Χιούμορ και πολιτική για έναν καινούργιο μήνα.../Σχόλιο για δηλώσεις Χριστόφια

Στο ξεκίνημα του Οκτώβρη σας έχουμε μια σειρά από γελοιογραφίες με θέματα από την επικαιρότητα...Για τα πολύ σοβαρά θέματα των ημερών θα τα πούμε τις επόμενες μέρες (με εξαίρεση ένα σχόλιο μας για τις δηλώσεις Χριστόφια στό Ιδρυμα «BROOKINGS» που ακολουθεί παρακάτω)...










Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ο σάλος που έχει ξεσπάσει για τις δηλώσεις Χριστόφια στην Ν.Υόρκη (όπου αφού δήλωσε ότι "η Ελλάδα επενέβη στα εσωτερικά της Κύπρου με το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου" και πως "αυτό έδωσε την αφορμή στην Τουρκία να εισβάλει στην Κύπρο και να συνεχίζει για 37 χρόνια να κατέχει το 37% του εδάφους της" κατέληξε να πει ότι "στην πραγματικότητα και οι δύο μητέρες πατρίδες εισέβαλαν στην Κύπρο") είναι κατά την άποψη μας δικαιολογημένος: Είναι απερίγραπτη ανοησία να εξισώνει κανείς το πραξικόπημα του Μακαρίου (στο οποίο συμμετείχαν και Κύπριοι αν και είχε ενορχηστρωθεί από την Χούντα) με την εισβολή των Τούρκων που οδήγησε σε διωγμό, σκοτωμούς, καταστροφές και την σημερινή απερίγραπτη κατάσταση στο νησί. Θα πρέπει να θυμηθεί ο κύριος Χριστόφιας τους τόσους και τόσους Έλλαδίτες στρατιώτες που σκοτώθηκαν για την υπεράσπιση της Κύπρου, τις θυσίες της μητέρας πατρίδας και του λαού στα τόσα χρόνια από τις αρχές του αιώνα μέχρι την απελευθέρωση, καθώς επίσης και για τον αγώνα των ίδιων των Κυπρίων για "Ένωση" όπως ήταν το σύνθημα του ΕΟΚΑ Α' και του ίδιου του κόμματός του, του ΑΚΕΛ μέχρι που οι Βρετανοί έδωσαν σαν υποκατάστατο την ανεξαρτησία. Όλα αυτά βέβαια πριν κάνει τις τόσο αχαρακτήριστες δηλώσεις. Κατανοούμε την πίεση που δέχεται, την προσπάθεια που κάνει να προσεγγίσει τους Τουρκοκυπρίους αλλά η πολιτική ίσων αποστάσεων το μόνο που θα κάνει είναι ν' αποξενώσει ακόμα περισσότερο ένα κομμάτι του "Ελλαδίτικου" ελληνισμού. Τους Τουρκοκυπρίους πάντως δε θα τους φέρει κοντά. Αυτοί εδώ και πολλά χρόνια είναι δεμένοι στο άρμα της Τουρκίας.

"Τρομοκρατική ενέργεια" οι διαδηλώσεις & "Μονακό" στο Ελληνικό;

Είδηση: Σε θερινό τμήμα της Βουλής, ψηφίστηκε στα τέλη Αυγούστου η κατάργηση της προστασίας των "βίαιων" πολιτικών και συνδικαλιστικών πράξεων από τις ποινές του "τρομονόμου". Το νομοσχέδιο, που δημοσιεύτηκε στις 20 του Σεπτέμβρη, τιμωρεί αυστηρότερα (10ετή κάθειρξη) όσους δίνουν «ουσιώδεις» πληροφορίες σε τρομοκρατικές οργανώσεις για διευκόλυνση του έργου τους ή τους παρέχουν υλική ή άυλη υποστήριξη, ακόμη και αν δεν τελέστηκαν τελικώς «τρομοκρατικές πράξεις». Έτσι, με τις αλλαγές αυτές λύνονται ουσιαστικά τα χέρια των διωκτικών αρχών. Ετσι ακόμη και η τέλεση πλημμελημάτων (όπως διακεκριμένες φθορές, σωματικές βλάβες, διατάραξη της ασφάλειας των συγκοινωνιών κ.ά.) μπορούν να χαρακτηριστούν αυθαίρετα ως τρομοκρατική δράση από οργανωμένη ομάδα διαδηλωτών. Αρκεί απλώς, σύμφωνα με τον ορισμό περί τρομοκρατίας, να θεωρηθεί ότι οι κατηγορούμενοι επιθυμούν να βλάψουν σοβαρά μια χώρα ή έναν διεθνή οργανισμό, να εκφοβίσουν σοβαρά τον πληθυσμό ή να εξαναγκάσουν παρανόμως δημόσια αρχή ή έναν διεθνή οργανισμό σε πράξη ή παράλειψη.

Σχόλιο: Μια τέτοια απόφαση δεν μπορεί να παρακαμφθεί αψήφιστα και θα πρέπει να μας κάνει ιδιαίτερα σκεπτικούς, δεδομένης της συγκυρίας: Δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει ότι η ψήφιση (εν κρυπτώ) έγινε την εποχή που η σκληρότητα των μέτρων αρχίζει να επηρεάζει κοινωνικά στρώματα που μέχρι πρόσφατα θεωρούσαν εαυτόν "απρόσβλητα", που η ανεργία καλπάζει και τα εισοδήματα παίρνουν την κάτω βόλτα. Θα συμφωνήσουμε λοιπόν με αυτούς που υποστηρίζουν ότι φαίνεται σα να η κυβέρνηση να "ετοιμάζεται" για ένα σκληρό χειμώνα, κουνώντας το δάχτυλο σε όσους αναμένεται να πάρουν τους δρόμους, αφού μάλλον αυτή τη φορά εκφοβισμοί και προβοκάτσιες πιθανότατα να μην έχουν αποτέλεσμα. Αυτή η συνωμοσιολογία βέβαια δε θα υπήρχε, αν υπήρχε σαφή προστασία των συνδικαλιστικών και πολιτικών πράξεων όπως συνέβαινε μέχρι σήμερα ή αν υπήρχε σαφέστατος ορισμός της έννοιας "τρομοκρατία". Πάντως το νομοσχέδιο ταιριάζει γάντι με την "νέα Ελλάδα" που θέλει να οικοδομήσει η κυβέρνηση με "κάρτες του πολίτη", "κάρτες αγορών", μειωμένες συντάξεις και μισθούς, και συντάξιμη ηλικία που θα "προσδιορίζεται από το προσδόκιμο ζωής". Η απορία βέβαια που μας έρχεται στο μυαλό είναι άλλη: Οι βουλευτές που μας εκπροσωπούν, γνωρίζουν αλήθεια "τι ρίχνουν στην κάλπη"; Διαβάζουν τα νομοσχέδια; Καταλαβαίνουν τις επιπτώσεις; Πολύ αμφιβάλλουμε...Τα συγχαρητήρια μας πάντως πάνε στην "Ελευθεροτυπία" που ανέδειξε το θέμα.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Πληροφορίες από τον κυριακάτικο τύπο, φέρουν τους ξένους επενδυτές με τους οποίους συναντήθηκαν κυβερνητικά στελέχη στις ΗΠΑ να ζητούν την μετατροπή της περιοχής του Ελληνικού σε ένα ελληνικό "Μονακό" δηλαδή μια περιοχή αυτοδιοικούμενη, που δεν θα ισχύουν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, ελάχιστες αμοιβές κ.λπ. Οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι κάτι τέτοιο το αρνήθηκε η κυβέρνηση, αν και οι φερόμενοι ως "επενδυτές" αναμένεται να επανέλθουν. Στα τόσα που γίνονται και ακούγονται, μια τέτοια απαίτηση δε θα μας έκανε καμία εντύπωση...Οι απαιτήσεις των ξένων προς την χώρα μας έχουν ξεφύγει εδώ και καιρό, ούτως ή άλλως.

Κάρτα αγορών που θ' αντικαθιστά τις αποδείξεις; Ερωτήσεις και απορίες

Είδηση: Από το 2011 όλες οι συναλλαγές θα καταγράφονται ηλεκτρονικά, με τη βοήθεια κάρτας, καθιστώντας περιττή τη συλλογή αποδείξεων καθώς θα υπάρξει διασύνδεση των ταμειακών μηχανών των επιχειρήσεων με τις τράπεζες και τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων για την καταγραφή και τη διασταύρωση σε πραγματικό χρόνο των συναλλαγών. Αυτό συμφωνήθηκε στη συνάντηση των υπουργών Οικονομικών και Περιφερειακής Ανάπτυξης με εκπροσώπους της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών. Οι δύο πλευρές συμφώνησαν επίσης στην από κοινού αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής αλλά και την παροχή ρευστότητας στην αγορά. H κάρτα bar code, μέσω της οποίας θα καταγράφονται ηλεκτρονικά οι συναλλαγές των καταναλωτών, καθώς και τη διασύνδεση των ταμειακών μηχανών των επιχειρήσεων με τις τράπεζες και τη Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων για την καταγραφή και τη διασταύρωση σε πραγματικό χρόνο των συναλλαγών. Το υπουργείο θα μπορεί να χρησιμοποιεί τα δεδομένα κάνοντας διασταυρώσεις για να δει το τζίρο κάθε επιχείρησης. Στην κάρτα, που θα φέρει τον ΑΦΜ του καταναλωτή, θα εγγράφονται οι αποδείξεις, ώστε να μην απαιτείται η συλλογή τους. Η εν λόγω κάρτα θα χορηγείται από το 2011 είτε από τις τράπεζες, είτε από το υπουργείο Οικονομικών.

Σχόλιο: Να λοιπόν που δίπλα στην "Κάρτα του Πολίτη" (για την οποία γράψαμε τις προάλλες), μας παρουσιάζεται άλλο ένα αμφιλεγόμενο σχέδιο της κυβέρνησης, η οποία απ' ότι φαίνεται αποφάσισε να πάψει να στηρίζεται στην καλή πίστη και την φιλοπατρία των Ελλήνων (την οποία επιδίωκε να εξάψει με σειρά διαφημιστικών καταχωρήσεων και τηλεοπτικών σποτ) και πλέον στρέφεται στο ηλεκτρονικό "φακέλωμα" των αγορών του κάθε εν Ελλάδι διαμένοντος (κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχουν τολμήσει ούτε χώρες με παράδοση σε τέτοιες ιδέες όπως οι ΗΠΑ και η Μ.Βρετανία, οι οποίες σίγουρα θα περιμένουν να δουν την επιτυχία του εγχειρήματος).

Το σχέδιο βέβαια (πέραν του κόστους το οποίο θα εμπεριέχει και για το οποίο αναρωτιόμαστε ποιος θα το σηκώσει) έχει και ορισμένες παραμέτρους τις οποίες αναρωτιόμαστε αν τις έχουν σκεφτεί οι ειδήμονες που βρίσκονται πίσω από αυτό: α) Τι θα γίνει με τις αγοραπωλησίες που πραγματοποιούν οι τουρίστες στην χώρα μας, οι αλλοδαποί (παράνομοι ή μη) ή οι Έλληνες του εξωτερικού που έρχονται για λίγες μέρες τον χρόνο ή αραιά; Θα τους δίνουμε κάρτα στο αεροδρόμιο μετά τον έλεγχο διαβατηρίων; (ειρωνευόμαστε)
β) Τι θα γίνει με την παράδοση που θέλει τους Έλληνες να βγαίνουν παρέες έξω και να πληρώνουν μαζί τον λογαριασμό; Θα γίνουμε με το ζόρι Άγγλοι ή Γερμανοί και θα ζητάμε ξεχωριστούς λογαριασμούς (όπως κάνουν καλή ώρα πρώην πρωθυπουργοί στο Κολωνάκι με τ' αδέρφια τους όταν αυτά τους επισκέπτονται από την Γερμανία); (ειρωνευόμαστε επίσης - το περιστατικό πάντως είναι αληθινό)
γ) Θα γίνει η κάρτα υποχρεωτική και για όλες τις αγορές; Και αν ναι τι θα γίνει με τους παππούδες και τις γιαγιάδες στα χωριά; Τους κοινωνικά αποκλεισμένους (που πλέον δεν είναι και λίγοι);
δ) Γιατί οι αποδείξεις κρίνονται μέτρο ανεπαρκές; Εγκαταλείπεται δηλ. το "bonus" στο αφορολόγητο που θα δινόταν με την συλλογή αποδείξεων, το οποίο είχε κάνει τους Έλληνες να επιδίδονται σε "αποδειξο-σαφάρι"; Ειλικρινά πιστεύουν στην κυβέρνηση ότι κάτι τέτοιο θα χτυπήσει τη φοροδιαφυγή ή μήπως θα την ενισχύσει; και τέλος...
ε) Η "Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων" ή κάποια από τις δεκάδες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στην χώρα μας για την προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, δε βλέπουν κανένα κίνδυνο σ' αυτό το μεγαλόπνοο σχέδιο;

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η συνάντηση που περιγράφεται στην είδηση, έβγαλε και άλλες ειδήσεις όπως την "συμφωνία" των τραπεζών να ενισχύσουν την ρευστότητα - Δηλ. ήταν στο χέρι τους να πουν όχι μετά από ενίσχυση 53 δις ευρώ; Δεν μας τα λέει καλά η κυβέρνηση...

Πηγή: "Καθημερινή"

Προβλήματα στον ελληνικό τουρισμό...

Εκτός εποχής, εκτός τάσεων και εκτός ανταγωνισμού φαίνεται να έχει μείνει ο ελληνικός τουρισμός. Την ώρα που οι επαγγελματίες του κλάδου, από την Κρήτη έως τη Χαλκιδική, κάνουν ταμείο και διαπιστώνουν κάθιδροι στο πικ της σεζόν μείωση πελατείας έως 35%, πτώση τζίρου μέχρι 30% ή και 50% -με τα ξενοδοχεία να καταμετρούν απώλειες εσόδων 25% ή περίπου 1,5 δισ. ευρώ στην τελευταία διετία- οι Ευρωπαίοι ανταγωνιστές και οι γείτονες πιστώνουν με κέρδη τους τραπεζικούς τους λογαριασμούς. Στην Ισπανία του λατινοαμερικανικού τουρισμού, η κίνηση ξένων επισκεπτών έτρεχε στο τέλος Ιουλίου με +7%, στην Ιταλία με +5,5%, η γειτονική Τουρκία -που γέμισε με τουρίστες και το 2009 εξαιτίας της φθηνής λίρας-, κατέγραφε αύξηση τουρισμού 8% ενώ, σύμφωνα με στοιχεία του Παγκόσμιου Οργανισμού Τουρισμού, είχαμε τουριστικό «μπουμ» στη Μέση Ανατολή με αύξηση της κίνησης κατά 20% και σε χώρες της Ασίας μια συνολική αύξηση της τάξης του 14%. Από κοντά και η Αμερική και η Αφρική, με τουριστική αύξηση 7% φέτος!...
Ξενοδόχοι και σημαίνοντες επαγγελματίες του τουρισμού δυσκολεύονται να εξηγήσουν το γεγονός ότι, ενώ για πρώτη φορά προώθησαν στην ευρωπαϊκή αγορά «ελκυστικά», όπως λένε, πακέτα 7ήμερων διακοπών στην Ελλάδα ρίχνοντας ταυτοχρόνως ώς και 15%-20% τις τιμές για εγχώριους επισκέπτες, οι τουρίστες τελικά δεν «τσίμπησαν» και δεν ήρθαν.
Παραλείπουν, ωστόσο, το γεγονός ότι οι τιμές στα περισσότερα 5άστερα ξενοδοχεία των βασικότερων προορισμών της χώρας έμειναν «καρφωμένες» σε επίπεδα μεταξύ 130 και 250 ευρώ και στα 4 αστέρων μεταξύ 110-190 ευρώ, σύμφωνα και με στοιχεία από τις κατά τόπους ενώσεις ξενοδόχων, τα οποία έδωσε πρόσφατα στη δημοσιότητα το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδος.
Σχόλιο: Τα προβλήματα του ελληνικού τουρισμού τα έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν. Η λύση δεν είναι εύκολη και σίγουρα δεν πρόκειται οι προσπάθειες να αποδώσουν άμεσα.
Το πρώτο και βασικό είναι θα πρέπει οι διακοπές στις Ελλάδα να γίνουν πιο ελκυστικές - χωρίς απαραίτητα να υπάρχει προσμονή για "μαζικοποίηση" του τουριστικού ρεύματος: Κακά τα ψέμματα, η Ελλάδα δεν μπορεί να γίνει Ισπανία - Και αυτό γιατί δεν βρίσκεται δύο ώρες μακρυά από την Μ.Βρετανία που αποτελεί μια από τις κυριότερες πηγές τουριστών στην Ευρώπη, ούτε Τουρκία - γιατί λόγω του ευρώ δεν μπορεί να δίνει πακέτα διακοπών για 14 μέρες σε ξενοδοχεία 4 αστέρων για 250 ευρώ με πρωϊνό και εισιτήρια. Μπορεί όμως να δημιουργηθούν και να διαφημιστούν πακέτα που να συνδυάζουν τον πολιτισμό μας με τις ομορφιές της χώρας μας (π.χ. η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη θα μπορούσαν να είναι προορισμοί τριήμερων και τετραήμερων πακέτων) ενώ οι τιμές που ζητούνται από τους τουρίστες να είναι ανάλογες με τις προσφερόμενες υπηρεσίες κάτι που σήμερα δε συμβαίνει. Θα πρέπει να ξαναγίνουμε ο λαός που είναι αυθεντικά φιλόξενος (και όχι δουλοπρεπής) και αξιοπρεπής, και όχι η χώρα που "μπορεί κανείς να τα κάνει όλα", όπως διαφημίζονται προορισμοί όπως τα Μάλλια, η Κέρκυρα και η Κως: Για κάθε έναν τουρίστα που έρχεται εκεί 10 χάνονται μιας και προτιμούν να πάνε σε πιο "ήσυχα" και "φροντισμένα" (και εξίσου φθηνά αν όχι φθηνότερα) μέρη του κόσμου - το άνοιγμα των αερομεταφορών έχει κάνει τον κόσμο μας πιο ανταγωνιστικό, αρά εμείς θα πρέπει να βελτιώσουμε το προϊόν μας αν θέλουμε να έχουμε αύξηση στο τουριστικό συνάλλαγμα τα επόμενα χρόνια...

Πηγή: "Έθνος"

Κοινωνική κατάσταση στην Ελλάδα του σήμερα...

Αντί άλλης ανάρτησης σήμερα θα αναδημοσιεύσουμε ένα άρθρο του Τάκη Φωτόπουλου από την "Ελευθεροτυπία" για τους δύο κόσμους που συμβιώνουν στην Ελλάδα σήμερα...

"Ενώ για τα κανάλια και για τις στημένες δημοσκοπήσεις όλα γίνονται «για να σωθεί η πατρίδα» και «πάμε καλά», και ενώ σήμερα ο αρχηγός της κοινοβουλευτικής Χούντας θα εντείνει την εκστρατεία συστηματικής εξαπάτησης του λαού, η μαύρη εικόνα που βλέπει ο μέσος πολίτης μπροστά του σκοτεινιάζει περισσότερο.
Και παρά την οργανωμένη «κλάκα» στη Θεσσαλονίκη από τα μέλη του χουντικού κόμματος που σιτίζονται από αυτό, και τη μαζική αστυνομοκρατία και τρομοκρατία, μια πρόγευση της λαϊκής οργής θα αντιληφθεί ακόμη και ο «Γιωργάκης», που όπως φαίνεται έχει πιστέψει και ο ίδιος τη μυθολογία των δεκάδων «συμβούλων» και επικοινωνιακών συνεργείων του. Ετσι, η αντίθεση μεταξύ των δύο κόσμων, που συναντούμε σε κάθε αντιπροσωπευτική «δημοκρατία» και οικονομία της αγοράς, σήμερα παίρνει στη χώρα μας μια δραματική εικόνα. Από τη μια μεριά, ο κόσμος των ελίτ, των παρατρεχάμενων και των προνομιούχων με τα πολυτελή επίπεδα διαβίωσης, τις βίλες, τα σκάφη κ.λπ. (οι «από πάνω») και, από την άλλη, ο κόσμος των χαμηλόμισθων εργατών και υπαλλήλων, των συνταξιούχων, των ανέργων και των υποαπασχολούμενων (οι «από κάτω»), που σήμερα αντιμετωπίζουν άμεσο κίνδυνο να μην μπορούν να καλύψουν ακόμη και τις βασικές ανάγκες τους. Στα ενδιάμεσα στρώματα (ο όρος «μεσαία τάξη» είναι μάλλον αδόκιμος για το ελληνικό επίπεδο ανάπτυξης) συνωθούνται όλοι αυτοί που μέχρι σήμερα είχαν εξασφαλίσει κάποιο καταναλωτικό επίπεδο, συνήθως με κομπίνες κάθε είδους (φακελάκια κ.λπ., αν ήταν στον δημόσιο τομέα και φοροδιαφυγή, εύκολο κέρδος στον ιδιωτικό) το οποίο βλέπουν τώρα που έσκασε η «αναπτυξιακή» φούσκα να εξανεμίζεται και να σπρώχνονται προς τους «από κάτω».
Η εικόνα των δύο κόσμων επιβεβαιώνεται όχι μόνο από τα επίσημα στοιχεία, αλλά ακόμη και τον ξένο Τύπο (όπως περίπου γινόταν και στη διάρκεια της στρατιωτικής Χούντας), αφού τα ελληνικά ΜΜΕ ουσιαστικά προωθούν τη γραμμή του «μονόδρομου» και της Ε.Ε., όπως άλλωστε και τα κόμματα εξουσίας (ΠΑΣΟΚ, Ν.Δ.) και τα δεκανίκια τους (ΛΑΟΣ, Δημοκρατική Αριστερά, Οικολόγοι Πράσινοι, αλλά και το «φιλευρωπαϊκό» τμήμα της Αριστεράς μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ) και φυσικά και τα έντυπα που άμεσα ή έμμεσα ελέγχουν. Ετσι, ενώ η κοινοβουλευτική Χούντα επαναλαμβάνει συνεχώς το ασύστολο ψέμα ότι το Μνημόνιο είναι μονόδρομος γιατί αλλιώς δεν θα μπορούσε να πληρώσει μισθούς και συντάξεις («ξεχνώντας» να αναφέρει ότι αυτό θα συνέβαινε μόνο αν συγχρόνως έπρεπε να πληρώσει μέχρι το τελευταίο ευρώ αυτά που χρωστάμε στις ξένες κυρίως τράπεζες, χωρίς να επιβαρύνει τους «από πάνω» που ήταν και οι κύρια ωφελημένοι από αυτά!). Οπως όμως αναφέρει (ενδεικτικά, ανάμεσα σε πολλούς άλλους διεθνείς οικονομολόγους) ο John Whittaker του Βρετανικού Lancaster University, «η ελληνική κυβέρνηση θα μπορούσε να βρει τον δρόμο [της εξόδου από την ευρωζώνη και της δραχμοποίησης του χρέους] πιο ελκυστικό, αφού θα αποκαθιστούσε την ανταγωνιστικότητα και οι εργαζόμενοι στον δημόσιο τομέα θα μπορούσαν να πληρωθούν σε ελληνικό χρήμα».Ι Παρόμοια θέση υποστήριξε ακόμη και ο Hans-Werner Sinn (καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου), ο οποίος μάλιστα αποκάλυψε και το μέγεθος της απάτης για τον «μονόδρομο» της κοινοβουλευτικής Χούντας, τονίζοντας ότι το Πρόγραμμα Σταθερότητας «ήταν περισσότερο μια προσπάθεια να αποκρύψει τις ζημιές των τραπεζών, παρά να σώσει την Ελλάδα».ΙΙ Παρ' όλα αυτά ο Τρισέ εξακολουθεί αναίσχυντα να μιλά για «καταστροφή» αν φύγουμε από την ευρωζώνη.ΙΙΙ (ακολουθούμενος από την ντόπια ελίτ, καθώς και τη ρεφορμιστική «φιλευρωπαϊκή» Αριστερά -ακόμη και τη «μαρξιστική»!). Στον πραγματικό λοιπόν κόσμο, πέρα από αυτόν που παρουσιάζουν οι ελίτ και τα παπαγαλάκια τους, συμβαίνουν τα εξής:
* Πρώτον, η ανεργία καλπάζει. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι άνεργοι που το 2005-08 ήταν λιγότεροι από το 8% του ενεργού πληθυσμού (από τους οποίους οι μισοί ήταν άνεργοι για πάνω από ένα χρόνο που σημαίνει ότι δεν εδικαιούντο ούτε καν επίδομα ανεργίας),IV το 2009 είχαν ανεβεί στο 9,5% και σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ αναμένεται να φθάσουν εφέτος το 12,1% και το 2011 το 14,3%. Δηλαδή, μέσα σε δύο χρόνια, θα έχουμε σχεδόν διπλασιασμό της ανεργίας. Και αυτό, αν πιστέψουμε τα επίσημα στατιστικά στοιχεία γιατί, σύμφωνα με τη ΓΣΕΕ, η ανεργία θα τριπλασιαστεί μεταξύ 2009 και 2011 ανεβαίνοντας στο 20% (όπως σήμερα στην Ισπανία) -που σημαίνει επιστροφή στην ανεργία του 1960 (πριν ξεκινήσει η μεταπολεμική «αναπτυξιακή» φούσκα), όταν εκατοντάδες χιλιάδες νέοι αναγκάζονταν να μεταναστεύσουν για να επιβιώσουν. Αν μάλιστα πάρουμε υπόψη ότι, σύμφωνα με έρευνα του Παν. Πειραιώς,V σε περιοχές της Ελλάδος η ανεργία φθάνει και το 70%, οι εκτιμήσεις της ΓΣΕΕ μπορεί να είναι και συντηρητικές, και ιδιαίτερα αν πάρουμε επίσης υπόψη τη δραστική συρρίκνωση του δημόσιου τομέα που επέβαλε η τρόικα, της οποίας τα αποτελέσματα θα φανούν αργότερα, καθώς και την αντίστοιχη συρρίκνωση της αγοράς.
* Δεύτερον, η κατανάλωση μειώνεται δραματικά. Ομως, σε μια οικονομία υπηρεσιών (όπου το 77% της παραγωγής είναι οι πάσης φύσεως «υπηρεσίες») με περιθωριακή εξαγωγική επίδοση που υπερ-αντισταθμίζεται από τις υπέρογκες εισαγωγές, η κατανάλωση είναι αυτή που συντηρούσε (με τα ξένα κόλλυβα του δανεισμού) την «αναπτυξιακή» φούσκα. Στην Ελλάδα, πάνω από το 71% του ΑΕΠ προέρχεται από την ιδιωτική κατανάλωση (το υψηλότερο ποσοστό στην ευρωζώνη!) η οποία σε όλη τη δεκαετία (2000-08) είχε ετήσιο ρυθμό αύξησης 3,9% (έναντι 1,5% στην ευρωζώνη).VI Ο συνδυασμός όμως της αύξησης της ανεργίας και του πετσοκόμματος κατά 20% των μισθών και συντάξεων, της αύξησης των έμμεσων φόρων (ΦΠΑ) -που χτυπούν κυρίως την κατανάλωση των «από κάτω»- αλλά και η συνακόλουθη αύξηση των τιμών (παρά τη βαριά ύφεση που προβλέπεται ότι θα οδηγήσει σε μείωση του ΑΕΠ κατά 4% εφέτος!) έχουν ήδη δραματικές επιπτώσεις στην αγορά.
* Τρίτον, ως συνέπεια των παραπάνω, οι ιδιωτικές επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, και αυτό δεν αφορά μόνο μαγαζιά (το 17% των μαγαζιών στο κέντρο της Αθήνας και ανάλογα ποσοστά σε κάθε εμπορικό κέντρο της χώρας),VII αλλά ακόμη και μεγάλες επιχειρήσεις που στηρίζονται βασικά στην ελληνική αγορά (π.χ. οι εκδόσεις Ελληνικά Γράμματα που έριξαν στον δρόμο περίπου 100 εργαζόμενους), πράγμα που σημαίνει, κατά την ίδια έρευνα, ότι τουλάχιστον άλλες 100.000 θέσεις θα χαθούν στο εμπόριο, ενισχύοντας τον φαύλο κύκλο της ύφεσης.
* Τέταρτον, η χαμηλή ανταγωνιστικότητά μας, που είναι η απώτερη αιτία και για τη σημερινή ουσιαστική χρεοκοπία, παρουσιάζει καταβαράθρωση μετά την ένταξή μας στην Ενιαία Αγορά και την ευρωζώνη. Ετσι, μέσα σε λιγότερο από 20 χρόνια (1990-2008), η ανταγωνιστικότητα, με βάση το ελληνικό μερίδιο στις παγκόσμιες εξαγωγές, μειώθηκε κατά 30%!
Παρ' όλα αυτά, οι ελίτ μάς μιλούν ακόμη για εξωστρεφή «ανάπτυξη» που δήθεν θα μας βγάλει από τον βούρκο του «μονόδρομου». Αλλά, όταν εκατομμύρια Γάλλοι κατέβηκαν προχθές στους δρόμους για να σταματήσουν τα μέτρα Σαρκοζί, που δεν συγκρίνονται σε βαρβαρότητα με αυτά της τρόικας, θα ήταν πράγματι περίεργο να μην πράξει το ίδιο ο ελληνικός λαός χαροποιώντας τις ξένες και ντόπιες ελίτ επειδή «ο άνθρωπός τους στην Αθήνα» (κατά την έκφραση των γερμανικών Financial Times για τον «Γιωργάκη»), μαζί με ένα επιτελείο αρχολίπαρων, τα καταφέρνει τόσο καλά στην εξαπάτηση..."

Δήθεν "πράσινη" ανάπτυξη / Σχόλιο για το "Σκοπιανό"

Είδηση: Μνημόνιο συνεργασίας με την κυβέρνηση του Κατάρ, ύψους 5 δισ. ευρώ, που στόχο θα έχει, μεταξύ άλλων, και την αξιοποίηση και εκμετάλλευση του πρώην αεροδρομίου στο Ελληνικό θα υπογράψει ο Γ.Παπανδρέου με τον εμίρη Αλ Θανί, υπευθύνου του κρατικού fund του Κατάρ, Qatar Investment Authority (QIA). Κατά δημοσιογραφικές πληροφορίες υπάρχουν σκέψεις για σειρά έργων, όπως «αξιοποίηση» μέρους της παραλίας στο ύψος του πρώην αεροδρομίου, κατασκευή μαρίνας ελλιμενισμού πολυτελών θαλαμηγών, ξενοδοχείου, συνεδριακών κέντρων, πλωτού καζίνου και μικρού αεροδρομίου που θα χρησιμοποιείται από lear jet και ιδιωτικά αεροσκάφη.

Μέχρι χθες δεν είχε γίνει σαφές το ακριβές ποσοστό της έκτασης, αλλά κυβερνητικές πηγές εκτιμούσαν ότι θα είναι τουλάχιστον 15%, αλλά μπορεί να φτάσει και το 30%. Στον υπόλοιπο χώρο θα δημιουργηθούν χώροι αναψυχής και πάρκα. Την ίδια ώρα η υπουργός Περιβάλλοντος παρουσίαζε στην Θεσσαλονίκη το σχέδιο για μια "πράσινη Θεσσαλονίκη" που αναμένεται να ολοκληρωθεί την επόμενη δεκαετία.

Σχόλιο: Και διηγώντας τα, να κλαίς...Στην αρχή στο Ελληνικό και στα 5300 στρέμματα του προβλεπόταν "το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης". Στην συνέχεια, και στα 2002, ο σχεδιασμός άλλαξε, προβλέποντας την οικιστική αξιοποίηση περίπου 1.000 στρεμμάτων ώστε να εξασφαλιστούν έσοδα για την κατασκευή και συντήρηση του μελλοντικού μητροπολιτικού πάρκου, που το κόστος τους είχε προσδιοριστεί στα 400-500 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα όμως εκχωρήθηκαν 200 στρέμματα για το αμαξοστάσιο του τραμ και το ΚΤΕΟ Ελληνικού, που βέβαια δε μετρούσε στα 1000 στρέμματα...Μετά ήρθαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες για τους οποίους διαμορφώθηκαν πέντε αθλητικοί πόλοι, που μετά τους Αγώνες περιφράχθηκαν (και στην ουσία ποτέ δε παραδόθηκαν στους πολίτες - για οποιαδήποτε χρήση) καταλαμβάνοντας 1800 στρέμματα. Απ' αυτά άλλα εκμισθώθηκαν (π.χ. το κανόε καγιάκ, με 290 στρέμματα για 30 χρόνια σε ιδιώτες) και άλλα απλώς αφέθηκαν να καταρρέουν. Και τώρα η "πράσινη" (και μεταφορικά και κυριολεκτικά) κυβέρνηση θέλει να χρησιμοποιήσει την τελευταία ευκαιρία για "ανάσα" της Αττικής, για να κάνει πλωτά καζίνο, μαρίνες και ξενοδοχεία, πράγμα που είμαστε σίγουροι ότι θα το διαφημίσει σαν μια "σπουδαία επιτυχία" και "εισφορά ξένων κεφαλαίων". Την ίδια ώρα δημιουργεί καινούργια σχέδια για "πράσινη" ανάπτυξη στην Θεσσαλονίκη με αιχμή του δώρατος το δάσος του Σέιχ Σου. Άλλη μια απόδειξη, ότι (και ανεξάρτητα από τις όποιες δικαιολογίες θα βρεθούν) στα λόγια μπορεί να είναι υπέρ της διαφύλαξης και βελτίωσης του περιβάλλοντος αλλά στην πράξη κάνει εύκολα "κωλοτούμπα", βρίσκοντας ευκαιρία να ξεπουλήσει τη δημόσια περιουσία και να βάλει στην άκρη το όραμα για "μια ανθρώπινη Αττική". Έτσι η "πράσινη πολιτική" περιορίζεται σε χαράτσια τύπου "ενεργειακών ταυτοτήτων" και "πρασίνων τελών κυκλοφορίας" τα οποία και βέβαια υποστηρίζουμε, όταν όμως συνοδεύονται από ανάλογα έργα.

Πηγή: "Ελευθεροτυπία"

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έχουμε γράψει στο παρελθόν για το γεγονός ότι έχει σχεδόν συμφωνηθεί λύση στο όνομα της FYROM με επικρατέστερη ονομασία το "Δημοκρατία της Μακεδονίας του Βαρδάρη". Επίσης έχουμε γράψει και για τον "ειδικό ρόλο" του κυρίου Άλεξ Ρόντου σε σειρά διαβουλεύσεων και εκπροσωπήσεων. Το τελευταίο φαίνεται να έχει δημιουργήσει εκνευρισμό στον υπουργό Εξωτερικών κ. Δρούτσα, αφού ο κος Ρόντος φαίνεται να παίρνει ατομικές πρωτοβουλίες και φέρεται να έχει δεσμευτεί απέναντι στους κυρίους Νίμιτς και Γκρουέφσκι για άμεση επίλυση του ζητήματος χωρίς παράλληλη επίλυση των ζητημάτων ταυτότητας, γλώσσας κλπ και χωρίς να υπάρχει "μια ονομασία για όλες τις χρήσεις"- ενάντια βέβαια στην θεωρητικά, πάγια θέση της χώρας μας...

Σχολιασμός δηλώσεων Πάγκαλου για το Δημόσιο χρήμα

Συνήθως δε δημοσιεύουμε δύο αναρτήσεις σε μια μέρα για να μην κουράζουμε τους αναγνώστες του blog με κατεβατά...Ο χρόνος σας είναι πολύτιμος και εκτιμούμε που περνάτε έστω και λίγο απ' αυτόν μαζί μας. Δεν μπορούσαμε όμως ν' αφήσουμε ασχολίαστες τις δηλώσεις του κύριου Πάγκαλου για το "που πήγαν τα λεφτά".

Ο Θεόδωρος Πάγκαλος γι' άλλη μια φορά έκανε δηλώσεις και μιλώντας στην Βουλή είπε: "Η απάντηση σε όλους αυτούς που μας ρωτάνε, πού τα φάγατε τα λεφτά, είναι μία: Σας διορίζαμε για χρόνια, τα φάγαμε μαζί, ακολουθώντας μια πρακτική αθλιότητας, εξαγοράς και διασπάθισης του δημοσίου χρήματος".

Για πολλοστή φορά βέβαια δε λέει την αλήθεια. Τα λεφτά κύριε Πάγκαλε δεν σπαταλήθηκαν εκεί. Σπαταλήθηκαν στις απευθείας αναθέσεις δημοσίων έργων, στην μη έλλειψη διάθεσης μαζέματος των φόρων, στο χάρισμα των χρεών και των εισφορών των μεγαλό- εργολάβων/επιχειρηματιών/βιομηχάνων, στη δημιουργία υποεπιτροπών των υπουπόεπιτροπών, στην πρόσληψη στρατιών συμβούλων, στις αγορές οπλικών συστημάτων που ούτε τα καλύτερα ήταν ούτε τα πιο οικονομικά, στις υπερτιμολογήσεις προμηθειών του Δημοσίου, στο "κλείσιμο" του ματιού στην παραοικονομία και στην έλλειψη διαφάνειας στη λειτουργία των Δημόσιων Οργανισμών.

Δε λέμε. Και με τις προσλήψεις "χάθηκε" δημόσιο χρήμα, γιατί φορτώθηκαν ορισμένοι οργανισμοί με προσωπικό που ΔΕΝ είχαν ανάγκη (ενώ σ' άλλους που χρειαζόταν εξιδικευμένο προσωπικό, οι προσλήψεις γίνονταν με το σταγονόμετρο). Όμως αυτό έγινε με αντάλλαγμα ψήφους και λειτούργησε σαν "μεζεδάκι"-δόλωμα προς το λαό για να μπορείτε εσείς σήμερα κύριε Πάγκαλε, να λέτε "μαζί τα φάγαμε"...

Deutsche Telecom και ΟΤΕ

Είδηση: Μείωση εργαζομένων αλλά και περικοπές στη μισθοδοσία του προσωπικού επεξεργάζεται η διοίκηση του ΟΤΕ, η οποία βρίσκεται ήδη σε σκληρές διαπραγματεύσεις με την Ομοσπονδία Εργαζομένων του Οργανισμού.

"Είμαστε σε διαπραγματεύσεις με τα συνδικάτα και ελπίζουμε να επιτύχουμε τις περικοπές στο κόστος προσωπικού που θέλουμε", είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βουρλούμης, ενώ ο εκτελεστικός γενικός διευθυντής, Ιορδάνης Αϊβάζης, πρόσθεσε πως "γίνονται συζητήσεις με τους συνδικαλιστές για πάγωμα μισθών, αλλά υπάρχουν και άλλα θέματα στο τραπέζι".

Σύμφωνα με πληροφορίες, η διοίκηση του ΟΤΕ, έχει ήδη ξεκινήσει διαπραγματεύσεις με τους εργαζομένους για μείωση του προσωπικού τουλάχιστον κατά 2.000 άτομα έως το 2013, αφού θεωρεί ότι είναι "μη παραγωγικοί". Οι ίδιες πηγές σημειώνουν ότι εξετάζονται λύσεις όπως η δημιουργία θυγατρικής εταιρείας, στην οποία θα μεταφερθούν οι 2.000 υπάλληλοι, προκειμένου να μην εγγράφονται στον ισολογισμό της επιχείρησης, ενώ έχει ήδη ζητηθεί από το υπουργείο Οικονομίας άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων, ώστε να μπορεί να απολύσει όσους εργαζόμενους δεν "αποδίδουν", σύμφωνα με έκθεση που έχουν συντάξει οι τμηματάρχες.

Σχόλιο: Ας ξεκινήσουμε λέγοντας ότι ο ΟΤΕ ανακοίνωσε κέρδη 5 εκατ. ευρώ και κύκλο εργασιών χαμηλότερο κατά 5,8% στα 2,75 δισ. ευρώ. Στο εξάμηνο 2010 τα κέρδη της Cosmote στην Ελλάδα διαμορφώθηκαν σε 911,6 εκατ. ευρώ, έναντι 953,3 εκατ. ευρώ στο αντίστοχο περυσινό διάστημα.
Προφανώς ο κ. Βουρλούμης (ο οποίος παραμένει στη θέση του με τη σύμφωνη γνώμη του ελληνικού Δημοσίου αν και υπόδικος) προσπαθεί με τις συγκεκριμένες κινήσεις να διασφαλίσει τα κέρδη των μεγαλομετόχων χωρίς να τον ενδιαφέρουν οι δεσμεύσεις που έχει αναλάβει έναντι των εργαζομένων και του κοινωνικού έργου που υποτίθεται ότι πρέπει να εκτελεί ο οργανισμός.

Για την τελευταία βέβαια παρέναιση του υπόδικου (για την υπόθεση Siemens) κ. Βουρλούμη, "να άρει την μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων" για ν' απολύσει "τους εργαζόμενους που δεν αποδίδουν" δεν θα τη σχολιάσουμε: H Deutsche Telecom ήξερε εξαρχής τον αριθμό των εργαζομένων στον ΟΤΕ και δέχτηκε να τον αγοράσει όπως ήταν γιατί ήταν "μαγαζί-γωνία" για τα Βαλκάνια. Άρα δε δικαιούται, ούτε να μιλάει ούτε να ζητάει. Επίσης το να ζητάει ένας οργανισμός ν' αλλάξουμε το Σύνταγμα για να μπορέσει να μειώσει το προσωπικό του (το οποίο έχει αποδεχθεί ως έχει μετά από χρονοβόρους ελέγχους και μετά από εξέταση λεπτομερών οργανογραμμάτων) χωρίς να έχει ευθύνες αυτός, είναι το λιγότερο απαράδεκτο. Αλλά σίγουρα είναι σημείο των καιρών και ένδειξη του τι θα επακολουθήσει. Όπως και να έχει και για όσο ακόμα έχει λόγο το Δημόσιο, θεωρητικά κάποια πράγματα θα παιρνούν από "κόσκινο" κάτι που δεν πρόκειται να γίνει εφόσον προχωρήσει κι άλλο η συμφωνία γι' αλλαγές.

Το γενικότερο όμως ερώτημα είναι το εξής: Πως μπορούν άλλες χώρες εντός Ε.Ε. να έχουν εθνικές τηλεπικοινωνίες, εθνικούς αερομεταφορείς και εθνικές εταιρίες υδροδότησης και ηλεκτροδότησης και η Ελλάδα όχι; Πρέπει να σημειωθεί πως η ίδια η "μητρική εταιρεία" του Ο.Τ.Ε. η Deutsche Telecom, έχει ένα ποσοστό 10% υπαλλήλων της σε καθεστώς "δημοσίου υπαλλήλου", ενώ διαθέτει και άλλους υπαλλήλους σε καθεστώς μονιμότητας. Άραγε θα τολμούσε να ζητήσε από την κα Μέρκελ, κάτι αντίστοιχο; Πολύ αμφιβάλλουμε...

Πηγή: "Έθνος"

Άνοιγμα Παπανδρέου προς ξένους "επενδυτές" / Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές

Είδηση: Προσκλητήριο σε επενδυτές απηύθυνε από το χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης ο Γιώργος Παπανδρέου, υπογραμμίζοντας ότι η κυβέρνηση είναι έτοιμη να προχωρήσει στην εκμετάλλευση, αλλά και ιδιωτικοποίηση της ανενεργής περιουσίας του Δημοσίου, αξίας 270 δισ. ευρώ. Ο πρωθυπουργός ανέφερε ότι πρόκειται για ποσό αντίστοιχο του ελληνικού χρέους, ενώ παρουσίασε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις ως κίνητρο για την υλοποίηση επενδύσεων στη χώρα. Χαρακτήρισε τις αλλαγές στη φορολογία, το ασφαλιστικό αλλά και στο δημόσιο τομέα ως τις πλέον φιλόδοξες μεταρρυθμίσεις στην ιστορία της Ευρωζώνης. "H Ελλάδα άλλαξε άρδην τον τελευταίο χρόνο", υποστήριξε.

Έκανε ιδιαίτερη αναφορά στην απελευθέρωση του τομέα Ενέργειας και στο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, εκτιμώντας ότι θα ενισχύσουν το ΑΕΠ κατά 5-6%. Όσον αφορά στο δανεισμό της χώρας, εμφανίστηκε βέβαιος ότι η εμπιστοσύνη θα επανέλθει στους επενδυτές μόλις οι μεταρρυθμίσεις αρχίσουν να αποδίδουν και τα σπρεντ θα πέσουν ενώ απέκλεισε για ακόμα μια φορά το ενδεχόμενο χρεοκοπίας της χώρας. "Η αποτυχία δεν αποτελεί εναλλακτική λύση", πρόσθεσε ο πρωθυπουργός. Παράλληλα, πρόσθεσε ότι η Ελλάδα προσφέρει προοπτική για επενδύσεις σε τομείς όπως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και οι υποδομές.

Σχόλιο: Ποιος ο λόγος να τονίσει ο Πρωθυπουργός σε μια συνάντηση προσέλκυσης ξένων επενδύσεων, τις αλλαγές στο ασφαλιστικό και το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων, αν ο στόχος των κινήσεων δεν ήταν εξαρχής η προσέγγιση αυτού του κοινού; Πως να πειστεί και ο πλέον καλόπιστος ότι οι αλλαγές αυτές ήταν προς όφελος του πολίτη; Με κίνδυνο να χαρακτηριστούμε υπερβολικοί, θα συμφωνήσουμε με τον Γιώργο Δελαστίκ του Έθνους που τονίζει σε άρθρο του ότι "το Μνημόνιο είχε άλλους στόχους" και όχι τόσο το Δημόσιο χρέος και το έλλειμμα που μέχρι το τέλος του Μνημονίου αναμένεται να έχει μεγαλώσει παρά τα πολύ σκληρά μέτρα που έχουν επιβληθεί. Στόχος εξαρχής ήταν τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα και το να γίνει η Ελλάδα μια ακριβή χώρα (για τους κατοίκους της ) φτηνού εργατικού δυναμικού, ιδανικό "Ελ Ντοράντο" για όποιον θέλει να βγάλει γρήγορο και εύκολο χρήμα.

Το μυστικό στην ομιλία του κυρίου Παπανδρέου δεν ήταν βέβαια οι παραπάνω αναφορές -γιατί ήταν αναμενόμενες. Ήταν κυρίως η ξεκάθαρη αναφορά του σε ιδιωτικοποίηση της Δημόσιας περιουσίας και όχι σε "αξιοποίηση" όπως γινόταν αναφορά μέχρι σήμερα. Οι κίνδυνοι βεβαίως από μια τέτοια κίνηση είναι τεράστιοι, όπως και η ιστορική ευθύνη του κυρίου Παπανδρέου, που συμπεριφέρεται σαν "άσωτος υιός" που ο πατέρας του, του άφησε περιουσία και αυτός ξεπουλάει όσο-όσο την πατρική κληρονομιά.

Η προσέλκυση ξένων επενδύσεων πρέπει όντως να είναι πρωταρχικός στόχος για την χώρα μας -αλλά άλλο προσέλκυση και άλλο "άνευ όρων παράδοση" και "ξεπούλημα" εις βάρος της ελληνικής κοινωνίας που επιχειρείται αυτή την περίοδο. Είναι τόσο δύσκολο να συμβεί αυτό;

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Γράψαμε χθες για την προσπάθεια που γίνεται για σύμπραξη των κυρίων Δημαρά και Μητρόπουλου σε κοινό ψηφοδέλτιο για την Περιφέρεια Αττικής, μιας και οι δημοσκοπήσεις φαίνεται να επιβραβεύουν μια τέτοια κίνηση. Απ' ότι φαίνεται όμως και η Ν.Δ., βλέποντας ένα πιθανό καταποντισμό του υποψηφίου της, προσπαθεί να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, για ν' αποφύγει τα χειρότερα, όπως δείχνουν και οι δηλώσεις του κοινοβουλευτικού της εκπροσώπου (Κ.Μαρκόπουλου) στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ: "Νομίζω ότι ο κ. Δημαράς και ο κ. Μητρόπουλος, θα πρέπει να δουν κι απ’ τον πρώτο γύρο, ενδεχομένως τη δυνατότητά τους να μην καταγράψουν εν πάση περιπτώσει τη δικιά τους προσωπική νίκη, αλλά να καταγράψουν πολιτική συνεργασία εξαρχής. Πιστεύω, δηλαδή, ότι η ΝΔ και ο Βασίλης ο Κικίλιας θα έπρεπε ή θα πρέπει, αν θέλετε, να δουν το ζήτημα της συνεργασίας εξαρχής. Πάντα με επικεφαλής τον Βασίλη Κικίλια, γιατί ο Βασίλης Κικίλιας συμβολίζει το άνοιγμα στην επόμενη γενιά. Είναι το μέλλον, δεν είναι το παρελθόν".
Τα συμπεράσματα (και το όποιο νόημα βγαίνει) δικά σας...

Πηγή: "ΝΕΤ 105.8", "Ελευθεροτυπία"

Άλλη μια αποκάλυψη για διαχρονική διαπλοκή.../ "Αριστερών" Υποψηφιοτήτων συνέχεια

Είδηση: Τέσσερις Έλληνες «Ντι Πιέτρο» - ανώτατοι Εισαγγελείς με κάθε μυστικότητα συλλέγουν στοιχεία και ερευνούν τα πάντα για περίπου 30 άτομα, υψηλόβαθμους κρατικούς υπαλλήλους, οι οποίοι κατέχουν καίρια πόστα του κρατικού μηχανισμού.

Κοινό γνώρισμα των προσώπων αυτών είναι ότι διαχρονικά, με όλες τις κυβερνήσεις, παραμένουν στις ίδιες θέσεις. Και εισηγούνται στους εκάστοτε υπουργούς νομοσχέδια, αποφάσεις και επιλογές, που υποκρύπτουν «εξυπηρετήσεις» συμφερόντων, φυσικά με το αζημίωτο.Οι υψηλόβαθμοι αυτοί κρατικοί υπάλληλοι, που ενώ αλλάζουν οι κυβερνήσεις αυτοί είναι αμετακίνητοι, έχουν διασυνδέσεις με 15 ανώτατα στελέχη πολυεθνικών εταιρειών, που ελέγχουν όλο το χρηματοπιστωτικό σύστημα της χώρας!

Οι 30 κρατικοί διαχρονικοί υπάλληλοι καθοδηγούνται από τα 15 στελέχη των πολυεθνικών και έχουν τον «τρόπο» να ακυρώνουν την οποιαδήποτε απόφαση! Οι τέσσερις Εισαγγελείς ερευνούν κάθε πτυχή της ζωής των 30 κρατικών υπαλλήλων, τον κύκλο των συγγενών τους και τα περιουσιακά τους στοιχεία. Ήδη έχουν πάρει καταστάσεις για το τι έχει υπογράψει ο καθένας! Η υπόθεση αυτή έχει τεράστιες διαστάσεις, και όπως λένε κάποιοι που γνωρίζουν τις έρευνες που διεξάγονται, η βόμβα που θα εκραγεί θα είναι τόσων μεγατόνων που θα σαρώσει όλο το πολιτικό σύστημα. Έτσι δε και δημοσιοποιηθεί το πόρισμα θα βγει ο κόσμος, αλλά και βουλευτές, και θα τους πάρουν όλους με τις πέτρες...

Σχόλιο: Άλλη μια απόδειξη ότι η διαπλοκή είναι διαχρονική και ότι δεν καταλαβαίνει από κυβερνήσεις και κόμματα εξουσίας, πράγμα βέβαια που είναι γνωστό από πλείστες άλλες υποθέσεις (με την Siemens πιο πρόσφατο παράδειγμα όπως έχουμε γράψει εδώ). Στην περίπτωση αυτή βέβαια έχουμε κάτι που είναι ακόμα χειρότερο: Εταιρίες χρηματίζουν και διατηρούν ανθρώπους τους σε υψηλόβαθμες θέσεις για να συνεχίσουν να έχουν "πρόσβαση" στον δημόσιο κορβανά, ενώ οι διάφοροι εκλεγμένοι ή "διαλεγμένοι" (από τα πολιτικά κόμματα) πολιτικοί προϊστάμενοι ακολουθούν τις εισηγήσεις τους, ίσως δεχόμενοι και "εξυπηρετήσεις" απ' αυτούς (κάτι που βέβαια δεν μπορούμε να δεχτούμε ως γεγονός αν είναι αναπόδεικτο). Είναι προφανές βεβαίως, ότι τόσο η Δικαιοσύνη όσο και η Βουλή (μιας και πρέπει να ξεκαθαριστεί η πιθανή εμπλοκή πολιτικών προσώπων) θα πρέπει να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους, χωρίς καθυστερήσεις και κωλυσιεργίες. Και οι εμπλεκόμενοι να μπουν επιτέλους στη φυλακή...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Πρόσφατα αναφέραμε ένα προβληματισμό για την κατάσταση στην αριστερά γενικώς και όσο αφορά τις πολλές υποψηφιότητες από τον χώρο της ειδικώς (και του χώρου του ΣΥΡΙΖΑ συγκεκριμένα). Απ' ότι ακούγεται (και όσο αφορά την περιφέρεια Αττικής) ασκούνται πιέσεις προς τον Γιάννη Δημαρά και τον Αλέξη Μητρόπουλο να συμπράξουν σε κοινό ψηφοδέλτιο. Λίγος χρόνος ακόμα υπάρχει - και ας ελπίσουμε, αν πράγματι ο στόχος τους είναι το Μνημόνιο και όχι μόνο η προσωπική προβολή, ότι θα καταλάβουν πως η ισχύς βρίσκεται "εν τη ενώσει" και όχι σε ξεχωριστούς συνδυασμούς.

Πηγή: "Παρόν"

"Φοροφυγάδες στην φυλακή ή νέα μέτρα" / Αντιπολίτευση εκ των έσω στην κυβέρνηση

Είδηση: «Στείλτε επιτέλους τους μεγαλοφοροφυγάδες στη φυλακή» προστάζουν ανώτατοι αξιωματούχοι του ΔΝΤ την ελληνική κυβέρνηση απειλώντας με νέα μέτρα σε αντίθετη περίπτωση. Η ανεπάρκεια του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και ο κίνδυνος να μην επιτευχθούν οι αναπτυξιακοί στόχοι προδιαγράφουν την αποτυχία του Μνημονίου, σύμφωνα με μια σκληρή έκθεση του ΔΝΤ που προβλέπει κοινωνικές αναταραχές αν η ελληνική κυβέρνηση δεν καταφέρει να πατάξει τη φοροδιαφυγή.

Η έντονη κριτική για την υστέρηση των εσόδων έλαβε χώρα κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης του Εκτελεστικού Συμβουλίου του Ταμείου την περασμένη Παρασκευή στην Ουάσιγκτον και είχε αποδέκτη τον Ελληνα αντιπρόσωπο, Παναγιώτη Ρουμελιώτη.

Οι θυελλώδεις διάλογοι πίσω από τις κλειστές πόρτες και οι κατηγορίες από τα μέλη του για έλλειψη πολιτικής βούλησης στο θέμα αποτυπώθηκαν τελικά με κομψότερες διατυπώσεις («η αξιοπιστία του προγράμματος εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τη μεγαλύτερη συμμόρφωση προς τις φορολογικές υποχρεώσεις» ή ότι η φοροδιαφυγή οφείλειται στην εσωτερική αντιπολίτευση που ασκούν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί) στην πρώτη έκθεση που αποτιμά την πορεία υλοποίησης του Μνημονίου.

«Απογοητευτικό είναι μέχρι τώρα, σ' αυτή την κρίσιμη συγκυρία για την Ελλάδα, το γεγονός ότι οι οικονομικές μεταρρυθμίσεις δεν έχουν την ευρύτερη στήριξη των άλλων κομμάτων». Την ίδια ώρα ο Πολ Τόμσεν σε συνάντηση στο City του Λονδίνου δήλωνε ότι «το πρόβλημα της Ελλάδας δεν είναι τόσο το δημόσιο χρέος και το έλλειμμά της, αλλά κυρίως οι διαρθρωτικές αδυναμίες που παρουσιάζει η οικονομία».

Σχόλιο: Εϊναι προφανές ότι δεν είναι δουλειά του ΔΝΤ ούτε να καλεί την κυβέρνηση να στείλει τους φοροφυγάδες στη φυλακή, ούτε να προαναγγέλει αναταραχές, ούτε να επιτιμεί τα κόμματα της αντιπολίτευσης που δεν "στηρίζουν την κυβέρνηση". Ποιό θα είναι το επόμενο βήμα; Να ζητήσουν από τον ελληνικό λαό να δεχτεί με χαμόγελο της περικοπές ή να γράψει τραγούδια χαράς που το ΦΠΑ πήγε στο 23% και η σύνταξη θα δίνεται χρόνια μετά και κουτσουρεμένη; Ας είμαστε σοβαροί. Ο ελληνικός λαός έχει δεχτεί μια απίστευτη πλήση εγκεφάλου τους τελευταίους 9 μήνες, με μια εκστρατεία που και ο Γκαίμπελς δεν θα μπορούσε να διανοηθεί να σχεδιάσει, γι' αυτό και οι αντιδράσεις του δε ήταν αυτές που έπρεπε να είναι. Το ότι ένα κατ' όνομα σοσιαλιστικό κόμμα ανέλαβε να πάρει αυτά τα μέτρα (σ' μια πρωτοφανή παράδοση εξουσίας με ανταλλαγή την ασυλία για τις υποθέσεις Siemens και Βατοπεδίου) βοήθησε σημαντικά. Απ' αυτή την πλευρά η τρόικα θα πρέπει να είναι ευχαριστημένη και να μη ζητάει "υποστήριξη" και "σύμπραξη" (εξάλλου η κ. Μπακογιάννη, το ΛΑΟΣ και η Δημοκρατική Αριστερά θα πρέπει να αρκούν ως συνοδοιπόροι). Και εννοείται ότι τις αναταραχές δεν θα τις φέρει η φοροδιαφυγή, αλλά τα μέτρα που επέβαλε η τρόικα - μόνο που όταν γίνουν αυτοί θα είναι στις Βρυξέλλες, ενώ οι διαχειριστές της εξουσίας θα είναι εδώ (και αυτό οι τελευταίοι θα πρέπει να το λάβουν υπόψιν τους).

Όσο αφορά την πρόσκληση για "φυλακίσεις": Αν είναι να βάζουμε στη φυλακή όσους φοροδιαφεύγουν τότε αλίμονό μας. Αλλά κι αν ακόμα έτσι πρέπει να γίνει η απόφαση είναι δουλειά ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΒΟΥΛΗΣ να το αποφασίσει ΑΥΤΟΒΟΥΛΑ χωρίς υποβολείο. Αυτό που πρέπει να κάνει το κράτος είναι να εισπράξει. Η φυλάκιση δε φαίρνει χρήματα στα ταμεία - οι κατασχέσεις όμως και τ' ανοίγματα λογαριασμών φαίρνουν. Αυτό πρέπει να γίνει άμεσα και ας αφήσουμε τη φυλακή γι' αργότερα.

Όσο αφορά την "εσωτερική αντιπολίτευση" που επισημαίνει το ΔΝΤ θα μιλήσουμε τη γλώσσα που καταλαβαίνει: "There ain't no such thing as a free lunch" (δεν υπάρχει δηλ. στην πραγματικότητα τίποτα αληθινά δωρεάν). Αν περικόπτεις μισθούς, επιδόματα και προσθέτεις χρόνια εργασίας για μια σύνταξη περιορισμένη, μην περιμένεις αποδοτικότητα - ούτε από τους εφοριακούς, ούτε από κανένα. Όσοι είχαν κίνητρο να δουλέψουν το έχασαν...

Κλείνοντας να σχολιάσουμε λίγο και την τοποθέτηση του κυρίου Τόμσεν σχετικά με τα βαθύτερα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας. Θα συμφωνήσουμε μαζί του αλλά για μόνο ως προς το συμπέρασμα: Αν δεν υπήρχε φορο- και εισφορο-διαφυγή και αν οι πυλώνες της ελληνικής οικονομίας (δηλ. η αγροτική παραγωγή και ο τουρισμός) είχαν προσεχθεί όπως έπρεπε δεν θα χρειαζόταν ούτε αύξηση των ορίων ηλικίας, ούτε περικοπές, ούτε αβάσταχτοι φόροι. Αν το ΔΝΤ ενδιαφερόταν πραγματικά για την χώρα θα έπρεπε να κατευθύνει την κυβέρνηση υποχρεωτικά προς τα εκεί, χωρίς να πιέζει προς την μετατροπή της Ελλάδας σε χώρα που οι πολίτες της θα παίρνουν χρήματα που δε θα τους φτάνουν για τα προς το ζειν ενώ θα προσεύχονται να πάρουν στο τέλος του εργασιακού τους βίου μια σύνταξη κατώτερη των χρόνων και των εισφορών που θα έχουν πληρώσει.

Πηγή: "Ελευθεροτυπία"

Και μιας και είναι Κυριακή... και υπάρχει χρόνος για διάβασμα, αλιεύσαμε στο διαδίκτυο ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τους λόγους τους οποίους αυξάνετε το δημόσιο χρέος. Είναι σχετικά παλιό, αλλά εξαιρετικά επίκαιρο και προέρχεται από τον "Ριζοσπάστη" (με τον οποίο συχνά διαφωνούμε, αλλά στο συγκεκριμένο άρθρο μάλλον έχει δίκιο).

"Η κάρτα του πολίτη" αντί για τις αστυνομικές ταυτότητες;

Είδηση: Στην τελική ευθεία μπαίνει η "κάρτα του πολίτη" η οποία αναμένεται να αντικαταστήσει την αστυνομική ταυτότητα και η οποία χαρακτηριστηκε και ως "κάρτα ΚΕΠ" από την υπουργό Υγείας κα Ξενογιαννακοπούλου. Η κάρτα αυτή θα δημιουργηθεί με υψηλές προδιαγραφές ασφαλείας για να μην μπορεί να πλαστογραφηθεί και θα έχει το μέγεθος και τη μορφή πιστωτικής κάρτας, παρόμοιας με τις ταυτότητες κατοίκων πολλών ευρωπαϊκών χωρών. Στην κάρτα θα περιέχονται "όλα εκείνα τα στοιχεία που είναι απαραίτητα για τη διευκόλυνση των πολιτών στις συναλλαγές τους με το Δημόσιο ακόμη και μέσω Διαδικτύου", όπως ανέφερε στέλεχος του υπουργείου Προστασίας του Πολίτη. Ανάμεσα στα άλλα θα υπάρχουν, εκτός από το ονοματεπώνυμο του κατόχου, ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ), ο Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης (ΑΜΚΑ), ο Ειδικός Εκλογικός Αριθμός ενώ σύμφωνα με πληροφορίες, θα βρίσκονται αποθηκευμένα δύο δακτυλικά αποτυπώματα και άλλα βιομετρικά στοιχεία.

Σχόλιο: Όπως και σε όλα τα πράγματα υπάρχουν διάφορες πλευρές σε κάθε καινούργιο "μέτρο" ή "σχέδιο". Από την μια είναι η "ευκολία της χρήσης της κάρτας" η οποία είναι η πλευρά που διαφημίζει η κυβέρνηση, ενώ από την άλλη είναι η άποψη ότι "το κράτος θέλει να φακελώσει ό,τι στοιχείο στο οποίο δεν έχει πρόσβαση αυτή τη στιγμή και να συγκεντρώσει ότι διαθέτει ήδη στο ίδιο μέρος" όπως υποστηρίζει η άλλη πλευρά.

Και οι δύο πλευρές έχουν δίκιο, άλλη λιγότερο και άλλη περισσότερο: Ναι μεν η κάρτα θα επιτρέπει μ' ένα αριθμό στον πολίτη να χρησιμοποιεί όλες τις υπηρεσίες του κράτους αλλά από την άλλη μήπως και το ΑΦΜ δεν αρκεί όσο αφορά το "οικονομικό" σκέλος και το ΑΜΚΑ όσο αφορά τις παροχές υγείας; Και τα δύο τα έχουμε όλοι οι κάτοικοι αυτής της χώρας, οπότε δεν χρειάζεται το κράτος να μπει σε τεράστια έξοδα (σε δύσκολες εποχές οικονομικά) για να δημιουργήσει μια τεράστια βάση δεδομένων και να εκδώσει "κάρτες τύπου πιστωτικής". Παρόμοια σχέδια είχε και η Μ.Βρετανία, αλλά τα εγκατέλειψε αφού το πιλοτικό της πρόγραμμα αποδείχτηκε αποτυχημένο λόγου κόστους και ΚΥΡΙΩΣ λόγου φόβου ασφάλειάς των προσωπικών δεδομένων των κατόχων των καρτών.

Αυτός ακριβώς ο φόβος είναι που κάνει και πολλούς σκεπτικούς: ποιος ο λόγος να μπουν κι άλλα στοιχεία μας σε μια βάση δεδομένων; Γιατί να έχουμε και άλλα βιομετρικά στοιχεία καταχωρημένα; Ποιός ο λόγος να αντικατασταθεί (ουσιαστικά) ο ΑΜΚΑ λίγο καιρό μετά τη δημιουργία του από ένα καινούργιο "μέτρο"; Αν δημιουργηθεί αυτή η βάση δεδομένων και η "κάρτα πολίτη" πως θα διασφαλιστεί η περιφρούρηση των προσωπικών μας δεδομένων; Ποιός θα έχει πρόσβαση στα στοιχεία μας; Σε τι επίπεδα θα γίνει αυτό και πως θα είμαστε σίγουροι ότι αυτά τα στοιχεία θα χρησιμοποιούνται για το λόγο τον οποίο υποτίθεται ότι έχουν καταχωρηθεί; Σε μια εποχή όπου το "hacking" ανθεί και συστήματα χωρών αποδεικνύονται ευάλωτα πως θα σιγουρευτούμε ότι δε θα βρεθεί κάποιος στα χέρια του με ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα χιλιάδων ανθρώπων; Αν με το πρόσχημα του φόβου "τρομοκρατικού χτυπήματος" δεν υπάρχει απόρρητο ούτε για τα e-mail ενώ στοιχεία μας κάνουν το ταξίδι Ευρώπη-ΗΠΑ με απλό αίτημα χαμηλόβαθμων αξιωματούχων των νατοϊκών συμμάχων μας, ποιός θα μας διασφαλίσει ότι πληροφορίες για το ποιοι είμαστε, τι κάνουμε, πόσες φορές πήγαμε στον γιατρό και τι φάρμακα μας έγραψε δεν θα περάσουν "απέναντι" πιο γρήγορα και πιο εύκολα;

Δεν είμαστε συνωμοσιολόγοι, ούτε πιστεύουμε ότι αυτή η κάρτα θα έχει πάνω της τον "αριθμό του κτήνους" (το 666 δηλαδή). Απλά θέτουμε μια σειρά ερωτημάτων τα οποία πιστεύουμε ότι πρέπει ν' απαντηθούν: Και πάνω απ' όλα πιστεύουμε ότι μια "κάρτα πολίτη" στην πραγματικότητα δεν χρειάζεται. Το κράτος μπορεί να λειτουργήσει και μ' ότι έχει στα χέρια του τώρα. Όλα τ' άλλα αποτελούν δικαιολογίες για μεγαλύτερο έλεγχο στους πολίτες, μεγαλύτερες μίζες στους προμηθευτές και μεγαλύτερη δύναμη στους διαχειριστές του καινούργιου συστήματος.

Κινητοποιήσεις οδηγών φορτηγών Δ.Χ. και άρση πλαφόν στη βενζίνη

Είδηση: Nα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους, δηλαδή την παράταξη των οχημάτων στις εθνικές οδούς, αποφάσισαν οι Ιδιοκτήτες Φορτηγών και Βυτιοφόρων Δημόσιας Χρήσης στη σύσκεψη των ομοσπονδιών που πραγματοποιήθηκε το απόγευμα.
Η χθεσινή κίνηση του υπουργού Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων για την αύξηση της άυλης αξίας των βυτιοφόρων κατά 42.000 ευρώ, χαρακτηρίστηκε ως άνευ αντικειμένου από τους ιδιοκτήτες. Συγκεκριμένα ζητούν 5ετής μεταβατική περίοδο αντί 3ετής που προβλέπεται καθώς και να μην μηδενιστεί η αξία της άδειας τους μετά την λήξη της περιόδου αλλά να παραμείνει αυστηρά στις 35.000 ευρώ. Οι κινητοποιήσεις αναμένεται να συνεχιστούν μέχρι την επόμενη εβδομάδα.

Την ίδια ώρα στην άρση του πλαφόν που έχει επιβληθεί στην τιμή της βενζίνης προχώρησε η κυβέρνηση, σύμφωνα με ανακοίνωση του υπουργείου Περιφερειακής Ανάπτυξης. Σύμφωνα με το υπουργείο, η κατάσταση στην αγορά καυσίμων έχει ομαλοποιηθεί και πλέον δεν υπάρχει ανάγκη εφαρμογής του πλαφόν.

Σχόλιο: Όταν ένας κλάδος σαν κι αυτόν των Ιδιοκτητών Φορτηγών και Βυτιοφόρων Δημόσιας Χρήσης, "κινητοποιείται" οι συνέπειες αυτού είναι ορατές στην καθημερινότητα του πολίτη και συνήθως είναι δυσάρεστες. Αυτή όμως είναι μόνο η μία πλευρά του νομίσματος: Η άλλη είναι ο μηδενισμός της περιουσίας τους μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα κάτι που κανείς από αυτούς που φωνάζουν ενάντιά τους θα δεχόταν. Η ευθύνη του κράτους είναι τεράστια, δεδομένου ότι "έθρεψε" το καθεστώς των αδειών και επέτρεψε να φτάσουν οι τιμές τους στα ύψη. Μια αλλαγή είναι επιβεβλημένη, αλλά σίγουρα ο "μηδενισμός" της αξίας δε νομίζουμε να ευνοήσει κανέναν (και πόσο μάλλον των καταναλωτή, αφού η επιβάρυνσή του από τις αμοιβές των φορτηγών είναι μικρή - οι μεγάλες επιβαρύνσεις είναι ως γνωστόν οι φόροι και το κόστος διύλησης το οποίο είναι ανεξέλεκτο). Η υποχρεωτική μείωση της αξίας της σε λογικά επίπεδα θα ήταν η πιο δίκαιη λύση όπως και μια μεταβατική περίοδος που θα έδινε χρόνο γι' αλλαγές στον κλάδο. Παρότι δεν πιστεύουμε ότι το Υπουργείο έχει κακές προθέσεις, οι βιαστικές κινήσεις του μάλλον θα αποβούν εις βάρος όλων.

Βιαστικές κινήσεις όμως δεν έχουμε μόνο σ' αυτό τον τομέα. Έχουμε και στα "ήξεις-αφίξεις" της επιβολής πλαφόν στην τιμή της βενζίνης: Την μία μέρα επιβλήθηκε (εν χορδαίς και οργάνοις) και την άλλη αναιρέθηκε με τη δικαιολογία ότι η "αγορά ομαλοποιήθηκε" (και ενώ την ίδια ώρα αποφασιζόταν η κλιμάκωση των αντιδράσεων από πλευράς των ιδιοκτητών φορτηγών). Στην πραγματικότητα το πλαφόν άρθηκε μόλις οι βενζινοπώλες (πολύ σωστά κατά την άποψή μας) ζήτησαν επιβολή πλαφόν σε όλα τα στάδια - ξεκινώντας από τα δυϊλιστήρια, περνώντας στις εταιρείες και φτάνοντας μέχρι αυτούς. Επειδή όμως η κυβέρνηση δεν ήταν διαθετιμένη (ή ικανή) να κάνει κάτι τέτοιο, αφού θα χτυπούσε τα μεγάλα συμφέροντα των εταιριών και τα διυλιστήρια που είναι κατά 70% κρατικά, αποφάσισε να αποσύρει το πλαφόν χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία την "μείωση των τιμών" και την "αύξηση της τιμής του πετρελαίου διεθνώς", ένα σχήμα που μόνο ως οξύμωρο μπορεί να χαρακτηριστεί. Για το ότι η τιμή της βενζίνης είναι κατά μεγάλο ποσοστό φόροι και το ότι δεν υπάρχει κανείς έλεγχος (στην σχεδόν μονοπωλιακή) αγορά των διυλιστηρίων ούτε λόγος: Προφανώς οι βενζινοπώλες κερδοσκοπούν (και πρέπει να χτυπηθούν) αλλά ως γνωστόν "το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι" και η εξυγίανση πρέπει να ξεκινήσει από πάνω (π.χ. από τα ΕΛ.ΠΕ των πολλών συμβούλων και των παχυλών πριμ).

Πηγή: "Ελευθεροτυπία" / Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για τους λόγους τους οποίους το πρόγραμμα σταθερότητας της χώρας μας είναι ανεφάρμοστο μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Δανεισμός, ανασχηματισμός, εκλογές και Siemens (είδησεις και ερωτήσεις)

Μια σειρά ειδήσεων έχουμε σήμερα, συνοδευόμενες από μια σειρά απορρέουσες, και εύλογες συνάμα, ερωτήσεις...

1η είδηση: Ο Πρωθυπουργός στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ δήλωσε ότι "η μάχη των εκλογών είναι ψήφος εμπιστοσύνης υπέρ της πολιτικής μας" και κάλεσε τους πολίτες "να πουν «όχι» στις δυνάμεις που δεν θέλουν ν' αλλάξει τίποτα, στις δυνάμεις που κρύβουν την αντίρρησή τους στην μνημονιολογία".

Ερώτηση: Δηλαδή οι εκλογές αυτές δεν είναι αυτοδιοικητικές όπως μέχρι πρόσφατα υποστήριζε η κυβέρνηση; Παίρνουν χαρακτήρα δημοψηφίσματος; Αν είναι έτσι τα πράγματα, μήπως πρέπει να ενημερωθεί η Δημοκρατική Αριστερά η οποία μέχρι προχθές δήλωνε ότι θα στηρίξει κοινούς υποψηφίους με το ΠΑΣΟΚ, γιατί αυτές οι εκλογές "δεν εκφράζουν στήριξη προς το Μνημόνιο;"

2η είδηση: Η Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για την υπόθεση Siemens αποφάσισε να μην καλέσει παλιούς πρωθυπουργούς για να καταθέσουν.

Ερώτηση: Ποιος ο λόγος πίσω από αυτήν την απόφαση; Για να προστατευθούν οι κ. Σημίτης και Καραμανλής; Γιατί δεν έχουν τι να πουν ή γιατί δεν ήξεραν τι γινόταν όσο ήταν Πρωθυπουργοί; Η Ισλανδία δηλαδή που σε αντίστοιχη περίπτωση έφερε στο ειδώλιο του κατηγορουμένου πρώην Πρόεδρο της χώρας δεν είναι δημοκρατική χώρα; Είναι πολύ πιθανόν βέβαια οι πρώην Πρωθυπουργοί μας να μην έχουν ευθύνη, δεν θα πρέπει όμως να χυθεί άπλετο φως στην υπόθεση και ν' ακούσουμε τι έχουν να πουν και ίδιοι για την υπόθεση, αντί να έχουμε "άκρα του τάφου σιωπή"; (από τον πανταχού απόντα κο Καραμανλή γιατί τουλάχιστον ο κος Σημίτης έκανε μια δήλωση έστω και για τα μάτια του κόσμου για ένα σκάνδαλο που όπως έχουμε γράψει στο παρελθόν είναι διαχρονικό).

3η Είδηση: Στο 4,82% το επιτόκιο των εντόκων γραμματίων του Δημοσίου - ήτοι σε ελαφρώς υψηλότερα επίπεδα σε σχέση με το 4,65% της προηγούμενης έκδοσης εντόκων γραμματίων 26 εβδομάδων στις 13 Ιουλίου.

Ερώτηση: Τι γίνεται ρε παιδιά; Οι ξένες αγορές δε βλέπουν τις θετικές προοπτικές της χώρας, που τόσο η τρόικα (μέσω του Όλι Ρεν) όσο και η κυβέρνησή μας (μέσω του κυρίου Παπακωνσταντίνου) διαφημίζουν καθημερινά; Γιατί δεν δίνουν "ψήφο εμπιστοσύνης" και αυτές και οι ξένοι οίκοι αξιολόγησης που ακόμα ν' αναβαθμίσουν την πιστοληπτική της χώρας; Είτε κάτι δεν κάνουμε καλά (και τα μέτρα - όπως όλοι λένε - δεν οδηγούν πουθενά) είτε υπάρχουν "ισχυρά συμφέροντα" όπως έχει πει στο παρελθόν ο Πρωθυπουργός (και έχουμε σχολιάσει κι εμείς εδώ). Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα να υπάρχει συνδυασμός και των δύο (όπως υποστηρίζουμε εδώ και καιρό).

4η Είδηση: Παρότι η νέα κυβέρνηση ορκίστηκε, ο καθορισμός των αρμοδιοτήτων των καινούργιων υπουργών και υφυπουργών δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμα αφού χρειάζεται σειρά διαταγμάτων και νομοθετικών ρυθμίσεων, διαδικασία που αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός των προσεχών ημερών.

Ερώτηση: Δηλαδή έγινε ο ανασχηματισμός χωρίς να ξέρει επακριβώς ο κάθε υπουργός το τι ακριβώς θα κάνει, σε ποιούς θα προϋσταται και για ποιους τομείς θα είναι υπεύθυνος; Δηλαδή τα καινούργια υπουργεία δεν έχουν αντικείμενο και οι υπουργοί θα κάθονται; Οι στρατιές των συμβούλων, γραμματέων κ.ο.κ. που βολεύτηκαν ήδη τι ακριβώς θα κάνουν; Δεν έπρεπε να υπάρχει σχεδιασμός ώστε όλα αυτά να γίνουν άμεσα; Μήπως τελικά ο ανασχηματισμός ήταν μια κίνηση βολέματος υποψηφίων αντιφρονούντων όπως έχουμε γράψει παλιότερα εδώ;

Είδηση: Επίσκεψη θα πραγματοποίησει σε ευρωπαϊκές πρωτεύουσες ο Υπουργός Οικονομικών με στόχο την προσέγγιση επενδυτών. Στην προσπάθεια του αυτή ο κ. Παπακωνσταντίνου θα έχει στο... πλευρό του τους επικεφαλής της τρόικας. Τον κ. Π. Τόμσεν από το ΔΝΤ, τον κ. Σ. Ντερούζ από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τον κ. Κ. Μαζούχ από την ΕΚΤ, οι οποίοι και θα τοποθετηθούν για την πρόοδο του ελληνικού οικονομικού προγράμματος.

Ερώτηση: Κηδευόμενος πάει ο κος Παπακωνσταντίνου στην επίσκεψη του στην Ευρώπη; Φοβούνται μην τα πει λάθος; Δεν μπορεί να ξεπουλήσει ούτε την δημόσια περιουσία χωρίς βοήθεια ή θα προσπαθήσει να καθησυχάσει τους κατόχους των ελληνικών ομολόγων για την αξία των χρεογράφων μας; Τα έξοδά τους τα πληρώνουμε εμείς ή συμπεριλαμβάνονται στα "έξοδα δανείου" που έχουμε ήδη χρυσοπληρώσει;

Και για να μην ξεχνιόμαστε...Ένα πολύ ωραίο άρθρο του Στάθη, σχετικά με τον 4ο δρόμο του σοσιαλισμού και την "ελληνική ταυτότητα" μπορείτε να διαβάσετε εδώ.

Πηγή: "Έθνος", "Ελευθεροτυπία", "Καθημερινή".

Ταμειακό Έλλειμμα της Ελλάδος / Υποψηφιότητες για τον Καλλικράτη

Είδηση 1η: Στα 15,766 δισ. ευρώ διαμορφώθηκε το ταμειακό έλλειμμα της Κεντρικής Κυβέρνησης την περίοδο Ιανουαρίου - Αυγούστου 2010 σε σύγκριση με 21,896 δισ. που ήταν ένα χρόνο νωρίτερα σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Τράπεζα της Ελλάδας (ΤτΕ). Σύμφωνα με την ανακοίνωση, τα έσοδα ανήλθαν σε 32,814 δισ. (31,691 το 2009) ενώ οι δαπάνες ήταν 43,519 δισ. (47,993 δισ. το 2009).

Σχόλιο: Παρά τις περικοπές σε μισθούς και συντάξεις (που θεωρητικά θα μείωναν τα έξοδα), παρά το φορο- και το εισφορο-κυνηγητό (που υποτίθεται θ' αύξανε τα έσοδα) το έλλειμμα παραμένει μεγάλο, αν και μειωμένο σε σχέση με το παρελθόν, και σίγουρα αρκετά μακρυά από τους στόχους του Μνημονίου και του αναθεωρημένου προϋπολογισμού. Αυτό είναι ενδεικτικό ότι η "μαύρη τρύπα" βρισκόταν αλλού και όχι στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων. Στα χρέη των οργανισμών και των νοσοκομείων, στα έξοδα της κυβέρνησης (που μεγαλώσε σε αριθμό και έξοδα), στην κακή διαχείρηση των ταμείων κ.ο.κ. Το μέλλον βέβαια παραμένει δυσοίωνο για τα έσοδα, δεδομένου ότι η κατανάλωση έχει πέσει αρκετά στο δεύτερο εξάμηνο, ενώ τα έσοδα από τη βαριά βιομηχανία της χώρας (τουρισμός και αγροτική παραγωγή) είναι μειωμένα...

Είδηση 2η: Ο Γιάννης Δημαράς ανακοίνωσε την υποψηφιότητά του, με γραπτή του δήλωση, τονίζοντας ότι θα διεκδικήσει την Περιφέρεια "με απόλυτο σεβασμό και πίστη στις δημοκρατικές αξίες, που μας εμπνέουν και υπηρετούμε".

Σε εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε αργά το απόγευμα ανακοίνωσε ότι θα διεκδικήσει την Περιφέρεια Αττικής και ο Αλέξης Μητρόπουλος. Μέχρι στιγμής υποψήφιοι για την Περιφέρεια είναι και ο Γιάννης Σγουρός από το ΠΑΣΟΚ (με αντιπεριφερειάρχη τον Παναγιώτη Φασούλα), ο Βασίλης Κικίλιας από τη Νέα Δημοκρατία, ο Θανάσης Παφίλης από το ΚΚΕ, ο Αλέκος Αλαβάνος, ο Γρηγόρης Ψαριανός από τη Δημοκρατική Αριστερά, ο Κώστας Διάκος από τους Οικολόγους Πράσινους και ο Άδωνις Γεωργιάδης από τον ΛΑΟΣ.

Σχόλιο: Δυστυχώς οι φόβοι για περαιτέρω διάσπαση του "αντικυβερνητικού, αριστερού μετώπου" επιβεβαιώθηκαν. Είχαμε γράψει και προχθές για τον χώρο της αριστεράς, αλλά από τότε τα πράγματα έχουν επιδεινωθεί, αφού η υποψηφιότητα Δημαρά θα μοιράσει σε "περισσότερα κομμάτια την πίτα". Τα πρόσφατα γκάλοπ έφερναν κοντά τον Α.Μητρόπουλο (με τον οποίο θα συμπορευτούν ο πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, ο ανεξάρτητος βουλευτής Β.Οικονόμου και άλλοι) με τον Β.Κικίλια, πράγμα που έδινε ελπίδες για 2ο γύρο και καλές πιθανότητες για την τελική επικράτηση. Τα πράγματα βέβαια διαφοροποιούνται εξαιρετικά πλέον...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Παρά τα όσα ακούγονται, το 2002 ο Γ. Δημαράς δεν είχε κατέβει ως ανεξάρτητος. Είχε κατέβει σαν υποψήφιος του ΔΗΚΚΙ, του οποίου τότε ήταν και βουλευτής. Αυτό δεν μειώνει βέβαια την επιτυχία του (11,1%) αλλά κάποια πράγματα δεν πρέπει να αποσιωπούνται...

ΔΕΘ και παραλληλισμοί με παλιό ελληνικό κινηματογράφο...

Η παρουσία του Πρωθυπουργού στην ΔΕΘ ήταν δυστυχώς κάτω του αναμενομένου. Δεν μπόρεσε να εξηγήσει ουσιαστικά γιατί δε διάλεξε μια από τις άλλες λύσεις που μπορούσε να είχε πάρει, γιατί άργησε τόσο πολύ να πάρει μέτρα κατά της εισφορο- και φορο-διαφυγής (πέραν κάποιων ελέγχων-"πυροτεχνημάτων", γιατί αποφάσισε να παρακάμψει το κοινοβούλιο σε πολλές περιπτώσεις, τι προτίθετε να κάνει για το κλείσιμο των καταστημάτων και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και κυρίως γιατί προτιμάει να ξεπουλήσει την δημόσια περιουσία, αντί να την προστατεύσει και να κυνηγήσει τα χρωστούμενα...
Δεν ήταν απολογητικός, δεν ανέλαβε ευθύνες και κυρίως δεν έδωσε ούτε ένα σήμα αισιοδοξίας για το μέλλον. Δείχνει ότι θα επιμείνει να παίζει το χαρτί των τραπεζών (σχεδιάζοντας τώρα επιμέρους συμφωνίες - ΑΦΟΥ τους έχει δώσει 53 δις ευρώ) και μιας αμφιλεγόμενης ανάπτυξης, θυσιάζοντας τους πολίτες αυτής της χώρας για έναν ανώτερο σκοπό, που τουλάχιστον στα μάτια μας είναι αρκετά ασαφής: Δηλ. "τη σωτηρία της χώρας" (από ποιούς αλήθεια; ως προς τι; αν ξεπουληθούν τα πάντα η χώρα θα σωθεί; αν υποβαθμιστεί τελείως η μεσαία τάξη και η ανεργία φτάσει, επίσημα, στο 20% θα είναι όλα καλά;).
Γενικώς το διάγγελμά του θύμισε λίγο Λάμπρο Κωνσταντάρα στο "Υπάρχει και Φιλότιμο" (και με την ατάκα του "Θα σας εξαφανίσωμεν"). Δείτε το εδώ:


Και κάτι τελευταίο...Δεν υποτίθεται ότι εξαρχής το σχέδιο ήταν να βγούμε από το Μνημόνιο το 2013; Αν ναι, γιατί παρουσιάζεται ως πρόοδoς;

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Δεν το λέμε μόνο εμείς ότι η πολιτική που ακολουθούμε ως χώρα είναι αδιέξοδη...Το λέει και ο γνωστός οικονομολόγος Πολ Ρόμερ σε συνέντευξη του στο "Βήμα".

Μερικές σκέψεις για την κατάσταση στην αριστερά...

Σε μια εποχή που οι αντιλαϊκές πολιτικές δείχνουν ν'αποτελούν το μόνο τρόπο σκέψης της κυβέρνησης, που οι επιθέσεις και οι φοροεπιδρομές είναι καθημερινή είδηση, που το ασφαλιστικό και τα εργασιακά έχουν μπει για τα καλά στο "κρεβάτι του Προκρούστη" και που για πρώτη φορά μεταπολιτευτικά δεν υπάρχει "φως στο βάθος του τούνελ", θα περίμενε κανείς ότι η αριστερά θα αποκτούσε δημοσκοπικά μεγέθη τεράστια και οι ηγέτες της θα αντιλαμβάνονταν την ιστορικότητα της στιγμής σχηματίζοντας ένα κοινό μέτωπο που θα ωφελούσε ουσιαστικά την κοινωνία και την χώρα και που (κυρίως) θα υποχρέωνε την κυβέρνηση ν' ασκήσει ¨κοινωνική πολιτική" που ήταν εξάλλου και ο λόγος για τον οποίο εκλέχθηκε.
Μάταια όμως...
Για το πρώτο βέβαια σημαντικό ρόλο έπαιξαν και τα ΜΜΕ που παρουσίασαν την όλη πολιτική ως μονόδρομο, αφήνοντας στην άκρη τ' αυτονόητα που μπορούσαν να γίνουν και φιμώνοντας ουσιαστικά ακόμα και την ΝΔ (!!!) που μέχρι προ ολίγων μηνών ήταν κυβέρνηση, και η οποία παρουσίασε τη δική της πρόταση για ένα διαφορετικό δρόμο. Έτσι λοιπόν τα οφέλη της αριστεράς παρέμειναν μικρά - ενώ ο κόσμος απογοητεύτηκε εμφανώς και για τις συνεχιζόμενες έριδες μεταξύ των διαφόρων κομμάτων της, είτε αυτά βρίσκονται εντός είτε εκτός κοινοβουλίου. Οι ξεχωριστές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ σε όλες τις κινητοποιήσεις, έδειξαν ότι ούτε και το ΚΚΕ κατάλαβε την αξία ενός συνθήματος που το ίδιο χρησιμοποιούσε κατά κόρον στο παρελθόν: "Λαός ενωμένος, ποτέ νικημένος". Έτσι συνέχισε την μοναχική πορεία του, πρεσβεύοντας το "εμείς είμαστε η μόνη αλήθεια".
Ούτε για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί κανείς να πει κάτι θετικό όμως: Η διάσπασή του, λίγους μόνους μήνες μετά από ένα σχετικά καλό εκλογικό αποτέλεσμα, έδειξε του γιατί ο "πολυπόθητος 3ος πόλος" είναι ένα δύσκολο εγχείρημα στην Ελλάδα: Όταν κάποιες ομάδες διαλύονται τόσο σύντομα μετά από μια εκλογική σύμπραξη, δείχνουν ότι ο λόγος που "αγωνίστηκαν" μαζί ήταν απλός και μόνο γιατί μόνοι τους δεν υπήρχε περίπτωση να τα καταφέρουν.
Έτσι άνθρωποι με ιστορία στην αριστερά, κατάφεραν να χαλάσουν την εικόνα που είχαν δημιουργήσει, λειτουργώντας ως "αριβίστες" - Ποιός αλήθεια πιστεύει ότι η "Δημοκρατική Αριστερά" θα εξέλεγε έστω κι ένα βουλευτή εάν κατέβαινε αυτόνομα στις εκλογές; Παρά την μεγάλη αξία πολλών από τα στελέχη της, δύσκολα θα έπιανε το εκλογικό όριο του 3%, πράγμα που θα την καταδίκαζε στην αφάνεια, παρά τις προσβάσεις που διαθέτουν τα στελέχη της στα ΜΜΕ.
Βέβαια ευθύνες έχουν και αυτοί που έμειναν πίσω, αφού δε φάνηκαν να "καίγονται" ιδιαίτερα από την αποχώρηση των 4 από την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, ξεχνώντας ότι αριστερά δε σημαίνει ο χώρος που "εγώ είμαι ο αρχηγός και οι άλλοι ακούνε", αλλά ο χώρος που γίνονται συνεχείς ζημώσεις και συζητήσεις με γνώμονα το συμφέρον του λαού και της χώρας.
Και δυστυχώς τα πρόσφατα γεγονότα δείχνουν ότι δεν έμαθαν καλά το μάθημά τους: Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου αποτελούσαν μια τεράστια ευκαιρία να καταγάγει η αριστερά μια τεράστια νίκη, τόσο σε ποσοστά όσο (και κυρίως σ'αυτό) στην παρουσίαση μιας ουσιαστικά εναλλακτικής πρότασης ενάντια στα όσα συμβαίνουν γύρω μας, παρουσιάζοντας εαυτόν ενωμένη, συσπειρώνοντας γύρω της τους δυσαρεστημένους πολίτες. Μάταια όμως και πάλι: Το ΚΚΕ συνεχίζει να πιστεύει "400 κομμάτα, 2 πολιτικές", ενώ η Δημοκρατική Αριστερά αποφάσισε να παρουσιαστεί ως αριστερό δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ, λέγοντας πως "οι εκλογές αυτές δεν κρίνουν το Μνημόνιο" (συμφωνούμε σ' ότι δεν θα έπρεπε - αλλά τα τελευταία 60 χρόνια, και οι αυτοδιοικητικές εκλογές χαράζουν πολιτική και δείχνουν τη διάθεση του λαού, κάτι που φαντάζομαι θα γνωρίζει τουλάχιστον ο κος Κουβέλης), συμπράτοντας μαζί του εκλογικά σε πολλούς δήμους και περιφέρειες, προκειμένου να δηλώνει μετά περιχαρής ότι "ο λαός μας ακολουθεί". Οι δε εναπομείναντες στον ΣΥΡΙΖΑ, έχασαν μια ιστορική ευκαιρία για ένα μεγάλο ποσοστό στην περιφέρεια Αττικής αφού οι περί του Αλαβάνου διαφώνησαν στην (πολύ καλή) υποψηφιότητα του Α.Μητρόπουλου (γνωστού εργατολόγου-προερχομένου από το ΠΑΣΟΚ) και αποφάσισαν να κατεβάσουν δικό τους υποψήφιο, μη αποδεχόμενοι τη συμβιβαστική πρόταση για συμμετοχή όλων των κορυφαίων στο ψηφοδέλτιο.
Είναι βέβαια απαράδεκτο, άνθρωποι με τόση πολιτική πείρα να προχωρούν σε τέτοιες κινήσεις, πιστεύοντας ότι η κοινωνία θα τους επικροτήσει. Είναι επομένως βέβαιο ότι ο μόνος λόγος που προχωρούν σ' αυτές τις κινήσεις είναι η οριστική διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ ή στην καλύτερη των περιπτώσεων η επιστροφή στην εξουσία του μικροκόσμου του κόμματος της ομάδας αυτής.
Και ποιός ωφελείται από αυτά τα τεκταινόμενα; Ο δικοματισμός φυσικά, τον οποίο υποτίθεται ότι "χτυπά" αλύπητα η αριστερά - ο καθένας ξεχωριστά βέβαια γιατί όλοι μαζί δεν μπορούνε... . Είναι προφανές ότι ποτέ ο λαός δε θ' ακολουθήσει μαζικά ένα χώρο με τον οποίο ναι μεν συμφωνεί αλλά από την άλλη βλέπει ότι δεν μπορεί να κρατηθεί ενιαίος χωρίς να διασπαστεί. Όταν τα καταφέρει, θα υπάρξει αλλαγή στην χώρα. Μέχρι τότε όμως θα εφαρμόζονται Μνημόνια και ο λαός θα κλαίει την μοίρα του, ενώ η αριστερά θα τσακώνεται για το ποιός είναι ποιο αριστερός και για το που θα μπει μια τελεία σε μια εκλογική διακήρυξη που δε θα δημοσιευτεί ποτέ.

Μια ενδιαφέρουσα σειρά άρθρων (επί του θέματος) μπορείτε να βρείτε εδώ.

"Καλά τα πάτε αλλά..." από την Ε.Ε. / Ανασχηματισμός

Είδηση: Μήνυμα για πρόσθετα μέτρα το 2011 και 2012 έστειλαν στην Αθήνα οι υπουργοί Οικονομικών της Ε.Ε. (Ecofin), ενώ ο Γ. Παπακωνσταντίνου προωθεί τρία εναλλακτικά σενάρια για την αύξηση του ΦΠΑ ή του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης. Με το γνωστό «ναι μεν αλλά», στα συμπεράσματα του συμβουλίου των υπουργών υπογραμμίζεται μεταξύ άλλων ότι η Ελλάδα πέτυχε καλή πρόοδο κατά την εφαρμογή των απαιτούμενων μέτρων, και σε αρκετούς τομείς τα έλαβε νωρίτερα, όπως στις μεταρρυθμίσεις του Ασφαλιστικού και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, καθώς και στη δημοσίευση μηνιαίων στοιχείων για τα κρατικά έσοδα και δαπάνες. Παρ' όλα αυτά, παραμένει ένας αριθμός αναγκαίων προσαρμογών σε καθέναν από αυτούς τους τομείς.
Η κυβέρνηση δηλώνει τώρα ότι εξετάζει εναλλακτικές επιλογές ως προς τη μετάταξη του 30% των αγαθών στον υψηλό συντελεστή ΦΠΑ 23%, ενόψει της κατάρτισης του προϋπολογισμού του 2011, για να περιορίσει τα τεράστια προβλήματα που θα δημιουργηθούν στην αγορά. Αυτά είναι: - Αύξηση κατά 1 ή 2 μονάδες των αγαθών με σημερινό συντελεστή 11%.
-Καθορισμός ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ -κατά πληροφορίες, γύρω στο 19%- για όλα τα προϊόντα και υπηρεσίες που επιβαρύνονται με τον φόρο αυτόν, αν και ο υπουργός Οικονομικών δεν ξεκαθάρισε τι ακριβώς εννοεί.
-Εξίσωση φόρου στο πετρέλαιο θέρμανσης και κίνησης, που θα πλήξει καίρια τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, καθώς το σύνολο των νοικοκυριών θα κληθούν να πληρώνουν διπλάσια χρήματα (από 700 ευρώ πέρυσι ανά 1.000 λίτρα, 1.400 ευρώ φέτος), δηλαδή θα επιβαρυνθούν με τουλάχιστον 150 ευρώ κάθε μήνα περίπου ή 900 ευρώ στη χειμερινή σεζόν. O υπουργός επισήμανε ότι "το κράτος επιδοτεί με 1,4 δισ. ευρώ το πετρέλαιο θέρμανσης, ανεξαρτήτως εισοδήματος, με αποτέλεσμα ορισμένοι να θερμαίνουν τις πισίνες τους... Εξισώνοντας δε τους φόρους, είπε πως «χτυπάμε το λαθρεμπόριο και αποζημιώνουμε τις κοινωνικές ομάδες που θίγονται...".

Σχόλιο: Αυτό το ανέκδοτο με "το πετρέλαιο που χρησιμοποιείται για να θερμαίνονται πισίνες" (το οποίο επαναλαμβάνεται καθημερινά από τα παπαγαλίζοντα δελτία ειδήσεων) πρέπει επιτέλους να σταματήσει. Και είναι προφανές ότι αποτελεί μια απαράδεκτη δικαιολογία, για να χτυπηθεί γι' άλλη μια φορά, ο μέσος πολίτης που ούτε πισίνες έχει και που ήδη έχει δει μισθούς να μειώνονται και επιδόματα / "δώρα" να οδεύουν προς εξαφάνιση. Και βέβαια κανένα κράτος δεν "επιδοτεί το πετρέλαιο θέρμανσης". Απλώς είναι το μόνο μέρος των καυσίμων το οποίο φορολογείται λογικά - σε αντίθεση με τον εξοντωτικό φόρο που υπάρχει επί όλων των υπολοίπων καυσίμων. Επίσης είναι προφανές ότι τα αντίμετρα για την αύξηση του φόρου στο πετρέλαιο δεν είναι λύση: Ούτε τα επιδόματα στα χαμηλά εισοδήματα, ούτε η "επιδότηση" στο φυσικό αέριο στο οποίο έχει πρόσβαση ένα μέρος μόνο της ελληνικής επικράτειας. Στην Ρωσία ή στην κεντρική Ευρώπη ίσως να ήταν λύση. Στην Ελλάδα όχι.

Επίσης λύση δεν είναι η καθιέρωση ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ: Η μείωση θα είναι ελάχιστη (και σχεδόν αβέβαιο ότι θα εμφανιστεί στα ράφια και στους τιμοκαταλόγους) ενώ η αύξηση (από 11% σε 19%) τεράστια. Κάποιος, αθώα σκεπτόμενος, θα ρωτήσει: "Μα δεν τα γνωρίζει αυτά η κυβέρνηση;" Φυσικά και τα γνωρίζει, είναι η εύλογη απάντηση. Αλλά στο εισπρακτικό κυνήγι που έχει επιδοθεί, αυτό είναι το τελευταίο που τη νοιάζει.
Σ' αυτό παίζει ρόλο και ο "μπαμπούλας" τον Βρυξελλών, το πολυαγαπημένο μας ECOFIN που ζητάει "επιπλέον μέτρα", ενώ η κατάσταση έχει φτάσει (εις γνώσιν τους) στο απροχώρητο και ο χειμώνας αναμένεται βαρύς. Αλλά αυτό φυσικά δεν τους νοιάζει.
Οι οικονομικοί δείκτες να πηγαίνουν καλά και για τους πολίτες λίγο τους ενδιαφέρει. Στο κάτω-κάτω τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών (που ουσιαστικά αποφασίζει) κανείς δεν τη ψηφίζει. Είναι αιώνια. Κάτι τέτοια γίνονται και στο τέλος θα δικαιωθεί πλήρως το ΚΚΕ και ο αντιευρωπαϊσμός του...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ο πολυαναμενόμενος ανασχηματισμός, εξελίχθηκε δυστυχώς σε μια προσπάθεια "να βολέψουμε όσους περισσότερους στην κυβέρνηση, για να μην μας τη βγούν από τ' αριστερά αργότερα", όπως εύστοχα παρατήρησε και ο Γιώργος Λιάνης. Πολυπληθές σχήμα (48 άτομα!), ανακατατάξεις υπουργείων (με περισσότερες από ποτέ ενοποιήσεις "άσχετων" μεταξύ τους υπουργείων) και μετακινήσεις "κορυφαίων" υπουργών σε άλλα υπουργεία για να συνεχίσουν το έργο της αποδόμησης της χώρας. Αλήθεια δεν υπήρχε άλλος τρόπος για να ενισχύσουν οι βουλευτές του κινήματος τον εκλογικό αγώνα του Νοεμβρίου;

Πηγή: "Ελευθεροτυπία"

(Η αυριανή ανάρτηση - επικαιρότητας επιτρεπούσης - θα είναι αφιερωμένη στην αριστερά, εντός και εκτός κοινοβουλίου...)

Μερικές σκέψεις για τις επερχόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές & Σεπτεμβριανά

Σχεδόν τελευταίο από τα κοινοβουλευτικά κόμματα (Αν εξαιρέσεις τον ΣΥΡΙΖΑ που λόγω εσωκομματικών τριβών αδυνατεί να βρει μια συμβιβαστική λύση με τις συνιστώσες του και να προχωρήσει σε ανακοινώσεις) και το ΠΑΣΟΚ ανακοίνωσε την Κυριακή τους υποψήφιους περιφερειάρχες και δημάρχους στους περισσότερους μεγάλους δήμους της χώρας.

Σχεδόν αυτόματα, ξεκίνησε και η προεκλογική περίοδος, στην οποία δυστυχώς όμως λίγη σημασία θα δώσει ο μέσος πολίτης, ο οποίος βασανίζεται ήδη από τα μέτρα του Μνημονίου και τρέμει για τα χειρότερα που έρχονται. Για τις υποψηφιότητες που ανακοινώθηκαν δεν θα πούμε πολλά - τα έχουν πει ήδη αρκετοί "έγκυροι" και μη αναλυτές. Αυτό που έχουμε να πούμε όμως είναι ότι σε άλλες εποχές, θα επικροτούσαμε τις επιλογές του Πρωθυπουργού: Αν συνέβαιναν βέβαια σε εποχές χωρίς Μνημόνια, χωρίς ανεργία πάνω από 12% και πληθωρισμό πάνω από 5%. Τότε που τα μεγαλοστελέχη του ΠΑΣΟΚ θα συνωστίζονταν για το ποιός θα γίνει δήμαρχος και ποιός περιφερειάρχης. Τότε οι υποψηφιότητες εκτός στενών κομματικών ορίων θα είχαν νόημα και θα ήταν επικροτούμενες.

Τώρα όμως φαντάζουν λύσεις ανάγκης, αφού κανείς σχεδόν δε θέλει να παίξει το όνομά του "κορώνα-γράμματα", για να καταλήξει στην καλύτερη των περιπτώσεων σ' ένα δήμο που θα έχει μεγάλες αρμοδιότητες αλλά καθόλου χρήματα: Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ μέχρι σήμερα η τοπική αυτοδιοίκηση κοστίζει 5 δις στο κράτος, από του χρόνου η χρηματοδότηση περιορίζεται στο 1,5 δις. Παρότι θα υπάρχει εξοικονόμηση από συγχωνεύσεις οργανισμών, μείωση συμβούλων κ.λπ. η αύξηση των αρμοδιοτήτων φέρνει και αύξηση υποχρεώσεων εξανεμίζοντας την "οικονομία" που γίνεται- Όπως αποκάλυψε ο δήμαρχος Αθηναίων Νικήτας Κακλαμάνης, όταν έθεσε το ζήτημα στον υπουργό Εσωτερικών εκείνος του είπε ότι "θα πρέπει ν' αυξήσει τα δημοτικά τέλη" για να βρει χρήματα. Φανταστείτε λοιπόν τι έχει να γίνει από το καινούργιο έτος παντού: Το κράτος δε θα δίνει λεφτά οπότε ή θα υπάρξει "εγκατάλειψη" σε πολλούς τομείς ή μεγάλες αυξήσεις ή και συνδυασμός και των δύο.



Έχουμε γράψει στο παρελθόν για τους κινδύνους που υπάρχουν με την εφαρμογή του Καλλικράτη, τόσο στους δήμους όσο και στις περιφέρειες της χώρας. Όταν συνενώσεις γίνονται με βάση τα χιλιόμετρα και με μια μπακαλίστικη διάθεση ("να έχουμε 5 δήμους εδώ και 7 εκεί") και συνενώνονται καθαρά τουριστικοί δήμοι με καθαρά αγροτικούς ή καταλήγουμε να έχουμε δήμους στην περιφέρεια που χιλιομετρικά είναι μεγαλύτεροι από τον Μητροπολιτικό Δήμο του Λονδίνου, δεν μπορεί κανείς να αισιοδοξεί. Εκεί θα έπρεπε να υπάρξουν αντιδράσεις, κυρίως από τους τοπικούς άρχοντες και βουλευτές που υποτίθεται ότι βγήκαν για να εκπροσωπήσουν το λαό και γιατί είχαν γνώση των περιοχών που εκπροσωπούν. Αλλά όταν στο πρόσφατο Εθνικό Συμβούλιο του ΠΑΣΟΚ κανείς από τους βουλευτές του δεν βγήκε να πει μια κουβέντα ενάντια στην πολιτική που εφαρμόζεται (παρά τις υποσχέσεις που πολλοί απ' αυτούς έδωσαν στους ψηφοφόρους τους στις εκλογικές τους περιφέρειες) για να μην χάσουν την ευκαιρία να υπουργοποιηθούν, τι να περιμένει κανείς; Είναι - και είμαστε άξιοι της μοίρας μας.

Μακάρι πάντως να βγούμε υπερβολικοί και όλα να έχουν ευτυχή κατάληξη στο τέλος. Το υπάρχον σύστημα είχε ανάγκη βελτιώσεων (για τα διάφορα "ευτράπελα" που συμβαίνουν σήμερα σε Δήμους μπορείτε να πάρετε μια γεύση εδώ στο άρθρο του Αντώνη Πανούτσου) αλλά το ότι θα συμβεί είναι ακόμα ένα παράδειγμα για το γεγονός ότι ζούμε στην χώρα των άκρων και της υπερβολής. Έτσι το σχέδιο "Καλλικράτης" ή θα δώσει το φιλί της ζωής για την ελληνική περιφέρεια ή θα αποτελέσει την οριστική "ταφόπλακά" της. Το μέλλον θα δείξει.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Στις 4,5 και 6 του Σεπτέμβρη του 1955 πραγματοποιήθηκε μια από τις μεγαλύτερες μεταπολεμικές καταστροφές για τον Ελληνισμό - και αναφερόμαστε βέβαια στα "Σεπτεμβριανά" που έγιναν στην Κωνσταντινούπολη πριν 55 χρόνια. Αποτέλεσαν την 3η άλωση της Πόλης και οδήγησαν στον οριστικό μαρασμό του Ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Μάθαμε κάτι από αυτό; Σα γνήσιοι Έλληνες όχι...Και τα όσα συμβαίνουν αυτή την περίοδο στην Βόρεια Ήπειρο δειχνουν "του λόγου το αληθές".

Νέα ταμεία για ενίσχυση μικρομεσαίων;

Είδηση: Τρία δισεκατομμύρια ευρώ σχεδιάζει να ρίξει στην αγορά η κυβέρνηση ως το τέλους του χρόνου, για να ενισχύσει τη ρευστότητα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, αλλά και για να ενθαρρύνει νέους επιχειρηματίες να ξεκινήσουν καινούργιες δραστηριότητες. Το σχέδιο που έχει εκπονήσει το υπουργείο Οικονομίας, Ναυτιλίας και Ανταγωνιστικότητας και θα ανακοινώσει ο Πρωθυπουργός στα εγκαίνια της ΔΕΘ το ερχόμενο Σαββατοκύριακο βασίζεται κατά 50% σε κονδύλια του ΕΣΠΑ και κατά 50% σε κεφάλαια ελληνικών (αλλά για πρώτη φορά και ξένων) τραπεζών, οι οποίες από τον Οκτώβριο θα ξεκινήσουν να χορηγούν χαμηλότοκα δάνεια, έχοντας ήδη εξασφαλίσει το μισό από το κεφάλαιο που θα χορηγούν. Το νέο πρόγραμμα δανειοδότησης των επιχειρήσεων προβλέπει τη δημιουργία τριών νέων ταμείων επιχειρηματικότητας που θα αντικαταστήσουν το ΤΕΜΠΜΕ, μετά τη διαπίστωση ότι το ισχύον σύστημα δεν λειτουργεί και δεν βοηθά τις επιχειρήσεις. Είναι χαρακτηριστικό ότι ως σήμερα οι τράπεζες έχουν εκδώσει μόλις 234 εγκρίσεις για δάνεια, συνολικού κόστους 19 εκατ. ευρώ. Με το νέο σχέδιο η κυβέρνηση επιχειρεί ένα «μπαϊπάς» στις τράπεζες που δεν μπορούν πια να σαμποτάρουν ένα πρόγραμμα που δεν χρηματοδοτούν οι ίδιες, χορηγώντας ταυτόχρονα «φθηνά δάνεια» με επιτόκιο που σε καμία περίπτωση δεν θα υπερβαίνει το 3,5%.
Σχόλιο: Αλήθεια, δεν ήταν ένας από τους όρους της χρηματοδότησης των τραπεζών η ενίσχυση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων; Δεν ήταν ένας από τους λόγους που πήραν (και θα πάρουν)τη γενναία "προίκα" των 53 δις; Αυτό τουλάχιστον παρουσιάστηκε ως "δικαιολογία" για το μέγεθος του πακέτου. Απ' ότι φαίνεται όμως η κυβέρνηση, και χωρίς να θέλουμε να γίνουμε λαϊκιστές, ή δεν μας είπε όλη την αλήθεια ή δεν διασφάλισε με δικλείδες ασφαλείας τη διοχέτευση χρήματος στην αγορά (και απλώς άφησε τα λεφτά στην τσέπη των τραπεζών για να προχωρήσουν αυτές σε "επενδύσεις". Έτσι προχωρεί τώρα ασθμαίνοντας στη δημιουργία νέων εγγυοδοτικών "ταμείων", τα οποία θα προικοδοτήσει με χρήματα που δεν έχει και τα οποία θα μπορούσε να διοχετεύσει αλλού όπως στην παιδεία (όπου τα κενά στα σχολεία είναι τεράστια και που το Υπουργείο Παιδείας προχωράει σε καθαρά αντεθνικές ενέργειες με πρόσχημα την οικονομία), την υγεία ή τις υποδομές (όπου το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων έχει δεινοπαθήσει). Στο κάτω-κάτω θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τις κρατικές τράπεζες για να προωθήσει ένα τέτοιο πρόγραμμα, χωρίς επιπλέον κρατική επιδότηση...

Πηγή: "Το Βήμα"

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Δυστυχώς οι εθνικές μας ομάδες δεν μας έδωσαν τις χαρές που είχαμε τόση ανάγκη αυτό το τριήμερο. Η εθνική μπάσκετ αποκλείστηκε από τη συνέχεια του Μουντομπάσκετ (εμφανιζόμενη κατώτερη των προσδοκιών μας απέναντι στην Ισπανία - διαβάστε μια ενδιαφέρουσα κριτική εδώ), στο ποδόσφαιρο φέραμε ισοπαλία 1-1 εντός έδρας με την Γεωργία για τα προκριματικά του ΕURO (αφού περάσαμε ένα ημίχρονο για να συνειδητοποιήσουμε ότι το παιχνίδι είχε ξεκινήσει) και στο βόλλεϋ χάσαμε 3-1 στα μπαράζ για το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα από την Τουρκία (εκεί η ομάδα κάνει ότι μπορεί αλλά είναι σαφές ότι απέχει πολύ από τις καλές ομάδες του παρελθόντος). Είναι μάλλον οριστικό ότι το 2010 ΔΕΝ είναι η χρονιά της Ελλάδας ούτε στον αθλητισμό - αν βάλει κανείς και τα πρόσφατα μηνύματα από στίβο, άρση βαρών κ.λπ

Μεθοδεύσεις υπέρ του Μνημονίου!

Είδηση: Σε μείζον πολιτικό ζήτημα εξελίσσονται οι προσφυγές κατά του Μνημονίου που έχουν κατατεθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ήδη υποβλήθηκε άλλη μία από τον Δικηγορικό Σύλλογο Καλαμάτας.

Η κυβέρνηση έχει θορυβηθεί από τα «μηνύματα» που φθάνουν στο Μαξίμου αλλά και από το κλίμα που υπάρχει στο ΣτΕ, ότι οι προσφυγές θα γίνουν δεκτές και θα κριθούν αντισυνταγματικές οι περικοπές των επιδομάτων, των μισθών και των συντάξεων, που είναι νομοθετημένα. Νομικοί κύκλοι τονίζουν εν προκειμένω ότι το Συμβούλιο της Επικρατείας δεν μπορεί να παρεκκλίνει του εαυτού του, εννοώντας ότι πάντα σε μεγάλες κρίσιμες στιγμές προχώρησαν σε αποφάσεις που ήταν σε ευθεία γραμμή με το λαϊκό αίσθημα. Η κυβέρνηση πάντως, ανεξάρτητα από το αν θα... ευδοκιμήσουν οι «μεθοδεύσεις» που γίνονται στο παρασκήνιο για να παραπεμφθεί το θέμα στο Διεθνές Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, προκειμένου να κερδηθεί χρόνος και μέχρι να βγει η απόφαση τα μέτρα να συνεχίσουν να ισχύουν, σχεδιάζει τις κινήσεις της σε συσκέψεις κορυφαίων στελεχών της με γνωστούς συνταγματολόγους και νομικούς που στηρίζουν τις εντολές του Μνημονίου, ώστε στην περίπτωση που τελικά το Συμβούλιο της Επικρατείας απορρίψει τις περικοπές, να μην επιφέρει ανατροπή των μέτρων. Και σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση θα καταφύγει σε νομοθετικά Προεδρικά Διατάγματα, με τα οποία θα συνεχιστεί η ισχύς των περικοπών των επιδομάτων.

Σε δηλώσεις του στην εφημερίδα "Παρόν" ο γνωστός δικηγόρος του Πανεπιστημίου Αθηνών Αντώνης Αργυρός δήλωσε ότι:

«Το Σύνταγμα, ως θεμελιώδης νόμος, υπερισχύει κάθε άλλου κανόνα Δικαίου. Είτε αυτός εντάσσεται στο Εσωτερικό Δίκαιο είτε στους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου, όπως αυτοί ενσωματώνονται κάθε φορά στην έννομη τάξη μας. Σύμφωνα και με το άρθρο 87 παρ. 2 του Συντάγματος, στο οποίο ορίζεται ότι οι δικαστές υπόκεινται μόνο στο Σύνταγμα και τους συνάδοντες προς αυτό (κατά το άρθρο 93 παρ. 4 του Συντάγματος) νόμους, ο έλληνας δικαστής επιλύει τις αγόμενες ενώπιόν του διαφορές εφαρμόζοντας, σε συνταγματικό επίπεδο, αποκλειστικώς και μόνον τις διατάξεις του ελληνικού Συντάγματος. Όταν ακόμη, διά νόμου, οι διεθνείς συμβάσεις έχουν ενσωματωθεί στην έννομη τάξη μας, όσοι από τους κανόνες τους δεν συμβαδίζουν προς το Σύνταγμα είναι ανίσχυροι και ανεφάρμοστοι».

Σχόλιο: Πολλές φορές από την αρχή της χρονιάς η κυβέρνηση έδειξε διάθεση παράκαμψης τόσο της Βουλής όσο και του Ελεγκτικού Συνεδρίου, προσπαθώντας να υποβαθμίσει το ρόλο τους προκειμένου να εφαρμόσει το Μνημόνιο. Τώρα (και απ' ότι φαίνεται) είναι διαθετιμένη να παρακάμψει και το Συμβούλιο της Επικρατείας (πιέζοντας προς καθυστέρηση λήψης της απόφασης ή ακόμα και την παραπομπή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο), προκειμένου να μη δυσαρεστήσει την τρόικα. Έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν (με κίνδυνο να χαρακτηρισθούμε υπερβολικοί) ότι οι τακτικές της κυβέρνησης είναι επικίνδυνες τόσο για τον τόπο όσο και για την Δημοκρατία. Ας ελπίσουμε ότι σ' αυτή την περίπτωση θα πρυτανεύσει η λογική και θα αφεθεί απερίσπαστη η Δικαιοσύνη να βγάλει μια απόφαση βασισμένη στο Σύνταγμα και το υπάρχον Δίκαιο ή ότι τουλάχιστον το Συμβούλιο της Επικρατείας θα μπορέσει να δικάσει με βάση τα όσα ισχύουν και όχι με βάση τα όσα θέλει η κυβέρνηση. Το ελπίζουμε βέβαια αλλά για το πρώτο κρατάμε μικρό καλάθι...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Όταν το 98% των Ελλήνων λέει ότι "πάμε χάλια" και το ΕΒΕΑ θεωρεί ότι το Μνημόνιο "ήταν λάθος κίνηση", θα περίμενε κανείς ότι ο Πρωθυπουργός θα έκανε μια προσπάθεια ν' αλλάξει τα πράγματα. Αντ' αυτού καταφεύγει σε προσλήψεις συμβούλων (που τρώνε πολλά και προσφέρουν λίγα) και σχεδιάζει υπερυπουργεία και ανασχηματισμούς (που τουλάχιστον είναι δωρεάν).

Πηγή: "Παρόν"

Βενζίνη και πετρέλαιο θέρμανσης

Είδηση: Ακόμη και την κατάργηση του φθηνού πετρελαίου για τα νοικοκυριά και τους αγρότες με εξαίρεση τις ευπαθείς κοινωνικές ομάδες εξετάζει, σύμφωνα με πληροφορίες, η κυβέρνηση ως εναλλακτικό μέτρο για να «γλιτώσουν» τη μαζική μετάταξη στον υψηλό ΦΠΑ 23% δεκάδες προϊόντα και υπηρεσίες. Το μέτρο αυτό εκτιμάται ότι μπορεί να αποδώσει πρόσθετα έσοδα ύψους 1,5 δισ. ευρώ. Ωστόσο, μια τέτοια ρύθμιση θα εκτοξεύσει στα ύψη την τιμή του πετρελαίου θέρμανσης από τις 15 Οκτωβρίου που ξεκινάει η χειμερινή περίοδος, ενώ θα αυξήσει σημαντικά το κόστος της αγροτικής παραγωγής. Ειδικότερα, αν υιοθετηθεί η συγκεκριμένη πρόταση, ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στο πετρέλαιο θέρμανσης θα παραμείνει στα επίπεδα των 412 ευρώ το χιλιόλιτρο, αντί να μειωθεί στα 21 ευρώ το χιλιόλιτρο, όπως θα έπρεπε να γίνει κανονικά τη χειμερινή περίοδο για να μην επιβαρυνθούν τα νοικοκυριά. Το πετρέλαιο θέρμανσης θα πωλείται στην ίδια τιμή με το πετρέλαιο κίνησης δηλαδή περίπου προς 1,25-1,30 ευρώ το λίτρο αντί για 0,77-0,82 ευρώ το λίτρο που θα πωλούνταν εάν ίσχυε ο μειωμένος φόρος. Για μην πληγούν τα φτωχά νοικοκυριά, η εισήγηση προβλέπει τη χορήγηση επιδόματος θέρμανσης. Εναλλακτικά η κυβέρνηση εξετάζει: α) Νέα γενικευμένη αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ από το 11% στο 12% και από το 23% στο 25%, την 1η Ιανουαρίου 2011. β) Νέες πρόσθετες περικοπές δαπανών, με εξοικονόμηση κονδυλίων από την εφαρμογή του νέου μισθολογίου στον δημόσιο τομέα. γ) Περαιτέρω περικοπές στο ΠΔΕ.

Σχόλιο: Μπορεί ο Πρωθυπουργός να πιστεύει ότι "δεν ψηφίζουμε για την τρόικα στις εκλογές του Νοεμβρίου", αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι: Αυτή την χρονική περίοδο η ψήφος είναι ο μόνος τρόπος για να δείξουν οι πολίτες την αντίδραση τους στα όσα συμβαίνουν γύρω τους. Όλα τα μέτρα που "σκέφτεται" να εφαρμόσει η κυβέρνηση θα δώσουν ισχυρότατα χτυπήματα στην κοινωνία (σε πολλές οικογένειες θα είναι και τελειωτικά), ενώ παράλληλα δεν αναμένεται να αποδώσουν, αφού η κατανάλωση αναμένεται να "κυλήσει" ακόμα χαμηλότερα. Αν δε επικρατήσουν τα σενάρια για αύξηση της τιμής της βενζίνης και του πετρελαίου θέρμανσης ο χειμώνας θα είναι βαρύς ακόμα και για εκείνους που προς το παρόν αντέχουν. Η υπόσχεση για παροχή επιδόματος θέρμανσης βέβαια είναι αστεία αφού από τη μία μας θυμίζει την λαϊκή παροιμία "σφάξε με αγά μου ν'αγιάσω" ενώ από την άλλη το επίδομα αναμένεται να είναι της ίδιας ευρύτητας με το περσινό που πολλοί το ονειρεύτηκαν αλλά λίγοι το έλαβαν στην πράξη. Επομένως (και παρά το "πλύσιμο εγκεφάλου" περί μονοδρόμου - στην ιδέα του οποίου αντιδρούν πλέον ανοιχτά και γνωστοί αρθρογράφοι) η καταψήφιση των "κυβερνητικών" συνδυασμών φαντάζει μονόδρομος για μεγάλη μερίδα του κόσμου...Επί της ουσίας πάντως, η κυβέρνηση κάπου πρέπει να βάλει ένα "στοπ". Η κοινωνία έχει εξαντλήσει τις αντοχές της και πρέπει επειγόντως να βρεθούν εναλλακτικές λύσεις (εκτός ΔΝΤ και τρόικας) αφού η οικονομική αφαίμαξη έχει εξαντλήσει τα πάντα, ενώ ο χειμώνας προβλέπεται βαρύς.

Πηγή: "Έθνος"

Η κατάρρευση του κράτους Προνοίας

Σήμερα αναδημοσιεύουμε ένα άρθρο του Θεόδωρου Διζέλου από το "Παρόν"...Μια ενδιαφέρουσα άποψη για την κατάσταση που διαμορφώνεται στην σημερινή Ευρώπη όσο αφορά το κράτος Προνοίας:
"Η ΚΑΤΑΡΡΕΥΣΗ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ
Το τέλος του κοινωνικού κράτους που μέχρι τώρα αποτελούσε το κλέος και το καύχημα της Ευρώπης πλησιάζει πλέον αναπόφευκτα. Με αφορμή την κρίση ελλειμμάτων, του δημόσιου χρέους, της ύφεσης, επιταχύνεται η συντριβή του. Ακόμη και στις ισχυρές οικονομίες της Ευρώπης άρχισε το ξήλωμα των παροχών προς τους αδύναμους πολίτες.

Βέβαια σε ορισμένες χώρες που αντιμετωπίζουν σοβαρά δημοσιονομικά προβλήματα, η συντριβή είναι μεγαλύτερη σε έκταση και γρηγορότερη σε χρόνο. Όμως οι παροχές του κοινωνικού κράτους δεν δίνονται ως δωρεά ή ως παραχώρηση προς τους οικονομικά αδύναμους πολίτες. Σχεδόν όλες οι παροχές του κοινωνικού κράτους ήσαν το αποτέλεσμα των θυσιών που υφίστανται οι εργαζόμενοι κατά τη διάρκεια της πολύχρονης εργασίας τους. Ήταν αποτέλεσμα του ιδρώτα των εργαζομένων και όχι δωρεάν παραχωρήσεις του οικονομικού κατεστημένου.

Τώρα ο καπιταλισμός δείχνει ένα πρόσωπο απάνθρωπο στο κοινωνικό σύνολο. Η αιτία βρέθηκε. Τα δημοσιονομικά προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την ελίτ του χρηματοπιστωτικού συστήματος, έγιναν αφορμή για τον περιορισμό των παροχών. Η επιχειρηματική ηθική που άλλοτε επικρατούσε και βοήθησε στη θεσμοθέτηση του κράτους πρόνοιας, έχει πλέον εξαλειφθεί. Και σε παγκοσμιοποιημένο επίπεδο έχει κυριαρχήσει ο κερδώος Ερμής. Ειδικά στη χώρα μας, αυτή η συντριβή των κοινωνικών παροχών πήρε τη μορφή καταιγίδας εις βάρος των ασθενών τάξεων. Η σοσιαλιστική μας κυβέρνηση ρίχνει στον Καιάδα τα «περήφανα γηρατειά», όπως τα είχε αποκαλέσει ο ιδρυτής του ΠΑΣΟΚ Ανδρέας Παπανδρέου. Και δεν ρίχνονται μόνον αυτά στον Καιάδα. Ρίχνονται και τα νιάτα, αφού δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει ανάπτυξη και αύξηση των θέσεων εργασίας. Και οι εργαζόμενοι μεσαίας ηλικίας βάλλονται από τις ρυθμίσεις που απαιτεί το οικονομικό κατεστημένο, που έχει ξεχάσει την επιχειρηματική ηθική και επιμένει να ριχτεί στην εξαθλίωση το σύνολο του λαού.

Και δεν είναι μόνον το συνταξιοδοτικό που προκαλεί σοκ και δέος. Είναι ακόμη και οι παροχές του ΕΣΥ. Από την 1η Ιουνίου σταμάτησε πλέον, και δεν γνωρίζουμε αν θα επανέλθει, η φαρμακευτική περίθαλψη των ασφαλισμένων. Το ΕΣΥ εξάλλου βρίσκεται σε κατάσταση που δεν εξυπηρετεί καθόλου τους ασθενείς. Ας ζητήσει να πληροφορηθεί η υπουργός Υγείας πόσα τμήματα των δημόσιων νοσοκομείων παραμένουν κλειστά, είτε από έλλειψη του απαραίτητου εξοπλισμού ή από μη προμήθεια αναλώσιμων υλικών ή από την έλλειψη εξειδικευμένου ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού.

Με τα χάλια που παρατηρούνται στο ΕΣΥ, ο κόσμος σπρώχνεται στις ασφαλιστικές εταιρείες και στα ιδιωτικά νοσηλευτικά ιδρύματα. Τα οποία φυσικά τώρα θα αρχίσουν να θησαυρίζουν, εάν βέβαια συνεχιστεί αυτή η κατάσταση κατάρρευσης του Εθνικού Συστήματος Υγείας (ΕΣΥ).

Στη χώρα μας απειλείται ακόμα και η μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά και η εξασφάλιση των σημερινών θέσεων εργασίας. Και ήδη έχει επέλθει η μείωση των καθαρών αμοιβών στον δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα. Και όλα αυτά δικαιολογούνται από την κρίση δημόσιου χρέους, ελλειμμάτων και ύφεσης. Η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο του καπιταλισμού, για να μετρηθεί η αντοχή του λαού στα μέτρα που προγραμματίζει η νέα τάξη πραγμάτων στην οικονομία. Και ο κ. Παπανδρέου και οι συνεργάτες του γνωρίζουν πολύ καλά ότι πυροβολούν τον λαό. Αλλά φοβούνται και την απώλεια της εξουσίας, καθώς διαπιστώνουν ότι ηγέτες οι οποίοι τάσσονται κόντρα στα συμφέροντα και τις επιδιώξεις της οικονομίας της ελεύθερης αγοράς και της παγκοσμιοποίησης, κατασυκοφαντούνται και το κατεστημένο επιδιώκει μετά μανίας να τους εξοντώσει πολιτικά. Ας θυμηθούμε το παράδειγμα του Σαρκοζί, ο οποίος πρώτος ξεσηκώθηκε ενάντια στα βρώμικα παιχνίδια του παγκοσμιοποιημένου χρηματοπιστωτικού συστήματος και με επιμονή ζήτησε τη θεσμοθέτηση οργάνων ελέγχου για τον περιορισμό της καταστρεπτικής δραστηριότητας αυτών των επιχειρήσεων. Βρίσκεται τώρα κάτω από τις συνεχείς επιθέσεις των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης, που έχουν συμμαχήσει με τις κάθε είδους επιχειρηματικές δραστηριότητες.

Μέχρι τώρα η Πολιτεία ήταν εγγυητής της δράσης του κοινωνικού κράτους και χρηματοδοτούσε κάθε πρωτοβουλία που είχε στόχο την ανακούφιση των οικονομικά αδύναμων πολιτών. Και σε κάθε διαφωνία των φορέων της εργοδοσίας και των εργαζομένων μεσολαβούσε ως διαιτητής, προσφέροντας πολλές φορές βοήθεια στους αδικημένους. Είχε θεσπίσει το οκτάωρο της απασχόλησης, την υποχρεωτική ασφάλιση των εργαζομένων, τις εθνικές και κλαδικές συλλογικές συμβάσεις εργασίας για τη διασφάλιση της σταθερότητας του εργατικού εισοδήματος και την εμπέδωση αισθήματος βεβαιότητας για το μέλλον των εργαζομένων. Σήμερα όλα αυτά κινδυνεύουν. Το οκτάωρο εργασίας στον ιδιωτικό τομέα έχει προ πολλού εξαφανιστεί. Μόνο ως ανάμνηση το θυμούνται οι εργαζόμενοι. Η υποχρεωτική ασφάλιση έχει αντικατασταθεί, κατά μεγάλο και απαράδεκτο ποσοστό, από τη μαύρη και αδήλωτη εργασία. Και συνεχώς βαδίζουμε προς το τέλος των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, οι οποίες προβλέπεται να αντικατασταθούν από ατομικές συμβάσεις. Έτσι αποδεικνύεται ότι το κράτος συμπράττει στην αποδόμηση του κοινωνικού κράτους. Κι αυτό συμβαίνει σχεδόν σε όλη την Ευρώπη. Και δεν θα πρέπει να ξεχάσουμε ότι το ίδιο το κράτος πούλησε σχεδόν όλες τις επιχειρήσεις κοινωνικής ωφέλειας που πρόσφεραν διάφορες παροχές στο σύνολο, με ελάχιστο κέρδος για τις ίδιες και με μεγάλη ωφέλεια προς τους πολίτες. Θυμηθείτε την παλιά ΔΕΗ, τον ΟΤΕ, την ΕΥΔΑΠ και την τιμολογιακή πολιτική που ασκούσαν όταν ήταν κρατικές επιχειρήσεις. Μέσα στο πλαίσιο αυτό θα πρέπει να τοποθετηθούν και οι κρατικοποιήσεις που θα πραγματοποιήσει η κυβέρνηση τώρα και στο μέλλον, καθώς και οι δέσμες των μέτρων μεταρρύθμισης του ασφαλιστικού μας συστήματος και των εργασιακών σχέσεων που είναι βέβαιο ότι θα ληφθούν πολύ σύντομα. Έτσι θα έχουμε πλήρη κονιορτοποίηση του κοινωνικού κράτους με «σοσιαλιστική» πρωτοβουλία. Άλλωστε η ευφυϊα του κατεστημένου είναι ότι εναποθέτει την κατάργηση των κοινωνικών παροχών ή τον δραστικό περιορισμό τους σε σοσιαλιστικές κυβερνήσεις. Που μπορούν άνετα πλέον να χαρακτηριστούν κοινωνικά ανάλγητες. Δυστυχώς οι νεοσοσιαλιστές παρουσιάζονται αφομοιωμένοι από την ανύπαρκτη πλέον ηθική που έπρεπε να διέπει την πολιτική και την οικονομία.
Το δημοκρατικό μας πολίτευμα δυστυχώς προσφέρεται για κάθε είδους απάνθρωπες μεταρρυθμίσεις. Η κρατική εξουσία είναι παραδομένη στη διαπλοκή και στη διαφθορά. Το ίδιο και οι πολιτικοί. Οι «λαδιάρηδες» πολιτικοί εμφανίζονται «κεκαθαρμένοι στην κολυμβήθρα της λαϊκής κυριαρχίας» του δημοκρατικού μας πολιτεύματος. Μέσω της διεξαγωγής εκλογών που πολλές φορές σηματοδοτεί την αποτυχία μιας κυβέρνησης, όπως έγινε με τις βουλευτικές εκλογές της 5ης Οκτωβρίου του 2009. Με την ψήφο του ο κυρίαρχος λαός ελαφρύνει το βάρος των κυβερνήσεων. Γι' αυτό και οι παρανομίες που διαπράττουν τα μέλη μιας κυβέρνησης παραγράφονται μετά τη διεξαγωγή βουλευτικών εκλογών. Έτσι το βάρος των κυβερνήσεων και η ευθύνη τους ελαφρύνεται, σχεδόν μηδενίζεται, και ανενόχλητες προχωρούν σε πράξεις έντονα αποδοκιμαζόμενες. Αυτό το σύστημα της παραγραφής των όποιων ανομημάτων των εκλεγμένων θεσμικών οργάνων του δημοκρατικού μας πολιτεύματος πρέπει σύντομα να αναθεωρηθεί. Αυτή θα ήταν η μεγάλη μεταρρύθμιση που θα σταμάταγε τον κατήφορο της κρατικής εξουσίας στη λήψη μέτρων ενάντια στα συμφέροντα των πολλών και εξυπηρετικά στα συμφέροντα των ολίγων. Αλλά με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι η ασυδοσία δεν είναι μόνον πρόβλημα της αγοράς και γενικά του οικονομικού μας συστήματος, αλλά και του πολιτικού μας συστήματος.

Στους απάνθρωπους θεσμούς που προσπαθεί να επιβάλει η παγκοσμιοποίηση και η ελεύθερη οικονομία, η υποταγή, φυσικά, δεν είναι καθολική. Υπάρχουν και δυνάμεις που αντιδρούν στην τυφλή αφοσίωση των κελευσμάτων του παγκόσμιου πολιτικοοικονομικού συστήματος. Το παράδειγμα το ζήσαμε πριν από μερικές ημέρες όταν στο Υπουργικό Συμβούλιο ορισμένοι υπουργοί έφτασαν στο σημείο να θέλουν να χειροδικήσουν εναντίον του υπουργού Οικονομικών για το θέμα των νέων αποκρατικοποιήσεων. Είναι ενδεικτικό ότι και σε τούτη τη χώρα, που κρατάει τα σκήπτρα της διαφθοράς, υπάρχουν ακόμη άνθρωποι και πολιτικοί που διαθέτουν σύνεση και σωφροσύνη και ανθίστανται στην πλήρη υποταγή σε όσα επιβάλλει η διαπλοκή. Όμως το μέλλον αυτών των υγιών προσωπικοτήτων δεν φαίνεται να είναι ρόδινο. Φαίνεται πλέον φανερά ότι η άλωση του πολιτικού συστήματος και των εκλεγμένων κυβερνήσεων γίνεται με πολύ μελετημένα προγράμματα εξαγοράς (όπως π.χ. στην περίπτωση της Ζήμενς) και με μαύρο χρήμα που δυστυχώς δεν αφήνει ίχνη της διακίνησής του ούτε και οσμή των επιδιώξεών του. Αυτοί που προκάλεσαν τη σημερινή οικονομική κρίση και την κατάρρευση των αδύναμων οικονομιών, είναι και οι πρωταγωνιστές της διαπλοκής και της διαφθοράς.

Εάν η κυβερνητική και η πολιτική εξουσία γενικά δεν απογαλακτιστεί από τους θεσμούς που δημιούργησε η παγκοσμιοποιημένη οικονομία της αγοράς, δεν πρόκειται με καμία μεταρρύθμιση να σταματήσει η εξαφάνιση του κράτους πρόνοιας. Η ύπαρξη των κρατών και της κυβερνητικής εξουσίας δεν είναι μονόδρομος στην προσπάθεια αύξησης μόνον των κερδών της πλουτοκρατίας. Το κράτος πρέπει να ακολουθεί αμφίδρομη πολιτική και οι μεταρρυθμίσεις πρέπει να αποβλέπουν στην ενίσχυση της υπέρ των αδυνάτων συμπεριφοράς του κράτους. Η οικοδόμηση της «υπέρ των αδυνάτων Πολιτείας» είναι ένα ιδανικό που δύσκολα μπορεί να κατακτηθεί."


Και για να μην ξεχνιόμαστε... Πριν από δύο περίπου μήνες ο Γιώργος Δελαστίκ είχε γράψει ένα άρθρο στο οποίο αναρωτιόταν γιατί ενώ άλλες χώρες χρωστούν πιο πολλά από μας (και αναλογικά και σε απόλυτα νούμερα), εμείς είμαστε μονίμως "στην γωνία". Μετά τις πρόσφατες προβλέψεις για το αρνητικό μέλλον της οικονομίας της Μ.Βρετανίας φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Διαβάστε το εδώ.