Ληστρικά πανωτόκια και στα χρέη προς την εφορία!

Με επιτόκιο χειρότερο και από πιστωτικής κάρτας θα τιμωρεί το υπουργείο Οικονομικών όποιον καθυστερεί πλέον να πληρώνει τους φόρους του. Ομολογώντας την ανικανότητά του να εντοπίσει ποιοι μπορούν και να πληρώσουν φόρους αλλά δεν το κάνουν, το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης εμπνεύστηκε έναν απίστευτο σχέδιο για να αποτρέψει τους οφειλέτες από το να καθυστερούν να πληρώσουν το φόρο τους:  υποχρεώνει όλους ανεξαιρετως τους υπερφορολογημένους πολίτες να ψάξουν άλλους τρόπους για να βρουν τα χρήματα που τους ζητάει το δημόσιο, ακόμα και δανειζόμενοι από τοκογλύφους (αφού οι τράπεζες δεν τους δίνουν πια δάνεια) για να ξεπληρώσουν τα βάρη που τους φορτώνει η κυβέρνηση.

Στο νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς ενσωματώθηκε διάταξη με την οποία μετά από έξι μήνες καθυστέρησης, θα μπαίνουν δύο ειδών τόκοι: ένας 10% εφάπαξ πέραν εκείνου που τρέχει μήνα με το μήνα, από την πρώτη ημέρα καθυστέρησης πληρωμής. Αν μάλιστα η είσπραξη καθυστερήσει 1 χρόνο, ο εφάπαξ τόκος διπλασιάζεται και γίνεται 20% ενώ αν μπει σε τρίτο χρόνο καθυστέρησης θα μπαίνει τόκος 30%, πέραν εκείνου που τρέχει κάθε μήνα.

Σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Οικονομικών, το μηνιαίο επιτόκιο για τις οφειλές αυτές θα είναι 0,7% το μήνα, δηλαδή 8,5% το χρόνο.

Τι σημαίνουν όλα αυτά;

- ότι για 1 μέρα καθυστέρησης ο τόκος θα είναι 0,7%.

- ότι για καθυστέρηση 1-2 μήνες ο τόκος θα φτάνει στο 1,4%.

- ότι για 6 μήνες και 1 μέρα καθυστέρησης (62 μέρες) ο τόκος θα φτάνει στο 11,4%!

- ότι για 12 μήνες και 1 μέρα καθυστέρησης ο τόκος θα φτάνει στο 22,8%!

- ότι για 24 μήνες και 1 μέρα καθυστέρησης ο τόκος θα φτάνει στο «ληστρικό» 39,2%!

Είναι προφανές ότι το μέτρο στοχεύει να λειτουργήσει αποτρεπτικά για όσους αναβάλλουν την πληρωμή γιατί θέλουν να «τζιράρουν» τα χρήματα και να πληρώσουν με αυτά άλλες υποχρεώσεις τους (προμηθευτές, τράπεζες κλπ). Σκοπεύει να καταστήσει απαγορευτικό το να αναβάλει ο οφειλέτης την πληρωμή φόρου, ΦΠΑ αφού μετά θα πρέπει να πληρώσει 11,4% τόκο (σχεδόν 0,2% την ημέρα ή και περισσότερο αν ξεπεράσει τους 12 μήνες)!

Άλλωστε με τις κατασχέσεις-εξπρές και όλα τα άλλα εισπρακτικά μέτρα που έχει φέρει η κυβέρνηση (όπως η διάταξη στο ίδιο νομοσχέδιο που προβλέπει καάσχεση εις χείρας τρίτων χωρίς προειδοποποίηση) το δημόσιο θα έχει ήδη βάλει χέρι στα περιουσιακά στοιχεία του οφειλέτη μέσα σε 6-12 μήνες.

Αφού όμως δεν εξαιρεί όσους έχουν πραγματική δυσκολία πληρωμής, σημαίνει ότι ο ελεγκτικός μηχανισμός του υπουργείου δεν είναι ικανός ούτε με ειδοποιήσεις, ούτε με διασταυρώσεις, ούτε με άλλους τρόπους να βρει ποιοι έχουν αντικειμενικό πρόβλημα και ποιοι όχι να πληρώνουν τους φόρους τους. Στο τέλος έτσι θα γεννηθεί και νέα γενιά ληξιπρόθεσμων χρεών, μόλις διαγραφούν τα ληξιπόθεσμα χρέη που το ίδιο το υπουργείο θεωρεί ανεπίδεκτα είσραξης.

Συγκεκριμένα, με την παράγραφο 1 του άρθρου 49 του φορολογικού πολυνομοσχεδίου που κατέθεσε στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών:

- για οποιοδήποτε ποσό χρέους γίνεται ληξιπρόθεσμο, ο οφειλέτης υποχρεούται να καταβάλει τόκους επί του εν λόγω ποσού για τη χρονική περίοδο από την επόμενη ημέρα του ληξιπροθέσμου. Επί των τόκων του πρώτου εδαφίου δεν επιβάλλονται τόκοι. Αν οποιοδήποτε ποσό χρέους δεν καταβληθεί το αργότερο εντός έξι (6) μηνών από την παρέλευση της ημερομηνίας που αυτό έγινε ληξιπρόθεσμο,  εκτός από τους τόκους του  πρώτου εδαφίου, υπολογίζεται πρόστιμο ίσο με δέκα τοις εκατό (10%) του χρέους που δεν καταβλήθηκε εμπρόθεσμα. Μετά την πάροδο ενός έτους, το πρόστιμο του προηγουμένου εδαφίου ανέρχεται σε είκοσι τοις εκατό (20%) του ποσού που οφείλεται και μετά την πάροδο δύο (2) ετών ανέρχεται σε τριάντα τοις εκατό (30%).

Με απόφαση του Γενικού Γραμματέα Δημοσίων Εσόδων ορίζεται το επιτόκιο υπολογισμού των τόκων του πρώτου εδαφίου του παρόντος άρθρου (8,5% ετησίως σύμφωνα με πληροφορίες). Διευκρινίζεται ότι οι τόκοι θα αρχίζουν να «τρέχουν» «από την επόμενη μέρα της λήξης της νόμιμης προθεσμίας».

Σχόλιο: Νομίζουμε ότι εδώ ο κύριος Στουρνάρας ξεπέρασε πραγματικά τον εαυτό του και πολύ απλά απ' αλλού το περιμέναμε και απ' αλλού μας ήρθε: ενώ συζητούσαμε το πως το νομοσχέδιο για τους πλειστηριασμούς ακινήτων ήταν πονηρό και ενώ φαινόταν "ευνοϊκό" τελικά κατέληγε ν' αφορά πολύ περισσότερους απ' ότι φαινόταν αρχικά, ήρθε ο νόμος αυτός ο οποίος αποτελεί τον πλέον ληστρικό απ' όσους έχουν ψηφιστεί από τη δημιουργία του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους και σύμφωνα με τον οποίο το επιτόκιο των χρεών στο ελληνικό Δημόσιο μπορεί να ξεπεράσει και αυτό δανείου συνοικιακού τοκογλύφου στον καιρό της Κατοχής.

Σε κανένα σοβαρό άνθρωπο δεν αρέσει να χρωστάει - και ιδιαίτερα στην εφορία που όλοι μας γνωρίζουμε ότι μπορεί κανείς να έχει κακά ξεμπερδέματα μαζί της. Την ίδια στιγμή όμως υπάρχουν και επαγγελματίες "μπαταξήδες" τους οποίους κάπως πρέπει το κράτος να κυνηγήσει. Άλλο όμως αυτό και άλλο η επιβολή πανωτοκίων, τα οποία παρεπιπτόντως όπως θα θυμόμαστε όλοι έχουν κριθεί παράνομα σε σειρά δικών (θυμηθείτε τα καθυστερούμενα τραπεζικά δάνεια). Τι φταίει ο μέσος Έλληνας του οποίου η επιχείρηση πάει κατα διαόλου ή χρωστάει φόρους και δεν έχει χρήματα να πληρώσει; Και να υπήρχε μια σχετική δικαιοσύνη και ένα λογικό πρόστιμο, θα υπήρχε μια "κατανόηση". Με αυτά και μ' αυτά όμως (και με τις κατασχέσεις όμως να προβλέπονται ακόμα και για ψύλλου πήδημα, ούτε "κατανόηση" υπάρχει και η αγανάκτηση είναι μεγάλη.

Το ενοχλητικότερο απ' όλα όμως είναι άλλο: είναι η συνέχιση της κυβερνητικής τακτικής του να "κολλάει" άσχετες διατάξεις σε "ειδικά" νομοσχέδια και να ζητάει την ψήφισή τους ως "ένα άρθρο" με τη μορφή του "κατεπείγοντος" (κοινώς σε μια νύχτα και χωρίς κανονική συζήτηση) υποχρεώνοντας τους βουλευτές να τα ψηφίσουν ακόμα και αν έχουν ενστάσεις σε επιμέρους διατάξεις. Παρά τις αλλεπάλληλες υποσχέσεις ότι αυτή η πρακτική θα καταργούνταν, αυτή συνεχίζει να υπάρχει και μάλιστα ανθεί τον τελευταίο καιρό.


Βέβαια και αυτή η διάταξη υπερψηφίστηκε, οπότε πλέον δεν έχουμε ελπίδα για τίποτα από αυτή τη συμμορία...