Λιμάνι του Πειραιά: δύο δις αξία - 400 εκατομμύρια ευρώ πωλητήριο

Ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Το λιμάνι του Πειραιά μπορεί να μην είναι Ρότερνταμ, αλλά αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα "φιλέτα" της Μεσογείου, λόγω της θέσης του και τις τεράστιες προοπτικές ανάπτυξης που έχει.Γι' αυτό εξάλλου και οι πιέσεις για πώλησή του προς τις κυβερνήσεις Σαμαρά, Παπαδήμου και Παπανδρέου ήταν τεράστιες. Οι ενδιαφερόμενοι πολλοί, με τους Κινέζους της Cosco να θέλουν να περιέλθει στα χέρια τους το λιμάνι ώστε να πάρουν στα χέρια τους την πύλη εισόδου των προϊόντων τους στην Ευρώπη. Η πίεση δε των Κινέζων για να πάρουν κοψοχρονιά τα πάντα ήταν τέτοια, που φτάσαμε σ' ένα καραμπινάτο σκάνδαλο όσο αφορά το τίμημα που πλήρωναν οι τελευταίοι για την ήδη παραχωρημένη προβλήτα του λιμανιού και η οποία θα λειτουργούσε ως "τεστ" καλής συνεργασίας των δύο πλευρών (λεπτομέρειες εδώ).
Αυτά είναι αρκετά γνωστά ήδη - όπως και το ότι όλος ο Πειραιάς, μαζί με τους 37 φορείς της πόλης, όλοι οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ που εκλέγονται στην Α' και στη Β' Πειραιά είναι (στη θεωρία) αντίθετοι για την πώληση του λιμανιού. Και όταν λέμε το λιμάνι εννοούμε το 67% του ΟΛΠ (51% σε πρώτη φάση, με δικαιώματα και για το υπόλοιπο 16%, το οποίο θα περιέλθει στην απόλυτη κυριαρχία των Κινέζων -Cosco-, τους ίδιους που θα πάρουν τώρα το 51%). Η κυβέρνηση, όμως, δεν... ακούει - κάνοντας μια ακόμα υποχώρηση από την προεκλογική της δέσμευση. Αντίθετα, δεν κρύβει ότι είναι δεσμευμένη να προχωρήσει στην πώληση.
Αυτό που δεν ήταν όμως γνωστό μέχρι πρόσφατα ήταν η αιτία της υποχώρησης αυτής και η οποία αποκαλύφθηκε σε τηλεοπτική του παρουσία ο κ. Αλέκος Φλαμπουράρης όταν ρωτήθηκε σχετικά στην εκπομπή «Επί του Πιεστηρίου» στο Kontra Channel: "Έτσι όπως έχει γίνει το θέμα, δυστυχώς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα." Εξηγώντας στη συνέχεια: "Είναι κάποιες υποχρεώσεις οι οποίες έρχονται από το παρελθόν. Προσπαθήσαμε να μη δοθεί το 67%. Ο διαγωνισμός για τον ΟΛΠ ήτανε για να πουληθεί το 67%. Προσπαθήσαμε να μην πουληθεί το 67%. Προσπαθήσαμε να κατέβουμε κάτω από το 51%, για να μην έχει αυτός που θα κερδίσει τον διαγωνισμό την απόλυτη πλειοψηφία. Δεν μπορούσαμε. Δεν γινόταν, διότι έπρεπε να ακυρωθεί ο διαγωνισμός. Αν ακυρωνόταν ο διαγωνισμός, αυτά που θα πληρώναμε, αυτά που θα χρεωνόμασταν, θα ήταν πάρα πολλά. Προσπαθούμε, όμως, να φύγει από την ιστορία, γιατί είχαμε μέσα στο 67%, το πουλάγανε όλο, να φύγει από την ιστορία και η ακτοπλοΐα και η κρουαζιέρα."
Δηλαδή ο κύριος υπουργός, ρίχνει πάλι το μπαλάκι στους προηγούμενους, μιλάει αορίστως για πράγματα που "θα χρεωνόταν" η κυβέρνηση και τα οποία τα βάζει πάνω από το Δημόσιο συμφέρον, υπογράφοντας στην ουσία την πώληση ενός από τα σημαντικότερα περιουσιακά στοιχεία του Δημοσίου. 
Μήπως ο κύριος υπουργός θα έπρεπε να γίνει πιο συγκεκριμένος; Γιατί δηλαδή δεν μπορούσε ν' ακυρωθεί ο διαγωνισμός και να τηρηθεί η πάγια (προεκλογική) θέση της κυβέρνησης για προστασία των υποδομών; Δεν μας τα λέει καλά. Όπως θα πρέπει να γνωρίζει, ότι ακολουθώντας τέτοια τακτική η κυβέρνηση βάζει εαυτόν στην ίδια θέση με τους προηγούμενους - τους οποίους χαρακτήριζε (έμμεσα πλην σαφέστατα) "προδότες".
Και να γινόταν και η πώληση για κάτι ουσιαστικό, για κάτι που θα βοηθήσει τη χώρα να βγει από την μέγγενη του χρέους, θα το καταπίναμε...Όμως η τιμή στην οποία πρόκειται να πουληθεί ουσιαστικά όλο το λιμάνι είναι κοντά στα 400 εκατ. ευρώ, όταν η αξία του υπολογίζεται σε 1,8 με 2 δισ. ευρώ!
Παράλληλα, ο αγοραστής, η Cosco δηλαδή, δεσμεύεται από την προκήρυξη του «διαγωνισμού» για επενδύσεις ύψους 350 εκατ. ευρώ στην τετραετία, ενώ μετά την ολοκλήρωση της συμφωνίας θα διαθέτει όλα τα δικαιώματα ψήφου του 67% του μετοχικού κεφαλαίου της επιχείρησης. Με την υποχρέωση να καταβάλλει 2% ετησίως επί των κερδών.
Σταγόνες στον ωκεανό του χρέους δηλαδή και μάλιστα με την υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ...