Αυξημένη ανεργία

Είδηση: Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, η ανεργία στην Ελλάδα αυξήθηκε στο 11,7% στο πρώτο τρίμηνο του 2010, από 9,3% στο αντίστοιχο τρίμηνο του 2009: Είναι το υψηλότερο ποσοστό τριμήνου που έχει καταγραφεί από το 2000. Το ποσοστό ανεργίας των γυναικών ανήλθε στο 15,5% και είναι σημαντικά υψηλότερο από το αντίστοιχο των ανδρών (9%).

Από περαιτέρω μελέτη των στοιχείων προκύπτει ότι το υψηλότερο ποσοστό παρατηρείται στους νέους ηλικίας 15-29 ετών (22,3%)ενώ το ποσοστό στις αντίστοιχες ηλικίες των γυναικών φθάνει στο 27,4% . Το χαμηλότερο ποσοστό (7,1%) παρατηρείται στους πτυχιούχους της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης και σε όσους έχουν διδακτορικό ή μεταπτυχιακό (7,4%).Το ποσοστό των «νέων ανέργων», δηλαδή όσων εισέρχονται για πρώτη φορά στην αγορά εργασίας αναζητώντας απασχόληση, ανέρχεται στο 23,6% του συνόλου των ανέργων ενώ οι μακροχρόνια άνεργοι αποτελούν αντίστοιχα το 44,6%.

Το ποσοστό μερικής απασχόλησης παραμένει χαμηλό και ανέρχεται στο 6,4% των απασχολουμένων. Από το υποσύνολο αυτό των εργαζομένων το 50,5% έκανε αυτή την επιλογή διότι δεν μπόρεσε να βρει πλήρη απασχόληση, ενώ το 7,3% διότι φροντίζει μικρά παιδιά ή εξαρτώμενους ενήλικες.

Σχόλιο: Τα στοιχεία αυτά καταδεικνύουν ότι η χώρα μας έχει μπει για τα καλά στην ύφεση, από την οποία δεν πρόκειται να βγει σύντομα: Η αύξηση της "επίσημης" ανεργίας (γιατί ας μην ξεχνιόμαστε, η πραγματική ανεργία είναι ακόμα μεγαλύτερη) αποτελεί απόδειξη ότι αν δεν υπάρξουν ουσιαστικές δράσεις, μεγάλο μέρος της ελληνικής κοινωνίας θα αντιμετωπίσει πρόβλημα επιβίωσης: Με βάση τα στοιχεία, όποιος μένει άνεργος, δύσκολα βρίσκει δουλειά, ενώ οι νέοι ακόμα και αν βρουν δουλειά αυτή θα είναι κατώτερη των πρόσοντων τους και μισθολογικά μη αντίστοιχη με αυτά τα οποία θα έπρεπε να εισπράττουν. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και το ότι σε αντίθεση με άλλες χώρες, η μερική απασχόληση δεν αποτελεί επιλογή αλλά ανάγκη: Η πλειοψηφία αυτών που εργάζονται για λίγες ώρες την εβδομάδα το κάνουν γιατί δεν βρίσκουν "κανονική" δουλειά και όχι γιατί έχουν οικογενειακές υποχρεώσεις ή απασχολούνται με άλλα πράγματα.

Την ίδια ώρα που συμβαίνουν αυτά, η κυβέρνηση επιφέρει αλλαγές στα εργασιακά όπως αυτές ανακοινώθηκαν και αναμένεται να εφαρμοστούν με διαδικασίες εξπρές μέσω Προεδρικού διατάγματος (παρεπιπτόντως γιατί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας απλώς υπογράφει χωρίς να παίρνει θέση για όλα αυτά; ), που αναμένεται να δυσχεράνουν κι άλλο τη θέση των εργαζομένων, ιδιαίτερα στις μεγάλες ηλικίες. Αυτό συμβαίνει γιατί το δικαίωμα στην εργασία δεν προστατεύεται (κάτι που συμβαίνει όμως για το δικαίωμα στην "αυθαιρεσία της εργοδοσίας" το οποίο μάλλον είναι πιο σημαντικό).
Δεν θα μας προκαλέσει καμία έκπληξη αν οι αλλαγές αυτές οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη αύξηση στην ανεργία των μεγαλύτερων ηλικιών, αφού με βάση το καινούργιο σύστημα η αποζημίωση απόλυσης μειώνεται, ενώ ο εργοδότης θα μπορεί να προσλαμβάνει με μειωμένο μισθό νέους εργαζομένους (με υψηλότερα προσόντα). Επιπλέον η "ενθάρρυνση" της μερικής απασχόλησης θ' αποσυμφορήσει μεν τους δείκτες, αλλά δε θα βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο των απασχολούμενων: Το κόστος ζωής παραμένει υψηλό (με συνεχώς αυξητικές τάσεις) και αυτό δεν αντιστρέφεται εύκολα.

Πηγή: "Τα Νέα".