Επιτέλους λίγη σοβαρότητα κύριε Κοτζιά...

Η έλλειψη σοβαρότητας τελικά στην κυβέρνηση είναι κολλητική. Δεν είναι τυχαίο ότι ένας άνθρωπος, όπως ο Νίκος Κοτζιάς, που είχε την ταμπέλα του "σοβαρού" κατέληξε να βάλει την υπογραφή σε μια συμφωνία για το Μακεδονικό, που μπροστά της η Συνθήκη της Φερράρας-Φλωρεντίας (κατά την οποία η Ορθόδοξη εκκλησία γινόταν υποχείριο της Καθολικής) φαντάζει τουλάχιστον ως επιτυχία ανάλογη με τη νίκη στην μάχη του Μαραθώνα...

Για την εν λόγω συμφωνία έχουμε γράψει ήδη - ενώ μπορείτε να βρείτε μια αναλυτική αποδόμηση της  εδώ.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι η όρεξη του κυρίου Κοτζιά δυστυχώς άνοιξε και δεν πρόκειται να σταματήσει με το "Μακεδονικό"...Οι τελευταίες του δηλώσεις ότι "θα κλείσει και το θέμα των διαφορών με την Αλβανία μέχρι να πάει διακοπές", δείχνει αμετροέπεια και έλλειψη σοβαρότητας, πράγμα αδιανόητο για έναν άνθρωπο που βρίσκεται σε μια υπεύθυνη θέση και διαχειρίζεται την εξωτερική πολιτική της χώρας μας.
Ιδιαίτερα δε όταν το θέμα είναι σοβαρό - όπως αυτό της ΑΟΖ - που διαχειμάζει χρόνια άλυτο...Να θυμήσουμε ότι το 2009, η χώρα μας είχε έρθει σε συμφωνία με την Αλβανία για σειρά ζητημάτων (η οποία όμως ακυρώθηκε τελικά στο μεγαλύτερο της μέρος), στο οποίο έλυνε επωφελώς για την χώρα μας το θέμα και της ΑΟΖ. Βέβαια η Αλβανία δεν θα έβγαινε "χαμένη", αφού η χώρα μας θ' αναλάμβανε να την προωθήσει στο NATO και την Ε.Ε. Η Αλβανία όμως υπαναχώρησε (έχοντας μπει πάντως στο ΝΑΤΟ), με αποτέλεσμα η διαδικασία ένταξης στον "παράδεισο" της Ε.Ε. να μείνει πίσω...
Παράλληλα συνέχισε να φέρει εμπόδια και σε άλλα ζητήματα που ήταν μέρος της ευρύτερης συμφωνίας, όπως το ζήτημα των περιουσιών της ελληνικής μειονότητας στην Βόρεια Ήπειρο, των ελληνικών στρατιωτικών νεκροταφείων στην Αλβανία, ενώ απέκτησε έντονη ρητορική στο ζήτημα των "Τσάμηδων".
Τους τελευταίους μήνες υπήρξε έντονη δραστηριότητα - αποτέλεσμα της συνάντησης του προηγούμενου Νοεμβρίου μεταξύ Κοτζιά και Μπουσάτι (για λεπτομέρειες δείτε εδώ). Η βιαστική κίνηση όμως του κύριου Κοτζιά να προαναγγείλει εξελίξεις (που προϊδεάζουν και έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων για την Αλβανία στην Ε.Ε.), χωρίς να λάβει υπόψιν του την προηγούμενη κακή εμπειρία με την Αλβανία, και χωρίς να παρθούν εγγυήσεις για ορισμένα ζωτικά ζητήματα (βλ. "Τσάμικο" και περιουσιών), δείχνει ότι "το πάθημα δε γίνεται μάθημα".
Και ανθρώπους που δεν μαθαίνουν απ' τα παθήματα τα δικά τους και των άλλων δεν μπορείς να τους εμπιστεύεσαι...

Bonus - το εξώφυλλο ενός βιβλίου του κυρίου Κοτζιά, την περίοδο που ήταν ένας "φτωχός και μόνος αναλυτής":