Περαίωση στους μισθωτούς / Έλλειψη σεβασμού στο Δημόσιο χρήμα (Νο5)

Είδηση 1η: Σκηνές απείρου κάλλους διαδραματίζονται στις Εφορίες όλης της χώρας εξαιτίας της προχειρότητας με την οποία γίνεται η περίφημη περαίωση για τις προηγούμενες φορολογικές χρήσεις. Το υπουργείο Οικονομικών συμπεριέλαβε στη λίστα των υπό περαίωση φορολογουμένων και τους μισθωτούς υπαλλήλους, αν και η ρύθμιση
αφορά στις επιχειρήσεις και στους ελεύθερους επαγγελματίες. Το αποτέλεσμα είναι να καλούνται μισθωτοί στις εφορίες για να πληρώσουν ποσά που ξεκινούν από τις τέσσερις χιλιάδες ευρώ. Ηδη οι αντιδράσεις των φορολογουμένων που έλαβαν σχετικές ειδοποιήσεις
είναι έντονες και δεν αποκλείεται, αν η προχειρότητα δεν έχει τέλος, να έχουμε τραγελαφικές και ανεξέλεγκτες καταστάσεις στις ΔΟΥ, με τους εφοριακούς να προσπαθούν
να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα.

Σχόλιο: Η περαίωση μπορεί να είναι μια χαρά λύση για γρήγορη εισροή χρήματος στα Δημόσια ταμεία, αλλά δε συνάδει με το όλο κλίμα περί ισότητας των εννοιών "κοινωνική ευθύνη" και "ειλικρινής φορολογική δήλωση": Το αντίθετο μάλιστα, δεδομένου ότι επιβραβεύει εκείνους που απέκρυψαν (για τους δικούς τους ειλικρινείς ή μη λόγους) έσοδα. Παράλληλα δε δημιουργεί κακό προηγούμενο - αφού κανείς δεν αποκλείει καινούργιες περαιώσεις στο μέλλον (και άρα διαιώνιση της φοροδιαφυγής). Ακόμα όμως κι έτσι, το περιστατικό που περιγράφεται στην είδηση δείχνει τον κακό σχεδιασμό του μέτρου και τη διάθεση του κράτους, να ζητήσει τυχοδιωκτικά απ' όλους να μπουν στο ίδιο τσουβάλι, χαρακτηρίζοντας τους πάντες "εν δυνάμει φοροφυγάδες" ακόμα και αν αυτό δεν είναι πρακτικά εφικτό. Ας ελπίζουμε πως η δημοσιοποίηση της είδησης θα μαζέψει λίγο τα πράγματα και θα σταματήσει η λογική του "ας ζητήσουμε λεφτά απ' όλους, κάποιος θα τσιμπήσει". Το ιστορικό της περαίωσης μπορείτε να το διαβάσετε εδώ.

Είδηση 2η: Περισσότερo από 1 εκατ. ευρώ θα κοστίσει η κατεπείγουσα προμήθεια 12.000 «κουτιών ψηφοφορίας» για την ομαλή διεξαγωγή της εκλογικής διαδικασίας του Νοεμβρίου, όπως προκύπτει από την ηλεκτρονική καταχώρηση της απόφασης του υπουργείου Εσωτερικών. Το κόστος εκτινάχθηκε αφού δεν έγινε σωστός προγραματισμός της αγοράς των καλπών με αποτέλεσμα να υπάρξει καθυστέρηση.

Είδηση 3η: Με σύμβαση που ελέγχεται από τον επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης για τη νομιμότητά της, η «Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης» απαλλάσσει τον μεγαλοξενοδόχο Παντελή Μαντωνανάκη από τα μισθώματα για τα 230 στρέμματα του ξενοδοχειακού συγκροτήματος "Grand Resort" για 37 χρόνια με δικαιολογία τα στατικά προβλήματα στις καμπάνες του "Grand Resort" στο Λαγονήσι του οποίου τη διαχείρηση ανέλαβε η εταιρεία του εν λόγω επιχειρηματία. Δεδομένου ότι το ποσό που αποδέχθηκε η ΕΤΑ ως πληρωτέο ξεπερνάει τα 84 εκατ. ευρώ, και μιας και τα χρήματα από τα μισθώματα δεν επαρκούν για να συμψηφιστεί το ποσό, ο κ. Μαντωνανάκης έχει λαμβάνειν, κάτι που σημαίνει ότι θα του επιστραφούν τα μισθώματα που έχει ήδη καταβάλει από το 2000, οπό-
τε και του παραχωρήθηκε η έκταση των 230 στρεμμάτων.

Σχόλιο: Δύο ειδήσεις φαινομενικά άσχετες μεταξύ τους, αλλά που αποδεικνύουν ότι παρά τα μεγάλα λόγια, υπάρχει έλλειψη σεβασμού στο Δημόσιο χρήμα παρά τις δύσκολες περιόδους τις οποίες διανύουμε. Από την μια το κράτος λειτουργεί σα να επιβλήθηκαν οι εκλογές την τελευταία στιγμή (ενώ είναι προγραμματισμένες εδώ και 4 χρόνια περίπου), ενώ μια στοιχειώδης καταγραφή των υλικών και αναλώσιμων στην αρχή της χρονιάς (όπως και έπρεπε να είχε γίνει) θα καταδείκνυε τις ανάγκες, θα επέτρεπε τη σωστή διεξαγωγή μειοδοτικού διαγωνισμού και τελικά θα περιόριζε το κόστος για τις κάλπες. Την ίδια στιγμή η ΕΤΑ (η οποία θεωρητικά δημιουργήθηκε για την "αξιοποίηση" της Δημόσιας περιουσίας), υπέγραψε μια σύμβαση παραχώρησης χωρίς να ελέγξει τους όρους της για μια περιοχή-"φιλέτο" στην οποία η αξία της γης είναι τεράστια και η δημιουργία νέων ξενοδοχειακών υποδομών είναι σχεδόν αδύνατη. Αντί λοιπόν να εκμεταλλευτεί πλήρως τη δυναμική αυτή, δέχθηκε να υπογράψει μια σύμβαση που έθετε ποινές σε περίπτωση "στατικών προβλημάτων" χωρίς ταυτόχρονα να ελέγξει την υπαρξή τους, χρησιμοποιώντας τους πολιτικούς μηχανικούς που σίγουρα διαθέτει στη δύναμή της. Παράλληλα δε, δέχτηκε ως καταβλητέο ένα τεράστιο ποσό που συνέπεια έχει την επέκταση της σύμβασης και την ουσιαστική παραχώρηση της έκτασης ως μηδενικού αντιτίμου για τεράστιο χρονικό διάστημα.
Και οι δύο ειδήσεις δείχνουν ότι τα λόγια είναι πιο εύκολα από τις πράξεις: Δεν φτάνει να ζητάμε θυσίες, και να υποσχόμαστε περιορισμό εξόδων και "αξιοποιήσεις της Δημόσιας περιουσίας", πρέπει να δείχνουμε ότι κάτι τέτοιο θα συμβεί και θα είναι προς το συμφέρον της χώρας. Κάτι τέτοιο δε συμβαίνει και καταδεικνύει ότι προχωράμε προς ένα "μεγάλο φαγοπότι" στο οποίο κερδισμένοι θα βγουν πάλι οι ίδιοι. Λίγη προσοχή σε τέτοια ζητήματα θα έδιναν πίσω ένα κομμάτι από την χαμένη αξιοπιστία της κυβέρνησης...