο κυβερνητικό πρόγραμμα της απόκτησης πόρων με αυτοχρηματοδότηση, δηλαδή με περιορισμό της ακαταστασίας και της σπατάλης,τότε θα υποκατασταθεί με άλλες πολιτικές οριζόντιες και άδικες". Βέβαια η κυβέρνηση γνωρίζει ότι ο δανεισμός από την τρόικα για την επόμενη τριετία δεν πρόκειται να είναι επαρκής για την κάλυψη των ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ αναγκών της χώρας (έχουμε γράψει επ' αυτού στο παρελθόν εδώ). γι' αυτό και περιμένουν την επιμήκυνση σαν «μάννα εξ ουρανού», που θα σταματήσει την ιλιγγιώδη άνοδο των σπρεντ και θα της επιτρέψει να βγει στις αγορές. Γι' αλλαγή πολιτικής ούτε λόγος -δεν τους περνάει απ' το μυαλό (παρά του ότι λύσεις υπάρχουν, δείτε χαρακτηριστικά εδώ και εδώ). Μέχρι το θέμα πάντως να γίνει επίσημο υπάρχουν καθησυχαστικές δηλώσεις "για μη ύπαρξη σχεδίων περαιτέρω μειώσεων ή και καταργήσεων των επικουρικών".
Και για να μην ξεχνιόμαστε...Οι απαιτήσεις της τρόικας γι' αλλαγές όλο και πληθαίνουν, ενώ η σύνδεση της κυβέρνησης με αυτήν, θυμίζει το "σύνδρομο της Στοκχόλμης" που παθαίνει απαχθέντας με τον απαγωγέα του: Έχουμε φτάσει ως χώρα, να δεχόμαστε η νέα λίστα των επαγγελμάτων που κατατάσσονται στα βαρέα και ανθυγιεινά δεν πρέπει να υπερβαίνει 10% του εργατικού δυναμικού (ανεξάρτητα δηλαδή αν η εργασία σε διάφορα επαγγέλματα είναι όντως ανθυγιεινή), ενώ σύμφωνα με πηγές κοντά στην κυβέρνηση τα μέλη της τρόικας θέτουν και θέμα περαιτέρω ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων - όσο αν αυτό είναι δυνατόν (για το τι ισχύει πλέον δείτε εδώ). Για τις νέες περικοπές στις παροχές και δαπάνες στον τομέα της υγείας ούτε λόγος - αυτές έχουν ήδη αποφασιστεί - και ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην αρρωστήσουμε...
Πηγή ειδήσεων: "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία" / Όσο για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αντί για το Μνημόνιο δείτε εδώ τον γνωστό οικονομολόγο Richard Wolff να λέει τ'αυτονόητα:
Τονίζεται ότι από το 2015 (όπως απεικονίζεται και στις µελέτες) θα υπάρξει µείωση και στις κύριες συντάξεις λόγω της αλλαγής στον τρόπο υπολογισµού τους. Ειδικότερα, ενώ για τις κύριες συντάξεις τανέα είναι ευχάριστα, για τις επικουρικές ετοιµάζονται περικοπές. Ηδη εγκρίθηκε η διενέργεια δηµόσιου ανοικτού διαγωνισµού µε σκοπό την ανάδειξη αναδόχου που θα εκπονήσει τις απαιτούµενες αναλογιστικές µελέτες για τα ταµεία επικουρικής ασφάλισης. Με βάση την προκήρυξη, οι µελέτες θα έχουν ολοκληρωθεί:
n Για το ΕΤΕΑΜ(επικουρικό) του ΙΚΑ το αργότερο έως την 1η Μαρτίου του 2011 (µέσα σε έναν µήνα από την ανάθεση της µελέτης!). n Για το ΜετοχικόΤαµείο Πολιτικών Υπαλλήλων στις 28 Μαρτίου. n Για το Ταµείο Επικουρικής Ασφάλισης ∆ηµοσίων Υπαλλήλων ώς τις 28 Απριλίου. Για τα υπόλοιπα ταµεία, η παράδοση των µελετών θα γίνεται σταδιακά το αργότερο έως τις 31 Οκτωβρίου του 2011, µε ρυθµό τουλάχιστον έξι Ταµείων ανά µήνα και σειρά προτεραιότητας απόεκείνο µε το µεγαλύτερο ύψος παροχώνσύνταξης έως το µικρότερο.
Σύµφωνα µε τον κυβερνητικό σχεδιασµό, όσοι ασφαλιστικοί φορείς έχουν ελλείµµατα θα πρέπει να µειώσουν τις καταβαλλόµενες συντάξεις. Το ποσοστό της µείωσης δεν θα είναι ενιαίο, αλλά θαεξαρτάται από την κατάσταση του κάθε Ταµείου. Στόχος είναι οι επικουρικές συντάξεις να διαµορφώνονται στο 20% του συντάξιµου µισθού. Στο κόκκινο είναι ιδιαίτερα τα επικουρικά ταµεία τραπεζών, ∆ΕΚΟ, καθώς και πρώην Ταµεία που έχουν ενταχθεί στο ΕΤΕΑΜ. Πάντως, οι όποιες µειώσεις στις συντάξεις θα γίνουν σε δόσεις. Εξετάζεται µάλιστα να υπάρξει µια µεταβατική περίοδος από 3 έως και 10 χρόνια, ανάλογα µε το ποσοστό µείωσης σε κάθε ασφαλιστικό φορέα. Σύμφωνα με την κυβέρνηση, οι αλλαγές θα αγγίξουν όσους εγκαταλείψουν την εργασία τους µετά το 2012. Από κει και πέρα, το ελλειµµατικό Ταµείο Πρόνοιας ∆ηµοσίων Υπαλλήλων (που καταβάλλει το εφάπαξ) προσωρινά θα ενισχυθεί µε δάνειο από το ΤΕΑ∆Υ (Επικουρικό ∆ηµοσίου) και κρατικά οµόλογα, αλλά µελλοντικά είναι ανοικτό το θέµα µείωσης του εφάπαξ.
Σχόλιο: Οι επιταγές της τρόικας λοιπόν και οι αναλογιστικές μελέτες (οι οποίες φυσικά λένε ότι θέλουν οι παραγγελιοδόχοι τους) δημιουργούν ένα ασφυκτικό κλίμα για τις επικουρικές συντάξεις των περισσότερων ασφαλιστικών ταμείων. Αν σκεφτεί κανείς ότι όλοι οι νεοπροσληφθέντες στο Δημόσιο και στις τράπεζες θα εντάσσονται στο ΙΚΑ, καταλαβαίνει κανείς ότι θα είναι αδύνατο γι' αυτά στο μέλλον να πληρώνουν τόσο τις επικουρικές όσο και το εφάπαξ: Χωρίς καινούργια κεφάλαια, αρχικά θα "ξεπουλήσουν" (χωρίς αμφιβολία σε χαμηλή τιμή) την περιουσία τους - κινητή και ακίνητη - και μετά θα "παγώσουν" την παροχή τους, μέχρι την οριστική εξάλειψή τους - για όλους βεβαίως και όχι μόνο για τους "καινούργιους συνταξιούχους". Για όσους πλήρωναν τόσα χρόνια "έναντι" ούτε λόγος: Δεν ενδιαφέρει ούτε την τρόικα, ούτε την κυβέρνηση. Οι μεν δεν έχουν κάνει εισφορές στο ασφαλιστικό μας σύστημα, οι δε δεν θα βρίσκονται στην θέση που είναι τώρα σε 5-10 χρόνια.
Η αδικία λοιπόν που πάει να δημιουργηθεί (και θα προστεθεί στις τόσες άλλες), αναμένεται να παρουσιαστεί σαν "επιτυχία" της κυβέρνησης από τα ΜΜΕ, αφού μέχρι το 2015 δεν "αναμένονται" νέες μειώσεις στις κύριες συντάξεις, οι οποίες βεβαίως αποτελούν ένα μόνο μέρος των συντάξιμων αποδοχών, κάτι που σίγουρα θ' αποσιωπηθεί. Η όποια "αντίσταση" της κυβέρνησης σε τέτοιες επιταγές της τρόικας, αναμένεται να είναι ανύπαρκτη εως μικρή: Κυβερνητικές πηγές διαρρέουν ότι η 4η δόση του δανείου συνδέεται από αλλαγές ΚΑΙ στις επικουρικές συντάξεις, κι έτσι το όλο θέμα θα παρουσιαστεί ως "εμείς θέλαμε, αλλά...". Εξ ου και οι δηλώσεις Λοβέρδου ότι "Εάν δεν επιτύχει αυτό το ντελικάτο κυβερνητικό πρόγραμμα της απόκτησης πόρων με αυτοχρηματοδότηση, δηλαδή με περιορισμό της ακαταστασίας και της σπατάλης,τότε θα υποκατασταθεί με άλλες πολιτικές οριζόντιες και άδικες". Βέβαια η κυβέρνηση γνωρίζει ότι ο δανεισμός από την τρόικα για την επόμενη τριετία δεν πρόκειται να είναι επαρκής για την κάλυψη των ΔΑΝΕΙΑΚΩΝ αναγκών της χώρας (έχουμε γράψει επ' αυτού στο παρελθόν εδώ). γι' αυτό και περιμένουν την επιμήκυνση σαν «μάννα εξ ουρανού», που θα σταματήσει την ιλιγγιώδη άνοδο των σπρεντ και θα της επιτρέψει να βγει στις αγορές. Γι' αλλαγή πολιτικής ούτε λόγος -δεν τους περνάει απ' το μυαλό (παρά του ότι λύσεις υπάρχουν, δείτε χαρακτηριστικά εδώ και εδώ). Μέχρι το θέμα πάντως να γίνει επίσημο υπάρχουν καθησυχαστικές δηλώσεις "για μη ύπαρξη σχεδίων περαιτέρω μειώσεων ή και καταργήσεων των επικουρικών".
Και για να μην ξεχνιόμαστε...Οι απαιτήσεις της τρόικας γι' αλλαγές όλο και πληθαίνουν, ενώ η σύνδεση της κυβέρνησης με αυτήν, θυμίζει το "σύνδρομο της Στοκχόλμης" που παθαίνει απαχθέντας με τον απαγωγέα του: Έχουμε φτάσει ως χώρα, να δεχόμαστε η νέα λίστα των επαγγελμάτων που κατατάσσονται στα βαρέα και ανθυγιεινά δεν πρέπει να υπερβαίνει 10% του εργατικού δυναμικού (ανεξάρτητα δηλαδή αν η εργασία σε διάφορα επαγγέλματα είναι όντως ανθυγιεινή), ενώ σύμφωνα με πηγές κοντά στην κυβέρνηση τα μέλη της τρόικας θέτουν και θέμα περαιτέρω ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων - όσο αν αυτό είναι δυνατόν (για το τι ισχύει πλέον δείτε εδώ). Για τις νέες περικοπές στις παροχές και δαπάνες στον τομέα της υγείας ούτε λόγος - αυτές έχουν ήδη αποφασιστεί - και ο Θεός να βάλει το χέρι του να μην αρρωστήσουμε...
Πηγή ειδήσεων: "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία" / Όσο για το τι θα μπορούσαμε να κάνουμε αντί για το Μνημόνιο δείτε εδώ τον γνωστό οικονομολόγο Richard Wolff να λέει τ'αυτονόητα:
Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011
Αλλαγές στα βαρέα και ανθυγιεινά / Δωρεά για εγκατάσταση συστήματος ηλεκτρονικής συνταγογράφησης! / Κατάληψη στην Νομική
Είδηση: Το δικαίωμα συνταξιοδότησης στο 58ο έτος με μειωμένη και στο 60ό με πλήρη και 35 έτη ασφάλισης αναμένεται να χάσουν 500.000 εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα, ενώ θα έχουν απώλειες και στις συντάξεις. Και αυτό καθώς οι ειδικότητές τους αναμένεται να αποχαρακτηριστούν και να βγουν από τη λίστα των Βαρέων και Ανθυγιεινών (ΒΑΕ). Ουσιαστικά, οι 2 από τους 3 εργαζομένους -από ένα σύνολο 750.000 ατόμων που κολλούν σήμερα «βαρέα» ένσημα- θα χάσουν μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
Αν και ο αποχαρακτηρισμός θα αφορά όσους μπαίνουν στην αγορά εργασίας από εδώ και πέρα ή έχουν λίγα χρόνια στο επάγγελμα (έως 12 έτη), ωστόσο, ήδη με τον αποχαρακτηρισμό, ξεκινάει η εσωτερική πίεση. Οι νέοι θα είναι πιο φτηνοί, τόσο ως προς το άμεσο μισθολογικό κόστος (αμοιβές ανά μήνα) από τα επιδόματα όσο και το έμμεσο εργατικό κόστος (ασφάλιστρα). Κατά συνέπεια, και ο «παλαιός» ασφαλισμένος θα αρχίσει να (αυτο-)περιορίζεται αναφορικά με τα δικαιώματά του.
Η αναθεώρηση της λίστας, σε υλοποίηση του νόμου για το Ασφαλιστικό (3865/10) -ουσιαστικά κατ' απαίτηση της τρόικας, ενώ διαρκούσε εδώ και 10 χρόνια η συζήτηση χωρίς αποτέλεσμα-, θα γίνει μέχρι τον προσεχή Ιούνιο και αναμένεται να τεθεί σε ισχύ στα τέλη του χρόνου (μεταβατικό 6μηνο προσαρμογής). Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια υποχώρηση καθώς ο νόμος προέβλεπε την ισχύ της νέας λίστας από τον προσεχή Ιούλιο.
Ετσι θα βγουν εκτός Βαρέων οι εργαζόμενοι στις ειδικότητες που θα αποχαρακτηριστούν. Εκτός και εάν έχουν περισσότερα από 3.600 ένσημα (12 χρόνια ασφάλισης) στα ΒΑΕ και, μέχρι το 2015, συνολικά 4.500 ένσημα (15 έτη ασφάλισης). Ακόμη και εάν τα επιπλέον ένσημα είναι κοινά (μικτά) του ΙΚΑ.
Αυτοί οι εργαζόμενοι θα χάσουν επιδόματα για τις βαριές εργασίες και το δικαίωμα συνταξιοδότησης με 10.500 ένσημα στο 58ο (μειωμένη) ή 60ό έτος. Θα υποχρεωθούν σε 5ετή επιπλέον εργασία (συνταξιοδότηση στο 65ο με 35ετή ασφάλιση και στο 60ό με 40 χρόνια ασφάλισης, εκ των οποίων έως και 7 πλασματικά).
Παράλληλα, οι εν λόγω εργαζόμενοι παρότι θα εργαστούν έως και 5 έτη παραπάνω θα έχουν να περιμένουν και μικρότερη σύνταξη λόγω μείωσης των αποδοχών (επιδόματα, μειωμένο ωράριο κ.ά.).
Στα "υπό αφαίρεση" επαγγέλματα περιλαμβάνονται όσοι απασχολούνται στην παραγωγή φαρμάκων, καλλυντικών, αρωμάτων, κτηνιατρικών φαρμάκων, θαλαμηπόλοι ευαγών ιδρυμάτων, κτίστες βιομηχανικών κλιβάνων, εργατοτεχνίτες πλύσης και λεύκανσης, σιδερώτριες και διαλογείς ιματισμού και εργαζόμενοι εκτός χώρων σφαγείων. Επίσης, οι υπάλληλοι γραφείων βιομηχανιών, μεταλλείων, εταιρειών πετρελαιοειδών, τεχνικοί και εκφωνητές ραδιοφώνου, καμαριέρες ξενοδοχείων, σερβιτόροι, ζαχαροπλάστες και αρτεργάτες, ταμίες στα σούπερ μάρκετ, σταθμάρχες και ελεγκτές αστικών και υπεραστικών λεωφορείων, χειριστές μηχανών προβολής κινηματογράφου, κουρείς, κομμωτές, υποδηματεργάτες, πωλητές χονδρικής της Κεντρικής Λαχαναγοράς Αθηνών, συνοδοί κλιναμαξών του ΟΣΕ και φορτοεκφορτωτές κιβωτίων και βαρελιών ζυθοποιίας.
Σχόλιο: Η ανανέωση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών είναι ένα μέτρο αναγκαίο αναμφίβολα: Στη λίστα των Βαρέων βρίσκονται σήμερα οι ίδιες ειδικότητες από τη δεκαετία του 1980 - κάποια από τα επαγγέλματα αυτά δεν είναι πλέον ανθυγιεινά, λόγω των αλλαγών και της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας που έφερε η τεχνολογική πρόοδος. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν καινούργια που θα έπρεπε να ενταχθούν μιας και τα τελευταία χρόνια οι μόνοι που εντάχθηκαν σ' αυτό το καθεστώς ήταν οι οδοκαθαριστές δημόσιοι υπάλληλοι. Από την άλλη όμως η διατήρηση του παρόντος καθεστώτος έγινε αφορμή (όσο κι αν αυτό ακούγεται παράλογο) να μη γίνει πλήρης εκμετάλλευση της τεχνολογικής και επιστημονικής προόδου σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς σε αρκετά από τα επαγγέλματα αυτά - σε πολλές δουλειές ήταν απλώς ευκολότερο να πληρώνονται οι εργαζόμενοι παραπάνω και να βγαίνουν ευκολότερα στην σύνταξη, παρά να γίνονται οι αναγκαίες επενδύσεις που κοστίζουν ακριβότερα.
Όπως και να έχει πάντως, η αλλαγή αυτή θα έπρεπε να γίνει σταδιακά ώστε να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και να μπορέσει η αγορά να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες: Η απότομη αυτή αλλαγή θα είναι εις βάρος των μεγαλύτερων σε ηλικία. Επίσης στην κατάρτηση της λίστας θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη προσοχή: Δεν μπορεί π.χ. το επάγγελμα του σερβιτόρου (που είναι εποχική εργασία, είναι επίπονο επάγγελμα και απαιτεί πολλές ώρες συνεχούς ορθοστασίας που με τη σειρά τους δημιουργούν διάφορα προβλήματα υγείας) να βγει από τη λίστα μόνο και μόνο γιατί οι σερβιτόροι είναι πολλοί στον αριθμό και δε συμφέρουν το σύστημα. Η ακόμα και αν γίνει θα πρέπει να υπάρχει βελτίωση των συνθηκών εργασίας που να εξαλείφουν τους κινδύνους (πράγμα πολύ δύσκολο). Η λογική λοιπόν πρέπει να πρυτανεύει της "σκοπιμότητας" και του συμφέροντος σε όλα τα επίπεδα...
Είδηση 2η: Μνημόνιο συνεργασίας για την υλοποίηση της πρότασης δωρεάς της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, ύψους 1.5 εκατ. ευρώ, σχετικά με το έργο του «Συστήματος Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης» θα υπογράψουν την Τρίτη η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Λούκα Κατσέλη, και ο πρόεδρος ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, Βασίλειος Ράπανος.
Σχόλιο: Αλήθεια το σύστημα αυτό δεν ήταν βασική προτεραιότητα τόσο της προηγούμενης όσο και αυτής της κυβέρνησης; Δεν υποτίθεται ότι είχαν εγγραφεί τα σχετικά κονδύλια σε 3 (μέχρι σήμερα) προϋπολογισμούς; Δεν είχαμε ακούσει ένα σωρό ανακοινώσεις για "επιτυχημένη πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος"; Αν ναι, τότε γιατί χρειάστηκε μια τράπεζα να κάνει "δωρεά" για να πραγματοποιηθεί αυτό εκτεταμένα; Σίγουρα αξίζουν μπράβο στην Εθνική Τράπεζα για την χειρονομία αυτή, αλλά έχουμε την αίσθηση ότι κάποιος δεν μας τα λέει καλά στην κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα: Το λιγότερο που θα περίμενε κανείς είναι να είχε αρχίσει ήδη η εφαρμογή του μέτρου αντί να υπογράφονται συμβάσεις για να ξεκινήσεις στο απώτερο μέλλον...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Για την κατάληψη στην Νομική απο 300 περίπου οικονομικούς (και μη) μετανάστες σίγουρα έχετε διαβάσει (αν όχι δείτε εδώ). Το θέμα σίγουρα έχει πολλά επίπεδα και ευθύνες έχουν όλοι μιας και το πρόβλημα είναι διαχρονικό. Πάντως όπως και να έχει θεωρούμε μεγάλο λάθος που κάποιοι (σε μια περίοδο που τα πράγματα δεν πάνε καλά στην χώρα και υπάρχει μεγάλος σκεπτικισμός της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες - λαθραίους και μη) θεώρησαν ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν μια καλή ιδέα και "ώθησαν" τους μετανάστες στην κατάληψη. Πέραν του ότι έφεραν την κοινωνία απέναντί τους και δεν πρόκειται να ευοδοθεί το αίτημα για νομιμοποίηση των μεταναστών, κατάφεραν να ξεσηκώσουν μια ακόμα συζήτηση για την "χρησιμότητα" του πανεπιστημιακού ασύλου, από τους "συνήθεις υπόπτους" (δηλ. ΛΑΟΣ, Ν.Δ., Υπουργείο Δικαιοσύνης). Και βέβαια θα έχουν το μερίδιο που τους αναλογεί για ό,τι συμβεί από δω και πέρα.
Αν και ο αποχαρακτηρισμός θα αφορά όσους μπαίνουν στην αγορά εργασίας από εδώ και πέρα ή έχουν λίγα χρόνια στο επάγγελμα (έως 12 έτη), ωστόσο, ήδη με τον αποχαρακτηρισμό, ξεκινάει η εσωτερική πίεση. Οι νέοι θα είναι πιο φτηνοί, τόσο ως προς το άμεσο μισθολογικό κόστος (αμοιβές ανά μήνα) από τα επιδόματα όσο και το έμμεσο εργατικό κόστος (ασφάλιστρα). Κατά συνέπεια, και ο «παλαιός» ασφαλισμένος θα αρχίσει να (αυτο-)περιορίζεται αναφορικά με τα δικαιώματά του.
Η αναθεώρηση της λίστας, σε υλοποίηση του νόμου για το Ασφαλιστικό (3865/10) -ουσιαστικά κατ' απαίτηση της τρόικας, ενώ διαρκούσε εδώ και 10 χρόνια η συζήτηση χωρίς αποτέλεσμα-, θα γίνει μέχρι τον προσεχή Ιούνιο και αναμένεται να τεθεί σε ισχύ στα τέλη του χρόνου (μεταβατικό 6μηνο προσαρμογής). Σε αυτό το σημείο υπάρχει μια υποχώρηση καθώς ο νόμος προέβλεπε την ισχύ της νέας λίστας από τον προσεχή Ιούλιο.
Ετσι θα βγουν εκτός Βαρέων οι εργαζόμενοι στις ειδικότητες που θα αποχαρακτηριστούν. Εκτός και εάν έχουν περισσότερα από 3.600 ένσημα (12 χρόνια ασφάλισης) στα ΒΑΕ και, μέχρι το 2015, συνολικά 4.500 ένσημα (15 έτη ασφάλισης). Ακόμη και εάν τα επιπλέον ένσημα είναι κοινά (μικτά) του ΙΚΑ.
Αυτοί οι εργαζόμενοι θα χάσουν επιδόματα για τις βαριές εργασίες και το δικαίωμα συνταξιοδότησης με 10.500 ένσημα στο 58ο (μειωμένη) ή 60ό έτος. Θα υποχρεωθούν σε 5ετή επιπλέον εργασία (συνταξιοδότηση στο 65ο με 35ετή ασφάλιση και στο 60ό με 40 χρόνια ασφάλισης, εκ των οποίων έως και 7 πλασματικά).
Παράλληλα, οι εν λόγω εργαζόμενοι παρότι θα εργαστούν έως και 5 έτη παραπάνω θα έχουν να περιμένουν και μικρότερη σύνταξη λόγω μείωσης των αποδοχών (επιδόματα, μειωμένο ωράριο κ.ά.).
Στα "υπό αφαίρεση" επαγγέλματα περιλαμβάνονται όσοι απασχολούνται στην παραγωγή φαρμάκων, καλλυντικών, αρωμάτων, κτηνιατρικών φαρμάκων, θαλαμηπόλοι ευαγών ιδρυμάτων, κτίστες βιομηχανικών κλιβάνων, εργατοτεχνίτες πλύσης και λεύκανσης, σιδερώτριες και διαλογείς ιματισμού και εργαζόμενοι εκτός χώρων σφαγείων. Επίσης, οι υπάλληλοι γραφείων βιομηχανιών, μεταλλείων, εταιρειών πετρελαιοειδών, τεχνικοί και εκφωνητές ραδιοφώνου, καμαριέρες ξενοδοχείων, σερβιτόροι, ζαχαροπλάστες και αρτεργάτες, ταμίες στα σούπερ μάρκετ, σταθμάρχες και ελεγκτές αστικών και υπεραστικών λεωφορείων, χειριστές μηχανών προβολής κινηματογράφου, κουρείς, κομμωτές, υποδηματεργάτες, πωλητές χονδρικής της Κεντρικής Λαχαναγοράς Αθηνών, συνοδοί κλιναμαξών του ΟΣΕ και φορτοεκφορτωτές κιβωτίων και βαρελιών ζυθοποιίας.
Σχόλιο: Η ανανέωση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών είναι ένα μέτρο αναγκαίο αναμφίβολα: Στη λίστα των Βαρέων βρίσκονται σήμερα οι ίδιες ειδικότητες από τη δεκαετία του 1980 - κάποια από τα επαγγέλματα αυτά δεν είναι πλέον ανθυγιεινά, λόγω των αλλαγών και της βελτίωσης των συνθηκών εργασίας που έφερε η τεχνολογική πρόοδος. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν καινούργια που θα έπρεπε να ενταχθούν μιας και τα τελευταία χρόνια οι μόνοι που εντάχθηκαν σ' αυτό το καθεστώς ήταν οι οδοκαθαριστές δημόσιοι υπάλληλοι. Από την άλλη όμως η διατήρηση του παρόντος καθεστώτος έγινε αφορμή (όσο κι αν αυτό ακούγεται παράλογο) να μη γίνει πλήρης εκμετάλλευση της τεχνολογικής και επιστημονικής προόδου σε θέματα υγιεινής και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς σε αρκετά από τα επαγγέλματα αυτά - σε πολλές δουλειές ήταν απλώς ευκολότερο να πληρώνονται οι εργαζόμενοι παραπάνω και να βγαίνουν ευκολότερα στην σύνταξη, παρά να γίνονται οι αναγκαίες επενδύσεις που κοστίζουν ακριβότερα.
Όπως και να έχει πάντως, η αλλαγή αυτή θα έπρεπε να γίνει σταδιακά ώστε να προστατευθούν οι εργαζόμενοι και να μπορέσει η αγορά να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες: Η απότομη αυτή αλλαγή θα είναι εις βάρος των μεγαλύτερων σε ηλικία. Επίσης στην κατάρτηση της λίστας θα πρέπει να υπάρχει μεγαλύτερη προσοχή: Δεν μπορεί π.χ. το επάγγελμα του σερβιτόρου (που είναι εποχική εργασία, είναι επίπονο επάγγελμα και απαιτεί πολλές ώρες συνεχούς ορθοστασίας που με τη σειρά τους δημιουργούν διάφορα προβλήματα υγείας) να βγει από τη λίστα μόνο και μόνο γιατί οι σερβιτόροι είναι πολλοί στον αριθμό και δε συμφέρουν το σύστημα. Η ακόμα και αν γίνει θα πρέπει να υπάρχει βελτίωση των συνθηκών εργασίας που να εξαλείφουν τους κινδύνους (πράγμα πολύ δύσκολο). Η λογική λοιπόν πρέπει να πρυτανεύει της "σκοπιμότητας" και του συμφέροντος σε όλα τα επίπεδα...
Είδηση 2η: Μνημόνιο συνεργασίας για την υλοποίηση της πρότασης δωρεάς της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, ύψους 1.5 εκατ. ευρώ, σχετικά με το έργο του «Συστήματος Ηλεκτρονικής Συνταγογράφησης» θα υπογράψουν την Τρίτη η υπουργός Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, Λούκα Κατσέλη, και ο πρόεδρος ΔΣ της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, Βασίλειος Ράπανος.
Σχόλιο: Αλήθεια το σύστημα αυτό δεν ήταν βασική προτεραιότητα τόσο της προηγούμενης όσο και αυτής της κυβέρνησης; Δεν υποτίθεται ότι είχαν εγγραφεί τα σχετικά κονδύλια σε 3 (μέχρι σήμερα) προϋπολογισμούς; Δεν είχαμε ακούσει ένα σωρό ανακοινώσεις για "επιτυχημένη πιλοτική εφαρμογή του προγράμματος"; Αν ναι, τότε γιατί χρειάστηκε μια τράπεζα να κάνει "δωρεά" για να πραγματοποιηθεί αυτό εκτεταμένα; Σίγουρα αξίζουν μπράβο στην Εθνική Τράπεζα για την χειρονομία αυτή, αλλά έχουμε την αίσθηση ότι κάποιος δεν μας τα λέει καλά στην κυβέρνηση για το συγκεκριμένο θέμα: Το λιγότερο που θα περίμενε κανείς είναι να είχε αρχίσει ήδη η εφαρμογή του μέτρου αντί να υπογράφονται συμβάσεις για να ξεκινήσεις στο απώτερο μέλλον...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Για την κατάληψη στην Νομική απο 300 περίπου οικονομικούς (και μη) μετανάστες σίγουρα έχετε διαβάσει (αν όχι δείτε εδώ). Το θέμα σίγουρα έχει πολλά επίπεδα και ευθύνες έχουν όλοι μιας και το πρόβλημα είναι διαχρονικό. Πάντως όπως και να έχει θεωρούμε μεγάλο λάθος που κάποιοι (σε μια περίοδο που τα πράγματα δεν πάνε καλά στην χώρα και υπάρχει μεγάλος σκεπτικισμός της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στους οικονομικούς μετανάστες - λαθραίους και μη) θεώρησαν ότι μια τέτοια κίνηση θα ήταν μια καλή ιδέα και "ώθησαν" τους μετανάστες στην κατάληψη. Πέραν του ότι έφεραν την κοινωνία απέναντί τους και δεν πρόκειται να ευοδοθεί το αίτημα για νομιμοποίηση των μεταναστών, κατάφεραν να ξεσηκώσουν μια ακόμα συζήτηση για την "χρησιμότητα" του πανεπιστημιακού ασύλου, από τους "συνήθεις υπόπτους" (δηλ. ΛΑΟΣ, Ν.Δ., Υπουργείο Δικαιοσύνης). Και βέβαια θα έχουν το μερίδιο που τους αναλογεί για ό,τι συμβεί από δω και πέρα.
Δευτέρα 24 Ιανουαρίου 2011
Πλήρης κατάλογος των "κλειστών" επαγγελμάτων / Απάτη σε βάρος του ΙΚΑ
Είδηση 1η: Τουλάχιστον 350 διαφορετικά επαγγέλματα επηρεάζονται από το "άνοιγμα" που ανακοίνωσε η κυβέρνηση (δείτε εδώ σχετικά τη σχετική ανάρτηση). Πιο αναλυτικά με μια πρώτη ανάγνωση στον κατάλογο περιλαμβάνονται:
Σχόλιο: Σε προηγούμενη ανάρτησή μας, είχαμε μιλήσει για τους κινδύνους που περιλαμβάνονται σε ένα άνευ ορίων "άνοιγμα": Πέραν από τον κίνδυνο μείωσης ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών και τον κίνδυνο κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων από την μετατροπή των "ελαχίστων" αμοιβών σε "τιμές αναφοράς", ο βασικότερος κίνδυνος προέρχεται από την αποσύνδεση της ιδιότητας από το πτυχίο ή από την πιστοποίηση του επαγγέλματος που υπάρχει μέχρι σήμερα. Και δεν αναφερόμαστε φυσικά μόνο στα "μεγάλα" επαγγέλματα" (τα οποία έχουμε καλύψει εκτενώς αλλού). Στον παραπάνω κατάλογο περιλαμβάνονται πολλά επαγγέλματα που πλέον θα μπορεί να εκτελεί ο οποιοσδήποτε χωρίς διοικητικό έλεγχο:
Φανταστείτε λοιπόν τι μπορεί να συμβεί αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να εκτελεί δημοπρασίες έργων αρχαίας τέχνης (χαρά στους αρχαιοκάπηλους);
Tι επιπτώσεις μπορεί να έχει στη δημόσια ασφάλεια αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να εργαστεί σαν "γομωτής-πυροδότης" (δηλ. πυροτεχνουργός) ή να πουλάει βεγγαλικά ή φωτοβολίδες;
Aν ο οποιοσδήποτε μπορεί να νοικιάσει αυτοκίνητα ή μηχανάκια, αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να εργάζεται σαν ηλεκτρολόγος ή να συντηρεί καυστήρες ή ακόμα και να εκπαιδεύει οδηγούς (πράγμα που ενέχει κινδύνους για τη σωματική ακεραιότητα);
Τι επίπτωση θα έχει άραγε αν μπορεί να έχει στο περιβάλλον αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να φτιάξει θεωρητικά οπουδήποτε ένα κάμπινγκ ή μια μαρίνα;
Τι κοινωνικό αντίκτυπο μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε πλοίο με ελληνική σημαία μπορεί να έχει καζίνο (το καζίνο θ' αποτελεί ένα "φυσιολογικό" τρόπο διασκέδασης για όλη την οικογένεια άραγε);
Για την υγεία των ζώων (μικρών και μεγάλων - συμπεριλαμβανομένων των δίποδων) αν αποσυνδεθεί η ανάγκη κατοχής πτυχίου κτηνιατρικής (ή ακόμα και κανονικής ιατρικής) για την ίδρυση κτηνιατρείου ή ιατρείου; (δείτε αναλυτικά εδώ).
Δεν υπάρχουν άραγε κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία, αν μπορεί οποιοδήποτε κατάστημα να πουλά κτηνιατρικά φάρμακα (για τ' άλλα φάρμακα έχουμε γράψει σχετικά εδώ).
Δεν δημιουργούνται κίνδυνοι ασφαλείας αν ο καθένας μπορεί να φτιάχνει και να πουλάει κλειδιά;
Αν μπορούν ν' ανοίγουν μπαρ και κέντρα διασκέδασης οπουδήποτε, χωρίς διοικητικές αποφάσεις;
Αν ο καθένας μπορεί ν' ανοίξει, οπουδήποτε, χωρίς προϋποθέσεις ένα κέντρο επαγγελματικής κατάρτησης - το οποίο με λίγο "σπρώξιμο", ¨και μια πιθανή συνεργασία μ' ένα "πανεπιστήμιο-σφραγίδα" χώρας της ΕΕ, θα δίνει μετά από λίγα χρόνια και "πανεπιστημιακούς" τίτλους;
Αν δεν υπάρχει έλεγχος αδειών στις λαϊκές και ο καθένας να μπορεί έτσι να πουλάει οτιδήποτε σε οποιοδήποτε;
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε δεκάδες ακόμα τέτοια ερωτήματα...Αλλά πιστεύουμε ότι πήρατε μια εικόνα, γιατί χρειάζονται τα "κλειστά" επαγγέλματα: Σαφέστατα χρειάζεται μια αναδιάρθρωση του συστήματος, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει σε μια κατεύθυνση ενίσχυσης της ταχύτητας αδειοδότησης, των πιο έγκυρων ελέγχων και όχι προς ένα γενικότερο ξεχαρβάλωμα, στα πλαίσια των επιταγών της τρόικας. Μπορεί η κυβέρνηση να έχει καλές προθέσεις στο θέμα της ενίσχυσης της "επιχειρηματικότητας" αλλά είπαμε: Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
Είδηση 2η: Απάτη-μαμούθ σε βάρος του ΙΚΑ αποκαλύφτηκε από την έρευνα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής μετά από δώδεκα μηνύσεις που υπέβαλε ο διοικητής του Ιδρύματος. Το κύκλωμα φέρεται να έχει αποκομίσει περί τα 100 εκατομμύρια, ενώ η συνολική ζημία για το ΙΚΑ υπολογίζεται στα 300 εκατομμύρια ευρώ.
Σύμφωνα με τις μηνύσεις, το κύκλωμα εμφάνιζε ονόματα ανύπαρκτων εργαζομένων στις αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις των εργοδοτών σε συνεργασία με λογιστικά και δικηγορικά γραφεία, κατασκευαστικές ή τεχνικές εταιρείες ακόμη και γραφεία κηδειών. Οι δηλώσεις αυτές, που υποβάλλονταν μέσω Ίντερνετ, αφορούσαν είτε φανταστικά είτε πραγματικά έργα (οικοδομές κλπ), με ένσημα πιστωμένα χωρίς οι ιδιοκτήτες αυτών των έργων να γνωρίζουν το παραμικρό. Οι δηλωμένοι εργαζόμενοι που είχαν κάνει την συμφωνία με τα κυκλώματα έπαιρναν τα ένσημα ασφάλισης και όλες τις παροχές που προκύπτουν από την ασφάλιση (δώρα, επιδόματα, παροχές υγείας κλπ) καταβάλλοντας την εισφορά που τους αναλογούσε στο ΙΚΑ, και στον δήθεν εργοδότη το ποσό που είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους, ο οποίος όμως δεν το κατέβαλε στο ΙΚΑ, όπως υποχρεούται από το νόμο.
Οι δράστες εντοπίστηκαν από τον ηλεκτρονικό έλεγχο ασφάλισης, ένα ηλεκτρονικό δίχτυ που έχει τεθεί σε εφαρμογή από τον περασμένο Αύγουστο και συνδέει το ΙΚΑ, με το ΣΕΠΕ και τον ΟΑΕΔ ενώ έχει τη δυνατότητα ελέγχου και διασταύρωσης όλων των στοιχείων που εισάγει ο εργοδότης με το μητρώο εργοδοτών - παραρτημάτων και το μητρώο ασφαλισμένων που διαθέτει. Το σύστημα εντοπίζει και ενημερώνει αυτόματα κάθε αναντιστοιχία δεδομένων. Το ΙΚΑ θα προχωρήσει ακόμη σε ενημέρωση και άλλων φορέων όπως ο ΟΑΕΔ, που καταβάλει επιδόματα, και οι νομαρχίες, από τις οποίες ανανεώνεται η άδεια παραμονής των αλλοδαπών ενώ θα αναζητήσει τις αχρεωστήτως καταβληθείσες παροχές, που χορηγήθηκαν από το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, στους φερόμενους ως απασχοληθέντες.
Σχόλιο: Φτάσαμε λοιπόν στο "Αμήν" για να αποκαλυφθεί κάτι που ο περισσότερος κόσμος πίστευε ότι συμβαίνει εδώ και χρόνια. Υπερβολική ή παράνομη συνταγογράφηση (δείτε εδώ σχετικά), ανύπαρκτοι εργαζόμενοι που εισπράττουν δώρα και ένσημα (τα οποία στη συνέχεια διοχετεύονται στην "μαύρη" αγορά και απευθύνονται σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη λίγα ένσημα για να βγουν στην σύνταξη), μη λειτουργία του rebate στην αγορά του φαρμάκου (που καταλήγει σε χασούρα εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο - δείτε εδώ σχετικά) και τέλος ένα κύκλωμα "δήθεν" εργαζομένων από τις γειτονικές χώρες της ΕΕ (Ρουμανία, Βουλγαρία) που "αγοράζουν" ένσημα στην Ελλάδα και συνταξιοδοτούνται από την χώρα μας, εκμεταλλευόμενοι έτσι ενδοευρωπαϊκές συμφωνίες για να πάρουν σύνταξη στην Ελλάδα (που είναι σαφέστατα υψηλότερες απ' ότι στην χώρα προέλευσής τους).
Όλα αυτά - συνυπολογιζόμενων των δομημένων ομολόγων, του χρηματιστηριακού τζόγου και των κυβερνητικών παλλινδρομήσεων σχετικά με τα όρια συνταξιοδότησης- οδήγησαν το σύστημα εδώ που βρίσκεται, στην κατάντια δηλ. να μην μπορεί να πληρώσει συντάξεις και εφάπαξ και να "κόβει" βασικές εξετάσεις από τις παροχές των ασφαλιστικών ταμείων.
Ας ελπίσουμε ότι αυτές, οι πρώτες κινήσεις του ΙΚΑ, να είναι προπομός παρόμοιων απ' όλους τους ασφαλιστικούς φορείς που οδηγήσουν σε μια ουσιαστική αλλαγή προς πραγματικό όφελος των ασφαλισμένων και όχι μόνο προς καλυτέρευση των δεικτών: Διαφορετικά τα πράγματα θα βρίσκονται πάλι στο σημείο μηδέν για όλους μας...
Σχόλιο: Σε προηγούμενη ανάρτησή μας, είχαμε μιλήσει για τους κινδύνους που περιλαμβάνονται σε ένα άνευ ορίων "άνοιγμα": Πέραν από τον κίνδυνο μείωσης ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών και τον κίνδυνο κατάρρευσης των ασφαλιστικών ταμείων από την μετατροπή των "ελαχίστων" αμοιβών σε "τιμές αναφοράς", ο βασικότερος κίνδυνος προέρχεται από την αποσύνδεση της ιδιότητας από το πτυχίο ή από την πιστοποίηση του επαγγέλματος που υπάρχει μέχρι σήμερα. Και δεν αναφερόμαστε φυσικά μόνο στα "μεγάλα" επαγγέλματα" (τα οποία έχουμε καλύψει εκτενώς αλλού). Στον παραπάνω κατάλογο περιλαμβάνονται πολλά επαγγέλματα που πλέον θα μπορεί να εκτελεί ο οποιοσδήποτε χωρίς διοικητικό έλεγχο:
Φανταστείτε λοιπόν τι μπορεί να συμβεί αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να εκτελεί δημοπρασίες έργων αρχαίας τέχνης (χαρά στους αρχαιοκάπηλους);
Tι επιπτώσεις μπορεί να έχει στη δημόσια ασφάλεια αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να εργαστεί σαν "γομωτής-πυροδότης" (δηλ. πυροτεχνουργός) ή να πουλάει βεγγαλικά ή φωτοβολίδες;
Aν ο οποιοσδήποτε μπορεί να νοικιάσει αυτοκίνητα ή μηχανάκια, αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να εργάζεται σαν ηλεκτρολόγος ή να συντηρεί καυστήρες ή ακόμα και να εκπαιδεύει οδηγούς (πράγμα που ενέχει κινδύνους για τη σωματική ακεραιότητα);
Τι επίπτωση θα έχει άραγε αν μπορεί να έχει στο περιβάλλον αν ο οποιοσδήποτε μπορεί να φτιάξει θεωρητικά οπουδήποτε ένα κάμπινγκ ή μια μαρίνα;
Τι κοινωνικό αντίκτυπο μπορεί να υπάρξει οποιαδήποτε πλοίο με ελληνική σημαία μπορεί να έχει καζίνο (το καζίνο θ' αποτελεί ένα "φυσιολογικό" τρόπο διασκέδασης για όλη την οικογένεια άραγε);
Για την υγεία των ζώων (μικρών και μεγάλων - συμπεριλαμβανομένων των δίποδων) αν αποσυνδεθεί η ανάγκη κατοχής πτυχίου κτηνιατρικής (ή ακόμα και κανονικής ιατρικής) για την ίδρυση κτηνιατρείου ή ιατρείου; (δείτε αναλυτικά εδώ).
Δεν υπάρχουν άραγε κίνδυνοι για τη δημόσια υγεία, αν μπορεί οποιοδήποτε κατάστημα να πουλά κτηνιατρικά φάρμακα (για τ' άλλα φάρμακα έχουμε γράψει σχετικά εδώ).
Δεν δημιουργούνται κίνδυνοι ασφαλείας αν ο καθένας μπορεί να φτιάχνει και να πουλάει κλειδιά;
Αν μπορούν ν' ανοίγουν μπαρ και κέντρα διασκέδασης οπουδήποτε, χωρίς διοικητικές αποφάσεις;
Αν ο καθένας μπορεί ν' ανοίξει, οπουδήποτε, χωρίς προϋποθέσεις ένα κέντρο επαγγελματικής κατάρτησης - το οποίο με λίγο "σπρώξιμο", ¨και μια πιθανή συνεργασία μ' ένα "πανεπιστήμιο-σφραγίδα" χώρας της ΕΕ, θα δίνει μετά από λίγα χρόνια και "πανεπιστημιακούς" τίτλους;
Αν δεν υπάρχει έλεγχος αδειών στις λαϊκές και ο καθένας να μπορεί έτσι να πουλάει οτιδήποτε σε οποιοδήποτε;
Θα μπορούσαμε να παραθέσουμε δεκάδες ακόμα τέτοια ερωτήματα...Αλλά πιστεύουμε ότι πήρατε μια εικόνα, γιατί χρειάζονται τα "κλειστά" επαγγέλματα: Σαφέστατα χρειάζεται μια αναδιάρθρωση του συστήματος, αλλά αυτό θα πρέπει να γίνει σε μια κατεύθυνση ενίσχυσης της ταχύτητας αδειοδότησης, των πιο έγκυρων ελέγχων και όχι προς ένα γενικότερο ξεχαρβάλωμα, στα πλαίσια των επιταγών της τρόικας. Μπορεί η κυβέρνηση να έχει καλές προθέσεις στο θέμα της ενίσχυσης της "επιχειρηματικότητας" αλλά είπαμε: Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις.
Είδηση 2η: Απάτη-μαμούθ σε βάρος του ΙΚΑ αποκαλύφτηκε από την έρευνα της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος της Ασφάλειας Αττικής μετά από δώδεκα μηνύσεις που υπέβαλε ο διοικητής του Ιδρύματος. Το κύκλωμα φέρεται να έχει αποκομίσει περί τα 100 εκατομμύρια, ενώ η συνολική ζημία για το ΙΚΑ υπολογίζεται στα 300 εκατομμύρια ευρώ.
Σύμφωνα με τις μηνύσεις, το κύκλωμα εμφάνιζε ονόματα ανύπαρκτων εργαζομένων στις αναλυτικές περιοδικές δηλώσεις των εργοδοτών σε συνεργασία με λογιστικά και δικηγορικά γραφεία, κατασκευαστικές ή τεχνικές εταιρείες ακόμη και γραφεία κηδειών. Οι δηλώσεις αυτές, που υποβάλλονταν μέσω Ίντερνετ, αφορούσαν είτε φανταστικά είτε πραγματικά έργα (οικοδομές κλπ), με ένσημα πιστωμένα χωρίς οι ιδιοκτήτες αυτών των έργων να γνωρίζουν το παραμικρό. Οι δηλωμένοι εργαζόμενοι που είχαν κάνει την συμφωνία με τα κυκλώματα έπαιρναν τα ένσημα ασφάλισης και όλες τις παροχές που προκύπτουν από την ασφάλιση (δώρα, επιδόματα, παροχές υγείας κλπ) καταβάλλοντας την εισφορά που τους αναλογούσε στο ΙΚΑ, και στον δήθεν εργοδότη το ποσό που είχαν συμφωνήσει μεταξύ τους, ο οποίος όμως δεν το κατέβαλε στο ΙΚΑ, όπως υποχρεούται από το νόμο.
Οι δράστες εντοπίστηκαν από τον ηλεκτρονικό έλεγχο ασφάλισης, ένα ηλεκτρονικό δίχτυ που έχει τεθεί σε εφαρμογή από τον περασμένο Αύγουστο και συνδέει το ΙΚΑ, με το ΣΕΠΕ και τον ΟΑΕΔ ενώ έχει τη δυνατότητα ελέγχου και διασταύρωσης όλων των στοιχείων που εισάγει ο εργοδότης με το μητρώο εργοδοτών - παραρτημάτων και το μητρώο ασφαλισμένων που διαθέτει. Το σύστημα εντοπίζει και ενημερώνει αυτόματα κάθε αναντιστοιχία δεδομένων. Το ΙΚΑ θα προχωρήσει ακόμη σε ενημέρωση και άλλων φορέων όπως ο ΟΑΕΔ, που καταβάλει επιδόματα, και οι νομαρχίες, από τις οποίες ανανεώνεται η άδεια παραμονής των αλλοδαπών ενώ θα αναζητήσει τις αχρεωστήτως καταβληθείσες παροχές, που χορηγήθηκαν από το ΙΚΑ- ΕΤΑΜ, στους φερόμενους ως απασχοληθέντες.
Σχόλιο: Φτάσαμε λοιπόν στο "Αμήν" για να αποκαλυφθεί κάτι που ο περισσότερος κόσμος πίστευε ότι συμβαίνει εδώ και χρόνια. Υπερβολική ή παράνομη συνταγογράφηση (δείτε εδώ σχετικά), ανύπαρκτοι εργαζόμενοι που εισπράττουν δώρα και ένσημα (τα οποία στη συνέχεια διοχετεύονται στην "μαύρη" αγορά και απευθύνονται σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη λίγα ένσημα για να βγουν στην σύνταξη), μη λειτουργία του rebate στην αγορά του φαρμάκου (που καταλήγει σε χασούρα εκατομμυρίων ευρώ κάθε χρόνο - δείτε εδώ σχετικά) και τέλος ένα κύκλωμα "δήθεν" εργαζομένων από τις γειτονικές χώρες της ΕΕ (Ρουμανία, Βουλγαρία) που "αγοράζουν" ένσημα στην Ελλάδα και συνταξιοδοτούνται από την χώρα μας, εκμεταλλευόμενοι έτσι ενδοευρωπαϊκές συμφωνίες για να πάρουν σύνταξη στην Ελλάδα (που είναι σαφέστατα υψηλότερες απ' ότι στην χώρα προέλευσής τους).
Όλα αυτά - συνυπολογιζόμενων των δομημένων ομολόγων, του χρηματιστηριακού τζόγου και των κυβερνητικών παλλινδρομήσεων σχετικά με τα όρια συνταξιοδότησης- οδήγησαν το σύστημα εδώ που βρίσκεται, στην κατάντια δηλ. να μην μπορεί να πληρώσει συντάξεις και εφάπαξ και να "κόβει" βασικές εξετάσεις από τις παροχές των ασφαλιστικών ταμείων.
Ας ελπίσουμε ότι αυτές, οι πρώτες κινήσεις του ΙΚΑ, να είναι προπομός παρόμοιων απ' όλους τους ασφαλιστικούς φορείς που οδηγήσουν σε μια ουσιαστική αλλαγή προς πραγματικό όφελος των ασφαλισμένων και όχι μόνο προς καλυτέρευση των δεικτών: Διαφορετικά τα πράγματα θα βρίσκονται πάλι στο σημείο μηδέν για όλους μας...
Κυριακή 23 Ιανουαρίου 2011
Ουρά στο Δημόσιο για συντάξεις / Μαζικά ερωτήματα στην Επιθεώρηση Εργασίας για μειώσεις μισθών / Παραδείγματα συγχωνεύσεων σχολείων
Είδηση 1η: Στο Γενικό Λογιστήριο του Κράτους η κατάσταση με τη διαδικασία έκδοσης των συνταξιοδοτικών αποφάσεων έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Οι εκκρεμείς αιτήσεις από τους δημόσιους υπαλλήλους που σπεύδουν να αποχωρήσουν ξεπέρασαν τις 35.000. Την ίδια ώρα στο ΙΚΑ, οι αιτήσεις συνταξιοδότησης ή τα αιτήματα καταμέτρησης του χρόνου που έχει διανυθεί στο Ταμείο, στο πλαίσιο της διαδοχικής ασφάλισης, υπολογίζονται σε 60.000. Στην καλύτερη περίπτωση ο μέσος χρόνος αναμονής για την απόκτηση της κύριας σύνταξης φτάνει το ένα έτος. Ηλεκτρονική καταμέτρηση γίνεται μόνο για τα χρόνια ασφάλισης μετά το 2001 και στο υπουργείο Εργασίας ακόμη δεν έχουν λύσει το «αίνιγμα» για τη μηχανογράφηση των ασφαλιστικών φορέων που ακόμη δουλεύουν με χαρτί και στιλό.
Για όποιον είχε την ατυχία να ασφαλιστεί και στο επικουρικό των εμποροϋπαλλήλων, ή για όλους όσοι προσδοκούν να πάρουν εφάπαξ από το Ταμείο Πρόνοιας του Δημοσίου η αναμονή μπορεί να διαρκέσει 3 ή και παραπάνω χρόνια. Μέχρι τότε πώς θα ζήσει; Οσοι δεν έχουν αποταμιεύσεις θα δανειστούν, θα πιεστούν, θα βάλουν λυτούς και δεμένους για να επισπεύσουν τις διαδικασίες. Θα αναζητήσουν για πολλοστή φορά κάποιο μέσο για το αυτονόητο δικαίωμα στη σύνταξη που δικαιούνται. Η αλήθεια είναι ότι μετά και την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η αγωνία για τη σύνταξη και την τύχη των Ταμείων, αντί να καταλαγιάσει, διογκώθηκε. H συνέχεια είναι γνωστή. Η ανασφάλεια λειτουργεί σαν το ντόμινο. Οσο πιο πολύ αυξάνεται ο χρόνος αναμονής τόσο πιο έντονα νιώθουν περισσότεροι ασφαλισμένοι την ανάγκη να καταθέσουν, το γρηγορότερο δυνατό, τα χαρτιά τους για να προλάβουν τα χειρότερα. Εκατοντάδες αιτήσεις υποβάλλονται καθημερινά, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε πολύ πάνω από 100.000 μελλοντικούς συνταξιούχους.
Μέσα σε μια δεκαετία ο αριθμός των αιτήσεων στο Δημόσιο που δεν ξεπερνούσε τις 12.000 τριπλασιάστηκε. Στο ΙΚΑ, η αποχώρηση των stagiers κάνει ακόμη πιο δύσκολη την επιτάχυνση για έκδοση αποφάσεων από το προσωπικό που μέσα σε μία διετία μειώθηκε κατά 30%. Για τους ελεύθερους επαγγελματίες ο χρόνος αναμονής σύνταξης φτάνει τον ένα χρόνο και εάν έχει προηγηθεί διαδοχική ασφάλιση αυξάνεται στους 18 μήνες.
Σχόλιο: Λογικό και αναμενόμενο των μαζικών αιτήσεων συνταξιοδότησης. Γιατί κάποιος που μπορεί να συνταξιοδοτηθεί να περιμένει, τη στιγμή που υπάρχει κίνδυνος για περαιτέρω αυξήσεις των ορίων ηλικίας; Αν η χώρα μας λειτουργούσε με σχέδιο και ορίζοντα κάτι τέτοιο δε θα συνέβαινε, όπως επίσης αν υπήρχε νομοθετική δέσμευση για σταθερό υπολογισμό συντάξεων και ουσιαστική κατοχύρωση των δικαιωμάτων συνταξιοδότησης. Αντ' αυτού όμως έχουμε μια συνεχή αλλαγή σχεδίων και πλάνων, υποσχέσεις που δεν τηρούνται και που αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη. Και βέβαια οι παλινδρομήσεις της κυβέρνησης οδηγούν σε στραγγισμό των ασφαλιστικών ταμείων που αντί να εισπράττουν θα είναι υποχρεωμένα να "πληρώνουν" μεγάλο αριθμό νέων συνταξιούχων και να καταβάλλουν αντίστοιχο αριθμό εφάπαξ. Το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί "ανάγκη" για καινούργια μέτρα - κατά τη λογική πάντα της τρόικας και της κυβέρνησης.
Είδηση 2η: "Τσουνάμι" ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας με μειώσεις αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα αναμένεται τους επόμενους μήνες. Εκατοντάδες κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις «ετοιμάζονται» να θέσουν σε εφαρμογή το νέο νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης που δίνει τη δυνατότητα συνομολόγησης με το προσωπικό τους ενός «κουρέματος των μισθών» δίδοντας ως «αντάλλαγμα» τη διατήρηση των υφισταμένων θέσεων εργασίας. Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να ανατρέψει πλήρως το καθεστώς των αμοιβών του ιδιωτικού τομέα συμπαρασύροντας ομοειδείς επιχειρήσεις σε ανάλογες πρακτικές και επιφέροντας μειώσεις μισθών που ξεκινούν από 10% και φθάνουν ως και το 25%.
Την εικόνα αυτή καταγράφουν όλα τα στοιχεία που προέρχονται από το υπουργείο Εργασίας, τα Εργατικά Κέντρα της χώρας αλλά και από τις δικαστικές αρχές. Κοινή είναι η πεποίθηση ότι το επόμενο διάστημα αναμένεται «έκρηξη των επιχειρησιακών συμβάσεων», γεγονός που θα προκαλέσει στις υπόλοιπες επιχειρήσεις- όπου δεν θα υπάρξουν ανάλογες συμβάσεις- ένταση των πιέσεων προς το προσωπικό για την ανατροπή των ατομικών συμβάσεων με τη «σύμφωνη γνώμη» του κάθε εργαζομένου. Ενδεικτικά των όσων πρόκειται να επικρατήσουν το επόμενο διάστημα στην αγορά εργασίας είναι τα εξής στοιχεία:
Πρώτον, η αρμόδια υπηρεσία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας έχει κατακλυσθεί από ερωτήματα εργοδοτών που ζητούν περαιτέρω διευκρινίσεις για τον τρόπο εφαρμογής του νόμου έτσι ώστε να αποφύγουν παρατυπίες κατά τη σύναψη των ειδικών συμβάσεων οι οποίες ενδέχεται να οδηγήσουν στην ακύρωσή τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα ερωτήματα ξεπερνούν τα 1.000 και η αρμόδια υπηρεσία καλείται να παράσχει εξηγήσεις για ολόκληρο το εύρος των θεμάτων. Ειδικά μετά την αρνητική γνωμοδότηση του Συμβουλίου του ΣΕΠΕ για την περίπτωση της ΝΕΟΓΑΛ τα ερωτήματα πολλαπλασιάστηκαν, ενώ το Σώμα Επιθεωρητών εξέδωσε και εγκύκλιο για να διευκρινίσει πολλά σημεία του νόμου. Οι περισσότερες επιχειρήσεις προέρχονται από τη Βόρεια Ελλάδα αλλά και από την Ηλεία και την ευρύτερη βιομηχανική ζώνη της Δυτικής Ελλάδας. Δεύτερον, έχουν κατατεθεί στο Πρωτοδικείο πάνω από 600 αιτήσεις δημιουργίας εργοστασιακών σωματείων σε επιχειρήσεις όπου ως τώρα δεν υπήρχε εκπροσώπηση. Η μαζική αυτή εξέλιξη ερμηνεύεται ως «προετοιμασία» της εργατικής πλευράς προκειμένου να έλθει σε «συμβιβασμό» με την εργοδοτική πλευρά και να «συμφωνήσει» στη μείωση αποδοχών. Είναι κοινό μυστικό ότι οι πιέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι σε επιχειρησιακό επίπεδο είναι αφόρητες προκειμένου να αποδεχθούν ανάλογα μέτρα μείωσης των αποδοχών. Και βεβαίως η διαπραγμάτευση σε επίπεδο επιχείρησης είναι σαφώς πιο «εύκολη» για την εργοδοτική πλευρά απ΄ ό,τι με το αντίστοιχο κλαδικό σωματείο ή την ομοσπονδία. Εξ αυτού του λόγου και η αθρόα υποβολή αιτήσεων δημιουργίας σωματείων όπου δεν υπάρχουν, δηλαδή στις μικρές επιχειρήσεις.
Τρίτον, η εκδήλωση ισχυρών πιέσεων σε ατομικό επίπεδο ανά εργαζόμενο σε μικρές επιχειρήσεις προκειμένου να αποδεχθούν αλλαγή στις ατομικές συμβάσεις εργασίας. «Ή δέχεστε μειώσεις αμοιβών ή θα γίνουν απολύσεις» . Αυτό ακούγεται όλο και συχνότερα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σύμφωνα με καταγγελία κορυφαίου στελέχους του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.
Σχόλιο: Ήταν αναμενόμενο ότι τα "άπλετα" παράθυρα του νόμου (και οι δηλώσεις της Υπουργού που ανοίξαν το δρόμο για γενίκευση του φαινομένου), θα δημιουργούσαν μαζικό αριθμό ερωτημάτων που πρακτικά σημαίνει και γενίκευση του φαινομένου. Η ΓΣΕΕ προσπαθεί με οδηγίες και κατευθύνσεις να συγκρατήσει το φαινόμενο (δείτε εδώ σχετικά), κάνοντας ότι μπορεί για να μη γίνουν ο κανόνας αντί για την εξαίρεση. Η Επιθεώρηση Εργασίας δυστυχώς δεν έχει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ούτε αρκετό περιθώριο από το νόμο για να επιβάλλει κάποια όρια και να θέσει "κόκκινες γραμμές".
Όταν δεν υπάρχει επομένως προστασία από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, όταν η κυβέρνηση στηρίζει και ενισχύει την ασυδοσία που επικρατεί (μιας και ένα μέτρο που υποτίθεται ότι θα είναι προσωρινό και θα χρησιμοποιείται σε ειδικές περιπτώσεις καταλήγει να γίνεται "ντόμινο" παντού), τι απομένει στους εργαζομένους; Μόνο η προσωπική και σωματειακή τους αντίσταση: Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Από την άλλη θα πρέπει να πούμε ότι και οι ίδιες επιχειρήσεις θα πρέπει να γνωρίζουν ότι λιγότερο διαθέσιμο εισόδημα στους εργαζομένους, σημαίνει λιγότερα έσοδα στις επιχειρήσεις τους αφού θα υπάρχει μείωση της καταναλωτικής δύναμης των πιθανών πελατών τους. Άρα - και εκτός αν στηρίζονται σχεδόν απόλυτα σε εξαγωγές - οι μειώσεις που επιβάλλουν για να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και ν' αυξήσουν την κερδοφορία τους, θα γυρίσουν εναντίον τους.
Και για να μην ξεχνιόμαστε...Γράψαμε τις προηγούμενες μέρες για τις συνενώσεις των σχολείων και είπαμε για τους κινδύνους που υπάρχουν απ' αυτό το μέτρο. Δυστυχώς δικαιωνόμαστε αφού οι 1000 περίπου συνενώσεις που προγραμματίζονται, θα γίνονται με βάση χιλιομετρικές αποστάσεις από την έδρα των σχολείων - προφανώς δεν περνάει από το μυαλό των κυρίων του υπουργείου ότι στις ορεινές/απομακρυσμένες περιοχές της χώρας το να πηγαίνει κάποιος σ' ένα σχολείο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μένει και στο χωριό που αυτό έχει την έδρα του. Τα περισσότερα απ' αυτά τα σχολεία είναι ήδη αποτέλεσμα συνενώσεων και οι μαθητές ταξιδεύουν 40-45' (απλή διαδρομή) την μέρα για να πάνε εκεί. Επίσης με βάση το απαράδεκτο οδικό δίκτυο της χώρας, τα "9-10 χιλιόμετρα" μπορεί να είναι πάνω από 30 λεπτά σε αυτοκίνητο - πάλι από την έδρα του σχολείου. Αλλά ποιος έχασε το ενδιαφέρον του για να το βρουν αυτοί; Όλα στο βωμό του κόστους...
Δείτε παραδείγματα συνενώσεων εδώ:
Πηγή ειδήσεων: "Καθημερινή", "Έθνος της Κυριακής" / Για το κίνημα των πολιτών που "δεν πληρώνουν" που γενικεύεται, διαβάστε εδώ.
Για όποιον είχε την ατυχία να ασφαλιστεί και στο επικουρικό των εμποροϋπαλλήλων, ή για όλους όσοι προσδοκούν να πάρουν εφάπαξ από το Ταμείο Πρόνοιας του Δημοσίου η αναμονή μπορεί να διαρκέσει 3 ή και παραπάνω χρόνια. Μέχρι τότε πώς θα ζήσει; Οσοι δεν έχουν αποταμιεύσεις θα δανειστούν, θα πιεστούν, θα βάλουν λυτούς και δεμένους για να επισπεύσουν τις διαδικασίες. Θα αναζητήσουν για πολλοστή φορά κάποιο μέσο για το αυτονόητο δικαίωμα στη σύνταξη που δικαιούνται. Η αλήθεια είναι ότι μετά και την ασφαλιστική μεταρρύθμιση, η αγωνία για τη σύνταξη και την τύχη των Ταμείων, αντί να καταλαγιάσει, διογκώθηκε. H συνέχεια είναι γνωστή. Η ανασφάλεια λειτουργεί σαν το ντόμινο. Οσο πιο πολύ αυξάνεται ο χρόνος αναμονής τόσο πιο έντονα νιώθουν περισσότεροι ασφαλισμένοι την ανάγκη να καταθέσουν, το γρηγορότερο δυνατό, τα χαρτιά τους για να προλάβουν τα χειρότερα. Εκατοντάδες αιτήσεις υποβάλλονται καθημερινά, ανεβάζοντας τον συνολικό αριθμό σε πολύ πάνω από 100.000 μελλοντικούς συνταξιούχους.
Μέσα σε μια δεκαετία ο αριθμός των αιτήσεων στο Δημόσιο που δεν ξεπερνούσε τις 12.000 τριπλασιάστηκε. Στο ΙΚΑ, η αποχώρηση των stagiers κάνει ακόμη πιο δύσκολη την επιτάχυνση για έκδοση αποφάσεων από το προσωπικό που μέσα σε μία διετία μειώθηκε κατά 30%. Για τους ελεύθερους επαγγελματίες ο χρόνος αναμονής σύνταξης φτάνει τον ένα χρόνο και εάν έχει προηγηθεί διαδοχική ασφάλιση αυξάνεται στους 18 μήνες.
Σχόλιο: Λογικό και αναμενόμενο των μαζικών αιτήσεων συνταξιοδότησης. Γιατί κάποιος που μπορεί να συνταξιοδοτηθεί να περιμένει, τη στιγμή που υπάρχει κίνδυνος για περαιτέρω αυξήσεις των ορίων ηλικίας; Αν η χώρα μας λειτουργούσε με σχέδιο και ορίζοντα κάτι τέτοιο δε θα συνέβαινε, όπως επίσης αν υπήρχε νομοθετική δέσμευση για σταθερό υπολογισμό συντάξεων και ουσιαστική κατοχύρωση των δικαιωμάτων συνταξιοδότησης. Αντ' αυτού όμως έχουμε μια συνεχή αλλαγή σχεδίων και πλάνων, υποσχέσεις που δεν τηρούνται και που αλλάζουν από την μια μέρα στην άλλη. Και βέβαια οι παλινδρομήσεις της κυβέρνησης οδηγούν σε στραγγισμό των ασφαλιστικών ταμείων που αντί να εισπράττουν θα είναι υποχρεωμένα να "πληρώνουν" μεγάλο αριθμό νέων συνταξιούχων και να καταβάλλουν αντίστοιχο αριθμό εφάπαξ. Το οποίο με τη σειρά του δημιουργεί "ανάγκη" για καινούργια μέτρα - κατά τη λογική πάντα της τρόικας και της κυβέρνησης.
Είδηση 2η: "Τσουνάμι" ειδικών επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας με μειώσεις αποδοχών στον ιδιωτικό τομέα αναμένεται τους επόμενους μήνες. Εκατοντάδες κυρίως μικρομεσαίες επιχειρήσεις «ετοιμάζονται» να θέσουν σε εφαρμογή το νέο νομοθετικό πλαίσιο της κυβέρνησης που δίνει τη δυνατότητα συνομολόγησης με το προσωπικό τους ενός «κουρέματος των μισθών» δίδοντας ως «αντάλλαγμα» τη διατήρηση των υφισταμένων θέσεων εργασίας. Η εξέλιξη αυτή αναμένεται να ανατρέψει πλήρως το καθεστώς των αμοιβών του ιδιωτικού τομέα συμπαρασύροντας ομοειδείς επιχειρήσεις σε ανάλογες πρακτικές και επιφέροντας μειώσεις μισθών που ξεκινούν από 10% και φθάνουν ως και το 25%.
Την εικόνα αυτή καταγράφουν όλα τα στοιχεία που προέρχονται από το υπουργείο Εργασίας, τα Εργατικά Κέντρα της χώρας αλλά και από τις δικαστικές αρχές. Κοινή είναι η πεποίθηση ότι το επόμενο διάστημα αναμένεται «έκρηξη των επιχειρησιακών συμβάσεων», γεγονός που θα προκαλέσει στις υπόλοιπες επιχειρήσεις- όπου δεν θα υπάρξουν ανάλογες συμβάσεις- ένταση των πιέσεων προς το προσωπικό για την ανατροπή των ατομικών συμβάσεων με τη «σύμφωνη γνώμη» του κάθε εργαζομένου. Ενδεικτικά των όσων πρόκειται να επικρατήσουν το επόμενο διάστημα στην αγορά εργασίας είναι τα εξής στοιχεία:
Πρώτον, η αρμόδια υπηρεσία του Σώματος Επιθεωρητών Εργασίας έχει κατακλυσθεί από ερωτήματα εργοδοτών που ζητούν περαιτέρω διευκρινίσεις για τον τρόπο εφαρμογής του νόμου έτσι ώστε να αποφύγουν παρατυπίες κατά τη σύναψη των ειδικών συμβάσεων οι οποίες ενδέχεται να οδηγήσουν στην ακύρωσή τους. Σύμφωνα με πληροφορίες, τα ερωτήματα ξεπερνούν τα 1.000 και η αρμόδια υπηρεσία καλείται να παράσχει εξηγήσεις για ολόκληρο το εύρος των θεμάτων. Ειδικά μετά την αρνητική γνωμοδότηση του Συμβουλίου του ΣΕΠΕ για την περίπτωση της ΝΕΟΓΑΛ τα ερωτήματα πολλαπλασιάστηκαν, ενώ το Σώμα Επιθεωρητών εξέδωσε και εγκύκλιο για να διευκρινίσει πολλά σημεία του νόμου. Οι περισσότερες επιχειρήσεις προέρχονται από τη Βόρεια Ελλάδα αλλά και από την Ηλεία και την ευρύτερη βιομηχανική ζώνη της Δυτικής Ελλάδας. Δεύτερον, έχουν κατατεθεί στο Πρωτοδικείο πάνω από 600 αιτήσεις δημιουργίας εργοστασιακών σωματείων σε επιχειρήσεις όπου ως τώρα δεν υπήρχε εκπροσώπηση. Η μαζική αυτή εξέλιξη ερμηνεύεται ως «προετοιμασία» της εργατικής πλευράς προκειμένου να έλθει σε «συμβιβασμό» με την εργοδοτική πλευρά και να «συμφωνήσει» στη μείωση αποδοχών. Είναι κοινό μυστικό ότι οι πιέσεις που δέχονται οι εργαζόμενοι σε επιχειρησιακό επίπεδο είναι αφόρητες προκειμένου να αποδεχθούν ανάλογα μέτρα μείωσης των αποδοχών. Και βεβαίως η διαπραγμάτευση σε επίπεδο επιχείρησης είναι σαφώς πιο «εύκολη» για την εργοδοτική πλευρά απ΄ ό,τι με το αντίστοιχο κλαδικό σωματείο ή την ομοσπονδία. Εξ αυτού του λόγου και η αθρόα υποβολή αιτήσεων δημιουργίας σωματείων όπου δεν υπάρχουν, δηλαδή στις μικρές επιχειρήσεις.
Τρίτον, η εκδήλωση ισχυρών πιέσεων σε ατομικό επίπεδο ανά εργαζόμενο σε μικρές επιχειρήσεις προκειμένου να αποδεχθούν αλλαγή στις ατομικές συμβάσεις εργασίας. «Ή δέχεστε μειώσεις αμοιβών ή θα γίνουν απολύσεις» . Αυτό ακούγεται όλο και συχνότερα σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις, σύμφωνα με καταγγελία κορυφαίου στελέχους του Εργατικού Κέντρου Αθήνας.
Σχόλιο: Ήταν αναμενόμενο ότι τα "άπλετα" παράθυρα του νόμου (και οι δηλώσεις της Υπουργού που ανοίξαν το δρόμο για γενίκευση του φαινομένου), θα δημιουργούσαν μαζικό αριθμό ερωτημάτων που πρακτικά σημαίνει και γενίκευση του φαινομένου. Η ΓΣΕΕ προσπαθεί με οδηγίες και κατευθύνσεις να συγκρατήσει το φαινόμενο (δείτε εδώ σχετικά), κάνοντας ότι μπορεί για να μη γίνουν ο κανόνας αντί για την εξαίρεση. Η Επιθεώρηση Εργασίας δυστυχώς δεν έχει τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ούτε αρκετό περιθώριο από το νόμο για να επιβάλλει κάποια όρια και να θέσει "κόκκινες γραμμές".
Όταν δεν υπάρχει επομένως προστασία από τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, όταν η κυβέρνηση στηρίζει και ενισχύει την ασυδοσία που επικρατεί (μιας και ένα μέτρο που υποτίθεται ότι θα είναι προσωρινό και θα χρησιμοποιείται σε ειδικές περιπτώσεις καταλήγει να γίνεται "ντόμινο" παντού), τι απομένει στους εργαζομένους; Μόνο η προσωπική και σωματειακή τους αντίσταση: Άλλος δρόμος δεν υπάρχει.
Από την άλλη θα πρέπει να πούμε ότι και οι ίδιες επιχειρήσεις θα πρέπει να γνωρίζουν ότι λιγότερο διαθέσιμο εισόδημα στους εργαζομένους, σημαίνει λιγότερα έσοδα στις επιχειρήσεις τους αφού θα υπάρχει μείωση της καταναλωτικής δύναμης των πιθανών πελατών τους. Άρα - και εκτός αν στηρίζονται σχεδόν απόλυτα σε εξαγωγές - οι μειώσεις που επιβάλλουν για να εκμεταλλευτούν την κατάσταση και ν' αυξήσουν την κερδοφορία τους, θα γυρίσουν εναντίον τους.
Και για να μην ξεχνιόμαστε...Γράψαμε τις προηγούμενες μέρες για τις συνενώσεις των σχολείων και είπαμε για τους κινδύνους που υπάρχουν απ' αυτό το μέτρο. Δυστυχώς δικαιωνόμαστε αφού οι 1000 περίπου συνενώσεις που προγραμματίζονται, θα γίνονται με βάση χιλιομετρικές αποστάσεις από την έδρα των σχολείων - προφανώς δεν περνάει από το μυαλό των κυρίων του υπουργείου ότι στις ορεινές/απομακρυσμένες περιοχές της χώρας το να πηγαίνει κάποιος σ' ένα σχολείο δεν σημαίνει απαραίτητα ότι μένει και στο χωριό που αυτό έχει την έδρα του. Τα περισσότερα απ' αυτά τα σχολεία είναι ήδη αποτέλεσμα συνενώσεων και οι μαθητές ταξιδεύουν 40-45' (απλή διαδρομή) την μέρα για να πάνε εκεί. Επίσης με βάση το απαράδεκτο οδικό δίκτυο της χώρας, τα "9-10 χιλιόμετρα" μπορεί να είναι πάνω από 30 λεπτά σε αυτοκίνητο - πάλι από την έδρα του σχολείου. Αλλά ποιος έχασε το ενδιαφέρον του για να το βρουν αυτοί; Όλα στο βωμό του κόστους...
Δείτε παραδείγματα συνενώσεων εδώ:
Πηγή ειδήσεων: "Καθημερινή", "Έθνος της Κυριακής" / Για το κίνημα των πολιτών που "δεν πληρώνουν" που γενικεύεται, διαβάστε εδώ.
Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011
Συγχωνεύσεις σχολείων / Υποχρηματοδότηση στα πανεπιστήμια / Κακή δημοσιογραφία από το BBC
Είδηση: Συγχωνεύσεις δεκάδων σχολείων αναμένεται να πραγματοποιηθούν την επόμενη σχολική χρονιά, με αποτέλεσμα να προκύψουν σχολικά κέντρα και πολυδύναμες σχολικές μονάδες, όπως το συγκρότημα της Γκράβας στην Αθήνα. Το υπουργείο Παιδείας κάνει λόγο για εξορθολογισμό του δικτύου σχολικών μονάδων, ενώ τονίζει ότι οι συγχωνεύσεις θα γίνουν με παιδαγωγικά και δημογραφικά κριτήρια. Από την άλλη, οι ομοσπονδίες δασκάλων (ΔΟΕ) και καθηγητών (ΟΛΜΕ), που πραγματοποίησαν χθες για το θέμα παραστάσεις διαμαρτυρίας στις Περιφερειακές Διευθύνσεις Εκπαίδευσης της χώρας, εκτιμούν ότι πρόθεση του υπουργείου είναι να απελευθερωθούν κτίρια ώστε να μειωθεί το κονδύλι για ενοίκια.
Ειδικότερα, το υπουργείο σε χθεσινή ανακοίνωσή του ανέφερε ότι «οι παιδαγωγικοί στόχοι του νέου οργανωτικού σχεδιασμού είναι να υπάρχει ένας δάσκαλος ανά τάξη, στα δημοτικά σχολεία, καθώς και ικανός αριθμός μαθητών ανά τάξη. Με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται η οργάνωση των πολυδύναμων σχολικών κέντρων σε ολοήμερα σχολεία, υποστηρίζεται η λειτουργία τμημάτων ένταξης και ενισχυτικής διδασκαλίας και υλοποιούνται επαρκέστερα και αρτιότερα καινοτόμοι δράσεις και πρωτοποριακά προγράμματα διδασκαλίας». Για τις συνενώσεις θα ληφθούν υπόψη ο ρυθμός μείωσης των μαθητών κάθε περιοχής, η χιλιομετρική απόσταση που καλείται να διανύσει κάθε μαθητής (όχι πάνω από 10 χιλιόμετρα ή μετακίνηση μισής ώρας σε συνάρτηση με το γεωγραφικό ανάγλυφο και τις καιρικές συνθήκες κάθε περιοχής), καθώς και οι κτιριακές υποδομές (εγκαταστάσεις, εξοπλισμός) στο σχολείο μετακίνησης. Επίσης, το υπουργείο διαβεβαιώνει ότι από το πρόγραμμα συνενώσεων θα εξαιρούνται τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των απομονωμένων και απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών της χώρας.
Πιο συγκεκριμένα, για τη δηµιουργία του νέου σχολικού χάρτη κάθε περιφέρειας κριτήρια θα είναι κατ’ αρχήν οι κτιριακές υποδοµές- εγκαταστάσεις, καθώς και οι δυνατότητες ανάπτυξης αιθουσών διδασκαλίας, βιβλιοθήκης και λοιπών βοηθητικών χώρων και εξοπλισµού στο σχολείο µετακίνησης.
Το υπουργείο Παιδείας αναφέρει επίσης ότι οι σχολικές µονάδες που συνενώνονται θα αποτελούν ενιαία µονάδα χωρίς παραρτήµατα ή λυκειακές τάξεις, ενώ σε περίπτωση κατάργησης µιας ή περισσότερων µονάδων, εάν οι συνθήκες το υπαγορεύουν, θα ιδρύεται νέα σχολική µονάδα σε περιοχή που συγκεντρώνεται ο µεγαλύτερος αριθµός µαθητών. Εξάλλου, οι µονάδες της ίδιας βαθµίδας που λειτουργούν σε ενιαίο χώρο ως ξεχωριστές ενοποιούνται σε µία.
Από την πλευρά τους πάντως, η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ αναφέρουν ότι από τοπικές ενώσεις εκπαιδευτικών (π.χ. σε Αττική, Κυκλάδες και Μαγνησία) υπάρχουν πληροφορίες ότι διεξάγονται άτυπες συνεννοήσεις μεταξύ περιφερειακών διευθυντών και διευθυντών πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας με θέμα την κατάργηση ή συγχώνευση σχολικών μονάδων. «Η συγκεκριμένη διαδικασία γίνεται εν κρυπτώ και με την απουσία των τοπικών κοινωνιών», καταγγέλλουν και τονίζουν ότι οι καταργήσεις/συγχωνεύσεις σχολείων έχουν αρνητικές επιπτώσεις στους μαθητές, ενώ δεν είναι βέβαιο ότι επιτυγχάνουν εξοικονόμηση πόρων.
Για τις προτεινόμενες αλλαγές στο Λύκειο και στα πανεπιστήμια διαβάστε εδώ και εδώ. Πλήρης κατάλογος των υπό συγχώνευση και κλείσιμο σχολείων δείτε εδώ.
Σχόλιο: Δυστυχώς το Υπουργείο προκρίνει ένα σύστημα που όπου εφαρμόστηκε (όπως π.χ. στην Γκράβα) οδήγησε στη δημιουργία μικρών "γκέτο" όπου η βία και οι παραβατικές συμπεριφορές είναι καθημερινό φαινόμενο. Είναι δυνατόν (και παιδαγωγικά ορθό) να έχουμε τεράστια σχολικά συγκροτήματα όπου παιδιά όλων των ηλικιών (από τα 6 μέχρι τα 18) συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο; Δεν το νομίζουμε.
Από την άλλη (και ανεξάρτητα από τα όποια "δημογραφικά" ή μη κριτήρια) τα σχολεία πρέπει να είναι προσβάσιμα σε όλους. Η πρόβλεψη για "εξαίρεση" περιοχών από τις συγχωνεύσεις είναι σωστή μεν, αλλά μετά τον "Καλλικράτη" πόσοι δήμοι και εκπαιδευτικές περιφέρειες στην Ελλάδα έχουν αμιγώς ορεινό χαρακτήρα για να υπαχθούν στις εξαιρέσεις; Υπάρχουν δεκάδες που έχουν "και βουνό και θάλασσα" με αποτέλεσμα να τίθεται εν αμφιβόλω η ύπαρξη καλών προθέσεων, αφού είναι μάλλον βέβαιο ότι θα υπάρχει "ενιαία λύση": Οι καταγγελίες που αναφέρονται στην είδηση δείχνουν για την κατεύθυνση που έχει πάρει το συγκεκριμένο ζήτημα.
Την ίδια ώρα γίνεται αναφορά στην "ενισχυτική διδασκαλία", ένα θεσμό ο οποίος αν και ήταν καθ' όλα σωστός, αποδείχτηκε ανεφάρμοστος στην πορεία για να εγκαταληφθεί στην αρχή του τρέχοντος σχολικού έτους (μετά από αλλεπάλληλες συρρικνώσεις). Θα περιμένουμε να δούμε συγκεκριμένη πρόταση για να τοποθετηθούμε επ' αυτού.
Τέλος θα πρέπει να σχολιαστούν δύο συγκεκριμένα ζητήματα: Καταρχήν, ο θεσμός του ολοήμερου στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση λειτούργησε ως ένα βαθμό λόγο του χαρακτήρα της. Πάντως κι εκεί οι περισσότεροι γονείς δεν είδαν "φως" αφού τα παιδιά γυρίζουν κουρασμένα, δεν μαθαίνουν και καταλήγουν να χρειάζονται φροντιστήριο και για τα παραπάνω μαθήματα (δείτε σχετικά σχόλια εδώ)! Είναι εφαρμόσιμος όμως άραγε στην δευτεροβάθμια όπου οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές; Μπορεί το υπουργείο Παιδείας να σηκώσει το βάρος μιας τέτοιας αλλαγής, να κάνει τις απαραίτητες προσλήψεις σε δασκάλους και καθηγητές, να κάνει τις επενδύσεις που χρειάζονται, να ενισχύσει τα κτίρια και τις βιβλιοθήκες; Επίσης είναι δυνατόν να προβλέπει "μια ώρα διάλειμμα για φαγητό" στο σχολικό πρόγραμμα, χωρίς να έχει πρόβλεψη για παροχή γεύματος στους μαθητές (όπως συμβαίνει σε όλο τον δυτικό κόσμο που υπάρχει ο θεσμός του "ολοήμερου"); Δεν πρέπει να γίνουν προσλήψεις και σε βοηθητικό προσωπικό γι' αυτό το σκοπό; Η' μήπως θα πρέπει οι γονείς να φροντίζουν γι' αυτό (πράγμα που θα δημιουργήσει βέβαια και τις ανάλογες ανισότητες); Έχουν ζωηρές αμφιβολίες για όλα αυτά, όπως και για την διαμόρφωση του καινούργιου σχολικού προγράμματος (δείτε σχετικά εδώ).
Κατά δεύτερον πρέπει να σχολιαστεί αρνητικά η τετραήμερη διαβούλευση για τις συγχωνεύσεις (δείτε την εδώ). Ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, αντιμετωπίζεται σαν "πάρεργο" και μοιάζει σα να υπάρχει η διάθεση "ξεπετάγματος" του από το υπουργείο: Είναι σίγουρο πως μεγαλύτερη διάρκεια, θα δημιουργούσε μια ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων - αν βέβαια αυτό ήταν στις προθέσεις του Υπουργείου...
Είδηση 2η: Για την υποχρηματόδοτηση στα πανεπιστήμια παραθέτουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Χρήστου Κάτσικα από το περιοδικό "Επίκαιρα", το οποίο είναι άκρως αποκαλυπτικό:
"Σε τροχιά περικοπών στις λειτουργικές δαπάνες αλλά και στο εκπαιδευτικό προσωπικό προσανατολίζονται αρκετές σχολές και τμήματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, προκειμένου να επιβιώσουν από τη νέα φετινή μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που, όπως φαίνεται, θα ξεπεράσει το 25%.
Για παράδειγμα, η φετινή κρατική χρηματοδότηση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (περίπου 15-19 εκατ. ευρώ μικρότερη από πέρσι) καλύπτει μόνο τους μισθούς του προσωπικού, αφήνοντας 2-4 εκατ. ευρώ για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων (αναλώσιμα, λογαριασμοί, προμήθειες κ.ά.). Μάλιστα, από την 1η Σεπτεμβρίου, το ΑΠΘ έχει αναστείλει όλους τους νέους διαγωνισμούς και τις προμήθειες της κεντρικής υπηρεσίας του πανεπιστημίου και ικανοποιεί μόνο παλιότερες υποχρεώσεις του ιδρύματος.
Στην ίδια πόλη, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας έχουν ήδη ξεκινήσει οι περικοπές των λειτουργικών δαπανών, καθώς η μείωση των πιστώσεων εκτιμάται στα 1,8 εκατ. ευρώ. «Θύματα» έχουν πέσει μέχρι στιγμής οι δαπάνες προβολής και δημοσιεύσεων, τα ενημερωτικά έντυπα προς μαθητές και φοιτητές, ενώ στον «πάγο» έχουν μπει και οι προμήθειες αναλώσιμων υλικών.
Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Το ίδρυμα έχει ήδη απλήρωτους λογαριασμούς και, σύμφωνα με πληροφορίες, η επιχορήγηση που θα λάβει θα είναι μειωμένη κατά 4 εκατ. ευρώ. Η διοίκηση του ΤΕΙ είναι έτοιμη να προχωρήσει σε περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες, στις αγορές υλικών, στα έργα ανάπτυξης, στις προσλήψεις έκτακτων, με αποτέλεσμα και τη μείωση των μαθημάτων, ακόμη και στον αριθμό των φωτοτυ-πιών που θα επιτρέπεται να βγάλει το προσωπικό. Σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης αντιμετωπίζει και το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, καθώς λόγω έλλειψης κονδυλίων έχουν γίνει δραματικές περικοπές προσωπικού τόσο του διδακτικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου όσο και του διοικητικού, με άμεσο κίνδυνο να κλείσουν τα τρία τμήματα του παραρτήματος στα Γρεβενά.
Στην άλλη μεριά της χώρας, στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών μειώθηκαν δραματικά. Συγκεκριμένα, οι ήδη μειωμένες αποσπάσεις του περασμένου έτους 2009-2010 μειώθηκαν για το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 σε ποσοστό πάνω από 50%. Σύμφωνα με ανακοίνωση του προέδρου του τμήματος Κ. Τζανάκη, το τμήμα έχει βρεθεί σε δυσχερέστατη θέση, γιατί δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στην αποστολή του, προκαλώντας με αυτό τον τρόπο ζημία στους φοιτητές του, αφού, βάσει του πλαισίου που θέτει ο πρόσφατος Ν. 3833/10, θα είναι πια βέβαιο ότι αδυνατεί να τους εξασφαλίσει την άρτια εκπαίδευσή τους και τη χορήγηση του πτυχίου τους στον προβλεπόμενο από το νόμο χρόνο και στο επίπεδο που ορίζει η αποστολή του. Στα πλαίσια αυτά, αναστέλλεται η έναρξη των μαθημάτων του χειμερινού εξαμήνου 2010-2011 στις 27/9/10 και μέχρι τις 4/10/10, οπότε και θα επανεξεταστούν τα δεδομένα που θα υπάρχουν τότε.
«Λουκέτο» μπήκε και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών από 29/9 έως 5/10 λόγω των σοβαρών ελλείψεων στην υλικοτεχνική υποδομή (αίθουσες των 70 θέσεων και μία μόνον των 150 θέσεων για 300 φοιτητές κ.λπ.). Λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης για τις λειτουργικές δαπάνες του τμήματος αλλά και της μείωσης των αποσπάσεων εκπαιδευτικών, ο αριθμός του συνόλου των φοιτητών μας (1.750) είναι υπερδιπλάσιος αυτού που μπορεί να υποστηρίξει το έμψυχο δυναμικό (28 μέλη ΔΕΠ) και οι υποδομές του τμήματος.
Κάποιος μπορεί να πει ότι τα παραπάνω δεν είναι παρά μια σειρά σκόρπιων στοιχείων που δεν συνθέτουν ένα σύνολο ή μια κατεύθυνση. Προειδοποιούμε: τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία που συνθέτουν ένα παζλ μιας πολιτικής που υπονομεύει το δημόσιο πανεπιστήμιο (με τον ίδιο τρόπο που υπονομεύει τα δημόσια νοσοκομεία κ.λπ.) για να ανοίξουν οι πόρτες και τα παράθυρα, αφενός, στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου, αφετέρου στην ενίσχυση των ιδιωτικών επιχειρήσεων εκπαίδευσης.
Βλέποντας κανείς το ρημαδιό και το τέλμα που επικρατεί στην ανώτατη εκπαίδευση, μπορεί να θεωρήσει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν δουλεύει. Ωστόσο, άμα κοιτάμε το τυρί χάνουμε τη φάκα. Γιατί μια προσεκτική παρατήρηση μπορεί να μας πείσει ότι το σύστημα στην πραγματικότητα δουλεύει!
Η υποχρηματοδότηση, ο οικονομικός στραγγαλισμός, είναι κι αυτό, αλήθεια, μια πολιτική. Και μάλιστα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και μια αποτελεσματική πολιτική. Όταν αφήνεις κάτι να τελματώσει, εύκολα μπορείς, με επικοινωνιακές «ντρίπλες», να υφάνεις την κατασκευή του κατηγορητηρίου ενάντια στο ίδιο το θύμα για το τέλμα στο οποίο έχει περιπέσει. Για να σκεφτούμε καλύτερα: Πώς μπορεί κάποιος να βγάλει από τη μέση ένα φυτό που θεωρεί ότι του πιάνει χώρο; Μα με το να το αφήσει απότιστο, να ξεραθεί, να αχρηστευτεί. Πώς μπορεί κάποιος να πριμοδοτήσει την ιδιωτική εκπαίδευση; Μα αφήνοντας τη δημόσια εκπαίδευση σε τέλμα. Αυτό είναι για την ιδιωτική εκπαίδευση ένα δώρο από τα αποδυτήρια πριν αρχίσει ο αγώνας.
Ας το σκεφτούμε πιο καλά. Τι επιτυγχάνεται με την υποχρηματοδότηση; Τι πετυχαίνει η κυβέρνηση με το να μην καλύπτει ούτε τα αναλώσιμα υλικά των τμημάτων των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ; Τι κερδίζει με το να οδηγεί, π.χ., το ένα πανεπιστήμιο να αδυνατεί να πληρώσει ακόμη και τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ (φως και τηλέφωνο), το άλλο να αδυνατεί να λειτουργήσει τις διοικητικές του υπηρεσίες, το τρίτο να μην έχει προσωπικό για τα μαθήματα των φοιτητών του; Πετυχαίνει μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Από τη μια προσφέρει τροφή για κριτική στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, υποδαυλίζει το κλίμα της δυσαρέσκειας, και μέσα από την καλλιέργεια μιας γενικευμένης αβεβαιότητας φορτίζει την μπαταρία στις παραπλανητικές σειρήνες των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Επιδέξια και αθόρυβα, με τη βοήθεια της συστηματικής προβολής των ηλεκτρονικών μας «γκουβερναντών» (ΜΜΕ), μετά από όλα αυτά όλος ο «προβληματισμός» που αναπτύσσεται μοιάζει με τη θεωρία του πεπρωμένου στη θρησκευτική σκέψη, όπου οι άνθρωποι αναφωνούν «είναι θέλημα Θεού» για να εξηγήσουν ή να δικαιολογήσουν μια ορισμένη εξέλιξη των πραγμάτων.
Από την άλλη, εξαναγκάζει τα τριτοβάθμια ιδρύματα «να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» του «κατά Μπολόνια Ευαγγελίου», δηλαδή να υιοθετήσουν τη συμπεριφορά ιδιωτικής επιχείρησης για να βρουν νέους πόρους κρατώντας από τη μια το δίσκο του εράνου και από την άλλη το λιβανιστήρι. Σύμφωνα με τα στρατηγικά και «επιχειρηματικά» σχέδια του ΥΠΕΠΘ, η περιστολή της δημόσιας χρηματοδότησης θα δημιουργήσει συνθήκες «δημιουργικής ανασφάλειας» στα πανεπιστήμια και θα τα υποχρεώσει να εξορθολογίσουν τη διαχείρισή τους, περικόπτοντας δαπάνες και λειτουργικά έξοδα, και να στραφούν στην αγορά σε αναζήτηση νέων πηγών εσόδων (δίδακτρα, σύνδεση με επιχειρήσεις, μετατροπή σε επιχειρήσεις πώλησης υπηρεσιών). Να, όπως λίγα χρόνια πριν στο Παρίσι, όπου το Πανεπιστήμιο του Ορσέ επινόησε λύσεις όπως η επιμήκυνση των χειμερινών διακοπών, προκειμένου να κάνει οικονομία στη θέρμανση, ή όπως στα δημόσια πανεπιστήμια πολλών ευρωπαϊκών χωρών, της Αγγλίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, όπου επιβλήθηκαν δίδακτρα. Έτσι το ένα γρανάζι «πιάνει» το άλλο!
Είναι σίγουρο! Σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσα στην επόμενη τριετία, αν ευοδωθούν οι παραπάνω σχεδιασμοί, το ελληνικό πανεπιστήμιο θα επιβάλλει δίδακτρα. Ναι, ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία. Κι αυτά τα δίδακτρα δεν θα επιβληθούν τυπικά από «πάνω», κεντρικά, αλλά από την κάθε σχολή ξεχωριστά, στα πλαίσια της «αυτοτέλειας», της «σύνδεσης με την κοινωνία και την οικονομία», της αλλαγής «χρηματοδοτικής κουλτούρας», της «απελευθέρωσης από τα δεσμά της δημόσιας χρηματοδότησης» και άλλων ζαχαρωμένων εκφράσεων που κάθε λίγο και λιγάκι «ξεφουρνίζει» το υπουργικό επιτελείο του Αμαρουσίου. Μαζί με την επιβολή διδάκτρων θα μειώσουν και τα χρόνια προπτυχιακών σπουδών. Γιατί αυτό προκρίνει η «διαδικασία της Μπολόνια», ο ΟΟΣΑ, το Διευθυντήριο. Το δικό μας υπουργείο Παιδείας απλά λιπαίνει το έδαφος για να έρθουν όλα αυτά σαν... ώριμο φρούτο! Τα δίδακτρα, οι συγχωνεύσεις, τα «λουκέτα»!
Ωστόσο, ας μην βιάζεται το υπουργείο Παιδείας να υποδυθεί το ρόλο αυτού που «γελά καλά, επειδή γελά τελευταίος»..."
Και μια και μιλάμε για την παιδεία. Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που δείχνει πως προσπαθούν να περάσουν "απόψεις" τα ΜΜΕ ακόμα και σε ευαίσθητα ζητήματα, όπως αυτό της παιδείας. Και από τον κανόνα δεν ξεφεύγει ούτε το ΒΒC:
Ειδικότερα, το υπουργείο σε χθεσινή ανακοίνωσή του ανέφερε ότι «οι παιδαγωγικοί στόχοι του νέου οργανωτικού σχεδιασμού είναι να υπάρχει ένας δάσκαλος ανά τάξη, στα δημοτικά σχολεία, καθώς και ικανός αριθμός μαθητών ανά τάξη. Με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται η οργάνωση των πολυδύναμων σχολικών κέντρων σε ολοήμερα σχολεία, υποστηρίζεται η λειτουργία τμημάτων ένταξης και ενισχυτικής διδασκαλίας και υλοποιούνται επαρκέστερα και αρτιότερα καινοτόμοι δράσεις και πρωτοποριακά προγράμματα διδασκαλίας». Για τις συνενώσεις θα ληφθούν υπόψη ο ρυθμός μείωσης των μαθητών κάθε περιοχής, η χιλιομετρική απόσταση που καλείται να διανύσει κάθε μαθητής (όχι πάνω από 10 χιλιόμετρα ή μετακίνηση μισής ώρας σε συνάρτηση με το γεωγραφικό ανάγλυφο και τις καιρικές συνθήκες κάθε περιοχής), καθώς και οι κτιριακές υποδομές (εγκαταστάσεις, εξοπλισμός) στο σχολείο μετακίνησης. Επίσης, το υπουργείο διαβεβαιώνει ότι από το πρόγραμμα συνενώσεων θα εξαιρούνται τα σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης των απομονωμένων και απομακρυσμένων ορεινών και νησιωτικών περιοχών της χώρας.
Πιο συγκεκριμένα, για τη δηµιουργία του νέου σχολικού χάρτη κάθε περιφέρειας κριτήρια θα είναι κατ’ αρχήν οι κτιριακές υποδοµές- εγκαταστάσεις, καθώς και οι δυνατότητες ανάπτυξης αιθουσών διδασκαλίας, βιβλιοθήκης και λοιπών βοηθητικών χώρων και εξοπλισµού στο σχολείο µετακίνησης.
Το υπουργείο Παιδείας αναφέρει επίσης ότι οι σχολικές µονάδες που συνενώνονται θα αποτελούν ενιαία µονάδα χωρίς παραρτήµατα ή λυκειακές τάξεις, ενώ σε περίπτωση κατάργησης µιας ή περισσότερων µονάδων, εάν οι συνθήκες το υπαγορεύουν, θα ιδρύεται νέα σχολική µονάδα σε περιοχή που συγκεντρώνεται ο µεγαλύτερος αριθµός µαθητών. Εξάλλου, οι µονάδες της ίδιας βαθµίδας που λειτουργούν σε ενιαίο χώρο ως ξεχωριστές ενοποιούνται σε µία.
Από την πλευρά τους πάντως, η ΔΟΕ και η ΟΛΜΕ αναφέρουν ότι από τοπικές ενώσεις εκπαιδευτικών (π.χ. σε Αττική, Κυκλάδες και Μαγνησία) υπάρχουν πληροφορίες ότι διεξάγονται άτυπες συνεννοήσεις μεταξύ περιφερειακών διευθυντών και διευθυντών πρωτοβάθμιας ή δευτεροβάθμιας με θέμα την κατάργηση ή συγχώνευση σχολικών μονάδων. «Η συγκεκριμένη διαδικασία γίνεται εν κρυπτώ και με την απουσία των τοπικών κοινωνιών», καταγγέλλουν και τονίζουν ότι οι καταργήσεις/συγχωνεύσεις σχολείων έχουν αρνητικές επιπτώσεις στους μαθητές, ενώ δεν είναι βέβαιο ότι επιτυγχάνουν εξοικονόμηση πόρων.
Για τις προτεινόμενες αλλαγές στο Λύκειο και στα πανεπιστήμια διαβάστε εδώ και εδώ. Πλήρης κατάλογος των υπό συγχώνευση και κλείσιμο σχολείων δείτε εδώ.
Σχόλιο: Δυστυχώς το Υπουργείο προκρίνει ένα σύστημα που όπου εφαρμόστηκε (όπως π.χ. στην Γκράβα) οδήγησε στη δημιουργία μικρών "γκέτο" όπου η βία και οι παραβατικές συμπεριφορές είναι καθημερινό φαινόμενο. Είναι δυνατόν (και παιδαγωγικά ορθό) να έχουμε τεράστια σχολικά συγκροτήματα όπου παιδιά όλων των ηλικιών (από τα 6 μέχρι τα 18) συνυπάρχουν στον ίδιο χώρο; Δεν το νομίζουμε.
Από την άλλη (και ανεξάρτητα από τα όποια "δημογραφικά" ή μη κριτήρια) τα σχολεία πρέπει να είναι προσβάσιμα σε όλους. Η πρόβλεψη για "εξαίρεση" περιοχών από τις συγχωνεύσεις είναι σωστή μεν, αλλά μετά τον "Καλλικράτη" πόσοι δήμοι και εκπαιδευτικές περιφέρειες στην Ελλάδα έχουν αμιγώς ορεινό χαρακτήρα για να υπαχθούν στις εξαιρέσεις; Υπάρχουν δεκάδες που έχουν "και βουνό και θάλασσα" με αποτέλεσμα να τίθεται εν αμφιβόλω η ύπαρξη καλών προθέσεων, αφού είναι μάλλον βέβαιο ότι θα υπάρχει "ενιαία λύση": Οι καταγγελίες που αναφέρονται στην είδηση δείχνουν για την κατεύθυνση που έχει πάρει το συγκεκριμένο ζήτημα.
Την ίδια ώρα γίνεται αναφορά στην "ενισχυτική διδασκαλία", ένα θεσμό ο οποίος αν και ήταν καθ' όλα σωστός, αποδείχτηκε ανεφάρμοστος στην πορεία για να εγκαταληφθεί στην αρχή του τρέχοντος σχολικού έτους (μετά από αλλεπάλληλες συρρικνώσεις). Θα περιμένουμε να δούμε συγκεκριμένη πρόταση για να τοποθετηθούμε επ' αυτού.
Τέλος θα πρέπει να σχολιαστούν δύο συγκεκριμένα ζητήματα: Καταρχήν, ο θεσμός του ολοήμερου στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση λειτούργησε ως ένα βαθμό λόγο του χαρακτήρα της. Πάντως κι εκεί οι περισσότεροι γονείς δεν είδαν "φως" αφού τα παιδιά γυρίζουν κουρασμένα, δεν μαθαίνουν και καταλήγουν να χρειάζονται φροντιστήριο και για τα παραπάνω μαθήματα (δείτε σχετικά σχόλια εδώ)! Είναι εφαρμόσιμος όμως άραγε στην δευτεροβάθμια όπου οι απαιτήσεις είναι διαφορετικές; Μπορεί το υπουργείο Παιδείας να σηκώσει το βάρος μιας τέτοιας αλλαγής, να κάνει τις απαραίτητες προσλήψεις σε δασκάλους και καθηγητές, να κάνει τις επενδύσεις που χρειάζονται, να ενισχύσει τα κτίρια και τις βιβλιοθήκες; Επίσης είναι δυνατόν να προβλέπει "μια ώρα διάλειμμα για φαγητό" στο σχολικό πρόγραμμα, χωρίς να έχει πρόβλεψη για παροχή γεύματος στους μαθητές (όπως συμβαίνει σε όλο τον δυτικό κόσμο που υπάρχει ο θεσμός του "ολοήμερου"); Δεν πρέπει να γίνουν προσλήψεις και σε βοηθητικό προσωπικό γι' αυτό το σκοπό; Η' μήπως θα πρέπει οι γονείς να φροντίζουν γι' αυτό (πράγμα που θα δημιουργήσει βέβαια και τις ανάλογες ανισότητες); Έχουν ζωηρές αμφιβολίες για όλα αυτά, όπως και για την διαμόρφωση του καινούργιου σχολικού προγράμματος (δείτε σχετικά εδώ).
Κατά δεύτερον πρέπει να σχολιαστεί αρνητικά η τετραήμερη διαβούλευση για τις συγχωνεύσεις (δείτε την εδώ). Ένα τόσο σοβαρό ζήτημα, αντιμετωπίζεται σαν "πάρεργο" και μοιάζει σα να υπάρχει η διάθεση "ξεπετάγματος" του από το υπουργείο: Είναι σίγουρο πως μεγαλύτερη διάρκεια, θα δημιουργούσε μια ενδιαφέρουσα ανταλλαγή απόψεων - αν βέβαια αυτό ήταν στις προθέσεις του Υπουργείου...
Είδηση 2η: Για την υποχρηματόδοτηση στα πανεπιστήμια παραθέτουμε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Χρήστου Κάτσικα από το περιοδικό "Επίκαιρα", το οποίο είναι άκρως αποκαλυπτικό:
"Σε τροχιά περικοπών στις λειτουργικές δαπάνες αλλά και στο εκπαιδευτικό προσωπικό προσανατολίζονται αρκετές σχολές και τμήματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης, προκειμένου να επιβιώσουν από τη νέα φετινή μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που, όπως φαίνεται, θα ξεπεράσει το 25%.
Για παράδειγμα, η φετινή κρατική χρηματοδότηση στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (περίπου 15-19 εκατ. ευρώ μικρότερη από πέρσι) καλύπτει μόνο τους μισθούς του προσωπικού, αφήνοντας 2-4 εκατ. ευρώ για την κάλυψη των λειτουργικών εξόδων (αναλώσιμα, λογαριασμοί, προμήθειες κ.ά.). Μάλιστα, από την 1η Σεπτεμβρίου, το ΑΠΘ έχει αναστείλει όλους τους νέους διαγωνισμούς και τις προμήθειες της κεντρικής υπηρεσίας του πανεπιστημίου και ικανοποιεί μόνο παλιότερες υποχρεώσεις του ιδρύματος.
Στην ίδια πόλη, στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας έχουν ήδη ξεκινήσει οι περικοπές των λειτουργικών δαπανών, καθώς η μείωση των πιστώσεων εκτιμάται στα 1,8 εκατ. ευρώ. «Θύματα» έχουν πέσει μέχρι στιγμής οι δαπάνες προβολής και δημοσιεύσεων, τα ενημερωτικά έντυπα προς μαθητές και φοιτητές, ενώ στον «πάγο» έχουν μπει και οι προμήθειες αναλώσιμων υλικών.
Ακόμη χειρότερα είναι τα πράγματα στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης. Το ίδρυμα έχει ήδη απλήρωτους λογαριασμούς και, σύμφωνα με πληροφορίες, η επιχορήγηση που θα λάβει θα είναι μειωμένη κατά 4 εκατ. ευρώ. Η διοίκηση του ΤΕΙ είναι έτοιμη να προχωρήσει σε περικοπές στις λειτουργικές δαπάνες, στις αγορές υλικών, στα έργα ανάπτυξης, στις προσλήψεις έκτακτων, με αποτέλεσμα και τη μείωση των μαθημάτων, ακόμη και στον αριθμό των φωτοτυ-πιών που θα επιτρέπεται να βγάλει το προσωπικό. Σοβαρά προβλήματα χρηματοδότησης αντιμετωπίζει και το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, καθώς λόγω έλλειψης κονδυλίων έχουν γίνει δραματικές περικοπές προσωπικού τόσο του διδακτικού με συμβάσεις ορισμένου χρόνου όσο και του διοικητικού, με άμεσο κίνδυνο να κλείσουν τα τρία τμήματα του παραρτήματος στα Γρεβενά.
Στην άλλη μεριά της χώρας, στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Κρήτης οι αποσπάσεις εκπαιδευτικών μειώθηκαν δραματικά. Συγκεκριμένα, οι ήδη μειωμένες αποσπάσεις του περασμένου έτους 2009-2010 μειώθηκαν για το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011 σε ποσοστό πάνω από 50%. Σύμφωνα με ανακοίνωση του προέδρου του τμήματος Κ. Τζανάκη, το τμήμα έχει βρεθεί σε δυσχερέστατη θέση, γιατί δεν μπορεί πια να ανταποκριθεί στην αποστολή του, προκαλώντας με αυτό τον τρόπο ζημία στους φοιτητές του, αφού, βάσει του πλαισίου που θέτει ο πρόσφατος Ν. 3833/10, θα είναι πια βέβαιο ότι αδυνατεί να τους εξασφαλίσει την άρτια εκπαίδευσή τους και τη χορήγηση του πτυχίου τους στον προβλεπόμενο από το νόμο χρόνο και στο επίπεδο που ορίζει η αποστολή του. Στα πλαίσια αυτά, αναστέλλεται η έναρξη των μαθημάτων του χειμερινού εξαμήνου 2010-2011 στις 27/9/10 και μέχρι τις 4/10/10, οπότε και θα επανεξεταστούν τα δεδομένα που θα υπάρχουν τότε.
«Λουκέτο» μπήκε και στο Παιδαγωγικό Τμήμα Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Πατρών από 29/9 έως 5/10 λόγω των σοβαρών ελλείψεων στην υλικοτεχνική υποδομή (αίθουσες των 70 θέσεων και μία μόνον των 150 θέσεων για 300 φοιτητές κ.λπ.). Λόγω της ελλιπούς χρηματοδότησης για τις λειτουργικές δαπάνες του τμήματος αλλά και της μείωσης των αποσπάσεων εκπαιδευτικών, ο αριθμός του συνόλου των φοιτητών μας (1.750) είναι υπερδιπλάσιος αυτού που μπορεί να υποστηρίξει το έμψυχο δυναμικό (28 μέλη ΔΕΠ) και οι υποδομές του τμήματος.
Κάποιος μπορεί να πει ότι τα παραπάνω δεν είναι παρά μια σειρά σκόρπιων στοιχείων που δεν συνθέτουν ένα σύνολο ή μια κατεύθυνση. Προειδοποιούμε: τα παραπάνω αποτελούν στοιχεία που συνθέτουν ένα παζλ μιας πολιτικής που υπονομεύει το δημόσιο πανεπιστήμιο (με τον ίδιο τρόπο που υπονομεύει τα δημόσια νοσοκομεία κ.λπ.) για να ανοίξουν οι πόρτες και τα παράθυρα, αφενός, στην ιδιωτικοποίηση του δημόσιου πανεπιστημίου, αφετέρου στην ενίσχυση των ιδιωτικών επιχειρήσεων εκπαίδευσης.
Βλέποντας κανείς το ρημαδιό και το τέλμα που επικρατεί στην ανώτατη εκπαίδευση, μπορεί να θεωρήσει ότι το εκπαιδευτικό σύστημα δεν δουλεύει. Ωστόσο, άμα κοιτάμε το τυρί χάνουμε τη φάκα. Γιατί μια προσεκτική παρατήρηση μπορεί να μας πείσει ότι το σύστημα στην πραγματικότητα δουλεύει!
Η υποχρηματοδότηση, ο οικονομικός στραγγαλισμός, είναι κι αυτό, αλήθεια, μια πολιτική. Και μάλιστα, θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και μια αποτελεσματική πολιτική. Όταν αφήνεις κάτι να τελματώσει, εύκολα μπορείς, με επικοινωνιακές «ντρίπλες», να υφάνεις την κατασκευή του κατηγορητηρίου ενάντια στο ίδιο το θύμα για το τέλμα στο οποίο έχει περιπέσει. Για να σκεφτούμε καλύτερα: Πώς μπορεί κάποιος να βγάλει από τη μέση ένα φυτό που θεωρεί ότι του πιάνει χώρο; Μα με το να το αφήσει απότιστο, να ξεραθεί, να αχρηστευτεί. Πώς μπορεί κάποιος να πριμοδοτήσει την ιδιωτική εκπαίδευση; Μα αφήνοντας τη δημόσια εκπαίδευση σε τέλμα. Αυτό είναι για την ιδιωτική εκπαίδευση ένα δώρο από τα αποδυτήρια πριν αρχίσει ο αγώνας.
Ας το σκεφτούμε πιο καλά. Τι επιτυγχάνεται με την υποχρηματοδότηση; Τι πετυχαίνει η κυβέρνηση με το να μην καλύπτει ούτε τα αναλώσιμα υλικά των τμημάτων των πανεπιστημίων και των ΤΕΙ; Τι κερδίζει με το να οδηγεί, π.χ., το ένα πανεπιστήμιο να αδυνατεί να πληρώσει ακόμη και τους λογαριασμούς των ΔΕΚΟ (φως και τηλέφωνο), το άλλο να αδυνατεί να λειτουργήσει τις διοικητικές του υπηρεσίες, το τρίτο να μην έχει προσωπικό για τα μαθήματα των φοιτητών του; Πετυχαίνει μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια.
Από τη μια προσφέρει τροφή για κριτική στο δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα, υποδαυλίζει το κλίμα της δυσαρέσκειας, και μέσα από την καλλιέργεια μιας γενικευμένης αβεβαιότητας φορτίζει την μπαταρία στις παραπλανητικές σειρήνες των ιδιωτικών πανεπιστημίων. Επιδέξια και αθόρυβα, με τη βοήθεια της συστηματικής προβολής των ηλεκτρονικών μας «γκουβερναντών» (ΜΜΕ), μετά από όλα αυτά όλος ο «προβληματισμός» που αναπτύσσεται μοιάζει με τη θεωρία του πεπρωμένου στη θρησκευτική σκέψη, όπου οι άνθρωποι αναφωνούν «είναι θέλημα Θεού» για να εξηγήσουν ή να δικαιολογήσουν μια ορισμένη εξέλιξη των πραγμάτων.
Από την άλλη, εξαναγκάζει τα τριτοβάθμια ιδρύματα «να συμμορφωθούν προς τας υποδείξεις» του «κατά Μπολόνια Ευαγγελίου», δηλαδή να υιοθετήσουν τη συμπεριφορά ιδιωτικής επιχείρησης για να βρουν νέους πόρους κρατώντας από τη μια το δίσκο του εράνου και από την άλλη το λιβανιστήρι. Σύμφωνα με τα στρατηγικά και «επιχειρηματικά» σχέδια του ΥΠΕΠΘ, η περιστολή της δημόσιας χρηματοδότησης θα δημιουργήσει συνθήκες «δημιουργικής ανασφάλειας» στα πανεπιστήμια και θα τα υποχρεώσει να εξορθολογίσουν τη διαχείρισή τους, περικόπτοντας δαπάνες και λειτουργικά έξοδα, και να στραφούν στην αγορά σε αναζήτηση νέων πηγών εσόδων (δίδακτρα, σύνδεση με επιχειρήσεις, μετατροπή σε επιχειρήσεις πώλησης υπηρεσιών). Να, όπως λίγα χρόνια πριν στο Παρίσι, όπου το Πανεπιστήμιο του Ορσέ επινόησε λύσεις όπως η επιμήκυνση των χειμερινών διακοπών, προκειμένου να κάνει οικονομία στη θέρμανση, ή όπως στα δημόσια πανεπιστήμια πολλών ευρωπαϊκών χωρών, της Αγγλίας, της Πορτογαλίας, της Γαλλίας, της Γερμανίας, όπου επιβλήθηκαν δίδακτρα. Έτσι το ένα γρανάζι «πιάνει» το άλλο!
Είναι σίγουρο! Σε σύντομο χρονικό διάστημα, μέσα στην επόμενη τριετία, αν ευοδωθούν οι παραπάνω σχεδιασμοί, το ελληνικό πανεπιστήμιο θα επιβάλλει δίδακτρα. Ναι, ας μην υπάρχει καμιά αμφιβολία. Κι αυτά τα δίδακτρα δεν θα επιβληθούν τυπικά από «πάνω», κεντρικά, αλλά από την κάθε σχολή ξεχωριστά, στα πλαίσια της «αυτοτέλειας», της «σύνδεσης με την κοινωνία και την οικονομία», της αλλαγής «χρηματοδοτικής κουλτούρας», της «απελευθέρωσης από τα δεσμά της δημόσιας χρηματοδότησης» και άλλων ζαχαρωμένων εκφράσεων που κάθε λίγο και λιγάκι «ξεφουρνίζει» το υπουργικό επιτελείο του Αμαρουσίου. Μαζί με την επιβολή διδάκτρων θα μειώσουν και τα χρόνια προπτυχιακών σπουδών. Γιατί αυτό προκρίνει η «διαδικασία της Μπολόνια», ο ΟΟΣΑ, το Διευθυντήριο. Το δικό μας υπουργείο Παιδείας απλά λιπαίνει το έδαφος για να έρθουν όλα αυτά σαν... ώριμο φρούτο! Τα δίδακτρα, οι συγχωνεύσεις, τα «λουκέτα»!
Ωστόσο, ας μην βιάζεται το υπουργείο Παιδείας να υποδυθεί το ρόλο αυτού που «γελά καλά, επειδή γελά τελευταίος»..."
Και μια και μιλάμε για την παιδεία. Δείτε ένα πολύ ενδιαφέρον βίντεο που δείχνει πως προσπαθούν να περάσουν "απόψεις" τα ΜΜΕ ακόμα και σε ευαίσθητα ζητήματα, όπως αυτό της παιδείας. Και από τον κανόνα δεν ξεφεύγει ούτε το ΒΒC:
Πέμπτη 20 Ιανουαρίου 2011
Προσχέδιο νόμου γι' άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων - αλήθειες και ψέμματα
Είδηση:
(Δείτε εδώ ολόκληρο τον κατάλογο των κλειστών επαγγελμάτων - η πρόσφατη λίστα που ανακοινώθηκε από τα αρμόδια υπουργεία είναι ενδεικτική και δεν τα καλύπτει όλα).
Εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο το νομοσχέδιο που αφορά τα κλειστά επαγγέλματα. Γίνεται ξεχωριστή αναφορά για τις αλλαγές στο καθεστώς των συμβολαιογράφων, των δικηγόρων, των αρχιτεκτόνων, των μηχανικών και των ορκωτών λογιστών, οι οποίες υπαγορεύονται ρητά από το Μνημόνιο. Ωστόσο, στο κείμενο του νομοσχεδίου δεν καταγράφεται η πλήρης εφαρμογή των επιταγών της τρόικας. Το επάγγελμα των φαρμακοποιών απελευθερώνεται με ξεχωριστό νομοσχέδιο. Στο γενικό μέρος του νομοσχεδίου καταργούνται οι περιορισμοί στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων. Ειδικότερα καταργούνται:
* Η απαίτηση χορήγησης προηγούμενης διοικητικής άδειας για την άσκηση επαγγέλματος (π.χ. άδεια για τη δημιουργία μεγάλων εμπορικών καταστημάτων κοντά σε αστικά κέντα ή σε νησιά, άδεια για πώληση αγαθών σε λαϊκές και υπαίθριες αγορές κ.λπ.). Θα υπάρχει 3μηνη περίοδος γνωστοποίησης της πρόθεσης του επαγγελματία να ξεκινήσει τη δραστηριότητά του ώστε να μπορεί να γίνει προληπτικός έλεγχος και αν έχει τα προσόντα, προχωρά χωρίς να περιμένει άδεια.
* Η εξάρτηση της διοικητικής άδειας από την ύπαρξη «πραγματικής ανάγκης» κατά την ουσιαστική εκτίμηση της διοικητικής αρχής (π.χ. εκτίμηση για αναγκαιότητα έκδοσης νέων αδειών υπαίθριου εμπορίου).
* Οι γεωγραφικοί περιορισμοί στην άσκηση του επαγγέλματος (π.χ. οι σχολές οδήγησης ή να μην τηρούνται ελάχιστες αποστάσεις από ναούς, σχολεία, κλινικές, νοσοκομεία, ιδιωτικές εκπαιδευτικές μονάδες, στρατόπεδα, εργοστάσια, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, ορφανοτροφεία ή βιβλιοθήκες για κομμωτήρια, σινεμά, θέατρα και άλλες επιχειρήσεις).
* Περιορισμοί ως προς τον αριθμό των προσώπων που μπορούν να εξασκούν ένα επάγγελμα.
* Οι ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των ομοίων επαγγελματικών εγκαταστάσεων.
* Οι προβλέψεις απαγόρευσης διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένες κατηγορίες επαγγελματικών εγκαταστάσεων (π.χ. φρέσκου ψωμιού ή φαρμάκων από σουπερμάρκετ).
* Οι προβλέψεις αποκλειστικής δυνατότητας διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένες κατηγορίες επαγγελματικών εγκαταστάσεων.
* Η επιβολή ή η απαγόρευση ασκήσεως επαγγέλματος με ορισμένη εταιρική μορφή (π.χ. η παροχή υπηρεσιών τουριστικών πρακτορείων, πιστοποίησης, γραφείων απασχόλησης και άλλων υπηρεσιών χωρίς έδρα στην Ελλάδα).
* Οι περιορισμοί που σχετίζονται με τη συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο.
* Η επιβολή υποχρεωτικών κατωτάτων ή ανωτάτων τιμών ή αμοιβών (π.χ. τιμές πόρτας στα ξενοδοχεία ανάλογα με την κατηγορία).
Ολοι οι παραπάνω περιορισμοί και απαιτήσεις θα καταργούνται 4 μήνες μετά την ψήφιση του νόμου, εκτός αν, μέσα στην ίδια τετράμηνη προθεσμία, εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα που θα επιτρέπει εξαιρέσεις για συγκεκριμένο επάγγελμα για λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος και ο περιορισμός που διατηρείται είναι πρόσφορο και αναγκαίο μέσο για τη εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
Δεν συμπεριλαμβάνονται στο νομοσχέδιο περιορισμοί που έχουν υποκειμενικό χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα τα απαιτούμενα προσόντα, η εμπειρία, οι ικανότητες και δεξιότητες που διαπιστώνονται με μαθητεία, η ηλικία, για την είσοδο στο επάγγελμα ή την υποχρεωτική έξοδο ούτε ρυθμίσεις του εργατικού δικαίου (π.χ. οι ημέρες και το ωράριο λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων).
Ωστόσο, όπως αναφέρουν αρμόδια στελέχη, πολλοί από τους παραπάνω περιορισμούς που θα διευρύνουν πάρα πολύ τη λίστα των «θιγόμενων» επαγγελμάτων υπάρχουν ήδη σε νόμο, αυτόν για την απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών (οδηγία Μπολκεστάιν). Ηδη τα συναρμόδια υπουργεία έχουν καταγράψει τη λίστα με τα επαγγέλματα. Ξεπερνούν τα 350 και η καταγραφή συνεχίζεται. Η οδηγία προβλέπει την άρση κάθε εμποδίου δραστηριοποίησης Ευρωπαίου πολίτη στην Ελλάδα. Ετσι, υποχρεώνει στην αποδοχή πτυχίων, προϋπηρεσίας, μαθητείας και πιστοποίησης που έχει γίνει σε άλλο κράτος-μέλος, προκαλώντας μοιραία άρση των εμποδίων που σήμερα θέτει η νομοθεσία.
Οι αλλαγές που θα γίνουν για να εφαρμοστεί η οδηγία (και αυτή περιλαμβάνεται στο Μνημόνιο) θα «κουμπώσουν» με τις νέες απαιτήσεις του νόμου περί απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, που ουσιαστικά προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Μάλιστα δεν αποκλείονται και νέες ρυθμίσεις αφού προβλέπεται ρητά από τον νόμο ότι έως τον Ιούνιο το υπουργικό συμβούλιο μπορεί με Προεδρικό Διάταγμα να προσθέσει και άλλους όρους.
Η εισηγητική έκθεση και το προσχέδιο νόμου που βρίσκονται σε ανοικτή διαβούλευση βρίσκονται εδώ και εδώ.
Σχόλιο: Το πολύθρύλητο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ανακοινώθηκε και δείχνει ότι τα πράγματα θα δυσκολέψουν αφάνταστα για τους "μικρομεσαίους" όλων των κλάδων. Ας δούμε όμως τα πράγματα υπό μορφή ερωταπαντήσεων:
- Καταργούνται οι ιδιοκτησιακοί περιορισμοί (γεωγραφικοί κ.α.). Επιτέλους, να μπορεί ο καθένας ν' ανοίγει όπου θέλει γραφείο, φαρμακείο, σχολή οδηγών κ.ο.κ. Καλό δεν είναι;
- Σ' ένα θεωρητικό επίπεδο θα μπορούσε να είναι έτσι. Όμως πρέπει να πούμε ότι π.χ. για τους δικηγόρους η πρόβλεψη γι' άσκηση του επαγγέλματος μέσα στα όρια του δικηγορικού τους συλλόγου υπήρχε για να μην μπορούν τα μεγάλα γραφεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης να μονοπωλούν τις υποθέσεις πανελλαδικά. Η κατάργηση του περιορισμού αφήνει έρμαιο τους "μικρούς" του κλάδου στις ορέξεις των μεγάλων. Από την άλλη η κατάργηση ΟΛΩΝ των ιδιοκτησιακών περιορισμών, σημαίνει ξεκάθαρα απεμπλοκή της άσκησης ενός επαγγέλματος από την ιδιότητα. Δηλαδή δεν θα χρειάζεται να είναι κανείς φαρμακοποιός για ν' ανοίξει φαρμακείο, να είναι δικηγόρος για να έχει μερίδιο σε δικηγορική εταιρεία κ.ο.κ. Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις σε κλάδους που μέχρι σήμερα βασίζονταν στο "καλό όνομα" και στην σωστή παροχή υπηρεσιών, ενώ θεωρούμε ότι θα είναι επικίνδυνο και για την παρεχόμενη ποιότητα. Είναι προφανές επίσης ότι η είσοδος αλυσίδων από το εξωτερικό ή η δημιουργία εγχώριων με όπλο το κεφάλαιο και την μαζικότητα θα οδηγήσει σε μαρασμό τους μικροεπαγγελματίες. Ό,τι έγινε δηλ. και με το λιανεμπόριο. Θα υπάρξει όφελος απ' αυτό; Δεν το νομίζουμε. Το μαζικό κλείσιμο δικηγορικών γραφείων, μικρών φαρμακείων, μικρών τεχνικών γραφείων θα έχει αύξηση της ανεργίας, ενώ μετά τον πρώτο καιρό θα οδηγήσει και σε αύξηση τιμών (όπου θα έχει υπάρξει μείωση).
Μισό λεπτό, αφού καταργούνται οι ελάχιστες αμοιβές. Έτσι δεν είναι;
- Η κατάργηση όντως υπάρχει κατ' αρχήν, αλλά από την άλλη δεν μπορεί και δεν είναι ολοκληρωτική. Ο λόγος είναι απλός: Έχουμε ένα σωρό ασφαλιστικά ταμεία, ιδρύματα και το ίδιο το κράτος που εισπράττουν άμεσα από την είσπραξη των αμοιβών (π.χ. ως γνωστόν αν δεν πληρωθούν οι φόροι και οι εισφορές, οικοδομική άδεια δεν εκδίδεται). Από την άλλη δεν έπρεπε και να υπάρξει και "ξεχαρβάλωμα": Το σε ποιον δικηγόρο, συμβολαιογράφο, μηχανικό κ.ο.κ. πηγαίνει κανείς δεν πρέπει να καθορίζεται από την τιμή, αλλά από την ποιότητα της υπηρεσίας. Έτσι το να υπάρχει ένα ελάχιστο ποσό το οποίο διασφαλίζει την ποιότητα (και τον χρόνο) είναι λογικό να υπάρχει - ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες "υπερβολές" δε γίνονται απ' τα επαγγέλματα που "ελέγχονται" από τους επαγγελματικούς συλλόγους τους, αλλά από τ' άλλα που η αμοιβή είναι ελεύθερη (π.χ. ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, διακοσμητές κ.ο.κ.). Δεν μπορεί κανείς να έχει απαίτηση από ένα δικηγόρο να πάρει 100 ευρώ για να κάνει 10 παραστάσεις σε δικαστήρια ή ο μηχανικός να βγάζει άδεια (κάνοντας μελέτες επί μελετών) με 1000 ευρώ, όταν ένας ηλεκτρολόγος παίρνει 50 ευρώ την μισή ώρα για ν' αλλάξει μια μπρίζα: Όλοι πρέπει ν' αμοίβονται σωστά και ανάλογα με τη δουλειά τους, την υφή της ύπηρεσίας που παρέχουν κ.ο.κ.
Τουλάχιστον θα διευρυνθούν οι επιλογές μας από την άρση της απαγόρευσης διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένες κατηγορίες επαγγελματικών εγκαταστάσεων.
-Αριθμητικά ίσως αλλά προσωρινά: Αν αρχίσουν τα σουπερμάρκετ να πωλούν τα πάντα, οι αντίστοιχοι επαγγελματίες θα οδηγηθούν σε μαρασμό. Θα υπάρξει επομένως αύξηση της ανεργίας (κατά κλάδους) και προοδευτικά μείωση των επιλογών μας ως καταναλωτές. Από την άλλη θα έχουμε και σαφή επίδραση στην ποιότητα των αγαθών: π.χ. Σε λίγα χρόνια θα τρώμε μόνο βιομηχανοποιημένο ψωμί και αρτοσκευάσματα, με ότι αυτό συνεπάγεται - φθηνότερο δε θα γίνει πάντως απ' ότι δείχνει η εμπειρία του εξωτερικού...
Η άρση της απαγόρευσης της διαφήμισης τι σημαίνει;
-Σημαίνει ότι σε λίγο θα έχουμε διαφημίσεις με δικηγόρους και μηχανικούς όπως και με τα γιαούρτια. Δηλαδή "Στις δύο υποθέσεις η μία δώρο", "αν βγάλετε μια άδεια για μεζονέτα με μας, θα σας κάνουμε δώρο την άδεια για την αλλαγή στέγης σας": Στα σοβαρά πάντως, η απαγόρευση διαφήμισης ίσχυε για λόγους προφανείς: Η διαφήμιση της δουλειάς ενός μέλος επιστημονικού κλάδου πρέπει να γίνεται μέσω της ποιότητάς της και της αξίας της και όχι γιατί ο τάδε δικηγόρος έχει την χρηματική ικανότητα να γίνει χορηγός στο X-Factor Live ή ν' αγοράσει ολοσέλιδη διαφήμιση στο "Έθνος της Κυριακής". Η άρση της απαγόρευσης θα οδηγήσει σε στρέβλωση της αγοράς - οι λίγοι που έχουν θα διαφημίζονται εντατικά, κάποιοι άλλοι θα ζοριστούν και στο τέλος οι πρώτοι θα έχουν περισσότερες δουλειές και οι περισσότεροι από τους τελευταίους θα καταρρεύσουν οικονομικά.
Καλά δεν είναι όλα άσχημα. Καταργείται η ανάγκη χορήγησης προηγούμενης διοικητικής άδειας για την άσκηση επαγγέλματος, άρα θ' ανοίξουν περισσότερα καταστήματα. Έτσι δεν είναι;
-Εννοείται. Θ' ανοίξουν παντού πολυκαταστήματα και "malls" με αλυσίδες (απ' αυτές που δεν ακουμπάει κανένας επιθεωρητής εργασίας και που δουλεύει κανείς 10 ώρες και πληρώνεται για 4) και μέσα σ' έξι μήνες θα κλείσουν πενταπλάσια μικρά και μεσαία καταστήματα. Θα μου πείτε να ρίξουν τις τιμές να επιβιώσουν...Σωστό αλλά έλα που και η μείωση δεν είναι πάντα δυνατή στο παρών οικονομικό κλίμα όπου η αγορά είναι "στεγνή" από ρευστό και οι τράπεζες δε δανείζουν παρά μόνο τους εαυτούς τους; Ας μην αναλογιστούμε επίσης και το "χάος" που θα επικρατήσει στις λαϊκές αγορές με την άρση της ανάγκης ύπαρξης αδειών κ.ο.κ.
Αυτά προς το παρόν...Για τις επιμέρους αλλαγές θα τα πούμε ξεχωριστά σε προσεχή ανάρτηση - πάντως τα μεγαλύτερα προβλήματα, αναμένεται να τα δημιουργήσει η εφαρμογή της οδηγίας "Μπολκεστάιν" όπως σωστά επισημαίνεται στο άρθρο.
Πηγή είδησης: "Ελευθεροτυπία" / Για τις πρώτες αντιδράσεις των επιστημονικών φορέων διαβάστε εδώ.
(Δείτε εδώ ολόκληρο τον κατάλογο των κλειστών επαγγελμάτων - η πρόσφατη λίστα που ανακοινώθηκε από τα αρμόδια υπουργεία είναι ενδεικτική και δεν τα καλύπτει όλα).
Εγκρίθηκε από το υπουργικό συμβούλιο το νομοσχέδιο που αφορά τα κλειστά επαγγέλματα. Γίνεται ξεχωριστή αναφορά για τις αλλαγές στο καθεστώς των συμβολαιογράφων, των δικηγόρων, των αρχιτεκτόνων, των μηχανικών και των ορκωτών λογιστών, οι οποίες υπαγορεύονται ρητά από το Μνημόνιο. Ωστόσο, στο κείμενο του νομοσχεδίου δεν καταγράφεται η πλήρης εφαρμογή των επιταγών της τρόικας. Το επάγγελμα των φαρμακοποιών απελευθερώνεται με ξεχωριστό νομοσχέδιο. Στο γενικό μέρος του νομοσχεδίου καταργούνται οι περιορισμοί στην πρόσβαση και άσκηση επαγγελμάτων. Ειδικότερα καταργούνται:
* Η απαίτηση χορήγησης προηγούμενης διοικητικής άδειας για την άσκηση επαγγέλματος (π.χ. άδεια για τη δημιουργία μεγάλων εμπορικών καταστημάτων κοντά σε αστικά κέντα ή σε νησιά, άδεια για πώληση αγαθών σε λαϊκές και υπαίθριες αγορές κ.λπ.). Θα υπάρχει 3μηνη περίοδος γνωστοποίησης της πρόθεσης του επαγγελματία να ξεκινήσει τη δραστηριότητά του ώστε να μπορεί να γίνει προληπτικός έλεγχος και αν έχει τα προσόντα, προχωρά χωρίς να περιμένει άδεια.
* Η εξάρτηση της διοικητικής άδειας από την ύπαρξη «πραγματικής ανάγκης» κατά την ουσιαστική εκτίμηση της διοικητικής αρχής (π.χ. εκτίμηση για αναγκαιότητα έκδοσης νέων αδειών υπαίθριου εμπορίου).
* Οι γεωγραφικοί περιορισμοί στην άσκηση του επαγγέλματος (π.χ. οι σχολές οδήγησης ή να μην τηρούνται ελάχιστες αποστάσεις από ναούς, σχολεία, κλινικές, νοσοκομεία, ιδιωτικές εκπαιδευτικές μονάδες, στρατόπεδα, εργοστάσια, παιδικούς σταθμούς, νηπιαγωγεία, ορφανοτροφεία ή βιβλιοθήκες για κομμωτήρια, σινεμά, θέατρα και άλλες επιχειρήσεις).
* Περιορισμοί ως προς τον αριθμό των προσώπων που μπορούν να εξασκούν ένα επάγγελμα.
* Οι ελάχιστες αποστάσεις μεταξύ των ομοίων επαγγελματικών εγκαταστάσεων.
* Οι προβλέψεις απαγόρευσης διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένες κατηγορίες επαγγελματικών εγκαταστάσεων (π.χ. φρέσκου ψωμιού ή φαρμάκων από σουπερμάρκετ).
* Οι προβλέψεις αποκλειστικής δυνατότητας διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένες κατηγορίες επαγγελματικών εγκαταστάσεων.
* Η επιβολή ή η απαγόρευση ασκήσεως επαγγέλματος με ορισμένη εταιρική μορφή (π.χ. η παροχή υπηρεσιών τουριστικών πρακτορείων, πιστοποίησης, γραφείων απασχόλησης και άλλων υπηρεσιών χωρίς έδρα στην Ελλάδα).
* Οι περιορισμοί που σχετίζονται με τη συμμετοχή στο μετοχικό κεφάλαιο.
* Η επιβολή υποχρεωτικών κατωτάτων ή ανωτάτων τιμών ή αμοιβών (π.χ. τιμές πόρτας στα ξενοδοχεία ανάλογα με την κατηγορία).
Ολοι οι παραπάνω περιορισμοί και απαιτήσεις θα καταργούνται 4 μήνες μετά την ψήφιση του νόμου, εκτός αν, μέσα στην ίδια τετράμηνη προθεσμία, εκδοθεί Προεδρικό Διάταγμα που θα επιτρέπει εξαιρέσεις για συγκεκριμένο επάγγελμα για λόγους επιτακτικού δημόσιου συμφέροντος και ο περιορισμός που διατηρείται είναι πρόσφορο και αναγκαίο μέσο για τη εξυπηρέτηση του δημόσιου συμφέροντος.
Δεν συμπεριλαμβάνονται στο νομοσχέδιο περιορισμοί που έχουν υποκειμενικό χαρακτήρα, όπως για παράδειγμα τα απαιτούμενα προσόντα, η εμπειρία, οι ικανότητες και δεξιότητες που διαπιστώνονται με μαθητεία, η ηλικία, για την είσοδο στο επάγγελμα ή την υποχρεωτική έξοδο ούτε ρυθμίσεις του εργατικού δικαίου (π.χ. οι ημέρες και το ωράριο λειτουργίας επαγγελματικών εγκαταστάσεων).
Ωστόσο, όπως αναφέρουν αρμόδια στελέχη, πολλοί από τους παραπάνω περιορισμούς που θα διευρύνουν πάρα πολύ τη λίστα των «θιγόμενων» επαγγελμάτων υπάρχουν ήδη σε νόμο, αυτόν για την απελευθέρωση της αγοράς υπηρεσιών (οδηγία Μπολκεστάιν). Ηδη τα συναρμόδια υπουργεία έχουν καταγράψει τη λίστα με τα επαγγέλματα. Ξεπερνούν τα 350 και η καταγραφή συνεχίζεται. Η οδηγία προβλέπει την άρση κάθε εμποδίου δραστηριοποίησης Ευρωπαίου πολίτη στην Ελλάδα. Ετσι, υποχρεώνει στην αποδοχή πτυχίων, προϋπηρεσίας, μαθητείας και πιστοποίησης που έχει γίνει σε άλλο κράτος-μέλος, προκαλώντας μοιραία άρση των εμποδίων που σήμερα θέτει η νομοθεσία.
Οι αλλαγές που θα γίνουν για να εφαρμοστεί η οδηγία (και αυτή περιλαμβάνεται στο Μνημόνιο) θα «κουμπώσουν» με τις νέες απαιτήσεις του νόμου περί απελευθέρωσης των επαγγελμάτων, που ουσιαστικά προχωρά ένα βήμα παραπέρα. Μάλιστα δεν αποκλείονται και νέες ρυθμίσεις αφού προβλέπεται ρητά από τον νόμο ότι έως τον Ιούνιο το υπουργικό συμβούλιο μπορεί με Προεδρικό Διάταγμα να προσθέσει και άλλους όρους.
Η εισηγητική έκθεση και το προσχέδιο νόμου που βρίσκονται σε ανοικτή διαβούλευση βρίσκονται εδώ και εδώ.
Σχόλιο: Το πολύθρύλητο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων ανακοινώθηκε και δείχνει ότι τα πράγματα θα δυσκολέψουν αφάνταστα για τους "μικρομεσαίους" όλων των κλάδων. Ας δούμε όμως τα πράγματα υπό μορφή ερωταπαντήσεων:
- Καταργούνται οι ιδιοκτησιακοί περιορισμοί (γεωγραφικοί κ.α.). Επιτέλους, να μπορεί ο καθένας ν' ανοίγει όπου θέλει γραφείο, φαρμακείο, σχολή οδηγών κ.ο.κ. Καλό δεν είναι;
- Σ' ένα θεωρητικό επίπεδο θα μπορούσε να είναι έτσι. Όμως πρέπει να πούμε ότι π.χ. για τους δικηγόρους η πρόβλεψη γι' άσκηση του επαγγέλματος μέσα στα όρια του δικηγορικού τους συλλόγου υπήρχε για να μην μπορούν τα μεγάλα γραφεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης να μονοπωλούν τις υποθέσεις πανελλαδικά. Η κατάργηση του περιορισμού αφήνει έρμαιο τους "μικρούς" του κλάδου στις ορέξεις των μεγάλων. Από την άλλη η κατάργηση ΟΛΩΝ των ιδιοκτησιακών περιορισμών, σημαίνει ξεκάθαρα απεμπλοκή της άσκησης ενός επαγγέλματος από την ιδιότητα. Δηλαδή δεν θα χρειάζεται να είναι κανείς φαρμακοποιός για ν' ανοίξει φαρμακείο, να είναι δικηγόρος για να έχει μερίδιο σε δικηγορική εταιρεία κ.ο.κ. Αυτό μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις σε κλάδους που μέχρι σήμερα βασίζονταν στο "καλό όνομα" και στην σωστή παροχή υπηρεσιών, ενώ θεωρούμε ότι θα είναι επικίνδυνο και για την παρεχόμενη ποιότητα. Είναι προφανές επίσης ότι η είσοδος αλυσίδων από το εξωτερικό ή η δημιουργία εγχώριων με όπλο το κεφάλαιο και την μαζικότητα θα οδηγήσει σε μαρασμό τους μικροεπαγγελματίες. Ό,τι έγινε δηλ. και με το λιανεμπόριο. Θα υπάρξει όφελος απ' αυτό; Δεν το νομίζουμε. Το μαζικό κλείσιμο δικηγορικών γραφείων, μικρών φαρμακείων, μικρών τεχνικών γραφείων θα έχει αύξηση της ανεργίας, ενώ μετά τον πρώτο καιρό θα οδηγήσει και σε αύξηση τιμών (όπου θα έχει υπάρξει μείωση).
Μισό λεπτό, αφού καταργούνται οι ελάχιστες αμοιβές. Έτσι δεν είναι;
- Η κατάργηση όντως υπάρχει κατ' αρχήν, αλλά από την άλλη δεν μπορεί και δεν είναι ολοκληρωτική. Ο λόγος είναι απλός: Έχουμε ένα σωρό ασφαλιστικά ταμεία, ιδρύματα και το ίδιο το κράτος που εισπράττουν άμεσα από την είσπραξη των αμοιβών (π.χ. ως γνωστόν αν δεν πληρωθούν οι φόροι και οι εισφορές, οικοδομική άδεια δεν εκδίδεται). Από την άλλη δεν έπρεπε και να υπάρξει και "ξεχαρβάλωμα": Το σε ποιον δικηγόρο, συμβολαιογράφο, μηχανικό κ.ο.κ. πηγαίνει κανείς δεν πρέπει να καθορίζεται από την τιμή, αλλά από την ποιότητα της υπηρεσίας. Έτσι το να υπάρχει ένα ελάχιστο ποσό το οποίο διασφαλίζει την ποιότητα (και τον χρόνο) είναι λογικό να υπάρχει - ας μην ξεχνάμε ότι οι περισσότερες "υπερβολές" δε γίνονται απ' τα επαγγέλματα που "ελέγχονται" από τους επαγγελματικούς συλλόγους τους, αλλά από τ' άλλα που η αμοιβή είναι ελεύθερη (π.χ. ηλεκτρολόγοι, υδραυλικοί, διακοσμητές κ.ο.κ.). Δεν μπορεί κανείς να έχει απαίτηση από ένα δικηγόρο να πάρει 100 ευρώ για να κάνει 10 παραστάσεις σε δικαστήρια ή ο μηχανικός να βγάζει άδεια (κάνοντας μελέτες επί μελετών) με 1000 ευρώ, όταν ένας ηλεκτρολόγος παίρνει 50 ευρώ την μισή ώρα για ν' αλλάξει μια μπρίζα: Όλοι πρέπει ν' αμοίβονται σωστά και ανάλογα με τη δουλειά τους, την υφή της ύπηρεσίας που παρέχουν κ.ο.κ.
Τουλάχιστον θα διευρυνθούν οι επιλογές μας από την άρση της απαγόρευσης διάθεσης είδους αγαθών από ορισμένες κατηγορίες επαγγελματικών εγκαταστάσεων.
-Αριθμητικά ίσως αλλά προσωρινά: Αν αρχίσουν τα σουπερμάρκετ να πωλούν τα πάντα, οι αντίστοιχοι επαγγελματίες θα οδηγηθούν σε μαρασμό. Θα υπάρξει επομένως αύξηση της ανεργίας (κατά κλάδους) και προοδευτικά μείωση των επιλογών μας ως καταναλωτές. Από την άλλη θα έχουμε και σαφή επίδραση στην ποιότητα των αγαθών: π.χ. Σε λίγα χρόνια θα τρώμε μόνο βιομηχανοποιημένο ψωμί και αρτοσκευάσματα, με ότι αυτό συνεπάγεται - φθηνότερο δε θα γίνει πάντως απ' ότι δείχνει η εμπειρία του εξωτερικού...
Η άρση της απαγόρευσης της διαφήμισης τι σημαίνει;
-Σημαίνει ότι σε λίγο θα έχουμε διαφημίσεις με δικηγόρους και μηχανικούς όπως και με τα γιαούρτια. Δηλαδή "Στις δύο υποθέσεις η μία δώρο", "αν βγάλετε μια άδεια για μεζονέτα με μας, θα σας κάνουμε δώρο την άδεια για την αλλαγή στέγης σας": Στα σοβαρά πάντως, η απαγόρευση διαφήμισης ίσχυε για λόγους προφανείς: Η διαφήμιση της δουλειάς ενός μέλος επιστημονικού κλάδου πρέπει να γίνεται μέσω της ποιότητάς της και της αξίας της και όχι γιατί ο τάδε δικηγόρος έχει την χρηματική ικανότητα να γίνει χορηγός στο X-Factor Live ή ν' αγοράσει ολοσέλιδη διαφήμιση στο "Έθνος της Κυριακής". Η άρση της απαγόρευσης θα οδηγήσει σε στρέβλωση της αγοράς - οι λίγοι που έχουν θα διαφημίζονται εντατικά, κάποιοι άλλοι θα ζοριστούν και στο τέλος οι πρώτοι θα έχουν περισσότερες δουλειές και οι περισσότεροι από τους τελευταίους θα καταρρεύσουν οικονομικά.
Καλά δεν είναι όλα άσχημα. Καταργείται η ανάγκη χορήγησης προηγούμενης διοικητικής άδειας για την άσκηση επαγγέλματος, άρα θ' ανοίξουν περισσότερα καταστήματα. Έτσι δεν είναι;
-Εννοείται. Θ' ανοίξουν παντού πολυκαταστήματα και "malls" με αλυσίδες (απ' αυτές που δεν ακουμπάει κανένας επιθεωρητής εργασίας και που δουλεύει κανείς 10 ώρες και πληρώνεται για 4) και μέσα σ' έξι μήνες θα κλείσουν πενταπλάσια μικρά και μεσαία καταστήματα. Θα μου πείτε να ρίξουν τις τιμές να επιβιώσουν...Σωστό αλλά έλα που και η μείωση δεν είναι πάντα δυνατή στο παρών οικονομικό κλίμα όπου η αγορά είναι "στεγνή" από ρευστό και οι τράπεζες δε δανείζουν παρά μόνο τους εαυτούς τους; Ας μην αναλογιστούμε επίσης και το "χάος" που θα επικρατήσει στις λαϊκές αγορές με την άρση της ανάγκης ύπαρξης αδειών κ.ο.κ.
Αυτά προς το παρόν...Για τις επιμέρους αλλαγές θα τα πούμε ξεχωριστά σε προσεχή ανάρτηση - πάντως τα μεγαλύτερα προβλήματα, αναμένεται να τα δημιουργήσει η εφαρμογή της οδηγίας "Μπολκεστάιν" όπως σωστά επισημαίνεται στο άρθρο.
Πηγή είδησης: "Ελευθεροτυπία" / Για τις πρώτες αντιδράσεις των επιστημονικών φορέων διαβάστε εδώ.
Τρίτη 18 Ιανουαρίου 2011
Απόφαση επιτροπής ανταγωνισμού για ελάχιστες αμοιβές / Θεοδωράκης: "Ανήκουμε στην Ελλάδα"
Η Ολομέλεια της Επιτροπής έκρινε παράνομο το σύστημα καθορισμού ελάχιστων αμοιβών για τους 105.000 μηχανικούς της χώρας, υποχρεώνοντας το Τεχνικό Επιμελητήριο να το καταργήσει μέσα σε 60 ημέρες ώστε οι αμοιβές να διαμορφώνονται ελεύθερα και όχι με προκαθορισμένο κόστος ανά τετραγωνικό μέτρο. Η απόφαση αναμένεται να αποτελέσει πρόκριμα για ανάλογες αποφάσεις και για όλα τα υπόλοιπα επαγγέλματα που λειτουργούν με ελάχιστες αμοιβές, όπως οι δικηγόροι, οι συμβολαιογράφοι, οι ορκωτοί λογιστές, οι μεσίτες κ.ά., για τους οποίους κατά την κυβέρνηση και την επιτροπή το κοινοτικό δίκαιο υπερισχύει του εθνικού.
Σύμφωνα με την καταδικαστική απόφαση στην οποία κατέληξε η Ολομέλεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού επιβάλλοντας παράλληλα πρόστιμο 60.000 ευρώ, «το ΤΕΕ με αποφάσεις της διοικούσας επιτροπής του υποκατέστησε χωρίς σχετική νομοθετική εξουσιοδότηση την Πολιτεία και υιοθέτησε ελάχιστο κόστος κατασκευής έργων για τον υπολογισμό των αμοιβών των μηχανικών και με τον τρόπο αυτό απέβλεψε και οδήγησε στην αύξηση των αμοιβών αυτών». Η Επιτροπή Ανταγωνισμού προειδοποίησε χθες ότι θα επιβάλει πολύ μεγαλύτερα πρόστιμα στο μέλλον εφόσον διαπιστωθεί ότι ενώσεις, σύλλογοι και επαγγελματικά επιμελητήρια ελεύθερων επαγελματιών συνεχίζουν να καθορίζουν κατώτατες αμοιβές και να παραβιάζουν το νόμο περί ελεύθερου ανταγωνισμού.
Σχόλιο: Θα ήταν όλα καλά, αν δε μιλάγαμε μια επιτροπή που δεν έχει καταφέρει ακόμα να "σπάσει" τα καρτέλ στα γαλακτοκομικά (στα οποία είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι οι μεγάλες εταιρίες του χώρου ελέγχουν τις τιμές των παραγωγών συμπιέζοντας τις προς τα κάτω και έχουν καταδικαστεί γι' αυτό με πρόστιμα που δεν έχουν "βεβαιωθεί" εδώ και χρόνια), που επέτρεψε την συνένωση της Ολυμπιακής με την Aegean (θεωρώντας ότι η εταιρία που θα δημιουργηθεί ΔΕΝ θα έχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά), που αδυνατεί να ελέγξει τους χονδρεμπόρους και τα σούπερμαρκετ (οι οποίοι "ελέγχουν" τιμές και προϊόντα) και που αδυνατεί να ελέγξει τη διαπλοκή στον χώρο των ΜΜΕ. Γιατί αυτό; Δεν έχει στοιχεία; Όχι. Δεν έχει το δυναμικό; Όχι βέβαια - είναι μακράν από τις πιο καλά στελεχωμένα "αρχές". Ο λόγος είναι απλός: Η επιτροπή δυστυχώς ελέγχεται από το κράτος και οι αποφάσεις είναι καθαρά πολιτικές. Ανάλογα με τις προθέσεις λοιπόν της κυβέρνησης κατευθύνονται αποφάσεις, επιβάλλονται πρόστιμα (που ποτέ δεν βεβαιώνονται για να εισπραχθούν) κ.ο.κ. Η χρήση της επιτροπής για τα "κλειστά επαγγέλματα" δεν είναι τυχαία: Η κυβέρνηση ποντάρει πολλά στο συγκεκριμένο θέμα και γι' αυτό εξάλλου προχωρεί και στη διενέργεια δημοσκοπήσεων για να στηρίξει τις αποφάσεις της (αλήθεια γιατί δεν έκανε κάτι τέτοιο και για το Μνημόνιο; ).
Είναι σημαντικό βέβαια (για την ιστορία του πράγματος) να πούμε ότι η απόφαση με την οποία το ΤΕΕ "θεωρεί" τις αμοιβές δεν πάρθηκε από το ΤΕΕ: Υπάρχει νόμος του κράτους και υπουργική απόφαση για να χρησιμοποιηθεί το ΤΕΕ, ως ενδιάμεσος ώστε να γίνεται υπολογισμός των αμοιβών μέσω ενός αδιάβλητου συστήματος (μέχρι τότε οι κατά τόπους πολεοδομίες αναλάμβαναν αυτό τον έλεγχο), να πληρώνονται άμεσα οι αναλογούντες φόροι, να κατατίθενται οι εισφορές στο ΤΣΜΕΔΕ κ.ο.κ. Άρα η απόφαση της επιτροπής (που θεωρεί αυθαίρετη την τιμή ανά τετραγωνικό και προχωρεί αυθαίρετα με τη σειρά της στην καταδίκη των ελαχίστων αμοιβών) στρέφεται κατά του ίδιου του κράτους που αν δε δημιούργησε, τουλάχιστον ενέκρινε το υπάρχον σύστημα. Και βέβαια για το σε ποιές περιπτώσεις υπερισχύει το κοινοτικό δίκαιο έναντι του εθνικού υπάρχει διχογνωμία που δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε. Πάντως το θέμα σίγουρα δεν κλείνει εδώ αφού έχουμε ενστάσεις, διαβούλευση, προσφυγές στη δικαιοσύνη κ.ο.κ. μέχρι η υπόθεση να ολοκληρωθεί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Με μια χειμαρρώδη ομιλία που κράτησε σχεδόν δυο ώρες, στο κατάμεστο θέατρο «ΡΕΞ» ο Μίκης Θεοδωράκης ξετύλιξε τον μίτο του προβληματισμού του και κατέγραψε τους τρόπους με τους οποίους κατά τη γνώμη του μπορούν να ξαναγίνουν οι Έλληνες «αφεντικά» στον τόπο τους. Ξεδιπλώνοντας τον λόγο του γύρω από το τρίπτυχο Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Πατριωτική Αναγέννηση, ο παγκοσμίου φήμης μουσικο-συνθέτης τόνισε ότι «πρέπει να εγκαταλείψουμε το δόγμα Ανήκομεν εις την Δύση και να ενστερνιστούμε το δόγμα Ανήκουμε στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα». Χωρίς την υποστήριξη από τα "μεγάλα" ΜΜΕ, με λοιδωρίες και κοροϊδίες από "σοβαρούς" αρθρογράφους (όπως ο κ. Μπαρτζινόπουλος του Έθνους), μαζεύτηκε πολύς κόσμος και συνεχίζεται η πορεία της "Σπίθας". Ελπίζουμε να μην μείνει εκεί (περισσότερα για την "Σπίθα" μπορείτε να βρείτε εδώ). Αναλυτικό ρεπορτάζ για την ομιλία εδώ.
Πηγή: "Ημερησία", "Ελευθεροτυπία" / Η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα του Δημόσιου τομέα δεν είναι τυχαία και συμβαίνει πανευρωπαϊκά. Το γιατί διαβάστε το στο άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ στο "Έθνος" εδώ.
Αλήθειες και ψέμματα για τα κλειστά επαγγέλματα θα παρουσιάζουμε αναλυτικά αύριο...
Σύμφωνα με την καταδικαστική απόφαση στην οποία κατέληξε η Ολομέλεια της Επιτροπής Ανταγωνισμού επιβάλλοντας παράλληλα πρόστιμο 60.000 ευρώ, «το ΤΕΕ με αποφάσεις της διοικούσας επιτροπής του υποκατέστησε χωρίς σχετική νομοθετική εξουσιοδότηση την Πολιτεία και υιοθέτησε ελάχιστο κόστος κατασκευής έργων για τον υπολογισμό των αμοιβών των μηχανικών και με τον τρόπο αυτό απέβλεψε και οδήγησε στην αύξηση των αμοιβών αυτών». Η Επιτροπή Ανταγωνισμού προειδοποίησε χθες ότι θα επιβάλει πολύ μεγαλύτερα πρόστιμα στο μέλλον εφόσον διαπιστωθεί ότι ενώσεις, σύλλογοι και επαγγελματικά επιμελητήρια ελεύθερων επαγελματιών συνεχίζουν να καθορίζουν κατώτατες αμοιβές και να παραβιάζουν το νόμο περί ελεύθερου ανταγωνισμού.
Σχόλιο: Θα ήταν όλα καλά, αν δε μιλάγαμε μια επιτροπή που δεν έχει καταφέρει ακόμα να "σπάσει" τα καρτέλ στα γαλακτοκομικά (στα οποία είναι γνωστό εδώ και χρόνια ότι οι μεγάλες εταιρίες του χώρου ελέγχουν τις τιμές των παραγωγών συμπιέζοντας τις προς τα κάτω και έχουν καταδικαστεί γι' αυτό με πρόστιμα που δεν έχουν "βεβαιωθεί" εδώ και χρόνια), που επέτρεψε την συνένωση της Ολυμπιακής με την Aegean (θεωρώντας ότι η εταιρία που θα δημιουργηθεί ΔΕΝ θα έχει δεσπόζουσα θέση στην αγορά), που αδυνατεί να ελέγξει τους χονδρεμπόρους και τα σούπερμαρκετ (οι οποίοι "ελέγχουν" τιμές και προϊόντα) και που αδυνατεί να ελέγξει τη διαπλοκή στον χώρο των ΜΜΕ. Γιατί αυτό; Δεν έχει στοιχεία; Όχι. Δεν έχει το δυναμικό; Όχι βέβαια - είναι μακράν από τις πιο καλά στελεχωμένα "αρχές". Ο λόγος είναι απλός: Η επιτροπή δυστυχώς ελέγχεται από το κράτος και οι αποφάσεις είναι καθαρά πολιτικές. Ανάλογα με τις προθέσεις λοιπόν της κυβέρνησης κατευθύνονται αποφάσεις, επιβάλλονται πρόστιμα (που ποτέ δεν βεβαιώνονται για να εισπραχθούν) κ.ο.κ. Η χρήση της επιτροπής για τα "κλειστά επαγγέλματα" δεν είναι τυχαία: Η κυβέρνηση ποντάρει πολλά στο συγκεκριμένο θέμα και γι' αυτό εξάλλου προχωρεί και στη διενέργεια δημοσκοπήσεων για να στηρίξει τις αποφάσεις της (αλήθεια γιατί δεν έκανε κάτι τέτοιο και για το Μνημόνιο; ).
Είναι σημαντικό βέβαια (για την ιστορία του πράγματος) να πούμε ότι η απόφαση με την οποία το ΤΕΕ "θεωρεί" τις αμοιβές δεν πάρθηκε από το ΤΕΕ: Υπάρχει νόμος του κράτους και υπουργική απόφαση για να χρησιμοποιηθεί το ΤΕΕ, ως ενδιάμεσος ώστε να γίνεται υπολογισμός των αμοιβών μέσω ενός αδιάβλητου συστήματος (μέχρι τότε οι κατά τόπους πολεοδομίες αναλάμβαναν αυτό τον έλεγχο), να πληρώνονται άμεσα οι αναλογούντες φόροι, να κατατίθενται οι εισφορές στο ΤΣΜΕΔΕ κ.ο.κ. Άρα η απόφαση της επιτροπής (που θεωρεί αυθαίρετη την τιμή ανά τετραγωνικό και προχωρεί αυθαίρετα με τη σειρά της στην καταδίκη των ελαχίστων αμοιβών) στρέφεται κατά του ίδιου του κράτους που αν δε δημιούργησε, τουλάχιστον ενέκρινε το υπάρχον σύστημα. Και βέβαια για το σε ποιές περιπτώσεις υπερισχύει το κοινοτικό δίκαιο έναντι του εθνικού υπάρχει διχογνωμία που δεν είναι της παρούσης να το αναλύσουμε. Πάντως το θέμα σίγουρα δεν κλείνει εδώ αφού έχουμε ενστάσεις, διαβούλευση, προσφυγές στη δικαιοσύνη κ.ο.κ. μέχρι η υπόθεση να ολοκληρωθεί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Με μια χειμαρρώδη ομιλία που κράτησε σχεδόν δυο ώρες, στο κατάμεστο θέατρο «ΡΕΞ» ο Μίκης Θεοδωράκης ξετύλιξε τον μίτο του προβληματισμού του και κατέγραψε τους τρόπους με τους οποίους κατά τη γνώμη του μπορούν να ξαναγίνουν οι Έλληνες «αφεντικά» στον τόπο τους. Ξεδιπλώνοντας τον λόγο του γύρω από το τρίπτυχο Εθνική Ανεξαρτησία - Λαϊκή Κυριαρχία - Πατριωτική Αναγέννηση, ο παγκοσμίου φήμης μουσικο-συνθέτης τόνισε ότι «πρέπει να εγκαταλείψουμε το δόγμα Ανήκομεν εις την Δύση και να ενστερνιστούμε το δόγμα Ανήκουμε στην Ελλάδα και μόνο στην Ελλάδα». Χωρίς την υποστήριξη από τα "μεγάλα" ΜΜΕ, με λοιδωρίες και κοροϊδίες από "σοβαρούς" αρθρογράφους (όπως ο κ. Μπαρτζινόπουλος του Έθνους), μαζεύτηκε πολύς κόσμος και συνεχίζεται η πορεία της "Σπίθας". Ελπίζουμε να μην μείνει εκεί (περισσότερα για την "Σπίθα" μπορείτε να βρείτε εδώ). Αναλυτικό ρεπορτάζ για την ομιλία εδώ.
Πηγή: "Ημερησία", "Ελευθεροτυπία" / Η επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα του Δημόσιου τομέα δεν είναι τυχαία και συμβαίνει πανευρωπαϊκά. Το γιατί διαβάστε το στο άρθρο του Γιώργου Δελαστίκ στο "Έθνος" εδώ.
Αλήθειες και ψέμματα για τα κλειστά επαγγέλματα θα παρουσιάζουμε αναλυτικά αύριο...
Δευτέρα 17 Ιανουαρίου 2011
Ενιαίο μισθολόγιο - αλλαγές στο Δημόσιο / Θετικές προοπτικές για την ελληνική βιομηχανία /
Είδηση: Ο «Καλλικράτης» στο κράτος, θα φέρει σημαντικότατες αλλαγές στις αμοιβές των δημοσίων υπαλλήλων εκτός από ανατροπές στη δομή, τη διάταξη, τις διαδικασίες και το ωράριο του Δημοσίου. Από την εξίσωση που θα γίνει αναμένεται να θιγούν περίπου 100.000 εργαζόμενοι, οι οποίοι θα δουν τις αποδοχές τους να μειώνονται από λίγα ευρώ μέχρι και 1.000!
Το νέο μισθολόγιο θα περιλαμβάνει κατά βάση μειώσεις αν και σε ορισμένες περιπτώσεις (όπως στους δασκάλους και καθηγητές) αναμένονται και αυξήσεις. Θα εισαχθεί το κριτήριο της παραγωγικότητας, κάτι που θα δώσει κίνητρο σε όσους υπαλλήλους θέλουν να ενισχύσουν το εισόδημά τους και να κάνουν καριέρα. Στις θεσμικές αλλαγές και την αποκατάσταση της μισθολογικής δικαιοσύνης στο δημόσιο εμφανίζεται αλληλέγγυα και η ΑΔΕΔΥ. Μόνο που το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσίων υπαλλήλων διεκδικεί το νέο μισθολόγιο να έχει θετικό πρόσημο. Η εξίσωση των αποδοχών να γίνει προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω, όπου όλα δείχνουν ότι είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης.
Για την ΑΔΕΔΥ κρίσιμο είναι και το θέμα των απολύσεων. Συνδικαλιστές πιστεύουν πως τα νέα οργανογράμματα των υπηρεσιών θα είναι πολύ φειδωλά σε θέσεις εργασίας, με στόχο να μειωθεί δραματικά ο αριθμός των δημοσίων λειτουργών σε λίγα χρόνια. «Με την κατάργηση των θέσεων καταργείται και η μονιμότητα, η οποία από εδώ και πέρα θα αφορά κάθε χρόνο όλο και λιγότερους εργαζόμενους» σημειώνουν. Κεντρικό είναι και το θέμα των προσλήψεων. Με τον κανόνα «5 συνταξιοδοτήσεις - 1 πρόσληψη» να καθορίζει το δανειακό μέλλον της Ελλάδας, η ΑΔΕΔΥ διεκδικεί οι νέες προσλήψεις να αφορούν σε μόνιμο προσωπικό και να μην επιχειρήσει η κυβέρνηση να αλλάξει τις εργασιακές σχέσεις και το στάτους των νέων εργαζομένων.
Σχόλιο: Το ενιαίο μισθολόγιο αποτελεί όντως πάγιο αίτημα της ΑΔΕΔΥ εδώ και χρόνια - είναι πραγματικότητα ότι τα στελέχη πανεπιστημιακής μόρφωσης είναι κακοπληρωμένα, ενώ αντίθετα υπάρχουν "τυχεροί" που εκμεταλλευόμενοι υπουργικές αποφάσεις παίρνουν μισθούς ανώτερους των θέσεών και των προσόντων τους. Από την άλλη όμως αυτό που ετοιμάζεται δεν αποτελεί ούτε εξισσορόπηση, ούτε δικαιοσύνη: Αντί να προωθείται η αξιοπρεπώς αμοιβούμενη εργασία, βαδίζουμε ολοταχώς προς τη δημιουργία μιας κοινωνικής ομάδας (αυτής των δημοσίων υπαλλήλων) που θα είναι κακοπληρωμένη, με χαμηλό ηθικό με όλο και συνεχώς μειούμενα εργασιακά δικαιώματα: Πως μπορεί το κράτος να ζητάει απόδοση και παραγωγικότητα, όταν στις ήδη υπάρχουσες μειώσεις ετοιμάζεται να επιβάλλει κι άλλες; Πως θα καταργηθεί το "γρηγορόσημο" όταν το εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων έχει πληγεί ανεπανόρθωτα; Πως θα καταργηθεί η "μαύρη εργασία" όταν υπάρχουν άνθρωποι που αναγκάστηκαν εν μέσω ενός κυκαιώνα αυξήσεων στα έξοδα διαβίωσης να ζουν με λιγότερα; Αντί δηλαδή να υπάρχει βελτίωση στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει εξομείωση του δημοσίου με αυτόν. Δε νομίζουμε ότι υπάρχει σκεπτόμενος άνθρωπος που να θεωρεί κάτι τέτοιο ως πρόοδο - η καθιέρωση του ενιαίου μισθολογίου θα πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για βελτίωση των συνθηκών εργασίας στο Δημόσιο όπου θα υπάρχει δικαιοσύνη (ίση εργασία ν' αμοίβεται ισότιμα) και όπου τ' απαραίτητα επιδόματα θα δίνονται με κοινωνικά κριτήρια ή/και με βάση τα προσόντα/τις υποχρεώσεις των εργαζομένων. Και κάτι τέτοιο δε φαίνεται στον ορίζοντα...
Είδηση 2η: To αλουμίνιο, ο χαλκός, ο χάλυβας, ο κασσίτερος, το νικέλιο αλλά και τα πολύτιμα μέταλλα, όπως ο χρυσός, αναμένεται να γνωρίσουν μέρες δόξας το 2011, και μαζί τους όσοι έχουν επενδύσει ή δραστηριοποιούνται σε αυτά. Παράλληλα, η άνοδος των τιμών ευνοεί τις ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες είναι κυρίως εξαγωγικές, ενώ αποτελεί ένα καλό λόγο για την αύξηση της παραγωγής.
Τα βασικά μέταλλα αναμένεται να ενισχυθούν από την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη το 2011, ενώ τα πολύτιμα μέταλλα θα ενισχυθούν από τις υποτιμήσεις των νομισμάτων που θα κάνουν διάφορες κυβερνήσεις, για να βρουν μια διέξοδο από τα χρέη τους, προβλέπει η Credit Agricole CIB στο ετήσιο outlook για τις τιμές των μετάλλων.
Η αύξηση σε παγκόσμιο επίπεδο του ΑΕΠ θα φτάσει το 4%, όπως υπολογίζει η τράπεζα CIB, με μέταλλα όπως ο κασσίτερος και ο χαλκός να έχουν τη μεγαλύτερη αύξηση στη ζήτησή τους, αναφέρει η αναφορά.
Στο περιβάλλον αυτό θετικών προβλέψεων για τις τιμές των μετάλλων οι μεγάλες βιομηχανικές μονάδες της χώρας, αντίθετα στο κλίμα της εσωτερικής κρίσης, κρατούν το βλέμμα στις αγορές του εξωτερικού και τη διεθνή ζήτηση και επιζητούν ευκαιρίες κερδών. Η τάση αφορά κατά κύριο λόγο τις βιομηχανίες πρώτων υλών και βασικών μετάλλων, που είναι κατ΄ εξοχήν εξαγωγικές και η πορεία τους εξαρτάται από το διεθνές κλίμα. Η τάση αυτή γίνεται αισθητή στα στοιχεία για την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στην υψηλή τάση, όπου σε επίπεδο δεκαμήνου καταγράφεται αύξηση 5% σε σύγκριση με πέρυσι. Δηλαδή οι μεγάλες βιομηχανίες αλουμινίου, νικελίου και χάλυβα αύξησαν την παραγωγή τους και χρειάστηκαν περισσότερο ρεύμα.
Εξάλλου η άνοδος της παράγωγης για τη βαριά βιομηχανία επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας. Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία για τη βιομηχανική παραγωγή του εννεάμηνου, ο δείκτης για τα βασικά μέταλλα παρουσιάζει αύξηση σε σύγκριση με το 2009 κατά 9,8%, η κατασκευή μεταλλικών προϊόντων εμφανίζεται σταθεροποιημένη (+0,3%), ενώ η εξόρυξη μεταλλειούχων μεταλλευμάτων εμφανίζεται αυξημένη κατά 1,1%.
Πιο συγκεκριμένα, εξαιρετική περίοδο ανόδου διανύει το σιδηρονικέλιο που, από τα χαμηλά των 9.400 δολαρίων ο τόνος το 2009, το 2010 έχει καταγράψει χαμηλό 18.850 δολαρίων ο τόνος, και την τελευταία εβδομάδα του χρόνου διαπραγματευόταν στα 23.445 δολάρια ο τόνος. Μάλιστα οι συνθήκες αυτές είναι ιδανικές εν όψει της πρόθεσης της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει τη Λάρκο, τη μοναδική ελληνική βιομηχανία παραγωγής νικελίου και τη μεγαλύτερη στην Ευρώπη, καθώς η άνοδος της τιμής του νικελίου την κάνει επενδυτικά ελκυστική.
Το αλουμίνιο, από τα χαμηλά του 2009 στα 1.250 δολάρια, διαπραγματεύεται στα 2.320 δολάρια ο τόνος. Για την πορεία του αλουμινίου, αξίζει να τονιστεί ότι η μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανία, η Αλουμίνιον της Ελλάδος έχει κλείσει τιμές hedging πάνω από τα 2.450 δολάρια, τιμή στην οποία έχει κάνει τους υπολογισμούς της για το 2011.
Ο Τομέας Μεταλλουργίας και Μεταλλείων του Ομίλου επωφελείται ήδη σημαντικά από το διεθνή προσανατολισμό του και την ισχυρή ανάκαμψη των τιμών του αλουμινίου (αύξηση 36,1% σε σύγκριση με το Α’ εννεάμηνο του 2009), ενώ παράλληλα κεφαλαιοποίησε οφέλη που προέκυψαν από την εφαρμογή της στρατηγικής αντιστάθμισης κινδύνων.
Στη χαλυβουργία, οι βιομηχανίες, εξαιτίας της εγχώριας κρίσης, προσανατολίζονται στις αγορές του εξωτερικού και κυρίως της ευρύτερης περιοχής της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Β. Αφρικής. Σε διεθνές επίπεδο υπάρχουν ενθαρρυντικά σημάδια ανάκαμψης της ζήτησης, ενώ η αύξηση των τιμών σιδήρου επηρεάζει θετικά τα μεικτά περιθώρια της ελληνικής βιομηχανίας χάλυβα, ενώ αντίθετα η ελληνική αγορά λόγω της συνεχούς πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας αποτελεί μόνιμο πρόβλημα για τη ζήτηση. Γι' αυτό και η συγκεκριμένη αγορά, χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, με αποτέλεσμα να αποφεύγονται προβλέψεις για το 2011.
Σχόλιο: Άλλη μια απόδειξη ότι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας δε γνωρίζει κρίσεις - προκαλεί πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρον η φήμη για διερεύνηση της προοπτικής "μισθολογικών μειώσεων" από πλευράς των εταιριών που δραστηριοποιούνται στην μεταλλευτική βιομηχανία κάτι που σίγουρα αποτελεί σημείο των καιρών. Είναι οι ίδιες εταιρίες που βρέθηκαν πίσω από τις προτάσεις του ΣΕΒ (δείτε σχετικά εδώ) και που αντιστάθηκαν σθεναρά στην υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, προφασιζόμενοι "κρίση". Τα στοιχεία βέβαια δείχνουν ότι δικαιολογίες δεν υπάρχουν - είναι θετικό για την χώρα μας να έχουμε εξωστρεφείς, κερδοφόρες βιομηχανικές μονάδες γιατί έτσι θα μπορούν (και θα πρέπει) να σηκώσουν το ανάλογο βάρος. Αρκεί βέβαια να υπάρχει και η κυβέρνηση που θα τους υποχρεώσει να το κάνουν - από μόνοι τους δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα.
Από την άλλη έχουμε και το θέμα της ΛΑΡΚΟ: Μια ημι-κρατική επιχείρηση που βρίσκεται πολύ ψηλά ανάμεσα στις ανάλογες βιομηχανίες παγκοσμίως και η οποία θα μπορούσε ν' αποτελέσει "στρατηγικό όχημα" στην εξωτερική πολιτική της χώρας (λόγω της μοναδικότητας της). Αντ' αυτού (και αφού φορτώθηκε το κράτος τα χρέη της) η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τη δώσει έναντι πινακίου φακής για να κάνει "ευτυχισμένους" κάποιους επενδυτές...
Πηγή ειδήσεων: "Ημερησία"
Το νέο μισθολόγιο θα περιλαμβάνει κατά βάση μειώσεις αν και σε ορισμένες περιπτώσεις (όπως στους δασκάλους και καθηγητές) αναμένονται και αυξήσεις. Θα εισαχθεί το κριτήριο της παραγωγικότητας, κάτι που θα δώσει κίνητρο σε όσους υπαλλήλους θέλουν να ενισχύσουν το εισόδημά τους και να κάνουν καριέρα. Στις θεσμικές αλλαγές και την αποκατάσταση της μισθολογικής δικαιοσύνης στο δημόσιο εμφανίζεται αλληλέγγυα και η ΑΔΕΔΥ. Μόνο που το συνδικαλιστικό όργανο των δημοσίων υπαλλήλων διεκδικεί το νέο μισθολόγιο να έχει θετικό πρόσημο. Η εξίσωση των αποδοχών να γίνει προς τα πάνω και όχι προς τα κάτω, όπου όλα δείχνουν ότι είναι στις προθέσεις της κυβέρνησης.
Για την ΑΔΕΔΥ κρίσιμο είναι και το θέμα των απολύσεων. Συνδικαλιστές πιστεύουν πως τα νέα οργανογράμματα των υπηρεσιών θα είναι πολύ φειδωλά σε θέσεις εργασίας, με στόχο να μειωθεί δραματικά ο αριθμός των δημοσίων λειτουργών σε λίγα χρόνια. «Με την κατάργηση των θέσεων καταργείται και η μονιμότητα, η οποία από εδώ και πέρα θα αφορά κάθε χρόνο όλο και λιγότερους εργαζόμενους» σημειώνουν. Κεντρικό είναι και το θέμα των προσλήψεων. Με τον κανόνα «5 συνταξιοδοτήσεις - 1 πρόσληψη» να καθορίζει το δανειακό μέλλον της Ελλάδας, η ΑΔΕΔΥ διεκδικεί οι νέες προσλήψεις να αφορούν σε μόνιμο προσωπικό και να μην επιχειρήσει η κυβέρνηση να αλλάξει τις εργασιακές σχέσεις και το στάτους των νέων εργαζομένων.
Σχόλιο: Το ενιαίο μισθολόγιο αποτελεί όντως πάγιο αίτημα της ΑΔΕΔΥ εδώ και χρόνια - είναι πραγματικότητα ότι τα στελέχη πανεπιστημιακής μόρφωσης είναι κακοπληρωμένα, ενώ αντίθετα υπάρχουν "τυχεροί" που εκμεταλλευόμενοι υπουργικές αποφάσεις παίρνουν μισθούς ανώτερους των θέσεών και των προσόντων τους. Από την άλλη όμως αυτό που ετοιμάζεται δεν αποτελεί ούτε εξισσορόπηση, ούτε δικαιοσύνη: Αντί να προωθείται η αξιοπρεπώς αμοιβούμενη εργασία, βαδίζουμε ολοταχώς προς τη δημιουργία μιας κοινωνικής ομάδας (αυτής των δημοσίων υπαλλήλων) που θα είναι κακοπληρωμένη, με χαμηλό ηθικό με όλο και συνεχώς μειούμενα εργασιακά δικαιώματα: Πως μπορεί το κράτος να ζητάει απόδοση και παραγωγικότητα, όταν στις ήδη υπάρχουσες μειώσεις ετοιμάζεται να επιβάλλει κι άλλες; Πως θα καταργηθεί το "γρηγορόσημο" όταν το εισόδημα των δημοσίων υπαλλήλων έχει πληγεί ανεπανόρθωτα; Πως θα καταργηθεί η "μαύρη εργασία" όταν υπάρχουν άνθρωποι που αναγκάστηκαν εν μέσω ενός κυκαιώνα αυξήσεων στα έξοδα διαβίωσης να ζουν με λιγότερα; Αντί δηλαδή να υπάρχει βελτίωση στον ιδιωτικό τομέα, υπάρχει εξομείωση του δημοσίου με αυτόν. Δε νομίζουμε ότι υπάρχει σκεπτόμενος άνθρωπος που να θεωρεί κάτι τέτοιο ως πρόοδο - η καθιέρωση του ενιαίου μισθολογίου θα πρέπει να αποτελέσει εφαλτήριο για βελτίωση των συνθηκών εργασίας στο Δημόσιο όπου θα υπάρχει δικαιοσύνη (ίση εργασία ν' αμοίβεται ισότιμα) και όπου τ' απαραίτητα επιδόματα θα δίνονται με κοινωνικά κριτήρια ή/και με βάση τα προσόντα/τις υποχρεώσεις των εργαζομένων. Και κάτι τέτοιο δε φαίνεται στον ορίζοντα...
Είδηση 2η: To αλουμίνιο, ο χαλκός, ο χάλυβας, ο κασσίτερος, το νικέλιο αλλά και τα πολύτιμα μέταλλα, όπως ο χρυσός, αναμένεται να γνωρίσουν μέρες δόξας το 2011, και μαζί τους όσοι έχουν επενδύσει ή δραστηριοποιούνται σε αυτά. Παράλληλα, η άνοδος των τιμών ευνοεί τις ελληνικές επιχειρήσεις, οι οποίες είναι κυρίως εξαγωγικές, ενώ αποτελεί ένα καλό λόγο για την αύξηση της παραγωγής.
Τα βασικά μέταλλα αναμένεται να ενισχυθούν από την παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη το 2011, ενώ τα πολύτιμα μέταλλα θα ενισχυθούν από τις υποτιμήσεις των νομισμάτων που θα κάνουν διάφορες κυβερνήσεις, για να βρουν μια διέξοδο από τα χρέη τους, προβλέπει η Credit Agricole CIB στο ετήσιο outlook για τις τιμές των μετάλλων.
Η αύξηση σε παγκόσμιο επίπεδο του ΑΕΠ θα φτάσει το 4%, όπως υπολογίζει η τράπεζα CIB, με μέταλλα όπως ο κασσίτερος και ο χαλκός να έχουν τη μεγαλύτερη αύξηση στη ζήτησή τους, αναφέρει η αναφορά.
Στο περιβάλλον αυτό θετικών προβλέψεων για τις τιμές των μετάλλων οι μεγάλες βιομηχανικές μονάδες της χώρας, αντίθετα στο κλίμα της εσωτερικής κρίσης, κρατούν το βλέμμα στις αγορές του εξωτερικού και τη διεθνή ζήτηση και επιζητούν ευκαιρίες κερδών. Η τάση αφορά κατά κύριο λόγο τις βιομηχανίες πρώτων υλών και βασικών μετάλλων, που είναι κατ΄ εξοχήν εξαγωγικές και η πορεία τους εξαρτάται από το διεθνές κλίμα. Η τάση αυτή γίνεται αισθητή στα στοιχεία για την κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας στην υψηλή τάση, όπου σε επίπεδο δεκαμήνου καταγράφεται αύξηση 5% σε σύγκριση με πέρυσι. Δηλαδή οι μεγάλες βιομηχανίες αλουμινίου, νικελίου και χάλυβα αύξησαν την παραγωγή τους και χρειάστηκαν περισσότερο ρεύμα.
Εξάλλου η άνοδος της παράγωγης για τη βαριά βιομηχανία επιβεβαιώνεται και από τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας. Με βάση τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία για τη βιομηχανική παραγωγή του εννεάμηνου, ο δείκτης για τα βασικά μέταλλα παρουσιάζει αύξηση σε σύγκριση με το 2009 κατά 9,8%, η κατασκευή μεταλλικών προϊόντων εμφανίζεται σταθεροποιημένη (+0,3%), ενώ η εξόρυξη μεταλλειούχων μεταλλευμάτων εμφανίζεται αυξημένη κατά 1,1%.
Πιο συγκεκριμένα, εξαιρετική περίοδο ανόδου διανύει το σιδηρονικέλιο που, από τα χαμηλά των 9.400 δολαρίων ο τόνος το 2009, το 2010 έχει καταγράψει χαμηλό 18.850 δολαρίων ο τόνος, και την τελευταία εβδομάδα του χρόνου διαπραγματευόταν στα 23.445 δολάρια ο τόνος. Μάλιστα οι συνθήκες αυτές είναι ιδανικές εν όψει της πρόθεσης της κυβέρνησης να ιδιωτικοποιήσει τη Λάρκο, τη μοναδική ελληνική βιομηχανία παραγωγής νικελίου και τη μεγαλύτερη στην Ευρώπη, καθώς η άνοδος της τιμής του νικελίου την κάνει επενδυτικά ελκυστική.
Το αλουμίνιο, από τα χαμηλά του 2009 στα 1.250 δολάρια, διαπραγματεύεται στα 2.320 δολάρια ο τόνος. Για την πορεία του αλουμινίου, αξίζει να τονιστεί ότι η μεγαλύτερη ελληνική βιομηχανία, η Αλουμίνιον της Ελλάδος έχει κλείσει τιμές hedging πάνω από τα 2.450 δολάρια, τιμή στην οποία έχει κάνει τους υπολογισμούς της για το 2011.
Ο Τομέας Μεταλλουργίας και Μεταλλείων του Ομίλου επωφελείται ήδη σημαντικά από το διεθνή προσανατολισμό του και την ισχυρή ανάκαμψη των τιμών του αλουμινίου (αύξηση 36,1% σε σύγκριση με το Α’ εννεάμηνο του 2009), ενώ παράλληλα κεφαλαιοποίησε οφέλη που προέκυψαν από την εφαρμογή της στρατηγικής αντιστάθμισης κινδύνων.
Στη χαλυβουργία, οι βιομηχανίες, εξαιτίας της εγχώριας κρίσης, προσανατολίζονται στις αγορές του εξωτερικού και κυρίως της ευρύτερης περιοχής της νοτιοανατολικής Μεσογείου και της Β. Αφρικής. Σε διεθνές επίπεδο υπάρχουν ενθαρρυντικά σημάδια ανάκαμψης της ζήτησης, ενώ η αύξηση των τιμών σιδήρου επηρεάζει θετικά τα μεικτά περιθώρια της ελληνικής βιομηχανίας χάλυβα, ενώ αντίθετα η ελληνική αγορά λόγω της συνεχούς πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας αποτελεί μόνιμο πρόβλημα για τη ζήτηση. Γι' αυτό και η συγκεκριμένη αγορά, χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, με αποτέλεσμα να αποφεύγονται προβλέψεις για το 2011.
Σχόλιο: Άλλη μια απόδειξη ότι η βαριά βιομηχανία της χώρας μας δε γνωρίζει κρίσεις - προκαλεί πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρον η φήμη για διερεύνηση της προοπτικής "μισθολογικών μειώσεων" από πλευράς των εταιριών που δραστηριοποιούνται στην μεταλλευτική βιομηχανία κάτι που σίγουρα αποτελεί σημείο των καιρών. Είναι οι ίδιες εταιρίες που βρέθηκαν πίσω από τις προτάσεις του ΣΕΒ (δείτε σχετικά εδώ) και που αντιστάθηκαν σθεναρά στην υπογραφή νέων Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, προφασιζόμενοι "κρίση". Τα στοιχεία βέβαια δείχνουν ότι δικαιολογίες δεν υπάρχουν - είναι θετικό για την χώρα μας να έχουμε εξωστρεφείς, κερδοφόρες βιομηχανικές μονάδες γιατί έτσι θα μπορούν (και θα πρέπει) να σηκώσουν το ανάλογο βάρος. Αρκεί βέβαια να υπάρχει και η κυβέρνηση που θα τους υποχρεώσει να το κάνουν - από μόνοι τους δεν πρόκειται να κάνουν τίποτα.
Από την άλλη έχουμε και το θέμα της ΛΑΡΚΟ: Μια ημι-κρατική επιχείρηση που βρίσκεται πολύ ψηλά ανάμεσα στις ανάλογες βιομηχανίες παγκοσμίως και η οποία θα μπορούσε ν' αποτελέσει "στρατηγικό όχημα" στην εξωτερική πολιτική της χώρας (λόγω της μοναδικότητας της). Αντ' αυτού (και αφού φορτώθηκε το κράτος τα χρέη της) η κυβέρνηση ετοιμάζεται να τη δώσει έναντι πινακίου φακής για να κάνει "ευτυχισμένους" κάποιους επενδυτές...
Πηγή ειδήσεων: "Ημερησία"
Κυριακή 16 Ιανουαρίου 2011
"Οργή" και "απογοήτευση" για Παπανδρέου / Λεπτομέρειες για την ιδιωτικοποίηση των αεροδρομίων / Επιχειρησιακές συμβάσεις σε όλες τις επιχειρήσεις;
Είδηση: Η απογοήτευση και ο φόβος για μια πολύ δύσκολη χρονιά αποτυπώνονται στα ευρήματα δημοσκόπησης που δημοσιεύτηκε στο "Έθνος της Κυριακής", καθώς επτά στους δέκα πολίτες (71,3%) θεωρούν ότι το 2011 τα πράγματα θα πάνε προς το χειρότερο.η εμπιστοσύνη των ψηφοφόρων στο πρόσωπο του πρωθυπουργού δείχνει να εμφανίζει ρωγμές αν και παραμένει κυρίαρχος του παιχνιδιού. Ετσι,το 21,5% πιστεύει ότι η λέξη «υποστήριξη» τους εκφράζει για τον Γιώργο Παπανδρέου. «Ανοχή» λέει το 26,2%, «απογοήτευση» το 29,7% και «οργή» το 21%. Στους ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος το ποσοστό όσων δηλώνουν «υποστήριξη» φτάνει κοντά στο 38%, ενώ το 20,9% δηλώνει «απογοήτευση» και το 10,3% «οργή». Την ίδια ώρα, σε δημοσκόπηση του "Πρώτου Θέματος" το 63% συμφωνεί ν' ανοίξουν τα κλειστά επαγγέλματα αλλά την ίδια ώρα το 75% δε δέχεται νέα μέτρα για να βγει η χώρα από την κρίση...
Σχόλιο: Ο κόσμος δείχνει μπερδεμένος και απογοητευμένος, εξ' ου και το αντιφατικό του ευρήματος - "όχι άλλα μέτρα" / "ναι στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων". Πάντως είναι εμφανές ότι η καθημερινή "πλύση εγκεφάλου" των Μ.Μ.Ε. έχει κάνει δυστυχώς καλά τη δουλεία της - αν πιστεύει κανείς π.χ. ότι με την μείωση των αμοιβών των μηχανικών θα μειωθούν τα έξοδα έκδοσης της οικοδομικής άδειας (τη στιγμή που τα υλικά των οικοδομών έχουν ανέβει κατά 60% μέσα σ' ένα χρόνο) και θ' αυξηθεί το ΑΕΠ, είναι βαθιά νυχτωμένος.
Το κυριότερο όμως εύρημα έχει να κάνει με τον ίδιο τον κ.Παπανδρέου ο οποίος πλέον υποστηρίζεται μόνο από το 38% των ψηφοφόρων του κόμματος του - σίγουρα πολύ αρνητικό για ένα πρωθυπουργό που βρίσκεται ένα χρόνο στην εξουσία. Αυτό πάντως είναι το εύρημα που αναδείχθηκε λιγότερο στις τηλεοπτικές συζητήσεις: Στην ίδια δημοσκόπηση υπήρχε και το ερώτημα για υποστήριξη ή όχι του φράχτη στον Έβρο - η συντριπτική υποστήριξή του, θα είναι σίγουρα το θέμα των ημερών...
Είδηση 2η: Οριστικοποιούνται οι αλλαγές για την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και τα περιφερειακά αεροδρόμια. Σε ό,τι αφορά την ΥΠΑ, το σχέδιο νόμου προβλέπει τη μετονομασία της Γενικής Διεύθυνσης Αεροναυτιλίας σε Γενική Διεύθυνση Παροχής Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας με αρμοδιότητα την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας για τη γενική εναέρια κυκλοφορία και αποτελεί τον «Φορέα Παροχής Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας». Στο νομοσχέδιο προβλέπεται επίσης η λύση στο ζήτημα της μετάταξης των υπαλλήλων της πρώην Ολυμπιακής, η απορρόφηση των οποίων, 15 μήνες μετά την ιδιωτικοποίηση της εταιρίας, προχωρεί με αργούς ρυθμούς.
Σε ό,τι αφορά την εκμετάλλευση των περιφερειακών αεροδρομίων, στο νομοσχέδιο προβλέπεται η ομαδοποίησή τους με βάση τη γεωγραφική τους θέση, όπως τα νησιά με μεγάλη τουριστική κίνηση, ή παραμεθόριες περιοχές, όπως Αλεξανδρούπολη και Ιωάννινα και την επιβατική κίνηση. Επικεφαλής των ομάδων που θα δημιουργηθούν, αναμένεται να οριστούν τα αεροδρόμια με τη μεγαλύτερη επιβατική κίνηση. Στόχος είναι η αναβάθμιση των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού των αεροδρομίων της χώρας για τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών που αδυνατούσαν τόσα χρόνια να χρηματοδοτήσουν τα δημόσια Ταμεία.
Σύμφωνα με το μοντέλο των συμβάσεων παραχώρησης που προωθείται, το κράτος θα παραχωρήσει για μια μεγάλη περίοδο συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία του (ή δικαιώματα) έναντι επενδύσεων που θα δεσμευθούν να κάνουν οι ιδιώτες για να αξιοποιήσουν τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία. Οι ιδιώτες θα έχουν μεν την εκμετάλλευση των περιουσιακών στοιχείων των αεροδρομίων, αλλά στις εταιρείες που θα συσταθούν, την προεδρία και το πλειοψηφικό πακέτο θα έχει το δημόσιο, ενώ στους ιδιώτες θα περάσει το μάνατζμεντ και ένα μειοψηφικό πακέτο.
Σχόλιο: Το κράτος λοιπόν, ξεκινάει την παραχώρηση σε ιδιώτες του βασικότερου πυλώνα στήριξης της "βαριάς βιομηχανίας" της χώρας μας, δηλαδή του τουρισμού. Παραχωρεί λοιπόν σίγουρα κέρδη σε ιδιώτες δηλώνοντας "αδυναμία" άσκησης έργου, πράγμα που από μόνο του είναι κατακριταίο. Την ίδια στιγμή πίσω από τετοιες κινήσεις ελλοχεύουν και κίνδυνοι εθνικής ασφάλειας (δείτε σχετικά εδώ). Εμείς πιστεύουμε ότι η κατοχή των περιφερειακών αεροδρομίων από το κράτος μπορεί να οδηγήσει σε τουριστική ανάπτυξη παράλληλα με την αναδιάρθρωση του ΕΟΤ, την αναμόρφωση του τουριστικού προϊόντος και τη συνεργασία με τις υπάρχουσες αεροπορικές εταιρίες για άνοιγμα καινούργιων προορισμών και την ευρύτερη σύνδεση της περιφέρειάς μας με το εξωτερικό. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν μπορεί όμως να γίνει αυτόνομα - θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία κάτω από την "ομπρέλα" του κράτους: Θεωρούμε ότι μόνο έτσι θα υπάρξει ανάπτυξη με γνώμονα το συμφέρον της χώρας και με βάση τις απαραίτητες δικλίδες ασφαλείας για πρόοδο και ευημερία και όχι μόνο με γνώμονα το μεσοπρόθεσμο κέρδος. Καμία εταιρία δεν θα ενδιαφερθεί για μια περιοχή όσο το ίδιο το κράτος και οι πολίτες του και πρόοδος δεν θα υπάρξει π.χ. με αριθμητική αύξηση των επισκεπτών. Οι γενικές αναφορές σε "προστασία" και "επενδύσεις" δεν αρκούν. Τα πολλαπλά πρόσφατα παραδείγματα της χρηματοδότησης των τραπεζών (που πήραν χρήματα για δώσουν χρήμα στην αγορά αλλά ποτέ δεν το έκαναν) και σε τόσες και τόσες ιδιωτικοποιημένες εταιρίες (που δόθηκαν έναντι πινακίου φακής με αντάλλαγμα τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας) δείχνουν ότι τέτοια σχήματα δεν "περπατάνε"...
Και για να μην ξεχνιόμαστε...Και σε εύρωστες επιχειρήσεις που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα μπορούν να υπογραφούν οι «επιχειρησιακές» συμβάσεις για μειωμένους μισθούς, εάν οι εργοδότες προβλέπουν ότι στο μέλλον η επιχείρηση θα αντιμετωπίσει πρόβλημα τόνισε η υπουργός Εργασίας, Λ. Κατσέλη, στο ραδιόφωνο του Flash. Σχολιάζοντας τη γνωμάτευση του ΣΕΠΕ ανέφερε πως «έδειξε κάτι νομίζω πάρα πολύ σημαντικό: πρώτον ότι αυτή η επιχείρηση στην οποία αποφάσισαν να προχωρήσουν με μία ειδική επιχειρησιακή σύμβαση πραγματικά δεν έχει πρόβλημα τώρα, διότι είναι μια εύρωστη επιχείρηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμφωνήσουν η εργοδοσία και οι εργαζόμενοι να υπογράψουν μια τέτοια συναινετική σύμβαση, γιατί μπορεί να προβλέπουν ότι στο μέλλον, την επόμενη χρονιά, μπορεί να δημιουργηθούν συγκεκριμένα προβλήματα ή και μπορεί να θέλουν να διατηρήσουν τις τιμές τους χαμηλές». Σε πρόσφατη ανάρτησή μας, είχαμε αναρωτηθεί για το ποια θα ήταν η θέση της κυβέρνησης σε τέτοιες περιπτώσεις και αν η νομοθεσία θα εφαρμόζεται μόνο εκεί που συμφέρει τις επιχειρήσεις. Η θέση της υπουργού απλώς επιβεβαίωνει τους φόβους μας, ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται στην πραγματικότητα για τους εργαζομένους: Ακόμα και η προοπτική μείωσης της κερδοφορίας μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για μειώσεις μισθών. Τα συγχαρητήριά μας...
Πηγή: "Έθνος", "Τα Νέα", "Πρώτο Θέμα"
Σχόλιο: Ο κόσμος δείχνει μπερδεμένος και απογοητευμένος, εξ' ου και το αντιφατικό του ευρήματος - "όχι άλλα μέτρα" / "ναι στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων". Πάντως είναι εμφανές ότι η καθημερινή "πλύση εγκεφάλου" των Μ.Μ.Ε. έχει κάνει δυστυχώς καλά τη δουλεία της - αν πιστεύει κανείς π.χ. ότι με την μείωση των αμοιβών των μηχανικών θα μειωθούν τα έξοδα έκδοσης της οικοδομικής άδειας (τη στιγμή που τα υλικά των οικοδομών έχουν ανέβει κατά 60% μέσα σ' ένα χρόνο) και θ' αυξηθεί το ΑΕΠ, είναι βαθιά νυχτωμένος.
Το κυριότερο όμως εύρημα έχει να κάνει με τον ίδιο τον κ.Παπανδρέου ο οποίος πλέον υποστηρίζεται μόνο από το 38% των ψηφοφόρων του κόμματος του - σίγουρα πολύ αρνητικό για ένα πρωθυπουργό που βρίσκεται ένα χρόνο στην εξουσία. Αυτό πάντως είναι το εύρημα που αναδείχθηκε λιγότερο στις τηλεοπτικές συζητήσεις: Στην ίδια δημοσκόπηση υπήρχε και το ερώτημα για υποστήριξη ή όχι του φράχτη στον Έβρο - η συντριπτική υποστήριξή του, θα είναι σίγουρα το θέμα των ημερών...
Είδηση 2η: Οριστικοποιούνται οι αλλαγές για την Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας και τα περιφερειακά αεροδρόμια. Σε ό,τι αφορά την ΥΠΑ, το σχέδιο νόμου προβλέπει τη μετονομασία της Γενικής Διεύθυνσης Αεροναυτιλίας σε Γενική Διεύθυνση Παροχής Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας με αρμοδιότητα την παροχή υπηρεσιών αεροναυτιλίας για τη γενική εναέρια κυκλοφορία και αποτελεί τον «Φορέα Παροχής Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας». Στο νομοσχέδιο προβλέπεται επίσης η λύση στο ζήτημα της μετάταξης των υπαλλήλων της πρώην Ολυμπιακής, η απορρόφηση των οποίων, 15 μήνες μετά την ιδιωτικοποίηση της εταιρίας, προχωρεί με αργούς ρυθμούς.
Σε ό,τι αφορά την εκμετάλλευση των περιφερειακών αεροδρομίων, στο νομοσχέδιο προβλέπεται η ομαδοποίησή τους με βάση τη γεωγραφική τους θέση, όπως τα νησιά με μεγάλη τουριστική κίνηση, ή παραμεθόριες περιοχές, όπως Αλεξανδρούπολη και Ιωάννινα και την επιβατική κίνηση. Επικεφαλής των ομάδων που θα δημιουργηθούν, αναμένεται να οριστούν τα αεροδρόμια με τη μεγαλύτερη επιβατική κίνηση. Στόχος είναι η αναβάθμιση των εγκαταστάσεων και του εξοπλισμού των αεροδρομίων της χώρας για τη βελτίωση της ποιότητας των παρεχόμενων υπηρεσιών που αδυνατούσαν τόσα χρόνια να χρηματοδοτήσουν τα δημόσια Ταμεία.
Σύμφωνα με το μοντέλο των συμβάσεων παραχώρησης που προωθείται, το κράτος θα παραχωρήσει για μια μεγάλη περίοδο συγκεκριμένα περιουσιακά στοιχεία του (ή δικαιώματα) έναντι επενδύσεων που θα δεσμευθούν να κάνουν οι ιδιώτες για να αξιοποιήσουν τα εν λόγω περιουσιακά στοιχεία. Οι ιδιώτες θα έχουν μεν την εκμετάλλευση των περιουσιακών στοιχείων των αεροδρομίων, αλλά στις εταιρείες που θα συσταθούν, την προεδρία και το πλειοψηφικό πακέτο θα έχει το δημόσιο, ενώ στους ιδιώτες θα περάσει το μάνατζμεντ και ένα μειοψηφικό πακέτο.
Σχόλιο: Το κράτος λοιπόν, ξεκινάει την παραχώρηση σε ιδιώτες του βασικότερου πυλώνα στήριξης της "βαριάς βιομηχανίας" της χώρας μας, δηλαδή του τουρισμού. Παραχωρεί λοιπόν σίγουρα κέρδη σε ιδιώτες δηλώνοντας "αδυναμία" άσκησης έργου, πράγμα που από μόνο του είναι κατακριταίο. Την ίδια στιγμή πίσω από τετοιες κινήσεις ελλοχεύουν και κίνδυνοι εθνικής ασφάλειας (δείτε σχετικά εδώ). Εμείς πιστεύουμε ότι η κατοχή των περιφερειακών αεροδρομίων από το κράτος μπορεί να οδηγήσει σε τουριστική ανάπτυξη παράλληλα με την αναδιάρθρωση του ΕΟΤ, την αναμόρφωση του τουριστικού προϊόντος και τη συνεργασία με τις υπάρχουσες αεροπορικές εταιρίες για άνοιγμα καινούργιων προορισμών και την ευρύτερη σύνδεση της περιφέρειάς μας με το εξωτερικό. Τίποτα απ' όλα αυτά δεν μπορεί όμως να γίνει αυτόνομα - θα πρέπει να υπάρχει συνεργασία κάτω από την "ομπρέλα" του κράτους: Θεωρούμε ότι μόνο έτσι θα υπάρξει ανάπτυξη με γνώμονα το συμφέρον της χώρας και με βάση τις απαραίτητες δικλίδες ασφαλείας για πρόοδο και ευημερία και όχι μόνο με γνώμονα το μεσοπρόθεσμο κέρδος. Καμία εταιρία δεν θα ενδιαφερθεί για μια περιοχή όσο το ίδιο το κράτος και οι πολίτες του και πρόοδος δεν θα υπάρξει π.χ. με αριθμητική αύξηση των επισκεπτών. Οι γενικές αναφορές σε "προστασία" και "επενδύσεις" δεν αρκούν. Τα πολλαπλά πρόσφατα παραδείγματα της χρηματοδότησης των τραπεζών (που πήραν χρήματα για δώσουν χρήμα στην αγορά αλλά ποτέ δεν το έκαναν) και σε τόσες και τόσες ιδιωτικοποιημένες εταιρίες (που δόθηκαν έναντι πινακίου φακής με αντάλλαγμα τη διασφάλιση των θέσεων εργασίας) δείχνουν ότι τέτοια σχήματα δεν "περπατάνε"...
Και για να μην ξεχνιόμαστε...Και σε εύρωστες επιχειρήσεις που δεν αντιμετωπίζουν πρόβλημα μπορούν να υπογραφούν οι «επιχειρησιακές» συμβάσεις για μειωμένους μισθούς, εάν οι εργοδότες προβλέπουν ότι στο μέλλον η επιχείρηση θα αντιμετωπίσει πρόβλημα τόνισε η υπουργός Εργασίας, Λ. Κατσέλη, στο ραδιόφωνο του Flash. Σχολιάζοντας τη γνωμάτευση του ΣΕΠΕ ανέφερε πως «έδειξε κάτι νομίζω πάρα πολύ σημαντικό: πρώτον ότι αυτή η επιχείρηση στην οποία αποφάσισαν να προχωρήσουν με μία ειδική επιχειρησιακή σύμβαση πραγματικά δεν έχει πρόβλημα τώρα, διότι είναι μια εύρωστη επιχείρηση. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να συμφωνήσουν η εργοδοσία και οι εργαζόμενοι να υπογράψουν μια τέτοια συναινετική σύμβαση, γιατί μπορεί να προβλέπουν ότι στο μέλλον, την επόμενη χρονιά, μπορεί να δημιουργηθούν συγκεκριμένα προβλήματα ή και μπορεί να θέλουν να διατηρήσουν τις τιμές τους χαμηλές». Σε πρόσφατη ανάρτησή μας, είχαμε αναρωτηθεί για το ποια θα ήταν η θέση της κυβέρνησης σε τέτοιες περιπτώσεις και αν η νομοθεσία θα εφαρμόζεται μόνο εκεί που συμφέρει τις επιχειρήσεις. Η θέση της υπουργού απλώς επιβεβαίωνει τους φόβους μας, ότι η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται στην πραγματικότητα για τους εργαζομένους: Ακόμα και η προοπτική μείωσης της κερδοφορίας μπορεί να λειτουργήσει ως εφαλτήριο για μειώσεις μισθών. Τα συγχαρητήριά μας...
Πηγή: "Έθνος", "Τα Νέα", "Πρώτο Θέμα"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)