Γιατί ασχολούμαστε με τις απολυμένες καθαρίστριες;

"Γιατί ασχολούμαστε με τις απολυμένες καθαρίστριες;" Το ρώτησε η κυρία Βούλτεψη, το ανέφερε και ο κύριος Γεωργιάδης και θεωρούμε ότι πρέπει να δώσουμε μια απάντηση - ώστε και αυτοί να μην έχουν πια απορία αλλά και οι απανταχού Ελληναράδες, που ασχολούνται περισσότερο με τις "καυτές" φωτογραφίες των "διάσημων" μοντέλων και (παρολίγο) ηθοποιών παρά με το γεγονός ότι 1,5 εκατομμύριο Έλληνες ψωμολυσάνε όντας άνεργοι και άλλα 2 εκατομμύρια όντας εργαζόμενοι.

Ασχολούμαστε λοιπόν με τις καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών γιατί παρά το ότι για πάρα πολλά χρόνια αυτές μάζευαν τα σκουπίδια τα δικά μας και των υπαλλήλων του υπουργείου άνευ βασικών εργαλείων και προστατευτικού ρουχισμού, κάνοντας μια δουλειά που λίγοι θα ήταν υπερήφανοι να κάνουν, το Υπουργείο σε μια προσπάθεια να συμπληρώσει "τους αριθμούς", αποφάσισε να τις πετάξει στο καλάθι των αχρήστων.

Μα θα μας πείτε: "Και άλλους απόλυσαν". Ναι. Αλλά η διαφορά των καθαριστριών ήταν ότι αν και αυτές ούτε ιδιαίτερα συνδικαλιζόμενες ήταν, ούτε ιδιαίτερα οργανωμένες, αυτο-οργανώθηκαν και αποφάσισαν ν' αντισταθούν με κάθε μέσο που δίνει στους εργαζομένους η "κουτσή" δημοκρατία μας. Με διαδηλώσεις, πορείες, παραστάσεις διαμαρτυρίας, συμμετοχή σε δράσεις και τέλος με την καταφυγή στα δικαστήρια. Και όλα αυτά τα έκαναν ενωμένες και μαζικά. Κάτι δηλαδή που η μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού "κώλωσε" να κάνει σε πολλές άλλες περιπτώσεις. Στην προσπάθειά τους αυτή αντιμετωπίστηκαν με απαξίωση: από την κυβέρνηση, τα ΜΜΕ και από μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού που περιχαρακωμένο στην αχαρακτήριστη βλακεία που διακρίνει τον Έλληνα όταν δε θέλει να αναλάβει τις ευθύνες του είπε απλά "ε, και τι έγινε μωρέ; Καθαρίστριες είναι". Και πάνω απ' όλα έφαγαν και ξύλο - πολύ ξύλο - γιατί ήταν "αντιδραστικές", από εκείνους τους απογόνους του Αυστραλοπιθήκου που όλοι εμείς τους πληρώνουμε τζάμπα και βερεσέ, για να βαράνε όποιον δεν καταπίνει αμάσητο το παραμύθι της ευτυχίας του να είσαι άνεργος ή να έχεις μισθό 300 ευρώ.

Μα θα μας πείτε: "Και άλλοι έφαγαν ξύλο". Ναι Αλλά η διαφορά των καθαριστριών ήταν ότι αυτές πήγαν στα δικαστήρια και δικαιώθηκαν. Και η κυβέρνηση αντί να παραδεχτεί ότι έκανε ΠΑΛΙ την μ@@@κεία του, είχε το θράσος να τις ξανασύρει στα δικαστήρια, μεγαλώνοντας τα δικαστικά έξοδα - εις βάρος όλων μας - για να εφεσιβάλει την απόφαση, τραβώντας την υπόθεση κι άλλο. Και επειδή η δικαιοσύνη μπορεί να είναι τυφλή αλλά δεν είναι κουφή - και όταν ακούει το τηλέφωνο το σηκώνει - έπεσαν τα απαραίτητα τηλέφωνα, ορίστηκε μια "σωστή" και απόλυτα ελεγχόμενη σύνθεση δικαστηρίου και εκδικάστηκε η έφεση της κυβέρνησης σε χρόνο ρεκόρ. Και επειδή το "δις εξαμαρτείν ουκ δικαστού (που θέλει να πάρει προαγωγή) σοφού", αυτή τη φορά η έφεση έγινε αποδεκτή και το θέμα παραπέμπεται στην τελική του εκδίκαση που θα γίνει κάποια στιγμή στα επόμενα 12 τέρμινα.

Παρόλα αυτά αυτές δεν το έβαλαν κάτω. Συνεχίζουν τον αγώνα. Κι ας είναι καθαρίστριες και ας μην έχουν 15 πτυχία η κάθε μία. Και ας μην έχουν τον Αλαφούζο ή τον Μπόμπολα από πίσω να τους υποστηρίζει και ας έχουν τον κάθε τυχάρπαστο Γεωργιάδη και την κάθε αισχρή Βούλτεψη να τους κουνάει το δάχτυλο. Και ας έχουν τα ΜΑΤ να τις βαράνε.

Γι' αυτό ασχολούμαστε...

Ας ανασάνουμε - έρχεται "Νέα" Μεταπολίτευση!!!

Γράφει η εφημερίδα "Ποντίκι" για την "Νέα" Μεταπολίτευση που μας "υποσχέθηκε" ο Αντώνης Σαμαράς:

"Επιχείρηση… λοβοτομή στον ήδη μουδιασμένο – από τα ηλεκτροσόκ των μνημονίων – εγκέφαλο της ελληνικής κοινωνίας ετοιμάζει ο Α. Σαμαράς.

Ο πρωθυπουργός, πάνω στα συντρίμμια μίας χώρας που αποτέλεσε το πειραματόζωο της τρόικας με την ανοχή και τη συμμετοχή των μνημονιακών ελληνικών κυβερνήσεων (και της δικής του), θέλει να κάνει τους Έλληνες να ξεχάσουν υποσχόμενος μία νέα μεταπολίτευση, φορώντας τον μανδύα του εθνάρχη.

Στο άρθρο του που δημοσιεύτηκε στην «Καθημερινή» της περασμένης Κυριακής με τίτλο «Η νέα μεταπολίτευση έχει ήδη ξεκινήσει», ο Α. Σαμαράς με μία πολιτική «λοβοτομή» – χρησιμοποιώντας και την επικείμενη συνταγματική αναθεώρηση – θα επιχειρήσει να διαγράψει από τη μνήμη του ελληνικού λαού τις ανεπανόρθωτες βλάβες των μνημονίων
.
Μία από αυτές τις μόνιμες… βλάβες είναι η ανεργία, το ποσοστό της οποίας βρίσκεται σήμερα σκαρφαλωμένο στο 27,8%, που αποτελεί πανευρωπαϊκό ρεκόρ και μεταφράζεται σε 1,4 εκατομμύρια ανέργους. Η χώρα μας κατέχει άλλωστε και το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στους νέους μεταξύ των χωρών της Ε.Ε., με 58,3%.

Δεν είναι όμως μόνο η ανεργία, αλλά και οι αρνητικοί δείκτες της ελληνικής οικονομίας σε αρκετούς τομείς (π.χ. η οικοδομική δραστηριότητα που βρίσκεται βυθισμένη στο -11,6%), είναι οι χιλιάδες αυτοκτονίες ανήμπορων συνανθρώπων μας που είδαν τη γη ν’ ανοίγει κάτω από τα πόδια τους, είναι η διαφθορά και η διαπλοκή που συνεχίζουν να υφίστανται σε πολλά επίπεδα.

Έχει… όραμα

Πότε όμως ξεκίνησε η νέα μεταπολίτευση που οραματίζεται ο πρωθυπουργός;

Μήπως πριν από έναν χρόνο με το κλείσιμο της ΕΡΤ; Τότε από το πρωθυπουργικό περιβάλλον επιχειρούσαν να πείσουν την ελληνική κοινή γνώμη ότι έκλεισε ο κύκλος της μεταπολίτευσης και ότι ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο, αυτό της Νέας Ελλάδας. Το άρθρο του Α. Σαμαρά μπέρδεψε μάλλον τα πράγματα… «Αυτή είναι η Νέα Μεταπολίτευση μέσα στην οποία αναγεννιέται η Νέα Ελλάδα» έγραψε χαρακτηριστικά στην τελευταία παράγραφο του άρθρου του.

Ο πρωθυπουργός δεν φαίνεται να πείθει… Ούτε και τους φιλοσαμαρικούς. Τα φίλια πυρά ήρθαν από το γνωστό για τις… δεξιές απόψεις του δημοσιογραφικό site antinews, εκεί όπου αρθρογραφούν κατά καιρούς διάφοροι σύμβουλοι και φίλοι του Α. Σαμαρά.

Στο άρθρο με τίτλο «Η Ανήμπορη Νέα Μεταπολίτευση» υπενθυμίζεται ότι πριν από έναν χρόνο (με αφορμή το κλείσιμο της ΕΡΤ) στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού έγραφε τότε: «…τώρα είμαστε στο φινάλε της προηγούμενης παρτίδας, της “Νέας Μεταπολίτευσης”».

Μάλιστα στο άρθρο διατυπώνεται το εξής ερώτημα:

«Τι συνέβη στο μεταξύ από πέρυσι κανείς δεν γνωρίζει. Χάθηκε στον δρόμο η Νέα Μεταπολίτευση; Σκοτεινές και άγνωστες δυνάμεις την υπονόμευσαν και οπισθοχώρησε και φτου κι από την αρχή; Εκδηλώθηκαν ιδεολογικές διαφωνίες στο ηγετικό επιτελείο της κυβέρνησης για το πότε αρχίζει και πότε τελειώνει η Νέα Μεταπολίτευση; Άλλα λέει ο ένας και άλλα εννοεί ο άλλος; Μυστήρια πράγματα…»

Mουρμούρες

Την ίδια ώρα, στην Κ.Ο. της Ν.Δ. – ειδικά στο κομμάτι των καραμανλικών – υπάρχουν αρκετές… μουρμούρες για τους παραλληλισμούς που κάνει ο Α. Σαμαράς με τον ιδρυτή της παράταξης.

Κι αυτό γιατί ο πρωθυπουργός εμφανίζει τον εαυτό του να προχωρά στη Νέα Μεταπολίτευση το 2014, όπως ακριβώς αποκατέστησε τη δημοκρατία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής το 1974.

Ένας ακραίος πολιτικός μεγαλοϊδεατισμός (που θα μπορούσε υπό ορισμένες συνθήκες να είναι και επικίνδυνος).

Εκείνο όμως που προκαλεί εντύπωση είναι ότι χρίζει ως εχθρό (του τότε και του τώρα) τον λαϊκισμό, τον οποίο ο ίδιος χρησιμοποίησε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης για να ρίξει την κυβέρνηση Παπανδρέου.

Τα «Ζάππεια» ήταν η επιτομή του σύγχρονου λαϊκισμού, καθώς αποτέλεσαν σε όλες τους τις εκδοχές μία ακατάσχετη προεκλογική αντιμνημονιακή παροχολογία, την οποία «θυσίασε» για να μπει στην κυβέρνηση Παπαδήμου και να πάρει στη συνέχεια τις… ευλογίες της Γερμανίας στις «διπλές» εκλογές του 2012 που τον έφεραν, από τότε μέχρι σήμερα, στη θέση του πρωθυπουργού.

Ο ίδιος εμφανίζεται ως αντι-κρατιστής, όταν στην πραγματικότητα υπερασπίζεται με την πολιτική του μία εκδοχή ενός συστήματος «ακραίου κρατικού φιλελευθερισμού» στο οποίο κυριαρχούν η υπερφορολόγηση και οι κεφαλικοί φόροι.

Αντιμάχεται τον λαϊκισμό, υποστηρίζοντας ότι έδωσε μάχη για να μη βγει η χώρα μας από το ευρώ και ότι δεν υπερασπίστηκε τους «βολεμένους» όταν με τα νομοσχέδια της δικής του κυβέρνησης άνθισαν η ευνοιοκρατία και η κομματοκρατία, συμπεριφορές που δεν ταιριάζουν με αυτό που ο ίδιος αποκαλεί «Νέα Μεταπολίτευση».

Το μόνο αριθμητικό επιχείρημα που χρησιμοποιεί ο πρωθυπουργός για να πείσει την κοινή γνώμη ότι η χώρα ανέκτησε την αξιοπιστία της είναι ότι η Ελλάδα μέσα σε δύο χρόνια ανέβηκε στη διεθνή κατάταξη από πλευράς ανταγωνιστικότητας από την 147η θέση στην 36η θέση, αποκρύπτοντας το γεγονός ότι αυτό συνέβη επειδή οι μισθοί έπεσαν έως και 50% τα τελευταία τέσσερα χρόνια.

Είναι προφανές ότι ο Α. Σαμαράς θα παίξει τα… ρέστα του (αν δεν προσφύγει σε πρόωρες κάλπες) στη Συνταγματική Αναθεώρηση, διαδικασία που ετοιμάζεται να ενεργοποιηθεί το προσεχές φθινόπωρο πριν από την Προεδρική εκλογή. Τότε δηλαδή που θα έχει φουντώσει η συζήτηση και για το ελληνικό δημόσιο χρέος…

Στο πρωθυπουργικό περιβάλλον μάλλον πιστεύουν ότι, συζητώντας για το αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να εκλέγεται ή όχι απευθείας από τον λαό και για το αν πρέπει να μειωθεί ή όχι ο αριθμός των βουλευτών, μπορεί εύκολα ο ελληνικός λαός να ξεχάσει τι πέρασε τα χρόνια των μνημονίων…  Το αποτέλεσμα θα δείξει."

Που βρήκε τους 180 βουλευτές ο Σαμαράς για να ψηφίσουν Πρόεδρο της Δημοκρατίας;

Διαβάζουμε στο ρεπορτάζ της "Εφημερίδας των Συντακτών": "...Λίγη ώρα μετά τα εγκαίνια της έκθεσης στη Βουλή για τα 40χρονα από την αποκατάσταση της δημοκρατίας, ο Αντώνης Σαμαράς κατευθύνθηκε στο καφενείο της Βουλής και το Εντευκτήριο, όπου και συνομίλησε για λίγο με τους «γαλάζιους» βουλευτές του Β΄ Θερινού Τμήματος, οι περισσότεροι εκ των οποίων εξελέγησαν πρώτη φορά το 2012. Σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες, τους διαβεβαίωσε ότι δεν πρόκειται να διεξαχθούν πρόωρες εκλογές, καθώς «πιάνουμε το όριο των 180».

Η διαρροή στα ΜΜΕ και η δημοσίευση της εν λόγω είδησης στον ηλεκτρονικό Τύπο θορύβησε το πρωθυπουργικό επιτελείο, το οποίο προσπάθησε να τα «μαζέψει», δίνοντας τη δική του εκδοχή για το τι συνέβη.

Συνεργάτες του πρωθυπουργού, εμφανώς ανήσυχοι, επιχειρούσαν να διαψεύσουν όσα οι ίδιοι οι βουλευτές της Ν.Δ. άκουσαν με τ’ αυτιά τους, προσπαθώντας να πείσουν τους δημοσιογράφους ότι ο πρωθυπουργός δεν εμφανίστηκε ως σίγουρος, αλλά ότι σε σχετική ερώτηση βουλευτών για το αν θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή, απάντησε με τη φράση «έτσι πιστεύω».

Σημειώνεται, βέβαια, ότι δεν έλειψαν και τα τηλέφωνα σε διευθυντικά στελέχη ΜΜΕ, ώστε να «διορθωθούν» όσα ρεπορτάζ δεν απέδιδαν τα –κατά την κρίση τους- λεγόμενα του πρωθυπουργού. Σε μια περίπτωση, και μάλιστα σε κοινή θέα, χρησιμοποιήθηκαν μέχρι και χειρονομίες πίσω από την κάμερα, την ώρα που συντάκτης τηλεοπτικού σταθμού βρισκόταν «στον αέρα», ώστε να μεταφέρει το «σωστό» ρεπορτάζ."

Το ρεπορτάζ λέει πολλά και είναι εξαιρετικά αποκαλυπτικό μιας και σηματοδοτεί - πιθανότατα - αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό. Διαβάζοντας κάποιος τα παραπάνω νηφάλια, μπορεί να δώσει τις εξής τέσσερις εξηγήσεις: α) είτε ο κ. Σαμαράς δεν ξέρει να μιλάει ελληνικά, οπότε άλλα λέει και άλλα εννοεί, β) είτε οι βουλευτές της Ν.Δ. - αν και "νέοι" - παρακούν οπότε θα πρέπει να παρέμβει ο κ. Βορίδης και να τους κλείσει ραντεβού στον ΠΕΔΥ ώστε να βάλουν ακουστικά βαρυκοϊας, γ) είτε οι βουλευτές της ΝΔ έπαθαν "ομαδική παράκρουση" λόγω της ζέστης και σαν άλλοι "χαμένοι" στην έρημο ακούν ό,τι θέλουν (δηλ. την αποφυγή εκλογών που θα τους στείλει σπίτια τους), δ) είτε (τέλος) η κυβέρνηση ολοκλήρωσε το έργο της αποψίλωσης της ΔΗΜΑΡ και των ΑΝΕΛ και κατάφερε να μαζέψει 180 βουλευτές.

Παρότι οι πρώτες τρεις εκδοχές δεν μπορούν ν' αποκλειστούν - πως θα μπορούσαν άλλωστε - είτε αυτόνομα είτε συνδυαστικά, η τέταρτη φαντάζει η πιο πιθανή. Εδώ και καιρό βλέπουμε διαδοχικές αποχωρήσεις βουλευτών των ΑΝΕΛ και της ΔΗΜΑΡ, με τους μεν να λοξοκοιτάζουν προς τα δεξιά και τους δε προς το ΠΑΣΟΚ (ή το Ποτάμι). Από την άλλη έχουμε και μια εξαιρετικά ευάριθμη ομάδα "ανεξάρτητων" βουλευτών, πολλοί εκ των οποίων ευχαρίστως θα προσχωρούσαν στην κυβερνητική πλειοψηφία, έναντι διαφόρων ανταλλαγμάτων.

Για να μην παρεξηγηθούμε βέβαια, δεν εννοούμε (απαραίτητα) οικονομικών. Όπως λοιπόν ο κ. Λοβέρδος το έπαιξε αντι-μνημονιακός για 15 λεπτά της ώρας αλλά επέστρεψε με την ορντινάτσα του τον κ. Αηδόνη, μόλις του υποσχέθηκαν ότι θα είναι ο επόμενος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ (ή της Ελιάς όπως θα μετονομαστεί σύντομα),  έτσι υπάρχουν κι άλλοι που ευχαρίστως θα έκαναν το ανάλογο ταξίδι (προς τα δεξιά) έναντι θέσεων σε υπουργεία, διεθνείς ή  δημόσιους οργανισμούς. Βέβαια όπως η ιστορία μας έχει δείξει, πολλές φορές δεν υπάρχει ανάγκη να υπάρχουν έμμεσα κίνητρα. Τα άμεσα αρκούν. Η διατήρηση και μόνο της βουλευτικής έδρας για λίγο ακόμα καιρό αρκεί, δεδομένου ότι λίγοι από τους "ανεξάρτητους" θα μπορέσουν να επανεκλεγούν. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι που θα μπορούσαν να δείξουν "καλή συμπεριφορά" για άλλους λόγους (βλ. "ανεξάρτητοι" εκ της Χ.Α.)  ενώ υπάρχουν και κάποιοι που απλώς θα ψηφίσουν (λόγω μειωμένης διανοητικής αντίληψης) για το "καλό της χώρας". Κοινώς ο μπαξές έχει απ' όλα.

Παρόμοιοι είναι οι λόγοι για τους οποίους ενδέχονται αποχωρήσεις και από τα δύο μικρότερα κόμματα τα οποία έχουν γίνει βορά των άλλων. Η μη αναστρέψιμη - όπως φαίνεται - εκλογική καθίζηση της ΔΗΜΑΡ δείχνει ότι το κόμμα αυτό θα μοιραστεί μετεκλογικά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ και Ποταμιού. Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι που θα προτιμήσουν να φύγουν νωρίς για να εξασφαλίσουν την επόμενη μέρα. Οι ΑΝΕΛ πάντως αποτελούν ξεχωριστή περίπτωση, αφού μετά και τις τελευταίες αποχωρήσεις (που θυμίζουν ΕΔΗΚ το 1979), η βουλευτική τους ομάδα είναι αρκετά "συμπαγής" και οι "επικίνδυνοι" βουλευτές είναι ελάχιστοι. Υπάρχουν όμως και είμαστε σίγουροι ότι ο κ. Σαμαράς τους έχει εντοπίσει - όπως έχουμε κάνει κι εμείς εξάλλου.

Τα ερωτήματα όμως είναι άλλα: η "αποκάλυψη" του κ. Σαμαρά ήταν ηθελημένη ή όχι; Και αν έγινε κατά λάθος θα επηρεάσει αυτούς που είχαν πάρει απόφαση να στηρίξουν Πρόεδρο προτεινόμενο από τη συγκυβέρνηση;

Αν έγινε ηθελημένα ο λόγος είναι προφανής: να ελεγχθούν οι αντιδράσεις της κοινής γνώμης και τα αντανακλαστικά της αντιπολίτευσης. Για μας μια τέτοια κίνηση είναι λάθος γιατί την προδοσία πολλοί αγάπησαν, τον προδότη κανείς. Δεν αποκλείεται επομένως να ξεκινήσει νέος ανένδοτος από την αντιπολίτευση και να έχουμε αποχωρήσεις από τους βουλευτές εκείνους που ανήκουν στην συγκυβέρνηση, αλλά ψάχνουν ευκαιρία για ηρωϊκή έξοδο.

Αν έγινε εκ παραδρομής (ή εκ βλακείας), τότε θα έχει ενδιαφέρον πόσοι από τους αρχικά "σίγουρους" ανεξάρτητους ή ΔΗΜΑΡικούς (που σύμφωνα με πληροφορίες μας είναι 9-12 βουλευτές συνολικά) θα κάνουν πίσω, αφού η δήλωση "στήριξης" προς την κυβέρνηση μέσω της ψήφισης Προέδρου (με δικαιολογία το πρόσωπο που θα επιλεγεί ή την αποφυγή "πρόωρων" εκλογών) παύει να έχει πλέον τον χαρακτήρα του αιφνιδιασμού.  Και βέβαια ενδιαφέρον θα έχει το πως θα πειστούν εκείνοι που αμφιταλαντεύονται, να πουν το ναι.

Το σίγουρο πάντως είναι άλλο. Εκπλήξεις θα υπάρξουν και τίποτα δεν είναι σίγουρο...Έτσι για να υπάρχει και το απαραίτητο πολιτικό σασπένς.

Οι 123 εξατάσεις που δε θα καλύπτονται πλέον από τον ΕΟΠΠΥ και τον ΠΕΔΥ

Στα χρόνια που η Ελλάδα είναι στα Μνημόνια έχουμε δει πάρα πολλές προσπάθειες μειώσεων των εξόδων στον τομέα της υγείας, κάτι που προφανώς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως "κακό", αρκεί βέβαια το επίπεδο των παρεχομένων υπηρεσιών να μην χαμηλώνει επικίνδυνα. Δυστυχώς όμως, έχουμε φτάσει σε σημείο που οι περικοπές αφορούν τα πάντα, κάνοντας εντελώς μη ανταποδοτική την πληρωμή κλάδου υγείας στα ασφαλιστικά ταμεία.

Έχουμε φτάσει στην χώρα μας τα νοσοκομεία να υπολειτουργούν λόγω του τρόπου με τον οποίο καλύπτονται οι ανάγκες τους (διαβάστε εδώ ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα), η "μηδενική" συμμετοχή στα φάρμακα να μην είναι καθόλου "μηδενική" (όπως έχουμε εξηγήσει εδώ),  οι γιατροί διαφόρων ειδικοτήτων στον ΕΟΠΠΥ/ΠΕΔΥ να είναι είδος προς εξαφάνιση, και από πάνω να έχουμε το "δούλεμα" κυβερνητικών αξιωματούχων που μας θεωρούν τυχερούς αφού το επίπεδο παροχής υπηρεσιών υγείας στην χώρα μας είναι "αξιοζήλευτο"(!!!).

Σε όλα αυτά προσθέστε τώρα και μια σειρά εξετάσεων που ΔΕΝ θα καλύπτονται πλέον, αφού χαρακτηρίστηκαν ως "διπλές", "αλληλοκαλυπτόμενες" και "παρωχημένες". Εμείς παραθέτουμε και τις 123 από αυτές και σας καλούμε να βγάλετε μόνοι σας τα συμπεράσματά σας - απλώς να σημειώσουμε ότι μπορεί όντως κάποιες από αυτές να γίνονται μέσω κάποιων άλλων, αλλά η κατάργηση αυτών των "απλών" θα οδηγήσει σε αύξηση του κόστους, αφού πλέον θα χρησιμοποιούνται οι ακριβότερες, για κάτι που θα μπορούσε να γίνει με λιγότερα χρήματα...

ΟΙ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΛΥΠΤΟΝΤΑΙ
1 Αλκαλική φωσφατάση λευκών αιμοσφαιρίων 110000039 3,43
2 Δοκιμασία κατακρατήσεως αιμοπεταλίων 110000042 4,49
3 Εξέταση αίματος για μέτρο ερυθρών αιμοσφαιρίων 110000100 2,88
4 Εξέταση για συστολή θρόμβου και αιμοπετάλια ανά 110000102 2,26
5 Αρυλική σουλφατάση Α (λευκά) 110000113 9,51
6 Αρυλική σουλφατάση Β (λευκά) 110000114 14,23
7 THROMBOTEST 110000129 7,16
8 Ποσοτικός προσδιορισμός Fe (σίδηρος) στο ήπαρ, σπλήνα ανά 110000131 4,75
9 Ποσοτικός προσδιορισμός Vir C στα λευκά αιμοσφαίρια 110000132 2,23
10 Ποσοτικός προσδιορισμός ΑΤΡ ερυθρών αιμοσφαιρίων 110000136 581,07
11 Πρωτεϊνες οξείας φάσεως (νεφελομετρικά ανά πρωτεΐνη) 110000269 4,4
12 Βασική πρωτεΐνη μυελίνης στο ΕΝΥ 120000072 20,54
13 α-Μαννοσιδάση (λευκά) 130000021 5,02
14 Προσδιορισμός κινητικού ιξώδους 130000053 4,49
15 Εξέταση κοπράνων πλήρως δι' αμμωνίαν, οργανικά οξέα κ.λ.π. κατά Coipon 130000087 5,22
16 α-Mαννοσιδάση πλάσματος 130000130 11,89
17 Αρυλική Σουλφατάση Α ούρων 130000131 14,23
18 Αρυλική Σουλφατάση Α (πλάσμα) 130000132 11,89
19 Ποσοτικός προσδιορισμός βλεννοπολυσακχαριτών ούρων, μέθοδος σχηματισμού συμπλοκών με ALGIAN BLUE 130000163 123,26
20 Ποσοτικός προσδιορισμός Fe στα ούρα 130000192 4,75
21 Ηλεκτροφόρηση λευκωμάτων εγκεφαλονωτιαίου υγρού (ENY) με συμπύκνωση 130000194 4,75
22 Δοκιμασία ούρων κατόπιν χορηγήσεως χρωστικών 150000011 2,88
23 Αναζήτηση σπειροχαίτης δι΄ υπερμικροσκοπίου 150000016 8
24 Εξέταση γάλακτος γυναικός συνήθης 150000035 2,88
25 Αντίδραση Zondek - Friedman 150000039 14,23
26 Ενοφθαλμισμός ζώων για κοινά μικρόβια εκτός της αξίας των μυών 150000040 5,22
27 Ενοφθαλμισμός ζώων για Koch εκτός της αξίας των μυών 150000041 8,01
28 Παρασκευή αυτεμβολίων 150000055 8,63
29 Για εξέταση κηλίδων σπέρματος, πύου, μηκωνίου κοπράνων, διαφόρων ιστών του σώματος 150000068 2,88
30 Για εξέταση κηλίδων αίματος δια των χρωματικών κρυσταλλογραφικών και φασματοσκοπικών μεθόδων για κάθε μια ξεχωριστά 150000069 7,63
31 Για εξέταση αίματος προς καθορισμό της φύσεως αυτού (Ulenbruhen Ricret κ.λ.π.) 150000070 1,76
32 Τιτλοποΐηση αντισωμάτων εγκύων 150000073 42,67
33 Waler Rose 150000080 4,17
34 Δοκιμασία Latex 150000086 7,16
35 Ames Ona 150000102 4,75
36 Prolk - m 150000103 3,43
37 DERMO TEST 150000105 8,28
38 Ιολογικός Έλεγχος 150000108 5,22
39 Ηλεκτροφόρηση αντίθετης φοράς για εχινοκοκκίαση 150000122 4,75
40 Ηλεκτροφόρηση αντίθετης φοράς για μηνιγγίτιδα 150000123 9,51
41 Ηλεκτροφόρηση αντίθετης φοράς για αντιγόνα σε υγρά σώματος 150000124 9,51
42 Αναζήτηση αντιγόνων με επισυγκόλληση 150000125 1,76
43 Β2 Μικροσφαιρίνη ούρων 120000496 9,51
44 Α1 Μικροσφαιρίνη ούρων 120000497 12,38
45 Οιστρόνη αίματος (E1) 160000097 12
46 Ελεύθερη τεστοστερόνη αίματος 160000127 9,51
47 Αντιμιτοχονδριακά αντισώματα (AMA ή ANTI-AMA) 120000097 8,28
48 Προσδιορισμός κατεχολαμινών ούρων 160000004 22
49 Προσδιορισμός αδρεναλίνης ούρων ή επινεφρίνη ούρων 24ώρου 160000007 12,38
50 Προσδιορισμός νοραδρεναλίνης ούρων ή νορεπινεφρίνη ούρων 24ώρου 160000008 41,03
51 Προσδιορισμός αλδοστερόνης ούρων (ALDO ) ανα δείγμα: 160000013 16,46
52 Ολικές γονοδοτροπίνες FSH ούρων 24ώρου 160000014 4,75
53 Ολικές γονοδοτροπίνες LH ούρων 24ώρου 160000015 10
54 Οιστρογόνα ή πρεγναδιόλη ούρων 24ώρου, ανά 160000039 15,85
55 Πρεγναδιόλη 160000043 12,38
56 Μελανοκυτταροτρόπος ορμόνη 160000051 12,38
57 Αγγειοτονίνη Η 160000053 6,66
58 Προσδιορισμός 17 κετοστερινοειδών στα ούρα απλή (17 HO) 160000063 10
59 Διαχωρισμός κλασματικός 17 κετοστερινοειδών 160000064 20
60 Προσδιορισμός των 11 οξυστερινοειδών ή των οιστρογόνων ή της πρεγναδιόλης και λοιπών ορμονών 160000065 6,66
61 Ανάστροφη τριιωδοθυρονίνη ορού (RT3) 160000067 18,99
62 Θυροξινοδεσμευτική σφαιρίνη ορού (TBG) (σφαιρίνη δεσμεύουσα την Τ4) 160000084 9,51
63 Υποθαλαμικός γοναδοτροπικός παράγοντας ορού (GNRH) 160000089 9,51
64 Αντιδιουρητική ορμόνη - ADH 160000093 28,47
65 Οπισθοβολβικές ενέσεις οινοπνεύματος κ.λ.π. 400000021 1,76
66 Κορεπραξία δια φωτοπηξίας 400000025 21,7
67 Εξέταση δι' Adaptometre προσαρμογή στο σκότος 400000035 4,49
68 Οφθαλμοδυναμομέτρηση 400000039 2,26
69 Τονογράφημα 400000041 2,26
70 Ηλεκτροτανογραφία 400000042 5,46
71 Τονομέτρηση (ΠΔ 157/74) 400000045 2,26
72 Οπτικός νυσταγμός 400000058 2,41
73 Ορθοπτική άσκηση 400000060 2,41
74 Προσαρμογή στο σκότος 400000062 3,17
75 Τεστ υδροποσίας 400000067 2,91
76 Λογοπεδική εξέταση 540043002 4,75
77 Εξαίρεση σιελογόνων ενδοστομικώς (σιελολιθεία) 540043006 6,63
78 Αφαίρεση αλλότριου σώματος φάρυγγας 540043007 2,88
79 Έλξη υπερώας και οπίσθια ρινοσκόπηση 540043008 2,88
80 Βρογχιακά συρίγγια 540046001 19,81
81 Τραχειοβρογχοσκόπηση 540046002 6,63
82 Βιοψία βρόγχων 540046005 8,01
83 Έμμεσος λαρυγγοσκόπηση μετά εξάλειψης αντανακλαστικών 540048001 2,88
84 Πλύση ωτός απλή 540050006 2,26
85 Εξαίρεση βύσματος μιας πλευράς 540050007 2,26
86 Εξαίρεση βύσματος εκατέρωθεν 540050008 2,88
87 Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) κατ' οίκον προ κόπωσης 220000002 5,22
88 Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) κατ' οίκον μετά κόπωση 220000003 5,22
89 Ηλεκτροκαρδιογράφημα (ΗΚΓ) στο ιατρείο μετά κόπωση (με ή χωρίς Laser) 220000005 4,05
90 Ορθοδιάγραμμα καρδιάς 220000007 4,05
91 Βαλληστοκαρδιογράφημα 220000010 4,0
92 Φωνοκαρδιογράφημα 220000012 2,88
93 Σφυγμογράφημα 220000013 3,43
94 Κινηματοαγγειογραφία 220000016 12,33
95 Ανυσματοκαρδιογράφημα 220000026 5,02
96 Κορυφοκαρδιογράφημα 220000027 2,96
97 Καρωτιδογράφημα 220000028 2,96
98 Ψυχοθεραπεία: α) Ναρκοανάλυση 270000016 4,05
99 Ηλεκτροσόκ: α) Στο ιατρείο 270000018 4,05
100 Ηλεκτροσόκ: β) Στο σπίτι 270000019 4,05
101 Θεραπεία νόσου του Parkinson δια κρυοπηξίας 270000022 128,48
102 Υπνοθεραπεία 270000023 4,49
103 Κοιλιογραφία εγκεφάλου 270000025 5,46
104 Ηλεκτρομυογραφική εξετάση - Δοκιμασία DESMEDT: γ) Ηχοεγκεφαλογράφημα 270000030 5,46
105 Ρεογράφημα - Ρεοεγκεφαλοφράφημα 270000033 5,46
106 Ινσουλινοθεραπεία 270000034 4,4
107 Χαρτογράφηση εγκεφάλου 270000040 35,22
108 Ανάλυση μυϊκού έργου ισχύος 270000047 78,47
109 Ανάλυση κίνησης αυχενικής μοίρας 270000048 87,84
110 Ανάλυση κίνησης οσφυϊκής μοίρας 270000049 87,84
111 Αφαίρεση επιδέσμου μικρού 380000001 0,65
112 Αφαίρεση επιδέσμου μεγάλου 380000002 1,2
113 Τοποθέτηση γύψου Πυελο-Μηρο-Κνημο-Ποδικού 380007001 15,55
114 Συνεχής έκταση άμεση ή έμμεση 380007002 6,63
115 Τοποθέτηση γύψου Ωμο-Βραχιονο-Πηχεο-Καρπικού 380009002 5,22
116 Άμεση ή έμμεση συνεχής έκταση 380019002 5,22
117 Αναίμακτη θεραπεία καταγμάτων και παθήσεων οστών λεκάνης 380023001 8,01
118 Τοποθέτηση γύψινου στηθοδέσμου επί παθήσεων σπονδυλικής στήλης 380041001 12,97
119 Ανάταξη καταγμάτων κλειδός 380047001 6,63
120 Ανάταξη καταγμάτων ωμοπλάτης 380047002 8,01
121 Ανάταξη καταγμάτων πλευρών 380047003 2,88
122 Τοποθέτηση γύψου Θωρακο-Ωμο-Βραχιονο-Πηχεο-Καρπικού 380049001 5,22
123 Συνεχής έκταση επί καταγμάτων ωμικής ζώνης 380049002 4,05

Αγροτικές φυλακές...χωρίς χωράφια...

Η τρέλα δεν πάει στα βουνά...Και ο λόγος απλός: έχει πάει όλη στην κυβέρνηση και το ΤΑΙΠΕΔ, που συνεχίζουν να προκαλούν και να προσπαθούν να ξεπουλήσουν οτιδήποτε βρίσκεται υπό κρατικό έλεγχο. Τελευταίο θύμα τους οι αγροτικές φυλακές της χώρας...

Ευτυχώς - αν και δεν αποκλείουμε να γίνεται κάτι τέτοιο σύντομα και στην χώρα μας - δεν αναφερόμαστε σε ξεπούλημα των αγροτικών φυλακών ή στην μεταφορά του ελέγχου τους σε ιδιώτες. Αλλά σε κάτι που είναι ιδιαίτερα παράδοξο: σύμφωνα με τον πρόεδρο των σωφρονιστικών υπαλλήλων, Σπύρο Καρακίτσο (σε δηλώσεις του στην ertopen), οι αγροτικές εκτάσεις που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των αγροτικών φυλακών της χώρας, είναι έτοιμες να περάσουν (αν δεν έχουν περάσει ήδη) στο "περουσιολόγιο" του ΤΑΙΠΕΔ, με προφανή στόχο την εκποίησή τους.

Πρακτικά αυτή η κίνηση σημαίνει δύο πράγματα: α) είτε οι αγροτικές φυλακές καταργούνται ή μετατρέπονται σε κανονικές φυλακές, β) είτε πλέον η εργασία των εγκλείστων θα γίνεται προς όφελος των ιδιωτών που θ' αγοράσουν τις εκτάσεις, είτε έμμεσα (αν δηλ. τις νοικιάζουν οι φυλακές ανάλογα με τα στρέμματα), είτε άμεσα (δηλ. θα χρησιμοποιούνται ως φτηνό εργατικό δυναμικό).

Και τα δύο ενδεχόμενα είναι ιδιαίτερα αρνητικά. Καταρχήν, η κατάργηση των αγροτικών φυλακών σημαίνει ότι σε μικρές ποινές δε θα δίνεται πλέον η δυνατότητα γρηγορότερης απελευθέρωσης, μέσω μιας σχετικά τίμιας συναλλαγής (δηλ. μέσω της παροχής σκληρής εργασίας από πλευράς των κρατουμένων προς όφελος του κράτους). Μπορεί η μεταγωγή σ' αυτές να ήταν σε αρκετές περιπτώσεις αποτέλεσμα παρανόμων συμφωνιών αλλά αυτό δε παύει να σημαίνει ότι η ύπαρξή τους δίνει μια δεύτερη ευκαιρία σε ανθρώπους που την έχουν ανάγκη. Ο κολασμός και ο σωφρονισμός είναι αναγκαίοι σε κοινωνίες ανθρώπων, αλλά υπάρχουν τιμωρίες και τιμωρίες. Οι αγροτικές φυλακές είναι αναγκαίες για εκείνες τις περιπτώσεις που η παράβαση του νόμου δεν μπορεί να τιμωρείται εξοντωτικά.

Αν πάλι συμβαίνει το 2ο ενδεχόμενο, έχουμε μια ακόμα ένδειξη επιστροφής στον Μεσαίωνα: οι πλούσιοι γαιοκτήμονες (που θ' αγοράσουν έναντι πινακίων φακής τις εκτάσεις), είτε θα έχουν σύγχρονους "σκλάβους" για τις καλλιέργειές τους και τη φροντίδα της γης τους ή είτε θα νοικιάζουν τα χωράφια που αγόρασουν, πίσω στον αρχικό ιδιοκτήτη, λαμβάνοντας ενοίκια μέσω των οποίων θα αποπληρώσουν την αρχική επένδυση γρήγορα και άκοπα...

Πολύ θα θέλαμε να ξέρουμε ποιος φωστήρας το σκέφτηκε αυτό. Του αξίζουν συγχαρητήρια...

Τι συμβαίνει αλήθεια με τα πετρέλαια στην χώρα μας;

Η υπόθεση των πετρελαίων στην ελληνική επικράτεια έχει εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον, αφού πάνω σ' αυτά χτίζονται πολλές ελπίδες για το μέλλον της χώρας. Βέβαια δεν είναι μόνο τα πετρέλαια και το φυσικό αέριο, αλλά και ο ζεόλιθος και άλλα πολύτιμα μεταλλεύματα, από τα οποία ελπίζουν πολλοί - μεταξύ των οποίων και η κυβέρνηση - ότι κάποια στιγμή θα "ξελασπώσουμε" ως χώρα.

Αυτά βέβαια για τους περισσότερους από μας, που δεν έχουμε ιδιαίτερες γνώσεις στην μελέτη των κοιτασμάτων και την γεωλογία. Τα πράγματα όμως δεν είναι τόσο απλά και επίσης δεν είναι όπως ακριβώς φαίνονται. Σε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε ο Α. Ζεληλίδης, καθηγητής Γεωλογίας στην Πάτρα και ένας από τους σημαντικότερους ειδικούς στην χώρα μας σε ζητήματα πετρελαϊκών κοιτασμάτων, φαίνεται καθαρά ότι η κυβέρνηση προχωρά από αστοχία σε αστοχία, κάνοντάς μας να πιστεύουμε ότι είτε επίτηδες το κάνουν, είτε έχουν άλλα πράγματα στο μυαλό τους...

Σταχυολογώντας τα όσα λέει ο κ.καθηγητής διαβάζουμε καταρχήν: "Το ότι δεν θέλουμε επενδύσεις στα κοιτάσματα έχει φανεί και στο παρελθόν, από τους πρώτους διαγωνισμούς γνωστούς με το όνομα  Open Door για Κατάκολο και Γιάννενα. Ενώ οι ενδείξεις  για τα κοιτάσματα ήταν πολύ μεγαλύτερες έβγαλαν διαγωνισμούς για 3 εκ. βαρέλια στο Κατάκολο και 60 εκ. βαρέλια στα Ιωάννινα (και όχι 1 δις. βαρέλια στα Γιάννενα σύμφωνα με προηγούμενη έκθεση της Enterprise) με αποτέλεσμα και η επένδυση που θα γίνει να είναι πολύ μικρότερη και διεθνείς κολοσσοί να μην έρθουν και ο κόσμος έχει αρχίσει να ξεσηκώνεται και να λέει ότι τα έσοδα θα είναι μικρά σε σχέση με τη ζημιά..."
Εδώ φαίνεται το εξής: ακόμα και αν υποθέσουμε ότι αποζητάμε ένα διαγωνισμό χρησιμοποιώντας μια μετριοπαθή εκτίμηση κοιτασμάτων - εδώ υπάρχει μια χαώδης διαφορά των διαγωνισμών με τα εκτιμώμενα μεγέθη- η οποία φυσικό είναι να δημιουργήσει ενδιαφέρον από μικρούς "παίκτες", με σχετικά περιορισμένες επενδυτικές ικανότητες και όχι τις μεγάλες εταιρείες, περιορίζοντας το εύρος του και επομένως τα οφέλη για το Δημόσιο. 

Η συνέχεια όμως που αναφέρεται στην περίφημη παρουσίαση των ελληνικών κοιτασμάτων στο Λονδίνο, είναι ακόμα πιο ενδιαφέρουσα: "Η PGS και το Beicip φάνηκαν ότι δεν ήταν έτοιμες, συνεπώς μάλλον θα προτιμούσαν η παρουσίαση να γίνει αργότερα.Η PGS  έδειξε 4 γραμμές, από τις 10 περίπου που δείχνει τον τελευταίο χρόνο, αφαιρώντας όλα τα δομικά στοιχεία (ρήγματα – επωθήσεις), με αποτέλεσμα να δημιουργήσει μεγαλύτερη ανασφάλεια στις πετρελαϊκές εταιρείες τόσο για την ποιότητα των νέων σεισμικών όσο και για το αν γνωρίζει τη γεωλογία της Ελλάδας.Το Beicip, το γαλλικό ινστιτούτο- σύμβουλος του υπουργείου έκανε μια από τις χειρότερες παρουσιάσεις του, που μέσα από 2 διαφάνειες προσπάθησε να δείξει ότι γνωρίζει την περιοχή χωρίς όμως να βάλει και στις δικές της ερμηνείες δομικά στοιχεία (ρήγματα και επωθήσεις), ενώ οι ερμηνευμένες ανακλάσεις δεν είχαν συνέχεια και δεν καθόριζαν γνωστά γεωλογικά όρια για την κάθε περιοχή.Συμπερασματικά θα μπορούσε κανείς να υποθέσει ότι το Λονδίνο έγινε για να πουλήσει η PGS σεισμικές γραμμές και να καλύψει το κόστος της και έτσι το Υπουργείο να εισπράξει κάποια χρήματα. Δεν είναι όμως έτσι, και συνεπώς το ερώτημα είναι τότε ποιος επέβαλε το Λονδίνο; Όμως την παρουσίαση στο Λονδίνο την επέβαλε ο Υπουργός.Το ερώτημα είναι όμως γιατί; Μια είναι η απάντηση, θέλει να εισπράξει το 20-30% των πωλήσεων για να δείξει έσοδα.Αν το Υπουργείο εισπράξει 10-15 εκατομμύρια τότε ο Υπουργός θα μιλάει για τεράστια έσοδα. Όμως και σ’ αυτή την περίπτωση δεν έχει ακόμη συστήσει το «Ταμείο Γενεών», όπως το ονόμασε, για να μπουν τα έσοδα εκεί αλλά προφανώς, όπως και το προηγούμενο 1 εκατομμύριο από το opendoor, θα πάνε στο Υπουργείο οικονομικών."
Εδώ φαίνεται γι' άλλη μια φορά ότι το Δημόσιο λειτουργεί με τη λογική ΤΑΙΠΕΔ: "πουλάμε για να εισπράξουμε τώρα, να πάνε τα χρήματα προς το χρέος, και αφήνουμε το δημόσιο συμφέρον και το μέλλον στην άκρη". Υπάρχει βέβαια μια λογική σ' αυτό - η πίεση της τρόικας για άμεσα έσοδα και εύρεση πόρων για την αποπληρωμή του χρέους - αλλά μήπως θα έπρεπε αντί να βλέπουμε μόνο το σήμερα, να υπήρχε κι ένας σχεδιασμός για το αύριο - το περίφημο "ταμείο γενεών" δηλαδή - στο οποίο θα στηρίζεται στο "μέλλον" η παιδεία, η υγεία κ.λπ.; Μια οποιαδήποτε κυβέρνηση που ενδιαφέρεται για την χώρα που κυβερνά θα έπραττε έτσι και όχι με τη λογική άρπα-κόλλα.

Όσο για το φορέα διαχείρισης...Ο κύριος καθηγητής έχει να πει κάτι και γι' αυτό: "Ανακοινώθηκε από την πρόεδρο της ΕΔΕΥ ότι σύντομα θα προκηρυχθεί η πρόσληψη 20 στελεχών στην ΕΔΕΥ.. Δηλαδή ενώ αναμένουμε τη στελέχωση του Δ.Σ. προκειμένου να διεξάγει ο ΕΔΕΥ το διαγωνισμό και να είναι φορέας διαχείρισης των κοιτασμάτων θα προσλάβουμε επιστημονικό προσωπικό ... για να γίνει ερευνητικός φορέας; Η ΕΔΕΥ είναι ένας φορέας, που είναι σε αναμονή για 3 χρόνια η στελέχωση του, και....μέχρι να στελεχωθεί τις αποφάσεις παίρνει ο Υπουργός. Και τώρα αυτό τον  φορέα που μόλις ιδρύσαμε θα τον ξανα-ιδρύσουμε για να μη λειτουργήσει ποτέ... και ως τότε να κάνει κουμάντο ο κ. Μανιάτης. Και εξηγώ το «ποτέ». Επιλέγουμε αντί να επενδύσουμε στον ΕΔΕΥ, να πληρώσουμε 1 εκ. ευρώ σε ξένο σύμβουλο (μάλλον την Beicip) αφαιρώντας πολύτιμα κονδύλια από προτάσεις που εγκρίθηκαν αλλά δεν χρηματοδοτήθηκαν λόγω έλλειψης χρημάτων. Ταυτόχρονα καταφέρνουμε να καθυστερήσουμε τη διαδικασία μέχρι και 2 χρόνια." Κοινώς κοιτάμε να δώσουμε χρήματα που δεν έχουμε σε κάποιον που απλώς παρίσταται και προσφέρει υπηρεσίες κάτω το μετρίου, αποστερώντας χρήματα από φορείς που δυνητικά μπορούν να προσφέρουν περισσότερα και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου...

Και η κατακλείδα; "Το «σύστημα» δεν θέλει την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και οι κινήσεις που γίνονται στοχεύουν στο να μην πετύχει τελικά. Και αυτό το «σύστημα» δεν είναι τόσο απροσδιόριστο. Αρκεί να σκεφτούμε ότι  εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου ανέρχονται σε  4 δις το χρόνο και αν αξιοποιηθούν τα ελληνικά κοιτάσματα οι μεγάλοι εισαγωγείς θα χάσουν σημαντικά έσοδα..." Σ' αυτό δε θα πούμε κάτι. Ελπίζουμε απλώς να είναι απλώς μια έκφραση της κλασσικής ελληνικής "συνωμοσιολογίας"...

Η κοροϊδία των εισφορών προς τρίτους ή το πως η κυβέρνηση φροντίζει μόνο τα "παιδιά" της

Τα ασφαλιστικά ταμεία αποτελούν τους μεγαλύτερους χαμένους του Μνημονίου. Τι PSI πέρασαν, τι κατάρρευση εσόδων λόγω μείωσης εκείνων που μπορούν να πληρώνουν τις εισφορές τους, τι μεγαλύτερα έξοδα λόγω της αύξησης εκείνων που αποζητούν να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες τους...Το τελευταίο χτύπημα ήταν η περιβόητη "κατάργηση" των εισφορών προς τρίτους - οι οποίοι τρίτοι στην μεγάλη τους πλειοψηφία ήταν τα επικουρικά ταμεία.

Βέβαια για να είμαστε ειλικρινείς οι εν λόγω εισφορές - υποχρεωτικές για όσους αγόραζαν υπηρεσίες σε διάφορους τομείς - ήταν μια ωραίοτατη ληστεία. Ληστεία που όμως ήταν σχετικά μικρή ποσοτικά και στην ουσία κάλυπτε την ανεπαρκή κρατική χρηματοδότηση ή τα μικροπολιτικά συμφέροντα που προσπαθούσε να προωθήσει το κράτος (κοινώς τις εκδουλεύσεις) προς κλάδους και φορείς. Η ουσία είναι ότι αυτές οι εισφορές - ειδικά μετά την οικονομική κρίση - αποτελούσαν μια οικονομική ανάσα και κρατούσαν όρθια τα ταμεία.

Η κατάργηση τους δημιούργησε τεράστια προβλήματα. Όμως η κυβέρνηση - καλυμμένη πίσω από την ταμπέλα "μνημονιακή υποχρέωση" προχώρησε στην κίνηση αυτή. Όχι όμως για όλους... Όπως γράφει ο "Ελεύθερος Τύπος", πέντε ευρώ από κάθε κλήση των 100 ευρώ για τροχαία παράβαση που πληρώνουν οι πολίτες, θα πηγαίνουν όχι στα έσοδα του κράτους, αλλά στα επικουρικά ταμεία για τις συντάξεις των ενστόλων. Επίσης το 5% από τα παράβολα υπέρ του Δημοσίου που πληρώνουν υποχρεωτικά οι επιχειρήσεις για πιστοποίηση του προσωπικού πυρασφάλειας θα πηγαίνει ως πόρος για το επικουρικό ταμείο των υπαλλήλων του πυροσβεστικού σώματος. Τα έσοδα αυτά (το 5% από τις κλήσεις της Τροχαίας και το 5% από τα παράβολα του Δημοσίου) προβλέπονται σε νόμο που ψηφίστηκε στη Βουλή και μάλιστα το εν λόγω άρθρο που επαναφέρει κρατική ενίσχυση σε επικουρικούς φορείς μπήκε συγκεκαλυμμένα σε άσχετο νόμο.

Επομένως εδώ έχουμε για άλλη μια φορά δύο μέτρα και δύο σταθμά. Από την μια υπάρχουν κλάδοι που "ευνοούνται" (και για τους οποίους δεν υπάρχουν μνημονιακές υποχρεώσεις) και από την άλλοι κάποιοι που τραβάνε κουπί - και δε θα πρέπει να μιλούν κιόλας...Και βέβαια δεν θεωρούμε λάθος (εδικά αφού η επιβάρυνση δεν αφορά άμεσα τον πολίτη) να υπάρχει ενίσχυση των ταμείων ασφάλισης. Αλλά αυτό πρέπει να γίνεται για ΟΛΑ τα ταμεία αντίστοιχα... Για να υπάρχει δικαιοσύνη...Ή μήπως αυτό είναι πολυτέλεια πλέον στην χώρα μας;

Μερικές λεπτομέρειες για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα

Πριν από μερικά χρόνια ο Γιώργος Παπανδρέου όντας στην αρχή της Πρωθυπουργικής του θητείας αποφάσισε ν' αφήσει το στίγμα του προωθώντας την ιδέα του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος. Αυτό πρακτικά θα σήμαινε ότι το κράτος θα εγγυόταν τα απολύτως απαραίτητα σε μια οικογένεια έτσι ώστε να εξαλειφθούν τα φαινόμενα της απόλυτης φτώχειας η οποία επηρέαζε τότε ένα μικρό σχετικά κομμάτι του πληθυσμού. Η ιδέα φυσικά ήταν πολύ καλή - όχι πρωτότυπη βέβαια - και θα έφερνε την χώρα πιο κοντά στις κοινωνίες της Δυτικής Ευρώπης, αποτρέποντας τα δεινά της απόλυτης φτωχοποίησης (εγκληματικότητα, ανθρώπινη εκμετάλλευση, πορνεία κ.λπ.).

Ήρθε όμως το Μνημόνιο, η ιδέα μπήκε στην άκρη μέχρι που επανήλθε δύο χρόνια περίπου - μετά τις εκλογές του 2012. Από το 2010 μέχρι σήμερα όμως έχουν αλλάξει πολλά: Το ποσοστό εκείνων που διαβιούν σε τέτοιες συνθήκες έχει φτάσει περίπου το 10% του πληθυσμού και η χώρα έχει χρήματα μόνο για ότι της επιτρέπει η τρόικα: δηλ. για να πληρώνει τόκους και να προωθεί την ανάπτυξη μέσω all-inclusive ξενοδοχείων που προσλαμβάνουν μαθητευόμενους από την Τσεχία και φωτοβολταϊκών πάρκων στα οποία δε δουλεύει κανείς. Χρήματα για κοινωνική πρόνοια, συντάξεις και παιδεία απλά δεν υπάρχουν.

Έλα όμως που η κυβέρνηση θεωρεί ότι μόνο η εφαρμογή ιδεών όπως αυτή του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος μπορούν να της δώσουν μια δημοσκοπική ανάσα και θέλει να την εφαρμόσει πάση θυσία; Έτσι έχουμε ξεκινήσει συσκέψεις επί συσκέψεων για το θέμα χωρίς όμως θετικά μηνύματα όπως φαίνεται από το ρεπορτάζ του "Πρώτου Θέματος": "Ειδικά για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, η τρόικα θα επιμείνει στην μόνιμη θέση της, όσοι το λαμβάνουν να μην εισπράττουν ταυτόχρονα και άλλες προνοιακές παροχές. Η Τρόικα απαιτεί σε όσους τελικά χορηγηθεί το εν λόγω επίδομα, να αποκλειστούν από τυχόν χορήγηση των όποιων άλλων επιδομάτων. Πρακτικά, κάτι τέτοιο μεταφράζεται σε απώλεια για παράδειγμα του οικογενειακού επιδόματος που χορηγεί ο ΟΓΑ, για να ληφθεί το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα.
Στόχος της τρόικας είναι να μην υπάρξει αύξηση του κονδυλίου που αξιοποιείται για την άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Άρα, επί της ουσίας επιδιώκει ότι παραπάνω δίνεται μέσω μιας κοινωνικής παροχής, να περικόπτεται το ανάλογο ποσό από μια άλλη.
Το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα θα περιλαμβάνει την κάλυψη των αναγκών για είδη διατροφής  είδη ένδυσης και υπόδησης, ύδρευση, ηλεκτρισμό και άλλα καύσιμα, αγαθά και υπηρεσίες για συνήθη οικιακή συντήρηση, προσωπική φροντίδα και υγεία, υπηρεσίες μεταφορών και τηλεπικοινωνιών, στέγαση με ενοίκιο ή και σε ιδιόκτητη κατοικία, για την οποία υπάρχει μη εξοφλημένο στεγαστικό δάνειο."

Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αυτό που θα συμβεί είναι μια ανακατανομή των πόρων και μια μετονομασία των επιδομάτων - καμία ουσιαστική αλλαγή στην παρούσα κατάσταση, πράγμα που είναι απαραίτητο για να μπορέσει ν' αντιμετωπιστεί το φαινόμενο σε πρώτη φάση, μέχρι να μειωθεί η ανεργία...Το ερώτημα βέβαια είναι άλλο: υποτίθεται ότι οι εισφορές αλληλεγγύης, μέρος των ιδιωτικοποιήσεων κ.ο.κ. θα πήγαινε σε υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Αυτό δεν έγινε. Τώρα η κυβέρνηση θέλει να φέρει το "ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα" σε περισσότερους ανθρώπους, χωρίς όμως ν' αυξήσει το κονδύλι και έχοντας ένα ταβάνι τα 4800 ευρώ ανά οικογένεια. Γίνεται; Μάλλον όχι...

Η κυβέρνηση βέβαια θέλει να χρυσώσει το χάπι. Και επιζητά τρόπους έτσι ώστε στις επιπλέον παροχές που θα δοθούν στους δικαιούχους του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος και οι οποίες θα χορηγούνται παράλληλα, να είναι το επίδομα θέρμανσης και η δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Επίσης είναι η δωρεάν φύλαξη παιδιών σε βρεφονηπιακούς ή παιδικούς σταθμούς και το φθηνότερο ρεύμα στο κοινωνικό τιμολόγιο. Η τρόικα όμως αντιδράει γιατί αν εξαιρέσεις τους παιδικούς σταθμούς (που χρηματοδοτούνται μέσω ΕΣΠΑ - προς το παρόν γιατί όταν τελειώσει δε θα υπάρχουν πόροι όπως έγινε και με το "Βοήθεια στο Σπίτι") όλα τα υπόλοιπα "βοηθήματα" πληρώνονται από το ίδιο κονδύλι.

Πάντως στη θεωρία - και με βάση τα όσα κυκλοφορούν - οι δικαιούχοι θα λαμβάνουν επιπλέον ποσό ευρώ για τον/την σύζυγο και για κάθε παιδί άνω των 14 ετών και πρόσθετο ποσό για κάθε τέκνο κάτω των 14 ετών. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα πληροφορίες, το μέγιστο μηνιαίο ποσό θα διαμορφωθεί στα 230 ευρώ για μεμονωμένο άτομο, συν 70 ευρώ για τη σύζυγο και από 50 ευρώ για κάθε παιδί.  Η λεπτομέρεια; Έχει προαποφασιστεί το ότι αν υπάρχουν εισοδήματα από άλλες πηγές, που είναι κάτω από 4.800 ευρώ το χρόνο, τότε θα γίνεται συμψηφισμός. Δηλαδή, μια τετραμελής οικογένεια, αν έχει 3.000 ευρώ εισόδημα, θα παίρνει άλλα 1.800 ευρώ το χρόνο. Αυτή θεωρείται μια καλή λύση (από την κυβέρνηση) για να υπάρξει περιορισμός του ποσού που θα πάρουν οι δικαιούχοι ώστε να μοιραστούν τα χρήματα σε περισσότερους και να πει το "ναι" η τρόικα.

Για την ύπαρξη εισοδηματικών κριτηρίων ακούγονται επίσης πολλά - το μόνο σίγουρο ότι θα υπάρχουν περιουσιακά κριτήρια (80 - 150 χιλιάδες ευρώ), κάτι φυσικά άδικο γιατί η ύπαρξη στέγης δε σημαίνει εισοδήματα ούτε και ύπαρξη εισοδημάτων. Αλλά είπαμε - τα λεφτά λίγα και οι ανάγκες μεγάλες...

Έτσι πιθανότατα οι χαμένοι θα είναι πολλοί - αλλά η κυβέρνηση θα έχει κάνει τη φιγούρα της όμορφα και καλά...

Η ανεπάρκεια του Ευάγγελου Βενιζέλου ως υπουργού Εξωτερικών

Το να έχει κανείς όνειρα στη ζωή του δεν είναι κακό - το αντίθετο. Αποτελούν κινητήριο δύναμη για την ατομική και πολλές φορές για την κοινωνική πρόοδο. Το πρόβλημα είναι όταν κάποιος έχει όνειρα για τα οποία είναι ανεπαρκής - για διάφορους λόγους - και όταν χρησιμοποιεί αθέμιτα μέσα για να τα πραγματοποιήσει. Αυτό γίνεται χειρότερο όταν τα όνειρα πραγματοποιούνται εις βάρος του κοινωνικού συνόλου. 
Δυστυχώς στην εποχή μας οι ανεπαρκείς άνθρωποι που έχουν όνειρα εξουσίας αποτελούν ένα πολύ μεγαλό ποσοστών από το σύνολο των κυβερνώντων. Γράψαμε για τον Αντώνη Σαμαρά και για το όνειρό του να γίνει Πρωθυπουργός και σήμερα θ' ασχοληθούμε με τον Ευάγγελο Βενιζέλο, που μεταξύ των άλλων - και επειδή δεν υπήρχε κάτι πιο σπουδαίο να κάνει - αποφάσισε και ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών. Εκεί δίνει μια παράσταση που έχουμε χρόνια να δούμε, από την περίοδο που ο Γιώργος Παπανδρέου χόρευε ζεϊμπέκικα και έκανε εξωτερική πολιτική με τον αλήστου μνήμης Άλεξ Ρόντο (τον πρώτο Έλληνα "πρέσβη εκ προσωπικοτήτων" που δεν μιλούσε ελληνικά και ήταν αμφίβολο αν έχει και ελληνική εθνική συνείδηση) να κάνει τα "κρυφά κουμάντα". Τα όσα αναφέρει στο παρακάτω άρθρο η εφημερίδα "Παρόν" αποτελούν "σταγόνα στον ωκεανό" και αξίζει να διαβαστούν:

"Μόνο τον... βούρδουλα δεν πήρε ο αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος κατά της κύπριας ευρωβουλευτού κυρίας Ελένης Θεοχάρους, επειδή τόλμησε να καταγγείλει την απόλυτη σιωπή όχι μόνο του ίδιου αλλά, δυστυχώς, και του πρωθυπουργού στη νέα ιταμή τουρκική πρόκληση, με τον χαρακτηρισμό της Κύπρου, μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ως «εκλιπούσας χώρας».
Συγκεκριμένα, σε έγγραφο που κατέθεσε η Άγκυρα στο τελευταίο Συμβούλιο Σύνδεσης της Τουρκίας με την ΕΕ αποκαλεί την Κυπριακή Δημοκρατία «εκλιπούσα χώρα»! Και αντί ο κ. Βενιζέλος να έχει ήδη ζητήσει τελεσιγραφικά εξηγήσεις από την Τουρκία και να έχει απαιτήσει τη δημόσια ανάκληση της φράσης αυτής, με -άκουσον, άκουσον- ρηματική διακοίνωση προς το κυπριακό υπουργείο Εξωτερικών ζήτησε την αποδοκιμασία της κυρίας Θεοχάρους, η οποία είναι μέλος του Ευρωκοινοβουλίου, εκλεγμένη από τον κυπριακό λαό, που την επανεξέλεξε στις πρόσφατες ευρωεκλογές εκτιμώντας το τεράστιο πολιτικό και κοινωνικό έργο της, και όχι... Φιλιππινέζα του. Ενέργεια απίστευτη να χρησιμοποιεί ο αντιπρόεδρος και υπουργός Εξωτερικών της ελληνικής κυβέρνησης τη διαδικασία της ρηματικής διακοίνωσης (nota) εναντίον αδελφού κράτους, αναπόσπαστου μέλους του Ελληνισμού, επειδή τόλμησε μια ευρωβουλευτής της Κύπρου να κρίνει τα έργα του. Ουδέποτε από τη Μεταπολίτευση και μετά έχει καταγραφεί τέτοια ενέργεια, σημείωναν έλληνες διπλωμάτες, οι οποίοι -απόλυτα δικαιολογημένα- έμειναν έκπληκτοι. Ένα τηλεφώνημα στον κύπριο υπουργό Εξωτερικών αρκούσε για να μεταφέρει τα οποιαδήποτε παράπονά του κατά της κυρίας Θεοχάρους, αλλά ο κ. Βενιζέλος έδειξε ότι πιστεύει πως κανείς δεν δικαιούται να τον κρίνει αρνητικά... Η ρηματική διακοίνωση είναι πρακτική που χρησιμοποιείται εναντίον ενός κράτους με το οποίο βρίσκεσαι σε αντιπαράθεση, που παραβιάζει και αμφισβητεί με συνειδητές πράξεις την εθνική σου κυριαρχία. Τον... βούρδουλα, επομένως, ο αντιπρόεδρος θα έπρεπε να τον είχε πάρει κατά της Άγκυρας, απαιτώντας να διαγράψει αυθωρεί και παραχρήμα τον εσκεμμένο χαρακτηρισμό της Κυπριακής Δημοκρατίας ως «εκλιπούσας χώρας», κάτι που αποτελεί τη μόνιμη επιδίωξή της. Ο κ. Βενιζέλος, όμως, δεν θέλησε -ή δεν τόλμησε- να τη χρησιμοποιήσει κατά της Τουρκίας. Χρήσιμο θα είναι να εξηγήσει γιατί δεν στράφηκε κατά των... φίλων μας, γιατί δεν έκανε το παραμικρό διάβημα. Η απάντηση πιθανότατα είναι ότι η κυρία Θεοχάρους είναι εύκολος στόχος, ενώ οι απέναντι δεν πρόκειται να κάνουν το χατίρι του έλληνα αντιπροέδρου και υπουργού Εξωτερικών. Είναι, άλλωστε, γνωστό -πικρή η εμπειρία- πως οι Τούρκοι δεν λένε τίποτε τυχαία, κάθε βήμα τους είναι σχεδιασμένο και ό,τι γράφουν δεν το ξεγράφουν... Δεν πρέπει, πάντως, να θεωρηθεί αμελητέα και η πλήρης σιωπή του πρωθυπουργού. Αν συμφωνούσε με την πρωτοφανή ρηματική διακοίνωση κατά της κ. Θεοχάρους, σίγουρα θα είχε δώσει κάποιο στίγμα. Να μην ξεχνάμε ότι ο κ. Σαμαράς έχει διατελέσει υπουργός Εξωτερικών και γνωρίζει πολύ καλά ότι η ρηματική διακοίνωση είναι ακραία επιλογή...

Τρόμαξε από την αποκάλυψη του εγγράφου

Αποδεικνύεται τελικά ότι είχε τους λόγους του που έστησε στον τοίχο την κύπρια ευρωβουλευτή ο κυρ αντιπρόεδρος. Το έκανε διότι έφερε στο φως το έγγραφο-δυναμίτη που κατέθεσε η Τουρκία στην πέμπτη συνάντηση του Συμβουλίου Σύνδεσης Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας, το οποίο μετ' επιμελείας έκρυβε ο κ. Βενιζέλος. Χάρη στο ξεμπρόστιασμα του υπουργού Εξωτερικών από την κ. Θεοχάρους αποκαλύφθηκε ότι στις 100 σελίδες αυτού του εγγράφου η Άγκυρα καταγράφει μία μία τις διεκδικήσεις της κατά της χώρας μας. Με μία λέξη ζητάει... συγκυριαρχία, για να μην πούμε την παράδοσή μας...

Απαιτεί συγκεκριμένα από την Αθήνα να αρνηθεί το δικαίωμα της χώρας μας για επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 μίλια και αν συναινέσουμε και γίνουμε καλά παιδιά θα μας κάνει τη χάρη να πάρει πίσω το casus belli! Φθάνει, μάλιστα, στο σημείο να κουνάει το δάκτυλο ακόμη και στην ΕΕ για την υιοθέτηση πρόσφατα της Στρατηγικής για τη Θαλάσσια Ασφάλεια, που έχει ενοχλήσει έντονα την Άγκυρα γιατί της χαλάει τα σχέδια καθορίζοντας τις θαλάσσιες ζώνες στην περιφέρειά μας, που δικαιώνουν τις ελληνικές θέσεις.

Προχωρεί, όμως, και πιο πέρα η Άγκυρα. Κατηγορεί την Ελλάδα ότι αρνείται να αναγνωρίσει την εθνοτική καταγωγή της «τουρκομουσουλμανικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης» και επαναφέρει σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης την απαίτηση για άμεση εκλογή των μουφτήδων!

Έτσι εξηγείται η βίαιη και πρωτοφανής αντίδραση του αντιπροέδρου και υπουργού Εξωτερικών κ. Βενιζέλου, που έγινε... Τούρκος με τις αποκαλύψεις της κ. Ελένης Θεοχάρους. Ήρθαν στο φως οι... ρηματικές απαιτήσεις της Άγκυρας, που με τη σιωπή του -σιωπή της Ελλάδας, ουσιαστικά- στέλνουμε το μήνυμα ότι τις αποδεχόμαστε, από τη στιγμή που δεν τις καταγγείλαμε με δημόσιες δηλώσεις του υπουργού Εξωτερικών, που θα έπρεπε να συνοδεύονται και με την κατάθεση έγγραφης αμφισβήτησης στο Συμβούλιο Σύνδεσης ΕΕ - Τουρκίας. Και εδώ οι ευθύνες του πρωθυπουργού Αντώνη Σαμαρά δεν είναι μικρότερες από του αντιπροέδρου του. Ελπίζουμε να καταλάβουν το εθνικό λάθος...

Ανοιχτοχέρης στην Αλβανία…

Τα ίδια και χειρότερα έχει κάνει ο διαχειριστής των εθνικών μας θεμάτων κ. Βενιζέλος και με τον άλλο γείτονα, που βρίσκεται στην απέναντι όχθη. Μιλάμε για την Αλβανία, η ηγεσία της οποίας -όχι μόνο η σημερινή αλλά και όλες οι προηγούμενες- αντί να ευγνωμονεί την Ελλάδα που έδωσε δουλειά σε δεκάδες χιλιάδες Αλβανούς, οι οποίοι βρήκαν καταφύγιο στη χώρα μας μετά την κατάρρευση του Χότζα και με τα χρήματα που έβγαλαν συνέβαλαν στην ανόρθωση της αλβανικής οικονομίας, ματαίωσε τη συμφωνία που είχε υπογραφεί για τον καθορισμό της ΑΟΖ μεταξύ Ελλάδας και Αλβανίας, ενώ συνεχίζει να βάζει θέμα Τσάμηδων και να διεκδικεί... ελληνικά εδάφη!


Ο κ. Βενιζέλος εξέπληξε και πάλι. Με απίστευτη ευκολία, που ξεπερνά τα όρια της ανευθυνότητας, χωρίς προηγουμένως να απαιτήσει από τα Τίρανα να δηλώσουν ότι δεν έχουν καμία διεκδίκηση από την Ελλάδα και ότι η συμφωνία για την ΑΟΖ ισχύει και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, ο υπουργός Εξωτερικών, από τη θέση μάλιστα του προέδρου του Συμβουλίου των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ, έδωσε το διαβατήριο στην Αλβανία για την έναρξη προενταξιακών διαπραγματεύσεων για την είσοδό της στο κλαμπ της Ευρωπαϊκής Ένωσης!

Και είδαμε να βάζει βέτο η Τσεχία για κάποιο πρόβλημα που έχουν τσεχικές επιχειρήσεις οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Αλβανία. Έτσι, για να βλέπουμε πώς προστατεύουν άλλες χώρες τα συμφέροντά τους... Εδώ, αν τολμήσει κανείς να κρίνει τις ενέργειες του κ. Βενιζέλου, όχι βέβαια για προσωπικά θέματα, κινδυνεύει να βρεθεί στο σκαμνί, όπως την... έπαθε η κ. Θεοχάρους...

Το ερώτημα που μπαίνει είναι πού έχουν πάει οι ευαισθησίες του Αντώνη Σαμαρά της εποχής της Πολιτικής Άνοιξης, τότε που δεν σήκωνε μύγα στο σπαθί του, και σήμερα δεν αντιδρά στις συνεχείς υποχωρήσεις που γίνονται απέναντι στην Τουρκία και στην Αλβανία."

Μερικοί λόγοι γιατί η χρηματοδότηση φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων ΔΕΝ βοηθάει την ανάπτυξη

Κάθε χώρα που σέβεται τον εαυτό της και θέλει να αφήσει περιβαλλοντική παρακαταθήκη στις επόμενες γενιές, πρέπει και επιβάλεται να προωθεί την χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Αυτό τουλάχιστον είναι το επιχείρημα της κυβέρνησης για τη μαζική χρηματοδότηση φωτοβολταϊκών και αιολικών πάρκων, μέσω των αναπτυξιακών νόμων - χρηματοδοτήσεις που μαζί με τις εγγυημένες τιμές πώλησης (εις βάρος της ΔΕΗ που υποχρεούται ν' "αγοράσει" ακριβά την ενέργεια που θα παραχθούν και των καταναλωτών που πληρώνουν ειδικά τέλη - χαράτσια για την χρηματοδότηση των αυτών πάρκων), καθιστούν τις εν λόγω "επενδύσεις" χρυσοφόρες.

Η όλη υπόθεση όμως έχει πολλά κενά. Καταρχήν υπάρχει (και εδώ) έντονο το φαρισαϊκό στοιχείο. Από την μία η κυβέρνηση ξεπουλάει τον αιγιαλό αδιαφορώντας για το τσιμέντο που θα πέσει ενώ φροντίζει ν' ανοίξει το δρόμο για το "τσιμέντωμα" των δασών (λες και οι Ευρωπαίοι που τα προστατεύουν ουσιαστικά είναι "κουτόφραγκοι") και από την άλλη μιλάει για "προστασία" του περιβάλλοντος μέσω της χρήσης των ΑΠΕ.

Κατά δεύτερον ο αναπτυξιακός νόμος, εξ ορισμού έχει στόχο να βοηθήσει την ανάπτυξη. Στην παρούσα φάση με τους ανέργους να σκοτώνονται για ένα ξεροκόματο και για μισθούς πείνας, αυτό που χρειάζεται στην χώρα μας είναι επενδύσεις που θ' ανοίξουν ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΣ δουλειές. Δυστυχώς τα φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα, ούτε δουλειές ανοίγουν (αφού λειτουργούν από μόνα τους) ούτε χρήματα αφήνουν στην ελληνική οικονομία, αφού τα υλικά που χρησιμοποιούνται είναι εισαγώμενα. Βέβαια όπως έχουμε γράψει και στο παρελθόν (σε άρθρο μας για τον τουρισμό), ακόμα και η χρηματοδότηση ξενοδοχείων δεν βοηθάει την ανάπτυξη - αφού γίνεται χωρίς δικλείδες ασφαλείας που θα προστατεύσουν τις τοπικές οικονομίες και θ' ανοίξουν θέσεις εργασίας. Επομένως όταν μια χώρα που ούτε χρήματα έχει, ούτε υγιή αγορά εργασίας διαθέτει, δίνει χρήματα επιβάλλεται αυτό να γίνεται προς εξυπηρέτηση της κοινωνίας και όχι για τη θεωρητική ανάπτυξη των μεγεθών, που λίγα προσφέρουν στην πράξη.

Και τέλος κατά τρίτον, ο τρόπος που λειτουργεί η αγορά ενέργειας και η υπερσυγκέντρωση των εν λόγω πάρκων σε συγκεκριμένες περιοχές, δε βοηθάει στην ενεργειακή αυτάρκεια της χώρας. Το αντίθετο. Την υποχρεώνει στην μεγαλύτερη εξάρτηση από τις παραδοσιακές πρώτες ύλες, αφού δυστυχώς η τεχνολογία που έχουμε στα χέρια μας είναι και ακριβή και αναξιόπιστη και χρειάζεται υποχρεωτικά την ύπαρξη "συμπληρωματικών" συστημάτων παραγωγής ενέργειας. Θα είχε επομένως μεγαλύτερη σημασία η χρηματοδότηση της έρευνας προς αυτή την κατεύθυνση - παρά η χρηματοδότηση πάρκων, που θα δουλέψουν για λίγο, θα κοστίσουν πολύ και θα δημιουργήσουν μηδενικές θέσεις εργασίας...

Γι΄ αυτό και δεν προκαλεί έκπληξη η σωρεία των αντιδράσεων - ακόμα και εντός κυβέρνησης. Το πρόβλημα όμως είναι ότι η κυβέρνηση πασχίζει να δείξει ότι στην Ελλάδα γίνονται επενδύσεις. Τώρα βέβαια το ότι οι επενδύσεις αυτές στηρίζονται στην εισαγωγή τους σε αναπτυξιακούς νόμους και σε δανεισμούς λίγη σημασία έχει. Παράλληλα δε υπάρχουν και οι πιέσεις από τους δανειστές μας για "προώθηση" αυτών των επενδύσεων και χρηματοδότησης τους. Ο λόγος απλός: η προέλευση των εταιρειών που θέλουν να φτιάξουν φωτοβολταϊκά και αιολικά πάρκα στην χώρα μας. Και όπως λέει και το ρητό "αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτο"... 

Ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει Πρωθυπουργός και μια "περίεργη" αντίληψη για την ανάπτυξη...

Η Ελλάδα είναι η χώρα της ευκαιρίας. Το έχουμε ξαναπεί και θα το ξαναπούμε. Είναι η χώρα που ο κάθε τρελός και παλαβός θα μπορέσει - εκμεταλλευόμενος τις συγκυρίες - να κάνει το όνειρό του πραγματικότητα, αρκεί να είναι από τη σωστή οικογένεια και να έχει τις σωστές γνωριμίες. Πάρτε για παράδειγμα τον  Αντώνη Σαμαρά. Ποιος θα περίμενε πριν από 20 χρόνια ότι θα κατέληγε να γίνει μια μέρα Πρωθυπουργός έχοντας πέσει στην απόλυτη αφάνεια και γυρίζοντας στην ΝΔ μόνο και μόνο γιατί απέσυρε (με βαριά καρδιά) το βέτο ο  "επίτιμος" πιστεύοντας την υπόσχεση που του δόθηκε ότι η Ντόρα θα έχει τη δική της ευκαιρία στην αρχηγία της ΝΔ; Κανείς. Και όμως. Συνέβει... Και όχι μόνο συνέβει αλλά κατάφερε να συνδέσει το όνομά του με μια από τις χειρότερες περιόδους της χώρας, μια περίοδο που η χώρα όχι μόνο είναι ουσιαστικά υποτελής αλλά πραγματοποιεί και ένα από τα μεγαλύτερα ξεπουλήματα δημόσιας περιουσίας που έχει γίνει στην ιστορία των ευρωπαϊκών εθνικών- συγκρινόμενο μόνο με αυτό που συνέβει στις χώρες του ανατολικού μπλοκ μετά την κατάρρευση της Σ. Ένωσης.

Θυσίασε πολλά βέβαια ο Αντώνης Σαμαράς. Οι πολιτικές τούμπες που έκανε έχουν μείνει στην ιστορία όπως επίσης και ο κίνδυνος στον οποίο έβαλε την προσωπική του υγεία παραμονές εκλογών ώστε να μη φανεί "αδύναμος" στο δεξιό κομματικό του ακροατήριο. Αλλά και ο συρφετός που μάζεψε στο κόμμα του για να πάρει ψήφος (και αργότερα υπουργοποίησε) είναι εξίσου απίστευτος.

Αυτό που θα μείνει όμως στην ιστορία είναι η υποκρισία του: "...Kαι καθιστούμε την Ελλάδα μια χώρα φιλική για τις επενδύσεις, φιλική για την επιχειρηματικότητα, ώστε να απελευθερώσει το αναξιοποίητο δυναμικό μας, τα μεγάλα συγκριτικά πλεονεκτήματα και τα ταλέντα των ανθρώπων μας. Και τώρα ανοίγουμε το δρόμο για να μεγαλουργούν οι Έλληνες, όχι μόνο στο εξωτερικό, αλλά και στον ίδιο τον τόπο τους! Αυτό, βέβαια, δεν αρέσει στις συντεχνίες, στα κατεστημένα συμφέροντα που λυμαίνονταν τη χώρα και το δημόσιο πλούτο τόσα χρόνια. Πάρτε για παράδειγμα τις τηλεφωνικές υπηρεσίες. (…) Αποκρατικοποιήθηκαν οι τηλεπικοινωνίες, έσπασε το κρατικό μονοπώλιο και τώρα βάζεις τηλέφωνο σε μερικές ώρες, το κόστος έχει πέσει κατακόρυφα και οι προσφερόμενες υπηρεσίες έχουν πολλαπλασιαστεί, με σταθερή τηλεφωνία, κινητή, Ίντερνετ, δορυφορικά προγράμματα κλπ. Πώς έγινε αυτό; Πρώτον, ο καταναλωτής επωφελήθηκε από τον ανταγωνισμό. Και δεύτερον, η κοινωνία επωφελήθηκε από τις επενδύσεις που έκαναν οι ιδιώτες πάροχοι για να μπορέσουν να αντέξουν στον ανταγωνισμό. (…)". 

Τα παραπάνω δεν τα είπε κάποιος άνθρωπος σε διάρκεια παραληρήματος κίτρινου πυρετού...Τα είπε ο Πρωθυπουργός σε συνέδριο του Economist για την ανάπτυξη... Και για να τα "κάνουμε δίφραγκα", να τι θέλει να πει ο ποιητής:
α) Το ταλέντο των Ελλήνων θ' απελευθερωθεί με μισθούς 400 ευρώ και δεκάωρα εργασίας με ανύπαρκτη ιατροφαρμακευτική κάλυψη και με παιδεία υπό διάλυση.
β) Εκείνοι που “λυμαίνονταν την χώρα και τον δημόσιο πλούτο τόσα χρόνια” δεν ήταν ούτε οι επίορκοι πολιτικοί ούτε η -εγχώρια και ξένη- πλουτοκρατία (τραπεζίτες, βιομήχανοι, εφοπλιστές κλπ) αλλά οι εργαζόμενοι και οι εκλεγμένοι εκπρόσωποί τους. Προφανώς γιατί ακόμα επιθυμούν να πληρώνονται για τη δουλειά που κάνουν...
γ) Για την ανάπτυξη στις τηλεπικοινωνίες δεν φταίει η επιστημονική πρόοδος (θυμηθείτε πως ήταν τα πράγματα σε όλο τον κόσμο μέχρι τα τέλη του '80 και πόσο μεγάλη πρόοδος υπήρξε από τότε μέχρι σήμερα) ούτε και οι τεράστιες επενδύσεις που έκανε ο ΟΤΕ όντας υπό ΚΡΑΤΙΚΟ έλεγχο, αλλά όσα έγιναν μετά. Σ' αυτήν την πρόοδο που επιτελέστηκε μετά την ιδιωτικοποίηση, προφανώς ο κ. Σαμαράς περιλαμβάνει και το γεγονός ότι η Ελλάδα δεν έχει πλέον δικό της δορυφόρο αφού ο ΙΔΙΩΤΙΚΟΣ ΟΤΕ τον πούλησε...

Αν αυτά αποτελούν σοβαρές δηλώσεις, σοβαρού ανθρώπου τότε δε θέλουμε να ξέρουμε τι θα λένε οι αστείοι και γελοίοι... Βέβαια ο κύριος Σαμαράς δεν έχει μείνει εκεί. Το ότι η Βουλή θα λειτουργεί με θερινά τμήματα 4 μήνες (βολικό για να περάσουν όλα τα μέτρα που θέλει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες) έχει στην πραγματικότητα μικρή σημασία. Όπως επίσης μικρή σημασία έχει το γεγονός ότι αφήνει να υπάρχουν διαρροές για "αλλαγές προς το καλύτερο" όταν δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο υπό τις παρούσες συνθήκες.

Αυτό που έχει σημασία είναι η απόλυτη ξεδιαντροπιά με την οποία λειτουργεί εντός κι εκτός της χώρας. Γιατί όταν κάποιος θεωρεί ότι ανάπτυξη είναι το κράτος να πληρώνει ξενοδόχους να φτιάχνουν ξενοδοχεία που λειτουργούν σαν "all inclusive" και φέρνουν καραβιές "μαθητευόμενων" Τσέχων που πληρώνονται έναντι 400 ευρώ για 10ωρη εργασία, και ότι η πρόοδος είναι να μπει εισιτήριο σε όλες τις ωραίες παραλίες της χώρας και το να σπάει η ΔΕΗ σε δύο κομμάτια με το "μικρό" να παίρνει όλες τις καινούργιες μονάδες και τα ορυχεία και το "μεγάλο" (και κρατικό) να μένει με αυτές στις οποίες ετοιμάζεται να μπει λουκέτο, μάλλον μας δουλεύει και η γνώμη μας απλά δεν τον ενδιαφέρει.

Αλλά το θέμα δεν είναι καν αυτό. Είναι τι κάνουμε εμείς... Γιατί στον κύριο Σαμαρά π.χ. μπορεί να φαίνεται φυσιολογικό να μπαίνει πλαφόν στις συνταγογραφήσεις φαρμάκων και σ' αυτό να περιλαμβάνει τα φάρμακα χρόνιων ασθενειών (που κοστίζουν) και τα εμβόλια με αποτέλεσμα οι ασθενείς να χρειάζονται να πηγαίνουν πόρτα πόρτα για να τα γράψουν χωρίς να πληρώσουν ή να τα πληρώνουν από την τσέπη τους (ευτυχώς μετά από το σάλο που έγινε τα εμβόλια εξαιρούνται πλέον). Ή το να χρησιμοποιείται η Ανατολική Μεσόγειος ως "διαλυτήριο" χημικών όπλων. Αλλά δεν είναι και αυτό πρέπει να του το δείξουμε εμείς.

Μπορεί να κατάφερε να πετύχει τη μεγαλύτερη φιλοδοξία του αλλά αυτό δεν τον κάνει πετυχημένο...Το αντίθετο μάλιστα αφού το τίμημα για όλους μας είναι βαρύ.

Θα ξυπνήσει άραγε ο "μαρμαρωμένος Πρωθυπουργός";

Ο Κώστας Καραμανλής ο νεώτερος αποτελεί μια ιδιαίτερη περίπτωση πολιτικού. Όχι τώρα - από πάντα. Από τον καιρό που το όνομα του τον πρωτοέβγαλε βουλευτή στην Θεσσαλονίκη για να γίνει στη συνέχεια (με το δίδυμο Σπηλιοτόπουλου - Ρουσόπουλου από πίσω) Πρωθυπουργός. Ο άνθρωπος βέβαια φαινόταν εξαρχής ότι βαριόταν. Βαριόταν να ταξιδεύει, βαριόταν να παρίσταται σε συνεδριάσεις, να υπογράφει χαρτιά, να παίρνει αποφάσεις... Γι' αυτό άφηνε τον Αβραμόπουλο να το παίζει εν δυνάμει Πρωθυπουργός, την Ντόρα να αλλάζει υπουργεία και θέσεις ανάλογα με το τι την βόλευε, τον Αγγέλου να διορίζει διοικητές οργανισμών χωρίς να δίνει λογαριασμό, τον Ρουσόπουλο και τον Λιάπη να "αβγαταίνουν" την προσωπική τους περιουσία και (ευτυχώς) τον Μολυβιάτη να παίρνει αποφάσεις στο Υπουργείο Εξωτερικών. Στη συνέχεια παρέδωσε την Πρωθυπουργία στον Παπανδρέου (δεν αποκλείεται να τον ψήφισε και στις εκλογές κιόλας - αφού γνώριζε για το τσουνάμι που ερχόταν - όπως γνώριζε και ο Παπανδρέου βέβαια, χωρίς όμως να φαίνεται ο τελευταίος ότι κατανοούσε τι σήμαιναν οι κουβέντες του με το ΔΝΤ) και εξαφανίστηκε.
Κυριολεκτικά. Για να μην πάει χαμένη η "προσφορά" του στον τόπο (πρώτη φορά η Ελλάδα είχε Πρωθυπουργό που θα μπορούσε να βγει παγκόσμιος πρωταθλητής σε βίντεο games - κάτι που θυσίασε για το καλό της πατρίδας) επανεκλέχθηκε βέβαια βουλευτής, αλλά η παρουσία του στην Βουλή ήταν τυπική και γινόταν μόνο για "περιορισμένες εμφανίσεις" και τις απολύτως απαραίτητες στιγμές (κυριολεκτικά όμως αφού ψήφιζε μνημόνια και αποχωρούσε).
Έλα όμως που έναν Καραμανλή δεν τον αφήνεις να πάει χαμένο. Γιατί βέβαια ο Καραμανλής παρότι αποχώρησε από το προσκήνιο, διατήρησε ένα αριθμό ανθρώπων γύρω του. Και δεν αναφερόμαστε στους ντελιβεράδες των Ραφηνιώτικων ψητοπωλείων, ούτε εκείνους με τους οποίους παίζει Pro (το γνωστό ποδοσφαιράκι). Μιλάμε για τον Αντώναρο, τον Παυλόπουλο και μερικούς άλλους με τους οποίους "δέθηκε" πολιτικά - όταν "πρωθυπούργευε" δια της απουσίας του.
Έτσι κατά καιρούς - και ιδιαίτερα τώρα που τα πράγματα στην ΝΔ δεν πάνε καλά - εμφανίζονται κάποιοι απ' αυτούς και κάνουν δηλώσεις, που θα προκαλούσαν γέλιο σε οποιαδήποτε σοβαρή χώρα, αλλά αντιμετωπίζονται σοβαρά στο πρώην κράτος και νυν προτεκτοράτο που λέγεται Ελλάδα. Η τελευταία δήλωση π.χ. του Αντώναρου ότι "Ο Καραμανλής δεν ενδιαφέρεται για Πρόεδρος της Δημοκρατίας" θα μπορούσε να είναι τίτλος καλοκαιρινής επιθεώρησης, αλλά δεν είναι: έγινε σοβαρά και αντιμετωπίστηκε με σειρά σχολίων "απογοήτευσης" από σειρά δημοσιογράφων που είδαν την ευκαιρία να 'ξεπληρώσουν" παλιά γραμμάτια (από τις εποχές που είχαν 5 θέσεις σε οργανισμούς του Δημοσίου και υπουργεία).

Ποιος όμως αποφάσισε να ξυπνήσει "τον μαρμαρωμένο" πρώην Πρωθυπουργό; Ο λαός που "θυμήθηκε" τις ένδοξες στιγμές της Πρωθυπουργίας του; Οι ψηφοφόροι του που αγανάκτησαν να μην τον βλέπουν ποτέ στην Θεσσαλονίκη; Όχι βέβαια.

Είναι οι ίδιοι κύκλοι που προσπαθούν να "ξυπνήσουν" τον μεγάλο "αναμορφωτή" του ΠΑΣΟΚ (και της διαπλοκής) τον Κ. Σημίτη. Είναι εκείνοι που έβαζαν τον Σαμαρά να λέει βλακείες του στυλ "πάνε χέρι-χέρι η Χ.Α. και ο ΣΥΡΙΖΑ" (για να κόψει δημοκρατικούς ψήφους από την αξιωματική αντιπολίτευση) και εκείνοι που δημιούργησαν το "Ποτάμι" του Σταύρου ("Τσουτσουλομύτη") Θεοδωράκη.  Είναι δηλαδή αυτοί που προσπαθούν να συσπειρώσουν πρώην νεοδημοκράτες και "σοσιαλιστές" στα μαντριά τους, υποσχόμενοι "αναστάσεις", πρώην πολιτικών, ποντάροντας στο ότι η μνήμη (και όχι δυστυχώς το ψέμα) του Έλληνα έχει κοντά ποδάρια. Θα έχουν τύχη; Ο χρόνος θα το δείξει... Η ουσία είναι ότι προσπαθούν. Ελπίζουμε άδικα...

Φρουτάκια κι Άγιος ο Θεός...

Πριν αρκετό καιρό είχαμε γράψει ένα άρθρο με τίτλο "τζογάρετε γιατί χανόμαστε" - και εξηγούσαμε το πως οδηγούμαστε στη δημιουργία δεκάδων μικρών καζίνο. Στη συνέχεια αναφέραμε για το πως άλλαξε ένας νόμος-σταθμός για το ελληνικό κράτος (με θεωρητικά μεγάλη επίδραση στη κουλτούρα του Έλληνα-αλλά μηδενική στην πράξη) ώστε να ενισχυθούν τα συμφέροντα του Δ.Μελισσανίδη ως συνιδιοκτήτη του ΟΠΑΠ. Και αφού έγιναν αυτά ξαναγυρίσαμε στην εφαρμογή ενός μέτρου που είχε αποφασιστεί προ τριετίας αλλά είχε κολλήσει για διάφορους λόγους. Το αντίπαλο δέος στα καζίνο θα είναι τα φρουτάκια -όπως γράφει η εφημερίδα "Το Ποντίκι" (το άρθρο είναι γραμμένο με σχετικά θετική διάθεση,  εμείς διατηρούμε επιφυλάξεις για το πως θα εφαρμοστεί καθώς και για τη γενίκευση του τζόγου σε καινούργιες, κοινωνικά αποδεκτές μορφές):

"Χρειάστηκαν πάνω από τέσσερα χρόνια και η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ για να μπορέσει να πάρει σάρκα και οστά μία κεντρική Οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία «αναγκάζει» την Ελλάδα να βάλει τάξη στο χάος του τζόγου. Τις επόμενες ημέρες θα δοθεί στη δημοσιότητα το ρυθμιστικό πλαίσιο για τη λειτουργία του ηλεκτρονικού τζόγου (τα λεγόμενα «φρουτάκια» ή βιντεολόττο, ή VLT), με το οποίο ρυθμίζεται και οριοθετείται σχεδόν ο μισός τζίρος της αγοράς.

Με βάση τις κεντρικές προβλέψεις στην ελληνική αγορά, θα διοχετευθούν 35.000 νόμιμα «μηχανάκια» (16.500 από τον ΟΠΑΠ και 18.500 από άλλους ιδιώτες), μέσα από τα οποία θα περνά πλέον όλο το χρήμα του στοιχηματισμού. Μέσα απ’ αυτό επιχειρείται ένα μεγάλο πλήγμα στη φοροδιαφυγή και το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και παράλληλα η ενίσχυση των κρατικών εσόδων.

Την ίδια στιγμή, βέβαια, πέραν του ΟΠΑΠ, που αναλαμβάνει ρυθμιστικό και κεντρικό ρόλο στην αγορά των τυχερών παιχνιδιών, στο παρασκήνιο εξελίσσονται μεγάλες επιχειρηματικές διεργασίες και κόντρες για τους αναδόχους των 18.500 «ιδιωτικών» βιντεολόττο. Τα λεφτά είναι πολλά...

Τεράστιος ο τζίρος

Με τζίρους άνω των 10 δισ. ευρώ σε νόμιμα και παράνομα παιχνίδια, και κοντά στα 15 δισ. μαζί με τα λαχεία, η αγορά του τζόγου είναι όντως τεράστια. Ειδικότερα, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, πέρυσι ο συνολικός τζίρος που πραγματοποίησαν ΟΠΑΠ, καζίνο, κρατικά λαχεία και ΟΔΙΕ έφθασαν τα 8,26 δισ. ευρώ, λίγο πεσμένα σε σχέση με τα 8,9 δισ. του 2009 και τα 9,4 δισ. του 2008.

Το ποσό αυτό όμως αφορά τις αδειοδοτημένες από το ελληνικό Δημόσιο δραστηριότητες και δεν περιλαμβάνει τον «παράνομο» τζόγο – με αιχμή τους 250 διαδικτυακούς ιστότοπους (για στοίχημα, πόκερ κ.ά.) που διατίθενται στους Έλληνες παίκτες. Μαζί με αυτά, όπως είπαμε, ο τζίρος ξεπερνά κατά πολύ τα 15 δισ. ευρώ.

Επιπλέον, στην Ελλάδα λειτουργούν περίπου 20.000 ηλεκτρονικές μηχανές ψυχαγωγικών παιχνιδιών και έως 100.000 παράνομα «μηχανάκια», τα οποία λογίζονται ως φρουτάκια. Συνολικά, ο παράνομος τζίρος όλων των παιχνιδιών υπολογίζεται πως ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο, από τα οποία το Δημόσιο δεν εισπράττει ούτε ευρώ.

Συνωστισμός μνηστήρων

Η προσπάθεια να «ελεγχθεί» ο παράνομος τζόγος άρχισε το 2010 με το σχέδιο νόμου που προέβλεπε το ελεγχόμενο άνοιγμα της αγοράς, την ένταξη και παρακολούθηση σε νόμιμο πλέον πλαίσιο των διεξαγόμενων παιχνιδιών με διασφάλιση και είσπραξη εσόδων για το κράτος από τη ρυθμιζόμενη λειτουργία της αγοράς. Το νομοσχέδιο εκείνο προσδιόριζε και τα φρουτάκια, και μάλιστα με άμεσους στόχους, αφού προέβλεπε την είσπραξη 500 εκατ. ευρώ από την έκδοση αδειών το 2011 και επιπλέον 200 εκατ. ευρώ από τα τέλη λειτουργίας των νόμιμων παιχνιδιών προς είσπραξη κάθε χρόνο.

Οι καθυστερήσεις και η ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ, που μεσολάβησαν, άλλαξαν τους κανόνες. Έτσι, από τα 21.500 μηχανάκια που προβλέπονταν το 2010, σήμερα μιλάμε για 35.000 και μια μπίζνα με τεράστιες διαστάσεις: Πάνω από 6 δισ. ευρώ τζίρο, με προσδοκία επιχειρηματικών κερδών 1 δισ. ευρώ και όφελος για το Δημόσιο 300 εκατ. ευρώ και πλέον κάθε χρόνο.

Εύλογο είναι ότι για μια τέτοια «πίτα», και μάλιστα με σχεδόν εξασφαλισμένη πελατεία (κάποιοι τη χαρακτηρίζουν... πιο εύκολη κι από την Αττική οδό!) συνωστίζονται μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία (πέραν του ΟΠΑΠ που θα έχει τον πρώτο λόγο και ρόλο) θα πάρουν τις περισσότερες από 4 και μέχρι 10 άδειες λειτουργίας που θα παραχωρηθούν με διαγωνισμούς. Ανάμεσα στους ενδιαφερόμενους βρίσκονται:

- Ο Δημήτρης Μελισσανίδης (που βρίσκεται ήδη στο παιχνίδι λόγω της μετοχικής εμπλοκής του στον ΟΠΑΠ, ενώ διαθέτει ήδη και το δίκτυο – τα σημεία πώλησης της εταιρείας πετρελαιοειδών Aegean).

- Ο Σωκράτης και ο Κωνσταντίνος Κόκκαλης της Intralot.

- Η οικογένεια Μπόμπολα.

- Ο Δημήτρης Κοντομηνάς.

- Ο Δημήτρης Κοπελούζος, που επίσης έχει μετοχική εμπλοκή στον ΟΠΑΠ και λέγεται ότι παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις.

Αντίθετα, στην αγορά διαψεύδουν το ενδιαφέρον της οικογένειας Βαρδινογιάννη, τουλάχιστον σε αυτήν τη φάση, όπως επίσης και των αδελφών Πάνου και Θανάση Λασκαρίδη. Την ίδια στιγμή, δεν αποκλείεται η «κάθοδος» μεγάλων ονομάτων από το εξωτερικό.

Προβάδισμα του ΟΠΑΠ

Όλα αυτά όμως θα γίνουν σε δεύτερη φάση, μια και τον πρώτο λόγο – και χρονικά – θα έχει ο ΟΠΑΠ, όπως είπαμε. Αμέσως μετά την ανακοίνωση του κανονισμού λειτουργίας του συγκεκριμένου παιγνίου από την ΕΕΕΠ ο ΟΠΑΠ θα προχωρήσει σε διαγωνισμό για τη διαδικασία προμήθειας των μηχανών. Τα πρώτα μηχανάκια υπολογίζεται να λειτουργήσουν το φθινόπωρο, ενώ έως το τέλος του έτους ο στόχος είναι να έχουν εγκατασταθεί και να λειτουργούν 250.

Το 2015 οι «μηχανές» του ΟΠΑΠ θα έχουν φτάσει τις 11.000, ενώ στις αρχές του 2016, οπότε θα έχει ολοκληρωθεί η πλήρης ανάπτυξη για το δίκτυο του ΟΠΑΠ, θα έχουν φτάσει τις 16.500. Ο ΟΠΑΠ θα προπορευθεί κατά έξι μήνες περίπου στο πρόγραμμα των VLT σε σχέση με τους άλλους ιδιώτες αναδόχους, οι οποίοι θα μπορούν να εγκαθιστούν VLT από το 2015 – εφόσον δεν υπάρξει καθυστέρηση στους διαγωνισμούς για τις άδειες.

Στον Οργανισμό είναι με τις «μηχανές» αναμμένες για να βγει το χρονοδιάγραμμα, ενώ στα χέρια τους έχουν προτάσεις από περισσότερες από 10 εταιρείες για την προμήθεια των 16.500 βιντεολόττο. Οι πληροφορίες λένε ότι οι νέοι ιδιοκτήτες θα κινηθούν στην κατεύθυνση επιλογής άνω του ενός αναδόχου (μερικές πηγές μιλούν για τέσσερις), αφενός για να μοιράσουν τη «δουλειά», αφετέρου για να μην υπάρχει εξάρτηση από έναν και μόνο πάροχο.

Η δουλειά πάντως είναι τεράστια σε κόστος, μια και κάθε ένα «μηχανάκι» έχει κόστος 5.000 - 10.000 ευρώ, ενώ ο ΟΠΑΠ έχει δώσει ήδη 16.000 ευρώ στο κράτος για να πάρει τη δεκαετή άδεια λειτουργίας επίσης του καθενός απ’ αυτά. Δηλαδή έχει ήδη δώσει 150 εκατ. ευρώ με προοπτική το κόστος να ξεπεράσει και τα 400 εκατ. ευρώ! Γι’ αυτό οι Τσέχοι και ο Καμίλ Ζίγλερ, που τρέχει τον ΟΠΑΠ για λογαριασμό των νέων ιδιοκτητών, σκέπτονται σοβαρά να μην αγοράσουν με τη μία όλα τα μηχανήματα, αλλά να πάρουν μερικά και να αποκτήσουν τα υπόλοιπα με χρονομίσθωση ή και με προμήθεια επί του τζίρου.

Ακόμη, τις επόμενες ημέρες θα λυθεί και το θέμα της τεχνολογικής υποστήριξης του δικτύου των VLT του ΟΠΑΠ, με προσφορές να έχουν πέσει από τους... συνήθεις υπόπτους: την Gtech, που πήρε το αντίστοιχο συμβόλαιο για το διαδικτυακό στοίχημα, την Intralot και τη Scientific Games.

Πάντως, με τέτοια κόστη γίνεται αντιληπτό ότι και οι ιδιώτες που θα θελήσουν να μπουν στο παιχνίδι του νόμιμου τζόγου θα πρέπει να βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη. Ανάλογα με τις δυνατότητες που υπάρχουν θα κινηθούν και οι προσφορές που θα υποβληθούν. Σε περίπτωση ισχυρών κοινοπραξιών θα έχουμε λιγότερες άδειες (για παράδειγμα 4.000 - 4.500 «μηχανάκια» για κάθε μία), ενώ σε περίπτωση λιγότερο ισχυρών μπορεί να κινηθούμε σε περισσότερους ομίλους με 1.500 - 2.000.
Κόστη υπάρχουν και για τους καταστηματάρχες που θα φιλοξενήσουν τα νέα νόμιμα φρουτάκια. Αυτοί δεν θα μισθώνουν μόνο τα μηχανήματα από τις κοινοπραξίες, αλλά θα καταβάλλουν και 700 ευρώ φόρο κάθε μήνα για την άδεια λειτουργίας. Κάθε αίθουσα θα μπορεί να φιλοξενεί έναν συγκεκριμένο αριθμό VLT (θα φανεί από την τελική απόφαση της ΕΕΕΠ εάν θα είναι 25 ή 50, μετά τη μεγάλη κόντρα που έχει ξεσπάσει με τα καζίνα), ενώ η άδεια προβλέπει λειτουργία μέχρι τις 2.00 το πρωί.

Τα «μηχανάκια» θα επαναπροσδιορίσουν και τις σχέσεις του ΟΠΑΠ με τους πράκτορες, οι οποίες δοκιμάστηκαν το τελευταίο διάστημα. Τα VLT είναι ένα πολύ ισχυρό ατού στα χέρια της διοίκησης του ΟΠΑΠ και αντίστοιχα πολύ ισχυρό θέλγητρο για τους πράκτορες. Εκτός από τα μηχανήματα που θα μπορούν να μπουν στα συμβατικά πρακτορεία του ΠΡΟ-ΠΟ, οι πράκτορες ακούγεται ότι θα διαμορφώσουν ομίλους για να αναλάβουν ως υπο-ανάδοχοι τη διαχείριση των μηχανημάτων.

Ιδιαίτερο ενδιαφέρον βέβαια έχει και η προσπάθεια για την καταπολέμηση της εγκληματικότητας που γίνεται μέσα από την προσπάθεια αυτή. Μέσα από επενδύσεις τέτοιου ύψους είναι κατ’ αρχήν βέβαιο ότι τόσο το κράτος όσο και ο ΟΠΑΠ αλλά και οι ιδιώτες ανάδοχοι θα περιφρουρήσουν την «τοποθέτησή» τους. Άλλωστε οι πρόσφατες επιτυχίες στην εξάρθρωση δικτύων παράνομου τζόγου μόνο τυχαίες δεν είναι... Για το μέλλον ο νόμος θα προβλέπει και την επί τόπου καταστροφή όλων των παράνομων μηχανών, ώστε να μην μπορούν να ξαναλειτουργήσουν.

Όσο για το ίδιο το παιχνίδι, οι παίκτες θα παίζουν με προσωπική κάρτα, ώστε να ελέγχεται η προέλευση του χρήματος, αλλά και να υπάρχει όριο στο πόσο μπορεί να παίζει κανείς σε ημερήσια ή μηνιαία βάση. Παράλληλα οι παίκτες που θέλουν να λαμβάνουν βεβαίωση κερδών θα πρέπει να έχουν αγοράσει τις κάρτες τους επώνυμα.

Έτσι η ΕΕΕΠ σχεδιάζει να χτυπήσει τα «παραμάγαζα» με τις βεβαιώσεις κερδών, που ως γνωστόν εκμεταλλεύονται την τρύπα τής έως τώρα νομοθεσίας για άγριο ξέπλυμα χρήματος. Τώρα αν αυτό θα χτυπήσει λίγο και τον τζίρο... θα φανεί.

Μερικές αλήθειες για τη διάσπαση και πώληση της ΔΕΗ

Η είσοδος της κυρίας Βούλτεψη στην κυβέρνηση ως κυβερνητικού εκπροσώπου, ήρθε ως επιβράβευση για τις επιδόσεις της ως "παραθυρολόγου" απέναντι στους εχθρούς της κυβέρνησης. Τα χαρακτηριστικά του λόγου της (υπερβολή, παρομειώσεις, μηδενισμός) κρίθηκαν ως απαραίτητα στο θερμό (από πλευράς λήψεως μέτρων και αποκρατικοποιήσεων) που διανύουμε. Η κρίση της απεργίας των εργαζομένων της ΔΕΗ ως παράνομης και καταχρηστικής,  από τα δικαστήρια που αποτελούνται από εκείνους για τους οποίους η μόνη κατηγορία εργαζομένων που έχει μονίμως δίκιο είναι η δική τους, ήρθε ως "βούτυρο στο ψωμί της" αφού με συνεχείς ανακοινώσεις της "άστραψε και βρόντηξε" πολλαπλώς, με επιστέγασμα την ανακοίνωση ότι η απεργία είναι "κενού συνδικαλιστικού περιεχομένου". Λες και το δημόσιο συμφέρον δεν έχει ΚΑΙ συνδικαλιστικό περιεχόμενο. Λες και το αν αύριο η ιδιωτικοποίηση φέρει απολύσεις "παλαιών" (και ακριβών) εργαζομένων με παράλληλες αυξήσεις στις τιμές, δεν είναι σοβαρός λόγος απεργίας.

Τα όσα ακούγονται στα κανάλια και τα ραδιόφωνα για την απεργία από τους υποστηρικτές της κυβέρνησης είναι το λιγότερο αστεία. Από την μία αντιμετωπίζουν την απεργία ως "εσωτερική υπόθεση" της ΔΕΗ, αλλά από την άλλη θεωρούν ότι το ρεύμα αποτελεί "δημόσιο αγαθό", παραβλέποντας τους λόγους της απεργίας. Το γιατί θα πρέπει να μας απασχολεί όλους η ιδιωτικοποίηση, μέσω της διάσπασης, ενός επιπλέον 30% της ΔΕΗ, γράφτηκε πολύ καθαρά στο παρακάτω κυρίως άρθρο της "Ελευθεροτυπίας". Εμείς έχουμε αναφέρει επιπλέον στοιχεία εδώ στο παρελθόν, αλλά το άρθρο που παραθέτουμε γράφει περιληπτικά μερικές αλήθειες για την όλη υπόθεση:

"Λένε πως δεν αποκρατικοποιείται η ΔΕΗ, αλλά πωλείται το 30% για να απελευθερωθεί η αγορά ενέργειας, να αυξηθεί ο ανταγωνισμός με την είσοδο νέων παικτών και κεφαλαίων και να πέσουν οι τιμές στην κατανάλωση ρεύματος.

Δεν λένε όμως πως η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας συντελείται εδώ και μία δεκαετία (2003-2013) με συνέπεια η ΔΕΗ, που αρχικά ήλεγχε το 100% της αγοράς, σήμερα να καλύπτει λιγότερο από τα 2/3 και το υπόλοιπο τροφοδοτούν ανεξάρτητοι ιδιώτες επενδυτές. Στο διάστημα αυτό, όμως, η τιμή του ρεύματος για τα νοικοκυριά αντί να μειωθεί, χάρη στον ανταγωνισμό, αυξήθηκε 93%! Το ίδιο ακριβώς φαινόμενο μεγάλης αύξησης των τιμών σημειώθηκε και σε άλλες χώρες της Ε.Ε., όπου αυξήθηκε ο ανταγωνισμός με την είσοδο νέων παικτών στην αγορά.

Βεβαίως, την τελευταία δεκαετία αυξήθηκαν οι τιμές του πετρελαίου πολύ. Συγχρόνως, όμως, μειώθηκαν οι τιμές του φυσικού αερίου και του άνθρακα, στον οποίο η Ελλάδα ειδικά διαθέτει συγκριτικό πλεονέκτημα (λιγνίτης).

Συνεπώς, ο διπλασιασμός των τιμών οφείλεται σε σημαντικό βαθμό σε άλλους παράγοντες, όπως στην υψηλή φορολογία που επέβαλε το κράτος προκειμένου, μεταξύ άλλων, να χρηματοδοτήσει την επιδοτούμενη διείσδυση του ιδιωτικού παράγοντα στην αγορά. Για τέτοιο ανταγωνισμό μιλάμε... Κάτι που προϊδεάζει και για το μέλλον που θα φέρει ο ανταγωνισμός με τη «μικρή ΔΕΗ».
Ακόμη, η σύγκριση που γίνεται με την επιτυχή ιδιωτικοποίηση του ΟΤΕ είναι αδόκιμη κι ατυχής. Γιατί είναι άλλο πράγμα η ενέργεια που απαιτεί μεγάλες επενδύσεις σε δίκτυα και υποδομές (σταθμούς μεταφοράς, μετασχηματιστές, υδροηλεκτρικά φράγματα, δρόμους κ.λπ.) κι άλλο οι τηλεπικοινωνίες, όπου οι τεχνολογίες των ηλεκτρονικών δικτύων των επιχειρήσεων τρέχουν με τόσο γρήγορους ρυθμούς, με συνέπεια την κάθετη πτώση των τιμών συσκευών (PC, TV κ.λπ.) και υπηρεσιών. Δεν ήταν ο ανταγωνισμός που έριξε τις τιμές στις τηλεπικοινωνίες, αλλά η ταχύτατη τεχνολογική πρόοδος.

Η ιδιωτικοποίηση κοινωφελών υπηρεσιών όπως ο ηλεκτρισμός είναι ενδεχομένως βραχυχρόνια καλή για τους πιστωτές της χώρας, αφού με τα χρήματα που θα λάβει το κράτος θα τους ξεπληρώσει μερικώς. Είναι επίσης καλή για τις πολυεθνικές που επιζητούν επικερδείς δραστηριότητες με κρατική υποστήριξη και στοχεύουν στον ορυκτό πλούτο της χώρας. Δεν είναι όμως καθόλου καλή για τους καταναλωτές και τους εργαζομένους που θα αντιμετωπίσουν αυξανόμενες κι απρόσιτες τιμές, χωρίς βελτίωση στην ποιότητα των υπηρεσιών και την αξιοπιστία του ηλεκτρικού συστήματος της χώρας.
Περί αυτού μαρτυρούν οι αρνητικές εμπειρίες σειράς χωρών σε όλο τον κόσμο, που προχώρησαν στην ιδιωτικοποίηση, σύμφωνα και με μαρτυρίες της Παγκόσμιας Τράπεζας. Τέλος, η αξία της ΔΕΗ δεν μπορεί να υπολογιστεί μόνον με στενά οικονομικούς όρους γιατί έχει εθνική στρατηγική σημασία, όσο ακόμη υπάρχει εθνικό κράτος και δεν είμαστε μία επαρχία της Ευρώπης. Απόδειξη αυτού είναι οι πόλεμοι σε Ιράκ, Λιβύη, Συρία, Ουκρανία, η μόνιμη παρενόχληση της Τουρκίας στο Αιγαίο και η όψιμη αναζήτηση υδρογονανθράκων στις ελληνικές θάλασσες. Ο πραγματικός στόχος της παροχής ενέργειας δεν πρέπει να είναι ο ανταγωνισμός, αλλά μία διαθέσιμη, προσιτή, καθαρή, αξιόπιστη κι ασφαλής προσφορά ενέργειας."

Τι συμβαίνει στα ελληνικά νοσoκομεία - το παράδειγμα του Νοσοκομείου Χανίων

Η κατάσταση στα ελληνικά νοσοκομεία είναι τραγική. Δεν μπορεί κανείς Άδωνις, κανένας Βορίδης και κανένα κανάλι να μας πείσουν για το αντίθετο. Η μοναδική φράση που καλύπτει απόλυτα την κατάσταση είναι "μεγάλες ελλείψεις". Η δε διαδικασία και ο τρόπος λειτουργίας καταδεικνύει ένα οργανωμένο σχέδιο απαξίωσης του δημόσιου φορέα υγείας καθώς και το μέγεθος της ευθύνης των διοικήσεων των νοσοκομείων που δε φέρνουν τα προβλήματα στη δημοσιότητα ώστε ο καθένας ν' αναλάβει τις ευθύνες του. Το παρακάτω ρεπορτάζ της εφημερίδας "Αγώνας της Κρήτης" παρουσιάζει μέσω μιας κουβέντας με τον πρόεδρο της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ ν. Χανίων κ. Ανδρέα Λιοδάκη τα όσα συμβαίνουν με το μοναδικό νοσοκομείο ενός από τους μεγαλύτερους νομούς της χώρας - του Νομού Χανίων. Η αφορμή η δυσλειτουργία της Μονάδας Νεογνών. Τα σχόλια περιττεύουν:

"Η Μονάδα Νεογνών στα Χανιά είναι μία μονάδα Ενδιάμεσης Φροντίδας Νεογνών. Για να λειτουργήσει μία Μονάδα Νεογνών ως μονάδα Εντατικής Θεραπείας Νεογνών προϋποθέτει τη λειτουργία της εντός ενός τριτοβάθμιου νοσοκομείου. Το νοσοκομείο Χανίων δεν έχει τέτοιες προδιαγραφές, δε μπορεί να παρέχει όλες τις απαραίτητες εξετάσεις, δεν έχει το εξειδικευμένο προσωπικό για τη λειτουργίας μίας τέτοιας μονάδας." Ο κ. Λιοδάκης χρησιμοποίησε ένα παράδειγμα για να μας εξηγήσει τι ακριβώς ισχύει: «Αν ένα παιδί παρουσιάσει άπνοιες, οι συνάδελφοι νεογνολόγοι μπορεί να ζητήσουν υπέρηχο εγκεφάλου. Υπέρηχο εγκεφάλου όμως στο νοσοκομείο Χανίων δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε ότι πρόκειται να έχουμε. Ένα παιδί για να νοσηλευτεί στη μονάδα νεογνών, πρέπει να του παρέχεις όλες τις δυνατότητες για εξετάσεις. Αυτές οι δυνατότητες στο νοσοκομείο Χανίων απλά δεν υπάρχουνε». Επομένως, όπως μας είπε ο κ. Λιοδάκης, «ο σκοπός της Μονάδας Νεογνών στο νοσοκομείο Χανίων είναι να παρέχει μία ενδιάμεση νοσηλεία, να αντιμετωπίζει δηλαδή νεογνά για τα πρώτα 24ώρα ώστε μετά να μπορούν τα περιστατικά αυτά με ασφάλεια να μεταφερθούν στη μονάδα νεογνών εντατικής θεραπείας στο τριτοβάθμιο νοσοκομείο το οποίο για την Κρήτη βρίσκεται στο στο Ηράκλειο όπου δίνεται και η οριστική αντιμετώπιση του κάθε περιστατικού».
Κυρίαρχο πρόβλημα της μονάδας η υποστελέχωση
Από αυτό το σημείο πρέπει να ξεκινάει η συζήτηση για την πραγματικότητα της μονάδας και τα προβλήματά της. Τα οποία, όπως μας είπε ο κ. Λιοδάκης, είναι και πολλά και μεγάλα, έχουν επισημανθεί πολλές φορές από την ίδια την διευθύντρια της Μονάδας στα Χανιά αλλά και από την Ένωση Γιατρών,και δημιουργούν μεγάλη ανασφάλεια κατά τη μεταφορά των νεογνών από τα Χανιά προς το Ηράκλειο.
Σύμφωνα με τον κ. Λιοδάκη, το κυρίαρχο πρόβλημα και εδώ είναι η υποστελέχωση:
«Αυτή τη στιγμή δουλεύουν 3 μόνιμοι γιατροί και 1 επικουρικός. Η γιατρός έρχεται από τα Σφακιά όπου δούλευε ως παιδίατρος κι αυτό το κάνει για να μην κλείσει η μονάδα, για να έχει ένα μίνιμουμ προσωπικό ασφαλείας. Όμως και πάλι αναγκάζονται οι γιατροί και εφημερεύουν πολύ πάνω από το όριο της ασφαλούς εφημέρευσης. Από εκεί και πέρα, στη μονάδα δουλεύουν 10 νοσηλευτές, λειτουργούσανε 5 θερμοκοιτίδες οι οποίες είναι πολύ παλιές και σε αυτές προστέθηκαν 3 καινούργιες.Η αύξηση του αριθμού των θερμοκοιτίδων είναι σίγουρα ένα θετικό βήμα αλλά προφανώς δε μπορεί να λύσει το οξύτατο πρόβλημα της δυσλειτουργίας της μονάδας νεογνών. Επίσης, λειτουργούνε 5 μόνιτορ τα οποία οι συνάδελφοι στη μονάδα νεογνών δεν τα εμπιστεύονται».
Δεν είναι αλήθεια ότι γιατροί δε δέχονται να καλύψουν τις κενές θέσεις στη Μονάδα Νεογνών
Ο κ. Λιοδάκης επισημαίνει ότι δεν είναι αλήθεια αυτό που ακούγεται ότι γιατροί δε δέχονται να καλύψουν τις κενές θέσεις ιατρών για την ορθή λειτουργίας της Μονάδας Νεογνών στα Χανιά.
Όπως μας εξήγησε, «από το 2010, επί Υπουργού Υγείας Ανδρέα Λοβέρδου, τέθηκε σε ισχύ μία εγκληματική απαγόρευση στις προσλήψεις και τα αποτελέσματα είναι εμφανή σήμερα σε όλα τα νοσοκομεία της χώρας, στο νοσοκομείο Χανίων και στη Μονάδα Νεογνών».
Για τη Μονάδα Νεογνών στα Χανιά είχαν εγκριθεί οι διορισμοί δύο γιατρών το 2010 όμως με την απαγόρευση των προσλήψεων θα έπρεπε να περιμένουν 4 με 5 χρόνια άπραγοι – όμηροι αυτής της κατάστασης – ωσότου αρχίσουν να εργάζονται! Λογικά, λοιπόν, επέλεξαν να συνεχίσουν τη σταδιοδρομία τους αλλού.
«Εχουμε επισημάνει εδώ και καιρό την κατάσταση. Εγκρίθηκαν δύο διορισμοί για τη Μονάδα Νεογνών το 2010. Από τότε μέχρι σήμερα πέρασαν 4 ολόκληρα χρόνια. Στα 4 αυτά χρόνια ο οποιοσδήποτε γιατρός, ο οποιοσδήποτε άνθρωπος με εξειδίκευση θα θέλει με κάποιον τρόπο να εξασκήσει το επαγγέλμά του, αλλά θα πρέπει να δουλέψει επίσης και για να επιζήσει. Δε μπορεί ένας γιατρός ή ο οποιοσδήποτε να κάτσει με σταυρωμένα χέρια 4 και 5 χρόνια μέχρι να τοποθετηθεί και να αρχίσει να δουλεύει. Αρνήθηκαν λοιπόν τις θέσεις γιατί πέρασε ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημαέως ότου αρχίσουν να δουλεύουν στο νοσοκομείο. Ότι άλλο ακούγεται, είναι για να δημιουργούνται εντυπώσεις, ότι δε φταίει το Υπουργείο, δε φταίνε οι διοικήσεις των νοσοκομείων, φταίνε οι ίδιοι οι γιατροί που δεν ενδιαφέρονται για τις θέσεις εργασίας που προσφέρονται. Αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση».
«Οι νέοι γιατροί ενδιαφέρονται να στελεχώσουν τα δημόσια νοσοκομεία, δεν υπάρχει όμως η βούληση του Υπουργείου Υγείας να στελεχώσει τα νοσοκομεία με γιατρούς» είπε ο πρόεδρος της Ένωσης Γιατρών ΕΣΥ ν. Χανίων.
Για τον κ. Λιοδάκη, το πρόβλημα εντάσσεται και σε ένα γενικότερο πλαίσιο: «Ο κόσμος που μεταναστεύει και φεύγει απ’ τη χώρα, φεύγει επειδή δε βρίσκει εργασιακή προοπτική. Αυτό συμβαίνει και στα νοσοκομεία. Έχει κοπεί τελείως η πρόσβαση στα νοσοκομεία. Αυτό που ισχύει, οι 10 αποχωρήσεις προς 1 πρόσληψη δεν εφαρμόζεται ποτέ. Η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη, είναι 15 προς 1. Με τις συνταξιοδοτήσεις που γίνονται το πραγματικό ποσοστό είναι 20 αποχωρήσεις προς 1 διορισμό».
100 κενές θέσεις ιατρικού προσωπικού στο νοσοκομείο Χανίων – σύντομα χωρίς γιατρούς Ακτινολογικό – Μικροβιολογικό
Με αφορμή τη συζήτησή μας για τη Μονάδα Νεογνών ο κ. Λιοδάκης επανέφερε και το ζήτημα της αναγκαιότητας κάλυψης όλων των κενών οργανικών θέσεων στο ιατρικό προσωπικό στο νοσοκομείο Χανίων που ανέρχονται στις 100. «Αυτή είναι η ανάγκη: να γίνουν μαζικοί διορισμοί, να στηριχθούν τα νοσοκομεία, να αυξηθούν οι προϋπολογισμοί των νοσοκομείων, με αυτόν τον τρόπο θα αντιμετωπιστούν τα προβλήματα».
Ειδικά για το νοσοκομείο Χανίων σημείωσε και τα εξής:
«Είχαμε 18 διορισμούς που εκκρεμούσανε τα τελευταία 4 χρόνια. Απ’ αυτούς υπό την πίεση και του συνδικαλιστικού μας όργανου αλλά και της τοπικής κοινωνίας προχωρήσανε το τελευταίο διάστημα 5 διορισμοί. Πρέπει να γίνουν άλλοι 13 διορισμοί. Υπάρχουν κλινικές που εφημερεύουν στα όρια της ασφαλούς εφημέρευσης».
Σε χειρότερη θέση βρίσκεται το Ακτινολογικό και το Μικροβιολογικό Τμήμα. «Υπάρχει σοβαρός κίνδυνος αν δεν στηριχθούν με ιατρικό προσωπικό σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα να μην υπάρχει κανένας γιατρός σε αυτά τα τμήματα».
Όπως μας είπε ο κ. Λιοδάκης, με υπουργό Υγείας τον Άδωνι Γεωργιάδη προχώρησε μία απαράδεκτη ρύθμιση που καταργεί τη μονιμοποίηση των γιατρών του ΕΣΥ μέσα στη πενταετία όπως ίσχυε όλα αυτά τα χρόνια.
Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι αν δεν αλλάξει κάτι σύντομα,θα στεγνώσουν τα νοσοκομεία και τα κέντρα υγείας από ιατρικό προσωπικό αφού από τη μία ημέρα στην άλλη, θα διακόπτεται η σύμβασή των νέων γιατρών.
Μικρό πλέον το ενδιαφέρον από ανειδίκευτους γιατρούς
«Στο νευρολογικό, στο πνευμονολογικό, στην οφθαλμολογική και τη Β’ χειρουργική ήδη υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα. Και όλα αυτά προστίθενται σε χρόνιες ανάγκες».
Μια τέτοια ανάγκη είναι κι αυτή για παιδοχειρούργο που ενώ στο νοσοκομείο υπάρχουν τρεις κενές θέσεις, δεν καλύφθηκε καμία.
«Μετά από πολύ κόπο και πολλά περιστατικά που έπρεπε να μεταφέρονται στο Ηράκλειο, ήρθε τελικά ένας επιμελητής β’ Παιδοχειρουργός για να αποσπαστεί κι αυτός σε σύντομο χρονικό διάστημα με απόφαση του διοικητή της ΥΠΕ στο ΠΑΓΝΗ. Κι ενώ η υπόσχεση ήταν ότι θα επιστραφεί σύντομα στο νοσοκομείο Χανίων – εντός διμήνου -κάτι τέτοιο ποτέ δε συνέβη», είπε ο κ. Λιοδάκης.
Εδώ, να αναφέρουμε και το ζήτημα της της έλλειψης νέων γιατρών, το μικρό ενδιαφέρον που παρουσιάζουν πλέον οι ανειδίκευτοι γιατροί για να κάνουν την ειδικότητα τους στη χώρα μας και κατ’ επέκταση και στο νοσοκομείο Χανίων.
«Έχουμε «αδειάσει» από ειδικευόμενους γιατρούς κι όποιος γνωρίζει την πραγματικότητα στα δημόσια νοσοκομεία γνωρίζει ότι η 24ωρη λειτουργία τους στηρίζεται στους ειδικευόμενους γιατρούς», κατέληξε ο κ. Λιοδάκης."

Ο τουρισμός και η οικονομική ανάπτυξη (που κάποια στιγμή θα πρέπει να έρθει)

Τελικά ο Έλληνας άμα ξεκινήσει δε σταματάει με τίποτα. Το βλέπει κανείς και με την κυβέρνηση: δεν καταλαβαίνει από ζέστες, καλοκαίρια και υψηλές θερμοκρασίες. Οι άνθρωποι είναι 100% δοσμένοι στο σκοπό τους και συνεχίζουνε ακάθεκτοι. Τι "μικρές ΔΕΗ" ετοιμάζονται να ιδιωτικοποίησουν, τι φορο-διευκολύνσεις ετοιμάζουν για την εταιρεία που θ' αναλάβει το Ελληνικό (τώρα που βγήκε και ο Κορτζίδης, ο πρώην δήμαρχος Ελληνικού από την μέση - ποιος τους πιάνει), τι αβάντες ετοιμάζουν να κάνουν στους Κινέζους στο λιμάνι του Πειραιά... Για να μην πούμε για τις φοροεπιδρομές, τις μειώσεις στις συντάξεις και τα εφάπαξ και τις αλλαγές στην υγεία (αλήθεια βρήκαν οδοντίατρους για το ΠΕΔΥ - τον πρώην ΕΟΠΥΥ - ή ακόμα; Για να μας ενημερώσουν κι εμάς να το πούμε στα δόντια μας).

Παρά τις ατυχίες (αποκλείστηκε η εθνική στο Μουντιάλ και μέχρι το Μουντομπάσκετ υπάρχει πολύς καιρός ακόμα), συνεχίζουν βάση προγράμματος: έκλεισαν την Βουλή άρον-άρον ώστε να υπάρχει καλύτερος έλεγχος των βουλευτών, συνεχίζουν να παραχωρούν ακίνητα στο ΤΑΙΠΕΔ με ρυθμούς πολυβόλου και πιέζουν το ΣτΕ ώστε να καθυστερήσει κι άλλο την έκδοση σειράς αποφάσεων σχετικά με διατάξεις του Μνημονίου. Στα διαλείμματα την "πέφτουν" και στον ΣΥΡΙΖΑ γιατί στην εκδήλωση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ πήγαν και πρώην ΠΑΣΟΚατζήδες. Το αν έχει δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ ή ΄όχι δεν τους απασχολεί. Εξάλλου έχουν έτοιμο και το σενάριο "Σταύρος Θεοδωράκης" (παρεπιπτόντως συγχαρητήρια - μάθαμε ότι εκλέχθηκε επικεφαλής του "Ποταμιού" μετά από αγωνιώδη ψηφοφορία).

Τα πάντα για τ' αφεντικά τους. Και προς όφελος "της πατρίδας". Όχι της δικής μας βέβαια - των αφεντικών τους (άσχετα με το τι λένε - το κεφάλαιο έχει πατρίδα, μόνο που η πατρίδα αυτή δεν ορίζεται από σύνορα, αλλά από τις τσέπες εκείνων που κάνουν κουμάντο σε χώρες όπως η δική μας).

 Το ερώτημα βέβαια που θα πρέπει να μας απασχολεί - όλους εμάς που ακόμα σκεφτόμαστε, που δεν έχουμε αποχαυνωθεί μέχρι σήμερα (και που κάθε μέρα γινόμαστε λιγότεροι) είναι άλλο. Ακόμα και αν έρθει ο ΣΥΡΙΖΑ, πως θα έρθει η ανάπτυξη στην χώρα - ανάπτυξη πραγματική για τον κόσμο και όχι για τα στατιστικά που θα πάνε στην Κομισιόν. Φτάνει ο τουρισμός για να μπορέσουμε να "ξελασπώσουμε" ως χώρα; Μπορεί η "στροφή στη γεωργία" να δώσει φτερά στην οικονομία; H απάντηση είναι προφανώς όχι. Ούτε η Αίγυπτος, ούτε η Τυνησία και ούτε φυσικά η Τουρκία που έχουν μερικά εκατομμύρια παραπάνω τουρίστες από μας έχουν οικονομίες και βιοτικό επίπεδο άξιο ζήλειας. Τα μεροκάματα είναι "της πείνας" και πάλι αυτοί που εκμεταλλεύονται τα οφέλη του τουρισμού είναι "οι ολίγοι".

Άρα πως θα μπορέσουμε να επανακτήσουμε κάτι από τα χαμένα της προηγούμενης περιόδου και θα υπάρχει και η απαραίτητη (οικονομική) "ενέργεια" ώστε να γίνει κοινωνική πολιτική που θα είναι απαραίτητη (μέχρι να καλυφθεί ο χαμένος χρόνος), ώστε να στηριχθεί οικονομικά ο τομέας της υγείας και να γίνει η μεγάλη επένδυση στον τομέα της παιδείας;

Αυτά είναι τα ερωτήματα που πρέπει ν' απαντηθούν. Όχι από την τωρινή κυβέρνηση - είπαμε αυτή κάνει τη δουλειά της - αλλά από την επόμενη... Γι' αυτό ο Αλέξης και η παρέα του έχουν πολύ δουλειά...