Πισωγυρίσματα για το δημοψήφισμα / Οι "αγανακτισμένοι" στο Σύνταγμα / Αμαύρωση των κινητοποιήσεων από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς

Αντί άλλης ανάρτησης σήμερα έχουμε ένα άρθρο του Διονύση Ελευθεράτου από την "Sportday" γραμμένο σε χιουμοριστικό τόνο για την προσπάθεια αμαύρωσης της μαζικής αγανάκτησης του λαού από τα ΜΜΕ και τους πολιτικούς:

"Ιτε, παίδες Ελλήνων! Η δημοκρατία κινδυνεύει. Ενα (μεικτό) τσούρμο από ΜΜΕ και ...ξεσηκωμένους πολιτικούς διέγνωσε την απειλή: τη δημοκρατία τη ναρκοθετούν δέκα μούντζες και δύο πλαστικά μπουκαλάκια νερού έξω από τη Βουλή, καθώς και οι αποδοκιμασίες σε βάρος των VIP της Κέρκυρας που αναγκάστηκαν να λακίσουν διά θαλάσσης, υπό το ηχητικό κατευόδιο του συνθήματος «τέτοιο ρεζιλίκι, σας παίρνει το καΐκι». Διάφορα ρεντίκολα της «πολιτικής» και της «δημοσιογραφίας» έφθασαν στο σημείο να παραλληλίσουν τους... σκληρά δοκιμαζόμενους-αποδοκιμαζόμενους με τους αντιστασιακούς επί χούντας! Είδατε; Εκεί που όλοι έκαναν το χιλιοστό (και βάλε) μνημόσυνο στη μεταπολίτευση, μας προέκυψε Σάκης Καράγιωργας ο Πρωτόπαπας και Αλέκος Παναγούλης ο Λοβέρδος.

Ξεστομίζουν αρλούμπες για τα... τανκ οι παρωδίες «thing tank». Οι τηλεοπτικοί καραγκιόζηδες του Μνημονίου και του –πειστικού μόνο σε κύκλους στρουθοκαμήλων, αδαών ή ηλιθίων– «δεν γίνεται διαφορετικά». Ναι, οι φαιδροί που διαβάζουν κάθε βράδυ το ίδιο σκονάκι, με το στερεότυπο «διά ταύτα»: πως χρειάζεται «συναινετική τολμηρή» εμμονή στον δρόμο που έφερε στα 348 δισ. ευρώ το χρέος των 298 δισ. (τόσο ήταν στη δύση του 2010).

Ωραία, λοιπόν, ας την ολοκληρώσουμε την παράσταση: να κηρυχτεί πάραυτα «κολαστήριο» ο Εθνικός Κήπος, από τα στενά δρομάκια του οποίου βάδισαν νυχτιάτικα ορισμένοι ηρωικοί εθνοπατέρες, κινδυνεύοντας να πατήσουν περιττώματα καμίας γάτας. Στον ρυθμό του «και συ, λαέ βασανισμένε, μην ξεχνάς των Ωρωπό» να παιανίσει αμέσως κάποιο «και συ, υπουργέ βασανισμένε, μην πατήσεις το σκατό». Το καΐκι που... έσωσε τους VIP της Κέρκυρας να ανακηρυχθεί «εθνικό μνημείο», ισότιμο του σκάφους με το οποίο το καλοκαίρι 1974 «έπιασαν» Πόρτο Ράφτη οι (έως τότε) εξόριστοι της Γυάρου. Να μεριμνήσει ο Πετσάλνικος ώστε εφεξής να εκτίθεται κάποια μινιατούρα του καϊκιού της Κέρκυρας στη Βουλή, ή ακόμα κι ολόκληρο το σκάφος –έτσι θα γίνει και οδόφραγμα για να προστατευθούν οι εθνοπατέρες από τον όχλο. Φανταστείτε πάνω από το καΐκι της λευτεριάς μια επιγραφή του τύπου «έχει κι η Βουλή δικό της Παπανικολή». Ελλοχεύει βεβαίως ένας κίνδυνος: να νομίσει πολύς κόσμος ότι το «Παπανικολής» παραπέμπει στο γνωστό γερμένο υποβρύχιο. Αντε μετά, φτου κι από την αρχή η συζήτηση για το πώς διογκώθηκε το χρέος. Αντε, θα βγαίνουν πάλι αυτοί οι μυστήριοι διανοούμενοι-οικονομολόγοι και θα ζητούν λογιστικό έλεγχο ώστε να αναλυθεί το χρέος και να δούμε τι δεν πρέπει να πληρωθεί και τα λοιπά. Γίνεται όμως αντιστασιακή δράση χωρίς κινδύνους;

Τουλάχιστον γίναμε σοφότεροι. Μάθαμε ότι η δημοκρατία κινδυνεύει από κάτι –διότι έως τώρα ήταν άτρωτη. Τίποτε δεν την έπληττε, ούτε ίδρωνε το αυτί της: ο ΓΑΠ κερδίζει τις εκλογές με συγκεκριμένες εξαγγελίες, εφαρμόζει τα εκ διαμέτρου αντίθετα, αλλά θεωρεί ότι «έχει λαϊκή εντολή»! Καμαρώνει για την απάτη με τη φράση «δεν υπολογίζω το πολιτικό κόστος». Ο υπουργός Εξωτερικών, Δ. Δρούτσας, ένα από τα «ντόπερμαν» του ΓΑΠ και υψηλόβαθμο στέλεχος της «ομάδας των κηπουρών» (έτσι αποκαλούν στο ΠΑΣΟΚ τους εξωκοινοβουλευτικούς «κολλητούς» του ποδηλάτη) υπενθυμίζει στους γκρινιάρηδες βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος ότι ο ΓΑΠ θα τους κόψει την πολιτική καριέρα, αν τυχόν... Αυτά κι πολλά άλλα δεν τραυμάτισαν τη Δημοκρατία-Μπανανία της τρόικας. Την τραυμάτισαν οι αποδοκιμασίες...

Σαν να λέμε, η δημοκρατία στην Αργεντινή δεν αναζωογονήθηκε όταν (2003) ο Νέστορ Κίρτσνερ είπε στο ΔΝΤ και τους δανειστές: «Ο,τι φάγατε, φάγατε, θα διαπραγματευτούμε από την αρχή και θέλετε-δεν θέλετε θα πάρετε απόφαση ότι μιλάτε με κυβέρνηση εκλεγμένη και δεσμευμένη για κάτι». Οχι, τότε η δημοκρατία... χτυπήθηκε, για δεύτερη φορά! Ποια ήταν η πρώτη; Δύο χρόνια νωρίτερα, όταν τον πρόεδρο Ντε λα Ρούα τον φυγάδευσε ελικόπτερο από την ταράτσα τού –αποκλεισμένου από τεράστιο πλήθος– προεδρικού μεγάρου. Αυτή ήταν η... «αντιδημοκρατική» αρχή της σωτηρίας της κοινωνίας της Αργεντινής.

Μην ανησυχείτε, όμως: ο ηρωικός ΓΑΠ, ο πρωθυπουργός «3Α» (Αναλώσιμος, Αδίστακτος, Αβερελ) μάλλον θα αρνηθεί να φύγει με ελικόπτερο. Φανταστείτε τον να αλλάζει εν κινήσει την αλυσίδα του ποδηλάτου –πιθανόν νυχτιάτικα στον Εθνικό Κήπο."

Και για να μην ξεχνιόμαστε... "Για τις μεγάλες αλλαγές που θα προωθήσουμε να αξιοποιήσουμε το θεσμό του δημοψηφίσματος ώστε να υπάρχει η ευρύτερη δυνατή συναίνεση. Για το λόγο αυτό θα ζητήσω άμεσα από τον υπουργό Εσωτερικών Γ.Ραγκούση, να φέρει στη Βουλή τις απαραίτητες ρυθμίσεις για την ενεργοποίηση του θεσμού" υπογράμμισε ο πρωθυπουργός - που όμως απέκλεισε το ενδεχόμενο να ζητήσει την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου από τα 2/3 της Βουλής ενώ δε διευκρίνισε ωστόσο το πιθανό ερώτημα του δημοψηφίσματος - αυτό σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν στην δημοσιογραφική πιάτσα θα είναι του τύπου "θέλετε να πεθάνετε από την πείνα ή προτιμάτε Μνημόνιο;" ή κάτι ανάλογο εσχατολογικής διατύπωσης για να "τραβήξει" όσο το δυνατόν μεγαλύτερη συναίνεση... Βέβαια στη συνέχεια η κυβέρνηση μέσω του κύριου Πεταλωτή, ξαναπήρε πίσω το δημοψήφισμα, λέγοντας ότι "δεν χρειάζεται" - κάτι που εξάλλου είχε κάνει και στο πρόσφατο παρελθόν. Εμείς απλώς θα πούμε στον κύριο Παπανδρέου ότι το Σύνταγμα επιβάλλει την κύρωση συμφωνιών από τα 2/3 της Βουλής. Οπότε αν δε θέλει να βρεθεί υπόλογος κάποια στιγμή θα πρέπει να κοιτάζει να το τηρεί και όχι να κάνει του κεφαλιού του.

Λίγα πλάνα από την μεγαλειώδη συγκέντρωση του λαού στο Σύνταγμα την Κυριακή 5 Ιουνίου:





Και κάτι τελευταίο... Δεν παραχωρεί ο Δήμος Θεσσαλονίκης την Πλατεία Αριστοτέλους για τη συγκέντρωση του Κινήματος Ανεξάρτητων Πολιτών «Σπίθα» στις 9 Ιουνίου, η οποία θα έχει κεντρικό ομιλητή τον Μίκη Θεοδωράκη, αφού η εκδήλωση δεν έχει "φιλανθρωπικό χαρακτήρα και δεν απευθύνεται σε παιδιά" αντιπροτείνωντας την παραχώρηση της Πλατείας Αρχαίας Αγοράς ή της νέας Παραλίας. Την ίδια ώρα ο πρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Γιάννης Μυλόπουλος, που αρχικά είχε συμφωνήσει να προλογίσει τον Μ. Θεοδωράκη, αναφέρει: "Επειδή βρέθηκα, παρά τις αρχικές συνεννοήσεις, προ τετελεσμένων γεγονότων τόσο ως προς τη μορφή, όσο και ως προς το περιεχόμενο της εκδήλωσης, είμαι δυστυχώς υποχρεωμένος να αποσύρω τη συμμετοχή μου από αυτή". Δύο ρητορικά ερωτήματα από μας: Το Gay Pride απευθύνεται σε παιδιά ή έχει φιλανθρωπικό χαρακτήρα και ο δήμαρχος ήταν θετικός στην παραχώρηση της πλατείας για τους σκοπούς του, όταν βολιδοσκοπήθηκε σχετικά; Και 2ον ο Πρύτανης του ΑΠΘ, δεν είχε γνώση του καταστατικού ή της δράσης της Σπίθας όταν αρχικά συμφωνούσε να προλογίσει την εκδήλωση; Η' μήπως νόμιζε ότι η βραδιά θα ήταν για μια από τις τιμητικές συναυλίες για τον Μίκη και άρα μια ευκαιρία για ανέξοδη και πολιτικά ουδέτερη διαφήμιση του προσώπου;