Πέμπτη 16 Δεκεμβρίου 2010

Πιθανή "υποβάθμιση" της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας / Αποχαιρετισμός στην ιδέα του "ευρωομολόγου" / Βουλή: διαξιφισμοί για τα επεισόδια

Είδηση 1η: Υπό αναθεώρηση για πιθανή υποβάθμιση έθεσε η Moody's την Πέμπτη την πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας, η οποία διαμορφώνεται στο «Ba1», επικαλούμενη την αυξημένη αβεβαιότητα για την ικανότητα της χώρας να μειώσει το χρέος της και την υστέρηση που παρατηρείται στα έσοδα του 2010, όπως αναφέρει το Reuters.

Ως επιπλέον λόγο για την απόφασή της αυτή, η Moody's ανέφερε το μέγεθος και τους όρους της επιπλέον βοήθειας που ενδεχομένως θα λάβει η Ελλάδα στην περίπτωση που παραμείνει αποκλεισμένη από τις αγορές ομολόγων. Η κίνηση αυτή αποτελεί συνέχεια αναλόγων κινήσεων των υπολοίπων διεθνών οίκων αξιολόγησης για την Ισπανία και Ιρλανδία (οι οποίες όμως βρίσκονται σε υψηλότερη βαθμίδα). Υπο καθεστώς επιτήρησης βρίσκονται ακόμα η Πορτογαλία και η Κύπρος.
Σχόλιο: Παρά τις θυσίες λοιπόν και τα "αναγκαία μέτρα για να μπορέσουμε να ξαναβγούμε στις αγορές", η Μοοdy's (κυριότερης εκπροσώπου ενός κλάδου του οποίου τον ρόλο έχει στιγματίσει ο ίδιος ο Παπανδρέου) μας κουνάει το δάχτυλο και μας έχει ένα βήμα πριν την υποβάθμιση που πρακτικά θα σημαίνει αδυναμία εξόδου στις αγορές για μακροχρόνιο δανεισμό. Δεδομένου ότι όλες αυτές οι αλλαγές έγιναν στην πραγματικότητα για να δανειστούμε ως χώρα από τις διεθνείς αγορές, καταλαβαίνει κανείς το αδιέξοδο της πολιτικής που ακολουθείτε. Παράλληλα πρέπει να τονιστεί η αδυναμία της κυβέρνησης να προστατεύσει την χώρα: Η Ιρλανδία με σαφώς μεγαλύτερο χρέος, και έχοντας ζητήσει και συμφωνήσει την είσοδο της σ' ένα μηχανισμό στήριξης, μπορεί ακόμα να δανείζεται σχετικά φτηνά - όταν βρεθήκαμε εμείς στην ίδια θέση (αν και το δημόσιο χρέος μας ήταν χαμηλότερο από αυτό άλλων χωρών) τα spreads εκτοξεύθηκαν και παραμένουν στον ουρανό. Μία ακόμα διαφοροποίηση ανάμεσα στις δύο χώρες (τις άλλες θα τις βρείτε εδώ) που εξηγεί και έναν από τους λόγους που φτάσαμε εδώ.

Είδηση 2η: Εκτός της επίσημης ατζέντας της Συνόδου Κορυφής της οποίας κύριο θέμα υπήρξε η δημιουργία μηχανισμού στήριξης για της χώρες στη ζώνη του ευρώ, βρέθηκαν τα ευρωομόλογα, λόγω της αντίθεσης Βερολίνου και Παρισιού. Παρά τις πιέσεις του προέδρου του Eurogroup Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ και ορισμένων χωρών, το εν λόγω θέμα δε συζητήθηκε επισήμως -αντίθετα αποφασίστηκε η δημιουργία μόνιμου μηχανισμού, ο οποίος θα αντικαταστήσει το 2013 το «δίχτυ ασφαλείας» των 750 δισ. ευρώ του EFSF (στο οποίο έχει καταφύγει μόνο η Ιρλανδία). Για συμμετοχή στον μηχανισμό θα υπάρχουν "αυστηρές προϋποθέσεις" (οι οποίες θα ρυθμιστούν εντός των ημερών) ενώ θ' απαιτηθεί τροποποίηση του κειμένου της Συνθήκης της Λισαβόνας, σε μία περίοδο που αυξάνεται η πίεση στην Ευρωζώνη για κοινή αντιμετώπιση της δημοσιονομικής κρίσης. Γερμανία και Γαλλία έχουν συμφωνήσει στο μηχανισμό να προβλέπεται και συμμετοχή ιδιωτών στη «διάσωση» ευρωπαϊκών οικονομιών.

Σχόλιο: Η μη έκδοση ευρωομολόγου και η είσοδος ιδιωτών στον μηχανισμό στήριξης δείχνει καθαρά δύο πράγματα: Η "αλληλεγγύη" είναι μια έννοια άγνωστη στα υψηλά κλιμάκια της Ε.Ε. (και ιδιαίτερα στην Γερμανία), ενώ πλέον η εξάρτηση χωρών από ιδιώτες θα περάσει από την "έμμεση" στην "άμεση" φάση της, με συνέπειες που πολύ δύσκολα θα μπορέσει να υποπτευθεί και ο πιο "ευφάνταστος νους": Δεν αποκλείεται σε λίγα χρόνια να έχουμε απευθείας επιβολή μέτρων από εταιρίες σε ολόκληρες χώρες, με το πρόσχημα της προστασίας των επενδύσεων τους. Τα πρώτα βήματα έχουν γίνει (π.χ. η επιβολή του αγγλικού δικαίου ως εκείνο στο οποίο θα πρέπει να καταφύγουμε για να καταγγείλουμε τη σύμβαση -δείτε σχετικά εδώ), απλά πλέον θα υπάρξει επισημοποίηση.

Η Ελλάδα ήταν "θεωρητική" υπέρμαχος του ευρωομολόγου, αλλά δεν είδαμε τον κύριο Παπανδρέου να τοποθετεί το ζήτημα επισήμως στα πρακτικά, ούτε βέβαια να θέτει θέμα "δημοψηφίσματος". Αν πίστευε πραγματικά ότι ήταν μονόδρομος (που μάλλον είναι) θα έπρεπε να επιμείνει και όχι ν' αρκεστεί σε ένα γενικό μηχανισμό στήριξης για την ένταξη στον οποίο θα υπάρχουν αυστηρά κριτήρια και πιθανόν τρομερές συνέπειες. Αλλά αυτό θα συνέβαινε αν πραγματικά στην Ε.Ε. υπήρχε ενότητα και ενδιαφέρον για το οικονομικό μέλων των κρατών - πράγμα που προφανώς δεν υπάρχει. Από την άλλη φοβόμαστε ότι η αναθεώρηση της συνθήκης της Λισσαβώνας θα είναι πιο γενική απ' ότι διαφημίζεται (δείτε σχετική ανάρτηση εδώ), με την προσθήκη της δημιουργίας του μηχανισμού στήριξης να είναι εντελώς προσχηματική. Όπως και να έχει θα μάθουμε σύντομα...

Και για να μην ξεχνιόμαστε... Έντονη αντιπαράθεση στην Βουλή μεταξύ βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ και του κυρίου Παπουτσή. Ο τελευταίος, ακολουθώντας την τακτική του ΛΑΟΣ και των προκατόχων του της ΝΔ, έριξε στον ΣΥΡΙΖΑ την ευθύνη για τα επεισόδια, κάνοντας μάλιστα την ερώτηση του μήνα για το "ποιος ξεσηκώνει τον κόσμο". Η απάντηση βέβαια είναι προφανής - μπορεί στον κόσμο του κυρίου Παπουτσή, να είναι όλα ιδανικά και αγγελικά, αλλά για τους "απέξω" δεν είναι. Αν δεν είχαν μειωθεί μισθοί, καταπατηθεί δικαιώματα και απαξιωθεί/ξεπουληθεί τα πάντα δεν θα υπήρχε ξεσηκωμός. Τόσο απλά.
Από κει και πέρα, για την σχέση της αστυνομίας με τους κουκουλοφόρους τα έχουμε ξαναπεί (και για όσους δεν το πιστεύουν υπάρχει και το παρακάτω βίντεο) - τα επεισόδια τα ξεκινούν "κουκουλοφόροι" που προέρχονται από τις τάξεις της.



Πηγή είδησης: "Καθημερινή"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου