Αναρτήσεις
Τελικά στον ΣΥΡΙΖΑ επικράτησε η εσωκομματική λογική με παλαιοκομματικά κριτήρια. Η "διεύρυνση", οι "συνεργασίες" και η λογική "νέοι, άφθαρτοι άνθρωποι στα ψηφοδέλτια" πήγαν περίπατο, αφού σε πάρα πολλές περιπτώσεις επικράτησε η εσωκομματική επετηρίδα και οι υποψήφιοι "συνεργαζόμενοι" έμεινα υποψήφιοι. Το δε άνοιγμα στους υπόλοιπους χώρους της αριστεράς, έμεινε εντελώς στα χαρτιά αφού μετά το ναυάγιο της συνεργασίας με την ΔΗΜΑΡ (με υπαιτιότητα του ΣΥΡΙΖΑ για να είμαστε δίκαιοι) αυτό περιορίστηκε σε μια θεωρητική προσέγγιση των ΑΝΤΑΡΣΥΑ και ΚΚΕ σε ομιλίες του Α. Τσίπρα, στη συνεργασία με ένα κομμάτι των Οικολόγων Πράσινων και την κάθοδο του Δημάρχου Σφακίων Π. Πολλάκη (πρώην ΑΝΤΑΡΣΥΑ) στα Χανιά.
Τα όσα βγήκαν στην επιφάνεια τις τελευταίες μέρες σε Κοζάνη, Γρεβενά, Θεσσαλονίκη, Χανιά, Εύβοια και Ηράκλειο (αλλά και πολλά άλλα τα οποία δε βγήκαν στο φως της δημοσιότητας) δεν τιμούν το κόμμα που θα κυβερνήσει αφού σε πολλές περιπτώσεις προτιμήθηκαν άτομα χαμηλών εώς μετρίων προσόντων (αλλά με χρόνια στο κομματικό "κουρμπέτι") εις βάρος άλλων αξιότερων για να διεκδικήσουν "σίγουρες" (λόγω του εκλογικού νόμου) έδρες. Αυτό καταδεικνύει για μια ακόμα φορά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συνειδητοποιήσει τις ευθύνες που έχει όντας ένα κόμμα που ψηφίζεται πλέον από το 30% του εκλογικού σώματος. Συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν ένα κόμμα του 4%, ίσως γιατί οι άνθρωποι που κατέχουν τα κομματικά κλειδιά είναι οι ίδιοι από την εποχή των χαμηλών ποσοστών και το πάθος για εξουσία καλύπτει τα πάντα. Όπου δε υπήρξαν αντίθετες φωνές, ζητήθηκε σιωπή για το "συμφέρον της χώρας". Δηλαδή δεν υπάρχει πρόβλημα όταν κάποιοι προωθούνται με βάση τις γνωριμίες, αλλά υπάρχει όταν οι θιγόμενοι μιλούν...
Σε άλλες περιπτώσεις είχαμε τους βουλευτές του νομού να επεμβαίνουν και να επιβάλλουν χαμηλού βεληνεκούς υποψηφίους, προκειμένου να έχουν οι ίδιοι την εσωκομματική πρωτοκαθεδρία (σε τοπικό επίπεδο) και υποψηφίους που επισήμως δεν είχαν ζητήσει να κατέβουν στις εκλογές να επιβάλλονται ως υποψήφιοι. Το μόνο καινοτόμο που είδαμε (γιατί "φυτευτούς"-άσχετους υποψηφίους με τις εκλογικές τους περιφέρειες και μεταφερόμενους πρώην βουλευτές έχουμε ξαναδεί) σ' αυτή την περίπτωση ήταν να κατεβαίνουν υποψήφιοι βουλευτές, γραμματείς νομαρχιακών επιτροπών: με λίγα λόγια οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι "εγγυόνται" την εσωκομματική ενότητα, έβαλαν το "εγώ" πάνω από το κομματικό "εμείς" να προωθήσουν τους εαυτούς τους στις θέσεις των υποψηφίων βουλευτών. Αυτό είναι θεμιτό όταν δεν υπάρχουν υποψήφιοι, αλλά αθέμιτο όταν υπάρχει πληθώρα. Κρυφός στόχος τα βουλευτικά έδρανα αλλά πραγματικός μια εξασφαλισμένη θέση στον κρατικό μηχανισμό.
Τα όσα δε, έγιναν σε κεντρικό επίπεδο - με τις ομάδες και τις τάσεις να σκοτώνονται να προωθήσουν άτομα της σφαίρας επιρροής τους, καθυστερώντας την ανακοίνωση των ονομάτων κατά 2 ημέρες και αδιαφορώντας για την αντικειμενική αξία των υποψηφίων και το πόσο θα ταίριαζαν στο προφίλ της "νέας Ελλάδας" που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ- μάλλον κατέδειξαν ότι η δυσκολότερη μάχη για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν η επικράτηση στις εκλογές (αυτή είναι σχεδόν σίγουρη, αν δεν ξαναβγουν "Τόλιοι" στα κανάλια) αλλά το εσωκομματικό μέτωπο.
Όλα αυτά δημιουργούν προβληματισμό στην κοινωνία. Γιατί πέραν της ψήφου ανοχής, που αποτελεί πολύ μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτή την εκλογική αναμέτρηση, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που ειλικρινά προσδοκούν νέα ήθη και αλλαγή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα όσα έγιναν με τα ψηφοδέλτια έδειξαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να εμποτίσει τις αρχές που θέλει να επιβάλλει στην κοινωνία σε κάτι θεωρητικά απλό όσο και περίπλοκο: τη συγκρότηση ψηφοδελτίων. Αυτά τα έχουμε ξαναδεί στην χώρα μας και δεν μας προκαλούν έκπληξη. Αλλά υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφορετικός και θα περιμέναμε να λειτουργήσει διαφορετικά...
Ας ελπίσουμε ότι η συνέχεια θα είναι καλύτερη.
Τα όσα βγήκαν στην επιφάνεια τις τελευταίες μέρες σε Κοζάνη, Γρεβενά, Θεσσαλονίκη, Χανιά, Εύβοια και Ηράκλειο (αλλά και πολλά άλλα τα οποία δε βγήκαν στο φως της δημοσιότητας) δεν τιμούν το κόμμα που θα κυβερνήσει αφού σε πολλές περιπτώσεις προτιμήθηκαν άτομα χαμηλών εώς μετρίων προσόντων (αλλά με χρόνια στο κομματικό "κουρμπέτι") εις βάρος άλλων αξιότερων για να διεκδικήσουν "σίγουρες" (λόγω του εκλογικού νόμου) έδρες. Αυτό καταδεικνύει για μια ακόμα φορά, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συνειδητοποιήσει τις ευθύνες που έχει όντας ένα κόμμα που ψηφίζεται πλέον από το 30% του εκλογικού σώματος. Συνεχίζει να συμπεριφέρεται σαν ένα κόμμα του 4%, ίσως γιατί οι άνθρωποι που κατέχουν τα κομματικά κλειδιά είναι οι ίδιοι από την εποχή των χαμηλών ποσοστών και το πάθος για εξουσία καλύπτει τα πάντα. Όπου δε υπήρξαν αντίθετες φωνές, ζητήθηκε σιωπή για το "συμφέρον της χώρας". Δηλαδή δεν υπάρχει πρόβλημα όταν κάποιοι προωθούνται με βάση τις γνωριμίες, αλλά υπάρχει όταν οι θιγόμενοι μιλούν...
Σε άλλες περιπτώσεις είχαμε τους βουλευτές του νομού να επεμβαίνουν και να επιβάλλουν χαμηλού βεληνεκούς υποψηφίους, προκειμένου να έχουν οι ίδιοι την εσωκομματική πρωτοκαθεδρία (σε τοπικό επίπεδο) και υποψηφίους που επισήμως δεν είχαν ζητήσει να κατέβουν στις εκλογές να επιβάλλονται ως υποψήφιοι. Το μόνο καινοτόμο που είδαμε (γιατί "φυτευτούς"-άσχετους υποψηφίους με τις εκλογικές τους περιφέρειες και μεταφερόμενους πρώην βουλευτές έχουμε ξαναδεί) σ' αυτή την περίπτωση ήταν να κατεβαίνουν υποψήφιοι βουλευτές, γραμματείς νομαρχιακών επιτροπών: με λίγα λόγια οι άνθρωποι που υποτίθεται ότι "εγγυόνται" την εσωκομματική ενότητα, έβαλαν το "εγώ" πάνω από το κομματικό "εμείς" να προωθήσουν τους εαυτούς τους στις θέσεις των υποψηφίων βουλευτών. Αυτό είναι θεμιτό όταν δεν υπάρχουν υποψήφιοι, αλλά αθέμιτο όταν υπάρχει πληθώρα. Κρυφός στόχος τα βουλευτικά έδρανα αλλά πραγματικός μια εξασφαλισμένη θέση στον κρατικό μηχανισμό.
Τα όσα δε, έγιναν σε κεντρικό επίπεδο - με τις ομάδες και τις τάσεις να σκοτώνονται να προωθήσουν άτομα της σφαίρας επιρροής τους, καθυστερώντας την ανακοίνωση των ονομάτων κατά 2 ημέρες και αδιαφορώντας για την αντικειμενική αξία των υποψηφίων και το πόσο θα ταίριαζαν στο προφίλ της "νέας Ελλάδας" που ευαγγελίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ- μάλλον κατέδειξαν ότι η δυσκολότερη μάχη για τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν η επικράτηση στις εκλογές (αυτή είναι σχεδόν σίγουρη, αν δεν ξαναβγουν "Τόλιοι" στα κανάλια) αλλά το εσωκομματικό μέτωπο.
Όλα αυτά δημιουργούν προβληματισμό στην κοινωνία. Γιατί πέραν της ψήφου ανοχής, που αποτελεί πολύ μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ σ' αυτή την εκλογική αναμέτρηση, υπάρχει ένα μεγάλο ποσοστό ανθρώπων που ειλικρινά προσδοκούν νέα ήθη και αλλαγή από τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τα όσα έγιναν με τα ψηφοδέλτια έδειξαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπόρεσε να εμποτίσει τις αρχές που θέλει να επιβάλλει στην κοινωνία σε κάτι θεωρητικά απλό όσο και περίπλοκο: τη συγκρότηση ψηφοδελτίων. Αυτά τα έχουμε ξαναδεί στην χώρα μας και δεν μας προκαλούν έκπληξη. Αλλά υποτίθεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι διαφορετικός και θα περιμέναμε να λειτουργήσει διαφορετικά...
Ας ελπίσουμε ότι η συνέχεια θα είναι καλύτερη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου