Θέσεις εργασίας με το "voucher" του ΟΑΕΔ - η υπόθεση της Wind

Η θεσμοθέτηση του "voucher" του ΟΑΕΔ, μέσω του οποίου ιδιωτικές επιχειρήσεις "προσλαμβάνουν" για 5 μήνες εργαζομένους που καλύπτονται μισθολογικά μέσω του κουπονιού αυτού από το κράτος, χαιρετίστηκε από πολλούς ως ένας τρόπος αντιμετώπισης της ανεργίας. Το γιατί αυτή η άποψη είναι αφελής αποτυπώνεται ξεκάθαρα στην ανακοίνωση των εργαζομένων της Wind (πρώην Tim Hellas) περί αυτού του θέματος, απόσπασμα της οποίας έχουμε συμπεριλάβει στη σημερινή μας ανάρτηση:

"Τους τελευταίους μήνες, στη WIND άρχισαν να εργάζονται συνάδελφοι μέσω προγραμμάτων “voucher” του ΟΑΕΔ («επιταγή εισόδου στην αγορά εργασίας»), που βοηθάνε τους εργοδότες, οι οποίοι εκμεταλλεύονται την ανάγκη των ανέργων, ιδιαίτερα των νέων. Κυβέρνηση, κρατικές υπηρεσίες, ΜΜΕ τα παρουσιάζουν ως «καταπολέμηση της ανεργίας» και τους άνεργους που συμμετέχουν σ’ αυτά ως «ωφελούμενους». Η WIND μας λέει ότι έτσι κάνει... «κοινωνικό έργο»! Στην πραγματικότητα, αυτά τα προγράμματα είναι μια τεράστια επίθεση ενάντια σ’ όλους τους εργαζόμενους και τους άνεργους:

1.      Θεσμοθετούν άθλιους όρους αμοιβής. Οι «ωφελούμενοι» δεν έχουν κανένα δικαίωμα. Για 5 μήνες που διαρκούν τα προγράμματα, το μόνο που δικαιούνται είναι 2.000 ευρώ  (400 ευρώ το μήνα) – τίποτ’ άλλο, χωρίς ασφάλιση & χωρίς ένσημα.

2.      Θεσμοθετούν ουσιαστικά την απλήρωτη εργασία (για τον εργαζόμενο) και την παροχή δωρεάν εργατικού δυναμικού (για τον εργοδότη). Οι εργαζόμενοι σ’ αυτά τα προγράμματα πληρώνονται μόνο στο τέλος τους. Δηλ. περίπου για 5 μήνες πρέπει να εργαστούν χωρίς να καλύπτουν ούτε τα στοιχειώδη – π.χ. την καθημερινή διατροφή και μετακίνησή τους. Ενώ όλο αυτό δεν κοστίζει στον εργοδότη απολύτως τίποτα!

3.      «Σπάνε» τους μισθούς, τις συλλ. συμβάσεις, τα σωματεία. Δημιουργείται μια νέα κατηγορία, ακόμα πιο χαμηλά αμοιβόμενων εργαζομένων, τραβώντας τους μισθούς όλων μας προς τα κάτω. Καλλιεργείται η διαίρεσή μας σε αναρίθμητες «κατηγορίες», που δεν μπορούν να έχουν την ίδια συλλ. σύμβαση ή να είναι στο ίδιο σωματείο (όπως και με τις εργολαβίες, τους επινοικιαζόμενους, τα «μπλοκάκια»).

4.      Αυξάνουν την ανεργία. Οι εργοδότες, αφού έχουν στη διάθεσή τους δωρεάν εργαζόμενους, δεν πρόκειται ποτέ να κάνουν προσλήψεις. Πρόκεται για μια επικοινωνιακή διαχείριση του τεράστιου προβλήματος της ανεργίας, για την παροχή δωρεάν εργαζομένων στους επιχειρηματίες και για μια ευκαιρία για διάφορους αετονύχηδες που στήνουν «συνεργαζόμενες εταιρίες με τον ΟΑΕΔ» να βάλουν στο χέρι κρατικά κονδύλια!

Πρόκειται λοιπόν για ΜΙΑ ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΚΡΑΤΙΚΗ ΕΠΙΔΟΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΩΝ, που με χρήματα του ελληνικού λαού και των εργαζομένων (χαράτσια, «εισφορά αλληλεγγύης» κ.λπ.) εφοδιάζονται με δωρεάν εργαζόμενους! Αυτή είναι σήμερα η «ιδιωτική πρωτοβουλία», που μας διατυμπανίζουν: τόσο «υγιής», που για να βγει από την κρίση, ζητάει απ’ το κράτος να της παρέχει δωρεάν εργαζόμενους!"

Ο αντίλογος σ' όλα αυτά βέβαια είναι η απόκτηση μέσω των προγραμμάτων αυτών εργασιακής εμπειρίας που ναι μεν είναι πολύτιμη, αλλά από την άλλη είναι και άνευ ουσίας, αφού οι θέσεις εργασίας που ανοίγονται είναι ανύπαρκτες, αφού οι εργοδότες καλύπτονται από τους "επιδοτούμενους" εργαζομένους. Έχει δε ενδιαφέρον ότι οι συνθήκες εργασίας και τα ωράρια είναι τέτοια που δε δικαιολογούν την μισθολογική κάλυψη των εργαζομένων από το κράτος υπό αυτές μάλιστα τις αμοιβές. Όπως γράφουν σε άλλοι ανακοίνωση οι εργαζόμενοι της εν λόγω εταιρείας "Επιπροσθέτως, οι όροι αυτοί δημιουργούν τεράστια προβλήματα στους εργαζόμενους οι οποίοι αναγκάζονται να εργάζονται αμισθί για μήνες με ό, τι αυτό επιφέρει στην διαβίωσή τους. Σημ. οι εργαζόμενοι δουλεύουν σε βάρδιες και παρέχουν την ίδια εργασία με τους προσληφθέντες στην WIND, εν τούτοις δεν απολαμβάνουν καμία παροχή από την εταιρία."  Η δε χρήση των εργαζομένων από ορισμένες (κερδοφόρες παρεπιπτόντως) εταιρείες είναι τόσο εκτεταμένη που ζητείται η προσκόμιση στοιχείων επί τον αριθμό τους, από το σωματείο των εργαζομένων (χωρίς πάντως αυτά να δίνονται). Προκαλεί πάντως ιδιαίτερο ενδιαφέρον το ότι το κράτος επιτρέπει να γίνονται τέτοια σκληρή εκμετάλλευση τόσο των πόρων του όσο και των εργαζομένων, χωρίς να υπάρχουν έλεγχοι και πρόστιμα, όπου διαπιστώνονται παραβάσεις - συνενοχή ή αδιαφορία;