Αναρτήσεις
Δεν χρειάζεται να είσαι ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε ακραιφνής αντι-μνημονιακός για να καταλάβεις ότι αυτός ο ανασχηματισμός αποτελεί από μόνος του μια παραδοχή ότι "το μαγαζί κλείνει". Χωρίς ούτε ένα πρόσωπο ν' αποπνέει εμπιστοσύνη ότι τα πράγματα θ' αλλάξουν, χωρίς ούτε μια κίνηση που να λέει στο κόσμο ότι "ναι ρε παιδιά, κατάλαβα τι ψηφίσατε πριν λίγες μέρες", χωρίς ούτε μια διάθεση αλλαγής πολιτικής, ανακύκλωσαν τους ίδιους και τους ίδιους, αυξάνοντας υφυπουργούς ώστε να κρατήσει (σαν άγκυρα) όσο το δυνατόν περισσότερους αγκιστρωμένους στο καράβι που βουλιάζει (46 τον αριθμό - ούτε η πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν είχε τόσους!)...Και μάλλον δεν χρειάζεται να είσαι απ' αυτούς που υποστηρίζουν ότι "μας ψεκάζουν", για να πεις ότι "δεν μπορεί, αν κάποιος ψεκάζετε σ' αυτήν την χώρα αυτοί είναι ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος".
Για τα πρόσωπα πολλά γράφτηκαν τις τελευταίες ώρες και ό,τι και να πει κανείς είναι λίγο. Η μεγαλύτερη έκπληξη απ' όλες βέβαια ήταν ο κ. Χαρδούβελης, που αποτελεί τρανή απόδειξη ότι στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλαίας τους υπουργούς δεν τους διορίζει ο Πρωθυπουργός αλλά ο προηγούμενος Υπουργός Οικονομικών με τη σύμφωνη γνώμη της τρόικας. Είναι η πρώτη φορά μεταπολιτευτικά που η αλλαγή σκυτάλης γίνεται μ' ένα στυλ "παιδιά, δεν μπορώ να κάτσω μαζί σας άλλο να παίξω μονόπολη, θα φωνάξω το ξαδερφάκι μου όμως να πάρει τη θέση μου στο ταμείο" - μια ακόμα πρωτιά λοιπόν για τον κύριο Σαμαρά. Για το ιστορικό του εν λόγω κυρίου δεν θα γράψουμε πολλά - θ' αρκεστούμε να σας παραπέμψουμε σ' αυτά που η κ. Βούλτεψη (νυν κυβερνητικός εκπρόσωπος και συνεργάτης από δω και πέρα του κ. Χαρδούβελη) έγραψε πριν από 2 περίπου χρόνια. Το άρθρο της είναι αποκαλυπτικό και εξαιρετικά ενδιαφέρον...
Από κει και πέρα έχουμε την επιστροφή του -3ου πιο ερωτευμένου με την καρέκλα ανθρώπου στη σημερινή Βουλή - Ανδρέα Λοβέρδου. Αφού έκανε μπάχαλο το ασφαλιστικό, αφού διέλυσε τον τομέα της υγείας, αφήνοντας μεγαλύτερα χρέη από αυτά που άφησε ο Καλλιγούλας καίγοντας την Ρώμη, επιστρέφει από την "ασκητική του αυτοεξορία" στα υπουργικά έδρανα στον τομέα της Παιδείας. Ας ελπίσουμε ότι οι εκλογές θα τον προλάβουν, γιατί προβλέπουμε να μένουμε ένα σχολείο (δημοτικό) ανά νομό και δύο πανεπιστήμια (συνολικά) στην χώρα.
Θέση στη φιλόξενη αγκαλιά της κυβέρνησης βρήκε όμως και ο κύριος Ντινόπουλος, ο οποίος έτσι ξεπλήρωσε τις προεκλογικές κορώνες του ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ καθώς και ο κύριος Βορίδης, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση του "ακροδεξιό γομάρι στο Υπουργείο Υγείας". Τελικά η προδοσία πληρώνει στην χώρα μας - και ο κύριος Καρατζαφέρης δε θα πρέπει να αισθάνεται καλά με αυτό (μαζί με όλους εμάς βεβαίως). Θα τολμήσουμε να προβλέψουμε ότι μετά τον κύριο Βορίδη θα έρθει ο κύριος Αθανάσιος Πλεύρης (ο οποίος θα έχει και την εμπειρία του ΕΟΦ στο μεταξύ - σαν τους δανεικούς του Ολυμπιακού στο Λεβαδειακό ένα πράγμα). Ο ερχομός του κυρίου Ορφανού στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης έρχεται να συμπληρώσει επίσης το "καρέ" της επιστροφής των αποτυχημένων βουλευτών - η προηγούμενή του θητεία ως υφυπουργού Αθλητισμού προκάλεσε ποταμούς δακρύων στις αθλητικές ομοσπονδίες και ήταν η χαρά της "απευθείας ανάθεσης" (σε βαθμό που μόνο με τον Γ.Λιάνη θα μπορούσε να συγκριθεί). Έχοντας χαράξει λοιπόν πορεία εκεί, συνεχίζει στην Βόρεια Ελλάδα...
Για τους δεκάδες υφυπουργούς πολλά μπορούμε να πούμε. Αλλά ξεχωρίζουν τρείς: 1) Η Άντζελα Γκερέκου. Έχοντας αποτύχει να περάσει στο 2ο γύρο των περιφερειακών εκλογών, βρήκε μια θέση να συμπληρώσει το χαρτζιλίκι της σαν υφυπουργός. Καλοφάγωτα. 2) Πάρις Κουκουλόπουλος. Αν ήταν ταινία θα είχε τίτλο "ο τελευταίος ΠΑΣΟΚος". Αγωνίστηκε όσο κανείς άλλος στα τηλεοπτικά πάνελ, θυμίζοντας τον Κώστα Πρέκα στο "Όχι!". Δικαίως γυρίζει στην κυβέρνηση, έστω και αν στις προηγούμενες παρουσίες του έλαμψε δια της απουσίας του και 3) Νότης Μηταράκης. Αποτελεί μια ακόμα απόδειξη το πόσο στην πλάκα έχει πάρει ο Αντώνης Σαμαράς τον τομέα της ανάπτυξης στην χώρα μας. Προφανώς, βλέποντας ότι δεν υπάρχει φως ούτε με λάμπα στύλου της ΔΕΗ, αποφάσισε να αντιμετωπίσει το εν λόγω υπουργείο ως "πάρκινγκ δευτεροκλασάτων νεοδημοκρατών", ανάλογο με τους παιδικούς σταθμούς τον Αύγουστο: "δεν υπάρχουν άλλοι ανοιχτοί και αφήνουμε τα παιδιά όπου βρούμε. Ένας μήνας είναι θα περάσει".
Θα περάσει...Αλλά θ' αντέξουμε μέχρι τέλους; O χρόνος θα δείξει
Από κει και πέρα έχουμε την επιστροφή του -3ου πιο ερωτευμένου με την καρέκλα ανθρώπου στη σημερινή Βουλή - Ανδρέα Λοβέρδου. Αφού έκανε μπάχαλο το ασφαλιστικό, αφού διέλυσε τον τομέα της υγείας, αφήνοντας μεγαλύτερα χρέη από αυτά που άφησε ο Καλλιγούλας καίγοντας την Ρώμη, επιστρέφει από την "ασκητική του αυτοεξορία" στα υπουργικά έδρανα στον τομέα της Παιδείας. Ας ελπίσουμε ότι οι εκλογές θα τον προλάβουν, γιατί προβλέπουμε να μένουμε ένα σχολείο (δημοτικό) ανά νομό και δύο πανεπιστήμια (συνολικά) στην χώρα.
Θέση στη φιλόξενη αγκαλιά της κυβέρνησης βρήκε όμως και ο κύριος Ντινόπουλος, ο οποίος έτσι ξεπλήρωσε τις προεκλογικές κορώνες του ενάντια στο ΣΥΡΙΖΑ καθώς και ο κύριος Βορίδης, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση του "ακροδεξιό γομάρι στο Υπουργείο Υγείας". Τελικά η προδοσία πληρώνει στην χώρα μας - και ο κύριος Καρατζαφέρης δε θα πρέπει να αισθάνεται καλά με αυτό (μαζί με όλους εμάς βεβαίως). Θα τολμήσουμε να προβλέψουμε ότι μετά τον κύριο Βορίδη θα έρθει ο κύριος Αθανάσιος Πλεύρης (ο οποίος θα έχει και την εμπειρία του ΕΟΦ στο μεταξύ - σαν τους δανεικούς του Ολυμπιακού στο Λεβαδειακό ένα πράγμα). Ο ερχομός του κυρίου Ορφανού στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης έρχεται να συμπληρώσει επίσης το "καρέ" της επιστροφής των αποτυχημένων βουλευτών - η προηγούμενή του θητεία ως υφυπουργού Αθλητισμού προκάλεσε ποταμούς δακρύων στις αθλητικές ομοσπονδίες και ήταν η χαρά της "απευθείας ανάθεσης" (σε βαθμό που μόνο με τον Γ.Λιάνη θα μπορούσε να συγκριθεί). Έχοντας χαράξει λοιπόν πορεία εκεί, συνεχίζει στην Βόρεια Ελλάδα...
Για τους δεκάδες υφυπουργούς πολλά μπορούμε να πούμε. Αλλά ξεχωρίζουν τρείς: 1) Η Άντζελα Γκερέκου. Έχοντας αποτύχει να περάσει στο 2ο γύρο των περιφερειακών εκλογών, βρήκε μια θέση να συμπληρώσει το χαρτζιλίκι της σαν υφυπουργός. Καλοφάγωτα. 2) Πάρις Κουκουλόπουλος. Αν ήταν ταινία θα είχε τίτλο "ο τελευταίος ΠΑΣΟΚος". Αγωνίστηκε όσο κανείς άλλος στα τηλεοπτικά πάνελ, θυμίζοντας τον Κώστα Πρέκα στο "Όχι!". Δικαίως γυρίζει στην κυβέρνηση, έστω και αν στις προηγούμενες παρουσίες του έλαμψε δια της απουσίας του και 3) Νότης Μηταράκης. Αποτελεί μια ακόμα απόδειξη το πόσο στην πλάκα έχει πάρει ο Αντώνης Σαμαράς τον τομέα της ανάπτυξης στην χώρα μας. Προφανώς, βλέποντας ότι δεν υπάρχει φως ούτε με λάμπα στύλου της ΔΕΗ, αποφάσισε να αντιμετωπίσει το εν λόγω υπουργείο ως "πάρκινγκ δευτεροκλασάτων νεοδημοκρατών", ανάλογο με τους παιδικούς σταθμούς τον Αύγουστο: "δεν υπάρχουν άλλοι ανοιχτοί και αφήνουμε τα παιδιά όπου βρούμε. Ένας μήνας είναι θα περάσει".
Θα περάσει...Αλλά θ' αντέξουμε μέχρι τέλους; O χρόνος θα δείξει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου