Ήρθε η ώρα για δημοψήφισμα...

Στην Ελλάδα δεν πρόκειται ποτέ να πλήξουμε...Έτσι με μία κίνηση που δεν περίμενε κανείς, ο Αλέξης Τσίπρας, έχοντας περάσει το μεγαλύτερο μέρος της εβδομάδας διαπραγματευόμενος στις Βρυξέλλες, αποφάσισε να πετάξει την μπάλα στην μεριά του λαού και να του δώσει την ευκαιρία ν' αποφασίσει για το μέλλον του.
Προφανώς η κίνηση αυτή στριφογύριζε στο μυαλό του αρκετές μέρες, όταν είδε τις συνεχείς μεταστροφές και κυρίως την αρνητική στάση του ΔΝΤ, το οποίο κατηγόρησε ανοιχτά (και δικαίως) στο διάγγελμά του. Και ακόμα προφανέστατα για την πρόθεσή του, είχαν ενημερωθεί οι ηγέτες των μεγάλων ευρωπαϊκών χωρών.
Ο χρόνος βέβαια μέχρι το δημοψήφισμα είναι ελάχιστος - μόλις μια εβδομάδα για να γίνουν όλα - αλλά στο σημείο που φτάσαμε (με τις καθυστερήσεις πάντως να οφείλονται και στην κυβερνητική κωλυσιεργία που αντί να δώσει τα "παπούτσια στο χέρι" των δανειστών, υποχωρούσε συνεχώς στις απαιτήσεις τους) δε υπήρχε άλλη διέξοδος.
Η πρόταση-τελεσίγραφο των Ευρωπαίων (λεπτομέρειες εδώ), η απουσία οποιασδήποτε πρόβλεψης για το χρέος και κυρίως η τελική χρηματοδοτική πρόταση των δανειστών άφηναν μικρό περιθώριο στους (ιδιαίτερα συγκαταβατικούς) διαπραγματευτές της ελληνικής πλευράς.
Όπως ορθά παρατηρούσαν Έλληνες αξιωματούχοι, τις τελευταίες ώρες τα προτεινόμενα ποσά της πρότασης των δανειστών "ήταν ανεπαρκή καθώς δεν υπάρχει καμία πρόβλεψη για τα ποσά που το ελληνικό δημόσιο έχει πληρώσει στους δανειστές του (κυρίως το ΔΝΤ), χωρίς να έχει εισπράξει ούτε ένα ευρώ από τους δανειστές, εδώ και τουλάχιστον ένα χρόνο, με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν ληξιπρόθεσμες οφειλές και αύξηση των ρέπος."  Η χώρα μας για να είναι συνεπής στράγγιξε το πηγάδι των αποθεμάτων - χωρίς να λαμβάνει τίποτα ως αντάλλαγμα για πολύ καιρό. Ο στόχος των δανειστών ήταν και παραμένει προφανής: νέα σκληρή διαπραγμάτευση, και ένα νέο καταστροφικό Μνημόνιο, στο τέλος του χρόνου (ή και λίγο νωρίτερα).
Οι αντιδράσεις των κομμάτων αλλά και μερίδας του κόσμου ήταν αναμενόμενη: στο κάτω-κάτω ως λαός είμαστε ευθυνόφοβοι, μάστορες στην κριτική αλλά μακρυά από οτιδήποτε θα μας αναγκάσει να "σκεφτούμε" και ν' αποφασίσουμε για τους εαυτούς μας. Ήρθε όμως η ώρα να συμβεί και αυτό και ο λαός ν' αποφασίσει αν θέλει ν' αποδεχτεί μια πρόταση (που προφανώς είναι άθλια) ή ν' αντιδράσει.
Δεν είμαστε στο μυαλό του Πρωθυπουργού, αλλά υποψιαζόμαστε ότι ακόμα και την ύστατη ώρα, το δημοψήφισμα δεν θα το χρησιμοποιήσει για να οδηγήσει σε ρήξη στην ευρωζώνη. Αντίθετα θα το χρησιμοποιήσει (αν το "όχι" κερδίσει) για να διαπραγματευτεί την καλύτερη δυνατή συμφωνία, ό,τι αυτό και να σημαίνει τότε. Σίγουρα επίσης θα κατευνάσει την κοινοβουλευτική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, αφού η απόφαση του λαού θα είναι δύσκολο ν' αμφισβητηθεί, ό,τι και αν αυτός ψηφίσει.
Ένα όμως είναι το σίγουρο: τις επόμενες ώρες τα ΜΜΕ και η αντιπολίτευση θα προσπαθήσουν να δημιουργήσουν πανικό και να οδηγήσουν την χώρα στο χάος, ώστε να φέρουν το επιθυμητό γι' αυτούς αποτέλεσμα. Στο τι θα γίνει όμως θα παίξει μεγάλο ρόλο το πως θα χειριστεί το ζήτημα η κυβέρνηση και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός, ο οποίος θα πρέπει να είναι ψύχραιμος.
Θα πρέπει επίσης να ενημερωθεί ο λαός για τις ακριβείς παραμέτρους της πρότασης των δανειστών, τα (όποια) υπέρ και τα (πάρα πολλά) κατά τόσο σε μεσοπρόθεσμο όσο και μακροπρόθεσμο επίπεδο. Θα πρέπει επίσης να ενημερωθεί ο λαός για το τι προτίθεται να κάνει η κυβέρνηση σε περίπτωση που η κάλπη βγάλει "όχι". Θα μείνει η χώρα στο ευρώ; Θα βγει; Τι προβλέπουν οι δανειακές συμβάσεις σε περίπτωση χρεοκοπίας; Θα πρέπει δηλαδή να μάθει ο κόσμος τι τον περιμένει αν πει το "ναι" και τι αν πει το "όχι" - Βέβαια το δημοψήφισμα ΔΕΝ είναι για το νόμισμα, αλλά για το καλό της χώρας (και επειδή όπως είπαμε, πολλοί θα πούνε πολλά τις επόμενες μέρες) καλό θα είναι ν' αποσαφηνιστούν οι παράμετροι του σχεδίου.
Εκτίμησή μας βέβαια είναι ότι ο Έλληνας θα ψηφίσει "ναι" κατά πλειοψηφία - ενώ και η αποχή θα είναι μεγάλη. Όχι γιατί έχει πειστεί ότι η πρόταση των δανειστών είναι καλή για την χώρα - το αντίθετο. Απλά γιατί ο Έλληνας έχει πάψει να επαναστατεί εδώ και πολλές γενιές - και όποτε το έκανε είχε ισχυρά κίνητρα και δυνάμεις από πίσω - και το "βόλεμα" είναι το αγαπημένο μας σπορ, αφού έχουμε ενστερνιστεί τη νοοτροπία του "νοικοκυραίου".
Αλλά μας αξίζει σίγουρα μια ευκαιρία. Για να πάρουμε την κατάσταση στα χέρια μας και να είμαστε κύριοι του εαυτού μας - ό,τι και αν αυτό συνεπάγεται...
(για τις πιθανές επιπτώσεις της κάθε μίας από τις δύο επιλογές μπορείτε να διαβάσετε εδώ).
ΥΓ Τελικά ο Γιώργος Παπανδρέου δικαιώθηκε - νωρίτερα απ' ότι θα πίστευε ακόμα και ίδιος...