Αύξηση φόρων στις καταθέσεις και νέα εισφορά σε μηχανικούς, γιατρούς και δικηγόρους; / Σχόλιο για το ενιαίο μισθολόγιο

Είδηση: Σύμφωνα με πληροφορίες, μέσα στα νέα μέτρα για την αύξηση εσόδων, μελετάτε η αύξηση της φορολογίας στους τόκους των καταθέσεων, µε συντελεστή µεταξύ του 30% και του 50%. Σήµερα ο φόρος αυτός στην Ελλάδα είναι στο 10%, αλλά σε πολλές χώρες της Ευρώπης, µεταξύ αυτών στη Γερµανία και στην Ελβετία, κυµαίνεται µεταξύ 30% και 40%.

Εναλλακτικά, υπάρχει η σκέψη να ονοµαστεί φόρος διακράτησης (withholding tax), έτσι ώστε να ξεχωρίζει από τον πρώτο φόρο. Από το µέτρο αυτό εκτιµάται ότι µπορούν να εισρεύσουν στα κρατικά ταµεία τουλάχιστον 800 εκατ. έως 1 δισ. ευρώ, µε δεδοµένο ότι οι συνολικές καταθέσεις των ελληνικών νοικοκυριών και των επιχειρήσεων προσεγγίζουν τα 190 έως 200 δισ. ευρώ.

Πηγές της τρόικας έλεγαν βέβαια ότι «η επιβολή του µέτρου προβληµατίζει έντονα καθώς οι Ελληνες θα θεωρήσουν ότι το επόµενο βήµα θα είναι η κυβέρνηση να πειράξει τις ίδιες τις καταθέσεις, κάτι που βεβαίως αποκλείεται κατηγορηµατικά».

Εναλλακτικά εξετάζεται η επιβολή δεύτερης έκτακτης εισφοράς σε µια µερίδα ελεύθερων επαγγελµατιών όπως οι γιατροί, οι δικηγόροι, οι µηχανικοί, οι οποίοι όµως έχουν κάνει έναρξη επαγγέλµατος νωρίτερα από το 2006, δηλαδή όσοι εργάζονται πάνω από 5 έτη.

Η έκτακτη εισφορά θα είναι κλιµακωτή, ενώ εξετάζεται και το ενδεχόµενο να υπολογίζεται και η ακίνητη περιουσία του ελεύθερου επαγγελµατία. Υπενθυµίζεται ότι ήδη στο πολυεκκαθαριστικό έχει επιβληθεί έκτακτος φόρος 300 ευρώ για όλους τους ελεύθερους επαγγελµατίες.

Δεν αποκλείεται να επιλεγούν και τα δύο µέτρα ή µόνο το ένα από τα δύο. Εναλλακτικά µπορούν να κρατηθούν ως εφεδρείες για τον ερχόµενο Δεκέµβριο, όταν δηλαδή θα επίκειται η έγκριση της επόµενης δόσης. Η απόφαση µένει να ληφθεί από την ίδια την κυβέρνηση.

Σχόλιο: Δεν προβλέπουμε να προχωρήσει η κυβέρνηση στο μέτρο της αύξησης του φόρου στις καταθέσεις, δεδομένου ότι αυτό θα ξεσηκώσει νέο κύμα "εξόδου" χρημάτων από την χώρα (μετά τα πρώτα 2 που έγιναν λόγω των βλακωδών δηλώσεων του κυβερνητικού επιτελείου περί "Τιτανικών" και "εξόδου απ' το ευρώ"). Κάτι τέτοιο δε θα το άντεχε το τραπεζικό σύστημα ούτε η οικονομία της χώρας. Επομένως (και δια της ατόπου απαγωγής) θεωρούμε πιο πιθανή την επιβολή νέας εισφοράς από τους γιατρούς, μηχανικούς και δικηγόρους. Αυτό βέβαια θα δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε δεκάδες νέους επαγγελματίες αυτών των κλάδων - πολλοί εκ των οποίων (και ιδιαίτερα στον κλάδο των μηχανικών) αντιμετωπίζουν πρόβλημα επιβίωσης, δεδομένης της τεράστιας πτώσης της οικοδομικής δραστηριότητας. Για τους δε δικηγόρους (με εξαίρεση μια μειοψηφία που μεγαλό-δικηγορεί) η κατάσταση είναι εδώ και χρόνια κάκιστη, με την υπερπροσφορά εργαζομένων στον κλάδο να έχει λειτουργήσει αρνητικά. Αν βάλει κανείς και τις υψηλές εισφορές που πληρώνουν αυτοί οι δύο κλάδοι στ' ασφαλιστικά τους ταμεία, βλέπει κανείς ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο ρόδινα, όσο φαντάζεται μεγάλο μέρος της κοινωνίας...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Σε δηλώσεις που έκανε ο Ο Ευάγ. Βενιζέλος στην Ουάσιγκτον τόνισε ότι η εφαρμογή του ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο θα σημαίνει επιπλέον μείωση κατά 20% στους μισθούς. Διευκρίνισε πως η μείωση αυτή είναι επιπρόσθετη του 15% που έχει εφαρμοστεί στους δημοσίους υπαλλήλους και του 25% στο προσωπικό των ΔΕΚΟ. Συγκεκριμένα το πιθανό νέο εύρος των μισθών στο Δημόσιο θα εκτείνετε μεταξύ των επτακόσια ογδόντα (780) έως 2.200 ευρώ. Η μισθολογική οροφή μπορεί να φτάσει τα 2.700 ευρώ μετά την καταβολή του επιδόματος θέσης ευθύνης και του πριμ παραγωγικότητας. Οι βασικοί μισθοί αναπροσαρμόζονται και αυξάνονται, με τη μερική ενσωμάτωση ορισμένων από τα επιδόματα. Ωστόσο, το άθροισμα σημερινών βασικών μισθών και επιδομάτων θα είναι αισθητά μικρότερο. Σήμερα, ο βασικός μισθός για την κατηγορία της υποχρεωτικής εκπαίδευσης (ΥΕ) είναι 711 ευρώ, για την κατηγορία δευτεροβάθμιας (ΔΕ) είναι 830 ευρώ, για τους απόφοιτους ΤΕΙ (ΤΕ) 938 ευρώ και για τους αποφοίτους ΑΕΙ (ΠΕ) 984 ευρώ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε ο ΥΠΟΙΚ, ο βασικός μισθός για τον πρωτοδιόριστο υποχρεωτικής εκπαίδευσης, από 711 ευρώ, θα αυξηθεί σε 780 ευρώ. Δεδομένου όμως ότι ο υπάλληλος αυτός λαμβάνει σήμερα και την προσωπική διαφορά των 142 ευρώ από το παλαιό επίδομα των 176 ευρώ, οι βασικές του αποδοχές διαμορφώνονται σε 853 ευρώ. Καθώς δεν θα υπάρχει η «προσωπική διαφορά» στο νέο μισθολόγιο, το τελικό ύψος των αποδοχών του, από 853 ευρώ, θα μειωθεί σε 780 ευρώ.
Αντίστοιχες αναπροσαρμογές προβλέπονται και για τους βασικούς μισθούς των υπόλοιπων κατηγοριών υπαλλήλων.



Ο υπουργός Οικονομικών προανήγγειλε ότι η κατάργηση φοροαπαλλαγών θα ισχύσει αναδρομικά από τις αρχές του 2011, κάτι που οι φορολογούμενοι θα αντιληφθούν πολύ καλά κατά τη σύνταξη των δηλώσεών τους το 2012 και ότι θα εξοικονομήσει γύρω στο 0,6% του ΑΕΠ, ποσοστό που υπολογίζεται πως αντιστοιχεί σε περίπου 1,4 δισ. ευρώ. Δείτε εδώ αναλυτικά τι ισχύει για τις φοροαπαλλαγές στο εισόδημα σας του 2011. Επίσης, ο κανόνας "1 πρόσληψη για 10 αποχωρήσεις" θα ισχύει, όπως διευκρίνισε ο υπουργός, καθ' όλη τη διάρκεια του μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Το πλήρες νομοσχέδιο για το καινούργιο μισθολόγιο και βαθμολόγιο μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ.

Επιτέλους λίγη ειλικρίνεια... Τέρμα τα ευχολόγια του τύπου "δικαιότερες απολαβές", τέλος στα ψεύτικα "η πλειοψηφία των δημοσίων υπαλλήλων θα έχει άνοδο στις αποδοχές της" και επιτέλους ένα στοπ στα "το ενιαίο μισθολόγιο δε θα θίξει τον μέσο δημόσιο υπάλληλο". Νέες μειώσεις μισθών και επισήμως από ανθρώπους που συνεχίζουν ν' απολαμβάνουν ζωή ανάλογη μ' αυτή του κακότυχου Λουδοβίκου βασιλιά της Γαλλίας λίγο πριν την Γαλλική επανάσταση, ενώ από κάτω ο "λαουτζίκος" αναγκάζεται να επιβιώσει με 3 και 60. Πάντως όλοι ξέρουμε το τέλος του, όπως και αυτό της αξιολάτρευτα αφελούς συζύγου του, Μαρίας Αντουανέτας.

Και βέβαια να υπενθυμίσουμε ότι σε κανένα μέρος του ανεπτυγμένου κόσμου (ούτε καν επί εποχές
πολύ-πολύ δύσκολες) δεν είχαμε τόσες αλλαγές στη φορολογία σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Γι' αυτό κύριοι δεν επενδύεται ένα ευρώ στην χώρα μας από ξένα ή εγχώρια κεφάλαια και όσοι θέλουν "να επενδύσουν" στηρίζονται σε κοινοτικά ή εθνικά προγράμματα. Αν κάνετε 30 αλλαγές το χρόνο, ποιος θα σας εμπιστευτεί και θα βάλει ΔΙΚΑ ΤΟΥ χρήματα στην χώρα;

Και κάτι ακόμα... Ένα αυγό πέταξε στο Ρέθυμνο μια 33χρονη ενάντια στον (μη γελάσετε) υφυπουργό "Προστασίας του Πολίτη" Μ. Όθωνα. Ο υπουργός, ξεχνώντας την κρητική του καταγωγή και τα παντελόνια που φοράει, έκανε μήνυση (!!!) γι' αυτό, μάλλον επιζητώντας αποζημίωση για το καθαριστήριο στο οποίο αναγκάστηκε να στείλει το πουκάμισο του που λερώθηκε. Ούτε αντρίκια και ούτε τίμια στάση από έναν άνθρωπο που μπορεί ναι μεν να στείλει στα δικαστήρια τον οποιοδήποτε από μας, αλλά που μπορεί να κάθετε σα βρεγμένο κοτόπουλο πίσω από τη βουλευτική του ασυλία, αν κάποιος από τους πολίτες του κάνουν μήνυση για τον οποιαδήποτε λόγο...

Πηγή ειδήσεων: "Έθνος" / Ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο για την πορεία της ελληνικής οικονομίας (και τον αριθμό δανείων που έλαβε κατά περιόδους) μπορείτε να διαβάσετε εδώ. Προηγούμενη σχετική μας ανάρτηση με πίνακες για το δημόσιο χρέος υπάρχει εδώ.

Πηγές ειδήσεων: "Ημερησία", "Τα Νέα"

(ανανεωμένο) Αλήθειες και ερωτήματα σχετικά με την εργασιακή εφεδρεία στους Δημοσίους υπαλλήλους

Η τεχνική τού... στρίβειν διά της εφεδρείας, που επινόησε η κυβέρνηση, προκειμένου να μειώσει το μισθολογικό κόστος στο Δημόσιο στο πρώτο και πιο σημαντικό επίπεδο, δηλαδή στη διαδικασία επιλογής του πλεονάζοντος προσωπικού, δεν περιλαμβάνει τη συμμετοχή του ΑΣΕΠ με οποιονδήποτε τρόπο.

Το ΑΣΕΠ αναλαμβάνει δράση, κρίνοντας με κριτήρια αντικειμενικά (τίτλοι σπουδών, ηλικία, δεξιότητες, κοινωνικά κριτήρια, κ.τ.λ.), τα οποία περιλαμβάνονται στο Προεδρικό Διάταγμα, που έδωσε στη δημοσιότητα την προηγούμενη εβδομάδα ο υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης Δημήτρης Ρέππας, αφού ολοκληρωθούν από τις υπηρεσίες οι λίστες της εφεδρείας, δηλαδή κατόπιν εορτής και βαθμολογούν υπαλλήλους, οι οποίοι ήδη βρίσκονται στον προθάλαμο της απόλυσης...

Η συγκεκριμένη διαδικασία, πέρα από τη βαρβαρότητα του μέτρου, εγείρει αρκετά ερωτήματα, που θα μπορούσαν να χαρακτηρισθούν ως οι γκρίζες ζώνες της εφεδρείας. Αυτά είναι:

Ερώτημα 1ο

Στην πρώτη γραμμή της εφεδρείας είναι όσοι υπάλληλοι βρίσκονται «κοντά στη συνταξιοδότηση». Κανείς, όμως, ακόμα, δεν έχει ορίσει ούτε το «πόσο κοντά» ούτε σε «ποια συνταξιοδότηση». Δηλαδή μιλάμε για την τελευταία διετία, τριετία ή πενταετία πριν από τη σύνταξη ενός υπαλλήλου. Διότι, αν ένας υπάλληλος βγει στην εφεδρεία, έχοντας ως... ύψιστη προστασία το επίδομα του 60% του βασικού του μισθού για 12 μήνες, πώς θα διανύσει τα υπόλοιπα δύο, τρία ή τέσσερα χρόνια, που του απομένουν για τη συνταξιοδότηση; Ολοι γνωρίζουν ότι, ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα, οι πόρτες είναι κλειστές για τους εργαζομένους που βρίσκονται σε αυτή τη φάση, δηλαδή λίγο πριν από τη συνταξιοδότηση.

Κανείς δεν μας έχει ενημερώσει, επίσης, τι θα ισχύσει με τις συνταξιοδοτήσεις γυναικών με ανήλικο παιδί, δηλαδή πόσο ασφαλιστικό χρόνο θα πρέπει να έχει συμπληρώσει μια εργαζόμενη και κάτω από ποιες προϋποθέσεις, για να οδηγηθεί στην εφεδρεία. Πληροφορίες μιλούν για 25 συμπληρωμένα χρόνια, όταν υπάρχει ανήλικο παιδί. Τέλος, δεν έχει διευκρινισθεί πώς θα υπολογίζεται η σύνταξη, διότι όλοι καταλαβαίνουν ότι το 60% του βασικού μισθού του τελευταίου χρόνου θα σύρει το ύψος της σύνταξης προς τα κάτω.

Ερώτημα 2ο

Το δεύτερο χαρακτηριστικό εκείνων που θα βγουν στην εφεδρεία είναι επίσης ότι θα πρόκειται για εργαζομένους «χαμηλών προσόντων». Τι ακριβώς σημαίνει αυτό; Οτι ο εργαζόμενος δεν διαθέτει μεταπτυχιακά και τίτλους σπουδών; Οτι δεν γνωρίζει ξένες γλώσσες; Οτι είναι απόφοιτος Λυκείου ή υποχρεωτικής εκπαίδευσης; Αυτό, όμως, αποτελεί επιφανειακή θεώρηση των πραγμάτων. Διότι υπάρχουν εξαίρετοι υπάλληλοι οργανισμών (τεχνίτες), που είναι υποχρεωτικής εκπαίδευσης. Οπως υπάρχουν και απόφοιτοι Λυκείου, που έχουν αποκτήσει δεξιότητες στο Δημόσιο και είναι απαραίτητοι για την υπηρεσία τους. Πώς, με μια γραφειοκρατική αντίληψη, θα κατηγοριοποιηθούν ως δεύτερης κλάσης εργαζόμενοι και θα ενταχθούν στην εφεδρεία;

Ερώτημα 3ο

Ποιοι θα είναι εκείνοι που θα καταρτίσουν τις λίστες που θα πάρει το ΑΣΕΠ, ποιοι θα χαρακτηρίσουν κάποιον υπάλληλο ως πλεονάζοντα; Οι διευθυντές των υπηρεσιών, τα διοικητικά συμβούλια των Οργανισμών, οι τμηματάρχες; Σίγουρα, εκείνοι που γνωρίζουν τους εργαζομένους και την ποιότητα της εργασίας που προσφέρουν από πρώτο χέρι, είναι όσοι έχουν θέσεις ευθύνης (τμηματάρχες, διευθυντές, γενικοί διευθυντές). Αν τελικά εκείνοι καταρτίσουν τις λίστες της εφεδρείας, πώς εξασφαλίζεται ότι δεν θα υπεισέλθει ο προσωπικός παράγοντας, προσωπικές συμπάθειες ή αντιπάθειες, αφού τα κριτήρια δεν είναι μετρήσιμα και άρα αντικειμενικά;

Ερώτημα 4ο

Πώς θα αποκλεισθεί το ενδεχόμενο των παρεμβάσεων από πολιτικούς, για να μην ενταχθούν στην εφεδρεία ημέτεροι; Ποιες δυνατότητες έχει ένας απλός διευθυντής ή τμηματάρχης να αντισταθεί στις πιέσεις και τα «τηλεφωνήματα» υψηλά ιστάμενων πολιτικών προσώπων;

Ερώτημα 5ο

Ποιοι θα είναι αυτοί οι «εξωτερικοί σύμβουλοι», που θα κρίνουν σε δεύτερο επίπεδο τους υπαλλήλους, σε εκείνους τους φορείς του Δημοσίου, όπου οι υπάλληλοι ξεπερνούν τους 100; Με ποια κριτήρια θα κάνουν την επιλογή τους, που θα οδηγήσει ένα τμήμα των εργαζομένων στην κατηγορία του πλεονάζοντος προσωπικού, δηλαδή στην εργασιακή εφεδρεία, δηλαδή στην ανεργία; Δεν γνωρίζουν καθόλου τους συγκεκριμένους υπαλλήλους, ούτε, πολύ περισσότερο, τις συνθήκες κάτω από τις οποίες εργάζονται, τις επιδόσεις τους, τις δεξιότητές τους, την απόδοσή τους. Πώς θα αποτραπούν οι αυθαίρετες κρίσεις, τη στιγμή, μάλιστα, που το διακύβευμα είναι η ίδια η ύπαρξη ενός εργαζομένου στην υπηρεσία του, η ίδια η δουλειά του, που μέχρι χθες, μάλιστα, ήταν σίγουρη, δυνάμει της σύμβασης αορίστου χρόνου;

Σ' όλα τα παραπάνω να σχολιάσουμε το εξής: μεγάλος αριθμός οργανισμών που τους ζητήθηκε να καταρτήσουν λίστες απέφυγαν ν' απαντήσουν, άλλοι έστειλαν απλώς αριθμό εργαζομένων και τέλος ορισμένοι εξ αυτών έστειλαν ενημέρωση ότι κακώς του ζητήθηκε να καταρτίσουν λίστες αφού δεν επιβαρύνουν τον προϋπολογισμό. Η απάντηση της κυβέρνησης ποια ήταν αφού την έλουσε κρύος ιδρώτας (δεδομένου ότι έρχονται οι επιβλέποντες από την Ε.Ε. όπως γράφουμε εδώ); Δεν ήταν ένα "συγγνώμη κάναμε λάθος", ούτε καν ένα "συγγνώμη κάνετε λάθος για τον χ - ψ λόγο". Ήταν απλά "αν δεν το κάνετε θ' απολύσουμε υπαλλήλους από τον στενό Δημόσιο τομέα", σε μια ακόμα προσπάθεια να στρέψει μια κοινωνική ομάδα απέναντι σε μια άλλη - αυτή την φορά τους δημοσίους υπαλλήλους του στενού δημοσίου τομέα με αυτούς των οργανισμών ιδιωτικού και δημοσίου δικαίου. Αν και ο Έλληνας αρέσκεται να φαγώνετε με τους συμπατριώτες του, δε νομίζουμε να πιάσει αυτή τη φορά, ενώ παράλληλα το Σύνταγμά μας (το οποίο δυστυχώς για πολλούς είναι ακόμα σε ισχύ) απαγορεύει "παιχνίδια" με την μονιμότητα, πράγμα που κάνει πολύ δύσκολη την απόλυτη γενίκευση του μέτρου της εφεδρείας. Έτσι και οι διάφορες "ντρίπλες" που προωθούνται (σχετικό άρθρο βρίσκεται εδώ), αφήνουν πολλά παράθυρα προσφυγών ενάντια τους.

Εδώ κάπου να πούμε και για την άλλη διάσταση του ζητήματος: οι περισσότεροι από τους οργανισμούς από τους οποίους ζητήθηκε να καταρτήσουν λίστες όντως δεν έπρεπε να κάνουν κάτι τέτοιο(αφήστε που αρκετοί απ' αυτούς ασχολούνται με πολύ ευαίσθητους τομείς της υγείας - η σχετική ανάρτηση βρίσκεται εδώ) ενώ γι' άλλους (κερδοφόρους) ο στόχος είναι η μείωση του κόστους τους ώστε να γίνει πιο εύκολη η πώληση τους σύμφωνα με τις απαιτήσεις της τρόικας (λεπτομέρειες εδώ). Γι' αυτό εξάλλου και έχει μπει η ΔΕΗ στο στόχαστρο, με τις πρόσφατες δηλώσεις Παπακωνσταντίνου περί "μειώσεως προσωπικού" να δίνουν το στίγμα (τις διάφορες παραμέτρους του θέματος "ΔΕΗ" μπορείτε να βρείτε εδώ). (Στον ΟΤΕ πάντως που πλέον είναι ιδιωτικός, δεν έγιναν απολύσεις. Μετά την πρόσφατη συμφωνία οι θέσεις είναι πλέον εγγυημένες, η μείωση του μισθού που αποφασίστηκε ήταν μικρή και συνοδεύτικε από 5ωρη μείωση του εβδομαδιαίου ωραρίου που σημαίνει ότι οι εργαζόμενοι θα μπορούν να καλύπτουν τα χαμένα χρήματα με υπερωρίες φτάνοντας έτσι στα προηγούμενα ύψη μισθών. Και βέβαια ο ΟΤΕ ήταν και παραμένει κερδοφόρος).

Και βέβαια το επιμύθιο είναι άλλο. Οι απολύσεις (δεδομένου ότι όπως πολύ σωστά γράφτηκε η εφεδρεία είναι "απόλυση με φερετζέ") ήταν προαποφασισμένες εδώ και ένα χρόνο περίπου όπως αναφέρθηκε πρόσφατα και στο "Παρόν". Απλά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να πραγματοποιηθούν. Το θέμα βέβαια είναι τι θα μας ζητήσουν για την επόμενη δόση....

Και πριν ο αλέκτωρ λαλήσει τρεις, ανακοινώθηκε το πως θα εφαρμοστεί η εργασιακή εφεδρεία η οποία θα αφορά 30000 εργαζομένους σε ηλικία 60 ετών και άνω με στόχο το δημοσιονομικό όφελος από το μέτρο να είναι 300 εκατ. ευρώ.

Αναλυτικότερα, η πρόταση διαρθρώνεται σε δύο φάσεις και επτά διαφορετικές αλλά συμπληρωματικές δράσεις:

ΦΑΣΗ Α' (2011):

Δράση 1η: Όλοι οι εργαζόμενοι στο Δημόσιο, και σε ΝΠΔΔ και σε ΝΠΙΔ του δημόσιου τομέα, με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, οι οποίοι κατά τους επόμενους 12-24 μήνες αποκτούν δικαίωμα εξόδου με πλήρη σύνταξη, τίθενται σε καθεστώς εφεδρείας. Μετά το τέλος της περιόδου εφεδρείας οι εργαζόμενοι συνταξιοδοτούνται με πλήρη σύνταξη, το επίπεδο της οποίας δε θίγεται από το καθεστώς της εργασιακής εφεδρείας.

Δράση 2η: Οι υπάλληλοι του Δημοσίου και των ΝΠΔΔ με σχέση δημοσίου δικαίου, οι οποίοι κατά τους επόμενους 12-24 μήνες αποκτούν δικαίωμα εξόδου με πλήρη σύνταξη, τίθενται σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς, αφού προηγουμένως τερματιστεί η υπαλληλική σχέση τους με κατάργηση των οργανικών θέσεων που κατέχουν. Μετά την ολοκλήρωση της προσυνταξιοδοτικής περιόδου, οι παραπάνω υπάλληλοι λαμβάνουν πλήρη σύνταξη, το επίπεδο της οποίας δεν θίγεται από τη περίοδο του προσυνταξιοδοτικού καθεστώτος.

Από τις ανωτέρω δύο δράσεις εκτιμάται ότι μπορεί να συγκεντρωθεί αριθμός 18-20.000 εργαζομένων.

Δράση 3η: Οι εργαζόμενοι στους φορείς του ευρύτερου δημόσιου τομέα που καταργούνται, και μέρος των εργαζομένων των κατηγοριών ΥΕ και ΔΕ των φορέων που απορροφώνται, συγχωνεύονται ή περιορίζονται, τίθενται σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας. Η διαδικασία τελεί υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ. Οι εργαζόμενοι που διαθέτουν τις αναγκαίες προϋποθέσεις, επαναπροσλαμβάνονται το ταχύτερο δυνατόν με βάση τα όσα προβλέπονται στο σχετικό ΠΔ. Θα δημιουργηθούν ειδικά προγράμματα επανακατάρτισης, στο πλαίσιο του ΟΑΕΔ, για όσους εργαζόμενους παραμείνουν στο καθεστώς εφεδρείας.

Από τη δράση αυτή εκτιμάται ότι μπορεί να συγκεντρωθεί αριθμός περίπου 1.000 εργαζομένων.

Δράση 4η: Τερματισμός του προνομιακού καθεστώτος που έχει δοθεί σε δημοσίους υπαλλήλους και λοιπούς εργαζομένους που έχουν ήδη δικαίωμα πλήρους σύνταξης να παραμείνουν στην ενεργό υπηρεσία, παρατείνοντας το ηλικιακό όριο υποχρεωτικής αποχώρησης (δε θα ενταχθούν σε εφεδρεία αλλά σε άμεση συνταξιοδότηση).

Δράση 5η: Προβλέπεται ταχεία διαδικασία εντοπισμού υπηρεσιακών μονάδων φορέων της κεντρικής κυβέρνησης που δεν έχουν λόγο ύπαρξης ή διαθέτουν πολύ μεγάλο ποσοστό πλεονάζοντος προσωπικού. Η αξιολόγηση θα γίνει υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ, με νομοθετημένα αντικειμενικά κριτήρια που εφαρμόζονται αυτόματα. Από το προσωπικό που υπηρετεί σε αυτές τις υπηρεσιακές μονάδες, θα ζητηθεί να αποδεχθεί μετάθεση σε άλλες υπηρεσίες ή, αλλιώς, να ενταχθεί σε καθεστώς εφεδρείας λόγω κατάργησης της οργανικής θέσης του.

Δράση 6η: Συνεχίζεται με εντατικό ρυθμό η αναδιάρθρωση ΝΠΙΔ και ΝΠΔΔ που καταργούνται ή συγχωνεύονται. Για τους εργαζόμενους στους φορείς αυτούς θα ισχύσουν τα προβλεπόμενα στη δράση 3.

Από τις δράσεις 5 και 6 εκτιμάται ότι μπορεί να συγκεντρωθεί αριθμός περίπου 6-7.000 εργαζομένων.

ΦΑΣΗ Β' (2012-13):

Δράση 7η: Οργανώνεται διαδικασία αξιολόγησης της διάρθρωσης, των αρμοδιοτήτων και του προσωπικού των δημοσίων υπηρεσιών, στο πλαίσιο των ευρημάτων της πρόσφατης μελέτης του ΟΟΣΑ για την ελληνική δημόσια διοίκηση, με στόχο τη μείωση των υφιστάμενων υπηρεσιακών μονάδων (όχι των θέσεων του υπηρετούντος προσωπικού) κατά περίπου 30%.

Η αξιολόγηση θα γίνει με αξιοποίηση της Τεχνικής Βοήθειας της ΕΕ, με τη συμμετοχή εξωτερικών εμπειρογνωμόνων και του ΟΟΣΑ (τι δουλειά έχουν όλοι αυτοί, ένας Θεός ξέρει - μάλλον η δημόσια διοίκηση είναι ίδια σε όλες τις χώρες του κόσμου, που έχουν τις ίδιες ανάγκες και τις ίδιες υποχρεώσεις. Το ότι σε πάρα πολλές ευρωπαϊκες χώρες οι στρατιωτικοί, οι γιατροί και οι δάσκαλοι δε θεωρούνται δημόσιοι υπάλληλοι θα ληφθεί υπόψιν; ) . Ειδικά ως προς την αξιολόγηση του προσωπικού, η διαδικασία τελεί υπό την εποπτεία του ΑΣΕΠ. Το πλεονάζον προσωπικό που θα προκύψει και δεν θα είναι δυνατόν να απορροφηθεί παραγωγικά σε άλλες θέσεις στο δημόσιο τομέα, θα ενταχθεί σε καθεστώς εφεδρείας και σε προγράμματα επανακατάρτισης και εναλλακτικής κοινωνικής απασχόλησης.

Τα ερωτήματα που θέσαμε παραπάνω ισχύουν...
Πηγή στοιχείων: "Ελευθεροτυπία"

(ανανεωμένο) Πλήρης κατάργηση φοροαπαλλαγών / Πρώτα αυξήσεις στην ΔΕΗ και μετά πώληση της

Είδηση 1η: Νέα «φοροκαταιγίδα» χτύπησε χθες αιφνιδιαστικά, για μια ακόμη φορά, τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, αφού μετά τη μείωση του αφορολογήτου ορίου και την αλλαγή της κλίμακας παρακράτησης, κόβονται κατά 50% όλες οι φοροαπαλλαγές ανεξαρτήτως εισοδήματος.

Αξίζει να σημειωθεί ότι μόνο από την αλλαγή της κλίμακας παρακράτησης η επιβάρυνση φθάνει μέχρι και 820 ευρώ, ενώ το γεγονός ότι η έκπτωση φόρου από τις φοροαπαλλαγές μειώνεται από το 20% στο 10% για όλα τα εισοδήματα, και όχι για αυτά που ξεπερνούν τις 40.000 ευρώ όπως είχε ψηφιστεί το καλοκαίρι, μειώνει ακόμη περισσότερο το διαθέσιμο εισόδημα μισθωτών και συνταξιούχων.

Ειδικότερα, όσον αφορά τις φοροαπαλλαγές, με βάση τις διατάξεις του νομοσχεδίου για το ενιαίο μισθολόγιο που κατατέθηκε αργά χθες το βράδυ στη Βουλή, προβλέπεται μείωση του φόρου της κλίμακας κατά ποσοστό 10% των ακόλουθων δαπανών:

α) των εξόδων ιατρικής και νοσοκομειακής περίθαλψης,

β) των μισθωμάτων που καταβάλλονται ετησίως για κύρια κατοικία του φορολογούμενου και της οικογένειάς του,

γ) της δαπάνης για φροντιστήρια και ιδιαίτερα μαθήματα,

δ) των δεδουλευμένων τόκων δανείων που λαμβάνονται για αγορά α΄ κατοικίας,

ε) των δεδουλευμένων τόκων δανείων που λαμβάνονται για αναστήλωση, επισκευή, συντήρηση ή εξωραϊσμό διατηρητέων κτισμάτων,

στ) των ασφαλίστρων ζωής, ασθένειας, θανάτου, προσωπικών ατυχημάτων και ασθένειας,

ζ) της διατροφής που καταβάλλεται από τον ένα σύζυγο στον άλλο,

η) των ποσών που καταβάλλονται λόγω δωρεάς στο δημόσιο, ΟΤΑ κ.λπ.

θ) της αξίας των δωριζόμενων ιατρικών μηχανημάτων και των ασθενοφόρων,

ι) των ποσών που καταβάλλονται λόγω δωρεάς προς τα κοινωφελή ιδρύματα, τα σωματεία μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα που παρέχουν υπηρεσίες εκπαίδευσης και χορηγούν υποτροφίες κ.λπ. καθώς και των ποσών που καταβάλλονται λόγω χορηγίας προς τα προς τα μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα ημεδαπά νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου, εφόσον επιδιώκουν σκοπούς πολιτιστικούς,

ιβ) των ποσών που καταβάλλονται για ενεργειακή αναβάθμιση ακινήτου,

ιγ) των εισφορών που καταβάλλονται σε ταμεία ασφάλισης.

Θα πρέπει να αναφερθεί ότι αν στο συνολικό εισόδημα περιλαμβάνεται και εισόδημα από ακίνητα, εκτός από το απαλλασσόμενο εισόδημα από ιδιοκατοίκηση γενικά, το ακαθάριστο ποσό αυτού υποβάλλεται και σε συμπληρωματικό φόρο, ο οποίος υπολογίζεται με συντελεστή 1,5%. Ειδικώς, ο συντελεστής αυτός αυξάνεται σε 3% εφόσον η επιφάνεια κατοικίας υπερβαίνει τα 300 τετραγωνικά μέτρα της κατοικίας ή πρόκειται για επαγγελματική ή εμπορική μίσθωση, ενώ ο φόρος που προκύπτει δεν περιορίζεται στο ύψος του κυρίου φόρου.

Σημαντική μείωση στα μηνιαία εισοδήματα φέρνει η νέα κλίμακα παρακράτησης, με βάση το νέο αφορολόγητο όριο των 5.000 ευρώ, που ωστόσο δεν ισχύει για τους νέους ηλικίας έως και τριάντα ετών, για τους συνταξιούχους άνω των εξήντα πέντε ετών και τα άτομα με ειδικές ανάγκες.

Ειδικά για τους συνταξιούχους και τα άτομα με ειδικές ανάγκες, όταν το συνολικό τους εισόδημα είναι από 9.000 ευρώ και άνω, το ποσό του φόρου που προκύπτει με βάση την ανωτέρω κλίμακα περιορίζεται ώστε το συνολικό καθαρό εισόδημα που προκύπτει μετά την αφαίρεση του φόρου να μην υπολείπεται του ποσού των εννιά χιλιάδων (9.000) ευρώ.

«Χαμένοι» πάντως βγαίνουν για μια ακόμη φορά οι πολύτεκνοι, αφού με βάση τις διατάξεις του νομοσχεδίου το αφορολόγητο ποσό του πρώτου κλιμακίου της κλίμακας αυξάνεται κατά δύο χιλιάδες (2.000) ευρώ για κάθε τέκνο από τα δύο πρώτα του φορολογούμενου που τον βαρύνουν και κατά τρεις χιλιάδες (3.000) ευρώ για κάθε επόμενο τέκνο που τον βαρύνουν.

Πάντως το κατά περίπτωση αφορολόγητο ποσό ισχύει, εφόσον ο φορολογούμενος προσκομίσει αποδείξεις που έχουν εκδοθεί σύμφωνα με τις διατάξεις του Κώδικα Βιβλίων και Στοιχείων για δαπάνες αγοράς αγαθών και λήψης υπηρεσιών, τις οποίες πραγματοποιεί ο ίδιος, η σύζυγος του και τα τέκνα που τους βαρύνουν.

Αξίζει να σημειωθεί ότι στις δαπάνες δεν περιλαμβάνονται αυτές για την απόκτηση περιουσιακών στοιχείων, όπως και οι δαπάνες ύδρευσης, αποχέτευσης, ηλεκτρισμού και τηλεπικοινωνιών γενικά, καθώς και οι δαπάνες εισιτηρίων κάθε είδους μεταφορικών μέσων.

Να θυμήσουμε ότι με τον εφαρμοστικό νόμο του Μεσοπρόθεσμου αυτές έχουν υποστεί περικοπή της τάξεως των 2,2 δισ. ευρώ, καθώς θεσμοθετήθηκε να εκπίπτουν οι σχετικές δαπάνες μόνο από τον φόρο και όχι από το εισόδημα, 20% για εισοδήματα έως 40.000 ευρώ και 10% για υψηλότερα εισοδήματα. Έτσι, συνολικά, από το 2010 έως το 2011 θα περικοπούν φοροαπαλλαγές 3,5 δισ. ευρώ.

Για παράδειγμα, μισθωτός με εισόδημα 40.000 ευρώ και δαπάνες 8.000 ευρώ εξοικονομούσε φόρο βάσει των δαπανών του (με έκπτωση 100% από το εισόδημα) 2.880 ευρώ. Με το νέο καθεστώς που καθιέρωσε ο εφαρμοστικός του Μεσοπρόθεσμου, (αλλά δεν πρόλαβε να εφαρμοστεί), η εξοικονόμηση περιορίζεται στα 1.600 ευρώ (το 20% της δαπάνης εκπίπτει από τον φόρο).

Είδηση 2η: Με αφορμή το τέλος ακινήτων και τις χθεσινές ανακοινώσεις Παπακωνσταντίνου για τα σχέδια σαλαμοποίησης και πώλησης της ΔΕΗ, η ΓΕΝΟΠ υποστηρίζει ότι ήδη βρίσκονται στα σκαριά αυξήσεις στα τιμολόγια που θα προέλθουν από πολλές πηγές. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι ασκούνται ισχυρές πιέσεις για:

* Αμεση αύξηση των τιμολογίων λιανικής σε ποσοστά 10%-15% προκειμένου να απορροφηθεί η πρόσφατη αύξηση του κόστους παραγωγής σε επίπεδο χονδρικής αγοράς, λόγω της επιβολής του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης για χρήση φυσικού αερίου στην παραγωγή ηλεκτρενέργειας. Για τη χρήση 2012 μόνο για τη ΔΕΗ το σχετικό κόστος υπολογίζεται κοντά στα 200 εκατ. ευρώ, ενώ σημαντικές θα είναι οι αυξήσεις και στα κόστη των λοιπών παραγωγών ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο.

* Νέα αναπροσαρμογή των τιμολογίων της ΔΕΗ από το 2012 στο πλαίσιο των δεσμεύσεων του Μεσοπρόθεσμου, ώστε να αντανακλούν το κόστος παραγωγής. Με βάση αυτή την υποχρέωση θα πρέπει να γίνουν, μεταξύ άλλων, σύμφωνα με τη ΓΕΝΟΠ μεγάλες αυξήσεις στα τιμολόγια κυρίως των οικιακών καταναλωτών χαμηλών εισοδημάτων με μικρές καταναλώσεις και αυξήσεις στις χρεώσεις των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας τουλάχιστον κατά 90 εκατ. ευρώ, λόγω της επιβάρυνσης της παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος στα μη διασυνδεδεμένα νησιά από τη σημαντική αύξηση της φορολογίας στο ντίζελ μέσα στο 2010.

* Αναπροσαρμογή των τελών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας τουλάχιστον κατά 200 εκατ. ευρώ, που θα υποχρεωθούν να πληρώσουν όλοι οι καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας, ανεξαρτήτως εάν είναι πελάτες της ΔΕΗ ή άλλων ιδιωτικών εταιρειών. Ηδη στο υπουργείο Ενέργειας έχει ξεκινήσει διαβούλευση για το θέμα της αύξησης του τέλους ΑΠΕ, ώστε να καλυφθεί το έλλειμμα του ΔΕΣΜΗΕ από τις υψηλές εγγυημένες τιμές με τις οποίες αποζημιώνονται οι παραγωγοί ΑΠΕ.

* Πρόσθετη επιβάρυνση όλων των καταναλωτών ρεύματος κατά 50 εκατ. ετησίως μέσω των τελών ΑΠΕ, ώστε να καλυφθεί σύμφωνα με τη ΓΕΝΟΠ η «χαριστική πράξη» υπέρ της Αλουμίνιον Α.Ε.

* Αύξηση των Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας μέχρι και 80 εκατ. ευρώ για τις δαπάνες κάλυψης του Κοινωνικού Οικιακού Τιμολογίου για τη χρήση 2011.

* Μετακύλιση του κόστους που θα προκύψει για τη ΔΕΗ από την υποχρέωση αγοράς δικαιωμάτων εκπομπής διοξειδίου του άνθρακα και το οποίο υπολογίζεται σε 600 εκατ. έως 1,2 δισ. ευρώ σε ετήσια βάση από το 2013.

Σχόλιο: Δύο ειδήσεις φαινομενικά ξεχωριστές αλλά που έχουν ένα κοινό - την οικονομική αφαίμαξη του μέσου νοικοκυριού. Τα πράγματα ξεκινούν βέβαια από διαφορετικές αφετηρίες.

Όσο αφορά τις φοροαπαλλαγές (διαβάστε εδώ τι ακριβώς ισχύει στην παρούσα χρονική στιγμή), η κυβέρνηση έχει πλέον πετάξει λευκή πετσέτα όσο αφορά την φοροδιαφυγή. Γι΄ αυτό και προσπαθεί να εισπράξει ότι μπορεί, συμπεριφερόμενη σα να κυβερνάει υποζύγια και όχι ανθρώπους που ζουν σε μια από τις πιο ακριβές χώρες της Ε.Ε., λόγω των εκατοντάδων έμμεσων φόρων που η ίδια έχει επιβάλλει. Το αν αυτές είναι οι δίκαιες ή άδικες το έχουμε εξετάσει ήδη - όλες εξ αυτών έχουν μια λογική και υπάρχουν σε όλες τις καλές και κακές οικονομίες του ανεπτυγμένου κόσμου συμπεριλαμβανομένων και των μνημονιακών Ιρλανδίας και Πορτογαλίας. Θα μπορούσε κάποιος να κατανοήσει τον περιορισμό τους, αν δεν υπήρχαν οι παράλληλες πιέσεις στο εισόδημα και το κοινωνικό κράτος. Με την κατάσταση όμως που επικρατεί, το μόνο αντίκτυπο που θα έχει είναι η περιτέρω συρρίκνωση της οικονομίας. Η δε "έκτακτη εισφορά" σ' αυτούς που έχουν εισόδημα πάνω από 5000 ευρώ είναι πραγματικά αστεία. Αυτοί που βγάζουν 5000 ευρώ δεν έχουν να βάλουν ένα πιάτο στο τραπέζι τους, όχι να δώσουν "εκτάκτως" χρήματα για να μπορέσει η BNP Paribas να πάρει το ομόλογο στην ώρα της...Αν συμπεριλάβουμε και την αναδρομική μείωση του αφορολόγητου (το οποίο είναι πλέον χαμηλότερο από το όριο της φτώχειας στην ΕΕ) και την αύξηση του αριθμού των αποδείξεων που θα χρειάζεται πλέον (όπως μάθαμε σήμερα και ενώ βρισκόμαστε κοντά στον 10ο μήνα του έτους), καταλαβαίνει κανείς ότι η κυβέρνηση εκτελεί αποστολή εξολόθρευσης και δεν κυβερνά.

H υπόθεση της ΔΕΗ (πέρα από τις καινούργιες πιέσεις που θα δημιουργήσει στα εισοδήματα) έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον. Από την μια το κράτος πουλάει χρυσοφόρες μονάδες (μειώνοντας την αξία της) και από την άλλη ετοιμάζει το έδαφος ώστε ο επόμενος ιδιοκτήτης να μην χρειαστεί να δείξει το "σκληρό του πρόσωπο" από την πρώτη μέρα, αυξάνοντας τώρα τις τιμές. Παράλληλα οι υψηλότερες τιμές αυξάνουν την κερδοφορία της, κάνοντας την ελκυστικότερη σε πιθανούς "επενδυτές" (τους οποίους βέβαια γνωρίζουμε ήδη). Οι επερχόμενες αυξήσεις παράλληλα βάζουν στην άκρη τον όποιο κοινωνικό ρόλο της εταιρείας, ο οποίος αποκτάει άλλη διάσταση με την τεράστια αύξηση στην τιμή του πετρελαίου, αφού η θέρμανση από ηλεκτρικά σώματα (air conditioners, ηλεκτρικές θερμάστρες) αναμένεται να σημειώσει αύξηση το φετεινό χειμώνα. Τα οφέλη από την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ είναι ένας μύθος (για τον οποίο έχουμε γράψει στο παρελθόν), που δυστυχώς με την παρούσα κατάσταση γρήγορα θα πάρει σάρκα και οστά...

Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "Ναυτεμπορική"

Τέλος στην οδοντιατρική κάλυψη για ασφαλισμένους του Δημοσίου και του ΙΚΑ; / Έρχονται νέες μειώσεις στις συντάξεις

Είδηση: Χωρίς οδοντιατρική κάλυψη μένουν 2.000.000 ασφαλισμένοι ΙΚΑ και Δημοσίου, που ενοποιούνται με τη λειτουργία του Ενιαίου Φορέα Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ), αφού στις κοινές παροχές απουσιάζει η οδοντιατρική. Αποτέλεσμα, σε μια περίοδο συρρίκνωσης των εισοδημάτων, οι ασφαλισμένοι της χώρας θα πρέπει να βάλουν γενικότερα βαθιά το χέρι στην τσέπη, καθώς χάνεται και η υποτυπώδης οδοντιατρική κάλυψη και σ' αυτούς που την είχαν.

«Μετά τον εμπαιγμό της Πολιτείας όσον αφορά τη δήθεν απελευθέρωση του επαγγέλματός μας, που χρησιμοποιήθηκε ως δούρειος ίππος για την είσοδο ιδιωτών επιχειρηματιών στο χώρο της Υγείας -τονίζει ο πρόεδρος του Οδοντιατρικού Συλλόγου Αττικής, Αθαν. Υφαντής- ο κλάδος μας δέχεται τη χαριστική βολή με τη λειτουργία του ΕΟΠΥΥ».

«Η Πολιτεία οφείλει να αναγνωρίσει ότι η οδοντιατρική είναι μια επιστήμη που συνδέεται άμεσα με την υγεία του πληθυσμού, εκτός αν θεωρεί ότι από τα δόντια δεν πεθαίνει κανένας», συμπληρώνει ο πρώην πρόεδρος των γιατρών του ΙΚΑ και ταμίας του ΟΣΑ, Κων. Χροναίος.

Το πρόβλημα της οδοντιατρικής παραμένει άλυτο εδώ και πολλά χρόνια. Από τα μέχρι σήμερα λειτουργούντα Ταμεία, μόνο το Δημόσιο και το ΙΚΑ κάλυπταν μερικώς τις ανάγκες των ασφαλισμένων τους. Και εκεί όμως η κάλυψη ήταν σχεδόν ανύπαρκτη, αφού οι τιμές ήταν σύμφωνα με συμβάσεις που είχαν να ανανεωθούν από το 1993.

Σχόλιο: Όταν επιχειρούνται αλλαγές σε κάποιο τομέα όπως αυτόν της υγείας, η μόνιμη επωδός των "μεταρρυθμιστών" στις όποιες αντιδράσεις παρουσιάζονται είναι "δε θέλετε την αλλαγή και την πρόοδο". Έτσι συνέβει και αυτή την φορά στις αλλαγές που ανακοίνωσε η κυβέρνηση στο ΕΣΥ και στο ασφαλιστικό στην χώρα μας. Οι μεγάλες αντιδράσεις λοιδωρήθηκαν από μερίδα των γνωστών υποστηρικτών της κυβέρνησης και των κυβερνητικών αξιωματούχων ως "οπισθοδρομικές". Δε θα περίμενε κανείς όμως κάτι διαφορετικό, δεδομένου ότι η "ελίτ" την οποία εκπροσωπούν, σπανίως θα χρειαστεί να έρθει σ' επαφή με το ΕΣΥ (καταφεύγει στα ιδιωτικά κέντρα νοσηλείας) και επομένως όποια αλλαγή συμβαίνει, λίγο την "ακουμπάει".

Για τους υπόλοιπους (που λίγο ή πολύ βράζουν στο ίδιο καζάνι) τα πράγματα είναι απλά. Όταν η τρόικα επιτάσσει να "μειωθούν οι γιατροί" (διαβάστε σχετικά εδώ) αυτό θα συμβεί. Όταν η τρόικα ζητάει να γίνει μοίρασμα της πίτας της υγείας με τους ιδιώτες αυτό θα γίνει είτε άμεσα (με την δημιουργία Ιδιωτικών Μονάδων Ημερήσιας Νοσηλείας και ό,τι αυτό συνεπάγεται) είτε έμμεσα (παρέχοντας υπηρεσίες σε ανέργους με το ανάλογο αντίτιμο και χαμηλό επίπεδο υπηρεσιών όπως έχουμε επισημάνει εδώ). Τέλος όταν η τρόικα ζητάει μετακύλιση του κόστους στους ασθενείς και τους ασφαλισμένους αυτό θα γίνει είτε με κόψιμο των "αποδεκτών" εξετάσεων, είτε με την πληρωμή επισκέψεων και απογευματινών ιατρείων και τώρα με την "παράλειψη" της οδοντιατρικής κάλυψης.

Το πολυνομοσχέδιο για την υγεία είχε ένα στόχο και μόνο. Την μείωση του κόστους για το κράτος και την μετακύλιση του στους ασφαλισμένους (και ασθενείς), σχεδόν εξ' ολοκλήρου. Γι' αυτό και σιγά-σιγά κόβει την απευθείας πρόσβαση σε ειδικότητες γιατρών (από παιδιάτρους εώς καρδιολόγους) και την κάλυψη των πάντων από τους "μαγικούς" γενικούς γιατρούς, που σαν την Coca-Cola θα πηγαίνουν με όλα. Θυμηθείτε τη σχετική συζήτηση περί ιατρικών ειδικοτήτων στη Βουλή (σχετική ανάρτηση εδώ) και τις υπουργικές διαβεβαιώσεις ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα. Το για ποιους δεν μας το διευκρίνησε...

Και βέβαια να μην ξεχνάμε και τις συγχωνεύσεις κλινικών και νοσοκομείων, το αντικτύπο των οποίων θα δούμε σιγά-σιγά όλοι μας (και ιδιαίτερα οι κάτοικοι της επαρχίας), στην καθημερινότητά μας.

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Για όσους δεν κάθισαν να υπολογίσουν τα νέα μέτρα με αριθμούς, το έκανε μερίδα του τύπου -Από μία έως τρεις κύριες συντάξεις τον χρόνο χάνουν μετά και τα νέα κυβερνητικά μέτρα όσοι συνταξιούχοι παίρνουν πάνω από 1.500 ευρώ. Οι συγκεκριμένοι ασφαλισμένοι θα έχουν διπλή ή ακόμα και τριπλή επιβάρυνση, καθώς οι νέες μειώσεις είναι ανεξάρτητες από την ειδική εισφορά (τύπου ΛΑΦΚΑ) που διατηρείται.

Στη χειρότερη μοίρα είναι όσοι συνταξιούχοι είναι κάτω των 55 ετών και παίρνουν πάνω από 1.700 κύρια σύνταξη. Οι συγκεκριμένοι ασφαλισμένοι θα δουν το τελικό ποσό να περικόπτεται τρεις φορές, με αποτέλεσμα οι απώλειες να κυμαίνονται από 20% έως και 35%.

Μικρότερη θα είναι η επιβάρυνση για όσους παίρνουν από 1.200 έως 1.400 ευρώ κύρια σύνταξη, καθώς θα χάσουν έως 40 ευρώ τον μήνα. Πάντως, εκτός? κινδύνου είναι όσοι παίρνουν χαμηλές συντάξεις, οι οποίοι δεν απειλούνται με νέες περικοπές (π.χ. δεν επηρεάζονται τα κατώτερα όρια, οι ασφαλισμένοι στον ΟΓΑ).

Μεγάλοι χαμένοι από τις νέες ρυθμίσεις είναι οι εργαζόμενοι στον δημόσιο και στον ευρύτερο δημόσιο τομέα. Υπολογίζεται πως έξι στους δέκα ασφαλισμένους στο Δημόσιο και στα Ταμεία των ΔΕΚΟ (π.χ. ΔΕΗ, ΟΤΕ) θα έχουν απώλειες.

Την ίδια στιγμή, στο ΙΚΑ αναμένεται να επηρεαστεί το 13% με 14% των ασφαλισμένων, καθώς για τη μεγάλη πλειονότητα οι συντάξεις είναι χαμηλότερες. Οσον αφορά τον ΟΑΕΕ, οι νέες ρυθμίσεις θα επηρεάσουν κυρίως ασφαλισμένους στο ΤΕΒΕ και σε μικρότερο ποσοστό όσους υπάγονται στο ΤΑΕ και στο ΤΣΑ. Από 96 έως 601 ευρώ τον μήνα θα χάσουν όσοι παίρνουν κύριες συντάξεις από 1.500 έως 2.550 ευρώ και είναι άνω των 55 ετών. Ακόμα μεγαλύτερες θα είναι οι απώλειες για όσους είναι κάτω των 55 ετών, με τις μειώσεις να φτάνουν ακόμα και το 35%. Ουσιαστικά υπάρχουν πέντε βασικές κατηγορίες ασφαλισμένων: α) Οσοι είναι άνω των 55 και παίρνουν σύνταξη από 1.200 έως 1.400 ευρώ επηρεάζονται από τις νέες ρυθμίσεις, αλλά δεν πληρώνουν ειδική εισφορά, β) Οσοι είναι άνω των 55 ετών και παίρνουν σύνταξη από 1.400 ευρώ έως 1.700 ευρώ χάνουν τόσο από την επιβολή της ειδικής εισφοράς όσο και από τις νέες ρυθμίσεις, γ) Οσοι είναι από 55 έως 60 ετών και παίρνουν σύνταξη πάνω από 1.700 ευρώ πληρώνουν διπλή εισφορά και στη συνέχεια θα έχουν και νέα περικοπή από τα μέτρα, δ) Οσοι είναι κάτω των 55 ετών και παίρνουν σύνταξη από 1.000 έως 1.400 ευρώ επηρεάζονται από τις νέες ρυθμίσεις, αλλά δεν πληρώνουν ειδική εισφορά και ε) Οσοι είναι κάτω των 55 ετών και παίρνουν σύνταξη άνω των 1.400 ευρώ πληρώνουν ειδική εισφορά και θα έχουν και νέα μείωση από 1ης Νοεμβρίου.

Σ' όλα αυτά να προσθέσουμε και τις αλλαγές στις επικουρικές. Μία με δύο επικουρικές συντάξεις τον χρόνο αναμένεται να χάσουν κατά μέσο όρο όσοι καλύπτονται από ταμεία που είναι στο "κόκκινο". Το ύψος των περικοπών δεν θα είναι ενιαίο, αλλά θα είναι σε άμεση συνάρτηση με την οικονομική κατάσταση του κάθε φορέα. Ουσιαστικά οι μειώσεις στις επικουρικές συντάξεις επισπεύδονται μετά τις πιέσεις της τρόικας, με αποτέλεσμα τα νέα μέτρα να ξεκινούν την 1η Νοεμβρίου. Στόχος των παρεμβάσεων είναι το ποσοστό αναπλήρωσης στα επικουρικά ταμεία να πέσει στο 20% του συντάξιμου μισθού. Στο ΕΤΕΑΜ -το οποίο καλύπτει 650.000 μισθωτούς του ιδιωτικού τομέα- κατά μέσο όρο η μείωση στις επικουρικές συντάξεις θα είναι της τάξης του 15%. Ωστόσο σε ορισμένες περιπτώσεις -κυρίως σε επικουρικές συντάξεις των 450 ευρώ- η περικοπή θα φτάνει το 30%.
Σημειώνεται πως από την 1η Αυγούστου τέθηκε σε ισχύ μία νέα ειδική εισφορά στα ταμεία επικουρικής ασφάλισης. Η εισφορά αφορά συντάξεις άνω των 300 ευρώ και κυμαίνεται από 3% έως 10%. "Μαχαίρι" μπαίνει και στα εφάπαξ στα ελλειμματικά ταμεία, με τις μειώσεις να ξεκινούν από το 20% στον φορέα των δημοσίων υπαλλήλων και να φτάνουν το 30% στη ΔΕΗ. Μάλιστα οι νέες ρυθμίσεις αγγίζουν και όσους έχουν ήδη υποβάλει αίτηση αλλά δεν έχουν ακόμα πάρει το βοήθημα (περίπου 42.000 άτομα). Ενδεικτικό των απωλειών είναι πως δημόσιος υπάλληλος που υπέβαλε αίτηση για σύνταξη το 2010 περίμενε πως θα πάρει 45.000 ευρώ εφάπαξ. Με τις νέες ρυθμίσεις θα περιοριστεί στα 36.000 ευρώ, δηλαδή θα χάσει 9.000 ευρώ.

Και για όσους φωνάζουν ότι και τα αυτά που μένουν είναι πολλά, να θυμίσουμε ότι ούτε το εφάπαξ, ούτε οι συντάξεις (βασικές και επικουρικές) χαρίζονται, ενώ σε τίποτα από τα δύο δεν συνεισφέρει το κράτος - είναι σε πλήρη συνάρτηση των εισφορών του εργαζομένου. Είναι συνάρτηση των εισφορών που πληρώνει ο καθένας. Αν επομένως έχεις κρατήσεις 50-100 ευρώ το μήνα για 20 χρόνια, δεν μπορείς να έχεις μεγάλες απαιτήσεις. Αν όμως έχεις 300-350 ευρώ για 35, τότε μάλλον έχεις...

Εκπόνηση Σχεδίου πώλησης της δημόσιας περιουσίας μας κατ' εντολήν της Γερμανικής κυβέρνησης / Πέθανε ο Νίκος Κοεμτζής

Είδηση: Η συμβουλευτική εταιρεία Roland Berger επεξεργάστηκε σχέδιο διάσωσης της Ελλάδας με άμεση μείωση του χρέους και ευρύ πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων υπό την εποπτεία της ΕΕ, το οποίο φέρεται, σύμφωνα με γερμανικά ΜΜΕ, να έχει παρουσιάσει στη γερμανική κυβέρνηση και την Κομισιόν.

Σύμφωνα με την εβδομαδιαία οικονομική επιθεώρηση WirtschaftsWoche (WiWo), το σχέδιο προβλέπει άμεση μείωση του χρέους της Ελλάδας στο 90% του AΕΠ με τη δημιουργία εταιρείας καταπιστευτικής διαχείρισης τύπου Treuhand' (Τρόιχαντ), υπό τον έλεγχο της Ευρωζώνης, για τις ιδιωτικοποιήσεις στην Ελλάδα.

Σε αυτήν θα περιέλθουν οι προς ιδιωτικοποίηση φορείς και περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού δημοσίου όπως αεροδρόμια, λιμάνια, αυτοκινητόδρομοι κα, «αλλά όχι πολιτιστικά αγαθά».

Η εταιρία Roland Berger υπολογίζει την αξία τους στα 125 δισ. ευρώ. Προτείναι να διατεθούν τα 60 δις για την αποπληρωμή του χρέους της Ελλάδας προς τις υπόλοιπες χώρες της Ευρωζώνης και το υπόλοιπο να αναλάβει ο προσωρινός μηχανισμός στήριξης EFSF. Με τον τρόπο αυτό το χρέος της Ελλάδας «θα μειώνονταν από το 145% στο 90% του ΑΕΠ» δήλωσε στη WiWo, ο διευθυντής της Roland Berger, Μάρτιν Βίτι.

Το δημοσίευμα της ιστοσελίδας της Wiwo ισχυρίζεται ότι το σχέδιο είναι εν γνώσει του υπουργού Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ο οποίος φέρεται να έχει δηλώσει σχετικά ότι «αυτές οι σκέψεις είναι στη γραμμή που σκεφτόμαστε κι εμείς».

Σχόλιο: Στις περισσότερες δυτικόευρωπαϊκές χώρες, ούτε οι αυτοκινητόδρομοι, ούτε τα λιμάνια είναι ιδιωτικά, ενώ σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις (π.χ. Μ.Βρετανία) είναι τ' αεροδρόμια ιδιωτικοποιημένα, αν και σ' αυτήν την περίπτωση το κράτος διαθέτει ένα ποσοστό ασφαλείας.

Από κει και πέρα είναι εξοργιστικός ο ξεδιάντροπος τρόπος με τον οποίο παρουσιάζεται το θέμα: "τόσο κοστίζει η περιουσία στην παρούσα φάση, τόσα θα πάρουμε εμείς από το ξεπούλημα, τόσα θα πάνε εκεί". Είναι βέβαια απίστευτη η πρεμούρα των "συμμάχων" μας για να κάνουν σχέδια για "το καλό μας". Την μια ζητούν εχέγγυα αποπληρωμής (διαβάστε εδώ), την άλλη ζητούν τη δημιουργία υφυπουργείου "ξεπουλήματος", στη συνέχεια προχωρούν σε απαίτηση του οι πωλήσεις να γίνονται από οργανισμό με έδρα στο εξωτερικό, για να καταλήξουμε στην επιβολή "συμβούλων" στο ταμείο αποκρατικοποιήσεων (το οποίο δημιούργησε κατ' απαίτησή τους η κυβέρνηση με προϊστάμενο τον Γιώργο "Πινόκιο" Παπακωνσταντίνου). Παράλληλα δε επιτάσσουν άμεσες πωλήσεις (σχετικό ρεπορτάζ εδώ), με στυλ "αποφασίζομεν και διατάσσομεν".

Η δημόσια περιουσία ανήκει σε όλους και αποτελεί ουσιαστικό ένα από τα λίγα πράγματα που αφήνει παρακαταθήκη η μια γενιά στην άλλη. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα (τόσο από το εξωτερικό, όσο και από το εσωτερικό) ούτε να εκπονεί σχέδια, ούτε μελέτες, πόσο μάλλον να κανονίζει και την μοιρασιά, χωρίς να ρωτήσει τον ελληνικό λαό. Ο κύριος Παπανδρέου δεν έχει τέτοιο δικαίωμα (κανείς δεν του το έδωσε) - το μόνο πράγμα που δικαιούται να πουλήσει είναι η περιουσία του (αν και αμφιβάλουμε αν γνωρίζει τι έχει και τι όχι, θυμηθείτε ένα απίστευτο περιστατικό με πρωταγωνιστή τον ίδιο εδώ).

Πάντως το χειρότερο δεν είναι αυτό...Το χειρότερο είναι ότι δεν υπάρχει ούτε ένας κυβερνητικός βουλευτής που ν' αντιδράει, έστω και για τα μάτια του κόσμου στα σενάρια και τις επιταγές της τρόικας. Αλλά τι περιμένει κανείς; Εδώ ο ίδιος ο Πρωθυπουργός έγινε από υποστηρικτής του δημόσιου χαρακτήρα των πάντων, πωλητής (της κακιάς ώρας), αυτοί θα είναι διαφορετικοί;

(Τη σχετική λίστα με το τι είναι ύπο άμεση εκποίηση μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Νεκρός βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα στο πολυσύχναστο Μοναστηράκι ο Νίκος Κοεμτζής. Το ότι ήταν δύο ώρες πεθαμένος και κανείς δε βρέθηκε να πάρει έστω το 166 τηλέφωνο τα λέει όλα για την κοινωνία στην οποία ζούμε και την οποία αφήνουμε στα παιδιά μας... Ο Κοεμτζής ήταν ένα απομεινάρι μιας Ελλάδας που πέρασε πολλά, νόμιζε ότι έφτασε κάπου και στο τέλος συνετρίβει στα συντρίμμια μιας Ευρώπης που κάθε άλλο παρά ενωμένη είναι. Αντιγράφουμε από το "Έθνος" ένα σχόλιο - "δύο λόγια" του Νικόλα Ζαλμά γι' αυτόν και για την υπόθεση που έφτασε να γίνει και ταινία:

"Όταν, μέσα σε ένα πολύ φορτισμένο κλίμα, η υπόθεση έφθασε στο ακροατήριο, ο πρόεδρος ρώτησε τον κατηγορούμενο, Νίκο Κοεμτζή, γιατί ήθελε τον αδελφό του, να χορέψει μόνος του στην πίστα. Για απάντηση, θα εισπράξει μια ερώτηση:
"Κύριε Πρόεδρε έχετε δεί τον Δημοσθένη να χορεύει ζεϊμπέκικο;"

Οι κουβέντες αυτές, δίνουν μια πρόσβαση, ανοίγουν μια πύλη για να προσεγγίσουμε ένα κόσμο άγνωστο, ανύπαρκτο και ακατανόητο πια, αλλά ταυτόχρονα σηματοδοτούν με ένα τρόπο άμεσο, την ηθική, τις συνήθειες μιας άλλης εποχής.

Η υπόθεση είναι λίγο πολύ γνωστή. Νυκτερινό κέντρο "Νεράιδα", πρώτες ώρες της Παρασκευής, 25ης Φεβρουαρίου του 1973. Οι αδελφοί Κοεμτζή διασκεδάζουν με ένα φίλο τους. Στην παρέα υπήρχαν και δυο γυναίκες, οι οποίες όμως είχαν εκδιωχτεί από τον Νίκο, ύστερα από μια σειρά επεισοδίων. Έτσι μια ένταση προυπήρχε, που μαζί με το οινόπνευμα το οποίο είχε καταναλωθεί ήταν ένας κακός συνδυασμός. Από την παρέα δίδεται μια "παραγελιά". Η πιο αποδεκτή, σήμερα εκδοχή, κάνει λόγο για τις "Βεργούλες". Είναι ένα τραγούδι του Βαμβακάρη που ηχογράφησε για πρώτη φορά ό ιδιος ο Μάρκος το 1940. Στο πάλκο ο Κώστας Καρουσάκης. Υπάρχει πάντως και άλλη μια εκδοχή που κάνει λόγο για το: "Τη ζούλα μου ανεκάλυψαν" σε μουσική Παναγιώτη Σκουρτέλη, πρώτη εκτέλεση Μήτσου Ευσταθίου. Αυτή η εκδοχή, θέλει στο πάλκο τον Τάκη Αθανασιάδη.

Δύο άνδρες, αστυνομικοί, σηκώνονται να το χορέψουν. Ο ερμηνευτής προσπαθεί να τους πείσει ότι πρέπει να κατεβούν από την πίστα, διότι το κομμάτι είναι "παραγγελιά". Σύμφωνα με την αφήγηση του Νίκου, όχι μόνον δεν κατέβηκαν, ύψιστη προσβολή για τα έθιμα νύκτας και της εποχής, αλλά προκάλεσαν με τη συμπεριφορά τους, βιαιοπραγώντας πάνω στην Δημοσθένη. Τον πέταξαν πάνω στα σπασμένα γυαλιά από τα πιάτα και τον χτύπησαν. Ήταν η στιγμή που γέννησε το έγκλημα . Κραυγάζοντας "παραγγελιά ρε" ο Κοεμτζής εφορμά εναντίον δικαιών και αδίκων. Με το μαχαίρι προτεταμένο σκοτώνει τρεις αστυνομικούς και τραυματίζει οκτώ θαμώνες.

Στον μικροαστικό συντηριτισμό του στρατιωτικού καθεστώτος, ο Νίκος, φονιάς πια, αμέσως καταλαμβάνει τη θέση του τέρατος, του αιμοβόρου κτήνους, ή "αιμοσταγή λαίλαπα και φρικαλέο κακούργο, τρέφοντα μίσους κατά παντός αστυνομικού οργάνου" όπως τουλάχιστον τον περιέγραψε ο εισαγγελέας της έδρας, τον Νοέμβριο του '73 που τελέστηκε η δίκη.

Είναι όμως ένας άνθρωπος κατατετρεγμένος. Από τα μικρά του υπέφερε απ' ό,τι χιλιάδες σε αυτόν τον τόπο. Οι αριστερές καταβολές του πατέρα του, τον ταλαιπωρούν. Ο ίδιος δεν έχει καμιά συνειδητή πολιτική τάση, ίσως να διατηρεί ένα ασυνείδητο ταξικό ένστικτο. Είναι πάμπτωχος, κατατρεγμένος, μοναχός και όσο ξετυλίγεται η ζωή του, τον στριμώγνουν όλο και περισσότερο. Ένας παμφάγος, εκδικητικός, αδίστακτος μηχανισμός τον καταδιώκει. Δεν αργεί να γλιστρήσει στην παρανομία για μικροκλοπές. Φυλακίζεται. Λίγες μέρες μετά την αποφυλάκιση συμβαίνει το μοιραίο περιστατικό στη "Νεράιδα".

Πέντε 24ωρα πριν ξεσπάσει το "Πολυτεχνείο", καταδικάζεται τρείς φορές σε θάνατο και επτά φορές σε ισόβια. Μερικούς μήνες νωρίτερα , τον Αύγουστο του '72 είχε εκτελεστεί ο Βασίλης Λυμπέρης, ο οποίος είχε καταδικαστεί τέσσερις φορές σε θάνατο. Είχε βάλει φωτιά, στο σπιτικό της γυναίκας του στο Χαλάνδρι, καίγοντας την εν διαστάσει 24χρονη σύζυγο, την 54χρονη πεθερά και τα δυο του παιδιά, ηλικίας 2,5 και ενός έτους.

Ο Κοεμτζής θα ζήσει ως μελλοθάνατος τέσσερα σχεδόν χρόνια. Τον Μάρτιο του '77 η θανατική του ποινή, μετατρέπεται σε ισόβια. Αυτό θα μετατρέψει τον Λυμπέρη στην φιγούρα του τελευταίου Έλληνα που εκτελέστηκε για ποινικό αδίκημα. Αν όμως ο Κοεμτζής, τότε, κέρδισε τη ζωή του, τα σχεδόν 2.000 μερόνυκτα που θα περνούσε στις φυλακές της Κέρκυρας , θα αποδεικνύονταν μια κόλαση. Δια πυρός και σιδήρου πέρασε τα 23 συνολικά χρόνια που βίωσε στα σωφρονιστικά ιδρύματα της χώρας.

Το 1979 ο Διονύσης Σαββόπουλος θα γράψει, θα συνθέσει και θα ερμηνεύσει το σπαρακτικό "Μακρύ ζειμπέκικο για τον Νίκο" και θα το συμπεριλάβει στηο άλμπουμ του "Ρεζέρβα". "…Το δικαστήριο λειτουργούσε μέσα εκεί, μα η δικαιοσύνη ήταν απ΄ έξω…" θα τραγουδήσει, ανάμεσα σε άλλα ο μουσουργός. Είναι ένα μακρύ (13+ λεπτά,) τραγούδι, μια ποιητική αποτίμηση των συμβάντων, μια περιγραφή της εποχής, των ηθών, του συστήματος. Ένα χρόνο αργότερα ο Παύλος Τάσιος θα γυρίσει την "Παραγγελιά" και θα οπτικοποίησει το συμβάν με μια κινηματογραφική μεταφορά των γεγονότων.

Ο Κοεμτζής, τελικά αποφυλακίστηκε την τελευταία μέρα του Μαρτίου του 1996. Έκτοτε ζούσε πουλώντας την αυτοβιογραφία του, ένα βιβλίο με τίτλο: "Νίκος Κοεμτζής Το μακρύ ζεϊμπέκικο", πρώτα στην Ευελπίδων, στα δικαστήρια και στη συνέχεια στο Μοναστηράκι. Μέσα από τις σελίδες του, εξιστορεί όλη την περιπέτεια, τις αναποδιές, τα εμπόδια, το έγκλημα, τη σύλληψη, την τιμωρία, το ζόρι της φυλακής.Το κάνει ωμά, χωρίς περιστροφές. Εξ άλλου όταν πέρασε το κατώφλι των φυλακών ήταν αγράμματος.

"…πριν από δύο χρόνια που είχα αποφυλακιστεί από τις φυλακές της Κέρκυρας, είχα κάνει όρκο να μην ξαναπάω φυλακή, γιατί τόσες είναι οι ταπεινώσεις και τα ξεφτιλίσματα που παθαίνει ο άνθρωπος που χάνει τον ευατό του και γίνεται σωστό κουρέλι.."
"αν θέλεις να είσαι καλός κρατούμενος, πρέπει να χάνεις από το δίκιο σου. Τότες μόνον θα έχεις ελπίδες πολλές να βγείς από τη φυλακή. Αν ψάχνεις να βρείς το δίκιο σου, θα πατάς πεπονόφλουδες και θα ταλειπωρείσαι στα πειθερχεία και στις απομονώσεις."

Σε κάθε περίπτωση, η ζωή του δίχασε την κοινωνία. Ακόμα και τώρα υπάρχουν φωνές που τον χαρακτηρίζουν ως ένα στυγερό δολοφόνο, αλλά και άλλες που τον αντιμετωπίζουν σαν ήρωα.(...για τον μοναχικό Νίκο, ...καλό ταξίδι μάγκα, ...αντίο ήρωα, ...θα σαι λεύτερος εκεί που πας, ήταν μερικά από τα πολλά σχόλια που αναρτήθηκαν στο χαώδες διαδίκτυο)

Χθες ο Κοεμτζής, εγκατέλειψε τον μάταιο τούτο κόσμο. Λιποθύμησε στο Μοναστηράκι, εκεί που πουλούσε το βιβλίο του, έμεινε δυο ώρες ακίνητος στο πεζοδρόμιο κι όταν μεταφέρθηκε στην Πολυκλινική Αθηνών, διαπιστώθηκε ο θανάτός του.

Δεν είναι ιδιαιτέρως τιμητικό για την κοινωνία μας, ένας άνθρωπος, να ξεψυχά σε ένα πολυσύχναστο σημείο της πρωτεύουσας και επί δίωρο να μην ενδιαφέρεται ο οποιοσδήποτε. Ας εκφραστεί η υποψία ότι αν είχε συμβεί το ίδιο γεγονός, στο ίδιο σημείο, την ίδια ώρα, 40, 30, 20 χρόνια νωρίτερα, η αδιαφορία του κόσμου δεν θα ήταν η ίδια.

Ο Κοεμτζής, υπήρξε ένα αποτύπωμα του τέλους της μετεμφυλιακής περιόδου. Δεν χαρακτηρίστηκε από την πολιτική του δράση.Το στίγμα που αριστερού πατέρα του, ήταν αρκετό για να τον εκτροχιάσει από μια φυσιολογική ζωή. Αυτό ήταν το διαβατήριο που τον έσπρωξε σε ένα αδυσώπητο κόσμο, στα ανίκητα γρανάζια ενός ισχυρού μηχανισμού.

Ίσως οι επόμενες γενιές "νοσταλγήσουν" αυτόν τον μηχανισμό, μπροστά στην βαρβαρότητα εκείνου που τον αντικατέστησε…"

(Ένα παλιότερο σχόλιο-κατάθεση ψυχής για την παρουσίαση του βιβλίου πριν από 3 χρόνια περίπου μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

Αλήθειες και ψέμματα για τους οίκους αξιολόγησης / Στάση της κυβέρνησης απέναντι στους πολίτες

Η σημερινή μας ανάρτηση φιλοξενεί ένα άρθρο του Θοδωρή Διζέλου από την εφημερίδα "Παρόν" σχετικό με τους Διεθνείς Οίκους Αξιολόγησης και τον τρόπο λειτουργίας τους. Περιέχει πολλές αλήθειες και προσπαθεί να ξεδιαλύνει το μύθο γύρω απ' αυτούς:

"οι οίκοι αξιολόγησης εμφανίστηκαν αρχικά ως εταιρείες συμβούλων επιχειρήσεων σε επενδυτικά θέματα. Έτσι συνδέθηκαν με τις επιχειρήσεις των κερδοσκοπικών κεφαλαίων. Αυτή η σύζευξη των εταιρειών παροχής συμβούλων επενδύσεων με τις εταιρείες διαχείρισης κεφαλαίων αναβάθμισε τις δραστηριότητες αμφοτέρων. Οι σύμβουλοι επιχειρήσεων είδαν τον κύκλο εργασιών τους και την επιρροή τους να αυξάνονται κατακόρυφα, καθώς τα κερδοσκοπικά κεφάλαια είχαν ανάγκη να εμφανίζουν στους πελάτες τους (υποψήφιους επενδυτές) κάποια αξιολόγηση για τις επενδύσεις τους. Έτσι η δραστηριότητα των δύο αυτών κλάδων της χρηματοπιστωτικής αγοράς έγινε παράλληλη και αλληλοσυμπληρούμενη. Οι επενδύσεις γίνονταν με βάση την αξιολόγηση των επιχειρήσεων και φυσικά και των τραπεζών.

Τη μεγάλη δύναμη και επιρροή τους την απέκτησαν αυτές οι επιχειρήσεις όταν οι κεντρικές τράπεζες, και κυρίως η FED και η ΕΚΤ, άρχισαν να λαμβάνουν υπ' όψιν τους τις αξιολογήσεις των οίκων προκειμένου να αγοράσουν μετοχές ή ομόλογα κρατικά ή τραπεζών. Αυτή η σύνδεση όμως κεντρικών τραπεζών και οίκων αξιολόγησης έγινε αφορμή να αποτελέσουν αυτοί οι οίκοι βασικά εργαλεία του συστήματος στον τομέα των επενδύσεων. Οι οίκοι αξιολόγησης είχαν την ευφυή έμπνευση να ανακοινώσουν ότι θα κάνουν δωρεάν αξιολογήσεις και των εθνικών οικονομιών, δηλαδή θα παρουσιάζουν βαθμολογία με βάση τις μακροοικονομικές και δημοσιονομικές εξελίξεις σε κάθε οικονομία. Αυτή η αξιολόγηση των εθνικών οικονομιών και η βαθμολόγησή τους αύξησαν κατακόρυφα τη δύναμή τους.

Όλες οι κυβερνήσεις ήθελαν να έχουν καλή βαθμολόγηση για να πουλάνε με ευκολία τα κρατικά ομόλογα. Έτσι άρχισαν να δίνουν παραγγελίες για αξιολόγηση επί πληρωμή των δημοσίων τραπεζών και των δημοσίων επιχειρήσεων. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής ήταν η σύνδεση των κυβερνήσεων με τους οίκους αξιολόγησης και η επέκταση της διεθνούς επιρροής τους. Οι πωλήσεις κρατικών ομολόγων βρίσκονταν σε συνάρτηση με τις βαθμολογήσεις των οίκων αξιολόγησης. Το ίδιο και για τη δανειοδότηση και την πώληση ομολόγων δημοσίων τραπεζών και δημοσίων επιχειρήσεων. Επόμενο ήταν η βαθμολόγηση να είναι συνάρτηση του κύκλου εργασιών που έκαναν οι οίκοι αυτοί με τις κυβερνήσεις. Από όσες χώρες είχαν πολλές δουλειές και πολλά έσοδα ήταν επόμενο να βλέπουν τα στοιχεία με καλό μάτι και να ανεβάζουν τη βαθμολογία τους. Έτσι δημιουργήθηκε ένα σύμπλεγμα συμφερόντων μεταξύ κυβερνήσεων, οίκων αξιολόγησης και επενδυτικών επιχειρήσεων. Κλειστό κύκλωμα συμφερόντων!

Απέκτησαν τόση δύναμη με το σύμπλεγμα αυτό, που επόμενο ήταν να οδηγηθούν σε μεροληψία και στη συνέχεια σε παραπλανητικές και εντελώς αβάσιμες αξιολογήσεις. Ο αντίκτυπος αυτής της δραστηριότητας ήταν τρομερός. Οι οικονομίες που είχαν χαμηλή βαθμολόγηση ήταν τα «μαύρα πρόβατα» της χρηματοπιστωτικής αγοράς και δυστυχώς και των κεντρικών τραπεζών και των θεσμικών επενδυτών (ασφαλιστικών ταμείων, μικρότερων τραπεζών, αμοιβαίων κεφαλαίων κ.λπ.). Οι εταιρείες επενδύσεων, που διαχειρίζονται και τα κερδοσκοπικά κεφάλαια, συμβουλεύονται τις αξιολογήσεις και τη βαθμολογία και επεμβαίνουν στους οίκους αξιολόγησης προκειμένου να πετύχουν υψηλή βαθμολογία για τις επενδύσεις εκείνες που συμφέρει η προώθησή τους. Επομένως δημιουργήθηκε και ένα πλέγμα συμφερόντων που σε πάρα πολλές περιπτώσεις, όπως θα δούμε παρακάτω, οδήγησε καθαρά σε «ακάθαρτες αξιολογήσεις». Η μεγάλη συνάφεια που υπάρχει μεταξύ κυβερνήσεων και οίκων αξιολόγησης αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι λίγες μέρες μετά την υποβάθμιση της οικονομίας των ΗΠΑ από τη Standard and Poor's (SP) o πρόεδρος της εταιρείας αυτής Ντέβεν Σάρμα υπέβαλε την παραίτησή του, ύστερα από συνεχείς πιέσεις από την κυβέρνηση και τη FED. Τη φετινή χρονιά οι οίκοι αξιολόγησης Moody's, S&P και Fitch έχουν εξαπολύσει επίθεση εναντίον των ισχυρών οικονομιών. Μέχρι στιγμής θύματά τους οι ΗΠΑ και η Ιαπωνία, που έχουν υποστεί υποβάθμιση, ενώ η Γαλλία και η Ιταλία απειλούνται συνεχώς με υποβάθμιση. Η υποβάθμιση των ΗΠΑ προκάλεσε απώλειες της τάξης του 1 τρισ. δολαρίων στο Χρηματιστήριο της Wall Street. Στην Ιαπωνία εξάλλου η κυβέρνηση της χώρας αυτής για να αντιδράσει προέβη σε αύξηση του κυκλοφορούντος χρήματος, με αποτέλεσμα έντονες πληθωριστικές πιέσεις και μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων. Και το ερώτημα που γεννάται είναι: Τι υποκρύπτουν αυτές οι επιθέσεις εναντίον των ισχυρών οικονομιών; Πολλοί αναλυτές υποστηρίζουν ότι πίσω από τις απειλές και τις υποβαθμίσεις των εθνικών οικονομιών, και κυρίως των ισχυρών, κρύβονται οι εταιρείες επενδύσεων, οι οποίες μεταξύ των άλλων δραστηριοτήτων τους οργανώνουν και στοιχήματα για την πορεία και τις εξελίξεις στις επιμέρους εθνικές οικονομίες και στην παγκόσμια οικονομία. Και οι εταιρείες αυτές έκριναν ότι στοιχήματα με τέτοιο μεγάλο ενδιαφέρον θα έφερναν πολλά κέρδη. Βέβαια είναι γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομία αντιμετωπίζει πολλές δυσκολίες, όπως γράψαμε και σε πρόσφατο άρθρο μας, και μια παγκόσμια κρίση είναι πιθανό να εμφανιστεί. Όμως αποτελεί ξεπεσμό το να επιταχύνεται ή να προκαλείται μια εθνική ή περιφερειακή ή παγκόσμια οικονομική κρίση, προκειμένου μια ολιγάριθμη ομάδα επενδυτών και εταιρειών επενδύσεων να επωφεληθεί από την οικονομική καταστροφή έστω και ενός κράτους. Η υποβάθμιση των ΗΠΑ από τη Moody's και τη S&P ήταν φυσικό να προκαλέσει την οργισμένη αντίδραση του Προέδρου Ομπάμα, καθώς θεώρησε την ενέργεια αυτή εχθρική πράξη εναντίον του, δεδομένου ότι από τις αρχές του επόμενου έτους αρχίζει η προεκλογική εκστρατεία για τις Προεδρικές εκλογές. Έτσι, έδωσε εντολή στο υπουργείο Δικαιοσύνης να διενεργήσει έρευνα για την αδράνεια των τριών οίκων αξιολόγησης να προειδοποιήσουν εγκαίρως για τους κινδύνους που προέρχονταν από τα τοξικά επενδυτικά προϊόντα (χορήγηση στεγαστικών δανείων σε αφερέγγυους δανειολήπτες), τα οποία είχαν κατατάξει στην ανώτατη κλίμακα της βαθμολογίας τους. Και με τον τρόπο αυτό έγιναν συνένοχοι στο ξέσπασμα της χρηματοπιστωτικής κρίσης το 2007, η οποία στη συνέχεια εξελίχθηκε σε κρίση και της πραγματικής οικονομίας και προκάλεσε τελικά τη σημερινή παγκόσμια οικονομική κρίση. Και σύμφωνα με τους υπολογισμούς του υπουργείου Οικονομικών των ΗΠΑ, η τωρινή κρίση προκάλεσε ζημία 1,6 τρισ. δολαρίων μόνο στις ΗΠΑ. Δεν ξέρουμε πού θα καταλήξει η έρευνα αυτή, αλλά θα θέλαμε να τονίσουμε ιδιαίτερα την προτροπή της γερμανίδας καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ, ότι θα πρέπει η συμπεριφορά των κυβερνήσεων να είναι χαλαρή έναντι των αγορών, εννοώντας φυσικά ότι θα πρέπει να είναι χαλαρή έναντι των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στη διεθνή χρηματοπιστωτική αγορά. Η κ. Μέρκελ, όπως προ διετίας τορπίλισε τις εισηγήσεις του Προέδρου της Γαλλίας Σαρκοζί για τη λήψη μέτρων εναντίον των οίκων αξιολόγησης και των εταιρειών επενδύσεων, έτσι και τώρα προσπαθεί να απαλλάξει τις αμαρτωλές αυτές επιχειρήσεις από κάθε ευθύνη για την παγκόσμια κρίση, που κλόνισε μεταξύ των άλλων και τις δημοσιονομικές ισορροπίες όχι μόνο των ασθενών οικονομιών αλλά και των ισχυρών.

Τα «λάθη» στη βαθμολογία των οίκων αξιολόγησης δείχνουν πόσο βρώμικα είναι τα κριτήρια που ακολουθούν για την κατάταξη των εθνικών οικονομιών και των επιχειρήσεων. Τα παραδείγματα είναι πολλά. Αναφέρουμε ενδεικτικά μόνο δύο: Τέσσερις μήνες πριν από την κατάρρευση της Ιρλανδίας και την υπαγωγή της στον Μηχανισμό Στήριξης της «τρόικας» οι οίκοι αξιολόγησης διατηρούσαν τη χώρα αυτή στην ανώτατη βαθμολογία, και τούτο γιατί η Ιρλανδία είχε καταστεί προτεκτοράτο της οικονομικής ελίτ. Οι ξένες επιχειρήσεις αλώνιζαν τη χώρα αυτή ανεμπόδιστα και οι επιθυμίες τους ήταν για την ιρλανδική κυβέρνηση νόμοι του κράτους. Φυσικά οι οίκοι αξιολόγησης γνώριζαν λεπτομερώς την οικονομική κατάσταση της Ιρλανδίας και την επικείμενη κατάρρευση, αλλά η ανώτατη βαθμολογία εξυπηρετούσε τα συμφέροντα των επιχειρήσεων που ασχολούνται με επενδύσεις, στοιχήματα και τα χρηματιστηριακά παράγωγα προϊόντα, τα περίφημα CDS (τα γνωστά μας ασφάλιστρα κινδύνου χρεοκοπίας). Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι η βαθμολόγηση της γνωστής εταιρείας Lehman Brothers. Τρεις ημέρες πριν από την πτώχευσή της, οι οίκοι αξιολόγησης την είχαν κατατάξει στην ανώτατη βαθμολογία. Έτσι διευκόλυναν τις εταιρείες επενδύσεων να απαλλαγούν από τις μετοχές της Lehman Brothers και να τις διαθέσουν σε υψηλή τιμή, προκαλώντας σημαντικές ζημίες στους ανυποψίαστους επενδυτές.

Όλα αυτά και πολλά άλλα παραδείγματα αποδεικνύουν τα βρώμικα παιχνίδια που παίζουν οι εταιρείες αξιολόγησης. Μπορούμε ανεπιφύλακτα να τις ονομάσουμε δυνάμεις μυστικής ισχύος που καθορίζουν τις τύχες των λαών. Και με το δεδομένο αυτό, δεν μας κάνει εντύπωση η άρνηση της ΕΕ και της Ευρωζώνης να δημιουργήσουν μια εταιρεία αξιολόγησης που να δρα με εντελώς αντικειμενικά κριτήρια."

Και για να μην ξεχνιόμαστε.. Σε συνέχεια του πρόσφατου σχολιασμού μας όσο αφορά τη στάση της κυβέρνησης απέναντι στους πολίτες, σας μεταφέρουμε ένα εξαιρετικό άρθρο του Παντελή Μπουκάλα που δημοσιεύτηκε στην Καθημερινή:
"Παρά τα όσα λένε δημοσίως, κυρίως προεκλογικά, οι πολιτικοί ηγέτες και ηγετίσκοι δεν έχουν σε μεγάλη εκτίμηση τον λαό που θέλουν να κυβερνήσουν, κάνοντάς του τη μέγιστη χάρη να τον «σώσουν», παρότι ο ίδιος ούτε το αξίζει, ούτε νοιάζεται ή προσπαθεί στα σοβαρά. Κολακεύουν βέβαια τους πολίτες, ακολουθώντας τη μακρά παράδοση της δημοκοπίας και επαινούν την «κρίση, την ευαισθησία και τη μνήμη» του λαού. Τα λεγόμενά τους αυτά ωστόσο είναι ισοβαρή με τις εξαγγελίες τους για «επανιδρύσεις», «μεταρρυθμίσεις», «αναγεννήσεις» κ.τ.λ. Λίγο να απομακρυνθούν από την κάμερα και τα μαγνητόφωνα, να βρεθούν μεταξύ τους, μέσα στο εξουσιαστικό κέλυφός τους, κι αρχίζουν τις ειρωνείες και τα αναθέματα για τους «ανώριμους», τους «αμνήμονες», τους «απείθαρχους», τους «βολεψάκηδες», τους «τεμπελχανάδες», που χρειάζονται βούρδουλα και παιδονόμους.

Πού και πού πάντως βρίσκεται κάποιος και «τα λέει έξω από τα δόντια». Και δεν μιλάω για απόμαχους τύπου Κ. Μητσοτάκη, μετρ της γλωσσικής ωμότητας έτσι κι αλλιώς, αλλά για μάχιμους, και δη αντιπροέδρους κυβερνήσεων. Στον δρόμο που χάραξε ο κ. Πάγκαλος, λοιπόν, και που θα μπορούσαμε να τον ονομάσουμε «τρίτο δρόμο προς τον κυνισμό», εις μνήμην του «τρίτου δρόμου προς τον σοσιαλισμό», βρέθηκε ασθμαίνων, για να μη χάσει τα πρωτεία, και ο κ. Βενιζέλος. Κι αν ο παλαιός αντιπρόεδρος απευθύνθηκε προς τους «κοπρίτες» για να μας καταγγείλει ότι «μαζί τα φάγαμε», ο νεότερος, ομολογουμένως με μεγαλύτερη δικανική ευελιξία, μας κατσάδιασε για την ανωριμότητά μας, η οποία τον αναγκάζει να ευχαριστήσει τους υπερελεγκτές της τρόικας που είχαν την καλοσύνη να αναλάβουν ακερδώς το έργο του σωφρονισμού ημών των ασυμμορφώτων. «Ευτυχώς που υπάρχει ο διεθνής έλεγχος», αναφώνησε στη Βουλή των Ελλήνων ο κ. Βενιζέλος, εισάγοντας το δόγμα της εθελουσίας υποταγής, της υποτέλειας και της ταυτόχρονης βάναυσης υποτίμησης του κοινωνικού σώματος, που κρίνεται ανάξιο των περιστάσεων, αλλά και ανάξιο να δώσει θεσμική λύση, αφού, κατά τον κ. αντιπρόεδρο, οι εκλογές είναι θεμέλιο της δημοκρατίας, παράγουν όμως αδιέξοδα, οπότε, υποθέτουμε, κάτι περιττεύει, είτε οι εκλογές είτε η δημοκρατία. Κι αν σκεφτούμε πως αυτοί που τώρα κυβερνούν αφενός έχουν ισχνότατη πολιτική νομιμοποίηση και αφετέρου διοικούν κατά πώς ορίζουν οι τροϊκανοί με το τηλεχειριστήριό τους, κατανοούμε τι ακριβώς έχει κριθεί περιττό.

Ολοκληρώνοντας την εκβιαστική και εκφοβιστική δημηγορία του, ο κ. Βενιζέλος μάς κάλεσε να τηρήσουμε αυτοκριτικώς ενός λεπτού σιγή. Τηρώ την εντολή του. Και, σιωπών, διαβάζω από μέσα μου μια φράση του Θουκυδίδη, μεταφρασμένη από άλλον Βενιζέλο, τον Ελευθέριο: «Ο χρηστός τωόντι πολίτης οφείλει να δεικνύη τον εαυτόν του καλλίτερον ρήτορα, όχι δι’ εκφοβισμού των αντιφρονούντων, αλλά δι’ επιχειρημάτων καλής πίστεως»."

Μείωση στο ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων του Δημοσίου / Σε εταιρείες οι άδειες ταξί από δω και πέρα;

Είδηση: Νομοθετική ρύθμιση για τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης στις συντάξεις του Δημοσίου προωθεί η κυβέρνηση. Θα συμπεριληφθεί στο νομοσχέδιο για το ενιαίο μισθολόγιο. Υπολογίζεται ότι το ψαλίδισμα θα κυμαίνεται από 142 έως 393 ευρώ. Θα αφορά τόσο τους νέους, όσο και τους παλιούς ασφαλισμένους.

Νέα "βόμβα" ετοιμάζεται να... ρίξει η κυβέρνηση στις συντάξεις του Δημοσίου. Προωθεί νομοθετική ρύθμιση για τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης, η οποία θα αφορά τόσο τους "παλιούς" όσο και τους "νέους" ασφαλισμένους.

Σύμφωνα με πληροφορίες, το ποσοστό πρόκειται να υποχωρήσει στο 60% από το 80% που ισχύει σήμερα για τους "παλιούς" και 70% για όσους ασφαλίστηκαν μετά το 1993.

Ο νέος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων αναμένεται να περιληφθεί σε νόμο ο οποίος θα ψηφιστεί και θα τεθεί σε ισχύ μαζί με το ενιαίο μισθολόγιο των δημοσίων υπαλλήλων.

Με τις νέες ρυθμίσεις η μείωση των συντάξεων μπορεί να ξεκινά από τα 142 ευρώ (για όσους είναι σε χαμηλά κλιμάκια) και να φτάνει έως και τα 393 ευρώ τον μήνα (για όσους είναι στα υψηλότερα κλιμάκια και συμπληρώσουν 35ετία). Μεγάλοι χαμένοι θα είναι οι παλαιοί ασφαλισμένοι, που μπήκαν στην αγορά εργασίας μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1992 .

Ωστόσο οι αλλαγές θα επηρεάσουν και όσους διορίστηκαν μετά το 1993, καθώς και στην περίπτωση αυτή θα υπάρξει μείωση στο ποσοστό αναπλήρωσης των συντάξεων. Τα πρώτα "θύματα" των αλλαγών θα είναι οι εργαζόμενοι που θα βγουν στην εφεδρεία, καθώς η συνταξιοδότησή τους θα συνδυαστεί με τις μειωμένες (στο 60% του βασικού μισθού) αποδοχές της τελευταίας χρονιάς.

Ουσιαστικά με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου θα αλλάξει η βάση υπολογισμού των συντάξεων στον δημόσιο τομέα. Σήμερα για τους παλαιούς ασφαλισμένους η σύνταξη υπολογίζεται με βάση τον βασικό μισθό, ενώ λαμβάνονται υπόψη ελάχιστα επιδόματα (π.χ. το επίδομα των 140,8 ευρώ).

Αυτό έχει ως αποτέλεσμα οι αμοιβές που λαμβάνονται υπόψη για τον υπολογισμό της σύνταξης να είναι σημαντικά χαμηλότερες από τις συνολικές αποδοχές του δημοσίου υπαλλήλου, οι οποίες προκύπτουν μετά τον συνυπολογισμό των επιδομάτων. Με το νέο μισθολόγιο ο βασικός μισθός -με βάση τον οποίο υπολογίζεται η σύνταξη- αυξάνεται, παρότι οι συνολικές αποδοχές θα ψαλιδιστούν, καθώς καταργούνται επιδόματα.

Ενδεικτικά αναφέρεται πως σήμερα νεοδιοριζόμενος έχει βασικό μισθό 711 (δεν περιλαμβάνονται τα επιδόματα) και μετά τις αλλαγές θα παίρνει 800 ευρώ (χωρίς ωστόσο άλλα επιδόματα). Στην περίπτωση παλαιού ασφαλισμένου σήμερα ο βασικός μισθός είναι 1.666 και με το νέο μισθολόγιο θα πάει στα 2.150 (και σε αυτή την περίπτωση θα έχει απώλειες από την κατάργηση των επιδομάτων).

Η ενίσχυση του βασικού μισθού θα άνοιγε τον δρόμο για την αύξηση των συντάξεων. Ετσι οι δημόσιοι υπάλληλοι θα έβλεπαν μεν το συνολικό τους εισόδημα να μειώνεται με το νέο μισθολόγιο, αλλά θα προσδοκούσαν σε μια μεγαλύτερη σύνταξη.

Ωστόσο, επειδή μια τέτοια εξέλιξη θα προκαλούσε πρόσθετη επιβάρυνση στις κρατικές δαπάνες, το υπουργείο Οικονομικών προωθεί τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης, για να περιορίσει κατ' επέκταση και το ύψος των συντάξεων. Το νέο ποσοστό αναπλήρωσης, σύμφωνα με πληροφορίες, αναμένεται να πάει στο 60% για παλαιούς και νέους ασφαλισμένους, δηλαδή θα υπάρχει ένας ενιαίος τρόπος υπολογισμού των συντάξεων. Στα εναλλακτικά σενάρια που έχουν εξεταστεί είναι το ποσοστό αυτό να πάει στο 70%.
Το "πάγωμα" των μισθολογικών αυξήσεων την τελευταία τριετία αλλά και των ωριμάνσεων από τον φετινό Ιούλιο οδηγούν σε χαμηλότερες συντάξεις.Μάλιστα, όπως υπολογίζουν συνδικαλιστικά στελέχη, οι βασικοί μισθοί έχουν μείνει σταθεροί για τρία στη σειρά χρόνια, γεγονός που έχει προκαλέσει εισοδηματικές απώλειες της τάξης του 10%, καθώς δεν αναπληρώθηκε ο πληθωρισμός. Επίσης, χωρίς ωρίμανση ο βασικός μισθός παραμένει στάσιμος και συνεπακόλουθα προκύπτει και χαμηλότερη σύνταξη.

Με "διπλό" τρόπο υπολογίζεται σήμερα η σύνταξη για τους δημοσίους υπαλλήλους που ασφαλίστηκαν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 1992. Οπως εξηγεί ο δικηγόρος Διονύσης Ρίζος, που ειδικεύεται σε θέματα εργατικού και ασφαλιστικού δικαίου, το ποσό της σύνταξης που θα πάρει ο εργαζόμενος αποτελείται από το άθροισμα δύο επιμέρους ποσών.

Συγκεκριμένα υπολογίζεται με διαφορετικούς συντελεστές:

Το ποσό σύνταξης που αντιστοιχεί στα χρόνια ασφάλισης που έχουν συμπληρωθεί μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2007.
Το ποσό σύνταξης που αντιστοιχεί στα χρόνια ασφάλισης που συμπληρώνονται μετά την 1η Ιανουαρίου 2008.
Σύμφωνα με τον Διονύση Ρίζο, "η αλλαγή του ποσοστού αναπλήρωσης των συντάξιμων αποδοχών με τις οποίες υπολογίζονται οι συντάξεις των δημοσίων υπαλλήλων θα οδηγήσει σε περαιτέρω μείωση των συντάξεων και συρρίκνωση του εισοδήματος των εργαζομένων".

Με βάση το ισχύον σύστημα, για τα χρόνια που συμπληρώθηκαν μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2007 το ποσό της σύνταξης -για την περίοδο αυτή- υπολογίζεται με τις συντάξιμες αποδοχές του τελευταίου μήνα πριν από τη συνταξιοδότηση και με ποσοστό αναπλήρωσης 80% (2,286% για κάθε χρόνο ασφάλισης).

Μετά την 1η Ιανουαρίου 2008 το ποσό της σύνταξης για τα χρόνια που συμπληρώνονται τη συγκεκριμένη περίοδο υπολογίζεται με τον μέσο όρο των συντάξιμων αποδοχών των τελευταίων 5 ετών και με ποσοστό αναπλήρωσης να πηγαίνει σταδιακά στο 70%.

Αναλυτικά το ποσό της σύνταξης υπολογίζεται ως ακολούθως:

Ποσό σύνταξης για τα έτη που συμπληρώθηκαν μέχρι 31/12/2007= έτη ασφάλισης Χ Συντάξιμες Αποδοχές Χ 80%/35
Ποσό σύνταξης για τα έτη που συμπληρώθηκαν μετά την 1/1/2008= έτη ασφάλισης Χ μέσος όρος
Συντάξιμων Αποδοχών της τελευταίας 5ετίας Χ Συντελεστής%/35

Το τελικό ποσό της σύνταξης που καταβάλλεται στον εργαζόμενο για τον χρόνο ασφάλισης του Δημοσίου αποτελείται από το άθροισμα των δύο επιμέρους ποσών. Για τους νέους ασφαλισμένους -δηλαδή όσους μπήκαν στην αγορά εργασίας μετά την 1η Ιανουαρίου 1993- υπάρχει ενιαίο ποσοστό αναπλήρωσης. Το ποσοστό αυτό διαμορφώνεται στο 70% για όσους αποχωρούν με 35ετία.

Σχόλιο: Είχαμε αναφερθεί πρόσφατα στο τι ισχύει όσο αφορά τις συντάξεις την παρούσα χρονική στιγμή. Όπως αποδεικνύετε όμως το ήδη δυσμενές κλίμα, αναμένετε να γίνει δυσμενέστερο με τις αλλαγές που ετοιμάζονται.

Ανεξάρτητα αν είναι κανείς δημόσιος υπάλληλος ή όχι (εμείς δεν είμαστε) δε μπορεί κανείς να πει ότι συντελείται μια άνευ προηγουμένου αδικία, που βέβαια στόχο έχει την αποδόμηση όχι μόνο του Δημοσίου (και ότι κακώς αυτό σημαίνει στην χώρα μας) αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας, η οποία καλώς ή κακώς εξαρτάται απ' αυτό.

Για όσους δε γνωρίζουν (και αν τους ενδιαφέρει πραγματικά είναι εύκολο να μάθουν) οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν πολύ υψηλές κρατήσεις στις αποδοχές τους, πέραν της βέβαιης φορολόγησης (στην οποία κακά τα ψέμματα πολλοί εκτός Δημοσίου αποφεύγουν εντέχνως να υποβληθούν). Με τις αλλαγές που ετοιμάζονται (αλλά και αυτές που επιβλήθηκαν όπως φαίνονται εδώ κι εδώ) όχι μόνο αυτές δεν μειώνονται αλλά θ' αυξηθούν περισσότερο. Το δε ενιαίο μισθολόγιο (που για χρόνια ήταν πάγιο αίτημα της ΑΔΕΔΥ με στόχο την ενσωμάτωση των επιδομάτων και αύξησεις στις χαμηλές κλίμακες) φέρνει όχι μόνο μειώσεις στις αποδοχές, αλλά όπως δείχνει το ρεπορτάζ, και αλλαγές στον υπολογισμό των συντάξεων. Έτσι και οι κρατήσεις είναι μεγάλες και οι συντάξεις μικρότερες (με κίνδυνο μεγαλύτερης μειώσεως λόγω της σύνδεσής τους με την βιωσιμότητα των ταμείων).

Βέβαια οι ασφαλισμένοι του Δημοσίου δε φταίνε για την μη ύπαρξη ρευστότητας των ταμείων τους. Αυτοί είναι υποχρεωμένοι να πληρώνουν κάθε μήνα και η πληρωμή (αντίθετα με το ΙΚΑ) γίνεται αυτόματα από τον μισθό τους. Για την κατάντια φταίει το ίδιο το κράτος που όχι μόνο δε διασφάλιζε τόσα χρόνια την σωστή διαχείρηση των αποθεματικών, αλλά τα υποχρέωνε ν' αγοράζουν κρατικά ομόλογα (από τα οποία θα χαθούν με το "κούρεμα" μεγάλα ποσά όπως φαίνεται εδώ), καθυστερούσε εντέχνως την καταβολή των εργοδοτικών του εισφορών, τα υποχρέωνε να έχουν χρήματα σε σχεδόν μηδενικούς προθεσμιακούς λογαριασμούς στην Εθνική Τράπεζα (που είναι βέβαια ιδιωτική τράπεζα εδώ και χρόνια) κ.ο.κ. Αλλά απ' αυτές τις τακτικές αυτοί που ωφελήθηκαν δεν πρόκειται να πληρώσουν. Θα την πατήσουν οι συνήθεις ύποπτοι, που βέβαια δεν θα έπρεπε να εκπλαγούν από τις εξελίξεις αφού αυτές είχαν διαφανεί προ αρκετού καιρού (δείτε εδώ).

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Μόνο σε εταιρείες, ΕΠΕ ή Α.Ε. που θα συσταθούν για την παροχή υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών θα χορηγούνται άδειες κυκλοφορίας ταξί σύμφωνα με το προσχέδιο νόμου που πέρασε από το υπουργικό συμβούλιο. Θα έχουν διάρκεια τρία χρόνια και θα είναι αμεταβίβαστες, ενώ οι οδηγοί των ταξί θα περνούν από εξετάσεις για να πάρουν το δίπλωμα. Παράβολο μαμούθ που φτάνει έως και τις 40.000 ευρώ προβλέπει το σχέδιο νόμου γεγονός που καθιστά την ενασχόληση με τα ταξί, δραστηριότητα μόνο για τους έχοντες. Σύμφωνα με το υπουργείο οι κάτοχοι άδειας ταξί θα θεωρούνται πάροχοι υπηρεσιών μεταφοράς επιβατών για μεταβατική περίοδο τριών ετών, από την έναρξη ισχύος του νόμου. Οι κάτοχοι αδειών ταξί και οι νυν οδηγοί ταξί θα χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ μέσα από πρόγραμμα ύψους 50.000.000 ευρώ, με ποσό έως 100.000 ευρώ ανά άδεια για αγορά νέου οχήματος και την αναβάθμιση του υπάρχοντος. Παράλληλα προαναγγέλθηκαν φορολογικά κίνητρα φορολογικά κίνητρα για όσους έχουν άδεια από 3-7 χρόνια.

Παρότι για μεγάλο ποσοστό της κοινωνίας οι οδηγοί ταξί αποτελούν "μαύρα πρόβατα" (σε ποιον άλλωστε από εμάς δεν έχουν αρνηθεί διαδρομή με διάφορα προσχήματα γιατί αυτή είναι "μικρή" και το κόμιστρο θα είναι "χαμηλό"), αλλά το γεγονός ότι οι αλλαγές που προτείνονται είναι "φωτογραφικές" για να "βολευτούν" συγκεκριμένοι (βλέπε εταιρείες ταξί και εταιρείες από το εξωτερικό που ετοιμάζονται να εισβάλουν στην χώρα), είναι μάλλον αδιαμφισβήτητο. Ο κλάδος βέβαια σαφώς και χρειάζεται αλλαγές, αλλά θα έπρεπε να υπάρχουν προβλέψεις και γι' αυτόνομη πορεία, καθώς επίσης και το μέλλον των ήδη αδειούχων, πολλοί εκ των οποίων έχουν χρυσοπληρώσει τις άδειες τους. Αλλά είπαμε, εδώ άλλα κι άλλα δεν σκέφτηκε η κυβέρνηση, εδώ θα λειτουργούσε με σχέδιο υπέρ των πολιτών;

Πηγές ειδήσεων: "Έθνος", "Ελευθεροτυπία" / Λεπτομέρειες για τον καινούργιο τρόπο αδειοδότησης των ταξί μπορείτε να βρείτε εδώ.

Σχόλιο για τα μέτρα της 6ης δόσης

Να 'μαστε λοιπόν. Είναι η 9η ή 10η φορά (έχουμε χάσει το λογαριασμό) που ανακοινώνονται "καινούργια" μέτρα τα οποία πάντα είναι "απαραίτητα" για να "πιάσουμε τους στόχους".

Τα μέτρα βέβαια δεν είναι καινούργια. Όσοι μας παρακολουθούν από την αρχή (ή ακόμα και οι καινούργιοι αναγνώστες με μια μικρή αναζήτηση στις ετικέτες του ιστολογίου μας) ξέρουν ότι τα περισσότερα απ΄ αυτά τα μέτρα έχουν συζητηθεί ή έχουν ζητηθεί από την αρχή της φαύλης περιόδου στην οποία εισήλθαμε χάρις την αναλγησία 25 χρόνων και τη σειρά άστοχων και επίκινδυνων ενεργειών της παρούσας κυβέρνησης. Απλά κάποιοι μας έφτασαν εδώ με στόχο να τα δεχτούμε "ως απαραίτητα"...

Αυτή τη φορά δεν είχαμε ούτε συνεντεύξεις τύπου, ούτε διαγγέλματα του Πρωθυπουργού (ο οποίος δεν ξέρουμε καν εαν είναι στην χώρα ή αν ετοιμάζεται να φύγει), ούτε ανακοινώσεις από υπουργούς. Απλώς μια ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, ο οποίος ελπίζουμε να μην είναι ένας απλός στρατιώτης "του κινήματος" αλλά να έχει σιγουρέψει μια μελλοντική θέση σε κάποιο διεθνή οργανισμό ή το ψηφοδέλτιο επικρατείας (αν υπάρχει ΠΑΣΟΚ μέχρι τις επόμενες εκλογές) - τόσες φορές που βγαίνει και "ξελασπώνει" την κυβέρνηση προσπαθώντας να κάνει τη νύχτα μέρα, το αξίζει.

Η ανακοίνωση βέβαια από μόνη της είναι αστεία - αν κανείς έχει το χρόνο να τη διαβάσει κανείς. Αναφέρεται σε "εξομείωση του αφορολόγητου με αυτό των ξένων χωρών" (ξεχνόντας τους μισθούς που ισχύουν εκεί και την απουσία τόσων εκαντοντάδων έμμεσων και φόρων που ισχύουν στην χώρα μας), σε "εξορθολογισμό του κράτους" (το οποίο όποιος έχει παιδί σε ηλικία σχολείου ή είχε την ατυχία να επισκεφτεί νοσοκομείο για λόγους υγείας, ξέρει τι σημαίνει) και "ενιαίο μισθολόγιο" και "μείωση συντάξεων" σε ΔΕΚΟ και Δημόσιο, ξεχνώντας ότι οι πρώτες είναι όλες σχεδόν μετοχοποιημένες (και άρα η επιβάρυνσή του κρατικού προϋπολογισμού είναι μικρή) ενώ στο 2ο οι κρατήσεις είναι πραγματικά τεράστιες (και επομένως δικαιολογούν τις συντάξεις και το εφάπαξ).

Η ανακοίνωση δυστυχώς δεν μας ανέφερε τι έφταιξε και τα προηγούμενα "αναγκαία" μέτρα δε δούλεψαν ή γιατί τα προ-προηγούμενα "άδικα μεν αλλά υποχρεωτικά" μέτρα δεν πέτυχαν. Γιατί η κυβέρνηση δεν έπραξε τ' αυτονόητα δηλ. να μειώσει τις σπατάλες της (γιατί π.χ. να μένει η κυρία Διαμαντοπούλου στο "Four Seasons"; Τη γνωρίζουμε προσωπικά από φοιτήτρια και θυμόμαστε να "απεχθάνεται" τέτοιες "υπερβολές" - στη θεωρία τουλάχιστον), να εφαρμόσει την πραγματικά αναλογική συμμετοχή στο φορολογικό σύστημα, να χτυπήσει τη φοροδιαφυγή (στην πράξη και όχι στα λόγια) και γιατί δεν προστάτεψε τους πολίτες της, ψάχνοντας άλλες λύσεις πέραν του Μνημονίου, το οποίο θα έπρεπε να είναι η τελευταία και όχι η πρώτη λύση.

Για να είμαστε πάντως ειλικρινείς θα πρέπει να τους βγάλουμε το καπέλο: η κυβέρνηση εφάρμοσε μια στρατηγική έξυπνη που την κράτησαν στην εξουσία, επιτρέποντας της να "πραγματοποιήσει το πρόγραμμά της" (το οποίο βέβαια δεν είχε σχέση με αυτό με το οποίο κατέβηκε στις εκλογές). Στην αρχή λειτούργησε με τη λογική της "καμένης γης", ρίχνοντας το φταίξιμο στους "προηγούμενους". Μετά (και αφού η επιτυχία του εγχειρήματος κράτησε λίγο) λειτούργησε εκφοβιστικά (θυμηθείτε την υπόθεση της Marfin και τις ευθύνες που αποδόθηκαν), αποτρέποντας τον κόσμο από το να βγει στους δρόμους, πράγμα που ξανέκανε και κατά τις κινητοποιήσεις των "αγανακτισμένων" (θυμηθείτε το σχετικό σχέδιο της αστυνομίας εδώ). Μετά έβαλε συνειδησιακά διλήμματα (μέσω του κυρίου Πάγκαλου) τονίζοντας ότι "μαζί τα φάγαμε". Στην συνέχεια έπαιξε το σίγουρο χαρτί - τη φαγωμάρα των Ελλήνων. (Ως γνωστόν, λαός ενωμένος ποτέ νικημένος, αλλά για να το κάνει αυτό ο Έλληνας πρέπει να έχει να πολεμήσει Πέρσες, Τούρκους ή Γερμανούς ή να έχει πάρει μετάλλια στο μπάσκετ ή στους Ολυμπιακούς. Τον υπόλοιπο καιρό περνάμε την ώρα μας ευχάριστα, κανιβαλίζοντας η μια κοινωνική ομάδα την άλλη). Έτσι αργά μεν, σταθερά δε, έριξε το φταίξιμο στους "δημοσίους υπαλλήλους" ξεχνώντας ότι: α) οι υπάλληλοι δε διορίζονταν μόνοι τους β) από το 1994, και με το νόμο Πεπονή, διορισμοί μονίμων δημοσίων υπαλλήλων γίνονται κατά τη συντριπτική τους πλειοψηφία από τον ΑΣΕΠ και επομένως υπάρχει μια αντικειμενικότητα και διαφάνεια, πρωτόγνωρη ακόμα και για τον ιδιωτικό τομέα. Η μαγική αυτή κίνηση έπιασε γιατί ο Έλληνας όταν είναι χαμηλά, αντί ν' ανέβει ψηλότερα, ρίχνει πέτρες στους από πάνω να πέσουν μαζί του. Έτσι κατάφερε (επικεντρώνοντας τα μέτρα στον Δημόσιο τομέα) να δεχτεί υποστήριξη από μερίδα εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα - που αντί να ζητούν την κάλυψη του κράτους απέναντι στις άθλιες εργασιακές συνθήκες τους, χαίρονται που θα γίνει το ίδιο και στον δημόσιο τομέα. Παράλληλα δε, θα έχει ενδιαφέρον ότι ξεδιπλωθούν όλες οι πτυχές της κρίσης, να δούμε πως θα επιβιώσει και ο ιδιωτικός τομέας με την μορφή που έχει (μικρομεσαίες επιχειρήσεις) δεδομένου ότι στηρίζεται είτε έμμεσα (μέσω προμηθειών) είτε άμεσα (μέσω της αγοραστικής δύναμην των δημοσίων υπαλλήλων) από το ίδιο το Δημόσιο που υβρίζουν.

Πάντως ότι και ν' αποφάσισε η κυβέρνηση, θεωρούμε ότι έχει μικρή σημασία. Ο καινούργιος φόρος στ' ακίνητα μέσω του λογαριασμού στην ΔΕΗ (που προστέθηκε στους ήδη γνωστούς και υπάρχοντες) που ξεκίνησε για 2 χρόνια και 8α καταλήξει εφ' όρου ζωής και η γενικευμένη εργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο, θα είναι η ταφόπλακα της.

Ούτε η κοινωνία, ούτε το ίδιο το ΠΑΣΟΚ μπορεί ν' αντέξει περισσότερο. Οι βουλευτές του "κινήματος" κάποιοι στιγμή θ' αναγκαστούν να γυρίσουν στις εκλογικές τους περιφέρειες (οπότε θα πρέπει να εξηγήσουν τ' ανεξήγητα), οι πολίτες θα σταματήσουν να πληρώνουν τους λογαριασμούς τους, το κίνημα "δεν πληρώνω" θα ξεφύγει από τα διόδια και θα πάει σε όλες τις πτυχές της καθημερινότητας, ο κόσμος θα κατασκηνώσει στο Σύνταγμα και δε θα φεύγει ούτε με γερανούς και γενικώς η κατάσταση θα φύγει εκτός ελέγχου. Θα μπορούσε να έχει γίνει ήδη (θυμηθείτε την ευκαιρία για έφοδο στην βουλή στην μεγαλείωδη συγκέντρωση των αγανακτισμένων τον περασμένο Ιούνιο), αλλά ο Έλληνας έδωσε την 100η ευκαιρία στην κυβέρνηση - χωρίς αυτή να το πάρει χαμπάρι... Για να μη γίνει το τελευταίο η κυβέρνηση θ' αναγκαστεί ή να συγκυβερνήσει με όλους ή ν' αναστείλει (και τυπικά) τη λειτουργία του Συντάγματος ή να προκηρύξει εκλογές. Επειδή το πρώτο είναι αδύνατο και το δεύτερο αντιδημοκρατικό, πιστεύουμε ότι θα έχει τη σωφροσύνη να μας αποχαιρετήσει για να έρθει μια κυβέρνηση με πρόγραμμα και πλάνο εξόδου. Αν θα είναι κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ ή αριστεράς λίγη σημασία θα έχει. Σημασία θα έχει να έχει προοπτική εξόδου, διαπραγματευτική ισχύ και να νοιαστεί για τους πολίτες και την χώρα.

Και αν γίνει αυτό, θα μπορέσουμε όλοι μας (πολιτικοί και πολίτες) ν' αναλάβουμε τις ευθύνες τους...


(Και κάτι ακόμα... "Κλέφτες" είναι κατά τον κύριο Πάγκαλο οι ελεύθεροι επαγγελματίες. Επομένως με τη λογική της κυβέρνησης αφού οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι "κοπρίτες", οι ελεύθεροι επαγγελματίες "κλέφτες" και οι συντεχνίες "μαφιόζοι", ποιος είναι έντιμος πολίτης; Τα παιδιά, οι συνταξιούχοι, οι μισθωτοί σε ιδιωτικές επιχείρησεις και οι βουλευτές. Για τους τελευταίους δε σχολιάζουμε, αλλά μήπως έχει κάτι οτιδήποτε για τις τρεις ομάδες η κυβέρνηση του; Δε νομίζουμε... Τους συνταξιούχους τους φορολογεί διαρκώς και αδιακρίτως, αποδομώντας παράλληλα το κράτος Πρόνοιας και τις παροχές υγείας. Τους ιδιωτικούς υπαλλήλους τους άφησε ακάλυπτους εργασιακά (βλ. μερική απασχόληση, μείωση κατώτατου μισθού, μείωση εργασιακών δικαιωμάτων κ.ο.κ.), οδηγώντας παράλληλα στο κλείσιμο μεγάλο αριθμό από τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις στις οποίες αυτοί δουλεύουν. Για τα δε παιδιά, ας μην το συζητάμε. Έκλεισε σχολεία, συγχώνευσε τάξεις, περιόρισε την χρηματοδότηση, μείωσε εύρος μαθημάτων, αλλάζει τα βιβλία και το σύστημα εισαγωγής ανά εξάμηνο, ενώ πιο πρόσφατα τους μοίρασε φωτοτυπίες αντί για βιβλία... Επομένως ας ξυπνήσουμε επιτέλους ως λαός. Οι δηλώσεις αυτές έχουν ως μόνο στόχο τη διάσπαση της κοινωνίας - στο χέρι μας είναι αυτές οι προσπάθειες να μην πετυχαίνουν).

(ανανεωμένο) Νέα μέτρα για την 6η δόση του Μνημονίου (μείωση αφορολογήτου και συντάξεων, αύξηση φόρων, εκποίηση δημόσιας περιουσίας, απολύσεις)

Είδηση:
Έντονη επίθεση δέχθηκε ο υπουργός Οικονομικών κ. Ευάγγελος Βενιζέλος στη πρόσφατη συνεδρίαση του Ecofin - μέχρι ύβρεις ακούστηκαν για την Ελλάδα, μεταφέρεται χαρακτηριστικά - καθώς ούτε οι δανειστές ούτε οι εταίροι μας πιστεύουν ότι τα νέα μέτρα που λήφθηκαν μπορούν να αποδώσουν με βάση τους στόχους της κυβέρνησης. Εξ ου και η (αναγκαστική) συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής και οι δύο τηλέ-συνεδριάσεις με την τρόικα στην οποία συζητήθηκαν:

α) Επίσπευση της εξομοίωσης της φορολογίας μεταξύ του πετρελαίου θέρμανσης και κίνησης από τον φετινό Οκτώβριο εξετάζει η κυβέρνηση ανατρέποντας το χρονοδιάγραμμα του Μεσοπρόθεσμου, σύμφωνα με το οποίο το μέτρο θα εφαρμοζόταν σταδιακά τα δύο επόμενα έτη. Η εξομοίωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης θα προκαλέσει αύξηση κατά περίπου 40 λεπτά το λίτρο στη λιανική τιμή του πετρελαίου θέρμανσης, με αποτέλεσμα η πρόσθετη επιβάρυνση για ένα μέσο νοικοκυριό θα είναι της τάξης των 700 ευρώ. Για να μετριασθούν οι επιπτώσεις στα νοικοκυριά εξετάζεται το σενάριο η εξομοίωση της φορολογίας να γίνει σε δύο δόσεις, μία τον φετινό Οκτώβριο και η άλλη τον Οκτώβριο του 2012, και να υπάρξει μια μικρή μείωση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στο πετρέλαιο κίνησης.

β) Νέες περικοπές, ύψους 5 δισ. ευρώ στα κονδύλια, για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές προβλέπει το κυβερνητικό σχέδιο. Η αρχή θα γίνει με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου στο Δημόσιο από την 1η Οκτωβρίου, το οποίο θα επιφέρει μειώσεις αποδοχών μέχρι και 50% σε ορισμένες κατηγορίες υπαλλήλων με υψηλά επιδόματα. Στόχος είναι η εξοικονόμηση 1,2 δισ. ευρώ μόνο από τη μισθοδοσία των περίπου 550.000 υπαλλήλων της κεντρικής κυβέρνησης και άλλων 400 εκατ. ευρώ από το προσωπικό των ΔΕΚΟ και των φορέων της γενικής κυβέρνησης. Ταυτόχρονα με την εφαρμογή του νέου μισθολογίου θα υπάρξουν παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό του Δημοσίου, με στόχο τη μείωση του ποσοστού αναπλήρωσης για όλους τους υπαλλήλους στο 60% από το 80% των συντάξιμων αποδοχών. Επίσης προωθούνται μαζικές απολύσεις προσωπικού στο Δημόσιο ακόμα και με σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου, κατάργηση οργανικών θέσεων και "λουκέτα" σε εκατοντάδες φορείς, οργανισμούς και υπηρεσίες. Βαθιά θα μπει το μαχαίρι και στις κοινωνικές δαπάνες, με περικοπές στα προνοιακά και πολυτεκνικά επιδόματα και σε άλλες παροχές σε ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού μέσω της θέσπισης εισοδηματικών και περιουσιακών κριτηρίων, ενώ θα περιοριστεί η συμμετοχή του κράτους στην ασφάλιση και την περίθαλψη. Στην... πρέσα και οι επιχορηγήσεις σε ασφαλιστικά ταμεία.

γ) Εκρηξη σε δεκάδες φόρους και τέλη που επιβαρύνουν τα ακίνητα θα επιφέρει η σχεδιαζόμενη εξομοίωση των αντικειμενικών τιμών με τις αγοραίες, καθώς για να καλυφθεί η απόκλιση, θα πρέπει οι τιμές της Εφορίας να αυξηθούν κατά μέσον όρο 60% και σε ορισμένες περιπτώσεις μέχρι και 200%. Το μέτρο θα έχει ως αποτέλεσμα να εκτιναχθεί στα ύψη το ειδικό τέλος ακινήτων για το 2012, που θα πληρώσουν μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ 5.000.000 ιδιοκτήτες. Σε ορισμένες περιοχές, όπου η αναπροσαρμογή των αντικειμενικών τιμών θα είναι μεγάλη, το ποσό του τέλους θα διπλασιαστεί.

δ) Ερχεται νέος γύρος μείωσης από 25% μέχρι και 75% στις επικουρικές συντάξεις ανάλογα με το ύψος τους, σύμφωνα με τους νέους σχεδιασμούς της κυβέρνησης. Παράλληλα εξετάζονται παρεμβάσεις και στις κύριες συντάξεις με στόχο τη συγκράτηση των δαπανών των ασφαλιστικών ταμείων αν και για το θέμα αυτό δεν έχουν ληφθεί ακόμη οριστικές αποφάσεις. Στελέχη του οικονομικού επιτελείου αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο νέων αλλαγών στις βασικές παραμέτρους του συνταξιοδοτικού συστήματος, όπως τα ποσοστά αναπλήρωσης, τις ποινές για την πρόωρη συνταξιοδότηση και τα όρια ηλικίας. Το Μεσοπρόθεσμο πάντως προβλέπει μειώσεις στις αναπηρικές και τις συντάξεις του ΟΓΑ με την καθιέρωση αυστηρότερων κριτηρίων για τη χορήγηση και το ύψος τους.

ε) Ανατροπές στη φορολογία εισοδήματος για όλα τα φυσικά πρόσωπα, με αλλαγές στα κλιμάκια και στους συντελεστές και "ψαλίδισμα" ή κατάργηση δεκάδων φοροαπαλλαγών προωθεί το οικονομικό επιτελείο. Τα σενάρια προβλέπουν ακόμα και μείωση του αφορολόγητου ορίου των 8.000 ευρώ για τους μισθωτούς και συνταξιούχους.

στ) Σύμφωνα με πληροφορίες, το σχέδιο προβλέπει, μεταξύ άλλων, την καθιέρωση νέας κλίμακας στη φορολογία εισοδήματος, που θα οδηγήσει σε αύξηση του φόρου για τα μεσαία εισοδήματα.

Ταυτόχρονα θα περικοπούν ή και θα καταργηθούν πλήρως οι αφορολόγητες δαπάνες για τόκους στεγαστικών δανείων, νοσήλια, γιατρούς, ενοίκια, ασφάλιστρα και άλλα για εισοδήματα πάνω από ένα ορισμένο ύψος.

Σύμφωνα με το επικρατέστερο σενάριο, ο εισοδηματικός πήχης για το "ψαλίδισμα" των φοροαπαλλαγών τοποθετείται στα 18.000 με 20.000 ευρώ, ενώ από τα 40.000 ευρώ δεν θα ισχύει καμία έκπτωση δαπανών.

Θα "ψαλιδιστούν" και οι απαλλαγές, οι εξαιρέσεις και τα ειδικά καθεστώτα που ισχύουν στους έμμεσους φόρους (ΦΠΑ, ειδικοί φόροι κατανάλωσης κ.ά.) και τις επιχειρήσεις.

Αλλαγές θα υπάρξουν και στο μέτρο των αποδείξεων για το χτίσιμο του αφορολόγητου ορίου. Θα εξαιρεθούν δαπάνες όπως για τα σούπερ μάρκετ και θα δοθούν κίνητρα για τη συλλογή αποδείξεων από ειδικές κατηγορίες, όπως οι ελεύθεροι επαγγελματίες.

Ο βασικός στόχος είναι να δοθεί οριστικό τέλος στις επιστροφές φόρου από τις οποίες το Δημόσιο έχει απώλειες πάνω από 1,5 δισ. ευρώ ετησίως. Στο τραπέζι είχαν πέσει και ακραίες προτάσεις, όπως η πλήρης κατάργηση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς καθώς και η μη απόδοση ενός μισθού και μιας σύνταξης σε όλους, πράγμα που προς το παρόν φαίνεται ν' απομακρύνεται.

Τα μέτρα που πάντως που έχουν κλειδωθεί είναι: α) Σε εργασιακή εφεδρεία εντός του 2011 θα τεθούν 30.000 δημόσιοι υπάλληλοι β) οι κύριες συντάξεις άνω των 1.200 ευρώ θα περικοπούν κατά 20% γ) Το «χαράτσι» στα ακίνητα μέσω της ΔΕΗ θα επεκταθεί «τουλάχιστον» μέχρι το 2014 (λεπτομέρειες του μέτρου εδώ) και δ) το αφορολόγητο θα μειωθεί στις 5.000 (σύμφωνα με δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου). Οι περικοπές στις συντάξεις θα αφορούν το ποσό πέραν των 1.200 ευρώ (μεικτά). Ακόμη μεγαλύτερη θα είναι η μείωση σε όσους έχουν συνταξιοδοτηθεί πριν από την ηλικία των 55 ετών, οι συντάξεις των οποίων θα περικοπούν κατά 40% για ποσά που υπερβαίνουν τα 1.000 ευρώ.

Χαρακτηριστικό των διαπραγματεύσεων ήταν ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή άφησε -για πρώτη φορά- να εννοηθεί, ότι ενδέχεται να αφήσει εκτεθειμένη, για μικρό χρονικό διάστημα, την Ελλάδα σε ότι αφορά τις εσωτερικές της υποχρεώσεις (καταβολή μισθών και συντάξεων), υπογραμμίζοντας πάντως ότι θα είναι αλληλέγγυα σε σχέση με τις δανειακές υποχρεώσεις της χώρας διεθνώς.

(Πλήρες σχολιασμό των μέτρων μπορείτε να διαβάσετε εδώ).

Σχόλιο: Να πούμε το αυτονόητο; Ότι τα μέτρα αυτά είναι απαράδεκτα; Ό,τι αντί να γυρίσουμε στο '80 και στο '60 (που έχουμε πάει ήδη όπως γράψαμε πρόσφατα), θα πάμε (στατιστικά - γιατί κοινωνικά έχουμε πάει ήδη) στα χρόνια της Κατοχής; Τονίζουμε από την αρχή του προγράμματος ότι με τέτοια μέτρα η χώρα δε σώζεται. Αυτό είναι πλέον εμφανές ακόμα και στους πιο σκληρούς υποστηρικτές της κυβέρνησης. Και ούτε η γενικευμένη εργασιακή εφεδρεία στο Δημόσιο, ούτε οι φωτοτυπίες στα σχολεία, ούτε το καθεστώς Μπανανίας που προωθείται (με πρότζεκτ τύπου "Helios" και πωλήσης Δημόσιας περιουσίας) θα μας γλυτώσουν από το κακό που μας οδήγησαν όσοι κυβερνούν.

Έχουμε γράψει στο παρελθόν ποιοι θα κερδίσουν σε περίπτωση χρεωκοπίας της χώρα μας (διαβάστε σχετικά εδώ) καθώς και ποιοι ωφελούνται από τα όσα θα υποχρεωθεί η κυβέρνηση να κάνει με τη γενική εκποίηση που ετοιμάζει. Και η στάση της Κομισιόν που προτιμάει ν' αφήσει το λαό να πεινάσει από το ν' αφήσει τους δανειστές ανικανοποίητους τα λέει όλα για το σε ποια Ευρώπη ζούμε. Βέβαια πρέπει να πούμε ότι η στάση πληρωμών στο εσωτερικό, αποτελεί ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΛΟΓΗ εδώ και καιρό: αν και εκτός αγορών, προτιμάει να είναι συνεπείς στους ΕΞΩΤΕΡΙΚΟΥΣ δανειστές της, αφήνοντας απλήρωτους προμηθευτές, μελετητές, καθυστερώντας εφάπαξ και συντάξεις κ.ο.κ. Αλλά η ΒΝP Parnibas τα ομόλογά της τα πληρώνεται μέχρι κεραίας στην ώρα τους...

Οπότε απλώς θα πούμε τα εξής: η κυβέρνηση πρέπει να κάνει ένα βήμα πίσω και να επανεξετάσει τι πρέπει να γίνει προς όφελος των πολιτών της και όχι προς όφελος του οράματος "της κοινής Ευρωπαϊκής πολιτικής" στην οποία χώρες όπως η Ελλάδα πρέπει να θυσιαστούν ως Ιφιγένειες. Καταρχήν επιβάλλεται η επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου. Μετά τα τελευταία "δραματικά" γεγονότα, δε νομίζουμε ότι υπάρχει άλλος δρόμος - η παρούσα κατάσταση δε λειτουργεί ούτε γι' αυτούς, ούτε για μας μιας και φαίνεται πως τόσες απορρυθμίσεις σε υγεία, παιδεία, κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα και μειώσεις μισθών και συντάξεων, πήγαν στον βρόντο. Αλλιώς η χώρα θα πρέπει να προχωρήσει σε υποχρεωτικό κούρεμα του εξωτερικού χρέους - που είναι το μόνο όπλο που της έχει απομείνει.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας. Και η Ιρλανδία και η Πορτογαλία έχουν τεράστιο χρέος και όμως τα μέτρα που πήραν ήταν πιο μικρής ισχύος και πιο εύπεπτα. Όσο και αν τα μεγέθη δεν είναι απόλυτα συγκρίσιμα, αυτό δείχνει κάτι για τις κυβερνήσεις τους και το πως χειρίστηκαν την κατάσταση. Η ευθύνη της κυβέρνησης είναι τεράστια γιατί: α) δεν έλαβε όλα τ' απαραίτητα μέτρα για να μην μπει η χώρα στο Μνημόνιο (και τα οποία έχουμε γράψει κατά καιρούς εδώ). β) Έκανε συμφωνίες που δεν ήταν πραγματοποιήσιμες. Έβαλε στόχους υψηλούς σε καιρούς ύφεσης, γνωρίζοντας εξαρχής τις παθογένειες της ελληνικής οικονομίας. γ) Δεν περιόρισε την σπατάλη. Την σπατάλη εκείνη που περιορίζετε (κοστοβόρα ταξίδια υπουργών στο εξωτερικό, δεξιώσεις, δαπάνες για κινητά κ.ο.κ.) και καταγράφετε (ασφαλιστικά ταμεία). δ) Χτύπησε τα φυσικά πρόσωπα και άφησε τις πολύ μεγάλες επιχειρήσεις ν' αλωνίζουν, αφήνοντας απροστάτευτους τους πρώτους στις ορέξεις των δεύτερων. ε) Προσπάθησε να στρέψει τις κοινωνικές ομάδες την μία απέναντι στην άλλη, ποντάροντας στη γνωστή ελληνική φαγωμάρα. Αυτό έπιασε, αλλά ήταν λάθος τακτική σε καιρούς κρίσης, στ) δεν έπεισε ποτέ κανένα ότι είχε σχέδιο εξόδου εκτός από το σχέδιο ξεπουλήματος των πάντων, της περιουσίας δηλαδή που έπρεπε να προστατεύσει με κάθε κόστος και ζ) μαγείρεψε τα στοιχεία (όπως έχει καταγγελθεί επισήμως και έχουμε αναφέρει εδώ), ώστε να φανεί το έλλειμμα μεγαλύτερο και να γίνουν όσα έγιναν.
Και όλα αυτά τα πληρώνουμε σήμερα...

Βέβαια κλείνοντας να πούμε ότι το μελοδραματικό πρελούδιο που παίχτηκε τις τελευταίες μέρες, δεν ήταν καθόλου ξαφνικό. Το γιατί το περιγράφει ο Γιώργος Δελαστίκ στο "Έθνος":
"Προαποφασισμένα από τον Ιούλιο είναι τα νέα μέτρα λεηλασίας του εισοδήματος του ελληνικού λαού που θα επιχειρήσει να περάσει η κυβέρνηση Παπανδρέου στο αμέσως επόμενο διάστημα, προφασιζόμενη δήθεν απρόβλεπτες πιέσεις από τους υπουργούς Οικονομικών της Ευρωζώνης. Ο γερμανικός Τύπος αναφερόταν αμέσως μετά τη σύνοδο της 21ης Ιουλίου σε πρόσθετα μέτρα που θα λαμβάνονταν στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο.

Καμιά έκπληξη δεν αποτελεί επίσης το γεγονός ότι η τρόικα δεν έχει έρθει ακόμη στην Αθήνα. Τα περί επιστροφής δέκα ημέρες μετά την αποχώρησή της σε κλίμα υποτιθέμενης ρήξης ήταν παραμύθια. Ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, είχε δηλώσει κατηγορηματικά στην Μπούντεστακ, το γερμανικό ομοσπονδιακό κοινοβούλιο, ότι "θα δούμε πότε θα πάει στην Αθήνα" η τρόικα, συναρτώντας το με τη συμμόρφωση της ελληνικής κυβέρνησης σε μια σειρά καθηκόντων που της έχει επιβάλει η Γερμανία μέσω ΕΕ.

Για να μην εκπλαγούμε δε πάλι σε λίγο, τονίζουμε ότι ο Σόιμπλε στην ίδια συνεδρίαση υπογράμμισε πως ούτε λόγος δεν γίνεται για να δοθεί στην Ελλάδα το νέο δάνειο που αποφάσισε η "ιστορική" σύνοδος της 21ης Ιουλίου, αν προηγουμένως δεν έχει επιβεβαιωθεί η πλήρης συμμόρφωση της Αθήνας στους όρους της ΕΕ! Γι' αυτό και βλέπουμε ότι τεχνηέντως έχει διακριτικά "εξαφανιστεί" το νέο δάνειο από τις συζητήσεις που γίνονται στη χώρα μας. Ενώ αρχικά η κυβέρνηση αισιοδοξούσε πως αντί για την πέμπτη δόση του παλαιού δανείου θα παίρναμε την πρώτη δόση του νέου δανείου με τους ευνοϊκότερους όρους, τώρα συζητάμε μόνο για την έκτη δόση, την έβδομη δόση κ.λπ.

Η εντυπωσιοθηρική ματαίωση του ταξιδιού του πρωθυπουργού στις ΗΠΑ -το οποίο άλλωστε είχε άκρως υποβαθμισμένο πολιτικό περιεχόμενο αφού η μόνη συνάντηση του Γ. Παπανδρέου με μέλος της κυβέρνησης Ομπάμα που είχε προγραμματιστεί ήταν με τον υπουργό Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ- το απομεσήμερο του Σαββάτου αποσκοπούσε να προσδώσει μια δραματικότητα στις εξελίξεις. Να παγώσει τις αντιδράσεις του κόσμου, ο οποίος έχει γίνει έξω φρενών κατά της κυβέρνησης για το νέο χαράτσι στα ακίνητα και μάλιστα υπό το κράτος του εκβιασμού "ή πληρώνεις ή σου κόβουμε το ηλεκτρικό ρεύμα" και σε απίστευτα υψηλό ποσοστό δηλώνει ότι δεν προτίθεται να το πληρώσει.

Είναι γνωστό βεβαίως ότι στην Ελλάδα πολλά λόγια λέμε και λίγες πράξεις κάνουμε, αλλά η διαρκής συσσώρευση νέων φόρων οδηγεί σε αντικειμενική αδυναμία πληρωμής εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες, των οποίων τα εισοδήματα έχουν ήδη συρρικνωθεί ουσιωδώς ή και δραματικά σε πολλές περιπτώσεις. Απαισιόδοξες εκτιμήσεις επομένως, οι οποίες ανεβάζουν σε εκατοντάδες χιλιάδες όσους δεν θα πληρώσουν καθόλου ή δεν θα πληρώσουν εμπρόθεσμα τόσο την "έκτακτη" μόνιμη φορολογική εισφορά της δήθεν "αλληλεγγύης" όσο και το χαράτσι ακινήτων, έχουν βάση αυτήν τη φορά.

Η ανοιχτή πλέον εχθρότητα μεγάλου μέρους της ελληνικής κοινωνίας κατά της ασκούμενης κυβερνητικής πολιτικής καθιστά σχεδόν αδύνατη την συνεργασία του λαού με την κυβέρνηση για το ξεπέρασμα της κρίσης. Είναι άκρως αμφίβολο ακόμη και το αν ο πρωθυπουργός μπορεί να εξασφαλίσει τουλάχιστον την ανοχή των Ελλήνων στην οικονομική και κοινωνική πολιτική που ακολουθεί."

Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Έθνος", "Ημερησία"