Έξι μύθοι και μία αλήθεια για τη συμφωνία για την ονομασία των Σκοπίων

Θα προσπαθήσουμε σε 6+1 σημεία να αποσαφηνίσουμε μερικές "πικρές" αλήθειες για τη συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Σκοπίων για το θέμα της ονομασίας της γείτονος χώρας. Τα σημεία επιλέχτηκαν με βάση τους "μύθους" που χτίστηκαν από τις αφηγήσεις της κυβέρνησης και της συντριπτικής πλειοψηφίας των ελληνικών ΜΜΕ. Καλή ανάγνωση!

Μύθος 1ος: "Είναι προς όφελος της Ελλάδας μια άμεση συμφωνία με τα Σκόπια".

Σχόλιο: Γενικά είναι προς όφελος μιας οποιασδήποτε χώρας να μην έχει ανοιχτά μέτωπα με τους γείτονες της- όποιοι και αν είναι αυτοί. Στη συγκεκριμένη περίπτωση όμως η Ελλάδα δεν πρόκειται να ωφεληθεί αν υπάρξει συμφωνία. Η σχέση με τους εταίρους μας σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς δεν πρόκειται ν' αλλάξει αν υπάρξει ή όχι συμφωνία. Με λίγα λόγια δε θα μας "αγαπήσουν" περισσότερο αν τα Σκόπια πάρουν σειρά να μπουν σε μια Ε.Ε. που καταρρέει. Αντίθετα τα Σκόπια θέλουν μια "γρήγορη" συμφωνία, κυρίως γιατί η επόμενη ευκαιρία θ' αργήσει. Παράλληλα η συμφωνία θα είναι σημαντική για να μπορέσει να διασφαλίσει ο Ζάεφ την παρουσία του στην πρωθυπουργία των γειτόνων - κάτι που προτιμούν οι αξιωματούχοι των Βρυξελλών γιατί τον θεωρούν ως "ευρωπαϊστή". Τα χρήματα της Ε.Ε. (που θα έρθουν αν λάβει καθεστώς "υπό ένταξη" χώρας) και η στρατιωτική ενίσχυση του ΝΑΤΟ, μαζί με τις προσδοκόμενες επενδύσεις στην χώρα, θα θέσουν στην άκρη τον Γκρουέφσκι, τον Ιβανόφ και την παρέα τους.

Μύθος 2ος: "Το σημαντικότερο σημείο της συμφωνίας είναι το erga omnes".
Σχόλιο: Είναι όντως, αν θεωρήσει κανείς ότι πάνω από τα πάντα είναι το όνομα της γειτονικής χώρας. Όποιος όμως το πιστεύει αυτό είναι τουλάχιστον αφελής: αν μια χώρα ονομάζεται "Βόρεια Μακεδονία", οι κάτοικοί της "Μακεδόνες" και η γλώσσα και ταυτότητά τους "μακεδονική", τότε προφανώς το "Βόρεια" είναι σα να μην υπάρχει. Πέραν αυτού, το "Βόρεια" υπονοοεί ίδια ταυτότητα με εκείνη που κατοικούν στην "Νότια" Μακεδονία, δηλαδή στην ελληνική. Και προφανώς η ταυτότητα των "Νοτίων" είναι αυτή που έχουν οι "Βόρειοι" (που εξάλλου θα έχουν και το "trade name"). Άντε ύστερα να εξηγείς στον κάθε ανιστόρητο ότι οι Αρχαίοι Μακεδόνες ήταν Έλληνες, ότι οι Σκοπιανοί είναι Σλάβοι που κατοίκησαν στην Μακεδονία πολύ πρόσφατα στην Ευρωπαϊκή ιστορία κ.ο.κ.

Μύθος 3ος: "Οι Ευρωπαίοι και οι ΗΠΑ νοιάζονται για την ειρήνη και τη δημοκρατία στα Βαλκάνια".
Σχόλιο: Θεωρητικά ναι. Αλλά στην πραγματικότητα όχι. Το να μπει μια φτωχή χώρα στην Ε.Ε. δε διασφαλίζει την ειρήνη και τη δημοκρατία. Αλλά πιθανότατα την απομακρύνει από τη σφαίρα επιρροής μιας άλλης δύναμης (π.χ. της Ρωσίας). Προφανώς το αυτό συμβαίνει και με την είσοδο της στο ΝΑΤΟ. Έτσι δεν έχουν κανένα πρόβλημα στο να ζητήσουν από μας να κάνουμε μια παραχώρηση... Άνευ ανταλλάγματος...

Μύθος 4ος: "Μια αλλαγή στο Σύνταγμα και μια εξάλειψη των όποιων αλυτρωτικών αναφορών λύνει το πρόβλημα".
Σχόλιο: Όπως θ' αλλάξει το Σύνταγμα τώρα (αν αλλάξει) άλλο τόσο εύκολα θα μπορέσει ν' αλλάξει και στο μέλλον. Δεν υπάρχει καμία συνθήκη που ν' απαγορεύει νέες αλλαγές του Συντάγματος στο μέλλον και φυσικά κανείς δεν εμποδίζει τους Σκοπιανούς να συνεχίσουν να έχουν βιβλία που να καπηλεύονται την ιστορία μας, να κάνουν αναφορές στην "αλύτρωτη" Θεσσαλονίκη κ.ο.κ.
Ως απόδειξη αυτού έρχονται οι πρόσφατες δηλώσεις Ζάεφ περί "διδασκαλίας της μακεδονικής γλώσσας στην Ελλάδα" με αναφορές περί "Μακεδονίας του Αιγαίου" μας υπενθυμίζουν ότι αυτό που λέει ο λαός δηλ. ότι "πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι" είναι αλήθεια: για τους γείτονές μας υπάρχει θέμα και θα υπάρχει για πάντα και μάλιστα στο υψηλότερο επίπεδο. Η δε έλλειψη δημόσιας αντίδρασης από πλευράς της ελληνικής κυβέρνησης (το ότι μίλησε ο Παυλόπουλος δε λέει απολύτως τίποτα γιατί ο ΠτΔ δεν είναι ο υποκινητής της συμφωνίας, ούτε είναι αυτός που πάει από πόρτα σε πόρτα για να μαζέψει ψήφους ώστε να ψηφιστεί η συμφωνία) ελπίζουμε να είναι μόνο αποτέλεσμα ανυποληψίας και ψυχικής αδυναμίας και όχι κρυφής ατζέντας.

Μύθος 5ος: "Το να υπογραφεί η συμφωνία μεταξύ των Πρωθυπουργών αρκεί στην παρούσα φάση. Τα Σκόπια μπορούν να πάρουν εισιτήριο εισόδου σε ΝΑΤΟ και Ε.Ε. και κάνουν αργότερα τις αλλαγές."
Σχόλιο: Προφανώς και η χώρα μας δε διασφαλίζεται με μια τέτοια συμφωνία. Κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει ότι η συμφωνία θα επικυρωθεί σ' ένα δημοψήφισμα στα Σκόπια (για τη δική μας Βουλή δεν υπάρχει πρόβλημα - η βουλευτική καρέκλα έχει μέλι και οι Έλληνες βουλευτές στην πλειοψηφία τους δεν έχουν την απαραίτητη αξιοπρέπεια να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων) - προφανώς σε μια τέτοια περίπτωση θα είναι πολύ δύσκολο για την χώρα μας να βάλει "βέτο". Οι ελληνικές κυβερνήσεις έχουν ως πάγια θέση την υποχωρητικότητα, και ο "λόγος" τους ότι θα κάνουν "αυτό που πρέπει" δεν έχει αντίκρυσμα. Πέραν αυτού η Ελλάδα - από τη στιγμή που τα Σκόπια θα έχουν μπει στους διεθνείς οργανισμούς που τόσο ποθούν - δεν θα μπορεί να τα "βγάλει έξω" όσους "αστερίσκους" και αν έχει η έγκρισή της. Δεν υπάρχει νομική κάλυψη.

Μύθος 6ος: "Η κυβέρνηση κάνει σωστά που δεν ενημερώνει επίσημα το λαό και τα υπόλοιπα κόμματα για την εξέλιξη των διαπραγματεύσεων".
Σχόλιο: Ναι, αν πιστεύει ότι αν μάθουμε ως λαός τι συμβαίνει πραγματικά (και αντίστοιχα αν ενημερωθούν οι αρχηγοί των υπολοίπων κομμάτων) θα "ματιαστεί" η συμφωνία και έτσι θα καταρρεύσει. Διαφορετικά - και επειδή το θέμα είναι εθνικό και θα επηρεάσει και τις μελλοντικές γενιές - θα έπρεπε να υπάρχει διαφάνεια και συνεχής ενημέρωση. Η επιλεκτική ενημέρωση μέσω "διαρροών" και οι γελοιότητες περί "συζητήσεις για τεχνικά ζητήματα" (αλήθεια τι σημαίνει αυτό; το αν υπογραφεί η συμφωνία με στυλό BIC ή Stabilo;) την μία και περί "κατάρρευσης της συμφωνίας" την άλλη, δε δείχνουν κατανόηση της σοβαρότητας του προβλήματος.

Και μια αλήθεια: "Το εκκλησιαστικό ζήτημα της ονομασίας της Εκκλησίας των Σκοπίων είναι το μικρότερο από τις παραμέτρους του προβλήματος".
Σχόλιο: Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Από την άλλη όμως είναι αναξιοπρεπές από πλευράς της Ελλάδας, να "πουλάει" το Πατριαρχείο, το οποίο κράτησε μια σθεναρή στάση όλα αυτά τα χρόνια (για πολλούς λόγους) μη αναγνωρίζοντας μια Εκκλησία "της Μακεδονίας". Ο Τσίπρας εξάλλου είχε υποσχεθεί στον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ότι θα υπάρχει φροντίδα και γι' αυτό το θέμα - αν και βέβαια μια υπόσχεση του Πινόκιο που ηγείται της χώρας τα τελευταία χρόνια, δεν είναι δυνατόν να ληφθεί της μετρητοίς...(παρεπιπτόντως μια ενδιαφέρουσα ανάγνωση της πτυχής αυτής μπορείτε να διαβάσετε εδώ από τον Στάθη Σταθόπουλο στο "Ποντίκι").

Η ουσία είναι πάντως ότι για πολλοστή φορά, περιμένουμε ως λαός να κάνουν πίσω σε μια κακή συμφωνία για την χώρα μας, "οι άλλοι". Εμείς λειτουργούμε ως "σάκος του μποξ" και αφήνουμε σε άλλους τον έλεγχο των κινήσεων. Δείγμα "μικρής" χώρας το δίχως άλλο...

Μια αναλυτικότερη (και ιδιαίτερα ψύχραιμη) προσέγγιση στο ζήτημα, μπορείτε να βρείτε εδώ - ενώ μια αναλυτική εξήγηση για τα όσα αφελή έχουν γραφεί τον τελευταίο καιρό περί ήδη "αναγνωρισμένης", "μακεδονικής" γλώσσας, μπορείτε ν' ανατρέξετε εδώ.