Να το πως η ψήφιση Μνημονίου ξαναέγινε πατριωτικό καθήκον

Τελικά αποδεικνύεται ότι η ρήση "ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις" είναι απόλυτα σοφή.Θυμηθείτε το πως ξεκίνησε η κυβέρνηση: με τον Βαρουφάκη να διατρανώνει ότι "δεν χρειαζόμαστε τη δόση", την κυβέρνηση να διαμηνύει προς όλες τις κατευθύνσεις ότι έχει "ισχυρές" κόκκινες γραμμές και τους Έλληνες να στέκονται πίσω της - συνεχίζοντας όμως παράλληλα τις πρακτικές του παρελθόντος δηλ. φοροδιαφυγή, εκταμιεύσεις κ.ο.κ.
Κι έτσι σιγά - σιγά η τρόικα έγινε "θεσμοί", το μνημόνιο έγινε "σύμφωνο ανάπτυξης" και ο Βαρουφάκης αντικαταστάθηκε από τον Τσακαλώτο, αφού πρώτα όμως επέβαλε την αξιαγάπητη κυρία Παναρίτη (καραμνημονιακή προσωπικότητα αν μην τι άλλο) σαν εκπρόσωπο της χώρας στο ΔΝΤ.
Και με τη συμφωνία να είναι προ των πυλών (και με τον κόσμο να είναι στα όρια του από το "θα συμφωνήσουμε - δε συμφωνήσαμε" που ακούγεται εδώ και μήνες), όλα έμοιαζαν αγγελικά και έτοιμα για να περάσει οτιδήποτε.
Όλα; Όχι βέβαια. Και αυτό γιατί κάποιοι στον ΣΥΡΙΖΑ εννοούν να θυμούνται το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης, τις προεκλογικές υποσχέσεις, την κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, την ακύρωση των ιδιωτικοποιήσεων και όλα εκείνα που έφεραν τον ΣΥΡΙΖΑ στην εξουσία. Είναι κάποιοι που ακούν για την Παναρίτη και βγάζουν σπυριά, που δε θέλουν ν' ακούσουν λέξη για Ταγματάρχηδες στην ΕΡΤ, που βλέπουν ότι το ΤΑΙΠΕΔ είναι ακόμα εδώ, και που λένε το αυτονόητο δηλ. ότι ένας μνημονιακός συμβιβασμός δεν μπορεί να είναι έντιμος.
Είναι αυτοί που έβγαλαν τον Δραγασάκη έξω από τα ρούχα του στην Κεντρική Επιτροπή και που τονίζουν σε όλους τους τόνους ότι υπογραφή μιας συμφωνίας που θα είναι αντίθετη στο πρόγραμμα δεν θα περάσει εύκολα στην Βουλή...
Και έτσι σ' ένα δημοκρατικό κόμμα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ όπου η διαφορετικότητα ήταν "τιμή και καμάρι" τα πράγματα άλλαξαν. Πρώτος έδωσε το στίγμα ο κ. Παππάς ο οποίος ευθέως μίλησε για κομματική πειθαρχία. Στον ίδιο τόνο - ο άλλος εταίρος της κυβέρνησης - κ. Καμμένος μίλησε για "πατριωτικό καθήκον" αναφερόμενος στην ψήφιση της συμφωνίας, ενώ πλειάδα φιλο-προεδρικών στελεχών ζητάει "εκλογές" σε περίπτωση υπερψήφισης της συμφωνίας με ψήφους της αντιπολίτευσης αλλά με απώλειες από τους κυβερνητικούς βουλευτές. Οι εκλογές δηλ. χρησιμοποιούνται ως φόβητρο για όσους είναι αντίθετοι...
Σας θυμίζει κάτι το σκηνικό; Είναι οι ίδιες απειλές που δέχονταν οι συμπολιτευόμενοι αντιδρώντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ τα προηγούμενα χρόνια. Ήταν τότε πάλι που ακούγαμε τα ίδια σενάρια για καταστροφή.
Τελικά σ' αυτή την χώρα η ζωή κάνει κύκλους - και μάλιστα γρηγορότερα απ' ότι θα περίμενε κανείς...