Η "απελευθέρωση" των μεταναστών και η (οργισμένη) αντίδραση του αρμόδιου Υπουργού

Η ιστορία με την "απελευθέρωση των μεταναστών" αποδεικνύει καθαρά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ν' αντιμετωπίσει όχι μόνο το γεγονός ότι κατέβηκε σε "παιχνίδι Champions League χωρίς προετοιμασία καλοκαιριού" αλλά και το ότι μια μεγάλη μερίδα του κρατικού μηχανισμού όχι μόνο δεν του ανήκει αλλά αντίθετα είναι αρνητικά διακείμενη απέναντί του.
Βέβαια αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μια προσγειωμένη πολιτική απέναντι στο φαινόμενο της (λάθρο)μετανάστευσης και είχε βάλει τα πράγματα εξ αρχής στη θέση τους σε ότι αφορά το ποιος κάνει "κουμάντο" κανείς δε θα μπορούσε να εκδίδει επικίνδυνες διαταγές εξ ονόματός του υπουργού - στέλνοντας τις μάλιστα πρώτα στα κανάλια και τις εφημερίδες πριν αυτές φτάσουν στους καθ' ύλην αρμόδιους.
Η οργισμένη αντίδραση του αρμόδιου υφυπουργού έβαλε τα πράγματα στη θέση τους ως ένα σημείο, αν και άφησε ερωτηματικά για το ποιες είναι οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης σ' ένα πολύ σοβαρό θέμα όπως αυτό. Γιατί μπορεί βέβαια ο κύριος Πανούσης να μην έδωσε ποτέ διαταγή για μαζικές απελευθερώσεις και άνοιγμα των συνόρων (κάτι που μεταξύ μας είναι στην πραγματικότητα εν ισχύ εδώ και πολύ καιρό στην πράξη), αλλά υπάρχουν άτομα με υψηλές θέσεις στην κυβέρνηση που δεν θα ενοχλούνταν αν αυτό συνέβαινε. Αυτό όμως είναι εντελώς διαφορετικό από τον χαρακτηρισμό των απόψεων αυτών ως "κυβερνητική θέση", και φυσικά πολύ περισσότερο από την έκδοση διαταγών προς άμεση εκτέλεση. Είπαμε οι άνθρωποι μπορεί να μην έχουν ξεκαθαρίσει τις θέσεις τους για πάρα πολλά πράγματα, αλλά βλάκες δεν είναι. Τουλάχιστον όχι τόσο πολύ.
Από την άλλη το θέμα παραμένει σοβαρό: ο τρόπος που έγινε η έκδοση της διαταγής, το ότι οι "θιγόμενοι" αντέδρασαν στην διαταγή όχι υπηρεσιακά (όπως όφειλαν) αλλά "μηντιακά" καθώς και το ότι βρέθηκαν πρόθυμα ΜΜΕ να παρουσιάσουν κάτι χωρίς να πάρουν τη γνώμη των εμπλεκομενων πλευρών δείχνουν ότι κάποιοι "έχουν στηθεί στην γωνία" και περιμένουν την κυβέρνηση να περάσει αμέριμνη.
Το ότι θα πρέπει "να πέσουν κεφάλια" είναι μάλλον αυτονόητο. Από την μία κανείς δε δικαιούται να υποκαθιστά τους ανωτέρους του και να εκδίδει αποφάσεις και διαταγές άνευ συννενοήσεων (αν μην τι άλλο άτομα στα σώματα ασφαλείας θα έπρεπε να το γνώριζαν καλά αυτό) και από την άλλη θα δοθεί ένα καλό μάθημα για τη συνέχεια (για όσους πράττουν χωρίς να σκέφτονται). Από κει και πέρα όμως η μόνη λύση είναι να υπάρχουν ξεκάθαρες και διαφανείς θέσεις σε όλα τα θέματα και κυρίως σ' αυτά που υπάρχουν κοινωνικές ευαισθησίες.
Μόνο έτσι δε θα μπορούν να υπάρχουν παρερμηνείες και ο καθένας θα "πληρώνει για τα κρίματά του"...