Αναρτήσεις
Είδηση: Θεματοποιούνται και προετοιμάζονται οι αλλαγές στα κλειστά επαγγέλματα σε συνέχεια της πρόσφατης έκθεσης της Κομισιόν για την αξιολόγηση ως προς την εκταμίευση της 6ης δόσης. Έτσι κύκλοι της κυβέρνησης αναφέρουν ότι η κυβέρνηση δεσμεύεται να ανακοινώσει έως το τέλος του 2011 και έως το τέλος του επόμενου Μαρτίου να θεσπίσει:
* Την τροποποίηση του άρθρου 6 του Ν. 3919/2011 για την ελεύθερη δραστηριοποίηση δικηγορικών γραφείων και την απελευθέρωση ανοίγματος καταστημάτων μέσα στην Ελλάδα.
* Την κατάργηση του άρθρου του Ν. 3919/2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας να παρακολουθεί και να ξεκινά πειθαρχικές διαδικασίες για ασυνήθιστα χαμηλές αμοιβές.
* Οτι οι εισφορές των δικηγόρων και των μηχανικών στις επαγγελματικές ενώσεις «θα αντανακλούν το λειτουργικό κόστος των υπηρεσιών που παρέχονται από αυτές. Οι εισφορές θα καταβάλλονται περιοδικά και δεν θα συνδέονται με τις αμοιβές των επαγγελμάτων».
* Την απλοποίηση των απαιτήσεων που συνδέονται με ορισμένες δραστηριότητες στο επάγγελμα του δικηγόρου ή του μηχανικού και δεν δικαιολογούνται ή δεν είναι αναλογικές.
* Την «κατάργηση των κανονιστικών διατάξεων των επαγγελματικών επιμελητηρίων, για την πρόσβαση και την άσκηση επαγγέλματος και για την τιμολόγηση, που δεν συνάδουν με το νόμο 3919/2011 και τη νομοθεσία της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένων των κανόνων ανταγωνισμού».
* Οτι οι πάροχοι υπηρεσιών δεν υπόκεινται σε απαιτήσεις που τους υποχρεώνουν να ασκούν αποκλειστικά συγκεκριμένη δραστηριότητα ή που περιορίζουν την άσκηση από κοινού ή σε εταιρική σχέση διαφορετικών δραστηριοτήτων.
* Την ενίσχυση στη λειτουργία των επαγγελματικών φορέων.
Επίσης αναφέρεται ότι, μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2012, η κυβέρνηση δεσμεύεται να ολοκληρώσει την τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας για να διασφαλιστεί η πλήρης συνέπεια με το νέο νόμο για τα κλειστά επαγγέλματα, τα οποία μάλιστα θα είναι «διαρθρωτικό οδόσημο», δηλαδή προαπαιτούμενο της δόσης (που θα αποφασιστεί με βάση τις επιδόσεις του Μαρτίου).
Ανά κλάδο σύμφωνα με το προσχέδιο του μνημονίου:
1. Συμβολαιογράφοι. Η κυβέρνηση καταργεί έως το τέλος του έτους την υπουργική απόφαση 648/2011 και εκδίδει νέα απόφαση, μειώνοντας σημαντικά το ποσό της συναλλαγής πάνω από την οποία η κατ' αναλογία αμοιβή των συμβολαιογράφων για την κατάρτιση των συμβάσεων είναι η μέγιστη επιτρεπτή. Επιπλέον, η νέα υπουργική απόφαση θα καθορίζει την κατ' αναλογία αμοιβή για συναλλαγές κάτω από τη μέγιστη τιμή με πολύ μικρότερα ποσοστά. Στόχος είναι η μείωση των χρεώσεων κατά τουλάχιστον 30% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Θα μειώνει επίσης τις αμοιβές για αντίγραφα και πρόσθετες σελίδες.
2. Δικηγόροι. Η κυβέρνηση θα εκδώσει έως το τέλος του έτους προεδρικό διάταγμα με το οποίο θα αναθεωρεί τα ποσοστά που ισχύουν για τα ποσά αναφοράς (άρθρο 96 παρ. 2 του Κώδικα Δικηγόρων, όπως αυτό έχει τροποποιηθεί). Θα θεσπίζει προπληρωμένα ποσά για κάθε διαδικαστική πράξη ή παραστάσεις σε δικαστήριο που δεν θα συνδέονται με τα ποσά αναφοράς.
Επίσης έχει ξεκινήσει έρευνα για να εκτιμηθεί σε ποιο βαθμό οι εισφορές των δικηγόρων και των μηχανικών για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας των επαγγελματικών ενώσεών τους είναι λογικές, αναλογικές και αιτιολογημένες. Παράλληλα, η κυβέρνηση δεσμεύεται να δημοσιεύει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του νόμου για τα κλειστά επαγγέλματα (3919/2011), που θα περιέχει κατάλογο των επαγγελμάτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου και κατάλογο των επαγγελμάτων που εξαιρούνται από την άρση των περιορισμών με το προεδρικό διάταγμα και αιτιολογία για την εξαίρεσή τους.
Η ίδια έκθεση θα περιέχει και εκτίμηση του κατά πόσον απαιτούνται περαιτέρω μέτρα απελευθέρωσης και χρονοδιάγραμμα για τις αναγκαίες τροποποιήσεις ώστε να εφαρμοστεί ο νόμος (π.χ. προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι). Ολα θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως τον Μάρτιο.
Επίσης θα πρέπει έως το τέλος του 2011 να αρθούν όλοι οι περιορισμοί άσκησης αποκλειστικά συγκεκριμένης δραστηριότητας ή στην εταιρική σχέση διαφορετικών δραστηριοτήτων (υπενθυμίζεται ότι η Κομισιόν έχει ζητήσει εξηγήσεις για τα εμπόδια στις εταιρείες δικηγόρων).
Ακόμη, η κυβέρνηση θα λάβει μέτρα για την ενίσχυση της διαφάνειας στη λειτουργία των επαγγελματικών οργανώσεων, απαιτώντας από αυτές να δημοσιεύουν ετήσια έκθεση στην ιστοσελίδα τους για τη χρηματοοικονομική τους απόδοση και στατιστικά στοιχεία σχετικά με πειθαρχικά μέτρα, με στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων των καταναλωτών.
Τέλος, η κυβέρνηση δεσμεύεται να περάσει έως τα τέλη Δεκεμβρίου νέο νόμο «ώστε να διασφαλίσει ότι μόνο ένας περιορισμένος αριθμός εμποδίων θα διατηρηθεί για λόγους δημοσίου συμφέροντος». Οι περιορισμοί αυτοί θα πρέπει πρώτα να αξιολογηθούν από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Κοινοτικά στελέχη εξηγούν ότι αυτό το στάδιο αφορά τα μη κατονομαζόμενα περίπου 350 επαγγέλματα που επηρεάζονται από το νόμο.
Επίσης, έως το τέλος του έτους η κυβέρνηση θα πρέπει να ολοκληρώσει την υιοθέτηση ορισμένων τροποποιήσεων στην υφιστάμενη τομεακή νομοθεσία σε βασικούς τομείς υπηρεσιών, όπως το λιανικό εμπόριο (π.χ., υπαίθριες αγορές και υπαίθριο εμπόριο), το χονδρικό εμπόριο (π.χ. κεντρικές αγορές), η γεωργία (π.χ. οι κτηνιατρικές υπηρεσίες), η απασχόληση (γραφεία ευρέσεως εργασίας), καθώς και οι τεχνικές υπηρεσίες.
Οι τροποποιήσεις θα πρέπει να καταργούν αδικαιολόγητες και δυσανάλογες απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με ποσοτικούς και εδαφικούς περιορισμούς, νομικές απαιτήσεις για τη μορφή της εταιρείας, υποχρεωτικές ελάχιστες ή μέγιστες τιμές και περιορισμούς στην άσκηση δραστηριοτήτων πολλαπλών ειδικοτήτων.
Σχόλιο: Για τα κλειστά επαγγέλματα, για το αν είναι πραγματικά κλειστά και για το αν χρειάζονται περιορισμοί ή όχι έχουμε αναφερθεί εκτενώς εδώ κι εδώ, οπότε δε θα θέλαμε να επαναλάβουμε τα προγραφέντα (τα οποία πάντως σας καλούμε να διαβάσετε).
Η Κομισιόν επιμένει να γίνει κάτι που έχει γίνει ήδη, αλλά στο οποίο (όπως σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου) υπάρχουν κάποιοι όροι. Αυτο που ζητάει είναι ένα πλήρες ξεχαρβάλωμα - π.χ. για την περίπτωση των μηχανικών και σύμφωνα με τις αλλαγές στον τρόπο έκδοσης των οικοδομικών αδειών, η ευθύνη τους καθίσταται τεράστια.
Την ίδια ώρα όμως αναζητούνται τρόποι (όπως εξάλλου η "διαρροή"-ανακοίνωση αναφέρει ξεκάθαρα) "για την απλοποίηση των απαιτήσεων που συνδέονται με ορισμένες δραστηριότητες στο επάγγελμα του δικηγόρου ή του μηχανικού και δεν δικαιολογούνται" -κατά την Κομισιόν πάντα. Δηλαδή με λίγα λόγια δεν θα χρειάζεται π.χ. δίπλωμα πολιτικού μηχανικού για να κάνει κανείς στατική μελέτη (στο κάτω-κάτω το πολύ πολύ να πέσει το σπίτι), αν είναι ηλεκτρολόγος αρκεί.
Παράλληλα δε πέραν της μελέτης και της σχεδίασης, έχουμε και την επίβλεψη του έργου. Συμπερασματικά επομένως, είναι δυνατόν να μην υπάρχουν ελάχιστα αποδεκτά όρια αμοιβών; Αν οι συμφωνηθείσες αμοιβές είναι εξαιρετικά χαμηλές δεν είναι μια πιθανή ένδειξη ότι ο μηχανικός θα υποβαθμίσει την ποιότητα για να κερδίσει χρόνο ώστε να δουλέψει σε παραπάνω έργα που θα του εξασφαλίσουν έτσι τα προς το ζην; Πάμπολα τα παραδείγματα μέχρι στιγμής από την καθημερινότητά μας. Και βέβαια να υπενθυμίσουμε ότι σήμερα και παρά τις μειώσεις των αμοιβών των μηχανικών το κόστος έκδοσης της άδειας οικοδομής έχει εκτιναχθεί στα ύψη (λεπτομέρειες εδώ), με μόνη διαφορά ότι το κράτος εισπράττει περισσότερα.
Επομένως καλή η προσπάθεια μείωσης των αμοιβών, αλλά να υπάρχει και ανάλογη μείωσης της εκροής χρημάτων από τους "καταναλωτές" - πράγμα που προφανώς δε συμβαίνει όταν συμβαίνουν τα όσα περιγράφουμε παραπάνω ή όταν επιβάλλεται ΦΠΑ σε δικηγορικές πράξεις, τις οποίες επιβάλλεται πολλές φορές να εκτελέσει ο πολίτης. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις απλώς τα χρήματα αλλάζουν κατεύθυνση (δηλ. από τους ελ. επαγγελματίες στο κράτος).
Για τα νομικά επαγγέλματα, η απαίτηση της Κομισιόν για "ελεύθερη εισροή δικηγόρων" από τρίτες χώρες, χωρίς έλεγχο από τους δικηγορικούς συλλόγους θα έπρεπε να προκαλέσει προβληματισμό (σε μια σοβαρή χώρα). Πως ένας δικηγόρος από την Μ.Βρετανία ή την Γαλλία θα μπορέσει να λειτουργήσει άμεσα εδώ, όταν το δίκαιο αλλά και η δομή του κράτους (π.χ. η Μ.Βρετανία δεν έχει Σύνταγμα - και οι Βρετανοί δεν είναι πολίτες αλλά "υπήκοοι") είναι εντελώς διαφορετικό; Κάποια διασφάλιση πρέπει να υπάρχει και το κυρίως ζήτημα δεν είναι η αμοιβή αλλά η ποιότητα της υπηρεσίας. Με βάση τον τρόπο λειτουργίας των ευρωπαϊκών κοινωνιών, δεν είναι υποχρέωση του πολίτη να γνωρίζει αν ο κάθε δικηγόρος έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να τον εκπροσωπήσει (το ίδιο ισχύει και για τους μηχανικούς π.χ. στην Μ.Βρετανία δεν διδάσκονται μαθήματα για δόμηση ικανή ν' αντέξει σε σεισμούς αφού είναι κάτι που δε συμβαίνει συχνά στην περιοχή εκείνη) - αλλά του κράτους να έχει κάποιο μίνιμουμ προϋποθέσεων σύμφωνα με το οποίο κάποια επαγγέλματα λειτουργούν και κάποιες ιδιότητες αποκτώνται.
Το ίδιο βέβαια επεκτείνεται σε όλα τα επαγγέλματα που βρίσκονται στο στόχαστρο - αν το κράτος δεν ενδιαφέρεται να κάνει ελέγχους στο ποιος εξασκεί τι - προστατεύοντας έτσι τον πολίτη από απατεώνες - μήπως πρέπει να το κάνουν οι επαγγελματικές ενώσεις; Και αν ναι γιατί η Κομισιόν (και ο εν Ελλάδι θίασος που την εκπροσωπεί) κόπτονται για το αντίθετο; Όχι γιατί "νοιάζονται για τον καταναλωτή" (αν ίσχυε αυτό θα φρόντιζαν να μείνει κάτι και στις τσέπες τους). Μάλλον εξυπηρετούν τα συμφέροντά "επενδυτών" που "θα έρθουν" στο Ελ Ντοράντο της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια.
Και βέβαια οι επαγγελματικές ενώσεις έχουν και ισολογισμούς που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο (και είναι προσβάσιμα σε όλους) και εκτελούν πειθαρχικά συμβούλια (στα οποία πέφτουν καμπάνες) τα οποία επίσης ανακοινώνονται δημόσια. Τιμωρίες επομένως εκεί υπάρχουν - άλλοι οργανισμοί (βλέπε Βουλή) αποφεύγουν να τιμωρήσουν "τους δικούς τους" ακόμα κι αν αυτοί σκοτώσουν (έστω και σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα εξ αμελείας), καλυπτόμενοι πίσω από ένα σωστό νόμο που φτιάχτηκε όμως για πολιτικές διώξεις και όχι για άλλου είδους αδικήματα.
Κλείνοντας για τους συμβολαιογράφους να πούμε το εξής: η συμβολαιογραφία στην χώρα μας δεν θεωρείται "επάγγελμα" αλλά κρατικό λειτούργημα, κάτι που είναι διαφορετικό από τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. Επομένως η όποια "απελευθέρωσή" ευαγγελίζεται η Κομισιόν, δεν μπορεί να γίνει σύμφωνα με τα "θέλω" της, αλλά με βάση τα περιθώρια που αφήνει το Σύνταγμα. Αυτό και μόνο θ' αρκούσε για να σταματήσει η κουβέντα - από κει και πέρα η μείωση των αμοιβών τους θα μπορούσε να γίνει χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, που στο κάτω-κάτω της γραφής δεν είναι και απαραίτητες.
Είδηση 2η: Την μέχρι εξευτελισμού χειραγώγηση του τύπου επιχειρεί, αυτή την εποχή, η ΟΠΑΠ Α.Ε., μέσω ειδικών συμβάσεων χορηγίας με τις οποίες προσπαθεί να δελεάσει τις εφημερίδες. Σύμμαχός της η κακή οικονομική συγκυρία, η οποία έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα επιβίωσης στον ελληνικό τύπο. Και σκοπός της, η διαιώνιση του μονοπωλίου της, σε πείσμα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αλλά και της κυβέρνησης, η οποία έχει δρομολογήσει τη μερική απελευθέρωση του τζόγου.
Πιο αναλυτικά ο ΟΠΑΠ, μέσα από χορηγικές συμβάσεις 12μηνης διάρκειας, αντί επιθετικής διαφήμισης, την οποία η ευρωπαϊκή νομοθεσία θεωρεί ασύμβατη με τα κρατικά μονοπώλια, προβάλλει το υποτιθέμενο κοινωνικό έργο του με το οποίο, έτσι κι αλλιώς, κάνει νεύμα στους πελάτες του: «Εδώ είμαι, σας περιμένω, ελάτε...».
Ντρίμπλα ολκής δηλαδή, έτσι ώστε οι υποψήφιοι ανταγωνιστές του να μην αποκτούν επιχειρήματα στην προσπάθειά τους να διεμβολίσουν το μονοπώλιό του.
Ταυτόχρονα όμως, με τους όρους που επιβάλλει στις εφημερίδες με τις οποίες συμβάλλεται, ουσιαστικά απαγορεύει τη μέσω αυτών διαφήμιση μελλοντικών νόμιμων ανταγωνιστών του, παρ' ότι υπάρχει γι' αυτούς η ρητή κυβερνητική πρόβλεψη ότι θα δραστηριοποιηθούν μόνο στο Διαδίκτυο και δεν πρόκειται επ' ουδενί να αναπτύξουν επίγειο δίκτυο πωλήσεων, με το οποίο θα γίνονταν άμεσα ανταγωνιστικοί προς τον ΟΠΑΠ.
Εν κατακλείδι, με τα καμώματα του ΟΠΑΠ:
* Τίθεται μέγα θέμα σε σχέση με το ρόλο του τύπου, ο οποίος καλείται να καταθέσει την ελευθερία του, αν θέλει να επιβιώσει.
* Τίθεται ζήτημα παραπλάνησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε σχέση με τον τρόπο λειτουργίας ενός κρατικού μονοπωλίου.
* Επί της ουσίας, ακυρώνεται η βούληση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε μια πρώτη απελευθέρωση της αγοράς του τζόγου.
* Παραβιάζεται ανοιχτά ο νόμος περί αντιμονοπωλιακής πολιτικής, ο οποίος λειτουργεί προστατευτικά προς τους καταναλωτές, που επί του προκειμένου είναι οι στοιχηματίζοντες.
Και φυσικά σε σχέση με την κυβέρνηση, μπαίνει ένα ακόμα μεγαλύτερο ζήτημα, που έχει να κάνει με το πώς μια ουσιαστικά κρατική επιχείρηση είναι δυνατόν να ακολουθεί μια τέτοια πολιτική.
Εν τέλει υπάρχουν πολιτικοί προϊστάμενοι, ικανοί να ανακαλέσουν στην τάξη τον ΟΠΑΠ; Και επιπρόσθετα, υπάρχει πρωθυπουργός ο οποίος θα επιβάλει την τήρηση των νόμων και θα υπεραμυνθεί της ελευθεροτυπίας; (της Δημοκρατίας, δηλαδή!)
Η ΣΥΜΒΑΣΗ
Το ουσιώδες μέρος της σύμβασης που επιβάλλει ο ΟΠΑΠ σε όσες εφημερίδες είναι πρόθυμες να ανταλλάξουν την ανεξαρτησία τους, με μία οικονομική παροχή ευθέως ανάλογη προς την κυκλοφορία τους, ξεκινάει από το άρθρο 5 στο οποίο περιλαμβάνονται διαβεβαιώσεις και υποχρεώσεις (όλες από τις εφημερίδες προς τον ΟΠΑΠ).
Μία από αυτές αφορά τη διαβεβαίωση ότι η συμβαλλόμενη εκδοτική επιχείρηση «έχει εξασφαλίσει τη συναίνεση κάθε εμπλεκόμενου τρίτου, αναφορικά με την υλοποίηση των συμφωνιών της παρούσας».
Και ποιοι μπορεί να είναι εμπλεκόμενοι τρίτοι, από τη συμπεριφορά των οποίων θα μπορούσε να κινδυνεύσει η υλοποίηση του προγράμματος;
Η απάντηση βρίσκεται στην § 3, όπου κάθε συμβαλλόμενη εφημερίδα καλείται να εγγυηθεί ότι «θα δημιουργήσει τις καλύτερες συνθήκες για την εφαρμογή των προδιαγραφών της χορηγικής συνεργασίας εκ μέρους κάθε εμπλεκόμενου, προστατεύοντας και προωθώντας τα ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια ανταποδοτικότητας και διασφαλίζοντας την εκτέλεση των χορηγικών αξόνων σύμφωνα με τις προδιαγραφές του αξιακού συστήματος της ΟΠΑΠ και την αποφυγή κάθε συμβάντος, πράξης ή ενέργειας προσβολής της εταιρικής της φήμης, των χορηγικών της προγραμμάτων, του κοινωνικού της δικτύου και των αθλητικών διοργανώσεων που επιχορηγεί».
Σχόλιο: Αν και ως πρακτική είναι απαράδεκτη, εν τούτοις η εν λόγω απαίτηση του ΟΠΑΠ φέρνει στο φως της δημοσιότητας μια πρακτική που βρίσκει καθημερινή εφαρμογή στην χώρα μας (αλλά και σ' όλο τον κόσμο) εδώ και χρόνια. Πόσες και πόσες φορές ΜΜΕ άλλαξαν στάση απέναντι σ' ένα πολιτικό κόμμα ή μια εταιρεία και την επόμενη βρέθηκαν με "χρυσοφόρες" διαφημίσεις; Κακά τα ψέμματα - στην σημερινή εποχή η διαφήμιση είναι εκείνη που κρατάει ζωντανά τα ΜΜΕ και όχι οι αναγνώστες ή οι τηλεθεατές. Γι' αυτό και η πλειοψηφία τους είναι είτε φιλοκυβερνητικά ή "ουδέτερα", γι' αυτό και η κριτική προς τις κυβερνητικές επιλογές δε βρίσκει "χώρο" στα κανάλια κ.ο.κ.
Στην περίπτωση που συζητάμε πάντως τα πράγματα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και "οι εμπλεκόμενοι τρίτοι" που αναφέρονται στη σύμβαση δεν είναι άλλοι από τους δημοσιογράφους των εφημερίδων, τους οποίους οι τελευταίες πρέπει να στρατολογήσουν στον αγώνα υπέρ του ΟΠΑΠ! Γιατί ποιοι άλλοι θα μπορούσαν, άραγε, να προσβάλουν την εταιρική του φήμη, τα χορηγικά του προγράμματα, το κοινωνικό του δίκτυο και τις αθλητικές διοργανώσεις που επιχορηγεί το μεγάλο κρατικό τζογαδόρικο; Και όμως, για τη διασφάλιση των συμφερόντων του ΟΠΑΠ δεν κρίνονται αρκετά όλα τα παραπάνω. Χρειάζεται να δεσμεύσουν οι εφημερίδες μέχρι και τις τηλεφωνήτριες, αλλά και τους κλητήρες!
«Η δεύτερη συμβαλλόμενη υποχρεούται να επιβάλει συμβατικά στα εκάστοτε μέλη της διοίκησης, στους συμβούλους, στα στελέχη, στους υπαλλήλους, στους εσωτερικούς και εξωτερικούς συνεργάτες, καθώς επίσης και στους πάσης φύσεως και ιδιότητας προστηθέντες της τη ρητή και ανεπιφύλακτη δέσμευσή τους από τους ειδικότερους όρους και από τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης. Σε αντίθετη περίπτωση, καθώς επίσης και στην περίπτωση κατά την οποία κάποιος ή κάποιοι εκ των ανωτέρω αναφερομένων φυσικών ή νομικών προσώπων ενεργήσουν κατά παράβαση των ειδικότερων όρων και των διατάξεων της παρούσας ή των διατάξεων της ισχύουσας νομοθεσίας, η ΟΠΑΠ δικαιούται να προχωρήσει αζημίως στην καταγγελία της παρούσας, να προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια για την είσπραξη ποινικής ρήτρας, την αναζήτηση οποιουδήποτε χρηματικού ποσού έχει ήδη καταβάλει ή πρόκειται να καταβάλει ο ΟΠΑΠ στο πλαίσιο και σε εκτέλεση της παρούσας, την πλήρη αστική αποζημίωσή της για κάθε θετική η αποθετική ζημιά και τη χρηματική της ικανοποίηση για ηθική βλάβη την οποία τυχόν ήθελε υποστεί, καθώς επίσης και στην υποβολή μηνυτήριας αναφοράς ή και έγκλησης κατά παντός υπευθύνου».
Αυτό πάντως που δεν αναφέρεται είναι εάν και εφόσον οι απαγορεύσεις ισχύουν και στον ιδιωτικό βίο των εργαζομένων - με τα τόσα που ακούμε και βλέπουμε, τίποτα πια δε θα μας προκαλέσει έκπληξη...(Εν τούτοις η κάθετα αρνητική άποψή μας για την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ δεν αλλάζει - επειδή λειτουργεί με αυτό τον τρόπο δεν σημαίνει ότι δικαιολογείται και το ξεπούλημα του, που θα οδηγήσει σε ιδιωτικό μονοπώλιο στον τζόγο στην χώρα μας).
Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία"
* Την τροποποίηση του άρθρου 6 του Ν. 3919/2011 για την ελεύθερη δραστηριοποίηση δικηγορικών γραφείων και την απελευθέρωση ανοίγματος καταστημάτων μέσα στην Ελλάδα.
* Την κατάργηση του άρθρου του Ν. 3919/2011, σχετικά με τις αρμοδιότητες του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας να παρακολουθεί και να ξεκινά πειθαρχικές διαδικασίες για ασυνήθιστα χαμηλές αμοιβές.
* Οτι οι εισφορές των δικηγόρων και των μηχανικών στις επαγγελματικές ενώσεις «θα αντανακλούν το λειτουργικό κόστος των υπηρεσιών που παρέχονται από αυτές. Οι εισφορές θα καταβάλλονται περιοδικά και δεν θα συνδέονται με τις αμοιβές των επαγγελμάτων».
* Την απλοποίηση των απαιτήσεων που συνδέονται με ορισμένες δραστηριότητες στο επάγγελμα του δικηγόρου ή του μηχανικού και δεν δικαιολογούνται ή δεν είναι αναλογικές.
* Την «κατάργηση των κανονιστικών διατάξεων των επαγγελματικών επιμελητηρίων, για την πρόσβαση και την άσκηση επαγγέλματος και για την τιμολόγηση, που δεν συνάδουν με το νόμο 3919/2011 και τη νομοθεσία της Ε.Ε., συμπεριλαμβανομένων των κανόνων ανταγωνισμού».
* Οτι οι πάροχοι υπηρεσιών δεν υπόκεινται σε απαιτήσεις που τους υποχρεώνουν να ασκούν αποκλειστικά συγκεκριμένη δραστηριότητα ή που περιορίζουν την άσκηση από κοινού ή σε εταιρική σχέση διαφορετικών δραστηριοτήτων.
* Την ενίσχυση στη λειτουργία των επαγγελματικών φορέων.
Επίσης αναφέρεται ότι, μέχρι τα τέλη Μαρτίου του 2012, η κυβέρνηση δεσμεύεται να ολοκληρώσει την τροποποίηση της υφιστάμενης νομοθεσίας για να διασφαλιστεί η πλήρης συνέπεια με το νέο νόμο για τα κλειστά επαγγέλματα, τα οποία μάλιστα θα είναι «διαρθρωτικό οδόσημο», δηλαδή προαπαιτούμενο της δόσης (που θα αποφασιστεί με βάση τις επιδόσεις του Μαρτίου).
Ανά κλάδο σύμφωνα με το προσχέδιο του μνημονίου:
1. Συμβολαιογράφοι. Η κυβέρνηση καταργεί έως το τέλος του έτους την υπουργική απόφαση 648/2011 και εκδίδει νέα απόφαση, μειώνοντας σημαντικά το ποσό της συναλλαγής πάνω από την οποία η κατ' αναλογία αμοιβή των συμβολαιογράφων για την κατάρτιση των συμβάσεων είναι η μέγιστη επιτρεπτή. Επιπλέον, η νέα υπουργική απόφαση θα καθορίζει την κατ' αναλογία αμοιβή για συναλλαγές κάτω από τη μέγιστη τιμή με πολύ μικρότερα ποσοστά. Στόχος είναι η μείωση των χρεώσεων κατά τουλάχιστον 30% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα. Θα μειώνει επίσης τις αμοιβές για αντίγραφα και πρόσθετες σελίδες.
2. Δικηγόροι. Η κυβέρνηση θα εκδώσει έως το τέλος του έτους προεδρικό διάταγμα με το οποίο θα αναθεωρεί τα ποσοστά που ισχύουν για τα ποσά αναφοράς (άρθρο 96 παρ. 2 του Κώδικα Δικηγόρων, όπως αυτό έχει τροποποιηθεί). Θα θεσπίζει προπληρωμένα ποσά για κάθε διαδικαστική πράξη ή παραστάσεις σε δικαστήριο που δεν θα συνδέονται με τα ποσά αναφοράς.
Επίσης έχει ξεκινήσει έρευνα για να εκτιμηθεί σε ποιο βαθμό οι εισφορές των δικηγόρων και των μηχανικών για την κάλυψη του κόστους λειτουργίας των επαγγελματικών ενώσεών τους είναι λογικές, αναλογικές και αιτιολογημένες. Παράλληλα, η κυβέρνηση δεσμεύεται να δημοσιεύει έκθεση σχετικά με την εφαρμογή του νόμου για τα κλειστά επαγγέλματα (3919/2011), που θα περιέχει κατάλογο των επαγγελμάτων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του νόμου και κατάλογο των επαγγελμάτων που εξαιρούνται από την άρση των περιορισμών με το προεδρικό διάταγμα και αιτιολογία για την εξαίρεσή τους.
Η ίδια έκθεση θα περιέχει και εκτίμηση του κατά πόσον απαιτούνται περαιτέρω μέτρα απελευθέρωσης και χρονοδιάγραμμα για τις αναγκαίες τροποποιήσεις ώστε να εφαρμοστεί ο νόμος (π.χ. προεδρικά διατάγματα, υπουργικές αποφάσεις και εγκύκλιοι). Ολα θα πρέπει να έχουν ολοκληρωθεί έως τον Μάρτιο.
Επίσης θα πρέπει έως το τέλος του 2011 να αρθούν όλοι οι περιορισμοί άσκησης αποκλειστικά συγκεκριμένης δραστηριότητας ή στην εταιρική σχέση διαφορετικών δραστηριοτήτων (υπενθυμίζεται ότι η Κομισιόν έχει ζητήσει εξηγήσεις για τα εμπόδια στις εταιρείες δικηγόρων).
Ακόμη, η κυβέρνηση θα λάβει μέτρα για την ενίσχυση της διαφάνειας στη λειτουργία των επαγγελματικών οργανώσεων, απαιτώντας από αυτές να δημοσιεύουν ετήσια έκθεση στην ιστοσελίδα τους για τη χρηματοοικονομική τους απόδοση και στατιστικά στοιχεία σχετικά με πειθαρχικά μέτρα, με στόχο την υπεράσπιση των συμφερόντων των καταναλωτών.
Τέλος, η κυβέρνηση δεσμεύεται να περάσει έως τα τέλη Δεκεμβρίου νέο νόμο «ώστε να διασφαλίσει ότι μόνο ένας περιορισμένος αριθμός εμποδίων θα διατηρηθεί για λόγους δημοσίου συμφέροντος». Οι περιορισμοί αυτοί θα πρέπει πρώτα να αξιολογηθούν από την Επιτροπή Ανταγωνισμού. Κοινοτικά στελέχη εξηγούν ότι αυτό το στάδιο αφορά τα μη κατονομαζόμενα περίπου 350 επαγγέλματα που επηρεάζονται από το νόμο.
Επίσης, έως το τέλος του έτους η κυβέρνηση θα πρέπει να ολοκληρώσει την υιοθέτηση ορισμένων τροποποιήσεων στην υφιστάμενη τομεακή νομοθεσία σε βασικούς τομείς υπηρεσιών, όπως το λιανικό εμπόριο (π.χ., υπαίθριες αγορές και υπαίθριο εμπόριο), το χονδρικό εμπόριο (π.χ. κεντρικές αγορές), η γεωργία (π.χ. οι κτηνιατρικές υπηρεσίες), η απασχόληση (γραφεία ευρέσεως εργασίας), καθώς και οι τεχνικές υπηρεσίες.
Οι τροποποιήσεις θα πρέπει να καταργούν αδικαιολόγητες και δυσανάλογες απαιτήσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που σχετίζονται με ποσοτικούς και εδαφικούς περιορισμούς, νομικές απαιτήσεις για τη μορφή της εταιρείας, υποχρεωτικές ελάχιστες ή μέγιστες τιμές και περιορισμούς στην άσκηση δραστηριοτήτων πολλαπλών ειδικοτήτων.
Σχόλιο: Για τα κλειστά επαγγέλματα, για το αν είναι πραγματικά κλειστά και για το αν χρειάζονται περιορισμοί ή όχι έχουμε αναφερθεί εκτενώς εδώ κι εδώ, οπότε δε θα θέλαμε να επαναλάβουμε τα προγραφέντα (τα οποία πάντως σας καλούμε να διαβάσετε).
Η Κομισιόν επιμένει να γίνει κάτι που έχει γίνει ήδη, αλλά στο οποίο (όπως σε όλες τις σοβαρές χώρες του κόσμου) υπάρχουν κάποιοι όροι. Αυτο που ζητάει είναι ένα πλήρες ξεχαρβάλωμα - π.χ. για την περίπτωση των μηχανικών και σύμφωνα με τις αλλαγές στον τρόπο έκδοσης των οικοδομικών αδειών, η ευθύνη τους καθίσταται τεράστια.
Την ίδια ώρα όμως αναζητούνται τρόποι (όπως εξάλλου η "διαρροή"-ανακοίνωση αναφέρει ξεκάθαρα) "για την απλοποίηση των απαιτήσεων που συνδέονται με ορισμένες δραστηριότητες στο επάγγελμα του δικηγόρου ή του μηχανικού και δεν δικαιολογούνται" -κατά την Κομισιόν πάντα. Δηλαδή με λίγα λόγια δεν θα χρειάζεται π.χ. δίπλωμα πολιτικού μηχανικού για να κάνει κανείς στατική μελέτη (στο κάτω-κάτω το πολύ πολύ να πέσει το σπίτι), αν είναι ηλεκτρολόγος αρκεί.
Παράλληλα δε πέραν της μελέτης και της σχεδίασης, έχουμε και την επίβλεψη του έργου. Συμπερασματικά επομένως, είναι δυνατόν να μην υπάρχουν ελάχιστα αποδεκτά όρια αμοιβών; Αν οι συμφωνηθείσες αμοιβές είναι εξαιρετικά χαμηλές δεν είναι μια πιθανή ένδειξη ότι ο μηχανικός θα υποβαθμίσει την ποιότητα για να κερδίσει χρόνο ώστε να δουλέψει σε παραπάνω έργα που θα του εξασφαλίσουν έτσι τα προς το ζην; Πάμπολα τα παραδείγματα μέχρι στιγμής από την καθημερινότητά μας. Και βέβαια να υπενθυμίσουμε ότι σήμερα και παρά τις μειώσεις των αμοιβών των μηχανικών το κόστος έκδοσης της άδειας οικοδομής έχει εκτιναχθεί στα ύψη (λεπτομέρειες εδώ), με μόνη διαφορά ότι το κράτος εισπράττει περισσότερα.
Επομένως καλή η προσπάθεια μείωσης των αμοιβών, αλλά να υπάρχει και ανάλογη μείωσης της εκροής χρημάτων από τους "καταναλωτές" - πράγμα που προφανώς δε συμβαίνει όταν συμβαίνουν τα όσα περιγράφουμε παραπάνω ή όταν επιβάλλεται ΦΠΑ σε δικηγορικές πράξεις, τις οποίες επιβάλλεται πολλές φορές να εκτελέσει ο πολίτης. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις απλώς τα χρήματα αλλάζουν κατεύθυνση (δηλ. από τους ελ. επαγγελματίες στο κράτος).
Για τα νομικά επαγγέλματα, η απαίτηση της Κομισιόν για "ελεύθερη εισροή δικηγόρων" από τρίτες χώρες, χωρίς έλεγχο από τους δικηγορικούς συλλόγους θα έπρεπε να προκαλέσει προβληματισμό (σε μια σοβαρή χώρα). Πως ένας δικηγόρος από την Μ.Βρετανία ή την Γαλλία θα μπορέσει να λειτουργήσει άμεσα εδώ, όταν το δίκαιο αλλά και η δομή του κράτους (π.χ. η Μ.Βρετανία δεν έχει Σύνταγμα - και οι Βρετανοί δεν είναι πολίτες αλλά "υπήκοοι") είναι εντελώς διαφορετικό; Κάποια διασφάλιση πρέπει να υπάρχει και το κυρίως ζήτημα δεν είναι η αμοιβή αλλά η ποιότητα της υπηρεσίας. Με βάση τον τρόπο λειτουργίας των ευρωπαϊκών κοινωνιών, δεν είναι υποχρέωση του πολίτη να γνωρίζει αν ο κάθε δικηγόρος έχει τις απαραίτητες γνώσεις για να τον εκπροσωπήσει (το ίδιο ισχύει και για τους μηχανικούς π.χ. στην Μ.Βρετανία δεν διδάσκονται μαθήματα για δόμηση ικανή ν' αντέξει σε σεισμούς αφού είναι κάτι που δε συμβαίνει συχνά στην περιοχή εκείνη) - αλλά του κράτους να έχει κάποιο μίνιμουμ προϋποθέσεων σύμφωνα με το οποίο κάποια επαγγέλματα λειτουργούν και κάποιες ιδιότητες αποκτώνται.
Το ίδιο βέβαια επεκτείνεται σε όλα τα επαγγέλματα που βρίσκονται στο στόχαστρο - αν το κράτος δεν ενδιαφέρεται να κάνει ελέγχους στο ποιος εξασκεί τι - προστατεύοντας έτσι τον πολίτη από απατεώνες - μήπως πρέπει να το κάνουν οι επαγγελματικές ενώσεις; Και αν ναι γιατί η Κομισιόν (και ο εν Ελλάδι θίασος που την εκπροσωπεί) κόπτονται για το αντίθετο; Όχι γιατί "νοιάζονται για τον καταναλωτή" (αν ίσχυε αυτό θα φρόντιζαν να μείνει κάτι και στις τσέπες τους). Μάλλον εξυπηρετούν τα συμφέροντά "επενδυτών" που "θα έρθουν" στο Ελ Ντοράντο της Ελλάδας τα επόμενα χρόνια.
Και βέβαια οι επαγγελματικές ενώσεις έχουν και ισολογισμούς που δημοσιεύονται στο διαδίκτυο (και είναι προσβάσιμα σε όλους) και εκτελούν πειθαρχικά συμβούλια (στα οποία πέφτουν καμπάνες) τα οποία επίσης ανακοινώνονται δημόσια. Τιμωρίες επομένως εκεί υπάρχουν - άλλοι οργανισμοί (βλέπε Βουλή) αποφεύγουν να τιμωρήσουν "τους δικούς τους" ακόμα κι αν αυτοί σκοτώσουν (έστω και σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα εξ αμελείας), καλυπτόμενοι πίσω από ένα σωστό νόμο που φτιάχτηκε όμως για πολιτικές διώξεις και όχι για άλλου είδους αδικήματα.
Κλείνοντας για τους συμβολαιογράφους να πούμε το εξής: η συμβολαιογραφία στην χώρα μας δεν θεωρείται "επάγγελμα" αλλά κρατικό λειτούργημα, κάτι που είναι διαφορετικό από τις περισσότερες χώρες της Ε.Ε. Επομένως η όποια "απελευθέρωσή" ευαγγελίζεται η Κομισιόν, δεν μπορεί να γίνει σύμφωνα με τα "θέλω" της, αλλά με βάση τα περιθώρια που αφήνει το Σύνταγμα. Αυτό και μόνο θ' αρκούσε για να σταματήσει η κουβέντα - από κει και πέρα η μείωση των αμοιβών τους θα μπορούσε να γίνει χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, που στο κάτω-κάτω της γραφής δεν είναι και απαραίτητες.
Είδηση 2η: Την μέχρι εξευτελισμού χειραγώγηση του τύπου επιχειρεί, αυτή την εποχή, η ΟΠΑΠ Α.Ε., μέσω ειδικών συμβάσεων χορηγίας με τις οποίες προσπαθεί να δελεάσει τις εφημερίδες. Σύμμαχός της η κακή οικονομική συγκυρία, η οποία έχει δημιουργήσει τεράστια προβλήματα επιβίωσης στον ελληνικό τύπο. Και σκοπός της, η διαιώνιση του μονοπωλίου της, σε πείσμα της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, αλλά και της κυβέρνησης, η οποία έχει δρομολογήσει τη μερική απελευθέρωση του τζόγου.
Πιο αναλυτικά ο ΟΠΑΠ, μέσα από χορηγικές συμβάσεις 12μηνης διάρκειας, αντί επιθετικής διαφήμισης, την οποία η ευρωπαϊκή νομοθεσία θεωρεί ασύμβατη με τα κρατικά μονοπώλια, προβάλλει το υποτιθέμενο κοινωνικό έργο του με το οποίο, έτσι κι αλλιώς, κάνει νεύμα στους πελάτες του: «Εδώ είμαι, σας περιμένω, ελάτε...».
Ντρίμπλα ολκής δηλαδή, έτσι ώστε οι υποψήφιοι ανταγωνιστές του να μην αποκτούν επιχειρήματα στην προσπάθειά τους να διεμβολίσουν το μονοπώλιό του.
Ταυτόχρονα όμως, με τους όρους που επιβάλλει στις εφημερίδες με τις οποίες συμβάλλεται, ουσιαστικά απαγορεύει τη μέσω αυτών διαφήμιση μελλοντικών νόμιμων ανταγωνιστών του, παρ' ότι υπάρχει γι' αυτούς η ρητή κυβερνητική πρόβλεψη ότι θα δραστηριοποιηθούν μόνο στο Διαδίκτυο και δεν πρόκειται επ' ουδενί να αναπτύξουν επίγειο δίκτυο πωλήσεων, με το οποίο θα γίνονταν άμεσα ανταγωνιστικοί προς τον ΟΠΑΠ.
Εν κατακλείδι, με τα καμώματα του ΟΠΑΠ:
* Τίθεται μέγα θέμα σε σχέση με το ρόλο του τύπου, ο οποίος καλείται να καταθέσει την ελευθερία του, αν θέλει να επιβιώσει.
* Τίθεται ζήτημα παραπλάνησης της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε σχέση με τον τρόπο λειτουργίας ενός κρατικού μονοπωλίου.
* Επί της ουσίας, ακυρώνεται η βούληση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε μια πρώτη απελευθέρωση της αγοράς του τζόγου.
* Παραβιάζεται ανοιχτά ο νόμος περί αντιμονοπωλιακής πολιτικής, ο οποίος λειτουργεί προστατευτικά προς τους καταναλωτές, που επί του προκειμένου είναι οι στοιχηματίζοντες.
Και φυσικά σε σχέση με την κυβέρνηση, μπαίνει ένα ακόμα μεγαλύτερο ζήτημα, που έχει να κάνει με το πώς μια ουσιαστικά κρατική επιχείρηση είναι δυνατόν να ακολουθεί μια τέτοια πολιτική.
Εν τέλει υπάρχουν πολιτικοί προϊστάμενοι, ικανοί να ανακαλέσουν στην τάξη τον ΟΠΑΠ; Και επιπρόσθετα, υπάρχει πρωθυπουργός ο οποίος θα επιβάλει την τήρηση των νόμων και θα υπεραμυνθεί της ελευθεροτυπίας; (της Δημοκρατίας, δηλαδή!)
Η ΣΥΜΒΑΣΗ
Το ουσιώδες μέρος της σύμβασης που επιβάλλει ο ΟΠΑΠ σε όσες εφημερίδες είναι πρόθυμες να ανταλλάξουν την ανεξαρτησία τους, με μία οικονομική παροχή ευθέως ανάλογη προς την κυκλοφορία τους, ξεκινάει από το άρθρο 5 στο οποίο περιλαμβάνονται διαβεβαιώσεις και υποχρεώσεις (όλες από τις εφημερίδες προς τον ΟΠΑΠ).
Μία από αυτές αφορά τη διαβεβαίωση ότι η συμβαλλόμενη εκδοτική επιχείρηση «έχει εξασφαλίσει τη συναίνεση κάθε εμπλεκόμενου τρίτου, αναφορικά με την υλοποίηση των συμφωνιών της παρούσας».
Και ποιοι μπορεί να είναι εμπλεκόμενοι τρίτοι, από τη συμπεριφορά των οποίων θα μπορούσε να κινδυνεύσει η υλοποίηση του προγράμματος;
Η απάντηση βρίσκεται στην § 3, όπου κάθε συμβαλλόμενη εφημερίδα καλείται να εγγυηθεί ότι «θα δημιουργήσει τις καλύτερες συνθήκες για την εφαρμογή των προδιαγραφών της χορηγικής συνεργασίας εκ μέρους κάθε εμπλεκόμενου, προστατεύοντας και προωθώντας τα ποιοτικά και ποσοτικά κριτήρια ανταποδοτικότητας και διασφαλίζοντας την εκτέλεση των χορηγικών αξόνων σύμφωνα με τις προδιαγραφές του αξιακού συστήματος της ΟΠΑΠ και την αποφυγή κάθε συμβάντος, πράξης ή ενέργειας προσβολής της εταιρικής της φήμης, των χορηγικών της προγραμμάτων, του κοινωνικού της δικτύου και των αθλητικών διοργανώσεων που επιχορηγεί».
Σχόλιο: Αν και ως πρακτική είναι απαράδεκτη, εν τούτοις η εν λόγω απαίτηση του ΟΠΑΠ φέρνει στο φως της δημοσιότητας μια πρακτική που βρίσκει καθημερινή εφαρμογή στην χώρα μας (αλλά και σ' όλο τον κόσμο) εδώ και χρόνια. Πόσες και πόσες φορές ΜΜΕ άλλαξαν στάση απέναντι σ' ένα πολιτικό κόμμα ή μια εταιρεία και την επόμενη βρέθηκαν με "χρυσοφόρες" διαφημίσεις; Κακά τα ψέμματα - στην σημερινή εποχή η διαφήμιση είναι εκείνη που κρατάει ζωντανά τα ΜΜΕ και όχι οι αναγνώστες ή οι τηλεθεατές. Γι' αυτό και η πλειοψηφία τους είναι είτε φιλοκυβερνητικά ή "ουδέτερα", γι' αυτό και η κριτική προς τις κυβερνητικές επιλογές δε βρίσκει "χώρο" στα κανάλια κ.ο.κ.
Στην περίπτωση που συζητάμε πάντως τα πράγματα έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον μιας και "οι εμπλεκόμενοι τρίτοι" που αναφέρονται στη σύμβαση δεν είναι άλλοι από τους δημοσιογράφους των εφημερίδων, τους οποίους οι τελευταίες πρέπει να στρατολογήσουν στον αγώνα υπέρ του ΟΠΑΠ! Γιατί ποιοι άλλοι θα μπορούσαν, άραγε, να προσβάλουν την εταιρική του φήμη, τα χορηγικά του προγράμματα, το κοινωνικό του δίκτυο και τις αθλητικές διοργανώσεις που επιχορηγεί το μεγάλο κρατικό τζογαδόρικο; Και όμως, για τη διασφάλιση των συμφερόντων του ΟΠΑΠ δεν κρίνονται αρκετά όλα τα παραπάνω. Χρειάζεται να δεσμεύσουν οι εφημερίδες μέχρι και τις τηλεφωνήτριες, αλλά και τους κλητήρες!
«Η δεύτερη συμβαλλόμενη υποχρεούται να επιβάλει συμβατικά στα εκάστοτε μέλη της διοίκησης, στους συμβούλους, στα στελέχη, στους υπαλλήλους, στους εσωτερικούς και εξωτερικούς συνεργάτες, καθώς επίσης και στους πάσης φύσεως και ιδιότητας προστηθέντες της τη ρητή και ανεπιφύλακτη δέσμευσή τους από τους ειδικότερους όρους και από τις διατάξεις της παρούσας σύμβασης. Σε αντίθετη περίπτωση, καθώς επίσης και στην περίπτωση κατά την οποία κάποιος ή κάποιοι εκ των ανωτέρω αναφερομένων φυσικών ή νομικών προσώπων ενεργήσουν κατά παράβαση των ειδικότερων όρων και των διατάξεων της παρούσας ή των διατάξεων της ισχύουσας νομοθεσίας, η ΟΠΑΠ δικαιούται να προχωρήσει αζημίως στην καταγγελία της παρούσας, να προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια για την είσπραξη ποινικής ρήτρας, την αναζήτηση οποιουδήποτε χρηματικού ποσού έχει ήδη καταβάλει ή πρόκειται να καταβάλει ο ΟΠΑΠ στο πλαίσιο και σε εκτέλεση της παρούσας, την πλήρη αστική αποζημίωσή της για κάθε θετική η αποθετική ζημιά και τη χρηματική της ικανοποίηση για ηθική βλάβη την οποία τυχόν ήθελε υποστεί, καθώς επίσης και στην υποβολή μηνυτήριας αναφοράς ή και έγκλησης κατά παντός υπευθύνου».
Αυτό πάντως που δεν αναφέρεται είναι εάν και εφόσον οι απαγορεύσεις ισχύουν και στον ιδιωτικό βίο των εργαζομένων - με τα τόσα που ακούμε και βλέπουμε, τίποτα πια δε θα μας προκαλέσει έκπληξη...(Εν τούτοις η κάθετα αρνητική άποψή μας για την ιδιωτικοποίηση του ΟΠΑΠ δεν αλλάζει - επειδή λειτουργεί με αυτό τον τρόπο δεν σημαίνει ότι δικαιολογείται και το ξεπούλημα του, που θα οδηγήσει σε ιδιωτικό μονοπώλιο στον τζόγο στην χώρα μας).
Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου