Λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων / Ενίσχυση του τουρισμού μέσω Χόλιγουντ;

Αντί άλλης άναρτησης σήμερα αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο του αρθρογράφου Γιώργου Καββαδία σχετικό με την λεηλασία των ασφαλιστικών ταμείων από την εφημερίδα "Έθνος"...Νομίζουμε ότι είναι ιδιαίτερα επίκαιρο, ιδιαίτερα εν όψη της εκδίκασης των πρώτων προσφυγών ενάντια στο Μνημόνιο...

"Λεηλασία της ζωής κάθε εργαζομένου αλλά και μια ζωή λεηλασίας της περιουσίας των ασφαλιστικών ταμείων από τις κυβερνήσεις θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η πολιτική τους. Είναι χαρακτηριστικό ότι περισσότεροι από 35.000 δημόσιοι υπάλληλοι που συνταξιοδοτούνται μέχρι το 2010 θα περιμένουν περισσότερα από πέντε χρόνια, μέχρι τα τέλη του 2015, για να πάρουν το εφάπαξ. Περίπου 500 από αυτούς απεβίωσαν χάνοντας αυτό που δικαιούνταν.
Το έλλειμμα του Ταμείου από 900 εκατομμύρια ευρώ που είναι σήμερα θα ξεπεράσει τα 4 δισ. το 2014! Το μακροχρόνιο έλλειμμα των Ταμείων μπορεί να υπερβαίνει ακόμη και τα 400-500 δισεκατομμύρια ευρώ. Ουσιαστικά το Ταμείο Πρόνοιας έχει κηρύξει στάση πληρωμών και δεν πληρώνει από τα χρήματα που οι ίδιοι οι εργαζόμενοι μια ολόκληρη ζωή πλήρωναν στα Ταμεία τους. Αλλωστε τα αποθεματικά των Ταμείων δημιουργήθηκαν από τον ιδρώτα των εργαζομένων, για να εξασφαλίσουν τις κοινωνικοασφαλιστικές παροχές και όχι για να λεηλατούνται από τους εκάστοτε διαχειριστές. Βεβαίως τα προβλήματα των ασφαλιστικών ταμείων δεν είναι καινούργια κι ούτε προέκυψαν μόνο από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Πάνω από 70 δισ. ευρώ ληστεύτηκαν από το 1950 έως το 1982, που τα αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων παρέμεναν υποχρεωτικά και ατόκως, με βάση τον νόμο 1611/1950, στην Τράπεζα της Ελλάδος. Χρησιμοποιήθηκαν για να χρηματοδοτηθεί η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη, χαρίστηκαν τεράστια ποσά στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Διαρκές είναι και το σκάνδαλο με την κακοδιαχείριση της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων, που εκχωρούνταν ή νοικιάζονταν αντί πινακίου φακής.

Αλλά και πρόσφατα τα αποθεματικά χρησιμοποιήθηκαν ως «ζεστό χρήμα» για τον χρηματιστηριακό τζόγο και στο σκάνδαλο με τα «δομημένα ομόλογα». Μόνο τη διετία 2006- 07 η περιουσία των ασφαλιστικών φορέων μειώθηκε κατά 22% ή 6 δισ. ευρώ. Μόνο από την εισφοροκλοπή «χάθηκαν» το 2009 7 δισ. ευρώ. Η εισφοροδιαφυγή στην Ελλάδα εκτιμάται ότι έχει ξεπεράσει πλέον το 30%, τη στιγμή που σε άλλες χώρες της Ευρώπης δεν υπερβαίνει το 5-10%. Το ίδιο το κράτος είναι ο μεγάλος οφειλέτης. Το Δημόσιο χρωστά σήμερα στα Ταμεία 12 δισ. ευρώ! Επιπροσθέτως, υπολογίζεται ότι το 50% του εργατικού δυναμικού της χώρας βρίσκεται σήμερα είτε στην ανεργία είτε σε καθεστώς επισφαλούς εργασίας. Με αποτέλεσμα να μειώνονται δραστικά τα έσοδα της κοινωνικής ασφάλισης. Υπολογίζεται ότι περισσότερα από 15 δισ. ευρώ τον χρόνο χάνουν τα Ταμεία!
Ολα αυτά σε συνδυασμό με τον νέο νόμο για το Ασφαλιστικό, που κατεδαφίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων, πιστοποιούν ότι είναι μεθοδευμένες η ληστεία και η χρεοκοπία των Ταμείων. Επιδιώκεται να επιταχυνθεί η ιδιωτικοποίηση της κοινωνικής ασφάλισης. Τα Ταμεία δεν θα είχαν κανένα πρόβλημα εάν σταματούσαν η κακοδιαχείριση και η λεηλασία από το κράτος. Εάν σταματούσε η εισφοροδιαφυγή, εάν έμπαινε φραγμός στη μαύρη και ανασφάλιστη εργασία, εάν ασφαλίζονταν όλοι οι μετανάστες εργαζόμενοι.
Οι μόνοι που δεν ευθύνονται για το σημερινό τέλμα του ασφαλιστικού συστήματος είναι οι εργαζόμενοι. Γι’ αυτό και έχουν κάθε δικαίωμα και καθήκον να αγωνίζονται για μια δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση που να ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες."

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Στην πρόσφατη επίσκεψη του στις ΗΠΑ, ο υπουργός εξωτερικών κος Δρούτσας, ανακοίνωσε ότι θα προσπαθήσει να ενισχύσει τον τουρισμό μας κάνοντας άνοιγμα στους Έλληνες που δραστηριοποιούνται στο Χόλιγουντ. Η προσπάθεια αυτή ανακοινώθηκε με τυμπανοκρουσίες, μάλλον για να δικαιολογήσει τον ιδιαίτερα μεγάλο αριθμό συναντήσεων του (με μικρής σημασίας πάντος πρόσωπα ως επί το πλείστον). Να ενημερώσουμε τον κ. Δρούτσα, ότι κάτι τέτοιο είχαν προσπαθήσει νά κάνουν και μια σειρά υπουργών πολιτισμού, προεξάρχοντος του κυρίου Αβραμόπουλου που είχαν και ως αποτέλεσμα (μεταξύ των άλλων) τις ταινίες "Mamma Mia!" και "My Life in Ruins". Μακάρι να έχει αποτέλεσμα, αλλά το να παρουσιάζεται ως "καινούργια" και "έξυπνη" ιδέα κάτι το οποίο συμβαίνει εδώ και χρόνια είναι απαράδεκτο. Από την άλλη, πλέον, ο τουρισμός είναι πιο περίπλοκο ζήτημα απ' ότι ήταν την δεκαετία του '60 και του '70 που είχαμε πολλές και μεγάλες κινηματογραφικές γυρισμένες στην Ελλάδα (που έφεραν και κόσμο). Άρα, και πέρα από τις ταινίες θα πρέπει ν' αλλάξουν πολλά στο πακέτο "Ελλάδα", όπως έχουμε πει στο παρελθόν.