Η στάση της Γερμανίας και των συμμάχων της μέσα στην Ευρωζώνη απέναντι στις ελληνικές αξιώσεις για επαναδιαπραγμάτευση και αποπομπή της τρόικας έχουν και μια βαθύτερη αιτία, πέραν του όποιου οικονομικού κόστους και της τήρησης των συμφωνιών. Η εξήγηση δίνεται μέσα από την είδηση και προέρχεται από το in.gr, βασισμένο σε πληροφορίες από τους Financial Times: "Προτάσεις μετασχηματισμού της ζώνης του ευρώ από μια ατελή νομισματική ένωση σε μια ένωση που έχει πιο ολοκληρωμένη θεσμική δομή κατέθεσε στη Σύνοδο Κορυφής στις Βρυξέλλες ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ.
Σύμφωνα με τους Financial Times, ο Γιούνκερ κατέθεσε στους Ευρωπαίους ηγέτες έκθεση η οποία προτείνει υπό τη μορφή «ρητορικών ερωτημάτων» ισχυρότερη ενιαία διακυβέρνηση, πρόσθετες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τη δημιουργία προϋπολογισμού μόνο για την ευρωζώνη, τη δημιουργία κοινοβουλίου μόνο για την ευρωζώνη, αλλά και νέους θεσμούς που θα υπηρετούν το ενιαίο νόμισμα.
Το πλήρες σχέδιο για τα μέτρα ενοποίησης της ζώνης του ευρώ αναμένεται να εξετασθεί στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου. Ωστόσο, ενδιάμεσα θα έχει ανοίξει ο διάλογος για τις παρεμβάσεις που παρουσίασε χθες ο επικεφαλής της Κομισιόν. Σημειώνεται πως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει ήδη προ έτους (Ιανουάριο 2014) προτείνει τη δημιουργία κοινοβουλίου της ευρωζώνης. Οι υποστηρικτές της πρότασης αυτής βλέπουν μια ευκαιρία αντικατάστασης των μονομερών δημοσιονομικών αποφάσεων, μέσα από ένα δημοκρατικό σώμα, το οποίο θα λαμβάνει αποφάσεις με πλειοψηφία.
Το Ευρωκοινοβούλιο δεν μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο, πρώτον επειδή περιλαμβάνει 28 χώρες, πολλές εκ των οποίων δεν θέλουν περαιτέρω πολιτική ή δημοσιονομική ένωση και δεύτερον επειδή έχει σημασία να συμπράξει το εθνικό Κοινοβούλιο."
Απ' ότι φαίνεται λοιπόν η Γερμανία θέλει να προχωρήσει το συντομότερο σε μια τυπική ένωση των χωρών της Ευρωζώνης στις οποίες θα κάνει κουμάντο. Το ότι η Ε.Ε. έχει αποτύχει πλήρως ως ιδέα και ως εφαρμογή - παρά τη σχετική σταθερότητα του ευρώ - με τη λειτουργία της ευρωζώνης να φέρει κυρίαρχει ευθύνη (αφού επικρατεί η λογική και η προστασία των αγορών και όχι των Ευρωπαϊκών λαών) δεν τους απασχολεί, αντιθέτως τους ωθεί στην εφαρμογή του σχεδίου "ενιαία διακυβέρνηση" όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Επαναστατικές κινήσεις τύπου Ελλάδας δεν χωρούν σε ένα τέτοιο σχέδιο: οι Γερμανοί ζητούν απόλυτη υποταγή και πειθαρχία και για να εφαρμοστεί το σχέδιο θα πρέπει να υπάρχει ισχυρό δέσιμο των οικονομιών των χωρών που θα "προχωρήσουν μαζί". Αν οι οικονομικά αδύναμοι (όπως η Ελλάδα) σηκώνουν μπαϊράκι, τι θα κάνουν οι πιο ισχυροί (όπως η Γαλλία); Oι διαπραγματεύσεις θα κρατήσουν παραπάνω, οι απαιτήσεις θα είναι μεγαλύτερες και το σχέδιο για ολοκληρωτική επικράτηση της Γερμανίας - με χρήση της οικονομίας - στις υπόλοιπες χώρες μπορεί να πάει και περίπατο...
Όσο για τη δημιουργία ξεχωριστού κοινοβουλίου για την Ευρωζώνη ας μη γελοιόμαστε: σε μια τέτοια περίπτωση μικρές χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος θα εξαφανιστούν αφού κουμάντο θα κάνουν οι μεγαλύτερες και μάλιστα χρησιμοποιώντας "δημοκρατικές" προφάσεις. Κάτι τέτοιο δεν μας συμφέρει και όποιος ευαγγελίζεται έστω και μια "τυπική" εθνική ανεξαρτησία, θα πρέπει να το καταλαβαίνει...
Σύμφωνα με τους Financial Times, ο Γιούνκερ κατέθεσε στους Ευρωπαίους ηγέτες έκθεση η οποία προτείνει υπό τη μορφή «ρητορικών ερωτημάτων» ισχυρότερη ενιαία διακυβέρνηση, πρόσθετες διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, τη δημιουργία προϋπολογισμού μόνο για την ευρωζώνη, τη δημιουργία κοινοβουλίου μόνο για την ευρωζώνη, αλλά και νέους θεσμούς που θα υπηρετούν το ενιαίο νόμισμα.
Το πλήρες σχέδιο για τα μέτρα ενοποίησης της ζώνης του ευρώ αναμένεται να εξετασθεί στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου. Ωστόσο, ενδιάμεσα θα έχει ανοίξει ο διάλογος για τις παρεμβάσεις που παρουσίασε χθες ο επικεφαλής της Κομισιόν. Σημειώνεται πως ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει ήδη προ έτους (Ιανουάριο 2014) προτείνει τη δημιουργία κοινοβουλίου της ευρωζώνης. Οι υποστηρικτές της πρότασης αυτής βλέπουν μια ευκαιρία αντικατάστασης των μονομερών δημοσιονομικών αποφάσεων, μέσα από ένα δημοκρατικό σώμα, το οποίο θα λαμβάνει αποφάσεις με πλειοψηφία.
Το Ευρωκοινοβούλιο δεν μπορεί να παίξει αυτόν τον ρόλο, πρώτον επειδή περιλαμβάνει 28 χώρες, πολλές εκ των οποίων δεν θέλουν περαιτέρω πολιτική ή δημοσιονομική ένωση και δεύτερον επειδή έχει σημασία να συμπράξει το εθνικό Κοινοβούλιο."
Απ' ότι φαίνεται λοιπόν η Γερμανία θέλει να προχωρήσει το συντομότερο σε μια τυπική ένωση των χωρών της Ευρωζώνης στις οποίες θα κάνει κουμάντο. Το ότι η Ε.Ε. έχει αποτύχει πλήρως ως ιδέα και ως εφαρμογή - παρά τη σχετική σταθερότητα του ευρώ - με τη λειτουργία της ευρωζώνης να φέρει κυρίαρχει ευθύνη (αφού επικρατεί η λογική και η προστασία των αγορών και όχι των Ευρωπαϊκών λαών) δεν τους απασχολεί, αντιθέτως τους ωθεί στην εφαρμογή του σχεδίου "ενιαία διακυβέρνηση" όσο πιο γρήγορα γίνεται.
Επαναστατικές κινήσεις τύπου Ελλάδας δεν χωρούν σε ένα τέτοιο σχέδιο: οι Γερμανοί ζητούν απόλυτη υποταγή και πειθαρχία και για να εφαρμοστεί το σχέδιο θα πρέπει να υπάρχει ισχυρό δέσιμο των οικονομιών των χωρών που θα "προχωρήσουν μαζί". Αν οι οικονομικά αδύναμοι (όπως η Ελλάδα) σηκώνουν μπαϊράκι, τι θα κάνουν οι πιο ισχυροί (όπως η Γαλλία); Oι διαπραγματεύσεις θα κρατήσουν παραπάνω, οι απαιτήσεις θα είναι μεγαλύτερες και το σχέδιο για ολοκληρωτική επικράτηση της Γερμανίας - με χρήση της οικονομίας - στις υπόλοιπες χώρες μπορεί να πάει και περίπατο...
Όσο για τη δημιουργία ξεχωριστού κοινοβουλίου για την Ευρωζώνη ας μη γελοιόμαστε: σε μια τέτοια περίπτωση μικρές χώρες όπως η Ελλάδα και η Κύπρος θα εξαφανιστούν αφού κουμάντο θα κάνουν οι μεγαλύτερες και μάλιστα χρησιμοποιώντας "δημοκρατικές" προφάσεις. Κάτι τέτοιο δεν μας συμφέρει και όποιος ευαγγελίζεται έστω και μια "τυπική" εθνική ανεξαρτησία, θα πρέπει να το καταλαβαίνει...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου