Αποτίμηση εκλογικού αποτελέσματος περιφερειακών και δημαρχιακών εκλογών

Λίγες ώρες μετά το κλείσιμο της κάλπης και όπως ήταν αναμενόμενο όλοι αποδείχθηκαν "νικητές" των εκλογών. Η αλήθεια βέβαια είναι τελείως διαφορετική: Οι κυβερνητικοί συνδυασμοί (υπό και άνευ τον μανδύα του "ανεξάρτητου") δεν πήγαν καλά (αν εξαιρέσει κανείς 1-2 εκλογικές περιφέρειες, όπου και πάλι τα πράγματα δεν είχαν τα εντυπωσιακά ποσοστά προηγούμενων εκλογικών αναμετρήσεων), ενώ η αξιωματική αντιπολίτευση αν και παρουσιάστηκε πιο "συγκροτημένη" δεν ήταν τόσο δυνατή όσο θα ήθελε (κυρίως στην Κ.Μακεδονία και την Αττική). Για την αριστερά που αποτέλεσε την κύρια έκφραση της "αντι-μνημονιακής" ψήφου τα πράγματα ήταν ξεκάθαρα: Η πολυδιάσπαση έδωσε ανάσα ζωής στην κυβέρνηση αφού τα αξιοπρεπή ποσοστά που παρούσιασε (κυρίως το ΚΚΕ) δεν έδωσε ούτε δήμους, ούτε περιφέρειες γιατί πολύ απλά δεν έπεισε τους πολίτες ότι αποτελούσε μια ουσιαστική εναλλακτική λύση εξουσίας, η οποία είναι ένα σοβαρό ζητούμενο για μια σημαντική μερίδα πολιτών. Ιδιαίτερα στην Αττική είναι προφανές ότι ακόμα και χωρίς την σύμπραξη του ΚΚΕ, ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο (το οποίο δεν ήταν ουτοπία αλλά συζητιόταν μέχρι τέλους) θα είχε όχι μόνο περάσει άνετα στο 2ο γύρο αλλά θα είχε σχεδόν σίγουρη νίκη στον 2ο γύρο. Το μάλλον καλό αποτέλεσμα του ανεξάρτητου (υποστηριζόμενου από τον ΣΥΡΙΖΑ) υποψηφίου Γ. Δημαρά για τον Δήμο της Πάτρας επιβεβαιώνει τον κανόνα... Η αριστερά πρέπει να συσπειρωθεί επιτέλους - διαφορετικά παίζει το παιχνίδι που απευχθάνεται και δείχνει σα να φοβάται την εξουσία.

Μέσα σ' όλα, πιο τυχερός απ' όλους ήταν ο Πρωθυπουργός. Κατάφερε (αν και σε λιγότερο βαθμό απ' όσο ήλπιζε) να μην υποστούν συντριβή οι κυβερνητικοί συνδυασμοί και να συσπειρώσει ένα κομμάτι της κομματικής του βάσης που ακόμα και σήμερα δέχεται διλήμματα τύπου "Καραμανλής ή τανκς" στην μοντέρνα τους έκδοση και να στρέψει ένα άλλο κομμάτι της εκλογικής βάσης στην αποχή. Σ' αυτό βέβαια έπαιξε ρόλο και η πολυδιάσπαση των "εξ αριστερών προερχομένων" συνδυασμών, αλλά γι' αυτό μιλήσαμε παραπάνω.

Πάντως σε γενικές γραμμές θα συμφωνήσουμε με αυτό που ακούστηκε κατά κόρον τις τελευταίες ώρες από ραδιόφωνα και τηλεοράσεις: Νικητής ήταν η αδιαφορία μέσω της αποχής. Ένα μεγάλο ποσοστό του κόσμου, αρνήθηκε να πάρει μια ουσιαστική θέση απέναντι στα όσα γίνονται γύρω του, να σηκώσει τις τύχες της χώρας στους ώμους του και έδωσε δικαίωμα στον Πρωθυπουργό να κάνει μια μεγαλοπρεπή "(κωλο)τούμπα" (αφού η μη αποτυχία εισόδου του κ. Σγουρού στον 2ο γύρο στην Αττική θεωρήθηκε επιτυχία) και να μην προχωρήσει σε εκλογές (πράγμα που στην πραγματικότητα ουδέποτε είχε σκοπό να κάνει) κατεβάζοντας τον "πήχυ της επιτυχίας" διαδοχικά τις τελευταίες μέρες.

Εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι η εκκούσια αποχή είναι λανθασμένη και ότι η ψήφος πρέπει να δίνεται - διαφορετικά το δικαίωμα χάνεται και κάποιος άλλος αποφασίζει για μας. Αυτό σε μια δημοκρατία είναι απαράδεκτο, αλλά πρέπει να ως λαός να έχουμε την πολιτική ωριμότητα να το καταλάβουμε. Αν απέχουμε δε δικαιούμαστε ούτε να μιλάμε, ούτε να "βρίζουμε τους πολιτικούς": Είτε τους ψηφίζουμε, είτε τους απέχουμε, εμείς τους εκλέγουμε.

Το χειρότερο πάντως στην περίπτωση μας, δεν είναι ότι αυτή η αποχή και επομένως τα αποτελέσματα (ανεξάρτητα με τι πραγματικά κρύβουν), δίνει το δικαίωμα σε "σοσιαλιστές" τύπου Χυτήρη να ξυφουλκούν έναντι όσων δεν υποστηρίζουν το Μνημόνιο λέγοντας ότι "τρώνε χάρις αυτό" (αν είναι ποτέ δυνατόν!) αλλά ότι δίνουν καινούργια "όρεξη" στην κυβέρνηση να συνεχίσει "το έργο της" αφού θεωρεί ότι ο κόσμος συμφωνεί με την πρακτική της. Έτσι θα πρέπει να περιμένουμε καινούργιες περικοπές σε μισθούς (μέσω του ενιαίου μισθολογίου) και συντάξεις, καινούργιες αυξήσεις σε προϊόντα και ΦΠΑ, μαζικά ξεπουλήματα στις ΔΕΚΟ (και πιθανολογούμενες απολύσεις), μειώσεις δαπανών στην παιδεία και την υγεία (όχι πάντως λόγω εξορθολογισμού ή περιορισμού της σπατάλης όπως θα έπρεπε, αλλά λόγω μείωση των κονδυλίων) κ.ο.κ. όπως σημείωνεται στον κυριακάτικο τύπο. Κι όλα αυτά γιατί ο κύριος Σγουρός πήρε 24% με 45% αποχή στην Περιφέρεια Αττικής. Φανταστείτε τι είχε να γίνει αν πήγαινε καλύτερα. Μέχρι και η Ακρόπολη θα γινόταν ΣΔΙΤ...