Παράταση αποπληρωμής δανείου και Μνημονίου;

Είδηση: Απαραίτητη στην πορεία ανάκαμψης της οικονομίας θεωρείται από την ελληνική κυβέρνηση η παράταση αποπληρωμής του δανείου του μηχανισμού στήριξης, ύψους 110 δισ. ευρώ. Το θέμα τίθεται προτίστως από το ΔΝΤ και τις αγορές και συζητείται σε κάθε επαφή που έχει ο Γ.Παπακωνσταντίνου στο εξωτερικό, ενώ η κυβέρνηση θεωρεί την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής των 110 δισ. ευρώ «ακρογωνιαίο λίθο» για την ανάκαμψη της οικονομίας. Το θέμα έχει απασχολήσει σειρά συνεδριάσεων του συντονιστικού οργάνου της κυβέρνησης, υπό τον Γ.Ραγκούση, ενώ ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γ.Προβόλουλος το υποστηρίζει σταθερά στις επαφές του με ευρωπαίους ομολόγους του.

Σχόλιο Συζητήσεις επί συζητήσεων γίνονται τις τελευταίες ημέρες ώστε να γίνει παράταση της αποπληρωμής των 110 δις του Μνημονίου σε μεγαλύτερο χρονικό διάστημα από το αρχικά ορισθέν. Διαφόρες σκέψεις περνάνε από το μυαλό μας σχετικά επ' αυτού: Καταρχήν, κάτι τέτοιο θα μας κρατήσει υπό "επιτήρηση" για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα απ' ότι ήταν αρχικά ορατό. Επομένως, ακόμα και αν πολλά από τα επαίσχυντα μέτρα που επιβλήθηκαν λόγω Μνημονίου ανατραπούν (κάτι για το οποίο έχουμε γράψει στο παρελθόν), η παραπέρα παραμονή του μηχανισμού στην χώρα μας θα δώσει ευκαιρία για ακόμα περισσότερες "αλλαγές", ώστε να ολοκληρωθεί με ησυχία η αποδόμηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων και η εκποίηση της κρατικής περιουσίας (που κατά την κυβέρνηση "κοιμάται" - για μας βέβαια κοιμάται η κυβέρνηση αλλά αυτό είναι άλλη, μεγάλη κουβέντα). Παράλληλα το επιχείρημα που χρησιμοποιείται ότι "έτσι η προσαρμογή της χώρας στην καινούργια οικονομική κατάσταση θα είναι πιο εύκολη" προκειμένου να υποστηριχθεί η βραδύτερη αποπληρωμή, μας προκαλεί τρόμο: Θεωρητικά τα χειρότερα μέτρα έχουν παρθεί (δεν "χρειάζονται επιπλέον μέτρα" δηλώνει συνεχώς ο Πρωθυπουργός). Αυτό όμως που υπονοείται ότι υπάρχει συνέχεια και "για να τη χωνέψουμε" θα θέλουμε χρόνο.

Δεύτερον, μας προκαλεί έκπληξη ότι η κυβέρνηση δεν είχε λάβει υπόψιν της εξαρχής, ότι τα επόμενα χρόνια η χώρα μας θα έχει να καλύψει τις τεράστιες της δανειακές ανάγκες και τοκοχρεολύσια. Κάτι τέτοιο είναι γνωστό τουλάχιστον εδώ και 10 χρόνια ακόμα και στον πιο αδαή οικονομικό παρατηρητή. Εφόσον λοιπόν το γνώριζε, θα ήξερε εκ των προτέρων ότι θα ήταν αναγκαία η έξοδος στις αγορές το νωρίτερο δυνατόν, πράγμα που ήταν (μετά την είσοδο του ΔΝΤ και στο παρόν οικονομικό κλίμα) αδύνατον. Επομένως ο "μονόδρομος" του Μνημονίου ήταν στην ουσία αδιέξοδο, αφού στην πραγματικότητα ούτε τα χρήματα έφταναν, ούτε ο χρονικός ορίζοντας ήταν αρκετός, ενώ και τα μέτρα δεν θα μπορούσαν να αποφέρουν αποτέλεσμα.

Τρίτον, είναι ιδιαίτερα περίεργο που οι συζητήσεις, εκκινήθηκαν από το ΔΝΤ ενώ η ανακίνηση του θέματος φέρεται να οδηγούν σε μικρή αποκλιμάκωση των spreads. Και τονίζουμε το μικρή γιατί πέρσυ τέτοιο καιρό το spread ηταν 130 μονάδες και τώρα είναι 700, δηλ. στα επίπεδα του Μαρτίου όπου κατά την κυβέρνηση βρισκόμασταν "στο χείλος του γκρεμού". Παράλληλα, και παρά το ότι βρισκόμαστε τόσους μήνες υπό καθεστώς Μνημονίου, και όλα πάνε "κατ' ευχήν" αυτό δεν έχει βελτιώσει καθόλου την "πιστοληπτική ικανότητα" της χώρας μας από τους Διεθνείς Οίκους Αξιολόγησης. Άρα ή τα πράγματα δεν πάνε τόσο καλά (και οι δανειστές μας φοβούνται ότι θα χάσουν τα λεφτά τους) είτε ο μηχανισμός "ΔΝΤ / διεθνείς αγορές / ΔΟΑ" δεν θέλουν ν' απεμπλακούμε γρήγορα από την τρόικα και μας εμποδίζει την έξοδο μας με τον πιο εύκολο τρόπο (και τα δύο σενάρια είναι πιθανά, ακόμα και ως συνδυασμός).

Συνοψίζοντας λοιπόν, μας προκαλείται η εντύπωση ότι: α) Το σχέδιο ήταν εξαρχής για μακροχρόνια επιτήρηση της χώρας μας, β) οι διεθνείς αγορές δεν πίστευαν ότι τα αρχικώς ανακοινωθέντα για γρήγορη επιστροφή της χώρας μας ήταν εφικτά, γ) το Μνημόνιο δεν ήταν μονόδρομος και δ) έρχονται καινούργια μέτρα...

Καλή δύναμη σε όλους μας.

Και για να μην ξεχνιόμαστε..."Το Μνημόνιο δεν είναι πανάκεια" δηλώνει σε άρθρο του στα "Νέα" ο Κώστας Σημίτης. Ας ελπίσουμε πως θα το διαβάσει ο Γ.Παπανδρέου...