Η σημερινή μας ανάρτηση έχει κεντρικό θέμα, μια υπόθεση που ξεκίνησε πριν χρόνια και που φαίνεται να "έκλεισε" με απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας. Αφορμή είχε μια δημοσίευση στην εφημερίδα "Έθνος" στην στήλη "Γνώμη", την κεντρική στήλη δηλ. της εφημερίδας - την παραθέτουμε ολόκληρη και την σχολιάζουμε αμέσως μετά:
"Υποτίθεται ότι θέλουμε επενδύσεις και ότι επιδιώκουμε με κάθε τρόπο να τις προσελκύσουμε. Ωστόσο, στην πράξη άλλα ισχύουν. Εκείνο που τελικά κάνουμε είναι να τις αποθαρρύνουμε. Και μάλιστα με όλους τους πιθανούς ή και απίθανους τρόπους. Κι ένας απ’ αυτούς είναι, ως γνωστόν, το Συμβούλιο της Επικρατείας και οι αποφάσεις που κατά καιρούς εκδίδει. Η τελευταία απόφαση της Ολομέλειάς του ακυρώνει κοινή υπουργική απόφαση του 2007, με την οποία είχε επικυρωθεί η παραχώρηση έκτασης 25.000 στρεμμάτων από τη Μονή Τοπλού για τη δημιουργία τουριστικών και οικιστικών μονάδων. Εξυπακούεται, υποθέτουμε, ότι οι εμπλεκόμενοι στην υπόθεση επενδυτές αποκλείεται να περιλάβουν ξανά τη χώρα μας στους επενδυτικούς σχεδιασμούς τους και μάλλον δεν θα είναι κολακευτικά τα σχόλια με τα οποία θα αναφέρονται στην «ελληνική εμπειρία» τους.
Δεν θα υπεισέλθουμε στην ουσία της συγκεκριμένης υπόθεσης και στην ευκολία με την οποία το Ανώτατο Διοικητικό Δικαστήριο της χώρας αποφαίνεται αρνητικά για επενδύσεις και έργα με επιχείρημα την προστασία του περιβάλλοντος. Απλώς επισημαίνουμε ότι την ίδια ευαισθησία που δείχνουν για το περιβάλλον θα έπρεπε να δείχνουν και για την ανάπτυξη της χώρας, τη βελτίωση της οικονομίας και τη δημιουργία θέσεων εργασίας. Και μάλιστα σε μια εποχή σαν τη σημερινή. Και, το σημαντικότερο, θέλουμε να υποδείξουμε και στο Συμβούλιο της Επικρατείας, αλλά και στο υπουργείο Δικαιοσύνης, πως όταν χρειάζονται τρία χρόνια για να εκδοθεί μια απόφαση, τότε η επένδυση έχει ήδη ακυρωθεί και η όποια απόφαση έχει τυπική και μόνο αξία. Και όχι μόνο αυτό, αλλά εκείνο που ο κάθε επενδυτής αντιλαμβάνεται είναι πως αρκεί μια προσφυγή μερικών ατόμων στο Συμβούλιο της Επικρατείας για να «παγώσει» το όποιο επενδυτικό σχέδιο για τρία ή τέσσερα χρόνια. Αυτή η κατάσταση δεν μπορεί να συνεχιστεί άλλο. Η ανάπτυξη αποτελεί πια προϋπόθεση επιβίωσης για τη χώρα. Κι αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Οι ακρότητες πρέπει επιτέλους να σταματήσουν."
Σχόλιο: Είναι κύριο χαρακτηριστικό του λεγόμενου "προοδευτικού" ημερήσιου τύπου να υπερθεματίζει "πράσινες" πολιτικές από την μία αλλά να χειροκροτεί μ' ευκολία γιγαντιαίες "επενδύσεις" από την άλλη που αν πραγματοποιηθούν καταστρέφουν μια και καλή τεράστιες εκτάσεις, στο βωμό της ανάπτυξης.
Δεν θα σχολιάσουμε το πόσο επικίνδυνο και αντιδημοκρατικό είναι να αμφισβητείτε το δικαίωμα του οποιοδήποτε πολίτη αυτής της χώρας να προσφεύγει στα δικαστήρια όταν νιώθει ότι καταπατούνται τα δικαιώματά του - στην περίπτωση αυτή των "μερικών ατόμων", όπως επίσης πόσο επικίνδυνη είναι και η παραίνεση της "παράκαμψης" της δικαιοσύνης σε τέτοιες περιπτώσεις. Θα πούμε όμως ότι είναι το λιγότερο περίεργο να υποστηρίζονται εκπτώσεις αξιών. Το ότι έγιναν σε άλλες περιπτώσεις (όπως έχουμε επισημάνει εδώ), υποστηριζόμενες πάλι από τον "προοδευτικό τύπο", δε σημαίνει ότι πρέπει να γίνονται παντού...
Τι σημαίνει αλήθεια ανάπτυξη; Ανάπτυξη για ένα κάτοικο της Αθήνας είναι η δημιουργία ενός τουριστικού συγκροτήματος με 5 γήπεδα γκόλφ και 10 σπα σ' ένα νησί στο οποίο αυτός θα πάει το καλοκαίρι διακοπές μία φορά στα 5 χρόνια. Για τον κάτοικο όμως αυτού του νησιού, που θα δει τις παραλίες του να καταστρέφονται από την υπερ-τσιμεντοποίηση, που θα δει το περιβάλλον να καταστρέφεται, που θα υποφέρει από λειψυδρία το καλοκαίρι και από διακοπές ηλεκτρικού ρεύματος, δεν είναι.
Στην περίπτωση της επένδυσης στο Κάβο Σίδερο, είχαμε μαζικές προσφυγές κατοίκων (ολόκληρων χωριών της περιοχής που φαίνεται δεν ήξεραν "το καλό τους" και περίμεναν από το "Έθνος" να τους το πει) υποστηριζόμενες από Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδος (που θα φανταζόταν κανείς ότι θα ήταν υπέρ μιας περιβαλλοντικής, σοβαρής επένδυσης). Ο λόγος απλός: α) η έκταση της επένδυσης βρισκόταν μέσα σε περιοχή του Δικτύου Natura 2000 (επηρέαζε ακόμα και το Φοινικόδασος του Βάι -μοναδικό στην χώρα μας και στην Ευρώπη), β) δεν είχε υποβληθεί Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (μάλλον για την εφημερίδα δεν ήταν σημαντικό - στο κάτω-κάτω μιλάμε μόνο για 7000 κλίνες σε 26000 στρέμματα), γ) καταπατούσε ευθεώς το Περιφερειακό Πλαίσιο Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Κρήτης ενώ επίσης δημιουργούσε τέτοιες απαιτήσεις σε ηλεκτρική ενέργεια και υδροδότηση που δεν ήταν δυνατό να καλυφθούν από τις υποδομές της Κρήτης. Πιο συγκεκριμένα, οι απαιτήσεις της επένδυσης σε νερό ξεπερνούν κατά πολύ τη φέρουσα ικανότητα μιας από τις πλέον ημιξηρικές περιοχές της Ελλάδας που θεωρείται ως πολύ υψηλού κινδύνου για ερημοποίηση. Χώρια τον κίνδυνο αλλοίωσης μιας περιοχής (7000 νέοι εποχιακοί κάτοικοι σε μια περιοχή με 2500 μόνιμους κατοίκους).
Προσθέστε σ' αυτό ότι η εταιρεία που δημιουργήθηκε την παραμονή της υπογραφής παραχώρησης της έκτασης από την Μονή Τοπλού για ν' αναλάβει την επένδυση, ήταν ουσιαστικά εταιρεία-σφραγίδα (ένα ζευγάρι εκπροσωπούμενο από ένα δικηγορικό γραφείο), με ελάχιστο μετοχικό κεφάλαιο, της οποίας η μετοχή σταμάτησε να είναι διαπραγματεύσιμη πολύ μικρό χρονικό διάστημα μετά της είσοδο της στο Χρηματιστήριο του Λονδίνου. Σύντομα μετονομάστηκε και εξαγοράστηκε - ενώ το μοναδικό της "πρότζεκτ" ήταν το "Κάβο Σίδερο" - σίγουρα όχι τα καλύτερα εχέγγυα για μια επένδυση, της οποίας ο φάκελος στηριζόταν σε μεγάλο ποσοστό στην υπαγωγή της στον αναπτυξιακό νόμο και σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Πάντως η εταιρεία δε δείχνει ν' απογοητεύεται και δηλώνει με ανακοίνωσή της ότι βλέπει τον νόμο για την επιτάχυνση των επενδύσεων (το fast track) που ψήφισε η Βουλή ως μια νέα ευκαιρία για να επανέλθει...
Συμπέρασμα: Μήπως οι εφημερίδες πρέπει να διαβάζουν καλύτερα τις λεπτομέρειες μιας υπόθεσης πριν πάρουν θέση; Ή μήπως τις ξέρουν πολύ καλά και κάνουν "την πάπια";
Και για να μην ξεχνιόμαστε... Μεγαλεπίβολα σχέδια έχει η κυβέρνηση για την παιδεία, αλλά δεν είναι διαθετιμένη να ξοδέψει χρήματα γι' αυτό. Έτσι καμία επιχορήγηση δεν θα δοθεί στα Ερευνητικά Πανεπιστημιακά Ινστιτούτα από τις πιστώσεις του τακτικού προϋπολογισμού για το έτος 2010. Ο υφυπουργός Παιδείας Γ. Πανάρετος, με έγγραφό του, επισημαίνει ότι στο πλαίσιο της δημοσιονομικής πολιτικής και λόγω των περιορισμένων δυνατοτήτων του προϋπολογισμού, δεν θα μπορέσει να υπάρξει επιχορήγηση. Αλήθεια, γνωρίζουν στην κυβέρνηση το ρητό "έλλειψη χρημάτων, στάση εμπορίου";
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου