Μεσοπρόθεσμο και δημόσια περιουσία / Επιτάξεις περιουσιών για χρήση της αμερικάνικης βάσης στην Σούδα

Είδηση: Μεταξύ των άλλων το Μεσοπρόθεσμο περιλαμβάνει και διατάξεις για την δημόσια περιουσία. Πιο συγκεκριμένα ανακοινώνει:
-Τη σύσταση του Ταμείου Αξιοποίησης της Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου (ιδιωτικοποιήσεις, αξιοποίηση ακινήτων)
-Τη θέσπιση της «ωρίμανσης» και της «επενδυτικής ταυτότητας» των ακινήτων του Δημοσίου και τον θεσμό της «επιφάνειας».

Το πρώτο κεφάλαιο του εφαρμοστικού νόμου περιλαμβάνει το Ταμείο Αξιοποίησης Δημόσιας Περιουσίας που θα αποτελείται από 5μελές (διοικητικό) συμβούλιο και θα ενημερώνει διαρκώς την Βουλή. Θα είναι Ανώνυμη Εταιρεία που θα ανήκει 100% στο Ελληνικό Δημόσιο. Θα διοικείται από πενταμελές Διοικητικό Συμβούλιο που θα οριστεί μετά από σύμφωνη γνώμη της Επιτροπής των ΔΕΚΟ της Βουλής. Το νέο Ταμείο θα επιβλέπουν δύο παρατηρητές από την πλευρά των δανειστών, ένας από τα κράτη της Ευρωζώνης και ένας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Το Ταμείο θα έχει αποκλειστικό σκοπό την αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου και η διάρκειά του θα είναι 6 έτη. Το μετοχικό του κεφάλαιο είναι 30.000.000 ευρώ και θα καταβληθεί σε 3 ισόποσες δόσεις, εκ των οποίων η πρώτη έναν μήνα μετά την έναρξη ισχύος του νόμου. Οι μετοχές του Ταμείου είναι αμεταβίβαστες.

Θα του μεταβιβαστούν χωρίς αντάλλαγμα και κατά πλήρη κυριότητα ακίνητα, αξίες, δικαιώματα κ.λπ. που περιλαμβάνονται στο μεσοπρόθεσμο με απόφαση της Διυπουργικής Επιτροπής Αναδιαρθρώσεων και Αποκρατικοποιήσεων καθώς και άλλα περιουσιακά στοιχεία, αν η ίδια το αποφασίσει στη συνέχεια. Η διυπουργική «απεκδύεται κάθε δικαιώματός του επί αυτών». Ο,τι μεταβιβαστεί ή παραχωρηθεί δεν μπορεί να «αναμεταβιβαστεί στον προηγούμενο κύριο ή δικαιούχο, καθ' οιονδήποτε τρόπο». Εμπράγματα δικαιώματα τρίτων με απόφαση του υπουργού Οικονομικών κηρύσσονται αναγκαστικώς απαλλοτριωτέα και η δαπάνη βαρύνει το Δημόσιο (με τι λεφτά;;;). Δεν προσμετράται προσαύξηση που οφείλεται στην πολεοδομική ωρίμανση του έργου.

Η εταιρεία θα αναλάβει να σχεδιάσει, να υλοποιήσει και να ολοκληρώσει άμεσα το διευρυμένο πρόγραμμα αποκρατικοποιήσεων που συμφώνησε η κυβέρνηση με την τρόικα. Στόχος είναι μέσα στο 2011 να εισπραχθούν 5 δισ. εύρω, το 2012 10 δισ. ευρώ και περίπου άλλα 10 δισ. ευρώ μέσα στο 2013. Στο Διοικητικό Συμβούλιο του νέου φορέα, που θα ασκεί επαγγελματική και ανεξάρτητη διαχείριση, θα μετέχουν αποκλειστικά τεχνοκράτες, με εμπειρία στις μετοχοποιήσεις και την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας. Από τη στιγμή που η κυβέρνηση θα αναθέτει στο Ταμείο κάποιο έργο οι αποφάσεις θα θεωρούνται οριστικές και θα προχωρούν ανεξάρτητα από τους πολιτικούς χειρισμούς.

Η αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων του Ταμείου διενεργείται με κάθε πρόσφορο τρόπο όπως πώληση, παραχώρηση, τιτλοποίηση απαιτήσεων κτλ. Επίσης, στο κεφάλαιο Β΄ του εφαρμοστικού νόμου περιλαμβάνονται διατάξεις για την «πολεοδομική ωρίμανση και επενδυτική ταυτότητα δημοσίων ακτινήτων για την αξιοποίηση της Δημόσιας Περιουσίας του κράτους». Για την αξιοποίηση των δημοσίων ακινήτων επιτρέπεται η απευθείας παραχώρηση στον κύριο της επένδυσης της χρήσης αιγιαλού και παραλίας και του δικαιώματος εκτέλεσης, χρήσης και εκμετάλλευσης λιμενικών έργων ή επέκτασης, ήδη υφιστάμενων στην περιοχή, λιμενικών εγκαταστάσεων. Η παραχώρηση γίνεται για χρονικό διάστημα μέχρι 50 χρόνια.

Οι πρώτες λίστες των ακινήτων μπορούν να βρεθούν εδώ. Σ' αυτά πρέπει να προστεθούν 39 χώροι γραφείων σε μεγάλες πόλεις που θεωρούνται "άμεσα αξιοποιήσιμα" και θα συνθέσουν ειδικό χαρτοφυλάκιο. Το Δημόσιο θα διαθέσει χρεόγραφα έναντι των ακινήτων αυτών σε ιδιώτες με τη μέθοδο της πώλησης και επαναμίσθωσης των ακινήτων (sale & leaseback). Επίσης περιλαμβάνονται τουλάχιστον 18 ακίνητα από το σύνολο του χαρτοφυλακίου της ΓΑΙΟΣΕ (θυγατρικής του ΟΣΕ) που θεωρητικά έχουν σημαντική προοπτική αξιοποίησης. Ένα σχετικό άρθρο που αποτελεί αντιγραφή του δελτίου τύπου του Υπουργείου Οικονομικών και περιλαμβάνει τις δύο τελευταίες κατηγορίες ακινήτων μπορείτε να δείτε εδώ.

Σχόλιο: Περίπου 7 στους 10 Έλληνες θεωρούν ότι ο Γιώργος Παπανδρέου δε λειτουργεί με βάση το συμφέρον της Ελλάδας, ενώ ανάλογο ποσοστό θεωρεί ότι δεν κυβερνάει. Είναι δυνατόν να πιστέψει κάτι διαφορετικό ο κόσμος όταν μετά την αρχική πομπώδη αντίδραση για το επικείμενο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και τις υποσχέσεις για "νόμο" που θ' απαγορεύσει την πώληση δημόσιας περιουσίας (θυμηθείτε εδώ), φτάσαμε στο ταμείο για την "αξιοποίησή" της το οποίο μπορεί μεν να μην έχει έδρα το εξωτερικό όπως είχε διαρρεύσει αρχικά, αλλά έχει "παρατηρητές" (επι πληρωμή φυσικά - για να μην ξεχνιόμαστε) από τους δανειστές για να μην τυχόν και αρχίσουν οι καθυστερήσεις; Δυστυχώς η παρουσία παρατηρητών, μας γυρίζει πολλά χρόνια πίσω, στα χρόνια των Βαυαρών αντιβασιλέων, των Ρωμαίων επικυρίαρχων στις δήθεν ελεύθερες ελληνικές πόλεις της αρχαίας Ελλάδας και του "αρχιστράτηγου" Σκόμπι στα χρόνια του εμφυλίου. (Σημείωση: Aυτό το τονίζουμε ως αντεπιχείρημα για την "ανυπαρξία ιστορικής συνέχειας" που υποστηρίζουν ορισμένοι ανθελληνικοί κύκλοι. Κανείς άλλος λαός δε θα είχε κάνει τόσες φορές το ίδιο λάθος. Μόνο εμείς και μπράβο μας).

Για το αν είναι "καλή" η αξιοποίηση ή όχι το έχουμε σχολιάσει στο παρελθόν. Γενικά πάντως πιστεύουμε ότι ο δημόσιος χαρακτήρας των δασών και των παραλιών είναι κάτι που πρέπει να επιφυλαχθεί πάση θυσία, αφού πάλι ακουμπά το ευαίσθητο θέμα της ποιότητας ζωής. Είναι κοινωνικά άδικο, να πωλούνται παραλίες ή να ενοικιάζονται μακρόχρονα σε ιδιώτες (που είτε θα τις "κλείσουν" είτε θα ζητήσουν ακριβό αντίτιμο), μιας και αυτό μακροπρόθεσμα θα αποκλείσει τους μη έχοντες, πράγμα που σίγουρα μόνο ως αρνητικό μπορεί να χαρακτηριστεί.

Κανείς δεν μπορεί να εναντιωθεί στην αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας. Αλλά η αξιοποίηση δεν πρέπει να συνάγεται του ξεπουλήματος ή στο να ξεχνά το κράτος τη συμβατική (και συναγματική) του υποχρέωση να παρέχει στους πολίτες ένα περιβάλλον στο οποίο θα διασφαλίζεται η ψυχική και σωματική τους υγεία και στο οποίο θα παρέχονται οι συνθήκες για πρόοδο και ευημερία. Και το τελευταίο δεν μπορεί να μετράτε με χρήματα και λογιστικούς υπολογισμούς. Απο κει και πέρα:

Ερωτηματικά προκαλεί και για τις μέθοδους που θα χρησιμοποιηθούν για την "αξιοποίηση" της περιουσίας. Καταρχήν το "sale and leaseback" (πώληση και ενοικίαση) είναι μια μέθοδος που μπορεί μεν να φέρει στα ταμεία του κράτους "ζεστό" χρήμα (μικρό αριθμητικά πάντως δεδομένου του ιστορικού χαμηλού στις τιμές στην αγορά ακινήτων) αλλά θα φορτώσει τον κρατικό προϋπολογισμό με ενοίκια εφ' όρου ζωής, τα οποία φυσικά θα επαναπροσαρμόζονται και θ' αυξάνονται, επιστρέφοντας ουσιαστικά το ποσό της επένδυσης στους νέους ιδιοκτήτες σε μικρό χρονικό διάστημα. Υποθέτουμε το κενό που θα δημιουργηθεί τότε στο προϋπολογισμό θα καλυφθεί με τον προσφιλή τρόπο του δανείου. Η άποψη μας είναι ότι η πώληση κτιρίων δημοσίων υπηρεσιών θα μπορούσε να γίνει δεκτή, αν υπήρχε σχέδιο μεταφοράς των υπηρεσιών σε άλλα δημόσια κτίρια τα οποία θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες τους και αν οι συνθήκες το ευνοούσαν. Αυτό δε συμβαίνει στην παρούσα φάση.

Κατά δεύτερον έχουμε το θεσμό της επιφάνειας, που αποτελεί ακόμα ένα είδος συγκαλυμένης πώλησης όπως φαίνεται εδώ: Η περιουσία ουσιαστικά περνάει στα χέρια των επενδυτών, απλά το κράτος θα δύναται να εισπράξει ξανά ένα ποσό μετά από 40-50 ή 90 χρόνια (αν και ο "επενδυτής" προφανώς θα έχει τη δυνατότητα ν' αγοράσει την έκταση καταβάλλοντας ένα μεγαλύτερο ποσό μετά από κάποια χρόνια).

Tέλος έχουμε το θέμα του περιβάλλοντος. Η χώρα μας αντί να μάθει από τα λάθη των άλλων (βλέπε Ισπανία και Πορτογαλία) ακολουθεί το ίδιο ακριβώς μοντέλο - της απόλυτης τσιμεντοποίησης, ως μέσο ανάπτυξης όπως αναλύεται εδώ. Οι επιπτώσεις που θα έχει αυτό στο περιβάλλον είναι τεράστιες, και αυτό δεν το υποστηρίζουν μόνο οι περιβαλλοντικές οργανώσεις αλλά μέχρι πρόσφατα και το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, που ως αξιωματική αντιπολίτευση είχε ξιφουλκήσει ενάντια στους νόμους που το ίδιο προωθεί σήμερα (σχετική ανάρτηση βρίσκεται εδώ). Η δε παραχώρηση του αιγιαλού σε ιδιώτες εγείρει ερωτήματα ως προς την συνταγματικότητά του μέτρου, αφού με βάση αυτό η νομή και διαχείρηση του είναι αποκλειστικό προνόμιο του κράτους. Αυτό το γνωρίζει ο κύριος Βενιζέλος και ο κύριος Παπανδρέου, που εξάλλου είχαν πρωτοστατήσει στο θέμα της πρόσβασης στην παραλία του Ελληνικού στο πρόσφατο παρελθόν. Αντί λοιπόν να υπάρχει προστασία του περιβάλλοντος, έχουμε την εισαγωγή fast-track νόμων που καταργούν κάθε έννοια περιβαλλοντικών μελετών, εισάγουν την έννοια του "μεγάλου ιδιωτικού συμφέροντος" για απαλλοτριώσεις περιουσιών υπέρ ιδιωτών και παρακάμπτουν τη βουλή προς όφελος των επενδυτών.

Δυστυχώς πρέπει να τονίσουμε ότι αυτό είναι μόνο αρχή. Στο νέο Μνημόνιο η δημόσια περιουσία θα είναι και τυπικά σε υποθήκη (λεπτομέρειες εδώ) - όχι με τις γενικές προβλέψεις που είχε το 1ο. Έτσι αν στερέψει η κάνουλα των φορολογικών εσόδων, θ' αρχίσει η μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων - και τότε θα υπάρξουν μεγάλα δράματα.

(Για το θέμα του Ελληνικού και της "αξιοποίησής" του, διαβάστε εδώ τις σχετικές δικαστικές αποφάσεις και συμπεράνετε αν μπορεί να δοθεί σε ιδιώτες ή όχι μόνοι σας).
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Την επίταξη πέντε εκτάσεων με συνολικό εμβαδό περίπου 28 στρέμματα και για την ακρίβεια 27.835 τ.μ., στο Ακρωτήρι Χανίων για την κατασκευή νέου αγωγού καυσίμων που θα εξυπηρετεί την αμερικανική βάση της Σούδας αλλά και τις ελληνικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, προχωρά το υπουργείο Εθνικής Αμυνας. Το περίεργο της υπόθεσης πάντως είναι άλλο - όπως ανέφερε σε συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Χανίων ο δήμαρχος Χανίων, κ. Σκουλάκης "οι εκτάσεις οι οποίες επιτάσσονται και οι οποίες θα δεσμευτούν προσωρινά για να απαλλοτριωθούν στη συνέχεια είναι τρεις ιδιοκτησίες ιδιωτών», μία ιδιοκτησία της Μονής Γουβερνέτου, αλλά και «18.776 τ.μ. που σύμφωνα με τον χάρτη του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας είναι δημόσιο». Για να συμπληρώσει: «Επειδή εμένα με καλούνε να υπογράψω για λογαριασμό του δημοσίου, έχω ήδη στείλει επιστολή στον υπουργό και διαφωνώ με τον χαρακτηρισμό των 18.776 τ.μ. ως εκτάσεων του δημοσίου και αναφέρομαι στον επισυναπτόμενο χάρτη, ο οποίος χαρακτηρίζει αυτές τις εκτάσεις δημοτικές. Τους ειδοποίησα και τηλεφωνικά ότι εγώ δεν πρόκειται να εκχωρήσω την υπογραφή μου για μία ιδιοκτησία, που φέρεται ως δημόσια, αλλά είναι του Δήμου. Και ενημέρωσα τους φερόμενους ιδιοκτήτες, είναι τέσσερις, δεν ήξεραν το θέμα. Τους έστειλα τον πίνακα, τους έστειλα την επιστολή». Εν κρυπτώ δηλαδή και αμφισβητούμενες - αλλά τι να κάνει η κυβέρνηση; Τόση "υποστήριξη" πήρε από τον Ομπάμα, πρέπει να ξεπληρώσει τις χάρες.

Και κάτι τελευταίο... Ειπώθηκε πρόσφατα στην Βουλή σαν απάντηση στο "μαζί τα φάγαμε" του κυρίου Πάγκαλου, από την κυρία Παπαρήγα. Ο λαός, από τη μεταπολίτευση και δώθε έχει πληρώσει 613 δισεκατομμύρια σε φόρους, εισφορές κ.λπ. στο αδηφάγο κράτος. Να τα λένε όλοι αυτά. Για να ξέρουμε τι μας γίνεται...