Πόσο έντιμος μπορεί να είναι ένας μνημονιακός συμβιβασμός;

Οι συνεντεύξεις τύπου μετά τη συνεδρίαση του Eurogroup είχαν μια σουρεαλιστική χροιά. Παρά το ότι στην πραγματικότητα μιλάμε για μια επέκταση του Μνημονίου, τόσο ο κύριος Βαρουφάκης όσο και οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι που μίλησαν ήταν ιδιαίτερα χαρούμενοι από το αποτέλεσμα, μιλώντας για "επιτυχίες".

Στην πραγματικότητα βέβαια ο μόνος που θα μπορούσε να δηλώσει ευτυχισμένος από το χθεσινό αποτέλεσμα είναι ο κύριος Σόιμπλε και η Γερμανία. Κατάφεραν να μην χάσουν τίποτα (σχεδόν) από τα όσα ζητούσαν, κατέστειλαν μια μεγάλη εξέγερση (την πρώτη μετά από χρόνια) μέσα στην Ευρωζώνη και συνεχίζουν να καθορίζουν τους όρους τους παιχνιδιού.

Η χώρα μας από την άλλη, κατάφερε να ξανακερδίσει φτηνή ρευστότητα για τις τράπεζες, αφού η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αρχίσει να δέχεται και πάλι τα ελληνικά ομόλογα ως ενέχυρα και θα σταματήσει η ακριβότερη χρηματοδότηση από τον ELA. Ακόμα κέρδισε την ευκαιρία να χρησιμοποιήσει το τετράμηνο για να διαπραγματευτεί τη νέα συμφωνία με τους εταίρους και να μην μιλάμε για συγκεκριμένους στόχους πρωτογενών πλεονασμάτων, που όμως έχει μικρή σημασία αφού το πλεόνασμα είναι ετήσιο και δεν μπορεί να αξιολογηθεί στο 4μηνο που επεκτείνεται η συμφωνία. Πιθανότατα δε να μπορέσει να προωθήσει και τα νομοσχέδια ρύθμισης χρεών προς το Δημόσιο καθώς αυτό των κόκκινων δανείων που θα δώσουν "ανάσες" σε χιλιάδες κόσμου...

Η πραγματικότητα επομένως είναι απλή και πρέπει να είμαστε ειλικρινείς: μπορεί η χώρα μας να κέρδισε λίγο χρόνο αλλά αυτό συνέβει εντός Μνημονίου. Μπορεί να καταργήθηκε η τρόικα αλλά θα οι συνομιλίες θα γίνονται με τους "θεσμούς" δηλ. την τρόικα μετενομασμένη. Μπορεί επίσης τα μέτρα να μην υπαγορεύονται πλέον από τις Βρυξέλλες, αλλά θα πρέπει να εγκριθούν από αυτές (για το 4μηνο που θα γίνει επέκταση της συμφωνίας) - ενώ παραμένει η λογική του "ισοδύναμου" έστω και αχνά. Το κυριότερο όμως είναι ότι άνευ σχεδίου συγκεκριμένου αναστροφής των Μνημονιακών μέτρων και κάλυψης των χρηματοδοτικών αναγκών της χώρας (από την Ρωσία, την Κίνα ή από οπουδήποτε αλλού), δεν υπάρχει δυνατότητα ξεκαθαρίσματος της κατάστασης προς όφελός της χώρας μας.

Αλλά στην πραγματικότητα ο μνημονιακός συμβιβασμός δεν είναι τίποτα απ' όλα αυτά. Ήταν κάποιες αποστροφές στις δηλώσεις του Βαρουφάκη περί μη "δογματικότητας του ΣΥΡΙΖΑ στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων", περί "επωφελών μέτρων" που πηγάζουν από το Μνημόνιο καθώς και περί "χρησιμότητας" των εταίρων. Εκεί ακριβώς χάνεται το παιχνίδι...

Και αποδεικνύεται ότι ναι μεν η κυβέρνηση δεν είναι "ανεύθυνη" αλλά δε δικαιούνταν να κοροϊδεύει τον Φώτη τον Κουβέλη όταν μιλούσε περί "υπεύθυνης αριστεράς"...Ας ελπίσουμε ότι για τη συνέχεια το σχέδιο είναι καλύτερο...

Και κλείνοντας να πούμε και το άλλο: είναι πραγματικά ντροπή για την Ε.Ε. να η εικόνα 17 υπουργών Οικονομικών να αναμένουν από το Βόλφγκανγκ Σόιμπλε που διαπραγματευόταν με το Γιάνη Βαρουφάκη, να εγκρίνει το κείμενο που θα υπέγραφαν. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η συνεδρίαση να καθυστερήσει επί μακρόν, ενώ τα πράγματα γίνονται χειρότερα αν σκεφτεί κανείς ότι ο Σόιμπλε δεν περίμενε καν να τελειώσει η διαδικασία για να φύγει. Παρέδωσε το κείμενο και εξαφανίστηκε. Τόσο απλά...