Αναρτήσεις
Είδηση: Μετά και τις δηλώσεις του υπουργού Οικονομικών περί εργασιακής εφεδρείας και εταιρειών που θα αξιολογήσουν τους εργαζομένους σε ευρύτερο δημόσιο τομέα και Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου Δικαίου, πανεπιστημιακοί λένε πως «είναι πρακτικά αδύνατο να υπάρξει έγκυρη αξιολόγηση του συνόλου τους», ενώ στελέχη σε παραπάνω εταιρείες εξηγούν την πολυπλοκότητα της αξιολόγησης ενός εργαζομένου.
Μέχρι πρότινος, τις αξιολογήσεις των εργαζομένων στο Δημόσιο τις έκαναν οι ίδιες οι διοικήσεις των εκάστοτε φορέων. Τώρα, σύμφωνα με τις δηλώσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου μετά το προχθεσινό υπουργικό συμβούλιο, η επιλογή των παραπάνω εταιρειών θα γίνει «με τη θεσμική εγγύηση του ΑΣΕΠ, το οποίο είναι αρμόδιο να προσλάβει εξειδικευμένες εταιρείες αξιολόγησης του προσωπικού, ώστε όχι μόνες τους οι διοικήσεις, αλλά με θεσμικές εγγυήσεις διαφάνειας και τελικά υπό τον έλεγχο του ΑΣΕΠ, να έχουμε τον κατάλογο του πλεονάζοντος προσωπικού».
«Τόσο καιρό, στο Δημόσιο, οι ίδιοι οι προϊστάμενοι και οι προϊστάμενοι των προϊσταμένων ήταν που έκαναν τις αξιολογήσεις και όλοι βαθμολογούνταν με 99% άριστος» λέει ο καθηγητής Μάνατζμεντ και Ανθρώπινων Πόρων στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών Δημήτρης Μπουραντάς. Από την άλλη, με τους εργαζομένους σε υπό κατάργηση ή συγχώνευση φορείς του ευρύτερου Δημόσιου και στα ΝΠΔΔ να ανέρχονται στους περίπου 200.000, «είναι αδύνατο», σύμφωνα με τον κ. Μπουραντά, να «αξιολογηθούν όλοι. Για να αξιολογηθούν όλοι, πρακτικά σημαίνει πως πρέπει να προσλάβουν έναν στρατό από εταιρείες αξιολόγησης. Κάτι τέτοιο θα στοιχίσει ο κούκος αηδόνι και, επιπλέον, για να γίνουν σωστά οι αξιολογήσεις θα πάρει και πάρα πολύ χρόνο». Αναφερόμενος στις μεθόδους αξιολόγησης που εφαρμόζονται, λέει πως «η αξιοπιστία της συμπεριφορικής συνέντευξης αγγίζει μόνο ένα 30% των πραγματικών δυνατοτήτων του εξεταζομένου. Στο 100% με καμία μεθοδολογία δεν μπορούμε να φτάσουμε. Μέχρι ένα 80%».
Καταλήγοντας, ο καθηγητής σημειώνει «πως θα ήταν πολύ πιο απλό να δημιουργηθούν συντελεστές, διαφανείς, που θα συμπεριλαμβάνουν τα τυπικά προσόντα του εργαζομένου, την προϋπηρεσία του, καθώς και κάποια κοινωνικά κριτήρια, όπως π.χ. αν έχει παιδιά, την ηλικία τους κ.λπ. Ούτε θα κόστιζε τόσο ούτε θα έπαιρνε τόσο χρόνο ούτε θα είχε τόσες αμφισβητήσεις που σίγουρα θα υπάρξουν».
Η Βενετία Κουσία, διευθύνουσα σύμβουλος στη ManPower, που μεταξύ άλλων προσφέρει υπηρεσίες διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, λέει πως «το άτομο είναι σαν ένα παζλ, αποτελούμενο από πολλά διαφορετικά κομμάτια. Ενα κομμάτι είναι τα πτυχία και τα διπλώματα, άλλο κομμάτι η εμπειρία, η προσωπικότητα, ο χαρακτήρας, οι αξίες. Ολα αυτά, κατά την αξιολόγηση, εξετάζονται με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Στις αξιολογήσεις μας παίρνουμε υπ' όψιν μας τις σπουδές, την εμπειρία του υποψηφίου (εργασιακή και επαγγελματική), τις συστάσεις, γραπτές και προφορικές, την καθημερινότητά του και τα επιτεύγματά του στις προηγούμενες εργασίες. Τα ευρήματα προέρχονται οπωσδήποτε από μία συστοιχία ανάλογα με το ιεραρχικό επίπεδο και το γνωστικό αντικείμενο και ενδεικτικά περιλαμβάνουν τεστ αξιολόγησης, ασκήσεις προσομοίωσης, role plays, ερωτηματολόγια σκιαγράφησης της επαγγελματικής προσωπικότητας και προσωπικές συνεντεύξεις».
Να θυμίσουμε ότι μαζικές εκκαθαρίσεις σε φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα ετοιμάζει η κυβέρνηση με την εφαρμογή του μοντέλου της εργασιακής εφεδρείας, με το οποίο θα δοθεί ουσιαστικά «φύλλο πορείας» για την απόλυση έως και 20.000 εργαζομένων από τους συνολικά 200.000 απασχολουμένους σε ΔΕΚΟ και νομικά πρόσωπα ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου.
Οι πρώτοι 151 οργανισμοί από τους οποίους θα ξεκινήσει η "εργασιακή εφεδρεία" μπορούν να βρεθούν εδώ.
Σχόλιo: Τεράστιος αριθμός υπαλλήλων θα βρεθεί στα πρόθυρα της ανεργίας μετά τις πρόσφατες απαιτήσεις της τρόικας (που βέβαια δεν περιορίζονται σ' αυτά, αλλά επεκτείνονται και στα εργασιακά του ιδιωτικού τομέα όπως φαίνεται εδώ). Το μοντέλο βέβαια αλλιώς ξεκίνησε (σχετική ανάρτηση βρίσκεται εδώ), αλλά με τη λίστα των υπό συγχώνευση οργανισμών όλο και να διευρύνεται (η πιο πρόσφατη βρίσκεται εδώ), καθίσταται σαφές ότι στόχος δεν είναι ούτε το "νοικοκύρεμα", ούτε η χρήση προσωπικού στους τομείς που υπάρχει τεράστια ανάγκη (βλ. ΚΕΠ, εφορίες, θέσεις γραφείου σωμάτων ασφαλείας, ΟΤΑ) αλλά απλώς το "ξεφόρτωμα" ανθρώπων που βέβαια καμία ευθύνη δε φέρουν (παρά τ' αντιθέτως λεγόμενα του Χατζηαβάτη κυρίου Λοβέρδου) για τα σημερινά χάλια των οικονομικών στην κυβέρνηση.
Πέραν αυτών (που είναι και η πιο σημαντική πλευρά του όλου θέματος) η αξιολόγηση των υπαλλήλων του δημοσίου τομέα από ιδιωτικές επιχειρήσεις έχει τρία αρνητικά. Πρώτα απ' όλα είναι κοστοβόρα, δεδομένου ότι θα χρειαστούν χρήματα που δεν μας περισσεύουν ως χώρας. Αν υπήρχε πραγματική ανάγκη να γίνει (αν δηλαδή σ' αυτό κρεμόταν η σωτηρία της χώρας - κάτι που βέβαια δεν ισχύει) Θα μπορούσε να γίνει μια χαρά από τον ΑΣΕΠ σε συνεργασία με τις διοικήσεις των οργανισμών που γνωρίζουν τις πραγματικές ανάγκες τους και όχι αυτές που βρίσκονται σε οργανογράμματα που δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα. Αυτό θα κόστιζε ελάχιστα και θ' αντικατόπριζε την αλήθεια.
Δεύτερον δε λαμβάνει υπόψιν τον παράγοντα άνθρωπο. Μπορεί ν' ακούγεται ξεπερασμένο αλλά είναι προφανές ότι σε τέτοιες περιπτώσεις, η παράμετρος αυτή πρέπει να είναι κομβική. Μια ιδιωτική επιχείρηση που θα έχει προσληφθεί γι' αυτό το σκοπό, κατά πάσα πιθανότητα θα προσπαθήσει ν' αποδειχθεί "βασιλικότερη του βασιλέως" για να δεχτεί μελλοντικά συμβόλαια.
Τρίτον (και σπουδαιότερο για μας) εμπλέκει ιδιωτικές εταιρείες σε οργανισμούς που λειτουργούν διαφορετικά και των οποίων η αποστολή και ο χαρακτήρας δεν έχει σχέση με αυτούς του ιδιωτικού τομέα στον οποίο (πιθανότατα) θα έχουν αυτές εμπειρία. Πέραν από το ζήτημα του κατά πόσο η κυβέρνηση έχει δικαίωμα (άνευ Συνταγματικής αναθεώρησης) παραχώρησης τέτοιων δικαιωμάτων, διαφαίνεται καθαρά από τα γραφόμενα του ρεπορτάζ ότι το έργο είναι τεράστιο και τέτοιας πολυπλοκότητας, η οποία δεν είναι δυνατόν να στηριχθεί σε ανθρώπους χωρίς εξειδικευμένη γνώση του "υπό κρίση" οργανισμού. Οι γενικότητες δεν μπορούν να χωρούν σε "περιοχές" όπου κρίνεται το μέλλον ανθρώπων...
Όσο για τους οργανισμούς από τους οποίους ξεκινάει το "κόψιμο" η κυβέρνηση, τι να πει κανείς; Κάποιοι απ' αυτούς δεν υπάγονται καν στις ΔΕΚΟ, άλλοι είναι μετοχοποιημένοι και το κράτος έχει μειοψηφικό ποσοστό, ενώ άλλοι και εποπτευόμενοι δεν χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό (άρα το κράτος δεν έχει λόγο στο προσωπικό τους - δείτε το παράδειγμα της ΕΛΟΓΑΚ εδώ). Μεγάλος αριθμός δε απ' αυτούς είναι οργανισμοί γι' άτομα με διανοητικά προβλήματα ή ειδικές ανάγκες. Δε γνωρίζουμε τι έργο παρήγαγαν και τι πρόσφεραν. Ξέρουμε όμως από πρώτο χέρι για ορισμένους απ' αυτούς τους οργανισμούς ότι λειτουργούν "στο κόκκινο" και με εθελοντές εδώ και χρόνια. Άρα το μόνο που θα πούμε είναι το εξής: Τζάμπα μάγκες κύριοι της κυβέρνησης. Βρήκατε τον εύκολο στόχο - τ' άτομα με ειδικές ανάγκες που κάνουν λιγότερο¨"θόρυβο", για να στερήσετε υπηρεσίες κάνοντας οικονομία... Μήπως να ξεκινούσατε από τα του οίκους σας και να ξοδεύεται λιγότερα σε ταξίδια όπως φαίνεται στο 2ο θέμα της σημερινής μας ανάρτησης; (Αξίζει να θυμηθούμε ότι αυτό είναι σε συνέχεια των εκτάσεων που φιλοξενούσαν παιδικές κατασκηνώσεις για άτομα με ειδικές ανάγκες (τις οποίες έκλεισαν), και οι οποίες βγαίνουν στο σφυρί - το σχετικό θέμα βρίσκεται εδώ).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Προτίμηση στα κυβερνητικά αεροσκάφη δείχνουν οι υπουργοί της κυβέρνησης για τα ταξίδια τους, ακόμα και σε κοντινούς προορισμούς, γεγονός που κοστίζει στο ελληνικό δημόσιο 5,8 εκατομμύρια ευρώ.
Όπως προκύπτει από σχετικά στοιχεία, για ένα μονοήμερο ταξίδι του υπουργού οικονομικών Γιώργου Παπακωνσταντίνου στην Ουάσιγκτον, τον περασμένο Απρίλιο του 2010, σπαταλήθηκαν 145.000 ευρώ, ενώ για ταξίδι του υπουργού Εξωτερικών Δημήτρη Δρούτσα στις Βρυξέλλες χρειαστήκαν πάνω από 60.000 ευρώ, όταν το ακριβότερο εισιτήριο με αεροπλάνο της γραμμής δεν ξεπερνούσε μόλις τα 500 ευρώ.
Μιλώντας στον Real fm 97,8 και τον Νίκο Χατζηνικολάου, ο βουλευτής Δράμας της ΝΔ Μαργαρίτης Τζίμας, όπου επανέφερε το θέμα στη δημοσιότητα, σημείωσε ότι τα VIP ταξίδια υπουργών και βουλευτών της κυβέρνησης έχουν κοστίσει στον ελληνικό λαό, αρκετές χιλιάδες ευρώ και μάλιστα άσκοπα.
Αναρωτήθηκε μάλιστα δημοσίως "τί θα είχε πάθει ο κ. Παπακωνσταντίνου αν διανυκτέρευε στην Ουάσιγκτον και επέστρεφε την επόμενη μέρα; Το ταξίδι του κόστισε 145.000 ευρώ".
Ο βουλευτής υπογράμμισε ότι στα στοιχεία που έχει στη διάθεση του, αναφέρεται και η μετακίνηση του πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου από το αεροδρόμιο της Χρυσούπολης σε χωριό της Ξάνθης με ελικόπτερο, το οποίο κόστισε 16.000 ευρώ. Όπως είπε ο κ. Τζίμας, "το χωριό απέχει 30 χιλιόμετρα. Μισή ώρα με το αυτοκίνητο".
Ο βουλευτής της ΝΔ ανέφερε ότι τα ταξίδια γίνονται, ενώ υπάρχουν τρεις και τέσσερις πτήσεις κάθε ημέρα προς αυτούς τους προορισμούς και παραθέτει μερικά χαρακτηριστικά παραδείγματα που καίνε την τσέπη Ελλήνων πολιτών. Ενδεικτικά, ο υπουργός Εθνικής Αμύνης Ευαγ. Βενιζέλος για πτήση στο Λουξεμβούργο ξόδεψε 47.749 ευρώ, ενώ για ταξίδι του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Αμύνης Πάνου Μπεγλίτη το ελληνικό δημόσιο επιβαρύνθηκε με 47.700 ευρώ. Στις πολυτελείς πτήσεις, συγκαταλέγεται το ταξίδι του υπουργού Επικρατείας Γιώργου Πεταλωτή στη Δαμασκό, με κόστος 84.966 ευρώ.
Και κάτι ακόμα... Τις πληροφορίες που επικαλείται ο κυπριακός Τύπος για δάνειο ύψους 2,5 δισ. ευρώ της Ρωσίας προς την Κύπρο, επιβεβαίωσε ο υπουργός Οικονομικών της Κύπρου Κίκης Καζαμίας, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι δεν έχει συνομολογηθεί ακόμη ο,τιδήποτε συγκεκριμένο. Αυτά προς γνώσιν των δικών μας κυβερνώντων που όταν τους χάριζαν "γάιδαρο" (τόσο από την Ρωσία όσο και από την Κίνα), όχι μόνο δεν το δέχτηκαν αλλά δεν το συζητούσαν καν. Προτίμησαν τις "δαγκάνες" του Μνημονίου με ότι αυτό σήμαινε για την χώρα μας, αφού δεν μας το επέτρεψαν οι Ευρωπαίοι εταίροι. Τ' αδέρφια μας οι Κύπριοι λειτουργούν αλλιώς τόσο στο συγκεκριμένο ζήτημα όσο και το θέμα της ΑΟΖ (την ίδια στιγμή που εμείς κοιμόμαστε τον "ύπνο του δικαίου" όπως φαίνεται εδώ).
Πηγές ειδήσεων: "Ναυτεμπορική", "News24"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου