Τετάρτη 31 Αυγούστου 2011
Θεατές της ήττας μας... / Ο εθνικός μας παραμυθάς στο Χόλιγουντ
Αρχή ενός καινούργιου μήνα, και μιας και μπαίνουμε στον Σεπτέμβρη θα θέλαμε να περιοριστούμε σε δύο γελοιογραφίες σχετικές με τις πρόσφατες αλλαγές στην τριτοβάθμια εκπαίδευση (διαβάστε εδώ κι εδώ αναλυτικά) και σ' ένα άρθρο της Π. Μυλιώνη από το περιοδικό "Κόσμος" της Unisef που τιτλοφορείται "Θεατές της ήττας μας". Αξίζει να το διαβάσετε με προσοχή - καλό μήνα!
Και κάτι ακόμα... Διαβάσαμε στο πολιτιστικό ένθετο του Βήματος την Κυριακή ότι "ο εθνικός μας παραμυθάς πάει στο Χόλιγουντ" και προς στιγμή φανταστήκαμε ότι ο Γιώργος Παπανδρέου ή τουλάχιστον ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου (γνωστός και ως "Πινόκιο") μετακομίζουν στις ΗΠΑ. Δυστυχώς όμως δεν επρόκειτο ούτε για τον ένα, ούτε για τον άλλο - το δημοσίευμα αναφερόταν στον Ευγένιο Τριβιζά και ένα από τα παραμύθια του που θα γίνει ταινία κινουμένων σχεδίων σε 3D. Όπως και να έχει συγχαρητήρια και αν μπορεί να πάρει έναν από τους δύο μαζί του, ακόμα καλύτερα...
Τρίτη 30 Αυγούστου 2011
"Ξεχασμένα" ομόλογα μας σπρώχνουν προς την χρεοκοπία / Προβληματισμός στους δικηγόρους για το ΕΤΑΑ
Είδηση: Αντιμέτωπη με το φάντασμα της χρεοκοπίας βρίσκεται και πάλι η Ελλάδα, εξατίας των φινλανδικών απαιτήσεων. Η απειλή αυτή προκαλεί γενική παράλυση στην οικονομία και κυρίως στο τραπεζικό σύστημα, το οποίο αποκλεισμένο από τον δανεισμό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας στρέφεται, σύμφωνα με πληροφορίες, στον Εκτακτο Μηχανισμό (ELA) της Τράπεζας της Ελλάδος. Τα «κενά» που υπάρχουν στη συμφωνία της 21ης Ιουλίου, αναφορικά με το σύστημα των εγγυήσεων και τη συμμετοχή των ιδιωτών, θέτουν σε αμφισβήτηση την αποτελεσματικότητά της, επαναφέροντας στο προσκήνιο τα σενάρια χρεοκοπίας. Στο ακανθώδες θέμα των εγγυήσεων, η απαίτηση των Φινλανδών έχει προκαλέσει γενικό βραχυκύκλωμα, καθώς καθημερινά ανακύπτουν και νέα προβλήματα, τα οποία υπονομεύουν τη συμφωνία διάσωσης. Εσχάτως, «ανακαλύφθηκαν» κάτι ξεχασμένα ομόλογα, τα οποία είχαν έκδοθεί πριν από το 2004, σύμφωνα με το Βρετανικό Δίκαιο το οποίο διέπεται από την «αρχή της ίσης μεταχείρισης».
Πρόκειται για ομόλογα συνολικής αξίας περίπου 18 δισ. ευρώ που αντιπροσωπεύουν μόλις το 7% του Δημόσιου Χρέους, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν «ολική επαναφορά», καθώς η παροχή εγγυήσεων μόνο στους Φινλανδούς είναι πιθανόν να παραβιάζει την αρχή αυτή, αφού κάποιοι επενδυτές που θα λάβουν τα νέα ομόλογα θα είναι σε πιο πλεονεκτική θέση.
Ομως και το δεύτερο μέτωπο, αυτό της συμμετοχής των ιδιωτών στο πρόγραμμα βοήθειας (PSI), δεν φαίνεται να εξελίσσεται σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ε.Ε., στις οποίες όμως στηρίχθηκε όλη η «δομή» του νέου πακέτου. Στόχος του προγράμματος ήταν να ανταλλαγεί, μέσω του προγράμματος αυτού, το 90% των ομολόγων (περίπου 135 δισ. ευρώ) που λήγουν έως το τέλος του 2020.
Ομως, όπως προκύπτει από τις τράπεζες και τους θεσμικούς που έχουν εκδηλώσει μέχρι στιγμής ενδιαφέρον και περιλαμβάνονται στους καταλόγους του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), μόνο το 50% των ομολόγων έχει συγκεντρωθεί μέχρι στιγμής.
Η απροθυμία συμμετοχής ανάγκασε χθες τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλο να στείλει περίπου 60 επιστολές σε ομολόγους του άλλά και σε επενδυτικούς οίκους, καλώντας τους να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα. Αν τελικά η συμμετοχή των ιδιωτών αποδειχθεί κατώτερη των «προσδοκιών», προκαλείται «τρύπα» στο πρόγραμμα και οι εταίροι θα υποχρεωθούν να αυξήσουν το μέγεθος των δανείων (εγγυήσεων) που θα χορηγήσουν στην Ελλάδα, προκειμένου να καλυφθούν οι χρηματοδοτικές μας ανάγκες.
Για τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα συμμετάσχουν, η συνολική ζημιά από την ανταλλαγή των ομολόγων εκτιμάται ότι φτάσει τα 5 δισ. ευρώ. Στο πρόγραμμα είναι πιθανόν να συμμετάσχουν ακόμη και το Ταχ. Ταμιευτήριο και η Αγροτική Τράπεζα παρ' όλο που αρχικώς είχαν εξαιρεθεί από αυτό για διαφορετικούς λόγους η καθεμία. Τα δυσμενή αυτά αποτελέσματα θα αποτυπωθούν στα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου, τα οποία θα δημοσιοποιηθούν την ερχόμενη εβδομάδα.
Ωστόσο, η κατάσταση των τελευταίων ημερών έχει επιδεινώσει δραματικά τη ρευστότητα στην αγορά. Σύμφωνα με πληρορίες, οι οποίες δεν επιβεβαιώνονται από τις εποπτικές αρχές ή τις ίδιες τις τράπεζες, στις αρχές της εβδομάδας τέθηκε σε λειτουργία ο Μηχανισμός Εκτακτης Βοήθειας (ELA), χορηγώντας ρευστότητα σε Eurobank και Πειραιώς.
Πάντως μέχρι χθες δεν είχε αποσταλεί στις τράπεζες το Κείμενο Συμφωνίας για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα, παρ' όλο που το χρονοδιάγραμμα που έχουν στη διάθεσή τους είναι ιδιαίτερα πιεστικό.
Σχόλιο: Κάθε μέρα που περνάει φαίνεται όλο και περισσότερο ότι οι πανηγυρισμοί για τη "συμφωνία της 21ης Ιουλίου" που "έσωσε" την χώρα μας, ήταν μάλλον πρόωροι (θυμηθείτε τι λέγαμε τότε εδώ). Φαίνεται επίσης όλο και περισσότερο, ότι η επιτυχία ή όχι της συμφωνίας (επιτυχία πάντα όπως την ορίζει η κυβέρνηση και όχι η πραγματική οικονομία όπως έχουμε αναλύσει αναλυτικά σ' αυτήν εδώ την ανάρτηση), εξαρτάται από σειρά πολιτικών αποφάσεων. Δυστυχώς όμως και αυτές οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται με πανευρωπαϊκά μέτρα, αλλά στηρίζονται στα εθνικά συμφέροντα (δείτε εδώ για τις φινλανδικές απαιτήσεις) και τη δίψα για εξουσία από χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία. Αν δεν υπάρξουν άμεσες πολιτικές πιέσεις προς τους ιδιώτες εξωτερικούς δανειστές, στο τέλος πάλι οι ελληνικές τράπεζες και τ' ασφαλιστικά μας ταμεία θα την πληρώσουν, με το γνωστό φαύλο κύκλο να μπαίνει πάλι σε λειτουργία...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έντονα προβληματισμένοι είναι οι δικηγόροι και οι μηχανικοί για τον τρόπο λειτουργίας του ΕΤΑΑ το οποίο αποτελεί το κοινό τους ασφαλιστικό ταμείο. Το ταμείο αποτελεί ίσως τον υγιέστερο ασφαλιστικό φορέα στην Ελλάδα, έχοντας το "προνόμιο" ν' ασφαλίζει ιδιότητα σε σειρά "επιστημονικών" κλάδων. Δυστυχώς όμως το καινούργιο ασφαλιστικό πέρα από τις μειώσεις γι' αυτούς τους κλάδους (σχετικά παραδείγματα μπορείτε να δείτε εδώ), έφερε και αλλαγές στην διοίκηση, με τους δικηγόρους να εκφράζονται ανοιχτά ενάντια στην διοίκηση του ταμείου όπως φαίνεται στο δημοσίευμα που αναδημοσιεύουμε. Οι αντιδράσεις τους, μάλλον εύλογες, όπως διαβάζουμε:
Και κάτι τελευταίο... Διαβάσαμε στα κυριακάτικα φύλλα μια εκπληκτική είδηση, σύμφωνα με την οποία η Ε.Ε. εγκαλεί την χώρα μας (μεταξύ των άλλων χωρών) γιατί δεν επιβάλλει νομοθετικά ποσοστώσεις για τις γυναίκες στις διοικήσεις των επιχειρήσεων! Με την οικονομική εξαθλίωση να μαστίζει, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να κλείνουν, τους ανέργους να πληθαίνουν και οι μισθοί να γίνονται κυριολεκτικά "πείνας", η Ε.Ε. δεν έχει άλλο θέμα ν' ασχοληθεί παρά αυτό...Τι να πει κανείς και τι να σχολιάσει...
Πρόκειται για ομόλογα συνολικής αξίας περίπου 18 δισ. ευρώ που αντιπροσωπεύουν μόλις το 7% του Δημόσιου Χρέους, τα οποία μπορούν να προκαλέσουν «ολική επαναφορά», καθώς η παροχή εγγυήσεων μόνο στους Φινλανδούς είναι πιθανόν να παραβιάζει την αρχή αυτή, αφού κάποιοι επενδυτές που θα λάβουν τα νέα ομόλογα θα είναι σε πιο πλεονεκτική θέση.
Ομως και το δεύτερο μέτωπο, αυτό της συμμετοχής των ιδιωτών στο πρόγραμμα βοήθειας (PSI), δεν φαίνεται να εξελίσσεται σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ε.Ε., στις οποίες όμως στηρίχθηκε όλη η «δομή» του νέου πακέτου. Στόχος του προγράμματος ήταν να ανταλλαγεί, μέσω του προγράμματος αυτού, το 90% των ομολόγων (περίπου 135 δισ. ευρώ) που λήγουν έως το τέλος του 2020.
Ομως, όπως προκύπτει από τις τράπεζες και τους θεσμικούς που έχουν εκδηλώσει μέχρι στιγμής ενδιαφέρον και περιλαμβάνονται στους καταλόγους του Διεθνούς Χρηματοπιστωτικού Ινστιτούτου (IIF), μόνο το 50% των ομολόγων έχει συγκεντρωθεί μέχρι στιγμής.
Η απροθυμία συμμετοχής ανάγκασε χθες τον υπουργό Οικονομικών Ευάγγ. Βενιζέλο να στείλει περίπου 60 επιστολές σε ομολόγους του άλλά και σε επενδυτικούς οίκους, καλώντας τους να συμμετάσχουν στο πρόγραμμα. Αν τελικά η συμμετοχή των ιδιωτών αποδειχθεί κατώτερη των «προσδοκιών», προκαλείται «τρύπα» στο πρόγραμμα και οι εταίροι θα υποχρεωθούν να αυξήσουν το μέγεθος των δανείων (εγγυήσεων) που θα χορηγήσουν στην Ελλάδα, προκειμένου να καλυφθούν οι χρηματοδοτικές μας ανάγκες.
Για τις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες είναι βέβαιο ότι θα συμμετάσχουν, η συνολική ζημιά από την ανταλλαγή των ομολόγων εκτιμάται ότι φτάσει τα 5 δισ. ευρώ. Στο πρόγραμμα είναι πιθανόν να συμμετάσχουν ακόμη και το Ταχ. Ταμιευτήριο και η Αγροτική Τράπεζα παρ' όλο που αρχικώς είχαν εξαιρεθεί από αυτό για διαφορετικούς λόγους η καθεμία. Τα δυσμενή αυτά αποτελέσματα θα αποτυπωθούν στα αποτελέσματα του πρώτου εξαμήνου, τα οποία θα δημοσιοποιηθούν την ερχόμενη εβδομάδα.
Ωστόσο, η κατάσταση των τελευταίων ημερών έχει επιδεινώσει δραματικά τη ρευστότητα στην αγορά. Σύμφωνα με πληρορίες, οι οποίες δεν επιβεβαιώνονται από τις εποπτικές αρχές ή τις ίδιες τις τράπεζες, στις αρχές της εβδομάδας τέθηκε σε λειτουργία ο Μηχανισμός Εκτακτης Βοήθειας (ELA), χορηγώντας ρευστότητα σε Eurobank και Πειραιώς.
Πάντως μέχρι χθες δεν είχε αποσταλεί στις τράπεζες το Κείμενο Συμφωνίας για τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα, παρ' όλο που το χρονοδιάγραμμα που έχουν στη διάθεσή τους είναι ιδιαίτερα πιεστικό.
Σχόλιο: Κάθε μέρα που περνάει φαίνεται όλο και περισσότερο ότι οι πανηγυρισμοί για τη "συμφωνία της 21ης Ιουλίου" που "έσωσε" την χώρα μας, ήταν μάλλον πρόωροι (θυμηθείτε τι λέγαμε τότε εδώ). Φαίνεται επίσης όλο και περισσότερο, ότι η επιτυχία ή όχι της συμφωνίας (επιτυχία πάντα όπως την ορίζει η κυβέρνηση και όχι η πραγματική οικονομία όπως έχουμε αναλύσει αναλυτικά σ' αυτήν εδώ την ανάρτηση), εξαρτάται από σειρά πολιτικών αποφάσεων. Δυστυχώς όμως και αυτές οι αποφάσεις δεν λαμβάνονται με πανευρωπαϊκά μέτρα, αλλά στηρίζονται στα εθνικά συμφέροντα (δείτε εδώ για τις φινλανδικές απαιτήσεις) και τη δίψα για εξουσία από χώρες όπως η Γερμανία και η Γαλλία. Αν δεν υπάρξουν άμεσες πολιτικές πιέσεις προς τους ιδιώτες εξωτερικούς δανειστές, στο τέλος πάλι οι ελληνικές τράπεζες και τ' ασφαλιστικά μας ταμεία θα την πληρώσουν, με το γνωστό φαύλο κύκλο να μπαίνει πάλι σε λειτουργία...
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έντονα προβληματισμένοι είναι οι δικηγόροι και οι μηχανικοί για τον τρόπο λειτουργίας του ΕΤΑΑ το οποίο αποτελεί το κοινό τους ασφαλιστικό ταμείο. Το ταμείο αποτελεί ίσως τον υγιέστερο ασφαλιστικό φορέα στην Ελλάδα, έχοντας το "προνόμιο" ν' ασφαλίζει ιδιότητα σε σειρά "επιστημονικών" κλάδων. Δυστυχώς όμως το καινούργιο ασφαλιστικό πέρα από τις μειώσεις γι' αυτούς τους κλάδους (σχετικά παραδείγματα μπορείτε να δείτε εδώ), έφερε και αλλαγές στην διοίκηση, με τους δικηγόρους να εκφράζονται ανοιχτά ενάντια στην διοίκηση του ταμείου όπως φαίνεται στο δημοσίευμα που αναδημοσιεύουμε. Οι αντιδράσεις τους, μάλλον εύλογες, όπως διαβάζουμε:
Και κάτι τελευταίο... Διαβάσαμε στα κυριακάτικα φύλλα μια εκπληκτική είδηση, σύμφωνα με την οποία η Ε.Ε. εγκαλεί την χώρα μας (μεταξύ των άλλων χωρών) γιατί δεν επιβάλλει νομοθετικά ποσοστώσεις για τις γυναίκες στις διοικήσεις των επιχειρήσεων! Με την οικονομική εξαθλίωση να μαστίζει, τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις να κλείνουν, τους ανέργους να πληθαίνουν και οι μισθοί να γίνονται κυριολεκτικά "πείνας", η Ε.Ε. δεν έχει άλλο θέμα ν' ασχοληθεί παρά αυτό...Τι να πει κανείς και τι να σχολιάσει...
Δευτέρα 29 Αυγούστου 2011
Πρότζεκτ "Helios" με φωτοβολταϊκα για αποστολή ενέργειας στους Γερμανούς; / Ενιαίος συντελεστής ΦΠΑ; / Τέλος του εμφυλίου στην Λιβύη και Ελλάδα
Είδηση: H είδηση για πιθανή δημιουργία δικτύου φωτοβολταϊκών με σκοπό την εξαγωγή ηλιακής ενέργειας στην Γερμανία θα μας απασχολήσει καταρχήν σήμερα:
Σχόλιο: Ένα μεγαλόπνοο σχέδιο το οποίο όμως μας προκαλεί μελαγχολία και προβληματισμό. Καταρχήν μελαγχολία, γιατί τίθεται το ερώτημα, του γιατί να μην μπορούσε να πραγματοποιηθεί έτσι κι αλλιώς, χωρίς να υπάρχει ο στόχος να χρησιμοποιηθεί η ενέργεια καταρχήν ως προϊόν για εσωτερική κατανάλωση και (αν υπάρχει περίσσευμα) να εξάγεται; Γιατί να χρησιμοποιείται η χώρα μας ως αφρικανική αποικία, της οποίας τον πλούτο εκμεταλλεύονται κάποιοι στην "μητρόπολη" και οι ιθαγενείς παραμένουν φτωχοί και κακομοίρηδες; Aπό την άλλη, ο προβληματισμός μας έγκειται στο γεγονός ότι τέτοιες επενδύσεις πραγματοποιούνται μόνο όταν υπάρχουν μεγάλα κεφάλαια. Γι' αυτά κρατάμε μικρό καλάθι, αφού υποψιαζόμαστε ότι θα χρησιμοποιηθούν κατά βάση κονδύλια από το ΕΣΠΑ, ενώ οι "μεγαλοεπενδυτές" θα βάλουν λίγα από την τσέπη τους. Από την άλλη οι πληροφορίες λένε ότι οι "επενδυτές" ζήτησαν επισήμως "ειδικές συνθήκες" τύπου "Μονακό" (διαβάστε εδώ σχετική ανάρτηση όταν είχε πρωτοτεθεί το θέμα από τους Καταριανούς), το οποίο θα σημαίνει χαμηλότερα ημερομίσθια και δημιουργία ενός είδους "δουλοπαροίκου" για όσους θα θελήσουν να πιάσουν δουλειά εκεί. Βέβαια τα πράγματα ήδη είναι πολύ άσχημα (διαβάστε εδώ μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική ανάρτηση για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα), αλλά αν σήμερα τα εισοδήματα των μισθωτών βρίσκονται επισήμως στα επίπεδα του 2003, φανταστείτε που θα φτάσουν αν επικρατήσουν τέτοιες λογικές.
Και τότε δυστυχώς ούτε το χιούμορ, ούτε η καλή διάθεση θα μας σώζει...
Είδηση 2η Το καθεστώς του ΦΠΑ έχει περάσει την τελευταία περίοδο από 40 κύματα. Θυμηθείτε το τι έγινε με τις αλλαγές στην μετάβαση προϊόντων από την μια κλίμακα στην άλλη, με την επίσημη τοποθέτηση του σουβλακιού στα είδη πολυτελείας, αλλά και τη διαρκή αλλαγή στρατηγικής για το τι μέλλει γενέσθαι (αναλυτική ανάρτηση εδώ). Σήμερα σας παρουσιάζουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση για τις σκέψεις εισαγωγής ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ - μια ενέργεια που μάλλον θα πρέπει να μας προκαλεί τρόμο ως ιδέα:
Και κάτι τελευταίο... Αντιγράφουμε απ' το "Παρόν" για τα τεκταινόμενα στην Λιβυή, χωρίς περαιτέρω σχόλια: "απούσα η Ελλάδα από το τραπέζι των νικητών. Στο μοίρασμα των λαφύρων της Λιβύης... Ούτε καν ως φτωχός συγγενής, το παραπαίδι. Παρ' όλο που προσφέραμε το σημαντικότερο. Την Κρήτη, το αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Οι Τούρκοι έτρεξαν αμέσως. Πρώτος πήγε στη Βεγγάζη ο Τούρκος, ο Νταβούτογλου. Στην Κωνσταντινούπολη θα γίνει η διάσκεψη των εισβολέων... Των κατακτητών. Ποιος μας υπολογίζει, Γιώργο; Εκεί κατάντησε η Ελλάδα. Του κλώτσου και του μπάτσου. Παρότι τρέχουμε να δώσουμε τζάμπα τα πάντα. Χωρίς κανένα αντάλλαγμα... Φταίνε οι ξένοι; Όχι φυσικά... Εμείς, που μόνιμα είμαστε δεδομένοι."
Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία", "Παρόν"
Σχόλιο: Ένα μεγαλόπνοο σχέδιο το οποίο όμως μας προκαλεί μελαγχολία και προβληματισμό. Καταρχήν μελαγχολία, γιατί τίθεται το ερώτημα, του γιατί να μην μπορούσε να πραγματοποιηθεί έτσι κι αλλιώς, χωρίς να υπάρχει ο στόχος να χρησιμοποιηθεί η ενέργεια καταρχήν ως προϊόν για εσωτερική κατανάλωση και (αν υπάρχει περίσσευμα) να εξάγεται; Γιατί να χρησιμοποιείται η χώρα μας ως αφρικανική αποικία, της οποίας τον πλούτο εκμεταλλεύονται κάποιοι στην "μητρόπολη" και οι ιθαγενείς παραμένουν φτωχοί και κακομοίρηδες; Aπό την άλλη, ο προβληματισμός μας έγκειται στο γεγονός ότι τέτοιες επενδύσεις πραγματοποιούνται μόνο όταν υπάρχουν μεγάλα κεφάλαια. Γι' αυτά κρατάμε μικρό καλάθι, αφού υποψιαζόμαστε ότι θα χρησιμοποιηθούν κατά βάση κονδύλια από το ΕΣΠΑ, ενώ οι "μεγαλοεπενδυτές" θα βάλουν λίγα από την τσέπη τους. Από την άλλη οι πληροφορίες λένε ότι οι "επενδυτές" ζήτησαν επισήμως "ειδικές συνθήκες" τύπου "Μονακό" (διαβάστε εδώ σχετική ανάρτηση όταν είχε πρωτοτεθεί το θέμα από τους Καταριανούς), το οποίο θα σημαίνει χαμηλότερα ημερομίσθια και δημιουργία ενός είδους "δουλοπαροίκου" για όσους θα θελήσουν να πιάσουν δουλειά εκεί. Βέβαια τα πράγματα ήδη είναι πολύ άσχημα (διαβάστε εδώ μια ιδιαίτερα αποκαλυπτική ανάρτηση για τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα), αλλά αν σήμερα τα εισοδήματα των μισθωτών βρίσκονται επισήμως στα επίπεδα του 2003, φανταστείτε που θα φτάσουν αν επικρατήσουν τέτοιες λογικές.
Και τότε δυστυχώς ούτε το χιούμορ, ούτε η καλή διάθεση θα μας σώζει...
Είδηση 2η Το καθεστώς του ΦΠΑ έχει περάσει την τελευταία περίοδο από 40 κύματα. Θυμηθείτε το τι έγινε με τις αλλαγές στην μετάβαση προϊόντων από την μια κλίμακα στην άλλη, με την επίσημη τοποθέτηση του σουβλακιού στα είδη πολυτελείας, αλλά και τη διαρκή αλλαγή στρατηγικής για το τι μέλλει γενέσθαι (αναλυτική ανάρτηση εδώ). Σήμερα σας παρουσιάζουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα ανάρτηση για τις σκέψεις εισαγωγής ενιαίου συντελεστή ΦΠΑ - μια ενέργεια που μάλλον θα πρέπει να μας προκαλεί τρόμο ως ιδέα:
Και κάτι τελευταίο... Αντιγράφουμε απ' το "Παρόν" για τα τεκταινόμενα στην Λιβυή, χωρίς περαιτέρω σχόλια: "απούσα η Ελλάδα από το τραπέζι των νικητών. Στο μοίρασμα των λαφύρων της Λιβύης... Ούτε καν ως φτωχός συγγενής, το παραπαίδι. Παρ' όλο που προσφέραμε το σημαντικότερο. Την Κρήτη, το αβύθιστο αεροπλανοφόρο. Οι Τούρκοι έτρεξαν αμέσως. Πρώτος πήγε στη Βεγγάζη ο Τούρκος, ο Νταβούτογλου. Στην Κωνσταντινούπολη θα γίνει η διάσκεψη των εισβολέων... Των κατακτητών. Ποιος μας υπολογίζει, Γιώργο; Εκεί κατάντησε η Ελλάδα. Του κλώτσου και του μπάτσου. Παρότι τρέχουμε να δώσουμε τζάμπα τα πάντα. Χωρίς κανένα αντάλλαγμα... Φταίνε οι ξένοι; Όχι φυσικά... Εμείς, που μόνιμα είμαστε δεδομένοι."
Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία", "Παρόν"
Κυριακή 28 Αυγούστου 2011
Επίσημη διαρχία Γαλλίας-Γερμανίας στην Ευρώπη; / Ποιά είναι η πραγματική ανεργία στην χώρα μας;
Είδηση: Σε δέσμη προτάσεων για την δημοσιονομική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης συμφώνησαν ο πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί και η καγκελάριος της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ. Μεταξύ των προτάσεων είναι η θέσπιση –το πολύ σε ένα χρόνο– «χρυσού κανόνα» για το χρέος και τα ελλείμματα, που πρακτικά σημαίνει συνταγματικά κατοχυρωμένα όρια. Επίσης, οι δύο χώρες θα προωθήσουν τη θέσπιση Οικονομικού Συμβουλίου για την Ευρωζώνη και την πρόταση για φορολόγηση των χρηματοοικονομικών συναλλαγών. Το γαλλογερμανικό πακέτο για την οικονομική διακυβέρνηση της Ευρωζώνης θα παρουσιαστεί επισήμως την Τετάρτη στον πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Χέρμαν βαν Ρομπάι.
Οι δύο ηγέτες κατέστησαν ακόμα σαφές ότι δεν τίθεται προς το παρόν θέμα ευρωομολόγου. Μία τέτοια δυνατότητα θα μπορέσει να υπάρξει, όπως είπαν, στο τέλος μία διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
«Δεν λέμε ότι δεν το συζητάμε», είπε η καγκελάριος Μέρκελ. Οι άνθρωποι και οι αγορές περιμένουν τη «μία λύση», επισήμανε για να προσθέσει ότι η ίδια δεν πιστεύει στη μία λύση αλλά στο ότι το ευρωομόλογο είναι το τελευταίο δυνατό μέσο.
Για το ίδιο ζήτημα ο Νικολά Σαρκοζί είπε ότι δεν μπορεί να υπάρξει αξιολόγηση ΑΑΑ χωρίς να υπάρξει πρώτα έλεγχος στα ελλείμματα και το χρέος των χωρών μελών.
«Τι σημαίνει ευρωομόλογο;» διερωτήθηκε χαρακτηριστικά ο Νικολά Σαρκοζί. «Σημαίνει ότι εγγυώμεθα για το σύνολο του χρέους της Ευρωζώνης χωρίς να έχουμε το λόγο ή δικαίωμα παρέμβασης για τις δαπάνες και τη δημιουργία του χρέους».
«Εάν ο καθένας έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί το χρέος που θέλει, εντελώς ανεξάρτητα, και στη συνέχεια έρχεται να ζητήσει από τις μεγάλες χώρες να εγγυηθούν γι' αυτόν, τι θα πούμε εμείς στους λαούς μας, αφού με το ισχύον καθεστώς στην ΕΕ δεν έχουμε το δικαίωμα να απαγορεύσουμε στις χώρες να δημιουργούν χρέος;» πρόσθεσε.
Για το Γάλλο πρόεδρο είναι πιθανόν «να φαντασθούμε μια πιθανή έκδοση ευρωομολόγων στο μέλλον, αφού προηγούμενα έχουμε ολοκληρώσει την διαδικασία της οικονομικής ολοκλήρωσης στην Ευρώπη. Όχι τώρα στην αρχή, διότι θα έθεταν σε σοβαρό κίνδυνο τις χώρες τις πιο σταθερές της ευρωζώνης, που έχουν σήμερα την καλύτερη βαθμολογία ως εγγυητές δανεισμού».
Βασικός άξονας των γαλλογερμανικών προτάσεων είναι η ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης. «Γερμανία και Γαλλία νιώθουμε απολύτως δεσμευμένες να ενισχύσουμε το ευρώ ως το κοινό μας νόμισμα και να το αναπτύξουμε περαιτέρω» είπαν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί στην κοινή συνέντευξη Τύπου.
«Είναι σαφές ότι για να γίνει αυτό» υπογράμμισαν, «χρειαζόμαστε για ισχυρότερη αλληλεπίδραση της οικονομικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ».
Ειδικότερα οι δύο χώρες συμφωνούν στη θέσπιση Οικονομικού Συμβουλίου για την Ευρωζώνη με θητεία 2,5 ετών. Για την προεδρία του συμβουλίου πρότειναν τον Χέρμαν βαν Ρομπάι.
Το Συμβούλιο θα συνεδριάζει τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο με τη συμμετοχή των ηγετών των κρατών της ζώνης του ευρώ. «Θέλουμε να εκφράσουμε την απόλυτη βούλησή μας να υπερασπιστούμε το ευρώ, να αναλάβουμε, η Γερμανία και η Γαλλία, τις ευθύνες μας στην Ευρώπη και να έχουμε, σε όλα αυτά τα θέματα, πλήρη ενότητα απόψεων», σημείωσε ο Σαρκοζί.
Επιπλέον συμφώνησαν στην καθιέρωση μέσα στο 2012 ενός «χρυσού κανόνα» για το χρέος και τα ελλείμματα σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, ανεξαρτήτως συμφωνίας κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε κάθε μία από αυτές.
Αυτό πρακτικά σημαίνει συνταγματικά κατοχυρωμένα όρια για το χρέος και τα ελλείμματα. Ο Νικολά Σαρκοζί ανέφερε την προσπάθεια που γίνεται αυτόν την καιρό από την γαλλική κυβέρνηση για την ένταξη του χρυσού κανόνα στο γαλλικό Σύνταγμα. Τέλος, οι δύο χώρες συμφώνησαν σε πρόταση για την φορολόγηση των χρηματοοικονομικών συναλλαγών.
Οι δύο ηγέτες απέρριψαν εξάλλου την πιθανότητα να αυξηθούν οι πόροι του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) χαρακτηρίζοντάς τους «επαρκείς». Τόνισαν όμως ότι Γαλλία και Γερμανία θα είναι αλληλέγγυες στις χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Στο επίκεντρο της συζήτησης των δύο ηγετών βρέθηκε η ενδυνάμωση της γαλλογερμανικής συνεργασίας. Ο Γάλλος πρόεδρος υποστήριξε ότι η Ευρωζώνη οδεύει προς «μια ενισχυμένη οικονομική ολοκλήρωση» που θα είναι σε θέση να την προστατεύσει σε περίπτωση κρίσης.
Οι δύο χώρες, είπε, σκοπεύουν να δώσουν το παράδειγμα επιβάλλοντας ένα κοινό φόρο στις εταιρείες στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Ο φόρος αυτός θα είναι εναρμονισμένος στη φορολογική του βάση και θα τεθεί σε ισχύ από το 2013, εν όψει των 50 χρόνων του Σύμφωνου των Ηλυσίων για τη συνεργασία Γερμανίας-Γαλλίας που υπέγραψαν στις 22 Ιανουαρίου 1963 οι πρόεδροι Κόνραντ Αντενάουερ και Σαρλ ντε Γκολ.
Προβλέπουν την επιβολή κοινής φορολογίας στις γαλλικές και γερμανικές επιχειρήσεις, με την έναρξη του 2013 και με την ευκαιρία της επετείου.
Παράλληλα, αποφάσισαν την τακτική συνάντηση των υπουργών οικονομίας των δύο χωρών στην αρχή κάθε ευρωπαϊκού εξάμηνου με στόχο την όσο το δυνατό καλύτερη εναρμόνιση των στόχων των δύο οικονομιών..
Όπως είπε ο Σαρκοζί, οι υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών των δύο χωρών θα προετοιμάσουν τις κοινές θέσεις τους που θα κατατεθούν στις αρχές του 2012 σε ένα γαλλογερμανικό συμβούλιο υπουργών.
Σχόλιο: Ούτε ευρωομόλογο "προς το παρόν", ούτε ενίσχυση του μηχανισμού στήριξης, αλλά από την άλλη διάθεση "ελέγχου" της ευρωζώνης (αρχικά) και της Ε.Ε. (αργότερα) από κοινού από τις δύο μεγάλες δυνάμεις. Δεν ξέρω αν οι εμπνευστές της Ε.Ε. πριν από 40-50 χρόνια, είχαν στο μυαλό τους μια τέτοια ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οι αλλαγές που είχαν διαφανεί από την αναγγελία του "Συμφώνου για το Ευρώ" (αξίζει να δείτε τις λεπτομέρειες εδώ), αρχίζουν σιγά, αλλά σταθερά να παίρνουν σάρκα και οστά, μ' ένα κλοιό που σφίγγει σιγά-σιγά γύρω από τις υπόλοιπες χώρες, που θα υποχρεωθούν να βάλουν στο Σύνταγμά τους περιορισμούς και να δέχονται εκπροσώπους του "Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου" στους κομβικούς τομείς της διοίκησής τους.
Τα οφέλη; Όχι αρκετά για να δώσει κανείς μεγάλο μερίδιο της εθνικής του κυριαρχίας (όπως συνέβει εξάλλου και με μας) και τον κίνδυνο παραχώρησης υποδομών και υπηρεσιών κοινής ωφελείας στους "μεγάλους". Τα κοινά (και προστατευόμενα) σύνορα παραμένουν ένα όνειρο απατηλό, η παροχή οικονομικής βοήθειας θα περνάει από 1000 κύματα παραμένοντας αβέβαιη (δείτε εδώ σχετική ανάρτηση για τις απαιτήσεις που εγείρουν διάφορες χώρες), με υποθηκευμένη τη δημόσια περιουσία.
Το κυριότερο πάντως στοιχείο (που πρέπει να είναι λυπηρό για όλους όσους από μας πίστεψαν στην κοινή ευρωπαϊκή ιδέα) είναι η έλλειψη διάθεσης αλληλεγγύης. Το "ένας για όλους και ο καθένας για την πάρτη του" και η γενικευμένη εφαρμογή "δύο μέτρων και δύο σταθμών", δεν είναι καλό σημάδι για το μέλλον της Ευρώπης. Γιατί κανείς από μας δε νομίζουμε να είναι ευχαριστημένος με τις διαρχίες που δημιουργούνται.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ποιο είναι το πραγματικό μέγεθος της ανεργίας στην χώρα μας; Γιατί υπάρχουν διαφορές σε διάφορες μετρήσεις; Τις σχετικές απαντήσεις μπορείτε να βρείτε στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γιώργου Ρωμανιά που σας παραθέτουμε σήμερα:
"Το ύψος της ανεργίας στην Ελλάδα μετρούν δύο φορείς: η Ελληνική Στατιστική Αρχή και ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ). Οι δύο αυτοί φορείς μετρούν, όμως, διαφορετικά μεγέθη της ανεργίας.
Η Στατιστική Αρχή μετρά το σύνολο της ανεργίας (εγγεγραμμένης και μη), ενώ ο ΟΑΕΔ μετρά μόνο την εγγεγραμμένη ανεργία. Το περίεργο (και ασφαλώς ανώμαλο) είναι ότι σε συγκεκριμένες περιόδους το μετρούμενο ύψος της εγγεγραμμένης ανεργίας (δηλαδή το υποσύνολο) ξεπερνούσε το ύψος της συνολικής ανεργίας (δηλαδή το σύνολο).
Η Στατιστική Αρχή (όπως και οι αντίστοιχες στατιστικές αρχές των λοιπών χωρών της Ε.Ε.) εφαρμόζει, υποχρεωτικά, κατά τη διενέργεια των μετρήσεών της τους σχετικούς κανονισμούς της Eurostat. Οι μετρήσεις αυτές, όμως, οδηγούν στην καταγραφή, όχι της πραγματικής, αλλά μιας «κατά συνθήκη» ανεργίας.
Το αληθές ύψος της ανεργίας προκύπτει μόνον αν γίνουν οι προβολές στο μέλλον των στατιστικών σειρών των τελευταίων περίπου 30 χρόνων της απασχόλησης και της ανεργίας στην Ελλάδα, χωρίς τη συνεκτίμηση των σχετικών περιορισμών της Eurostat.
Στηριζόμενοι, λοιπόν, στις προβολές αυτές διαπιστώνουμε ότι αν δεν αλλάξει η ασκούμενη σήμερα πολιτική, ο αριθμός των ανέργων στη χώρα μας περί το τέλος του έτους (οπότε θα έχει ήδη λήξει η απασχόληση των εποχικώς απασχολουμένων σ' ολόκληρο το τουριστικό φάσμα) θα προσεγγίσει το 1.500.000 άτομα (περί το 30% του εργατικού δυναμικού).
Η εξήγηση του φαινομένου βρίσκεται αν συνεκτιμήσουμε ότι «τομείς-κλειδιά» για την εξέλιξη της απασχόλησης και της ανεργίας στην Ελλάδα είναι οι τομείς των κατασκευών (και ειδικότερα ο τομέας των κατοικιών), του τουρισμού και του λιανικού εμπορίου.
Οι τομείς αυτοί, όμως, είναι ακριβώς οι κυρίως πληττόμενοι από την εφαρμοζόμενη σήμερα οικονομική πολιτική, με συνέπεια να επηρεάζεται εντόνως αρνητικά το σύνολο της απασχόλησης και της ανεργίας στη χώρα."
Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία"
Οι δύο ηγέτες κατέστησαν ακόμα σαφές ότι δεν τίθεται προς το παρόν θέμα ευρωομολόγου. Μία τέτοια δυνατότητα θα μπορέσει να υπάρξει, όπως είπαν, στο τέλος μία διαδικασίας ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
«Δεν λέμε ότι δεν το συζητάμε», είπε η καγκελάριος Μέρκελ. Οι άνθρωποι και οι αγορές περιμένουν τη «μία λύση», επισήμανε για να προσθέσει ότι η ίδια δεν πιστεύει στη μία λύση αλλά στο ότι το ευρωομόλογο είναι το τελευταίο δυνατό μέσο.
Για το ίδιο ζήτημα ο Νικολά Σαρκοζί είπε ότι δεν μπορεί να υπάρξει αξιολόγηση ΑΑΑ χωρίς να υπάρξει πρώτα έλεγχος στα ελλείμματα και το χρέος των χωρών μελών.
«Τι σημαίνει ευρωομόλογο;» διερωτήθηκε χαρακτηριστικά ο Νικολά Σαρκοζί. «Σημαίνει ότι εγγυώμεθα για το σύνολο του χρέους της Ευρωζώνης χωρίς να έχουμε το λόγο ή δικαίωμα παρέμβασης για τις δαπάνες και τη δημιουργία του χρέους».
«Εάν ο καθένας έχει τη δυνατότητα να δημιουργεί το χρέος που θέλει, εντελώς ανεξάρτητα, και στη συνέχεια έρχεται να ζητήσει από τις μεγάλες χώρες να εγγυηθούν γι' αυτόν, τι θα πούμε εμείς στους λαούς μας, αφού με το ισχύον καθεστώς στην ΕΕ δεν έχουμε το δικαίωμα να απαγορεύσουμε στις χώρες να δημιουργούν χρέος;» πρόσθεσε.
Για το Γάλλο πρόεδρο είναι πιθανόν «να φαντασθούμε μια πιθανή έκδοση ευρωομολόγων στο μέλλον, αφού προηγούμενα έχουμε ολοκληρώσει την διαδικασία της οικονομικής ολοκλήρωσης στην Ευρώπη. Όχι τώρα στην αρχή, διότι θα έθεταν σε σοβαρό κίνδυνο τις χώρες τις πιο σταθερές της ευρωζώνης, που έχουν σήμερα την καλύτερη βαθμολογία ως εγγυητές δανεισμού».
Βασικός άξονας των γαλλογερμανικών προτάσεων είναι η ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης της Ευρωζώνης. «Γερμανία και Γαλλία νιώθουμε απολύτως δεσμευμένες να ενισχύσουμε το ευρώ ως το κοινό μας νόμισμα και να το αναπτύξουμε περαιτέρω» είπαν η Μέρκελ και ο Σαρκοζί στην κοινή συνέντευξη Τύπου.
«Είναι σαφές ότι για να γίνει αυτό» υπογράμμισαν, «χρειαζόμαστε για ισχυρότερη αλληλεπίδραση της οικονομικής πολιτικής στη ζώνη του ευρώ».
Ειδικότερα οι δύο χώρες συμφωνούν στη θέσπιση Οικονομικού Συμβουλίου για την Ευρωζώνη με θητεία 2,5 ετών. Για την προεδρία του συμβουλίου πρότειναν τον Χέρμαν βαν Ρομπάι.
Το Συμβούλιο θα συνεδριάζει τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο με τη συμμετοχή των ηγετών των κρατών της ζώνης του ευρώ. «Θέλουμε να εκφράσουμε την απόλυτη βούλησή μας να υπερασπιστούμε το ευρώ, να αναλάβουμε, η Γερμανία και η Γαλλία, τις ευθύνες μας στην Ευρώπη και να έχουμε, σε όλα αυτά τα θέματα, πλήρη ενότητα απόψεων», σημείωσε ο Σαρκοζί.
Επιπλέον συμφώνησαν στην καθιέρωση μέσα στο 2012 ενός «χρυσού κανόνα» για το χρέος και τα ελλείμματα σε όλες τις χώρες της Ευρωζώνης, ανεξαρτήτως συμφωνίας κυβέρνησης και αντιπολίτευσης σε κάθε μία από αυτές.
Αυτό πρακτικά σημαίνει συνταγματικά κατοχυρωμένα όρια για το χρέος και τα ελλείμματα. Ο Νικολά Σαρκοζί ανέφερε την προσπάθεια που γίνεται αυτόν την καιρό από την γαλλική κυβέρνηση για την ένταξη του χρυσού κανόνα στο γαλλικό Σύνταγμα. Τέλος, οι δύο χώρες συμφώνησαν σε πρόταση για την φορολόγηση των χρηματοοικονομικών συναλλαγών.
Οι δύο ηγέτες απέρριψαν εξάλλου την πιθανότητα να αυξηθούν οι πόροι του Ευρωπαϊκού Ταμείου Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) χαρακτηρίζοντάς τους «επαρκείς». Τόνισαν όμως ότι Γαλλία και Γερμανία θα είναι αλληλέγγυες στις χώρες που αντιμετωπίζουν πρόβλημα.
Στο επίκεντρο της συζήτησης των δύο ηγετών βρέθηκε η ενδυνάμωση της γαλλογερμανικής συνεργασίας. Ο Γάλλος πρόεδρος υποστήριξε ότι η Ευρωζώνη οδεύει προς «μια ενισχυμένη οικονομική ολοκλήρωση» που θα είναι σε θέση να την προστατεύσει σε περίπτωση κρίσης.
Οι δύο χώρες, είπε, σκοπεύουν να δώσουν το παράδειγμα επιβάλλοντας ένα κοινό φόρο στις εταιρείες στη Γαλλία και τη Γερμανία.
Ο φόρος αυτός θα είναι εναρμονισμένος στη φορολογική του βάση και θα τεθεί σε ισχύ από το 2013, εν όψει των 50 χρόνων του Σύμφωνου των Ηλυσίων για τη συνεργασία Γερμανίας-Γαλλίας που υπέγραψαν στις 22 Ιανουαρίου 1963 οι πρόεδροι Κόνραντ Αντενάουερ και Σαρλ ντε Γκολ.
Προβλέπουν την επιβολή κοινής φορολογίας στις γαλλικές και γερμανικές επιχειρήσεις, με την έναρξη του 2013 και με την ευκαιρία της επετείου.
Παράλληλα, αποφάσισαν την τακτική συνάντηση των υπουργών οικονομίας των δύο χωρών στην αρχή κάθε ευρωπαϊκού εξάμηνου με στόχο την όσο το δυνατό καλύτερη εναρμόνιση των στόχων των δύο οικονομιών..
Όπως είπε ο Σαρκοζί, οι υπουργοί Οικονομίας και Οικονομικών των δύο χωρών θα προετοιμάσουν τις κοινές θέσεις τους που θα κατατεθούν στις αρχές του 2012 σε ένα γαλλογερμανικό συμβούλιο υπουργών.
Σχόλιο: Ούτε ευρωομόλογο "προς το παρόν", ούτε ενίσχυση του μηχανισμού στήριξης, αλλά από την άλλη διάθεση "ελέγχου" της ευρωζώνης (αρχικά) και της Ε.Ε. (αργότερα) από κοινού από τις δύο μεγάλες δυνάμεις. Δεν ξέρω αν οι εμπνευστές της Ε.Ε. πριν από 40-50 χρόνια, είχαν στο μυαλό τους μια τέτοια ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Οι αλλαγές που είχαν διαφανεί από την αναγγελία του "Συμφώνου για το Ευρώ" (αξίζει να δείτε τις λεπτομέρειες εδώ), αρχίζουν σιγά, αλλά σταθερά να παίρνουν σάρκα και οστά, μ' ένα κλοιό που σφίγγει σιγά-σιγά γύρω από τις υπόλοιπες χώρες, που θα υποχρεωθούν να βάλουν στο Σύνταγμά τους περιορισμούς και να δέχονται εκπροσώπους του "Ευρωπαϊκού Διευθυντηρίου" στους κομβικούς τομείς της διοίκησής τους.
Τα οφέλη; Όχι αρκετά για να δώσει κανείς μεγάλο μερίδιο της εθνικής του κυριαρχίας (όπως συνέβει εξάλλου και με μας) και τον κίνδυνο παραχώρησης υποδομών και υπηρεσιών κοινής ωφελείας στους "μεγάλους". Τα κοινά (και προστατευόμενα) σύνορα παραμένουν ένα όνειρο απατηλό, η παροχή οικονομικής βοήθειας θα περνάει από 1000 κύματα παραμένοντας αβέβαιη (δείτε εδώ σχετική ανάρτηση για τις απαιτήσεις που εγείρουν διάφορες χώρες), με υποθηκευμένη τη δημόσια περιουσία.
Το κυριότερο πάντως στοιχείο (που πρέπει να είναι λυπηρό για όλους όσους από μας πίστεψαν στην κοινή ευρωπαϊκή ιδέα) είναι η έλλειψη διάθεσης αλληλεγγύης. Το "ένας για όλους και ο καθένας για την πάρτη του" και η γενικευμένη εφαρμογή "δύο μέτρων και δύο σταθμών", δεν είναι καλό σημάδι για το μέλλον της Ευρώπης. Γιατί κανείς από μας δε νομίζουμε να είναι ευχαριστημένος με τις διαρχίες που δημιουργούνται.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Ποιο είναι το πραγματικό μέγεθος της ανεργίας στην χώρα μας; Γιατί υπάρχουν διαφορές σε διάφορες μετρήσεις; Τις σχετικές απαντήσεις μπορείτε να βρείτε στο πολύ ενδιαφέρον άρθρο του Γιώργου Ρωμανιά που σας παραθέτουμε σήμερα:
"Το ύψος της ανεργίας στην Ελλάδα μετρούν δύο φορείς: η Ελληνική Στατιστική Αρχή και ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ). Οι δύο αυτοί φορείς μετρούν, όμως, διαφορετικά μεγέθη της ανεργίας.
Η Στατιστική Αρχή μετρά το σύνολο της ανεργίας (εγγεγραμμένης και μη), ενώ ο ΟΑΕΔ μετρά μόνο την εγγεγραμμένη ανεργία. Το περίεργο (και ασφαλώς ανώμαλο) είναι ότι σε συγκεκριμένες περιόδους το μετρούμενο ύψος της εγγεγραμμένης ανεργίας (δηλαδή το υποσύνολο) ξεπερνούσε το ύψος της συνολικής ανεργίας (δηλαδή το σύνολο).
Η Στατιστική Αρχή (όπως και οι αντίστοιχες στατιστικές αρχές των λοιπών χωρών της Ε.Ε.) εφαρμόζει, υποχρεωτικά, κατά τη διενέργεια των μετρήσεών της τους σχετικούς κανονισμούς της Eurostat. Οι μετρήσεις αυτές, όμως, οδηγούν στην καταγραφή, όχι της πραγματικής, αλλά μιας «κατά συνθήκη» ανεργίας.
Το αληθές ύψος της ανεργίας προκύπτει μόνον αν γίνουν οι προβολές στο μέλλον των στατιστικών σειρών των τελευταίων περίπου 30 χρόνων της απασχόλησης και της ανεργίας στην Ελλάδα, χωρίς τη συνεκτίμηση των σχετικών περιορισμών της Eurostat.
Στηριζόμενοι, λοιπόν, στις προβολές αυτές διαπιστώνουμε ότι αν δεν αλλάξει η ασκούμενη σήμερα πολιτική, ο αριθμός των ανέργων στη χώρα μας περί το τέλος του έτους (οπότε θα έχει ήδη λήξει η απασχόληση των εποχικώς απασχολουμένων σ' ολόκληρο το τουριστικό φάσμα) θα προσεγγίσει το 1.500.000 άτομα (περί το 30% του εργατικού δυναμικού).
Η εξήγηση του φαινομένου βρίσκεται αν συνεκτιμήσουμε ότι «τομείς-κλειδιά» για την εξέλιξη της απασχόλησης και της ανεργίας στην Ελλάδα είναι οι τομείς των κατασκευών (και ειδικότερα ο τομέας των κατοικιών), του τουρισμού και του λιανικού εμπορίου.
Οι τομείς αυτοί, όμως, είναι ακριβώς οι κυρίως πληττόμενοι από την εφαρμοζόμενη σήμερα οικονομική πολιτική, με συνέπεια να επηρεάζεται εντόνως αρνητικά το σύνολο της απασχόλησης και της ανεργίας στη χώρα."
Πηγές ειδήσεων: "Τα Νέα", "Ελευθεροτυπία"
Σάββατο 27 Αυγούστου 2011
Έλεγχος στα blogs - αλλαγή του τρόπου χρήσης των καμερών / Πώληση Αγροτικής τράπεζας και περιουσιακών της στοιχείων
Είδηση: Μεγαλύτερη αστυνόμευση ανακοίνωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης. Πιο συγκεκριμένα, ο Μ. Παπαϊωάννου ανέφερε ότι υπάρχει ήδη «ώριμο σχέδιο νόμου» με δύο άξονες:
**Τη "διευκόλυνση" της άσκησης του δικαιώματος του λαού να διαμαρτύρεται δημόσια.
**Την αποτροπή ελάχιστων μικροομάδων, ολίγων δεκάδων ατόμων, να νεκρώνουν τη ζωή στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας.
Ο υπουργός ανήγγειλε και αλλαγές στον τρόπο αξιοποίησης των καμερών, ανακοινώνοντας ότι ήδη λειτουργεί νομοπαρασκευαστική επιτροπή υπό τον Χρ. Γεραρή, επίτιμο πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, που πολύ σύντομα θα καταθέσει τις τελικές της προτάσεις. Την ίδια στιγμή και ο παριστάμενος υπουργός Δημόσιας Τάξης Χρ. Παπουτσής γνωστοποίησε ότι θα τοποθετηθούν κάμερες σε περιπολικά και μοτοσικλέτες τόσο για την καταγραφή βανδαλισμών όσο και για τον έλεγχο κρουσμάτων αστυνομικής αυθαιρεσίας. Δεν απέκλεισε επίσης το ενδεχόμενο χρήσης νερού και πλαστικών σφαιριδίων στις διαδηλώσεις.
Ο κ. Παπαϊωάννου αναφέρθηκε όμως και στο Διαδίκτυο και συγκεκριμένα στα blogs που, όπως διαβεβαίωσε, «θα παύσουν να φιλοξενούν κουκουλοφόρους». Εξήγγειλε πως θα συγκροτήσει άμεσα νομοπαρασκευαστική επιτροπή, υπό τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ Α. Ράντο, για την ταυτοποίηση των διαχειριστών των blogs, την ταυτοποίηση των χρηστών υπηρεσιών Διαδικτύου και τη διεύρυνση του καταλόγου των εγκλημάτων για τα οποία επιτρέπεται η άρση των απορρήτου των επικοινωνιών. Πληροφόρησε δε ότι η επιτροπή θα παραδώσει τις προτάσεις της μέχρι το τέλος του ερχόμενου Σεπτεμβρίου.
Τέλος, ο υπουργός Δικαιοσύνης ζήτησε να υπάρξει διάλογος με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για τα ζητήματα αυτά, σπεύδοντας όμως να καταλογίσει ευθύνες σε εκπομπές που τροφοδοτούν τη βία, αλλά και να κάνει λόγο για λαϊκισμό προς «άγραν» τηλεθέασης και εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Σχόλιο: Ξεκινώντας από το δεύτερο κομμάτι της τοποθέτησης του υπουργού, θα θέλαμε να σχολιάσουμε ότι κριτική θα έπρεπε να γίνει και στα ΜΜΕ που κάνουν κυβερνητική προπαγάνδα και όχι μόνο σ' εκείνους που μιλούν ενάντια στις κυβερνητικές πρακτικές και χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως "λαϊκιστές" (κατά τον ίδιο τρόπο που ο Σύριζα "ευθύνεται" για όλες τις αντιδράσεις ενάντια στους πολιτικούς).
Από κει και πέρα, η διεύρυνση των "αδικημάτων" κατά τα οποία θα γίνεται άρση του απορρήτου, δείχνει τη σαφή τάση αύξηση της αστυνόμευσης σε συνέχεια του όρου "εθνική ασφάλεια" (αλήθεια ποιος κρίνει τι είναι "εθνικό" και ποιος όχι; ) που πρωτοπαρουσιάστηκε πριν μερικό καιρό (διαβάστε εδώ σχετικά). Ο λόγος βέβαια είναι σαφής - έλεγχος και των blogs που στην συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούν φορείς ενημέρωσης μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου παρουσιάζοντας πληροφορίες και ειδήσεις που "θάβονται" από τα μεγάλα κανάλια και από την πλειοψηφία των εφημερίδων (οι οποίες βέβαια έχουν πληρώσει τις πρακτικές τους με την μεγάλη μείωση στις κυκλοφορίες τους). Στην ίδια κατεύθυνση στρέφεται και η "αλλαγή του πλαισίου χρήσης των καμερών", που προφανώς σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού τους (η σχετική ανάρτηση βρίσκεται εδώ) που βέβαια δεν έχουν σχέση με την μείωση της εγκληματικότητας - αν η εγκληματικότητα μειωνόταν λόγω της ύπαρξης καμερών, η Μ.Βρετανία και οι ΗΠΑ θα ήταν οι πιο ασφαλείς χώρες του κόσμου.
Κλείνοντας θα πρέπει να πούμε κι ένα καλό (που όμως έχει και την κακή του πλευρά): η τοποθέτηση καμερών στα περιπολικά, μπορεί όντως να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τα κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας. Αρκεί βέβαια να μην "χάνονται" κασέτες, να μην "ξεχνούν" να τις εκκινήσουν όταν βγαίνουν τα περιπολικά στους δρόμους ή απλώς ό,τι γίνεται να γίνεται πίσω απ' αυτές, ενώ την ίδια στιγμή θα λειτουργούν αυτές οταν πρόκειται να καλύπτουν τα κενά που θα υπάρχουν στις κάμερες των κτιρίων.
Σχόλιο δε θα κάνουμε για την αλλαγή του πλαισίου των διαδηλώσεων. Θα περιμένουμε να δούμε το νομοσχέδιο πρώτα, ελπίζοντας οι φόβοι για μαζικό περιορισμό τους να μη βγουν αληθινοί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έντονα προβληματισμένος είναι ο εναπομείνων αγροτικός κόσμος από τα νέα για τυχόν πώληση της Αγροτικής Τράπεζας, μετά την απαίτηση της τρόικας. Μια τέτοια προοπτική αναμένεται να φέρει τα πάνω κάτω, καθώς 65% των αγροτικών νοικοκυριών έχουν υποθηκεύσει τα υπάρχοντά τους στην ΑΤΕ, δηλαδή αυτομάτως η αγροτική γη, και όχι μόνο, αλλάζει χέρια.
Τα δεδομένα μέχρι στιγμής που ήξερε ο αγροτικός κόσμος ήταν ότι το επιχειρησιακό σχέδιο για την Αγροτική Τράπεζα προέβλεπε:
* Πώληση της κερδοφόρας συνεταιριστικής γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη Α.Ε., στην οποία είναι βασικός μέτοχος.
* Αποδέσμευση από την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, στην οποία κατέχει σχεδόν 83% των μετοχών και η οποία τα τελευταία χρόνια, με ολέθριες πολιτικές αποφάσεις, πνέει τα λοίσθια.
* Αγωνία επικρατεί και στους τευτλοπαραγωγούς της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης, που δίνουν την παραγωγή τους στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, αλλά και στους εργαζόμενους στα εργοστάσια.
«Δεν έχουν το θάρρος να μας πουν τι συμβαίνει. Κόβουν μισθούς απ' όλους, εκτός από τους δικούς τους. Μένουμε 450 εργαζόμενοι στο δρόμο, 7.500 παραγωγοί, μεταφορείς κ.ά. Με τη ζάχαρη στην Ελλάδα ασχολούνται συνολικά 30.000 άτομα! Πώς γίνεται να μιλάμε για περιφερειακή ανάπτυξη; Από τη Θεσσαλία ώς τον Εβρο ασχολούνται με το τεύτλο. Το 60%-65% των αγροτών έχουν υποθηκεύσει τα σπίτια, τα χωράφια, τα τρακτέρ τους στην Αγροτική Τράπεζα. Τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;» μας ανέφερε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Βιομηχανιών Ζάχαρης Ελλάδας, Μανώλης Λαγογιάννης. Τυχόν πώληση της Αγροτικής Τράπεζας θα επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις σ' όλη την ελληνική περιφέρεια: αγρότες, συνεταιρισμοί, Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, έχουν πάρει δάνεια, υποθηκεύοντας γεωργικό κλήρο, ζωικό κεφάλαιο, κτιριακές εγκαταστάσεις, μεταποιητικές μονάδες, οικόπεδα κ.ά. Δεν είναι ούτε μία ούτε δύο οι ΕΑΣ που έχουν χρέη άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ στην ΑΤΕ. Προς το παρόν πάντως τα σχέδια για πλήρη πώληση έχουν παγώσει, αλλά η πώληση περιουσιακών της στοιχείων ήδη έχει ξεκινήσει (βλέπε ανάδειξη συμβούλου για Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης), με τα σχέδια για συγχώνευση της τράπεζας να κυκλοφορούν έντονα...
Και κάτι ακόμα... Αλιεύσαμε στο διαδίκτυο το παρακάτω δημοσίευμα από τον Φλεβάρη του 2011. Εξηγούσε με πολύ απλό τρόπο το γιατί η χώρα μας θα παραμείνει για πολύ καιρό εγκλωβισμένη σε μνημόνια. Δυστυχώς η εκτίμηση της αρθρογράφου δικαιώθηκε- διαβάστε το, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον!
**Τη "διευκόλυνση" της άσκησης του δικαιώματος του λαού να διαμαρτύρεται δημόσια.
**Την αποτροπή ελάχιστων μικροομάδων, ολίγων δεκάδων ατόμων, να νεκρώνουν τη ζωή στο κέντρο της πρωτεύουσας της χώρας.
Ο υπουργός ανήγγειλε και αλλαγές στον τρόπο αξιοποίησης των καμερών, ανακοινώνοντας ότι ήδη λειτουργεί νομοπαρασκευαστική επιτροπή υπό τον Χρ. Γεραρή, επίτιμο πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας, που πολύ σύντομα θα καταθέσει τις τελικές της προτάσεις. Την ίδια στιγμή και ο παριστάμενος υπουργός Δημόσιας Τάξης Χρ. Παπουτσής γνωστοποίησε ότι θα τοποθετηθούν κάμερες σε περιπολικά και μοτοσικλέτες τόσο για την καταγραφή βανδαλισμών όσο και για τον έλεγχο κρουσμάτων αστυνομικής αυθαιρεσίας. Δεν απέκλεισε επίσης το ενδεχόμενο χρήσης νερού και πλαστικών σφαιριδίων στις διαδηλώσεις.
Ο κ. Παπαϊωάννου αναφέρθηκε όμως και στο Διαδίκτυο και συγκεκριμένα στα blogs που, όπως διαβεβαίωσε, «θα παύσουν να φιλοξενούν κουκουλοφόρους». Εξήγγειλε πως θα συγκροτήσει άμεσα νομοπαρασκευαστική επιτροπή, υπό τον αντιπρόεδρο του ΣτΕ Α. Ράντο, για την ταυτοποίηση των διαχειριστών των blogs, την ταυτοποίηση των χρηστών υπηρεσιών Διαδικτύου και τη διεύρυνση του καταλόγου των εγκλημάτων για τα οποία επιτρέπεται η άρση των απορρήτου των επικοινωνιών. Πληροφόρησε δε ότι η επιτροπή θα παραδώσει τις προτάσεις της μέχρι το τέλος του ερχόμενου Σεπτεμβρίου.
Τέλος, ο υπουργός Δικαιοσύνης ζήτησε να υπάρξει διάλογος με τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης για τα ζητήματα αυτά, σπεύδοντας όμως να καταλογίσει ευθύνες σε εκπομπές που τροφοδοτούν τη βία, αλλά και να κάνει λόγο για λαϊκισμό προς «άγραν» τηλεθέασης και εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων σε βάρος του δημόσιου συμφέροντος και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Σχόλιο: Ξεκινώντας από το δεύτερο κομμάτι της τοποθέτησης του υπουργού, θα θέλαμε να σχολιάσουμε ότι κριτική θα έπρεπε να γίνει και στα ΜΜΕ που κάνουν κυβερνητική προπαγάνδα και όχι μόνο σ' εκείνους που μιλούν ενάντια στις κυβερνητικές πρακτικές και χαρακτηρίζονται συλλήβδην ως "λαϊκιστές" (κατά τον ίδιο τρόπο που ο Σύριζα "ευθύνεται" για όλες τις αντιδράσεις ενάντια στους πολιτικούς).
Από κει και πέρα, η διεύρυνση των "αδικημάτων" κατά τα οποία θα γίνεται άρση του απορρήτου, δείχνει τη σαφή τάση αύξηση της αστυνόμευσης σε συνέχεια του όρου "εθνική ασφάλεια" (αλήθεια ποιος κρίνει τι είναι "εθνικό" και ποιος όχι; ) που πρωτοπαρουσιάστηκε πριν μερικό καιρό (διαβάστε εδώ σχετικά). Ο λόγος βέβαια είναι σαφής - έλεγχος και των blogs που στην συντριπτική τους πλειοψηφία αποτελούν φορείς ενημέρωσης μιας μεγάλης μερίδας του κόσμου παρουσιάζοντας πληροφορίες και ειδήσεις που "θάβονται" από τα μεγάλα κανάλια και από την πλειοψηφία των εφημερίδων (οι οποίες βέβαια έχουν πληρώσει τις πρακτικές τους με την μεγάλη μείωση στις κυκλοφορίες τους). Στην ίδια κατεύθυνση στρέφεται και η "αλλαγή του πλαισίου χρήσης των καμερών", που προφανώς σε συνδυασμό με την αύξηση του αριθμού τους (η σχετική ανάρτηση βρίσκεται εδώ) που βέβαια δεν έχουν σχέση με την μείωση της εγκληματικότητας - αν η εγκληματικότητα μειωνόταν λόγω της ύπαρξης καμερών, η Μ.Βρετανία και οι ΗΠΑ θα ήταν οι πιο ασφαλείς χώρες του κόσμου.
Κλείνοντας θα πρέπει να πούμε κι ένα καλό (που όμως έχει και την κακή του πλευρά): η τοποθέτηση καμερών στα περιπολικά, μπορεί όντως να λειτουργήσει αποτρεπτικά για τα κρούσματα αστυνομικής αυθαιρεσίας. Αρκεί βέβαια να μην "χάνονται" κασέτες, να μην "ξεχνούν" να τις εκκινήσουν όταν βγαίνουν τα περιπολικά στους δρόμους ή απλώς ό,τι γίνεται να γίνεται πίσω απ' αυτές, ενώ την ίδια στιγμή θα λειτουργούν αυτές οταν πρόκειται να καλύπτουν τα κενά που θα υπάρχουν στις κάμερες των κτιρίων.
Σχόλιο δε θα κάνουμε για την αλλαγή του πλαισίου των διαδηλώσεων. Θα περιμένουμε να δούμε το νομοσχέδιο πρώτα, ελπίζοντας οι φόβοι για μαζικό περιορισμό τους να μη βγουν αληθινοί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έντονα προβληματισμένος είναι ο εναπομείνων αγροτικός κόσμος από τα νέα για τυχόν πώληση της Αγροτικής Τράπεζας, μετά την απαίτηση της τρόικας. Μια τέτοια προοπτική αναμένεται να φέρει τα πάνω κάτω, καθώς 65% των αγροτικών νοικοκυριών έχουν υποθηκεύσει τα υπάρχοντά τους στην ΑΤΕ, δηλαδή αυτομάτως η αγροτική γη, και όχι μόνο, αλλάζει χέρια.
Τα δεδομένα μέχρι στιγμής που ήξερε ο αγροτικός κόσμος ήταν ότι το επιχειρησιακό σχέδιο για την Αγροτική Τράπεζα προέβλεπε:
* Πώληση της κερδοφόρας συνεταιριστικής γαλακτοβιομηχανίας Δωδώνη Α.Ε., στην οποία είναι βασικός μέτοχος.
* Αποδέσμευση από την Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, στην οποία κατέχει σχεδόν 83% των μετοχών και η οποία τα τελευταία χρόνια, με ολέθριες πολιτικές αποφάσεις, πνέει τα λοίσθια.
* Αγωνία επικρατεί και στους τευτλοπαραγωγούς της Θεσσαλίας, της Μακεδονίας και της Θράκης, που δίνουν την παραγωγή τους στην Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης, αλλά και στους εργαζόμενους στα εργοστάσια.
«Δεν έχουν το θάρρος να μας πουν τι συμβαίνει. Κόβουν μισθούς απ' όλους, εκτός από τους δικούς τους. Μένουμε 450 εργαζόμενοι στο δρόμο, 7.500 παραγωγοί, μεταφορείς κ.ά. Με τη ζάχαρη στην Ελλάδα ασχολούνται συνολικά 30.000 άτομα! Πώς γίνεται να μιλάμε για περιφερειακή ανάπτυξη; Από τη Θεσσαλία ώς τον Εβρο ασχολούνται με το τεύτλο. Το 60%-65% των αγροτών έχουν υποθηκεύσει τα σπίτια, τα χωράφια, τα τρακτέρ τους στην Αγροτική Τράπεζα. Τι θα κάνουν όλοι αυτοί οι άνθρωποι;» μας ανέφερε ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Εργαζομένων Βιομηχανιών Ζάχαρης Ελλάδας, Μανώλης Λαγογιάννης. Τυχόν πώληση της Αγροτικής Τράπεζας θα επιφέρει αλυσιδωτές αντιδράσεις σ' όλη την ελληνική περιφέρεια: αγρότες, συνεταιρισμοί, Ενώσεις Αγροτικών Συνεταιρισμών, έχουν πάρει δάνεια, υποθηκεύοντας γεωργικό κλήρο, ζωικό κεφάλαιο, κτιριακές εγκαταστάσεις, μεταποιητικές μονάδες, οικόπεδα κ.ά. Δεν είναι ούτε μία ούτε δύο οι ΕΑΣ που έχουν χρέη άνω του 1 εκατομμυρίου ευρώ στην ΑΤΕ. Προς το παρόν πάντως τα σχέδια για πλήρη πώληση έχουν παγώσει, αλλά η πώληση περιουσιακών της στοιχείων ήδη έχει ξεκινήσει (βλέπε ανάδειξη συμβούλου για Ελληνική Βιομηχανία Ζάχαρης), με τα σχέδια για συγχώνευση της τράπεζας να κυκλοφορούν έντονα...
Και κάτι ακόμα... Αλιεύσαμε στο διαδίκτυο το παρακάτω δημοσίευμα από τον Φλεβάρη του 2011. Εξηγούσε με πολύ απλό τρόπο το γιατί η χώρα μας θα παραμείνει για πολύ καιρό εγκλωβισμένη σε μνημόνια. Δυστυχώς η εκτίμηση της αρθρογράφου δικαιώθηκε- διαβάστε το, έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον!
Ετικέτες
αγροτικός τομέας,
αστυνομία,
κάμερες,
οικονομία,
τράπεζες
Πέμπτη 25 Αυγούστου 2011
Ολυμπία Οδός και αύξηση της τιμής των διοδίων / Διάσωση της Proton Bank με λεφτά των φορολογουμένων / Πόθεν έσχες και ακίνητα
Για σήμερα σας έχουμε τρία πολύ ενδιαφέροντα δημοσιεύματα από την επικαιρότητα. Το πρώτο είναι σχετικό με τα διόδια. Είχαμε αναφέρει πρόσφατα (λεπτομέρειες εδώ), ότι οι υποσχέσεις για μειώσεις στις τιμές των διοδίων αποδείχθηκαν έωλες. Κατά συνέπεια το κίνημα ενάντια στις πληρωμές των διοδίων συνεχίζει να είναι ζωντανό (διαβάστε αναλυτικά εδώ), πράγμα μάλλον λογικό όταν δρόμοι-καρμανιόλες, όπως η Ολυμπία Οδός παραμένουν ανολοκλήρωτοι, και όχι μόνο δεν μειώνουν τις τιμές των διοδίων αλλά τις αυξάνουν γεωμετρικά:
Το δεύτερο δημοσίευμα έχει σχέση με την απόπειρα διάσωσης της Proton Bank και αποδεικνύεται ότι το 2ο μεγαλύτερο τραπεζικό σκάνδαλο της μεταπολίτευσης (μετά την Τράπεζα Κρήτης) κουκουλώνεται και επισήμως με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, χωρίς την παραίτηση έστω και ενός ατόμου:
Και τέλος έχουμε μια τοποθέτηση του Βασίλη Στεφανακίδη, για την αναστολή του "πόθεν έσχες" στην αγορά ακινήτων. Έχει ενδιαφέρον μιας και παρουσιάζει τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά:
Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Μισθολόγιο δυο ταχυτήτων στο Δημόσιο θα φέρει η κυβέρνηση, όπως είπε ο γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών Ηλίας Πλασκοβίτης στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Εκτός από τις αλλαγές στη σύνδεση μισθού - βαθμού ο κ Πλασκοβίτης είπε ότι θα υπάρχει διαφορετικό μισθολόγιο για τους υφιστάμενους υπαλλήλους και διαφορετικό για τους νεοεισερχόμενους. «Το μισθολόγιο έχει δυο όψεις, την πάγια όψη, αυτή η οποία ουσιαστικά αποτελεί το πάγιο σύστημα και τη μεταβατική όψη, αυτή η οποία αφορά τους ήδη υφιστάμενους υπαλλήλους» είπε επισημαίνοντας ότι η διάκριση αφορά μόνον το μισθολογικό καθεστώς και πρόσθεσε για τους νυν εργαζόμενους: «Δεν μπορείς να έρθεις με το καλημέρα σας και να πεις σε κανέναν άνθρωπο ότι από αύριο οι αμοιβές σου από 2.500 ευρώ το μήνα θα είναι 1.500 ή θα είναι 1300.» Δύο μίνι σχόλια από μέρους μας: α) πόσοι είναι πλέον οι δημόσιοι υπάλληλοι εκτός ΥΠΟΙΚ που παίρνουν 2500 ευρώ; Ελάχιστοι και β) αντί να συζητάμε για αξιοπρεπείς μισθούς στην χώρα μας για όλους, κοιτάμε την ισοπέδωσή τους σε όλα τα επίπεδα, παρουσιάζοντας το μέτρο ως "δίκαιο".
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Ελευθεροτυπία", "Ημερησία"
Το δεύτερο δημοσίευμα έχει σχέση με την απόπειρα διάσωσης της Proton Bank και αποδεικνύεται ότι το 2ο μεγαλύτερο τραπεζικό σκάνδαλο της μεταπολίτευσης (μετά την Τράπεζα Κρήτης) κουκουλώνεται και επισήμως με χρήματα του Έλληνα φορολογούμενου, χωρίς την παραίτηση έστω και ενός ατόμου:
Και τέλος έχουμε μια τοποθέτηση του Βασίλη Στεφανακίδη, για την αναστολή του "πόθεν έσχες" στην αγορά ακινήτων. Έχει ενδιαφέρον μιας και παρουσιάζει τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά:
Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Μισθολόγιο δυο ταχυτήτων στο Δημόσιο θα φέρει η κυβέρνηση, όπως είπε ο γ.γ. του υπουργείου Οικονομικών Ηλίας Πλασκοβίτης στο ραδιόφωνο της ΝΕΤ. Εκτός από τις αλλαγές στη σύνδεση μισθού - βαθμού ο κ Πλασκοβίτης είπε ότι θα υπάρχει διαφορετικό μισθολόγιο για τους υφιστάμενους υπαλλήλους και διαφορετικό για τους νεοεισερχόμενους. «Το μισθολόγιο έχει δυο όψεις, την πάγια όψη, αυτή η οποία ουσιαστικά αποτελεί το πάγιο σύστημα και τη μεταβατική όψη, αυτή η οποία αφορά τους ήδη υφιστάμενους υπαλλήλους» είπε επισημαίνοντας ότι η διάκριση αφορά μόνον το μισθολογικό καθεστώς και πρόσθεσε για τους νυν εργαζόμενους: «Δεν μπορείς να έρθεις με το καλημέρα σας και να πεις σε κανέναν άνθρωπο ότι από αύριο οι αμοιβές σου από 2.500 ευρώ το μήνα θα είναι 1.500 ή θα είναι 1300.» Δύο μίνι σχόλια από μέρους μας: α) πόσοι είναι πλέον οι δημόσιοι υπάλληλοι εκτός ΥΠΟΙΚ που παίρνουν 2500 ευρώ; Ελάχιστοι και β) αντί να συζητάμε για αξιοπρεπείς μισθούς στην χώρα μας για όλους, κοιτάμε την ισοπέδωσή τους σε όλα τα επίπεδα, παρουσιάζοντας το μέτρο ως "δίκαιο".
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Ελευθεροτυπία", "Ημερησία"
Ετικέτες
ακίνητα,
δημόσια έργα,
οικονομία,
τράπεζες
Τετάρτη 24 Αυγούστου 2011
Υπερψήφιση του πολυνομοσχεδίου για τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ / Υποβιβασμός Ολυμπιακού Βόλου και Καβάλας, και "κάθαρση" στο ποδόσφαιρο
Είδηση 1η: Εξασφαλίζοντας τελικά τη συναίνεση της ΝΔ ψηφίστηκε επί της αρχής το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας για τις αλλαγές στη δομή και λειτουργία των ΑΕΙ και ΤΕΙ.
Προηγήθηκε τηλεφωνική επικοινωνία του Πρωθυπουργού με τον πρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατά την οποία -σύμφωνα με πληροφορίες- έγιναν δεκτές οι προϋποθέσεις που έθεσε ο κ. Σαμαράς και αποτελούσαν έως σήμερα τον κύριο «σκόπελο» για την επίτευξη συναίνεσης. Οι όροι που ετέθησαν ήταν η κατάργηση του ασύλου και η εκλογή του πρύτανη από την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Σύμφωνα με την τελική διατύπωση της υπουργού Παιδείας, οι πρυτάνεις των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων θα εκλέγονται από το σύνολο των μελών ΔΕΠ, από λίστα 2-3 ατόμων που θα καταρτίζεται από το εκάστοτε Συμβούλιο. Φοιτητική συμμετοχή άλλου είδους στην εκλογή των πρυτάνεων, δεν προβλέπεται.
Η πρώην υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη πρότεινε την αποκατάσταση του Τμήματος ως βασικής ακαδημαϊκής μονάδας και την εκλογή των πρυτάνεων και των αντιπρυτάνεων από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, μέσα από λίστα που θα καταστρώνεται από το Συμβούλιο -πρόταση παρόμοια εκείνης του Σπύρου Βούγια (ΠΑΣΟΚ), την οποία χθες, είχε στηρίξει η Νέα Δημοκρατία. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και οι απόψεις του βουλευτή Μαγνησίας του ΠΑΣΟΚ Κώστα Καρτάλη, καθώς και της βουλευτή Α' Θεσσαλονίκης Χρύσας Αράπογλου. Έτσι «Ναι» ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία. «Όχι» ψήφισαν τα κόμματα της Αριστεράς ΚΚΕ ΣΥΝ Δημοκρατική Αριστερά).
Σχόλιο: Το πρόβλημα λοιπόν της χώρας μας κατά τα δύο μεγάλα κόμματα και τον θίασο που τους ακολουθεί ήταν το πανεπιστημιακό άσυλο. Λογικότατο, αφού η αστυνόμευση εκτός των πανεπιστημίων είναι απίστευτα πετυχημένη, η εγκληματικότητα είναι στο μηδέν και το μόνο πραγματικό πρόβλημα είναι η λειτουργία του ασύλου (και για όσους δεν το κατάλαβαν ειρωνευόμαστε).
Για τα υπόλοιπα θα υπενθυμίσουμε ότι: α) μεγάλο μέρος του νομοσχεδίου κρίθηκε ήδη ως αντισυνταγματικό (διαβάστε εδώ αναλυτικά) και προφανώς δεν είναι αρμοδιότητα της Βουλής για να κρίνει την συνταγματικότητα του ή όχι. Γι' αυτό υπάρχει το ΣτΕ και τ' ανώτατα δικαστήρια στα οποία θα έχουμε συνέχεια και για τα οποία δεδομένου ότι πλέον δεν υπάρχει το άλλοθι της "σωτηρίας της χώρας" πιστεύουμε ότι θ' αποφασίσουν με βάση το Σύνταγμα της χώρας και όχι τις επιταγές της κυβέρνησης. Από κει και πέρα θα τονίσουμε το εξής: όπως αναφέρει σωστά η κυρία Διαμαντοπούλου το νομοσχέδιο αποτελείται από 80 άρθρα και η κουβέντα επικεντρώθηκε κακώς σε 2-3. Τα όσα διακυβεύονται είναι πολύ σπουδαιότερα από το όντως σημαντικό θέμα της διοίκησης και το γιατί μπορείτε να το δείτε εδώ.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αποφασίστηκε λοιπόν ο υποβιβασμός της Καβάλας και του Ολυμπιακού Βόλου στην Δ εθνική κατηγορία ποδοσφαίρου. Ανεξάρτητα με το υποστηρίζουμε ως πρόσωπα ήταν προφανές από την πρώτη στιγμή: Η εξόντωση τους αποτελούσε πολιτική επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και ειδικότερα της ομάδας που αρέσκεται να αποκαλείται «στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού». Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού (και Αθλητισμού, ασχέτως που δεν αναφέρεται στον επίσημο τίτλο) κ. Παύλος Γερουλάνος είναι εξέχον μέλος αυτής της παρεούλας, που -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- ορίζει τις τύχες αυτής της χώρας.
Πίστεψε η παρέα αυτή ότι ο άρον άρον υποβιβασμός μερικών (όχι πολλών) μετρίου αναστήματος (και όχι βέβαια ηχηρών και λαοφιλών) ομάδων θα ήταν η επιτυχία που αναζητούσε η πανταχόθεν βαλλόμενη, εξ αιτίας της καταστροφικής πολιτικής της, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η "κάθαρση στο ποδόσφαιρο" φάνταζε ένα ελκυστικό αντίμετρο στις διογκούμενες λαϊκές αντιδράσεις για τις απανωτές συμφορές του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου, της εκτοξευόμενης ανεργίας, της εξάπλωσης των λουκέτων και της γενικευόμενης εξαθλίωσης.
Το γεγονός ότι το πόρισμα για τα «στημένα ματς» δημοσιοποιήθηκε τις μέρες που η Αθήνα και οι άλλες μεγάλες πόλεις βρίσκονταν στο πόδι από τα συλλαλητήρια απεργών και αγανακτισμένων, μόνο τυχαίο δεν είναι. «Δεν είμαστε εμείς οι κακοί, εμείς πολεμάμε τους κακούς» ήταν το μήνυμα που ήθελε να στείλει η πολιτική εξουσία στην ελληνική κοινωνία.
Αντιδημοφιλείς, προκλητικοί, "τακτικοί πελάτες" σε δικαστικές αίθουσες και συχνά ακραίοι στις συμπεριφορές τους οι ισχυροί άνδρες των ομάδων αυτών, έμοιαζαν "βούτυρο στο ψωμί" της κυβερνητικής παρεούλας. Η πρώτη πράξη παίχθηκε στην πρωτοβάθμια Πειθαρχική Επιτροπή της Σούπερ Λίγκας: Υποβιβασμός στη Β’ Εθνική. Χωρίς κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει συμμετοχή των ομάδων αυτών σε δωροδοκία ή χειραγώγηση αγώνων με σκοπό το κέρδος. Παρά μόνο με το διαβιβαστικό της ΟΥΕΦΑ που... ζητάει έρευνα!
Η δεύτερη πράξη ήταν η «Σολομώντεια» λύση της δευτεροβάθμιας Πειθαρχικής Επιτροπής της ΕΠΟ: Αφού δεν υπάρχουν στοιχεία, δεν υποβιβάζονται. Αλλά υπάρχουν και οι πολιτικές κατευθύνσεις, τα δημοσιεύματα, η... «περιρρέουσα ατμόσφαιρα». Άρα, αφαίρεση 10 και 8 βαθμών, αντίστοιχα!
Ακολούθησε θύελλα. Τα κείμενα «εγκύρων» γραφίδων που υποστήριζαν ότι για μια καταδίκη αρκούν και οι ενδείξεις, ήταν το φαιδρό της υπόθεσης. Η παρέλαση υπουργών, βουλευτών και πολιτικών παραγόντων να αποδοκιμάζουν τον μη υποβιβασμό και να προαναγγέλλουν «ανάληψη δράσης», ήταν μια σαφέστατη πρόγευση της επικείμενης καρατόμησης των δύο ομάδων, στο βωμό της «κάθαρσης».
Η απόφαση της (εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσας) Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού έδωσε την τελική (;) λύση: Όχι υποβιβασμός. Αφανισμός! Διάλυση των ΠΑΕ! Απαγόρευση της συμμετοχής στα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Και εξοβελισμός τους στη Δ’ Εθνική. Με "επιχείρημα", το μετοχικό καθεστώς τους. Ασχέτως που το καθεστώς αυτό (στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου) παραμένει το ίδιο από τις αρχές του 2009. Προφανώς οι συνεχείς εγκρίσεις στο μετοχολόγιο, στο καταστατικό και στη σύνθεση του Δ.Σ. της ΠΑΕ, τόσο από το Υπουργείο Ανάπτυξης όσο και από την ίδια την ΕΕΑ, κρίθηκαν ως ...μη γενόμενες. Έτσι, μόλις σήμερα ανακαλύφθηκε ότι ο κ. Βασίλης Καρράς είναι "παρένθετο πρόσωπο" του κ. Αχιλλέα Μπέου!
Υπαγορευμένη από τον ίδιο τον κ. Γερουλάνο, η απόφαση. Πριν από τη συνεδρίαση της ΕΕΑ, τα μέλη της κλήθηκαν στο γραφείο του ΓΓΑ κ. Μπιτσαξή, όπου άκουσαν (από το τηλέφωνο) τον ίδιο τον κ. υπουργό να δίνει σαφείς οδηγίες.
Όλες αυτές οι αθλιότητες, στην πραγματικότητα υπονομεύουν, ακυρώνουν, θάβουν (χιλιόμετρα κάτω από τη γη) την ίδια την υπόθεση της κάθαρσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η κάθαρση δεν επέρχεται με μηδαμινής νομιμότητας αποφάσεις, υπαγορευμένες από τις εκάστοτε πολιτικές ανάγκες της όποιας κυβέρνησης. Κάθαρση σημαίνει έρευνα επίπονη, προσηλωμένη και αποτελεσματική. Σημαίνει ανεύρεση στοιχείων ατράνταχτων, αμάχητων, καθοριστικών. Σημαίνει καταδίκες σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος και χωρίς επιλεκτική επιβολή τους.
Στην υπόθεση των «στημένων» εμπλέκονται πολλές δεκάδες ποδοσφαιρικών ομάδων και φυσικών προσώπων. Μερικά από τα ονόματα αυτά είναι τόσο τρανταχτά που ουδείς διανοείται ότι θα έχουν ανάλογη αντιμετώπιση. Παιχνίδι ισχύος παίζεται και όχι απονομή δικαιοσύνης. Ένα παιχνίδι που ενίοτε... καίει (εξ ου και οι φωτιές, τα μπλόκα και οι σκηνές εξέγερσης στον Βόλο και την Καβάλα).
Άλλωστε, δεκαετίες ολόκληρες, το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι βουτηγμένο στη βρωμιά και τη δυσωδία. Τα εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ και των τηλεοπτικών δικαιωμάτων (στο προσκήνιο) και του στοιχήματος (στο παρασκήνιο) είναι η κινητήρια δύναμη για κάθε είδους «ομορφιές», τα τελευταία χρόνια. Και για κάθε είδους «παράγκες». Σήμερα ο κ. Γερουλάνος και οι συν αυτώ εγκαινίασαν με κάθε επισημότητα τη δική τους.
Πηγές ειδήσεων: "Ναυτεμπορική", "Ελευθεροτυπία"
Προηγήθηκε τηλεφωνική επικοινωνία του Πρωθυπουργού με τον πρόεδρο του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, κατά την οποία -σύμφωνα με πληροφορίες- έγιναν δεκτές οι προϋποθέσεις που έθεσε ο κ. Σαμαράς και αποτελούσαν έως σήμερα τον κύριο «σκόπελο» για την επίτευξη συναίνεσης. Οι όροι που ετέθησαν ήταν η κατάργηση του ασύλου και η εκλογή του πρύτανη από την πανεπιστημιακή κοινότητα.
Σύμφωνα με την τελική διατύπωση της υπουργού Παιδείας, οι πρυτάνεις των τριτοβάθμιων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων θα εκλέγονται από το σύνολο των μελών ΔΕΠ, από λίστα 2-3 ατόμων που θα καταρτίζεται από το εκάστοτε Συμβούλιο. Φοιτητική συμμετοχή άλλου είδους στην εκλογή των πρυτάνεων, δεν προβλέπεται.
Η πρώην υπουργός Εργασίας Λούκα Κατσέλη πρότεινε την αποκατάσταση του Τμήματος ως βασικής ακαδημαϊκής μονάδας και την εκλογή των πρυτάνεων και των αντιπρυτάνεων από το σύνολο της εκπαιδευτικής κοινότητας, μέσα από λίστα που θα καταστρώνεται από το Συμβούλιο -πρόταση παρόμοια εκείνης του Σπύρου Βούγια (ΠΑΣΟΚ), την οποία χθες, είχε στηρίξει η Νέα Δημοκρατία. Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και οι απόψεις του βουλευτή Μαγνησίας του ΠΑΣΟΚ Κώστα Καρτάλη, καθώς και της βουλευτή Α' Θεσσαλονίκης Χρύσας Αράπογλου. Έτσι «Ναι» ψήφισαν ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΛΑΟΣ και Δημοκρατική Συμμαχία. «Όχι» ψήφισαν τα κόμματα της Αριστεράς ΚΚΕ ΣΥΝ Δημοκρατική Αριστερά).
Σχόλιο: Το πρόβλημα λοιπόν της χώρας μας κατά τα δύο μεγάλα κόμματα και τον θίασο που τους ακολουθεί ήταν το πανεπιστημιακό άσυλο. Λογικότατο, αφού η αστυνόμευση εκτός των πανεπιστημίων είναι απίστευτα πετυχημένη, η εγκληματικότητα είναι στο μηδέν και το μόνο πραγματικό πρόβλημα είναι η λειτουργία του ασύλου (και για όσους δεν το κατάλαβαν ειρωνευόμαστε).
Για τα υπόλοιπα θα υπενθυμίσουμε ότι: α) μεγάλο μέρος του νομοσχεδίου κρίθηκε ήδη ως αντισυνταγματικό (διαβάστε εδώ αναλυτικά) και προφανώς δεν είναι αρμοδιότητα της Βουλής για να κρίνει την συνταγματικότητα του ή όχι. Γι' αυτό υπάρχει το ΣτΕ και τ' ανώτατα δικαστήρια στα οποία θα έχουμε συνέχεια και για τα οποία δεδομένου ότι πλέον δεν υπάρχει το άλλοθι της "σωτηρίας της χώρας" πιστεύουμε ότι θ' αποφασίσουν με βάση το Σύνταγμα της χώρας και όχι τις επιταγές της κυβέρνησης. Από κει και πέρα θα τονίσουμε το εξής: όπως αναφέρει σωστά η κυρία Διαμαντοπούλου το νομοσχέδιο αποτελείται από 80 άρθρα και η κουβέντα επικεντρώθηκε κακώς σε 2-3. Τα όσα διακυβεύονται είναι πολύ σπουδαιότερα από το όντως σημαντικό θέμα της διοίκησης και το γιατί μπορείτε να το δείτε εδώ.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Αποφασίστηκε λοιπόν ο υποβιβασμός της Καβάλας και του Ολυμπιακού Βόλου στην Δ εθνική κατηγορία ποδοσφαίρου. Ανεξάρτητα με το υποστηρίζουμε ως πρόσωπα ήταν προφανές από την πρώτη στιγμή: Η εξόντωση τους αποτελούσε πολιτική επιλογή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και ειδικότερα της ομάδας που αρέσκεται να αποκαλείται «στενό περιβάλλον του πρωθυπουργού». Ο υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού (και Αθλητισμού, ασχέτως που δεν αναφέρεται στον επίσημο τίτλο) κ. Παύλος Γερουλάνος είναι εξέχον μέλος αυτής της παρεούλας, που -με τον ένα ή τον άλλο τρόπο- ορίζει τις τύχες αυτής της χώρας.
Πίστεψε η παρέα αυτή ότι ο άρον άρον υποβιβασμός μερικών (όχι πολλών) μετρίου αναστήματος (και όχι βέβαια ηχηρών και λαοφιλών) ομάδων θα ήταν η επιτυχία που αναζητούσε η πανταχόθεν βαλλόμενη, εξ αιτίας της καταστροφικής πολιτικής της, κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Η "κάθαρση στο ποδόσφαιρο" φάνταζε ένα ελκυστικό αντίμετρο στις διογκούμενες λαϊκές αντιδράσεις για τις απανωτές συμφορές του Μνημονίου, του Μεσοπρόθεσμου, της εκτοξευόμενης ανεργίας, της εξάπλωσης των λουκέτων και της γενικευόμενης εξαθλίωσης.
Το γεγονός ότι το πόρισμα για τα «στημένα ματς» δημοσιοποιήθηκε τις μέρες που η Αθήνα και οι άλλες μεγάλες πόλεις βρίσκονταν στο πόδι από τα συλλαλητήρια απεργών και αγανακτισμένων, μόνο τυχαίο δεν είναι. «Δεν είμαστε εμείς οι κακοί, εμείς πολεμάμε τους κακούς» ήταν το μήνυμα που ήθελε να στείλει η πολιτική εξουσία στην ελληνική κοινωνία.
Αντιδημοφιλείς, προκλητικοί, "τακτικοί πελάτες" σε δικαστικές αίθουσες και συχνά ακραίοι στις συμπεριφορές τους οι ισχυροί άνδρες των ομάδων αυτών, έμοιαζαν "βούτυρο στο ψωμί" της κυβερνητικής παρεούλας. Η πρώτη πράξη παίχθηκε στην πρωτοβάθμια Πειθαρχική Επιτροπή της Σούπερ Λίγκας: Υποβιβασμός στη Β’ Εθνική. Χωρίς κανένα στοιχείο που να αποδεικνύει συμμετοχή των ομάδων αυτών σε δωροδοκία ή χειραγώγηση αγώνων με σκοπό το κέρδος. Παρά μόνο με το διαβιβαστικό της ΟΥΕΦΑ που... ζητάει έρευνα!
Η δεύτερη πράξη ήταν η «Σολομώντεια» λύση της δευτεροβάθμιας Πειθαρχικής Επιτροπής της ΕΠΟ: Αφού δεν υπάρχουν στοιχεία, δεν υποβιβάζονται. Αλλά υπάρχουν και οι πολιτικές κατευθύνσεις, τα δημοσιεύματα, η... «περιρρέουσα ατμόσφαιρα». Άρα, αφαίρεση 10 και 8 βαθμών, αντίστοιχα!
Ακολούθησε θύελλα. Τα κείμενα «εγκύρων» γραφίδων που υποστήριζαν ότι για μια καταδίκη αρκούν και οι ενδείξεις, ήταν το φαιδρό της υπόθεσης. Η παρέλαση υπουργών, βουλευτών και πολιτικών παραγόντων να αποδοκιμάζουν τον μη υποβιβασμό και να προαναγγέλλουν «ανάληψη δράσης», ήταν μια σαφέστατη πρόγευση της επικείμενης καρατόμησης των δύο ομάδων, στο βωμό της «κάθαρσης».
Η απόφαση της (εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσας) Επιτροπής Επαγγελματικού Αθλητισμού έδωσε την τελική (;) λύση: Όχι υποβιβασμός. Αφανισμός! Διάλυση των ΠΑΕ! Απαγόρευση της συμμετοχής στα επαγγελματικά πρωταθλήματα. Και εξοβελισμός τους στη Δ’ Εθνική. Με "επιχείρημα", το μετοχικό καθεστώς τους. Ασχέτως που το καθεστώς αυτό (στην περίπτωση του Ολυμπιακού Βόλου) παραμένει το ίδιο από τις αρχές του 2009. Προφανώς οι συνεχείς εγκρίσεις στο μετοχολόγιο, στο καταστατικό και στη σύνθεση του Δ.Σ. της ΠΑΕ, τόσο από το Υπουργείο Ανάπτυξης όσο και από την ίδια την ΕΕΑ, κρίθηκαν ως ...μη γενόμενες. Έτσι, μόλις σήμερα ανακαλύφθηκε ότι ο κ. Βασίλης Καρράς είναι "παρένθετο πρόσωπο" του κ. Αχιλλέα Μπέου!
Υπαγορευμένη από τον ίδιο τον κ. Γερουλάνο, η απόφαση. Πριν από τη συνεδρίαση της ΕΕΑ, τα μέλη της κλήθηκαν στο γραφείο του ΓΓΑ κ. Μπιτσαξή, όπου άκουσαν (από το τηλέφωνο) τον ίδιο τον κ. υπουργό να δίνει σαφείς οδηγίες.
Όλες αυτές οι αθλιότητες, στην πραγματικότητα υπονομεύουν, ακυρώνουν, θάβουν (χιλιόμετρα κάτω από τη γη) την ίδια την υπόθεση της κάθαρσης στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Η κάθαρση δεν επέρχεται με μηδαμινής νομιμότητας αποφάσεις, υπαγορευμένες από τις εκάστοτε πολιτικές ανάγκες της όποιας κυβέρνησης. Κάθαρση σημαίνει έρευνα επίπονη, προσηλωμένη και αποτελεσματική. Σημαίνει ανεύρεση στοιχείων ατράνταχτων, αμάχητων, καθοριστικών. Σημαίνει καταδίκες σύμφωνα με το γράμμα και το πνεύμα του νόμου, χωρίς φόβο, χωρίς πάθος και χωρίς επιλεκτική επιβολή τους.
Στην υπόθεση των «στημένων» εμπλέκονται πολλές δεκάδες ποδοσφαιρικών ομάδων και φυσικών προσώπων. Μερικά από τα ονόματα αυτά είναι τόσο τρανταχτά που ουδείς διανοείται ότι θα έχουν ανάλογη αντιμετώπιση. Παιχνίδι ισχύος παίζεται και όχι απονομή δικαιοσύνης. Ένα παιχνίδι που ενίοτε... καίει (εξ ου και οι φωτιές, τα μπλόκα και οι σκηνές εξέγερσης στον Βόλο και την Καβάλα).
Άλλωστε, δεκαετίες ολόκληρες, το ελληνικό ποδόσφαιρο είναι βουτηγμένο στη βρωμιά και τη δυσωδία. Τα εκατομμύρια του Τσάμπιονς Λιγκ και των τηλεοπτικών δικαιωμάτων (στο προσκήνιο) και του στοιχήματος (στο παρασκήνιο) είναι η κινητήρια δύναμη για κάθε είδους «ομορφιές», τα τελευταία χρόνια. Και για κάθε είδους «παράγκες». Σήμερα ο κ. Γερουλάνος και οι συν αυτώ εγκαινίασαν με κάθε επισημότητα τη δική τους.
Πηγές ειδήσεων: "Ναυτεμπορική", "Ελευθεροτυπία"
Τρίτη 23 Αυγούστου 2011
Kορόιδα οι Έλληνες θα πληρώνουν μεγαλύτερο ΦΠΑ στα τουριστικά πακέτα / Ναυπηγική δραστηριότητα στην Ελλάδα - προβλήματα και διαπιστώσεις
Είδηση: Στην «εντατική» βρίσκεται η ναυπηγική και ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία στη χώρα, αφού παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει, εδώ και αρκετά χρόνια, παρατηρείται πλήρης στασιμότητα σε ό,τι αφορά την ανάπτυξη βιώσιμων πολιτικών.
Σε μία περίοδο που όλοι αναζητούν τρόπους για να επιτευχθεί η πολυπόθητη ανάπτυξη, ένας κλάδος με τεράστιες δυνατότητες, αφού υπό προϋποθέσεις υπάρχει η δυνατότητα να έχει τη στήριξη της μεγαλύτερης ναυτιλίας του κόσμου, της ελληνόκτητης, συνεχίζει να «αιμορραγεί». Μάλιστα από πλευράς κυβέρνησης φαίνεται ότι η υπόθεση αναζήτησης και εφαρμογής σχεδίου διάσωσης του κλάδου φαίνεται ότι έχει «παγώσει». Σύμφωνα με πληροφορίες την προηγούμενη εβδομάδα στη συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής, όπου ήταν προγραμματισμένο να συζητηθεί διεξοδικά το θέμα και να ληφθούν αποφάσεις, τελικά δεν συζητήθηκε.
Επίσης σε άλλη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας με φορείς της ναυπηγοεπισκευής, στελέχη του Υπουργείου αποκάλυψαν ότι ένα από τα σενάρια που υπάρχουν στο τραπέζι είναι «να ξεκινήσουν από το μηδέν». Αυτή τη στιγμή το εμπορικό τμήμα του ναυπηγείου Σκαραμαγκά με απόφαση της Ε.Ε. παραμένει κλειστό, με αποτέλεσμα η μεγάλη δεξαμενή που αποτελεί «κράχτη», για μεγάλα και μικρά πλοία να μη λειτουργεί.
Ταυτόχρονα τα ναυπηγεία Ελευσίνας έχουν μπει στο άρθρο 99, ενώ μέσα στο καλοκαίρι η μεγάλη τους δεξαμενή «βούλιαξε» και δεν έχει ακόμα επιδιορθωθεί. Αυτό επηρεάζει άμεσα και τη ναυπηγοεπισκευή, η οποία βρίσκεται σε διαρκή ύφεση και εξαρτάται άμεσα από τη λειτουργία των μεγάλων ναυπηγείων. Παράλληλα και τα σχέδια για αναβάθμιση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος έχουν «μπει σε βαθιά κατάψυξη», όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν παράγοντες του κλάδου. Η κατάσταση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, όπου Ελληνες εφοπλιστές που θέλουν να φέρουν τα πλοία τους στη χώρα για επισκευές να μην μπορούν να βρουν δεξαμενή για να τα «ανεβάσουν».
Σύμφωνα με πληροφορίες το φαινόμενο αυτό έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα στη διάρκεια του οποίου έχει παρατηρηθεί ταυτόχρονα αύξηση του ενδιαφέροντος του ελληνικού εφοπλισμού να φέρει πλοία στη χώρα για επισκευές. Αποτέλεσμα όλων αυτών ο μεγάλος κερδισμένος να είναι τα ανταγωνιστικά ναυπηγεία της Τουρκίας τα οποία εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες του ελληνικού συστήματος.
Η πλειονότητα των εμπλεκομένων με το μέλλον της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας φορέων συμφωνεί ότι μοναδική λύση για να καταστεί εφικτή η σωτηρία του κλάδου είναι η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα που θα περιλαμβάνει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα ναυπηγεία Ελευσίνας και τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και, αφού πρώτα ξεπερασθούν όμως τα προβλήματα που υπάρχουν, να συμφωνήσουν όλες οι πλευρές για το πώς θα λειτουργήσει ο ενιαίος φορέας.
Επίσης να υπάρξει μέριμνα σε συμφωνία με την Ε.Ε. για την επαναλειτουργία του εμπορικού τμήματος του Σκαραμαγκά, για τη βιωσιμότητα των ναυπηγείων Ελευσίνας, αλλά και για επενδύσεις στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, σε εξοπλισμό και κυρίως σε πλωτές δεξαμενές, και για τη μετατροπή της σε Βιομηχανικό Πάρκο στα πρότυπα του ΒΙΠΑΣ Σχιστού στο οποίο έχει μεταφερθεί ένα μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο κλάδο.
Χαρακτηριστική της κατάστασης είναι και οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμύνης, Πάνου Μπεγλίτη, που ανέφερε ότι «Δεν μπορούμε να στηρίξουμε -και το λέω αυτό με απόλυτη ειλικρίνεια- μόνο με τις προμήθειες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων τις βιομηχανίες και τα ναυπηγεία», τόνισε.
Για την υποστήριξη της ναυπηγικής βιομηχανίας ώστε να καταστεί ανταγωνιστική και να ξανακατασκευαστούν πλοία στη χώρα μας χρειάζονται πέραν της αναδιοργάνωσης του κλάδου και πολιτικές ενίσχυσης. Πολιτικές όπως η στήριξη με κρατικές εγγυήσεις των δανείων υπέρ των ναυπηγείων, όπως γίνεται νόμιμα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με ναυπηγική βιομηχανία.
Χαρακτηριστικές της άποψης του ελληνικού εφοπλισμού ήταν και οι δηλώσεις που έκανε ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος όταν έγινε η τελετή ονοματαδοσίας του πλοίου του ομίλου «Ian M» στο λιμάνι του Πειραιά.
«Στα 30 μου ναυπηγούσαμε βαπόρια στην Ελλάδα. Ας ξανακάνουμε όραμά μας να μας αξιώσει ο Θεός σύντομα να βαφτίζουμε και να υψώνουμε τη σημαία μας σε πλοία που να χτίζονται πάλι από Έλληνες σε ελληνικά ναυπηγεία. Η πραγματοποίηση του ονείρου αυτού είναι χρέος μας εθνικό και επαφίεται στη συναίνεση και τον πατριωτισμό μας. Το οφείλουμε και πιστεύω απόλυτα, πως το μπορούμε», είχε τονίσει.
Σχόλιο: Μπορεί ο τρόπος που αντιμετώπισαν τα ναυπηγεία της χώρας μας οι κατά καιρούς κυβερνήσεις να ήταν ευκαιριακός (αφού αντιμετώπιζαν τα προβλήματα με πρόχειρες λύσεις χωρίς όραμα ανάπτυξης), αλλά η ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση πέφτει σε όλους. Καταρχήν στους ίδιους τους εφοπλιστές οι οποίοι βασισμένοι στις σχέσεις τους με την κυβερνητική εξουσία, "φέσωναν" με χαρακτηριστική ευκολία τα ναυπηγεία στα οποία επισκεύαζαν τα πλοία τους και κατασκεύαζαν τα κότερά τους σπρώχνοντάς τα προς τον επαχθή δανεισμό και την απαξίωση. Έτσι οι δηλώσεις του κυρίου Τσάκου μπορεί ν' απηχούν την αλήθεια αλλά όμως μοιάζουν με κροκοδείλια δάκρυα, αφού δε γίνεται από την μια να ζητούν καλύτερους όρους (για δεδομένα ανώτερη ποιότητα, η οποία προσφέρεται στην Ελλάδα) πληρωμών, παράδοσης κ.λπ. και από την άλλη να εξοφλούν όποτε και όπως θέλουν. Πέφτει και στους διαχειριστές και μετέπειτα ιδιοκτήτες των ναυπηγείων, οι οποίοι βασίζονταν στο Δημόσιο για να λειτουργήσουν (σχεδόν μονοπωλιακά) χωρίς ποτέ να κάνουν μια προσπάθεια εξωστρέφειας για να προσεγγίσουν πελάτες από το εξωτερικό, όποτε αυτό ήταν δυνατόν. Πέφτει επίσης και στους συνδικαλιστές που σε δεδομένες περιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι πιο ελαστικοί και να δώσουν "ανάσες" στο χώρο που τους δίνει δουλειά -αυτές βέβαια θα έπρεπε να γίνονται με μέτρο αλλά και με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Οι τελευταίοι μπορεί να έχουν αναλογιστικά τις λιγότερες ευθύνες αλλά έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τον έλεγχο που το νομικό πλαίσιο του δίνει στην εταιρεία για να κινηθούν τα πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Τέλος το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει το κράτος. Απέτυχε να κεφαλοποιήσει τη δυναμική των ναυπηγείων, να λάβει σοβαρά αντισταθμιστικά οφέλη (όπως και στις υπόλοιπες αμυντικές δαπάνες), δεν προστάτεψε εργαζομένους και ναυπηγεία και κινήθηκε πάντα με γνώμονα το συμφέρον των ιδιοκτητών και των εφοπλιστών, επιλέγοντας την ευκολότερη και όχι την μακροχρόνια καλύτερη λύση. Έτσι φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Άλλα θα πληρώνει ο τουρίστας του εξωτερικού και άλλο ο Έλληνας, όσον αφορά τα τουριστικά πακέτα, σύμφωνα με δηλώσεις του κυρίου Βενιζέλου. Τα πακέτα all Inclusive και η ημιδιατροφή από τουρίστες του εξωτερικού θα επιβαρύνονται με ΦΠΑ 13% και όχι 23%, κάτι που δεν θα ισχύει για τους Έλληνες που θα κλείνουν το ίδιο πακέτο από το εσωτερικό. "θα ληφθεί ειδική μέριμνα για το ενιαίο πακέτο εξαγωγικού τουρισμού. Η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση δεν θα θίξει τη φορολογική επιβάρυνση του ενιαίου πακέτου των τουριστικών επιχειρήσεων που λειτουργούν προς το εξωτερικό, λειτουργούν δηλαδή εξαγωγικά. Δεν θα επιβαρυνθεί το πακέτο αυτό, ώστε να παραμείνει ανταγωνιστικό το ελληνικό τουριστικό προϊόν που έχει τεράστια σημασία για την οικονομία, για τη φορολογία, για την απασχόληση" τόνισε ο κ. Βενιζέλος.
Καταπληκτική η δήλωση του κυρίου Βενιζέλου, που θα έπρεπε να τον πάρουν με τα γιαούρτια μετά απ' αυτό (αλλά βέβαια και προ αυτού γι' άλλους λόγους). Είναι δυνατόν οι Έλληνες ν' αντιμετωπίζονται ως "παιδιά ενός κατώτερου Θεού" μέσα στην ίδια τους την χώρα; Και στο κάτω-κάτω δεν είναι το "all-inclusive" εκείνο το πακέτο που όλοι οι φορείς (πλην των ξενοδόχων) καταδικάζουν ως "ταφόπλακα" για την τουριστική ανάπτυξη αφού συγκεντρώνει σ' ένα σημείο (δηλ. το ξενοδοχείο) την τουριστική δραστηριότητα; Η ίδια η κυβέρνηση μάλιστα δεν είναι εκείνη που δήλωνε προ ολίγου καιρού ότι θα εξαιρεί από τους αναπτυξιακούς νόμους τις τουριστικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν τέτοια πακέτα; Αντ' αυτού τώρα τα επιβραβεύει; Το τουριστικό πακέτο στην χώρα μας πάσχει γι' άλλους λόγους και κυρίως λόγω της λάθος κατεύθυνσης του, που στηρίζεται στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες, για εκείνους που βαυκαλίζονται την ανάπτυξη, αλλά λειτουργούν με παρωχημένες μεθόδους...
Πηγές ειδήσεων: "Ναυτεμπορική", "Ημερησία".
Σε μία περίοδο που όλοι αναζητούν τρόπους για να επιτευχθεί η πολυπόθητη ανάπτυξη, ένας κλάδος με τεράστιες δυνατότητες, αφού υπό προϋποθέσεις υπάρχει η δυνατότητα να έχει τη στήριξη της μεγαλύτερης ναυτιλίας του κόσμου, της ελληνόκτητης, συνεχίζει να «αιμορραγεί». Μάλιστα από πλευράς κυβέρνησης φαίνεται ότι η υπόθεση αναζήτησης και εφαρμογής σχεδίου διάσωσης του κλάδου φαίνεται ότι έχει «παγώσει». Σύμφωνα με πληροφορίες την προηγούμενη εβδομάδα στη συνεδρίαση της κυβερνητικής επιτροπής, όπου ήταν προγραμματισμένο να συζητηθεί διεξοδικά το θέμα και να ληφθούν αποφάσεις, τελικά δεν συζητήθηκε.
Επίσης σε άλλη σύσκεψη που πραγματοποιήθηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης Ανταγωνιστικότητας και Ναυτιλίας με φορείς της ναυπηγοεπισκευής, στελέχη του Υπουργείου αποκάλυψαν ότι ένα από τα σενάρια που υπάρχουν στο τραπέζι είναι «να ξεκινήσουν από το μηδέν». Αυτή τη στιγμή το εμπορικό τμήμα του ναυπηγείου Σκαραμαγκά με απόφαση της Ε.Ε. παραμένει κλειστό, με αποτέλεσμα η μεγάλη δεξαμενή που αποτελεί «κράχτη», για μεγάλα και μικρά πλοία να μη λειτουργεί.
Ταυτόχρονα τα ναυπηγεία Ελευσίνας έχουν μπει στο άρθρο 99, ενώ μέσα στο καλοκαίρι η μεγάλη τους δεξαμενή «βούλιαξε» και δεν έχει ακόμα επιδιορθωθεί. Αυτό επηρεάζει άμεσα και τη ναυπηγοεπισκευή, η οποία βρίσκεται σε διαρκή ύφεση και εξαρτάται άμεσα από τη λειτουργία των μεγάλων ναυπηγείων. Παράλληλα και τα σχέδια για αναβάθμιση της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης Περάματος έχουν «μπει σε βαθιά κατάψυξη», όπως χαρακτηριστικά ανέφεραν παράγοντες του κλάδου. Η κατάσταση έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο, όπου Ελληνες εφοπλιστές που θέλουν να φέρουν τα πλοία τους στη χώρα για επισκευές να μην μπορούν να βρουν δεξαμενή για να τα «ανεβάσουν».
Σύμφωνα με πληροφορίες το φαινόμενο αυτό έχει ενταθεί το τελευταίο διάστημα στη διάρκεια του οποίου έχει παρατηρηθεί ταυτόχρονα αύξηση του ενδιαφέροντος του ελληνικού εφοπλισμού να φέρει πλοία στη χώρα για επισκευές. Αποτέλεσμα όλων αυτών ο μεγάλος κερδισμένος να είναι τα ανταγωνιστικά ναυπηγεία της Τουρκίας τα οποία εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες του ελληνικού συστήματος.
Η πλειονότητα των εμπλεκομένων με το μέλλον της ναυπηγικής βιομηχανίας της χώρας φορέων συμφωνεί ότι μοναδική λύση για να καταστεί εφικτή η σωτηρία του κλάδου είναι η δημιουργία ενός ενιαίου φορέα που θα περιλαμβάνει τα ναυπηγεία Σκαραμαγκά, τα ναυπηγεία Ελευσίνας και τη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη και, αφού πρώτα ξεπερασθούν όμως τα προβλήματα που υπάρχουν, να συμφωνήσουν όλες οι πλευρές για το πώς θα λειτουργήσει ο ενιαίος φορέας.
Επίσης να υπάρξει μέριμνα σε συμφωνία με την Ε.Ε. για την επαναλειτουργία του εμπορικού τμήματος του Σκαραμαγκά, για τη βιωσιμότητα των ναυπηγείων Ελευσίνας, αλλά και για επενδύσεις στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη, σε εξοπλισμό και κυρίως σε πλωτές δεξαμενές, και για τη μετατροπή της σε Βιομηχανικό Πάρκο στα πρότυπα του ΒΙΠΑΣ Σχιστού στο οποίο έχει μεταφερθεί ένα μεγάλο ποσοστό των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στο κλάδο.
Χαρακτηριστική της κατάστασης είναι και οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού Εθνικής Αμύνης, Πάνου Μπεγλίτη, που ανέφερε ότι «Δεν μπορούμε να στηρίξουμε -και το λέω αυτό με απόλυτη ειλικρίνεια- μόνο με τις προμήθειες των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων τις βιομηχανίες και τα ναυπηγεία», τόνισε.
Για την υποστήριξη της ναυπηγικής βιομηχανίας ώστε να καταστεί ανταγωνιστική και να ξανακατασκευαστούν πλοία στη χώρα μας χρειάζονται πέραν της αναδιοργάνωσης του κλάδου και πολιτικές ενίσχυσης. Πολιτικές όπως η στήριξη με κρατικές εγγυήσεις των δανείων υπέρ των ναυπηγείων, όπως γίνεται νόμιμα και σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες με ναυπηγική βιομηχανία.
Χαρακτηριστικές της άποψης του ελληνικού εφοπλισμού ήταν και οι δηλώσεις που έκανε ο καπετάν Παναγιώτης Τσάκος όταν έγινε η τελετή ονοματαδοσίας του πλοίου του ομίλου «Ian M» στο λιμάνι του Πειραιά.
«Στα 30 μου ναυπηγούσαμε βαπόρια στην Ελλάδα. Ας ξανακάνουμε όραμά μας να μας αξιώσει ο Θεός σύντομα να βαφτίζουμε και να υψώνουμε τη σημαία μας σε πλοία που να χτίζονται πάλι από Έλληνες σε ελληνικά ναυπηγεία. Η πραγματοποίηση του ονείρου αυτού είναι χρέος μας εθνικό και επαφίεται στη συναίνεση και τον πατριωτισμό μας. Το οφείλουμε και πιστεύω απόλυτα, πως το μπορούμε», είχε τονίσει.
Σχόλιο: Μπορεί ο τρόπος που αντιμετώπισαν τα ναυπηγεία της χώρας μας οι κατά καιρούς κυβερνήσεις να ήταν ευκαιριακός (αφού αντιμετώπιζαν τα προβλήματα με πρόχειρες λύσεις χωρίς όραμα ανάπτυξης), αλλά η ευθύνη για τη σημερινή κατάσταση πέφτει σε όλους. Καταρχήν στους ίδιους τους εφοπλιστές οι οποίοι βασισμένοι στις σχέσεις τους με την κυβερνητική εξουσία, "φέσωναν" με χαρακτηριστική ευκολία τα ναυπηγεία στα οποία επισκεύαζαν τα πλοία τους και κατασκεύαζαν τα κότερά τους σπρώχνοντάς τα προς τον επαχθή δανεισμό και την απαξίωση. Έτσι οι δηλώσεις του κυρίου Τσάκου μπορεί ν' απηχούν την αλήθεια αλλά όμως μοιάζουν με κροκοδείλια δάκρυα, αφού δε γίνεται από την μια να ζητούν καλύτερους όρους (για δεδομένα ανώτερη ποιότητα, η οποία προσφέρεται στην Ελλάδα) πληρωμών, παράδοσης κ.λπ. και από την άλλη να εξοφλούν όποτε και όπως θέλουν. Πέφτει και στους διαχειριστές και μετέπειτα ιδιοκτήτες των ναυπηγείων, οι οποίοι βασίζονταν στο Δημόσιο για να λειτουργήσουν (σχεδόν μονοπωλιακά) χωρίς ποτέ να κάνουν μια προσπάθεια εξωστρέφειας για να προσεγγίσουν πελάτες από το εξωτερικό, όποτε αυτό ήταν δυνατόν. Πέφτει επίσης και στους συνδικαλιστές που σε δεδομένες περιπτώσεις θα μπορούσαν να είναι πιο ελαστικοί και να δώσουν "ανάσες" στο χώρο που τους δίνει δουλειά -αυτές βέβαια θα έπρεπε να γίνονται με μέτρο αλλά και με γνώμονα το κοινό συμφέρον. Οι τελευταίοι μπορεί να έχουν αναλογιστικά τις λιγότερες ευθύνες αλλά έπρεπε να χρησιμοποιήσουν τον έλεγχο που το νομικό πλαίσιο του δίνει στην εταιρεία για να κινηθούν τα πράγματα προς τη σωστή κατεύθυνση. Τέλος το μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης το έχει το κράτος. Απέτυχε να κεφαλοποιήσει τη δυναμική των ναυπηγείων, να λάβει σοβαρά αντισταθμιστικά οφέλη (όπως και στις υπόλοιπες αμυντικές δαπάνες), δεν προστάτεψε εργαζομένους και ναυπηγεία και κινήθηκε πάντα με γνώμονα το συμφέρον των ιδιοκτητών και των εφοπλιστών, επιλέγοντας την ευκολότερη και όχι την μακροχρόνια καλύτερη λύση. Έτσι φτάσαμε στο σημερινό αδιέξοδο.
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Άλλα θα πληρώνει ο τουρίστας του εξωτερικού και άλλο ο Έλληνας, όσον αφορά τα τουριστικά πακέτα, σύμφωνα με δηλώσεις του κυρίου Βενιζέλου. Τα πακέτα all Inclusive και η ημιδιατροφή από τουρίστες του εξωτερικού θα επιβαρύνονται με ΦΠΑ 13% και όχι 23%, κάτι που δεν θα ισχύει για τους Έλληνες που θα κλείνουν το ίδιο πακέτο από το εσωτερικό. "θα ληφθεί ειδική μέριμνα για το ενιαίο πακέτο εξαγωγικού τουρισμού. Η αύξηση του ΦΠΑ στην εστίαση δεν θα θίξει τη φορολογική επιβάρυνση του ενιαίου πακέτου των τουριστικών επιχειρήσεων που λειτουργούν προς το εξωτερικό, λειτουργούν δηλαδή εξαγωγικά. Δεν θα επιβαρυνθεί το πακέτο αυτό, ώστε να παραμείνει ανταγωνιστικό το ελληνικό τουριστικό προϊόν που έχει τεράστια σημασία για την οικονομία, για τη φορολογία, για την απασχόληση" τόνισε ο κ. Βενιζέλος.
Καταπληκτική η δήλωση του κυρίου Βενιζέλου, που θα έπρεπε να τον πάρουν με τα γιαούρτια μετά απ' αυτό (αλλά βέβαια και προ αυτού γι' άλλους λόγους). Είναι δυνατόν οι Έλληνες ν' αντιμετωπίζονται ως "παιδιά ενός κατώτερου Θεού" μέσα στην ίδια τους την χώρα; Και στο κάτω-κάτω δεν είναι το "all-inclusive" εκείνο το πακέτο που όλοι οι φορείς (πλην των ξενοδόχων) καταδικάζουν ως "ταφόπλακα" για την τουριστική ανάπτυξη αφού συγκεντρώνει σ' ένα σημείο (δηλ. το ξενοδοχείο) την τουριστική δραστηριότητα; Η ίδια η κυβέρνηση μάλιστα δεν είναι εκείνη που δήλωνε προ ολίγου καιρού ότι θα εξαιρεί από τους αναπτυξιακούς νόμους τις τουριστικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν τέτοια πακέτα; Αντ' αυτού τώρα τα επιβραβεύει; Το τουριστικό πακέτο στην χώρα μας πάσχει γι' άλλους λόγους και κυρίως λόγω της λάθος κατεύθυνσης του, που στηρίζεται στην ποσότητα και όχι στην ποιότητα. Αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες, για εκείνους που βαυκαλίζονται την ανάπτυξη, αλλά λειτουργούν με παρωχημένες μεθόδους...
Πηγές ειδήσεων: "Ναυτεμπορική", "Ημερησία".
Ετικέτες
βιοτεχνία-βιομηχανία,
ναυτιλία,
τουρισμός,
ΦΠΑ
Δευτέρα 22 Αυγούστου 2011
Μη συνταγματικό το νομοσχέδιο για ΑΕΙ και ΤΕΙ / Οικολογικό έγκλημα στα Μαστιχοχώρια της Χίου
Είδηση: Ενστάσεις και προβληματισμοί αναφορικά με τη συνταγματικότητα σειρά διατάξεων του νομοσχεδίου για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, διατυπώνονται η έκθεση του Επιστημονικού Συμβουλίου της Βουλής.
Η έκθεση ξεκινά από τη διαπίστωση ότι κατά το Σύνταγμα και τη νομολογία του ΣτΕ, «πλήρης αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ δεν μπορεί να είναι η αυτοδιοίκηση των τακτικών μόνο καθηγητών, δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται σαν απλά ιδρύματα (σύνολα περιουσίας, ταγμένης για εξυπηρέτηση ορισμένου σκοπού), αλλά και σαν «ενώσεις προσώπων».
«...Το Σύνταγμα δεν αγνοεί το σωματειακό στοιχείο, αλλά το διαχωρίζει από τον πυρήνα του πανεπιστημίου», σημειώνεται και προστίθεται ότι ο κοινός νομοθέτης θεσπίζοντας τους κανόνες οργάνωσης και λειτουργίας των ΑΕΙ πρέπει να έχει υπόψη του, εν προκειμένω, τη «φύση του πράγματος, δηλαδή τη συγκρότηση του πανεπιστημιακού χώρου από τους συγκεκριμένους φορείς της διδασκαλίας και της έρευνας, διδάσκοντες και διδασκόμενους και την αποστολή τους, δηλαδή την εκπλήρωση του σκοπού της ανώτατης εκπαίδευσης, προστατεύοντας τα δικαιώματα των μεν και των δε και ρυθμίζοντας αντιστοίχως, τις υποχρεώσεις τους».
Ενστάσεις εκφράζονται για τις προϋποθέσεις και τα προσόντα για την κατάληψη θέσης καθηγητή που το νομοσχέδιο κάνει παραπομπή στον Οργανισμό κάθε ΑΕΙ. Όπως αναφέρει, «προσόντα και πρόσθετες προϋποθέσεις για την κατάληψη θέσης καθηγητή κάθε βαθμίδας δεν αποτελούν μόνον εσωτερικό θέμα κάθε ιδρύματος, αλλά επιδρούν και στα λοιπά ιδρύματα της χώρας, καθώς και στη λειτουργία της Πολιτείας στο σύνολο της».
Αντιρρήσεις εκφράζονται στην έκθεση για τις εκλογές, ως εξωτερικών μελών του Συμβουλίου διοίκησης, συνταξιούχων καθηγητών, καθώς και εν ενεργεία καθηγητών αλλοδαπών ΑΕΙ. Το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής κάνει ευθέως λόγο για «διακριτικές μεταχειρίσεις υπέρ καθηγητών ελληνικής ιθαγένειας ξένων πανεπιστημίων και των συνταξιούχων καθηγητών άλλων ΑΕΙ του εσωτερικού».
Αναφέρει δε χαρακτηριστικά: «Θα μπορούσε να προκύψει το εξής παράδοξο: Καθηγητής ΑΕΙ, ο οποίος έχει διανύσει μεγάλο αριθμό ετών σε ΑΕΙ, αλλά έχει λάβει τη σύνταξη του από άλλο ΑΕΙ, στο οποίο υπηρέτησε πολύ λιγότερο χρόνο, να μην κωλύεται να μετάσχει στο Συμβούλιο του πρώτου ΑΕΙ, αλλά να κωλύεται να μετάσχει στο Συμβούλιο του δεύτερου ΑΕΙ από το οποίο συνταξιοδοτήθηκε».
Ακόμα, το Επιστημονικό Συμβούλιο αφού προσδιορίζει ότι η διεύρυνση των ειδικών εκλεκτορικών σωμάτων με καθηγητές ξένων πανεπιστημίων δεν έχει κριθεί δικαστικά, σημειώνει ότι «τίθεται το ερώτημα αν η διάταξη συνάδει με την πλήρη Αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ. Αν, δηλαδή, μπορεί να γίνει συγκρότηση οργάνων διοίκησης των ΑΕΙ με συμμετοχή ξένων καθηγητών».
Σε κάθε περίπτωση αυτό θα αποτελέσει, εν αμφισβητήσει, αντικείμενο δικαστικής εκτίμησης, καταλήγει η έκθεση.
Το Επιστημονικό Συμβούλιο αποκλείει κατηγορηματικά την προοπτική να εκλεγεί πρύτανης από πανεπιστήμιο του εξωτερικού, όπως αναφέρει το άρθρο 8, παράγραφος 14, του σχεδίου νόμου. Στην έκθεση σημειώνεται ότι «ο πρύτανης πρέπει να είναι μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας του συγκεκριμένου εκάστοτε ΑΕΙ».
Προβληματισμός διατυπώνεται, επίσης, για τις αυστηρές προϋποθέσεις και περιορισμούς που θέτει το νομοσχέδιο για την εκλογή καθηγητή οποιασδήποτε βαθμίδας, ενώ εκφράζονται ενστάσεις για την επιλογή και εξέλιξη καθηγητών όλων των βαθμίδων από ειδικές επιτροπές, εφόσον σε αυτές συμμετέχουν και μέλη ΑΕΙ του εξωτερικού.
Χαρακτηριστικά τονίζεται στην έκθεση ότι ο όρος διαπρεπής καθηγητής της αλλοδαπής που αναφέρεται στο σχέδιο νόμου, ως προϋπόθεση γραπτής αξιολόγησης για την εξέλιξη ενός καθηγητή «είναι όρος νομικώς μη αξιολογήσιμος ενώ θα ήταν άτοπο να διαχωριστούν οι καθηγητές του ίδιου του ΑΕΙ στις υποκατηγορίες των «διαπρεπών» και των «μη διαπρεπών».
Σχόλιο: Σε μια περίοδο που οι ενστάσεις για το νομοσχέδιο είναι κυρίως ακαδημαϊκές (διαβάστε εδώ λεπτομέρειες), το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής παρουσιάζει τα πράγματα από την νομοθετική τους πλευρά. Αρκετές οι ενστάσεις και οι προβληματισμοί, που σε αντίθεση με τα όσα είχαν παρουσιαστεί για το Μνημόνιο από το ίδιο συμβούλιο (θυμηθείτε εδώ), ίσως αποτελέσουν μια δικαιολογία για την κυβέρνηση για να αναδιπλωθεί και να προχωρήσει σε τροποποιήσεις του σχεδίου. Όπως και να έχει οι ενστάσεις αυτές αποδεικνύουν την προχειρότητα με την οποία "συγγράφηκε" το πόνημα αυτό, χωρίς να γίνει ο απαραίτητος διάλογος με νομικούς και τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Είναι κρίμα γιατί θα έπρεπε σε τέτοια ζητήματα να υπήρχε μεγαλύτερη σπουδή" από την κυβέρνηση.
Και κάτι ακόμα... Αλιεύσαμε την παρακάτω είδηση στο "Παρόν", σχετική με μια επένδυση ιχθυοκαλλιέργειας στην Χίο. Αξίζει να τη δούμε με προσοχή αφού η υπόθεση παρουσιάζεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα με τη στάση της πολιτείας να είναι "περίεργη" και να είναι σε συνέχεια της στάσης της απέναντι και σε άλλα παρόμοια ζητήματα (δείτε εδώ κι εδώ): "31-12-2010 λοιπόν υπογράφτηκε, λίγο πριν εκπνεύσει ο χρόνος, η απόφαση περί εγκατάστασης μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας παραγωγής 230 χιλιάδων τόνων ψαριών στις θάλασσες ενός μοναδικού ιστορικά, παραγωγικά και μορφολογικά τοπίου, όπως τα Μαστιχοχώρια της Χίου. Η ιδιοσυστασία του εδάφους εκεί είναι μοναδική και γι' αυτό μόνο εκεί φύεται ο μαστιχοφόρος σχοίνος.
Γίνανε απόπειρες μεταφοράς και σε άλλα μέρη της Γης του μαστιχόδενδρου, μα μόνο εκεί, στη νότια Χίο, ευδοκιμεί. Φανταστείτε λοιπόν τις εκατοντάδες χιλιάδες τόνους φωσφόρου που θα ρίχνονται εκεί με τις ιχθυοτροφές, θα επικάθηνται στον βυθό και με το χειμέριο κύμα στις ακτές θα διαβρώνουν το έδαφος, καταστρέφοντας την ιδιοσυστασία του και μαζί τη μοναδική παγκόσμια παραγωγική κληρονομιά της μαστίχας. Αλήθεια, ο σημερινός δήμαρχος Λαμπρινούδης και πρώην νομάρχης τι λέει; Γιατί έχει παγώσει την εντολή ανάκλησης της απόφασης;
Ο κύριος Σηφουνάκης το ξέρει; Στην πρότασή του για χωροθέτηση ιχθυοκαλλιεργειών ο ίδιος έχει εξαιρέσει τις θάλασσες των Μαστιχοχωρίων, σεβόμενος την παγκόσμια μοναδικότητά τους. Τώρα τι άλλαξε για να γίνει το έγκλημα; Ο ευαίσθητος οικολογικά πρωθυπουργός το ξέρει; Γιατί στις πλατείες των Μαστιχοχωρίων ψιθυρίζεται έντονα ότι η εντολή για την καταστροφή δόθηκε άνωθεν, κομματικά και μάλλον από άγνοια.
Ο πρώην Δήμος Μαστιχοχωρίων, που καταργήθηκε με τον «Καλλικράτη», είχε αρνηθεί την εγκατάσταση της μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας, κατανοώντας την καταστροφικότητά της, ενώ οι πρώην δημοτικοί σύμβουλοι, είχαν προσβάλει την απόφαση στο Σ.τ.Ε. Με την αλλαγή και την κατάργηση του Δήμου Μαστοχοχωρίων, την υπόθεση την πήρε ο νέος δήμος και δήμαρχος Χίου. Αυτός «ξέρει» πως ήδη πίσω από την πλάτη όλων άρχισαν και ποντίζονται οι κλωβοί και μάλιστα πριν ψηφιστεί ο νόμος για τη χωροθέτηση. Μήπως αφήνεται έτσι το πράμα ώστε να περάσει η προθεσμία προσβολής και να βρεθεί η Πολιτεία προ τετελεσμένου;"
Πηγές: "Τα Νέα", "Παρόν" / Ένα εξαιρετικό άρθρο του Θ.Διζέλου από το "Παρόν" για το πόσο βαθιά είναι η κρίση του καπιταλισμού σήμερα, μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Η έκθεση ξεκινά από τη διαπίστωση ότι κατά το Σύνταγμα και τη νομολογία του ΣτΕ, «πλήρης αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ δεν μπορεί να είναι η αυτοδιοίκηση των τακτικών μόνο καθηγητών, δεν μπορεί να αντιμετωπίζονται σαν απλά ιδρύματα (σύνολα περιουσίας, ταγμένης για εξυπηρέτηση ορισμένου σκοπού), αλλά και σαν «ενώσεις προσώπων».
«...Το Σύνταγμα δεν αγνοεί το σωματειακό στοιχείο, αλλά το διαχωρίζει από τον πυρήνα του πανεπιστημίου», σημειώνεται και προστίθεται ότι ο κοινός νομοθέτης θεσπίζοντας τους κανόνες οργάνωσης και λειτουργίας των ΑΕΙ πρέπει να έχει υπόψη του, εν προκειμένω, τη «φύση του πράγματος, δηλαδή τη συγκρότηση του πανεπιστημιακού χώρου από τους συγκεκριμένους φορείς της διδασκαλίας και της έρευνας, διδάσκοντες και διδασκόμενους και την αποστολή τους, δηλαδή την εκπλήρωση του σκοπού της ανώτατης εκπαίδευσης, προστατεύοντας τα δικαιώματα των μεν και των δε και ρυθμίζοντας αντιστοίχως, τις υποχρεώσεις τους».
Ενστάσεις εκφράζονται για τις προϋποθέσεις και τα προσόντα για την κατάληψη θέσης καθηγητή που το νομοσχέδιο κάνει παραπομπή στον Οργανισμό κάθε ΑΕΙ. Όπως αναφέρει, «προσόντα και πρόσθετες προϋποθέσεις για την κατάληψη θέσης καθηγητή κάθε βαθμίδας δεν αποτελούν μόνον εσωτερικό θέμα κάθε ιδρύματος, αλλά επιδρούν και στα λοιπά ιδρύματα της χώρας, καθώς και στη λειτουργία της Πολιτείας στο σύνολο της».
Αντιρρήσεις εκφράζονται στην έκθεση για τις εκλογές, ως εξωτερικών μελών του Συμβουλίου διοίκησης, συνταξιούχων καθηγητών, καθώς και εν ενεργεία καθηγητών αλλοδαπών ΑΕΙ. Το Επιστημονικό Συμβούλιο της Βουλής κάνει ευθέως λόγο για «διακριτικές μεταχειρίσεις υπέρ καθηγητών ελληνικής ιθαγένειας ξένων πανεπιστημίων και των συνταξιούχων καθηγητών άλλων ΑΕΙ του εσωτερικού».
Αναφέρει δε χαρακτηριστικά: «Θα μπορούσε να προκύψει το εξής παράδοξο: Καθηγητής ΑΕΙ, ο οποίος έχει διανύσει μεγάλο αριθμό ετών σε ΑΕΙ, αλλά έχει λάβει τη σύνταξη του από άλλο ΑΕΙ, στο οποίο υπηρέτησε πολύ λιγότερο χρόνο, να μην κωλύεται να μετάσχει στο Συμβούλιο του πρώτου ΑΕΙ, αλλά να κωλύεται να μετάσχει στο Συμβούλιο του δεύτερου ΑΕΙ από το οποίο συνταξιοδοτήθηκε».
Ακόμα, το Επιστημονικό Συμβούλιο αφού προσδιορίζει ότι η διεύρυνση των ειδικών εκλεκτορικών σωμάτων με καθηγητές ξένων πανεπιστημίων δεν έχει κριθεί δικαστικά, σημειώνει ότι «τίθεται το ερώτημα αν η διάταξη συνάδει με την πλήρη Αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ. Αν, δηλαδή, μπορεί να γίνει συγκρότηση οργάνων διοίκησης των ΑΕΙ με συμμετοχή ξένων καθηγητών».
Σε κάθε περίπτωση αυτό θα αποτελέσει, εν αμφισβητήσει, αντικείμενο δικαστικής εκτίμησης, καταλήγει η έκθεση.
Το Επιστημονικό Συμβούλιο αποκλείει κατηγορηματικά την προοπτική να εκλεγεί πρύτανης από πανεπιστήμιο του εξωτερικού, όπως αναφέρει το άρθρο 8, παράγραφος 14, του σχεδίου νόμου. Στην έκθεση σημειώνεται ότι «ο πρύτανης πρέπει να είναι μέλος της πανεπιστημιακής κοινότητας του συγκεκριμένου εκάστοτε ΑΕΙ».
Προβληματισμός διατυπώνεται, επίσης, για τις αυστηρές προϋποθέσεις και περιορισμούς που θέτει το νομοσχέδιο για την εκλογή καθηγητή οποιασδήποτε βαθμίδας, ενώ εκφράζονται ενστάσεις για την επιλογή και εξέλιξη καθηγητών όλων των βαθμίδων από ειδικές επιτροπές, εφόσον σε αυτές συμμετέχουν και μέλη ΑΕΙ του εξωτερικού.
Χαρακτηριστικά τονίζεται στην έκθεση ότι ο όρος διαπρεπής καθηγητής της αλλοδαπής που αναφέρεται στο σχέδιο νόμου, ως προϋπόθεση γραπτής αξιολόγησης για την εξέλιξη ενός καθηγητή «είναι όρος νομικώς μη αξιολογήσιμος ενώ θα ήταν άτοπο να διαχωριστούν οι καθηγητές του ίδιου του ΑΕΙ στις υποκατηγορίες των «διαπρεπών» και των «μη διαπρεπών».
Σχόλιο: Σε μια περίοδο που οι ενστάσεις για το νομοσχέδιο είναι κυρίως ακαδημαϊκές (διαβάστε εδώ λεπτομέρειες), το επιστημονικό συμβούλιο της Βουλής παρουσιάζει τα πράγματα από την νομοθετική τους πλευρά. Αρκετές οι ενστάσεις και οι προβληματισμοί, που σε αντίθεση με τα όσα είχαν παρουσιαστεί για το Μνημόνιο από το ίδιο συμβούλιο (θυμηθείτε εδώ), ίσως αποτελέσουν μια δικαιολογία για την κυβέρνηση για να αναδιπλωθεί και να προχωρήσει σε τροποποιήσεις του σχεδίου. Όπως και να έχει οι ενστάσεις αυτές αποδεικνύουν την προχειρότητα με την οποία "συγγράφηκε" το πόνημα αυτό, χωρίς να γίνει ο απαραίτητος διάλογος με νομικούς και τους άμεσα ενδιαφερόμενους. Είναι κρίμα γιατί θα έπρεπε σε τέτοια ζητήματα να υπήρχε μεγαλύτερη σπουδή" από την κυβέρνηση.
Και κάτι ακόμα... Αλιεύσαμε την παρακάτω είδηση στο "Παρόν", σχετική με μια επένδυση ιχθυοκαλλιέργειας στην Χίο. Αξίζει να τη δούμε με προσοχή αφού η υπόθεση παρουσιάζεται ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα με τη στάση της πολιτείας να είναι "περίεργη" και να είναι σε συνέχεια της στάσης της απέναντι και σε άλλα παρόμοια ζητήματα (δείτε εδώ κι εδώ): "31-12-2010 λοιπόν υπογράφτηκε, λίγο πριν εκπνεύσει ο χρόνος, η απόφαση περί εγκατάστασης μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας παραγωγής 230 χιλιάδων τόνων ψαριών στις θάλασσες ενός μοναδικού ιστορικά, παραγωγικά και μορφολογικά τοπίου, όπως τα Μαστιχοχώρια της Χίου. Η ιδιοσυστασία του εδάφους εκεί είναι μοναδική και γι' αυτό μόνο εκεί φύεται ο μαστιχοφόρος σχοίνος.
Γίνανε απόπειρες μεταφοράς και σε άλλα μέρη της Γης του μαστιχόδενδρου, μα μόνο εκεί, στη νότια Χίο, ευδοκιμεί. Φανταστείτε λοιπόν τις εκατοντάδες χιλιάδες τόνους φωσφόρου που θα ρίχνονται εκεί με τις ιχθυοτροφές, θα επικάθηνται στον βυθό και με το χειμέριο κύμα στις ακτές θα διαβρώνουν το έδαφος, καταστρέφοντας την ιδιοσυστασία του και μαζί τη μοναδική παγκόσμια παραγωγική κληρονομιά της μαστίχας. Αλήθεια, ο σημερινός δήμαρχος Λαμπρινούδης και πρώην νομάρχης τι λέει; Γιατί έχει παγώσει την εντολή ανάκλησης της απόφασης;
Ο κύριος Σηφουνάκης το ξέρει; Στην πρότασή του για χωροθέτηση ιχθυοκαλλιεργειών ο ίδιος έχει εξαιρέσει τις θάλασσες των Μαστιχοχωρίων, σεβόμενος την παγκόσμια μοναδικότητά τους. Τώρα τι άλλαξε για να γίνει το έγκλημα; Ο ευαίσθητος οικολογικά πρωθυπουργός το ξέρει; Γιατί στις πλατείες των Μαστιχοχωρίων ψιθυρίζεται έντονα ότι η εντολή για την καταστροφή δόθηκε άνωθεν, κομματικά και μάλλον από άγνοια.
Ο πρώην Δήμος Μαστιχοχωρίων, που καταργήθηκε με τον «Καλλικράτη», είχε αρνηθεί την εγκατάσταση της μονάδας ιχθυοκαλλιέργειας, κατανοώντας την καταστροφικότητά της, ενώ οι πρώην δημοτικοί σύμβουλοι, είχαν προσβάλει την απόφαση στο Σ.τ.Ε. Με την αλλαγή και την κατάργηση του Δήμου Μαστοχοχωρίων, την υπόθεση την πήρε ο νέος δήμος και δήμαρχος Χίου. Αυτός «ξέρει» πως ήδη πίσω από την πλάτη όλων άρχισαν και ποντίζονται οι κλωβοί και μάλιστα πριν ψηφιστεί ο νόμος για τη χωροθέτηση. Μήπως αφήνεται έτσι το πράμα ώστε να περάσει η προθεσμία προσβολής και να βρεθεί η Πολιτεία προ τετελεσμένου;"
Πηγές: "Τα Νέα", "Παρόν" / Ένα εξαιρετικό άρθρο του Θ.Διζέλου από το "Παρόν" για το πόσο βαθιά είναι η κρίση του καπιταλισμού σήμερα, μπορείτε να διαβάσετε εδώ.
Κυριακή 21 Αυγούστου 2011
Ναρκωτικά και αύξηση των αστέγων στην Ελλάδα του σήμερα / Κι άλλες χώρες ζητούν εγγυήσεις για να δώσουν δανεικά
Στις κοινωνικές προεκτάσεις της εφαρμογής των μνημονιακών μέτρων έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν παρουσιάζοντας τις επιπτώσεις του σε πολλές πτυχές της κοινωνίας (δείτε εδώ για τα πολυϊατρεία, εδώ για την αύξηση εγκαταλείψεων παιδιών κι εδώ για το κράτος πρόνοιας). Σας παραθέτουμε ένα συγκλονιστικό ρεπορτάζ της Γεωργίας Δάμα, το οποίο δημοσιεύτηκε στην "Ελευθεροτυπία", το οποίο περιγράφει γλαφυρά το τι συμβαίνει σε απόσταση αναπνοής από εμάς...
"Ενας άλλος κόσμος, υπόγειος, ξετυλίγεται στην πίσω πλευρά της πλατείας Κλαυθμώνος στο κέντρο της Αθήνας. Μια εικόνα που κανείς δεν φαντάζεται ότι θα συναντήσει σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ανθρωποι, ακαθαρσίες και ναρκωτικές ουσίες σε κάθε παγκάκι. Και σκόρπιες κουβέντες για μαχαιρώματα τις νύχτες. Η εικόνα στην πλατεία -ακόμη και την ημέρα- είναι τραγική. Ανθρώπινα ράκη, ξαπλωμένα σαν σκιές, ανακατεμένα με μιαν αφόρητη δυσοσμία. Η πλατεία μοιάζει με χωματερή ανθρώπων. Τα μεσημέρια του Αυγούστου στην πλατεία το θερμόμετρο χτυπάει κόκκινο. Κάποιοι περαστικοί σταματούν στα ΑΤΜ των τραπεζών και αποχωρούν βιαστικά. Δίπλα σε κάθε περαστικό στήνεται κι ένας άστεγος χρήστης ουσιών, ζητώντας έστω ένα ευρώ, κάτι για φαγητό. Ολοι τους είναι εξαθλιωμένοι, βρώμικοι και αποστεωμένοι.
Ο Μιχάλης είναι μόνιμος κάτοικος της πλατείας, σ' αυτήν έβγαλε το χειμώνα: «Δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα και βρεθήκαμε στο δρόμο. Δεν μπορείς να πλυθείς, δεν υπάρχει τουαλέτα. Και γίναμε πολλοί. Αλλά δεν υπάρχει τρόπος να καλύψουμε τις στοιχειώδεις ανάγκες μας. Κι ούτε φταίμε εμείς για όλες τις κλοπές που γίνονται εδώ. Κι αν φύγουμε, πού θα πάμε; Αν δεν βρεθεί χώρος, δεν λύνεται το πρόβλημα. Οταν νυχτώνει, η πλατεία γεμίζει. Τέτοια ώρα οι περισσότεροι λείπουν. Ψάχνουν για φαγητό και ίσκιο».
Χοντρές μύγες και δυσοσμία απλώνονται στην κάτω πλευρά της πλατείας. Αδεια πλαστικά μπουκάλια και ποτήρια, άδειες σακούλες, σκουπίδια και ακαθαρσίες. Στους τσιμεντένιους πάγκους ακούμπησαν τα υπάρχοντά τους: βρώμικα μπουκάλια με νερό, ρούχα και κουβέρτες. Οι πεζοί περνούν περιμετρικά. Δεκάδες άνθρωποι ξαπλωμένοι στα παγκάκια, ακίνητοι, κοιτάζουν απορημένοι.
«Να φύγετε από 'δώ. Εδώ μένουμε εμείς», λέει κάποιος απ' το παγκάκι και βυθίζεται στον ύπνο. Είναι δύσκολο να διακρίνεις την ηλικία του, όπως και των υπολοίπων. Ολοι φαίνονται γερασμένοι.
Αστυνομικοί περιπολούν στη γωνία. Το πεζοδρόμιο και το χώμα της πλατείας έχουν γεμίσει ακαθαρσίες. Σε κάθε παγκάκι υπάρχει ένας άστεγος. «Ποτέ δεν πας στο παγκάκι του άλλου. Πριν από δύο μήνες έγινε φονικό. Ενας νέος έκατσε στο παγκάκι του παλιού κι ο άλλος έβγαλε μαχαίρι και τον έσφαξε», λένε.
«Κόλαση γίνεται κάθε πρωί που βγαίνουν από τις κούτες. Γεμίζει η πλατεία. Ολοι έγιναν παραβατικοί επειδή ζουν στο δρόμο», λέει η Μαρία, που εργάζεται στο φούρνο της πλατείας. Λέει ότι «κάνουν ενέσεις στο πεζοδρόμιο, ακόμη και μπροστά στα καταστήματα. Τους δίνουμε κάτι να φάνε, για να μην κλέβουν. Και ρούχα τούς δίνουμε. Αλλά διαρκώς ενοχλούν τους πελάτες. Κι οι πελάτες φοβούνται. Ορισμένοι είναι καλά παιδιά, δεν κλέβουν. Οπως ο Γιώργος, που είναι αξιοπρεπής. Η οικογένειά του τον εγκατέλειψε. Τον πήρε το ασθενοφόρο το περασμένο Σάββατο, τον μετέφεραν αιμόφυρτο στον Ερυθρό Σταυρό».
«Είναι άστεγοι, οι περισσότεροι κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών. Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι' αυτούς. Καθημερινά γίνονται κλοπές. Δύο φορές διέρρηξαν το περίπτερο». Εχει τυλίξει τα περιοδικά με προστατευτικό πλέγμα. Λέει ότι βλέπει τους άστεγους της πλατείας να επεκτείνονται: «Κοιμούνται στην Εμπορική Τράπεζα, όπου υπάρχει χώρος. Οταν γίνονται εκδηλώσεις στην πλατεία, έρχεται συνεργείο του δήμου και καθαρίζει».
«Με βάση τον κανονισμό λειτουργίας του Κέντρου Υποδοχής Αστέγων, προσφέρεται στέγη σε όσους δεν είναι εξαρτημένοι», λέει ο Γ. Αποστολόπουλος, υπεύθυνος του ξενώνα του Δήμου Αθηναίων. Διευκρινίζει επίσης ότι «στις υποδομές του δήμου δεν υπάρχει μέριμνα για τους χρήστες, οι οποίοι ενδέχεται να είναι φορείς μεταδοτικών νοσημάτων. Εάν μάλιστα η κοινωνική υπηρεσία έχει υποψίες για κάποιον άστεγο, γίνονται τοξικολογικές εξετάσεις. Γι' αυτούς είναι προσβάσιμο μόνο το πρόγραμμα σίτισης». Ο ίδιος χαρακτηρίζει αναγκαία την ύπαρξη μέριμνας από το υπ. Υγείας και τον ΟΚΑΝΑ, προσθέτοντας ότι «θα πρέπει το κράτος ν' αναλάβει τις ευθύνες του»."
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Φινλανδίας για «χρηματικές εγγυήσεις» άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στην ευρωζώνη, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις άλλων τριών, μέχρι στιγμής, κρατών-μελών της και κατ' ουσίαν θέτοντας σε κίνδυνο τις αποφάσεις για το δεύτερο πακέτο βοήθειας 109 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα. Τον κύκλο των αντιδράσεων άνοιξε η Αυστρία και ακολούθησαν Ολλανδία και Σλοβακία, ενώ παράγοντες της αγοράς βρίσκονται εν αναμονή και της Εσθονίας (σ.σ. μπήκε στην ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2011). Και οι τρεις χώρες ζητούν να έχουν την ίδια μεταχείριση με τη Φινλανδία, κάνοντας σαφές πως δεν μπορεί να υπάρξουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Συνολικά και οι τέσσερις χώρες που έχουν ήδη εκφράσει τις προθέσεις τους συμμετέχουν με περίπου 9,3 δισ. ευρώ στο πρώτο ελληνικό δάνειο. Η Ελλάδα δεν φαίνεται να συζητεί ανάλογου τύπου συμφωνία με άλλες χώρες της ευρωζώνης, διευκρίνιζαν χθες κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Ο κ. Βενιζέλος ρίχνει εμμέσως τα βέλη του εναντίον όσων εγείρουν τέτοιου είδους αξιώσεις, ενώ καλεί την Ε.Ε. να διαχειριστεί τη νέα φάση της κρίσης θυμίζοντάς της ότι «δεν είναι μόνον ή κυρίως ελληνική». Οι αξιώσεις των χωρών προκαλούν την έντονη αντίδραση και των Βρυξελλών. Αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως μετέδωσε χθες το Associated Press, είπε ότι η φινλανδική συμφωνία «δημιουργεί ασυμμετρίες στο πρόγραμμα στήριξης και ανοίγει την πόρτα» για ιδιαίτερες απαιτήσεις από άλλες χώρες.
Στην αρχική είδηση είχαμε αναφερθεί πριν από λίγες μέρες (διαβάστε εδώ), αφού μας είχε προκαλέσει πραγματική κατάπληξη. Απ' ότι φαίνεται λοιπόν η συμφωνία Ελλάδας - Φινλανδίας άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου, αφού δημιούργησε σχετικό τετελεσμένο, το οποίο έχει και μια άλλη παράμετρο που αξίζει να μελετηθεί: αν η χώρα μας έχει τα χρήματα που τις δανείζουν ήδη οι χώρες που ζητούν εγγυήσεις, γιατί δεν τα χρησιμοποιεί απευθείας για αγορά ομολόγων στις δευτερογενείς αγορές, πράγμα που θ' οδηγήσει σε σαφή μείωση του χρέους, χρησιμοποιώντας τα χρήματα που τις δίνουν οι λοιπές χώρες γι' ανανέωση του δανεισμού (δεδομένου πάντα ότι η κυβέρνηση αρνείται να χρησιμοποιήσει εναλλακτικές οδούς αντί του Μνημονίου); Δε θα σχολιάσουμε το πόσο "ενωμένη" δείχνει η Ε.Ε. καθώς και το πόσο πρόχειρη αποδεικνύεται η "σωτηρία" που διαφημίστηκε τόσο έντονα τον Ιούλιο (διαβάστε εδώ αναλυτικά). Αυτά είναι αυταπόδεικτα και δε σηκώνουν σχόλια...
Πηγές: "Ελευθεροτυπία", "Τα Νέα" / Αλήθεια τι απέγινε με την υπόθεση Siemens; Θα τιμωρηθεί κανείς;
"Ενας άλλος κόσμος, υπόγειος, ξετυλίγεται στην πίσω πλευρά της πλατείας Κλαυθμώνος στο κέντρο της Αθήνας. Μια εικόνα που κανείς δεν φαντάζεται ότι θα συναντήσει σε ευρωπαϊκή πρωτεύουσα. Ανθρωποι, ακαθαρσίες και ναρκωτικές ουσίες σε κάθε παγκάκι. Και σκόρπιες κουβέντες για μαχαιρώματα τις νύχτες. Η εικόνα στην πλατεία -ακόμη και την ημέρα- είναι τραγική. Ανθρώπινα ράκη, ξαπλωμένα σαν σκιές, ανακατεμένα με μιαν αφόρητη δυσοσμία. Η πλατεία μοιάζει με χωματερή ανθρώπων. Τα μεσημέρια του Αυγούστου στην πλατεία το θερμόμετρο χτυπάει κόκκινο. Κάποιοι περαστικοί σταματούν στα ΑΤΜ των τραπεζών και αποχωρούν βιαστικά. Δίπλα σε κάθε περαστικό στήνεται κι ένας άστεγος χρήστης ουσιών, ζητώντας έστω ένα ευρώ, κάτι για φαγητό. Ολοι τους είναι εξαθλιωμένοι, βρώμικοι και αποστεωμένοι.
Ο Μιχάλης είναι μόνιμος κάτοικος της πλατείας, σ' αυτήν έβγαλε το χειμώνα: «Δεν έχουμε στον ήλιο μοίρα και βρεθήκαμε στο δρόμο. Δεν μπορείς να πλυθείς, δεν υπάρχει τουαλέτα. Και γίναμε πολλοί. Αλλά δεν υπάρχει τρόπος να καλύψουμε τις στοιχειώδεις ανάγκες μας. Κι ούτε φταίμε εμείς για όλες τις κλοπές που γίνονται εδώ. Κι αν φύγουμε, πού θα πάμε; Αν δεν βρεθεί χώρος, δεν λύνεται το πρόβλημα. Οταν νυχτώνει, η πλατεία γεμίζει. Τέτοια ώρα οι περισσότεροι λείπουν. Ψάχνουν για φαγητό και ίσκιο».
Χοντρές μύγες και δυσοσμία απλώνονται στην κάτω πλευρά της πλατείας. Αδεια πλαστικά μπουκάλια και ποτήρια, άδειες σακούλες, σκουπίδια και ακαθαρσίες. Στους τσιμεντένιους πάγκους ακούμπησαν τα υπάρχοντά τους: βρώμικα μπουκάλια με νερό, ρούχα και κουβέρτες. Οι πεζοί περνούν περιμετρικά. Δεκάδες άνθρωποι ξαπλωμένοι στα παγκάκια, ακίνητοι, κοιτάζουν απορημένοι.
«Να φύγετε από 'δώ. Εδώ μένουμε εμείς», λέει κάποιος απ' το παγκάκι και βυθίζεται στον ύπνο. Είναι δύσκολο να διακρίνεις την ηλικία του, όπως και των υπολοίπων. Ολοι φαίνονται γερασμένοι.
Αστυνομικοί περιπολούν στη γωνία. Το πεζοδρόμιο και το χώμα της πλατείας έχουν γεμίσει ακαθαρσίες. Σε κάθε παγκάκι υπάρχει ένας άστεγος. «Ποτέ δεν πας στο παγκάκι του άλλου. Πριν από δύο μήνες έγινε φονικό. Ενας νέος έκατσε στο παγκάκι του παλιού κι ο άλλος έβγαλε μαχαίρι και τον έσφαξε», λένε.
«Κόλαση γίνεται κάθε πρωί που βγαίνουν από τις κούτες. Γεμίζει η πλατεία. Ολοι έγιναν παραβατικοί επειδή ζουν στο δρόμο», λέει η Μαρία, που εργάζεται στο φούρνο της πλατείας. Λέει ότι «κάνουν ενέσεις στο πεζοδρόμιο, ακόμη και μπροστά στα καταστήματα. Τους δίνουμε κάτι να φάνε, για να μην κλέβουν. Και ρούχα τούς δίνουμε. Αλλά διαρκώς ενοχλούν τους πελάτες. Κι οι πελάτες φοβούνται. Ορισμένοι είναι καλά παιδιά, δεν κλέβουν. Οπως ο Γιώργος, που είναι αξιοπρεπής. Η οικογένειά του τον εγκατέλειψε. Τον πήρε το ασθενοφόρο το περασμένο Σάββατο, τον μετέφεραν αιμόφυρτο στον Ερυθρό Σταυρό».
«Είναι άστεγοι, οι περισσότεροι κάνουν χρήση ναρκωτικών ουσιών. Κανείς δεν ενδιαφέρεται γι' αυτούς. Καθημερινά γίνονται κλοπές. Δύο φορές διέρρηξαν το περίπτερο». Εχει τυλίξει τα περιοδικά με προστατευτικό πλέγμα. Λέει ότι βλέπει τους άστεγους της πλατείας να επεκτείνονται: «Κοιμούνται στην Εμπορική Τράπεζα, όπου υπάρχει χώρος. Οταν γίνονται εκδηλώσεις στην πλατεία, έρχεται συνεργείο του δήμου και καθαρίζει».
«Με βάση τον κανονισμό λειτουργίας του Κέντρου Υποδοχής Αστέγων, προσφέρεται στέγη σε όσους δεν είναι εξαρτημένοι», λέει ο Γ. Αποστολόπουλος, υπεύθυνος του ξενώνα του Δήμου Αθηναίων. Διευκρινίζει επίσης ότι «στις υποδομές του δήμου δεν υπάρχει μέριμνα για τους χρήστες, οι οποίοι ενδέχεται να είναι φορείς μεταδοτικών νοσημάτων. Εάν μάλιστα η κοινωνική υπηρεσία έχει υποψίες για κάποιον άστεγο, γίνονται τοξικολογικές εξετάσεις. Γι' αυτούς είναι προσβάσιμο μόνο το πρόγραμμα σίτισης». Ο ίδιος χαρακτηρίζει αναγκαία την ύπαρξη μέριμνας από το υπ. Υγείας και τον ΟΚΑΝΑ, προσθέτοντας ότι «θα πρέπει το κράτος ν' αναλάβει τις ευθύνες του»."
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Η συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Φινλανδίας για «χρηματικές εγγυήσεις» άνοιξε τον ασκό του Αιόλου στην ευρωζώνη, προκαλώντας τις έντονες αντιδράσεις άλλων τριών, μέχρι στιγμής, κρατών-μελών της και κατ' ουσίαν θέτοντας σε κίνδυνο τις αποφάσεις για το δεύτερο πακέτο βοήθειας 109 δισ. ευρώ προς την Ελλάδα. Τον κύκλο των αντιδράσεων άνοιξε η Αυστρία και ακολούθησαν Ολλανδία και Σλοβακία, ενώ παράγοντες της αγοράς βρίσκονται εν αναμονή και της Εσθονίας (σ.σ. μπήκε στην ευρωζώνη την 1η Ιανουαρίου 2011). Και οι τρεις χώρες ζητούν να έχουν την ίδια μεταχείριση με τη Φινλανδία, κάνοντας σαφές πως δεν μπορεί να υπάρξουν δύο μέτρα και δύο σταθμά. Συνολικά και οι τέσσερις χώρες που έχουν ήδη εκφράσει τις προθέσεις τους συμμετέχουν με περίπου 9,3 δισ. ευρώ στο πρώτο ελληνικό δάνειο. Η Ελλάδα δεν φαίνεται να συζητεί ανάλογου τύπου συμφωνία με άλλες χώρες της ευρωζώνης, διευκρίνιζαν χθες κυβερνητικοί αξιωματούχοι. Ο κ. Βενιζέλος ρίχνει εμμέσως τα βέλη του εναντίον όσων εγείρουν τέτοιου είδους αξιώσεις, ενώ καλεί την Ε.Ε. να διαχειριστεί τη νέα φάση της κρίσης θυμίζοντάς της ότι «δεν είναι μόνον ή κυρίως ελληνική». Οι αξιώσεις των χωρών προκαλούν την έντονη αντίδραση και των Βρυξελλών. Αξιωματούχος της Ευρωπαϊκής Ενωσης, όπως μετέδωσε χθες το Associated Press, είπε ότι η φινλανδική συμφωνία «δημιουργεί ασυμμετρίες στο πρόγραμμα στήριξης και ανοίγει την πόρτα» για ιδιαίτερες απαιτήσεις από άλλες χώρες.
Στην αρχική είδηση είχαμε αναφερθεί πριν από λίγες μέρες (διαβάστε εδώ), αφού μας είχε προκαλέσει πραγματική κατάπληξη. Απ' ότι φαίνεται λοιπόν η συμφωνία Ελλάδας - Φινλανδίας άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου, αφού δημιούργησε σχετικό τετελεσμένο, το οποίο έχει και μια άλλη παράμετρο που αξίζει να μελετηθεί: αν η χώρα μας έχει τα χρήματα που τις δανείζουν ήδη οι χώρες που ζητούν εγγυήσεις, γιατί δεν τα χρησιμοποιεί απευθείας για αγορά ομολόγων στις δευτερογενείς αγορές, πράγμα που θ' οδηγήσει σε σαφή μείωση του χρέους, χρησιμοποιώντας τα χρήματα που τις δίνουν οι λοιπές χώρες γι' ανανέωση του δανεισμού (δεδομένου πάντα ότι η κυβέρνηση αρνείται να χρησιμοποιήσει εναλλακτικές οδούς αντί του Μνημονίου); Δε θα σχολιάσουμε το πόσο "ενωμένη" δείχνει η Ε.Ε. καθώς και το πόσο πρόχειρη αποδεικνύεται η "σωτηρία" που διαφημίστηκε τόσο έντονα τον Ιούλιο (διαβάστε εδώ αναλυτικά). Αυτά είναι αυταπόδεικτα και δε σηκώνουν σχόλια...
Πηγές: "Ελευθεροτυπία", "Τα Νέα" / Αλήθεια τι απέγινε με την υπόθεση Siemens; Θα τιμωρηθεί κανείς;
Ετικέτες
δανεισμός,
κοινωνία,
κράτος πρόνοιας,
οικονομία
Σάββατο 20 Αυγούστου 2011
Έρχεται καινούργιος τρομονόμος... / Εναλλακτικές ασχολίες των ΜΑΤ
Σε μια εποχή που οι πάντες αναμένουν κοινωνικές αναταραχές και η αγανάκτηση σε ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας (με παράλληλη παραίτηση σ' ένα άλλο), η σειρά μέτρων που έχουν να κάνουν με την αστυνόμευση (όπως η εγκατάσταση καμερών παντού - λεπτομέρειες εδώ) και την πρόσληψη αστυνομικών και ειδικών φρουρών (καθ' υπέρβαση του Μνημονίου και σε αντιστοιχία εκπαιδευτικών, γιατρών και νοσηλευτών), δεν πρέπει να μας προκαλούν εντύπωση. Μήπως και η περίφημη "κάρτα του πολίτη" (της οποίας τ' αρχικά σχέδια μπορείτε να δείτε εδώ) αυτό το σκοπό ουσιαστικά δεν θα εξυπηρετούσε; Σ' αυτά μπορείτε να προσθέσετε και τον καινούργιο "τρομονόμο" που σύντομα αναμένεται να γίνει νόμος του κράτους. Ένα σχετικό (και αρκετά ενδιαφέρον) άρθρο από την Ελευθεροτυπία μπορείτε να δείτε εδώ:
Και κάτι ακόμα... Μια και γράψαμε για αστυνόμευση, αξίζει να σας παραπέμψουμε σε μια ιστοσελίδα στην οποία παρουσιάζονται παραλλαγές της γνωστής φωτογραφίας από τις διαδηλώσεις του Ιουνίου ("όργανο επιτίθεται σε όργανο") που δημοσιεύτηκε στην αγγλική εφημερίδα "Guardian". Ορισμένες απ' αυτές βγάζουν αρκετό γέλιο και μπορείτε να τις δείτε όλες εδώ. Ίσως αν τα ΜΑΤ ασχολούνταν και λίγο με κάποιες από τις δραστηριότητες που παρουσιάζονται εκεί, τα πράγματα ίσως να ήταν καλύτερα...
Και κάτι ακόμα... Μια και γράψαμε για αστυνόμευση, αξίζει να σας παραπέμψουμε σε μια ιστοσελίδα στην οποία παρουσιάζονται παραλλαγές της γνωστής φωτογραφίας από τις διαδηλώσεις του Ιουνίου ("όργανο επιτίθεται σε όργανο") που δημοσιεύτηκε στην αγγλική εφημερίδα "Guardian". Ορισμένες απ' αυτές βγάζουν αρκετό γέλιο και μπορείτε να τις δείτε όλες εδώ. Ίσως αν τα ΜΑΤ ασχολούνταν και λίγο με κάποιες από τις δραστηριότητες που παρουσιάζονται εκεί, τα πράγματα ίσως να ήταν καλύτερα...
Πέμπτη 18 Αυγούστου 2011
Νέα φουρνιά συμβασιούχων στους Δήμους / ΜΚΟ: η πλήρης λίστα των μεσαζόντων / Δίνουμε χρήματα στην Φινλανδία για να μας δανείσει στο μέλλον...
Είδηση: Με νέες στρατιές πενταμηνιτών εργατών στους δήμους επιχειρεί η κυβέρνηση να κλείσει «τρύπες» στην καλπάζουσα ανεργία, την κάλυψη των καθημερινών αναγκών και τη βιομηχανία των ρουσφετολογικών προσλήψεων. Και ενώ μέσω των ΜΚΟ προγραμματίζεται η πρόσληψη 55.000 ατόμων με βασικό «προσόν» την ανεργία και μεροκάματο 25 ευρώ, στο σχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών που εδράζεται σε παλαιότερη πρόταση του υφυπουργού Πάρη Κουκουλόπουλου (πρώην δημάρχου Κοζάνης και προέδρου της ΚΕΔΚΕ) οι προσλήψεις θα αφορούν τον τομέα της Αυτεπιστασίας (οικοδομικής φύσεως έργα) και μπορεί να αφορούν έως και 100.000 άτομα σε βάθος τριετίας.
Κοινό χαρακτηριστικό των δύο κυβερνητικών εργαλείων, τα ασαφή κριτήρια των προσλήψεων. Το πρόγραμμα του υπουργείου Εσωτερικών δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί επισήμως αλλά σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες θα στηρίζεται:
- Σε έναν τριετή σχεδιασμό (2012-2014) με συνολικό προϋπολογισμό 3 δισ. ευρώ, συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τραπεζικό δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (1,5 δισ.). Το δάνειο αυτό θα συναφθεί με δέσμευση των εσόδων που έχουν οι δήμοι από συγκεκριμένα τέλη (ΤΑΠ, ζύθου, διαφήμισης) τα οποία υπολογίζεται ότι το 2010 πλησίασαν τα 130 εκ. ευρώ. Αγνωστο παραμένει ποιοι άλλοι τομείς θα στερηθούν αυτά τα έσοδα.
- Στην κατεύθυνση των μικρών αναπτυξιακών έργων, «οικοδομικής» φύσεως, τα οποία υποτίθεται ότι οι δήμοι εκτελούσαν με αυτεπιστασία αλλά συνήθως ανέθεταν σε εργολάβους. Τέτοια έργα μπορεί να αφορούν συντήρηση και επισκευές σε κοινωνικές υποδομές (παιδικοί σταθμοί, αθλητικά κέντρα), κοινόχρηστους χώρους (πάρκα, πλατείες, παιδικές χαρές, πεζοδρόμια, πεζόδρομοι), δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, χωματερές, πρόληψη και αποκατάσταση φυσικών καταστροφών, καθαρισμό δασών κ.λπ. Επιπλέον:
- Οι μηνιαίες αποδοχές των εργατών αυτών θα είναι ίσως ελαφρά υψηλότερες εκείνων που θα προσλαμβάνονται μέσω ΜΚΟ (625 ευρώ) ενώ θα υπάρχει ανώτατο ετήσιο όριο απασχόλησης τα 135 ημερομίσθια. Στόχος είναι να ενταχθούν μέσα στο 2012 25.000 άτομα και να καλυφθεί μέχρι το 2014 ένας αριθμός έως και 100.000 θέσεων απασχόλησης.
- Οι ασφαλιστικές εισφορές θα καλύπτονται από τον ΟΑΕΔ, μέσω των καταλόγων του οποίου θα γίνεται και η επιλογή των απασχολουμένων. Υποτίθεται ότι η απασχόληση θα διέπεται από το πλαίσιο με το οποίο λειτουργούν τα έργα αυτεπιστασίας στους δήμους και οι συμβάσεις θα αποκαλούνται «ορισμένου έργου».
- Θα απασχοληθούν κυρίως οικοδόμοι και εργάτες, κλάδοι που έχουν πληγεί από την κρίση των τελευταίων χρόνων και την κάθετη πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας. Υποτίθεται ότι για να αποφευχθούν φαινόμενα του παρελθόντος, θα χρησιμεύσει ως εργαλείο ο θεσμός της αυτεπιστασίας που προβλέπει την υλοποίηση συγκεκριμένου έργου με αναλυτική μελέτη και πρόβλεψη για τις απαιτούμενες ανθρωποώρες. Εάν, για παράδειγμα, ένα έργο απαιτεί τρεις βαφείς, δύο ξυλουργούς και τέσσερις οικοδόμους, θα επιλέγεται το αντίστοιχο προσωπικό από τις λίστες ανεργίας του τοπικού ΟΑΕΔ με όριο την ετήσια απασχόληση των 135 ημερών. Η αυτεπιστασία και το νομικό της πλαίσιο υποτίθεται ότι δεν επιτρέπει και τη μεταφορά του προσωπικού από ένα έργο σε άλλο, όπως συνέβαινε συχνότατα με τις παλαιότερες συμβάσεις έργου (αν και εκεί υποτίθεται πως υπήρχαν περιορισμοί).
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, οι προσλαμβανόμενοι θα επιλέγονται εκτός ΑΣΕΠ με το σκεπτικό ότι πρόκειται για συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Το υπουργείο Εσωτερικών μελετά τρόπους ώστε τα κριτήρια των προσλήψεων να είναι διαφανή, ενώ προετοιμάζεται σχετική νομοθετική ρύθμιση. Υπενθυμίζεται ότι και για τις προσλήψεις μέσω των ΜΚΟ, οι αρχικές ανακοινώσεις έκαναν λόγο για προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ αλλά με κριτήρια «τύπου ΑΣΕΠ». Με δεδομένες τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν, έγιναν στη συνέχεια κάποιες συνεννοήσεις από πλευράς υπουργείου Εργασίας και είναι πιθανό τελικώς οι προσλήψεις να γίνονται μέσω του ΑΣΕΠ, αλλά με ταχύτερες διαδικασίες.
Η λίστα των ΜΚΟ που θα λειτουργήσουν ως "μεσάζοντες" για τους 5μηνίτες συμβασιούχους (την υπόθεση των οποίων είχαμε παρουσιάσει εδώ) περιλαμβάνει για τον Δήμο Αθηναίων:
-Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Ανάπτυξης και Ψυχοθεραπείας ΑΘΗΝΑ. Ιδρύθηκε το 2005 και εκπροσωπείται από την Αθηνά Πασσίου.
-ΚΕΑΝ - Κύτταρο Εναλλακτικών Αναζητήσεων Νέων. Ιδρύθηκε το 2004 και εκπροσωπείται από τον Σταύρο Μηλιώνη.
-Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού - ΚΜΟΠ. Ιδρύθηκε το 1977 και εκπροσωπείται από την Αντωνία Τόρρενς.
-ΚΛΙΜΑΚΑ - Φορέας Ανάπτυξης Ανθρώπινου και Κοινωνικού Κεφαλαίου. Ιδρύθηκε το 2000 και εκπροσωπείται από τον Κυριάκο Κατσαδώρο.
-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ - EQUAL SOCIETY. Ιδρύθηκε το 2010 και εκπροσωπείται από τον Σπυρίδωνα Φρεμεντίτη.
-Κοινωνικές Συνεταιριστικές Δραστηριότητες Ευπαθών Ομάδων ΕΔΡΑ. Ιδρύθηκε το 2001 και εκπροσωπείται από τη Μαρία Κερασόγλου.
-ΜΚΟ ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ. Ιδρύθηκε το 2001 και εκπροσωπείται από τον Βασίλη Τακτικό.
-ΜΚΟ ΡΗΞΙΚΕΛΕΥΘΟΣ. Ιδρύθηκε το 2008 και εκπροσωπείται από τον Χρήστο Δάμπαση.
-ΜΚΟ PRAKSIS - Προγράμματα Ανάπτυξης Κοινωνικής Στήριξης και Ιατρικής Συνεργασίας. Ιδρύθηκε το 2004 και εκπροσωπείται από τον Αντύπα Τζανέτο.
Υπολογίζεται ότι στον Δήμο Αθήνας θα προσληφθούν μέσω των παραπάνω ΜΚΟ συνολικά 1.300 άτομα που θα εργαστούν επί πεντάμηνο με μικτές αποδοχές 625 ευρώ. Οθεν, για κάθε προσλαμβανόμενο η ΜΚΟ θα τζιράρει 3.125 ευρώ στα οποία προστίθεται αμοιβή διαχείρισης 5% ή 156 ευρώ.
Σχόλιο: Κι ενώ στην χώρα μας η ανεργία καλπάζει (λεπτομέρειες εδώ), η υποστήριξη των ανέργων είναι τουλάχιστον απαράδεκτη (σχετική παρουσίαση εδώ) και το μέλλον κρίνεται ως τουλάχιστον δυσοίωνο, η κυβέρνηση αποφασίζει να χτυπήσει το πρόβλημα, γυρνώντας στη γνωστή και καταδικασμένη από την ίδια ως "ρουσφετολογική" συνταγή των συμβασιούχων. Η διαφορά βέβαια της "παλιάς" με την καινούργια Ελλάδα είναι ότι οι συμβασιούχοι παλιότερα πληρώνονταν αξιοπρεπώς (ως επί το πλείστον) και είχαν εξασφαλισμένη δουλειά για ένα έτος, ενώ σήμερα πληρώνονται με ψίχουλα και οι συμβάσεις είναι μικρής διάρκειας, έτσι ώστε η εξάρτηση από τον πάροχο να είναι μεγαλύτερη. Βέβαια ούτε οι ανάγκες που υπάρχουν καλύπτονται, ούτε εκείνοι που έχουν πρόβλημα βιοπορισμού βρίσκουν λύση στο πρόβλημά τους. Αυτή που αυτό-επιβραβεύεται είναι η κυβέρνηση που θεωρεί ότι κάνει έτσι "κοινωνική πολιτική" - χωρίς ν' απαντάει στο γιατί επέτρεψε η κατάσταση να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται, όπως επίσης και στο γιατί αφού υπάρχουν τόσες ανάγκες εκείνη θεωρεί ακόμα ότι ο "Δημόσιος τομέας είναι διογκωμένος" (πράγμα που σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία είναι αναληθές όπως φαίνεται εδώ). Το ερώτημα πάντως που εμείς έχουμε είναι το εξής: μήπως θα ήταν πιο σωστό (και θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα που έχουν διάφοροι Δήμοι και υπηρεσίες όπως τα ΚΕΠ λόγω έλλειψης προσωπικού) οι δημόσιοι υπάλληλοι που βρίσκονται με το ένα πόδι στην ανεργία (όπως φαίνεται εδώ) λόγω των συγχωνεύσεων (σχετικά στοιχεία εδώ) να διοχετεύονταν εκεί; Ή μήπως οι στόχοι της κυβέρνησης δεν είναι η κάλυψη των αναγκών αλλά η εξαθλίωση και η εξάρτηση των εργαζομένων;
Και για να μη ξεχνιόμαστε... Η Φινλανδή υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε ότι η χώρα της κατέληξε σε συμφωνία με την Ελλάδα στο ζήτημα των εγγυήσεων που ζητούσε από την Αθήνα προκειμένου να λάβει μέρος στο δεύτερο πακέτο διάσωσης από την ευρωζώνη. Η εγγύηση αφορά τελικά -και παρά τα όσα (ενίοτε μάλιστα ακραία) έχουν ακουστεί- την κατάθεση χρηματικού ποσού από την πλευρά της Ελλάδας. Το ύψος του ποσού που θα καταθέσει η Ελλάδα ως εγγύηση στην Φινλανδία, βρίσκεται ακόμη υπό διαπραγμάτευση. Ωστόσο, όπως είπε η Φινλανδή υπουργός, το ποσό που θα κατατεθεί θα είναι -μαζί με τους τόκους του- ανάλογο του ποσού της συνεισφοράς της Φινλανδίας στα κεφάλαια που θα λάβει η Ελλάδα από τον EFSF. Η συμφωνία, η οποία θα πρέπει να εγκριθεί και από τις υπόλοιπες χώρες-μέλη του ευρώ, αφορά τραπεζική κατάθεση από πλευράς της Ελλάδας σε λογαριασμό της Φινλανδίας, σύμφωνα με την υπουργό. Όπως εξήγησε, η Ελλάδα θα καταθέσει εγγύηση σε μορφή μετρητών σε φινλανδικό κρατικό λογαριασμό και η Φινλανδία θα επενδύσει τα κεφάλαια σε ομόλογα με αξιολόγηση ΑΑΑ. Η Φινλανδία θα επιστρέψει στην Ελλάδα την εγγύηση, μαζί με το κέρδος από τις επενδύσεις στις οποίες αξιοποιήθηκαν, από τη στιγμή που θα ξεπληρωθεί το δάνειο στο πλαίσιο του πακέτου βοήθειας. Σε ό,τι αφορά δε το πού θα βρει τα χρήματα για αυτή την εγγύηση η Ελλάδα, η κυρία Ούρπιλαϊνεν τόνισε ότι αυτό είναι θέμα της Ελλάδας και έγκειται σε δική της απόφαση αν θα βρει χρήματα αυτά από έσοδα αποκρατικοποιήσεων, είτε από άλλη πηγή.
Η είδηση ακούγεται πραγματικά ως εξωφρενική και δείχνει τι είδους συμφωνίες γίνονται, με βάση το σχέδιο "σωτηρίας" της χώρας, καθώς επίσης και το ότι παρά τις θυσίες που αδιαμφισβήτητα έχει κάνει ο ελληνικός λαός, οι "σωτήρες" μας θέλουν επιπλέον "εγγυήσεις". Όσο για το που θα βρεθούν τα χρήματα, το αφήνουμε σε σας για να το φανταστείτε...
Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Τα Νέα"
Κοινό χαρακτηριστικό των δύο κυβερνητικών εργαλείων, τα ασαφή κριτήρια των προσλήψεων. Το πρόγραμμα του υπουργείου Εσωτερικών δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί επισήμως αλλά σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες θα στηρίζεται:
- Σε έναν τριετή σχεδιασμό (2012-2014) με συνολικό προϋπολογισμό 3 δισ. ευρώ, συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τραπεζικό δανεισμό από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων (1,5 δισ.). Το δάνειο αυτό θα συναφθεί με δέσμευση των εσόδων που έχουν οι δήμοι από συγκεκριμένα τέλη (ΤΑΠ, ζύθου, διαφήμισης) τα οποία υπολογίζεται ότι το 2010 πλησίασαν τα 130 εκ. ευρώ. Αγνωστο παραμένει ποιοι άλλοι τομείς θα στερηθούν αυτά τα έσοδα.
- Στην κατεύθυνση των μικρών αναπτυξιακών έργων, «οικοδομικής» φύσεως, τα οποία υποτίθεται ότι οι δήμοι εκτελούσαν με αυτεπιστασία αλλά συνήθως ανέθεταν σε εργολάβους. Τέτοια έργα μπορεί να αφορούν συντήρηση και επισκευές σε κοινωνικές υποδομές (παιδικοί σταθμοί, αθλητικά κέντρα), κοινόχρηστους χώρους (πάρκα, πλατείες, παιδικές χαρές, πεζοδρόμια, πεζόδρομοι), δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης, χωματερές, πρόληψη και αποκατάσταση φυσικών καταστροφών, καθαρισμό δασών κ.λπ. Επιπλέον:
- Οι μηνιαίες αποδοχές των εργατών αυτών θα είναι ίσως ελαφρά υψηλότερες εκείνων που θα προσλαμβάνονται μέσω ΜΚΟ (625 ευρώ) ενώ θα υπάρχει ανώτατο ετήσιο όριο απασχόλησης τα 135 ημερομίσθια. Στόχος είναι να ενταχθούν μέσα στο 2012 25.000 άτομα και να καλυφθεί μέχρι το 2014 ένας αριθμός έως και 100.000 θέσεων απασχόλησης.
- Οι ασφαλιστικές εισφορές θα καλύπτονται από τον ΟΑΕΔ, μέσω των καταλόγων του οποίου θα γίνεται και η επιλογή των απασχολουμένων. Υποτίθεται ότι η απασχόληση θα διέπεται από το πλαίσιο με το οποίο λειτουργούν τα έργα αυτεπιστασίας στους δήμους και οι συμβάσεις θα αποκαλούνται «ορισμένου έργου».
- Θα απασχοληθούν κυρίως οικοδόμοι και εργάτες, κλάδοι που έχουν πληγεί από την κρίση των τελευταίων χρόνων και την κάθετη πτώση της οικοδομικής δραστηριότητας. Υποτίθεται ότι για να αποφευχθούν φαινόμενα του παρελθόντος, θα χρησιμεύσει ως εργαλείο ο θεσμός της αυτεπιστασίας που προβλέπει την υλοποίηση συγκεκριμένου έργου με αναλυτική μελέτη και πρόβλεψη για τις απαιτούμενες ανθρωποώρες. Εάν, για παράδειγμα, ένα έργο απαιτεί τρεις βαφείς, δύο ξυλουργούς και τέσσερις οικοδόμους, θα επιλέγεται το αντίστοιχο προσωπικό από τις λίστες ανεργίας του τοπικού ΟΑΕΔ με όριο την ετήσια απασχόληση των 135 ημερών. Η αυτεπιστασία και το νομικό της πλαίσιο υποτίθεται ότι δεν επιτρέπει και τη μεταφορά του προσωπικού από ένα έργο σε άλλο, όπως συνέβαινε συχνότατα με τις παλαιότερες συμβάσεις έργου (αν και εκεί υποτίθεται πως υπήρχαν περιορισμοί).
Σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, οι προσλαμβανόμενοι θα επιλέγονται εκτός ΑΣΕΠ με το σκεπτικό ότι πρόκειται για συγχρηματοδοτούμενα προγράμματα. Το υπουργείο Εσωτερικών μελετά τρόπους ώστε τα κριτήρια των προσλήψεων να είναι διαφανή, ενώ προετοιμάζεται σχετική νομοθετική ρύθμιση. Υπενθυμίζεται ότι και για τις προσλήψεις μέσω των ΜΚΟ, οι αρχικές ανακοινώσεις έκαναν λόγο για προσλήψεις εκτός ΑΣΕΠ αλλά με κριτήρια «τύπου ΑΣΕΠ». Με δεδομένες τις αντιδράσεις που εκδηλώθηκαν, έγιναν στη συνέχεια κάποιες συνεννοήσεις από πλευράς υπουργείου Εργασίας και είναι πιθανό τελικώς οι προσλήψεις να γίνονται μέσω του ΑΣΕΠ, αλλά με ταχύτερες διαδικασίες.
Η λίστα των ΜΚΟ που θα λειτουργήσουν ως "μεσάζοντες" για τους 5μηνίτες συμβασιούχους (την υπόθεση των οποίων είχαμε παρουσιάσει εδώ) περιλαμβάνει για τον Δήμο Αθηναίων:
-Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρεία Ψυχοκοινωνικής Ανάπτυξης και Ψυχοθεραπείας ΑΘΗΝΑ. Ιδρύθηκε το 2005 και εκπροσωπείται από την Αθηνά Πασσίου.
-ΚΕΑΝ - Κύτταρο Εναλλακτικών Αναζητήσεων Νέων. Ιδρύθηκε το 2004 και εκπροσωπείται από τον Σταύρο Μηλιώνη.
-Κέντρο Μέριμνας Οικογένειας και Παιδιού - ΚΜΟΠ. Ιδρύθηκε το 1977 και εκπροσωπείται από την Αντωνία Τόρρενς.
-ΚΛΙΜΑΚΑ - Φορέας Ανάπτυξης Ανθρώπινου και Κοινωνικού Κεφαλαίου. Ιδρύθηκε το 2000 και εκπροσωπείται από τον Κυριάκο Κατσαδώρο.
-ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΙΣΩΝ ΕΥΚΑΙΡΙΩΝ - EQUAL SOCIETY. Ιδρύθηκε το 2010 και εκπροσωπείται από τον Σπυρίδωνα Φρεμεντίτη.
-Κοινωνικές Συνεταιριστικές Δραστηριότητες Ευπαθών Ομάδων ΕΔΡΑ. Ιδρύθηκε το 2001 και εκπροσωπείται από τη Μαρία Κερασόγλου.
-ΜΚΟ ΕΡΥΜΑΝΘΟΣ. Ιδρύθηκε το 2001 και εκπροσωπείται από τον Βασίλη Τακτικό.
-ΜΚΟ ΡΗΞΙΚΕΛΕΥΘΟΣ. Ιδρύθηκε το 2008 και εκπροσωπείται από τον Χρήστο Δάμπαση.
-ΜΚΟ PRAKSIS - Προγράμματα Ανάπτυξης Κοινωνικής Στήριξης και Ιατρικής Συνεργασίας. Ιδρύθηκε το 2004 και εκπροσωπείται από τον Αντύπα Τζανέτο.
Υπολογίζεται ότι στον Δήμο Αθήνας θα προσληφθούν μέσω των παραπάνω ΜΚΟ συνολικά 1.300 άτομα που θα εργαστούν επί πεντάμηνο με μικτές αποδοχές 625 ευρώ. Οθεν, για κάθε προσλαμβανόμενο η ΜΚΟ θα τζιράρει 3.125 ευρώ στα οποία προστίθεται αμοιβή διαχείρισης 5% ή 156 ευρώ.
Σχόλιο: Κι ενώ στην χώρα μας η ανεργία καλπάζει (λεπτομέρειες εδώ), η υποστήριξη των ανέργων είναι τουλάχιστον απαράδεκτη (σχετική παρουσίαση εδώ) και το μέλλον κρίνεται ως τουλάχιστον δυσοίωνο, η κυβέρνηση αποφασίζει να χτυπήσει το πρόβλημα, γυρνώντας στη γνωστή και καταδικασμένη από την ίδια ως "ρουσφετολογική" συνταγή των συμβασιούχων. Η διαφορά βέβαια της "παλιάς" με την καινούργια Ελλάδα είναι ότι οι συμβασιούχοι παλιότερα πληρώνονταν αξιοπρεπώς (ως επί το πλείστον) και είχαν εξασφαλισμένη δουλειά για ένα έτος, ενώ σήμερα πληρώνονται με ψίχουλα και οι συμβάσεις είναι μικρής διάρκειας, έτσι ώστε η εξάρτηση από τον πάροχο να είναι μεγαλύτερη. Βέβαια ούτε οι ανάγκες που υπάρχουν καλύπτονται, ούτε εκείνοι που έχουν πρόβλημα βιοπορισμού βρίσκουν λύση στο πρόβλημά τους. Αυτή που αυτό-επιβραβεύεται είναι η κυβέρνηση που θεωρεί ότι κάνει έτσι "κοινωνική πολιτική" - χωρίς ν' απαντάει στο γιατί επέτρεψε η κατάσταση να φτάσει στο σημείο που βρίσκεται, όπως επίσης και στο γιατί αφού υπάρχουν τόσες ανάγκες εκείνη θεωρεί ακόμα ότι ο "Δημόσιος τομέας είναι διογκωμένος" (πράγμα που σύμφωνα με τα δικά της στοιχεία είναι αναληθές όπως φαίνεται εδώ). Το ερώτημα πάντως που εμείς έχουμε είναι το εξής: μήπως θα ήταν πιο σωστό (και θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα που έχουν διάφοροι Δήμοι και υπηρεσίες όπως τα ΚΕΠ λόγω έλλειψης προσωπικού) οι δημόσιοι υπάλληλοι που βρίσκονται με το ένα πόδι στην ανεργία (όπως φαίνεται εδώ) λόγω των συγχωνεύσεων (σχετικά στοιχεία εδώ) να διοχετεύονταν εκεί; Ή μήπως οι στόχοι της κυβέρνησης δεν είναι η κάλυψη των αναγκών αλλά η εξαθλίωση και η εξάρτηση των εργαζομένων;
Και για να μη ξεχνιόμαστε... Η Φινλανδή υπουργός Οικονομικών ανακοίνωσε ότι η χώρα της κατέληξε σε συμφωνία με την Ελλάδα στο ζήτημα των εγγυήσεων που ζητούσε από την Αθήνα προκειμένου να λάβει μέρος στο δεύτερο πακέτο διάσωσης από την ευρωζώνη. Η εγγύηση αφορά τελικά -και παρά τα όσα (ενίοτε μάλιστα ακραία) έχουν ακουστεί- την κατάθεση χρηματικού ποσού από την πλευρά της Ελλάδας. Το ύψος του ποσού που θα καταθέσει η Ελλάδα ως εγγύηση στην Φινλανδία, βρίσκεται ακόμη υπό διαπραγμάτευση. Ωστόσο, όπως είπε η Φινλανδή υπουργός, το ποσό που θα κατατεθεί θα είναι -μαζί με τους τόκους του- ανάλογο του ποσού της συνεισφοράς της Φινλανδίας στα κεφάλαια που θα λάβει η Ελλάδα από τον EFSF. Η συμφωνία, η οποία θα πρέπει να εγκριθεί και από τις υπόλοιπες χώρες-μέλη του ευρώ, αφορά τραπεζική κατάθεση από πλευράς της Ελλάδας σε λογαριασμό της Φινλανδίας, σύμφωνα με την υπουργό. Όπως εξήγησε, η Ελλάδα θα καταθέσει εγγύηση σε μορφή μετρητών σε φινλανδικό κρατικό λογαριασμό και η Φινλανδία θα επενδύσει τα κεφάλαια σε ομόλογα με αξιολόγηση ΑΑΑ. Η Φινλανδία θα επιστρέψει στην Ελλάδα την εγγύηση, μαζί με το κέρδος από τις επενδύσεις στις οποίες αξιοποιήθηκαν, από τη στιγμή που θα ξεπληρωθεί το δάνειο στο πλαίσιο του πακέτου βοήθειας. Σε ό,τι αφορά δε το πού θα βρει τα χρήματα για αυτή την εγγύηση η Ελλάδα, η κυρία Ούρπιλαϊνεν τόνισε ότι αυτό είναι θέμα της Ελλάδας και έγκειται σε δική της απόφαση αν θα βρει χρήματα αυτά από έσοδα αποκρατικοποιήσεων, είτε από άλλη πηγή.
Η είδηση ακούγεται πραγματικά ως εξωφρενική και δείχνει τι είδους συμφωνίες γίνονται, με βάση το σχέδιο "σωτηρίας" της χώρας, καθώς επίσης και το ότι παρά τις θυσίες που αδιαμφισβήτητα έχει κάνει ο ελληνικός λαός, οι "σωτήρες" μας θέλουν επιπλέον "εγγυήσεις". Όσο για το που θα βρεθούν τα χρήματα, το αφήνουμε σε σας για να το φανταστείτε...
Πηγή ειδήσεων: "Ελευθεροτυπία", "Τα Νέα"
Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011
Εκτίναξη του κόστους των αδειών οικοδομής μετά το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων / "Επενδυτές" από την Τουρκία στην χώρα μας;
Είδηση:
Σχόλιο: Από την αρχή της συζήτησης για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων είχαμε εκφράσει τις αμφιβολίες μας για το ποιους πραγματικά θα ευνοήσει ένα υποτιθέμενο "άνοιγμα" (δείτε εδώ αναλυτικά) και αν ο πραγματικός στόχος ήταν η είσοδος μονοπωλίων από το εξωτερικό ή η εξυπηρέτηση συμφερόντων εγχώριων ή αλλοδαπών συμφερόντων (σχετικά παραδείγματα για το πως επιτεύχθηκε το άνοιγμα των "επιστημονικών" επαγγελμάτων μπορείτε να δείτε εδώ). Το παράδειγμα με το κόστος των οικοδομικών αδειών δείχνει καθαρά το πως τα πράγματα οδηγούνται σε ένα καθεστώς όπου ναι μεν η μείωση της αμοιβής του μηχανικού θα είναι γεγονός, αλλά από την άλλη το κόστος της οικοδομικής άδειας πολλαπλασιάζεται με τις χρεώσεις υπέρ του Δημοσίου να εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα μεγέθη. Όταν μάλιστα ο υπολογισμός των ελαχίστων τιμών οικοδομής θα γίνεται με την αγοραία και όχι την αντικειμενική αξία του οικοπέδου και τις "εικονικές" τιμές υλικών, πράγμα που θ' αυξήσει περαιτέρω το κόστος γίνεται κατανοητό ότι η κατάσταση κάθε άλλο παρά ιδανική θα είναι. Η πρόταση του ΤΕΕ γι' απλοποίηση του συστήματος είναι ρεαλιστική (με τους κινδύνους της κατάργησης ελάχιστων αμοιβών να υπάρχουν πάντα, όπως έχουμε επισημάνει εδώ), αλλά εφόσον θα οδηγήσει σε μείωση εσόδων για το κράτος (σε πρώτη φάση αλλά σε αύξηση σε βάθος χρόνου) πολύ αμφιβάλουμε αν θα πραγματοποιηθεί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε...
Κάποτε, τα ΜΜΕ μας παρουσίαζαν με περηφάνεια τις ελληνικές επενδύσεις στα Βαλκάνια, θεωρώντας (και μάλλον σωστά) ότι αυτές λειτουργούν και ως μοχλοί επιρροής της χώρας μας στις γειτονικές μας χώρες. Σήμερα δυστυχώς βρισκόμαστε στο άλλο άκρο. Παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, η Τουρκία ενισχύει την παρουσία της στο εξωτερικό, χρησιμοποιώντας την "διπλωματία της οικονομίας", με δεδομένη τη θέλησή της να γίνει "κουμανταδόρος" στα Βαλκάνια και το Αιγαίο (λεπτομέρειες εδώ). Η χρήση εθνικής πολιτικής και προστασίας των υποδομών από τους γείτονές μας επιβάλλεται, αλλά στη γενική κατάρρευση των πάντων αμφιβάλουμε αν θα πραγματοποιηθεί...
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Ελευθεροτυπία"
Σχόλιο: Από την αρχή της συζήτησης για το άνοιγμα των κλειστών επαγγελμάτων είχαμε εκφράσει τις αμφιβολίες μας για το ποιους πραγματικά θα ευνοήσει ένα υποτιθέμενο "άνοιγμα" (δείτε εδώ αναλυτικά) και αν ο πραγματικός στόχος ήταν η είσοδος μονοπωλίων από το εξωτερικό ή η εξυπηρέτηση συμφερόντων εγχώριων ή αλλοδαπών συμφερόντων (σχετικά παραδείγματα για το πως επιτεύχθηκε το άνοιγμα των "επιστημονικών" επαγγελμάτων μπορείτε να δείτε εδώ). Το παράδειγμα με το κόστος των οικοδομικών αδειών δείχνει καθαρά το πως τα πράγματα οδηγούνται σε ένα καθεστώς όπου ναι μεν η μείωση της αμοιβής του μηχανικού θα είναι γεγονός, αλλά από την άλλη το κόστος της οικοδομικής άδειας πολλαπλασιάζεται με τις χρεώσεις υπέρ του Δημοσίου να εκτοξεύονται σε δυσθεώρητα μεγέθη. Όταν μάλιστα ο υπολογισμός των ελαχίστων τιμών οικοδομής θα γίνεται με την αγοραία και όχι την αντικειμενική αξία του οικοπέδου και τις "εικονικές" τιμές υλικών, πράγμα που θ' αυξήσει περαιτέρω το κόστος γίνεται κατανοητό ότι η κατάσταση κάθε άλλο παρά ιδανική θα είναι. Η πρόταση του ΤΕΕ γι' απλοποίηση του συστήματος είναι ρεαλιστική (με τους κινδύνους της κατάργησης ελάχιστων αμοιβών να υπάρχουν πάντα, όπως έχουμε επισημάνει εδώ), αλλά εφόσον θα οδηγήσει σε μείωση εσόδων για το κράτος (σε πρώτη φάση αλλά σε αύξηση σε βάθος χρόνου) πολύ αμφιβάλουμε αν θα πραγματοποιηθεί.
Και για να μην ξεχνιόμαστε...
Κάποτε, τα ΜΜΕ μας παρουσίαζαν με περηφάνεια τις ελληνικές επενδύσεις στα Βαλκάνια, θεωρώντας (και μάλλον σωστά) ότι αυτές λειτουργούν και ως μοχλοί επιρροής της χώρας μας στις γειτονικές μας χώρες. Σήμερα δυστυχώς βρισκόμαστε στο άλλο άκρο. Παρά τα αντιθέτως λεγόμενα, η Τουρκία ενισχύει την παρουσία της στο εξωτερικό, χρησιμοποιώντας την "διπλωματία της οικονομίας", με δεδομένη τη θέλησή της να γίνει "κουμανταδόρος" στα Βαλκάνια και το Αιγαίο (λεπτομέρειες εδώ). Η χρήση εθνικής πολιτικής και προστασίας των υποδομών από τους γείτονές μας επιβάλλεται, αλλά στη γενική κατάρρευση των πάντων αμφιβάλουμε αν θα πραγματοποιηθεί...
Πηγές ειδήσεων: "Πρώτο Θέμα", "Ελευθεροτυπία"
Τρίτη 16 Αυγούστου 2011
Θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος και εξαγορά πλασματικών χρόνων - το νέο καθεστώς σε πλήρεις και πρόωρες συντάξεις
Αν και στο ασφαλιστικό και στα συνταξιοδοτικά δικαιώματα έχουμε αναφερθεί στο παρελθόν (δείτε εδώ αναλυτικά τις πρόσφατες αλλαγές) και εν αναμονή των νέων απαιτήσεων της τρόικας (λεπτομέρειες σ' αυτήν την ανάρτηση), είναι σημαντικό να παρουσιάσουμε την κατάσταση όπως αυτή επικρατεί τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή. Να υπενθυμίσουμε ότι η κυβέρνηση στην προσπάθειά της να "χρυσώσει" το χάπι (και παράλληλα να εισπράξει "ζεστό" χρήμα) διεύρυνε την εξαγορά πλασματικών χρόνων (τόσο για την πλήρη όσο και την μειωμένη σύνταξη), τα οποία και θα δούμε αναλυτικά.
Παράλληλα είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι τα όσα ισχύουν αφορούν και ομάδες δημοσίων υπαλλήλων, πράγμα που εμπίπτει βέβαια και στην προσπάθεια που γίνεται για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων (ένα θέμα για το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ).
Πιο συγκεκριμένα, στην εξαγορά τεσσάρων έως επτά ετών πλασματικού χρόνου ασφάλισης μπορούν να προχωρήσουν όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης από το 2011 έως το 2014 και εντεύθεν.Ο συνολικός αυτός χρόνος συνυπολογίζεται τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο που εξέδωσε ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης, από 1/1/2011 παρέχεται η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων αναγνώρισης και εξαγοράς χρόνων ασφάλισης για τους ασφαλισμένους και τις ασφαλισμένες που έχουν τουλάχιστον 3.600 ημέρες ή 12 χρόνια πραγματικής (ή και προαιρετικής) ασφάλισης και θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης από 1/1/2011 και μετά με τις προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από αυτή την ημερομηνία και μετά, με βάση τον νέο ασφαλιστικό νόμο.
Ειδικότερα, οι μητέρες ανηλίκων τέκνων, ασφαλισμένες από 1/1/1993 και μετά (νέες ασφαλισμένες), θα έχουν τη δυνατότητα, όπως επισημαίνεται στα "Νέα", αναγνωρίσεων από 1/1/2013, όπως όλοι οι άλλοι ασφαλισμένοι, καθώς καταργούνται τα ειδικά - χαμηλότερα - όρια συνταξιοδότησης των μητέρων.
Οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι, όπως και ο χρόνος που ο ασφαλισμένος έλαβε σύνταξη λόγω αναπηρίας, θα συνυπολογίζονται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος (εφόσον υπάρχουν 3.600 ημέρες ή 12 χρόνια ασφάλισης).
Τα χρόνια που μπορούν να αναγνωριστούν είναι:
* Τα χρόνια σπουδών
* Τα κενά διαστήματα ασφάλισης μετά την υπαγωγή, για πρώτη φορά, στην ασφάλιση
* Ο χρόνος στρατιωτικής θητείας (30 ημέρες ασφάλισης για κάθε μήνα)
* Ο χρόνος απεργίας (χρειάζεται βεβαίωση του εργοδότη)
* Ο χρόνος μαθητείας (έως 2 χρόνια) στον οποίο περιλαμβάνονται η συμμετοχή σε προγράμματα Stage
* Εως και 5 χρόνια για τη γέννηση παιδιών, 1 για το πρώτο, 2 για το δεύτερο και 2 για το τρίτο (αφορά μόνο συνταξιοδότηση λόγω γήρατος και όχι συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας ή λόγω θανάτου). Το δικαίωμα το έχουν πλέον συγχρόνως και οι δύο γονείς ασφαλισμένοι σε φορείς κύριας όσο και επικουρικής ασφάλισης, με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις και ανεξαρτήτως του χρόνου γέννησης των παιδιών
* Ο χρόνος επιδότησης λόγω ασθένειας (μέχρι 300 ημέρες) και λόγω τακτικής ανεργίας (μέχρι 300 ημέρες)
* Ο χρόνος απουσίας από την εργασία λόγω κύησης και λοχείας
* Ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας άνευ αποδοχών (μέχρι 2 χρόνια) εφόσον υπάρχει βεβαίωση του εργοδότη
* Ο χρόνος προσωρινής κράτησης ή φυλάκισης για το αδίκημα της ανυπακοής ή της ανυποταξίας για θρησκευτικές ή ιδεολογικές πεποιθήσεις
* Ο χρόνος που μεσολαβεί από την απόκτηση του πτυχίου μέχρι και την απόκτηση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος για τους ασφαλισμένους στον Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων
* Ο χρόνος αποδεδειγμένης άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ πριν από την εγγραφή τους στα μητρώα του Ταμείου και μέχρι 5 χρόνια.
Τα πράγματα είναι ελαφρώς διαφορετικά για τις πρόωρες συντάξεις με τα νέα δεδομένα.
Μέχρι και πέντε χρόνια νωρίτερα μπορούν να ανοίξουν την πόρτα εξόδου οι ασφαλισμένοι που θα στραφούν στην πρόωρη συνταξιοδότηση. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουν πως το τελικό ποσό της σύνταξης θα είναι έως και 30% μειωμένο σε σχέση με αυτό που θα έπαιρναν, αν έβγαιναν με πλήρη σύνταξη.
Το δικαίωμα της πρόωρης συνταξιοδότησης το έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι ασφαλισμένοι στα περισσότερα Ταμεία. Οπως χαρακτηριστικά τονίζει ο δικηγόρος Διονύσης Ρίζος, που ειδικεύεται σε θέματα εργατικού και ασφαλιστικού δικαίου: "Πέραν του δικαιώματος στην πλήρη σύνταξη οι ασφαλισμένοι που επιθυμούν να συνταξιοδοτηθούν πριν από την πλήρωση όλων των προϋποθέσεων για την έξοδο από την εργασία, μπορούν να κάνουν χρήση του δικαιώματος για πρόωρη συνταξιοδότηση".
Πρόωρη ονομάζεται η χορήγηση της συνταξιοδοτικής παροχής σε χρόνο προγενέστερο από εκείνο που προβλέπει ο νόμος για την απόδοση της πλήρους σύνταξης και η οποία πάντοτε συνοδεύεται από μείωση επί του ποσού που θα ελάμβανε ο ασφαλισμένος στην περίπτωση εξόδου του με τις πλήρεις προϋποθέσεις. Η μείωση αυτή, το λεγόμενο "πέναλτι", ποικίλλει από περίπτωση σε περίπτωση ανάλογα με τον φορέα (ιδιωτικός ή δημόσιος τομέας).
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει μια διευκρίνιση σε ένα αρκετά θολό σημείο, το οποίο έχει να κάνει με τις διαφορές ανάμεσα στην πλήρη και την πρόωρη/ μειωμένη σύνταξη.
Πλήρης ονομάζεται η συνταξιοδοτική παροχή, την οποία λαμβάνει ο ασφαλισμένος κατά την έξοδό του από την εργασία και τη συμπλήρωση των απαραίτητων προϋποθέσεων τόσο όσον αφορά τον χρόνο ασφάλισης όσο και το όριο ηλικίας.
Ετσι πλήρης είναι η σύνταξη που αναλογεί στον χρόνο ασφάλισης που έχει ο εργαζόμενος κατά τη στιγμή της αίτησης και αποδίδεται σε αυτόν χωρίς καμιά ποινή μείωσης. Δεν είναι επομένως η πλήρης σύνταξη ένα συγκεκριμένο ποσό, το οποίο και αποδίδεται με τη συμπλήρωση 35 ετών ως είθισται να εννοούν οι περισσότεροι των ασφαλισμένων.
Μειωμένη ονομάζεται η συνταξιοδοτική παροχή, η οποία σε αντίθεση με την πλήρη, ενώ υπολογίζεται κι αυτή επί του όλου χρόνου ασφάλισης που έχει διανυθεί, το εξαγόμενο ποσό μειώνεται ανάλογα κατά το ποσοστό που προβλέπει ο νόμος.
Η μείωση αυτή στις περισσότερες περιπτώσεις είναι συνάρτηση της απόστασης του ορίου ηλικίας για την πλήρη σύνταξη με την ηλικία υποβολής του αιτήματος.
Για παράδειγμα, στο ΙΚΑ η μείωση είναι 0,5 για κάθε μήνα που υπολείπεται του ορίου ηλικίας για την πλήρη σύνταξη.
Μέχρι 6% το ετήσιο πέναλτι για ταχύτερη έξοδο
Μέχρι και 6% ετησίως είναι η μείωση της σύνταξης για τους ασφαλισμένους που στρέφονται στην πρόωρη έξοδο. Σημειώνεται πως το τελικό ποσό της σύνταξης στην περίπτωση της μειωμένης/ πρόωρης συνταξιοδότησης υπολογίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και στην πλήρη. Αλλωστε το ποσό που προκύπτει είναι ουσιαστικά το ποσό που θα λάμβανε ο ασφαλισμένος στην περίπτωση που θα συνταξιοδοτούνταν με πλήρη σύνταξη. Επ' αυτού υπολογίζεται ένα ποσοστό "ποινής", το οποίο και οδηγεί στην τελική μείωση.
Το ποσοστό αυτό είναι συνάρτηση του χρόνου που απέχει από το όριο ηλικίας για την πλήρη και διαφέρει ανάλογα με τον ασφαλιστικό φορέα. Μπορεί όμως να είναι και συνάρτηση του ποσοστού αναπηρίας, όπως συμβαίνει στις αναπηρικές συντάξεις.
Στους φορείς ασφάλισης του ιδιωτικού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, που υπάγονται στο υπουργείο Εργασίας, το ποσοστό μείωσης διαμορφώνεται στο 0,5% για κάθε μήνα που υπολείπεται από το όριο ηλικίας για την πλήρη σύνταξη. Δηλαδή, διαμορφώνεται στο 6% τον χρόνο. Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως το ανώτατο όριο της μείωσης είναι 30% (για κάποιον που αποχωρεί πέντε χρόνια νωρίτερα από το όριο ηλικίας για πλήρη σύνταξη). Αντίστοιχα στις περιπτώσεις όπου οι φορείς αυτοί συμμετέχουν στη απονομή παροχής με βάση τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης, η μείωση συνεχίζει να είναι 0,5% με ανώτατο όριο το 30%.
Στον δημόσιο τομέα υπάρχουν ασφαλισμένοι δύο ταχυτήτων, ανάλογα με το πότε έγινε η θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Ειδικότερα προβλέπονται τα εξής: Οσοι θεμελίωσαν δικαίωμα μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010, βλέπουν το ποσό της σύνταξής τους που θα λάμβαναν ως πλήρη να μειώνεται κατά 0,375% για κάθε μήνα πριν από τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας για την πλήρη σύνταξη. Αυτό σημαίνει μείωση 4,5% ετησίως και σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος αποχωρήσει πέντε χρόνια νωρίτερα, το "πέναλτι" φτάνει συνολικά το 22,5%. Οσοι θεμελιώσουν δικαίωμα από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μετά, θα δουν το ποσό της πλήρους σύνταξης να μειώνεται στην περίπτωση της πρόωρης κατά 0,5% για κάθε μήνα, ήτοι 6% ανά έτος. Συνολικά η μείωση θα φτάσει τα 5 χρόνια για δημόσιο υπάλληλο, που αποχωρεί πέντε χρόνια νωρίτερα (όπως ακριβώς ισχύει και στον ιδιωτικό τομέα).
Οι δικαιούχοι της μειωμένης/ πρόωρης συνταξιοδότησης, οι οποίοι και υποβάλλουν αίτημα λήψης της συγκεκριμένης παροχής, δεν δικαιούνται την πλήρη σύνταξη ακόμα και μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας, με το οποίο θα ελάμβαναν την παροχή χωρίς μείωση.
Η σύνταξή τους επομένως παραμένει μειωμένη εφ' όρου ζωής.
Παράλληλα, όπως τονίζει ο δικηγόρος Διονύσης Ρίζος: Η επιλογή της μειωμένης συνταξιοδότησης επιπροσθέτως αφαιρεί από τον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα το εκ του νόμου δικαίωμά του για λήψη του 40% της πλήρους αποζημίωσης στην περίπτωση της εξόδου του από την εργασία. Αυτό γιατί κατά τη μειωμένη συνταξιοδότηση η απόδοση της παροχής αποζημιώσεως γίνεται με τη ρητή συγκατάθεση του εργοδότη στην οικειοθελή αποχώρηση του εργαζομένου. Είναι επομένως εύλογο και στη βάση της οικονομικής περιόδου κρίσης που διανύουμε να μην αποδίδεται συνήθως από τους εργοδότες οικειοθελώς το ποσό της αποζημίωσης κι έτσι να χάνεται το δικαίωμα από τους εργαζομένους που θα εξέλθουν με το καθεστώς της μειωμένης.
Επιπλέον στην περίπτωση της συνταξιοδότησης με μειωμένη σύνταξη από το ΙΚΑ υφίσταται πρόσθετη προϋπόθεση ύπαρξης 100 τουλάχιστον ημερών ασφάλισης κάθε χρόνο τα τελευταία 5 έτη πριν από την υποβολή του σχετικού αιτήματος.
Οι ημέρες αυτές είναι απαραίτητο να είναι πραγματική ασφάλιση. Δεν μπορούν να προσμετρηθούν σε αυτές οι επιδοτούμενες ημέρες ανεργίας από τον ΟΑΕΔ.
Επομένως πρέπει ο εργαζόμενος στην περίπτωση που επιθυμεί να συνταξιοδοτηθεί με μειωμένη σύνταξη, στην απευκταία περίπτωση που καταγγελθεί η σύμβαση εργασίας του, είτε να αναζητήσει νέα εργασία ώστε να πληροί την προϋπόθεση των 100 ημερών ανά έτος ή να ασκήσει το δικαίωμα της προαιρετικής ασφάλισης.
Χρειάζεται στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι στην περίπτωση της προαιρετικής ασφάλισης δεν είναι δυνατός ο περιορισμός της στις 100 ημέρες ανά έτος, αλλά είναι συνεχόμενη και καλύπτει πλήρως 300 ημέρες χωρίς τη δυνατότητα διακοπής και επανάληψής της.
Ο συγκεκριμένος χρόνος των 100 ημερών δεν μπορεί να καλυφθεί ούτε με εξαγορά πλασματικών ετών του ν. 3863/2010 ούτε με εξαγορά στρατιωτικής θητείας.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως δεν ισχύει η πρόσθετη προϋπόθεση των 100 ημερών ανά έτος για τις περιπτώσεις συνταξιοδότησης με μειωμένη σύνταξη όσων γυναικών έχουν θεμελιώσει δικαίωμα με το καθεστώς των μητέρων ανήλικων τέκνων.
Σε αντίθεση με το καθεστώς που ισχύει στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, στους υπόλοιπους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και στο Δημόσιο δεν υπάρχει η συγκεκριμένη πρόσθετη προϋπόθεση.
Από την άλλη μεριά, στο Δημόσιο πέραν του δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης ο ασφαλισμένος μπορεί να εξέλθει με το καθεστώς της αναστολής.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ασφαλισμένος υποβάλλει κανονικά παραίτηση έχοντας συμπληρώσει τον απαραίτητο χρόνο ασφάλισης και εκδίδεται συνταξιοδοτική απόφαση, η οποία και ενεργοποιείται, όταν συμπληρωθεί και το απαραίτητο όριο ηλικίας.
Το ποσό της σύνταξης αφορά πλήρη σύνταξη για τα έτη που έχουν διανυθεί στην ασφάλιση και χορηγείται από την ημερομηνία πλήρωσης του σχετικού ορίου. Το συγκεκριμένο αίτημα δεν πρέπει να συγχέεται με τη μειωμένη ή πρόωρη σύνταξη.Μειωμένο ποσό σύνταξης αναλόγως υπολογισμένο με τις ίδιες διατάξεις λαμβάνουν και οι ασφαλισμένοι στους οποίους χορηγείται παροχή με βάση τις διατάξεις για τη διαδοχική ασφάλιση. Έτσι ασφαλισμένοι που συμπληρώνουν όλες τις προϋποθέσεις χορήγησης πλήρους σύνταξης από τον απονέμοντα φορέα, όμως δεν πληρούν την αντίστοιχη από τον συμμετέχοντα, έχουν αντίστοιχη μείωση στο τμηματικό ποσό της σύνταξης που λαμβάνουν από τον τελευταίο.
Στις περιπτώσεις εξόδου από την εργασία με το καθεστώς της μειωμένης/ πρόωρης σύνταξης, ο ασφαλισμένος μπορεί να κάνει κανονικά χρήση των πλασματικών ετών για προσαύξηση αλλά και για θεμελίωση του σχετικού δικαιώματος. Είναι ανάγκη όμως να παρατηρηθεί πως η αναγνώριση δεν φέρνει κοντύτερα το όριο ηλικίας για πλήρη συνταξιοδότηση ούτε χαμηλώνει το τελικό ποσοστό μείωσης. Με την εξαγορά ο ασφαλισμένος μπορεί μόνο να επιτύχει είτε θεμελίωση σε νωρίτερο χρονικό διάστημα εντός των επόμενων ετών, που σημαίνει ότι θα αποφύγει μέρος των επιβαρυντικών αλλαγών, είτε προσαύξηση του τελικού ποσού σύνταξης, επί του οποίου όμως θα υπολογιστεί η μείωση. Αποτελεί παρανόηση κατά συνέπεια από πολλούς το γεγονός ότι με τις αναγνωρίσεις θα κατορθώσουν είτε να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα ηλικιακά είτε να έχουν χαμηλότερη μείωση. Μόνο στην περίπτωση που θεμελιώνεται δικαίωμα για συνταξιοδότηση με πλήρη σύνταξη σε κάποια άλλη κατηγορία είναι δυνατό αυτό.
Για παράδειγμα, ασφαλισμένος που έχει 9.500 ημέρες ασφάλισης και είναι 60 ετών, θα λάβει μειωμένη σύνταξη κατά 30%. Εάν όμως αναγνωρίζοντας πλασματικά θεμελιώσει δικαίωμα με 10.000 ημέρες ασφάλισης, όπου το όριο για πλήρη σύνταξη είναι 63 ετών, θα λάβει σήμερα μειωμένη σύνταξη κατά 15%. Αντίστοιχα άτεκνη ασφαλισμένη 56 ετών με 4.800 ένσημα θα λάβει σήμερα σύνταξη μειωμένη κατά 24%. Εάν αναγνωρίσει πλασματικά έτη και φτάσει τα 5.800 ένσημα θα εξακολουθεί να δικαιούται μειωμένη σύνταξη κατά 24%, καθώς δεν θεμελιώνει σε κάποια νέα κατηγορία με διαφορετικό όριο ηλικίας για την πλήρη.
Υπάρχει συχνά η παρανόηση πως στην περίπτωση της μειωμένης/ πρόωρης συνταξιοδότησης καταβάλλεται σε κάθε περίπτωση το κατώτατο όριο που προβλέπεται από την νομοθεσία των Ταμείων χωρίς αυτό να υφίσταται τη μείωση για την πρόωρη λήψη της παροχής. Η εντύπωση αυτή είναι λαθεμένη, αφού και στην περίπτωση που ο ασφαλισμένος δικαιούται το κατώτατο όριο και όχι το οργανικό ποσό για την πλήρη σύνταξη (το κατώτατο όριο δηλαδή κατά τον υπολογισμό είναι μεγαλύτερο από το οργανικό ποσό), τότε, εφόσον λάβει την παροχή μειωμένη, η μείωση καταλαμβάνει και το ποσό του κατώτατου ορίου. Μοναδική εξαίρεση στην περίπτωση αυτή είναι η λήψη μειωμένης σύνταξης από γυναίκες που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα ως μητέρες ανηλίκου. Οι συγκεκριμένες ασφαλισμένες λαμβάνουν και στην περίπτωση της μειωμένης/ πρόωρης σύνταξης το κατώτατο όριο. Για παράδειγμα, εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα έχει συμπληρώσει 4.700 ημέρες ασφάλισης και είναι 56 ετών. Το ποσό της σύνταξης που θα λάβει με το κατώτερο όριο θα είναι περίπου 370 ευρώ αντί για 486 ευρώ. Την ίδια στιγμή ασφαλισμένη έχει θεμελιώσει δικαίωμα με τις διατάξεις για τις μητέρες ανήλικων τέκνων και είναι σήμερα 51 ετών. Το ποσό της σύνταξης που θα λάβει στην περίπτωση συνταξιοδότησής της άμεσα θα είναι 486 ευρώ.
Πηγές ειδήσεων: "Έθνος", "Τα Νέα"
Παράλληλα είναι σημαντικό να σημειώσουμε ότι τα όσα ισχύουν αφορούν και ομάδες δημοσίων υπαλλήλων, πράγμα που εμπίπτει βέβαια και στην προσπάθεια που γίνεται για μείωση του αριθμού των δημοσίων υπαλλήλων (ένα θέμα για το οποίο μπορείτε να δείτε εδώ).
Πιο συγκεκριμένα, στην εξαγορά τεσσάρων έως επτά ετών πλασματικού χρόνου ασφάλισης μπορούν να προχωρήσουν όσοι θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης από το 2011 έως το 2014 και εντεύθεν.Ο συνολικός αυτός χρόνος συνυπολογίζεται τόσο για τη θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος όσο και για την προσαύξηση του ποσού της σύνταξης.
Σύμφωνα με την εγκύκλιο που εξέδωσε ο υπουργός Εργασίας Γ. Κουτρουμάνης, από 1/1/2011 παρέχεται η δυνατότητα υποβολής αιτήσεων αναγνώρισης και εξαγοράς χρόνων ασφάλισης για τους ασφαλισμένους και τις ασφαλισμένες που έχουν τουλάχιστον 3.600 ημέρες ή 12 χρόνια πραγματικής (ή και προαιρετικής) ασφάλισης και θεμελιώνουν δικαίωμα συνταξιοδότησης από 1/1/2011 και μετά με τις προϋποθέσεις που διαμορφώνονται και ισχύουν από αυτή την ημερομηνία και μετά, με βάση τον νέο ασφαλιστικό νόμο.
Ειδικότερα, οι μητέρες ανηλίκων τέκνων, ασφαλισμένες από 1/1/1993 και μετά (νέες ασφαλισμένες), θα έχουν τη δυνατότητα, όπως επισημαίνεται στα "Νέα", αναγνωρίσεων από 1/1/2013, όπως όλοι οι άλλοι ασφαλισμένοι, καθώς καταργούνται τα ειδικά - χαμηλότερα - όρια συνταξιοδότησης των μητέρων.
Οι αναγνωριζόμενοι χρόνοι, όπως και ο χρόνος που ο ασφαλισμένος έλαβε σύνταξη λόγω αναπηρίας, θα συνυπολογίζονται για τη θεμελίωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος (εφόσον υπάρχουν 3.600 ημέρες ή 12 χρόνια ασφάλισης).
Τα χρόνια που μπορούν να αναγνωριστούν είναι:
* Τα χρόνια σπουδών
* Τα κενά διαστήματα ασφάλισης μετά την υπαγωγή, για πρώτη φορά, στην ασφάλιση
* Ο χρόνος στρατιωτικής θητείας (30 ημέρες ασφάλισης για κάθε μήνα)
* Ο χρόνος απεργίας (χρειάζεται βεβαίωση του εργοδότη)
* Ο χρόνος μαθητείας (έως 2 χρόνια) στον οποίο περιλαμβάνονται η συμμετοχή σε προγράμματα Stage
* Εως και 5 χρόνια για τη γέννηση παιδιών, 1 για το πρώτο, 2 για το δεύτερο και 2 για το τρίτο (αφορά μόνο συνταξιοδότηση λόγω γήρατος και όχι συνταξιοδότηση λόγω αναπηρίας ή λόγω θανάτου). Το δικαίωμα το έχουν πλέον συγχρόνως και οι δύο γονείς ασφαλισμένοι σε φορείς κύριας όσο και επικουρικής ασφάλισης, με τις ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις και ανεξαρτήτως του χρόνου γέννησης των παιδιών
* Ο χρόνος επιδότησης λόγω ασθένειας (μέχρι 300 ημέρες) και λόγω τακτικής ανεργίας (μέχρι 300 ημέρες)
* Ο χρόνος απουσίας από την εργασία λόγω κύησης και λοχείας
* Ο χρόνος εκπαιδευτικής άδειας άνευ αποδοχών (μέχρι 2 χρόνια) εφόσον υπάρχει βεβαίωση του εργοδότη
* Ο χρόνος προσωρινής κράτησης ή φυλάκισης για το αδίκημα της ανυπακοής ή της ανυποταξίας για θρησκευτικές ή ιδεολογικές πεποιθήσεις
* Ο χρόνος που μεσολαβεί από την απόκτηση του πτυχίου μέχρι και την απόκτηση της άδειας ασκήσεως του επαγγέλματος για τους ασφαλισμένους στον Τομέα Σύνταξης Μηχανικών και Εργοληπτών Δημοσίων Έργων
* Ο χρόνος αποδεδειγμένης άσκησης επαγγελματικής δραστηριότητας των ασφαλισμένων στον ΟΑΕΕ πριν από την εγγραφή τους στα μητρώα του Ταμείου και μέχρι 5 χρόνια.
Τα πράγματα είναι ελαφρώς διαφορετικά για τις πρόωρες συντάξεις με τα νέα δεδομένα.
Μέχρι και πέντε χρόνια νωρίτερα μπορούν να ανοίξουν την πόρτα εξόδου οι ασφαλισμένοι που θα στραφούν στην πρόωρη συνταξιοδότηση. Ωστόσο, θα πρέπει να γνωρίζουν πως το τελικό ποσό της σύνταξης θα είναι έως και 30% μειωμένο σε σχέση με αυτό που θα έπαιρναν, αν έβγαιναν με πλήρη σύνταξη.
Το δικαίωμα της πρόωρης συνταξιοδότησης το έχουν οι δημόσιοι υπάλληλοι, αλλά και οι ασφαλισμένοι στα περισσότερα Ταμεία. Οπως χαρακτηριστικά τονίζει ο δικηγόρος Διονύσης Ρίζος, που ειδικεύεται σε θέματα εργατικού και ασφαλιστικού δικαίου: "Πέραν του δικαιώματος στην πλήρη σύνταξη οι ασφαλισμένοι που επιθυμούν να συνταξιοδοτηθούν πριν από την πλήρωση όλων των προϋποθέσεων για την έξοδο από την εργασία, μπορούν να κάνουν χρήση του δικαιώματος για πρόωρη συνταξιοδότηση".
Πρόωρη ονομάζεται η χορήγηση της συνταξιοδοτικής παροχής σε χρόνο προγενέστερο από εκείνο που προβλέπει ο νόμος για την απόδοση της πλήρους σύνταξης και η οποία πάντοτε συνοδεύεται από μείωση επί του ποσού που θα ελάμβανε ο ασφαλισμένος στην περίπτωση εξόδου του με τις πλήρεις προϋποθέσεις. Η μείωση αυτή, το λεγόμενο "πέναλτι", ποικίλλει από περίπτωση σε περίπτωση ανάλογα με τον φορέα (ιδιωτικός ή δημόσιος τομέας).
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει μια διευκρίνιση σε ένα αρκετά θολό σημείο, το οποίο έχει να κάνει με τις διαφορές ανάμεσα στην πλήρη και την πρόωρη/ μειωμένη σύνταξη.
Πλήρης ονομάζεται η συνταξιοδοτική παροχή, την οποία λαμβάνει ο ασφαλισμένος κατά την έξοδό του από την εργασία και τη συμπλήρωση των απαραίτητων προϋποθέσεων τόσο όσον αφορά τον χρόνο ασφάλισης όσο και το όριο ηλικίας.
Ετσι πλήρης είναι η σύνταξη που αναλογεί στον χρόνο ασφάλισης που έχει ο εργαζόμενος κατά τη στιγμή της αίτησης και αποδίδεται σε αυτόν χωρίς καμιά ποινή μείωσης. Δεν είναι επομένως η πλήρης σύνταξη ένα συγκεκριμένο ποσό, το οποίο και αποδίδεται με τη συμπλήρωση 35 ετών ως είθισται να εννοούν οι περισσότεροι των ασφαλισμένων.
Μειωμένη ονομάζεται η συνταξιοδοτική παροχή, η οποία σε αντίθεση με την πλήρη, ενώ υπολογίζεται κι αυτή επί του όλου χρόνου ασφάλισης που έχει διανυθεί, το εξαγόμενο ποσό μειώνεται ανάλογα κατά το ποσοστό που προβλέπει ο νόμος.
Η μείωση αυτή στις περισσότερες περιπτώσεις είναι συνάρτηση της απόστασης του ορίου ηλικίας για την πλήρη σύνταξη με την ηλικία υποβολής του αιτήματος.
Για παράδειγμα, στο ΙΚΑ η μείωση είναι 0,5 για κάθε μήνα που υπολείπεται του ορίου ηλικίας για την πλήρη σύνταξη.
Μέχρι 6% το ετήσιο πέναλτι για ταχύτερη έξοδο
Μέχρι και 6% ετησίως είναι η μείωση της σύνταξης για τους ασφαλισμένους που στρέφονται στην πρόωρη έξοδο. Σημειώνεται πως το τελικό ποσό της σύνταξης στην περίπτωση της μειωμένης/ πρόωρης συνταξιοδότησης υπολογίζεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο όπως και στην πλήρη. Αλλωστε το ποσό που προκύπτει είναι ουσιαστικά το ποσό που θα λάμβανε ο ασφαλισμένος στην περίπτωση που θα συνταξιοδοτούνταν με πλήρη σύνταξη. Επ' αυτού υπολογίζεται ένα ποσοστό "ποινής", το οποίο και οδηγεί στην τελική μείωση.
Το ποσοστό αυτό είναι συνάρτηση του χρόνου που απέχει από το όριο ηλικίας για την πλήρη και διαφέρει ανάλογα με τον ασφαλιστικό φορέα. Μπορεί όμως να είναι και συνάρτηση του ποσοστού αναπηρίας, όπως συμβαίνει στις αναπηρικές συντάξεις.
Στους φορείς ασφάλισης του ιδιωτικού και ευρύτερου δημόσιου τομέα, που υπάγονται στο υπουργείο Εργασίας, το ποσοστό μείωσης διαμορφώνεται στο 0,5% για κάθε μήνα που υπολείπεται από το όριο ηλικίας για την πλήρη σύνταξη. Δηλαδή, διαμορφώνεται στο 6% τον χρόνο. Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως το ανώτατο όριο της μείωσης είναι 30% (για κάποιον που αποχωρεί πέντε χρόνια νωρίτερα από το όριο ηλικίας για πλήρη σύνταξη). Αντίστοιχα στις περιπτώσεις όπου οι φορείς αυτοί συμμετέχουν στη απονομή παροχής με βάση τις διατάξεις της διαδοχικής ασφάλισης, η μείωση συνεχίζει να είναι 0,5% με ανώτατο όριο το 30%.
Στον δημόσιο τομέα υπάρχουν ασφαλισμένοι δύο ταχυτήτων, ανάλογα με το πότε έγινε η θεμελίωση του συνταξιοδοτικού δικαιώματος. Ειδικότερα προβλέπονται τα εξής: Οσοι θεμελίωσαν δικαίωμα μέχρι 31 Δεκεμβρίου 2010, βλέπουν το ποσό της σύνταξής τους που θα λάμβαναν ως πλήρη να μειώνεται κατά 0,375% για κάθε μήνα πριν από τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας για την πλήρη σύνταξη. Αυτό σημαίνει μείωση 4,5% ετησίως και σε περίπτωση που ο ασφαλισμένος αποχωρήσει πέντε χρόνια νωρίτερα, το "πέναλτι" φτάνει συνολικά το 22,5%. Οσοι θεμελιώσουν δικαίωμα από την 1η Ιανουαρίου 2011 και μετά, θα δουν το ποσό της πλήρους σύνταξης να μειώνεται στην περίπτωση της πρόωρης κατά 0,5% για κάθε μήνα, ήτοι 6% ανά έτος. Συνολικά η μείωση θα φτάσει τα 5 χρόνια για δημόσιο υπάλληλο, που αποχωρεί πέντε χρόνια νωρίτερα (όπως ακριβώς ισχύει και στον ιδιωτικό τομέα).
Οι δικαιούχοι της μειωμένης/ πρόωρης συνταξιοδότησης, οι οποίοι και υποβάλλουν αίτημα λήψης της συγκεκριμένης παροχής, δεν δικαιούνται την πλήρη σύνταξη ακόμα και μετά τη συμπλήρωση του ορίου ηλικίας, με το οποίο θα ελάμβαναν την παροχή χωρίς μείωση.
Η σύνταξή τους επομένως παραμένει μειωμένη εφ' όρου ζωής.
Παράλληλα, όπως τονίζει ο δικηγόρος Διονύσης Ρίζος: Η επιλογή της μειωμένης συνταξιοδότησης επιπροσθέτως αφαιρεί από τον εργαζόμενο του ιδιωτικού τομέα το εκ του νόμου δικαίωμά του για λήψη του 40% της πλήρους αποζημίωσης στην περίπτωση της εξόδου του από την εργασία. Αυτό γιατί κατά τη μειωμένη συνταξιοδότηση η απόδοση της παροχής αποζημιώσεως γίνεται με τη ρητή συγκατάθεση του εργοδότη στην οικειοθελή αποχώρηση του εργαζομένου. Είναι επομένως εύλογο και στη βάση της οικονομικής περιόδου κρίσης που διανύουμε να μην αποδίδεται συνήθως από τους εργοδότες οικειοθελώς το ποσό της αποζημίωσης κι έτσι να χάνεται το δικαίωμα από τους εργαζομένους που θα εξέλθουν με το καθεστώς της μειωμένης.
Επιπλέον στην περίπτωση της συνταξιοδότησης με μειωμένη σύνταξη από το ΙΚΑ υφίσταται πρόσθετη προϋπόθεση ύπαρξης 100 τουλάχιστον ημερών ασφάλισης κάθε χρόνο τα τελευταία 5 έτη πριν από την υποβολή του σχετικού αιτήματος.
Οι ημέρες αυτές είναι απαραίτητο να είναι πραγματική ασφάλιση. Δεν μπορούν να προσμετρηθούν σε αυτές οι επιδοτούμενες ημέρες ανεργίας από τον ΟΑΕΔ.
Επομένως πρέπει ο εργαζόμενος στην περίπτωση που επιθυμεί να συνταξιοδοτηθεί με μειωμένη σύνταξη, στην απευκταία περίπτωση που καταγγελθεί η σύμβαση εργασίας του, είτε να αναζητήσει νέα εργασία ώστε να πληροί την προϋπόθεση των 100 ημερών ανά έτος ή να ασκήσει το δικαίωμα της προαιρετικής ασφάλισης.
Χρειάζεται στο σημείο αυτό να σημειωθεί ότι στην περίπτωση της προαιρετικής ασφάλισης δεν είναι δυνατός ο περιορισμός της στις 100 ημέρες ανά έτος, αλλά είναι συνεχόμενη και καλύπτει πλήρως 300 ημέρες χωρίς τη δυνατότητα διακοπής και επανάληψής της.
Ο συγκεκριμένος χρόνος των 100 ημερών δεν μπορεί να καλυφθεί ούτε με εξαγορά πλασματικών ετών του ν. 3863/2010 ούτε με εξαγορά στρατιωτικής θητείας.
Εδώ πρέπει να σημειωθεί πως δεν ισχύει η πρόσθετη προϋπόθεση των 100 ημερών ανά έτος για τις περιπτώσεις συνταξιοδότησης με μειωμένη σύνταξη όσων γυναικών έχουν θεμελιώσει δικαίωμα με το καθεστώς των μητέρων ανήλικων τέκνων.
Σε αντίθεση με το καθεστώς που ισχύει στο ΙΚΑ-ΕΤΑΜ, στους υπόλοιπους φορείς κοινωνικής ασφάλισης και στο Δημόσιο δεν υπάρχει η συγκεκριμένη πρόσθετη προϋπόθεση.
Από την άλλη μεριά, στο Δημόσιο πέραν του δικαιώματος πρόωρης συνταξιοδότησης ο ασφαλισμένος μπορεί να εξέλθει με το καθεστώς της αναστολής.
Στη συγκεκριμένη περίπτωση ο ασφαλισμένος υποβάλλει κανονικά παραίτηση έχοντας συμπληρώσει τον απαραίτητο χρόνο ασφάλισης και εκδίδεται συνταξιοδοτική απόφαση, η οποία και ενεργοποιείται, όταν συμπληρωθεί και το απαραίτητο όριο ηλικίας.
Το ποσό της σύνταξης αφορά πλήρη σύνταξη για τα έτη που έχουν διανυθεί στην ασφάλιση και χορηγείται από την ημερομηνία πλήρωσης του σχετικού ορίου. Το συγκεκριμένο αίτημα δεν πρέπει να συγχέεται με τη μειωμένη ή πρόωρη σύνταξη.Μειωμένο ποσό σύνταξης αναλόγως υπολογισμένο με τις ίδιες διατάξεις λαμβάνουν και οι ασφαλισμένοι στους οποίους χορηγείται παροχή με βάση τις διατάξεις για τη διαδοχική ασφάλιση. Έτσι ασφαλισμένοι που συμπληρώνουν όλες τις προϋποθέσεις χορήγησης πλήρους σύνταξης από τον απονέμοντα φορέα, όμως δεν πληρούν την αντίστοιχη από τον συμμετέχοντα, έχουν αντίστοιχη μείωση στο τμηματικό ποσό της σύνταξης που λαμβάνουν από τον τελευταίο.
Στις περιπτώσεις εξόδου από την εργασία με το καθεστώς της μειωμένης/ πρόωρης σύνταξης, ο ασφαλισμένος μπορεί να κάνει κανονικά χρήση των πλασματικών ετών για προσαύξηση αλλά και για θεμελίωση του σχετικού δικαιώματος. Είναι ανάγκη όμως να παρατηρηθεί πως η αναγνώριση δεν φέρνει κοντύτερα το όριο ηλικίας για πλήρη συνταξιοδότηση ούτε χαμηλώνει το τελικό ποσοστό μείωσης. Με την εξαγορά ο ασφαλισμένος μπορεί μόνο να επιτύχει είτε θεμελίωση σε νωρίτερο χρονικό διάστημα εντός των επόμενων ετών, που σημαίνει ότι θα αποφύγει μέρος των επιβαρυντικών αλλαγών, είτε προσαύξηση του τελικού ποσού σύνταξης, επί του οποίου όμως θα υπολογιστεί η μείωση. Αποτελεί παρανόηση κατά συνέπεια από πολλούς το γεγονός ότι με τις αναγνωρίσεις θα κατορθώσουν είτε να συνταξιοδοτηθούν νωρίτερα ηλικιακά είτε να έχουν χαμηλότερη μείωση. Μόνο στην περίπτωση που θεμελιώνεται δικαίωμα για συνταξιοδότηση με πλήρη σύνταξη σε κάποια άλλη κατηγορία είναι δυνατό αυτό.
Για παράδειγμα, ασφαλισμένος που έχει 9.500 ημέρες ασφάλισης και είναι 60 ετών, θα λάβει μειωμένη σύνταξη κατά 30%. Εάν όμως αναγνωρίζοντας πλασματικά θεμελιώσει δικαίωμα με 10.000 ημέρες ασφάλισης, όπου το όριο για πλήρη σύνταξη είναι 63 ετών, θα λάβει σήμερα μειωμένη σύνταξη κατά 15%. Αντίστοιχα άτεκνη ασφαλισμένη 56 ετών με 4.800 ένσημα θα λάβει σήμερα σύνταξη μειωμένη κατά 24%. Εάν αναγνωρίσει πλασματικά έτη και φτάσει τα 5.800 ένσημα θα εξακολουθεί να δικαιούται μειωμένη σύνταξη κατά 24%, καθώς δεν θεμελιώνει σε κάποια νέα κατηγορία με διαφορετικό όριο ηλικίας για την πλήρη.
Υπάρχει συχνά η παρανόηση πως στην περίπτωση της μειωμένης/ πρόωρης συνταξιοδότησης καταβάλλεται σε κάθε περίπτωση το κατώτατο όριο που προβλέπεται από την νομοθεσία των Ταμείων χωρίς αυτό να υφίσταται τη μείωση για την πρόωρη λήψη της παροχής. Η εντύπωση αυτή είναι λαθεμένη, αφού και στην περίπτωση που ο ασφαλισμένος δικαιούται το κατώτατο όριο και όχι το οργανικό ποσό για την πλήρη σύνταξη (το κατώτατο όριο δηλαδή κατά τον υπολογισμό είναι μεγαλύτερο από το οργανικό ποσό), τότε, εφόσον λάβει την παροχή μειωμένη, η μείωση καταλαμβάνει και το ποσό του κατώτατου ορίου. Μοναδική εξαίρεση στην περίπτωση αυτή είναι η λήψη μειωμένης σύνταξης από γυναίκες που έχουν θεμελιώσει δικαίωμα ως μητέρες ανηλίκου. Οι συγκεκριμένες ασφαλισμένες λαμβάνουν και στην περίπτωση της μειωμένης/ πρόωρης σύνταξης το κατώτατο όριο. Για παράδειγμα, εργαζόμενη στον ιδιωτικό τομέα έχει συμπληρώσει 4.700 ημέρες ασφάλισης και είναι 56 ετών. Το ποσό της σύνταξης που θα λάβει με το κατώτερο όριο θα είναι περίπου 370 ευρώ αντί για 486 ευρώ. Την ίδια στιγμή ασφαλισμένη έχει θεμελιώσει δικαίωμα με τις διατάξεις για τις μητέρες ανήλικων τέκνων και είναι σήμερα 51 ετών. Το ποσό της σύνταξης που θα λάβει στην περίπτωση συνταξιοδότησής της άμεσα θα είναι 486 ευρώ.
Πηγές ειδήσεων: "Έθνος", "Τα Νέα"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)