Για την έναρξη μιας καινούργιας εβδομάδας ένα απόσπασμα από την διαχρονική Ελληνική ταινία "Υπάρχει και φιλότιμο" με τον αξέχαστο Λάμπρο Κωνσταντάρα στον ρόλο του "Μαυρογυαλούρου":
Παρεπιπτόντως...Το Mega παρουσίασε χθες (Κυριακή 30/5) στο δελτίο των 8, ως αποκλειστικότητα την είδηση ότι στην κυβέρνηση σκέπτονται να μειώσουν ή και να καταργήσουν τελείως τα τέλη κυκλοφορίας, αυξάνοντας τον ειδικό φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα - μια είδηση που ήταν γνωστή από την Παρασκευή 28/5 και την οποία είχαμε αναφέρει κι εμείς εδώ. Λυπηρή τακτική από ένα τηλεοπτικό μέσο από το οποίο ενημερώνεται τόσος πολύς κόσμος καθημερινά...
Θελεις να κινητοποιηθεις;
Αναρτήσεις
Όλα τα σχόλια
Δευτέρα 31 Μαΐου 2010
Κυριακή 30 Μαΐου 2010
Επόμενες κινήσεις - (No2)
Είδηση: Η πρόσφατη ακύρωση του αντιασφαλιστικού νόμου της λετονικής κυβέρνησης, ο οποίος ψηφίσθηκε κατ' επιταγήν της Ε.Ε. και του ΔΝΤ, ανοίγει τον δρόμο για δικαστική ανατροπή και των αντίστοιχων νομοθετημάτων που προωθούνται εσπευσμένα και στην Ελλάδα. Εδώ, η απόφαση αυτή δημιουργεί ευνοϊκές νομικές προϋποθέσεις για μελλοντική ακύρωση του ασφαλιστικού νόμου Λοβέρδου.
Κοινός τόπος είναι η επίκληση των συνταγματικών αρχών της προστασίας του κοινωνικού κράτους δικαίου και της αναλογικότητας. «Οι διεθνείς δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι κρατικές Αρχές (υπουργικό συμβούλιο) απέναντι σε διεθνείς δανειστές δεν είναι ικανές από μόνες τους να δικαιολογήσουν οποιονδήποτε περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων», επισημαίνουν οι Λετονοί δικαστές.
Την ίδια στιγμή, η ΓΣΕΕ αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα του υπουργού Εργασίας για την έναρξη διαλόγου για τα εργασιακά, χαρακτηρίζοντας τα προτεινόμενα προς συζήτηση μέτρα ως "ακραία και αντεργατικά". Επανέλαβε δε, την πρόθεση της να μην προσέλθει σε καμιά διαπραγμάτευση για το Ασφαλιστικό, παρά μόνο στην αρμόδια Κοινοβουλευτική επιτροπή. Ενώ δηλώνει έτοιμη να προσφύγει κατά της κυβέρνησης στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας, αλλά και σε Ευρωπαϊκά και διεθνή δικαστήρια δηλώνει η ΓΣΕΕ, καταγέλλοντας ωμή παρέμβαση στις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και παραβίαση συνθηκών και νόμων.
Σχόλιο: Η απόφαση του Λεττονικού δικαστηρίου, δημιουργεί ένα ευρωπαϊκό δεδικασμένο, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μην ληφθεί υπόψιν σε παρόμοια προσφυγή τόσο σε Ελληνικά όσο και διεθνή δικαστήρια, δεδομένου ότι το εθνικό Σύνταγμα (το οποίο ευτυχώς καμία κυβέρνηση δεν μπορεί ν' αλλάξει εύκολα κατά το δοκούν) υπερέχει οποιασδήποτε διακρατικής συμφωνίας. Ας ελπίσουμε ότι η ΓΣΕΕ θα προσφύγει σύντομα, γιατί οι πρόσφατες εξελίξεις στο ασφαλιστικό (το οποίο η κυβέρνηση έχει αλλάξει ήδη δύο φορές προς το χειρότερο τον τελευταίο μήνα) είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες για όλους.
Πηγή: "Καθημερινή", "Ελευθεροτυπία" / Ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο του εργατολόγου, καθηγητή Α. Μητρόπουλου μπορείτε να βρείτε εδώ.
Το άσχετο της ημέρας: Όπως όλοι ξέρετε έγινε χθες ο διαγωνισμός της Eurovision - Η ελληνική συμμετοχή βρίσκεται εδώ. Αξιοπρεπέστατη εμφάνιση - καλή θέση (8η) που με λίγη τύχη θα μπορούσε να ήταν και καλύτερη (διαφορά 4ης-8ης θέσης 9 πόντοι) - υπέροχος ο κεμετζές (ποντιακή λύρα). Και επιτέλους ελληνικός στίχος...
Κοινός τόπος είναι η επίκληση των συνταγματικών αρχών της προστασίας του κοινωνικού κράτους δικαίου και της αναλογικότητας. «Οι διεθνείς δεσμεύσεις που αναλαμβάνουν οι κρατικές Αρχές (υπουργικό συμβούλιο) απέναντι σε διεθνείς δανειστές δεν είναι ικανές από μόνες τους να δικαιολογήσουν οποιονδήποτε περιορισμό θεμελιωδών δικαιωμάτων», επισημαίνουν οι Λετονοί δικαστές.
Την ίδια στιγμή, η ΓΣΕΕ αποφάσισε να απορρίψει το αίτημα του υπουργού Εργασίας για την έναρξη διαλόγου για τα εργασιακά, χαρακτηρίζοντας τα προτεινόμενα προς συζήτηση μέτρα ως "ακραία και αντεργατικά". Επανέλαβε δε, την πρόθεση της να μην προσέλθει σε καμιά διαπραγμάτευση για το Ασφαλιστικό, παρά μόνο στην αρμόδια Κοινοβουλευτική επιτροπή. Ενώ δηλώνει έτοιμη να προσφύγει κατά της κυβέρνησης στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας, αλλά και σε Ευρωπαϊκά και διεθνή δικαστήρια δηλώνει η ΓΣΕΕ, καταγέλλοντας ωμή παρέμβαση στις Συλλογικές Διαπραγματεύσεις και παραβίαση συνθηκών και νόμων.
Σχόλιο: Η απόφαση του Λεττονικού δικαστηρίου, δημιουργεί ένα ευρωπαϊκό δεδικασμένο, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να μην ληφθεί υπόψιν σε παρόμοια προσφυγή τόσο σε Ελληνικά όσο και διεθνή δικαστήρια, δεδομένου ότι το εθνικό Σύνταγμα (το οποίο ευτυχώς καμία κυβέρνηση δεν μπορεί ν' αλλάξει εύκολα κατά το δοκούν) υπερέχει οποιασδήποτε διακρατικής συμφωνίας. Ας ελπίσουμε ότι η ΓΣΕΕ θα προσφύγει σύντομα, γιατί οι πρόσφατες εξελίξεις στο ασφαλιστικό (το οποίο η κυβέρνηση έχει αλλάξει ήδη δύο φορές προς το χειρότερο τον τελευταίο μήνα) είναι ιδιαίτερα δυσοίωνες για όλους.
Πηγή: "Καθημερινή", "Ελευθεροτυπία" / Ένα πολύ ενδιαφέρον σχετικό άρθρο του εργατολόγου, καθηγητή Α. Μητρόπουλου μπορείτε να βρείτε εδώ.
Το άσχετο της ημέρας: Όπως όλοι ξέρετε έγινε χθες ο διαγωνισμός της Eurovision - Η ελληνική συμμετοχή βρίσκεται εδώ. Αξιοπρεπέστατη εμφάνιση - καλή θέση (8η) που με λίγη τύχη θα μπορούσε να ήταν και καλύτερη (διαφορά 4ης-8ης θέσης 9 πόντοι) - υπέροχος ο κεμετζές (ποντιακή λύρα). Και επιτέλους ελληνικός στίχος...
Σάββατο 29 Μαΐου 2010
Στα 2 ευρώ η βενζίνη;
Είδηση: Νέα αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα καύσιμα με παράλληλη κατάργηση των τελών κυκλοφορίας εισηγείται στην κυβέρνηση η αρμόδια Διυπουργική Επιτροπή. Η επιτροπή κρίνει ότι η επιβάρυνση πρέπει να περάσει στη χρήση των περισσότερων από 5,5 εκατ. οχήματα, δηλαδή στην κατανάλωση του καυσίμου, χαρακτηρίζοντας το σύστημα αυτό πιο δίκαιο έναντι των τελών κυκλοφορίας που το θεωρεί άδικο και αντικοινωνικό μέτρο.
Το σκεπτικό της επιτροπής είναι ότι πρέπει να καταργηθούν τα τέλη κυκλοφορίας και να αυξηθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα. Ενδεχόμενο που δεν αποκλείεται να εκτινάξει την τιμή της αμόλυβδης ακόμα και στα 2 ευρώ. Και επειδή φοβούνται ότι το μέτρο μπορεί να περιορίσει τη χρήση του αυτοκινήτου συστήνουν από την άλλη και μέτρα τονωτικά της αγοράς οχημάτων, όπως την κατάργηση του πρόσφατου φόρου πολυτελείας που επιβλήθηκε σε καινούργια και μεταχειρισμένα αυτοκίνητα και με τον τελευταίο φορολογικό νόμο να επιβαρύνει όσα έχουν αξία άνω των 15.000 ευρώ και 11.000 ευρώ αντίστοιχα.
Σχόλιο: Ποιός ευνοείται από τέτοιες ιδέες (δηλ. κατάργηση τελών κυκλοφορίας και φόρου πολυτελείας); Σίγουρα όχι η Ελλάδα, μιας και δεν κατασκευάζει αυτοκίνητα, ούτε και ο μέσος πολίτης που έτσι κι αλλιώς πλέον δε θα έχει λεφτά για ν'αγοράσει καινούργιο αυτοκίνητο.
Τα τέλη κυκλοφορίας έχουν μια λογική και είναι κάτι που πληρώνει μόνο ο κάτοχος Ι.Χ. και αυτό μια φορά το χρόνο. Τον φόρο κατανάλωσης όμως στην βενζίνη τον πληρώνουμε όλοι έμμεσα (αφού επηρεάζει τις τιμές σε εκατοντάδες αγαθά) και μάλιστα πολλαπλά, επομένως μια ακόμα αύξησή του θα ακουμπήσει τους πάντες: Aν προσθέσει κανείς τα επιμέρους ποσά σίγουρα θα καταλήξει σε ποσό μεγαλύτερο από αυτό του τέλους κυκλοφορίας.
Αν η κυβέρνηση θέλει να τονώσει την αγορά μπορεί να το κάνει με άλλους τρόπους, (αρχίζοντας με την επιστροφή του 13ου και του 14ου μισθού) και όχι αυξάνοντας κι άλλο τον φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα.
Πηγή: "Ελευθεροτυπία" / Για να μην ξεχνιόμαστε σαν σήμερα, έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα, μπορείτε να βρείτε εδώ.
Το σκεπτικό της επιτροπής είναι ότι πρέπει να καταργηθούν τα τέλη κυκλοφορίας και να αυξηθεί ο ειδικός φόρος κατανάλωσης στα καύσιμα. Ενδεχόμενο που δεν αποκλείεται να εκτινάξει την τιμή της αμόλυβδης ακόμα και στα 2 ευρώ. Και επειδή φοβούνται ότι το μέτρο μπορεί να περιορίσει τη χρήση του αυτοκινήτου συστήνουν από την άλλη και μέτρα τονωτικά της αγοράς οχημάτων, όπως την κατάργηση του πρόσφατου φόρου πολυτελείας που επιβλήθηκε σε καινούργια και μεταχειρισμένα αυτοκίνητα και με τον τελευταίο φορολογικό νόμο να επιβαρύνει όσα έχουν αξία άνω των 15.000 ευρώ και 11.000 ευρώ αντίστοιχα.
Σχόλιο: Ποιός ευνοείται από τέτοιες ιδέες (δηλ. κατάργηση τελών κυκλοφορίας και φόρου πολυτελείας); Σίγουρα όχι η Ελλάδα, μιας και δεν κατασκευάζει αυτοκίνητα, ούτε και ο μέσος πολίτης που έτσι κι αλλιώς πλέον δε θα έχει λεφτά για ν'αγοράσει καινούργιο αυτοκίνητο.
Τα τέλη κυκλοφορίας έχουν μια λογική και είναι κάτι που πληρώνει μόνο ο κάτοχος Ι.Χ. και αυτό μια φορά το χρόνο. Τον φόρο κατανάλωσης όμως στην βενζίνη τον πληρώνουμε όλοι έμμεσα (αφού επηρεάζει τις τιμές σε εκατοντάδες αγαθά) και μάλιστα πολλαπλά, επομένως μια ακόμα αύξησή του θα ακουμπήσει τους πάντες: Aν προσθέσει κανείς τα επιμέρους ποσά σίγουρα θα καταλήξει σε ποσό μεγαλύτερο από αυτό του τέλους κυκλοφορίας.
Αν η κυβέρνηση θέλει να τονώσει την αγορά μπορεί να το κάνει με άλλους τρόπους, (αρχίζοντας με την επιστροφή του 13ου και του 14ου μισθού) και όχι αυξάνοντας κι άλλο τον φόρο κατανάλωσης στα καύσιμα.
Πηγή: "Ελευθεροτυπία" / Για να μην ξεχνιόμαστε σαν σήμερα, έγινε η άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, ένα πολύ ενδιαφέρον αφιέρωμα, μπορείτε να βρείτε εδώ.
Παρασκευή 28 Μαΐου 2010
Που βρίσκεται η αλήθεια;
Είδηση: "Η Ελλάδα δείχνει αφοσίωση στο να εφαρμόσει το πρόγραμμα που συμφωνήθηκε με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και δεν θέλει να ξανανοίξει θέματα, συμπεριλαμβανομένου και του ασφαλιστικού", τόνισε εκπρόσωπος του οργανισμού στο Ρόιτερς. Από την άλλη ο κ. Λοβέρδος, υπουργός Εργασίας, σε τηλεοπτικές του εμφανίσεις δήλωσε ότι "υπάρχουν ανοιχτές συζητήσεις και η κόκκινη γραμμή βρίσκεται στα 40 χρόνια εργασίας", ενώ πιστεύει ότι με τις αναλογιστικές μελέτες που δόθηκαν, το ΔΝΤ θα πειστεί για την βιωσιμότητα του συστήματος. Ερωτηθείς για τις εισφορές στην Ελλάδα παραδέχθηκε πως είναι οι μεγαλύτερες στην Ευρώπη, ενώ επεσήμανε ότι το ΛΑΦΚΑ επανήλθε διότι οι εργοδότες χρωστούν δισεκατομμύρια ευρώ στα ταμεία.
Παράλληλα σε συνεργασία του με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, ανάμεσα στα όσα συζήτησαν, αναφέρθηκε και το θέμα του Έλληνα αξιωματούχου που "παραπληροφορεί" το ΔΝΤ και παρουσιάζει την κατάσταση στο ασφαλιστικό της χώρας με ιδιαίτερα μελανά χρώματα.
Σχόλιο: Για πολλοστή φορά υπάρχει διάσταση στην αλήθεια. Ποιός λέει τα πράγματα όπως έχουν; TO ΔΝΤ ή ο υπουργός; Υπάρχει διαπραγμάτευση για τα όσα είχαν συμφωνηθεί αρχικά και μετά παρουσιάστηκαν από την ελληνική πλευρά ως νομοσχέδιο διαφορετικά και τώρα καλείται ο υπουργός ν' αλλάξει προς το χειρότερο;
Και όσο αφορά το 2ο θέμα: Τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να τιμωρήσει αυτούς που ζημιώνουν την Ελλάδα σ' αυτήν την δύσκολη περίοδο για την χώρα, με απρόσεκτες ενέργειες;
Πηγές: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος" / ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού περί δίκαιων διαδηλώσεων, μπορείτε να βρείτε εδώ.
Παράλληλα σε συνεργασία του με τον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου, ανάμεσα στα όσα συζήτησαν, αναφέρθηκε και το θέμα του Έλληνα αξιωματούχου που "παραπληροφορεί" το ΔΝΤ και παρουσιάζει την κατάσταση στο ασφαλιστικό της χώρας με ιδιαίτερα μελανά χρώματα.
Σχόλιο: Για πολλοστή φορά υπάρχει διάσταση στην αλήθεια. Ποιός λέει τα πράγματα όπως έχουν; TO ΔΝΤ ή ο υπουργός; Υπάρχει διαπραγμάτευση για τα όσα είχαν συμφωνηθεί αρχικά και μετά παρουσιάστηκαν από την ελληνική πλευρά ως νομοσχέδιο διαφορετικά και τώρα καλείται ο υπουργός ν' αλλάξει προς το χειρότερο;
Και όσο αφορά το 2ο θέμα: Τι μέτρα θα πάρει η κυβέρνηση για να τιμωρήσει αυτούς που ζημιώνουν την Ελλάδα σ' αυτήν την δύσκολη περίοδο για την χώρα, με απρόσεκτες ενέργειες;
Πηγές: "Ελευθεροτυπία", "Έθνος" / ένα πολύ ενδιαφέρον σχόλιο για τις δηλώσεις του πρωθυπουργού περί δίκαιων διαδηλώσεων, μπορείτε να βρείτε εδώ.
Γλωσσάρι οικονομικών όρων
Αν και αποφεύγουμε γενικά να χρησιμοποιούμε οικονομικούς όρους στις αναρτήσεις μας, σας παραθέτουμε μερικούς από αυτούς που παρουσιάζονται συχνά-πυκνά σε τηλεοράσεις, εφημερίδες και ραδιόφωνα:
α) Spreads: είναι διεθνώς η διαφορά απόδοσης δύο τίτλων. Για την Ελλάδα αφορά την διαφορά των επιτοκίων ανάμεσα στα Γερμανικά δεκαετή ομόλογα (που είναι τα πιο χαμηλά της Ευρωζώνης) και τα δεκαετή Ελληνικά ομόλογα. Κοινώς, όσο χαμηλότερα, τόσο καλύτερα.
β) Δημοσιονομικό Έλλειμμα: είναι η αρνητική σχέση στον κρατικό προϋπολογισμό μεταξύ εσόδων και δαπανών που δημιουργεί την ανάγκη προσφυγής σε δανεισμό. Σε περίπτωση που τα έσοδα είναι περισσότερα από τις δαπάνες υπάρχει Δημοσιονομικό πλεόνασμα. Στην Ε.Ε. εξ' όσων γνωρίζουμε μόνο η Κύπρος έχει τέτοιο (αδέρφια μας οι Κύπριοι, αλλά δεν μάθαμε απ' αυτούς).
γ) Διεθνείς οίκοι αξιολόγησης: είναι Ιδιωτικά "Ερευνητικά" κέντρα που αξιολογούν την πιστοληπτική ικανότητα (φερεγγυότητα) του δανειζομένου και εκτιμούν την οικονομική ευρωστία-φερεγγυότητα ιδρυμάτων,εταιρειών και κρατών. Η αξιολόγηση τους επηρεάζει τους όρους δανεισμού, αφού κατ' ουσίαν επηρεάζει τα spreads. Η παρουσία τους ευθύνεται απόλυτα για το μπάχαλο που επικρατεί - κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί κράτη και διεθνείς οργανισμοί αναθέτουν έμμεσα σε ιδιώτες μια τέτοια δουλειά, από τη στιγμή που αυτοί οι οίκοι έχουν άμεσα οφέλη από την αξιολόγηση που οι ίδιοι κάνουν.
δ) Κρατικά Ομόλογα: Είναι τίτλοι χρέους που με αυτούς το κράτος συγκεντρώνει χρήματα για να πληρώσει το δημόσιο χρέος. Το κράτος-εκδότης του τίτλου καταβάλλει σε τακτά χρονικά διαστήματα ένα ποσό ως τόκο και κατά την ημερομηνία λήξης επιστρέφει στον κάτοχο του τίτλου το αρχικό κεφάλαιο. Ο αείμνηστος Α.Παπανδρέου, εξέδιδε τέτοια (υπό μορφή λαϊκών ομολόγων) όταν οι όροι δανεισμού από το εξωτερικό ήταν επαχθείς, για να συγκρατεί το επιτόκιο του δανεισμού σε "λογικά" πλαίσια. Δυστυχώς ο γιός του μάλλον σπούδαζε εκείνη την περίοδο, γι' αυτό και δεν εφάρμοσε τέτοια πολιτική φέτος, με τα γνωστά αποτελέσματα.
ε) Επιτήρηση ή διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος: Διαδικασία από το 104 άρθρο της συνθήκης ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφορά τα κράτη - μέλη που το δημοσιονομικό τους έλλειμμα είναι μεγαλύτερο του 3% του ακαθάριστου Εθνικού προϊόντος. Το όριο του 3% θεσπίστηκε από το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης. Η διαδικασία της επιτήρησης επιβάλλει στενή παρακολούθηση του κράτους που αποκλίνει και διατυπώνει συστάσεις, χρονοδιαγράμματα, δέσμες μέτρων και κυρώσεις. Ουτέ καν η Γερμανία δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή κάτω απ' αυτό το όριο, αλλά η Γερμανία είναι η Γερμανία, κερδίζει έμμεσα (μέσω από την Deutsche Bank που είναι από τους μεγαλύτερους αγοραστές κρατικών ομολόγων στην ΕΕ) από την κρίση και καθορίζει εν πολλοίς τους όρους του παιχνιδιού.
ζ) Διεθνές Νομισματικό Ταμείο: Είναι ο διεθνής οργανισμός που σκοπό έχει την προώθηση της διεθνούς νομισματικής και οικονομικής συνεργασίας και την διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στις διεθνείς αγορές. Συμμετέχουν στον οργανισμό αυτό 186 κράτη τα οποία ανάλογα με το μέγεθος τους και την οικονομική τους κατάστασή τους συνεισφέρουν σε αυτόν τον οργανισμό (και η Ελλάδα μαζί - αυτή τη στιγμή δηλαδή μας δανείζουν μέρος των χρημάτων που εμείς τους δίνουμε για να λειτουργούν). Είναι σε θέση να χορηγεί δάνεια σε χώρες που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, υποχρεώνοντας τα κράτη που παίρνουν δάνεια σε διαρθρωτικές αλλαγές-μεταρρυθμίσεις και μέτρα λιτότητας. Απ' όπου και να πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια, άφησε πίσω του καμμένη γη και κανένας μέσος πολίτης στις χώρες αυτές δε θυμάται την παρουσία του με αγάπη. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος χορηγός και ως εκ τούτου βρίσκεται εν πολλοίς πίσω από τις αποφάσεις του.
η) PIGS: Είναι τ' αρχικά στα αγγλικά των χωρών Πορτογαλία-Ιταλία-Ελλάδα-Ισπανία) και αναφέρεται στις "προβληματικές" οικονομίες του Ευρωπαϊκού Νότου και της Ιρλανδίας (ανορθόγραφα αναφέρεται και σαν PIIGS). "Ευφυολόγημα-εξυπνάδα" που ξεκίνησε από μεγάλη οικονομική εφημερίδα του εξωτερικού, που είναι ιδιαίτερα εύκολη στο να κρίνει τις οικονομίες των άλλων χωρών αλλά όχι της χώρας στην οποία εδρεύει και στην οποία έχει συμφέροντα.
α) Spreads: είναι διεθνώς η διαφορά απόδοσης δύο τίτλων. Για την Ελλάδα αφορά την διαφορά των επιτοκίων ανάμεσα στα Γερμανικά δεκαετή ομόλογα (που είναι τα πιο χαμηλά της Ευρωζώνης) και τα δεκαετή Ελληνικά ομόλογα. Κοινώς, όσο χαμηλότερα, τόσο καλύτερα.
β) Δημοσιονομικό Έλλειμμα: είναι η αρνητική σχέση στον κρατικό προϋπολογισμό μεταξύ εσόδων και δαπανών που δημιουργεί την ανάγκη προσφυγής σε δανεισμό. Σε περίπτωση που τα έσοδα είναι περισσότερα από τις δαπάνες υπάρχει Δημοσιονομικό πλεόνασμα. Στην Ε.Ε. εξ' όσων γνωρίζουμε μόνο η Κύπρος έχει τέτοιο (αδέρφια μας οι Κύπριοι, αλλά δεν μάθαμε απ' αυτούς).
γ) Διεθνείς οίκοι αξιολόγησης: είναι Ιδιωτικά "Ερευνητικά" κέντρα που αξιολογούν την πιστοληπτική ικανότητα (φερεγγυότητα) του δανειζομένου και εκτιμούν την οικονομική ευρωστία-φερεγγυότητα ιδρυμάτων,εταιρειών και κρατών. Η αξιολόγηση τους επηρεάζει τους όρους δανεισμού, αφού κατ' ουσίαν επηρεάζει τα spreads. Η παρουσία τους ευθύνεται απόλυτα για το μπάχαλο που επικρατεί - κανείς σοβαρός άνθρωπος δεν μπορεί να εξηγήσει γιατί κράτη και διεθνείς οργανισμοί αναθέτουν έμμεσα σε ιδιώτες μια τέτοια δουλειά, από τη στιγμή που αυτοί οι οίκοι έχουν άμεσα οφέλη από την αξιολόγηση που οι ίδιοι κάνουν.
δ) Κρατικά Ομόλογα: Είναι τίτλοι χρέους που με αυτούς το κράτος συγκεντρώνει χρήματα για να πληρώσει το δημόσιο χρέος. Το κράτος-εκδότης του τίτλου καταβάλλει σε τακτά χρονικά διαστήματα ένα ποσό ως τόκο και κατά την ημερομηνία λήξης επιστρέφει στον κάτοχο του τίτλου το αρχικό κεφάλαιο. Ο αείμνηστος Α.Παπανδρέου, εξέδιδε τέτοια (υπό μορφή λαϊκών ομολόγων) όταν οι όροι δανεισμού από το εξωτερικό ήταν επαχθείς, για να συγκρατεί το επιτόκιο του δανεισμού σε "λογικά" πλαίσια. Δυστυχώς ο γιός του μάλλον σπούδαζε εκείνη την περίοδο, γι' αυτό και δεν εφάρμοσε τέτοια πολιτική φέτος, με τα γνωστά αποτελέσματα.
ε) Επιτήρηση ή διαδικασία Υπερβολικού Ελλείμματος: Διαδικασία από το 104 άρθρο της συνθήκης ίδρυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αφορά τα κράτη - μέλη που το δημοσιονομικό τους έλλειμμα είναι μεγαλύτερο του 3% του ακαθάριστου Εθνικού προϊόντος. Το όριο του 3% θεσπίστηκε από το σύμφωνο σταθερότητας και ανάπτυξης. Η διαδικασία της επιτήρησης επιβάλλει στενή παρακολούθηση του κράτους που αποκλίνει και διατυπώνει συστάσεις, χρονοδιαγράμματα, δέσμες μέτρων και κυρώσεις. Ουτέ καν η Γερμανία δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή κάτω απ' αυτό το όριο, αλλά η Γερμανία είναι η Γερμανία, κερδίζει έμμεσα (μέσω από την Deutsche Bank που είναι από τους μεγαλύτερους αγοραστές κρατικών ομολόγων στην ΕΕ) από την κρίση και καθορίζει εν πολλοίς τους όρους του παιχνιδιού.
ζ) Διεθνές Νομισματικό Ταμείο: Είναι ο διεθνής οργανισμός που σκοπό έχει την προώθηση της διεθνούς νομισματικής και οικονομικής συνεργασίας και την διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας στις διεθνείς αγορές. Συμμετέχουν στον οργανισμό αυτό 186 κράτη τα οποία ανάλογα με το μέγεθος τους και την οικονομική τους κατάστασή τους συνεισφέρουν σε αυτόν τον οργανισμό (και η Ελλάδα μαζί - αυτή τη στιγμή δηλαδή μας δανείζουν μέρος των χρημάτων που εμείς τους δίνουμε για να λειτουργούν). Είναι σε θέση να χορηγεί δάνεια σε χώρες που βρίσκονται σε δύσκολη οικονομική κατάσταση, υποχρεώνοντας τα κράτη που παίρνουν δάνεια σε διαρθρωτικές αλλαγές-μεταρρυθμίσεις και μέτρα λιτότητας. Απ' όπου και να πέρασε τα τελευταία 20 χρόνια, άφησε πίσω του καμμένη γη και κανένας μέσος πολίτης στις χώρες αυτές δε θυμάται την παρουσία του με αγάπη. Οι ΗΠΑ είναι ο μεγαλύτερος χορηγός και ως εκ τούτου βρίσκεται εν πολλοίς πίσω από τις αποφάσεις του.
η) PIGS: Είναι τ' αρχικά στα αγγλικά των χωρών Πορτογαλία-Ιταλία-Ελλάδα-Ισπανία) και αναφέρεται στις "προβληματικές" οικονομίες του Ευρωπαϊκού Νότου και της Ιρλανδίας (ανορθόγραφα αναφέρεται και σαν PIIGS). "Ευφυολόγημα-εξυπνάδα" που ξεκίνησε από μεγάλη οικονομική εφημερίδα του εξωτερικού, που είναι ιδιαίτερα εύκολη στο να κρίνει τις οικονομίες των άλλων χωρών αλλά όχι της χώρας στην οποία εδρεύει και στην οποία έχει συμφέροντα.
Πέμπτη 27 Μαΐου 2010
Οι παρενέργειες των νέων μέτρων - Μέρος 2ο (ιδιωτικοποιήσεις)
Είδηση:Το πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων θα εξετασθεί σε Υπουργικό Συμβούλιο εντός της εβδομάδας. Εκεί αναμένεται να οριστικοποιηθεί το μέλλον μεγάλων επιχειρήσεων του Δημοσίου, όπως του ΟΣΕ, του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου, του ΟΠΑΠ, της ΔΕΗ, των ΕΛΠΕ, της ΔΕΠΑ, του ΟΛΠ, του ΟΛΘ, της ΕΥΔΑΠ και της ΕΥΑΘ. Σημειώνεται ότι ήδη έχει αποφασιστεί να πουληθούν τα καζίνo της Κέρκυρας και της Πάρνηθας και εξετάστηκε το ενδεχόμενο χορήγησης νέων αδειών σε περιοχές με τουριστική ανάπτυξη. Ενώ έδαφος κερδίζει η σύναψη συμβάσεων παραχώρησης και η διάθεση ποσοστών ή και πλήρους αποχώρησης του δημοσίου από μη εισηγμένες επιχειρήσεις, όπως η ΔΕΠΑ και ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ). Ειδικά για το ΔΑΑ σχεδιάζεται η επέκταση της άδειας χρήσης στη Hochtief.
Ο σχεδιασμός προβλέπει πως οι αποκρατικοποιήσεις θα πρέπει να συνδυάζονται και με την απελευθέρωση συγκεκριμένων αγορών, αίτημα που έθεσαν εξ αρχής τα κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ και περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής που συνομολόγησε η Ελλάδα για να λάβει την χρηματοδοτικής βοήθεια των 110 δισ. ευρώ.
Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσεται και η συγχώνευση, σε τρεις από πέντε, των εταιρειών του Ομίλου ΟΣΕ, καθώς επίσης και η συνένωση των αστικών συγκοινωνιακών φορέων σε δύο, έναν για τα μέσα σταθερής τροχιάς και έναν για τα μη σταθερής τροχιάς (λεωφορεία και τρόλεϊ). Σε ότι αφορά στα EΛΠE, το σενάριο προβλέπει περαιτέρω μείωση του ποσοστού του Δημοσίου το οποίο σήμερα κυμαίνεται στο 35,5%. Αναφορικά με την ΔΕΗ εξετάζεται η πώληση παραγωγικού δυναμικού. Και οι τρεις αυτές παρεμβάσεις στον χώρο της ενέργειας, οδηγούν σε απελευθέρωση της αγοράς.
Σε εκκρεμότητα παραμένει το θέμα του ΟΤΕ. Η Deutsche Telekom επιθυμεί την αγορά ενός ακόμη ποσοστού στον Οργανισμό, κάτι που ωστόσο η κυβέρνηση σταθμίζει, διότι το Δημόσιο θα κινδυνεύσει να απολέσει σημαντικά δικαιώματα. Να σημειωθεί ότι το Δημόσιο κατέχει σήμερα στον ΟΤΕ το 20%. Βάσει της συμφωνίας με τη Deutsche Telekom η κυβέρνηση μπορεί να διαθέσει στους Γερμανούς και νέο ποσοστό έως 10%, μέχρι τα τέλη του 2011.
Σε δεύτερη φάση αναμένεται να συσταθεί εταιρεία επενδύσεων, στην οποία θα περάσουν τα ακίνητα-φιλέτα του Δημοσίου. Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών θεωρούν άγνωστο το πότε θα αρχίσει να αποδίδει έσοδα μία τέτοιου είδους κίνηση, καθώς προϋπόθεση αποτελεί η είσοδος της εταιρείας στο Χρηματιστήριο, κάτι που στις παρούσες άσχημες χρηματιστηριακές συνθήκες δεν προσφέρεται.
Σχόλιο: Σε θεωρητικό επίπεδο χρησιμοποιείται ως δικαιολογία ότι "οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και την παροχή στους πολίτες καλύτερων και πιο οικονομικών υπηρεσιών ενώ παράλληλα το κράτος παύει να έχει ενασχόληση με τομείς που είναι ασύμβατοι με αυτό που ορίζεται ως "δημόσιο και αναγκαίο αγαθό".
Διαβάζοντας όμως την είδηση παρατηρούμε ότι οι αποκρατικοποιήσεις (αν εξαιρέσει κανείς τα καζίνο) κινούνται προς δύο κατευθύνσεις οι οποίες καταρρίπτουν από μόνες τους την αιτιολόγηση που χρησιμοποιείται: α) Την παραχώρηση ή και πώληση υποδομών (όπως λιμάνια, αεροδρόμια κλπ) σε ιδιώτες και β) την πώληση κερδοφόρων επιχειρήσεων ή επιχειρήσεων που αποτελούν μονοπώλια.
Ξεκινώντας από το 1ο μέρος, είναι προφανές ότι η παραχώρηση π.χ. του αεροδρομίου των Χανίων ή του λιμανιού του Πειραιά (μέσω του ΟΛΠ) δεν πρόκειται να οδηγήσει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας ούτε στην μείωση των τιμών, όπως αποδεικνύεται και από την περίπτωση του "Ελ.Βενιζέλος" που έχει από τα ακριβότερα τέλη χρήσης στην ΕΕ. Κανείς ιδιώτης δεν λειτουργεί με βάση το δημόσιο συμφέρον (ούτε θα μπορεί πλέον το κράτος να πραγματοποιεί κινήσεις σαν και αυτή για την "τόνωση του τουρισμού" που παρεπιπτόντως δεν οδήγησε σε καμία μείωση στις τιμές για τα αεροπορικά εισιτήρια από χώρες του εξωτερικού).
Παράλληλα δε αποτελεί λανθασμένη επιλογή τόσο για εθνικούς όσο και για οικονομικούς λόγους: Είναι περιττό να πούμε το πόσο επικίνδυνο είναι να έχουν ιδιωτικές πολυεθνικές εταιρείες τον έλεγχο και την διαχείρηση της ασφάλειας των λιμανιών και των αεροδρομίων μιας χώρας (ιδιαίτερα αν αυτή χώρα βρίσκεται στη θέση της Ελλάδας), ενώ από την άλλη όλες αυτές οι υποδομές λόγω της μοναδικότητας και της θέσης της χώρας μας είναι κερδοφόρες πράγμα που δεν πρόκειται ν' αλλάξει στο μέλλον (μιας και δεν πρόκειται να χτιστούν άλλα λιμάνια ή αεροδρόμια ανταγωνιστικά προς τα υπάρχοντα).
Επομένως μέσω της πώλησης τους υπό καθεστώς πίεσης, το κράτος παραχωρεί σταθερά ετήσια κέρδη, πράγμα που κανένας ιδιώτης δεν θα δεχόταν να κάνει εάν ήταν στη θέση του.
Για τις υπόλοιπες εταιρείες (την 2η δηλ. κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων) που είναι υπό πώληση, η κατάσταση είναι κατά βάση παρόμοια: α) Αν εξαιρέσει κανείς τον ΟΣΕ είναι κερδοφόρες, β) έχουν στον έλεγχο τους δίκτυα και υποδομές (αλήθεια, πόσο λανθασμένο είναι να παραχωρεί κανείς π.χ. τον έλεγχο της ύδρευσης σε ιδιώτες;) και γ) εκτελούν ως επί το πλείστον κοινωνικό έργο αφού είναι υποχρεωμένες να εξυπηρετούν περιοχές και κοινωνικές ομάδες που οι ιδιώτες δε θα εξυπηρετούσαν άνευ σημαντικών ανταλλαγμάτων. Η πώληση τους δηλαδή ως επί το πλείστον θα είναι ζημιογόνα τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά.
Η διεθνής εμπειρία από χώρες που πραγματοποίησαν παρόμοιες ιδιωτικοποιήσεις είναι ότι η αγορά οδηγήθηκε σε κατακόρυφη αύξηση τιμών (π.χ. μεταφορές, ενέργεια) χωρίς την δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης από πλευράς κράτους (πέραν της χρηματοδότησης μέρους τους κόστους). Αντίθετα σε χώρες που η αγορά απελευθερώθηκε αλλά παράλληλα το κράτος κράτησε τον έλεγχο των υποδομών και διατήρησε έλεγχο σε εταιρείες υπήρξε υγιής ανταγωνισμός (μέσω συγκράτησης τιμών). Η επιλογή πάντως παραμένει δική μας...
Σημείωση: Για την ιδιωτικοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου τα έχουμε γράψει εδώ στο παρελθόν και δεν θα επανέλθουμε.
Πηγές: "Κέρδος", "Ημερησία", "Ριζοσπάστης".
Ο σχεδιασμός προβλέπει πως οι αποκρατικοποιήσεις θα πρέπει να συνδυάζονται και με την απελευθέρωση συγκεκριμένων αγορών, αίτημα που έθεσαν εξ αρχής τα κλιμάκια της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ και περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής που συνομολόγησε η Ελλάδα για να λάβει την χρηματοδοτικής βοήθεια των 110 δισ. ευρώ.
Στην κατεύθυνση αυτή εντάσσεται και η συγχώνευση, σε τρεις από πέντε, των εταιρειών του Ομίλου ΟΣΕ, καθώς επίσης και η συνένωση των αστικών συγκοινωνιακών φορέων σε δύο, έναν για τα μέσα σταθερής τροχιάς και έναν για τα μη σταθερής τροχιάς (λεωφορεία και τρόλεϊ). Σε ότι αφορά στα EΛΠE, το σενάριο προβλέπει περαιτέρω μείωση του ποσοστού του Δημοσίου το οποίο σήμερα κυμαίνεται στο 35,5%. Αναφορικά με την ΔΕΗ εξετάζεται η πώληση παραγωγικού δυναμικού. Και οι τρεις αυτές παρεμβάσεις στον χώρο της ενέργειας, οδηγούν σε απελευθέρωση της αγοράς.
Σε εκκρεμότητα παραμένει το θέμα του ΟΤΕ. Η Deutsche Telekom επιθυμεί την αγορά ενός ακόμη ποσοστού στον Οργανισμό, κάτι που ωστόσο η κυβέρνηση σταθμίζει, διότι το Δημόσιο θα κινδυνεύσει να απολέσει σημαντικά δικαιώματα. Να σημειωθεί ότι το Δημόσιο κατέχει σήμερα στον ΟΤΕ το 20%. Βάσει της συμφωνίας με τη Deutsche Telekom η κυβέρνηση μπορεί να διαθέσει στους Γερμανούς και νέο ποσοστό έως 10%, μέχρι τα τέλη του 2011.
Σε δεύτερη φάση αναμένεται να συσταθεί εταιρεία επενδύσεων, στην οποία θα περάσουν τα ακίνητα-φιλέτα του Δημοσίου. Παράγοντες του υπουργείου Οικονομικών θεωρούν άγνωστο το πότε θα αρχίσει να αποδίδει έσοδα μία τέτοιου είδους κίνηση, καθώς προϋπόθεση αποτελεί η είσοδος της εταιρείας στο Χρηματιστήριο, κάτι που στις παρούσες άσχημες χρηματιστηριακές συνθήκες δεν προσφέρεται.
Σχόλιο: Σε θεωρητικό επίπεδο χρησιμοποιείται ως δικαιολογία ότι "οι ιδιωτικοποιήσεις γίνονται για την τόνωση της ανταγωνιστικότητας, της δημιουργίας νέων θέσεων εργασίας και την παροχή στους πολίτες καλύτερων και πιο οικονομικών υπηρεσιών ενώ παράλληλα το κράτος παύει να έχει ενασχόληση με τομείς που είναι ασύμβατοι με αυτό που ορίζεται ως "δημόσιο και αναγκαίο αγαθό".
Διαβάζοντας όμως την είδηση παρατηρούμε ότι οι αποκρατικοποιήσεις (αν εξαιρέσει κανείς τα καζίνο) κινούνται προς δύο κατευθύνσεις οι οποίες καταρρίπτουν από μόνες τους την αιτιολόγηση που χρησιμοποιείται: α) Την παραχώρηση ή και πώληση υποδομών (όπως λιμάνια, αεροδρόμια κλπ) σε ιδιώτες και β) την πώληση κερδοφόρων επιχειρήσεων ή επιχειρήσεων που αποτελούν μονοπώλια.
Ξεκινώντας από το 1ο μέρος, είναι προφανές ότι η παραχώρηση π.χ. του αεροδρομίου των Χανίων ή του λιμανιού του Πειραιά (μέσω του ΟΛΠ) δεν πρόκειται να οδηγήσει στην αύξηση της ανταγωνιστικότητας ούτε στην μείωση των τιμών, όπως αποδεικνύεται και από την περίπτωση του "Ελ.Βενιζέλος" που έχει από τα ακριβότερα τέλη χρήσης στην ΕΕ. Κανείς ιδιώτης δεν λειτουργεί με βάση το δημόσιο συμφέρον (ούτε θα μπορεί πλέον το κράτος να πραγματοποιεί κινήσεις σαν και αυτή για την "τόνωση του τουρισμού" που παρεπιπτόντως δεν οδήγησε σε καμία μείωση στις τιμές για τα αεροπορικά εισιτήρια από χώρες του εξωτερικού).
Παράλληλα δε αποτελεί λανθασμένη επιλογή τόσο για εθνικούς όσο και για οικονομικούς λόγους: Είναι περιττό να πούμε το πόσο επικίνδυνο είναι να έχουν ιδιωτικές πολυεθνικές εταιρείες τον έλεγχο και την διαχείρηση της ασφάλειας των λιμανιών και των αεροδρομίων μιας χώρας (ιδιαίτερα αν αυτή χώρα βρίσκεται στη θέση της Ελλάδας), ενώ από την άλλη όλες αυτές οι υποδομές λόγω της μοναδικότητας και της θέσης της χώρας μας είναι κερδοφόρες πράγμα που δεν πρόκειται ν' αλλάξει στο μέλλον (μιας και δεν πρόκειται να χτιστούν άλλα λιμάνια ή αεροδρόμια ανταγωνιστικά προς τα υπάρχοντα).
Επομένως μέσω της πώλησης τους υπό καθεστώς πίεσης, το κράτος παραχωρεί σταθερά ετήσια κέρδη, πράγμα που κανένας ιδιώτης δεν θα δεχόταν να κάνει εάν ήταν στη θέση του.
Για τις υπόλοιπες εταιρείες (την 2η δηλ. κατεύθυνση των ιδιωτικοποιήσεων) που είναι υπό πώληση, η κατάσταση είναι κατά βάση παρόμοια: α) Αν εξαιρέσει κανείς τον ΟΣΕ είναι κερδοφόρες, β) έχουν στον έλεγχο τους δίκτυα και υποδομές (αλήθεια, πόσο λανθασμένο είναι να παραχωρεί κανείς π.χ. τον έλεγχο της ύδρευσης σε ιδιώτες;) και γ) εκτελούν ως επί το πλείστον κοινωνικό έργο αφού είναι υποχρεωμένες να εξυπηρετούν περιοχές και κοινωνικές ομάδες που οι ιδιώτες δε θα εξυπηρετούσαν άνευ σημαντικών ανταλλαγμάτων. Η πώληση τους δηλαδή ως επί το πλείστον θα είναι ζημιογόνα τόσο οικονομικά όσο και κοινωνικά.
Η διεθνής εμπειρία από χώρες που πραγματοποίησαν παρόμοιες ιδιωτικοποιήσεις είναι ότι η αγορά οδηγήθηκε σε κατακόρυφη αύξηση τιμών (π.χ. μεταφορές, ενέργεια) χωρίς την δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης από πλευράς κράτους (πέραν της χρηματοδότησης μέρους τους κόστους). Αντίθετα σε χώρες που η αγορά απελευθερώθηκε αλλά παράλληλα το κράτος κράτησε τον έλεγχο των υποδομών και διατήρησε έλεγχο σε εταιρείες υπήρξε υγιής ανταγωνισμός (μέσω συγκράτησης τιμών). Η επιλογή πάντως παραμένει δική μας...
Σημείωση: Για την ιδιωτικοποίηση των ακινήτων του Δημοσίου τα έχουμε γράψει εδώ στο παρελθόν και δεν θα επανέλθουμε.
Πηγές: "Κέρδος", "Ημερησία", "Ριζοσπάστης".
Τετάρτη 26 Μαΐου 2010
Financial Times και πρόγραμμα ανάδειξης "καλύτερου ευρωπαϊκου εργασιακού περιβάλλοντος"
Είδηση: Σε πρόσφατη ειδική έκδοση τους οι "Financial Times" παρουσίασαν τ' αποτελέσματα του προγράμματος "Καλύτερο Ευρωπαϊκό Περιβάλλον Εργασίας" για την περίοδο 2009-2010.
Στην έρευνα συμμετείχαν πάνω από 1300 ευρωπαϊκες επιχειρήσεις μεσαίας και μεγάλης κεφαλαιοποίησης (μεταξύ των οποίων η Microsoft, η ΙΚΕΑ, η McDonalds κ.α.), απάντησαν με ανώνυμα ερωτηματολόγια πάνω από 293000 εργαζόμενοι που αντιπροσώπευσαν πάνω από 1,6 εκατομμύρια συναδέλφους τους.
Κατά την έρευνα, ένα εξαιρετικό εργασιακό περιβάλλον είναι αυτό που "οι εργαζόμενοι εμπιστεύονται τους εργοδότες τους, αισθάνονται υπερήφανοι γι'αυτό που κάνουν και χαίρονται να δουλεύουν με τους συνάδελφους τους".
Η έρευνα αυτή έδειξε ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι ήταν 3οι σε διάθεση και συμμετοχή σε προγράμματα εργασιακής εκπαίδευσης, είχαν τον 3ο χαμηλότερο δείκτη απουσίας από τον χώρο εργασίας ενώ ελληνικές εταιρίες είχαν παρουσία στις "50 καλύτερες" εταίριες τόσο στην κατηγορία "μεσαία" όσο και στην κατηγορία "μεγάλη" κεφαλαιοποίηση.
Ανάμεσα στις 15 πρώτες εταιρίες μεγάλης κεφαλαιοποίησης που παρέχουν "ένα εξαίρετο εργασιακό περιβάλλον" είχαμε μεταξύ των άλλων 4 εταιρείες από την Δανία, 6 από την Γερμανία, 2 από την Γαλλία ενώ είχαμε και 2 με παρουσία στην Ελλάδα.
Σχόλιο: Παρότι αυτή η έρευνα είναι φαινομενικά άσχετη με το blog, αποφασίσαμε να την αναφέρουμε εδώ, για να δείξουμε ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων το "κόστος" των εργαζομένων δεν έχει σχέση με το πόσο "καλή, ανταγωνιστική και επιτυχημένη" είναι μια επιχείρηση. Οι περισσότερες από τις εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα και κατέκτησαν υψηλές θέσεις σ'αυτή δρουν και έχουν ως βάση τους χώρες με υψηλότερα ημερομίσθια απ' αυτά της Ελλάδας - ενώ απ'οτι αποδεικνύεται ο υψηλός κύκλος εργασιών συνδυάζεται με ένα πολύ καλό εργασιακό περιβάλλον και από ένα έμπρακτο ενδιαφέρον των εταιρειών για τους υπαλλήλους τους(κατά τα λεγόμενα των τελευταίων πάντα). Αυτό αποδεικνύεται και από την παρουσία μεγάλων εταιρειών (με την Microsoft πρώτη) στις υψηλότερες θέσεις για το "καλύτερο εργασιακό περιβάλλον".
Αυτό που φαίνεται επίσης σ' αυτήν την έρευνα είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι μόνο αχάριστοι δεν είναι όταν δουλεύουν σ'ένα περιβάλλον που νοιώθουν ότι ο κόπος τους ανταμοίβεται τόσο υλικά όσο και ηθικά.
Η παρούσα βέβαια έρευνα δεν ανακαλύπτει τον τροχό. Αλλά είναι μια ακόμα απόδειξη ότι η επιτυχία μιας επιχείρησης είναι συνάρτηση και του πως νιώθει ο εργαζόμενος. Μήπως επομένως οι ελληνικές εταιρείες θα πρέπει να στρέψουν το ενδιαφέρον τους και στους εργαζομένους τους αντί να τους πιέζουν μισθολογικά προς τα κάτω;
Στην έρευνα συμμετείχαν πάνω από 1300 ευρωπαϊκες επιχειρήσεις μεσαίας και μεγάλης κεφαλαιοποίησης (μεταξύ των οποίων η Microsoft, η ΙΚΕΑ, η McDonalds κ.α.), απάντησαν με ανώνυμα ερωτηματολόγια πάνω από 293000 εργαζόμενοι που αντιπροσώπευσαν πάνω από 1,6 εκατομμύρια συναδέλφους τους.
Κατά την έρευνα, ένα εξαιρετικό εργασιακό περιβάλλον είναι αυτό που "οι εργαζόμενοι εμπιστεύονται τους εργοδότες τους, αισθάνονται υπερήφανοι γι'αυτό που κάνουν και χαίρονται να δουλεύουν με τους συνάδελφους τους".
Η έρευνα αυτή έδειξε ότι οι Έλληνες εργαζόμενοι ήταν 3οι σε διάθεση και συμμετοχή σε προγράμματα εργασιακής εκπαίδευσης, είχαν τον 3ο χαμηλότερο δείκτη απουσίας από τον χώρο εργασίας ενώ ελληνικές εταιρίες είχαν παρουσία στις "50 καλύτερες" εταίριες τόσο στην κατηγορία "μεσαία" όσο και στην κατηγορία "μεγάλη" κεφαλαιοποίηση.
Ανάμεσα στις 15 πρώτες εταιρίες μεγάλης κεφαλαιοποίησης που παρέχουν "ένα εξαίρετο εργασιακό περιβάλλον" είχαμε μεταξύ των άλλων 4 εταιρείες από την Δανία, 6 από την Γερμανία, 2 από την Γαλλία ενώ είχαμε και 2 με παρουσία στην Ελλάδα.
Σχόλιο: Παρότι αυτή η έρευνα είναι φαινομενικά άσχετη με το blog, αποφασίσαμε να την αναφέρουμε εδώ, για να δείξουμε ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων το "κόστος" των εργαζομένων δεν έχει σχέση με το πόσο "καλή, ανταγωνιστική και επιτυχημένη" είναι μια επιχείρηση. Οι περισσότερες από τις εταιρείες που συμμετείχαν στην έρευνα και κατέκτησαν υψηλές θέσεις σ'αυτή δρουν και έχουν ως βάση τους χώρες με υψηλότερα ημερομίσθια απ' αυτά της Ελλάδας - ενώ απ'οτι αποδεικνύεται ο υψηλός κύκλος εργασιών συνδυάζεται με ένα πολύ καλό εργασιακό περιβάλλον και από ένα έμπρακτο ενδιαφέρον των εταιρειών για τους υπαλλήλους τους(κατά τα λεγόμενα των τελευταίων πάντα). Αυτό αποδεικνύεται και από την παρουσία μεγάλων εταιρειών (με την Microsoft πρώτη) στις υψηλότερες θέσεις για το "καλύτερο εργασιακό περιβάλλον".
Αυτό που φαίνεται επίσης σ' αυτήν την έρευνα είναι οι Έλληνες εργαζόμενοι μόνο αχάριστοι δεν είναι όταν δουλεύουν σ'ένα περιβάλλον που νοιώθουν ότι ο κόπος τους ανταμοίβεται τόσο υλικά όσο και ηθικά.
Η παρούσα βέβαια έρευνα δεν ανακαλύπτει τον τροχό. Αλλά είναι μια ακόμα απόδειξη ότι η επιτυχία μιας επιχείρησης είναι συνάρτηση και του πως νιώθει ο εργαζόμενος. Μήπως επομένως οι ελληνικές εταιρείες θα πρέπει να στρέψουν το ενδιαφέρον τους και στους εργαζομένους τους αντί να τους πιέζουν μισθολογικά προς τα κάτω;
Δευτέρα 24 Μαΐου 2010
Τελεσίγραφα
Είδηση: Όπως αποκάλυψε σε πρωϊνή εκπομπή ο υπουργός Εργασίας Α. Λοβέρδος, Ε.Ε. και ΔΝΤ με επιστολή προς τους υπουργούς Οικονομικών και Εργασίας ζητούν την εφαρμογή του νέου ασφαλιστικού από το 2015, και όχι το 2018, πλήρη σύνταξη στα 40 χρόνια εργασίας και μείωση των ταμείων σε τρία χωρίς εξαιρέσεις. Οι εμπειρογνώμονες της τρόικας (Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ΕΕ και Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου) ζητούν την άμεση αλλαγή του ασφαλιστικού συστήματος και συγκεκριμένα:
-Πλήρης σύνταξη να δίνεται στα 40 χρόνια με ποινή 6% κάθε έτος για όποιον επιθυμεί να βγει νωρίτερα στη σύνταξη.
-Μείωση των ταμείων σε τρία χωρίς τις εξαιρέσεις των ταμείων των δημοσιογράφων, μηχανικών, γιατρών και δικηγόρων.
-Μείωση των συντάξεων για διαζευγμένες και άγαμες κόρες δημοσίων υπαλλήλων
-Μείωση συντάξεων χηρείας, οι οποίες να μην δίνονται πριν τα 50 έτη και βάσει εισοδηματικών κριτηρίων για κάτω των 65 ετών ενώ «ψαλίδι» μπαίνει και στις συντάξεις χηρείας.
Σχόλιο: Πως μπορεί κανείς να πάρει σοβαρά την κυβέρνηση όταν αλλάζει προς το χειρότερο συνεχώς τα νομοσχέδια που η ίδια δίνει στην δημοσιότητα; Βέβαια ο Α. Λοβέρδος δεν μας είπε αν η κυβέρνηση θα ακολουθήσει τις εντολές που της δίνονται, αλλά προφανώς ο λόγος που έκανε τις "πρωϊνές αποκαλύψεις" ήταν για να προϊδεάσει τους Έλληνες γι'αυτά που έρχονται. Εμείς πάντως έμμενουμε ότι είναι στο χέρι της κυβέρνησης να σεβαστεί το λαό, έστω και την τελευταία στιγμή. Το θέμα είναι, θέλει να το κάνει;
Πηγή: "Έθνος"
-Πλήρης σύνταξη να δίνεται στα 40 χρόνια με ποινή 6% κάθε έτος για όποιον επιθυμεί να βγει νωρίτερα στη σύνταξη.
-Μείωση των ταμείων σε τρία χωρίς τις εξαιρέσεις των ταμείων των δημοσιογράφων, μηχανικών, γιατρών και δικηγόρων.
-Μείωση των συντάξεων για διαζευγμένες και άγαμες κόρες δημοσίων υπαλλήλων
-Μείωση συντάξεων χηρείας, οι οποίες να μην δίνονται πριν τα 50 έτη και βάσει εισοδηματικών κριτηρίων για κάτω των 65 ετών ενώ «ψαλίδι» μπαίνει και στις συντάξεις χηρείας.
Σχόλιο: Πως μπορεί κανείς να πάρει σοβαρά την κυβέρνηση όταν αλλάζει προς το χειρότερο συνεχώς τα νομοσχέδια που η ίδια δίνει στην δημοσιότητα; Βέβαια ο Α. Λοβέρδος δεν μας είπε αν η κυβέρνηση θα ακολουθήσει τις εντολές που της δίνονται, αλλά προφανώς ο λόγος που έκανε τις "πρωϊνές αποκαλύψεις" ήταν για να προϊδεάσει τους Έλληνες γι'αυτά που έρχονται. Εμείς πάντως έμμενουμε ότι είναι στο χέρι της κυβέρνησης να σεβαστεί το λαό, έστω και την τελευταία στιγμή. Το θέμα είναι, θέλει να το κάνει;
Πηγή: "Έθνος"
Βενζίνη και άλλες αυξήσεις...
Είδηση: «Πρωταθλήτρια» στην τιμή της αμόλυβδης βενζίνης αναδεικνύεται επισήμως πλέον η Ελλάδα στην ΕΕ των «27», βάσει των στοιχείων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μετά και τη δεύτερη αύξηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης που επιβλήθηκε μέσα στο 2010, η μέση τιμή της αμόλυβδης κινείται πάνω από το 1,5 ευρώ το λίτρο.
Σύμφωνα με πρόσφατες τιμοληψίες του υπουργείου Περιβάλλοντος, η μέση τιμή της αμόλυβδης διαμορφώνετε στο 1,524 ευρώ το λίτρο. Οι τιμές ανά νομό κλιμακώνονται σήμερα μέχρι 1,72 ευρώ (το ακριβότερο πρατήριο στη Μαγνησία) και ξεκινούν από 1,289 (το φθηνότερο πρατήριο στη Θεσσαλονίκη).
Έτσι, η χώρα μας είναι η ακριβότερη στην ΕΕ και ακολουθούν Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Φινλανδία και Γερμανία. Η φθηνότερη αμόλυβδη βενζίνη πωλείται στην Κύπρο, λίγο πάνω από 1 ευρώ το λίτρο, ενώ παρόμοιες τιμές καταγράφονται στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία.
Παράλληλα με την αύξηση του κόστους ζωής και των φόρων, ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε, τον Μάιο, στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας τουλάχιστον: Όπως ανακοίνωσε η ΕΣΥΕ, ο δείκτης τιμών καταναλωτή ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη και σκαρφάλωσε στο 4,9%. Πέρσυ τον Ιούλιο ήταν 0,9%.
Σχόλιο: Αν λάβει κανείς υπόψιν του ότι η τιμή του πετρελαίου αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα 65 δολάρια καταλαβαίνει που πρόκειται να πάει η τιμή της βενζίνης και οι σχετιζόμενες μ'αυτή τιμές αν υπάρξει μια αύξηση...Πάντως θα πρέπει κατά βάθος να είμαστε υπερήφανοι - αφού σε κάτι πρωτοπορούμε (εντάξει - ζητώ συγγνώμη για την ειρωνία).
Αντί περαιτέρω σχολιασμού δύο αποσπάσματα από μια ταινία που κολλάει γάντι στην κατάσταση που ζούμε στην χώρα μας:
Σύμφωνα με πρόσφατες τιμοληψίες του υπουργείου Περιβάλλοντος, η μέση τιμή της αμόλυβδης διαμορφώνετε στο 1,524 ευρώ το λίτρο. Οι τιμές ανά νομό κλιμακώνονται σήμερα μέχρι 1,72 ευρώ (το ακριβότερο πρατήριο στη Μαγνησία) και ξεκινούν από 1,289 (το φθηνότερο πρατήριο στη Θεσσαλονίκη).
Έτσι, η χώρα μας είναι η ακριβότερη στην ΕΕ και ακολουθούν Ολλανδία, Βέλγιο, Δανία, Φινλανδία και Γερμανία. Η φθηνότερη αμόλυβδη βενζίνη πωλείται στην Κύπρο, λίγο πάνω από 1 ευρώ το λίτρο, ενώ παρόμοιες τιμές καταγράφονται στη Βουλγαρία και στη Ρουμανία.
Παράλληλα με την αύξηση του κόστους ζωής και των φόρων, ο πληθωρισμός εκτινάχθηκε, τον Μάιο, στο υψηλότερο επίπεδο της τελευταίας δεκαετίας τουλάχιστον: Όπως ανακοίνωσε η ΕΣΥΕ, ο δείκτης τιμών καταναλωτή ξεπέρασε κάθε πρόβλεψη και σκαρφάλωσε στο 4,9%. Πέρσυ τον Ιούλιο ήταν 0,9%.
Σχόλιο: Αν λάβει κανείς υπόψιν του ότι η τιμή του πετρελαίου αυτή τη στιγμή βρίσκεται στα 65 δολάρια καταλαβαίνει που πρόκειται να πάει η τιμή της βενζίνης και οι σχετιζόμενες μ'αυτή τιμές αν υπάρξει μια αύξηση...Πάντως θα πρέπει κατά βάθος να είμαστε υπερήφανοι - αφού σε κάτι πρωτοπορούμε (εντάξει - ζητώ συγγνώμη για την ειρωνία).
Αντί περαιτέρω σχολιασμού δύο αποσπάσματα από μια ταινία που κολλάει γάντι στην κατάσταση που ζούμε στην χώρα μας:
Κυριακή 23 Μαΐου 2010
Σχέδιο "Καλλικράτης" 2ο μέρος (περιφέρειες)
Σχόλιο: (συνέχεια προηγουμένου) Η κατάργηση του 2ου βαθμού αυτοδιοίκησης (δηλ. τις νομαρχίες) και η μετάθεση των σημαντικότερων τομέων ευθύνης τους στον 3ο (δηλ. περιφερειακή διοίκηση) αποτελεί ουσιαστική οπισθοδρόμηση, και δείχνει τη διάθεση της κεντρικής εξουσίας να επαναποκτήσει τον έλεγχο σε πάρα πολλούς τομείς (και κυρίως στον τομέα της χάραξης και εφαρμογής αναπτυξιακής στρατηγικής) και να μεταφέρει το κέντρο εξουσίας μακρύτερα από το σημείο εφαρμογής, πράγμα που κάνει ευκολότερη την εφαρμογή πολιτικών που πιθανόν να προκαλέσουν αντιδράσεις στις τοπικές κοινωνίες. Παράλληλα η μεταφορά του κέντρου των αποφάσεων αυξάνει την γραφειοκρατία και δυσκολεύει την πρόσβαση του πολίτη στα κέντρα εξουσίας, τα οποία θα γίνουν ακόμα πιο απόμακρα γι' αυτόν.
Επιπρόσθετα, όπως και στους δήμους, η συνένωση νομαρχιών σε περιφέρειες οδηγεί σε μείωση του προϋπολογισμού των, αφού δεν εξασφαλίζεται ούτε καν η λογιστική πρόσθεση των επιμέρους προϋπολογισμών. Έτσι οι περιφερειάρχες θα καλούνται να χαράζουν αναπτυξιακή πολιτική, να σχεδιάζουν μεγάλα έργα, να κατανέμουν κονδύλια και να παίρνουν αποφάσεις σχετικά με σημαντικά θέματα (π.χ. περιβαλλοντικές επιπτώσεις) έχοντας στη διάθεσή τους ένα περιορισμένο προϋπολογισμό. Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, θεωρούμε πιθανότερο τα κονδύλια αυτά να κατανέμονται με βάση την έδρα και το που βρίσκεται η πληθυσμιακή πλειοψηφία και όχι με το που βρίσκονται οι μεγαλύτερες ανάγκες. Ήδη με βάση το υπάρχον σύστημα, στο οποίο η περιφέρεια είχε τον πρώτο λόγο σε πολλά θέματα, υπήρχε έντονα αυτό το φαινόμενο - είναι επομένως μάλλον αναμενόμενο το τι θα γίνει όταν θα ολοκληρωθεί η μεταφορά όλων σχεδόν των αρμοδιοτήτων σε αυτές.
Τέλος πρέπει να γίνει ένα σχόλιο σχετικά με δύο ζητήματα που αφορούν τόσο τους δήμους όσο και τις περιφέρειες: Το πρώτο αφορά την ηλεκτρονική διακυβέρνηση η οποία
(και σωστά ως ένα βαθμό) προωθείται γενικώς και ποικιλοτρόπως και αναδεικνύεται σε κομβικό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ πολιτών και διοίκησης. Δυστυχώς όμως με αυτό τον τρόπο αποκλείεται ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αφού οι οικονομικά ασθενέστεροι και οι μεγαλύτερες ηλικίες έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και e-mail. Θα έπρεπε πρώτα να εξασφαλιστεί αυτή η πρόσβαση και μετά να γίνουν οποιεσδήποτε τέτοιες κινήσεις.
Δεύτερον, δε αιτιολογείται η αύξηση της θητείας των δημάρχων και των περιφερειαρχών κατά ένα έτος. Η δικαιολογία ότι αυτό συμβαίνει για την "μείωση των εκλογικών εξόδων" είναι ελλιπής και οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς.
Δευτερεύον σχόλιο: Στα περισσότερα δελτία ειδήσεων αναφέρθηκε (αναληθώς) ότι οι νέοι δήμοι αποκτούν "ουσιαστικές" αρμοδιότητες δίνοντας ως παράδειγμα την λειτουργία σχολικών συγκροτημάτων, την εποπτεία αθλητικών εγκαταστάσεων περιφερειακού χαρακτήρα και την έκδοση οικοδομικών αδειών. Τα κανάλια βέβαια δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα και απλώς αναπαράγουν τα δελτία τύπου των υπουργείων - Αν έκαναν ρεπορτάζ, θα γνώριζαν ότι αυτά τα μέτρα δεν αποτελούν πρόοδο αφού την ευθύνη για τα σχολεία την έχουν εδώ και χρόνια οι δήμοι, οι αθλητικές εγκατάστασεις που είναι χαρακτηρισμένες ως "περιφερειακές" είναι ελάχιστες ενώ εδώ και πάρα πολλά χρόνια υπάρχουν δήμοι που εκδίδουν οικοδομικές άδειες (π.χ. Δήμος Χανίων από τα τέλη της δεκαετίας του 70).
Επιπρόσθετα, όπως και στους δήμους, η συνένωση νομαρχιών σε περιφέρειες οδηγεί σε μείωση του προϋπολογισμού των, αφού δεν εξασφαλίζεται ούτε καν η λογιστική πρόσθεση των επιμέρους προϋπολογισμών. Έτσι οι περιφερειάρχες θα καλούνται να χαράζουν αναπτυξιακή πολιτική, να σχεδιάζουν μεγάλα έργα, να κατανέμουν κονδύλια και να παίρνουν αποφάσεις σχετικά με σημαντικά θέματα (π.χ. περιβαλλοντικές επιπτώσεις) έχοντας στη διάθεσή τους ένα περιορισμένο προϋπολογισμό. Χωρίς να θέλουμε να γίνουμε μάντεις κακών, θεωρούμε πιθανότερο τα κονδύλια αυτά να κατανέμονται με βάση την έδρα και το που βρίσκεται η πληθυσμιακή πλειοψηφία και όχι με το που βρίσκονται οι μεγαλύτερες ανάγκες. Ήδη με βάση το υπάρχον σύστημα, στο οποίο η περιφέρεια είχε τον πρώτο λόγο σε πολλά θέματα, υπήρχε έντονα αυτό το φαινόμενο - είναι επομένως μάλλον αναμενόμενο το τι θα γίνει όταν θα ολοκληρωθεί η μεταφορά όλων σχεδόν των αρμοδιοτήτων σε αυτές.
Τέλος πρέπει να γίνει ένα σχόλιο σχετικά με δύο ζητήματα που αφορούν τόσο τους δήμους όσο και τις περιφέρειες: Το πρώτο αφορά την ηλεκτρονική διακυβέρνηση η οποία
(και σωστά ως ένα βαθμό) προωθείται γενικώς και ποικιλοτρόπως και αναδεικνύεται σε κομβικό τρόπο επικοινωνίας μεταξύ πολιτών και διοίκησης. Δυστυχώς όμως με αυτό τον τρόπο αποκλείεται ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας, αφού οι οικονομικά ασθενέστεροι και οι μεγαλύτερες ηλικίες έχουν περιορισμένη πρόσβαση σε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και e-mail. Θα έπρεπε πρώτα να εξασφαλιστεί αυτή η πρόσβαση και μετά να γίνουν οποιεσδήποτε τέτοιες κινήσεις.
Δεύτερον, δε αιτιολογείται η αύξηση της θητείας των δημάρχων και των περιφερειαρχών κατά ένα έτος. Η δικαιολογία ότι αυτό συμβαίνει για την "μείωση των εκλογικών εξόδων" είναι ελλιπής και οδηγεί σε επικίνδυνες ατραπούς.
Δευτερεύον σχόλιο: Στα περισσότερα δελτία ειδήσεων αναφέρθηκε (αναληθώς) ότι οι νέοι δήμοι αποκτούν "ουσιαστικές" αρμοδιότητες δίνοντας ως παράδειγμα την λειτουργία σχολικών συγκροτημάτων, την εποπτεία αθλητικών εγκαταστάσεων περιφερειακού χαρακτήρα και την έκδοση οικοδομικών αδειών. Τα κανάλια βέβαια δεν γνωρίζουν την πραγματικότητα και απλώς αναπαράγουν τα δελτία τύπου των υπουργείων - Αν έκαναν ρεπορτάζ, θα γνώριζαν ότι αυτά τα μέτρα δεν αποτελούν πρόοδο αφού την ευθύνη για τα σχολεία την έχουν εδώ και χρόνια οι δήμοι, οι αθλητικές εγκατάστασεις που είναι χαρακτηρισμένες ως "περιφερειακές" είναι ελάχιστες ενώ εδώ και πάρα πολλά χρόνια υπάρχουν δήμοι που εκδίδουν οικοδομικές άδειες (π.χ. Δήμος Χανίων από τα τέλη της δεκαετίας του 70).
Σάββατο 22 Μαΐου 2010
Σχέδιο "Καλλικράτης" 1ο μέρος (δήμοι)
Είδηση: Από το 2014 θα τεθεί σε ισχύ το επαγγελματικό ασυμβίβαστο για τους νεοεκλεγέντες δημάρχους σε δήμους με πληθυσμό κάτω των 25.000 κατοίκων, που προβλέπεται στον «Καλλικράτη», σύμφωνα με τις δηλώσεις του υπουργού Εσωτερικών, Γιάννη Ραγκούση, στη Βουλή. Παράλληλα, ο Γ. Ραγκούσης προανήγγειλε ότι θα υιοθετηθούν τροποποιήσεις στις ονομασίες δήμων και σε περιπτώσεις ιστορικών εδρών.
Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε επι της αρχής μόνο από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και αναμένεται να ξεκινήσει η συζήτησή του στην Ολομέλεια την ερχόμενη Τρίτη, προκειμένου να έχει ψηφισθεί στο τέλος της προσεχούς εβδομάδας.
Σχόλιο: Οι αλλαγές που επιφέρει ο "Καλλικράτης" στην τοπική αυτοδιοίκηση και κατά συνέπεια στην δημοκρατική λειτουργία της χώρας, είναι πέραν του επιπέδου "πρωτεύουσα και ονομασία νέου δήμου" το οποίο μπορεί να μην είναι θέμα αμελητέο αλλά παραμένει όμως τυπικό επι της ουσίας.
Καταρχήν με τον καινούργιο νόμο, γιγαντοποιούνται οι δήμοι (φτάνοντας πολλές φορές στα επίπεδα νομαρχιών) πράγμα που δυσκολεύει αφάνταστα την λειτουργία τους, προωθώντας ένα τοπικό υδροκεφαλισμό με δεδομένη την μείωση του προσωπικού τους (που θα πραγματοποιηθεί με την "αποστρατεία" των συμβασιούχων και των υπαλλήλων με σύμβαση ορισμένου χρόνου). Πολύ δύσκολα θα μπορεί κάποιος δήμαρχος να προσέξει το ίδιο όλα τα διαμερίσματα του δήμου του, έχοντας χειρότερα επανδρωμένες υπηρεσίες. Κανείς βέβαια δεν θεωρεί ότι οι χιλιάδες δήμοι με τις δεκάδες χιλιάδες δημοτικές επιχειρήσεις λειτουργούσαν σωστά. Αυτό όμως δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης ή έλλειψης προσώπων που να μπορούν να σηκώσουν το βάρος του ρόλου τους. Ήταν και αποτέλεσμα της ελλειπούς χρηματοδότησης και αρμοδιοτήτων που θα μπορούσαν να ωθήσουν την κατά τόπους ανάπτυξη.
Τα προβλήματα χρηματοδότησης αναμένεται να συνεχιστούν και με την καινούργια πραγματικότητα, αφού το όφελος που αναμένεται να υπάρξει από την μείωση συμβουλίων, δημαρχών, δημοτικών επιχειρήσεων δεν θα ανακατευθυνθεί στους καινούργιους δήμους (όπως και θα έπρεπε), ενώ και ο συνολικός προϋπολογισμός των δήμων δεν θα αποτελεί πρόσθεση των παλιών - όπως θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον το ελάχιστα αποδεκτό. Δεδομένου ότι αλλάζει ο τρόπος του υπολογισμού της κρατικής χρηματοδότησης αναμένεται τα κονδύλια αυτά να είναι μειωμένα: Έτσι θα έχουμε περιοχές μεγαλύτερες τόσο εδαφικά όσο και πληθυσμιακά που θα πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκες τους με λιγότερα χρήματα (ασορτί δηλαδή με τους πολίτες που ζουν σ' αυτούς). Δεδομένου όμως ότι πλέον δύσκολα θα καλύπτονται τα ελλείμματα από το κράτος, οι δήμοι θ'αναγκάζονται να στραφούν στους πολίτες (με αύξηση των δημοτικών τελών) για να καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους.
Ο περιορισμένος όμως προϋπολογισμός, αναμένεται να φέρει και περαιτέρω μείωση έργων στα περιφερειακά διαμερίσματα των νέων δήμων: Μπορεί να είναι άδικο, αλλά είναι προφανές ότι η πλειοψηφία των έργων υποδομής θα πραγματοποιείται στα αστικά κέντρα τους, δεδομένου ότι εκεί θα βρίσκεται και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων. Περισσότερα έργα -περισσότερες υποδομές - περισσότερες ευκαιρίες και η σύρρευση των νέων σ' αυτά θα συνεχίσει να διογκώνεται, δημιουργώντας φαινόμενα "τοπικής αστυφιλίας": Όποιος έχει ουσιαστική επαφή με την ελληνική επαρχία, μπορεί να επιβεβαιώσει τα καταστροφικά αποτελέσματα που αυτό έχει για την χώρα μας.
Παράλληλα όμως με όλα τα παραπάνω, ο νομοθέτης στην περίπτωση του "Καλλικράτη" χάνει την ευκαιρία να κάνει μια τομή στην λειτουργία της δημοκρατίας στην χώρα μας, αφού δεν προσθέτει ουσιαστικές αρμοδιότητες στους νέους δήμους, μιας και κρατάει τη διαχείρηση των σημαντικών θεμάτων κεντρικά ενώ περνάει τις εξουσίες που μέχρι πρότεινος είχαν οι νομαρχίες στο επίπεδο της περιφέρειας. Αυτό είναι σ' αντίθεση με το πνεύμα του "Καποδίστρια" (του προηγούμενου δηλ. σχετικού νομοσχεδίου) και αποτελεί οπισθοδρόμηση, μιας και δείχνει ένα λογιστικό και μόνο ενδιαφέρον για την τοπική αυτοδιοίκηση.
(Το σχόλιο για τη 2η θεματική ενότητα του "Καλλικράτη" δηλ. την αιρετή περιφερειακή διοίκηση θα αναρτηθεί αύριο).
Πηγές: "Καθημερινή" "Ελευθεροτυπία"
Το νομοσχέδιο υπερψηφίστηκε επι της αρχής μόνο από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και αναμένεται να ξεκινήσει η συζήτησή του στην Ολομέλεια την ερχόμενη Τρίτη, προκειμένου να έχει ψηφισθεί στο τέλος της προσεχούς εβδομάδας.
Σχόλιο: Οι αλλαγές που επιφέρει ο "Καλλικράτης" στην τοπική αυτοδιοίκηση και κατά συνέπεια στην δημοκρατική λειτουργία της χώρας, είναι πέραν του επιπέδου "πρωτεύουσα και ονομασία νέου δήμου" το οποίο μπορεί να μην είναι θέμα αμελητέο αλλά παραμένει όμως τυπικό επι της ουσίας.
Καταρχήν με τον καινούργιο νόμο, γιγαντοποιούνται οι δήμοι (φτάνοντας πολλές φορές στα επίπεδα νομαρχιών) πράγμα που δυσκολεύει αφάνταστα την λειτουργία τους, προωθώντας ένα τοπικό υδροκεφαλισμό με δεδομένη την μείωση του προσωπικού τους (που θα πραγματοποιηθεί με την "αποστρατεία" των συμβασιούχων και των υπαλλήλων με σύμβαση ορισμένου χρόνου). Πολύ δύσκολα θα μπορεί κάποιος δήμαρχος να προσέξει το ίδιο όλα τα διαμερίσματα του δήμου του, έχοντας χειρότερα επανδρωμένες υπηρεσίες. Κανείς βέβαια δεν θεωρεί ότι οι χιλιάδες δήμοι με τις δεκάδες χιλιάδες δημοτικές επιχειρήσεις λειτουργούσαν σωστά. Αυτό όμως δεν ήταν μόνο αποτέλεσμα κακοδιαχείρισης ή έλλειψης προσώπων που να μπορούν να σηκώσουν το βάρος του ρόλου τους. Ήταν και αποτέλεσμα της ελλειπούς χρηματοδότησης και αρμοδιοτήτων που θα μπορούσαν να ωθήσουν την κατά τόπους ανάπτυξη.
Τα προβλήματα χρηματοδότησης αναμένεται να συνεχιστούν και με την καινούργια πραγματικότητα, αφού το όφελος που αναμένεται να υπάρξει από την μείωση συμβουλίων, δημαρχών, δημοτικών επιχειρήσεων δεν θα ανακατευθυνθεί στους καινούργιους δήμους (όπως και θα έπρεπε), ενώ και ο συνολικός προϋπολογισμός των δήμων δεν θα αποτελεί πρόσθεση των παλιών - όπως θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον το ελάχιστα αποδεκτό. Δεδομένου ότι αλλάζει ο τρόπος του υπολογισμού της κρατικής χρηματοδότησης αναμένεται τα κονδύλια αυτά να είναι μειωμένα: Έτσι θα έχουμε περιοχές μεγαλύτερες τόσο εδαφικά όσο και πληθυσμιακά που θα πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκες τους με λιγότερα χρήματα (ασορτί δηλαδή με τους πολίτες που ζουν σ' αυτούς). Δεδομένου όμως ότι πλέον δύσκολα θα καλύπτονται τα ελλείμματα από το κράτος, οι δήμοι θ'αναγκάζονται να στραφούν στους πολίτες (με αύξηση των δημοτικών τελών) για να καλύπτουν τις υποχρεώσεις τους.
Ο περιορισμένος όμως προϋπολογισμός, αναμένεται να φέρει και περαιτέρω μείωση έργων στα περιφερειακά διαμερίσματα των νέων δήμων: Μπορεί να είναι άδικο, αλλά είναι προφανές ότι η πλειοψηφία των έργων υποδομής θα πραγματοποιείται στα αστικά κέντρα τους, δεδομένου ότι εκεί θα βρίσκεται και η πλειοψηφία των ψηφοφόρων. Περισσότερα έργα -περισσότερες υποδομές - περισσότερες ευκαιρίες και η σύρρευση των νέων σ' αυτά θα συνεχίσει να διογκώνεται, δημιουργώντας φαινόμενα "τοπικής αστυφιλίας": Όποιος έχει ουσιαστική επαφή με την ελληνική επαρχία, μπορεί να επιβεβαιώσει τα καταστροφικά αποτελέσματα που αυτό έχει για την χώρα μας.
Παράλληλα όμως με όλα τα παραπάνω, ο νομοθέτης στην περίπτωση του "Καλλικράτη" χάνει την ευκαιρία να κάνει μια τομή στην λειτουργία της δημοκρατίας στην χώρα μας, αφού δεν προσθέτει ουσιαστικές αρμοδιότητες στους νέους δήμους, μιας και κρατάει τη διαχείρηση των σημαντικών θεμάτων κεντρικά ενώ περνάει τις εξουσίες που μέχρι πρότεινος είχαν οι νομαρχίες στο επίπεδο της περιφέρειας. Αυτό είναι σ' αντίθεση με το πνεύμα του "Καποδίστρια" (του προηγούμενου δηλ. σχετικού νομοσχεδίου) και αποτελεί οπισθοδρόμηση, μιας και δείχνει ένα λογιστικό και μόνο ενδιαφέρον για την τοπική αυτοδιοίκηση.
(Το σχόλιο για τη 2η θεματική ενότητα του "Καλλικράτη" δηλ. την αιρετή περιφερειακή διοίκηση θα αναρτηθεί αύριο).
Πηγές: "Καθημερινή" "Ελευθεροτυπία"
Παρασκευή 21 Μαΐου 2010
Εκπαίδευση - Παιδεία (μέρος 1ο)
Είδηση 1η: Την απαίτηση του ΔΝΤ από την ελληνική κυβέρνηση να «ανοίξει» τα σύνορα της εγχώριας αγοράς στην εκπαίδευση, αίροντας όλους τους περιορισμούς που εμποδίζουν την προσέλευση ξένων ενδιαφερομένων, αποκάλυψε ο γ.γ. της Εκπαιδευτικής Διεθνούς, Fred van Leeuwen, προσκεκλημένος στην κοινή συνέντευξη Τύπου που παραχώρησαν, χθες, εκπρόσωποι της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ. Σύμφωνα με τις καταγγελίες του γ.γ. της Εκπαιδευτικής Διεθνούς -που εκπροσωπεί 30.000 εκπαιδευτικούς από 402 οργανώσεις σε 173 χώρες στον κόσμο-, προκαλεί εντύπωση η άνευ όρων και προϋποθέσεων υπόδειξη για το «άνοιγμα» της ελληνικής αγοράς με δεδομένα τα συνταγματικά εμπόδια (βλ. άρθρο 16), ειδικά σε ό,τι αφορά την τριτοβάθμια εκπαίδευση. Η επένδυση είναι το κλειδί για την ανάκαμψη, τόνισε ο γ.γ. της Εκπαιδευτικής Διεθνούς, για να αποδώσει τη γενική αντίληψη σχετικά με την αντιμετώπιση της κρίσης που έχει προκαλέσει και τις περικοπές στην εκπαίδευση. «Είναι αδιανόητο να γίνονται περικοπές στην εκπαίδευση», τόνισε για να επισημάνει: «Σύμφωνα με υπολογισμούς της Εκπαιδευτικής Διεθνούς, κάθε ευρώ που επενδύει μια χώρα στην εκπαίδευση επιστρέφει με τόκο 12%».
Είδηση 2η: Με βάση απόφαση της Διεύθυνσης Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας οι φετινές εξετάσεις γλωσσομάθειας που προβλέπονταν από την με αρ. πρωτ. Φ.821/2443Π/144249/Ζ1/20-11-2009 προκήρυξη του ΥΠΔΒΜΘ, καθώς δεν θα πραγματοποιηθούν νέες αποσπάσεις εκπαιδευτικών στο εξωτερικό για το σχολικό έτος 2010-2011. Το έγγραφο φέρει την υπογραφή της ειδικής συμβοούλου Θάλειας Δραγώνα. Με παρόμοια απόφαση στις αρχές Μαίου αποφασίστηκε η διακοπή πληρωμής των χρημάτων που η ελληνική Πολιτεία καταβάλλει (στο εξωτερικό) για τις πληρωμές των περίπου 2.000 Ελλήνων εκπαιδευτικών που είναι αποσπασμένοι σε ελληνικά στην πλειοψηφία της σχολεία.
Σχόλια: Η βάση της πρώτης είδησης (που είναι οι παραινέσεις του ΔΝΤ) έχει δύο πλευρές: α) δείχνει ότι το ΔΝΤ απαξίωνει τη βάση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος που είναι το Σύνταγμα (με τη σαφή προτροπή - "αλλάξτε αφού το λέμε") και β) καταδεικνύει τη σαφή διάθεσή του να μπει σε χωράφια που είναι πέραν αυτών που θα είχε θεωρητικά λόγο (δηλ. της εξασφάλισης των χρημάτων που μας έδωσε) όπως αυτό της εκπαίδευσης. Και τα δύο είναι σοβαρά ζητήματα και είναι πέραν του αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τη λειτουργία ή ίδρυση ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Από κει και πέρα όμως, και μέσα από τις δύο ειδήσεις, φαίνεται σε ποιο σημείο έχει φτάσει η μείωση των κονδυλίων για την παιδεία, που πλέον έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον χαρακτηρισμό "νοικοκύρεμα" και θυμίζει περισσότερο "τσιγκουνιά".
Το θέμα της στάσης των πληρωμών των αποσπασμένων Ελλήνων εκπαιδευτικών στο εξωτερικό είναι πολύ σοβαρό: Η χώρα μας έχει την ευλογία και την κατάρα να έχει μια τεράστια ομογένεια διεσπαρμένη σε πολλές χώρες του κόσμου, η οποία (και αυτό το γράφω από προσωπική εμπειρία) θέλει να έχει στενούς δεσμούς με την μητέρα πατρίδα, πέραν αυτών που δημιουργούνται σε περίοδο διακοπών. Το γιατί η Ελλάδα πρέπει να ενισχύει αυτούς τους δεσμούς είναι προφανές όπως επίσης είναι προφανές το ότι με το πέρας των γενεών οι δεσμοί αυτοί αδυνατίζουν: Η παιδεία είναι ο μόνος τρόπος για τη σύσφιξη των σχέσεων και για να δημιουργηθούν αισθήματα ελληνικότητας στα μικρά παιδιά - κακά τα ψέμματα: Η γνώση της γλώσσας και της ιστορίας είναι κομβικά σημεία στην διαμόρφωση της συνείδησης.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα το κράτος μας, και πλην μικρών εξαιρέσεων για κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, συνεισφέρει ελάχιστα για την λειτουργία των ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό, αφού τα έξοδά τους καλύπτονται από τις ελληνικές κοινότητες, τα κράτη υποδοχής, τις ελληνορθόδοξες αρχιεπισκοπές ή ακόμα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Η μόνη ουσιαστική συνεισφορά της Ελλάδας είναι η απόσπαση εκπαιδευτικών στο εξωτερικό (με την καταβολή επιπλέον αντιμισθίου) - και αυτό βασικά συμβαίνει για την σωστή εκμάθηνση της γλώσσας (η οποία υποφέρει ούτως ή άλλως).
Η διακοπή λοιπόν και αυτής της ισχνής (αναλογικά με το τι προσφέρουν άλλες χώρες σε παρόμοια θέση με τη δική μας) βοήθειας θα έχει μακροπρόθεσμα καταστροφικές συνέπειες: Θα περίμενε βέβαια κανείς μια ευαισθησία από τον κ. Παπανδρέου, δεδομένου ότι και αυτός όπως επαίρεται είναι "απόδημος" και θα έπρεπε να γνωρίζει την αξία της ελληνομάθειας στο εξωτερικό - Η Ελλάδα χρειάζεται φιλέλληνες και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω της παιδείας.
Αλλά όπως είδαμε, και αυτή η κίνηση εντάσσεται στο πλαίσιο της μείωσης κονδυλίων για την παιδεία, που δείχνει (καθαρά κατά την άποψή μας) ότι δεν υπάρχει μακροχρόνιο σχέδιο για έξοδο από την κρίση.
Δεν θέλουμε να υποστηρίζουμε συνωμοσιολογικά σενάρια του τύπου "υποτάσεις ένα λαό ρίχνοντας το επίπεδο της παιδείας του, και αυτές οι κινήσεις εντάσσονται σ' αυτό το σχεδιασμό", απλά πιστεύουμε ότι η πραγματική ανάπτυξη μιας χώρας βασίζεται στην σωστή εκπαίδευση, που είναι προσβάσιμη σε όλους ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης. Μόνο με σωστή παιδεία θα τεθούν οι βάσεις για επιστημονική ανάπτυξη, θα παρουσιαστούν καινοτόμες ιδέες, θ' ανέβει η επιχειρηματικότητα. Η ανάπτυξη της χώρας, πρέπει να προέρχεται εκ των έσω - τα ξένα κεφάλαια έρχονται και παρέρχονται, και πάνε εκεί που οι συνθήκες είναι πιο πρόσφορες: Σήμερα εδώ, αύριο αλλού...
Πηγές: Ανακοινώσεις Υπουργείου Παιδείας, "Ελευθεροτυπία"
Είδηση 2η: Με βάση απόφαση της Διεύθυνσης Παιδείας Ομογενών και Διαπολιτισμικής Εκπαίδευσης του υπουργείου Παιδείας οι φετινές εξετάσεις γλωσσομάθειας που προβλέπονταν από την με αρ. πρωτ. Φ.821/2443Π/144249/Ζ1/20-11-2009 προκήρυξη του ΥΠΔΒΜΘ, καθώς δεν θα πραγματοποιηθούν νέες αποσπάσεις εκπαιδευτικών στο εξωτερικό για το σχολικό έτος 2010-2011. Το έγγραφο φέρει την υπογραφή της ειδικής συμβοούλου Θάλειας Δραγώνα. Με παρόμοια απόφαση στις αρχές Μαίου αποφασίστηκε η διακοπή πληρωμής των χρημάτων που η ελληνική Πολιτεία καταβάλλει (στο εξωτερικό) για τις πληρωμές των περίπου 2.000 Ελλήνων εκπαιδευτικών που είναι αποσπασμένοι σε ελληνικά στην πλειοψηφία της σχολεία.
Σχόλια: Η βάση της πρώτης είδησης (που είναι οι παραινέσεις του ΔΝΤ) έχει δύο πλευρές: α) δείχνει ότι το ΔΝΤ απαξίωνει τη βάση του δημοκρατικού μας πολιτεύματος που είναι το Σύνταγμα (με τη σαφή προτροπή - "αλλάξτε αφού το λέμε") και β) καταδεικνύει τη σαφή διάθεσή του να μπει σε χωράφια που είναι πέραν αυτών που θα είχε θεωρητικά λόγο (δηλ. της εξασφάλισης των χρημάτων που μας έδωσε) όπως αυτό της εκπαίδευσης. Και τα δύο είναι σοβαρά ζητήματα και είναι πέραν του αν συμφωνεί κανείς ή όχι με τη λειτουργία ή ίδρυση ιδιωτικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Από κει και πέρα όμως, και μέσα από τις δύο ειδήσεις, φαίνεται σε ποιο σημείο έχει φτάσει η μείωση των κονδυλίων για την παιδεία, που πλέον έχει ξεπεράσει κατά πολύ τον χαρακτηρισμό "νοικοκύρεμα" και θυμίζει περισσότερο "τσιγκουνιά".
Το θέμα της στάσης των πληρωμών των αποσπασμένων Ελλήνων εκπαιδευτικών στο εξωτερικό είναι πολύ σοβαρό: Η χώρα μας έχει την ευλογία και την κατάρα να έχει μια τεράστια ομογένεια διεσπαρμένη σε πολλές χώρες του κόσμου, η οποία (και αυτό το γράφω από προσωπική εμπειρία) θέλει να έχει στενούς δεσμούς με την μητέρα πατρίδα, πέραν αυτών που δημιουργούνται σε περίοδο διακοπών. Το γιατί η Ελλάδα πρέπει να ενισχύει αυτούς τους δεσμούς είναι προφανές όπως επίσης είναι προφανές το ότι με το πέρας των γενεών οι δεσμοί αυτοί αδυνατίζουν: Η παιδεία είναι ο μόνος τρόπος για τη σύσφιξη των σχέσεων και για να δημιουργηθούν αισθήματα ελληνικότητας στα μικρά παιδιά - κακά τα ψέμματα: Η γνώση της γλώσσας και της ιστορίας είναι κομβικά σημεία στην διαμόρφωση της συνείδησης.
Δυστυχώς μέχρι σήμερα το κράτος μας, και πλην μικρών εξαιρέσεων για κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, συνεισφέρει ελάχιστα για την λειτουργία των ελληνικών εκπαιδευτικών ιδρυμάτων στο εξωτερικό, αφού τα έξοδά τους καλύπτονται από τις ελληνικές κοινότητες, τα κράτη υποδοχής, τις ελληνορθόδοξες αρχιεπισκοπές ή ακόμα και την Κυπριακή Δημοκρατία. Η μόνη ουσιαστική συνεισφορά της Ελλάδας είναι η απόσπαση εκπαιδευτικών στο εξωτερικό (με την καταβολή επιπλέον αντιμισθίου) - και αυτό βασικά συμβαίνει για την σωστή εκμάθηνση της γλώσσας (η οποία υποφέρει ούτως ή άλλως).
Η διακοπή λοιπόν και αυτής της ισχνής (αναλογικά με το τι προσφέρουν άλλες χώρες σε παρόμοια θέση με τη δική μας) βοήθειας θα έχει μακροπρόθεσμα καταστροφικές συνέπειες: Θα περίμενε βέβαια κανείς μια ευαισθησία από τον κ. Παπανδρέου, δεδομένου ότι και αυτός όπως επαίρεται είναι "απόδημος" και θα έπρεπε να γνωρίζει την αξία της ελληνομάθειας στο εξωτερικό - Η Ελλάδα χρειάζεται φιλέλληνες και αυτό επιτυγχάνεται μόνο μέσω της παιδείας.
Αλλά όπως είδαμε, και αυτή η κίνηση εντάσσεται στο πλαίσιο της μείωσης κονδυλίων για την παιδεία, που δείχνει (καθαρά κατά την άποψή μας) ότι δεν υπάρχει μακροχρόνιο σχέδιο για έξοδο από την κρίση.
Δεν θέλουμε να υποστηρίζουμε συνωμοσιολογικά σενάρια του τύπου "υποτάσεις ένα λαό ρίχνοντας το επίπεδο της παιδείας του, και αυτές οι κινήσεις εντάσσονται σ' αυτό το σχεδιασμό", απλά πιστεύουμε ότι η πραγματική ανάπτυξη μιας χώρας βασίζεται στην σωστή εκπαίδευση, που είναι προσβάσιμη σε όλους ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης. Μόνο με σωστή παιδεία θα τεθούν οι βάσεις για επιστημονική ανάπτυξη, θα παρουσιαστούν καινοτόμες ιδέες, θ' ανέβει η επιχειρηματικότητα. Η ανάπτυξη της χώρας, πρέπει να προέρχεται εκ των έσω - τα ξένα κεφάλαια έρχονται και παρέρχονται, και πάνε εκεί που οι συνθήκες είναι πιο πρόσφορες: Σήμερα εδώ, αύριο αλλού...
Πηγές: Ανακοινώσεις Υπουργείου Παιδείας, "Ελευθεροτυπία"
Πέμπτη 20 Μαΐου 2010
Κινητοποιήσεις της 20ης Μαϊου
Είδηση: Εντυπωσιακή ήταν η συμμετοχή του κόσμου στη συγκέντρωση και την πορεία προς τη Βουλή που οργάνωσαν η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ το πρωί της Πέμπτης, στο πλαίσιο της 24ωρης πανελλαδικής απεργίας κατά της ασφαλιστικής μεταρρύθμισης. Σε ορισμένες περιπτώσεις η συμμετοχή των εργαζομένων στην κινητοποίηση άγγιξε το 100%.
Χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν και στην πορεία που οργάνωσε το ΠΑΜΕ.
Πριν την έναρξη των συλλαλητηρίων στην Αθήνα, σημειώθηκε μικροένταση μεταξύ αντιεξουσιαστών και δυνάμεων της αστυνομίας στα Εξάρχεια, έξω από τον χώρο Νοσότρος. Η αστυνομία προχώρησε σε 20 προσαγωγές από την ευρύτερη περιοχή. Οι συνδικαλιστές κατήγγειλαν ότι η αστυνομία προέβη σε προληπτικές συλλήψεις ιδίως νέων που προσέρχονταν στο συλλαλητήριο και απαίτησαν την άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων.
Η πορεία στο κέντρο της Αθήνας ολοκληρώθηκε χωρίς πολλά παρατράγουδα, ενώ διαδηλώσεις και συμβολικές καταλήψεις έγιναν σε πολλές πόλεις, σε όλη την Ελλάδα.
Στο ψήφισμα που επιδόθηκε στην βουλή υπογραμμίζεται ότι "οι εργαζόμενοι απορρίπτουν κατηγορηματικά το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης και της τρόικας γιατί αλλοιώνει, ανατρέπει και απαξιώνει τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της ασφάλισης και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων". Επισημαίνεται, επίσης, πως "οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι αρνούνται να πληρώσουν για ακόμα μια φορά τα εγκληματικά πολιτικά και ασφαλιστικά λάθη των κυβερνήσεων, με μειώσεις των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων και παροχών".
Σχόλιο: Τελικά αποδεικνύεται πως όταν θέλουν όλοι, μπορούν να γίνουν μεγάλες διαδηλώσεις και συλλαλητήρια χωρίς πολλά προβλήματα. Ελπίζουμε πως η κυβέρνηση και κυρίως η τρόικα θα πάρουν το μήνυμα, γιατί τα μέτρα ακουμπούν όλο το λαό και δημιουργούν πρόβλημα επιβίωσης σε μια μεγάλη μερίδα των Ελλήνων.
Πηγή: "Ελευθεροτυπία"
Χιλιάδες άνθρωποι συμμετείχαν και στην πορεία που οργάνωσε το ΠΑΜΕ.
Πριν την έναρξη των συλλαλητηρίων στην Αθήνα, σημειώθηκε μικροένταση μεταξύ αντιεξουσιαστών και δυνάμεων της αστυνομίας στα Εξάρχεια, έξω από τον χώρο Νοσότρος. Η αστυνομία προχώρησε σε 20 προσαγωγές από την ευρύτερη περιοχή. Οι συνδικαλιστές κατήγγειλαν ότι η αστυνομία προέβη σε προληπτικές συλλήψεις ιδίως νέων που προσέρχονταν στο συλλαλητήριο και απαίτησαν την άμεση απελευθέρωση όλων των συλληφθέντων.
Η πορεία στο κέντρο της Αθήνας ολοκληρώθηκε χωρίς πολλά παρατράγουδα, ενώ διαδηλώσεις και συμβολικές καταλήψεις έγιναν σε πολλές πόλεις, σε όλη την Ελλάδα.
Στο ψήφισμα που επιδόθηκε στην βουλή υπογραμμίζεται ότι "οι εργαζόμενοι απορρίπτουν κατηγορηματικά το σχέδιο νόμου της κυβέρνησης και της τρόικας γιατί αλλοιώνει, ανατρέπει και απαξιώνει τα κοινωνικά χαρακτηριστικά της ασφάλισης και τα δικαιώματα των ασφαλισμένων". Επισημαίνεται, επίσης, πως "οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι άνεργοι αρνούνται να πληρώσουν για ακόμα μια φορά τα εγκληματικά πολιτικά και ασφαλιστικά λάθη των κυβερνήσεων, με μειώσεις των ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών τους δικαιωμάτων και παροχών".
Σχόλιο: Τελικά αποδεικνύεται πως όταν θέλουν όλοι, μπορούν να γίνουν μεγάλες διαδηλώσεις και συλλαλητήρια χωρίς πολλά προβλήματα. Ελπίζουμε πως η κυβέρνηση και κυρίως η τρόικα θα πάρουν το μήνυμα, γιατί τα μέτρα ακουμπούν όλο το λαό και δημιουργούν πρόβλημα επιβίωσης σε μια μεγάλη μερίδα των Ελλήνων.
Πηγή: "Ελευθεροτυπία"
Τρίτη 18 Μαΐου 2010
"Να μειωθούν οι μισθοί"
Είδηση: Η μείωση των μισθών είναι ένα πολύ επώδυνο μέτρο, αλλά και ο μόνος τρόπος για να μπορέσει η Ελλάδα να γίνει ανταγωνιστική και να μπορεί πάλι να πουλάει τα προϊόντα της, δήλωσε χθες στο ευρωπαϊκό τηλεοπτικό κανάλι «Γιουρονιούζ» (Euronews) ο Γ.Δ. του ΔΝΤ Ντομινίκ Στρος Καν. Ο κ. Στρος Καν επανέλαβε και χθες ότι πρόκειται για μια καθαρά ελληνική και όχι ευρωπαϊκή δημοσιονομική κρίση και για μιαν ακόμη φορά υπογράμμισε τη βεβαιότητά του ότι η Ελλάδα θα καταφέρει να ξεπεράσει τις σημερινές δυσκολίες της. Κατά την άποψη του κ. Στρος Καν, η ανάπτυξη αποτελεί το παν στην οικονομία. Και η Ελλάδα δεν έχει ανάπτυξη διότι δεν είναι ανταγωνιστική, δηλαδή είναι πιο «ακριβή» από άλλες χώρες στα ίδια προϊόντα και τις ίδιες υπηρεσίες.
Για τον λόγο αυτό οφείλουν -στην Ελλάδα- να μειώσουν τους μισθούς, κάτι που είναι τρομερά επώδυνο, αλλά απολύτως αναγκαίο. Και τούτο διότι είναι μοναδικός τρόπος για να μπορέσουν οι Ελληνες να πουλήσουν τα προϊόντα τους σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου οι άλλες χώρες έχουν χαμηλότερο κόστος παραγωγής.
Για πρώτη φορά, έλεγαν χθες κοινοτικοί παρατηρητές στις Βρυξέλλες ο κ. Στρος Καν, αναφερόμενος στην Ελλάδα, μιλάει με τόσο μεγάλη σαφήνεια για την ανάγκη μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, αφού αναφέρεται συστηματικά σε υπηρεσίες και προϊόντα.
Ο ίδιος εμφανίζεται αισιόδοξος για την Ισπανία και την Πορτογαλία, τονίζοντας ότι αυτές οι δύο χώρες πήραν πολύ θαρραλέα μέτρα.
O Γ.Παπακωνσταντίνου φάνηκε καθησυχαστικός αφού δήλωσε ότι "δεν είναι στην πρόθεσή μας να μειώσουμε τους μισθούς, αφού το πρόγραμμα σταθερότητας προχωράει ικανοποιητικά".
Σχόλιο: Οι δηλώσεις του (σοσιαλιστή) Ν.Στρος Καν δείχνουν καθαρά το κλίμα του επόμενου πακέτου μέτρων που θα κατευθύνονται προς την άμεση μείωση στους μισθούς και του ιδιωτικού τομέα (κάτι που βέβαια θα γίνει εκ των πραγμάτων λόγω της διαφοράς που θα υπάρχει μ' αυτούς του δημοσίου που λειτουργούσαν μέχρι σήμερα ως όχημα γι' αυξήσεις). Αν το πρώτο πακέτο μέτρων είχε ως δικαιολογία τα άθλια οικονομικά του δημοσίου (τα οποία βέβαια θα μπορούσαν να διορθωθούν και αλλιώς) το δεύτερο θα έρθει με δικαιολογία την ανταγωνιστικότητα.
Αυτό που δεν είπε ο κ. Στρος Καν είναι ότι με βάση το νέο μισθολόγιο η είσοδος των νέων εργαζομένων στην αγορά θα γίνεται με ~530 ευρώ, το οποίο αποτελεί μισθολογική μείωση των επόμενων γενεών. Επίσης (και όσο αφορά την ανταγωνιστικότητα) δεν μας είπε γιατί τόσο η Ιταλία, όσοι και η Πορτογαλία με την Ισπανία, χώρες με παρόμοια οικονομικά προβλήματα και υψηλότερους μισθούς και παροχές σε σχέση με την χώρα μας, έχουν οικονομίες ανταγωνιστικότερες από την ελληνική - μήπως επομένως το πρόβλημα είναι αλλού και όχι στους μισθούς;
Στην πραγματικότητα βέβαια το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι η χώρα έχει πάψει να παράγει προϊόντα και πλέον δεν έχει ούτε βιοτεχνίες, ούτε αγροτική παραγωγή για να εξάγει, ούτε την ελάχιστη βιομηχανία που είχε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Παράλληλα τα έσοδα που προέρχονται από τον τουρισμό παραμένουν στάσιμα, παρά την μεγάλη σειρά αναπτυξιακών νόμων που έχουν εφαρμοστεί τα τελευταία 15 χρόνια. Επομένως είναι αναμενόμενο το ισοζύγιο να είναι αρνητικό και ν'αναγκαζόμαστε να δανειζόμαστε για να το καλύψουμε. Η άποψή μας είναι ότι αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται πραγματικά για το μέλλον της χώρας, δεν θα πρέπει να την στρέψει στο να γίνει μια χώρα μαζικού τουρισμού (με γιγαντιαίες τουριστικά συγκροτήματα οπουδήποτε μπορεί να χτιστεί κάτι, είτε με μια πλειάδα γήπεδων γκολφ τα οποία χρειάζονται πότισμα με νερό που η χώρα μας δεν έχει - που είναι η κατεύθυνση στην οποία κινείται και ο νέος αναπτυξιακός νόμος) αλλά θα προσπαθήσει να βοηθήσει τους άλλους τομείς στους οποίους χωλαίνουμε αλλά υπάρχουν δυνατότητες.
Και βέβαια, δεν μας λέει αν το πρόβλημα όντως το έχει μόνο η Ελλάδα, γιατί οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες καλούνται να πάρουν αντίστοιχα (αλλά σε μικρότερη κλίμακα) μέτρα;
Από την άλλη οι δηλώσεις του κ.Παπακωνσταντίνου, ακούγονται, αλλά δεν είναι καθησυχαστικές: Παρόμοιες δηλώσεις γίνονταν και μέχρι τον Φεβρουάριο και τα αποτέλεσματα τα είδαμε. Από την άλλη οι αποφάσεις βγαίνουν πλέον εκτός Ελλάδος, οπότε το τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση μικρό ρόλο πλέον παίζει στην καινούργια πραγματικότητα.
Υστερόγραφο: Να μην ξεχνιόμαστε - ημερομηνία μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων σήμερα...
Πηγή: "Έθνος".
Για τον λόγο αυτό οφείλουν -στην Ελλάδα- να μειώσουν τους μισθούς, κάτι που είναι τρομερά επώδυνο, αλλά απολύτως αναγκαίο. Και τούτο διότι είναι μοναδικός τρόπος για να μπορέσουν οι Ελληνες να πουλήσουν τα προϊόντα τους σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον όπου οι άλλες χώρες έχουν χαμηλότερο κόστος παραγωγής.
Για πρώτη φορά, έλεγαν χθες κοινοτικοί παρατηρητές στις Βρυξέλλες ο κ. Στρος Καν, αναφερόμενος στην Ελλάδα, μιλάει με τόσο μεγάλη σαφήνεια για την ανάγκη μείωσης των μισθών στον ιδιωτικό τομέα, αφού αναφέρεται συστηματικά σε υπηρεσίες και προϊόντα.
Ο ίδιος εμφανίζεται αισιόδοξος για την Ισπανία και την Πορτογαλία, τονίζοντας ότι αυτές οι δύο χώρες πήραν πολύ θαρραλέα μέτρα.
O Γ.Παπακωνσταντίνου φάνηκε καθησυχαστικός αφού δήλωσε ότι "δεν είναι στην πρόθεσή μας να μειώσουμε τους μισθούς, αφού το πρόγραμμα σταθερότητας προχωράει ικανοποιητικά".
Σχόλιο: Οι δηλώσεις του (σοσιαλιστή) Ν.Στρος Καν δείχνουν καθαρά το κλίμα του επόμενου πακέτου μέτρων που θα κατευθύνονται προς την άμεση μείωση στους μισθούς και του ιδιωτικού τομέα (κάτι που βέβαια θα γίνει εκ των πραγμάτων λόγω της διαφοράς που θα υπάρχει μ' αυτούς του δημοσίου που λειτουργούσαν μέχρι σήμερα ως όχημα γι' αυξήσεις). Αν το πρώτο πακέτο μέτρων είχε ως δικαιολογία τα άθλια οικονομικά του δημοσίου (τα οποία βέβαια θα μπορούσαν να διορθωθούν και αλλιώς) το δεύτερο θα έρθει με δικαιολογία την ανταγωνιστικότητα.
Αυτό που δεν είπε ο κ. Στρος Καν είναι ότι με βάση το νέο μισθολόγιο η είσοδος των νέων εργαζομένων στην αγορά θα γίνεται με ~530 ευρώ, το οποίο αποτελεί μισθολογική μείωση των επόμενων γενεών. Επίσης (και όσο αφορά την ανταγωνιστικότητα) δεν μας είπε γιατί τόσο η Ιταλία, όσοι και η Πορτογαλία με την Ισπανία, χώρες με παρόμοια οικονομικά προβλήματα και υψηλότερους μισθούς και παροχές σε σχέση με την χώρα μας, έχουν οικονομίες ανταγωνιστικότερες από την ελληνική - μήπως επομένως το πρόβλημα είναι αλλού και όχι στους μισθούς;
Στην πραγματικότητα βέβαια το πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας είναι ότι η χώρα έχει πάψει να παράγει προϊόντα και πλέον δεν έχει ούτε βιοτεχνίες, ούτε αγροτική παραγωγή για να εξάγει, ούτε την ελάχιστη βιομηχανία που είχε στις αρχές της δεκαετίας του '80. Παράλληλα τα έσοδα που προέρχονται από τον τουρισμό παραμένουν στάσιμα, παρά την μεγάλη σειρά αναπτυξιακών νόμων που έχουν εφαρμοστεί τα τελευταία 15 χρόνια. Επομένως είναι αναμενόμενο το ισοζύγιο να είναι αρνητικό και ν'αναγκαζόμαστε να δανειζόμαστε για να το καλύψουμε. Η άποψή μας είναι ότι αν η κυβέρνηση ενδιαφέρεται πραγματικά για το μέλλον της χώρας, δεν θα πρέπει να την στρέψει στο να γίνει μια χώρα μαζικού τουρισμού (με γιγαντιαίες τουριστικά συγκροτήματα οπουδήποτε μπορεί να χτιστεί κάτι, είτε με μια πλειάδα γήπεδων γκολφ τα οποία χρειάζονται πότισμα με νερό που η χώρα μας δεν έχει - που είναι η κατεύθυνση στην οποία κινείται και ο νέος αναπτυξιακός νόμος) αλλά θα προσπαθήσει να βοηθήσει τους άλλους τομείς στους οποίους χωλαίνουμε αλλά υπάρχουν δυνατότητες.
Και βέβαια, δεν μας λέει αν το πρόβλημα όντως το έχει μόνο η Ελλάδα, γιατί οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες καλούνται να πάρουν αντίστοιχα (αλλά σε μικρότερη κλίμακα) μέτρα;
Από την άλλη οι δηλώσεις του κ.Παπακωνσταντίνου, ακούγονται, αλλά δεν είναι καθησυχαστικές: Παρόμοιες δηλώσεις γίνονταν και μέχρι τον Φεβρουάριο και τα αποτέλεσματα τα είδαμε. Από την άλλη οι αποφάσεις βγαίνουν πλέον εκτός Ελλάδος, οπότε το τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση μικρό ρόλο πλέον παίζει στην καινούργια πραγματικότητα.
Υστερόγραφο: Να μην ξεχνιόμαστε - ημερομηνία μνήμης για τη γενοκτονία των Ποντίων σήμερα...
Πηγή: "Έθνος".
"Να μάθουμε από τους Έλληνες"
Δύο επιστολές που δημοσιεύτηκαν στην εφημερίδα "Metro" της Μ. Βρετανίας (εφημερίδα που διανέμεται δωρεάν παντού και με τεράστια κυκλοφορία) την περασμένη εβδομάδα, που δείχνει το πως βλέπουν δυο "μη-αναλυτές" την κατάσταση στην Ελλάδα (διπλό κλικ στην φωτογραφία για μεγένθυνση):
(Μετάφραση:"Η αντίδραση των απλών Ελλήνων στα σχέδια της κυβέρνησής τους,μας δίνει πίσω την πίστη μας στο ανθρώπινο πνεύμα και στην δύναμη των ανθρώπων για αντίσταση. Έχοντας ν'αντιμετωπίσουν πάγωμα μισθών, περικοπές συντάξεων και αυξήσεις σε φόρους, αντέδρασαν με τρόπους που τάραξαν τους κυβερνήτες τους...
Ελπίζω οι άνθρωποι στην Βρετανια να βλέπουν τα γεγονότα και να μαθαίνουν: Όπως και στην Ελλάδα, και η δική μας κυβέρνηση θέλει οι απλοί άνθρωποι να πληρώσουν την οικονομική κρίση και όποια κυβέρνηση και να θριαμβεύσει στις εκλογές θα κάνει σκληρές περικοπές στην κοινωνική στέγαση, την υγεία, την εκπαίδευση, τις συντάξεις και την εργασία...")
Τις ίδιες στιγμές ο καταξιωμένος Γάλλος σκηνοθέτης και διανοητής, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ δήλωνε: "Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Είναι η Δύση που χρωστάει στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία... Πάντα ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία. Χωρίς Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε Σοφοκλής. Ο τεχνολογικός κόσμος στον οποίο ζούμε τα χρωστά όλα στην Ελλάδα. Ποιος ανακάλυψε τη λογική; Ο Αριστοτέλης... Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στον Ελλάδα. Θα μπορούσε να ζητήσει από το σημερινό κόσμο μας χιλιάδες εκατομμύρια για τα δικαιώματα του συγγραφέα και θα ήταν λογικό να της τα δώσουμε. Πάραυτα. Κατηγορούν τους Έλληνες ότι είναι και ψεύτες... Αυτό μου θυμίζει ένα παλιό συλλογισμό που είχα μάθει στο σχολείο. Ο Επαμεινώνδας είναι ψεύτης ή όλοι οι Έλληνες είναι ψεύτες, άρα ο Επαμεινώνδας είναι Έλληνας. Δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου."
Είναι ωραίο μέσα στα τόσα και τόσα αρνητικά, να ακούγονται και κάποιες φωνές υποστήριξης. Θα πρέπει να μας κάνει να αισθανόμαστε λίγο καλύτερα.
(Μετάφραση:"Η αντίδραση των απλών Ελλήνων στα σχέδια της κυβέρνησής τους,μας δίνει πίσω την πίστη μας στο ανθρώπινο πνεύμα και στην δύναμη των ανθρώπων για αντίσταση. Έχοντας ν'αντιμετωπίσουν πάγωμα μισθών, περικοπές συντάξεων και αυξήσεις σε φόρους, αντέδρασαν με τρόπους που τάραξαν τους κυβερνήτες τους...
Ελπίζω οι άνθρωποι στην Βρετανια να βλέπουν τα γεγονότα και να μαθαίνουν: Όπως και στην Ελλάδα, και η δική μας κυβέρνηση θέλει οι απλοί άνθρωποι να πληρώσουν την οικονομική κρίση και όποια κυβέρνηση και να θριαμβεύσει στις εκλογές θα κάνει σκληρές περικοπές στην κοινωνική στέγαση, την υγεία, την εκπαίδευση, τις συντάξεις και την εργασία...")
Τις ίδιες στιγμές ο καταξιωμένος Γάλλος σκηνοθέτης και διανοητής, Ζαν-Λυκ Γκοντάρ δήλωνε: "Θα έπρεπε να ευχαριστήσουμε την Ελλάδα. Είναι η Δύση που χρωστάει στην Ελλάδα. Η φιλοσοφία, η δημοκρατία, η τραγωδία... Πάντα ξεχνάμε τη σχέση ανάμεσα στην τραγωδία και τη δημοκρατία. Χωρίς Σοφοκλή δεν θα υπήρχε Περικλής. Χωρίς τον Περικλή δεν θα υπήρχε Σοφοκλής. Ο τεχνολογικός κόσμος στον οποίο ζούμε τα χρωστά όλα στην Ελλάδα. Ποιος ανακάλυψε τη λογική; Ο Αριστοτέλης... Όλος ο κόσμος χρωστάει χρήματα σήμερα στον Ελλάδα. Θα μπορούσε να ζητήσει από το σημερινό κόσμο μας χιλιάδες εκατομμύρια για τα δικαιώματα του συγγραφέα και θα ήταν λογικό να της τα δώσουμε. Πάραυτα. Κατηγορούν τους Έλληνες ότι είναι και ψεύτες... Αυτό μου θυμίζει ένα παλιό συλλογισμό που είχα μάθει στο σχολείο. Ο Επαμεινώνδας είναι ψεύτης ή όλοι οι Έλληνες είναι ψεύτες, άρα ο Επαμεινώνδας είναι Έλληνας. Δεν έχουμε προχωρήσει καθόλου."
Είναι ωραίο μέσα στα τόσα και τόσα αρνητικά, να ακούγονται και κάποιες φωνές υποστήριξης. Θα πρέπει να μας κάνει να αισθανόμαστε λίγο καλύτερα.
Δευτέρα 17 Μαΐου 2010
Τραγουδάκι...
Για να ξεκινήσουμε με αγωνιστική διάθεση την καινούργια εβδομάδα...Σχετικά παλιό αλλά πολύ επίκαιρο:
Κυριακή 16 Μαΐου 2010
Ελληνο-τουρκικά...
Είδηση: Ο πρωθυπουργός της Ελλάδος Γ. Παπανδρέου δήλωσε σε συνέντευξή του στο CNN Turk πως στόχος του είναι η προσφυγή στη Χάγη για το σύνολο των ελληνοτουρκικών θεμάτων. Μέχρι τώρα πάγια θέση όλων των ελληνικών κυβερνήσεων ήταν πως η μόνη διαφορά με την Τουρκία είναι αυτή της υφαλοκρηπίδας και μόνο γι’ αυτή την περίπτωση θα μπορούσαμε να προσφύγουμε από κοινού στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
Παράλληλα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Τ.Ερντογάν κάλεσε τους διευθυντές ελληνικών ΜΜΕ "να μην αναπαράγουν ειδήσεις για παραβιάσεις του εναέριου χώρου, γιατί έτσι δεν μεταδίδουν τα σωστά μηνύματα".
Σχόλιο: Είναι αυτονόητο ότι κάποια στιγμή πρέπει να λυθεί όλη η σειρά των ακανθώδων θεμάτων που επηρεάζουν τις σχέσεις της χώρας μας με τους Τούρκους. Κάτι τέτοιο θα είναι προς όφελος και των δύο.
Ο τρόπος όμως με τον οποίο προωθείται κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνος: Το διεθνές δικαστήριο της Χάγης είναι ένα κατεξοχήν πολιτικό δικαστήριο το οποίο θα προσπαθήσει "να κόψει το καρπούζι στην μέση". Μπορεί η Ελληνική πλευρά να έχει επιχειρήματα αλλά στην ώρα της απόφασης θα παίξουν και πολιτικοί παράγοντες ρόλο, πράγμα που σημαίνει ότι συνολικά θα βγούμε χαμένοι.
Μέχρι σήμερα η Ελλάδα είχε τη διάθεση να προσφύγει μόνο για την υφαλοκρηπίδα γιατί είναι το μόνο θέμα για το οποίο υπάρχει σαφές διεθνές δίκαιο - γι'αυτό και οι Τούρκοι δεν ήθελαν να γίνει κάτι τέτοιο. Για όλα τα υπόλοιπα υπήρχε η πίστη ότι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε δια του διμερούς διαλόγου, αφού θα ήταν δύσκολο να μπουν σε διεθνή διαιτησία αφού τα περισσότερα (γκρίζες ζώνες, υπερπτήσεις, λαθρομετανάστευση, μουσουλμανική μειονότητα) κινούνται σε μια "γκρίζα περιοχή" του διεθνούς δικαίου.
Συν τοις άλλοις στην παρούσα φάση, μια τέτοια κίνηση είναι πιθανό (δεδομένης και της δύσκολης θέσης που βρίσκεται η Ελλάδα αυτήν την περίοδο) να μας φέρει προ τετελεσμένου δηλ. της συνδιαχείρησης του Αιγαίου και την αποδοχή των τουρκικών εδαφικών διεκδικήσεων, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η Ελλάδα έχει μια σειρά από χαρτιά, τα οποία αρνείται επιμελώς να παίξει (μεταξύ των οποίων και τις ανενεργές διατάξεις της συνθήκης της Λωζάνης), τα οποία κάποια στιγμή, θα πρέπει να φέρει στην επιφάνεια. Διαφορετικά η παρούσα κυβέρνηση πέραν της επιτυχίας της να γυρίσει το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα 30 χρόνια πίσω θα έχει προσθέσει και μια εθνική καταστροφή στο ενεργητικό της. Αν η Τουρκία ενδιαφέρεται να μπει στην ευρωπαϊκή οικογένεια, θα πρέπει να κάνει κάποιες κινήσεις καλής θέλησης και όχι μόνο να απαιτεί. Από την άλλη είναι δουλειά της κυβέρνησης μας, όποιες και να είναι οι πιέσεις που τις ασκούνται, να λειτουργήσει προς το εθνικό συμφέρον και μόνο.
Από την άλλη η παραίνεση του Τ. Ερντογάν, δεν μπορεί ν' αντιμετωπιστεί σοβαρά: Όταν γίνονται παραβιάσεις πρέπει να αναφέρονται, και όχι να θάβονται σ' ένα πνεύμα καλής θέλησης το οποίο τα τελευταία 20 χρόνια εμφανίζεται μόνο από την μια πλευρά - η παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε είναι να μη γίνονται παραβιάσεις (είτε για "εκπαιδευτικούς λόγους" είτε για βόλτα) για να μην υπάρχουν σχετικές αναφορές στις ειδήσεις.
(για το ζήτημα των εξοπλισμών θα μιλήσουμε σε επόμενη ανάρτηση).
Πηγές: "Καθημερινή της Κυριακής", "Ελεύθερος Τϋπος"
Παράλληλα ο πρωθυπουργός της Τουρκίας Τ.Ερντογάν κάλεσε τους διευθυντές ελληνικών ΜΜΕ "να μην αναπαράγουν ειδήσεις για παραβιάσεις του εναέριου χώρου, γιατί έτσι δεν μεταδίδουν τα σωστά μηνύματα".
Σχόλιο: Είναι αυτονόητο ότι κάποια στιγμή πρέπει να λυθεί όλη η σειρά των ακανθώδων θεμάτων που επηρεάζουν τις σχέσεις της χώρας μας με τους Τούρκους. Κάτι τέτοιο θα είναι προς όφελος και των δύο.
Ο τρόπος όμως με τον οποίο προωθείται κάτι τέτοιο είναι επικίνδυνος: Το διεθνές δικαστήριο της Χάγης είναι ένα κατεξοχήν πολιτικό δικαστήριο το οποίο θα προσπαθήσει "να κόψει το καρπούζι στην μέση". Μπορεί η Ελληνική πλευρά να έχει επιχειρήματα αλλά στην ώρα της απόφασης θα παίξουν και πολιτικοί παράγοντες ρόλο, πράγμα που σημαίνει ότι συνολικά θα βγούμε χαμένοι.
Μέχρι σήμερα η Ελλάδα είχε τη διάθεση να προσφύγει μόνο για την υφαλοκρηπίδα γιατί είναι το μόνο θέμα για το οποίο υπάρχει σαφές διεθνές δίκαιο - γι'αυτό και οι Τούρκοι δεν ήθελαν να γίνει κάτι τέτοιο. Για όλα τα υπόλοιπα υπήρχε η πίστη ότι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε δια του διμερούς διαλόγου, αφού θα ήταν δύσκολο να μπουν σε διεθνή διαιτησία αφού τα περισσότερα (γκρίζες ζώνες, υπερπτήσεις, λαθρομετανάστευση, μουσουλμανική μειονότητα) κινούνται σε μια "γκρίζα περιοχή" του διεθνούς δικαίου.
Συν τοις άλλοις στην παρούσα φάση, μια τέτοια κίνηση είναι πιθανό (δεδομένης και της δύσκολης θέσης που βρίσκεται η Ελλάδα αυτήν την περίοδο) να μας φέρει προ τετελεσμένου δηλ. της συνδιαχείρησης του Αιγαίου και την αποδοχή των τουρκικών εδαφικών διεκδικήσεων, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Η Ελλάδα έχει μια σειρά από χαρτιά, τα οποία αρνείται επιμελώς να παίξει (μεταξύ των οποίων και τις ανενεργές διατάξεις της συνθήκης της Λωζάνης), τα οποία κάποια στιγμή, θα πρέπει να φέρει στην επιφάνεια. Διαφορετικά η παρούσα κυβέρνηση πέραν της επιτυχίας της να γυρίσει το βιοτικό επίπεδο του Έλληνα 30 χρόνια πίσω θα έχει προσθέσει και μια εθνική καταστροφή στο ενεργητικό της. Αν η Τουρκία ενδιαφέρεται να μπει στην ευρωπαϊκή οικογένεια, θα πρέπει να κάνει κάποιες κινήσεις καλής θέλησης και όχι μόνο να απαιτεί. Από την άλλη είναι δουλειά της κυβέρνησης μας, όποιες και να είναι οι πιέσεις που τις ασκούνται, να λειτουργήσει προς το εθνικό συμφέρον και μόνο.
Από την άλλη η παραίνεση του Τ. Ερντογάν, δεν μπορεί ν' αντιμετωπιστεί σοβαρά: Όταν γίνονται παραβιάσεις πρέπει να αναφέρονται, και όχι να θάβονται σ' ένα πνεύμα καλής θέλησης το οποίο τα τελευταία 20 χρόνια εμφανίζεται μόνο από την μια πλευρά - η παρατήρηση που έχουμε να κάνουμε είναι να μη γίνονται παραβιάσεις (είτε για "εκπαιδευτικούς λόγους" είτε για βόλτα) για να μην υπάρχουν σχετικές αναφορές στις ειδήσεις.
(για το ζήτημα των εξοπλισμών θα μιλήσουμε σε επόμενη ανάρτηση).
Πηγές: "Καθημερινή της Κυριακής", "Ελεύθερος Τϋπος"
Παρασκευή 14 Μαΐου 2010
Λιγότερη δημοκρατία...
Είδηση: "Ο Γ. Παπανδρέου είναι έτοιμος να τα παίξει όλα για όλα. Το έχει πει στους δικούς του ανθρώπους, το έχει πει και δημόσια ότι θα κάνει ό,τι χρειάζεται για να σώσει την Ελλάδα. Στο πλαίσιο αυτό, ο πρωθυπουργός επεξεργάζεται και ένα σχέδιο μείωσης του κόστους της... δημοκρατίας!
Τι σημαίνει αυτό; Τον περιορισμό των βουλευτών από 300 σε 200, ταυτόχρονα με την υιοθέτηση του γερμανικού εκλογικού συστήματος, που είναι λιγότερο κοστοβόρο και πιο διαφανές. Δίνει, όμως, υπερεξουσίες στους αρχηγούς, γεγονός που έχει θέσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σε συναγερμό. Εξοικονόμηση πόρων επιτυγχάνεται και με την κοινή διεξαγωγή των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών με τις ευρωεκλογές που ανακοίνωσε ο Γ. Ραγκούσης."
Σχόλιο: Μετά τις υπερεξουσίες που δόθηκαν στον υπουργό οικονομικών για να παίρνει αποφάσεις εν ονόματι του του κοινουβουλίου, "Καλλικράτη" στο οποίο νομοσχέδιο αυξάνεται η θητεία των δημάρχων και περιφερειαρχών (θα το δούμε αναλυτικά σε επόμενο σχόλιο), ο Γ.Παπανδρέου, ετοιμάζεται να περιορίσει των αριθμό των βουλευτών, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία το "μεγάλο κόστος της δημοκρατίας".
Το τελευταίο βέβαια ακούγεται, αρκετά οξύμωρο - γιατί η δημοκρατία δεν πρέπει να μετριέται με οικονομικά μεγέθη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να οδηγούμαστε σε κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος αλλά με την ίδια λογική, μπορεί αύριο να ζητήσει να γίνονται εκλογές κάθε 10ετία ή να ψηφίζουμε με e-mail ή ακόμα και δια βοής αφού κάτι τέτοιο θα κοστίζει λιγότερο. Εξορθολογισμός των εξόδων, δεν σημαίνει κατάργηση της αιτίας τους, αλλά σωστή διαχείριση της κατάστασης. Κάτι που δε δείχνει διαθετιμένος να κάνει.
Όσο αφορά τον αριθμό, "ουκ εν το πολλώ το εύ" λέγανε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αλλά στην Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι αν έχουμε 200, 300 ή 1000 βουλευτές. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι βουλευτές δεν εκλέγονται για να εκπροσωπούν τον λαό, αλλά για να κάνουν τα χατήρια του αρχηγού του κόμματός τους και για να γίνουν μέρος ενός σαθρού πολιτικού συστήματος το οποίο ξεπήδησε μετά την τραγωδία της 7ετίας της Χούντας, από τις καταστροφές της οποίας, δεν έδειξε τελικά ότι διδάχτηκε. Ευθύνες βέβαια έχει και ο λαός, αφού ποτέ δεν ψήφισε με γνώμονα του ποιός θα ήταν πραγματικά καλύτερος για την χώρα, αλλά με το ποιός του υπόσχεται το μεγαλύτερο ρουσφέτι. Έτσι οδηγηθήκαμε σε βουλευτές που κοιτάζουν τον εαυτό τους και την θέση τους, θυσιάζουν τον λαό σαν Ιφιγένειες για να εξασφαλίσουν υποψηφιότητα και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και που δεν έχουν καμία επαφή με τις ανάγκες και την πραγματικότητα των "από κάτω". Αν ψήφιζε τους καλύτερους ο λαός και τηρούνταν οι νόμοι δε θα χρειαζόταν να γίνουν συζητήσεις για τέτοιου είδους αλλαγές.
Βέβαια στην πραγματικότητα, το πρόβλημα δεν είναι το κόστος των 100 παραπάνω βουλευτών (που είναι σταγόνα στον δημοσιοοικονομικό ωκεανό της χώρας). Είναι ότι σε 300 βουλευτές που εκλέγονται από μια ομάδα υποψηφίων ανά κόμμα, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να εκλεγούν άνθρωποι που είτε δεν είναι αρεστοί στην ηγετική ομάδα κάθε κόμματος, που θα μπορούν να εξεγερθούν κάποια στιγμή (έχουμε πρόσφατα παραδείγματα) ή ακόμα και να εκφράσουν μια άποψη αντίθετη στην κομματική γραμμή, προκαλώντας τριγμούς στην κομματική πειθαρχία. Έτσι ο περιορισμός των βουλευτών με παράλληλη μετατροπή του συστήματος σε "ένας από κάθε κόμμα ενάντια στους άλλους" περιορίζει τον κίνδυνο αισθητά. Από κει και πέρα βέβαια, ένα εκλογικό σύστημα το οποίο είναι "σχεδόν" πλειοψηφικό, περιορίζει αισθητά και την αναλογική εκπροσώπηση των κομμάτων: Θα είναι πολύ εύκολο πλέον να βγουν κυβερνήσεις με πολύ χαμηλά εκλογικά ποσοστά, πράγμα που ευνοεί τα μεγάλα κόμματα με βάση τις παρούσες συνθήκες (βλέπε χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά) και εξορίζει στην άβυσσο τα μικρότερα.
Είναι δύσκολο επομένως να δεχτεί κανείς ότι υπάρχουν αγνές προθέσεις - Όπως και να έχει όμως, εμείς εδώ θα είμαστε και όταν έρθει η ώρα θα τα ξαναπούμε επ' αυτού...
Πηγή: "Έθνος"
Τι σημαίνει αυτό; Τον περιορισμό των βουλευτών από 300 σε 200, ταυτόχρονα με την υιοθέτηση του γερμανικού εκλογικού συστήματος, που είναι λιγότερο κοστοβόρο και πιο διαφανές. Δίνει, όμως, υπερεξουσίες στους αρχηγούς, γεγονός που έχει θέσει τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ σε συναγερμό. Εξοικονόμηση πόρων επιτυγχάνεται και με την κοινή διεξαγωγή των δημοτικών και περιφερειακών εκλογών με τις ευρωεκλογές που ανακοίνωσε ο Γ. Ραγκούσης."
Σχόλιο: Μετά τις υπερεξουσίες που δόθηκαν στον υπουργό οικονομικών για να παίρνει αποφάσεις εν ονόματι του του κοινουβουλίου, "Καλλικράτη" στο οποίο νομοσχέδιο αυξάνεται η θητεία των δημάρχων και περιφερειαρχών (θα το δούμε αναλυτικά σε επόμενο σχόλιο), ο Γ.Παπανδρέου, ετοιμάζεται να περιορίσει των αριθμό των βουλευτών, χρησιμοποιώντας ως δικαιολογία το "μεγάλο κόστος της δημοκρατίας".
Το τελευταίο βέβαια ακούγεται, αρκετά οξύμωρο - γιατί η δημοκρατία δεν πρέπει να μετριέται με οικονομικά μεγέθη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να οδηγούμαστε σε κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος αλλά με την ίδια λογική, μπορεί αύριο να ζητήσει να γίνονται εκλογές κάθε 10ετία ή να ψηφίζουμε με e-mail ή ακόμα και δια βοής αφού κάτι τέτοιο θα κοστίζει λιγότερο. Εξορθολογισμός των εξόδων, δεν σημαίνει κατάργηση της αιτίας τους, αλλά σωστή διαχείριση της κατάστασης. Κάτι που δε δείχνει διαθετιμένος να κάνει.
Όσο αφορά τον αριθμό, "ουκ εν το πολλώ το εύ" λέγανε οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αλλά στην Ελλάδα το πρόβλημα δεν είναι αν έχουμε 200, 300 ή 1000 βουλευτές. Το πρόβλημα είναι ότι αυτοί οι βουλευτές δεν εκλέγονται για να εκπροσωπούν τον λαό, αλλά για να κάνουν τα χατήρια του αρχηγού του κόμματός τους και για να γίνουν μέρος ενός σαθρού πολιτικού συστήματος το οποίο ξεπήδησε μετά την τραγωδία της 7ετίας της Χούντας, από τις καταστροφές της οποίας, δεν έδειξε τελικά ότι διδάχτηκε. Ευθύνες βέβαια έχει και ο λαός, αφού ποτέ δεν ψήφισε με γνώμονα του ποιός θα ήταν πραγματικά καλύτερος για την χώρα, αλλά με το ποιός του υπόσχεται το μεγαλύτερο ρουσφέτι. Έτσι οδηγηθήκαμε σε βουλευτές που κοιτάζουν τον εαυτό τους και την θέση τους, θυσιάζουν τον λαό σαν Ιφιγένειες για να εξασφαλίσουν υποψηφιότητα και στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση και που δεν έχουν καμία επαφή με τις ανάγκες και την πραγματικότητα των "από κάτω". Αν ψήφιζε τους καλύτερους ο λαός και τηρούνταν οι νόμοι δε θα χρειαζόταν να γίνουν συζητήσεις για τέτοιου είδους αλλαγές.
Βέβαια στην πραγματικότητα, το πρόβλημα δεν είναι το κόστος των 100 παραπάνω βουλευτών (που είναι σταγόνα στον δημοσιοοικονομικό ωκεανό της χώρας). Είναι ότι σε 300 βουλευτές που εκλέγονται από μια ομάδα υποψηφίων ανά κόμμα, υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να εκλεγούν άνθρωποι που είτε δεν είναι αρεστοί στην ηγετική ομάδα κάθε κόμματος, που θα μπορούν να εξεγερθούν κάποια στιγμή (έχουμε πρόσφατα παραδείγματα) ή ακόμα και να εκφράσουν μια άποψη αντίθετη στην κομματική γραμμή, προκαλώντας τριγμούς στην κομματική πειθαρχία. Έτσι ο περιορισμός των βουλευτών με παράλληλη μετατροπή του συστήματος σε "ένας από κάθε κόμμα ενάντια στους άλλους" περιορίζει τον κίνδυνο αισθητά. Από κει και πέρα βέβαια, ένα εκλογικό σύστημα το οποίο είναι "σχεδόν" πλειοψηφικό, περιορίζει αισθητά και την αναλογική εκπροσώπηση των κομμάτων: Θα είναι πολύ εύκολο πλέον να βγουν κυβερνήσεις με πολύ χαμηλά εκλογικά ποσοστά, πράγμα που ευνοεί τα μεγάλα κόμματα με βάση τις παρούσες συνθήκες (βλέπε χαμηλά δημοσκοπικά ποσοστά) και εξορίζει στην άβυσσο τα μικρότερα.
Είναι δύσκολο επομένως να δεχτεί κανείς ότι υπάρχουν αγνές προθέσεις - Όπως και να έχει όμως, εμείς εδώ θα είμαστε και όταν έρθει η ώρα θα τα ξαναπούμε επ' αυτού...
Πηγή: "Έθνος"
Πέμπτη 13 Μαΐου 2010
O Κον-Μπετίτ στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο & o Όσκαρ Λαφοντέν στην "Ε"
Η τοποθέτηση του Κον-Μπετίτ (ιστορικού στελέχους του Μάη του '68 στην Γαλλία και νυν ευρωβουλευτή των Πρασίνων) στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο:
Τη συνέντευξη του Όσκαρ Λαφοντέν (ηγέτη του Γερμανικού Αριστερού Κόμματος-Die Linke) στην "Ε" μπορείτε να τη βρείτε εδώ.
Τη συνέντευξη του Όσκαρ Λαφοντέν (ηγέτη του Γερμανικού Αριστερού Κόμματος-Die Linke) στην "Ε" μπορείτε να τη βρείτε εδώ.
Τετάρτη 12 Μαΐου 2010
Οι παρενέργειες των νέων μέτρων - Μέρος 1ο
Είδηση: Η ελληνική κυβέρνηση έχει ορίσει την επενδυτική τράπεζα Lazard ως σύμβουλο για τα δημόσια οικονομικά της, στα οποία περιλαμβάνεται και η πώληση ενός αριθμού περιουσιακών στοιχείων κρατικής ιδιοκτησίας.
Το κράτος επίσης σταθμίζει την δημιουργία ενός επενδυτικού κεφαλαίου ακινήτων στο οποίο θα μεταφέρει ένα μεγάλο μέρος του χαρτοφυλακίου δημοσίων ακινήτων.
H κίνηση θα δημιουργήσει το δεύτερο μεγαλύτερο ελληνικό επενδυτικό κεφάλαιο ακινήτων μετά την δημιουργία στις αρχές του έτους της Επενδυτικής Εταιρίας Ακινήτων Πανγαία της Εθνικής Τράπεζας με 1 δισ. ευρώ κεφάλαια και με χαρτοφυλάκιο 241 εμπορικών ακινήτων σε κεντρικές αστικές περιοχές.
Σχόλιο: Ότι η καινούργια πραγματικότητα, θα έδινε μια πρώτης τάξεως ευκαιρίας να γίνει σωρεία αποκρατικοποίησης του κράτους πολλοί το είχαν αναφέρει ως κίνδυνο, ενώ το είχαμε συζητήσει κι εμείς εδώ. Η κίνηση όμως της κυβέρνησης να ξεκινήσει, έμμεσα, διαδικασίες πώλησεις δημοσίων ακινήτων είναι λανθασμένη, τόσο με οικονομικά όσο και κοινωνικά κριτήρια.
Τα δημόσια ακίνητα αποτελούνται από τα δημόσια κτίρια (που ως επί το πλείστον στεγάζονται οι δημόσιες υπηρεσίες ενώ περιλαμβάνονται και τα σχολικά συγκροτήματα), τα δάση και τα δημόσια πάρκα, οι παραλίες, οι αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, κάποια άκτιστα οικόπεδα στα όρια των πόλεων, περιοχές που κάποτε υπήρξαν ή δεσμεύτηκαν για να γίνουν στρατόπεδα και τέλος κάποια λατομεία και αλυκές.
Ξεκινώντας από τα δημόσια κτίρια, θα μπορούσε η πώληση να γίνει δεκτή, αν υπήρχε σχέδιο μεταφοράς των υπηρεσιών σε άλλα δημόσια κτίρια τα οποία θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους. Αν όμως η πώληση των κτιρίων γίνει με το σύστημα "sale and lease back" (πώληση και άμεση επανενοικίαση), που είναι το σενάριο που κατά πληροφορίες προκρίνεται, αυτό θα φέρει μεν "ζεστό χρήμα" αλλά τα ενοίκια που θα κληθεί να πληρώσει το δημόσιο μακροπρόθεσμα θα αποτελέσουν βραχνά, ενώ παράλληλα θα καταστεί έρμαιο των ορέξεων του ιδιώτη που θ'αγοράσει τα εν λόγω κτίρια.
Από κει και πέρα όσο αφορά για τα άκτιστα οικόπεδα και τα πρώην ή νύν στρατόπεδα, αυτά βρίσκονται ως επί το πλείστον στα όρια των αστικών ιστών, που δεν αντέχουν σε άλλη δόμηση και παρέχουν υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής. Η σωστή λύση θα ήταν η παραχώρησή τους στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η δημιουργία πάρκων ή χώρων αναψυχής για όλους. Θα ήταν λάθος στο βωμό του κέρδους να θυσιαστούν ευκαιρίες δημιουργίας πνευμόνων πρασίνου ενώ είναι απόλυτα άδικο να δεσμεύονται μεγάλα ποσοστά περιουσιών από τους πολίτες κατά την επέκταση των σχεδίων πόλεως από την μία για να γίνουν χώροι πρασίνου, και το κράτος να πουλάει τα δικά του οικόπεδα για να βγάλει χρήματα, από την άλλη.
Οι αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, είναι προφανές ότι δεν μπορούν να πωληθούν - ούτε επίσης να παραμένουν κλειστές στο κοινό. Θα πρέπει οι φορείς διαχείρισης να αναδιοργανωθούν και να τις κάνουν προσβάσιμες στο κοινό, ώστε να προωθηθεί ο μαζικός αθλητισμός πράγμα που μόνο οφέλη θα φέρει στην χώρα. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται σχέδιο και όραμα, τα οποία όμως δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στο καθεστώς πίεσης το οποίο προσπαθεί η χώρα να επιβιώσει. Όσο αφορά τη συντήρησή τους, αυτή μπορεί να καλυφθεί από τις διοργανώσεις άλλου είδους εκδηλώσεων (εκθέσεις, συναυλίες κλπ) παραμένοντας υπό κρατικό έλεγχο - επιτυχημένα παραδείγματα υπάρχουν.
Τέλος, ο δημόσιος χαρακτήρας των δασών και των παραλιών είναι κάτι που πρέπει να επιφυλαχθεί πάση θυσία, αφού πάλι ακουμπά το ευαίσθητο θέμα της ποιότητας ζωής. Είναι κοινωνικά άδικο, να πωλούνται παραλίες ή να ενοικιάζονται μακρόχρονα σε ιδιώτες (που είτε θα τις "κλείσουν" είτε θα ζητήσουν ακριβό αντίτιμο), μιας και αυτό μακροπρόθεσμα θα αποκλείσει τους μη έχοντες, πράγμα που σίγουρα μόνο ως αρνητικό μπορεί να χαρακτηριστεί.
Κανείς δεν μπορεί να εναντιωθεί στην αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας. Αλλά η αξιοποίηση δεν πρέπει να συνάγεται του ξεπουλήματος ή στο να ξεχνά το κράτος τη συμβατική (και συναγματική) του υποχρέωση να παρέχει στους πολίτες ένα περιβάλλον στο οποίο θα διασφαλίζεται η ψυχική και σωματική τους υγεία και στο οποίο θα παρέχονται οι συνθήκες για πρόοδο και ευημερία. Και το τελευταίο δεν μπορεί να μετράτε με χρήματα και λογιστικούς υπολογισμούς.
Πηγή: Ελευθεροτυπία / Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση για τη δημιουργία του καινούργιου μηχανισμού στήριξης των ευρωπαϊκών χωρών, που αποφασίστηκε την Κυριακή, εδώ.
Το κράτος επίσης σταθμίζει την δημιουργία ενός επενδυτικού κεφαλαίου ακινήτων στο οποίο θα μεταφέρει ένα μεγάλο μέρος του χαρτοφυλακίου δημοσίων ακινήτων.
H κίνηση θα δημιουργήσει το δεύτερο μεγαλύτερο ελληνικό επενδυτικό κεφάλαιο ακινήτων μετά την δημιουργία στις αρχές του έτους της Επενδυτικής Εταιρίας Ακινήτων Πανγαία της Εθνικής Τράπεζας με 1 δισ. ευρώ κεφάλαια και με χαρτοφυλάκιο 241 εμπορικών ακινήτων σε κεντρικές αστικές περιοχές.
Σχόλιο: Ότι η καινούργια πραγματικότητα, θα έδινε μια πρώτης τάξεως ευκαιρίας να γίνει σωρεία αποκρατικοποίησης του κράτους πολλοί το είχαν αναφέρει ως κίνδυνο, ενώ το είχαμε συζητήσει κι εμείς εδώ. Η κίνηση όμως της κυβέρνησης να ξεκινήσει, έμμεσα, διαδικασίες πώλησεις δημοσίων ακινήτων είναι λανθασμένη, τόσο με οικονομικά όσο και κοινωνικά κριτήρια.
Τα δημόσια ακίνητα αποτελούνται από τα δημόσια κτίρια (που ως επί το πλείστον στεγάζονται οι δημόσιες υπηρεσίες ενώ περιλαμβάνονται και τα σχολικά συγκροτήματα), τα δάση και τα δημόσια πάρκα, οι παραλίες, οι αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, κάποια άκτιστα οικόπεδα στα όρια των πόλεων, περιοχές που κάποτε υπήρξαν ή δεσμεύτηκαν για να γίνουν στρατόπεδα και τέλος κάποια λατομεία και αλυκές.
Ξεκινώντας από τα δημόσια κτίρια, θα μπορούσε η πώληση να γίνει δεκτή, αν υπήρχε σχέδιο μεταφοράς των υπηρεσιών σε άλλα δημόσια κτίρια τα οποία θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους. Αν όμως η πώληση των κτιρίων γίνει με το σύστημα "sale and lease back" (πώληση και άμεση επανενοικίαση), που είναι το σενάριο που κατά πληροφορίες προκρίνεται, αυτό θα φέρει μεν "ζεστό χρήμα" αλλά τα ενοίκια που θα κληθεί να πληρώσει το δημόσιο μακροπρόθεσμα θα αποτελέσουν βραχνά, ενώ παράλληλα θα καταστεί έρμαιο των ορέξεων του ιδιώτη που θ'αγοράσει τα εν λόγω κτίρια.
Από κει και πέρα όσο αφορά για τα άκτιστα οικόπεδα και τα πρώην ή νύν στρατόπεδα, αυτά βρίσκονται ως επί το πλείστον στα όρια των αστικών ιστών, που δεν αντέχουν σε άλλη δόμηση και παρέχουν υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής. Η σωστή λύση θα ήταν η παραχώρησή τους στους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης και η δημιουργία πάρκων ή χώρων αναψυχής για όλους. Θα ήταν λάθος στο βωμό του κέρδους να θυσιαστούν ευκαιρίες δημιουργίας πνευμόνων πρασίνου ενώ είναι απόλυτα άδικο να δεσμεύονται μεγάλα ποσοστά περιουσιών από τους πολίτες κατά την επέκταση των σχεδίων πόλεως από την μία για να γίνουν χώροι πρασίνου, και το κράτος να πουλάει τα δικά του οικόπεδα για να βγάλει χρήματα, από την άλλη.
Οι αθλητικές και πολιτιστικές εγκαταστάσεις, είναι προφανές ότι δεν μπορούν να πωληθούν - ούτε επίσης να παραμένουν κλειστές στο κοινό. Θα πρέπει οι φορείς διαχείρισης να αναδιοργανωθούν και να τις κάνουν προσβάσιμες στο κοινό, ώστε να προωθηθεί ο μαζικός αθλητισμός πράγμα που μόνο οφέλη θα φέρει στην χώρα. Αλλά για να γίνει αυτό χρειάζεται σχέδιο και όραμα, τα οποία όμως δεν μπορούν να πραγματοποιηθούν στο καθεστώς πίεσης το οποίο προσπαθεί η χώρα να επιβιώσει. Όσο αφορά τη συντήρησή τους, αυτή μπορεί να καλυφθεί από τις διοργανώσεις άλλου είδους εκδηλώσεων (εκθέσεις, συναυλίες κλπ) παραμένοντας υπό κρατικό έλεγχο - επιτυχημένα παραδείγματα υπάρχουν.
Τέλος, ο δημόσιος χαρακτήρας των δασών και των παραλιών είναι κάτι που πρέπει να επιφυλαχθεί πάση θυσία, αφού πάλι ακουμπά το ευαίσθητο θέμα της ποιότητας ζωής. Είναι κοινωνικά άδικο, να πωλούνται παραλίες ή να ενοικιάζονται μακρόχρονα σε ιδιώτες (που είτε θα τις "κλείσουν" είτε θα ζητήσουν ακριβό αντίτιμο), μιας και αυτό μακροπρόθεσμα θα αποκλείσει τους μη έχοντες, πράγμα που σίγουρα μόνο ως αρνητικό μπορεί να χαρακτηριστεί.
Κανείς δεν μπορεί να εναντιωθεί στην αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας. Αλλά η αξιοποίηση δεν πρέπει να συνάγεται του ξεπουλήματος ή στο να ξεχνά το κράτος τη συμβατική (και συναγματική) του υποχρέωση να παρέχει στους πολίτες ένα περιβάλλον στο οποίο θα διασφαλίζεται η ψυχική και σωματική τους υγεία και στο οποίο θα παρέχονται οι συνθήκες για πρόοδο και ευημερία. Και το τελευταίο δεν μπορεί να μετράτε με χρήματα και λογιστικούς υπολογισμούς.
Πηγή: Ελευθεροτυπία / Ενδιαφέρουσα τοποθέτηση για τη δημιουργία του καινούργιου μηχανισμού στήριξης των ευρωπαϊκών χωρών, που αποφασίστηκε την Κυριακή, εδώ.
Τρίτη 11 Μαΐου 2010
Μια μικρή νίκη - πολλές μεγάλες ήττες...
Η είδηση: Ανακοινώθηκε το προσχέδιο νόμου για το ασφαλιστικό. Σε γενικές γραμμές:
-Θεσμοθετείται η βασική σύνταξη την οποία εγγυάται, παρέχει και χρηματοδοτεί το κράτος της τάξης των 360 ευρώ με τα σημερινά δεδομένα.
-θεσμοθετείται η ανταποδοτική σύνταξη η οποία προκύπτει από τις καταβαλλόμενες εισφορές και το χρόνο εργασίας του κάθε ασφαλισμένου. Το σύστημα αυτό θα αρχίσει να εφαρμόζεται από το 2018, με αρχή υπολογισμού τα χρόνια του εργασιακού βίου μετά το 2013. Προβλέπονται ρυθμίσεις με μεταβαλλόμενους συντελεστές ανά έτος, ώστε να δημιουργείται κίνητρο παραμονής μετά τα 36 και εως τα 40 χρόνια στην εργασία.
τα γενικά όρια ηλικίας παραμένουν στα 65. Παράλληλα συνδέεται η συντάξιμη ηλικία με το προσδόκιμο ζωής από το 2020 και μετά.
-Από την 1/1/2011 επεκτείνεται σε όλες τις κατηγορίες ασφαλισμένων η χορήγηση μειωμένης σύνταξης κατά 6% για κάθε έτος ασφάλισης που υπολείπεται του ορίου συνταξιοδότησης.
- Επιβάλλεται ετήσια εισφορά στις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ η οποία ονομάζεται «Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων», θα παρακρατείται μηνιαία κατά την καταβολή της σύνταξης από τις συντάξεις κύριας ασφάλισης των συνταξιούχων του δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.) αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
-Από το 2013 εντάσσονται οι δημόσιοι υπάλληλοι στο ΙΚΑ. Ειδικότερα για τα όρια συνταξιοδότησης των μητέρων του δημοσίου, η ρύθμιση θα ανακοινωθεί από τον κ. Παπακωνσταντίνου στις επόμενες ημέρες, ενώ για τις μητέρες στον ιδιωτικό τομέα ισχύουν τα όρια του νόμου Πετραλιά.
-Καθορίζεται ως ενιαίος φορέας διαχείρισης των αποθεματικών όλων των ταμείων η Τράπεζα της Ελλάδος.
-Ενοποιούνται όλοι οι φορείς κοινωνικών ασφαλίσεων σε τρεις (μισθωτοί, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι) σε ότι αφορά την κύρια σύνταξη και η αρχή γίνεται από το 2013.
διαχωρίζονται οι κλάδοι υγείας από το συνταξιοδοτικό σύστημα. Οι φορείς πρωτοβάθμιας υγείας υπάγονται στην εποπτεία του υπουργείου Υγείας και ενσωματώνονται στο εθνικό Σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας, ενώ προβλέπεται ενοποίηση των κανόνων και των παροχών στις υπηρεσίες υγείας.
Σχόλιο: Η αδιαμφισβήτητη νίκη των κινητοποίησεων της περασμένης εβδομάδας είναι η μη αύξηση της ελάχιστης καταβολής εισφορών από τα 37 στα 40 χρόνια. Οι μεγάλες διαδηλώσεις και τα νομικά προβλήματα που θα δημιουργούνταν σε περίπτωση εμμονής σ' αυτή την διάταξη οδήγησαν στο να κάνει πίσω η τρόικα των επιτηρητών. Απο κει και πέρα όμως, η εισαγωγή ενός γενικού όρου του "προσδόκιμου ζωής" αφήνει παράθυρο γι' αύξηση τους στο μέλλον. Το έρωτημα είναι καθαρά: Με βάση ποιές μελέτες θα καθορίζεται αυτό; Άγνωστο...
Όπως και να έχει, θα υπάρξει μια σαφέστατη μείωση των μεσαίων συντάξεων (πάνω από 800 ευρώ) αφού για να πάρει κανείς τις σημερινές συντάξεις θα πρέπει να δουλέψει παραπάνω χρόνια. Έτσι αν προστεθεί σ' αυτά τα μέτρα και η εξαφάνιση των επιδομάτων και δώρων (αυτό που λέμε σήμερα 13ος και 14ος μισθός) θα έχουμε περαιτέρω μείωση των συντάξιμων αποδοχών.
Από κει και πέρα η διαχείρηση των αποθεματικών όλων των ταμείων από την ΤτΕ ουσιαστικά καταργεί το αυτοδιοίκητο των ταμείων (σ'εκείνα που τουλάχιστον κάτι τέτοιο προβλεπόταν) και δίνει στο κράτος την διαχείρηση τους. Εδώ υπάρχει νομικό πρόβλημα και σίγουρα θα αμφισβητηθεί στα δικαστήρια, δεδομένου ότι με βάση τους νόμους και του καταστατικού σύστασης ορισμένων εξ αυτών το κράτος δεν έχει τέτοιο δικαίωμα (αφού συν τοις άλλοις έχει ελάχιστη συνεισφορά στον προϋπολογισμό τους).
Η σύμπτηξη των ταμείων σε 3, θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση των συντάξεων, αφού με βάση μια "πονηρή" διάταξη στο μέλλον οι συντάξεις θα καθορίζονται και από τα ποσά που θα δύναται να δίνουν τα ταμεία. Έτσι οι ασφαλισμένοι των εύρωστων ταμείων (με υψηλές εισφορές) θα πληρώσουν την κακοδιαχείριση (που έκαναν οι διορισμένες από το κράτος διοικήσεις) των υπολοίπων. Παράλληλα, αναμένεται και μείωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, αφού υπάρχει η τάση προσφοράς υπηρεσιών τύπου ΙΚΑ για όλους.
Μιας και όλοι μας έχουμε έρθει σε κάποια στιγμή της ζωής μας σ' επαφή μ' ένα τέτοιο σύστημα, αντιλαμβανόμαστε τι θα συμβεί πλέον σε όλους- Αυτοί που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, θα χρησιμοποιούν ιδιώτες γιατρούς, για τους δε υπόλοιπους οι καθυστερήσεις και οι μεγάλες αναμονές θα είναι καθημερινή εμπειρία.
Η ένταξη του ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων στο ΙΚΑ, μόνο ως λογιστική κίνηση μπορεί να χαρακτηριστεί, και δείχνει παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για τους πολίτες. Έχοντας υπόψιν τις τεράστιες ελλείψεις που αντιμετωπίζει σήμερα σε όλα τα επίπεδα, το πάγωμα προσλήψεων και προϋπολογισμών για την επόμενη τριετία, δεν μπορούμαστε να είμαστε αισιόδοξοι για το τι θα γίνει στο ήδη επιβαρυμένο ταμείο.
Τέλος, η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής εισφοράς στις συντάξιμες αποδοχές αποτελεί μια ακόμα προσθήκη στην σωρεία των άδικων μέτρων της παρούσας κυβέρνησης: Οι ασφαλισμένοι (στην συντριπτική τους πλειοψηφία) πληρώνουν εισφορές και φόρους για μια ζωή, για να πάρουν συντάξεις που είναι αναντίστοιχες με τα όσα πλήρωναν κατά τον εργασιακό τους βίο. Από τις ήδη αναντοίστιχες συντάξεις, και πέραν του φόρου, θα πληρώνουν επιπλέον εισφορά αλληλεγγύης: Θα συνεχίσουν με λίγα λόγια να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές για την σύνταξη τους μέχρι θανάτου. Μια ακόμα δηλαδή Ελληνική πρωτοτυπία...
Προτεινόμενη ανάγνωση: Διαβάστε εδώ ένα πολύ άρθρο του Διονύση Ελευθεράτου, για τις πολιτικές επιλογές σχετικά με το ασφαλιστικό σύστημα.
-Θεσμοθετείται η βασική σύνταξη την οποία εγγυάται, παρέχει και χρηματοδοτεί το κράτος της τάξης των 360 ευρώ με τα σημερινά δεδομένα.
-θεσμοθετείται η ανταποδοτική σύνταξη η οποία προκύπτει από τις καταβαλλόμενες εισφορές και το χρόνο εργασίας του κάθε ασφαλισμένου. Το σύστημα αυτό θα αρχίσει να εφαρμόζεται από το 2018, με αρχή υπολογισμού τα χρόνια του εργασιακού βίου μετά το 2013. Προβλέπονται ρυθμίσεις με μεταβαλλόμενους συντελεστές ανά έτος, ώστε να δημιουργείται κίνητρο παραμονής μετά τα 36 και εως τα 40 χρόνια στην εργασία.
τα γενικά όρια ηλικίας παραμένουν στα 65. Παράλληλα συνδέεται η συντάξιμη ηλικία με το προσδόκιμο ζωής από το 2020 και μετά.
-Από την 1/1/2011 επεκτείνεται σε όλες τις κατηγορίες ασφαλισμένων η χορήγηση μειωμένης σύνταξης κατά 6% για κάθε έτος ασφάλισης που υπολείπεται του ορίου συνταξιοδότησης.
- Επιβάλλεται ετήσια εισφορά στις συντάξεις άνω των 1.400 ευρώ η οποία ονομάζεται «Εισφορά Αλληλεγγύης Συνταξιούχων», θα παρακρατείται μηνιαία κατά την καταβολή της σύνταξης από τις συντάξεις κύριας ασφάλισης των συνταξιούχων του δημοσίου και των Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης (Φ.Κ.Α.) αρμοδιότητας Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
-Από το 2013 εντάσσονται οι δημόσιοι υπάλληλοι στο ΙΚΑ. Ειδικότερα για τα όρια συνταξιοδότησης των μητέρων του δημοσίου, η ρύθμιση θα ανακοινωθεί από τον κ. Παπακωνσταντίνου στις επόμενες ημέρες, ενώ για τις μητέρες στον ιδιωτικό τομέα ισχύουν τα όρια του νόμου Πετραλιά.
-Καθορίζεται ως ενιαίος φορέας διαχείρισης των αποθεματικών όλων των ταμείων η Τράπεζα της Ελλάδος.
-Ενοποιούνται όλοι οι φορείς κοινωνικών ασφαλίσεων σε τρεις (μισθωτοί, αγρότες, αυτοαπασχολούμενοι) σε ότι αφορά την κύρια σύνταξη και η αρχή γίνεται από το 2013.
διαχωρίζονται οι κλάδοι υγείας από το συνταξιοδοτικό σύστημα. Οι φορείς πρωτοβάθμιας υγείας υπάγονται στην εποπτεία του υπουργείου Υγείας και ενσωματώνονται στο εθνικό Σύστημα πρωτοβάθμιας υγείας, ενώ προβλέπεται ενοποίηση των κανόνων και των παροχών στις υπηρεσίες υγείας.
Σχόλιο: Η αδιαμφισβήτητη νίκη των κινητοποίησεων της περασμένης εβδομάδας είναι η μη αύξηση της ελάχιστης καταβολής εισφορών από τα 37 στα 40 χρόνια. Οι μεγάλες διαδηλώσεις και τα νομικά προβλήματα που θα δημιουργούνταν σε περίπτωση εμμονής σ' αυτή την διάταξη οδήγησαν στο να κάνει πίσω η τρόικα των επιτηρητών. Απο κει και πέρα όμως, η εισαγωγή ενός γενικού όρου του "προσδόκιμου ζωής" αφήνει παράθυρο γι' αύξηση τους στο μέλλον. Το έρωτημα είναι καθαρά: Με βάση ποιές μελέτες θα καθορίζεται αυτό; Άγνωστο...
Όπως και να έχει, θα υπάρξει μια σαφέστατη μείωση των μεσαίων συντάξεων (πάνω από 800 ευρώ) αφού για να πάρει κανείς τις σημερινές συντάξεις θα πρέπει να δουλέψει παραπάνω χρόνια. Έτσι αν προστεθεί σ' αυτά τα μέτρα και η εξαφάνιση των επιδομάτων και δώρων (αυτό που λέμε σήμερα 13ος και 14ος μισθός) θα έχουμε περαιτέρω μείωση των συντάξιμων αποδοχών.
Από κει και πέρα η διαχείρηση των αποθεματικών όλων των ταμείων από την ΤτΕ ουσιαστικά καταργεί το αυτοδιοίκητο των ταμείων (σ'εκείνα που τουλάχιστον κάτι τέτοιο προβλεπόταν) και δίνει στο κράτος την διαχείρηση τους. Εδώ υπάρχει νομικό πρόβλημα και σίγουρα θα αμφισβητηθεί στα δικαστήρια, δεδομένου ότι με βάση τους νόμους και του καταστατικού σύστασης ορισμένων εξ αυτών το κράτος δεν έχει τέτοιο δικαίωμα (αφού συν τοις άλλοις έχει ελάχιστη συνεισφορά στον προϋπολογισμό τους).
Η σύμπτηξη των ταμείων σε 3, θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση των συντάξεων, αφού με βάση μια "πονηρή" διάταξη στο μέλλον οι συντάξεις θα καθορίζονται και από τα ποσά που θα δύναται να δίνουν τα ταμεία. Έτσι οι ασφαλισμένοι των εύρωστων ταμείων (με υψηλές εισφορές) θα πληρώσουν την κακοδιαχείριση (που έκαναν οι διορισμένες από το κράτος διοικήσεις) των υπολοίπων. Παράλληλα, αναμένεται και μείωση της ποιότητας των παρεχομένων υπηρεσιών, αφού υπάρχει η τάση προσφοράς υπηρεσιών τύπου ΙΚΑ για όλους.
Μιας και όλοι μας έχουμε έρθει σε κάποια στιγμή της ζωής μας σ' επαφή μ' ένα τέτοιο σύστημα, αντιλαμβανόμαστε τι θα συμβεί πλέον σε όλους- Αυτοί που θα έχουν την οικονομική δυνατότητα, θα χρησιμοποιούν ιδιώτες γιατρούς, για τους δε υπόλοιπους οι καθυστερήσεις και οι μεγάλες αναμονές θα είναι καθημερινή εμπειρία.
Η ένταξη του ταμείου των δημοσίων υπαλλήλων στο ΙΚΑ, μόνο ως λογιστική κίνηση μπορεί να χαρακτηριστεί, και δείχνει παντελή έλλειψη ενδιαφέροντος για τους πολίτες. Έχοντας υπόψιν τις τεράστιες ελλείψεις που αντιμετωπίζει σήμερα σε όλα τα επίπεδα, το πάγωμα προσλήψεων και προϋπολογισμών για την επόμενη τριετία, δεν μπορούμαστε να είμαστε αισιόδοξοι για το τι θα γίνει στο ήδη επιβαρυμένο ταμείο.
Τέλος, η θεσμοθέτηση υποχρεωτικής εισφοράς στις συντάξιμες αποδοχές αποτελεί μια ακόμα προσθήκη στην σωρεία των άδικων μέτρων της παρούσας κυβέρνησης: Οι ασφαλισμένοι (στην συντριπτική τους πλειοψηφία) πληρώνουν εισφορές και φόρους για μια ζωή, για να πάρουν συντάξεις που είναι αναντίστοιχες με τα όσα πλήρωναν κατά τον εργασιακό τους βίο. Από τις ήδη αναντοίστιχες συντάξεις, και πέραν του φόρου, θα πληρώνουν επιπλέον εισφορά αλληλεγγύης: Θα συνεχίσουν με λίγα λόγια να πληρώνουν ασφαλιστικές εισφορές για την σύνταξη τους μέχρι θανάτου. Μια ακόμα δηλαδή Ελληνική πρωτοτυπία...
Προτεινόμενη ανάγνωση: Διαβάστε εδώ ένα πολύ άρθρο του Διονύση Ελευθεράτου, για τις πολιτικές επιλογές σχετικά με το ασφαλιστικό σύστημα.
Κυριακή 9 Μαΐου 2010
Δημοσκοπήσεις...
Είδηση: Σύμφωνα με πανελλαδική δημοσκόπηση της Κάπα Research("Βήμα της Κυριακής"), 55,2% δήλωσε ότι δέχεται το πακέτο με τους όρους που δόθηκε, ενώ το 44,6% το απορρίπτει. Στο ερώτημα αν αρνούνται τα νέα μέτρα ακόμη και αν η Ελλάδα χρεοκοπήσει, απαντά καταφατικά το 35,6% και αρνητικά το 56,3%. Η πλειοψηφία των ερωτηθέντων εκφράζει την πεποίθηση ότι οι διαδηλώσεις δεν πρέπει να σταματήσουν, παρά τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν. Υπέρ των κινητοποιήσεων τάσσεται το 53,2%, ενώ υπέρ της διακοπής τους το 44,3%. Στην ερώτηση «από πού προβλέπετε ότι θα προέλθει μια λύση αν δεν σας καλύπτει η κυβέρνηση Παπανδρέου;» το 66% δηλώνει: «Δεν ξέρω, δεν απαντώ».
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρίας MRB για την εφημερίδα "Real News",Στον δείκτη "ικανότητα διακυβέρνησης", η κυριαρχία του "κανένα" (45,9%) ενισχύει την απεικόνιση αυτής της δυσαρέσκειας. Τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι "απογοήτευση" (43,5%), "οργή" (40,8%) και "ντροπή" (34,1%), ενώ μειώνεται η θετική διάθεση για θυσίες, από το 59% του Φεβρουαρίου, στο 31,1% σήμερα. Οριακά αλλά με πλειοψηφικό ποσοστό (52,2%) οι Έλληνες πιστεύουν η κυβέρνηση θα μπορούσε να αποφύγει την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 59,1% των πολιτών δηλώνει ότι οι θυσίες που θα γίνουν λόγω της προσφυγής στον μηχανισμό στήριξης δεν θα έχουν αποτέλεσμα.
Υπέρ του μηχανισμού στήριξης δηλώνει και το 54,2% όσων μετείχαν σε σφυγμομέτρηση της Alco για το "Πρώτο Θέμα", σε περίπτωση που η εναλλακτική είναι η αυτόνομη πορεία, με κίνδυνο τη χρεοκοπία. Έτοιμο να πάρει το ρίσκο εμφανίζεται το 33,2%, ενώ δεν έχει διαμορφώσει άποψη το 12,6%.
Σε έρευνα της V-PRC για την "Αυγή" σ'ερώτημα της ενεργοποίησης του μηχανισμού στήριξης με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, το 47% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι είναι μια λάθος πολιτική, το 33% ότι είναι μια σωστή πολιτική και το 11% απαντά "ούτε λάθος, ούτε σωστή".Συντριπτική είναι η εκτίμηση των πολιτών, σε ποσοστό που φτάνει το 86%, ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά άδικα, την ίδια ώρα που το 67% δηλώνει ότι θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα και το 60% ότι θα επιδεινώσουν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Σ' ανάλογη δημοσκοπήση του "Ελεύθερο Τύπο" της Κυριακής (έρευνα "Pulse") 8 στους 10 πολίτες αποδίδουν ευθύνες στην κυβέρνηση για τη σημερινή κατάσταση και την πορεία της οικονομίας, ενώ οι 6 στους 10 είναι κατηγορηματικοί αφού απαντούν με απόλυτο τρόπο «σίγουρα ναι». Η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων, σε ποσοστό 72%, χαρακτηρίζει τα νέα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε και ψήφισε η κυβέρνηση ως «άδικα».Ενδεικτικό του τέλους της ανοχής απέναντι στην κυβέρνηση είναι το γεγονός ότι το 57% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ δείχνει ως υπεύθυνη τη σημερινή κυβέρνηση για την κατάσταση της οικονομίας, ενώ το 56% των ερωτηθέντων χαρακτηρίζει άδικα τα μέτρα. Οι ίδιοι ψηφοφόροι χαρακτηρίζουν λάθος την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να διαγράψει τους τρεις βουλευτές που δεν πειθάρχησαν με την κομματική γραμμή, καθώς το 53% δηλώνει ότι διαφωνεί με την αποπομπή τους.
Ανάλογη δημοσκοπήση δημοσιεύτηκε στο "Παρόν" της Κυριακής.
Σχόλιο: Όπως και να διαβάσει κανείς τ' αποτελέσματα, φαίνεται καθαρά η απογοήτευση του κόσμου, το αίσθημα για κοινωνική αδικία, και η διάθεση συνέχισης των κινητοποιήσεων. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις φαίνεται η διάθεση να επιμεριστούν ευθύνες σε όλο το πολιτικό σύστημα, ενώ πλέον από το στόχαστρο δεν ξεφεύγει ούτε η σημερινή κυβέρνηση.
Βέβαια, οι δημοσκοπήσεις πρέπει να διαβάζονται με προσοχή, αφού ανάλογα με τη στάση που τηρεί κάθε εφημερίδα απέναντι στα μέτρα καθορίζονται και οι ερωτήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο στο "Βήμα" όσο και στο "Πρώτο Θέμα" (που στέκονται υπέρ) τίθενται ερωτήματα τύπου "ΔΝΤ ή χρεοκωπία" με την πλειοψηφία των πολιτών να δίνει την προφανή απάντηση. Βέβαια η πλειοψηφία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο πιθανόν να ήταν θεμιτό από τους συντάκτες τον ερωτήσεων (56% και 54% αντίστοιχα),πράγμα που δείχνει ακόμα και σε εσχατολογικού τύπου ερωτήματα προτιμάτε η άλλη λύση. Η ευκαιρία δυστυχώς όμως δεν χάνεται - και το αποτέλεσμα είναι δραματικού τύπου πρωτοσέλιδα όπως αυτό του Πρώτου Θέματος ("74% λέει σταματήστε τις απεργίες"). Βέβαια το ερώτημα που τίθεται από την εφημερίδα είναι "Θεωρείτε ότι πρέπει να περιοριστούν οι απεργίες σε λογικά επίπεδα" και όχι "Πιστεύετε ότι πρέπει να σταματήσουν οι απεργίες" αλλά όπως είπαμε οι εντυπώσεις είναι για να δημιουργούνται.
Από την άλλη οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες, κάνουν αυτό που έπρεπε να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλ. πολλές ερωτήσεις που να επιμερίζουν τις ευθύνες και να συγκεκριμενοποιούν το πρόβλημα, δίνοντας έμφαση στην κυβέρνηση και όχι στις ευθύνες των κομμάτων που υποστηρίζουν. Αξίζει να σημειώσουμε ότι μόνο σε μία από τις δημοσκοπήσεις ("Αυγή") τίθενται σε ψηφοφορία οι εναλλακτικές κινήσεις που θα μπορούσε ν' ακολουθήσει η κυβέρνηση αντί της προσφυγής στον μηχανισμό.
Γενικά πάντως δίνεται η εντύπωση ότι ο κόσμος έχει φτάσει στα όρια του, και ίσως αυτό να είναι το πλέον ανησυχητικό μιας και απ'ότι φαίνεται, τα χειρότερα έρχονται...
Πηγές: Εφημερίδες "Έθνος της Κυριακής", "Τύπος της Κυριακής", "Παρόν", "Πρώτο Θέμα", "Αυγή της Κυριακής", "Real News", "Βήμα της Κυριακής".
Σύμφωνα με δημοσκόπηση της εταιρίας MRB για την εφημερίδα "Real News",Στον δείκτη "ικανότητα διακυβέρνησης", η κυριαρχία του "κανένα" (45,9%) ενισχύει την απεικόνιση αυτής της δυσαρέσκειας. Τα κυρίαρχα συναισθήματα είναι "απογοήτευση" (43,5%), "οργή" (40,8%) και "ντροπή" (34,1%), ενώ μειώνεται η θετική διάθεση για θυσίες, από το 59% του Φεβρουαρίου, στο 31,1% σήμερα. Οριακά αλλά με πλειοψηφικό ποσοστό (52,2%) οι Έλληνες πιστεύουν η κυβέρνηση θα μπορούσε να αποφύγει την προσφυγή στον μηχανισμό στήριξης. Αξιοσημείωτο είναι ότι το 59,1% των πολιτών δηλώνει ότι οι θυσίες που θα γίνουν λόγω της προσφυγής στον μηχανισμό στήριξης δεν θα έχουν αποτέλεσμα.
Υπέρ του μηχανισμού στήριξης δηλώνει και το 54,2% όσων μετείχαν σε σφυγμομέτρηση της Alco για το "Πρώτο Θέμα", σε περίπτωση που η εναλλακτική είναι η αυτόνομη πορεία, με κίνδυνο τη χρεοκοπία. Έτοιμο να πάρει το ρίσκο εμφανίζεται το 33,2%, ενώ δεν έχει διαμορφώσει άποψη το 12,6%.
Σε έρευνα της V-PRC για την "Αυγή" σ'ερώτημα της ενεργοποίησης του μηχανισμού στήριξης με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, το 47% των ερωτηθέντων εκτιμά ότι είναι μια λάθος πολιτική, το 33% ότι είναι μια σωστή πολιτική και το 11% απαντά "ούτε λάθος, ούτε σωστή".Συντριπτική είναι η εκτίμηση των πολιτών, σε ποσοστό που φτάνει το 86%, ότι τα μέτρα είναι κοινωνικά άδικα, την ίδια ώρα που το 67% δηλώνει ότι θα έχουν μόνιμο χαρακτήρα και το 60% ότι θα επιδεινώσουν την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.
Σ' ανάλογη δημοσκοπήση του "Ελεύθερο Τύπο" της Κυριακής (έρευνα "Pulse") 8 στους 10 πολίτες αποδίδουν ευθύνες στην κυβέρνηση για τη σημερινή κατάσταση και την πορεία της οικονομίας, ενώ οι 6 στους 10 είναι κατηγορηματικοί αφού απαντούν με απόλυτο τρόπο «σίγουρα ναι». Η συντριπτική πλειονότητα των ερωτηθέντων, σε ποσοστό 72%, χαρακτηρίζει τα νέα οικονομικά μέτρα που ανακοίνωσε και ψήφισε η κυβέρνηση ως «άδικα».Ενδεικτικό του τέλους της ανοχής απέναντι στην κυβέρνηση είναι το γεγονός ότι το 57% των ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ δείχνει ως υπεύθυνη τη σημερινή κυβέρνηση για την κατάσταση της οικονομίας, ενώ το 56% των ερωτηθέντων χαρακτηρίζει άδικα τα μέτρα. Οι ίδιοι ψηφοφόροι χαρακτηρίζουν λάθος την απόφαση του Γιώργου Παπανδρέου να διαγράψει τους τρεις βουλευτές που δεν πειθάρχησαν με την κομματική γραμμή, καθώς το 53% δηλώνει ότι διαφωνεί με την αποπομπή τους.
Ανάλογη δημοσκοπήση δημοσιεύτηκε στο "Παρόν" της Κυριακής.
Σχόλιο: Όπως και να διαβάσει κανείς τ' αποτελέσματα, φαίνεται καθαρά η απογοήτευση του κόσμου, το αίσθημα για κοινωνική αδικία, και η διάθεση συνέχισης των κινητοποιήσεων. Σε όλες τις δημοσκοπήσεις φαίνεται η διάθεση να επιμεριστούν ευθύνες σε όλο το πολιτικό σύστημα, ενώ πλέον από το στόχαστρο δεν ξεφεύγει ούτε η σημερινή κυβέρνηση.
Βέβαια, οι δημοσκοπήσεις πρέπει να διαβάζονται με προσοχή, αφού ανάλογα με τη στάση που τηρεί κάθε εφημερίδα απέναντι στα μέτρα καθορίζονται και οι ερωτήσεις. Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο στο "Βήμα" όσο και στο "Πρώτο Θέμα" (που στέκονται υπέρ) τίθενται ερωτήματα τύπου "ΔΝΤ ή χρεοκωπία" με την πλειοψηφία των πολιτών να δίνει την προφανή απάντηση. Βέβαια η πλειοψηφία δεν είναι τόσο μεγάλη όσο πιθανόν να ήταν θεμιτό από τους συντάκτες τον ερωτήσεων (56% και 54% αντίστοιχα),πράγμα που δείχνει ακόμα και σε εσχατολογικού τύπου ερωτήματα προτιμάτε η άλλη λύση. Η ευκαιρία δυστυχώς όμως δεν χάνεται - και το αποτέλεσμα είναι δραματικού τύπου πρωτοσέλιδα όπως αυτό του Πρώτου Θέματος ("74% λέει σταματήστε τις απεργίες"). Βέβαια το ερώτημα που τίθεται από την εφημερίδα είναι "Θεωρείτε ότι πρέπει να περιοριστούν οι απεργίες σε λογικά επίπεδα" και όχι "Πιστεύετε ότι πρέπει να σταματήσουν οι απεργίες" αλλά όπως είπαμε οι εντυπώσεις είναι για να δημιουργούνται.
Από την άλλη οι αντιπολιτευόμενες εφημερίδες, κάνουν αυτό που έπρεπε να γίνεται σε τέτοιες περιπτώσεις, δηλ. πολλές ερωτήσεις που να επιμερίζουν τις ευθύνες και να συγκεκριμενοποιούν το πρόβλημα, δίνοντας έμφαση στην κυβέρνηση και όχι στις ευθύνες των κομμάτων που υποστηρίζουν. Αξίζει να σημειώσουμε ότι μόνο σε μία από τις δημοσκοπήσεις ("Αυγή") τίθενται σε ψηφοφορία οι εναλλακτικές κινήσεις που θα μπορούσε ν' ακολουθήσει η κυβέρνηση αντί της προσφυγής στον μηχανισμό.
Γενικά πάντως δίνεται η εντύπωση ότι ο κόσμος έχει φτάσει στα όρια του, και ίσως αυτό να είναι το πλέον ανησυχητικό μιας και απ'ότι φαίνεται, τα χειρότερα έρχονται...
Πηγές: Εφημερίδες "Έθνος της Κυριακής", "Τύπος της Κυριακής", "Παρόν", "Πρώτο Θέμα", "Αυγή της Κυριακής", "Real News", "Βήμα της Κυριακής".
Σάββατο 8 Μαΐου 2010
Άνοιγμα "κλειστών επαγγελμάτων"
Είδηση: Η κυβέρνηση δεσμεύτηκε απέναντι στην τρόικα για το άμεσο άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων (ξεκινώντας με τους δικηγόρους). Το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων θα επιφέρει μειώσεις των τιμών στις παρεχόμενες υπηρεσίες...
Σχόλιο: Στην πραγματικότητα τα δύο θέματα (άνοιγμα / αμοιβές) είναι άσχετα μεταξύ τους - αλλά ας τα δούμε ξεχωριστά:
Κλειστά επαγγέλματα είναι εκείνα τα επαγγέλματα τα οποία για να τα ασκήσεις πρέπει να εγγραφείς σε κάποιες επαγγελματικές ενώσεις ή επιμελητήρια. Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχουν κάποια τυπικά προσόντα (π.χ. πανεπιστημιακός τίτλος από αναγνωρισμένο ακαδημαϊκό ίδρυμα, τέλεση μαθητείας για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο κ.λπ) ενώ συνήθως απαιτούνται και κάποιες εξετάσεις. Έτσι διασφαλίζεται ένα μίνιμουμ ποιότητας στις παρεχόμενες υπηρεσίες, ενώ παράλληλα η επαγγελματική ένωση έχει και τον έλεγχο των μελών της, μέσω των πειθαρχικών συμβουλίων, πράγμα που δίνει στον πολίτη ένα ακόμα όπλο σε περίπτωση που θεωρήσει ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι ελλιπείς (ακόμα και αν ακόμα δεν υπάρχουν ποινικές ευθύνες). Το άνοιγμα λοιπόν των κλειστών επαγγελμάτων, θα σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε θα μπορεί να εξασκήσει κάποιο επάγγελμα (με βάσει τον χάρτη επαγγελματικών δικαιωμάτων), χωρίς να υπάρχει ένα μίνιμουμ ελέγχου ποιότητας προσόντων και γνώσεων και μόνο με αστικές συνέπειες σε περίπτωση κακής επαγγελματικής συμπεριφοράς. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που η επαγγελματική ένωση (π.χ. ΤΕΕ για τους μηχανικούς) διασφαλίζει έμμεσα και την πληρωμή των αναλογούντων φόρων προς το κράτος, αφού για ολοκλήρωση και κύρωση του έργου και της συναλλαγής πρέπει να γίνει λεπτομερής καταγραφή και αιτιολόγηση του ακριβούς ποσού της αμοιβής.
Αυτό είναι μάλλον θετικό για το κράτος - και μάλλον θα έπρεπε να γενικευτεί όπου μπορεί να εφαρμοστεί, ώστε να μειωθεί η φοροδιαφυγή, που τόσο ταλανίζει την χώρα μας.
Στην περίπτωση των δικηγόρων (που θα γίνει και η πρώτη εφαρμογή) το άνοιγμα θα ευνοήσει μεγάλα δικηγορικά γραφεία του εξωτερικού τα οποία με χρήση ενός νομικού πτυχίου θα μπορούν ν'ανοίξουν γραφεία στην Ελλάδα, χωρίς να υπάρχει καν διασφάλιση γνώσης της Ελληνικής νομοθεσίας. Παράλληλα δε, θα επιτρέψει την παροχή μεγάλου μέρους νομικών υπηρεσιών από "παρα-δικηγόρους" οι οποίοι θα λειτουργούν κάτω από τη ασπίδα του ενός πτυχίου, και θα λειτουργούν ως δικηγόροι χωρίς να είναι, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης (π.χ. Μ.Βρεττανία). Κατά πόσο αυτό θα είναι καλό για τους πολίτες ή όχι το καταλαβαίνει ο καθένας μόνος του.
Όσο αφορά τις τιμές τώρα: Οι ελάχιστες τιμές παροχής υπηρεσιών στα περισσότερα κλειστά επαγγέλματα (π.χ. οδηγοί ταξί, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί) δεν καθορίζονται από τις επαγγελματικές ενώσεις, αλλά ορίζονται από το κράτος. Οι επαγγελματικές ενώσεις εκδίδουν καταλόγους με προτεινόμενες τιμές, αλλά είναι στην κρίση του καθένα επαγγελματία να ζητήσει παραπάνω από την ελάχιστη αμοιβή, την οποία είναι υποχρεωμένος να εισπράξει και για την οποία στις περισσότερες περιπτώσεις θα πληρώσει φόρο. Βέβαια μικρότερη αμοιβή σημαίνει μικρότερα έσοδα για το κράτος σε παραπάνω του ενός επίπεδα, πράγμα που φυσικά εκείνο δε θέλει.
Έτσι λοιπόν, αν το πρόβλημα ήταν οι τιμές παροχής υπηρεσιών και μόνο, θα μπορούσε η κυβέρνηση να μειώσει την ελάχιστη αμοιβή, και παράλληλα να ενισχύσει τους ελέγχους σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες ώστε ν' αποδίδονται φόροι για τα εισπραττόμενα. Αυτό όμως δεν ισχύει: H πρόσφατη επιβολή ΦΠΑ στις νομικές συναλλαγές, αποδεικνύει ότι ο πολίτης είναι ο τελευταίος που την ενδιαφέρει...
Σχόλιο: Στην πραγματικότητα τα δύο θέματα (άνοιγμα / αμοιβές) είναι άσχετα μεταξύ τους - αλλά ας τα δούμε ξεχωριστά:
Κλειστά επαγγέλματα είναι εκείνα τα επαγγέλματα τα οποία για να τα ασκήσεις πρέπει να εγγραφείς σε κάποιες επαγγελματικές ενώσεις ή επιμελητήρια. Για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρχουν κάποια τυπικά προσόντα (π.χ. πανεπιστημιακός τίτλος από αναγνωρισμένο ακαδημαϊκό ίδρυμα, τέλεση μαθητείας για μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο κ.λπ) ενώ συνήθως απαιτούνται και κάποιες εξετάσεις. Έτσι διασφαλίζεται ένα μίνιμουμ ποιότητας στις παρεχόμενες υπηρεσίες, ενώ παράλληλα η επαγγελματική ένωση έχει και τον έλεγχο των μελών της, μέσω των πειθαρχικών συμβουλίων, πράγμα που δίνει στον πολίτη ένα ακόμα όπλο σε περίπτωση που θεωρήσει ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες είναι ελλιπείς (ακόμα και αν ακόμα δεν υπάρχουν ποινικές ευθύνες). Το άνοιγμα λοιπόν των κλειστών επαγγελμάτων, θα σημαίνει ότι ο οποιοσδήποτε θα μπορεί να εξασκήσει κάποιο επάγγελμα (με βάσει τον χάρτη επαγγελματικών δικαιωμάτων), χωρίς να υπάρχει ένα μίνιμουμ ελέγχου ποιότητας προσόντων και γνώσεων και μόνο με αστικές συνέπειες σε περίπτωση κακής επαγγελματικής συμπεριφοράς. Υπάρχουν ακόμα περιπτώσεις που η επαγγελματική ένωση (π.χ. ΤΕΕ για τους μηχανικούς) διασφαλίζει έμμεσα και την πληρωμή των αναλογούντων φόρων προς το κράτος, αφού για ολοκλήρωση και κύρωση του έργου και της συναλλαγής πρέπει να γίνει λεπτομερής καταγραφή και αιτιολόγηση του ακριβούς ποσού της αμοιβής.
Αυτό είναι μάλλον θετικό για το κράτος - και μάλλον θα έπρεπε να γενικευτεί όπου μπορεί να εφαρμοστεί, ώστε να μειωθεί η φοροδιαφυγή, που τόσο ταλανίζει την χώρα μας.
Στην περίπτωση των δικηγόρων (που θα γίνει και η πρώτη εφαρμογή) το άνοιγμα θα ευνοήσει μεγάλα δικηγορικά γραφεία του εξωτερικού τα οποία με χρήση ενός νομικού πτυχίου θα μπορούν ν'ανοίξουν γραφεία στην Ελλάδα, χωρίς να υπάρχει καν διασφάλιση γνώσης της Ελληνικής νομοθεσίας. Παράλληλα δε, θα επιτρέψει την παροχή μεγάλου μέρους νομικών υπηρεσιών από "παρα-δικηγόρους" οι οποίοι θα λειτουργούν κάτω από τη ασπίδα του ενός πτυχίου, και θα λειτουργούν ως δικηγόροι χωρίς να είναι, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες της Ευρώπης (π.χ. Μ.Βρεττανία). Κατά πόσο αυτό θα είναι καλό για τους πολίτες ή όχι το καταλαβαίνει ο καθένας μόνος του.
Όσο αφορά τις τιμές τώρα: Οι ελάχιστες τιμές παροχής υπηρεσιών στα περισσότερα κλειστά επαγγέλματα (π.χ. οδηγοί ταξί, συμβολαιογράφοι, μηχανικοί) δεν καθορίζονται από τις επαγγελματικές ενώσεις, αλλά ορίζονται από το κράτος. Οι επαγγελματικές ενώσεις εκδίδουν καταλόγους με προτεινόμενες τιμές, αλλά είναι στην κρίση του καθένα επαγγελματία να ζητήσει παραπάνω από την ελάχιστη αμοιβή, την οποία είναι υποχρεωμένος να εισπράξει και για την οποία στις περισσότερες περιπτώσεις θα πληρώσει φόρο. Βέβαια μικρότερη αμοιβή σημαίνει μικρότερα έσοδα για το κράτος σε παραπάνω του ενός επίπεδα, πράγμα που φυσικά εκείνο δε θέλει.
Έτσι λοιπόν, αν το πρόβλημα ήταν οι τιμές παροχής υπηρεσιών και μόνο, θα μπορούσε η κυβέρνηση να μειώσει την ελάχιστη αμοιβή, και παράλληλα να ενισχύσει τους ελέγχους σε όλες τις επαγγελματικές ομάδες ώστε ν' αποδίδονται φόροι για τα εισπραττόμενα. Αυτό όμως δεν ισχύει: H πρόσφατη επιβολή ΦΠΑ στις νομικές συναλλαγές, αποδεικνύει ότι ο πολίτης είναι ο τελευταίος που την ενδιαφέρει...
Παρασκευή 7 Μαΐου 2010
Περιορισμός του ρόλου του κοινοβουλίου
Η είδηση: Σήμερα το βράδυ ψηφίστηκε τροπολογία με την οποία το υπουργείο Οικονομικών πήρε εξουσιοδότηση να εκπροσωπεί το ελληνικό Δημόσιο για να υπογράφει κάθε μνημόνιο συνεργασίας, συμφωνία, ή σύμβαση δανεισμού με την Κομισιόν, το ΔΝΤ ή την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, χωρίς, ωστόσο, τα τελευταία να εισάγονται στη Βουλή «προς κύρωση» (όπως προβλεπόταν στο αρχικό νομοσχέδιο), αλλά προς «συζήτηση και ενημέρωση», καθώς θα «ισχύουν και θα εκτελούνται από της υπογραφής τους».
Η τροποποίηση αυτή, που ζητήθηκε λίγο πριν την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τα επιδόματα αδειών των συνταξιούχων, αιτιολογήθηκε από τον κ. Παπακωνσταντίνου ως αναγκαία «για να μην υπάρξει ασάφεια και καθυστέρηση στο αίτημα εκταμίευσης», καθώς η εκταμίευση των 110 δισ. ευρώ θα πρέπει να γίνει «το συντομότερο δυνατόν». Σύσσωμη η αντιπολίτευση αντέδρασε έντονα στο γεγονός αυτό.
Το σχόλιο: Την τελευταία φορά που έλεγξα το Σύνταγμα, κάτω από το πολίτευμα έλεγε Προεδρευομένη Δημοκρατία - μάλλον αυτό άλλαξε στο ενδιάμεσο και πλέον απόλυτος άρχων είναι ο υπουργός Οικονομικών.
Προκαλεί εντύπωση, πως η κυβέρνηση θεωρεί ότι ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως η σύναψη συμφωνιών με ξένους οργανισμούς, δεν χρειάζεται να περνάει από τη βουλή και μπορεί να λυθεί με ένα απλό πληρεξούσιο. Η αιτιολόγηση του κ. Παπακωνσταντίνου ότι αυτό γίνεται "για να μην υπάρχουν καθυστερήσεις" δεν πείθει: Υπό αυτές τις συνθήκες, ο υπουργός Οικονομικών αποκτά υπερεξουσίες (πράγμα που θα πρέπει να ανησυχεί ακόμα και τον πιο καλοπροαίρετο πολίτη) και μπορεί να κάνει συμφωνίες κατά το δοκούν, απλώς ενημερώνοντας τη βουλή. Στο κάτω-κάτω ο ρόλος της βουλής είναι αυτός: Να εκπροσωπεί τον λαό και να νομοθετεί, οπότε δεν τίθεται θέμα "καθυστέρησης": Κάθε θέμα θα παίρνει όσο χρειάζεται για να βγούν σωστές οι αποφάσεις.
Αυτή η κίνηση βεβαίως γίνεται για μπορέσουν να περαστεί μελλοντικά, "αναίμακτα" για την κυβέρνηση (δηλ. χωρίς διαγραφές - αφού δεν θα γίνονται ψηφοφορίες), το επόμενο πακέτο μέτρων και να γίνονται συμφωνίες χωρίς να χρειάζονται συνεδριάσεις στην βουλή. Η συνταγματικότητα του μέτρου ελέγχεται και χωράει πολλή συζήτηση. Ελπίζουμε κάποιος από τους έγκριτους Συνταγματολόγους της χώρας να μας ενημερώσουν κατά πόσο τέτοιες αποφάσεις έρχονται σε σύγκρουση με το πολίτευμα ή μπορούν να περνούν ως τροπολογίες σε νομοσχέδια.
Η τροποποίηση αυτή, που ζητήθηκε λίγο πριν την υπερψήφιση του νομοσχεδίου για τα επιδόματα αδειών των συνταξιούχων, αιτιολογήθηκε από τον κ. Παπακωνσταντίνου ως αναγκαία «για να μην υπάρξει ασάφεια και καθυστέρηση στο αίτημα εκταμίευσης», καθώς η εκταμίευση των 110 δισ. ευρώ θα πρέπει να γίνει «το συντομότερο δυνατόν». Σύσσωμη η αντιπολίτευση αντέδρασε έντονα στο γεγονός αυτό.
Το σχόλιο: Την τελευταία φορά που έλεγξα το Σύνταγμα, κάτω από το πολίτευμα έλεγε Προεδρευομένη Δημοκρατία - μάλλον αυτό άλλαξε στο ενδιάμεσο και πλέον απόλυτος άρχων είναι ο υπουργός Οικονομικών.
Προκαλεί εντύπωση, πως η κυβέρνηση θεωρεί ότι ένα τόσο σοβαρό θέμα όπως η σύναψη συμφωνιών με ξένους οργανισμούς, δεν χρειάζεται να περνάει από τη βουλή και μπορεί να λυθεί με ένα απλό πληρεξούσιο. Η αιτιολόγηση του κ. Παπακωνσταντίνου ότι αυτό γίνεται "για να μην υπάρχουν καθυστερήσεις" δεν πείθει: Υπό αυτές τις συνθήκες, ο υπουργός Οικονομικών αποκτά υπερεξουσίες (πράγμα που θα πρέπει να ανησυχεί ακόμα και τον πιο καλοπροαίρετο πολίτη) και μπορεί να κάνει συμφωνίες κατά το δοκούν, απλώς ενημερώνοντας τη βουλή. Στο κάτω-κάτω ο ρόλος της βουλής είναι αυτός: Να εκπροσωπεί τον λαό και να νομοθετεί, οπότε δεν τίθεται θέμα "καθυστέρησης": Κάθε θέμα θα παίρνει όσο χρειάζεται για να βγούν σωστές οι αποφάσεις.
Αυτή η κίνηση βεβαίως γίνεται για μπορέσουν να περαστεί μελλοντικά, "αναίμακτα" για την κυβέρνηση (δηλ. χωρίς διαγραφές - αφού δεν θα γίνονται ψηφοφορίες), το επόμενο πακέτο μέτρων και να γίνονται συμφωνίες χωρίς να χρειάζονται συνεδριάσεις στην βουλή. Η συνταγματικότητα του μέτρου ελέγχεται και χωράει πολλή συζήτηση. Ελπίζουμε κάποιος από τους έγκριτους Συνταγματολόγους της χώρας να μας ενημερώσουν κατά πόσο τέτοιες αποφάσεις έρχονται σε σύγκρουση με το πολίτευμα ή μπορούν να περνούν ως τροπολογίες σε νομοσχέδια.
Αλλαγές προς τα κάτω στις συντάξεις
Το μνημόνιο που ψηφίστηκε από την βουλή έφερε και μια ακόμα ανατροπή (προς τα κάτω) όσο αφορά τον λεγόμενο 13ο και 14ο μισθό. Πιο συγκεκριμένα:
Στο κριτήριο του 60ού έτους για την καταβολή των δώρων Χριστουγέννων - Πάσχα και του επιδόματος αδείας προστέθηκε και το ύψος της σύνταξης. Δηλαδή, ο συνταξιούχος για να τα εισπράξει πρέπει να είναι πάνω από 60 ετών και να έχει συνολικές μεικτές αποδοχές (δηλ. κύρια + επικουρική σύνταξη) μέχρι 2.500 ευρώ. Aν μετά την καταβολή των δώρων και επιδόματος υπερβαίνει το ποσό αυτό, τότε κόβεται η διαφορά. Στις μεικτές αποδοχές συμπεριλαμβάνονται επιδόματα εξομάλυνσης, ανικανότητας και προσωπικής - αμεταβίβαστης διαφοράς. Το καθεστώς περί συντάξεων αφορά και τους συνταξιούχους ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος και υπαλλήλων ασφαλιστικών ταμείων προσωπικού σιδηροδρομικών δικτύων.
Αυτό σημαίνει δηλ. ότι μετά το φόρο, το ποσό που θα μπαίνει στο λογαριασμό του συνταξιούχου θα είναι ακόμα μικρότερο. Αυτό το μέτρο αν και είχε αποφασιστεί εξ' αρχής δεν είχε ανακοινωθεί για να περιορίσει τις αντιδράσεις. Παρόλα αυτά αποφασίστηκε να μη θιγούν τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα - σε μια προσπάθεια να σταματήσει το κύμα φυγής από το δημόσιο...
Για τις άλλες αυξήσεις σε έμμεσους φόρους, για την αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου και για τα κλειστά επαγγέλματα, θα τα πούμε στη συνέχεια...
(Για τις διφορούμενες δηλώσεις που περιέχουν μεγάλα νοήματα, γράψαμε χθες εμείς εδώ και ο Διονύσης Τσακνής στην "Ελευθεροτυπία").
Στο κριτήριο του 60ού έτους για την καταβολή των δώρων Χριστουγέννων - Πάσχα και του επιδόματος αδείας προστέθηκε και το ύψος της σύνταξης. Δηλαδή, ο συνταξιούχος για να τα εισπράξει πρέπει να είναι πάνω από 60 ετών και να έχει συνολικές μεικτές αποδοχές (δηλ. κύρια + επικουρική σύνταξη) μέχρι 2.500 ευρώ. Aν μετά την καταβολή των δώρων και επιδόματος υπερβαίνει το ποσό αυτό, τότε κόβεται η διαφορά. Στις μεικτές αποδοχές συμπεριλαμβάνονται επιδόματα εξομάλυνσης, ανικανότητας και προσωπικής - αμεταβίβαστης διαφοράς. Το καθεστώς περί συντάξεων αφορά και τους συνταξιούχους ΟΤΑ, ΝΠΔΔ, Οργανισμού Σιδηροδρόμων Ελλάδος και υπαλλήλων ασφαλιστικών ταμείων προσωπικού σιδηροδρομικών δικτύων.
Αυτό σημαίνει δηλ. ότι μετά το φόρο, το ποσό που θα μπαίνει στο λογαριασμό του συνταξιούχου θα είναι ακόμα μικρότερο. Αυτό το μέτρο αν και είχε αποφασιστεί εξ' αρχής δεν είχε ανακοινωθεί για να περιορίσει τις αντιδράσεις. Παρόλα αυτά αποφασίστηκε να μη θιγούν τα ώριμα συνταξιοδοτικά δικαιώματα - σε μια προσπάθεια να σταματήσει το κύμα φυγής από το δημόσιο...
Για τις άλλες αυξήσεις σε έμμεσους φόρους, για την αξιοποίηση της περιουσίας του δημοσίου και για τα κλειστά επαγγέλματα, θα τα πούμε στη συνέχεια...
(Για τις διφορούμενες δηλώσεις που περιέχουν μεγάλα νοήματα, γράψαμε χθες εμείς εδώ και ο Διονύσης Τσακνής στην "Ελευθεροτυπία").
Πέμπτη 6 Μαΐου 2010
Κατώτεροι των περιστάσεων
Δυστυχώς αποδείχθηκε για μια ακόμα φορά ότι οι βουλευτές στην χώρα μας δεν εκλέγονται για να υπηρετούν το λαό, ούτε μπορούν ν' αφουγκραστούν τον παλμό του και υπερψήφισαν το νομοσχέδιο. Αυτό πάντως είχε διαφανεί απ' το πρωϊ - Ποιός ξέρει; Σε κάμποσα χρόνια μπορεί να πουν κι αυτοί ότι "σπούδαζαν" την περίοδο που περνάμε και "δεν είχαν καταλάβει τι συνέβαινε".
Τουλάχιστον ν' αποδώσουμε τα εύσημα στην Σοφία Σακοράφα, στον Βασίλη Οικονόμου και στον Γιάννη Δημαρά τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δήλωσαν "παρόν" και δεν υπερψήφισαν το νομοσχέδιο ενώ πλήρωσαν την πράξη τους αυτή με τη διαγραφή τους (αλήθεια αυτή την δημοκρατία έχει στο μυαλό του ο Γ.Παπανδρέου; Εύγε). Ουδέν σχόλιο για την Ν. Μπακογιάννη και τους βουλευτές του ΛΑΟΣ - απλώς έπραξαν το καθήκον τους απέναντι στην υπόσχεση που είχαν δώσει στον Γ. Παπανδρέου, με αντάλλαγμα την συγκυβέρνηση της χώρας.
Τουλάχιστον ν' αποδώσουμε τα εύσημα στην Σοφία Σακοράφα, στον Βασίλη Οικονόμου και στον Γιάννη Δημαρά τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ που δήλωσαν "παρόν" και δεν υπερψήφισαν το νομοσχέδιο ενώ πλήρωσαν την πράξη τους αυτή με τη διαγραφή τους (αλήθεια αυτή την δημοκρατία έχει στο μυαλό του ο Γ.Παπανδρέου; Εύγε). Ουδέν σχόλιο για την Ν. Μπακογιάννη και τους βουλευτές του ΛΑΟΣ - απλώς έπραξαν το καθήκον τους απέναντι στην υπόσχεση που είχαν δώσει στον Γ. Παπανδρέου, με αντάλλαγμα την συγκυβέρνηση της χώρας.
Δηλώσεις που κρύβουν πολλά
Είναι προφανές ότι μαθαίνουμε πάντα την μισή αλήθεια, αφού δυστυχώς, τα ΜΜΕ, προβάλλουν μόνο την μια πλευρά του νομίσματος - δηλ. την κυβερνητική - και η άποψη της κοινωνίας και των σωματείων δεν έχει παρουσιαστεί σε κανένα σχεδόν από τα πάνελ των "ενημερωτικών" εκπομπών που προβάλλονται. Ευτυχώς όμως μπορεί κανείς ν' αναγνώσει τις πραγματικές προθέσεις και το τι πρόκειται να συμβεί στο μέλλον, απομονώνοντας φράσεις από τις επίσημες δηλώσεις - π.χ.:
α) "Η χώρα τώρα θα μπει, σε μια σωστή βάση - μιας και λειτουργούσε σε σαθρή μέχρι σήμερα" Μ.Παπακωνσταντίνου, υπουργός, σε συνέντευξή του στο MEGA.
Κατά τον κ.Παπακωνσταντίνου λοιπόν, η μείωση των μισθών και των συντάξεων, η είσοδος στην εργασία με 500 ευρώ μηνιαίο μισθό και η αύξηση του ορίου ηλικίας κατά 3 έτη, τοποθετεί την χώρα σε σωστή βάση. Αν είναι έτσι - και δεν ξέρω για σας - πιστεύω ότι καλύτερα ήταν πριν.
β) "Θα δημιουργήσουμε μια Ελλάδα ανταγωνιστική, πιο ελεύθερη και πιο δυνατή" - Γ.Παπανδρέου πρωθυπουργός, κατά την ανακοίνωση των νέων μέτρων.
Πως επηρεάζετε αλήθεια η ανταγωνιστικότητα μιας χώρας από τις συντάξεις; Τώρα δηλ. βελτιώθηκε η θέση της; Μήπως σε μια μη ανταγωνιστική χώρα που οι μισθοί είναι στο 70% του μέσου κοινοτικού όρου, δεν φταίνε οι μισθοί της γι' αυτό; Πως θα γίνει πιο ελεύθερη και πιο δυνατή, όταν θα έχει πλέον ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕΥΟΝΤΑ αλλά όχι ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ αφού θα διοικείται από ξένους γραφειοκράτες; Πως θα μπορεί να σηκώνει ανάστημα όταν αρχίσουν να τις επιβάλλουν θέσεις που είναι ενάντια στο συμφέρον της;
γ)"Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ως κυβέρνηση τίποτα" Γ.Πεταλωτής, κυβερνητικός εκπρόσωπος
Αυτό δηλώνει καθαρά ότι έρχονται και άλλα, ακόμα χειρότερα μέτρα.
δ)"Μας είπε ο πρωθυπουργός: Να πάτε να καταθέσετε τις θέσεις σας, κατευθείαν στην τρόικα, θα μας διευκολύνετε αφάνταστα" Η.Ηλιόπουλος, γραμματέας ΑΔΕΔΥ.
Αυτή είναι η δήλωση του πρωθυπουργού, δείχνει πόσο "σκληρά" διαπραγματευτήκαμε ως χώρα και με τι διάθεση πήγαμε να συναντηθούμε με τους δανειστές μας. Δείχνει ότι παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα ξεσηκώθηκε ενάντια στους Τούρκους το 1821, ο ραγιαδισμός δεν πέθανε ποτέ.
Και για να θυμόμαστε: υπήρχε άλλος δρόμος, απλά δεν τον ακολουθήσαμε...
α) "Η χώρα τώρα θα μπει, σε μια σωστή βάση - μιας και λειτουργούσε σε σαθρή μέχρι σήμερα" Μ.Παπακωνσταντίνου, υπουργός, σε συνέντευξή του στο MEGA.
Κατά τον κ.Παπακωνσταντίνου λοιπόν, η μείωση των μισθών και των συντάξεων, η είσοδος στην εργασία με 500 ευρώ μηνιαίο μισθό και η αύξηση του ορίου ηλικίας κατά 3 έτη, τοποθετεί την χώρα σε σωστή βάση. Αν είναι έτσι - και δεν ξέρω για σας - πιστεύω ότι καλύτερα ήταν πριν.
β) "Θα δημιουργήσουμε μια Ελλάδα ανταγωνιστική, πιο ελεύθερη και πιο δυνατή" - Γ.Παπανδρέου πρωθυπουργός, κατά την ανακοίνωση των νέων μέτρων.
Πως επηρεάζετε αλήθεια η ανταγωνιστικότητα μιας χώρας από τις συντάξεις; Τώρα δηλ. βελτιώθηκε η θέση της; Μήπως σε μια μη ανταγωνιστική χώρα που οι μισθοί είναι στο 70% του μέσου κοινοτικού όρου, δεν φταίνε οι μισθοί της γι' αυτό; Πως θα γίνει πιο ελεύθερη και πιο δυνατή, όταν θα έχει πλέον ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΕΥΟΝΤΑ αλλά όχι ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ αφού θα διοικείται από ξένους γραφειοκράτες; Πως θα μπορεί να σηκώνει ανάστημα όταν αρχίσουν να τις επιβάλλουν θέσεις που είναι ενάντια στο συμφέρον της;
γ)"Αυτή τη στιγμή δεν μπορούμε να εγγυηθούμε ως κυβέρνηση τίποτα" Γ.Πεταλωτής, κυβερνητικός εκπρόσωπος
Αυτό δηλώνει καθαρά ότι έρχονται και άλλα, ακόμα χειρότερα μέτρα.
δ)"Μας είπε ο πρωθυπουργός: Να πάτε να καταθέσετε τις θέσεις σας, κατευθείαν στην τρόικα, θα μας διευκολύνετε αφάνταστα" Η.Ηλιόπουλος, γραμματέας ΑΔΕΔΥ.
Αυτή είναι η δήλωση του πρωθυπουργού, δείχνει πόσο "σκληρά" διαπραγματευτήκαμε ως χώρα και με τι διάθεση πήγαμε να συναντηθούμε με τους δανειστές μας. Δείχνει ότι παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα ξεσηκώθηκε ενάντια στους Τούρκους το 1821, ο ραγιαδισμός δεν πέθανε ποτέ.
Και για να θυμόμαστε: υπήρχε άλλος δρόμος, απλά δεν τον ακολουθήσαμε...
Τετάρτη 5 Μαΐου 2010
Τα λόγια είναι περιττά...
Κανονικά αυτή η ανάρτηση θα έπρεπε να γίνει με αφορμή μια μεγαλειώδη πορεία και για τις τεράστιες συγκέντρωσεις σε όλη την Ελλάδα. Να πούμε μπράβο σε όλους εκείνους τους πολίτες που σηκώθηκαν από τον καναπέ του σαλονιού τους και συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις εναντίων όλων εκείνων που αποφάσισαν χωρίς να έχουν καμία νομιμοποίηση να υποθηκεύσουν το παρόν και το μέλλον της χώρας μας.
Δυστυχώς όμως, θα πρέπει αυτό να το αφήσουμε στην άκρη και να μιλήσουμε για το κρίμα και άδικο των τριών χαμένων ζωών στο κέντρο της Αθήνας. Είναι προφανές ότι καμία δικαιολογία δεν υπάρχει γι' αυτό που έγινε. Επίσης όμως δεν πρέπει αυτό που έγινε να αποτελέσει αιτία πογκρόμ ενάντια στις διαδηλώσεις και τους διαδηλωτές, ούτε και αιτία αποπροσανατολισμού του κόσμου.
Αυτό που συνέβει είναι πραγματικά κρίμα κι άδικο - και οι ευθύνες πρέπει ν' αναζητηθούν:
α) Καταρχήν στην Marfin (και στις άλλες τράπεζες που κινήθηκαν παρόμοια) η οποία από σεβασμό και μόνο στο λαό και στην κοινωνία θα έπρεπε να είχε κλειστά τα καταστήματά της σε όλη την χώρα. Αντίθετα, έχουμε πληροφορίες (μακάρι να διαψευστούμε για το αντίθετο, στοιχεία πάντως υπάρχουν), ότι υποχρέωσε υπαλλήλους να προσέλθουν για εργασία σε συγκεκριμένα υποκαταστήματα. Είναι αξιοσημείωτο ότι η τράπεζα εξέδωσε μια ανακοίνωση-μανιφέστο ενάντια στο πολιτικό σύστημα, το οποίο αν και περιέχει αλήθειες, είναι άκαιρο και προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, μιας και δεν αναλαμβάνει/δέχεται καμία ευθύνη.
β) Στους υπεύθυνους του μπλοκ από το οποίο βγήκαν οι κουκουλοφόροι. Όσο και αν είναι γνωστό ότι μεγάλο μέρος των ζημιών και καταστροφών είναι αποτέλεσμα προβοκάτσιας (απόδειξη ακολουθεί παρακάτω), είναι συχνό φαινόμενο η αδυναμία συγκεκριμένων φορέων και πολιτικών σχηματισμών να αποτρέψουν την είσοδο κουκουλοφόρων στις τάξεις τους, δίνοντας έτσι μια πρώτης τάξεως δικαιολογία στην αστυνομία για να μη συλλάβει τους τελευταίους. Το ίδιο έγινε και σήμερα, με τραγικές συνέπειες.
γ) Στην αστυνομία. Η αστυνομία (την οποία προφανώς δεν αγγίζουν τα νέα μέτρα, γι'αυτό βρήκε ευκαιρία σήμερα να ξεδώσει ενάντια σε δικαίους και αδίκους), ενώ βρισκόταν δίπλα ακριβώς από τον χώρο του επεισοδίου, δεν έκανε τίποτα για ν'αποτρέψει τον εμπρησμό που οδήγησε στο μαρτυρικό θάνατο των συνανθρώπων μας. Το γιατί δεν έκανε τίποτα, φαίνεται εδώ - ήταν αλλού απασχολημένη (το βίντεο πρωτοεμφανίστηκε στο blog του troktikou):
Θα μπορούσαμε να γράψουμε και για το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση αλλά δεν είναι του παρόντος - απλώς είναι αυτονόητο.
Δυστυχώς όμως, θα πρέπει αυτό να το αφήσουμε στην άκρη και να μιλήσουμε για το κρίμα και άδικο των τριών χαμένων ζωών στο κέντρο της Αθήνας. Είναι προφανές ότι καμία δικαιολογία δεν υπάρχει γι' αυτό που έγινε. Επίσης όμως δεν πρέπει αυτό που έγινε να αποτελέσει αιτία πογκρόμ ενάντια στις διαδηλώσεις και τους διαδηλωτές, ούτε και αιτία αποπροσανατολισμού του κόσμου.
Αυτό που συνέβει είναι πραγματικά κρίμα κι άδικο - και οι ευθύνες πρέπει ν' αναζητηθούν:
α) Καταρχήν στην Marfin (και στις άλλες τράπεζες που κινήθηκαν παρόμοια) η οποία από σεβασμό και μόνο στο λαό και στην κοινωνία θα έπρεπε να είχε κλειστά τα καταστήματά της σε όλη την χώρα. Αντίθετα, έχουμε πληροφορίες (μακάρι να διαψευστούμε για το αντίθετο, στοιχεία πάντως υπάρχουν), ότι υποχρέωσε υπαλλήλους να προσέλθουν για εργασία σε συγκεκριμένα υποκαταστήματα. Είναι αξιοσημείωτο ότι η τράπεζα εξέδωσε μια ανακοίνωση-μανιφέστο ενάντια στο πολιτικό σύστημα, το οποίο αν και περιέχει αλήθειες, είναι άκαιρο και προσπαθεί να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη, μιας και δεν αναλαμβάνει/δέχεται καμία ευθύνη.
β) Στους υπεύθυνους του μπλοκ από το οποίο βγήκαν οι κουκουλοφόροι. Όσο και αν είναι γνωστό ότι μεγάλο μέρος των ζημιών και καταστροφών είναι αποτέλεσμα προβοκάτσιας (απόδειξη ακολουθεί παρακάτω), είναι συχνό φαινόμενο η αδυναμία συγκεκριμένων φορέων και πολιτικών σχηματισμών να αποτρέψουν την είσοδο κουκουλοφόρων στις τάξεις τους, δίνοντας έτσι μια πρώτης τάξεως δικαιολογία στην αστυνομία για να μη συλλάβει τους τελευταίους. Το ίδιο έγινε και σήμερα, με τραγικές συνέπειες.
γ) Στην αστυνομία. Η αστυνομία (την οποία προφανώς δεν αγγίζουν τα νέα μέτρα, γι'αυτό βρήκε ευκαιρία σήμερα να ξεδώσει ενάντια σε δικαίους και αδίκους), ενώ βρισκόταν δίπλα ακριβώς από τον χώρο του επεισοδίου, δεν έκανε τίποτα για ν'αποτρέψει τον εμπρησμό που οδήγησε στο μαρτυρικό θάνατο των συνανθρώπων μας. Το γιατί δεν έκανε τίποτα, φαίνεται εδώ - ήταν αλλού απασχολημένη (το βίντεο πρωτοεμφανίστηκε στο blog του troktikou):
Θα μπορούσαμε να γράψουμε και για το πολιτικό σύστημα και την κυβέρνηση αλλά δεν είναι του παρόντος - απλώς είναι αυτονόητο.
Τρίτη 4 Μαΐου 2010
Απεργιακές κινητοποιήσεις
Τέταρτη είναι η μεγάλη μέρα για τους εργαζόμενους και τον λαό. Είναι η μέρα που θα μετρήσει πιο πολύ τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό (που μας ενδιαφέρει στην παρούσα φάση περισσότερο, αφού εκεί βγαίνουν οι αποφάσεις).
Όσο και αν ακούγεται στείρα συνδικαλιστικό - δεν είναι: Η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία θα δείξει σε όλους την αντίδραση του κόσμου στα μέτρα που λήφθησαν και θα καταδείξει την ανάγκη του να βρει η κυβέρνηση έναν "άλλο δρόμο" - το πως θα μπορούσε να συμβεί αυτό το έχουμε συζητήσει στο παρελθόν. Ίσως έτσι πάρει πίσω κάποια από τα αντιλαϊκά μέτρα και μαζευτεί λίγο περισσότερο, για την ακόμα σκληρότερη συνέχεια.
Όπως και να έχει αύριο Τετάρτη:
Στην Αθήνα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ πραγματοποιούν συγκέντρωση στις 11:00 στο Πεδίον του Άρεως, απ' όπου και θα πραγματοποιήσουν πορεία προς τη Βουλή. Την ίδια ώρα, σε ξεχωριστή συγκέντρωση στην πλατεία Ομονοίας καλεί το ΠΑΜΕ, ενώ ανάλογες κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα.
Από κει και πέρα:
► Τα νοσοκομεία θα δέχονται μόνο τα έκτακτα περιστατικά
► Κλειστά θα παραμείνουν τα σχολεία
► Οι υπηρεσίες των Δήμων και των Νομαρχιών θα υπολειτουργούν
► Κλειστές θα παραμείνουν οι εφορίες και τα τελωνεία
► Κλειστές θα είναι τα Ταμεία και οι υπηρεσίες του Δημοσίου
► Στάση εργασίας από τις 11:00-15:00 θα πραγματοποιήσουν και οι υπάλληλοι της Βουλής
► Οι δικαστικοί υπάλληλοι απεργούν, ενώ θα απέχουν από τα καθήκοντά τους και οι δικηγόροι
► Κλειστά θα παραμείνουν τα καταστήματα, αλλά και οι τράπεζες (επιτέλους κατανοούν πως αν δεν έχει λεφτά ο κόσμος δεν θα κάνει αγορές)
► Δεν θα υπάρξουν δελτία ειδήσεων και ειδησεογραφικές εκπομπές σε ραδιόφωνα/τηλεοράσεις, ενώ δεν θα υπάρξει δημοσιογραφική ενημέρωση σε portals και σελίδες στο ίντερνετ, αφού απεργούν και οι δημοσιογράφοι. Αν θέλετε να ενημερωθείτε -βγείτε στο δρόμο.
Για το πως πήγε η απεργία (καθώς και για το νεότερο και μικρότερο πακέτο μέτρων) θα τα πούμε από αύριο...
Αν πάντως δεν έχετε πειστεί ακόμα για να συμμετάσχετε στις κινητοποιήσεις, διαβάστε εδώ.
Όσο και αν ακούγεται στείρα συνδικαλιστικό - δεν είναι: Η μεγάλη συμμετοχή στην απεργία θα δείξει σε όλους την αντίδραση του κόσμου στα μέτρα που λήφθησαν και θα καταδείξει την ανάγκη του να βρει η κυβέρνηση έναν "άλλο δρόμο" - το πως θα μπορούσε να συμβεί αυτό το έχουμε συζητήσει στο παρελθόν. Ίσως έτσι πάρει πίσω κάποια από τα αντιλαϊκά μέτρα και μαζευτεί λίγο περισσότερο, για την ακόμα σκληρότερη συνέχεια.
Όπως και να έχει αύριο Τετάρτη:
Στην Αθήνα, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ πραγματοποιούν συγκέντρωση στις 11:00 στο Πεδίον του Άρεως, απ' όπου και θα πραγματοποιήσουν πορεία προς τη Βουλή. Την ίδια ώρα, σε ξεχωριστή συγκέντρωση στην πλατεία Ομονοίας καλεί το ΠΑΜΕ, ενώ ανάλογες κινητοποιήσεις θα πραγματοποιηθούν σε όλη τη χώρα.
Από κει και πέρα:
► Τα νοσοκομεία θα δέχονται μόνο τα έκτακτα περιστατικά
► Κλειστά θα παραμείνουν τα σχολεία
► Οι υπηρεσίες των Δήμων και των Νομαρχιών θα υπολειτουργούν
► Κλειστές θα παραμείνουν οι εφορίες και τα τελωνεία
► Κλειστές θα είναι τα Ταμεία και οι υπηρεσίες του Δημοσίου
► Στάση εργασίας από τις 11:00-15:00 θα πραγματοποιήσουν και οι υπάλληλοι της Βουλής
► Οι δικαστικοί υπάλληλοι απεργούν, ενώ θα απέχουν από τα καθήκοντά τους και οι δικηγόροι
► Κλειστά θα παραμείνουν τα καταστήματα, αλλά και οι τράπεζες (επιτέλους κατανοούν πως αν δεν έχει λεφτά ο κόσμος δεν θα κάνει αγορές)
► Δεν θα υπάρξουν δελτία ειδήσεων και ειδησεογραφικές εκπομπές σε ραδιόφωνα/τηλεοράσεις, ενώ δεν θα υπάρξει δημοσιογραφική ενημέρωση σε portals και σελίδες στο ίντερνετ, αφού απεργούν και οι δημοσιογράφοι. Αν θέλετε να ενημερωθείτε -βγείτε στο δρόμο.
Για το πως πήγε η απεργία (καθώς και για το νεότερο και μικρότερο πακέτο μέτρων) θα τα πούμε από αύριο...
Αν πάντως δεν έχετε πειστεί ακόμα για να συμμετάσχετε στις κινητοποιήσεις, διαβάστε εδώ.
Δευτέρα 3 Μαΐου 2010
Νέα μέτρα στον ορίζοντα
Σαφείς εντολές δίνει η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα στην Ελληνική κυβέρνηση, μέσω ανακοίνωσης της (σύμφωνα με την σημερινή "Ελευθεροτυπία"):
"Σύσταση στην ελληνική κυβέρνηση να είναι έτοιμη και για νέα πρόσθετα μέτρα, εφόσον απειληθούν οι στόχοι του προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης απηύθυνε λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των μέτρων λιτότητας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η ΕΚΤ εξέφρασε μεν ικανοποίηση για το πρόγραμμα λιτότητας που ανακοινώθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, σημειώνοντας ότι "η φιλόδοξη δημοσιονομική προσαρμογή και οι εκτεταμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται είναι κατάλληλες για την επίτευξη των στόχων", αλλά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει διαπραγμάτευση και για πρόσθετα μέτρα."
Ο κος Σερβάας Ντερούζ, αναπληρωτής γενικός διευθυντής για τις Οικονομικές και Χρηματοδοτικές Υποθέσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πιο σαφής: "Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη να λάβει επιπλέον μέτρα αν χρειαστεί.Υπάρχει μια συμφωνία από την πλευρά των ελληνικών αρχών ότι σε περίπτωση που χρειαστούν επιπλέον μέτρα, αυτά θα ληφθούν."
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, αν υπάρξουν νέα μέτρα, αυτά θα δημοσιοποιηθούν και εφαρμοστούν τον Αύγουστο - για ευνόητους λόγους. Σε πρώτη φάση, σύμφωνα με δήλωση του υπουργού Εργασίας Α.Λοβέρδου, η κυβέρνηση μελετά το ενδεχόμενο επιβολής έκτακτης φορολόγησης-εισφοράς και σε ελευθερους επαγγελματίες με βάση τα εισοδήματα του 2009.
Παράλληλα η κυβέρνηση προσπαθεί να κατευνάσει τις αντιδράσεις του κόσμου, πραγματοποιώντας κινήσεις εντυπωσιασμού (π.χ. επίσκεψη πρωθυπουργού στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας - ο τελευταίος μάλλον ήταν απογοητευτικός, αφού δεν φάνηκε να κάνει αυτό που έκανε πολύ καλά ο προκάτοχος του Κ.Στεφανόπουλος δηλ. να εκφράζει τη σκέψη και τον προβληματισμό του λαού και επέμεινε στην βεβαιότητα ότι ο λαός θ' ανταποκριθεί, λες μπορεί να κάνει κι αλλιώς) και αόριστες υποσχέσεις για το μέλλον ("Ίσως τα πράγματα αλλάξουν μετά την 3ετία" όπως είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου).
Η κορωνίδα όλων ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού κατά την έξοδο του από το Προεδρικό Μέγαρο: «Είναι ευκαιρία, από την άλλη, να φτιάξουμε μια καλύτερη Ελλάδα, πιο δίκαιη, διαφάνειας, πιο ανθρώπινη. Μια Ελλάδα της ανάπτυξης, ανταγωνιστική, για την οποία όλοι μας θα είμαστε περήφανοι. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε την κρίση ευκαιρία».
Αλλίμονο αν μια χώρα γίνεται πιο δίκαιη, ανθρώπινη και ανταγωνιστική, με την μείωση μισθών και συντάξεων, την παράλληλη αύξηση κόστους των πάντων, την καταστροφή του κοινωνικού κράτους και την εξώθηση της μεσαίας τάξης στην φτώχεια. Υπάρχει άλλος δρόμος, αλλά δυστυχώς αυτός θέλει σχέδιο και προγραμματισμό, πράγματα για οποία κανείς που έχει εξουσία (είτε εντός, είτε εκτός Ελλάδος) είναι διαθετιμένος να δουλέψει...
"Σύσταση στην ελληνική κυβέρνηση να είναι έτοιμη και για νέα πρόσθετα μέτρα, εφόσον απειληθούν οι στόχοι του προγράμματος σταθερότητας και ανάπτυξης απηύθυνε λίγες ώρες μετά την ανακοίνωση των μέτρων λιτότητας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα.
Η ΕΚΤ εξέφρασε μεν ικανοποίηση για το πρόγραμμα λιτότητας που ανακοινώθηκε από την ελληνική κυβέρνηση, σημειώνοντας ότι "η φιλόδοξη δημοσιονομική προσαρμογή και οι εκτεταμένες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται είναι κατάλληλες για την επίτευξη των στόχων", αλλά άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να υπάρξει διαπραγμάτευση και για πρόσθετα μέτρα."
Ο κος Σερβάας Ντερούζ, αναπληρωτής γενικός διευθυντής για τις Οικονομικές και Χρηματοδοτικές Υποθέσεις από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είναι πιο σαφής: "Η Ελλάδα θα πρέπει να είναι έτοιμη να λάβει επιπλέον μέτρα αν χρειαστεί.Υπάρχει μια συμφωνία από την πλευρά των ελληνικών αρχών ότι σε περίπτωση που χρειαστούν επιπλέον μέτρα, αυτά θα ληφθούν."
Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, αν υπάρξουν νέα μέτρα, αυτά θα δημοσιοποιηθούν και εφαρμοστούν τον Αύγουστο - για ευνόητους λόγους. Σε πρώτη φάση, σύμφωνα με δήλωση του υπουργού Εργασίας Α.Λοβέρδου, η κυβέρνηση μελετά το ενδεχόμενο επιβολής έκτακτης φορολόγησης-εισφοράς και σε ελευθερους επαγγελματίες με βάση τα εισοδήματα του 2009.
Παράλληλα η κυβέρνηση προσπαθεί να κατευνάσει τις αντιδράσεις του κόσμου, πραγματοποιώντας κινήσεις εντυπωσιασμού (π.χ. επίσκεψη πρωθυπουργού στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας - ο τελευταίος μάλλον ήταν απογοητευτικός, αφού δεν φάνηκε να κάνει αυτό που έκανε πολύ καλά ο προκάτοχος του Κ.Στεφανόπουλος δηλ. να εκφράζει τη σκέψη και τον προβληματισμό του λαού και επέμεινε στην βεβαιότητα ότι ο λαός θ' ανταποκριθεί, λες μπορεί να κάνει κι αλλιώς) και αόριστες υποσχέσεις για το μέλλον ("Ίσως τα πράγματα αλλάξουν μετά την 3ετία" όπως είπε ο κ. Παπακωνσταντίνου).
Η κορωνίδα όλων ήταν η δήλωση του πρωθυπουργού κατά την έξοδο του από το Προεδρικό Μέγαρο: «Είναι ευκαιρία, από την άλλη, να φτιάξουμε μια καλύτερη Ελλάδα, πιο δίκαιη, διαφάνειας, πιο ανθρώπινη. Μια Ελλάδα της ανάπτυξης, ανταγωνιστική, για την οποία όλοι μας θα είμαστε περήφανοι. Είναι στο χέρι μας να κάνουμε την κρίση ευκαιρία».
Αλλίμονο αν μια χώρα γίνεται πιο δίκαιη, ανθρώπινη και ανταγωνιστική, με την μείωση μισθών και συντάξεων, την παράλληλη αύξηση κόστους των πάντων, την καταστροφή του κοινωνικού κράτους και την εξώθηση της μεσαίας τάξης στην φτώχεια. Υπάρχει άλλος δρόμος, αλλά δυστυχώς αυτός θέλει σχέδιο και προγραμματισμό, πράγματα για οποία κανείς που έχει εξουσία (είτε εντός, είτε εκτός Ελλάδος) είναι διαθετιμένος να δουλέψει...
Αλλαγές στο ασφαλιστικό
Ας πάρουμε μία-μία τις αλλαγές στο ασφαλιστικό, οι οποίες θα γίνουν με το πρόσχημα της οικονομικής συγκυρίας. Να σημειώσουμε ότι οι περισσότερες από τις αλλαγές αυτές επιβλήθηκαν από το ΔΝΤ, δεδομένου ότι η ΕΕ με βάση διατάξεις της συνθήκης της Ρώμης (που ενσωματώθηκαν στις επόμενες συνθήκες συνθήκες λειτουργίας της ΕΕ) δεν μπορεί να επιβάλλει αλλαγές όσο αφορά την πρόνοια, τις συντάξεις και τα ασφαλιστικά όρια. Αυτό καταδεικνύει για πολλούς και τους βαθύτερους λόγους που μπήκε στο σχέδιο το ΔΝΤ (δεδομένου ότι το ποσό που συνεισφέρει θα μπορούσε να καλυφθεί πλήρως και εκ των έσω)¨.
α) "Από το 2011 η εξίσωση των ορίων ηλικίας ανδρών-γυναικών, με τριετή περίοδο προσαρμογής."
Αποτελεί μια ακόμα αλλαγή στα υπεσχεμένα. Η εξίσωση των ορίων ηλικίας είχε αρχικά προγραμματιστεί για το 2018. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα χτύπημα στο θεσμό της οικογένειας, στην οποία όπως ξέρουμε όλοι, η γυναίκα παίζει καθοριστικό ρόλο όσο αφορά τη συνοχή, το μεγάλωμα των παιδιών και την καθημερινή λειτουργία. Κάτι τέτοιο λαμβανόταν υπόψιν μέχρι σήμερα, αλλά όχι πλέον. Αποτελεί πλήρη εφαρμογή στα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα (που βέβαια δεν έχουν σχέση με την ελληνική πραγματικότητα) και ουσιαστικά σπρώχνει την ελληνική οικογένεια προς ένα άλλο μοντέλο.
β) "Τα γενικά όρια ηλικίας δεν αλλάζουν. Εισάγεται όμως μηχανισμός «αυτόματης προσαρμογής των ορίων ηλικίας στο προσδόκιμο ζωής» / Αυξάνεται η ελάχιστη περίοδος εισφορών από τα 37 στα 40 έτη έως το 2015 / Περιορίζεται η πρόωρη συνταξιοδότηση και αυξάνεται το ελάχιστο όριο στα 60 έτη."
Αυτές είναι κατά βάση 3 αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις. Ναι μεν το όριο ηλικίας δεν αυξάνει αλλά με την αύξηση της υποχρεωτικής πληρωμής εισφορών υποχρεώνεις την παραμονή στην εργασία για 3 παραπάνω χρόνια τουλάχιστον. Παράλληλα με την μη καταβολή σύνταξης πριν τα 60 υποχρεώνετε κάποιος που ξεκίνησε να δουλεύει στα 18 του σε τουλάχιστον 42 χρόνια εργασίας. Και βέβαια παράλληλα δημιουργείτε η διάθεση να ρωτήσουμε τους εμπνευστές του σχεδίου:
-Τι σημαίνει "πρόωρη" συνταξιοδότηση; Κάποιος που έχει δουλέψει 40 χρόνια στην ζωή του και θέλει να πάρει σύνταξη στα 57 του, θέλει να το κάνει πρόωρα;
-Επίσης τι σημαίνει "προσδόκιμο ζωής"; Με βάση ποιά μελέτη θα καθορίζετε αυτό; Υπάρχει δηλαδή περίπτωση να μειωθεί το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, μετά την τελευταία μελέτη του Lancet (από τα πιο σημαντικά ιατρικά περιοδικά στον κόσμο) που δείχνει ότι η πιθανότητα να πεθάνει κανείς στην Ελλάδα πριν τα 60 του έχει αυξηθεί στατιστικά τα τελευταία 20 χρόνια, μειώνοντας το μέσο όρο ζωής των Ελλήνων ανδρών;
γ) "Ενισχύεται η ανταποδοτικότητα μεταξύ εισφορών και συντάξεων"
Αυτό σημαίνει με απλά λόγια, μικρότερη σύνταξη για μεγαλύτερες εισφορές. Βέβαια δεν μας λέει η ανακοίνωση με ποιους κανόνες θα μετριέται η ανταποδοτικότητα, και κατά πόσο θα μπορεί να υπάρχει επιστημονική σύνδεση, αλλά αυτά προφανώς είναι λεπτομέρειες που δεν απασχολούν αυτούς που έβγαλαν την ανακοίνωση.
δ) "Οι συντάξεις καθορίζονται με βάση τις αποδοχές στο σύνολο του εργασιακού βίου"
Πρακτικά δηλαδή οι συντάξεις θα μειωθούν δραστικά - Επίσης δεν μας ξεκαθαρίζεται αν υπάρχουν διάφορες παράμετροι που θα προστατεύσουν το εισόδημα των συνταξιούχων. Αν η κυβέρνηση πραγματικά ενδιαφέρεται δηλαδή το λιγότερο που έχει να κάνει είναι να υπολογίζει τις συντάξεις με βάση την αγοραστική αξία του μισθού του εργαζομένου κατά τον εργασιακό του βίο, πράγμα που θα εξομαλύνει την μείωση που θα υπάρξει διαφορετικά.
ε) "Ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για άτομα άνω των 65 ετών, με βάση εισοδηματικά κριτήρια"
Εδώ η κυβέρνηση εγκαταλείπει την υπόσχεση της για καταβολή ελάχιστης προνοιακής σύνταξης (που συμβαίνει ακόμα και στις πιο νεοφιλελεύθερες κοινωνίες όπως η Βρεττανική) και καταργεί ουσιαστικά το κράτος πρόνοιας για την μεσαία τάξης. Το νόημα που βγαίνει είναι "αν δεν έχεις καθόλου λεφτά, θα σου δώσουμε λίγα, αν έχεις λίγα μην περιμένεις τίποτα".
ζ) "Αναθεώρηση του πλαισίου χορηγήσεων συντάξεων αναπηρίας/Επέρχονται περικοπές στη λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών"
Δεν μπορεί να σχολιαστεί αν δεν δοθούν στη δημοσιότητα τα κριτήρια και οι συγκεκριμένες διατάξεις γι' αυτά τα δύο μέτρα. Πάντως το τι είναι ανθυγιεινό και το ποιός χαρακτηρίζεται ανάπηρος, διαφέρει από χώρα σε χώρα, πράγμα που πρέπει να μας κάνει περίεργους ως προς το ποιά συνταγή θ' ακολουθηθεί, δεδομένου ότι με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα γραφής της κυβέρνησης, αποκλείεται να υπάρξει ένα πλαίσιο βασισμένο στα ελληνικά δεδομένα.
η) "Μειώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία σε τρία."
Με λύπη μου (γιατί πραγματικά θα ήθελα να πιστέψω ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά) διαπιστώνω ότι η "ανοιχτή διαβούλευση" που πραγματοποιείται εδώ και καιρό στο opengov.gr ήταν προσχηματική μιας και η γενικότερη αντίληψη που δημιουργήθηκε εκεί ήταν ότι κάτι τέτοιο αποσκοπεί στο ξεπούλημα της περιουσίας των ταμείων που έχουν λεφτά και που έχουν μικρά ποσοστά εισφοροδιαφυγής (π.χ. ΤΣΜΕΔΕ) για την κάλυψη της μαύρης τρύπας των ταμείων που δεν έχουν περιουσία και έχουν τεράστια ποσοστά εισφοροδιαφυγής (ΟΑΕΕ). Παράλληλα - και σε πρακτικό επίπεδο - αυτό θα σημαίνει χαμηλότερες συντάξεις (δεδομένου ότι μάλλον θα υπάρξει προσαρμογή προς τα κάτω) και λιγότερες υπηρεσίες (σε μια προσπάθεια συμπίεσης του κόστους).
Γιατί το κράτος άραγε δεν έψαξε να βρει τι πήγαινε καλά στα ανθηρά ταμεία για να το εφαρμόσει στα προβληματικά; Γιατί δεν προσπάθησε να χτυπήσει την εισφοροδιαφυγή - που είναι κολοσσιαία σε εργοδοτικό επίπεδο - αντί να επιτρέπει την μεταφορά του καρκινώματος δημιουργώντας τεράστιους οργανισμούς τους οποίους δεν μπορεί να ελέγξει; Ρητορικές ερωτήσεις, που στην πραγματικότητα δεν περιμένουν απάντηση...
α) "Από το 2011 η εξίσωση των ορίων ηλικίας ανδρών-γυναικών, με τριετή περίοδο προσαρμογής."
Αποτελεί μια ακόμα αλλαγή στα υπεσχεμένα. Η εξίσωση των ορίων ηλικίας είχε αρχικά προγραμματιστεί για το 2018. Στην πραγματικότητα αποτελεί ένα χτύπημα στο θεσμό της οικογένειας, στην οποία όπως ξέρουμε όλοι, η γυναίκα παίζει καθοριστικό ρόλο όσο αφορά τη συνοχή, το μεγάλωμα των παιδιών και την καθημερινή λειτουργία. Κάτι τέτοιο λαμβανόταν υπόψιν μέχρι σήμερα, αλλά όχι πλέον. Αποτελεί πλήρη εφαρμογή στα δυτικοευρωπαϊκά πρότυπα (που βέβαια δεν έχουν σχέση με την ελληνική πραγματικότητα) και ουσιαστικά σπρώχνει την ελληνική οικογένεια προς ένα άλλο μοντέλο.
β) "Τα γενικά όρια ηλικίας δεν αλλάζουν. Εισάγεται όμως μηχανισμός «αυτόματης προσαρμογής των ορίων ηλικίας στο προσδόκιμο ζωής» / Αυξάνεται η ελάχιστη περίοδος εισφορών από τα 37 στα 40 έτη έως το 2015 / Περιορίζεται η πρόωρη συνταξιοδότηση και αυξάνεται το ελάχιστο όριο στα 60 έτη."
Αυτές είναι κατά βάση 3 αλληλοαναιρούμενες δηλώσεις. Ναι μεν το όριο ηλικίας δεν αυξάνει αλλά με την αύξηση της υποχρεωτικής πληρωμής εισφορών υποχρεώνεις την παραμονή στην εργασία για 3 παραπάνω χρόνια τουλάχιστον. Παράλληλα με την μη καταβολή σύνταξης πριν τα 60 υποχρεώνετε κάποιος που ξεκίνησε να δουλεύει στα 18 του σε τουλάχιστον 42 χρόνια εργασίας. Και βέβαια παράλληλα δημιουργείτε η διάθεση να ρωτήσουμε τους εμπνευστές του σχεδίου:
-Τι σημαίνει "πρόωρη" συνταξιοδότηση; Κάποιος που έχει δουλέψει 40 χρόνια στην ζωή του και θέλει να πάρει σύνταξη στα 57 του, θέλει να το κάνει πρόωρα;
-Επίσης τι σημαίνει "προσδόκιμο ζωής"; Με βάση ποιά μελέτη θα καθορίζετε αυτό; Υπάρχει δηλαδή περίπτωση να μειωθεί το όριο ηλικίας συνταξιοδότησης, μετά την τελευταία μελέτη του Lancet (από τα πιο σημαντικά ιατρικά περιοδικά στον κόσμο) που δείχνει ότι η πιθανότητα να πεθάνει κανείς στην Ελλάδα πριν τα 60 του έχει αυξηθεί στατιστικά τα τελευταία 20 χρόνια, μειώνοντας το μέσο όρο ζωής των Ελλήνων ανδρών;
γ) "Ενισχύεται η ανταποδοτικότητα μεταξύ εισφορών και συντάξεων"
Αυτό σημαίνει με απλά λόγια, μικρότερη σύνταξη για μεγαλύτερες εισφορές. Βέβαια δεν μας λέει η ανακοίνωση με ποιους κανόνες θα μετριέται η ανταποδοτικότητα, και κατά πόσο θα μπορεί να υπάρχει επιστημονική σύνδεση, αλλά αυτά προφανώς είναι λεπτομέρειες που δεν απασχολούν αυτούς που έβγαλαν την ανακοίνωση.
δ) "Οι συντάξεις καθορίζονται με βάση τις αποδοχές στο σύνολο του εργασιακού βίου"
Πρακτικά δηλαδή οι συντάξεις θα μειωθούν δραστικά - Επίσης δεν μας ξεκαθαρίζεται αν υπάρχουν διάφορες παράμετροι που θα προστατεύσουν το εισόδημα των συνταξιούχων. Αν η κυβέρνηση πραγματικά ενδιαφέρεται δηλαδή το λιγότερο που έχει να κάνει είναι να υπολογίζει τις συντάξεις με βάση την αγοραστική αξία του μισθού του εργαζομένου κατά τον εργασιακό του βίο, πράγμα που θα εξομαλύνει την μείωση που θα υπάρξει διαφορετικά.
ε) "Ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη για άτομα άνω των 65 ετών, με βάση εισοδηματικά κριτήρια"
Εδώ η κυβέρνηση εγκαταλείπει την υπόσχεση της για καταβολή ελάχιστης προνοιακής σύνταξης (που συμβαίνει ακόμα και στις πιο νεοφιλελεύθερες κοινωνίες όπως η Βρεττανική) και καταργεί ουσιαστικά το κράτος πρόνοιας για την μεσαία τάξης. Το νόημα που βγαίνει είναι "αν δεν έχεις καθόλου λεφτά, θα σου δώσουμε λίγα, αν έχεις λίγα μην περιμένεις τίποτα".
ζ) "Αναθεώρηση του πλαισίου χορηγήσεων συντάξεων αναπηρίας/Επέρχονται περικοπές στη λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών"
Δεν μπορεί να σχολιαστεί αν δεν δοθούν στη δημοσιότητα τα κριτήρια και οι συγκεκριμένες διατάξεις γι' αυτά τα δύο μέτρα. Πάντως το τι είναι ανθυγιεινό και το ποιός χαρακτηρίζεται ανάπηρος, διαφέρει από χώρα σε χώρα, πράγμα που πρέπει να μας κάνει περίεργους ως προς το ποιά συνταγή θ' ακολουθηθεί, δεδομένου ότι με βάση τα μέχρι στιγμής δεδομένα γραφής της κυβέρνησης, αποκλείεται να υπάρξει ένα πλαίσιο βασισμένο στα ελληνικά δεδομένα.
η) "Μειώνονται τα ασφαλιστικά ταμεία σε τρία."
Με λύπη μου (γιατί πραγματικά θα ήθελα να πιστέψω ότι τα πράγματα είναι διαφορετικά) διαπιστώνω ότι η "ανοιχτή διαβούλευση" που πραγματοποιείται εδώ και καιρό στο opengov.gr ήταν προσχηματική μιας και η γενικότερη αντίληψη που δημιουργήθηκε εκεί ήταν ότι κάτι τέτοιο αποσκοπεί στο ξεπούλημα της περιουσίας των ταμείων που έχουν λεφτά και που έχουν μικρά ποσοστά εισφοροδιαφυγής (π.χ. ΤΣΜΕΔΕ) για την κάλυψη της μαύρης τρύπας των ταμείων που δεν έχουν περιουσία και έχουν τεράστια ποσοστά εισφοροδιαφυγής (ΟΑΕΕ). Παράλληλα - και σε πρακτικό επίπεδο - αυτό θα σημαίνει χαμηλότερες συντάξεις (δεδομένου ότι μάλλον θα υπάρξει προσαρμογή προς τα κάτω) και λιγότερες υπηρεσίες (σε μια προσπάθεια συμπίεσης του κόστους).
Γιατί το κράτος άραγε δεν έψαξε να βρει τι πήγαινε καλά στα ανθηρά ταμεία για να το εφαρμόσει στα προβληματικά; Γιατί δεν προσπάθησε να χτυπήσει την εισφοροδιαφυγή - που είναι κολοσσιαία σε εργοδοτικό επίπεδο - αντί να επιτρέπει την μεταφορά του καρκινώματος δημιουργώντας τεράστιους οργανισμούς τους οποίους δεν μπορεί να ελέγξει; Ρητορικές ερωτήσεις, που στην πραγματικότητα δεν περιμένουν απάντηση...
Κυριακή 2 Μαΐου 2010
Δεύτερη ανάγνωση των μέτρων...
Διαβάζοντας με μια ψύχραιμη ματιά την επίσημη ανακοίνωση των νέων μέτρων και ξεπερνώντας τις αυτονόητες διαπιστώσεις (δηλ. ότι θα υπάρξει ύφεση, μείωση βιοτικού επιπέδου και αύξηση της ανεργίας) διαπιστώνει κανείς τα εξής:
α) Δεν αναφέρεται πουθενά αν τα μέτρα θα είναι μόνιμα ή προσωρινά. Αυτό κατά την άποψή μου είναι η μεγαλύτερη ήττα της κυβέρνησης, στην διαπραγμάτευση που υποτίθεται ότι έκανε τις τελευταίες μέρες. Αν είναι τόσο σίγουρη ότι η αναδιάρθρωση του κράτους (με περιορισμό δαπανών αλλά όχι υποβάθμιση υπηρεσιών που θεωρητικά προωθεί) θα πετύχει, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσε να απαιτήσει (αν όλα τα πράγματα πάνε καλά) την επαναφορά των μισθών, συντάξεων και δώρων στα σημερινά τους επίπεδα. Αυτό ενισχύει την συνωμοσιολογία ότι όλα έγιναν για να γίνει η Ελλάδα μια φτηνή χώρα για τους απέξω - και ακριβή για τους μέσα.
β) Δεν υπάρχει πουθενά η έμμεση ή άμεση αναφορά στην ανακοίνωση σε "κόψιμο" του 13ου και 14ου μισθού καθώς επίσης και της 13ης και 14ης σύνταξης. Αντίθετα, τα ποσά τα οποία θα χορηγούνται, παρουσιάζονται σαν "μειώσεις": Στην πραγματικότητα τα ποσά που θα δίνονται (ιδιαίτερα στις συντάξεις) αποτελούν ένα είδος ελεημοσύνης - κατευνασμού των μικροσυνταξιούχων, που ναι μεν τα εισοδήματά τους μειώνονται, αλλά όχι τόσο πολύ όσο είχε διαρρεύσει αρχικά. Όπως και να έχει η μείωση του εισοδήματος θα είναι τεράστια για τον μέσο πολίτη.
γ) Η μείωση της κατώτατης αμοιβής - του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος ουσιαστικά - σημαίνει ότι όποιος μπαίνει στην αγορά εργασίας από δω και πέρα θα έχει πολύ μικρότερο αρχικό μισθό. Αυτό είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε πραγματική εξαθλίωση τους νέους - "η γενιά των 700 ευρώ" θα γίνει "γενιά των 600" και ίσως των "500 ευρώ".
δ) Επιχειρείται μια πρωτοφανή επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Η επαπειλούμενη αύξηση των απολύσεων, η μείωση των αποζημιώσεων και της αποζημίωσης για τις υπερωρίες δείχνει μια τάση που ευνοεί τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις και τις πολυεθνικές που ΙΣΩΣ να ενδιαφέρονταν να επένδύσουν στην Ελλάδα αντί για την Τουρκία ή την Βουλγαρία, και φέρνει στα "ίσια" την Ελλάδα με χώρες όπως η Μ.Βρεττανία και οι ΗΠΑ όπου τέτοια θέματα αποτελούν κουκίδες στον χάρτη. Αυτά σε συνδυασμό με την ουσιαστική ανυπαρξία του επιθεωρητή εργασίας, καταδεικνύει μια διάθεση "ζουγκλοποίησης" της αγοράς εργασίας.
ε) Οι έμμεσοι φόροι θα σπρώξουν την μεσαία τάξη ακόμα πιο χαμηλά. Από την αρχή της χρονιάς έχουμε αύξηση 4% του υψηλού ΦΠΑ και αντίστοιχες αυξήσεις στις χαμηλότερες κλίμακες. Αντίστοιχα οι αυξήσεις σε φόρους σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά κάνουν την Ελλάδα μια χώρα πολύ ακριβή για τους κατοίκους της, ολοκληρώνοντας πλήρως την σύγκλιση τιμών στα πάντα με την υπόλοιπη Ευρώπη, και απομακρύνοντας για 2-3 γενιές τουλάχιστον την σύγκλιση μισθών που ήταν ο λόγος για τον οποίο ο μέσος Έλληνας στήριξε την είσοδο στο Ευρώ.
στ) Επιχειρείται να γίνει κατευνασμός των πολιτών με γενικόλογες τοποθετήσεις τύπου "εξυγίανση του ΟΣΕ" (δηλαδή αν υπήρχαν λεφτά, ο ΟΣΕ θα έμενε όπως είναι σήμερα; ) και "φορολόγηση των κερδοφόρων επιχειρήσεων" (χωρίς να μας λέει ποσοστά, ποσά πάνω από τα οποία θα γίνει αυτό και κυρίως πώς θα μαζευτούν τα χρήματα αυτά).
ζ) Τιμωρείται ουσιαστικά η μόρφωση και εκπαίδευση, καθώς επίσης και η συνταξιοδοτική πρόνοια που επέδειξαν ή επιδεικνύουν ορισμένοι Έλληνες. Ο λόγος είναι απλός: Ποιοί κατά βάση έχουν μεγαλύτερους μισθούς και επιδόματα; Αυτοί που σπούδασαν και έχουν προσόντα. Συμπιέζοντας τους χαμηλότερα μισθολογικά τους τιμωρείς γιατί ξόδεψαν τον χρόνο τους στα θρανία και στα πανεπιστήμια. Αντίστοιχα, τις μεγαλύτερες συντάξεις (κατά πλειοψηφία) πάντα τις παίρνουν αυτοί που έδιναν τις μεγαλύτερες εισφορές, τους οποίους τιμωρούν τα νέα μέτρα. Συνεπώς το συμπέρασμα είναι: Μην σπουδάζετε (έτσι κι αλλιώς λίγα θα πάρετε) και μην πληρώνεται μεγάλες εισφορές (αν μπορείτε) - έτσι κι αλλιώς η σύνταξη που θα πάρετε θα είναι χαμηλή.
η) Δεν λέγεται πουθενά το γιατί πάρθηκαν τόσα σκληρά μέτρα αφού όλοι (ΕΕ, ΕΚΤ, κυβέρνηση - της οποίας βέβαια η γνώμη περιττεύει όπως φαίνεται) μας διαβεβαίωναν ότι τα μέτρα που έχουν παρθεί για φέτος, επαρκούσαν ενώ παράλληλα η εφαρμογή τους προχωρούσε πολύ ικανοποιητικά;
Για το ασφαλιστικό (το οποίο είναι τεράστιο θέμα), τις νομικές παγίδες στις οποίες ΕΥΤΥΧΩΣ έπεσε η κυβέρνηση (για να έχουμε ελπίδα να τα καταργήσουμε στην πράξη - τουλάχιστον κάποια από αυτά), θα τα πούμε στην συνέχεια...
Παράλληλα να σας υπενθυμίσω - "Τι διακυδεύεται"
http://nea-metra.blogspot.com/2010/04/blog-post_1911.html
"Τι πρέπει να κάνουμε"
http://nea-metra.blogspot.com/2010/04/blog-post_9524.html
και "Ποιές πρέπει να είναι οι επόμενες κινήσεις ΟΛΩΝ μας"
http://nea-metra.blogspot.com/2010/04/blog-post_8451.html
α) Δεν αναφέρεται πουθενά αν τα μέτρα θα είναι μόνιμα ή προσωρινά. Αυτό κατά την άποψή μου είναι η μεγαλύτερη ήττα της κυβέρνησης, στην διαπραγμάτευση που υποτίθεται ότι έκανε τις τελευταίες μέρες. Αν είναι τόσο σίγουρη ότι η αναδιάρθρωση του κράτους (με περιορισμό δαπανών αλλά όχι υποβάθμιση υπηρεσιών που θεωρητικά προωθεί) θα πετύχει, είμαι σίγουρος ότι θα μπορούσε να απαιτήσει (αν όλα τα πράγματα πάνε καλά) την επαναφορά των μισθών, συντάξεων και δώρων στα σημερινά τους επίπεδα. Αυτό ενισχύει την συνωμοσιολογία ότι όλα έγιναν για να γίνει η Ελλάδα μια φτηνή χώρα για τους απέξω - και ακριβή για τους μέσα.
β) Δεν υπάρχει πουθενά η έμμεση ή άμεση αναφορά στην ανακοίνωση σε "κόψιμο" του 13ου και 14ου μισθού καθώς επίσης και της 13ης και 14ης σύνταξης. Αντίθετα, τα ποσά τα οποία θα χορηγούνται, παρουσιάζονται σαν "μειώσεις": Στην πραγματικότητα τα ποσά που θα δίνονται (ιδιαίτερα στις συντάξεις) αποτελούν ένα είδος ελεημοσύνης - κατευνασμού των μικροσυνταξιούχων, που ναι μεν τα εισοδήματά τους μειώνονται, αλλά όχι τόσο πολύ όσο είχε διαρρεύσει αρχικά. Όπως και να έχει η μείωση του εισοδήματος θα είναι τεράστια για τον μέσο πολίτη.
γ) Η μείωση της κατώτατης αμοιβής - του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος ουσιαστικά - σημαίνει ότι όποιος μπαίνει στην αγορά εργασίας από δω και πέρα θα έχει πολύ μικρότερο αρχικό μισθό. Αυτό είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε πραγματική εξαθλίωση τους νέους - "η γενιά των 700 ευρώ" θα γίνει "γενιά των 600" και ίσως των "500 ευρώ".
δ) Επιχειρείται μια πρωτοφανή επίθεση στα εργασιακά δικαιώματα. Η επαπειλούμενη αύξηση των απολύσεων, η μείωση των αποζημιώσεων και της αποζημίωσης για τις υπερωρίες δείχνει μια τάση που ευνοεί τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις και τις πολυεθνικές που ΙΣΩΣ να ενδιαφέρονταν να επένδύσουν στην Ελλάδα αντί για την Τουρκία ή την Βουλγαρία, και φέρνει στα "ίσια" την Ελλάδα με χώρες όπως η Μ.Βρεττανία και οι ΗΠΑ όπου τέτοια θέματα αποτελούν κουκίδες στον χάρτη. Αυτά σε συνδυασμό με την ουσιαστική ανυπαρξία του επιθεωρητή εργασίας, καταδεικνύει μια διάθεση "ζουγκλοποίησης" της αγοράς εργασίας.
ε) Οι έμμεσοι φόροι θα σπρώξουν την μεσαία τάξη ακόμα πιο χαμηλά. Από την αρχή της χρονιάς έχουμε αύξηση 4% του υψηλού ΦΠΑ και αντίστοιχες αυξήσεις στις χαμηλότερες κλίμακες. Αντίστοιχα οι αυξήσεις σε φόρους σε καύσιμα, τσιγάρα και ποτά κάνουν την Ελλάδα μια χώρα πολύ ακριβή για τους κατοίκους της, ολοκληρώνοντας πλήρως την σύγκλιση τιμών στα πάντα με την υπόλοιπη Ευρώπη, και απομακρύνοντας για 2-3 γενιές τουλάχιστον την σύγκλιση μισθών που ήταν ο λόγος για τον οποίο ο μέσος Έλληνας στήριξε την είσοδο στο Ευρώ.
στ) Επιχειρείται να γίνει κατευνασμός των πολιτών με γενικόλογες τοποθετήσεις τύπου "εξυγίανση του ΟΣΕ" (δηλαδή αν υπήρχαν λεφτά, ο ΟΣΕ θα έμενε όπως είναι σήμερα; ) και "φορολόγηση των κερδοφόρων επιχειρήσεων" (χωρίς να μας λέει ποσοστά, ποσά πάνω από τα οποία θα γίνει αυτό και κυρίως πώς θα μαζευτούν τα χρήματα αυτά).
ζ) Τιμωρείται ουσιαστικά η μόρφωση και εκπαίδευση, καθώς επίσης και η συνταξιοδοτική πρόνοια που επέδειξαν ή επιδεικνύουν ορισμένοι Έλληνες. Ο λόγος είναι απλός: Ποιοί κατά βάση έχουν μεγαλύτερους μισθούς και επιδόματα; Αυτοί που σπούδασαν και έχουν προσόντα. Συμπιέζοντας τους χαμηλότερα μισθολογικά τους τιμωρείς γιατί ξόδεψαν τον χρόνο τους στα θρανία και στα πανεπιστήμια. Αντίστοιχα, τις μεγαλύτερες συντάξεις (κατά πλειοψηφία) πάντα τις παίρνουν αυτοί που έδιναν τις μεγαλύτερες εισφορές, τους οποίους τιμωρούν τα νέα μέτρα. Συνεπώς το συμπέρασμα είναι: Μην σπουδάζετε (έτσι κι αλλιώς λίγα θα πάρετε) και μην πληρώνεται μεγάλες εισφορές (αν μπορείτε) - έτσι κι αλλιώς η σύνταξη που θα πάρετε θα είναι χαμηλή.
η) Δεν λέγεται πουθενά το γιατί πάρθηκαν τόσα σκληρά μέτρα αφού όλοι (ΕΕ, ΕΚΤ, κυβέρνηση - της οποίας βέβαια η γνώμη περιττεύει όπως φαίνεται) μας διαβεβαίωναν ότι τα μέτρα που έχουν παρθεί για φέτος, επαρκούσαν ενώ παράλληλα η εφαρμογή τους προχωρούσε πολύ ικανοποιητικά;
Για το ασφαλιστικό (το οποίο είναι τεράστιο θέμα), τις νομικές παγίδες στις οποίες ΕΥΤΥΧΩΣ έπεσε η κυβέρνηση (για να έχουμε ελπίδα να τα καταργήσουμε στην πράξη - τουλάχιστον κάποια από αυτά), θα τα πούμε στην συνέχεια...
Παράλληλα να σας υπενθυμίσω - "Τι διακυδεύεται"
http://nea-metra.blogspot.com/2010/04/blog-post_1911.html
"Τι πρέπει να κάνουμε"
http://nea-metra.blogspot.com/2010/04/blog-post_9524.html
και "Ποιές πρέπει να είναι οι επόμενες κινήσεις ΟΛΩΝ μας"
http://nea-metra.blogspot.com/2010/04/blog-post_8451.html
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)